ΒΙΟΣ & ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Αγνωστες πτυχές της πολιτικά «μαιανδρικής» διαδρομής του!

Από την ΕΟΝ του Μεταξά, στον ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και τον «Δεκέμβρη του 44», στην Ικαρία,
την δήλωση μετανοίας στην Μακρόνησο, τους «Λαμπράκηδες», την συμπάθεια του
στον Παπαδόπουλο, τον Κωνσταντίνο και τον Καραμανλή, πίσω στο Κ.Κ.Ε. και το
βραβείο Λένιν αλλά και Υπουργός του Κων. Μητσοτάκη, αργότερα λαύρος εναντίον
της συμφωνίας των Πρεσπών για το Μακεδονικό, της καταγγελίας του
αριστερόστροφου φασισμού και της λαθρομεταναστεύσεως και τέλος, την «επιθυμία
του» να ταφεί σαν κομμουνιστής, κάτω από την σημαία του Κ.Κ.Ε.!

«Τις προάλλες οι εφημερίδες φιλοξένησαν την ψευδολογία ενός καλλιεργημένου ανθρώπου που
ώφειλε να είναι ευαίσθητος περί την αλήθεια, του κ. Θεοδωράκη. Πήγανε στην Μακρόνησο για
προσκύνημα κι εκεί έλεγε και τι δεν έλεγε. Είχε πάει ο κύριος αυτός το 49, εγώ είχα φύγει το 48 κι
έλεγε ότι ο Σκαλούμπακας σκότωνε 20 στην καθησιά του και υποχρέωνε να κάνουν δηλώσεις κι
άλλες αηδίες. Κι έρχεται ο Νίκος Μάργαρης, που έχει γράψει από κομμουνιστική άποψη, ανήκει
στην Αριστερά, και του απαντάει: «Γιατί ψεύδεσαι, κύριε Θεοδωράκη; Εσύ πήγες το 1949 στο Α'
Τάγμα, ενώ ο Σκαλούμπακας, Δ/της στο Γ' Τάγμα, είχε φύγει Σεπτέμβριο του 48! Βεβαίως σε
περιόδους οξύτητας παρουσιάζονται και ακρότητες αλλά εσύ γιατί ψεύδεσαι;»...»
Στρατηγός Παν. Σκαλούμπακας
Συνέντευξη στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» (Απρίλιος 1988)

Χρήστος Παν. Σκαλούμπακας, Αθήνα, Σεπτέμβριος 2021

[Στοιχεία από το αρχείο του Στρατηγού Παναγιώτη Σκαλούμπακα, τον Β' Τόμο του Νίκου Μάργαρη «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ», τον
βιογράφο του Γεωργίου Παπαδοπούλου, την εφημερίδα «Εστία», την εφημερίδα «Στόχος» και το προσωπικό αρχείο του Χρήστου Σκαλούμπακα]
 2

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ & ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ

Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε κατηγορήσει τον Παναγιώτη Σκαλούμπακα, Διοικητή Τάγματος της
Μακρονήσου, ότι στην θητεία του «σκότωνε 20 στην καθησιά του» και βασάνιζε και άλλες αηδίες!
Κι' έρχεται ο Ν. Μάργαρης ο οποίος έχει γράψει από κομμουνιστική άποψη και του απαντάει:

«Γιατί ψεύδεσαι κε Θεοδωράκη? Εσύ πήγες το 1949 στο Α' Τάγμα, ενώ ο Σκαλούμπακας Δ/της του
Γ’ Ε.Τ.Ο. είχε φύγει Σεπτέμβριο του 48!»

Η ψευδής αυτή κατηγορία του Μίκη Θεοδωράκη εναντίον του Στρατηγού έγινε για πρώτη φορά
επί παντοδυναμίας Αντρέα Παπανδρέου και «ΑΥΡΙΑΝΗΣ»! Ο μουσικοσυνθέτης ουδέποτε
ζήτησε «συγγνώμη», τουναντίον τα θρασύτατα αυτά ψεύδη επανέλαβε τον Φεβρουάριο 2010,
έναν μήνα μετά τον θάνατο του Στρατηγού, σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ!

Για την ιστορία...

Ο 28χρονος Λοχαγός ΠΖ της Σ.Σ.Ε. Παν. Σκαλούμπακας τοποθετήθηκε στο 519ο Τάγμα στη
Θεσσαλονίκη στις 4/8/1946 σαν Διοικητής Λόχου Σκαπανέων και αργότερα σαν Διοικητής του Γ’
Τάγματος Σκαπανέων, που στις 14/6/1947 μετατέθηκε μαζί με το Τάγμα του στην
Μακρόνησο. Παρέμεινε Διοικητής του Γ’ Ε.Τ.Ο. (και για κάποιο ενδιάμεσο διάστημα Υπ/τής) έως
τις 6/9/1948 και προαχθείς σε Ταγματάρχη μετατέθηκε σε μάχιμη μονάδα. Την Διοίκηση του Γ'
Ε.Τ.Ο. ανέλαβε ο Ταγματάρχης ΠΖ Γεώργιος Σγουρός. Ηταν τέτοια η επιτυχία του Παν.
Σκαλούμπακα που η συντριπτική πλειοψηφία των σκαπανέων ανένηψε, εγκαταλείποντας τις
κομμουνιστικές της ιδέες. Με πρωτοπόρο τον νεαρό Λοχαγό, δημιουργήθηκαν στην Μακρόνησο
τα πρώτα Τάγματα Ανανηψάντων που οπλίστηκαν και πολέμησαν στον Γράμμο, βοηθώντας με
τον ενθουσιασμό τους, στην Νίκη του Εθνικού Στρατού κατά τον Συμμοριοπόλεμο 1946-1949.

Ο 24χρονος κομμουνιστής Μίκης Θεοδωράκης, μαζί με άλλους 800 σκαπανείς, έφτασαν στην
Μακρόνησο με 3 αποστολές (από Μούδρο, Αη Στράτη και Ικαρία) γύρω στις 20-25 Μαρτίου
1949 στο Α’ Τάγμα Σκαπανέων και οι τελευταίοι από αυτούς, οι αμετανόητοι, παρέμειναν στο
Τάγμα μέχρι τον Αύγουστο του 1949, ενω οι ανανήψαντες έφυγαν από την Μακρόνησο νωρίτερα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι 794 υπέγραψαν δήλωση μετανοίας και μόνον 6 έμειναν αμετανόητοι
και μέσα σε αυτούς ΔΕΝ ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης! [Στοιχεία από τον Β’ τόμο του Ν. Μάργαρη]
Συγκεκριμένα, ο Μίκης Θεοδωράκης υπηρέτησε στο Α’ Τάγμα για 1,5 μήνα, από τα μέσα
Μαρτίου έως τέλη Απριλίου του 1949 και απελύθη από την Μακρόνησο, αφού υπέγραψε δήλωση
«ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΩΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ» 18/4/49, μαζί με όλους σχεδόν της κλάσεως του.

Στη φωτογραφία αριστερά, ο Μίκης Θεοδωράκης με τον Γρηγόρη

Μπιθικώτση, «δεσμοφύλακά» του στη Μακρόνησο, όπου και
γνωρίστηκαν και είχε την ελευθερία να γράφει μουσική...

Οι φωτογραφίες στην επόμενη σελίδα είναι από τον Β’ τόμο του

δίτομου βιβλίου του Μακρονισιώτη κομμουνιστή Νίκου Μάργαρη «Η
ΙΣΤΟΡΙΑ της ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ» και αποτυπώνουν ξεκάθαρα τα
«βασανιστήρια» του Μίκη Θεοδωράκη στην Ικαρία και στην
Μακρόνησο, όπου υπηρέτησε (μαζί με άλλους 800 φαντάρους των
κλάσεων 46-47) στο Α’ Τάγμα.
«Με το που πάτησαν το πόδι τους στο Τάγμα, τους έκαναν «τόπι στο
ξύλο» οι «δάσκαλοι» και τους έστειλαν στο αναρρωτήριο και το
νοσοκομείο», όπως γράφει ο κομμουνιστής συγγραφέας!
(Μιά χαρά μου φαίνεται ο μουσικοσυνθέτης, σε σχέση με άλλους της κλάσεως του, φρέσκος κι ωραίος...)
 3

Χαρακτηριστικά αναφέρω και τα εξής: Στο δίτομο έργο του μακρονησιώτη κομμουνιστή Νίκου
Μάργαρη «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ», τα του Γ’ Ε.Τ.Ο. αναφέρονται στον Α’ τόμο, ενώ για
το Α’ Ε.Τ.Ο. και τους 800 φαντάρους των κλάσεων 46-47 που ανήκε ο Μίκης Θεοδωράκης,
αναφέρεται ο συγγραφεύς σε 8 σελίδες (415-422) του Β’ τόμου του βιβλίου! Ο δε «βασανισθείς»
μουσικοσυνθέτης, μνημονεύεται μόνον στις 2 φωτογραφίες (κάτω) και καθόλου στο κείμενο!
 4

Σημειώνω ένα χαρακτηριστικό του Γρηγόρη Μπιθικώτση που

αναφέρει στην αυτοβιογραφία του, με την εμπειρία του από την
πρώτη του γνωριμία με τον Μίκη Θεοδωράκη στο Α’ Τάγμα της
Μακρονήσου το 1949:

«Μιά μέρα, που το κάναμε πρόβα με την ορχήστρα μου το

τραγούδι αυτό και κάπου ήθελε ένα ακόρντο, τους είπα «εδώ
φα!» Και πετάγεται ένα παιδί, που ήταν ξαπλωμένο μ’ ένα βιβλίο
στο χέρι και λέει: «το φα πάει καλύτερα!» Και τον ρωτάω, «τι
δουλειά κάνεις εσύ ρε φίλε, με τι ασχολείσαι?» Και μου απαντά «σπουδάζω μουσική!»
Αυτό το παιδί ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης!»... αναφέρεται στο βιβλίο.
«Ηταν η πρώτη μας συνάντηση και επαφή στην Μακρόνησο. Που να φανταζόμουν, εκείνη την
στιγμή, τι ρόλο θα έπαιζε στη ζωή μου, στην μουσική της Ελλάδας, αλλά και στην παγκόσμια
μουσική σκηνή αυτό το παλικάρι, που το είδα με ένα βιβλίο στα χέρια ξαπλωμένο να
διαβάζει...»

