‫نواع میتود های تدریس‬

‫‪  v‬میتود لکچر یا روش سخنرانی ‪:‬‬

‫کلمه لکچر از التین گرفته شده است ‪ .‬در لغت به معنی سخنرانی ‪ ،‬خطابه ‪ ،‬کنفرانس وقراعت با صدای بلند میباشد‪ .‬اما در‬
‫اصطالح تعلیم وتربیه لکچر عبارت ازمیتود وروشی است که معلم حقایق ‪ ،‬معلومات ‪ ،‬واقیعت ها ومفاهیم اساسی را به قسم‬
‫شفاهی به شاگردان یا شنونده گان ارائه میکند‪.‬‬

‫لکچر برای اولین بار در قرن سیزدهم میالدی در اروپای غربی بسیار استفاده میشد وپروفیسوران در پوهنتون ها از آن‬
‫استفاده میکردند ‪ ،‬بعداً لکچر از ساحه دانشگاه ها پا فراترگذاشته ووسیله تبلیغ دانشها ی مختلف گردید ویک وسیله خوب‬
‫تکامل کلتوری معنوی وتماس بین مردم ها بوده میتواند‪K.‬‬

‫هر قدر سویه تحصیلی بلند میرود از میتود لکچر استفاده میشود‪ .‬لکچر برای توضیح مفاهیم مغلق ومهم قبل از آنکه‬
‫شاگردان را در یک فعالیت مثل یک تجربهء آزمایشی عملی یا خواندن متن کتاب مشغول بسازد مفید است‪.‬همچنان لکچرقبل‬
‫از یک فعالیت مقدماتی یا نمایشی که توجه شاگردان را بخود جلب و حس کنجکاوی شانرا تحریک نماید موثر است‪ .‬لکچر‬
‫به حیث وسیله درس باید از سخنرانی در مورد متن کتاب ‪ ،‬خواندن وتکرار بخشی ازکتاب درسی چیزی بیشتر باشد‪ .‬معلم‬
‫باید مطالب را در لکچر آنقدرخوب طرح کند تا بوسیله آن بتواند ذوق ویادگیری شاگردان را بخود جلب کند وبخاطرجلب‬
‫توجه شاگردان باید در جریان لکچر بعضی سوال ها صورت گیرد‪.‬‬

‫میتود لکچر بیشتر در مضامین علوم اجتماعی ‪ ،‬تاریخ ‪ ،‬جقرافیه ‪ ،‬ادبیات ‪ ،‬جامعه شناسی وروانشناسی و درصنوف‬
‫باالاستفاده میشود‪ .‬بعضی اوقات درلکچر ها از مواد سمعی وبصری مانند رادیو‪ ،‬ریکاردر‪ ،‬تلویزیون و سی دی میتوان‬
‫استفاده کرد‪ .‬بهتر استدر هنگام لکچر سطح دانش شاگردان مدنظر گرفته شود ومعلوماتی که برای شان داده میشود ارزش‬
‫علمی داشته باشد‪.‬‬

‫در جریان لکچر شاگردان باید نکات مهم وبرازنده لکچر رادر کتابچه های شان یادداشت نمایند‪.‬در‪ K‬لکچر باید کلمات‬
‫وجمالت طوری ادا گردد که شنونده ها در قسمت شنیدن آواز مشکالت نداشته باشند وهمه شان با آسانی شنیده بتوانند‪ K.‬لکچر‬
‫باید ارزنده ترین واساسی ترین موضوعات ومطالب رادر برداشته باشد تا باعث جلب توجه شاگردان واقع گردد‪ .‬لکچر باید‬
‫شکل توضیحی را داشته باشد وکلمات باید موئدبانه ‪ ،‬قانع کننده ودلچسپ باشد ودر آخر ارزیابی صورت گیرد‪ .‬لکچر ها باید‬
‫دارای پالن منظم باشد‪ .‬لباس ووضع ظاهری وطرز سخن گفتن معلم نقش اساسی را در جریان لکچر دارد بهتر است به سر‬
‫ووضع خوب ومناسب به صنف داخل شویم وبه وضع آرام لکچر بدهیم‪.‬‬
‫مراحل سخنرانی ‪:‬‬

