Zilli tef

Bilgi verelim
Kimi kaynaklarda Def,
kimilerinde ise tef ismi ile
bilinen müzik aleti, yuvarlak
bir tahta kasnağa gerilen
deriden bir örtü ile
yapılmaktadır. Aletten ses
çıkartılması ise, parmaklar
ve uçları ile vurmak sureti ile
sağlanmaktadır.Tef, klasik
bir vurmalı müzik aletidir.
 Tarihi
Tarihi çok eski zamanlara ve
birbirinden farklı
uygarlıklara dayanan bu
müzik aleti, yalnızca Türkler
tarafından değil, başka
milletlerce de kullanılmıştır.
Mezopotamya uygarlığı
araştırılırken yapılan
kazılarda, elinde tef görülen
figürler de gün yüzüne
çıkartılmıştır.
 Özelliği
Tef, bir takım özelliklere de
sahiptir. Örneğin, normal bir tefin
kasnağı, 20 ile 40 santimetre
aralığında değişen bir çapta
olmaktadır. Kasnağın eni ise, 4 ile
6 santimetre arasında
değişebilmektedir. Bu kasnağa, ince
bir deri örtü, bir ya da iki yerinden
olmak kaydı ile gerdirilmektedir.
Tefin kullanım alanına, amacına ve
kullanılacağı kültür özelliklerine
göre etrafına ziller de
takılabilmektedir.
 Avrupalılara göre
Avrupalı milletler, Araplar’dan
gördükleri bu müzik aletine
kendi dillerinde “tambour”
veya “basque” isimlerini
vermişlerdir. Araplar’dan
yayılma süreci, İspanyollar’ın
bu aleti Avrupa’ya sokması ile
başlamıştır. Tefin daha büyük
olanlarına, “daire”
denilmektedir. Trakya’da bu
isim, “dare” şeklini almıştır.
 Avrupalılara göre
Elin parmakları ile çalınarak ritm
tutturulan, vurmalı özelliğinin
yanı sıra bir ritm aleti olan tef,
zaman zaman “tarande”,
“çingene” ve “acem” gibi isimlerle
de anılmaktadır. Anlatılanlara
göre, teften alınan en güzel ses,
kasnağa gerilen derinin oğlak
derisi olması ile
sağlanabilmektedir. Oğlak derisi
haricinde, başka hayvan derileri
de tefin kasnağına
gerdirilebilmektedir.
 Nasıl çalınır?
Tef işaret parmağı ve başparmağın
yardımıyla tutulur. İşaret parmağı kasnağa
konulur. Başparmak ise arkasındaki zile
konulur. Diğer elin işaret parmağının iç
kısmıyla derinin ortasına vurulduğunda düm
vuruşu elde edilir. Bu vuruş ile tok sesler
alınır. Tef çalarken el çok yukarıda
tutulmamalıdır. El diğer elin bir karış
yukarısında olmalıdır. 4. parmağın iç
kısmının ilk boğumu ile de tek vuruşu elde
edilir. Tek vuruşu ile daha tiz sesler alınır.
İşaret parmağının boğumuyla yapılan vuruş
da tek vuruşunun yerine geçer. Ka sesi ise 3.
parmağın zile vurulmasıyla elde edilir. Bir
de tefte tokat atma yöntemi vardır. Bu
yöntem ritim geçişlerinde kullanılır.
Başparmak hariç diğer parmakların uç
kısımlarıyla kasnağı kaplayacak şekilde
yapılan vuruştur. Parmaklar ne çok kapalı
ne de tamamen açık olmalıdır. Tefi elinde
tutmakta zorlananlar dizleri üzerine
koyarak da çalabilirler.
HAZIRLAYANLA
R

BURAK CANITEZ
ENES KOBUL
MAHMUT
PARLAK