ZAGRAJ W LATACH 80.

, KTÓRYCH NIGDY NIE BYŁO

 TWÓRCA UNIWERSUM PĘTLI
Simon Stålenhag

GŁÓWNY PROJEKTANT GRY

Nils Hintze

REDAKCJA I ZARZĄDZANIE PROJEKTEM

Tomas Härenstam

REDAKCJA WYDANIA POLSKIEGO

Jerzy Łanuszewski

TŁUMACZENIE
Janek Sielicki

MECHANIKA „THE YEAR ZERO GAME ENGINE” DODATKOWE ILUSTRACJE W POLSKIEJ EDYCJI

Tomas Härenstam Jarek Kubicki,

Anna Jarmołowska-Goryńska
POZOSTALI AUTORZY

Matt Forbeck, Nils Karlén, PROJEKT LOGOTYPU INTERFIZU

Björn Hellqvist Marcin Bieliński

DODATKOWE TEKSTY W POLSKIEJ EDYCJI PROJEKT GRAFICZNY I MAPY

Kuba Polkowski, Daria Pilarczyk Christian Granath

ILUSTRACJE DODATKOWE MAPY W POLSKIEJ EDYCJI

Simon Stålenhag Anna Jarmołowska-Goryńska

KOREKTA PRZYGOTOWANIE DO DRUKU

Kasia Wieczorek Monika Rajkowska-Fuczkiewicz
TESTY GRY
Vincent Chang, Geoffrey Norman, Jessica Chang, Kimsan Kim, David Sack,
Rickard Antroia, Tove Lindholm, Staffan Fladvad, Sandra Abi-Khalil, Leif Westerholm,
Artur Foxander, Fia Tjernberg, Anton Albiin, Leili Mander, Kosta Kostulas, Marco Behrmann

SPECJALNE PODZIĘKOWANIA OTRZYMUJĄ

Rickard Antroia, Björn Hellqvist, Therese Clarhed, Simon J Berger
oraz Adam Wieczorek

DZIĘKUJEMY OSOBOM, KTÓRE SZCZEGÓLNIE POMOGŁY W ODNAJDYWANIU BŁĘDÓW

OPIERAJĄCYCH SIĘ PROCESOWI REDAKCYJNEMU:
Antoni Wicke oraz Piotr Chojnacki

PARTNERZY: WYDAWCA:
BLACK MONK MICHAŁ LISOWSKI
UL. KOŚCIELNA 24A/24
60-538 POZNAŃ

COPYRIGHT © 2019 SIMON STÅLENHAG

AND FRIA LIGAN AB
COPYRIGHT © 2020 BLACK MONK GAMES

TAJEMNICE PĘTLI TAJEMNICE PĘTLI - EDYCJA EKSKLUZYWNA

TP001 TP002
978-83-64198-23-6 978-83-64198-24-3
SPIS TREŚCI

O1. O2. O3. O4.

WITAJCIE W PĘTLI EPOKA PĘTLI AMERYKAŃSKA POLSKA PĘTLA
PĘTLA
TAJEMNICE PĘTLI 8 LATA 80., KTÓRYCH ŻYCIE W POLSCE 49
NIGDY NIE BYŁO 15 ŻYCIE W AMERYCE  35
ODGRYWANIE POSTACI CO MOŻNA ROBIĆ
– JAK TO DZIAŁA? 9 SZWEDZKA PĘTLA 17 BOULDER CITY: W LATACH 80. 51
RZUTY KOŚĆMI 10 WYSPY NA JEZIORZE „NAJLEPSZE MIASTO REMBERTÓW:
MELAR: ZWYCZAJNE PRZY ZAPORZE” 37 NAPRZÓD, MARSZ! 53
ZASADY ŚWIATA PĘTLI 10
PRZEDMIEŚCIE19 CO MOŻNA ROBIĆ REMBERTÓW
CO MOŻNA ROBIĆ W LATACH 80. 38 – CO I GDZIE? 54
W LATACH 80. 20 W GRANICACH LASY REMBERTOWSKIE 55
SVARTSJÖLANDET: BOULDER CITY  40
SULEJÓWEK58
CIEMNA TOŃ JEZIORO MEAD  44
I GĘSTE LASY 21 ŁĄCZNIK58
LAS VEGAS I DALEJ  45
MUNSÖ: POLSKA PĘTLA 59
O KROK OD PĘTLI 24 DART45

ADELSÖ: PĘTLA W AMERYCE 46

POWIEW HISTORII  26
RIKSENERGI  26
PĘTLA  27
TECHNOLOGIA
CYWILNA 29
TECHNOLOGIA
WOJSKOWA  30
LOT MAGNETYNOWY
– JAK TO DZIAŁA? 33

2
 SPIS TREŚCI
O5. O6. O7. O8.
DZIECIAKI TARAPATY TAJEMNICA KRAINA
TAJEMNIC
TYPY61 SKUTKI STANÓW 80 SEDNO TAJEMNICY 92
SZKOLNA BIBLIOTEKA 115
DZIWACZKA62 RZUT KOŚĆMI 80 TAJEMNICA A ŻYCIE
CODZIENNE93 SKLEPIK
HARCERKA63 PRZEDMIOTY I DUMA 81
Z MARZENIAMI 117
SCENY SOLOWE
KOMPUTEROWIEC64 SZCZĘŚCIE81
I GRUPOWE 95 KLUB MIŁOŚNIKÓW
ŁOBUZ65 DOKONYWANIE DZIKIEJ PRZYRODY 118
ETAPY TAJEMNICY  95
CZYNÓW PRAWIE
METALÓWA66 WIEŻE CHŁODZĄCE 120
NIEMOŻLIWYCH81 ETAP 1 – DZIECIAKI
MÓL KSIĄŻKOWY 67 WKRACZAJĄ POSTERUNEK POLICJI
ODPOWIADANIE
NA SCENĘ 96 W STENHAMRZE 121
POPULARNY DZIECIAK 68 NA PYTANIA 82
ETAP 2 – POJAWIA SIĘ NAAB123
PUNK69 KUPOWANIE EFEKTÓW 82
TAJEMNICA96
SPORTOWIEC70 BOHATEROWIE
ETAP 3 – ŚLEDZTWO  96
NIEZALEŻNI82
WIEŚNIAK71
ETAP 4 – FINAŁ 101
NIEUDANE RZUTY 83
ETAP 5 – EPILOG 101
FORSOWANIE RZUTU 83
WIEK72
ETAP 6 – ZMIANY 102
WZAJEMNA POMOC 84
CECHY72
BUDOWANIE
DZIECIAK PRZECIW
PUNKTY SZCZĘŚCIA 72 NASTROJU102
DZIECIAKOWI84
UMIEJĘTNOŚCI72 BOHATEROWIE
NADZWYCZAJNE
PRZEDMIOTY73 NIEZALEŻNI105
TARAPATY84
PROBLEM73 PRZEDMIOTY105
UMIEJĘTNOŚCI86
MOTYWACJA74 WIĘKSZE TAJEMNICE
SKRADANIE SIĘ 86
I KAMPANIE 106
DUMA74 SIŁA86
RELACJE74 RUCH86
OPARCIE75 MAJSTERKOWANIE86
STANY76 PROGRAMOWANIE87
DOŚWIADCZENIE76 ANALIZA87
IMIĘ76 ZNAJOMOŚCI87
OPIS76 UROK88
ULUBIONY KAWAŁEK 76 PRZEWODZENIE88
BAZA76 ŚLEDZTWO89
PYTANIA77 POJMOWANIE89
EMPATIA89

3
SPIS TREŚCI

O9. 1O. 11.

CZTERY PORY WAKACJE KUSZENIE
SZALONEJ NAUKI I MORDERCZE PTAKI DOROSŁYCH

TŁO FABULARNE 127 SEDNO TAJEMNICY 131 SEDNO TAJEMNICY 147

DZIECIAKI A KAMPANIA 129 LATO NAD JEZIOREM JESIEŃ NAD JEZIOREM
MELAR132 MELAR148
LATO W BOULDER CITY 132 JESIEŃ W BOULDER CITY 148
LATO W REMBERTOWIE 132 JESIEŃ W REMBERTOWIE 148
DZIECIAKI WKRACZAJĄ DZIECIAKI WKRACZAJĄ
NA SCENĘ 133 NA SCENĘ 148
POJAWIA SIĘ TAJEMNICA 133 POJAWIA SIĘ TAJEMNICA 148
ŚLEDZTWO  135 ŚLEDZTWO  149
MIEJSCE NR 1: MIEJSCE NR 1: WSP 150
DOM ORNITOLOGA 136
MIEJSCE NR 2: ECHOKULA 152
MIEJSCE NR 2:
MIEJSCE NR 3:
GNIAZDO GOŁĘBI 137
DOM SERWISANTA 153
MIEJSCE NR 3: OPUSZCZONY
FINAŁ154
DOM GUNNARA 139
NASTĘPSTWA155
FINAŁ141
EPILOG156
NASTĘPSTWA143
ZMIANY156
EPILOG143
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI
ZMIANY143
I STWORZENIA 156
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI 144

4
 SPIS TREŚCI
12. 13.
BESTIE JA, WAGNER
Z OKRESU KREDY
SEDNO TAJEMNICY 177

SEDNO TAJEMNICY 159 WIOSNA NAD JEZIOREM

MELAR179
ZIMA NAD JEZIOREM
MELAR160 WIOSNA W BOULDER CITY 179

ZIMA W BOULDER CITY 160 WIOSNA W REMBERTOWIE 180

ZIMA W REMBERTOWIE 160 DZIECIAKI WKRACZAJĄ

NA SCENĘ 180
DZIECIAKI WKRACZAJĄ
NA SCENĘ 161 POJAWIA SIĘ TAJEMNICA 180

POJAWIA SIĘ TAJEMNICA 161 ODMIENIEC182

NASTOLATKI162 ŚLEDZTWO – CZĘŚĆ

PIERWSZA182
DINOZAURY163
MIEJSCE NR 1:
MROŹNE WICHRY I ŚNIEG 164 GOSPODARSTWO LENY 183
ŚLEDZTWO  165 MIEJSCE NR 2:
MIEJSCE NR 1: POSTERUNEK POLICJI
DOMEK MYŚLIWSKI 165 W STENHAMRZE 186

MIEJSCE NR 2: MIEJSCE NR 3: MICROLEX 186

GOSPODARSTWO PUNKT ZWROTNY 188
BIRGITTY NYLANDER 167
ŚLEDZTWO – CZĘŚĆ DRUGA 188
MIEJSCE NR 3:
GOSPODARSTWO LENY 169 MIEJSCE NR 4:
ŁĄKA W HUSBY 190
FINAŁ171
MIEJSCE NR 5:
NASTĘPSTWA172 SUPERMARKET KONSUM
EPILOG172 W KUNGSBERDZE 191

ZMIANY173 FINAŁ193

BOHATEROWIE NIEZALEŻNI NASTĘPSTWA194

I STWORZENIA 173 EPILOG194
ZMIANY194
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI
I STWORZENIA 194

5
O1
ROZDZIAŁ

TAJEMNICE PĘTLI 8
ODGRYWANIE POSTACI
– JAK TO DZIAŁA? 9
RZUTY KOŚĆMI 10
ZASADY ŚWIATA PĘTLI 10

WITAJCIE
W PĘTLI
Krajobraz wypełniały maszyny, a cały ten złom w jakiś sposób
łączył się z budynkiem elektrowni. Na horyzoncie zawsze czaiły
się gigantyczne wieże chłodzące reaktora w Bonie, regularnie
mrugające zielonymi światłami ostrzegawczymi. Po przyłożeniu
ucha do ziemi można było usłyszeć bicie serca Pętli – pomruk
Gravitronu, głównego elementu technologii tak zaawansowa-
nej, że wręcz magicznej, na której opierały się wszystkie ekspe-
rymenty prowadzone w Pętli.
Był środek lata. Od tygodni moja młodsza siostra
Klara próbowała wszędzie łazić za mną i moimi
kumplami. Jej najlepsza przyjaciółka wyjechała
z miasteczka, więc mama starała się – bez więk-
szych sukcesów – sprawić, bym poczuł choć cień
współczucia dla siostry. Zawsze dbałem o Kla-
rę, nie z powodu jej zaburzeń słuchu, ale dlatego,
że było w niej coś kruchego, jak gdyby łatwo było
ją skrzywdzić lub zranić. Jednak tego lata chciałem
zasuwać na rowerze najdalej, jak się dało i robić to,
na co miałem ochotę. Kiedy Klara niespodziewanie
zniknęła, poczucie winy zaległo ciężarem na moim
sercu. Przypomniałem sobie, że mówiła o poznaniu
kogoś o imieniu Bettan.
Znaleźliśmy ich po drugiej stronie cieśniny – do
dziś nie wiem, jak udało im się przeprawić. Wiatr
szarpał sosnami, gdy skradaliśmy się przez wyso-
kie trawy w stronę Klary i jej nowego przyjaciela.
Gdzieś daleko dzięcioł stukał w drzewo. Klara sie-
działa na kamieniu i przechylając się do przodu,
wkładała wianek ze stokrotek na głowę zbiegłego
robota – „Bettana”. Dałem znak kumplom, żeby
byli cicho, i prześlizgnąłem się na drugą stronę. Gdy
znów spojrzałem w stronę siostry, Bettan wlepiał
we mnie wzrok. Jego oczy zwęziły się do rozmiaru
małych czarnych kropek, gdy z wizgiem serwomo-
torów chwycił Klarę w ramiona.
7
ROZDZIAŁ O1

PRZYKŁAD
SPECJALNE KOŚCI
Mistrzyni Gry: To oczywiste, że Bettan cię
widzi. Co robisz? ć, uży wa-
W Tajemnice Pętli można gra
Gracz 1 (Olle, brat Klary): Kucam w wyso- ci dostęp -
jąc specjalnego zestaw u koś
kiej trawie i próbuję się uspokoić, choć czu- wych Black
nego w  sklepach interneto
ję, że serce zaraz wyskoczy mi z piersi. ora z Modi-
Mon k Games, Free Lea gue
Gracz 2 (Anita, przyjaciółka Ollego): Mnie ieczne do
phiusa. Choć nie są one kon
ikę gry
zabawy, to wspierają mechan
raczej nie zauważył, tak? W takim razie pró-
buję się przekraść.
i cieszą oko.
Mistrzyni Gry: Rzuć na Skradanie się.
Gracz 2: Pięć kości. (Rzuca kośćmi, licząc na co
najmniej jedną szóstkę). Tak! Jeden sukces!
Mistrzyni Gry: Opisz, co robisz.
Gracz 2: Przemykam od drzewa do drze-
wa, a gdy jestem po drugiej stronie, przy-
klękam za rozłożystym jaśminem. Jeśli cy-
borg spróbuje oddalić się z Klarą, rzucę się
w jego stronę.
Gracz 1: Czy wiem coś o cyborgach, na przy-
kład jak można je zatrzymać?
Mistrzyni Gry: Rzuć na Analizę.
Gracz 1: Dwie kości. (Rzuca kośćmi). Sukces!
Mistrzyni Gry: Sporo czytałeś o robotach,
bo twój ojciec kiedyś pracował przy pro-
dukcji części zapasowych do tych maszyn.
Wiesz, że czasami na korpusie instaluje się
duży czerwony przycisk awaryjnego zatrzy-
mania. Trzeba go mocno wcisnąć, a robot
padnie bezwładnie na ziemię. się także kartki, ołówki i co najmniej dziesięć ko-
Gracz 1: Czy w pobliżu są jakieś kamienie? ści sześciościennych.
Mistrzyni Gry: Jasne.
Gracz 1: Chwytam duży odłamek granitu
i  powoli wstaję. Próbuję dojrzeć ten przy- TAJEMNICE PĘTLI
cisk i ocenić, czy jestem w stanie go trafić. W tej grze rozgrywana opowieść nazywana jest Ta-
Mistrzyni Gry: Cyborg jest zwrócony jemnicą. Każda Tajemnica jest historią grupy przy-
w twoją stronę. Trzyma Klarę w ramionach, jaciół, którzy próbują wspólnie rozwiązywać zagad-
twarz twojej siostry przylega do jego piersi. ki świata Pętli. Ci przyjaciele to Dzieciaki w wieku
Maszyna głaszcze dziewczynkę po włosach. 10-15 lat, przeżywające przygody pod koniec lat 80.
Przycisk zapewne zasłonięty jest ciałem XX wieku. Ich Życie codzienne pełne jest zrzędzą-
Klary. Co robisz? cych rodziców, niekończących się zadań domowych
Gracz 1: Powoli odkładam kamień na zie- oraz koleżanek i kolegów, którzy znęcają się nad in-
mię i mówię łagodnym głosem: „Jestem jej nymi lub sami są ofiarami takich występków.
bratem. Nie mam zamiaru cię skrzywdzić”. Tajemnice sprawiają, że Dzieciaki napotykają
dziwne maszyny oraz stworzenia istniejące dzięki
Powyższa historia to przykład tego, co może się wy- działaniu pobliskiej Pętli, czyli ogromnego podziem-
darzyć w czasie zabawy w Tajemnice Pętli, czyli grę nego akceleratora cząstek zbudowanego pod koniec
fabularną osadzoną w niesamowitym świecie stwo- lat 60. Podczas tych przygód Dzieciaki znajdują od-
rzonym przez Simona Stålenhaga. skocznię od Życia codziennego i związanych z nim
Gra fabularna to rodzaj rozmowy, w której problemów, a także uczestniczą w czymś istotnym,
wraz z grupą przyjaciół tworzysz opowieść z po- magicznym – ale także niebezpiecznym. Mogą od-
czątkiem, rozwinięciem i końcem. Czas gry wyno- nieść obrażenia, ryzykują też, że Tarapaty, w które
si zwykle od trzech do sześciu godzin. Przeważnie wpadają, rozwiązując Tajemnice, zmienią ich, być
toczy się ona przy stole, a do zabawy przydadzą może na zawsze.

8

ODGRYWANIE POSTACI
– JAK TO DZIAŁA?
Wszyscy gracze poza jednym tworzą swoje postacie,
czyli Dzieciaki, w które wcielą się podczas opowie-
ści. W trakcie gry decydujesz o tym, co twój Dzie-
ciak robi i mówi, ponadto opisujesz wygląd swojej
postaci i opowiadasz, co myśli i co czuje. Najlepiej
udawaj, że jesteś tym Dzieciakiem, tak jak aktor czy
aktorka w filmie lub sztuce. Zwykle łatwiej to zro-
bić, jeśli będziesz mówić o swojej postaci w pierw-
szej osobie, czyli „ja” i „mój”, a nie „ona” i „jej”.
Jeden z uczestników gry pełni funkcję Mistrza
lub Mistrzyni Gry. Nie odgrywa on żadnego Dzie-
ciaka, tylko wciela się we wszystkie pozostałe role,
a także kontroluje stworzenia i maszyny. Takie po-
stacie nazywamy Bohaterami Niezależnymi, w skró-
cie BN. Mistrzyni Gry opisuje również wygląd oto-
czenia wyobrażonego w grze oraz dźwięki i zapachy.
Niczym reżyserka filmowa, popycha akcję przygody
do przodu oraz ustala, kiedy kończy się jedna, a za-
czyna kolejna scena.
Jednak Mistrzyni Gry nie decyduje o tym, co
dzieje się w opowieści, a jedynie przedstawia kolejne
sytuacje i wpędza Dzieciaki w Tarapaty. To gracze
szukają sposobów na wykaraskanie się z Tarapatów
– tak właśnie tworzy się opowieść.
By nie działać zupełnie po omacku, Mistrzyni Gry
korzysta z Tajemnicy, czyli scenariusza opisującego
miejsca, do których mogą trafić Dzieciaki, BN-ów po-
jawiających się w historii oraz Tarapaty, w jakie pew-
nie wpadną młodzi bohaterowie. Tajemnica to tylko
wskazówki, bowiem Mistrzyni Gry może zdecydować
się na improwizację i tworzyć wydarzenia na bieżąco.
W razie utraty weny zawsze ma możliwość powrotu
do przygotowanej wcześniej Tajemnicy.
Choć widać, że zadania stojące przed Mistrzy-
nią Gry są trudniejsze niż działania pozostałych gra-
czy, ta rola daje także więcej satysfakcji. To właśnie
Mistrzyni wymyśla intrygujące Tajemnice, odgrywa
roboty i szalonych naukowców, a także – z pomocą
graczy – opisuje i współtworzy niesamowity świat
Pętli. Mistrzyni Gry powinna dopingować Dzieciaki,
bo to one są bohaterami i bohaterkami danej opo-
wieści, ale jednocześnie musi pakować je w Tarapa-
ty. Dzięki temu może z przyjemnością obserwować,
jak rodzą się pomysły na wspólne pokonanie prze-
szkód i rozwiązanie Tajemnicy.
Gracze i Mistrzyni Gry na zmianę deklarują,
co robią ich postacie, opisują scenerię oraz wydarze-
nia. Razem uczestniczą w zabawie – każdy powinien
mieć możliwość się wypowiedzieć. Grupa wzajemnie
się słucha i rozważa poszczególne pomysły.
W PĘTLI
WITAJCIE
TRZY PĘTLE – SZWEDZKA,
AMERYKAŃSKA I POLSKA
W tej książce opisano trzy obszary,
na których mogą rozgrywać się przygody.
Domyślną krainą jest alternatywna wer-
sja wysp na jeziorze Melar, położonym
na zachód od Sztokholmu, czyli stoli-
cy Szwecji. Obszar ten opisano w Roz-
dziale 2. Zamiast tego opowieści mogą
rozgrywać się w położonym w USA, w sta-
nie Nevada, miasteczku Boulder City.
Tam także mieści się Pętla, zbudowana
na tej samej zasadzie, co ta w Szwecji.
Ten podręcznik zawiera również rozdział
poświęcony Pętli stworzonej przez na-
ukowców bloku wschodniego, znajdującej
się w Polsce. Amerykański teren przygód
opisano w Rozdziale 3, a polski w Roz-
dziale 4. Przykładowe Tajemnice (sce-
nariusze przygód) zawarte pod koniec
książki wykorzystują głównie realia
szwedzkie, ale są tam także wskazów-
ki, jak je wykorzystać w  Boulder City
oraz na ziemiach polskich. W scenariu-
szach i  w dalszej części podręcznika
wszystkie komentarze w pomarańczowych
nawiasach [takich jak ten] odnoszą się
do realiów amerykańskich, z kolei te
w czerwonych nawiasach [takich jak ten]
– do polskich.
Opowieść tworzy się wspólnie, ważne jest więc,
by sobie pomagać, a nie rywalizować.
Czasem pojawiają się sytuacje, gdy Dzieciaki
próbują zrobić coś trudnego. Należy wtedy wykonać
rzut kośćmi i pozwolić, by to los zdecydował o po-
wodzeniu lub porażce danej czynności.
PĘTLA W TWOJEJ OKOLICY?
Oczywiście nic nie stoi na przeszko-
dzie, by w twojej grze Pętlę zbudowano
w miejscowości, w której mieszk asz lub
w której dorastałeś. Choć stworzenie
własnego obszar u przygód wymaga nieco
wysiłk u, może przynieść wiele radości!
9
ROZDZIAŁ O1
KRAINA TAJEMNIC
Zamiast korzystać z pojedynczych
scenariuszy, Mistrzyni Gry może osa-
dzić grę w Krainie Tajemnic. Jest to
obszar, na którego terenie znajdują
się dziwne lub niesamowite Miejsca.
Dzieciaki powin ny próbować je od-
szukać i rozwiązać napotk ane w nich
problemy. Obie metody można ze sobą
połączyć, umieszczając gotowe Tajem-
nice w różnych punktach Krain y Ta-
jemnic. Więcej o Krainach Tajemnic
można przeczytać w Rozdziale 8.
RZUTY KOŚĆMI
Zdolności każdego Dzieciaka opisane są warto-
ściami liczbowymi, dzięki czemu wiadomo, czy
dobrze wspina się na drzewa, szybko biega, zna
się na maszynach, czy może ma dar przekonywa-
nia. Wartości te określają liczbę sześciościennych
kości, którymi należy rzucić przy próbie poradze-
nia sobie z Tarapatami. Szóstka na kości oznacza
sukces. Rzadko zdarza się, że potrzebny jest więcej
niż jeden sukces. Jeśli rzut się nie powiódł, można
spróbować ponownie, ale wtedy Dzieciak ryzykuje,
że odniesie obrażenia, przestraszy się lub zdenerwu-
je. Tę mechanikę szerzej opisuje Rozdział 6.
ZASADY ŚWIATA PĘTLI
Tajemnice Pętli zasadzają się na sześciu regułach,
które gracze i Mistrzyni Gry będą wykorzystywać
do tworzenia opowieści pasujących do klima-
tu gry. To także narzędzia pomagające graczom
współpracować, jeśli okaże się, że mają rozbież-
ne pomysły na rozwój wypadków w grze albo
na to, jak coś powinno zostać opisane. Zasady te
przedstawiono w postaci listy, a następnie każdy
z punktów został szerzej opisany, by służyć ci in-
spiracją i pomocą.
10
1. Twoje rodzinne miasteczko jest pełne dziwnych,
fantastycznych rzeczy.
2. Życie codzienne jest nudne i beznadziejne.
3. Dorośli nie nadążają i są poza zasięgiem.
4. Świat Pętli jest niebezpieczny, ale Dzieciaki nie
mogą zginąć.
5. Gra podzielona jest na sceny.
6. Świat opisuje się wspólnie.
1. TWOJE RODZINNE MIASTECZKO JEST PEŁNE
DZIWNYCH, FANTASTYCZNYCH RZECZY
Gdy w latach 50. XX wieku opanowano fuzję ter-
mojądrową, wynaleziono akceleratory cząstek oraz
odkryto efekt magnetynowy, granica pomiędzy
możliwym i niemożliwym została przekroczona.
W  powietrzu unoszą się gigantyczne transportow-
ce, cyborgi i roboty myślą, a naukowcy budują ma-
szyny czasu oraz przedmioty, które zastępują toż-
samość ludzi. Po okolicy wędrują dziwne stwory,
a ludzkość potrafi kontaktować się z istotami za-
mieszkującymi inne czasy i miejsca.
Nowe, zupełnie nieoczekiwane rzeczy pojawiają
się całkiem często w wyniku nieudanych ekspery-
mentów lub wypadków losowych. Jedynym ograni-
czeniem tego, co może się wydarzyć w świecie Pę-
tli, jest wyobraźnia. Dzieciaki powinny odkrywać
wszystkie te niesamowitości.
Spójrz na świat oczami małolatów u kresu dzie-
ciństwa, przed którymi życie stoi otworem. Są goto-
we zrobić wszystko, byle tylko rozwikłać Tajemnice.
Oprzyj się na doświadczeniach z własnego dzie-
ciństwa – nieważne, czy trwa ono teraz, czy zakoń-
czyło się wiele lat temu – by sięgnąć po zachwyt
i magię. Przypomnij sobie, jak to jest wykradać się
z  domu w środku nocy na potajemne spotkania ze
swoją paczką, zanurkować głęboko po fajne kamie-
nie czy pełnym pędem zasuwać przez las na rowerze.
Pomyśl, jak to jest siedzieć z kumplami w tajnej bazie
na drzewie, pocąc się w środku lata. Czy pamiętasz,
jaki nastrój panował w pierwszych dniach wakacji?
Wyobraź sobie emocje związane ze szpiegowaniem
tego odrażającego gościa z psami albo słuchaniem
historii starszych dzieciaków o włamywaczach czy
dziwnej staruszce. Pozwól się zauroczyć.
2. ŻYCIE CODZIENNE JEST NUDNE
I BEZNADZIEJNE
Każdego ranka dzwoni budzik, a wieczorem trzeba
siedzieć nad pracą domową. Nieważne, że za oknem
majestatycznie płyną okręty magnetynowe, że oj-
ciec z matką wciąż się kłócą, że brat cię nienawidzi.

