GATUNKI LITERACKIE WYWODZĄCE SIĘ ZE STAROŻYTNEGO RZYMU I GRECJI
przykłady rodzaj literacki gatunek literacki definicja i cechy danego gatunku autorów
epos dłuższy utwór, zwykle wierszowany, którego tematem są Hezjod, Homer,
epika dzieje bohaterów narodowych przedstawione na tle Wergiliusz ważnych i przełomowych wydarzeń historycznych;
rodzaje eposów: bohaterski, przygodowy,
dydaktyczny, kosmogoniczny, heroikomiczny bajka utwór pisany prozą lub wierszem, którego bohaterami są Ezop, Fedrus najczęściej zwierzęta, ludzie bądź przedmioty; służy moralnej nauce oraz zawiera morał; poemat heroikomiczny rodzaj parodii poematu heroicznego, opiera się na kontraście pomiędzy wysokim stylem a błahym tematem;
hymn uroczysta, podniosła pieśń pochwalna lub błagalna Safona
liryka sławiąca bóstwo, bohaterskie czyny, upersonifikowane zjawiska bądź idee ; gatunek wywodzi się ze starożytnej Grecji (hymnos) anakreontyk utwór poetycki sławiący uroki życia, wino, śpiew, Anakreont biesiadę; Stworzony przez Anakreonta w VI w. p.n.e. sielanka gatunek lit. obejmujący utwory o tematyce zaczerpniętej Teokryt, z życia wiejskiego, przedstawiające w sposób Wergiliusz wyidealizowany życie pasterzy, rolników, myśliwych, rybaków, opiewające uroki spokojnego i prostego bytowania na łonie natury; zwana inaczej bukoliką, idyllą, eklogą, georgiką mit krainy Arkadii tren pieśń żałobna, utwór liryczny o charakterze elegijnym, Symonides, będący wyrazem żalu za zmarłą osobą oraz pochwałą jej Pindar, Owidiusz zalet i zasług;
satyra utwór wierszowany w formie monologu z partiami Horacy, Juwenalis
dialogowymi o charakterze dydaktycznym, wytykający i ośmieszający wady ludzi i instytucji życia zbiorowego; krytyka (w formie deformacji, karykatury i groteski) pieśń najstarszy gatunek poezji lirycznej, wykonywany przy Horacy wtórze instrumentów pierwotnie pełniła funkcje liturgiczne odmiany pieśni: miłosne, religijne, patriotyczne, pożegnalne itp. epigramat krótki utwór poetycki, często dowcipny, zakończony Symonides puentą;
epitafium krótki napis nagrobny, zwykle wierszowany, także krótki Symonides
wiersz sławiący zmarłego; forma ukształtowała się w Atenach w V w. p.n.e. epitalamium pieśń weselna sławiąca nowożeńców; Safona, Teokryt, śpiewana przed komnatą panny młodej po Owidiusz uroczystościach ślubnych
oda jeden z najstarszych, wywodzący się z greckiej liryki Horacy, Pindar
chóralnej, gatunek poetycki; utwór wierszowany o charakterze podniosłym, pochwalno-dziękczynnym, opiewający abstrakcyjną ideę, ważne wydarzenie lub bohatera; elegia gatunek liryki żałobnej, pieśń lamentacyjna bliska Solon, Symonides trenowi, śpiewana podczas pogrzebu;
tragedia jeden z podstawowych gatunków dramatu obejmujący Tespis, Ajschylos,
dramat utwory, w których ośrodkiem i siłą napędową akcji jest Sofokles, konflikt tragiczny (tragizm); Eurypides
tragedię starożytną charakteryzuje
przedstawianie wydarzeń mitycznych, podniosły styl oraz wierszowane wypowiedzi aktorów; powstała w V w. p.n.e. z dytyrambów (pieśni śpiewanych na cześć Dionizosa)
komedia utwór o treści pogodnej, akcji obfitującej w wydarzenia i Arystofanes,
mającej pomyślne dla bohaterów zakończenie, ma na celu Plaut, Terencjusz rozbawić widza; poezja tyrtejska poezja patriotyczna wzywająca do boju, sławiąca męstwo Tyrteusz i odwagę;