‫بخش مقدماتی ‪ :‬که معلم زمینه را برای ارائه مطلب آماده می سازد و مقدمه بحث را شروع می کند ‪.‬‬

‫‪ ‬بخش میانی ‪:‬‬

‫‪ ‬در این بخش معلم اطالعات و نکات الزم را درباره موضوع بیان میکند بیشترین وقت سخنرانی صرف این بخش می شود ‪.‬‬

‫بخش پایانی ‪:‬‬

‫‪ ‬سخنرانی مطالب را جمله بندی و خالصه میکند به سواالت پاسخ میدهد‪ K‬و سخنرانی خود را با یک اختتام مناسب پایان می‬
‫بخشد ‪.‬‬

‫نکات اساسی در جریان لکچر‪:‬‬

 ‫داشتن پالن منظم ووضاحت هدف‪.‬‬

‫آغاز لکچر با یک محرکه ویا تولید انگیزه‪.‬‬

‫استادن معلم یا لکچر دهنده در پیش روی صنف قسمیکه همه شاگردان را دیده بتواند‪.‬‬

‫وضع ظاهری لکچر دهنده از لحاظ نظافت ‪ ،‬لطافت ‪،‬کلمات معقول وآراستگی به حالت مطلوب وعادی داشته باشد‪.‬‬

‫گوینده با حرکات موزون دست ‪،‬سر وصورت وبدن شاگردان را متوجه نموده تا مطالب بطور موثردر اذهان شنونده جاگزین‬
‫شود‪.‬‬

‫حالت گیری چهره مطابق روحیه مطلب گفتاری باشد یعنی در گفتن موضوع نشاط آور شاد ودر موضوع تائثر آورحالت‬
‫غمگین بخود گیرد‪.‬‬

‫لکچر دهنده نباید بسیارسریع ویا بطی صحبت کند باید خالت میانه وعادی را انتخاب نماید‪.‬‬

‫نگاه معلم در جریان لکچردر باالی جمعیت نباید به یک نقطه یا یک شاگرد بطور همیشگی باشد‪.‬‬

‫معلم درجریان لکچربا صدای یکنواخت لکچر ندهد‪ K‬تا به شاگردان خسته کن تمام نشود‪.‬‬

‫معلم باید به اندازه کافی آمادگی علمی و تسلط در محتویات موضوع که لکچر میدهد داشته باشد‬

‫سطح گفتار گوینده باید به سطح برداشت شنونده باشد‪.‬‬

‫در آخر از موضوع لکچر داده شده خالصه سازی ونتیجه گیری صورت گیرد‪.‬‬

‫در ختم لکچر باید معلم موقع سوال کردن رابه شاگردان بدهد‪.‬‬

‫جنبه های مثبت میتود لکچر‪:‬‬

‫‪ - 1‬معلم میتواند در وقت کم مطالب ومفاهیم زیاد را به شاگردان تقدیم نماید‪.‬‬

‫‪ - 2‬چون توضیح وتشریح قاعده وخاصیت مهم وعمده لکچر است لذا با استفاده از این میتود معلم میتواند‪ K‬مطالب علمی‬
‫ومفاهیم مغلق وپیچیده را توضیح وتشریح کند‪.‬‬

‫‪ - 3‬لکچر میتواند قوای میخانیکی ذهن را برای حفظ مطالب ومفاهیم تقویت بخشیده وانکشاف دهد‪.‬‬

‫‪ - 4‬معلم میتواند با استفاده از این میتود به ارتباط درس معلومات آفاقی وعمومی را برای شاگردان انتقال دهد‪.‬‬

‫‪ - 5‬با استفاده از این روش معلم میتواند در عین وقت برای چند صنف تدریس کند‪.‬‬

‫‪ - 6‬معلم ازاصول لکچر در تقدیم خالصه هر درس استفاده میکند‪.‬‬

‫جنبه های منفی میتود لکچر‪:‬‬

‫‪ - 1‬در این میتود معلم فعال است وشاگردان غیر فعال‪.‬‬

 ‫‪ - 2‬در این میتود انتقال دانش زیاد بوده ولی اخذ آن توسط شاگردان کم صورت میگیرد‪.‬‬

‫‪ - 3‬در این روش فعالیت یکطرفه است معلم آن مطالب را که برای شاگردان ارائه میکند ارزیابی کرده نمیتواند‪K.‬‬