Twój dom podejrzanie śmierdzi. Kieszonkowego ni-
gdy nie wystarcza na nową kasetę. Codziennie trze-
ba wynosić śmieci, szkolni tyrani nadają ci wredne
przezwiska, w dodatku twój rower się zepsuł. Leje
deszcz, a ty nie masz porządnej kurtki.
Życie jest pełne przeszkód i niepowodzeń. Do-
rośli decydują o wszystkim, robią co chcą. Dziecia-
ki muszą wykonywać ich polecenia. Jasne, czasem
udaje się rozwiązać jakiś problem i można cieszyć
się chwilą, ale nie trwa ona długo. Wszystko szybko
wraca do normy. Życie codzienne toczy się dalej.
3. DOROŚLI NIE NADĄŻAJĄ
I SĄ POZA ZASIĘGIEM
Nieważne, co mówisz, dorośli nie słuchają i nie ro-
zumieją. Żyją w innym świecie, bardzo odległym
od Dzieciaków. Nie ma sensu prosić ich o pomoc
W PĘTLI
WITAJCIE
w  rozwiązaniu problemów, rozwikłaniu Tajemnic
czy przezwyciężeniu Tarapatów. Dzieciaki są ska-
zane na siebie. A zresztą dorośli przecież nie uwie-
rzą w te wszystkie rzeczy, jakie spotykają Dzieciaki.
Starzy zrzędzą, narzekają i kłócą się ze sobą,
wiecznie zajęci pracą oraz innymi dorosłymi. Co
więcej, są ignorantami. Zwykle to ich błędy – nie-
udane eksperymenty, wściekłe maszyny czy rozbite
lub eksplodujące statki powietrzne – powodują pro-
blemy, które Dzieciaki muszą rozwiązywać.
A najgorsi są dorośli, którzy zwracają uwagę
na Dzieciaki i chcą je wykorzystać lub skrzywdzić.
Czasami starsi potrafią pomóc – na przykład
ojciec cię pocieszy albo wezwiesz policję, która
schwyta włamywaczy – ale takie chwile nigdy nie
trwają długo i zwykle wiążą się z dużym kosztem.
11
ROZDZIAŁ O1
To policjanci stają się bohaterami, w zamian za po-
moc macochy musisz kosić trawnik przez całe wa-
kacje, a nauczyciel traktuje cię teraz jak swojego
sojusznika i oczekuje, że będziesz mieć oko na kla-
sowych łobuzów.
4. ŚWIAT PĘTLI JEST NIEBEZPIECZNY,
ALE DZIECIAKI NIE MOGĄ ZGINĄĆ
Dzieciaki da się zranić, uwięzić, wyśmiać, okraść,
porwać, można złamać ich serca – ale w tej grze nie
mogą zginąć.
5. GRA PODZIELONA JEST NA SCENY
Tak jak filmy, każda Tajemnica podzielona jest
na sceny. Najpierw Dzieciaki rozmawiają ze sobą
w  domu, potem przeskakujemy do momentu, gdy
spotykają w szkole nauczyciela. Nie roztrząsaj każ-
12
dego kroku postawionego w drodze z domu do
szkoły. Pomiń nudne lub mało ważne momenty.
W Tajemnicach Pętli to Mistrzyni Gry „buduje”
sceny, ale często robi to z pomocą graczy. Budowa-
nie sceny polega na zainicjowaniu jej i zakończeniu,
gdy wydaje się, że dobiegła końca. Jeśli pojawią się
wątpliwości, Mistrzyni Gry powinna skonsultować
się z graczami.
Mistrzyni Gry może inicjować sceny, na przykład:
„Gdy wracasz w nocy do domu, z kuchni do-
biega cię płacz. Przy stole siedzi twój ojciec. Do-
strzega cię i na jego twarzy pojawia się sztuczny
uśmiech. Co robisz?”
Mistrzyni Gry powinna także prosić graczy,
by wysuwali propozycje scen. Dobrze jest przyjąć za-
sadę, że gracze tworzą przynajmniej co drugą scenę.

PRZYKŁAD
Mistrzyni Gry: Czy ktoś ma pomysł na scenę?
Gracz 1 (Olle): Chciałbym spróbować wła-
mać się do szkoły, żeby sprawdzić, co tam
ukrywają.
Mistrzyni Gry: Chcesz iść sam?
Gracz 1: Tak.
Mistrzyni Gry: Słońce powoli chowa się
za rosnącymi przy szkole dębami, gdy opie-
rasz rower o płot za salą gimnastyczną.
O tej porze jest tu cicho i pusto, a wszystkie
okna zioną mrokiem.
6. ŚWIAT OPISUJE SIĘ WSPÓLNIE
Mistrzyni Gry odpowiada za tworzenie scen i opi-
sywanie różnych elementów opowieści, ale to nie
oznacza, że ma tę całą pracę wykonywać sama. Po-
winna przez cały czas prosić graczy o pomoc: niech
W PĘTLI
WITAJCIE
opiszą szkołę, powiedzą jaka jest pogoda, wyjaśnią,
dlaczego sąsiedzi się kłócą i tak dalej.
Jednym z zadań Mistrzyni Gry jest zadawanie
Dzieciakom pytań, np.: „Jak wygląda twoja matka?
Co jest podejrzanego w zachowaniu sąsiadki? Jaki
nastrój zastajesz w domu po powrocie? Jak się czu-
jesz? Co teraz myślisz? Co takiego zrobiłaś, że ona
cię nienawidzi? W co jesteś ubrany? Dlaczego ją
kochasz?” Mistrzyni Gry powinna pobudzać i wy-
korzystywać wyobraźnię graczy, ciągle dopytując
i pilnując, by grupa wspólnie budowała świat gry.
Jeśli jednak gracze wymyślą latające szkoły
albo rodziców pracujących jako Łowcy Obcych,
Mistrzyni Gry ma obowiązek przypomnieć o zasa-
dzie „Życie codzienne jest nudne i beznadziejne”.
Tajemnice powinny być natomiast pełne dziwów
i niewyjaśnionych zjawisk. Ostateczne słowo należy
do Mistrzyni Gry.
13
O2
ROZDZIAŁ

LATA 80., KTÓRYCH NIGDY NIE BYŁO 15

SZWEDZKA PĘTLA 17
WYSPY NA JEZIORZE MELAR:
ZWYCZAJNE PRZEDMIEŚCIE 19
CO MOŻNA ROBIĆ W LATACH 80. 20
SVARTSJÖLANDET:
CIEMNA TOŃ I GĘSTE LASY 21
MUNSÖ: O KROK OD PĘTLI 24
ADELSÖ: POWIEW HISTORII 26
RIKSENERGI 26
PĘTLA 27
TECHNOLOGIA CYWILNA 29
TECHNOLOGIA WOJSKOWA 30
LOT MAGNETYNOWY
– JAK TO DZIAŁA? 33

EPOKA PĘTLI
Obecność Pętli można było wyczuć wszędzie na wyspach je-
ziora Melar. Nasi rodzice w niej pracowali. Pojazdy serwiso-
we Riksenergi patrolowały drogi i niebo. Dziwne maszyny wę-
drowały po lasach, łąkach i polanach. Niezwykłe siły rządzące
głęboko pod powierzchnią ziemi powodowały wibracje, które
przenikały przez podłoże skalne, krzemianowo-wapniowe cegły
i eternitowe fasady – wprost do salonów w naszych domach.
Jednym z podstawowych elementów Tajemnic Pętli
jest osadzenie akcji w niezwykle charakterystycznym
okresie – latach 80. XX wieku. Zapewne świetnie ko-
jarzysz tę dekadę. Może wtedy dorastałeś, a jeśli nie,
to pewnie udało ci się jej doświadczyć poprzez kulto-
we filmy, takie jak E.T., Goonies lub Gry wojenne.
To w tym czasie rozbłysły światowe gwiaz-
dy muzyki pop, między innymi Michael Jackson
i  ­­Madonna, w radiu rządziły hard rock oraz synth
pop, a ­­Commodore 64 był najlepiej sprzedającym się
komputerem na świecie. Można powiedzieć, że była
to pierwsza naprawdę nowoczesna dekada. W  do-
mach pojawiły się magnetowidy, dzięki którym całe
pokolenie dzieciaków obejrzało filmy, jakie wcze-
śniej były poza ich zasięgiem.
Po niezbyt wesołych latach 70., lata 80. z na-
dzieją patrzyły w przyszłość. Wszystko wydawało się
możliwe. Jednak był to także okres strachu i konflik-
tu. Nad wszystkim unosiło się widmo Zimnej Wojny,
globalnego zagrożenia oraz atomowej zagłady. Strach
przed Bombą był czymś tak normalnym jak lęk doty-
czący zmian klimatycznych w dzisiejszych czasach. To
wszystko, a także wiele innych elementów epoki to
część tej gry. Jednak jest tu także coś więcej – Tajemnice
Pętli opowiadają o latach 80., które nigdy nie nastąpiły.
LATA 80., KTÓRYCH
NIGDY NIE BYŁO
Rzeczywistość lat 80. jest trochę inna niż ta, którą
pamiętasz. W tej grze wypełniają ją dziwne techno-
logie i ściśle tajne projekty rządowe. Trzy ogromne
akceleratory cząstek w Szwecji, USA i Polsce wciąż
działają. „Autonomiczne systemy samobieżne” (czy-
li roboty) są wszędzie, a frachtowce Gaussa o ładow-
ności 10 tysięcy ton przemierzają tundrę w drodze
na Syberię.
­­ To właśnie epoka Tajemnic Pętli.
15
ROZDZIAŁ O2
DZIESIĘĆ FILMÓW
■ Pogromcy duchów (19
84)
■ Top Gun (1986)
■ Powrót Jedi (1983)
■ Goonies (1985)
■ E.T. (1982)
■ Klub winowajców (19
85)
■ Powrót do prz ysz łoś ci (1985)
■ Stań przy mni e (19 86)
■ Gremliny rozrabiają
(1984)
■ Karate Kid (19 84)
Po zakończeniu II wojny światowej globalne potę-
gi zainwestowały ogromne ilości czasu i pieniędzy
w eksperymentalne programy badawcze. Większość
z tych badań nie przyniosła rezultatów, ale niektóre
bardzo się opłaciły. Tak zwany efekt magnetynowy
został odkryty przez naukowców radzieckich, i to
dzięki niemu powstały majestatyczne frachtowce
Gaussa. Rozpowszechniły się one w kolejnych de-
kadach, zwłaszcza na obszarze półkuli północnej.
Efekt magnetynowy jest znacznie słabszy na półkuli
południowej, w związku z czym tylko mniejsze jed-
nostki mogą tam korzystać z tej technologii.
W latach 50. w Stanach Zjednoczonych zbudo-
wano pierwszy akcelerator cząstek. Ten po części
wojskowy projekt umiejscowiono w Boulder City,
w stanie Nevada. Ponieważ wyniki prowadzonych
tam badań nie były jasne, po pewnym czasie roz-
przestrzeniły się pogłoski, że akcelerator okazał się
POSTĘPY NAUKOWE – CHRONOLOGIA
1950-59
■ Radzieccy naukowcy odkrywają efekt magnetynowy.
■ W Boulder City w Nevadzie powstaje pierwszy
na świecie akcelerator cząstek.
■ Naukowcy z państw Układu Warszawskiego zo-
stają internowani i umieszczeni w pięciu tajnych
placówkach w Polsce.
16
porażką. To jednak nie powstrzymało naukowców
ze Szwecji. W latach 60. szwedzki rząd powołał do
życia agencję Riksenergi, której celem było zbu-
dowanie na wyspach na jeziorze Melar, niedaleko
Sztokholmu, największego akceleratora cząstek
na świecie. Ośrodek Badań nad Fizyką Wysokich
Energii otwarto w 1969 roku, a najlepsi naukowcy
z całej Szwecji przeprowadzili się nad jezioro Me-
lar, by wziąć udział w jednym z najambitniejszych
przedsięwzięć naukowych tamtych czasów. Miesz-
kańcy okolicy szybko ukuli nową nazwę dla ośrod-
ka: zaczęli nazywać go Pętlą.
W tym samym czasie działająca w Osace ja-
pońska firma Iwasaka opanowała technologię bu-
dowy maszyn potrafiących samodzielnie utrzymy-
wać równowagę. W latach 70. i 80. te urządzenia,
zwykle zwane po prostu robotami, weszły do po-
wszechnego użytku w przemyśle i siłach zbrojnych.
ZWYKŁE NIEZWYKŁE
Świat Tajemnic Pętli przypomina nasz świat, ale
zarazem jest całkiem inny. Odkrycie efektu magne-
tynowego i opanowanie do perfekcji zagadnień ro-
botyki pod koniec lat 60. sprawiło, że to, co uważa-
my za fantastykę, w świecie gry jest codziennością.
Pamiętaj, że choć gigantyczny frachtowiec Gaus-
sa przesuwający się nad ziemią wywołuje podziw
Dzieciaków, nie jest to dla nich nic magicznego czy
fantastycznego. One wychowały się w takiej rzeczy-
wistości; dla nich pojazdy magnetynowe i roboty są
tak samo normalne jak odrzutowce czy komputery
dla nas. Tajemnice Pętli są grą fantastyczno-nauko-
wą, ale nie skupiają się na technologii. Tak napraw-
dę chodzi w niej o dorastanie w cieniu dziwnych
rzeczy i rozwiązywanie Tajemnic. Chodzi w niej
o Dzieciaki.
1960-69
■ Iwasaka, firma z Japonii, opracowuje maszynę
potrafiącą samodzielnie zachowywać równowagę,
tym samym tworząc fundament technologii, dzięki
której powstają urządzenia zwane dziś robotami.
■ W Szwecji do życia zostaje powołana Riksenergi,
czyli agencja rządowa, której celem jest skon-
struowanie akceleratora cząstek.
■ Amerykańska agencja rządowa ARPA powołuje
Wydział Zaawansowanych Badań nad Telepor-
tacją (DART).
■ Budowa szwedzkiego akceleratora. Ukończona
zostaje konstrukcja Ośrodka Badań nad Fizyką
Wysokich Energii, powszechnie zwanego Pętlą.
■ Powstaje pięć elementów polskiej Pętli. Oznacza
się je symbolami od P1 do P5.
 EPOKA PĘTLI
SZWEDZKA PĘTLA OSIEM FIRM TECHNOLOGICZNYCH
Od czasu otwarcia w 1969 roku Ośrodek Badań
nad Fizyką Wysokich Energii, potocznie nazywa-
■ Vectra – pojazdy
ny „Pętlą”, pozostaje największym na świecie tego
■ Rogosin Locke Industries
typu akceleratorem cząstek.
– urządzenia usługowe
■ Lieber-Alta – wytwór
SZWECJA W LATACH 80. cy ABM100
oraz AMAT-2
Szwecja lat 80. bardzo różni się od państwa, któ-
■ Paarhufer – urządzeni
re znamy obecnie. Niektórzy nazywają ją socjali- a serwisowe
oraz roboty
styczną utopią, a inni nieudanym eksperymentem
■ Maltemann – maszyny
na drodze do znalezienia złotego środka pomiędzy użytkowe
oraz roboty
kapitalizmem i komunizmem. Krajem rządzi mo-
■ Wiman Shipyards – nie
nolityczna Szwedzka Socjaldemokratyczna Partia wielkie
frachtowce Gaussa
Robotnicza, utrzymująca się u władzy od czasów
■ Bendlin-Akulov – duż
II wojny światowej. Choć nie jest to rzeczywistość e frachtowce
Gaussa
znana z państw komunistycznych bloku wschodnie-
■ Iwasaka – wynalazcy
go, to wiara w to, że rząd powinien dbać o obywate- samobieżnych
maszyn
li od ich urodzenia aż do śmierci, jest wciąż bardzo
silna. Edukacja i opieka zdrowotna są darmowe
i dostępne dla wszystkich. Alkohol można ku-
pić wyłącznie w państwowych sklepach, zwanych
Systembolaget, a telewizja ma tylko dwa kanały,
na których leci mieszanka amerykańskich oper my-
dlanych, szwedzkich sztuk z nurtu social realism
oraz kreskówek zza żelaznej kurtyny. oficjalną zasadą jest niewybieranie strony, tajem-
Oficjalnie Szwecja jest państwem neutralnym nicą poliszynela pozostaje fakt, że szwedzkie siły
i nie popiera ani NATO, ani Układu Warszawskie- zbrojne, wielu polityków, a także spora część lud-
go. Co więcej, jest jednym z nielicznych państw ności dostrzega oczywistego wroga kraju: Związek
europejskich, które nie brały udziału w II wojnie Socjalistycznych Republik Radzieckich.
światowej i nie dostały się pod okupację – o czym Krążą plotki, że współpraca z państwami NATO
często mówi się w bardziej doświadczonych przez jest bardziej zacieśniona, niż się powszechnie uwa-
los krajach ościennych. Jednak bez względu na to, ża, a niektórzy wspominają o tajnych projektach
co Finowie czy Norwegowie sądzą o szwedzkiej badawczych i wywiadowczych prowadzonych we
neutralności, jest ona ważną częścią mentalności współpracy z Amerykanami. Gdy w 1981 roku nie-
Szwedów. Socjaldemokratyczny rząd utrzymuje do- opodal Blekinge na mieliźnie osiada radziecki okręt
bre stosunki dyplomatyczne zarówno ze Związkiem podwodny U-137, groźba konfliktu nagle staje się
Radzieckim, jak i ze Stanami Zjednoczonymi. Choć bardzo realna.

1970-79
■ W Pętli rozpoczynają się badania naukowe. Do
projektu rekrutuje się naukowców z całej Szwe-
cji, a także z innych krajów europejskich.
■ Dostępne są pierwsze autonomiczne roboty
o przeznaczeniu cywilnym.
■ Stosowana w wojnach bajkalskich przez Chiny
taktyka fal robotów okazuje się nieskuteczna,
co oznacza kres militaryzacji tej technologii.
■ Katastrofa Eksperymentalnej Stacji Bojowej
„Dzierżyński” pod Legnicą.
1980-89
■ Dyrektorem Pętli zostaje Hans Albrechtsson.
■ Szwedzkie Siły Zbrojne wprowadzają do użytku
załogowe roboty AMAT-1.
■ Pojawiają się doniesienia o dziwnych zjawiskach
w okolicach Pętli. Niezamieszkane obszary pa-
trolowane są z większą intensywnością.
■ W Polsce drastycznie zwiększa się częstotliwość
burz. W niektórych częściach kraju występują
one nawet do pięciu razy w tygodniu.

17
ROZDZIAŁ O2
Po tym incydencie szwedzka marynarka zwiększa
wysiłki i przez resztę dekady polowania na okręty
podwodne stają się stałym punktem wiadomości,
choć nigdy nie przynoszą wymiernych rezultatów.
Szwedzkie społeczeństwo się zmienia. Wpływy
Zachodu, zwłaszcza amerykańskie i brytyjskie, stają
się coraz silniejsze, zarówno w kulturze masowej, jak
i w ekonomii. Tak zwane „japiszony” pewnie kroczą
drogą kapitalizmu, mknąc przez Sztokholm swoimi
Porsche i tocząc rozmowy za pomocą absurdalnie
wielkich telefonów komórkowych. Dzieci bawią się
kartami i naklejkami Garbage Pail Kids, figurkami
He-mana i Transformersami. W wielu domach moż-
na znaleźć komputery, zwykle Commodore 64.
Gry fabularne, takie jak Drakar och Demo-
ner (Smoki i Demony) czy Mutant, sprzedają się
w nakładach 100 tysięcy egzemplarzy. Wyjazdy
na zorganizowane wycieczki zagraniczne stają się
powszechnym sposobem spędzania wakacji. Zmia-
na z idealistycznych i rozpolitykowanych lat 70.
na bardziej skupione na jednostce oraz poszukiwa-
niu przyjemności lata 80. jest stopniowa, ale wyraź-
na. W lutym 1986 roku Szwecją wstrząsa straszna
informacja: w centrum Sztokholmu z zimną krwią
zastrzelono ukochanego przez wszystkich premiera
Olofa Palmego. Sprawca nigdy nie zostanie znale-
ziony, a według niektórych to wydarzenie oznacza
koniec ery niewinności Szwecji.
Przez całą dekadę Szwedzi wiodą życie tak, jak
zawsze. Wytrzymują długie, mroźne zimy, spędzają
krótkie, lecz piękne miesiące letnie w domach na wsi,
a przez resztę roku tęsknią za następnym latem.
DORASTANIE W SZWECJI
Bycie dzieciakiem w Szwecji lat 80. to stanie w roz-
kroku pomiędzy przeszłością i świetlaną przy-
szłością. W telewizji nadal są tylko dwa kanały,
a komputery szkolne to beznadziejnie przestarzałe
ABC 80. Wpływowa grupka dorosłych postrzega
elementy popkultury, takie jak horrory, gry kom-
puterowe i muzyka heavy metalowa, jako niszczą-
ce duszę ohydztwa.
Pomimo to jest nieporównywalnie lepiej niż
w szarych i ponurych latach 70., w których dorasta-
ło twoje starsze rodzeństwo. Kopiuje się i pożycza
kasety wideo z amerykańskimi filmami, pirackie ta-
śmy pełne gier na Commodore 64 pozwalają miło-
śnikom takiej rozrywki wejść do raju, a w świecie
muzyki rozkwitają dekadenckie, cudownie niebez-
pieczne grupy metalowe oraz stylowe i efekciarskie
duety synth-popowe.
Czasopisma dla nastolatków, m.in. Okej (glam
rock), Datormagazinet (gry komputerowe) i Frida
18
(rozterki miłosne), to podstawowe lektury młodzie-
ży. Dzieciaki chętnie sięgają też po komiksy, takie
jak popularny Fantomen (Fantom), Spindelmannen
(Spider-Man) i Min Häst (Mój koń – dla dzieci lubią-
cych jazdę konną).
W latach 80. rodzice mniej kontrolują swoje
Dzieciaki i często pozwalają im zajmować się swo-
imi sprawami. Małolaty mogą do woli wędrować
po okolicy, o ile wrócą do domu przed zmierzchem.
W tej dekadzie wzrasta liczba rozwodów i wiele dzie-
ci dorasta tylko z jednym rodzicem. Kłopoty rodzin-
ne oraz związana z nimi destabilizacja emocjonalna
rzucają cień na życie młodych ludzi starających się
pojąć, co dzieje się z rodzinami, które zawsze wszy-
scy nazywali bezpieczną ostoją.
Szkoła jest obowiązkowa i darmowa. Po osią-
gnięciu siódmego roku życia wszystkie dzieci idą do
grundskoli (szkoła podstawowa), w której spędzają
dziewięć lat, by następnie kształcić się przez dwa do
czterech lat w gymnasiet (szkoła średnia). Nauka ję-
zyka angielskiego rozpoczyna się bardzo wcześnie.
Wszystkie filmy i programy telewizyjne pokazywane
są tylko z napisami, więc dzieciaki szybko uczą się
świetnie mówić po angielsku – choć często z akcen-
tem hollywoodzkim, a nie brytyjskim, którego zwy-
kle wymaga szkoła.
System szkolnictwa jest raczej sprawiedliwy
i nowoczesny, ale pobrzmiewają w nim echa archa-
icznych metod z lat 60. Nauczyciele przeważnie są
mili i chcą dobrze, choć jednocześnie kompletnie nie
rozumieją świata swoich uczniów. Znęcanie się nad
słabszymi to poważny, często występujący problem
– ani nauczyciele, ani rodzice nie bardzo wiedzą,
jak sobie z nim poradzić. Dla niektórych uczniów
szkolne lata oznaczają tortury ze strony tak zwanych
kolegów, a jedynym ratunkiem jest grupa przyja-
ciół o podobnych zainteresowaniach albo ucieczka
w świat marzeń.
 EPOKA PĘTLI
WYSPY NA JEZIORZE
­MELAR: ZWYCZAJNE
PRZEDMIEŚCIE
Grupa niewielkich wysp położonych na jeziorze
Melar (po szwedzku: Mälaröarna) to pod wieloma
względami idealne odwzorowanie podmiejskiego
krajobrazu zamieszkałego przez szwedzką klasę
średnią. Ze stolicy kraju, Sztokholmu, można do
nich dojechać w godzinę, ale nie są ani miastem,
ani terenem wiejskim, a raczej wszystkim po tro-
chu. Krajobraz upstrzony jest czerwonymi chatka-
mi i gospodarstwami rolnymi. Na brzegach okala-
jącego wyspy jeziora Melar rozciągają się rozległe
pola. Monotonny krajobraz urozmaicają gęste lasy,
pełne brzóz, dębów i sosen. Na wyspach można
znaleźć parę szkół, kilka supermarketów, a nawet
XVII-wieczny pałac. Jednak przede wszystkim są
­
one domem dla zwykłych Szwedów: rodzin, robot-
ników, samotników – teraz także dla naukowców.