 Οταν Θεοδωράκης-Μπιθικώτσης «γέννησαν» τα διαμάντια του λαϊκού μας τραγουδιού -Η

απίστευτη ιστορία γνωριμίας τους με ένα «φα» | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | iefimerida.gr

 Πώς το μπουζούκι έσωσε τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και την οικογένειά του από την πείνα. Η
τυχαία γνωριμία στη Μακρόνησο με τον Θεοδωράκη που είπε στη Μακρόνησο που είπε: «το
φα πάει καλύτερα» - ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (mixanitouxronou.gr)
5
6
7
 8

Η ψευδολογία του Μίκη Θεοδωράκη, ότι στην Μακρόνησο «ηρνήθη τον αυτοεξευτελισμόν», ενώ η
αλήθεια είναι ότι υπέγραψε ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, όπως αποδεικνύει το ντοκουμέντο, κάτω
δεξιά! (Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ» στις 19 Απριλίου 1949)
 9

Μετά την υπογραφή ΔΗΛΩΣΕΩΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, Απρίλιο του 1949, στο Α Τάγμα (Α’ Ε.Τ.Ο.), ο
Μίκης Θεοδωράκης απελύθη απο την ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ και προσέφυγε στην πατρική αγκαλιά του
Δεξιού πατέρα του, στα Χανια της Κρήτης!

Εκεί θέλησε να ειναι και θα ειναι και η αιώνια κατοικία του! Αυτη ειναι η ΠΑΣΑ ΑΛΗΘΕΙΑ!

Στην φωτογραφία ο Μίκης με τους γονείς και τον αδελφό του, στο πατρικό σπίτι στα Χανιά. Κάθε
φορά που έπαιρνε άδεια από τον στρατό και πήγαινε στην Κρήτη, εύρισκε στον κήπο τους
χαρτάκια με τους στίχους του Γιάννη, του αδελφού του!
 10

Η επιστολή ΛΑΖΑΡΙΔΗ στον Μίκη Θεοδωράκη για την Μακρόνησο

Απευθύνθηκε προς τον γνωστό μουσικοσυνθέτη, με αφορμή την εκδήλωση που διοργανώθηκε
στην Μακρόνησο προς τιμήν των «εγκλείστων» κομμουνιστών στις 30-8-2003.
Η επιστολή αυτή κρίνει την «συμφιλιωτική» συμπεριφορά του Μίκη Θεοδωράκη και για την
οποία τα Μέσα Μαζικής Αριστερής Αποβλακώσεως, δεν βρήκαν χώρο να παρουσιάσουν!

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Άλφα Ένα» την 6-9-2003 και υπογράφεται από τον Τάκη
Λαζαρίδη, κομμουνιστή και «σύντροφο» του Μίκη Θεοδωράκη.

Γράφει λοιπόν ο κος Λαζαρίδης με γεναιότητα και παρρησία που γεννά σεβασμό και ηθική
αναγνώριση για το μεγαλείο του ανδρός που έχει το μέγα θάρρος να βλέπει την πραγματικότητα
και να την ομολογεί!

«Συλλυπητήρια για τη φιέστα στη Μακρόνησο»

Αγαπητέ Μίκη,

Προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων είμαι υποχρεωμένος ευθύς εξαρχής να δηλώσω την
ταυτότητά μου.

Είμαι παλιός συναγωνιστής σου στους αγώνες για «λαϊκή δημοκρατία», «ειρήνη» και
«σοσιαλισμό». Καταδικασμένος σε θάνατο μαζί με τον Μπελογιάννη και εν συνεχεία
τρόφιμος επί δεκαπενταετία, των εγκληματικών φυλακών της χώρας. Ο πατέρας μου ηγετικό
στέλεχος του Κ.Κ.Ε., γραμματέας του Εργατικού ΕΑΜ στην κατοχή καταδικάστηκε για την
αντιστασιακή του δράση σε θάνατο από γερμανικό στρατοδικείο και εκτελέστηκε το Μάη του
43. Και η μητέρα μου καταδικάστηκε για την αντιστασιακή της δράση σε ισόβια δεσμά από
βουλγάρικο στρατοδικείο και στη διάρκεια του εμφυλίου πέρασε και αυτή από τη
Μακρόνησο...

Στη φυλακή, Μίκη, είχα το χρόνο να διαβάσω αρκετά, να σκεφτώ πολλά και να καταλάβω
περισσότερα. Και μετά τη φυλακή, διαπιστώνοντας την σκληρή πραγματικότητα στις χώρες
του «υπαρκτού σοσιαλισμού», βλέποντας τις αλλεπάλληλες λαϊκές εξεγέρσεις στις χώρες
αυτές και τις ισάριθμες επεμβάσεις των σοβιετικών τανκς στους δρόμους της Βουδαπέστης,
του Βερολίνου και της Πράγας, κατάλαβα την φοβερή αλήθεια.

Ενώ νομίζαμε ότι πολεμούσαμε για τα «ανώτερα ιδανικά» της «ελευθερίας», της
«δημοκρατίας» και του «σοσιαλισμού», στην πραγματικότητα πολεμούσαμε και
θυσιαζόμασταν για την επιβολή της στυγνής δικτατορίας των Ζαχαριάδη - Ιωαννίδη, για την
μετατροπή της πατρίδας μας σε Σοβιετικό προτεκτοράτο. Δεν μπορώ λοιπόν Μίκη να σε
συγχαρώ για τη φιέστα στη Μακρόνησο. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σου απευθύνω
ειλικρινή συλλυπητήρια. Γιατί ενώ η πατρίδα μας έχει ζωτική ανάγκη από εθνική ενότητα και
ομοψυχία, εσύ και όσοι συνεργάστηκαν μαζί σου, επιμένετε να ξύνετε πληγές, επιμένετε να
βρικολακιάζετε ένα παρελθόν για το οποίο μόνο ντροπή μπορούμε να νοιώθουμε. Πασχίζετε
για λόγους κομματικής σκοπιμότητας, να διαιωνίζετε ανύπαρκτες, πλέον, «διαχωριστικές
γραμμές».

Είναι πράγματι πρωτοφανείς οι αγριότητες που διέπραξαν οι αντίπαλοί μας στη Μακρόνησο.
Όμως οι αγριότητες, Μίκη, είναι νόμος του εμφυλίου. Και σε αγριότητες δεν υστερήσαμε και
εμείς. Ας θυμηθούμε την Ελένη Γκατζογιάννη και τις άλλες μαρτυρικές μανάδες της Ηπείρου.
 11

Ας θυμηθούμε το Χρήστο Λαδά. Κι ας μην ξεχνάμε τις βιαίως στρατολογημένες ανήλικες

χωριατοπούλες που με το ζόρι βάζαμε να πολεμήσουν, με το ζόρι να σκοτώσουν και να
σκοτωθούν!

Το πραγματικό ερώτημα λοιπόν δεν είναι ποιος ευθύνεται για τις αγριότητες του Εμφυλίου
αλλά ποιος ευθύνεται για τον ίδιο τον εμφύλιο και συνεπώς για τις αγριότητές του. Και οι
μεγάλοι ένοχοι Μίκη είμαστε εμείς. Αυτή είναι η οριστική και τελεσίδικη κρίση της ιστορίας.
Και την κρίση αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει με τον πιο έγκυρο και αδιαμφισβήτητο τρόπο ο
«μεγάλος αρχηγός», ο Νίκος Ζαχαριάδης...

Στο χρονικό του, που άρχισε να γράφει την Πρωτομαγιά του 1966, χαρακτηρίζει «κάλπικη»
την άποψη ότι το ελληνικό αριστερό κίνημα παρασύρθηκε στον ένοπλο αγώνα από τους
Άγγλους. Και απερίφραστα δηλώνει: «Στην πραγματικότητα, οι Άγγλοι θέλαν να μας
παρασύρουν στις δικές τους εκλογές για να επικυρώσουν έτσι κοινοβουλευτικά, "λαϊκά", το
καθεστώς που επέβαλαν με την ένοπλη επέμβασή τους και με τη Βάρκιζα». Δεν μας
έσπρωξαν λοιπόν οι Άγγλοι στον Εμφύλιο, Μίκη. Μόνοι μας μπήκαμε στο σφαγείο! «Για να
σώσουμε την τιμή του Κ.Κ.Ε.» καμαρώνει ο Ζαχαριάδης!

Κάποια στιγμή Μίκη, αντί να θρηνούμε για τις αγριότητες του Εμφυλίου και να επιδιώκουμε
«ρεβάνς», αντί να παριστάνουμε τους κήνσορες και τους τιμητές, θα πρέπει να κρύψουμε το
πρόσωπό μας από ντροπή και να κλάψουμε πικρά για το αδικοχυμένο αίμα των δικών μας
αλλά και των αδελφών της άλλης πλευράς.

Και όμως θα μπορούσες, Μίκη, να οργανώσεις μια πραγματικά εθνική γιορτή στη
Μακρόνησο. Μια γιορτή εθνικής συναδέλφωσης και συμφιλίωσης. Όπου θα καλούσες να
παραστούν όλοι. Και οι δικοί μας αλλά και οι «άλλοι».

Οι συγγενείς της Ελένης Γκατζογιάννη και του Χρήστου Λαδά. Τα αδέλφια και τα παιδιά όχι
μόνο των δικών μας μαχητών αλλά και των χιλιάδων ανδρών και αξιωματικών του ελληνικού
στρατού που έπεσαν στο Γράμμο και στο Βίτσι για να παραμείνει η χώρα μας ελεύθερη και
δημοκρατική. Σ' αυτή τη γιορτή, Μίκη, θα τραγουδούσαμε και θα κλαίγαμε μαζί, θα
ταξιδεύαμε σε έναν κόσμο αγάπης και αδελφοσύνης με τα φτερά της υπέροχης μουσικής σου.
Κι όρκο βαρύ θα παίρναμε ότι ποτέ πια δεν θα σηκώναμε όπλα εναντίον αλλήλων.

Σ' αυτή τη γιορτή, Μίκη, θα μπορούσες να υψωθείς σε εθνική μορφή, σε πανελλήνιο σύμβολο
ενότητας και συμφιλίωσης. Δεν το έπραξες. Προτίμησες να περιχαρακωθείς στο πολιτικό και
ιδεολογικό γκέτο της χρεοκοπημένες και ανυπόληπτης Αριστεράς, αυτής που τόσες συμφορές
προκάλεσε στον τόπο με την ανεύθυνη και τυχοδιωκτική πολιτική της. Δεν είναι κρίμα, Μίκη;

Με βαθύτατη απογοήτευση,
Τάκης Λαζαρίδης
 12

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ & ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Πως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος άφησε ελεύθερο τον Μίκη Θεοδωράκη το 1970

Στίς 13 Ἀπριλίου 1970 ὁ Μίκης Θεοδωράκης ἀφέθη ἐλεύθερος μέ προσωπική ἐντολή τοῦ Γεωργίου
Παπαδοπούλου. Ὁ Μ. Θεοδωράκης νοσηλευόταν τότε στό νοσοκομεῖο “Σωτηρία”, λόγῳ τῆς
παλαιᾶς φυματιώσεως πού τόν ταλάνιζε.

