Staw biodrowy

~~~~~Zgięcie~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Za zgięcie w stawie biodrowym odpowiadają mięśnie: biodrowo-lędźwiowy,
czworogłowy uda, przywodziciel wielki i krótki, pośladkowy średni i mały, krawiecki
oraz naprężacz powięzi szerokiej uda.
3 – pozycja wyjściowa: siad z opuszczonymi nogami, całe udo oparte o kozetkę. Ruch
zgięcia biodra
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony na przednią powierzchnię dolnej nasady
uda, tuż nad stawem kolanowym
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, badana kończyna dolna
odciążona ręką fizjoterapeuty. Samodzielny ruch zgięcia
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie w okolicy krętarza
mniejszego
0 – brak napięcia

~~~~~Wyprost~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wyprost jest możliwy dzięki współdziałaniu następujących mięśni: wszystkich mięśni
pośladkowych, mięśnia przywodziciela wielkiego i krótkiego, mięśnia półbłoniastego,
mięśnia półścięgnistego, mięśnia czworobocznego uda, mięśnia dwugłowego uda,
mięśnia zasłaniacza zewnętrznego i wewnętrznego, mięśnia bliźniaczych, mięśnia
gruszkowatego oraz mięśnia smukłego.
3 – pozycja wyjściowa: tułów oparty o kozetką, wyprostowane nogi oparte o podłogę.
Ruch wyprostu
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do tylnej powierzchni nasady dalszej
uda
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, kończyna badana odciążona.
Samodzielny ruch wyprostu
1 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem. Wyczuwa się napięcie na przebiegu mięśnia
pośladkowego wielkiego
0 – brak napięcia

~~~~~Odwodzenie~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Za odwodzenie odpowiadają mięśnie: wszystkie pośladkowe, prosty uda, krawiecki,
gruszkowaty i naprężacz powięzi szerokiej.
3 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, ruch odwodzenia prostej
kończyny dolnej
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony na boczną powierzchnię nasady dalszej
uda
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyna testowana odciążona. Samodzielny
ruch odwodzenia
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie w okolicy krętarza
większego
0 – brak napięcia

~~~~~Przywodzenie~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ruch przywodzenia w stawie biodrowym jest możliwy dzięki kolejnym mięśniom:
pośladkowy wielki, przywodziciel wielki, długi i krótki, biodrowo-lędźwiowy,
półbłoniasty, półścięgnisty, grzebieniowy, dwugłowy uda, zasłaniacz wewnętrzny i
zewnętrzny, bliźniacze, smukły i czworoboczny uda.
3 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku testowanym, kończyna dolna nie testowana
odwiedziona i odciążona ręką fizjoterapeuty, kończyna dolna testowana wyprostowana –
wykonuje ruch przywiedzenia
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do przyśrodkowej powierzchni nasady
dalszej uda
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna dolna testowana odwiedziona i
odciążona ręką fizjoterapeuty wykonuje samodzielny ruch przywiedzenia
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 2. Wyczuwa się napięcie w okolicy pachwiny
0 – brak napięcia

~~~~~Rotacja zewnętrzna~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zespół mięśniowy rotujący zewnętrznie w stawie biodrowym obejmuje mięśnie:
wszystkie pośladkowe, zasłaniacz wewnętrzny i zewnętrzny, bliźniacze, przywodziciel
wielki, krótki i długi, smukły, krawiecki, czworoboczny uda, grzebieniowy, dwugłowy
uda, biodrowo-lędźwiowy, gruszkowaty.
3 – pozycja wyjściowa: siad ze zwieszonymi podudziami. Ruch rotacji zewnętrznej w
stawie biodrowym
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony nad kostką przyśrodkową goleni
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna dolna badana zgięta w stawie
kolanowym i biodrowym do 90 stopni, odciążona ręką fizjoterapeuty. Ruch samodzielnej
rotacji zewnętrznej
1 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, badana kończyna zrotowana do
wewnątrz spoczywa na drugiej kończynie. Wyczuwa się napięcie w okolicy krętarza
większego
0 – brak napięcia

~~~~~Rotacja wewnętrzna~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Rotacja wewnętrzna jest możliwa dzięki wymienionym mięśniom: naprężacz powięzi
szerokiej, pośladkowy średni i mały, smukły, przywodziciel wielki, prosty uda i
dwugłowy uda.
3 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3 dla rotacji zewnętrznej. Ruch rotacji wewnętrznej
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do kostki bocznej goleni
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 2 dla rotacji zewnętrznej. Samodzielny ruch rotacji
wewnętrznej
1 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, kończyna badana zrotowana do
zewnątrz i ułożona na drugiej kończynie. Wyczuwa się napięcie w okolicy krętarza
większego
0 – brak napięcia