PORUSZANIE SIĘ PO WYSPACH

Główne drogi na wyspach są asfaltowe – ich stan jest
dobry. Zaprojektowano je z myślą o samochodach
i autobusach, są dość wąskie, przez co poruszanie
się po nich na rowerze bywa niebezpieczne, ale też
pompuje adrenalinę. Dzieciaki mogą przemieszczać
się po wyspach na trzy główne sposoby: piechotą,
rowerami lub autobusem. Ponieważ o prawo jazdy
można starać się dopiero po osiągnięciu osiemnaste-
go roku życia, samochody jawią się jako kompletna
fantastyka. Natomiast na motorowerach mogą jeź-
dzić już piętnastolatki i ten rodzaj transportu często
wybierają starsze, bardziej cool Dzieciaki.
Jednak to rower jest niepodzielnym królem
transportu. Używa się go, by wpaść do kumpli, po-
jechać do szkoły i poza miasto. Bardzo popularne
są BMX-y, w mniejszym stopniu kolarzówki – nie
bardzo przydają się w terenie. Popularne marki to
Crescent (i ich kultowy model Världsmästarcykeln,
co tłumaczy się jako „najlepszy rower na świecie”),
Monark (według powszechnej opinii zrobiony z pa-
pieru i gumy do żucia) oraz DBS. Ponieważ wyspy są dość gęsto zalesione oraz pełne
Autobusy linii Stockholms Lokaltrafik (SL) trudno dostępnych miejsc, często najlepiej jest poru-
obsługują transport na wyspach, a także łączą je szać się na piechotę. Choć Dzieciaków nikt za bar-
z resztą aglomeracji Sztokholmu. Większość dzieci dzo nie kontroluje i mogą przebywać poza domem
mieszkających daleko od szkoły ma karty SL, dzię- całymi dniami, większość z nich stara się nie oddalać
ki którym mogą korzystać z autobusów, gdy tylko za bardzo od szkoły czy miejsca zamieszkania. Wy-
chcą. Inni muszą płacić za bilet, co często oznacza, prawa do miejsca położonego dalej niż kilka kilome-
że trzeba wydać pieniądze, za które można by kupić trów od domu wydaje się być prawdziwą ekspedycją
na przykład oranżadę. w dziwne i niezbadane regiony świata.

19
ROZDZIAŁ O2
CO MOŻNA ROBIĆ
W LATACH 80.
Dzieciaki mieszkające w Szwecji lat 80. są wiecznie
zestresowane z powodu prac domowych, szkolnych
gierek rówieśniczych oraz wymagań stawianych
przez rodziców i rodzeństwo. Ciężko być Dziecia-
kiem: te wszystkie klasówki, szkolni okrutnicy czy
inne, dużo fajniejsze dzieci – czasem ma się wraże-
nie, że życie się na ciebie uwzięło. Gdy tak się dzieje
(a dzieje się często), jedynymi sojusznikami są twoi
prawdziwi przyjaciele i marzenia o czymś zupełnie
innym niż codzienność. Mogą one przybrać różnora-
kie formy. Nuda jest wszechogarniająca, dni ciągną
się bez końca, wizyty u dziadków trwają wieczność,
a obowiązki domowe trzeba wykonywać zwykle
wtedy, gdy ma się na nie najmniej czasu. Nic dziwne-
go zatem, że Dzieciaki do perfekcji opanowały kilka
sposobów na wspólne spędzanie czasu.
KOCZOWANIE POD KIOSKIEM
Gdzie byś nie poszedł w Szwecji, zawsze znajdzie
się kiosk, przy którym można się z kimś spotkać.
W tych niewielkich budkach sprzedaje się czasopi-
sma, słodycze i tytoń. Często obsługują je zrzędli-
wi staruszkowie, bardzo sceptycznie nastawieni do
młodzieży, która ciągle się kręci w pobliżu, a nigdy
nic nie kupuje. W niektórych miasteczkach występu-
ją kioski grillowe – ich podstawowa funkcja jest taka
sama, ale handluje się tam hot dogami i hamburgera-
mi, a nie prasą. W każdym razie, gdy tylko jakiemuś
Dzieciakowi przydarzy się przypływ gotówki, zwy-
kle od razu kieruje swe kroki do najbliższego kiosku.
SZKOLNE DYSKOTEKI
W szwedzkich szkołach nie organizuje się bali ma-
turalnych, są za to szkolne dyskoteki. Zawsze pełne
niezręcznych sytuacji, często są źródłem zarówno
lęków, jak i ulotnych rozkoszy. Dyskoteki zwykle
odbywają się w jakimś odpowiednio dużym budyn-
ku, który dekoruje się balonami i konfetti. W czasie
imprezy dzieciaki zbierają się w grupki pod ściana-
mi, tylko najodważniejsze jednostki szaleją na par-
kiecie w rytm hitów muzyki pop. Ponieważ alkohol
jest zabroniony, Dzieciaki zjadają tony popcornu
i popijają go morzem lemoniady – aż wreszcie nad-
chodzi czas na zatańczenie wolnego.
To chwila, na którą wszyscy czekają. Gdy z gło-
śników rozlegają się dźwięki Carrie zespołu Europe
lub Winds of Change Scorpionsów, Dzieciaki proszą
do  tańca upatrzone osoby (odmawianie jest w złym
tonie) i kładąc dłonie na plecach partnera, powoli ko-
łyszą się, przestępując z nogi na nogę oraz modląc się
20
o to, by nie nadepnąć na stopę wybrańca lub wybran-
ki. Na zewnątrz budynku dość często spotkać można
starsze Dzieciaki, które słuchają muzyki z ­boomboxów
i popijają folköl, czyli słabe piwo, ­które można kupić
w sklepach, o ile skończyło się 18 lat.
GRY
W latach 80. gry, zarówno komputerowe, jak i plan-
szowe, stały się bardzo powszechną rozrywką.
Przeciętna rodzina wreszcie może sobie pozwolić
na kupno komputera. Przez większość dekady w do-
mach króluje Commodore 64, potem powoli wypie-
rają go Atari ST i Amiga. Kasety do C64 to rodzaj
twardej waluty używanej na szkolnych podwórkach
w całej Szwecji. Cenione są zwłaszcza „kasety tur-
bo”, mieszczące nawet do 40 gier (choć większość
z nich nie działa). Często praktykowanym zwycza-
jem jest zwalanie się po szkole na chatę do kumpla
i granie aż do kolacji.
Klasyczne gry fabularne dobrze się sprzeda-
ją przez całą dekadę. Dzięki szwedzkiej firmie
Äventyrsspel kraj ma największy odsetek graczy
­
RPG w skali całego świata. Szwedzkie gry, takie jak
Drakar och Demoner i Mutant, są bestsellerami, ale
starsze Dzieciaki wolą gry w języku angielskim, np.
Advanced Dungeons & Dragons, Zew Cthulhu czy
Rolemaster. Niektórym Dzieciakom gry fabularne
pozwalają ukierunkować kreatywność i rozwinąć
wyobraźnię w stopniu wcześniej niespotykanym. Po-
pularną praktyką jest tworzenie własnych kampanii,
rysowanie skomplikowanych map i pisanie przygód.
W postacie z gier Dzieciaki wcielają się nawet w cza-
sie przerw szkolnych, już bez kości i zasad, po prostu
opowiadając i odgrywając historie.
DZIESIĘĆ PIOSENEK
■ Take On Me – A-ha (1985)
n
■ Billie Jean - Michael Jackso
(1982)
■ Karma Chameleon - Cul
ture Club
(1983)
■ The Final Countdown
- Europe (1986)
84)
■ Jump - Van Halen (19
■ Girls Just Want To
Have Fun -
Cyndi Lauper (1983)
■ We Built This City
– Jefferson
Starship (1985)
■ Take My Breath Away
- Berlin (1986)
ricane -
■ Rock You Like A Hur
Scorpions (1984)
■ We’re Not Gonna Tak
e It -
Twisted Sister (1984)

OGLĄDANIE FILMÓW NA WIDEO
Choć wypożyczalnie kaset wideo są r­ ozpowszechnione,
do połowy lat 80. większość rodzin nie posiada w domu
magnetowidu. Rozwiązaniem jest specjalny odtwarzacz
VHS umieszczony w wytrzymałej, plastikowej wali-
zeczce, tzw. „moviebox”, który wypożycza się, płacąc
za każdy dzień użytkowania. Ponieważ zrobić to mogą
tylko osoby pełnoletnie, zapewnienie tego rodzaju roz-
rywki jest domeną rodziców i starszego r­odzeństwa.
Wszyscy zazdroszczą koledze lub koleżance akurat
dysponującym tego typu sprzętem. Taki osobnik często
urządza w środku dnia nasiadówki, w trakcie których
jeszcze raz ogląda się wypożyczone filmy.
Oddanie sprzętu i filmów na czas jest przy-
godą samą w sobie, bo trzeba wszystko obejrzeć,
a potem jeszcze dostarczyć z powrotem do wypoży-
czalni – i to przed szóstą wieczorem. W tym czasie
w mediach toczy się dyskusja na temat przemocy
w filmach. Gadające głowy w telewizji rozprawiają
o złym wpływie amerykańskich horrorów, a starsze
pokolenie Szwedów próbuje znaleźć sposób na po-
radzenie sobie z tym, że tak krwawe filmy stały się
nagle tak łatwo dostępne. Nie jest to coś, co Dzie-
ciaki zauważają. Dla większości z nich każda kaseta
wideo to pudełko pełne tajemnic.
SVARTSJÖLANDET:
CIEMNA TOŃ I GĘSTE LASY
Svartsjölandet (Kraina Czarnego Jeziora), znana
także jako Färingsö, to główna wyspa omawianego
obszaru gry. Zajmuje 82 km² i ze wszystkich stron
oblewają ją wody jeziora Melar. Poniżej przedsta-
wiamy listę znajdujących się na wyspie ważnych
miejsc oraz ich krótkie opisy.
FÄRENTUNA
Niewielka wioska zamieszkana przez 60-70 osób.
Słynie głównie z XII-wiecznego kamiennego kościo-
ła, który wciąż w niej stoi. W liczące ponad osiem
wieków ściany wmurowano kamienie runiczne (tak
zwane zapisy runiczne z Upplandu), pozostawione
przez ludy zamieszkujące te tereny przed tym, jak
całkowicie opanowało je chrześcijaństwo. Na ka-
mieniach można odczytać: „... jego żona... i... Odrik,
jego ojciec. Niech Bóg ma w opiece duszę jego”.
KUNGSBERGA
Pomniejsza miejscowość zamieszkana przez kilkaset
osób. W Kungsberdze nie ma nic, co by odróżniało
to miasteczko od innych. Znajdziecie tu supermar-
ket, niewielki sklepik spożywczy i kiosk z gazetami.
EPOKA PĘTLI
FABRYKA W STAVSBORGU
Porzucona i zrujnowana fabryka. Nikt do końca nie
wie, co tu produkowano, ale większość osób zgadza
się, że był to jakiś rodzaj ładunków wybuchowych.
Obecnie mało kto się tu zapuszcza, bo plotki gło-
szą, że miejscowi przestępcy wykorzystują to miej-
sce do prowadzenia szemranych interesów.
STENHAMRA
Stenhamra to największe miasto na wyspie, zamiesz-
kane przez kilka tysięcy osób. Znajduje się tu wszyst-
ko, co potrzebne do życia: dwie szkoły, biblioteka,
supermarket, niewielki port oraz pizzeria. Miastecz-
ko znane jest głównie z opuszczonego kamienioło-
mu, od którego pochodzi nazwa – Stenhamra znaczy
mniej więcej tyle, co „kamienny młot”.
Swego czasu kamieniołom był największym tego
typu przedsięwzięciem w Szwecji, a zatrudnieni tam
pracownicy harowali dzień i noc. Eksploatowano go
w latach 1884-1919. Większość kruszywa znalazła
zastosowanie w architekturze Sztokholmu. Okres
ten pochłonął dziesiątki żywotów robotników, z któ-
rych niektórzy zginęli w okropnych wypadkach,
a inni zmarli na gruźlicę. Obecnie obszar kamienio-
łomu wzięła we władanie dzika przyroda. Większość
wyrobiska zniknęła pod czarną wodą. To niezwy-
kle malownicze miejsce co pewien czas odwiedzają
­ekipy  filmowe, ale zwykle bywają tu tylko dzikie
zwierzęta, samotnicy i wścibskie Dzieciaki.
PAŁAC SVARTSJÖ
Kamienny pałac zbudowany w XVIII wieku w sty-
lu rokoko przez króla Fryderyka I Heskiego jako
dar dla jego królowej, Ulryki Eleonory. Zaprojek-
towany po części przez Williama Chambersa, nad-
wornego architekta monarchii brytyjskiej, wznosi
się na ruinach innego zamku królewskiego, który
doszczętnie spłonął w XVII wieku. Pałac przez sto
lat niszczał, a potem przerobiono go na kwatery dla
pracowników przymusowych eksploatujących po-
bliskie złoża granitu. Następnie do 1965 roku słu-
żył jako więzienie. Dziś stoi w większości nieuży-
wany; smutny cień dawnej chwały. Mury więzienia
zburzono, a cele opustoszały. Jednak piękna fasada
wciąż kryje wiele sekretów z przeszłości.
21
ROZDZIAŁ O2
T 23 26

M - 1
DO PRI
PŁ T OR a P - 1
YW RA at
or

N
LE
r
KO le
CE
e
LB kc ELERATOR PRI
ÄC
K A
K a AKC
el ALHOLMEN
n

E
u

T
1 DÄVE
-
Björkfjärden

R
Fabr
UX LAGNÖ w Dä
A
Gö

R
A

TO
Löten

RA
BASTLAGNÖ

No
LE

rd
BRAMA 2D-3B
M Ä L

is
AKCE
ODPŁYW MÄL

k
SÅKER Sätra
Bona
REAKTOR

Sv
W BONIE B

in
Wäsby Wieże chłod
A

su
Dalby

nd

M
Tofta D

et
BRAMA ZACHODNIA

U
E
5D L S
Stenby

Lundkulla
Ö

Hovgårdsfjärden

Prästfjärden

ODPŁYW BOTKYRKA

Poprawki mapy wprowadził

Rikskartor, Stockholm 1981

22
 EPOKA PĘTLI
Wydruk 101 nr 403 WYSPY NA JEZIORZE MELAR

OŚRODEK BADAWCZY
NA JEZIORZE MELAR
BRAMA PÓŁNOCNA
5B
PMAPA
Ę TTERENU
LA
0 1 2 3 4 5
IM KM
-
2 Tunel serwisowy
Trasa promu
ENSÖ Tunel transportowy
ELDGARNSÖ Droga publiczna
ryka
ävensö
Nästfjärden Las
öholmen Skarnholmen
Löftet Pola uprawne
Vendeludd
Lunda Vän Tereny przemysłowe
tho
lme Tereny zamieszkałe
Ilända Vä n
ka

Kungsberga nt
ho
Ölsta lm
Gob

Deklinacja +1° E (1981)

S

sv
ik Mogą wystąpić
BRAMA
i

miejscowe nieprawidłowości.
en
V

BRAMA 3C-4F
Stavsborg WSCHODNIA 5C
dzące
A

HILLESHÖG
FÄRENTUNA BADANIA I ROZWÓJ
R

Sätuna
T
S
N

Lå

J
ng
S

Ö
ta

Sånga-Säby
Ö

rm

Svartsjöanstalten
en

Torslunda
N

Sockarby Edeby
D

BRAMA POŁUDNIOWA
5D STENHAMRA
E

Väsby Mörby
T

Skå
Menhammar
Troxhammar
Skytteholm Eneby

E K
E
R
Ö

Nie do obiegu ogólnego,

Rikskartor Sztokholm 1981 Statens lantmäteriverk 27 kwietnia 1981
130930

23
ROZDZIAŁ O2

WIĘZIENIE SVARTSJÖ
Po zamknięciu zakładu karnego w pałacu,
na wyspie zbudowano więzienie Svartsjö. Podzie-
lone na dwa skrzydła (dla kobiet i mężczyzn) wię-
zienie to kompleks niskich, płaskich budynków
otoczonych ogrodzeniem. Zamyka się tu mniej nie-
bezpiecznych przestępców, którzy wiodą względnie
wygodne życie: w dużej mierze sami dbają o siebie
i samodzielnie przyrządzają posiłki. Wciąż jednak
jest to więzienie, więc po okolicy krążą plotki na te-
mat osadzonych i zbrodni, które popełnili. Niektó-
rzy twierdzą, że w okalającym kompleks więzienny
płocie jest dziura, a więźniowie wykorzystują ją, by
swobodnie poruszać się po wyspie.

MUNSÖ: O KROK OD PĘTLI

Wyspa Munsö to serce naukowych instalacji rozsia-
nych po wyspach jeziora Melar oraz dom słynnej
Pętli. Północna część wyspy jest ogólnie dostępna
– to tam znajdują się główne budynki i instalacje.
Poza tym obszarem po Munsö mogą się poruszać
tylko posiadacze odpowiednich przepustek.

WIEŻE W BONIE
Trzy gigantyczne wieże chłodzące w Bonie to cha-
rakterystyczny, widoczny z dużej odległości ele-
ment krajobrazu. Największa z tych budowli sięga
253 metrów. Wieże mają za zadanie odprowadzać
ciepło wytworzone przez ogromne ilości energii
uwalnianej przez Gravitron, czyli serce Pętli, któ-
re zasila cały akcelerator cząstek ukryty głęboko
pod ziemią. Wokół wież stoją tuziny czerwonych
domów z drewna. Mieszkają w nich zatrudnieni
w Pętli naukowcy i ich rodziny.

OŚRODEK BADAŃ NAD OBRONNOŚCIĄ 14

Instalacje FOA (Försvarets forskningsanstalt, czy-
li Szwedzkiej Agencji Badań nad Obronnością)
w Sätrze sklasyfikowane są jako ściśle tajne i niedo-
stępne dla osób postronnych. To oczywiście znako-
mita pożywka dla plotek na temat tego, co napraw-
dę dzieje się za drucianym ogrodzeniem okalającym
ośrodek. Niektórzy twierdzą, że naukowcy FOA
pracują nad wykorzystaniem Pętli dla potrzeb woj-
ska, ale inni uważają, że raczej przeprowadza się
tam dziwne eksperymenty na miejscowej faunie –
a nawet mieszkańcach. Pewne jest tylko to, że na te-
renie kompleksu widziano prototypowe modele ro-
botów, a całość strzeżona jest dzień i noc.

24
EPOKA PĘTLI

25
ROZDZIAŁ O2

ADELSÖ: POWIEW HISTORII

Spośród trzech opisanych tu wysp, Adelsö jest naj-
dziksza i najmniej zabudowana. Porastają ją gęste
lasy i na stałe mieszka na niej tylko niewielka spo-
łeczność rolnicza, skupiona w kilku małych wio-
skach. Adelsö była ważnym ośrodkiem w czasach
wikingów, w związku z czym można tu znaleźć wiele
grobów – najstarsze pochodzą z epoki brązu. W dzi-
kich ostępach znajdują się ruiny dwóch starych, ka-
miennych fortec. Choć prawie całkowicie zarosły,
wprawne oko wciąż dostrzeże ich dawną chwałę.

LILLA STENBY
Niewielka wioska zamieszkana przez około 140
osób. W Lilla Stenby można znaleźć mały sklepik
spożywczy oraz przystań, do której zawija prom
na wyspę Munsö.