Τήν ἐποχή ἐκείνη, εἶχε ἔλθει στήν Ἑλλάδα ὁ Γενικός Γραμματεύς τοῦ Ριζοσπαστικοῦ κόμματος τῆς
Γαλλίας Ζάν - Ζάκ Σερβάν Σρέμπερ, ὁ ὁποῖος ἦταν γνωστός συγγραφεύς καί ἐκδότης τῆς “Paris
Express”. Ὁ Γάλλος πολιτικός ἐπεδίωκε ν᾽ ἀποκομίση πολιτικό ὄφελος, διαμεσολαβῶντας γιά τήν
ἀπελευθέρωσι κάποιου γνωστοῦ κρατουμένου.
Τελικά ζήτησε ἀκρόασι ἀπό τόν ἴδιο τόν Πρωθυπουργό. Ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος τόν δέχθηκε!

Περίληψις τῆς συνομιλίας Παπαδοπούλου - Σρέμπερ ἐδόθη στήν δημοσιότητα ἀπό τό Γραφεῖο τοῦ
Πρωθυπουργοῦ, τήν ὁποία ὁ τελευταῖος οὐδέποτε διέψευσε ἤ ἀμφισβήτησε:
Ἀρχικῶς εἶχε σκεφθῆ, εἶπε ὁ κ. Σρεμπέρ, νά ζητήση ἀπό τόν κ. πρωθυπουργόν ὅπως τοῦ ἐπιτραπῆ
νά πάρη μαζί του τόν κατηγορηθέντα Ἑλληνογάλλον (Σταράκη), ἤ ἀκόμη καί τόν Καράγιωργα, δι᾽
ἰατρικήν περίθαλψιν τῶν τραυμάτων πού ὑπέστη, σκέφθηκε ὅμως ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἀπεδείχθη
ὅτι ὑπῆρξαν συνεπαρμένοι, ρομαντικοί καί ἀνίκανοι.

Προτίμησε λοιπόν νά ζητήση νά τοῦ ἐπιτραπῆ νά πάρη εἰς τήν Γαλλίαν τόν γνωστόν εἰς ὅλον τόν
κόσμον συνθέτην Θεοδωράκην καί νά φροντίση διά τήν περίθαλψιν τῆς πνευμονικῆς παθήσεώς
του. Εἶναι ἕτοιμος, εἶπε, νά δώση τόν λόγον τῆς τιμῆς του εἰς τόν κ. πρωθυπουργόν ὅτι θά φροντίση
ὁ Θεοδωράκης νά μή ἀναμιχθῆ εἰς τήν πολιτικήν καί ὅτι θά τόν ἔχη συνεχῶς ὑπό τόν ἔλεγχόν του,
καί, τέλος, ὅτι θά τόν ἐπαναφέρη εἰς τήν Ἑλλάδα, μόλις τοῦ τό ἐπιτρέψουν οἱ ἐκεῖ ἰατροί.

Κατ᾽ αὐτόν τόν τρόπον, εἶπε, θά ἠδύνατο ὁ κ. πρωθυπουργός νά τόν βοηθήση εἰς τήν προσπάθειάν
του, ὅπως συνηγορήση ὑπέρ τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Στρασβοῦργον. Γνωρίζει, εἶπε, πόσον λεπτόν εἶναι
τό θέμα καί πόσον δύσκολος ἡ ἀπόφασις ἀλλά πιστεύει ὅτι ὁ κ. πρωθυπουργός θά ἐννοήση πλήρως
πόσον δύναται αὐτό νά ἐπηρεάση τούς πολεμίους του εἰς τό ἐξωτερικόν.
 13

Ἀπαντῶν ὁ κ. πρωθυπουργός εἶπεν, ὅτι εἶναι βέβαιος ὅτι ὁ κ. Σρεμπέρ εἶναι ὑπερβολικά αἰσιόδοξος
ὡς πρός τά ἀποτελέσματα τά ὁποῖα δύναται νά ἐπιφέρη μία ἀνθρωπιστική ἐκ μέρους του
χειρονομία, διότι εἶναι βέβαιος ὅτι τό μόνον τό ὁποῖον δύναται νά ἱκανοποιήση τήν κομματικήν
σκοπιμότητα τῶν ἡγετῶν εἰς τάς χώρας ὅπου ἐκδηλοῦται ἡ κακόπιστος κατά τῆς Ἑλλάδος πολεμική
εἶναι μία ἀγγελία ἐκ μέρους τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως περί τῆς ἡμερομηνίας τῶν ἐκλογῶν.

Καταλήγων ὁ κ. πρωθυπουργός εἶπεν εἰς τόν κ. Σρεμπέρ, ὅτι δύναται νά πάρη τόν Θεοδωράκην
μαζί του εἰς τήν Γαλλίαν, ἄν καί ὁ ἴδιος εἶναι βέβαιος ὅτι θά φθάση στιγμή κατά τήν ὁποίαν θά
εὑρεθῆ εἰς τήν δυσάρεστον θέσιν ὁ κ. Σρεμπέρ νά τοῦ ζητήση συγγνώμην, διότι δέν ἠδυνήθη νά
κρατήση τόν λόγον του περί μή ἀναμίξεως τοῦ Θεοδωράκη εἰς τήν πολιτικήν κατά τό ταξίδιόν του
εἰς τήν Γαλλίαν καί τήν μετά τήν ἀποθεραπείαν του ἐπάνοδόν του εἰς τήν Ἑλλάδα.
Ἀλλά ὁ κ. πρωθυπουργός τοῦ ἔδειξε τό καλοπροαίρετον πνεῦμα του, δίδοντάς του ἐκ τῶν προτέρων
συγχώρησιν!

Ὁ κ. Σρεμπέρ ἐπέμενεν ὅτι θά δυνηθῆ νά κρατήση τόν λόγον του καί ὅτι θά ἐπαναφέρη τόν
Θεοδωράκην εἰς τήν Ἑλλάδα. Εὐχαρίστησε τόν κ. πρωθυπουργόν διά τήν κατανόησίν του, διά τόν
ἀνθρωπισμόν του καί διά τήν διαβεβαίωσιν πού τοῦ ἔδωσεν, ὅτι πράγματι αὐτό πού διέβλεπεν ὁ
ἴδιος εἶναι πραγματικότης - ὅτι δηλαδή ὁ κ. πρωθυπουργός ἔχει ἐξαιρετικήν κρίσιν καί πολιτικόν
μέλλον καί ὅτι εἶναι ἀπαραίτητος ἡ συνεργασία του εἰς τάς ὑποθέσεις τῆς Εὐρώπης.
Ἐτόνισεν ἐπίσης ὅτι εἰς τό Στρασβοῦργον, εἰς τήν ὁμιλίαν του, θά ἐκφράση τήν ἀρχήν τήν ὁποίαν
πιστεύει ὅτι πραγματική συνεργασία μεταξύ τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν δύναται νά ἐπέλθη μόνον
ὅταν ἀντιληφθοῦν ὅλαι αἱ κυβερνήσεις ὅτι δέν ἔχουν κανένα δικαίωμα νά ἐπεμβαίνουν εἰς τάς
ἐσωτερικάς ὑποθέσεις τῶν ἄλλων - διότι ἄλλωστε καμμία ἐξ αὐτῶν δέν δύναται νά διδάξη διά τοῦ
παραδείγματός της τίποτε εἰς τήν ἄλλην.

Θά ἐκφράση ἐπίσης εἶπεν, τήν πεποίθησίν του ὅτι ἡ Ἑλλάς ἀποτελεῖ σημαντικόν στοιχεῖον εἰς τήν
εὐρωπαϊκήν κοινωνίαν καί διαβεβαίωσεν τόν κ. πρωθυπουργόν ὅτι θά εἶναι συνήγορος τῆς
ἑλληνικῆς κυβερνήσεως καί ὅτι θά ἐπαναφέρη τήν Γαλλίαν, Ἀγγλίαν καί Σουηδίαν εἰς τό πλευρόν
τῆς Ἑλλάδος, διότι ὁ λόγος του εἰσακούεται. Ηὐχαρίστησε τόν κ. πρωθυπουργόν καί πάλιν
διεβεβαίωσεν αὐτόν ὅτι θά τηρήση τόν λόγον του».

Ὁ Σρέμπερ κάλεσε στό ξενοδοχεῖο “Χίλτον” - ὅπου διέμενε - τήν σύζυγο τοῦ Θεοδωράκη καί τῆς τό
ἀνεκοίνωσε. Ξεκίνησε μέ τήν ἔκπληκτη σύζυγο γιά τό νοσοκομεῖο “Σωτηρία”, παρέλαβαν τόν
“Μίκη” καί ἀνεχώρησαν γιά τό ἀεροδρόμιο τοῦ Ἑλληνικοῦ.

Στίς 14:15 ὁ Μ. Θεοδωράκης ἀναχωροῦσε γιά τό Παρίσι, μέ τό ἰδιωτικό 6/θέσιο ἀεροπλάνο τοῦ
Σρέμπερ! Γιά μία ἀκόμη φορά ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἔδειχνε τήν μεγαλοψυχία του, ἀλλά καί
τήν πολιτική σκέψι του: Διότι, μέ αὐτόν τόν τρόπο, ἡ Γαλλία ἀπεῖχε τῆς καταδίκης τῆς Ἑλλάδος στό
Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης καί ὁ Σρέμπερ κατέθεσε ὑπέρ τῆς Ἑλλάδος στήν «Ἐπιτροπή Ἀνθρωπίνων
Δικαιωμάτων» στίς 15-4-1970.

Φυσικά, ὁ Μίκης Θεοδωράκης φρόντισε ἀμέσως νά ἐκθέση τόν “εὐεργέτη” του Σρέμπερ καί νά
δείξη τήν ἀχαριστία του στόν Γ. Παπαδόπουλο, μέ τό πού πάτησε τό πόδι του στό ἐξωτερικό.

