Ipinanganak si Malvar noong Setyembre 27, 1865

sa San Miguel, isang baryo sa Santo Tomas, Batangas, kina Máximo Malvar
(lokal na kilala bilang Capitan Imoy) at Tiburcia Carpio (lokal na kilala
bilang Capitana Tibo). Ang pamilya ni Malvar ay hindi lamang kilala sa
bayan dahil sa kanilang kayamanan kundi sa kanilang pagiging bukas-palad
at kasipagan.Para sa kanyang pag-aaral, unang pumasok si Malvar sa
paaralang bayan sa Santo Tomas. Nang maglaon, nag-aral siya sa
pribadong paaralan na pinamamahalaan ni Padre Valerio Malabanan sa
Tanauan, Batangas, isang tanyag na institusyong pang-edukasyon sa
Batangas noong panahong iyon, kung saan kaklase ni Malvar ang kapwa
rebolusyonaryong si Apolinario Mabini. Pagkatapos ay lumipat siya sa ibang
paaralan sa Bauan, Batangas, pagkatapos nito ay nagpasya siyang hindi na
magpatuloy sa mas mataas na edukasyon sa Maynila, mas piniling
manirahan bilang isang magsasaka. Kaugnay nito, tinulungan niya ang
kanyang mas masipag na kapatid na si Potenciano na mag-aral ng
medisina sa Espanya. Nang maglaon ay nahalal siya bilang capitan
municipal ng kanyang bayan.

Noong 1891, pinakasalan ni Malvar si Paula Maloles, ang magandang anak

ng capitan municipal ng Santo Tomas na si Don Ambrocio Maloles. Si Don
Ambrocio ang kanyang kahalili bilang capitan municipal.Si Ulay, bilang lokal
na kilala, ay nagkaanak kay Malvar ng labintatlong anak, ngunit labing isa
lamang sa kanila ang nakaligtas: Bernabe, Aurelia, Marciano, Maximo,
Crispina, Mariquita, Luz Constancia, Miguel (Junior), Pablo, Paula, at Isabel.
Nakaugalian ni Malvar na isama ang kanyang pamilya sa kanyang
pagpunta sa labanan noong Philippine Revolution at Philippine–American
War.

Koneksyon kay Rizal

Si Malvar at ang kanyang pamilya ay nagkaroon ng pagkakaibigan kay José

Rizal at sa kanyang pamilya. Inayos ni Doktor Rizal ang harelip ng asawa ni
Malvar, at si Saturnina Rizal ay nagpahiram kay Malvar ng 1,000 piso
bilang paunang kapital upang makapagsimula ng negosyo. Ang asawa ni
Saturnina, si Manuel, ay kamag-anak ni Malvar, at ang anak ni Soledad
Rizal Quintero ay ikinasal sa panganay na anak ni Malvar na si Bernabe.
Gayundin, si Paciano Rizal ay kapwa rebolusyonaryo ni Malvar.

Rebolusyong Pilipino

Tulad ni Macario Sakay, ang sumunod niyang kahalili bilang Pangulo, si

Malvar ay isang orihinal na Katipunero. Ibig sabihin, sumapi siya sa
Katipunan bago ang Rebolusyong Pilipino. Nang magsimula ang
Rebolusyon noong Agosto 1896, lumabas siya mula sa isang pinuno ng 70-
kataong hukbo hanggang sa pagiging kumander ng militar ng Batangas.
Bilang kumander ng militar, nakipag-ugnayan siya sa mga opensiba kay
Heneral Emilio Aguinaldo, pinuno ng mga rebolusyonaryo sa Cavite at
Heneral Paciano Rizal, pinuno ng mga rebolusyonaryo sa Laguna. Minsan
ay nakipag-away siya kay Heneral Edilberto Evangelista, ang nakatataas na
opisyal ng Malvar noong panahong iyon, sa Labanan sa Tulay ng Zapote,
kung saan namatay ang una sa labanan. Iyon ay Pebrero 17, 1897. Bilang
paghalili sa pagiging heneral ni Evangelista, si Malvar ay nagtayo ng
kanyang sariling punong-tanggapan sa Indang, Cavite kung saan siya
nanatili hanggang sa Tejeros Convention.

Pagkatapos ng Tejeros Convention, kung saan nanalo si Aguinaldo bilang

Pangulo, pinili ni Malvar na pumanig sa Supremo ng Katipunan na si
Andrés Bonifacio. Bilang tugon sa suporta ni Malvar, binigyan sila ni
Bonifacio ng tulong sa pakikipaglaban sa kanilang mga laban. Nang makita
ang ugnayan sa pagitan nina Malvar at Bonifacio, nagpasya si Aguinaldo na
gamitin ang kanyang bagong nakuhang posisyon upang ilagay ang
Batangas, gayundin si Malvar, sa ilalim ng kanyang hurisdiksyon.Binantaan
din si Malvar ng parusa kapag hindi niya sinira ang relasyon kay Bonifacio,
ngunit hindi ito natuloy. Si Bonifacio at ang kanyang kapatid na si Procopio
ay napatunayang nagkasala, sa kabila ng hindi sapat na ebidensya, at sila
ay inirekomenda na bitayin. Binago ni Aguinaldo ang hatol sa deportasyon
o pagpapatapon noong 8 Mayo 1897, ngunit hinikayat ni Pío del Pilar at
Mariano Noriel, na parehong dating tagasuporta ni Bonifacio, si Aguinaldo
na bawiin ang utos para sa pagpapanatili ng pagkakaisa. Dito sila
pinangunahan ni Mamerto Natividád at iba pang bonafide na tagasuporta
ni Aguinaldo. Ang magkapatid na Bonifacio ay pinaslang noong 10 Mayo
1897 sa kabundukan ng Maragondon.

Matapos mabangga si Bonifacio, nagpatuloy ang opensiba ng mga

Espanyol, na ngayon ay nasa ilalim ng Gobernador-Heneral na si Fernando
Primo de Rivera, at pinilit si Aguinaldo palabas ng Cavite. Si Aguinaldo ay
nakalusot sa kordon ng mga Espanyol at, kasama ang 500 piniling mga
lalaki, ay tumuloy sa Biak-na-Bató, isang ilang na lugar sa tri-boundaries ng
mga bayan ng San Miguel, San Ildefonso at Doña Remedios sa
Bulacan.Nang makarating sa mga bayan ng gitnang Luzon ang balita
tungkol sa pagdating ni Aguinaldo, muling nanumbalik ang armadong
paglaban ng mga kalalakihan mula sa mga lalawigan ng Ilocos, Nueva
Ecija, Pangasinan, Tarlac, at Zambales, laban sa mga Espanyol.[4]

Noong Nobyembre 1, 1897, nilagdaan ang pansamantalang konstitusyon

para sa Republika ng Biak-na-Bato.Sa pagtatapos ng 1897, tinanggap ni
Gobernador-Heneral Primo de Rivera