Professional Documents
Culture Documents
Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας - Η Αθήνα
Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας - Η Αθήνα
Γεννήθηκα στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1924. Η καταγωγή μου είναι από
τη Σίκινο. Ο παππούς μου, όπως και ο πατέρας μου, ήταν ναυτικοί
πράκτορες. Η μητέρα μου, Μαριέττα Περόγλου, περηφανευόταν για τις
οικογενειακές της ρίζες, οι οποίες φτάνουν μέχρι τους Νοταράδες και τους
Ζαΐμηδες. Ο πατέρας της είχε έρθει από τη Μέση Ανατολή και ήταν ο πρώτος
που έφερε τη φιστικιά στην Ελλάδα, από τη Συρία. Ωστόσο, τα δέντρα στο
κτήμα της οικογένειας στην Αίγινα είναι θάμνοι και είναι από τα μικρότερα
του νησιού σε σχέση με αυτά που φυτεύτηκαν έπειτα. Τουλάχιστον έχουν το
πλεονέκτημα ότι μπορείς να μαζέψεις τους καρπούς με το χέρι.
• Στην αρχιτεκτονική στράφηκα λόγω ενός θείου μου, του αρχιτέκτονα και
αρχαιολόγου Gorham Phillips Stevens. Ήταν ο σύζυγος της αδερφής της
γιαγιάς μου. Πρόκειται για τον άνθρωπο που έκανε την πρώτη σοβαρή
μελέτη του Ερεχθείου, η οποία ακόμα θεωρείται πρότυπη. Επειδή ζούσαμε
μαζί στην Αθήνα, τον έβλεπα, αποσβολωμένος, να σχεδιάζει καθημερινά.
Συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό με ενθουσίαζε. Κι έτσι ερωτεύτηκα την
αρχιτεκτονική.
Θλίβομαι που σήμερα από τη μέση εκπαίδευση απουσιάζει η αρχιτεκτονική.
Τα παιδιά στο σχολείο διαπαιδαγωγούνται σε μια νοοτροπία που στηρίζεται
στην οικονομική επιτυχία και όχι στην αλληλοβοήθεια. Η Ελλάδα δεν είναι
ένας συμπαγής πληθυσμός, δεν μιλάμε δηλαδή για λαό. Προσωπικά, θεωρώ
ότι συναποτελείται από δέκα εκατομμύρια άτομα. Ουσιαστικά, ο καθένας
κοιτά τη δική του βολή. Δεν υπάρχει ίχνος αλληλεγγύης. Φωτο: Πάρις
Ταβιτιάν/LifO
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΒΙΒΛΙΟ
22.06.11
• Επίσης, είναι αδιανόητο το ότι στη χώρα μας δίνεται η άδεια οικοδομής σε
πρόσωπα τα οποία όχι μόνο δεν διαθέτουν αρχιτεκτονική παιδεία αλλά ούτε
και τη στοιχειώδη εμπειρία. Σε άλλες χώρες του εξωτερικού τις άδειες
οικοδομών τις υπογράφουν μόνο διπλωματούχοι αρχιτέκτονες, οι οποίοι
μάλιστα έχουν αποκτήσει τριετή πρακτική εμπειρία σε αντίστοιχο γραφείο.
Διαφορετικά, για διπλωματούχους πολιτικούς μηχανικούς απαιτείται
εξαετής εμπειρία σε αρχιτεκτονικό γραφείο ή για άτομα που στερούνται
διπλώματος ενδεκαετής εμπειρία, και αφού έχουν περάσει επιτυχώς
αυστηρές εξετάσεις. Κάποτε, όταν πρότεινα αυτό το σύστημα σε μια
συνέλευση του ΤΕΕ και σε συνέλευση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων
Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ), έπεσαν να με φάνε, μόνο ξύλο
που δεν έφαγα. Η αντίδραση, φυσικά, προέκυψε επειδή ήθελα να τους
μειώσω τα διπλώματα.
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LifO
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
URBAN CULTURE
02.10.18
Πορεύτηκα στη ζωή μου έχοντας την εξής κοσμοθεωρία: ακόμα και
αν κάτι πηγαίνει στραβά, εγώ να το θεωρώ αστείο. Με αυτόν τον
τρόπο γλίτωνα από το να είμαι διαρκώς δυστυχισμένος. Αντιθέτως,
έχω καταφέρει να είμαι πάντα ευτυχής και ενθουσιώδης. Νιώθω
πλήρης. Ίσως ήμουν τυχερός.
• Η καλύτερη περίοδος της ζωής μου ήταν εκείνη της στρατιωτικής μου
θητείας στο Ναυτικό, όπου χρησίμευσε δεόντως το ότι ήμουν αρχιτέκτων,
κάτι που φρόντισα να το εκμεταλλευτώ. Εξακολουθώ να σχεδιάζω κάθε
μέρα στο γραφείο, να σκιτσάρω και να γράφω τα απομνημονεύματά μου.
Έχω ένα τεράστιο αρχείο και παλεύω καθημερινά να το ταξινομήσω.
Επιπλέον, διαβάζω πολλά βιβλία Ιστορίας.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
29.10.18
• Έκλεισα αισίως τα 95 έτη. Περπατώ κάθε μέρα όσο πιο πολύ μπορώ. Δεν
είχα ποτέ άγχος. Πορεύτηκα στη ζωή μου έχοντας την εξής κοσμοθεωρία:
ακόμα και αν κάτι πηγαίνει στραβά, εγώ να το θεωρώ αστείο. Με αυτόν τον
τρόπο γλίτωνα από το να είμαι διαρκώς δυστυχισμένος. Αντιθέτως, έχω
καταφέρει να είμαι πάντα ευτυχής και ενθουσιώδης. Νιώθω πλήρης. Ίσως
ήμουν τυχερός. Όλα μού πήγαν καλά. Πλέον, δεν θυμώνω καν. Ο θάνατος
δεν με τρομάζει. Αισθάνομαι περίεργα που ακόμα ζω. Τον περίμενα πολύ
νωρίτερα, αλλά δεν έχει έρθει ακόμη. Όταν επέλθει, βέβαια, βρίσκεσαι στο
απόλυτο μηδέν. Η ζωή αποτελείται από έναν κύκλο που ξεκινά από τη
γέννηση και καταλήγει στον θάνατο.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
DESIGN
15.10.19