Ἄρχισε τήν γνωστή - ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς πλέον – «ἀντιστασιακή» του δρᾶσι, φθάνωντας νά ζητήση
νά σχηματισθῆ… «ἐλεύθερη ἑλληνική κυβέρνηση στήν ἐξορία»!...

Ὁποία εὐγνωμοσύνη καί στούς δύο…

 14

«Συμπαθώ τον Γεώργιο Παπαδόπουλο! Ανώτερος του Γεωργίου Παπανδρέου και του
Ανδρέα!» (Μίκης Θεοδωράκης)

Τον Οκτώβριο του 1973, ο Μίκης Θεοδωράκης βρισκόταν σε δεξίωσι που του παρέθεσαν
Ελληνοαμερικανοί, μεταξύ των οποίων ο Jim Pyrros και ο μετέπειτα πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ
Θεόδωρος Κουλουμπής. Αποσπάσματα από όσα τους είπε ο εκλειπών γνωστός αριστερός
μουσικοσυνθέτης επέζησαν από τα Ημερολόγια του Jim Pyrros που είδαν αποσπασματικά το φως
της δημοσιότητος στο περιοδικό «ΑΝΤΙ», τεύχος 724 (3-11-2000).

Παρακάτω παραθέτουμε επί λέξει τα όσα - μεταξύ άλλων - είπε εκείνο το βράδυ ο Μίκης
Θεοδωράκης:

Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΔΟΥΛΕΨΕ. Ο Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΗΞΕΡΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΒΓΑΖΕΙ ΛΟΓΟΥΣ!

«Συμπαθώ τον Παπαδόπουλο! Ναι, οι άνθρωποί του είναι κακοί (sic). Αλλά ο Παπαδόπουλος
έκατσε στο γραφείο του και δούλεψε! Όχι σαν τον Γεώργιο Παπανδρέου που το μόνο που ήξερε
ήταν να βγάζει λόγους. Ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν μέγας φίλος των ΗΠΑ και φανατικός
αντικομμουνιστής. Δεν ήθελε ούτε να μου απευθύνει τον λόγο…. Ο Παπαδόπουλος δεν υπήρξε
δολοφόνος… Αν περνούσε από το χέρι του Αντρέα, αυτήν την στιγμή θα είχαμε τουλάχιστον
20.000 σκοτωμένους!»

ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΛΥΣΗ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ…

«Μου αρέσει η λύση Μαρκεζίνη. (σ.σ. Ο Σπ. Μαρκεζίνης υπήρξε Πρωθυπουργός του καθεστώτος
Γ. Παπαδοπούλου από 8/10/1973 έως 24/11/1973). Ο Μαρκεζίνης είναι πολύ διαφορετικός… Είναι
καλλιεργημένος, πεπειραμένος, αποτελεί μία εξέχουσα προσωπικότητα και θα τα πάει τα
πράγματα μαλακά – μαλακά…»

ΑΣΧΕΤΟΣ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ...

«Ο Ανδρέας δεν ξέρει πολιτικά. Ούτε οικονομικά ξέρει. Δεν είναι λύση για την Ελλάδα ο Ανδρέας.
Δεν έχει προσφέρει… Ο Ανδρέας έλειπε από την Ελλάδα σε όλους τους αγώνες της δεκαετίας του
1940 και του 1950. Ο Ανδρέας έχει καλό παρουσιαστικό, έχει την ικανότητα να μιλά λογικά και
πειστικά. Βέβαια, μία ώρα αργότερα θα σου πει τα εντελώς αντίθετα!...»

ΤΙ ΕΛΕΓΕ ΓΙΑ ΤΟ Κ.Κ.Ε. ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ…

«Στην πραγματικότητα, το 90% των Ελλήνων κομμουνιστών θα πηγαίνε στην κρεμάλα, αν οι
Ρώσοι καταλάμβαναν την Ελλάδα… Η ελληνική αριστερά είναι φιλοαμερικανική… Όσο κι αν
φαίνεται παράξενο, είμαι κι εγώ φιλοαμερικανός…
Ο Παναγούλης υπέφερε, αλλά δεν πρόκειται περί σοβαρού προσώπου. Ο Παναγούλης διατείνεται
πως η Ελλάδα είναι μία μεγάλη φυλακή. Τι λέει; Οι Έλληνες κάθονται, πίνουν το ουίσκυ τους,
πηγαίνουν στα κέντρα, γλεντάνε…»

Μία ενδιαφέρουσα συνομιλία του Δημητρίου Καραμπέρη(*), υιού του Στρατηγού

Στεφάνου Καραμπέρη με τον Μίκη Θεοδωράκη

Ο κάθε άνθρωπος κρίνεται από τις επιλογές του και τη συμπεριφορά του όταν ευρίσκεται σε θέση
ισχύος. Και ο Μίκης Θεοδωράκης κρίθηκε με θετικό πρόσημο για τα πεπραγμένα του, όταν
ευρίσκετο σ' αυτή τη θέση. Ως καλλιτέχνης, διέπρεψε αναμφισβήτητα καταλαμβάνοντας μια από
τις πρώτες θέσεις της συγχρόνου ιστορίας της τέχνης της πατρίδος μας.

Οι ιδεολογικές του προτιμήσεις, παρότι αντίθετες από τις δικές μου, δεν είναι αντικείμενο για
πανηγυρισμούς ή λοιδωρίες από οποιονδήποτε. Άλλωστε, ήταν από τους ελάχιστους
 15

κομμουνιστές, που αναγνώρισε τα λάθη του και δεν μίσησε τους αντιθέτους προς αυτόν και
κατάφερε να πιστεύει ότι πίστευε, αλλά να μην ανήκει σε κανέναν.

Φυσικά και δεν υπήρξε τέλειος και ούτε το επικαλέστηκε ποτέ. Ακόμη και για τη μουσική του είπε
κάποτε: «Καλός είμαι, αλλά ο Μάνος (Χατζηδάκις), είναι καλύτερος».

Τον γνώρισα προσωπικά το 1997 στην Κύπρο και θα θυμάμαι πάντα αυτά που μου είπε, όταν
έμαθε ποιος ήμουν:

«Οι περισσότεροι αξιωματικοί που έκαναν τη δικτατορία, ήταν ανιδιοτελείς πατριώτες, που
έκαναν ή πίστευαν ότι έκαναν το καθήκον τους προς την πατρίδα, μετά το χάος που είχε
δημιουργηθεί από την αποστασία και μετά και για το οποίο, έστω και άθελά μου έβαλα το χέρι μου
κι εγώ.

Υπήρξαν βέβαια και κάποιοι οι οποίοι δεν ήταν σαν τους άλλους και η αλαζονική συμπεριφορά
τους είναι αυτή που έμεινε στους πολλούς. Ίσως να τους αδίκησα όλους εξ αιτίας του θυμού μου
και των καταβολών μου και έβγαλα το μένος μου προς το καθεστώς τα επόμενα χρόνια.
Ιδεολογικά ήμουν εντελώς αντίθετος με τη δικτατορία, αλλά μέσα μου ήξερα ότι ήταν το αναγκαίο
κακό για να αποφύγουμε νέο εμφύλιο. Κράτησε όμως πολύ και αυτό οδήγησε στη μεταστροφή του
λαού, που αρχικά ήταν υπέρ τους ή έστω τους ανεχόταν ως τη μοναδική λύση του αδιεξόδου της
στιγμής.

Καταλαβαίνω ότι μέσα σου έχεις θυμό, όχι τόσο για τους διωγμούς που υπέστη ο πατέρας σου,
αλλά διότι δεν είναι εύκολο με το πνεύμα που έχει επικρατήσει, να αποκατασταθεί στη συνείδηση
των περισσοτέρων η υστεροφημία του. Πιστεύω όμως ότι κάποτε, όταν τα πάθη καταλαγιάσουν,
θα γίνει κι' αυτό. Άσχετα αν εμείς θα είμαστε εδώ για να το δούμε. Θα ήθελα κάποια στιγμή να τον
γνωρίσω και προσωπικά.»

Γνωρίστηκαν τελικά (με τον πατέρα μου) το 2005 σε κάποια επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη,
αλλά δεν ξέρω τι ειπώθηκε μεταξύ τους, μιάς και δεν ήμουν παρών.

Αιωνία του η μνήμη και μην ξεχνάμε ότι εκτός από τα επαναστατικά και πολιτικοποιημένα
τραγούδια, έγραψε και αριστουργήματα που θα ακούγονται από όλους και για πάντα.

Δημήτριος Στεφ. Καραμπέρης (Υποστράτηγος ε.α.)

Ο Μίκης Θεοδωράκης παραδέχεται ανωτέρω ευθαρσώς ότι:

 Η 21η Απριλίου έγινε από «ανιδιοτελείς πατριώτες, που έκαναν ή πίστευαν ότι έκαναν το
καθήκον τους προς την πατρίδα».
 Ότι από το 1965 υπήρχε «χάος» και η 21η Απριλίου απέτρεψε «νέο εμφύλιο πόλεμο».
 Ότι ο λαός αρχικά «ήταν υπέρ τους».
Εν ολίγοις παραδέχθηκε: αγνότητα προθέσεων - ιστορική αναγκαιότητα - λαϊκή αποδοχή.
Τι περισσότερο χρειάζεται για την ιστορική δικαίωση;

(*) Ανηρτήθη στον λογαριασμο του Μάνου Χατζηδάκη στο FB, 3 Σεπτεμβρίου 2021.
Οι Καραμπέρης, Γκαντώνας, Ασλανίδης και Μπαλόπουλος, υπήρξαν οι στενότεροι συνεργάτες και
φίλοι του Γεωργίου Παπαδοπούλου, Αρχηγού της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967.

Μάνος Χατζηδάκης
(Ερευνητής - βιογράφος του Γεωργίου Παπαδοπούλου)
 16

Το 1968 ο Σάββας Κωνσταντόπουλος (πρώην αριστερός), εκδότης της εφημερίδος «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

ΚΟΣΜΟΣ», είχε εκδώσει το βιβλίο «Η ΑΝΤΙΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΝΤΕΛΙΓΚΕΝΤΣΙΑ», στο
οποίο, μεταξύ των άλλων, απεκάλυπτε την υποκρισία του Μίκη Θεοδωράκη! Είμαι σε αναζήτηση
αυτού του βιβλίου, το οποίο είχε πέσει στα χέρια μου παλιά και θυμάμαι έλεγε πολλά για τα λεφτά
που έβγαζε ο Μίκης από τον πόνο που πουλούσε και έτσι αγόρασε το εξοχικό του στο Βραχάτι...
 17

Τον Αύγουστο του 1970, 4 μήνες μετά την απελευθέρωση του από τον Γ. Παπαδόπουλο και την
εγκατάσταση του στο Παρίσι, ο Μίκης Θεοδωράκης, μετά από πρόσκληση της Κυβερνήσεως της
Ε.Σ.Σ.Δ., μεταβαίνει οικογενειακώς στην Μόσχα.
Ο λόγος ήταν απόφαση της Σοβιετικής ηγεσίας να τον χρήσει Γενικό Γραμματέα του Κ.Κ.Ε.,
πρόταση την οποία δεν αποδέχεται!
 18

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ & ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β’

Τό ταξίδι του Μίκη Θεοδωράκη στό Παρίσι καί ἡ παρ’ ὀλίγον κοινή ἐμφάνισις μέ τόν
Βασιλέα στό Λονδῖνο.