‫‪ - 4‬این میتود جنبه دیکتاتوری دارد ‪ ،‬زیرا معلم نظر خودرا باالی شاگردان تحمیل میکند‪.‬‬

‫‪ - 5‬در این میتود معلم نمی تواند مطابق سویه همه شاگردان تدریس کند‪.‬‬

‫‪ - 6‬در این روش تدریس شکل میخانیکی وحفظی دارد باالی دماغ شاگردان فشار زیاد بوده مطالب را زود فراموش میکنند‪K.‬‬

‫‪ - 7‬چون تدریس در این میتود بطور شفاهی است نه عملی ‪ ،‬بنا بر این انتقال تجارب توسط آن خوب صورت نمی گیرد‪.‬‬
‫عوامل موثر در سخنرانی ‪  :‬صدا ‪ ،‬رسائی کالم ‪ ،‬لهجه ‪ ،‬اشارات و حرکات بدنی ‪ ،‬مهارت سخنران‪.‬‬
‫موارد استفاده از روش سخنرانی ‪ :‬تعداد زیاد دانش آموزان ‪ ،‬دانش آموزان خردسال و بزرگسال کم سواد ‪ ،‬ارتباط دادن یک‬
‫موضوع تازه به مطالب گذشته ‪ ،‬دانش جدیدی که در کتاب و موارد آموزشی نیامده باشد ‪ ،‬امکان بکارگیری روشهای دیگر‬
‫نباشد یا خیلی مشکل باشد ‪ ،‬توضیح در مورد مطالب پیچیده و مشکل ‪ ،‬بازگوکردن تجارب شخص ‪.‬‬
‫محاسن روش سخنرانی ‪:‬‬

‫‪ ‬اقتصادی بودن این روش ‪ ،‬تا حدودی انعطاف پذیری ‪ ،‬تقویت قوه بیان معلم و گوش کردن دانش آموز را میتوان از محاسن‬
‫آن شمر‬
‫محدودیتهای روش سخنرانی‬

‫معلم فعال و شاگردان غیرفعال می باشند ‪ ،‬برای آموزش مهارتهای عملی روش مناسبی نیست‪ ،‬جلب توجه و تمرکز فکری‬
‫شاگردان مشکل است ‪ ،‬برای ایجاد مهارتهای ذهنی سطوح باالی یادگیری مناسب نیست ‪ ،‬برای ایجاد مهارتهای کالمی‬
‫شاگردان و تقویت جنبه های عاطفی ‪ ،‬اجتماعی آنان مناسب نیست بدون در نظر گرفتن اختالفات فردی افراد مطالب به طور‬
‫یکسان ارائه می گردد ‪.‬‬