Staw kolanowy
~~~~~Zgięcie~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Za zgięcie w stawie kolanowym odpowiadają mięśnie: półbłoniasty, półścięgnisty,
smukły, krawiecki, dwugłowy uda, brzuchaty łydki oraz podkolanowy.
3 – pozycja wyjściowa: stanie przodem do ściany. Zgięcie testowanej kończyny w stawie
kolanowym do 90 stopni
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do nad guzem piętowym
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym. Kończyna badana
wyprostowana i odciążona. Samodzielny ruch zgięcia
1 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem, stopa poza kozetką. Wyczuwa się napięcie w
okolicy dołu podkolanowego
0 – brak napięcia
~~~~~Wyprost~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ruch prostowania kolana jest możliwy dzięki dwóm mięśniom: czworogłowemu uda i
stawowemu kolana.
3 – pozycja wyjściowa: siad ze zwieszonymi podudziami. Ruch wyprostu
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do przedniej powierzchni dolnej nasady
podudzia
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, kończyna badana zgięta w
stawie kolanowym do 90 stopni i odciążona. Samodzielny ruch prostowania
1 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny dolne wyprostowane. Wyczuwa się
napięcie w okolicy rzepki
0 – brak napięcia

Staw skokowy
~~~~~Zgięcie (zgięcie podeszwowe)~~~~~~~~~~~~~~
Za zgięcie podeszwowe odpowiadają mięśnie: brzuchaty łydki, płaszczkowaty,
piszczelowy tylny, strzałkowy długi i krótki oraz zginacz długi palców i palucha.
3 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyny dolne wyprostowane, stopy poza
kozetką. Ruch zgięcia
4 – opór mniejszy od maksymalnego przykładany do powierzchni guza piętowego
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku testowanym, stopa poza podłożem odciążona
ręką fizjoterapeuty. Ruch zgięcia
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie na przebiegu ścięgna
Achillesa
0 – brak napięcia

~~~~~Wyprost (zgięcie grzbietowe)~~~~~~~~~~~~~~

Zespół mięśniowy odpowiadający za wyprost w stawie skokowym obejmuje mięśnie:
piszczelowy przedni, prostownik długi palców i palucha, strzałkowy trzeci.
3 – pozycja wyjściowa: siad ze zwieszonymi podudziami. Ruch wyprostu
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do grzbietowej powierzchni stopy
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 2 dla zgięcia. Samodzielny ruch wyprostu
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie na przednio-bocznej
powierzchni nasady dalszej goleni
0 – brak napięcia

Staw ramienny
~~~~~Zgięcie~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Za zgięcie stawu ramiennego odpowiadają następujące mięśnie: naramienny (część
obojczykowa i barkowa), nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, dwugłowy ramienia,
piersiowy większy (część obojczykowa), kruczo-ramienny i podłopatkowy.
3 – pozycja wyjściowa: siad ze spuszczonymi nogami. Ruch samodzielnego zgięcia
kończyny górnej w stawie ramiennym do kąta 90 stopni
4 – fizjoterapeuta przykłada opór mniejszy od maksymalnego na nasadę dalszą ramienia
tuż nad stawem łokciowym
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym. Kończyna górna nietestowana
zgięta i ułożona pod głową, natomiast testowana odciążona ręką fizjoterapeuty.
Samodzielny ruch w pełnym zakresie
1 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem. Kończyna górna testowana ułożona wzdłuż tułowia.
Podczas próby zgięcia wyczuwa się napięcie na przednio-przyśrodkowej powierzchni
nasady bliższej ramienia
0 – brak napięcia