«Βοήθεια, μέ κυνηγοῦν οἱ κομμουνιστές!»

Ήταν 1975, μία ἐποχή πολύ διαφορετική ἀπό τήν σημερινή, κατά τήν ὁποία ὅλοι σπεύδουν – μέ
πρῶτο τό Κ.Κ.Ε. – νά οἰκειοποιηθοῦν τήν μνήμη τοῦ Μίκη Θεοδωράκη.

Τότε ὁ διάσημος μουσικοσυνθέτης εἶχε ἀποστασιοποιηθεῖ ἀπό τίς ἀριστερές καταβολές του,
προκαλῶν τήν μῆνιν τῶν πρώην συντρόφων του, μέ ἀποκορύφωμα τήν φράση του «Καραμανλῆς
ἤ τάνκς», ἡ ὁποία ἐλέχθη μετά μία τηλεφωνική ἐπικοινωνία του μέ στέλεχος τῆς κυβερνήσεως
ἐθνικῆς ἑνότητος.

Ὡς ἀποτέλεσμα ἐζήτησε προστασία ἀπό τήν τότε κυβέρνηση Καραμανλῆ.

Παραμονές τῆς πρώτης ἐπίσημης ἐπισκέψεως τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ στό Παρίσι,
ἐπεσκέφθη τόν διευθυντή τοῦ γραφείου του, πρέσβυ Πέτρο Μολυβιάτη, στόν ὁποῖο ἔθεσε τό
πρόβλημά του.

Ἐζητοῦσε ἀστυνομική προστασία καθώς ἐδέχετο ἀπειλές ἀπό τούς προσφάτως νομιμοποιηθέντες
κομμουνιστές καί θεωροῦσε ὅτι ἐκινδύνευε ἀπό αὐτούς.

Εἶναι γνωστόν ὅτι ὁ μέν Θεοδωράκης, μέ ὅλες τίς ἀριστερές καταβολές του, εἶχε ἀπό τήν ἐποχή τῆς
ἑπταετίας ἐνστερνισθεῖ τίς ἀρχές τῆς ἐθνικῆς ἑνότητος, τίς ὁποῖες ἤθελε νά ὑπηρετήσει.

Τό Κ.Κ.Ε. ἀπό τήν ἄλλη ἦταν καί τότε τόσο ἀρτηριοσκληρωτικό ὅσο εἶναι καί σήμερα. Δέν
συγχωροῦσε στόν Θεοδωράκη ὅτι παρεξέκλινε ἀπό τίς «ντιρεκτίβες» του, ἐξ οὗ καί οἱ ἀπειλές καί ἡ
ἀνάγκη γιά προστασία.

Στήν συνάντηση ἐτέθησαν βεβαίως καί ἄλλα ζητήματα, ἐπ’ εὐκαιρία τῆς μεταβάσεως Καραμανλῆ
στό Παρίσι. Ὁ μουσικοσυνθέτης ἐζήτησε συγκεκριμένα παρέμβαση προκειμένου νά διευκολυνθεῖ
ἡ διευθέτησις κάποιων ἐκκρεμοτήτων πού εἶχε ἀφήσει ἀπό τήν ἐποχή πού ἦταν μόνιμος κάτοικος
τῆς γαλλικῆς πρωτευούσης.

Καί ἐνῶ τό Κ.Κ.Ε. δέν ἄλλαζε ἀντιλήψεις καί πρακτικές, ὁ Μίκης Θεοδωράκης συνέχιζε τήν πορεία
του μέ σταθερή προσήλωση στήν ἐπιδίωξη τῆς ἑνότητος ὅλων τῶν Ἑλλήνων.

Ποιός δέν θυμᾶται τήν παρουσία του στήν προεκλογική συγκέντρωση τῆς Νέας Δημοκρατίας στήν
πλατεῖα Συντάγματος τό 1989, τήν συναυλία του στήν μνήμη τοῦ Παύλου Μπακογιάννη τόν
Νοέμβριο τοῦ 1989 καί τήν ἐν συνεχείᾳ ὑπουργοποίησή του ἀπό τόν Κωνσταντῖνο Μητσοτάκη;

Δέν σταμάτησε ὅμως ἐκεῖ.

Ἀπεδείχθηκε πρόθυμος νά συναντηθεῖ ἀκόμη καί μέ τόν Βασιλέα Κωνσταντῖνο στό Λονδῖνο ὅπου
θά ἐδίδετο συναυλία του.

Ὅπως θυμᾶται ὁ Πρέσβυς Ἀλέξανδρος Ζήνων, αὐτά συνέβησαν τό 2011, μεσούσης τῆς οἰκονομικῆς
κρίσεως στήν Ἑλλάδα. Τότε ἡ κ. Χρυσάνθη Λαιμοῦ, σέ συνεννόηση μέ τόν Μίκη Θεοδωράκη,
 19

ἀνέλαβε τήν πρωτοβουλία διοργανώσεως συναυλίας τοῦ μεγάλου μουσικοσυνθέτου Μίκη

Θεοδωράκη στό Λονδῖνο. Στόχος ἦταν ἡ εὐαισθητοποίησις τῆς βρεταννικῆς κοινῆς γνώμης ὑπέρ
τῆς Ἑλλάδος καί ἡ συλλογή οἰκονομικῆς βοηθείας γιά ἀναξιοπαθοῦντες, λόγω τῆς κρίσεως,
Ἕλληνες.

Ὁ Βασιλεύς Κωνσταντῖνος, πρός τόν ὁποῖο

ἀπευθύνθηκε ἡ κ. Λαιμοῦ, πρόθυμα ἀνταπεκρίθη στό
αἴτημά της καί ἐδέχθη νά παραστεῖ στήν συναυλία
ἀπό κοινοῦ μέ τόν Μίκη Θεοδωράκη, δίδοντας ἔτσι
καί ἕνα ἰσχυρό μήνυμα ἑνότητος καί λήθης τοῦ
διχασμοῦ καί τῶν δεινῶν τοῦ παρελθόντος.

Ὁ Βασιλεύς ἐμοιράζετο, ἐξ ἄλλου, μέ τόν μεγάλο

μουσικοσυνθέτη τήν ἐπιθυμία καί τό ὅραμα τῆς
ἐθνικῆς ἑνότητος καί τῆς ὁριστικῆς συμφιλιώσεως. Ὁ
Κωνσταντῖνος μάλιστα εἶχε ἀναφέρει στόν Πρέσβυ ὅτι
ἐγνώριζε τόν Θεοδωράκη, γιατί εἶχαν συνεργασθεῖ
στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1990, κατά τήν
ἀνεπιτυχῆ προσπάθεια τῆς Ἑλλάδος νά ἀναλάβει τούς
Ὀλυμπιακούς Ἀγῶνες τοῦ 1996, οἱ ὁποῖοι ἔγιναν
τελικῶς στήν Atlanta τῶν ΗΠΑ.

Ἡ κόρη τοῦ Μίκη Θεοδωράκη, Μαργαρίτα,

ἐπεσκέφθη τό Λονδῖνο καί εἶχε συνάντηση γιά τόν
σκοπό αὐτό μέ τόν Βασιλέα, ὁ ὁποῖος συνεφώνησε νά
ἀναβάλει προγραμματισμένο ταξίδι του γιά νά εἶναι
παρών στήν ἐκδήλωση.

Δυστυχῶς, γιά διαφόρους λόγους, ἡ ἐκδήλωσις δέν κατέστη δυνατόν νά πραγματοποιηθεῖ.

Ἐχάθη ἔτσι μία εὐκαιρία ἑνός ἰσχυροῦ ἐθνικοῦ καί ἱστορικοῦ συμβολισμοῦ ἀπό δύο πρόσωπα πού
ἐνσάρκωναν δύο διαφορετικούς κόσμους, ἀλλά ἐμοιράζοντο τήν κοινή ἀγάπη τους γιά τήν Ἑλλάδα.

Άρθρο της ΕΣΤΙΑΣ (07/09/2021)

(Στο φωτογραφικό κολάζ, ο Κωνσταντίνος Β με τον Μίκη Θεοδωράκη στο Λονδίνο το 1991)

Το 1978, μετά την περίοδο του «Καραμανλής η τάνκς», επανέρχεται στις αριστερές καταβολές του
και ο Μίκης Θεοδωράκης κατεβαίνει ανεξάρτητος βουλευτής με το Κ.Κ.Ε. στις δημοτικές εκλογές
στην Αθήνα και 5 χρόνια αργότερα, 6/10/1983, του απονέμεται το «Βραβείο Λένιν» για την
Ειρήνη!
 20

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΚΑΙ «ΣΤΟΧΟΣ»

Ο θάνατος του μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη σε ηλικία 96 ετών (Χίος, 29 Ιουλίου 1925 -
Αθήνα, 2 Σεπτεμβρίου 2021) δεν αλλάζει το γεγονός οτι σε όλη την περίοδο της «μαιανδρικής»
πολιτικά ζωής του (και τουλάχιστον κατά την θητεία του ως σκαπανεύς σε Τάγμα της
Μακρονήσου το 1949), υπήρξε στις σχετικές συνεντεύξεις του ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΟΣ & ΑΣΕΒΕΣΤΑΤΟΣ
ψεύτης για έναν αξιόλογο Ελληνα Αξιωματικό, τον οποίον ούτε καν γνώρισε απο κοντά!
Ακολουθούν δύο σχετικά δημοσιεύματα στην εφημερίδα «Στόχος» (20 & 27/5/2021).
21
 22

Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ, ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ

ΣΚΑΛΟΥΜΠΑΚΑ, ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ «ΣΤΟΧΟ»

Συνέντευξη στον Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟ (Α΄ΜΕΡΟΣ)