‫ميتود سوال و جواب‪:‬‬

‫میتود سوال و جواب یکی از مهمترین میتود تدریس به شمار میرود عبارت از ميتوديست كه معلم موضوع درس را به‬
‫قسمت هاي كوچك تقسيم نموده و از هر قسمت آن سواالتي را مطرح ميكند‪ K‬و در اخير شاگردان موضوع درس را از‬
‫مجموعه جوابات داده شده درك نموده وياد مي ګيرند‪.‬‬
‫موثريت اين ميتود بيشتر به مهارت سوال كردن معلم ارتباط مستقيم دارد‪ ،‬و معلمين بايد ههارت پرسيدن سواالت را در خود‬
‫انكشاف دهند و ضمنا ً معلم مي تواند در هر زمان و هر مضمون مطابق موضوع تدريس شده از اين ميتود استفاده كند ‪ .‬در‬
‫تدریس هر درس وهر مضمون میتوان از این میتود استفاده نمود‪ .‬چون روش سوال وجواب مهمترین وسیله تحریک فکر‬
‫وآزمایش سطح دانش بوده لذا برای فعال ساختن شاگردان خاموش وزیاد شدن عالقه ودلچسپی شان به درس وجلب نمودن‬
‫توجه شاگردان به درس استعمال میگردد‪.‬وهم زمینه گوش گرفتن را مساعد میسازد‪.‬‬
‫موثريت و فوايد ميتودسوال و جواب‪:‬‬
‫‪ -‬سهيم ساختن و فعال ساختن شاگردان در فعاليت هاي درسي‪.‬‬
‫‪ -‬تقويت جرات شاگردان‪.‬‬
‫‪-‬انكشاف و ايجاد روحيه سوال كردن در شاگردان‪.‬‬
‫‪ -‬تقويت و انكشاف مهارت هاي شنيدن‪ ،‬گفتن‪ ،‬نوشتن‪ ،‬و پرسيدن‪.‬‬
‫‪ -‬ارزيابي شاگردان و تدريس معلم‪( ،‬جهت درك مطلب)‬
‫‪ -‬مهمترين وسيله تحريك ذهن شاگردان‬
‫‪ -‬دريافت سطح دانش شاگردان‬
‫نكات عمده كه در ميتود سوال و جواب بايد در نظر گرفته شود‪:‬‬
 ‫‪-‬معلم باید طوری سوال کند که شاگردان به مفهوم سوال بفهمند‪.‬‬
‫‪ -‬سواالت يك نواخت نبوده‪ ،‬متنوع طرح شود‪.‬‬
‫‪ -‬هدايت ويا سوال بايد كوتاه و واضح باشد‪ ،‬در صورت درك نكردن سوال‪ ،‬مفهوم سوال تكرار وبراي وضاحت بيشتر مثال‬
‫داده شود‪.‬‬
‫‪ -‬بايد به تمامي شاگردان سهم داده شود و شاگردان كه سهم نمي ګيرند بايد تشويق ګردد‬
‫‪ -‬معلم به عالقمندي به شاگردان گوش دهد و جوابات آنر با كلمات و اشارات تشويقي تاييد نمايد‪.‬‬
‫‪ -‬در صورت جواب غلط شاگردان نبايد تهديد‪ K‬شود بلكه به غلطي اش متوجه ساخته شود‪.‬‬
‫‪ -‬معلم بايد همه شاگردان صنف را مورد خطاب قرار دهد (سوال طرح شده و بعدا شاگرد را مشخص سازد تا باعث وار‬
‫خطايي شاگردان نشود و همه شاگردان احساس مسئوليت نموده و در مورد سوال فكر نمايند)‬
‫‪ -‬معلم در وقت طرح سوال لهجه بسار دوستانه داشته باشد‪.‬‬
‫‪ -‬درهنګام شوال و جواب معلم بايد از موضوع درسي خارج نشود‪.‬‬

‫‪ -‬سوال یک شاگرد را به شاگردان دیگر راجع کند‪ .‬در این صورت شاگردان تقریبا ً ‪ %75‬مرکز فعالیت قرار میگیرند‪K.‬‬