HOVGÅRDEN
W przeszłości Hovgården był posiadłością kró-
lewską. Mieszczą się tu starożytne nekropolie, ka-
mienie runiczne, ruiny zamku i stare „tingsplats”
– miejsca spotkań z czasów wikingów. Pomiędzy
starymi głazami i trawiastymi wzgórzami stoi kilka
domów oraz kościół. Na północ od świątyni umiej-
scowione są trzy Kungshögarna, czyli „Królewskie
kurhany” – kopce z salami pogrzebowymi, z któ-
rych najwyższy ma prawie sześć metrów wysokości.
Według napisanej przez Rimberta kroniki zatytu-
łowanej Żywot św. Ansgarda, groby te należały do
królów Olofa, Björna i Erika. Uważa się, że byli oni
pierwszymi szwedzkimi władcami, którzy przyjęli
misjonarzy chrześcijańskich, i zapewne to w Hov-
gården znajdowała się ich siedziba. RIKSENERGI
W latach 60. szwedzki rząd podjął decyzję o zbu-
ZAKŁAD POPRAWCZY W SÄTRZE dowaniu na wyspach na jeziorze Melar, niedaleko
Na północnym krańcu wyspy znajduje się samotny Sztokholmu, największego akceleratora cząstek
budynek mieszczący zakład poprawczy dla mło- na świecie. Miejsce to wybrano z dwóch powo-
dzieży. Mieszka tu około tuzina małolatów o różnej dów. Po pierwsze leżało w pobliżu stolicy kraju,
przeszłości, a także kilka osób personelu. Jedynymi a po drugie uznano, że w znajdującym się tam
regularnymi gośćmi są dostawcy jedzenia i ­innych podłożu skalnym względnie łatwo będzie przepro-
zapasów, którzy przyjeżdżają tu raz na dwa ty- wadzić podziemne roboty konstrukcyjne na tak
godnie. Wychowankom czasami udaje się uciec ogromną skalę.
z ośrodka, ale policja zwykle dość szybko znajdu- Jednocześnie powołano do życia nową agencję
je zbiegów. Wciąż jednak mówi się o dwójce dzie- rządową o nazwie Riksenergi, od ręki przyznając jej
ci z Norrlandu, które zniknęły bez śladu kilka lat ogromne fundusze. Choć niektórzy uważają tę or-
temu. Niektórzy twierdzą, że utonęły w jeziorze ganizację za bliźniaczkę Televerket, czyli państwo-
Melar, próbując przebyć je wpław, a inni przypo- wego operatora telekomunikacyjnego, w rzeczywi-
minają, że zanim uciekinierzy zaginęli, podobno stości Riksenergi nie ma nic wspólnego ze starszą
widziano, jak przemykali w pobliżu grobowców siostrą. Na jej czele stanął Sten Ankarsjö, który od
w Hovgården. razu zaczął rekrutować najlepszych szwedzkich na-
ukowców. Zachęceni perspektywą pracy przy naj-

26

większym akceleratorze cząstek na świecie, a także
skuszeni hojnym pakietem relokacyjnym, zaprosze-
ni specjaliści zaczęli setkami zjeżdżać na wyspy,
zgadzając się na długoletnie zatrudnienie w agencji.
Riksenergi to bezsprzecznie największy pra-
codawca na wyspach na jeziorze Melar i dlatego
większość mieszkańców tego regionu bardzo ją
ceni. Niektórzy wręcz uważają tę firmę za „swoją”
i bronią jej, gdy tylko się da, zwłaszcza w przypad-
ku pojawienia się godzących w Riksenergi plotek.
Choć najważniejsze instalacje (a zwłaszcza obiek-
ty podziemne) są pilnie strzeżone, poruszanie się
po wyspach nie jest przesadnie utrudnione. Ta – być
może nieco naiwna – polityka „otwartych drzwi”
nie wszystkim się podoba, zwłaszcza w świetle
ciągłych pogłosek o obcych biwakujących na wy-
spie, którzy z zagranicznym akcentem wyjaśniają,
że są tylko obserwatorami ptaków. Nie da się nie
zauważyć, że ich lornetki skierowane są w stronę
­kompleksów naukowych.
EPOKA PĘTLI
PĘTLA
Od czasu jego otwarcia w 1969 roku Ośrodek Badań
nad Fizyką Wysokich Energii, zwany potocznie „Pę-
tlą”, pozostaje największym na świecie akceleratorem
cząstek. Kompleks naukowy na jeziorze Melar zbudo-
wała powołana do tego celu rządowa agencja Rikse-
nergi z pomocą państwowej korporacji Atomenergi.
Ośrodek powstał na wyspie Munsö, około 26 kilo-
metrów na północny zachód od centrum Sztokholmu.
Budowa ruszyła w 1961 roku przy użyciu najnowo-
cześniejszych szwedzkich technologii. Za pomocą
materiałów wybuchowych w podłożu skalnym wyżło-
biono tunele, w których umieszczono ogromne pętle
największego na świecie akceleratora cząstek, a w ich
centrum zbudowano kolosalną komorę mieszczącą
Gravitron. Ośrodek jest zasilany energią wytwarzaną
przez reaktor w Bonie, czyli podziemną elektrownię ją-
drową, której najbardziej charakterystycznym elemen-
tem są trzy gigantyczne wieże chłodzące – najwyższa
z nich góruje 253 metry ponad wiejskim krajobrazem.
27
ROZDZIAŁ O2
Pętla, czy też raczej Pętle, są tak ogromne, że trud-
no to sobie wyobrazić. Główny akcelerator, Prim-1,
ma średnicę długości 26 kilometrów – to największa
taka konstrukcja na świecie. Można w nim przepro-
wadzać eksperymenty, o których kiedyś naukow-
cy mogli tylko marzyć. Ośrodek ma do dyspozycji
także drugi akcelerator (Prim-2), o średnicy 20 ki-
lometrów, oraz akcelerator pomocniczy (Aux-1),
o średnicy „zaledwie” 16 kilometrów. Jeśli dodać do
tego tunele dostępowe i inne instalacje podziemne,
otrzymamy obraz jednego z największych i najbar-
dziej skomplikowanych osiągnięć inżynieryjnych,
jakie udało się osiągnąć ludzkości. Nikt do końca
nie wie, jak tak nieduże państwo jak Szwecja zna-
lazło fundusze na przedsięwzięcie o tak ogromnej
skali, ponieważ znaczne fragmenty budżetu projek-
towego zostały utajnione. Spekuluje się, że inwesto-
rzy prywatni, międzynarodowe korporacje, a także
rząd Stanów Zjednoczonych zapewniły odpowiednie
środki w zamian za dostęp do ośrodka i wyników
prowadzonych w nim badań.
Dostanie się do Pętli przez główną bramę wyma-
ga przejścia przez dwa punkty kontroli i posiada-
nia ważnych papierów. Ponadto wjeżdżająca osoba
musi widnieć w harmonogramie odwiedzin lub pra-
cy. Te wszystkie zabezpieczenia skutecznie zapobie-
gają najściom nieproszonych gości. Można uznać,
że żaden Dzieciak nie dostanie się do Pętli tą drogą.
Jednak, jak wspomniano, pod wyspami i wokół nich
rozciąga się sieć tuneli serwisowych, do których pro-
wadzą odrębne wejścia. Choć są one strzeżone przez
systemy bezpieczeństwa i otwierane za pomocą spe-
cjalnych kodów oraz kart, podobno jacyś miejscowi
znaleźli sposób na otwarcie jednego z nich, a nawet
przez krótki czas wędrowali tunelami, zanim ich
obecność została odkryta.
Nie za wiele wiadomo o prowadzonych w Pętli
eksperymentach. Niektórzy twierdzą, że Riksener-
gi nie udało się uruchomić akceleratora na pełnych
obrotach. Według innych pogłosek natura badań
prowadzonych w ośrodku drastycznie się zmieniła
od czasu przejęcia sterów przez drugiego dyrektora
– Hansa Albrechtssona. Na pewno wiadomo, że de-
legacje z USA, niektóre umundurowane, odwiedzały
Pętlę, tym samym podsycając spekulacje na temat
militarnego zastosowania odkryć dokonanych przez
tutejszych naukowców.
Większość projektów i eksperymentów prowa-
dzonych w Pętli jest tajna, co skutkuje rozmaitymi
domysłami. Jednak natura niektórych anomalii po-
jawiających się w okolicy daje pewne wskazówki.
28
Jest całkiem prawdopodobne, że wysokie energie
w połączeniu z eksperymentami na nietypowych ma-
teriałach powodują małe i duże kaskady rezonanso-
we, a te z kolei prowadzą do otwarcia wyrw w kon-
tinuum czasoprzestrzennym. Na wyspach nie ustają
plotki o olbrzymich gadach widzianych w lasach
porastających brzegi jeziora Melar. Choć większość
ludzi uznaje takie doniesienia za dziecięce fantazje
o dinozaurach, inni zauważyli, że zespoły uzbro-
jonych leśniczych Riksenergi stały się ostatnio nie-
zwykle aktywne i gotowe do działania. Za pomocą
robotów myśliwskich JR-17 oraz magnetynowych
samochodów opancerzonych ­ MSPB-13 patrolują
oni obszary wokół instalacji Pętli. Oficjalna wersja
głosi, że po prostu pilnują, by „dzika zwierzyna” nie
przeszkadzała w eksperymentach.
Krążą także pogłoski o chorobie, na którą jako-
by zapadają robotnicy, naukowcy i inni pracownicy
zatrudnieni w pobliżu Gravitronu. Owa choroba,
powszechnie zwana „Pętlicą”, objawia się zaburze-
niami natury psychologicznej, takimi jak koszmary,
depresja, ataki szału, alkoholizm czy narkomania,
i czasami prowadzi do samobójstw. Wydaje się, że ry-
zyko zachorowania wzrasta wraz z czasem pracy
w pobliżu Gravitronu. Według niepotwierdzonych
informacji pracownicy R ­ iksenergi zapełniają całe
skrzydło szpitala psychiatrycznego B ­eckomberga,
położonego w zachodniej części Sztokholmu.
Jednym z intrygujących i nie do końca rozumia-
nych typów urządzeń są echokule, które pojawiają
się w różnych miejscach krajobrazu, najwyraźniej
opuszczone i nieużywane. Te metalowe sfery mają
kilka metrów średnicy i każda wyposażona jest
w okrągły właz. Są ciepłe w dotyku (lub lodowato
zimne), łaskoczą w skórę, powodują nudności lub
emitują błyski światła, którego źródło jest gdzieś
w środku ich konstrukcji. Na niektórych wid-
nieje napis „Rogosin Locke Industries, Bethesda,
­Maryland”, a inne są niepodpisane.
Możliwe, że echokule to pozostałość po poprzed-
nich eksperymentach Riksenergi, bo nikt się do nich
nie przyznaje i często leżą, rdzewiejąc, pozostawione
same sobie. Nie wiadomo, w jakim celu były – lub
nadal są – wykorzystywane. Może wciąż działają.
Według niepotwierdzonych doniesień miejscowej
ludności zwierzęta (a nawet ludzie), którzy weszli
do niektórych kul, rozpłynęli się w powietrzu. Bez
względu na to, gdzie leży prawda, wszyscy zgadzają
się, że echokule najlepiej zostawić w spokoju.

TECHNOLOGIA CYWILNA
Odkrycie efektu magnetynowego w 1943 roku do-
prowadziło do rewolucji w transporcie, która trwała
przez kolejne pięćdziesiąt lat. Pole magnetyczne Zie-
mi było wystarczająco silne, by zapewnić potrzebny
udźwig tylko na północ od linii ciągnącej się od granicy
meksykańskiej do Morza Śródziemnego, przez Bliski
Wschód, Himalaje i lekkim łukiem do Japonii. Ozna-
cza to, że okręty magnetynowe (zwane frachtowcami
Gaussa) mogą podróżować tylko na obszarze półkuli
północnej, a ich trasy pokrywają trzy czwarte Eurazji,
Amerykę Północną oraz Atlantyk i Pacyfik.
Tradycyjne okręty morskie wciąż są w użyciu,
zarówno w rejonie działania technologii magne-
tynowej, jak i na półkuli południowej. W Szwecji
frachtowcami Gaussa eksportuje się towary takie
jak samochody, ruda żelaza, papier i drewno, które
trafiają do miejsc pomiędzy Japonią na wschodzie
i Kalifornią na zachodzie.
Potężne pola magnetyczne wytwarzane przez
większe jednostki o napędzie magnetynowym zakłó-
cają działanie elektroniki, przez co zabrania im się
podróżować przez gęsto zaludnione tereny. Zamiast
tego frachtowce muszą poruszać się wzdłuż odgór-
nie ustalonych tras, które zwykle pokrywają się ze
szlakami morskimi, ale zawierają także specjalne
„korytarze” lądowe. Choć mniejsze statki nie są tak
ryzykowne, nie używa się ich w miastach czy innych
terenach zabudowanych – tam wciąż korzysta się
EPOKA PĘTLI
ze starszej technologii, takiej jak samochody cięża-
rowe i pociągi. W większości miast nadmorskich
można znaleźć porty dla okrętów magnetynowych,
gdzie przeładowuje się towary na ciężarówki, które
następnie rozwożą je dalej. Transport torowy i dro-
gowy są szybsze od magnetynowego, dlatego trady-
cyjne pojazdy kołowe są w ciągłym użyciu. Samoloty
też mają swoją rolę – one również są szybsze i nie
ograniczają ich pola magnetyczne, choć osoby pra-
gnące zakosztować luksusów mogą udać się w po-
dróż magnetynowym okrętem wycieczkowym.
Zasada działania napędu magnetynowego jest
prosta: zamontowane wzdłuż dolnej części kadłu-
ba dyski są ładowane energią, dzięki czemu wytwa-
rzają pole magnetyczne, które odpycha okręt od
pola magnetycznego Ziemi i wytwarza siłę nośną.
Dyski zamontowane na nowoczesnych jednostkach
samodzielnie dostosowują się do wahań pola ma-
gnetycznego. W celu poruszenia statku dyski uru-
chamia się w sekwencji, gwałtownie zmieniając ich
polarność i tworząc tak zwany „efekt gąsienicy”,
który na zmianę pcha i ciągnie statek, przemiesz-
czając go w pożądanym kierunku. Większość stat-
ków magnetynowych wyposażona jest w silniki
Diesla z jedną lub dwiema turbinami, a ich nośność
(DWT, czyli waga wszystkiego, co statek przenosi,
minus jego waga) wynosi do 80 tysięcy ton. Nie-
które z największych frachtowców napędzane są
silnikami jądrowymi.
29
ROZDZIAŁ O2
Okręty magnetynowe dzieli się na cztery klasy:
■ MAGLIGHT (5 tys. do 10 tys. DWT),
do 100 m długości.
■ MAGMID (10 tys. do 25 tys. DWT),
do 200 m długości.
■ MAGMAX (25 tys. do 50 tys. DWT),
do 250 m długości.
■ SUPERMAG (50 tys. do 80 tys. DWT),
do 300 m długości.
Istnieją także mniejsze jednostki, używane w trans-
porcie lokalnym, w usługach oraz konserwacji,
operacjach wojskowych itp. Dyski magnetynowe
wykorzystuje się także do innych celów, np. wypo-
sażając w nie bezzałogowe drony, w kontroli ruchu
drogowego, budownictwie, czy do zawieszania bill-
boardów w powietrzu.
TECHNOLOGIA WOJSKOWA
Wojskowych zastosowań technologii magnetyno-
wej jest mnóstwo – w teorii. Rozmaite eksperymen-
ty z wieloma rodzajami takiej broni uwypukliły ich
30
mocne i słabe strony. Ponieważ odkrywcą efektu ma-
gnetynowego był Michaił Worobiew, a samo odkrycie
stanowiło pokłosie badań, które prowadził w 1943
roku nad systemami naprowadzania rakiet dalekiego
zasięgu, pierwsi do wyścigu ruszyli Rosjanie. II woj-
na światowa zakończyła się, zanim nowe odkrycie
znalazło zastosowanie wojskowe, ale w pierwszych
latach zimnej wojny radzieccy naukowcy ekspery-
mentowali już z pojazdami opancerzonymi o napę-
dzie magnetynowym. W 1951 roku na Zachód uciekł
radziecki naukowiec Władimir Degtariew, dzięki cze-
mu najpierw Stany Zjednoczone, a potem inne pań-
stwa uzyskały dostęp do tej technologii.
Pojazdy opancerzone były jednym z oczywi-
stych tematów badań. Jednak magnetynowe czołgi
okazały się problematyczne. Ograniczenia techno-
logii magnetynowej sprawiły, że czołgi mogły być
tylko lekko opancerzone, a w dodatku unosiły się
nad podłożem, tym samym stanowiąc łatwy cel dla
wroga. Idea czołgu poduszkowego okazała się nie-
wypałem. Jednakże napęd magnetynowy znalazł
zastosowanie w zaopatrzeniu oraz transporcie. Ma-
gnetynowe transportowce wypełniły niszę pomiędzy

tradycyjnymi ciężarówkami a helikopterami, łącząc
ładowność ze zdolnością poruszania się w każdym
terenie. Magnetynowe transportowce sprzętu i ludzi
oraz lekko opancerzone pojazdy zwiadowcze dołą-
czyły do jednostek frontowych. Ponieważ omawiana
technologia sprawdza się tylko na półkuli północnej,
nie zdołano jej zastosować ani w wojnie amerykań-
sko-wietnamskiej, ani w żadnym z licznych konflik-
tów w krajach trzeciego świata, przez co rzadko tak
naprawdę wykorzystywano ją w prawdziwej walce.
Gdy pod koniec lat 60. japońska firma Iwasaka
opracowała technologię samobalansu, wojskowe
autonomiczne systemy samobieżne, czyli robo-
ty, szybko weszły do służby. Okazało się jednak,
że klasyczne maszyny humanoidalne nie spraw-
dzały się w boju, bo nie potrafiły się adaptować
do zmiennych warunków tak szybko, jak ludzie.
Znalazły za to zastosowanie jako wartownicy
i maszyny transportowe. Większe roboty dyspo-
nowały ograniczoną autonomią, zwykle patro-
lując granice lub pozostając pod zdalną kontrolą
ludzkich operatorów wykorzystujących działające
w zasięgu wzroku systemy „rękawicy kontrolnej”
EPOKA PĘTLI
lub łącze satelitarne z centralą dowodzenia. W mia-
rę rozwoju sztucznej inteligencji roboty stawały się
coraz bardziej niezależne – przykładem może być
szwedzki ABM-100.
Problemy z robotami wojskowymi zwykle wią-
zały się z kiepską lub zbuntowaną SI. W toczonych
w latach 70. wojnach bajkalskich siły chińskie wy-
korzystywały taktykę „fal robotów”, która okazała
się nieskuteczna z powodu słabych systemów dowo-
dzenia. Jeśli chodzi o Szwecję, tajne badania nad ro-
botami wojskowymi prowadzono w ośrodku FOA
w Sätrze na wyspie Munsö. Wiadomo, że pomimo
zabezpieczeń niektórym robotom udało się zbiec.
Możliwe, że ich SI jest odrobinę za dobra, bo krą-
żą plotki, że Riksenergi nie zdołała ich wszystkich
odnaleźć. W przypadku sytuacji nadzwyczajnych
do akcji wkraczają czasem czworonożne roboty
AMAT-2, należące do szwedzkiej armii i pomalo-
wane w standardowe barwy maskujące. AMAT-2
oraz ich poprzednik AMAT-1 okazały się sukcesem
i Szwecja eksportuje je do Norwegii, Austrii, Brazy-
lii, Południowej Afryki, a także Malezji.
31
ROZDZIAŁ O2

32

Lot magnetynowy
– jak to działa:
1. Pole magnetyczne Ziemi.
Interakcja pomiędzy ruchem
obrotowym Ziemi i ruchem
jej płynnego jądra wytwarza
wokół naszej planety pole
magnetyczne. Można uznać, że cała plane-
ta działa jak gigantyczny magnes. Pole ma-
gnetyczne jest najsilniejsze wokół biegunów,
gdzie inklinacja magnetyczna jest pionowa,
a najsłabsze wzdłuż równika, gdzie jest ona
pozioma. W kierunku Bieguna Południowego
siła wyporu jest ujemna, więc główne szlaki
transportowe znajdują się na północy, a nie na
południu – właśnie z powodu właściwo-
ści ziemskiego pola magnetycznego.
Siłę pola magnetycznego mie-
rzy się w jednostkach zwanych
„gaus”.
2.
Efekt magnetynowy.
W 1943 roku Michaił Wo-
robjew przez przypadek
dokonał odkrycia zja-
wiska nazywanego dziś
„efektem magnetynowym”.
Worobiew był radzieckim inżynierem, któ-
ry w czasie drugiej wojny światowej opracowy-
wał nowy rodzaj systemu naprowadzania ra-
kiet dalekiego zasięgu. Gdy eksperymentował
z różnymi rodzajami żyroskopów, zauważył, że
jeśli umieścić szybko wirujący pręt neodymo-
wy w żelaznym pojemniku o kształcie talerza,
to takie urządzenie będzie się odpychać od
ziemskiego pola magnetycznego. Worobiew
natychmiast zrozumiał implikacje swojego od-
krycia i udoskonalił projekt. Wkrótce otrzymał
dysk dający znaczną siłę nośną i tak narodził
się pierwszy dysk magnetynowy.
Dzięki nam marzenia dostają skrzydeł.
EPOKA PĘTLI
3. Bezpieczeństwo. Dziś
prawie wszystkie ciągni-
ki magnetynowe używają
dysków metalospiekanych,
które automatycznie dopa-
sowują siłę nośną i kąt dysków do aktualnych
parametrów pola magnetycznego. Ciągniki
magnetynowe produkowane przez Lieber-
-Alta korzystają z dysków zasilanych najwy-
dajniejszymi i najbardziej ekologicznymi
silnikami Diesla dostępnymi na rynku. Jeśli
nawet doszłoby do awarii silnika, pojazd pra-
wie na pewno się nie rozbije. Od lat 60. dyski
magnetynowe mają wbudowany mechanizm
„auto-opadania”, dzięki któremu ładunek
(a więc i siła nośna) zostają w dysku.
Pozbawiony mocy statek pociągo-
wy spada z prędkością trzech
centymetrów na tydzień. Upa-
dek z wysokości piętnastu me-
trów zająłby dziesięć lat!
4.
Moc. Efektywność dys-
ków magnetynowych
jest wprost fenomenalna.
W  ciągu ostatnich trzy-
dziestu lat Lieber-Alta
przewiozła łącznie 300
miliardów ton, średnio 5 milionów ton rocz-
nie na jeden frachtowiec Gaussa. Bez przerwy
inwestujemy w nowe technologie – zapowiada
się świetlana przyszłość! W 1988 roku nasza
flota powiększy się o dwadzieścia nowych
statków klasy Allistair, które zaoferują na-
szym klientom nowy poziom efektywności
pojazdów średniej wielkości. Jednocześnie
uruchomimy nasze własne rozwiązanie logi-
styczne: TransAlta.
Patrz w górę, a nie ominą cię innowacje
przyszłości!
Odwiedź nasze stoisko A22:01
na targach „Magnadreams 88”
w Älvsjö, 9-13 stycznia 1988.
33
O3
ROZDZIAŁ

ŻYCIE W AMERYCE 35
BOULDER CITY: „NAJLEPSZE MIASTO
PRZY ZAPORZE” 37
CO MOŻNA ROBIĆ W LATACH 80. 38
W GRANICACH BOULDER CITY 40
JEZIORO MEAD 44
LAS VEGAS I DALEJ 45
DART 45
PĘTLA W AMERYCE 46

AMERYKAŃSKA
PĘTLA
Pętla to ogromny, skomplikowany projekt i niemożliwością było zre-
alizowanie go bez współpracy międzynarodowej. Choć Szwecja chęt-
nie widziałaby Pętlę jako wyłącznie swoje osiągnięcie, jasnym jest,
że inne państwa pomogły opracować odpowiednie technologie. Były
to przede wszystkim Stany Zjednoczone, które wsparły Szwedów
m.in. swoim doświadczeniem zdobytym przy prowadzeniu podob-
nych projektów na pustyni w Nevadzie. Pomoc Amerykanów okaza-
ła się nieoceniona. Niektórzy wręcz twierdzą, że całe przedsięwzięcie
udało się zrealizować tylko dlatego, że USA dążyły do zapewnienia
obecności swych technologii w basenie Morza Bałtyckiego. Dużo
spekulowało się na temat roli, jaką Pętla odegrała w zimnej wojnie,
a na wiele z tych pytań pewnie nigdy nie otrzymamy odpowiedzi.
Straszne opowieści o Pętli są najpowszechniej-
sze w  Szwecji, jednak jej historia rozpoczęła się
w USA, a dokładniej w Boulder City w stanie
Nevada – sennym, położonym nad jeziorem Mead
miasteczku, oddalonym o pół godziny jazdy na
południowy wschód od Las Vegas. Z początku
amerykańska Pętla była ściśle tajnym projektem
wojskowym, nad którym prace ruszyły w latach
50. XX wieku, u zarania zimnej wojny, by osią-
gnąć apogeum w szalonych latach 80.
Pierwotnie projekt badał możliwość natychmiasto-
wej teleportacji pomiędzy dwoma punktami na naszej
planecie. Utworzono go pod auspicjami agencji DAR-
PA (Defense Advanced Research Projects Agency, czy-
li Agencja Zaawansowanych Projektów Badawczych
w Obszarze Obronności), która wtedy nosiła nazwę
ARPA. Prezydent ­Dwight D. Eisenhower osobiście na-
kazał utworzenie Wydziału Zaawansowanych Badań
nad Teleportacją (­Department of Advanced Research
into T
­ eleportation – DART). Głowa państwa liczy-
ła na to, że dzięki opracowanym technologiom USA
będą w stanie natychmiastowo przemieszczać swoje
siły do dowolnego miejsca na świecie.
Niestety, pierwotnego planu, jak bardzo tajny
by nie był, nie udało się zrealizować, a miasto nie
wyszło na tym najlepiej.
ŻYCIE W AMERYCE
Choć Boulder City wydaje się czasem przypominać
bezludną wyspę zagubioną pośród nieskończonego
morza piasku, tak naprawdę dorastanie tu nie jest
takie straszne.
AMERYKA W LATACH 80.
Ameryka w epoce Pętli nieco różni się od tej, którą
możesz znać. Niebo przemierzają dziwne pojazdy
unoszone w powietrzu mocą gigantycznych magne-
dysków. Roboty wykonują gros ciężkich prac, często –
ale nie zawsze – pod kontrolą ludzkich operatorów.
35
ROZDZIAŁ O3
H dozwolone już po ukończeniu osiemnastu. Zaczyna
DZIESIĘĆ SERIALI TELEWIZYJNYC
■ Mag num (1980–1988)
■ Zdrówko! (1982–1993)
1986)
■ Nieustraszon y (1982–
1987)
■ Dru żyn a A (1983–
(1983–2002)
■ Friday Nig ht Videos
■ V (1983–1985)
(1984–1990)
■ Policjanci z Mia mi
use (1986–1990)
■ Pee-Wee’s Playho
87–198 8)
■ Max Hea droom (19
ne pok olenie
■ Sta r Trek: Następ
(1987–1994)
To wszystko stanowi codzienność Dzieciaków ży-
jących w tym świecie. Co nie znaczy, że nic nie jest
w stanie ich już zadziwić czy zaskoczyć.
Lata 80. to epoka Ronalda Reagana, e­ ks-aktora,
który dzięki obietnicy „nowego poranka dla Ame-
ryki” zostaje najstarszym prezydentem w historii
USA. Stany pragną odzyskać wiarę w swoich przy-
wódców po tym, jak zostały zdruzgotane aferą
Watergate i rezygnacją prezydenta Nixona. Groź-
ba zagłady nuklearnej rzuca na wszystko złowro-
gi cień, ale pod koniec dekady Związek Radziec-
ki leży na deskach i wydaje się, że Ameryka może
osiągnąć wszystko.
Okazuje się jednak, że to przekonanie o potę-
dze oparte było na kłamstwach. Reagan nie do-
prowadza do uwolnienia zakładników w Iranie
w 1981 roku, tylko rok wcześniej negocjuje, by byli
przetrzymywani aż do jego inauguracji, co pomaga
mu wygrać wybory.
Wkrótce potem CIA ignoruje zakaz Kongresu
dotyczący finansowania rebeliantów Contras w Ni-
karagui. Ponadto, kiedy Kongres pozbawia agencję
funduszy przeznaczonych na obalenie sandinistów
w tym rozdartym wojną kraju, agenci CIA zdo-
bywają potrzebne na ten cel pieniądze, sprzedając
broń amerykańskim wrogom w Iranie.
Jednak aż do schyłku dekady praktycznie nikt
o tym nie wie. Wielka polityka ma także nieznaczne
przełożenie na życie Dzieciaków w USA.
Na początku lat 80. spożywanie alkoholu przez
nieletnich staje się dużym problemem w szkołach
średnich. Choć w Nevadzie od końca prohibicji na-
poje alkoholowe można kupować dopiero w wieku
36
dwudziestu jeden lat, w większości stanów jest to
się to zmieniać w 1984 roku, gdy Kongres zmusza
wszystkie stany do podniesienia wieku uprawnia-
jącego do spożywania alkoholu do dwudziestu je-
den lat. Jednocześnie administracja Reagana nasila
kampanię antynarkotykową, której twarzą zostaje
pierwsza dama Nancy Reagan, a hasłem „Po prostu
powiedz NIE”. Choć akcja jest powszechnie wy-
śmiewana, użycie narkotyków wśród nastolatków
spada w porównaniu z latami 70.
W tym samym czasie, wraz z nadejściem HIV
i AIDS, kończy się era wolnej miłości. Miliony ludzi
na świecie padają ofiarą tej epidemii, która rozno-
si się poprzez brudne igły i seks bez zabezpieczeń.
Okazuje się, że choroby przenoszone drogą płciową
nie tylko sprawią, że źle się poczujesz – mogą cię po
prostu zabić.
Służba wojskowa jest całkowicie ochotnicza.
Osiemnastoletni mężczyźni mają jednak obowiązek
rejestracji poborowej, choć od początku poprzed-
niej dekady nikogo siłą nie wcielono do wojska.
Być może właśnie z tego powodu lata 80. to okres
względnego pokoju. W 1983 roku Stany dokonują
inwazji na położoną na Karaibach wysepkę Gre-
nadę, a sześć lat później na Panamę. Obie operacje
przebiegają szybko, sprawnie i kończą się sukcesem.
W większości kraju działają tylko cztery głów-
ne stacje telewizyjne: ABC, CBS, NBC oraz PBS
(telewizja państwowa). W 1986 roku do tej grupy
dołącza stacja Fox. Telewizja kablowa rozwija się
w większości stanów, wprowadzając do amerykań-
skich domów nowe kanały, takie jak HBO, MTV
i ESPN. Kreskówki puszcza się już nie tylko w so-
botnie poranki, ale także popołudniami, po szkole.
W tej dekadzie Federalna Komisja Łączności
znosi zakaz produkcji filmów animowanych opar-
tych na zabawkach, w związku z czym ich pro-
ducenci zalewają telewizję serialami takimi jak
Transformers, My Little Pony, He-Man i władcy
wszechświata czy G.I. Joe.
DORASTANIE W AMERYCE
Bycie Dzieciakiem w Ameryce lat 80. to jak sta-
nie pomiędzy dziką, niebezpieczną przeszłością
a jeszcze dziwniejszą, bardziej skomplikowaną
przyszłością. Twoi dziadkowie walczyli w II woj-
nie światowej. Twoi rodzice walczyli w Wietnamie
lub protestowali przeciw temu konfliktowi. Zimna
wojna zdaje się wkraczać na ostatnią prostą, a jeśli
uda ci się przetrwać jej wybuchowy finał, ujrzysz
cyberpunkową, pełną wszechwładnych korpora-
cji przyszłość ciężko kroczącą w stronę cyfrowego

