EPOKI W MUZYCE

Średniowiecze
Poł. I w do poł XV w
Dla muzyki średniowiecznej charakterystyczne są melodie chorału gregoriańskiego.
Są to jednogłosowe śpiewy kościoła katolickiego, uporządkowane i zebrane za
papieża Grzegorza VI. Twórcy muzyki średniowiecznej pozostają anonimowi, gdyż
tworzą nie dla własnej chwały lecz na cześć Boga.
Renesans
Poł XV do koń XVI w
W okresie renesansu muzyka przeżywa prawdziwy rozkwit wielogłosowości.
Zmienia się również podejście do twórcy już nie anonimowego, lecz będącego
mistrzem. Bardzo silnie rozwija się muzyka świecka. Wśród polskich kompozytorów
wymienić należy Wacława z Szamotuł. W nowo powstałej Akademii w Krakowie
muzyka jako dyscyplina naukowa uprawiana jest na bardzo wysokim poziomie.
Barok
Koń XVI do poł XVIII w
Barok był takim okresem w historii sztuki, który charakteryzował się szeroko
rozumianym przepychem, a nawet przeładowaniem form. W baroku obserwować
możemy intensywny rozwój muzyki instrumentalnej.
To właśnie w tej epoce tworzyli: Antonio Vivaldi (4 pory roku),
Jan Sebastian Bach (data jego śmierci wyznacza koniec baroku), Fryderyk Handel
(król muzyki).
Klasycyzm
Poł XVIII do XIX w
W epoce klasycyzmu budowane są pierwsze filharmonie zapewniające stały dostęp
publiczności do muzyki. Zmienia się rola dyrygenta, którego zadaniem jest
kierowanie zespołem muzycznym, a co za tym idzie odwrócenie się do niego
przodem. W baroku stanie do publiczności tyłem oznaczało brak szacunku dla
wysokich dostojników. Muzyka klasycyzmu to przede wszystkim trzy główne
nazwiska: Józef Haydn, Wolfgang Amadeusz Mozart (Requiem) i Ludwig van
Beethoven (5 symf pukanie, 9 symf hymn unii, Dla Elizy). Kompozytorzy ci należą
do tzw. klasyków wiedeńskich.
Romantyzm
od XIX w. do XX w
Ogólne wyznaczniki stylu romantycznego w muzyce - inspiracje folklorem (kulturą
ludową). Niezwykle istotna jest zmiana statusu społecznego kompozytora i
wykonawcy, który stał się wolnym artystą a nie rzemieślnikiem. Romantyzm to
przede wszystkim : Fryderyk Chopin, Stanisław Moniuszko,(twórca opery polskiej),
Henryk Wieniawski.
XX wiek
Wiek XX to czas eksperymentów, charakteryzujących się brakiem zasad,
dowolnością a nawet przypadkiem w tworzeniu (kostka do gry).