‫‪ -‬معلم سواالت را مطابق سویه ء شاگردان طرح نماید‪.‬‬

‫هدف‪ :‬در كالس درس‪ ،‬يكي ديگر از روش هايي كه به كارگيري آن دانش آموزان را به سمت يادگيري فعال سوق مي دهد‪K،‬‬
‫روش «پرسش و پاسخ» است‪ .‬در يك كالس فعال و خوب علوم‪ ،‬هم دانش آموزان و هم معلم سؤال كننده و پاسخ دهنده‬
‫هستند‪ K.‬اما نكته ي اساسي چگونه پرسيدن و چگونه پاسخ دادن است‪.‬‬
‫پرسش هاي ما‪ ،‬در واقع بازتاب ميل دروني ما نسبت به فهميدن‪ K‬و دانستن است‪ .‬اصوال˝ منشأ توليد علم و دانش بشر را مي‬
‫توان همين كنجكاوي و ميل دروني دانست‪.‬‬
‫اهميت روش پرسش و پاسخ در آموزش علوم به حدي است كه آن را يكي از روش هاي مهم آموزش علوم مي دانند‪ K.‬اين‬
‫روش‪ ،‬به روش سقراطي معروف شده است و ريشه ي تاريخي نيز دارد‪ .‬در روش سقراطي‪ ،‬مربي با طرح پرسش هاي‬
‫هدفدار‪ ،‬يادگيرنده را به سمت فهم مطالب مورد نظر هدايت مي كند‪.‬‬
‫نكات اجرايي‪ :‬به دليل اهميت اين روش و براي ترويج به كارگيري آن در كالس علوم‪ ،‬ما بايد درباره ي چگونگي پرسش و‬
‫پاسخ اطالعات كافي داشته باشيم‪ .‬اصوال˝ پرسش ها به چند دسته تقسيم مي شوند‪:‬‬
‫الف‪ -‬پرسش هاي تمركزدهنده‪ :‬اين گونه پرسش ها توجه دانش آموزان را به موضوع فعاليت جلب مي كنند؛‪ K‬مثال"‪ ،‬وقتي‬
‫معلم از دانش آموزان مي خواهد كه مشاهده كنند و پاسخ دهنده‪ K‬كه چه مي بينند‪ ،‬چه مي شنوند و چه لمس مي كنند‪ K‬يا اين كه‬
‫دو چيز را مقايسه كنند‪ ،‬طرح اين پرسش ها سبب مي شود كه دانش آموزان فعاليت ها را دقيق تر و هدفدار انجام دهند‪.‬‬
‫ب‪ -‬پرسش هاي مربوط به شمارش و اندازه گيري‪ :‬پرسش هايي هستند كه باعث دقيق تر شدن انجام فعاليت مي شوند؛‪K‬‬
‫پرسش هايي مانند‪ K:‬چه مدت‪ ،‬چندتا‪ ،‬چه مقدار‪ ،‬چه اندازه و غيره‪ .‬چنين پرسش هايي باعث كمي تر شدن فعاليت ها مي‬
‫شوند‪ .‬يكي از هدف هاي ما اين است كه بچه ها مشاهدات كيفي خود را به مشاهدات كمي تبديل كنند‪K.‬‬
‫پ‪ -‬پرسش هاي مقايسه اي‪ :‬اين پرسش ها دانش آموزان را به سمت مقايسه ي دو كميت‪ ،‬دو چيز يا دو پديده سوق مي دهند‪ K‬و‬
‫آنان را به مشاهده گرايي دقيق تبديل‪ K‬مي كنند‪.‬‬
‫ت‪ -‬پرسش هاي فعاليت پذير‪ :‬اين پرسش ها دانش آموزان را به انجام دادن فعاليت دعوت مي كنند‪ K‬و آنان براي پاسخ دادن به‬
‫اين پرسش ها مجبور به انجام دادن فعاليتي هستند؛‪ K‬مثال˝‪ ،‬وقتي مي پرسيم‪« :‬اگر يخ را حرارت دهيم‪ ،‬حجم آن چه تغييري‬
‫مي كند؟» دانش آموز براي پاسخ دادن به اين پرسش بايد فعاليت مورد نظر را انجام دهد‪.‬‬
‫بهنرين نوع پرسش ها‪ ،‬پرسش هاي «فعاليت طلب» هستند؛ يعني‪ ،‬پرسش هايي كه دانش آموز را به انجام دادن فعاليتي براي‬
‫پاسخ گويي و در نتيجه‪ ،‬يادگيري فعال وا مي دارند‪ .‬با وجود اين كه پرسش هاي عمومي به طور كلي مي توانند به ايجاد و‬
‫تقويت يك يا چند مهارت در دانش آموز بينجامد اما براي نيل به هر يك از مهارت ها نيز مي توان پرسش هاي اختصاصي‬
‫مطرح كرد كه پاسخ گويي به هر كدام از آنها‪ ،‬دانش آموزان را به طور ويژه به يكي از مهارت ها مي رساند‪ .‬پرسش ها را‬
‫مي توان به دو گروه «هم گرا» و «واگرا» نيز طبقه بندي كرد‪.‬‬
‫پرسش هاي هم گرا‪ :‬پرسش هايي هستند كه پاسخ مشخص و ثابتي دارند و پاسخ آنها به شرايط مختلف و نظر پاسخ دهنده‬
‫بستگي ندارد‪.‬‬
‫پرسش هاي واگرا‪ :‬پرسش هايي هستند كه از منظرهاي متفاوت مي توانند پاسخ هاي مختلفي داشته باشند و پاسخ آنها گاهي‬
‫وابسته به زاويه ي ديد‪ K‬پاسخ دهنده است‪.‬‬
‫در مقابل هنر خوب پرسيدن‪ ،‬هنر خوب پاسخ دادن نيز وجود دارد‪ .‬هر سؤال دانش آموز در واقع آمادگي او را براي‬
 ‫يادگيري نشان مي دهد‪ .‬اين محرك يادگيري نقطه ي عطف كار معلم است و معلم بايد اين فرصت را غنيمت بشمرد‪ .‬هنگام‬
‫مواجه شدن با پرسش دانش آموز‪ ،‬راه هاي متفاوتي براي پاسخ دادن وجود دارد؛ بعضي از معلمان پاسخ سؤال را مستقيم و‬
‫به طور كامل در اختيار دانش آموز مي گذارند‪ .‬بعضي ديگر‪ ،‬پرسش را به خود دانش آموز برمي گردانند‪ K‬و بعضي نيز‬
‫براي يافتن ‪ ،‬كتاب ها‪ ،‬مجله ها و منابع ديگري را به دانش آموزان معرفي مي كنند‪ .‬گاهي هم مي توان پرسش دانش آموز را‬
‫به سمت يك فعاليت مناسب هدايت كرد‪.‬‬
‫گاهي عكس العمل معلم نسبت به سؤاالت مطرح شده‪ ،‬در دانش آموزان بسيار مؤثر است؛ مثال˝‪ ،‬اظهار تعجب‪ ،‬شگفتي و‬
‫عالقه ي معلم باعث جلب توجه بقيه ي دانش آموزان به سؤال مي شود‪ .‬پس هنگام پاسخ دادن به سؤاالت دانش آموزان‪،‬‬
‫اصل اين است كه معلم از دادن پاسخ صحيح بپرهيزد؛ يعني آنها را در مسير يادگيري فعال قرار دهند‪.‬‬
‫معلم هنرمند‪ ،‬معلمي است كه پرسش هاي دانش آموزان را به يك سلسله فعاليت هاي يادگيري تبديل كند تا دانش آموزان با‬
‫انجام دادن‪ ،‬اين فعاليت ها‪ ،‬به پاسخ پرسش خود برسند‪.‬‬
‫معلم بايد بتواند‪ K،‬در بسياري از موارد با شهامت كلمه ي «نه» را به زبان آورد‪« .‬نه» گفتن معلم به دانش آموزان ياد مي دهد‬
‫كه او داناي كل نيست‪ .‬بهترين روش پاسخ گويي به پرسش ها اين است كه معلم به دانش آموزان بگويد‪« :‬بچه ها‪ ،‬بياييد‪ K‬با هم‬
‫ياد بگيريم‪».‬‬
‫اين كار ترس ندانستن را از دانش آموزان مي گيرد و در ضمن‪ ،‬باعث ايجاد رابطه ي عاطفي بين معلم و آنها مي شود‬