­ oryzontu. Dajesz się nieść fali nostalgii, która naj-
h nawet ośmiu baterii D (R20 w Europie). Małolaty
pewniej rozbije się na skałach nuklearnej zagłady,
a jedyną nadzieję znajdujesz w tym, że może uda ci
się surfować wystarczająco długo, by przeskoczyć
na inną falę – nasyconą szokiem przyszłości.
Telefony komórkowe w tym okresie mają roz-
miar oraz wagę cegły i zwykle podłączone są do
samochodu. Jeśli przebywasz poza domem, a po-
trzebujesz się z kimś skontaktować, musisz szukać
automatu telefonicznego i mieć nadzieję, że w kiesze-
ni znajdziesz ćwierćdolarówkę, by opłacić rozmowę.
Nie masz GPS-a. Masz za to papierowe mapy,
których chyba nikt nie umie poprawnie złożyć po
rozłożeniu. Masz także pamięć i orientację w tere-
nie. Zaletą tej sytuacji jest to, że nikt cię nie znaj-
dzie, o ile sobie tego nie życzysz – pomysł namie-
rzania kogoś za pomocą zespołu umieszczonych
w kosmosie satelitów wydaje się być czymś rodem
ze Star Treka.
Jedyne aplikacje, jakie znasz, to te, których uży-
wa twoja ciotka krawcowa.
W Ameryce edukację zaczynasz od przedszkola,
do którego idziesz w wieku pięciu lat. Szkoła pod-
stawowa ma pięć lub sześć klas, następnie przez
dwa lub trzy lata uczysz się w gimnazjum (junior
high lub middle high w zależności od stanu). Szko-
łę średnią zaczynasz w dziewiątej klasie i kończysz
w dwunastej. Większość dzieci chodzi do szkół pu-
blicznych, które są darmowe, choć niektórym ro-
dzice opłacają czesne w placówkach prywatnych.
Po skończeniu szkoły średniej kierujesz się na płatne
studia (college) lub, także płatne, studia zawodowe
(technical school). Możesz też od razu iść do pracy.
W latach 80. liczba rozwodów osiągnęła po-
ziom szczytowy, a wiele Dzieciaków mieszka z jed-
nym rodzicem, zwykle z matką. Czasami spędzają
co drugi weekend z ojcem, który przez to odgrywa
mniejszą rolę w ich życiu.
Prawie wszystkie małolaty siedzą przez więk-
szość dnia w szkole. Jeśli obydwoje rodzice pracują
albo Dzieciak mieszka tylko z jednym z nich, czę-
sto po szkole wraca do pustego domu, co prowadzi
do powstania pokolenia „dzieci z kluczem na szyi”.
W  oczekiwaniu na powrót rodziców potrafią one
zająć się nie tylko sobą, ale także młodszym rodzeń-
stwem. Nikt nie zauważy, jeśli po szkole nie wrócą
od razu do domu.
W wolnym czasie Dzieciaki słuchają muzyki  –
m.in. nowego gatunku, jakim jest rap – w radiu
lub z kaset. Niektórzy odtwarzają kasety na prze-
nośnych urządzeniach, takich jak Sony Walkman,
albo dźwiganych na ramieniu ogromnych boom-
boxach, wymagających do działania sześciu lub
PĘTLA
AMERYKAŃSKA
oglądają też filmy i seriale, nagrane na kasetach
w  standardach VHS lub Betamax. Często wymie-
niają się taśmami z nagraniami z telewizji.
Niektóre Dzieciaki grają w gry RPG, takie jak
Dungeons & Dragons, Traveller oraz Śródziemie:
Gra Fabularna. W pewnych miejscach ten rodzaj
rozrywki jest zakazany, razem z muzyką heavy me-
talową, z uwagi na ich rzekomy demoniczny wpływ
na dzieci. Tzw. „panika satanistyczna” powoduje
histerię, ale zła sława, którą zyskują gry fabularne
i ciężki rock, pozytywnie wpływa na ich sprzedaż.
W większości domów nie ma komputerów, a ­jeśli
już, to zazwyczaj są to Apple II lub Commodore 64 –
z racji tego, że przeważnie oferują bardziej zaawan-
sowane gry niż te dostępne na Atari, Colecovision
oraz Intellivision, czyli Zork czy C
­ astle Wolfenstein.
Sytuacja zmienia się w 1985 roku wraz z wprowa-
dzeniem na rynek amerykański względnie taniego
Nintendo Entertainment System. Wkrótce całe Stany
grają w Super Mario Bros.
BOULDER CITY:
„NAJLEPSZE MIASTO
PRZY ZAPORZE”
Boulder City to niewielkie, senne miasteczko po-
łożone na środku pustyni Mojave, w południowej
Nevadzie. Powstało jako miejsce zamieszkania dla
robotników wznoszących Zaporę Hoovera, którą
pierwotnie nazywano Zaporą Boulder. Według
pierwotnych planów miało to być modelowe mia-
steczko tego regionu, ale po ukończeniu budowy
tamy firmy – i ludzie – masowo przenieśli się do
Las Vegas lub innych miejsc. Przeważającą część
miasta zbudowano w latach 1930-1934, więc na
początku lat 80. nie ma tu budynków starszych
niż pięć dekad.
W odróżnieniu od wielu innych miejscowości
w Nevadzie, w Boulder City hazard jest zakazany,
dzięki czemu życie toczy się tu nieco normalniej niż
w mekkach hazardu pokroju Las Vegas. Tuż za gra-
nicami miasta znajduje się kilka kasyn, ale Dzieciaki
rzadko mają z nimi coś wspólnego.
Na początku lat 80. w Boulder City mieszka
mniej niż 10 tysięcy ludzi. Pod koniec tej deka-
dy jest ich około 12,5 tysiąca. Aglomeracja roz-
pościera się na obszarze 538 km², zapewniając
wszystkim dużo miejsca do życia. Jeśli brać pod
uwagę zajmowany teren, jest to największe mia-
sto w Nevadzie.
37
ROZDZIAŁ O3
Najbogatsi mieszkają na szczycie wzgórza, które
schodzi w stronę leżącego w oddali jeziora Mead.
Klasa średnia zamieszkuje niżej, a najbiedniejsi na
samym dole. Działki w górnej części stoku są prze-
stronne i bezpieczne, ale w miarę przemieszczania
się w dół stają się coraz skromniejsze, a okolica
mniej bezpieczna.
Znacząca większość mieszkańców Boulder City,
około 95%, jest biała. Latynoamerykanie stanowią
4% populacji, a przedstawiciele innych grup etnicz-
nych to prawdziwa rzadkość. Oczywiście w tej grze
twój Dzieciak może mieć dowolny kolor skóry.
Miasto leży na wschodnim krańcu strefy cza-
sowej UTC-8 (czas pacyficzny). Po przekroczeniu
granicy z Arizoną, która znajduje się po wschodniej
stronie Zapory Hoovera, należy przestawić zegarki
na czas górski (UTC-7).
PORUSZANIE SIĘ PO MIEŚCIE
Dzieciaki zwykle poruszają się na piechotę lub na
rowerach, ale mogą też skorzystać z miejskiego
38
transportu autobusowego, który ma nawet połącze-
nia z Las Vegas. Wiele małolatów jeździ na standar-
dowych BMX-ach, ale z wiekiem często przesiadają
się na kolarzówki. W tym czasie mało kto słyszał
o rowerach górskich.
Nastolatki mogą uzyskać prawo jazdy od razu po
ukończeniu szesnastego roku życia, więc wielu z nich
przystępuje do egzaminu w dniu swych szesnastych
urodzin. Motocykle i motorowery są dość popularne
– nie kosztują tyle, co samochody, a w ciepłym kli-
macie Nevady można z nich korzystać przez cały rok.
CO MOŻNA ROBIĆ
W LATACH 80.
Jako Dzieciak w Boulder City lat 80. nie masz za
wiele do roboty poza szkołą, pracami domowymi
i uprawianiem sportu. Czasem wydaje ci się, że ta
trójca pochłania całe twoje życie. Jeśli dodać do
tego stres powodowany przez szkolnych tyranów

oraz rodzące się namiętności, możesz dojść do
wniosku, że jest tylko jedna rzecz, na którą zawsze
możesz liczyć, przynajmniej jeśli chodzi o uniknię-
cie śmierci z nudów – twoi przyjaciele.
Choć Boulder City leży całkiem blisko Las V
­ egas,
trudno tam dotrzeć, nie posiadając samochodu – lub
woli przejechania na rowerze 40 kilometrów przez
palącą pustynię. Do Zapory Hoovera jest niecałe 13
kilometrów w drugą stronę, ale kto raz zobaczył tę
budowlę, tego nie bawi już jej widok. W związku
z tym większość Dzieciaków spędza czas w mieście.
PRZESIADYWANIE NA BASENIE
Biorąc pod uwagę wysokie temperatury panujące
w  Boulder City, nie dziwi fakt, że wiele Dziecia-
ków zaraz po szkole udaje się na basen. Do pew-
nego stopnia jest to dalszy ciąg szkoły, bo małolaty
zwykle dzielą się na te same grupki co w trakcie
lekcji. Niektóre zostają na basenie aż do zmro-
ku, ale większość idzie do domu po siedemnastej,
by zjeść obiad z bliskimi.
PĘTLA
AMERYKAŃSKA
DZIESIĘĆ GIER FABULA RNYCH
■ Adv anced Dun geons
& Dra gons (1977)
■ Rolemaster (1980)
■ Top Secret (1980)
■ Zew Cth ulh u (1981)
■ Cha mpions (1981)
■ Gan gbusters (1982)
■ Sta r Frontiers (1982)
■ Chill (1984)
■ Pendra gon (1985)
■ Cyberp unk (1988)
Jest tu też podgrzewany basen wewnętrzny, czynny
przez cały rok. Przez trzy czwarte roku większość
Dzieciaków prędzej by się dała pokroić niż sko-
rzystała z tej opcji, bo zwykle przestrzeń okupują
„robiący baseny” dorośli i nie można się wygłupiać.
Jednak zimą najzagorzalsi młodzi pływacy wcho-
dzą do środka, bo pomiędzy 15:30 a 17:00 można
się tam trochę pobawić w wodzie.
GRY
Jeśli utknęłaś w klimatyzowanym pomieszczeniu
i szukasz lekarstwa na nudę panującą w małym, po-
łożonym na odludziu miasteczku, to gry są przepust-
ką, której szukasz. Bogatsze Dzieciaki mogą posia-
dać konsolę NES (Nintendo Entertainment System)
albo nawet stare, wciąż działające Atari. Inni bawią
się przy grach planszowych i fabularnych, które są
tanie i dostarczają niekończącej się rozrywki.
Tradycyjne gry fabularne, z Dungeons & ­Dragons
na czele, przeżywają swój złoty wiek. Gracze nie są
w żaden sposób zrzeszeni, więc sami muszą odkryć
zasady danej gry. Nikt ich tego nie nauczy. Na szczę-
ście gry fabularne można z łatwością modyfikować
zasadami domowymi, które dopasowują zabawę do
potrzeb danej grupy.
Figurkowe gry bitewne, takie jak Warhammer
Fantasy Battle (1983) czy Warhammer 40 000
(1987), także zyskują w latach 80. niewiarygodną
popularność. W całym kraju Dzieciaki spędzają
długie godziny, malując armie ołowianych postaci,
a potem wystawiają je do bitew rozgrywanych na
blatach w jadalni lub na nieużywanych stołach do
ping-ponga.
39
ROZDZIAŁ O3

DZIESIĘĆ TELEDYSKÓW
t Hats
■ „Safety Dance” – Men Withou
(1982)
■ „Bu rni ng Dow n the
House” –
Talking Hea
­ ds (19 83)
■ „Th riller” – Michae
l Jackson
(1983)
■ „Total Eclipse of the
Hea rt” –
Bon nie Tyler (19 83)
■ „Ta ke on Me” – A-h a
(1984)
■ „Self Contro l” – Lau ra Bra nigan
(1984)
■ ‚We’re Not Gon na Tak
e It” –
Twisted Sis
­ ter (19 84)
■ „La nd of Con fusion
” – Genesis
(1986)
■ „Sledgeha mmer” – Pet
er Gabriel
(1986)
■ „Never Gon na Give You
Up” –
Rick Astley (1987)

OGLĄDANIE TELEDYSKÓW
W latach 80. teledyski przeżywają rozkwit. Dziecia-
ki z dostępem do kablówki otrzymują dzienną daw-
kę tego typu rozrywki na MTV, ale inne muszą cze-
kać do piątkowego wieczoru, gdy na kanale NBC
leci program Friday Night Videos. Ten nowy rodzaj
sztuki popularyzuje muzykę wszelkiego rodzaju,
dzięki czemu nagrania jeszcze lepiej się sprzedają.
Większość Dzieciaków kupuje muzykę na kase-
tach magnetofonowych. Choć płyty CD pojawiły
się już w 1982 roku, odtwarzacze kosztują setki do-
larów i przez większość dekady spotyka się je tylko
jako elementy zaawansowanych systemów audio.
SKUP ZŁOMU PIERSONA
Położone w południowej części miasta złomowisko
W GRANICACH prowadzone przez Billy’ego Piersona. Wypełnione

BOULDER CITY po brzegi zardzewiałymi wrakami wszelkiego ro-

Dzieciaki z Boulder City spędzają większość czasu
w miasteczku. Niektórzy rodzice lubią odwiedzać
„prawdziwe” miasto i ciągną potomków do Las
Vegas na zakupy, koncerty albo przedstawienia.
­ dokładnie wie, co znajduje się w jego królestwie.
Inni dorośli cenią sobie dziką przyrodę, więc za-
bierają dzieci na wycieczki do rezerwatu Red Rock
Canyon, położonego za Las Vegas, albo nawet na
całodzienne wyprawy do Parku Narodowego Wiel-
kiego Kanionu. Ale przez większość czasu małolaty
podziwiają wyłącznie krajobraz Boulder City.
dzaju, w tym samochodami, frachtowcami magne-
tynowymi, a z rzadka nawet robotami. Jeśli potrze-
bujesz części do jakiegokolwiek projektu, tu je na
pewno znajdziesz. Billy ma doskonałą pamięć oraz
Zawsze jest też chętny ubić interes.
KINO W BOULDER CITY
Kino w Boulder City znajduje się w centrum śród-
miejskiej dzielnicy handlowej. Istnieje od 1933 roku
i obecnie jest nieco zapuszczone. Ponieważ da się tu

40

wyświetlać tylko jeden film na raz, obiekt nie może
konkurować z multipleksami w pobliskim Hender-
son czy Las Vegas, ale dla Dzieciaków zdanych na
siebie to jedyne dostępne kino.
HOTEL BOULDER DAM
Spalony słońcem hotelik, w którym kiedyś zatrzy-
mywały się znaczące persony odwiedzające miejsce
budowy zapory. Mieszkańcy miasteczka mobilizują
się, by przywrócić budynkowi dawną chwałę, ale
projektu wciąż nie udało się ukończyć. Mimo to,
z uwagi na położenie w centrum miasta, często za-
trzymują się tu ważni przyjezdni.
PĘTLA
PORT LOTNICZY W BOULDER CITY
AMERYKAŃSKA
Lotnisko obsługiwało kiedyś budowę zapory, ale od
tamtej pory stoi zamknięte. W 1958 roku obiekt zo-
stał kupiony przez Klub Łosi i główny terminal portu
stał się siedzibą tej organizacji. Niektóre Dzieciaki
zarzekają się, że władze wciąż potajemnie korzystają
z pasa startowego, a rządowe samoloty lądują na nim
w środku nocy. Nikt jednak nie ma na to dowodów.
KRĘGIELNIA W BOUDLER CITY
Posiadający osiem torów obiekt otwarto w 1947 roku
i czuć tu atmosferę tamtych lat. Dzieciaki często przy-
chodzą do kręgielni, by zabić nudę w klimatyzowanym
pomieszczeniu. Ćwiczą tu drużyny miejskich szkół
średnich, ale z wolnych torów może korzystać każdy.
41
ROZDZIAŁ O3
M143-7500

Z
L A
A T K
S O AC )
V
E
K
A
BL SPA
(W
Y M
G
A
S O
N E V A D A Roc
k
BRAMA ALFA R
DO
lack nt
B Poi O BEEH
PŁ Zbiornik wyrównawczy (WYS
YW

I
numer 2
PÓ
Przepompownia

Lakeshore Rd
ŁN

Z
OC Zbiornik regulacyjny numer 2 Przepompownia
NY numer 2 numer 1

E
Zatoka
Boulder Castl

J
Reef
Port
w Boulder SENTINEL
Pyramid (WYSPA)
BRAMA DELTA Wodociągi (wyspa)
Południowej Nevady Boulder BIG BOULDER
Beach (WYSPA)
LITTLE BOULDER
Pole Kempingowe (WYSPA)
Boulder

P re m
H
Seven Dry ROCK
Góry River

z ye n
(WYSPA)
Falls

s wa

ya
t y

wa
REAKTOR GŁÓWNY

a a
Marina Pr

en
ń
ODPŁYW ZACHODNI

m
He
Lak

na
BRAMA ECHO Wieże
esh

ia
Śc
BRAMA FOXTROT
ore

chłodzące
Rd

R
B
Red Mounta

93 Z A P O R A H O
93
y
Hoover Dam
in Rd

Hw
n
Ba
si Lodge
Przełęcz at

ntain HemenwayaGre

Mou Park
Red Hemenwaya OŚRODEK
DART AK
C
Ca

EL
ny

y
Hw
on

sin
E
Rd

Ba
R

t
ea AT
Gr
O
R ze

R
ka

B O U L D E R C I T Y
Ko
lo

93
BRAMA CHARLIE
r

Ca
ny
ODPŁYW POŁUDNIO on
WY Po
in
t
Rd

Lotnisko
w Boulder City

42
 A
Y
Lakeshore Rd

PĘTLA
AMERYKAŃSKA
N E V A D A

Col
La
kes

or
ad
BOULDER CITY

h or

o r
e R

iver
D

d
PĘTLA
L

A
A
S

r e Rd
V
E

E
ho
G

Lakes

A
S
HOOVER DAM
MAPA TERENÓW
M

B
A
Y
93

Lakeshore Rd
0 1 2 3 4 5
93 93
km
N E V A D A

Col
La
kes

or
ad
h or

o r

y
e R

Hw
iver
d

Tunel serwisowy

n
si
Park/Las
Ba
A R I Z
HOOVER DAM
t
ea
Gr
93
Trasa Promu
93 93

HIVE Wzgórza/Góry Tunel transportowy

y
Hw

SPA)
n
si

Col
BOULDER CITY
Ba
A R I Z O N A
t

Droga publiczna
ea
Gr

ora
Tereny zamieszkałe

do
Col

BOULDER CITY

ri
ora
Cas Cov

ve
do
ri

r
ve

93
r

93

A R I Z O N A
tle e

Budynki 93

93

le
f
do

ek
ra

ląd
rzy orn
B O U L D E R
lo

H
Ko

C I T Y
a
ek

CA
NY
ON
Wilbur Sq
Rz

RD Kino
BRAMA BRAVO w Boulder City Kręgielnia
PosterunekSTpolicji
O V E R A Kanion Hotel COLOR ADO
Boulder Boulder Dam Kościół
św. Krzysztofa
93
Fisher Space
Pen Szkoła Szkoła średnia
podstawowa
Mitchella Boisko baseballowe
Whalen
HIG H WA
Y ADAMS BVD Biblioteka
N EVA DA Boulder City Kościół
Szpital BRAMA
w Boulder City katolicki CHARLIE
św. Andrzeja
BUCHANAN BLVD

Oasis
Park

Pole golfowe Złomowisko

Piersona
ra
do

Loty widokowe
helikopterem
Lotnisko
w Boulder City 0 500 1000 1500 2000 2500
m

130930

43
ROZDZIAŁ O3
FIRMA FISHER SPACE PEN
Produkująca długopisy firma Fisher Space Pen (czyli
„Kosmiczne długopisy Fishera”) pojawiła się w Boul-
der City w 1976 roku i szybko stała się największym
pracodawcą w mieście. Jej najsłynniejszym produk-
tem są długopisy Silver Bullet, które używają wkła-
dów pod ciśnieniem, dzięki czemu można z nich
korzystać w przestrzeni kosmicznej. Plotka głosi,
że DART jest największym klientem firmy.
JEZIORO MEAD
Jezioro Mead to sztuczny zbiornik utworzony w wy-
niku budowy Zapory Hoovera na rzece Kolorado,
która tworzy naturalną granicę pomiędzy stanem
Nevada na zachodzie i stanem Arizona na wschodzie.
W 1983 roku to największy tego typu zalew w USA,
ale w następnych latach susza i zapotrzebowanie na
wodę sprawiają, że zaczyna się kurczyć.
44
ZAPORA HOOVERA
Zapora Hoovera dostarcza wodę oraz energię elek-
tryczną do Las Vegas i innych miejsc w okolicy.
Zbudowana i obsługiwana przez Biuro Gospodarki
Wodnej Stanów Zjednoczonych, które jest częścią
Departamentu Zasobów Wewnętrznych, a także po-
zostaje jednym z największych pracodawców w Boul-
der City. Tę monumentalną, szeroką na ponad 365
metrów i wysoką na 221 metrów konstrukcję zbudo-
wano w poprzek Czarnego Kanionu.
NARODOWY OBSZAR REKREACYJNY
NAD JEZIOREM MEAD
Jezioro Mead to nie tylko rezerwuar wody, ale także
niesamowity akwen, przyciągający miłośników że-
glugi, wędkarstwa i zabawy. Rozciąga się od ujścia
Wielkiego Kanionu aż do Zapory Hoovera. Miesz-
kańcy Boulder City kierują się na wschód autostradą
numer 93, następnie skręcają w Lakeshore Road, by
w końcu dotrzeć do Przystani Las Vegas, Pola Kem-
pingowego Boulder i Boulder Beach.