~~~~~Wyprost~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ruch możliwy jest dzięki pracy mięśni: naramiennego (część grzebieniowa),
podłopatkowego, obłego większego, najszerszego grzbietu i trójgłowego ramienia (głowa
długa).
3 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem. Testowana kończyna górna wzdłuż tułowia.
Ruch wyprostu w płaszczyźnie strzałkowej
4 – opór mniejszy od maksymalnego przykładany na tylną powierzchnię nasady dalszej
ramienia, tuż nad stawem łokciowym
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym. Kończyna górna testowana
odciążona ręką fizjoterapeuty wykonuje ruch prostowania
1 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem. Kończyna górna badana wzdłuż tułowia.
Wyczuwa się napięcie na tylnej powierzchni ramienia
0 – brak napięcia

~~~~~Odwodzenie~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zespół mięśniowy odpowiedzialny za odwodzenie kończyny górnej w stawie ramiennym
obejmuje mięśnie: nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, dwugłowy ramienia (głowa
długa) i naramienny.
3 – pozycja wyjściowa: siad z opuszczonymi nogami, kończyna badana wzdłuż tułowia.
Samodzielny ruch odwiedzenia do kąta 90 stopni
4 – opór mniejszy od maksymalnego przykładany na boczną powierzchnię nasady dalszej
ramienia, tuż nad stawem łokciowym
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna badana odciążona ręką fizjoterapeuty.
Samodzielny ruch odwodzenia do 90 stopni
1 – pozycja wyjściowa: siad z opuszczonymi nogami i badaną kończyną swobodnie
zwieszoną wzdłuż tułowia. Wyczuwa się napięcie w okolicy guzka większego kości
ramiennej
0 – brak napięcia

~~~~~Zgięcie horyzontalne~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Za zgięcie horyzontalne odpowiadają takie mięśnie jak: piersiowy większy, kruczo-
ramienny, naramienny (część obojczykowa) i dwugłowy ramienia (głowa krótka).
3 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna testowana odwiedziona w stawie
ramiennym do 90 stopni. Ruch zgięcia w płaszczyźnie poprzecznej
4 – opór mniejszy od maksymalnego przykładany na nasadę dalszą ramienia
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: siad z opuszczonymi nogami, kończyna testowana odwiedziona
w stawie ramiennym do 90 stopni i odciążona. Samodzielny ruch zgięcia w płaszczyźnie
poprzecznej
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie na przedniej stronie dołu
pachowego
0 – brak napięcia

~~~~~Wyprost horyzontalny~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wyprost horyzontalny jest możliwy dzięki pracy następujących mięśni: naramienny
(część grzebieniowa), obły mniejszy, podgrzebieniowy, najszerszy grzbietu.
3 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyna górna testowana odwiedziona w
stawie ramiennym do 90 stopni, przedramię luno zwisa za kozetkę. Ruch wyprostu w
płaszczyźnie poprzecznej
4 – opór mniejszy od maksymalnego przykładany na tylną powierzchnię nasady dalszej
ramienia
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: siad z opuszczonymi nogami, plecy przylegają do oparcia krzesła,
kończyna testowana odwiedziona do 90 stopni i odciążona. Samodzielny ruch wyprostu
w płaszczyźnie poprzecznej
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie na przebiegu mięśni
odpowiedzialnych za ruch
0 – brak napięcia
~~~~~Rotacja zewnętrzna~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Za ten ruch odpowiadają mięśnie: podgrzebieniowy, nadgrzebieniowy, obły mniejszy,
trójgłowy ramienia (głowa długa) oraz naramienny (część grzebieniowa).
3 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyna górna testowana odwiedziona w
stawie ramiennym do 90 stopni, ramię oparte, staw łokciowy zgięty do 90 stopni,
przedramię luźno opuszczone. Ruch rotacji zewnętrznej
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony na dolną nasadę przedramienia
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym. Kończyna górna testowana
odwiedziona w stawie ramiennym do 90 stopni. Przedramię skierowane w przód,
ustawione równolegle do podłoża i odciążone. Samodzielny ruch rotacji zewnętrznej
1 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyna górna testowana odwiedziona do 90
stopni, ramię oparte o podłoże, przedramię swobodnie zwisa poza podłoże. Wyczuwa się
napięcie na tylnej powierzchni łopatki
0 – brak napięcia

~~~~~Rotacja wewnętrzna~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zespół mięśniowy rotujący wewnętrznie w stawie ramiennym obejmuje mięśnie:
podłopatkowy, piersiowy większy, obły większy, dwugłowy ramienia, naramienny,
najszerszy grzbietu.
3 – pozycja wyjściowa: taka sama jak w stopniu 3 przy rotacji zewnętrznej. Ruch rotacji
wewnętrznej
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony tuż nad stawem promieniowo
nadgarstkowym
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: taka sama jak w stopniu 2 przy rotacji zewnętrznej. Ruch rotacji
wewnętrznej
1 – pozycja wyjściowa: taka sama jak w stopniu 1 przy rotacji zewnętrznej. Wyczuwa się
napięcie w okolicy guzka mniejszego kości ramiennej
0 – brak napięcia

Staw łokciowy
~~~~~Zgięcie~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Za zgięcie w stawie łokciowym odpowiadają mięśnie: dwugłowy ramienia, ramienny,
ramienno-promieniowy, nawrotny obły, zginacz promieniowy i łokciowy nadgarstka,
dłoniowy długi oraz prostownik promieniowy długi nadgarstka.
3 – pozycja wyjściowa: siad z opuszczonymi nogami, kończyna górna badana luźno
wzdłuż tułowia. Ruch zgięcia w stawie łokciowym
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony nad stawem promieniowo-
nadgarstkowym
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym. Kończyna testowana wzdłuż
tułowia odciążona ręką fizjoterapeuty. Samodzielny ruch zgięcia
1 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna testowana luźno wzdłuż tułowia.
Wyczuwa się napięcie na przedniej powierzchni ramienia
0 – brak napięcia

~~~~~Wyprost~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wyprost jest możliwy do wykonania dzięki dwóm mięśniom: łokciowemu i trójgłowemu
ramienia.
3 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem, testowana kończyna odwiedziona do 90 stopni,
ramię leży na kozetce, natomiast przedramię ugięte i luźno zwieszone poza podłoże. Ruch
wyprostu
4 – opór mniejszy od maksymalnego przykładany nad stawem promieniowo-
nadgarstkowym
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym. Kończyna testowana odciążona
i maksymalnie zgięta w stawie łokciowym. Samodzielny ruch wyprostu
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie na tylnej powierzchni
ramienia
0 – brak napięcia