‫میتود کار گروپی‪:‬‬

‫روش بحث گروهی‪،‬گفتگویی است سنجیده منظم در باره موضوعی خاص که مورد عالقه مشترک شرکت کنندگان در بحث‬
‫است‪.‬در این روش معلم شاگردان صنف را به گروپ ها ودسته های مساوی تقسیم میکند تا هر گروپ باالی موضوع درس‬
‫به قسم مشترک کار وفعالیت نموده ومعلومات‪ ،‬نظریات‪،‬عقاید وتجربیات خود را باهم شریک ودرمیان بگزارند وتبادل افکار‬
‫نمایند‪.‬‬

‫ازاین روش در تدریس بخاطر آموزش بهتر شاگردان عملی میگردد‪ .‬در این روش شاگردان مرکز فعالیت بوده وموضوع‬
‫درس رابه آسانی و بدون ترس یاد میگیرند‪ .‬دراین اصول معلم حیثیت رهنما راداشته از شاگردان نظارت وکنترل مینماید‬
‫ودر هر گروپ سوال ویا مشکلی داشته باشند آنرا حل میکند ودر این روش شاگردان آزادانه کار میکنندف پس‬
‫زبان‪،‬فکر‪،‬ذهنیت واحساس همکاری آنها خوبتر انکشاف مینماید‪ K‬وبرای رشد شخصیت اجتماعی شاگردان نیز مفید‬
‫است‪.‬قاعدتا ٌ بخث گروهی رایک نفر به نام رهبر گروه اداره میکند‪.‬‬