Με τον κ. Χρήστο Σκαλούμπακα, γιό του θρυλικού Διοικητή του 3ου Τάγματος της
Μακρονήσου, Στρατηγού Παναγιώτη Σκαλούμπακα (1918 – 2010), έχει σήμερα την
τιμή να μιλήσει ο «Στόχος». Μεταλλειολόγος του ΕΜΠ και πετυχημένος επαγγελματίας
ο ίδιος, χομπίστας του βινυλίου και λάτρης της Κλασσικής και Jazz μουσικής, ο κ.
Χρήστος Σκαλούμπακας έχει γίνει τα τελευταία χρόνια ευρύτερα γνωστός στα social
media από τις «προκλητικές» αναρτήσεις του για την Μακρόνησο, που προκαλούν
λύσσα στους κάθε λογής μπολσεβίκους. Σήμερα και τις ερχόμενες δύο Πέμπτες, ο κ.
Χρήστος Σκαλούμπακας αποκαλύπτει στον «Στόχο» όλη την αλήθεια για την
Μακρόνησο, ενώ σε λίγους μήνες κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πελασγός» του
Γιάννη Γιαννάκενα και το ομώνυμο βιβλίο του που θα κάνει πάταγο…

Ο ΜΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΣΚΑΛΟΥΜΠΑΚΑ

«Στόχος»: Ποιός, λοιπόν, βρίσκεται πίσω από την κατασυκοφάντηση του

αλησμόνητου πατέρα σας, με αποτέλεσμα - εδώ και κάτι χρόνια - η φράση
«Σκαλούμπακας που σάς χρειάζεται» να παραπέμπει σε ανάκριση με την χρήση βίας;

ΧΡ. ΣΚΑΛ.: «Αυτός που τον δυσφημούσε επωνύμως, ακόμη και νεκρό, είναι ο Μίκης
Θεοδωράκης! Να υπενθυμίσω ότι είχε κατηγορήσει τον πατέρα μου, επί Ανδρέα Παπανδρέου και
«ΑΥΡΙΑΝΗΣ», ότι βασάνιζε και άλλα ευτράπελα. Είναι χαρακτηριστικό ότι με το παρακάτω
απόσπασμα αρχίζει ο Στρατηγός την συνέντευξη του τον Απρίλιο του 1988 στην εφημερίδα «ΤΑ
ΝΕΑ» αναφέροντας επί λέξει: «Τις προάλλες οι εφημερίδες φιλοξένησαν την ψευδολογία ενός
καλλιεργημένου ανθρώπου που ώφειλε να είναι ευαίσθητος περί την αλήθεια, του κ. Θεοδωράκη.
Πήγανε στην Μακρόνησο για προσκύνημα κι εκεί έλεγε και τι δεν έλεγε. Είχε πάει ο κύριος αυτός
το 49, εγώ είχα φύγει το 48 κι έλεγε ότι ο Σκαλούμπακας σκότωνε 20 στην καθησιά του και
υποχρέωνε να κάνουν δηλώσεις κι άλλες αηδίες. Κι έρχεται ο Νίκος Μάργαρης, που έχει γράψει
από κομμουνιστική άποψη, ανήκει στην Αριστερά, και του απαντάει: «Γιατί ψεύδεσαι, κύριε
Θεοδωράκη; Εσύ πήγες το 1949 στο Α' Τάγμα, ενώ ο Σκαλούμπακας, Δ/της στο Γ' Τάγμα, είχε
φύγει Σεπτέμβριο του 48! Βεβαίως σε περιόδους οξύτητας παρουσιάζονται και ακρότητες αλλά
εσύ γιατί ψεύδεσαι;»...».

Είναι χαρακτηριστικό του «ηρωϊσμού» του ανδρός ότι 3 μήνες μετά τον θάνατο του Στρατηγού
και παρά τον αναφερθέντα τεκμηριωμένο δημόσιο σχολιασμό του πατέρα μου πριν 22 χρόνια,
βρήκε ευκαιρία να επαναλάβει την ποινικώς κολάσιμη δυσφήμισή του σε συνέντευξή του το 2010
στην ΕΡΤ και την δημοσιογράφο Βίκυ Φλέσσα. Το τελευταίο το ανεκάλυψα πολύ αργά για να
μπορέσω να του κάνω μήνυση και αγωγή, λόγω παραγραφής, όπως με ενημέρωσε ο Κώστας
Πλεύρης, όταν τον συμβουλεύτηκα. Φαντάζεστε να του ζητά το δικαστήριο να προσκομίσει
αποδείξεις με ονόματα «βασανισθέντων» και «εκτελεσθέντων»;...»

Ο κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΚΑΛΟΥΜΠΑΚΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΠΩΣ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕ

ΤΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΕΔΕΣ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΨΟΥΝ ΤΟΝ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»

Συνέντευξη στον Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟ (Β΄ΜΕΡΟΣ)

Δημοσιεύουμε σήμερα το Β΄ Μέρος της συνεντεύξεως που είχε την καλωσύνη να

παραχωρήσει στον «Στόχο» ο κ. Χρήστος Σκαλούμπακας, πρωτότοκος γιός του
 23

θρυλικού Διοικητή του 3ου Τάγματος της Μακρονήσου, Στρατηγού Παναγιώτη

Σκαλούμπακα (1918 – 2010). Στην σημερινή συνέχεια, ο μεταλλειολόγος ΕΜΠ στο
επάγγελμα, κ. Χρήστος Σκαλούμπακας, αποκαλύπτει πώς κατάφερνε ο πολλαπλώς
συκοφαντημένος από την Αριστερά πατέρας του να μετατρέπει σε τόσο φανατικούς
Έλληνες τους κομμουνιστές εξόριστους της Μακρονήσου, σε σημείο που να ζητούν να
κάψουν τον «Ριζοσπάστη»! Υπενθυμίζουμε ότι σύντομα θα κυκλοφορήσει από τις
εκδόσεις «ΠΕΛΑΣΓΟΣ» του Γιάννη Γιαννάκενα το βιβλίο του κ. Σκαλούμπακα για την
Μακρόνησο, που θα κάνει πάταγο…

Ο ΜΙΚΗΣ ΗΤΑΝ ΟΝΤΩΣ ΔΗΛΩΣΙΑΣ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΕΓΓΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΤΟΙΧΕΙΑ…

«Στόχος»: Τι ξέρετε για την περίφημη «Δήλωση Μετανοίας» του Μίκη Θεοδωράκη
που δημοσιεύτηκε στις 19 Απριλίου του 1949 στην εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ»; Είναι
δυνατόν να ήταν «χαλκευμένη», όπως υποστηρίζει στις συνεντεύξεις του ο ίδιος ο
μουσικοσυνθέτης;

ΧΡ. ΣΚΑΛ.: «Οι αριστεροί πάσης φύσεως έχουν δώσει στον εαυτό τους το προνόμιο οι ίδιοι να
μπορούν να κατηγορούν ΑΝΕΥ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΩΝ τους εθνικόφρονες αλλά να διαψεύδουν
ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ για τους ίδιους, όταν θεωρούν ότι τους θίγουν η τους
εξευτελίζουν. Ο λόγος του κομμουνιστή έχει μηδενική αξιοπιστία! Ο κομμουνιστής ηδονίζεται με
τα ψεύδη όπως έλεγε ο πατέρας μου. Γιατί να μην υπογράψει, αφού ήξερε ότι θα το διέψευδε
αργότερα? Το ψεύδος για έναν κομμουνιστή είναι εργαλείο του κόμματος, η αλήθεια κατά τον
Λένιν είναι «αστική συνήθεια»!

Είναι χαρακτηριστική η ψευδολογία του Μίκη Θεοδωράκη, ότι στην Μακρόνησο «ηρνήθη τον
αυτοεξευτελισμόν», ενώ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΔΗΛΩΣΙΝ ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΩΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ την
18η Απριλίου 1949 στο Α’ Τάγμα της Μακρονήσου, όπως αποδεικνύουν 3 τουλάχιστον
αποκόμματα εφημερίδων της εποχής αλλά και μετέπειτα που έχω στην διάθεσή μου!
Με την ευκαιρία, υπενθυμίζω χαρακτηριστικό απόσπασμα από την επιστολή με τίτλο
«Συλλυπητήρια για τη φιέστα στη Μακρόνησο!» που του απηύθυνε ο συγκατηγορούμενος του
εκτελεσθέντος σοβιετικού πράκτορα Νίκου Μπελογιάννη, Τάκης Λαζαρίδης, με αφορμή την
φιέστα του Μ.Θ. το 2003 στην Μακρόνησο, στην οποία, ειρήσθω εν παρόδω, παρευρέθησαν και
στελέχη της Ν.Δ.!:

«Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι ποιος ευθύνεται για τις αγριότητες του Εμφυλίου, αλλά ποιος
ευθύνεται για τον ίδιο τον Εμφύλιο και συνεπώς και για τις αγριότητές του. Και οι μεγάλοι ένοχοι,
Μίκη, είμαστε εμείς!...».»

«Στόχος»: Κάθε τόσο τα ΜΜΕ μάς πρήζουν με τον ηθοποιό Θανάση Βέγγο ότι έκανε κι
αυτός εξόριστος στην Μακρόνησο. Ως τι ακριβώς πήγε ο Βέγγος στην Μακρόνησο; Ως
αμετανόητος κομμουνιστής ή ως φαντάρος – δεσμοφύλακας των υπό αναμόρφωση
κουκουέδων;

ΧΡ. ΣΚΑΛ.: «Δεν πέρασε από το «Γαλάζιο Τάγμα» του πατέρα μου και δεν γνωρίζω, αλλά η
κομμουνιστική προπαγάνδα άπειρες φορές κάνει χρήση συμπαθών προσωπικοτήτων τις οποίες
εντάσσει στο δικό της ιδεολογικό στρατόπεδο. Έχετε δημόσια δήλωση του αειμνήστου Θανάση
Βέγγου, on camera η σε γραπτό του λόγο, εναντίον της Μακρονήσου η για «βασανιστήριά» του
εκεί; Εγώ δεν έχω!».
 24

Δημοσιεύματα στην εφημερίδα «Στόχος» (9/9/2021)

Ο σύντροφος Μίκης, όπως δεν σας τον έδειξαν οι καθεστωτικοί προπαγανδόροι...
[Του Θ. Χατζηγώγου]

Με χριστιανικότατη κηδεία και χωρίς να έχει πάνω στο φέρετρό του την Ελληνική Σημαία,
κηδεύτηκε σήμερα Πέμπτη 9/9/2021 στον Γαλατά Χανίων, ο Μίκης Θεοδωράκης. Τα όσα
διαβάσαμε και είδαμε όλες αυτές τις μέρες στα Κανάλια, στις εφημερίδες και στο Διαδίκτυο μόνο
θλίψη προκαλούν για το επίπεδο της νοημοσύνης του Ελληνικού Λαού, αλλά και για τον βαθμό
κυνισμού των δημοσιογράφων, που έκαναν «το μαύρο – άσπρο».

