Nie da się zaprzeczyć, że żyjemy w czasach powszechnego konsumpcjonizmu.

Nikogo już
nie dziwi, że ludzie pragną więcej i więcej, a za cenę posiadania są w stanie zrobić
wszystko. Chociaż już od czasów starożytnych ludziom zależało na bogaceniu się, to pogoń
za pieniądzem stała się jednym z wyznaczników współczesnych czasów. Mamy manię
gromadzenia i wydawania, często opieramy swoje życia na dążenia do jak największej ilości
zer na koncie. Spostrzeżenia te nie są jednak czymś nowym. Chorobę chciwości
dostrzeżono już dużo wcześniej.
Idealnym przykładem pogoni za pieniądzem jest główny bohater komedii Moliera - tytułowy
“Skąpiec”. Harpagon wywołuje w czytelnikach politowanie. Widać, że mężczyzna całe życie
poświęcił chęci zdobywania coraz to więcej, a mania gromadzenia opanowała go do tego
stopnia, że pieniądze przedkładał ponad wszystko. Miłość do nich sprawiała, że zachowywał
się niczym obłąkany. Przemawiał do szkatułki niby do istoty ludzkiej, nierzadko traktując ją
lepiej niż własne dzieci. Zajmował się on sztuką lichwiarstwa, która jest strasznie nieetyczna,
jednak w ten sposób powiększał swój majątek. Chora podejrzliwość zniszczyła jego relacje z
rodziną. Nie obchodziło go to, że jego dzieci go nienawidziły - ich uczucia miał w poważaniu,
co widać po tym, jak zaplanował ich związki. Elizę wydał za starego przyjaciela, a jedynym
tego powodem był fakt, iż nie wymagał on posagu. Dla Kleanta zaś przeznaczył bogatą
wdowę, samemu biorąc za żonę młodziutką Mariannę tylko dlatego, iż byłaby ona partnerką
skromną i niewymagającą dużej ilości pieniędzy. Całe zachowanie mężczyzny wskazuje na
to, jak bardzo zatracił się on w swojej chciwości.
Motyw pragnienia pieniędzy zainspirował również Tadeusza Makowskiego, który uchwycił
obraz sknerstwa na swoim obrazie “Skąpiec”. Dzieło przedstawia postać, która do złudzenia
przypomina kukiełkę. Jest to swoista alegoria właśnie zatracenia się w manii posiadania -
utracone człowieczeństwo powoduje, że stajemy się niczym więcej niż pacynką, kierowaną
jedynie chęcią bogacenia. Rumieniec na twarzy wskazuje na podekscytowanie
przeliczanymi pieniędzmi, a duże dłonie - na postawę roszczeniową i przysłonięcie innych
potrzeb przez zachłanność. Skąpiec jest tak zaślepiony swoim majątkiem, że nie zauważa
wkradających się za jego plecami złodziei. Naiwnie wierzy, że skrytka w postaci skarpety jest
na tyle genialna, że nikt nie pomyśli, aby do niej zajrzeć. Myli się jednak i w swojej ekscytacji
monetami, nie widzi nawet, co się dzieje za jego plecami. Cały malunek pokazuje obraz
groteski i jest alegorią do ludzkich wad.
W filmie “Król rozrywki” reżyserii Michaela Gracey główny bohater - P.T Barnum - sam
dochodzi do swojego statusu w społeczeństwie. Od syna krawca, a potem sieroty żyjącej na
ulicy, z pomocą swojej ogromnej determinacji i ambicji staje się fenomenem na skalę kraju, a
słuchy o nim dochodzą nawet poza granice Stanów Zjednoczonych. Mimo wielkiego
majątku, którego mężczyzna się dorobił na występach swojego cyrku, nie jest w stanie
ustatkować się i po prostu kontynuować działania, które przynoszą mu stałe, wysokie zyski.
Barnum chciał więcej i więcej, ryzykując wszystko i stawiając na jedną kartę. Zaniedbywał
żonę i dzieci, obiecując im, że robi to dla nich, chociaż jego działania były wywołane czysto
egoistycznymi pobudkami. Działania te w końcu doprowadziły go jednak do upadku -
samolubność i dążenie do sławy i pieniędzy za wszelką cenę odbiły się na nim, ciągnąc na
dno, jednak P.T uświadomił sobie swój błąd, ostatecznie zmieniając nastawienie.
Widać więc, że chciwość nie jest czymś nowym, jednakże zdecydowanie w obecnych
czasach jest powszechna i już niewiele ludzi ją potępia. Należy pamiętać, że pieniądze,
chociaż pomocne i zdecydowanie poprawiające jakość życia, nie dadzą takiego szczęścia,
jak uczucia drugiego człowieka, rodzina czy po prostu życie chwilą i doświadczanie świata.
W chwilach zagubienia warto jest spojrzeć na dzieła autorów, którzy pokazują, jak droga do
majątku potrafi zniszczyć człowieka.