PARK STANOWY DOLINY OGNIA
Na zachód od najdalej wysuniętego na północ
krańca jeziora Mead leży Dolina Ognia, której na-
zwa pochodzi od formacji czerwonego piaskowca
wystających z piasków pustyni. Kiedyś tereny te
zamieszkiwali rdzenni mieszkańcy Ameryki znani
jako Anasazi, a  na osłoniętych przed działaniem
erozji ścianach skalnych i w jaskiniach wciąż można
znaleźć stworzone przez nich petroglify.
LAS VEGAS I DALEJ
Za granicami Boulder City czeka szeroki świat.
Wiodąca na zachód autostrada nr 93 doprowadzi
cię do miasta Henderson, a kolejne 22 kilometry
dalej leży Las Vegas. To największe miasto Nevady,
a światła jego kasyn zamieniają noc w dzień.
THE STRIP
The Strip to szereg słynnych na cały świat kasyn stoją-
cych wzdłuż ulicy South Las ­Vegas B
­ oulevard.
PĘTLA
AMERYKAŃSKA
Ciągnie się przez ponad 7 kilometrów, od granic mia-
sta praktycznie aż do słynnego znaku „Welcome to
Las Vegas”. Można przy nim znaleźć znane kasyna,
takie jak Dunes, Sands, Sahara, Stardust oraz ogrom-
ny, szmaragdowy budynek MGM Grand, w którym
w 1980 roku 87 osób zginęło wskutek pożaru wywo-
łanego wadliwą instalacją elektryczną.
STREFA 51
Podobno w latach 50. Ziemię odwiedzili kosmi-
ci, którzy wylądowali w tej legendarnej dziś części
Strefy Sił Powietrznych Nellis. Nikt jednak nigdy
nie znalazł na to dowodów. Tak naprawdę testuje
się tam eksperymentalne statki powietrzne i systemy
uzbrojenia. Strefa 51 leży niecałe 129 kilometrów na
północ-północny zachód od Las Vegas, za Poligonem
Nevada, gdzie wojsko amerykańskie przeprowadzało
testy bomb atomowych.
TESTY ATOMOWE
W latach 50. kasyna w centrum Las Vegas kusiły
klientów pokojami, z których można było podzi-
wiać rozjaśniający mrok nocy blask atomowych
eksplozji. Na szczęście wiatr nie przeniósł radioak-
tywnego opadu do Boulder City, a testy naziemne
zakończono w 1963 roku.
DART
Zapora Hoovera produkowała ogromne nadwyżki
energii elektrycznej, więc w latach 50. agencja ARPA
postanowiła rozpocząć na zachodnim krańcu jeziora
Mead budowę największego na świecie akceleratora
cząstek. Prezydent Eisenhower rozkazał utworzyć
zajmującą się tym projektem instytucję o nazwie De-
partment of Advanced Research into Teleportation
(DART – „strzałka” lub „śmignąć”), czyli Wydział
Zaawansowanych Badań nad Teleportacją.
Ponieważ prawdziwe cele programu utaj-
niono, znaczenie skrótu długo pozostawało nie-
znane. Większość osób założyła, że oznacza on
­Department of Advanced Research and Technology
(Wydział Zaawansowanych Badań i Technologii),
a żaden przedstawiciel rządu nie odważył się skory-
gować tych domysłów.
Pierwszy dyrektor projektu, Malcolm G ­ rayson,
ściągnął do pracy w DART-cie najlepszych ame-
rykańskich fizyków, często „podkradając” ich,
choćby okresowo, z innych projektów rządowych.
Większość pracowników ośrodka mieszka w Boul-
der City wraz z rodzinami, zajmując domy, w któ-
rych kiedyś żyli budowniczowie Zapory Hoovera.
45
ROZDZIAŁ O3

Wszyscy zatrudnieni w DART-cie zobowiązani są do

zachowania tajemnicy. Nawet ich małżonkowie i dzie-
ci nie wiedzą, czym dokładnie zajmują się w pracy.
Od kiedy jezioro Mead i Zapora Hoovera stały
się atrakcjami turystycznymi dla gości zjeżdżają-
cych do pobliskiego Las Vegas, zespoły odpowie-
dzialne za utrzymanie bezpieczeństwa w DART-cie
mają pełne ręce roboty, a niektórzy pracownicy
ośrodka wykorzystują tę sytuację jako pożywkę dla
wrodzonej paranoi, tworząc fantazje o szpiegach
i  innych potencjalnych zagrożeniach. Obecna dy-
rektorka DART-u, doktor Alma Madeira, nie robi
nic, by powstrzymać takie zapędy.

PĘTLA W USA
Choć Pętla DART-u jest gigantyczna i mierzy nie-
co ponad 24 kilometry średnicy, i tak jest mniejsza
od Pętli w Szwecji. Biegnie głęboko pod całym ob-
szarem Boulder City, opasując dużą część miasta.
Większość mieszkańców okolicy nie zdaje sobie
sprawy z tego, że żyje wewnątrz Pętli.
Nikomu nie wolno wejść do żadnej części
ośrodka bez odpowiednich papierów. Należy je
przedstawić w otoczonym wysokim murem głów-
nym biurze, znajdującym się nieopodal pola golfo-
wego, na skraju miasta. Granice kompleksu dzień
i  noc patrolują strażnicy z psami, a dodatkowo
dostępu bronią wykrywacze ruchu oraz zasieki
z drutu kolczastego.
Zauważono, że w mieście i poza nim regularnie
bywają szwedzcy naukowcy, zatrzymujący się w miej-
scowych hotelach. Zapewne jest to element programu
wymiany prowadzonego wspólnie z innymi akcelera-
torami cząstek na świecie, choć rzadko spotyka się
przyjezdnych z krajów innych niż Szwecja.
Dzieciakom wstęp do DART-u jest absolutnie
wzbroniony, nawet w Dzień Zabierania Dzieci do
Pracy. Jednak na terenie miasta znajduje się około
tuzina szybów konserwacyjnych, które prowadzą do
Pętli i nie są aż tak dobrze strzeżone. Przy użyciu
odpowiednich narzędzi komuś może udać się wśli-
zgnąć do tuneli, a nawet dotrzeć do głównej części
instalacji, zanim niechybnie zostanie wykryty.
Jeśli taki wyczyn powiódł się już jakiemuś śmiał-
kowi, to do tej pory nie ogłosił on swoich odkryć.
Jednak gdy tylko ktoś bez ostrzeżenia zniknie z mia-
sta, natychmiast zaczynają się plotki, że wsadził nos,
gdzie nie trzeba, został złapany i umieszczony w taj-
nym więzieniu federalnym.

46
AMERYKAŃSKA

47
PĘTLA
O4
ROZDZIAŁ

ŻYCIE W POLSCE 49

CO MOŻNA ROBIĆ W LATACH 80. 51

REMBERTÓW: NAPRZÓD, MARSZ! 53

REMBERTÓW – CO I GDZIE? 54

LASY REMBERTOWSKIE 55

SULEJÓWEK 58

ŁĄCZNIK 58

POLSKA PĘTLA 59

POLSKA PĘTLA
Pętla stanowi prawdopodobnie najważniejsze odkrycie Zachodu.
Jednak blok wschodni nigdy nie zamierzał pozostać w tyle – nawet
na chwilę. W tym celu stworzono Zjednoczony Instytut Badań nad
Fizyką Wysokich Energii, zwany też Interfizem. Naukowców z kra-
jów Układu Warszawskiego zebrano w pięciu polskich miastach,
w których znajdują się garnizony wojsk radzieckich, i utworzono
tam specjalne ośrodki badawcze. Znane są lokacje czterech z nich:
w podwarszawskim Rembertowie, położonej niedaleko P ­ oznania
Wrześni, na południu w  ­Legnicy i  w  umiejscowionej przy samej
granicy z ZSRR ­Czeremsze. Ostatnia, piąta lokalizacja owiana jest
absolutną tajemnicą – jedyne, co o niej wiadomo, to fakt, że mieści
się nad jakąś rzeką lub jeziorem.
Specjaliści z ZSRR, Bułgarii, Czechosłowacji, NRD,
Polski, Rumunii i Węgier zostali już w latach 50. in-
ternowani i porozwożeni po tych pięciu placówkach.
Przyświecać im miał wyłącznie jeden cel: prześci-
gnąć osiągnięcia swych zachodnich odpowiedników.
Oczywiście główny nacisk położono na potencjał
militarny wynikający z wszystkich pojawiających się
odkryć. Opracowania DART-u zostały wykradzio-
ne, a niektóre zespoły rozwijały je w polskich warun-
kach, zgłębiając tajemnice teleportacji. Kilku innym
grupom naukowców udało się stworzyć wyjątkową
wersję Pętli, składającą się z pięciu autonomicznych,
ale połączonych ze  sobą w niewytłumaczalny spo-
sób akceleratorów, oznaczonych symbolami od P1
do P5. Jeszcze inne departamenty dostosowywały
nowe technologie do potrzeb centralnie planowanej
gospodarki, zwłaszcza w kontekście przemysłu  –
w ydobywczego, przetwórczego i mechanicznego.
­ niaki – połączone ze sobą łodzie podwodne i  nie-
Plotki mówią także o naukowcach zaangażowanych
w supertajny projekt. Jest to przedsięwzięcie tak
istotne, że pełną wiedzę na temat postępujących prac
ma tylko jedna osoba w każdej z pięciu placówek.
Projektowi nadano kryptonim „Гости”.
Po polsku znaczy to „Goście”.
ŻYCIE W POLSCE
Nawet jeśli lata 80. za Żelazną Kurtyną nie są spe-
cjalnie czadowe, młodzież czuje już unoszącą się
w  powietrzu zmianę – i stara się wycisnąć ją do
ostatniej kropli.
POLSKA W LATACH 80.
Polska w epoce Pętli różni się od kraju z twoich
wspomnień. W kopalniach węgla pracują ­g łównie
roboty. Bałtyk nieustannie patrolują tak zwane Bliź-
wielkie magnetynowe sterowce.
49
ROZDZIAŁ O4
H
DZIESIĘĆ KSIĄŻEK MŁODZIEŻOWYC
■ „Przygody Scyzor yka”
Ożogowska (1980)
– Han na ­
rpn iowa”
■ „Id a sie
– Mał gor zat a Musierowicz (1981)
■ „Wielk ie zasługi”
– Joa nna Chm ielewska (1981)
■ „Li mes inferior”
– Jan usz A. Zajdel (1982)
■ „Szkol ny lud, Okulla
i ja”
und Niz iur ski (19 82)
– Edm
lok aln a”
■ „Wi zja
– Sta nisław Lem (1982)
” chodniego kina i wierzy, że Polacy powinni robić
■ „Fort nad Ath abaską
– Sat -Ok h, Yac kta -Oy a (1985)
■ „Pa n Sam och odz ik i człowiek z UFO”
– Zbigniew Nienacki (1985)
■ „Tomek w Gra n Cha co”
– Alfred Szklarski (1987)
■ „Rozpa d połowiczn y”
88)
– Edm und Wnu k-Lipiński (19
Gigantyczne AKR-y (Autonomiczne Kombajny Rol-
nicze) pełzną niestrudzenie po olbrzymich, skolek-
tywizowanych polach.
Ale Dzieciaki nie poświęcają tym wszystkim
cudom większej uwagi. Dla nich maszyny są co-
dziennością. Znacznie ważniejsza jest nowa para
dżinsów, kaseta VHS z filmem o Jamesie Bondzie
czy prawdziwy ananas, przywieziony przez ojca ko-
leżanki z saksów w Berlinie. Krajem wstrząsa jeden
strajk za drugim, a flagi Solidarności pojawiają się
coraz częściej w oknach w całej Polsce. Nie miej
jednak złudzeń – wolność to wciąż ledwie mrzon-
ka. Jednak nawet Dzieciaki wyczuwają przemożny,
prawie już pękający bąbel przewrotowych nastro-
jów. Dorośli chodzą do jakichś miejsc, drukują
ulotki, spotykają się z innymi dorosłymi i mówią
bardzo mądre słowa, przez co mają dla Dzieciaków
jeszcze mniej czasu niż zwykle.
Kraj jest pełen kontrastów. Polska znajduje się
pod rządami generała Jaruzelskiego, bez ustanku
grożącego społeczeństwu kolejnym stanem wojen-
nym, który może wprowadzić z dnia na dzień. Go-
dzina policyjna nie jest niczym niezwykłym, a ulice
są regularnie patrolowane przez milicję i  wojsko.
50
W tym samym czasie rodzą się prawdziwe gwiaz-
dy rocka, niesione entuzjazmem wygłodniałego
zachodnich wrażeń narodu. Alkoholizm to naj-
powszechniejsza choroba w kraju, ale ludzie upijają
się Chivasem, który jest tańszy niż zwykła wódka
z powodu dziwnego traktatu handlowego zawarte-
go przez sekretarza skarbu. To z kolei powoduje,
że lokalne zakłady spirytusowe upadają, wpycha-
jąc jeszcze więcej osób w kojące ramiona nałogu.
Niektórzy nauczyciele próbują przemycić uczniom
nieco wiedzy na temat prawdziwej historii kraju,
a  ich należący do partii koledzy donoszą na nich
i wysyłają do więzień.
Branża filmowa przeżywa totalny boom, po-
nieważ minister kultury ma obsesję na punkcie za-
lepsze filmy niż ich kapitalistyczni koledzy o zgniłej
moralności. Z tego powodu filmowcy dostają milio-
ny dolarów (tak, w dewizach!), za które kręcą dzie-
ła wymykające się szponom cenzury i pokrzepiają
serca budzącego się powoli narodu.
Społeczeństwo jest wyraźnie podzielone na
tych, którzy należą do partii, i członków Solidar-
ności. Coraz częściej dochodzi do aktów obywatel-
skiego nieposłuszeństwa – mniejszych i większych,
przy czym te ostatnie prowadzą najczęściej do mi-
licyjnych łapanek oraz aresztowań. Widmo wojny
atomowej wisi ciężko nad Polską, która stanowi
kraj buforowy między ZSRR a resztą Europy. Dla-
tego właśnie w 1984 roku dochodzi do masowych
buntów w wojsku po ogłoszeniu planu wyzwolenia
Berlina Zachodniego. Operacja zostaje przez to
wstrzymana, ale wielu ojców i wiele matek, służą-
cych wtedy w Wojsku Ludowym, nigdy nie wraca
do domu. W 1986 roku, po katastrofie w Czarnoby-
lu, ma miejsce tzw. „niebieski maj”, kiedy dziesiątki
tysięcy magnetynowych dronów przez dwa tygo-
dnie spryskują cały kraj płynem Lugola. Rok 1989
i czerwcowe wybory są początkiem końca Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej.
To wspaniały czas na dorastanie. Dzieciaki mają
poczucie, że żyją w historycznej epoce. Jaki będzie
miała finał? To już kompletnie inna sprawa. Za bar-
dzo cię to nie obchodzi – ty masz trzynaście lat, grupę
prawdziwych przyjaciół i BMX-a, przysłanego przez
ciotkę, która wyemigrowała do Szwecji przed twoimi
narodzinami. Więcej ci do szczęścia nie potrzeba.
DORASTANIE W POLSCE LAT 80.
Bycie Dzieciakiem w tamtej Polsce to jednocześnie
ekscytujące i bardzo przygnębiające doświadcze-
nie. Stan wojenny, groźba kolejnego, demonstracje,
strajki – praktycznie każdy ma w rodzinie kogoś do-

tkniętego przez te wydarzenia. Po jednej lub drugiej
stronie. Perspektywa dorosłości jest właściwie abs-
trakcyjna, Mad Max to film, który wydaje się być
wręcz proroczy. Z drugiej strony, niektórzy mają
w domach pierwsze Commodore 64 lub Atari, a do
Polski dociera coraz więcej zachodnich komiksów
i filmów. W wielu miejscach można chodzić po poli-
gonach, zbierać łuski prawdziwych nabojów, bawić
się w Indian i kowbojów, czterech pancernych albo
w złe i dobre roboty.
Chociaż z zagranicy do Polski docierają zachod-
nie zabawki – pojedyncze figurki G.I. Joe, Transfor-
mersy, lalki Barbie czy kucyki My Little Pony – Dzie-
ciaki często nie znają ich kontekstu kulturowego ani
stojących za nimi opowieści. Wymyślają więc własne
i tak rodzą się pierwsze rodzime systemy RPG, które
bardzo szybko stają się najpopularniejszym sposo-
bem na spędzanie czasu, zwłaszcza w szare, deszczo-
we dni stanowiące prawie połowę roku. Większość
Dzieciaków gra w Podbój Kosmosu, grę o potężnych
maszynach zamieszkujących Księżyc, oraz w Kucy-
kowe Królestwo, RPG, w którym żyjące po dwóch
stronach Wielkiego Muru zwierzęta odkrywają ta-
jemnicze krainy pełne nieznanych stworzeń.
Rodzice są ciągle w pracy lub na partyjnych
i opozycyjnych wiecach, więc jeśli nie jesteś w szko-
le, bawisz się z rówieśnikami. Najczęstszą formą
kontroli jest meldowanie się w domu co kilka go-
dzin – zwykle przy okazji obiadu. Budowanie baz,
szałasów, okupowanie trzepaków i placów zabaw,
wyścigi po rurach ciepłowniczych, zwiedzanie
opuszczonych hal przemysłowych – tym żyjesz,
zwłaszcza w cieplejsze, wiosenne i letnie dni. Obo-
wiązek szkolny do osiemnastego roku życia sprawia,
że każdy Dzieciak spędza sporo czasu w „budzie”:
ponurej, szarej i dominującej instytucji. Symbolem
dekady staje się klucz na szyi, pozwalający nawet
młodszym uczniom wrócić po lekcjach do domu
i czekać na powrót rodziców – lub zostawić plecak
i rzucić się w wir zabawy z przyjaciółmi.
Muzyka jest formą wyrażania własnych myśli
i potrzeb. Perfect, Lady Pank, Republika, M
­ aanam –
to prawdziwi idole, których utwory słuchane są na
domowych adapterach. Wiele osób ma też dostęp do
odtwarzaczy kaset – także przenośnych. Nagrywa-
nie utworów z audycji radiowych i przegrywanie ich
z płyt jest naturalną formą docierania do nowych
szlagierów. Telewizja nie oferuje zbyt wiele, chociaż
finansowane przez ministra kultury produkcje po-
trafią przykuć do ekranów miliony ludzi. Bardzo
ważnym miejscem dla każdego Dzieciaka jest kino,
o ile znajduje się niedaleko miejsca, w którym żyje.
Tam można czasem obejrzeć nawet filmy z Zachodu.
POLSKA PĘTLA
Jeśli mama i tata są akurat zajęci czymś innym, mu-
sisz sterczeć w kolejce po trudno dostępne produkty.
Tworzone są społeczne listy kolejkowe, a  w  więk-
szości przypadków pojawiają się również kolejkowi
stróże, pilnujący, czy nikt nie próbuje oszukiwać.
Na ulicach stoją zautomatyzowane saturatory, z
których za drobne pieniądze można kupić wodę so-
dową – z malinowym syropem lub bez.
Ubrania są jednym z kluczowych elementów
określania statusu społecznego. Im więcej zachod-
nich marek masz na sobie, tym lepiej postrzegają cię
rówieśnicy. Niektóre kupuje się w sklepach dewizo-
wych, inne są pozyskiwane z zagranicy w mniej lub
bardziej legalny sposób.
Prawie wszyscy uprawiają jakiś sport, a jego ro-
dzaj zależy w większości przypadków od miejsca,
w  którym mieszkasz: wspinaczka górska, kolar-
stwo, pływanie, tenis stołowy – i oczywiście piłka
nożna, będąca absolutnym narkotykiem dla ogrom-
nej większości narodu. W 1982 roku polska repre-
zentacja osiąga wspaniały sukces: zdobywa trzecie
miejsce na Mistrzostwach Świata w Hiszpanii.
Bardzo ważne jest też, by być na bieżąco z najcie-
kawszymi powieściami dla dzieci i młodzieży – kto
nie wie, jak skończyła się ostatnia przygoda Tomka,
albo ma obsuwę z czytaniem najnowszego Pana Sa-
mochodzika, naraża się na ostracyzm społeczny.
CO MOŻNA ROBIĆ
W LATACH 80.
SZKOŁA
Szkoła jest bardzo wymagająca i traktuje Dzieciaki
stadnie, przejmując się tylko średnią ocen, a nie tym,
jak poszczególne grupy młodzieży odnoszą się do
siebie nawzajem. Rodzice są wiecznie czymś zajęci,
a nauczyciele – przynajmniej oficjalnie – muszą dbać
tylko o socjalistyczny aspekt wychowania Dzie-
ciaków. Jeśli nie chcesz więc zostać wieczną ofia-
rą któregoś ze szkolnych gangów albo, co gorsza,
pupilkiem trzymającym sztandar na pierwszomajo-
wym pochodzie (i tym samym być niewidzialnym
dla większości rówieśników) – lepiej znajdź sobie
przyjaciół, z którymi będziesz mieć wspólną pasję,
co przełoży się na znaczny wzrost jakości twojego
pozaszkolnego życia.
NA POLIGONIE
Sporo Dzieciaków kręci się w okolicach poligonu.
Jasne, patrole żandarmerii gonią was jak najgorsze
szkodniki, ale z drugiej strony – tyle tu możliwości!
Nieużywane budynki, opuszczone magazyny, stosy
51
ROZDZIAŁ O4
łusek po nabojach, gęste lasy, idealne na tajne skryt-
ki, bazy i szałasy. Naprawdę niebezpiecznie jest tu
tylko nocą. Nikt nie chce zostać trafiony zabłąkaną
ćwiczebną kulą. W ciągu dnia manewry są rzadsze,
a poza tym łatwo się zorientować, gdzie przebywa-
ją żołnierze. Mało kto potrafi się wydrzeć tak, jak
sierżant z Akademii, więc waszym systemem alar-
mowym jest sam „przeciwnik”. Poza tym, rodzice
tu właściwie nie zaglądają (chyba że pracują w woj-
sku), więc najciekawsze sprawy można załatwić
właśnie na poligonie.
GRANIE I SŁUCHANIE MUZYKI
Mnóstwo miejsc oferuje doskonałe warunki do słu-
chania lub tworzenia muzyki. Garaże, szkolne sale,
dom kultury – to tutaj poznajecie polskie i  zagra-
niczne szlagiery, a wielu z was zakłada swoje pierw-
sze zespoły. Jeśli czegoś nie można odmówić czasom
PRL, to z pewnością dostępu do instrumentów mu-
zycznych, choć być może nie są najwyższej jakości.
Rock, punk, poezja śpiewana, czyli gatunki, które
52
da się w prosty sposób odtworzyć bez dostępu do
niezbędnych mijającej epoce disco s­yntezatorów,
przeżywają prawdziwy rozkwit. Każdy chce usłyszeć
nowego Kaczmarskiego, zostać kolejnym H ­ ołdysem
albo chociaż zagrać koncert dla kolegów i  koleża-
nek ze szkoły. Bardzo częstym widokiem są więc
trzy- lub czteroosobowe grupki podobnie ubranych
Dzieciaków, które z większymi i mniejszymi toboł-
kami pod pachą znikają w jakiejś „sali prób”. Już
dwunastolatki są w stanie nauczyć się kilku akordów
na gitarze, marząc przy tym o światłach jupiterów.
GRY
RPG-i są bardzo popularnym i łatwym sposo-
bem na zapełnienie sobie czasu. Oprócz Podboju
Kosmosu czy Kucykowego Królestwa, do niektó-
rych Dzieciaków docierają anglojęzyczne wydania
Zewu Cthulhu czy Dungeons & Dragons. Coraz
popularniejsze stają się także gry planszowe – i to
nie tylko klasyczne warcaby, ale takie tytuły jak
Władca Pierścieni czy Obcy albo pierwsze wydanie
 POLSKA PĘTLA
około dziesięciu tysięcy osób, z czego półtora tysią-
ca to obsada radzieckiej bazy. Duża część terenów
to gęste lasy, przeplatane poligonami, torami kole-
jowymi i zamkniętymi wojskowymi drogami.
Linia kolejowa rozdziela Rembertów na dwie
części: północny Stary Rembertów i południowy
Nowy Rembertów. W Starym Rembertowie znajdu-
ją się głównie domy jednorodzinne oraz wojskowa
uczelnia i poligon. To ta dziksza część osiedla, gęsto
zalesiona i mniej zaludniona. Na Nowy Rembertów
składają się nowe bloki, wybudowane na potrzeby
przybywających tu wojskowych spoza miasta, baza
armii radzieckiej oraz parafia Matki Boskiej Zwy-
cięskiej, będąca lokalnym centrum opozycji. Więk-
szość Dzieciaków ma absolutny zakaz wstępu na
tereny wojskowe – zarówno polskie, jak i radziec-
kie. Ale czym są płoty i szlabany dla grupy żądnych
wrażeń nastolatków?