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΝΑΣ ΑΘΕΟΣ ΧΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ ΝΑ ΑΝΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΣΕ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ;

Μέχρι και οι χριστιανοί (από τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο μέχρι τον Αλβανίας
Αναστάσιο και τον ίδιο τον σκλάβο Βαρθολομαίο!..) προσπάθησαν να καπηλευτούν ως… πιστό
χριστιανό τον δεδηλωμένο άθεο και χριστομάχο Μίκη. Ο οποίος, όχι μόνο πέθανε σαν
 25

κομμουνιστής, αλλά και ζήτησε να χαραχτεί πάνω στον τάφο του η φράση «Πολέμησε τον
Δεκέμβρη», κατά το πρότυπο του Αισχύλου που ζήτησε να του χαράξουν την φράση «Πολέμησε
στον Μαραθώνα»!... Μάλιστα, η χριστιανική εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια» στο χθεσινό
πρωτοσέλιδό της ανακήρυξε τον Μίκη… πιστό χριστιανό, βάζοντας τίτλο τα υποτιθέμενα λόγια
του… «Θεμέλιό μου οι Αρχές του Χριστιανισμού»!

Κι ας ήξεραν οι δημοσιογράφοι της «Ορθόδοξης Αλήθειας» ότι με δική του εντολή, ο τάφος του
στο νεκροταφείο του Γαλατά ΔΕΝ θα έχει Χριστιανικό Σταυρό!.. Κι ας ήξεραν όλοι αυτοί τις κατά
καιρούς υβριστικές δηλώσεις του Μίκη εναντίον του Ιουδαιοχριστιανισμού και του Εβραϊκού
Μονοθεϊσμού, που πρωτοκαταγράφηκαν τον Ιούνιο του 1996 στην περίφημη συνέντευξή του στο
παγανιστικό περιοδικό «Δαυλός»!

Κατ’αρχάς ΕΡΩΤΩ: Πώς είναι δυνατόν να αναγορεύεται ο Μίκης σε «Πατριάρχη της

Ρωμηοσύνης», όταν αποδεδειγμένα δεν είναι Ορθόδοξος Χριστιανός; Επειδή έγραψε την μουσική
στο ποίημα του Ρίτσου «Την Ρωμηοσύνη μη την κλαίς»; Μα ο ορισμός του Ρωμηού, σύμφωνα με
όλα τα Λεξικά, είναι «ο Ορθόδοξος κάτοικος της πρώην Βυζαντινής Αυτοκρατορίας». Άμα δεν
πιστεύεις στην Ορθοδοξία, δεν είσαι Ρωμηός. Οι άθεοι, οι Ρωμαιοκαθολικοί, οι Προτεστάντες, οι
Ιεχωβάδες και οι Δωδεκαθεϊστές δεν είναι Ρωμηοί, σύμφωνα με τα Λεξικά. Πώς γίνεται να είναι
Ρωμηός ο δεδηλωμένος άθεος και θαυμαστής του Στάλιν, Μίκης Θεοδωράκης;

ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ για την ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ το 1949 και το «ΠΛΥΣΙΜΟ» του Σημίτη
το 1999!

Κατά δεύτερον, ακούσαμε όλες αυτές τις ημέρες πόσα τράβηξε ο Μίκης το 1949, όταν βρισκόταν
εξόριστος στην Μακρόνησο. Και ουδείς τόλμησε να πεί το αυτονόητο: Ότι για να φύγει σώος και
αβλαβής από την Μακρόνησο, ο Μίκης έκανε Δήλωση Μετανοίας και Αποκηρύξεως του
Ξενόδουλου Κομμουνισμού, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ» της 19ης
Απριλίου 1949, ενώ ακόμη ο Συμμοριτοπόλεμος μαινόταν στον Γράμμο και στο Βίτσι.

Χάρις σε αυτή την Δήλωση Μετανοίας έδωσε το 1954 η Ελληνική Κυβέρνηση του Παπάγου
διαβατήριο στον Μίκη για να πάει στο Παρίσι να σπουδάσει μουσική. Αν δεν είχε κάνει Δήλωση
Μετανοίας ο Μίκης, όχι μόνο δεν θα μπορούσε να βγεί από την Ελλάδα, 5 μόλις χρόνια από την
Λήξη του Συμμοριτοπολέμου, αλλά ούτε κάν στα ουρητήρια της Ομονοίας θα μπορούσε να
διοριστεί.

Αλλά υπήρξαν κι άλλοι που έγλειψαν ασυστόλως αυτές τις ημέρες τον Μίκη, ενώ κανονικά θα
έπρεπε να τον βρίζουν πατόκορφα. Για παράδειγμα, ο απόστρατος συνταγματάρχης Σάββας
Καλεντερίδης έγραψε υμνητικά άρθρα για τον μουσικοσυνθέτη στο Ιστολόγιό του
(«Ινφογνώμων»), ενώ ξέρει καλά πως χάρις στον Μίκη οι Έλληνες αποδέχτηκαν την προδοσία του
Κούρδου κομμουνιστή ηγέτη Οτσαλάν στους Τούρκους! Γι’ αυτό άλλωστε έκανε υμνητική δήλωση
για τον θανόντα Μίκη και ο ανθέλληνας πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης!

Οπως έλεγαν στενοί του συνεργάτες, ο Σημίτης θυμάται πάντοτε το πώς ο Μίκης, άρρωστος και
φορώντας πυτζάμες, στήριξε την κυβέρνηση Σημίτη μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν τον Γενάρη
του 1999 στην Κένυα. Αν δεν επενέβαινε ο Μίκης με το κύρος του, η ανθελληνική κυβέρνηση του
Κώστα Σημίτη θα είχε καταρρεύσει από το 1999 και η Ελλάς θα σωζόταν από τόσες καταστροφές,
όπως τον Νόμο περί Προσωπικών Δεδομένων, την αφαίρεση του Θρησκεύματος από τις
ταυτότητες και τόσα άλλα…
 26

ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ για την συνέντευξη στον «ΔΑΥΛΟ» το 1996, όπου καθύβριζε τον Χριστιανισμό!

Πρίν 25 χρόνια, τον Ιούνη του 1996, ο Μίκης έδωσε την διαβόητη συνέντευξη στο παγανιστικό
περιοδικό «Δαυλός», την οποία έχει διασώσει στον Ουρανό του Διαδικτύου ο μπολσεβίκος
συντάκτης της «Εφ.Συν» Δημήτρης Ψαρράς [δείτε την εδώ: https://tinyurl.com/4xbz7szj].
Μεταξύ άλλων φοβερών εναντίον του απάνθρωπου Ιουδαιοχριστιανισμού που είπε σ’ εκείνη την
συνέντευξη και έγιναν πρώτη είδηση σε όλες τις χριστιανικές εφημερίδες, ο Μίκης δήλωσε στον
«Δαυλό» πως όταν έγραψε τον Εθνικό Ύμνο των Παλαιστινίων οι Εβραίοι του έκαναν παγκόσμιο
σαμποτάζ!
Είχε πεί επίσης ότι ο Χριστιανισμός κατέστρεψε την Ανθρωπότητα, ότι ο Χίτλερ βγαίνει
κατευθείαν από τον Γιαχβέ (σ.σ.: ο Ιησούς Χριστός πρίν ενσαρκωθή) της Παλαιάς Διαθηκης, ότι
Χριστιανισμός και Ελληνισμός είναι εντελώς αντιμαχόμενες κοσμοθεωρίες, ότι ο Θεός των
Χριστιανών μισεί τους ανθρώπους, ότι οι Χριστιανοί προκάλεσαν Γενοκτονίες στην Αμερική και
στην Αφρική και άλλα πολλά που ούτε ο χειρότερος Χριστομάχος θα τολμούσε να τα πεί
δημοσίως!

Μεταφέρω μερικές από τις πιο ανώδυνες ατάκες του Μίκη τον Ιούνιο του 1996 στον «Δαυλό»:
 «Έρχεται τώρα ο Απόστολος Παύλος και φέρνει το τελείως αντίθετο από την Ελληνική
Φιλοσοφία, τον Ιουδαϊσμό»!
 «Ο Ιουδαϊσμός έχει έναν Θεό και αυτός ο Θεός που έπλασε τον άνθρωπο ζεί για να μισεί τον
άνθρωπο. Είναι εκδικητικός και μισεί τον άνθρωπο. Τον βγάζει από τον Παράδεισο γιατί έκανε
Έρωτα, το ωραιότερο πράγμα»!
 «Κατευθείαν από τον Ιεχωβά της Βίβλου βγαίνει ο Χίτλερ. Δηλαδή ο Χίτλερ είναι δικό τους
δημιούργημα. Ο Χριστιανισμός κατέστρεψε όλη την Ανθρωπότητα. Καταπτοημένοι οι
χριστιανοί, ζώντας για τον Παράδεισο, πήγαν στην Νότιο Αμερική και τους σκότωσαν όλους,
πήγαν στην Αφρική και τους έσφαξαν όλους»!

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ; Σε αυτόν τον φανατικό Χριστομάχο δώσανε για 3 ημέρες την
Μητρόπολη, γι’ αυτόν τον Χριστομάχο τέλεσε την Τετάρτη το μεσημέρι αποχαιρετιστήριο
Τρισάγιο στην Μητρόπολη παρουσία όλόκληρης της Πολιτικής Ηγεσίας ο Αρχιεπίσκοπος
Ιερώνυμος! Μιλάμε για σκέτη παράνοια…
 27

Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ «ΕΤΡΩΓΕ ΞΥΛΟ» ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΝΙΤΕΣ…

ΘΥΜΙΖΩ και το εξής που όλοι αποκρύπτουν: Όπως έχει αποκαλύψει ο ίδιος ο Μίκης σε
συνέντευξή του στον Δημήτρη Γκιώνη [περιοδικό «ΕΠΤΑ» της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας»,
Κυριακή 26 Απρίλη 2009, δείτε την εδώ https://tinyurl.com/z4zux4xy], η Μαργαρίτα δεν
κατάφερε να σπουδάσει στην «Σχολή Σταυράκου», επειδή την προπηλάκιζαν καθημερινά οι
Κνίτες και οι Πασόκοι! Μεταφέρω επί λέξει:

ΜΙΚΗΣ το 2009: «(Οι Αριστεροί…) Μου φερθήκανε φριχτά. Να φανταστείς, η κόρη μου πήγαινε
στη σχολή Σταυράκου, κι όταν έμαθαν ποια είναι, πήγαν η ΚΝΕ και το ΠΑΣΟΚ και της είπαν έξω
από δω. Και η κοπέλα δεν σπούδασε εκεί που ήθελε, τη διώξανε. Εγώ τότε ήθελα να φύγω από την
Ελλάδα… Και, κοντά σ’ αυτά, μια μέρα, καθώς ήμουν στο αυτοκίνητό μου, με φτύνει ένας κνίτης»!