~~~~~Supinacja~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zespół mięśniowy odpowiadający za odwracanie przedramienia obejmuje mięśnie:
dwugłowy ramienia, prostownik wskaziciela, prostownik długi kciuka, odwodziciel długi
kciuka, ramienno-promieniowy, odwracacz przedramienia.
3 – pozycja wyjściowa: siad z opuszczonymi nogami, testowana kończyna wzdłuż
tułowia, zgięta w stawie łokciowym do 90 stopni. Przedramię oparte o podłoże w pozycji
pronacyjnej, a ręka poza podłożem. Ruch supinacji
4 – opór mniejszy od maksymalnego przykładany na staw promieniowo-nadgarstkowy
powyżej i poniżej szpary stawowej
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna testowana wzdłuż tułowia, ugięta w
stawie łokciowym do 90 stopni. Przedramię ustawione w pronacji. Samodzielny ruch
odwracania
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3, ręka oparta dłoniową częścią o podłoże.
Wyczuwa się napięcie w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej
0 – brak napięcia

~~~~~Pronacja~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Mięśnie odpowiadające za pronację to: nawrotny obły, nawrotny czworoboczny, zginacz
promieniowy nadgarstka, dłoniowy długi, prostownik promieniowy długi nadgarstka,
ramienno-promieniowy.
3 – pozycja wyjściowa: taka sama jak w stopniu 3 dla supinacji, jednak przedramię
znajduje się w pozycji supinacyjnej. Ruch pronacji
4 – opór mniejszy od maksymalnego przykładany w to samo miejsce jak w przypadku
supinacji
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 2 w przypadku supinacji, jednak przedramię
znajduje się w pozycji supinacyjnej. Samodzielny ruch pronacji
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3, grzbiet ręki oparty o podłoże. Wyczuwa się
napięcie w okolicy nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej
0 – brak napięcia

Staw nadgarstkowy
~~~~~Zgięcie~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Za ruch zgięcia w stawie promieniowo-nadgarstkowym i śródnadgarstkowym
odpowiadają następujące mięśnie: dłoniowy długi, odwodziciel długi kciuka oraz
zginacze – powierzchowny palców, głęboki palców, łokciowy i promieniowy nadgarstka,
długi kciuka.
3 – pozycja wyjściowa: siad, przedramię i ręka oparte o stół powierzchnią grzbietową.
Ruch zgięcia
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony w okolicy główek kości śródręcza
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: siad, przedramię oparte o stół powierzchnią łokciową, dłoń poza
podłożem odciążona ręką fizjoterapeuty. Samodzielny ruch zgięcia
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie bezpośrednio nad stawem
nadgarstkowym
0 – brak napięcia

~~~~~Wyprost~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Za wyprost odpowiadają prostowniki: palców, łokciowy nadgarstka, promieniowy długi i
krótki nadgarstka, wskaziciela, długi kciuka oraz palca małego.
3 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3 dla zgięcia, jednak przedramię i ręka oparte o
podłoże powierzchnią dłoniową. Ruch wyprostu
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do tylnej powierzchni śródręcza
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 2 dla zgięcia. Samodzielny ruch wyprostu
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie bezpośrednio nad stawem
promieniowo-nadgarstkowym
0 – brak napięcia