KTÓRĘDY?
Dzieciaki jeżdżą na rowerach albo po prostu cho-
dzą na piechotę. Komunikacja miejska jest spraw-
na, ale autobusy jeżdżą rzadko. Kolejka podmiej-
ska ma w Rembertowie tylko jedną stację, łączącą
Warszawę z południowo-wschodnią częścią kraju
– pociągi odjeżdżają w kierunku Tłuszcza i ­M ińska
Mazowieckiego.

DZIESIĘĆ POLSKICH ALBUMÓW

­ agii i Miecza. Wystarczy pokazać pudełka przy-
M
jaciołom, by zyskać towarzyszy fantastycznych po- ■ Krzyk – Jacek Kaczma
rski (1981)
dróży na długie lata. ■ Maa nam – Maa nam (19
81)
■ Unu – Per fect (1982)
■ Lad y Pan k – Lad y Pan
REMBERTÓW: ■ Odd ział Zam knięty
k (1983)

NAPRZÓD, MARSZ! ■
– Odd ział Zam knięty (1983)
Heavy Metal World – TSA (19
83)
Rembertów jest podmiejskim osiedlem warszaw- ■ Nieustanne tan go – Rep ublika
skiej Pragi-Południe. Otoczony lasami, przecięty
(1984)
■ Historia podwod na – Lech Jan
erk a
wpół linią kolejową, po jednej jej stronie ma Akade- (1986)
mię Sztabu Generalnego, a po drugiej gigantyczną ■ Posłuchaj to do ciebie – Kul
t (1987)
jednostkę radzieckiej armii. Zbudowano tu kilka ■ Kolaboracja – Dezerter (1987)
klastrów bloków mieszkalnych, ale sporo obywa-
teli wciąż żyje w domach jednorodzinnych. Ulice
mają nazwy typu „Kapitanów”, „Komandosów”
lub „Markietanki”. W większości rodzin przynaj-
mniej jedna osoba pracuje w którejś z okolicznych
wojskowych instytucji. Centrum życia kulturalne-
go stanowi Akademia ze swoim Domem Oficera,
basenem, kasynem i kinem. W Rembertowie żyje

53
ROZDZIAŁ O4
REMBERTÓW
– CO I GDZIE?
Jeśli mieszkasz w Rembertowie w latach 80., to
pewnie osiedle jest całym twoim światem. Jasne,
może bujniesz się czasem z rodzicami do Sulejów-
ka albo nawet do Warszawy (chociaż Rembertów
jest częścią miasta, to wszyscy, jadąc do centrum,
mówią, że jadą „do miasta” albo „do Warszawy”),
a  w  ciepłe dni wybierzecie się całą rodziną popły-
wać nad Zalew Zegrzyński, jednak na co dzień
okoliczne lasy stanowią granicę terenów, po któ-
rych zwykle się poruszasz.
POLANKA NA POLIGONIE
Polanka znajdująca się na uboczu poligonu Aka-
demii jest jednym z najpopularniejszych miejsc dla
wszystkich Dzieciaków z Rembertowa. To idealna
przestrzeń na ognisko, wypróbowanie nowej procy
albo po prostu posiedzenie z przyjaciółmi. W ciągu
dnia prawie zawsze ktoś tam jest, chyba że akurat
odbywają się manewry – choć w tej części poligo-
nu zdarza się to naprawdę rzadko, jakby wojskowi
z jakiegoś powodu nie chcieli tutaj ćwiczyć.
DOM KULTURY
Rembertowski Dom Kultury znajduje się przy ulicy
Zwycięstwa w Nowym Rembertowie – w połowie
drogi między parafią a bazą wojskową. Pani Ania
Lechowicz, kierowniczka tej placówki, bardzo przy-
chylnie patrzy na odwiedzające instytucję Dzieciaki.
Jeśli chcesz skorzystać z sali prób, zagrać w większą
planszówkę albo po prostu posiedzieć i poczytać –
drzwi Domu zawsze stoją przed tobą otworem.
PARAFIA MATKI BOSKIEJ ZWYCIĘSKIEJ
Proboszcz parafii, ksiądz Bolek, to zaciekły opozy-
cjonista. W kościele często odbywają się potajem-
ne spotkania antykomunistycznego podziemia, a
gdy zrobi się gorąco, demonstranci mogą znaleźć
schronienie w zimnych murach kościoła. Drzwi do
budynku nigdy nie zamyka się na klucz, jeśli więc
sam potrzebujesz się przed czymś schować, kościół
może być idealną kryjówką. Ostatnio jednak ksiądz
Bolek zdaje się być nieobecny, jakby jego myśli zaj-
mowały jakieś poważne i tajemnicze sprawy.
BASEN
Tak naprawdę w Rembertowie są dwa baseny – je-
den kryty na terenie Akademii, a drugi otwarty,
na skraju uczelni i osiedla kilku bloków. O ile ten
pierwszy jest zwykłą pływalnią, o tyle drugi w le-
cie staje się prawdziwym rajem. Mnóstwo Dziecia-
54
DZIESIĘĆ POLSKICH KOMIKSÓW
■ „Thorgal” – Grzegorz Rosiński,
Jean Van Hamme (od 1978)
■ „Kajko i Kokosz” – Janusz Chris
ta
(od 1972)
■ „Tytus, Romek i A’Tomek”
– Henryk Jerzy Chmielewski (od 1957)
■ „Ekspedycja. Bogowie z kosmosu”
– Bogusław Polch, Arnold Mostowicz,
Alfred Górny (1982-2003)
■ „Przygody Jonki, Jonka i Kleksa”
– Szarlota Pawel (1980)
■ „Skąd się bierze woda sodowa”
– Tadeusz Baranowski (1980)
■ „Doman” – Andrzej O. Nowakowski
,
Janusz Florkiewicz (1987-1988)
■ „Funky Koval” – Bogusław Polch,
Maciej Parowski, Jacek Rodek
(1987-2011)
■ „Binio Bill” – Jerzy Wróblewski
(od 1980)
■ „Relax” (magazyn) – m.in Janusz
Christa, Grzegorz Rosiński,
Jerzy Wróblewski, Tadeusz Baranowski
(1976-1981)
ków robi tu karty pływackie, a nawet zdobywa sto-
pień Młodszego Ratownika Wodnego pod czujnym
okiem rodzeństwa Marii i Aleksandra Szaniawskich
– bliźniąt, zatrudnionych w Akademii w charakterze
instruktorów pływania.
STACJA KOLEJOWA
Stacja mieści się dokładnie w środku Rembertowa,
sam peron pomiędzy torami, a naprzeciwko (po stro-
nie Starego Rembertowa) stoi niszczejący, ale kiedyś
z pewnością piękny budynek dworcowy. Niektóre
Dzieciaki twierdzą, że nocami zatrzymują się tu po-
ciągi bez rozkładu – co nie byłoby dziwne na stacji
wojskowego osiedla, ale nad tymi pociągami podob-
no zawsze unosi się wielka magnetynowa jednostka
wojskowa z bronią wycelowaną w wagony.
KINO WOJSKOWE
Znajdujące się na terenie Akademii kino jest kinem
głównie z nazwy. Owszem, od wielkiego dzwonu moż-
na zobaczyć tu w ciągu dnia jakiś stary film, ale bu-
dynek pełni głównie funkcję klubu dla podoficerów.
Wieczorami odbywają się tu dancingi, a popołudnia-
mi różne inne dorosłe imprezy: odczyty, spotkania,
przemówienia. Jednak kilka pomieszczeń w  piwnicy
jest rzadko używanych, co sprawia, że  są idealnym
miejscem do przechowywania różnych znalezisk.

LASY REMBERTOWSKIE
Na wschód od Rembertowa ciągnie się ogromna
połać lasu, dochodząca aż do jednostki inżynierii
czołgowej w Sulejówku. Lasy są świetnym terenem
rekreacyjnym, idealnym na rodzinne przejażdżki
rowerowe, spacery, zbieranie grzybów czy pikniki.
Co  prawda incydent na Bagnie Jacka we wrześniu
1981 roku, kiedy zniknęło tam jednego popołudnia
jedenaście osób, nieco wystraszył mieszkańców,
ale pamięć o tych wydarzeniach powoli się zaciera.
BAGNO JACKA
Torfowe, prawie dwudziestohektarowe bagno rojące
się od małych żab, kijanek, ptasich gniazd, a także
innych, niezwykle interesujących elementów fauny
i flory. Znajduje się o kilkanaście minut jazdy rowe-
rem od wschodniego krańca Rembertowa. Czasami
można tam spotkać ornitologów. Ciekawostką są też
POLSKA PĘTLA
dziwne, przypominające podziemne grzmoty dźwię-
ki, które można tu niekiedy usłyszeć, przypisywane
przesuwaniu się podziemnych gazów.
Parę lat temu spory obszar bagna został „zago-
spodarowany” przez władze i służy teraz jako zło-
mowisko. Z trzęsawiska wystają kadłuby potężnych
okrętów magnetynowych, można się też natknąć na
szczątki robotów i mniejszych maszyn.
TRAKCJA WYSOKIEGO NAPIĘCIA
Przez cały las prowadzi trakcja wysokiego napię-
cia, łącząca jednostkę inżynieryjną w Sulejówku
z Akademią. W jej okolicy słychać nieustające niskie
buczenie prądu, a pod kablami znajduje się dziesię-
ciometrowa przecinka. Wysokie na dziesięć metrów
słupy potrafią kusić co odważniejsze Dzieciaki, jed-
nak nikt przy zdrowych zmysłach nie zbliży się do
samych kabli. To bardzo niebezpieczne!
55
ROZDZIAŁ O4

w
rtakó
a
Czw

aleja Sztandarów
artakó
w AKADEMIA Pola
pol
Czw
SZTUKI
S T A R Y R E M B E R T Ó W WOJENNEJ
Liceum
ogólnokształcące

Kino
wojskowe

Basen

Strażacka
St
ra
ża
ck

Szkoła
a

podstawowa
Stacja Biblioteka
kolejowa

ale
ja
Ko
Dom man
kultury dos
ów Biblioteka
Kościół
Matki Boskiej
N O W Y R E M B E R T Ó W Zwycięskiej

ŁĄCZIENCIKK
A
Grz
ybo
RADZ wa
JEDNOSTKA
lna
Wspó

56
 POLSKA PĘTLA
REMBERTÓW

PĘTLA
MAPA TERENÓW
0 200 400 600 800 1000
m

Park/Las Trakcja wysokiego

napięcia
anka na Tereny zamieszkałe
ligonie
Ulice

Zbiorniki wodne

Bagno Jacka
Studnia
życzeń

S U L E J Ó W E K
0 200 400 600 800 1000
m

NWIT
Hotel
I
Syrenka

Szpital
na wojskowy

130930

57
ROZDZIAŁ O4

STUDNIA ŻYCZEŃ
W bliższej, zachodniej części lasu można natrafić na
maleńkie jeziorko o średnicy nie większej niż dwana-
ście metrów. Jest ono jednak nietypowe, bo właściwie
nie ma strefy przybrzeżnej – dno od razu zapada się
bardzo głęboko. Woda, choć gładka, jest wyjątkowo
ciemna, nie widać więc, jak daleko sięga. Samo je-
ziorko nie zarasta, co oznacza, że zbiornik musi gwa-
rantować jakiś ruch wodzie lub mieć niezwykły skład
chemiczny. Miejscowi tu raczej nie nurkują.

SULEJÓWEK
Najbliższym miasteczkiem (nie licząc oczywiście samej
Warszawy) jest położony na wschodzie Sulejówek.
W ukochanym mieście Józefa Piłsudskiego znajduje się
obecnie inżynieryjna jednostka wojskowa. Założono
ją po wojnie z myślą o czołgach; obecnie projektuje
i konserwuje wojskowe pojazdy magnetynowe.

INWIT
Zamknięta wojskowa jednostka badawcza, do któ-
rej postronni nie mają wstępu. W 1967 roku doszło
tu do jakiegoś wypadku, po którym wymieniono
całą obsadę Instytutu Nowej Wojskowości, Inży-
nierii i Transportu (miejscowi nazywają go po pro-
stu INWIT-em). Podobno miało to coś wspólnego
z awarią trakcji elektrycznej z Rembertowa.

SZPITAL WOJSKOWY
W Sulejówku mieści się też szpital wojskowy, z któ-
rego korzystają zarówno żołnierze, jak i ich ­rodziny.
Miejscowa ludność też jest tam leczona, aczkolwiek
personel zwykle stara się ich przekierować do in-
nych placówek – sami mają roboty aż nadto. Dyrek-
torem szpitala jest od września 1981 roku doktor
Dmytro Wyhimirowicz, pochodzący z Ukrainy.
HOTEL SYRENKA
Maleńki, dwupiętrowy hotelik, postawiony tuż przy
murze INWIT-u. Trudno sobie wyobrazić, jak może
funkcjonować, ponieważ z zewnątrz wygląda na
maksymalnie sześcio- lub siedmiopokojowy. Niektó-
rzy twierdzą jednak, że większość hotelu znajduje się
pod ziemią. Podobno w ten sposób jest lepiej dosto-
sowany do potrzeb swoich gości.
ŁĄCZNIK
Od lat 50. w Nowym Rembertowie stacjonuje
20.  Brygada Łączności Rządowej. Oficjalnie jest to
tylko wojskowe centrum łącznościowe, jednak pra-
wie od początku było jednocześnie jednym z pięciu
centrów badawczych, w których naukowcy Układu
Warszawskiego rozwijali nowe technologie. Wielu
z nich pracuje jednocześnie po drugiej stronie torów,
w Akademii Sztabu Generalnego, ucząc przyszłych
żołnierzy o możliwościach, które pojawiły się wraz
z  wdrożeniem magnedysków i  innych rozwiązań.
Jednostka objęta jest oficjalnym zakazem wstę-
pu osób postronnych – w końcu to newralgiczne
centrum łączności (nazywane przez mieszkańców
Rembertowa Łącznikiem). Nikt nie wie do końca,
co dzieje się wewnątrz i jaką funkcję pełnią widoczne
w pogodne dni, unoszące się nieruchomo nad Łącz-
nikiem olbrzymie, magnetynowe konstrukcje. Wszy-
scy jednak doświadczają częstych spadków napięcia,
a  przynajmniej raz w  miesiącu kompletnych awa-
rii prądu. Nikt nie powie tego oczywiście na głos,
ale wszyscy wskazują na Łącznik, który ma z jakichś
przyczyn pochłaniać ogromne ilości energii.
Żołnierze radzieccy rzadko opuszczają bazę, naj-
wyraźniej są w miarę samowystarczalni. Jeśli jednak
tak się dzieje, przemykają w wielkich ciężarówkach
przez Rembertów do Akademii lub Sulejówka, prak-
tycznie nigdy nie zatrzymując się po drodze. Polacy,

58

którzy pracują na terenie Łącznika, nie wypowiadają
się na temat tego, co znajduje się w środku. Dostać
się tam można wyłącznie poprzez którąś z czterech
bram wjazdowych lub pokonując trzymetrowy mur
zwieńczony drutem kolczastym. Nikt jednak nie po-
ważyłby się na tak niemądry ruch.
POLSKA PĘTLA
Uważa się, że szwedzka Pętla jest największa na
świecie, zaraz przed tą znad Zapory Hoovera.
Jednak ta, która znajduje się w Polsce, jest jakoby
rozbita na pięć części. Nie wiadomo, jak to może
działać, jednak z pewnością jeden z elementów
układanki znajduje się w Rembertowie. Osiedle
jest bogate w wody głębinowe, które mają chłodzić
układ – i  tyle mniej więcej może wiedzieć prze-
ciętny mieszkaniec okolicy. Podobno przy użyciu
wynalazku jakiegoś bułgarskiego naukowca udaje
się połączyć działanie wszystkich części Pętli: war-
szawskiej, wrześnieńskiej, legnickiej, czeremszań-
skiej i jeszcze jednej, ukrytej gdzieś nad jeziorem
czy rzeką. Pracownicy Akademii, INWIT-u, a tym
POLSKA PĘTLA
bardziej Łącznika nie puszczają jednak pary z ust.
Najciekawsze jest jednak to, że wiszące nad Łącz-
nikiem magnetynowe konstrukcje od czasu do cza-
su – zwłaszcza w burzowe noce – rozświetlają się
jak gigantyczne jupitery. Można zaobserwować,
że światła skierowane są nie na ziemię, a w niebo.
Dzieciakom oczywiście nie wolno, jak wszyst-
kim postronnym osobom, zapuszczać się na teren
Łącznika, jednak wieża stojącego nieopodal ko-
ścioła jest doskonałym punktem obserwacyjnym do
podziwiania tych dziwnych rozbłysków. Niektórzy
przysięgają, że widzą w światłach jakieś kształty,
które mają unosić się jeszcze wyżej na niebie, kilo-
metry nad ziemią.
Faktem jest też, że – być może ze względu na
wyjątkową izolację sowieckich żołnierzy od miesz-
kańców – istnienie jednostki w żaden istotny, nega-
tywny sposób nie wpływa na życie rembertowian.
No, może te spadki napięcia są irytujące, ale w po-
równaniu do historii, jakie słyszy się o radzieckich
sołdatach, to tutaj naprawdę nie ma na co narzekać.
59
O5
ROZDZIAŁ

TYPY 61

DZIWACZKA 62

HARCERKA 63

KOMPUTEROWIEC 64

ŁOBUZ 65

METALÓWA 66

MÓL KSIĄŻKOWY 67

POPULARNY DZIECIAK 68

PUNK 69

SPORTOWIEC 70

WIEŚNIAK 71

WIEK 72

CECHY 72

PUNKTY SZCZĘŚCIA 72

UMIEJĘTNOŚCI 72

DZIECIAKI
PRZEDMIOTY 73

PROBLEM 73

MOTYWACJA 74

DUMA 74 Echokula leżała w wypełnionej żwirem dziurze. Podmuchy wia-

RELACJE 74
tru sprawiały, że jej stalowe ściany rezonowały, dobywając z wnę-
trza obiektu ledwo słyszalną melodię. Kalle i Olof natychmiast
OPARCIE 75 wbiegli do środka i zaczęli krzyczeć, sprawdzając, czy jest echo.
STANY 76
Nad kulą krążyła para spłoszonych rybołowów. Ja zostałem na
zewnątrz, bo nagle przypomniałem sobie, jak pierwszy raz byłem
DOŚWIADCZENIE 76 tutaj z dziadkiem. Teraz zdaję sobie sprawę, że chyba nigdy wcze-
IMIĘ 76
śniej nie doświadczyłem uczucia nostalgii. Dziwne: środek wakacji
i trzech dziewięciolatków, z których jeden przerwał zabawę, by po-
OPIS 76 wspominać dawne czasy.
ULUBIONY KAWAŁEK 76

BAZA 76

PYTANIA 77
W Tajemnicach Pętli każdy gracz tworzy swojego
Dzieciaka. Poniżej przedstawiono ten proces krok
po kroku. Na kolejnych stronach wszystkie kroki są
dokładnie opisane.
1. Wybierz Typ swojej postaci.
2. Zdecyduj o swoim wieku – pomiędzy 10 a 15 lat.
3. Rozdziel między cztery Cechy tyle punktów, ile
wynosi twój wiek, przydzielając każdej mini-
mum 1 i maksimum 5 punktów.
4. Określ liczbę Punktów Szczęścia – wynosi ona
15 minus twój wiek.
5. Rozdziel 10 punktów pomiędzy umiejętności.
Poziom trzech umiejętności kluczowych dla two-
jego Typu może wynosić najwyżej 3. Pozostałym
umiejętnościom możesz przydzielić maksymalnie
1 punkt.
6. Wybierz Wyjątkowy Przedmiot.
7. Wybierz Problem.
8. Wybierz Motywację.
9. Wybierz Dumę.
10. Określ Relacje z innymi Dzieciakami i Bohate-
rami Niezależnymi.
11. Wybierz Oparcie.
12. Nadaj swojemu Dzieciakowi imię.
13. Stwórz krótki opis.
14. Wybierz ulubioną piosenkę.
KOLEJNE KROKI WYKONAJCIE WSPÓLNIE:
15. Wymyślcie Bazę waszej grupy.
16. Odpowiedzcie na pytania Mistrza Gry.
TYPY
Wybierz Typ dla swojego Dzieciaka. Najlepiej będzie, jeśli
każdy Dzieciak w grupie będzie reprezentował inny Typ.
Na następnych stronach znajdziesz osiem Ty-
pów Dzieciaków z wydania oryginalnego Tajemnic
Pętli, a także dwa nowe, które zostały stworzone
specjalnie na potrzeby polskiej edycji.
61
ROZDZIAŁ O5

DZIWACZKA
Wyśmiewają się z twoich ubrań, zainteresowań, słownictwa.
Nazywają cię „dziwaczką”, ale nie dbasz o to. Nic nie wiedzą
o tym, co dzieje się w twojej głowie i sercu, ani przez co prze-
szłaś. Chcesz, żeby świat widział, że się różnisz. Pewnego dnia
okaże się, że jesteś lepsza od wszystkich.

UMIEJĘTNOŚCI KLUCZOWE:
skradanie się, śledztwo, empatia

WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Brzytwa
■ Szkicownik
■ Szczur

PROBLEM
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Mój ojciec jest komunistą.
■ Brat robi w swoim pokoju dziwne rzeczy.
■ Dzieciaki znęcają się nade mną w szkole.

MOTYWACJA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Mówią, że jestem najbardziej ciekawską osobą
na świecie.
■ Przyciągają mnie rzeczy inne i dziwne.

DUMA ■ Chce, żeby ją nazywać Majsan [Stacey] [­Amanda],

Wybierz jedną lub wymyśl własną: i jest ode mnie starsza. Mieszka zupełnie sama w domu
■ Nie jestem heteroseksualna. pod Kungsbergą [Hemenway] [­Sulejówkiem]. Niena-
■ Mama mówi, że jestem piękna. widzi wszystkich dorosłych.

RELACJE Z INNYMI DZIECIAKAMI OPARCIE

Wybierz lub wymyśl jedną dla każdego innego
Dzieciaka:
■ On/ona nie wie, że go/ją kocham.
■ Jej/jego rodzice pozwalają mi u nich mieszkać.
■ Kiedyś się nie lubiliśmy/lubiłyśmy. Teraz się przy-
jaźnimy. Przynajmniej tak mi się wydaje.
RELACJE Z BOHATERAMI NIEZALEŻNYMI
Wybierz dwie lub wymyśl dwie własne:
■ Ufam tylko pastorowi Hans-Erikowi [­Josephowi]
[księdzu Bolkowi] z Wäsby [parafii Św. Krzysztofa]
[Matki Boskiej Zwycięskiej]. Ale teraz gdzieś przepadł.
■ Inny dzieciak, Björn [Bryan] [Edek], wyznał mi,
że jego kumpel Peter [Darek], który pracuje w Skle-
piku z Marzeniami, planuje zrobić coś niedobrego.
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Babcia
■ Mama/tata innego dzieciaka
■ Sąsiad/sąsiadka
TYPOWE IMIONA
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Imiona żeńskie: Marianne, Sara, Anna-Lena,
Ida [Sandra, Amy, Michele, Christina] [Janka,
­Marianna, Weronika, Kornelia]
■ Imiona męskie: Nikodemus, Carl-Ingvar, S ­ imeon,
Gustaf [Jeffrey, Charles, Edward, ­Peter] [Karol,
Miron, Bartek, Remik]
■ Przezwiska: Ärret, Fladdermusen, Psykot, ­ Nisse
[Freaky, Commie, Ghost, Rat] [Ufo, Koala, Ł­ uska,
Jawa]

62
 DZIECIAKI
HARCERKA
Lubisz pomagać innym, na twoim słowie można polegać
jak na Zawiszy i jako jedyna z ekipy wiesz, jak rozpalić
porządne ognisko. Każde lato spędzasz na obozach, zdo-
bywając nowe sprawności. Niejedną noc przesiedzieliście
razem z przyjaciółmi z drużyny na nocnej warcie, opowia-
dając sobie straszne historie. Może i miałaś niezłego pietra,
ale nikt ci tego nie udowodni!

UMIEJĘTNOŚCI KLUCZOWE:
ruch, urok, śledztwo

WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Latarka
■ Scyzoryk
■ Menażka

PROBLEM
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Tak naprawdę boję się ciemności.
■ Tęsknię za koleżankami z obozów.
■ Rodzice chcą się przeprowadzić do innego miasta.