Βλέπε και το προχθεσινό (Τρίτη 7/9) πρωτοσέλιδο της «Εστίας» με την φράση που είπε ο Μίκης
λίγο μετά το 1974 στον εξ απορρήτων του «Εθνάρχη» Καραμανλή, Πέτρο Μολυβιάτη:
«Βοήθεια με κυνηγούν οι κομμουνιστές»!
 28

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΑ ΜΙΣΟΥΝ ΤΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ

Τον περασμένο Νοέμβρη (2020) η Μαργαρίτα Θεοδωράκη κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία της
από τις εκδόσεις «Ιανός» με τίτλο «Αναμνήσεις ενός κοριτσιού». Πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο
αποκαλύψεις εναντίον των Ελλήνων Αριστερών, του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος αλλά
και του ίδιου του Μίκη σε πολλές περιπτώσεις!

ΜΕΤΑΦΕΡΩ κατευθείαν από το βιβλίο μία από αυτές τις αποκαλύψεις, την πλέον ανώδυνη: Τον
Αύγουστο του 1970 η Μόσχα πρότεινε τον Μίκη για Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ. Κι όταν αυτός
αρνήθηκε, η Μόσχα τον έδιωξε κακήν κακώς από το έδαφος της Σοβιετικής Ενώσεως και τον
έβαλε επί χρόνια στα «μαύρα κατάστιχα»!

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ – ΑΣΠΑΣΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ: «Φτάσαμε (σ.σ.: τον Αύγουστο του 1970) στη Σοβιετική
Ενωση με τον πατέρα μας, που ήταν επίσημα προσκεκλημένος από την κυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ.
Του πρότειναν τη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ στη θέση του τότε γραμματέα Κώστα
Κολιγιάννη (1956-1972). Ο μπαμπάς, όμως, δεν γνώριζε ακριβώς τον λόγο της πρόσκλησης –
σκεφτόταν, προφανώς η Σοβιετική Ενωση ήθελε να τιμήσει τον κομμουνιστή επαναστάτη!
Φυσικά, μετά την πρότασή τους και ύστερα από πολλές στείρες συζητήσεις, διαφώνησε μαζί τους.
Στη Μόσχα έγιναν οι πολλές συζητήσεις. Εμείς με τη μαμά και με τη μεταφράστρια-συνοδό μας
(της ΚGB), την ευχάριστη Γκαλίνα, αλωνίζαμε την πόλη βδομάδες ολόκληρες… Αξέχαστη και η
χλιδή που περιέβαλλε τα κομματικά στελέχη…!»

ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ: «Κάποια μέρα, λοιπόν, στη Γιάλτα πήγαμε να επισκεφτούμε το σπίτι του
συγγραφέα Αντον Τσέχωφ που έζησε εκεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ηταν απόγευμα, ο
ήλιος έγερνε στον γαλήνιο κήπο όπου κάθισε ο μπαμπάς δίπλα στο μαρμάρινο τραπέζι και έγραψε
δυο λόγια στο βιβλίο των επισκεπτών. Σίγουρα υπάρχει ακόμα η αφιέρωσή του. Υπάρχει και μια
φωτογραφία. Τον τράβηξαν καθώς έγραφε. Οταν την κοιτάζω νιώθω σαν να βλέπω ένα ιστορικό
γεγονός. Γύρω μας, αμέτρητα δέντρα, αμέτρητα παρτέρια με λουλούδια και αμέτρητα μονοπάτια!
Ημασταν, θαρρείς, στον Παράδεισο. Γι’ αυτό εμείς τα παιδιά περπατούσαμε ευλαβικά σαν σε άγιο
τόπο… Κι ύστερα οι συνοδοί μας πήραν την εντολή να φύγει ο μπαμπάς, και φύγαμε. Οταν
επιστρέψαμε στη Μόσχα, στο αεροδρόμιο, οι συνοδοί μας, της KGB, μεταμορφώθηκαν σε
αντιπαθητικούς κρατικούς υπαλλήλους, μες στον εκνευρισμό. Με βιασύνη περάσαμε το τελωνείο
και τον έλεγχο των διαβατηρίων. Ηθελαν να φύγουμε μια ώρα αρχύτερα. Το ίδιο και περισσότερο
ήθελαν κι οι γονείς μας.»

ΤΟ ΠΙΑΣΑΤΕ: Η μητερούλα Μόσχα διόριζε με το «έτσι – θέλω» τους Αρχηγούς της Ελληνικής
Αριστεράς, ερήμην των χαχόλων Ελλήνων προλεταρίων. Είναι ανήκουστα αυτά που τράβηξε ο
Μίκης από τους Σοβιετικούς, από τους Κνίτες και από τους Πασόκους. Και παρόλα αυτά, ζήτησε
από τον Κουτσούμπα να πεθάνει σαν κομμουνιστής με την Σημαία του ΚΚΕ πάνω στο φέρετρό
του!

Μιλάμε για το άκρον άωτον του Μαζοχισμού…

 29

Δημοσίευμα στην εφημερίδα «Στόχος» (16/9/2021)

 30

Δημοσίευμα στην εφημερίδα «Στόχος» (23/9/2021)

 31

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΙΚΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Νομοθετική ρύθμιση, ειδικά για τον Μίκη Θεοδωράκη!
Προς δόξαν του Ελλαδιστάν, του τελευταίου ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥ προτεκτοράτου έν Ευρώπη...
 32

Τα τραγελαφικά της «διαθήκης» και της «κηδείας» του Μίκη Θεοδωράκη, άνευ
σημαίας στο φέρετρο και σταυρού στο μνήμα...
 33

Αμφισβητούμενη Επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη προς το Κ.Κ.Ε.

Ο Γρηγόρης Ψαριανός τους ξέρει από μέσα!

Δεν θα είναι η πρώτη φορά που το Κ.Κ.Ε. (το κόμμα της προδοσίας, του εγκλήματος, του ψεύδους
και της απάτης) πλαστογραφεί, η εφευρίσκει «επιστολές», μετά θάνατον του «συντάκτου» τους...

Απειρα τα παραδείγματα, με δύο που θέλω να επισημάνω, από την Μακρόνησο:

Την «επιστολή μεταμελείας» του «βασανιστή» Μηλιάδη και την «επιστολή» για 300
νεκροπνιγμένους στο Κάβο Ντόρο, κατά την Στάση του Α Ε.Τ.Ο. 1/3/1948, του «καπετάν Μίμη
Βρονταμίτη»!
 34

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Απο ένα παρεκκλήσι και 3 εκκλησίες τον περάσανε τον μεγαλομουσουργό, οι ΑΘΕΟΙ
κομμουνιστές του Κ.Κ.Ε.! Ακόμα και νεκρός, τους εκδικήθηκε για τον Σταλινισμό τους, παρά το
οτι δεν του βάλανε Ελληνική σημαία στο φέρετρο, ούτε Σταυρό στο μνήμα!

Παραθέτω ένα ωραίο κειμενάκι, που αλίευσα στο facebook:

«Τώρα που θάψαμε επιτέλους τον Μεγαλομουσουργό μας με κάθε τιμή και δόξα, ένα «Ουφ
επιτέλους τελείωσε!» μπορούμε να το πούμε και ας παραξηγηθούμε.

Μακρύ το πένθος φιλαράκια, κουραστικό ακόμα και για τον ίδιο τον νεκρό!
Και τι δεν έζησε ως σωρός, από καυγάδες οικογενειακούς (τελικά πρέπει να είχαν
πολλά,απωθημένα, μυστικά και προβλήματα κρυμένα, όπως φάνηκε μετά τον θάνατο του. Καμία
οικογένεια δεν είναι τέλεια καλό μου), μέχρι νομικές εμπλοκές και διαμάχες μεταξύ γραφείων
κηδειών.

Άσε πια το πόσο τον έψαλλαν (η δικαίωση της Εκκλησίας - Θρησκείας και η επικράτηση της πάνω
στην κόκκινη αθεϊα χωρίς να ιδρώσει...).
Τόσο «Κύριε ελέησον» ούτε Χριστιανός ταλιμπαν δεν έχει «βιώσει». Η κόκκινη παράταξη που
δηλώνει άθεη και υπεράνω των θρησκευτικών πιστεύω, σείρεται από εκκλησία σε εκκλησία,
κάνοντας τα πικρά γλυκά να καταπιεί τον ακατάπιωτο.
Μεγάλε Μίκη, δίνεις μαθήματα και μετά θάνατον και χτίζεις γέφυρες σε αγεφύρωτα χάσματα.

Και τι να κάνουν οι δύσμοιροι;

Αποκηρύσσεται ένας τέτοιος Κολοσσός;
Πολύ θα το ήθελαν γιατί ο συγχωρεμένος τους έκανε μερικά χουνέρια εν ζωή και μετά θάνατον
ακόμα, καθοδηγούμενος από το ανοιχτόμυαλο πνέυμα του, την Ελληνική ψυχή του, την Κρητική
λεβεντιά του την καλλιτεχνική του ευαισθησία.

Ας αναπαυθεί εν ειρήνη και εμείς να μπούμε στην λατρεμένη ισορροπιστική καθημερινοτητα

μας.»

Sonia Chrysallida

Τελειώνω με κάτι που έγραψε ο Μίκης

Θεοδωράκης, ενάμισυ χρόνο πριν τον
θάνατό του, που ο Γ.Γ. του Κ.Κ.Ε. στον
κομματικό και προπαγανδιστικό επικήδειο
του «ξέχασε» να αναφέρει, όπως και πολλά
άλλα!

Προτιμώ, έστω κι αν συκοφάντησε αισχρά

τον πατέρα μου, να τον θυμάμαι και λίγο
Ελληνα...

Χρήστος Παν. Σκαλούμπακας