ልጅነ

ስም የአብሥራ ፍሥሃ
ክፍል 12 ሀ

ለመምህር ጸጋዬ
 ልጅነት

አህ ልጅነት... ትንሽ ሰው ሲያድግ ብሩህ እና የሚያምር ጊዜ ነው። ደረጃ በደረጃ በዙሪያው ካለው ዓለም ጋር
ይተዋወቃል. ይህ ህፃኑ ክህሎቶችን ማዳበር የሚጀምርበት ወቅት ነው: መናገር, መራመድ, ማንበብ,
መቁጠር, እራሱን መልበስ ይማራል. በዚህ ጊዜ ህፃኑ በህብረተሰቡ ውስጥ ያሉትን ባህላዊ ክህሎቶች ማወቅ,
ማጥናት እና ማዋሃድ ይጀምራል. በተለያዩ የሰው ልጅ እድገት ዘመን፣ በተለያዩ ህዝቦች መካከል፣ የልጅነት
ጊዜ የሚያሳየው እኩል ያልሆነ ማህበራዊ፣ እና ከሁሉም በላይ ደግሞ የባህል ይዘት ነው። ታሪክ እየገፋ
ሲሄድ የልጅነት ግንዛቤ ይለወጣል. በጥንቷ ሩሲያ ውስጥ ብዙውን ጊዜ በዚህ ደረጃ ላይ ይሠራበት
የነበረውን ምሳሌ እንደ ምሳሌ መጥቀስ እንችላለን-“ከልደት ጀምሮ እስከ አምስት ዓመት ድረስ ሕፃኑን እንደ
ንጉሥ አባት ፣ ከሰባት ዓመት እስከ አሥራ ሁለት - እንደ አገልጋይ አድርገው ይያዙት ። እና ከአስራ ሁለት
በኋላ - እኩል መሆን ይወዳሉ." በአሁኑ ጊዜ የልጅነት ጊዜን የሚያጠኑ ሳይንሶች ፔዳጎጂ, ሳይኮሎጂ,
ሶሺዮሎጂ, ታሪክ, ኢትኖግራፊ, እያንዳንዱም ይህንን የእድሜ ዘመን በራሱ መንገድ ይመለከታል።በህይወት
የመጀመሪያዎቹ አስርት ዓመታት ውስጥ የልጁ አእምሮ በእድገቱ ውስጥ እንደዚህ ያለ "ርቀት" ያልፋል
ምንም ቀጣይ ዕድሜ ሊወዳደር አይችልም. ይህ እንቅስቃሴ በዋነኛነት በእድሜ በሚታየው የኦንቶጄኔቲክ
ባህሪያት ምክንያት ነው - ልጅነት, በመሠረቱ, በተፈጥሮ ቅድመ-ሁኔታዎች የእድገት መጠናከር ላይ ያተኮረ
ነው. ይሁን እንጂ አንድ ሰው ራስን ማጎልበት ይህንን እንቅስቃሴ ይወስናል ብሎ ማሰብ የለበትም.
ተፈጥሯዊ ቅድመ-ሁኔታዎች, ከማህበራዊ ሁኔታዎች ጋር ብቻ የተጣመሩ, እያንዳንዱን ልጅ በልጅነት ጊዜ
ከአንድ የእድሜ ደረጃ ወደ ሌላ ያሳድጋል።በልጅነት ጊዜ የሕፃኑ አካል በከፍተኛ ሁኔታ ያድጋል-እድገት
ከአእምሮ እድገት አስቀድሞ የሚወስነው የነርቭ ሥርዓት እና የአንጎል ብስለት አብሮ ይመጣል። በዚህ
የእድሜ ዘመን ህፃኑ ከአእምሮ ተግባራት, ከመግባቢያ, ከፍቃድ እና ከስሜቶች ጎን ያድጋል. ልዩነቱን
ይገነዘባል እና በህይወት ወሳኝ ጊዜያት እራሱን እንደ ሰው ያሳያል።በርዕሰ-ጉዳይ ፣ በጨዋታ እና
በትምህርታዊ እንቅስቃሴዎች ውስጥ የስኬቶችን መንገድ በማለፍ ፣ በእራሱ እና በሌሎች ላይ ማሰላሰል
በትክክል እና በእውነተኛ ናሙናዎች የመለየት ዘዴ ፣ የኃላፊነት ቦታን መያዙን ከተማሩ ፣ ህፃኑ በዚህ ላይ
ማሰላሰል ይችላል ። አጠቃላይ የሕይወት ክስተቶች. በእርግጥ እሱ አሁንም የአዋቂዎች ጓደኝነት ይፈልጋል ፣
ግን ቀድሞውኑ ወደ ተፈጥሮ እና የሰዎች ግንኙነት ጥልቅ ማንነት ውስጥ ለመግባት የተሳካ ሙከራዎችን