‫چه دروس وموضوعهای را میتوان با روش بحث گروهی تدریس کرد؟‬

‫‪ - 1‬موضوع ‪ ،‬مورد عالقه مشترک شرکت کنندهگان در بحث باشد‪.‬‬

‫‪ - 2‬موضوع در زمینه ای باشد که شرکت کنندگان در باره آن اطالعاتی داشته باشند ویا بتوانند‪ K‬اطالعاتی کسب کنند‪ K‬تا به‬
‫وسیله بحث گروهی برای آنان معنی ومفهومی داشته باشد‪.‬‬

‫‪ - 3‬موضوع برای شرکت کنندگان قابل فهم و آسان باشد‪.‬‬

‫‪ - 4‬موضوع در زمینه ای باشد که بتوان نظرات متفاوتی در باره آن اظهار داشت‪.‬‬

‫در این روش‪،‬شاگردان بیش از استفاده از کتاب یا معلم‪ ،‬خود در جستجوی یافتن نتایج ‪ ،‬اصول وراه حل ها هستند واین در‬
‫صورتی است که شاگردان به موضوع عالقه مند باشند‪ .‬موضوعاتی چون ریاضیات ‪ ،‬علوم طبیعی ومهندسی و‪....‬برای‬
‫بحث گروهی کار برد ندارند و‪.‬در عوض علومی چون علوم اجتماعی ‪ ،‬تاریخ اقتصاد ‪ ،‬فلسفه ‪،‬علوم سیاسی وروانشناسی‬
‫وجامعه شناسی با این روش قابلیت تدریس دارند‪.‬‬

‫در باره موضوعاتی که شاگردان کمتر به آن عالقه مند هستند معلم باید به نوعی در شاگردان ایجاد عالقه کند ودر آنها‬
‫حساسیت بوجود آورد مثالٌ با طرح سوال‪ ،‬پخش یک فلم و‪........‬معلم بایدتا حد ممکن مفیدیت آنرا‪  ‬به فراگران معرفی کند‬
‫وبه هریک آنها یک منبع اریه کند تا در بحث گروهی دیدکاههای مختلف مطرح شود واین موضوع به توانایی علمی معلم بر‬
‫میگردد به عبارت دیگر‪ ،‬اجرای مطلوب روش بحث گروهی تا اندازه ای زیادی بستگی به شخصیت معلم دارد‪ .‬معلمی که‬
‫از این روش استفاده میکند باید قدرت تصمیمگیری داشته باشد وطوری بحث را هدایت کند که موضوع به بیراهه کشیده‬
‫نشود‪.‬‬

‫در چه مواردی وبرای چه هدفی میتوان از روش بحث گروهی استفاده کرد؟‬

‫‪ . 1‬برای ایجاد عالقه وآگاهی مشترک درزمینه خاص‪ .‬یعنی هنگامیکه بخواهیم افرادی را نسبت به مسایل مشترک آگاه‬
‫وعالقه مند سازیم‪.‬‬

‫‪ . 2‬برای ایجاد و پرورش تفکر انتقادی در شاگردان ( یعنی شاگرد بتواند‪ K‬بر اساس استدالل وشواهد به تجربه وتحلیل‬
‫بپردازد‬

‫‪ . 3‬برای ایجاد توانایی اظهار نظر در حضور جمع ( بیشتر شاگردان از این که درصنف اظهار نظر کنند‪ ، K‬می ترسند )‬

‫‪ . 4‬برای تقویت توانایی انتقاد پذیری ( به شرطیکی انتقاد کری به معنای‪  ‬عیب جویی وایراد گرفتن نباشد‪) .‬‬

‫‪ . 5‬برای تقویت قدرت تجزیه وتحلیل وتصمیم گیری در زمینه انجام یک کار‪.‬‬

‫‪ . 6‬برای شناخت مسایل وپیدا کردن راه حل برای آنها‪.‬‬

‫‪ . 7‬جهت ایجاد رابطه اجتماعی مطلوب بین افراد‪.‬‬

‫‪ . 8‬برای تقویت قدرت بیان و استدالل‪.‬‬

‫‪ . 9‬به منظور ایجاد توانایی رهبری ومدیریت در گروه‪.‬‬

‫‪ . 10‬برای آموختن موضوعاتی که مورد عالقه مشترک افراد است ‪.‬‬