እያደረገ ነው።በልጅነት ጊዜ, በቤተሰቡ ውስጥ ካለው የፍቅር እና የደህንነት ስሜት ለልጁ የበለጠ ተፈጥሯዊ
ነገር የለም. ለአንድ ልጅ, ቤተሰቡ የአክብሮት ምንጭ ነው ስሜታዊ ልምዶች.ስለዚህ የወደፊቱ
ተመራማሪዎች ስለ ቤተሰቡ ተቋም ምንም ቢተረጉሙ, ቤተሰቡ እስካለ ድረስ, በልጅነት ውስጥ ለኖሩት
ሰዎች የበለጠ ቅዱስ እና የሚያምር ነገር የለም. በህይወት የኋላ እይታ ፣ በልጅነት ጊዜ የቤተሰብ እቶን
የነበረው እያንዳንዱ ሰው ፣ የሚወዷቸው ሰዎች ግድ የለሽ ፍቅር ፣ ከልብ ፍቅር ጋር ፣ ይህንን አስደሳች ጊዜ
በአመስጋኝነት ያስታውሳሉ።
በልጆች መካከል ጥልቅ ልዩነቶች መፈጠር የጀመሩት በልጅነት ጊዜ ነው ፣ ይህም የወደፊቱን የግለሰባዊ
ባህሪያቶቻቸውን እና በዚህም ምክንያት የህይወት ጎዳና ምርጫን የሚወስነው።የአእምሮ እድገት የዕድሜ
ደረጃዎች ከባዮሎጂካል እድገት ጋር ተመሳሳይ አይደሉም. የዕድሜ ወቅታዊነት ታሪካዊ ምክንያቶች አሉት.
እያንዳንዱ ማህበረሰብ የልጅነት ድንበሮችን ይገልፃል, በባህላዊ መልኩ የተመሰረተ የአንድ ሰው የዕድሜ
ወቅቶች።ማህበረሰቡ በህብረተሰቡ እና በቤተሰቡ ልዩ ትኩረት በተሰጠው አውድ ውስጥ የልጁ የእድገት
ወቅት እንደ የልጅነት ጊዜ ፍላጎቶቹን ያቀርባል. የመንግስት ተቋማት በየእድሜው ሰው ፍላጎቶች ላይ
ያተኮሩ ቢሆኑም በዘመናዊ የሰለጠኑ ሀገራት የልጅነት ጊዜ በጤና ጥበቃ፣ በአካል፣ በአእምሮ እና በመንፈሳዊ
እድገት ረገድ የህብረተሰቡን ልዩ ትኩረት የሚሻበት እና ማህበራዊ ድጋፍን የሚሻ ወቅት ሆኖ ይሠራል።
ለልጁ ጥበቃ. ይህ የመንግስት እና የህዝብ ሃላፊነት ያለው አቋም ከሰብአዊነት ከሚጠበቁት ባህል ጋር ብቻ
ሳይሆን ፣ በልጅነት ጊዜ ውስጥ በትክክል ለትውልድ ለውጥ መዘጋጀት አስፈላጊ ነው ። ስለዚህ እናትነትን
እና ልጅነትን የመጠበቅ ተግባር, ለቅድመ ትምህርት ቤት ህጻናት የመንግስት መዋእለ ሕጻናት እና የግል
ተቋማትን መስጠት እና የመጀመሪያ ደረጃ ትምህርት ሁኔታዎችን ማሟላት። በእውነቱ በእያንዳንዱ ልጅ
ግለሰባዊ ህይወት ውስጥ የራሱ የሆነ ልዩ ማህበራዊ ሁኔታን ያጎላል: አንዳንዶቹን በንጹህ ፍቅር ይሸፍናል,
መንፈሳዊ እና አእምሮአዊ ችሎታዎችን ያዳብራል; ለሌሎች, ከዚህ በኋላ ከሚመጣው አስከፊ መዘዞች ጋር,
በራቁ የሕልውና ሁኔታዎች መልክ ይታያል. ይሁን እንጂ ለልጁ እድገት ግለሰባዊ ሁኔታዎች ምንም ያህል
ቢያድጉ, በሁሉም የልጅነት ጊዜዎች ውስጥ ከተወሰኑ አጠቃላይ የእድገት አዝማሚያዎች ጋር ቅርብ በሆነ
መንገድ ያልፋል. የነፍስን, የአዕምሮ ባህልን እና የአንድን ሰው የወደፊት እጣ ፈንታ የሚወስነው በጣም
አስፈላጊ የሆነውን በጣም አስፈላጊ የሆነውን የእድሜ ደረጃዎችን ግምት ውስጥ እናስገባ ።

አመሰግናለሁ