MOTYWACJA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Chcę prowadzić własną drużynę.
■ Jestem dobrą osobą.
DUMA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Wszyscy wiedzą, że mogą na mnie liczyć.
■ Umiem poradzić sobie w lesie.
RELACJE Z INNYMI DZIECIAKAMI
Wybierz lub wymyśl jedną dla każdego innego
Dzieciaka:
■ Jeździliśmy kiedyś razem na obozy.
■ Uczy mnie grać na gitarze.
■ Szukamy razem tropów zwierząt w lesie.
RELACJE Z BOHATERAMI NIEZALEŻNYMI
Wybierz dwie lub wymyśl dwie własne:
■ Drużynowa Magda nie pozwala nam wchodzić
do pewnej części lasu. Nie pójdę tam, chociaż
mnie to ciekawi.
■ Mój brat za każdym razem próbuje mnie ośmie-
szyć przy swoich starszych kumplach. Razem
gdzieś znikają i nie chcą, żebym za nimi łaziła.
■ Kiedyś na nocnych podchodach w lesie widziałam
tego naukowca z Pętli przekradającego się między
drzewami. Ciekawe, czy on też mnie zauważył.
OPARCIE
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Zastępowy mojej drużyny
■ Bibliotekarka
■ Nauczyciel WF-u
TYPOWE IMIONA
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Imiona żeńskie: Giselle, Siegrun, Veronica, S
­ olfrid
[Justine, Monica, Charlotte, Ava] [Ela, Beata,
­Paulina, Jolka]
■ Imiona męskie: Halfdan, Dagfinn, Rolf, Sven
[Arthur, Rupert, Franklin, Rudyard] [Adam,
Konrad, Marcin, Robert]
■ Przezwiska: Kotten, Grodan, Lalle, Gandalf
[Apache, Maidenhead, Strong Oak, Racoon]
[Puszczyk, Dzikus, Zawisza, Kora]

63
ROZDZIAŁ O5

KOMPUTEROWIEC
Doskonale wiesz, co w życiu jest najważniejsze – po-
bicie rekordu w Super Mario Bros, stworzenie rewolu-
cyjnego programu na swoim komputerze, zrozumienie,
jak działają roboty, albo rzucenie zaklęcia, które ura-
tuje całą drużynę w czasie sesji RPG. Kogo obchodzi,
co myślą inni?

UMIEJĘTNOŚCI KLUCZOWE:
programowanie, analiza, pojmowanie

WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Komputer
■ Kieszonkowy kalkulator
■ Zabawkowy miecz świetlny

PROBLEM
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Chuligani mnie biją.
■ Moi rodzice ciągle się kłócą.
■ Ona/on nie wie, że istnieję.

MOTYWACJA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Uwielbiam łamigłówki.
■ Presja rówieśnicza zawsze na mnie działa.
DUMA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Gdy sytuacja wydaje się być beznadziejna, nie
cofam się.
■ Jestem najbystrzejszym Dzieciakiem w szkole.
RELACJE Z INNYMI DZIECIAKAMI
Wybierz lub wymyśl jedną dla każdego innego
Dzieciaka:
■ Jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi.
■ Wiele nas różni, ale mimo to wciąż się przyjaźnimy.
■ Choć on/ona źle mnie traktuje, nie zniżę się do
jego/jej poziomu.
RELACJE Z BOHATERAMI NIEZALEŻNYMI
Wybierz dwie lub wymyśl dwie własne:
■ Moja przyjaciółka Lina [Leeanne] [Luiza] powie-
działa mi, że do Wież chłodzących wprowadziły
się dziwne stworzenia. Myśli, że to kosmici.
■ Chyba każdy już ma koszmary o tym wrednym
nastolatku Peterze [Darku].
■ Moja przyjaciółka Elisabeth [Elka] napisała
program komputerowy, który łamie kody. Uży-
wamy go do podsłuchiwania zaszyfrowanych
komunikatów radiowych. Jacyś goście, którzy
zwracali się do siebie rybimi pseudonimami,
mówili, że jej matka „jest jednym z celów”.
OPARCIE
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Matka/ojciec
■ Nauczyciel przedmiotów ścisłych
■ Facet prowadzący sklep z komiksami
TYPOWE IMIONA
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Imiona żeńskie: Monika, Anette, Isabella, Lea
[Shannon, Patricia, Karen, Julie] [Wiktoria,
­Monika, Patrycja, Asia]
■ Imiona męskie: Kristoffer, Martin, Lukas, ­ Börje
[Andrew, Eric, Daniel, Timothy] [Krzysiek, Wiktor,
Marek, Paweł]
■ Przezwiska: Haren, Glasögonorm, ­ Sköldpaddan,
Svettis [Turtle, Lazer, Data, Ducky] [Spacja, Amiga,
Joystick, Pirx]

64
 DZIECIAKI
ŁOBUZ
Jesteś twardzielem (lub twardzielką), który nie wie, kiedy prze-
stać. Koledzy z klasy boją się na ciebie spojrzeć, nauczyciele
cię nienawidzą i wszyscy jęczą, że czas, byś się zmienił. Nie
rozumieją, że nie żyjesz w tym samym świecie co oni. Gdy
los daje ci w kość, gdy cię poniża, ośmiesza i rani, możesz
zrobić tylko jedno. Oddać mu z nawiązką.

UMIEJĘTNOŚCI KLUCZOWE:
skradanie się, siła, przewodzenie

WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Zapalniczka i papierosy
■ Nóż
■ Deskorolka

PROBLEM
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Rodzice mówią, że do niczego się nie nadaję.
■ Ojciec/matka dużo pije.
■ Brakuje nam pieniędzy.

MOTYWACJA narkotyki, ale nigdy bym nie ćpał i nie zależy mi

Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Zrobię wszystko, żeby wyrwać się z domu.
■ Moi przyjaciele i to, co robimy razem, to jedyna
rzecz w moim życiu, która działa.
DUMA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Pomogłem ptaszkowi ze złamanym skrzydłem.
■ Postawiłem się nauczycielowi.
RELACJE Z INNYMI DZIECIAKAMI
Wybierz lub wymyśl jedną dla każdego innego
Dzieciaka:
■ On/ona myśli, że jest lepszy/lepsza od nas wszystkich!
■ Zrobię dla niego/niej wszystko!
■ Wie, przez co przechodzę.
RELACJE Z BOHATERAMI NIEZALEŻNYMI
Wybierz dwie lub wymyśl dwie własne:
■ Ciekawe, dlaczego pastor z Wäsby [parafii
Św.  Krzysztofa] [ksiądz z parafii Matki Boskiej
Zwycięskiej] kupił materiały wybuchowe i cze-
mu jego ubrania są takie brudne.
■ Wszyscy myślą, że spotykam się z Nillem [­Mikey’em]
[Jakubem] w Väntholmen [­Hemenway Park] [lesie
za torami], bo był sławny, albo że kupuję od niego
na sławie. Tak naprawdę po prostu go lubię, choć
ostatnio gada tylko o tym, jak właścicielka firmy
NAAB [NAI] [INW] zniszczyła życie jego i wielu
innych osób.
■ Mój nauczyciel Niklas [Neil] [Łukasz] to jedy-
ny belfer, jakiego w życiu lubiłem. A teraz jest
w szpitalu i nie może się obudzić z koszmaru,
który go dręczy.
OPARCIE
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Szkolny dozorca
■ Szkolny psycholog
■ Babcia
TYPOWE IMIONA
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Imiona żeńskie: Sussy, Monika, Jenny, Emma
[Marylee, Jenna, Stacey, Charlene] [Sandra,
Majka, Ryśka, Kaśka]
■ Imiona męskie: Lenny, Dennis, Benny, Stellan
[Ray, Jerry, Troy, Steve] [Jarek, Dawid, Arek,
Leon]
■ Przezwiska: Knota, Hajen, Kicki, Nettan, ­Mange
[Knuckles, Ninja, Sharky, Bird-killer] [Sikora,
Ameryka, Łysy, Motyl]

65
ROZDZIAŁ O5

METALÓWA
Twoje życie zmieniła jedna zgrana kaseta magnetofono-
wa. Gdy piosenka dobiegła końca, wiedziałaś, że znalazłaś
prawdziwy dom. Jesteś zarąbistą metalówą, która upaja
się życiem i gra tak głośno, że pękają szyby w oknach. No
dobra, chciałabyś, żeby tak było. Tak naprawdę właśnie
nauczyłaś się chwytu C-dur na swojej gitarze elektrycznej
i niedługo w centrum kultury zaczniesz robić przesłucha-
nia do zespołu.

UMIEJĘTNOŚCI KLUCZOWE:
ruch, urok, empatia

WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Boombox
■ Gitara elektryczna
■ Skórzana kurtka

PROBLEM
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Moi rodzice niedługo się rozwiodą.
■ Kradnę pieniądze.
■ Nieodwzajemniona miłość.

MOTYWACJA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Robię to z miłości.
■ Głód życia.
DUMA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Umiem grać na gitarze.
■ Stanęłam w obronie przyjaciela.
RELACJE Z INNYMI DZIECIAKAMI
Wybierz lub wymyśl jedną dla każdego innego
Dzieciaka:
■ Kocham go/ją.
■ Nie lubimy się, ale jest członkiem zespołu.
■ Daje czadu!
RELACJE Z BOHATERAMI NIEZALEŻNYMI
Wybierz dwie lub wymyśl dwie własne:
■ Mama myśli, że jest śledzona, bo jest naukow-
czynią, ale tata uważa, że miesza się jej w głowie.
■ Moja starsza siostra dołączyła do Klubu Miło-
śników Dzikiej Przyrody. Przestała się do mnie
odzywać i wymyka się z domu w środku nocy.
■ Ta dziwna naukowczyni Lena Thelin [Diane Pe-
tersen] [Dorota Jeleniewska] to moja ciotka – co
nie znaczy, że ją lubię.
OPARCIE
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Pan od muzyki
■ Starszy brat/siostra
■ Koleś w sklepie muzycznym
TYPOWE IMIONA
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Imiona żeńskie: Frida, Janis, Branka, Tove [Lori,
Amanda, Crystal, Jamie] [Sylwia, ­Milena, Zośka,
Irka]
■ Imiona męskie: Ingmar, Niklas, Tommy, ­Alexander
[Justin, Gary, Kevin, Mark] [Ignacy, Szymon,
Przemek, Kamil]
■ Przezwiska: Slash, Axl, Ziggy, Micke [Tommy-Lee,
Spike, Ozzy, Fuzz] [Kostka, Szyna, Struna, Pogo]

66
 DZIECIAKI
MÓL KSIĄŻKOWY
Gdy czytasz, twoja wyobraźnia szybuje do państw od-
ległych o tysiące kilometrów. Rozmawiasz z szalonymi
poetami i dyskutujesz o sensie życia z filozofami, ­którzy
zmarli setki lat temu. Uczestniczysz w tajnych spotka-
niach wśród szczytów Alp lub w strzelaninach z  ra-
dzieckimi agentami. Kiedy opuszczasz świat wyobraźni,
modlisz się, by twoje pryszcze nie były tak widoczne,
i marzysz o dniu, w którym wreszcie opuścisz to miejsce,
by rozpocząć prawdziwe życie.

UMIEJĘTNOŚCI KLUCZOWE:
analiza, śledztwo, pojmowanie

WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Pies o imieniu Plutten [Tiny] [Fuks]
■ Encyklopedia
■ Szkło powiększające

PROBLEM
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Nikt nie chce mi powiedzieć, jak zmarł mój ojciec.
■ Moja siostra jest bardzo chora.
■ Łazi za mną ten dziwny człowiek.
MOTYWACJA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Chcę znaleźć odpowiedzi na najważniejsze py-
tania o życie i śmierć.
■ Chcę mieć się czym pochwalić.
DUMA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Jestem najbystrzejszym Dzieciakiem w szkole.
■ Niczego się nie boję.
RELACJE Z INNYMI DZIECIAKAMI
Wybierz lub wymyśl jedną dla każdego innego
Dzieciaka:
■ To mój rywal/rywalka.
■ Sprawię, że mnie pokocha.
■ Jesteśmy rodzeństwem lub przyjaciółmi.
RELACJE Z BOHATERAMI NIEZALEŻNYMI
Wybierz dwie lub wymyśl dwie własne:
■ Mona [Mary] [Maria], szkolna bibliotekar-
ka, była moją przyjaciółką, zanim zniknęła.
Mam pewność, że szkolny dozorca Per [Jeffrey]
[­Henryk] wie więcej, niż mówi.
■ Olofa [Gary’ego] [Jurka] z mojej klasy zaatako-
wały zwierzęta, gdy wracał na rowerze z trenin-
gu. Nie mogę pojąć, jak cała szkoła może są-
dzić, że to były wilkołaki.
■ Gdy Lena Thelin [Diane Petersen] [Dorota Jele-
niewska] straciła pracę w Pętli, słyszałam, jak
poprzysięga zemstę wszystkim mieszkańcom
miasteczka.
OPARCIE
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Mama/tata
■ Nauczyciel
■ Miejscowy pisarz
TYPOWE IMIONA
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Imiona żeńskie: Felicia, Ann-Christin, M
­ agdalena,
Gabriella [Elizabeth, Erin, Rachel, Susan] [Judyta,
Izabela, Kinga, Marzena]
■ Imiona męskie: Nils, Kristian, Magnus, Jan [Aaron,
Darren, Joshua, Thomas] [Janek, ­Zygmunt, Tomek,
Krystian]
■ Przezwiska: Ugglan, Vårtan, Plattfisk, Janne [­Frodo,
Professor, Wart, Owl] [Jajo, ­Alcybiades, Termos,
Zakładka]

67
ROZDZIAŁ O5

POPULARNY
DZIECIAK
To ty decydujesz, co w szkole jest fajne, a co obciachowe.
Wiesz, kto się w kim kocha i kto co robił przy kiosku w sobotni
wieczór. Gdy mówisz, inni słuchają. Jesteś przyzwyczajona do
tego, że wszyscy cię lubią. Nieważne, dlaczego cię kochają –
ważne, że tak jest.

UMIEJĘTNOŚCI KLUCZOWE:
znajomości, urok, przewodzenie

WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Paczka gumy do żucia
■ Pamiętnik z pikantnymi sekretami
■ Sprej do włosów

PROBLEM
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Ciotka wariatka mieszka w naszej piwnicy.
■ Mama/tata ma romans, o którym nikt nie wie.
■ Twój rywal/rywalka wie, co próbujesz ukryć.
MOTYWACJA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ To taka ulga wyrwać się spod ciężaru popularności.
■ Nienawidzę sekretów.
DUMA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Wszyscy mnie lubią.
■ Wiem wszystko o wszystkich.
RELACJE Z INNYMI DZIECIAKAMI
Wybierz lub wymyśl jedną dla każdego innego
Dzieciaka:
■ Wiem, że mnie kocha.
■ Zachowuje się dziwacznie, ale podoba mi się to.
■ Jest użyteczny/użyteczna.
RELACJE Z BOHATERAMI NIEZALEŻNYMI
Wybierz dwie lub wymyśl dwie własne:
■ Ta nowa nastolatka, Lisa [Iwona], i jej kumpele
z Klubu Miłośników Dzikiej Przyrody są nieco
przerażające. Ciekawe, co planują.
■ Szkolny dozorca Per [Jeffrey] [Henryk] chyba
mnie nienawidzi, a ja wiem, że coś ukrywa.
■ Nikt nie ma o tym pojęcia, ale była gwiazda
rocka, Nille Landgren [Mikey Hayes] [Jakub
Halenda] mieszka w niewielkiej chatce w pobli-
żu Väntholmen [­Hemenway Park] [poligonu].
Rozmawiałam z nim i powiedział, że coś strasz-
nego dzieje się w  ­Svartsjölandet [w  okolicach
Boulder City] [za torami w lesie].
OPARCIE
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Starszy brat/siostra
■ Mama/tata
■ Sławny przyjaciel rodziny
TYPOWE IMIONA
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Imiona żeńskie: Johanna, Linnea, Nikolina,
­Linda-Marie [Shannon, Kelly, Melissa, Tiffany]
[Tamara, Klara, Basia, Ania]
■ Imiona męskie: Andreas, Martin, Peter, Håkan
[John, Jason, Ryan, Sean] [Kuba, Michał, Olek,
­Sławek]
■ Przezwiska: Krille, Madde, Gabbe, Milla [Baby,
The King/Queen, Blue-eyes, Sunny] [Dziara,
King, Abba, Banan]

68
 DZIECIAKI
PUNK
Większość dorosłych nie rozumie tego, że swoim ubiorem
wyrażasz niepokój, jaki czujesz, i bunt przeciwko syste-
mowi, w którym przyszło ci żyć. Nikt ci nie będzie mówił,
kim masz być, prawda? Chociaż nie zawsze rozumiesz,
o co tak naprawdę w tym wszystkim chodzi, to do kurtki
masz poprzyczepiane mnóstwo agrafek, nosisz ramone-
skę, a irokeza stawiasz sobie w drodze do szkoły. Żeby
babcia nie widziała…

UMIEJĘTNOŚCI KLUCZOWE:
siła, znajomości, empatia

WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Łańcuch
■ Glany
■ Kaseta z ulubionymi kawałkami

PROBLEM
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Nikt nie wie, że lubię tańczyć.
■ Mojego ojca odwiedza dziwny człowiek.
■ Milicja złapała mnie na malowaniu graffiti.

MOTYWACJA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Potrzebuję pieniędzy na koncerty.
■ Chcę być częścią kapeli punkowej.
DUMA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Lubię się uczyć.
■ Moja mama jest świetną lekarką.
RELACJE Z INNYMI DZIECIAKAMI
Wybierz lub wymyśl jedną dla każdego innego
Dzieciaka:
■ Razem wymykamy się na koncerty.
■ Jest moim najlepszym przyjacielem.
■ Chciałbym/chciałabym, żeby przestała się mnie bać.
RELACJE Z BOHATERAMI NIEZALEŻNYMI
Wybierz dwie lub wymyśl dwie własne:
■ Moja wychowawczyni próbuje mnie zmusić, żebym
zmienił/zmieniła towarzystwo. A przecież ją samą
widziano z podejrzanymi typami w pobliżu Pętli.
■ Na koncertach kumple czasami dziwnie się za-
chowują.
■ Sąsiad często przewozi swoim samochodem duże
i ciężkie pudła. Mam zamiar go śledzić.
OPARCIE
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Lider lokalnej kapeli
■ Nauczycielka tańca
■ Starszy kuzyn, który ukrywa się przed wojskiem
TYPOWE IMIONA
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Żeńskie: Aina, Gilda, Raine, Vala [Wendy, Gina,
Una, Lesley] [Gośka, Róża, Magda, Hanka]
■ Męskie: Tor, Mårten, Pontus, Dag [Sid, Dave,
Tony, Hugh] [Heniek, Rysiek, Maciej, Kazik]
■ Przezwiska: Taggen, Kamikaze-Kalle, Pimme, Miffo
[Kamikaze Joe, Rotten, Mohawk, ­ Barbwire]
[­Irokez, Żyleta, Pała, Kolec]

69
ROZDZIAŁ O5

SPORTOWIEC
Czujesz się jak w domu w cuchnących potem szatniach
i na boiskach, gdy blask reflektorów przegania jesienny
mrok. Nic nie przebije uniesienia po idealnie strzelonej
bramce, zakwasów po treningu i więzi z resztą zespołu.
Gdyby tylko wszystko w życiu było takie łatwe.

UMIEJĘTNOŚCI KLUCZOWE:
siła, ruch, znajomości

WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Kij bejsbolowy
■ Kij hokejowy
■ BMX

PROBLEM
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Od czasu wypadku mój brat w ogóle nie wycho-
dzi ze swojego pokoju.
■ Nauczyciel mnie nienawidzi.
■ Nie radzę sobie z czytaniem i chcą mnie przenieść
do klasy specjalnej.

MOTYWACJA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Lubię czuć dreszczyk emocji.
■ Czuję, że tak właśnie należy postąpić.
DUMA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Mój ojciec jest strażakiem.
■ Nikt nie będzie nazywał mnie tchórzem!
RELACJE Z INNYMI DZIECIAKAMI
Wybierz lub wymyśl jedną dla każdego innego
Dzieciaka:
■ Ciekawe, czy można na niego/nią liczyć?
■ On/ona wszystko wie!
■ Wkurzająca młodsza siostra/młodszy brat.
RELACJE Z BOHATERAMI NIEZALEŻNYMI
Wybierz dwie lub wymyśl dwie własne:
■ Nowa funkcjonariuszka policji, Ing-Marie ­Blankäng
[Karen Richards] [Bożena Wiatyk] wynajęła
łódź, bo chce coś sprawdzić na jeziorze. Nikomu
nie powiedziała, co dokładnie.
■ Kilku kolegów z drużyny ma dziwne sny.
■ Ostatnio na treningu pojawiła się naukowczyni
Olivia Martinez [Wiera Nikołajenko]. Spytała
trenera, czy chcielibyśmy wziąć udział w eks-
perymencie medycznym, a ja widziałem, że coś
ukrywała.
OPARCIE
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Ojciec/matka
■ Trener drużyny
■ Siostra/brat
TYPOWE IMIONA
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Imiona żeńskie: Stina, Lisa, Hanna, Camilla
[April, Heather, Kimberly, Tammy] [Iga, Ula,
Mirka, Tośka]
■ Imiona męskie: Henrik, Kristian, Patrik, Sami
[Chad, Brock, Brad, Billy] [Patryk, Bolek, L ­ eszek,
Zbyszek]
■ Przezwiska: Pucken, Pelle, Mackan, Slangen [­Iceman,
Butch, Scooter, Sneak] [Siata, Korek, B
­ osman, Gała]

70
 DZIECIAKI
WIEŚNIAK
Inni uczniowie nabijają się z twojej opalenizny, żartów oraz tego,
jak mówisz, ale jakie ma to znaczenie, jeśli codziennie możesz
spędzać czas na polach i w lasach? Od dzieciństwa towarzy-
szyły ci zapach kukurydzy oraz muczenie krów wdzięcznych
za poranny udój. Wiesz, jak złożyć i naprawić silnik, umiesz
prowadzić traktor, polować i oprawiać zwierzynę.

UMIEJĘTNOŚCI KLUCZOWE:
siła, ruch, majsterkowanie

WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Owczarek niemiecki
■ Łom
■ Traktor

PROBLEM
Wybierz jeden lub wymyśl własny:
■ Ktoś truje naszą trzodę.
■ Jedno z rodziców nie przyjmuje do wiadomości
swojej choroby.
■ Przez pomyłkę poważnie kogoś zraniłem.

MOTYWACJA
Wybierz jedną lub wymyśl własną: ■ Widziałem, jak ten przyjezdny, były piosenkarz
■ Są na tym świecie rzeczy, o których nie śniło się rockowy Nille Landgren [Mikey Hayes] [Jakub
filozofom. Halenda], przekrada się przez las niedaleko za-
■ Potrzebują mnie. budowań NAAB [NAI] [INW].

DUMA
Wybierz jedną lub wymyśl własną:
■ Pewnego dnia moje maszyny podbiją świat.
■ Pomagam innym.
RELACJE Z INNYMI DZIECIAKAMI
Wybierz lub wymyśl jedną dla każdego innego Dzieciaka:
■ On/ona nie przeżyłaby jednego dnia w dziczy.
■ Jak mogę mu/jej pokazać, co naprawdę czuję?
■ Przyjaciel/przyjaciółka, na którym/której mogę
polegać.
RELACJE Z BOHATERAMI NIEZALEŻNYMI
Wybierz dwie lub wymyśl dwie własne:
■ Dozorca szkolny wydaje się być samotny, od
kiedy zniknęła Mona [Mary] [Maria], szkolna
bibliotekarka. Bardzo chciałbym mu pomóc.
■ Funkcjonariuszka policji Ing-Marie Blankäng [Ka-
ren Richards] [Bożena Wiatyk] poprosiła mnie,
bym pomógł jej przy łodzi w najbliższy weekend.
OPARCIE
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Tata/mama
■ Znajomy myśliwy
■ Nauczycielka jazdy konnej
TYPOWE IMIONA
Wybierz jedno lub wymyśl własne:
■ Imiona żeńskie: Lena, Greta, Åsa, Hanna-Sofia
[Mary, Lee-Anne, Laura, Dawn] [Bogusia, Janka,
Jagoda, Marta]
■ Imiona męskie: Lars, Anders, Olof, Pär [Benjamin,
Jeremy, Ronald, Todd] [Mirek, Radek, Janusz,
Wojtek]
■ Przezwiska: Traktor-Bengt, Gris-Leif, Nordman,
Nicke [Diesel, Scratch, Banjo, Buzz] [Sprzęgło,
Kosa, Snopek, Ziemniak]

71
ROZDZIAŁ O5
WIEK
W tej grze twoja postać ma od 10 do 15 lat. Mo-
żesz wybrać dowolny wiek z tego przedziału. Wiek
wpływa na wartość Cech oraz liczbę posiadanych
Punktów Szczęścia, ale także na to, jak wyobrażasz
sobie swojego Dzieciaka i jak go odgrywasz.
TWOJE URODZINY: Wymyśl datę swoich urodzin.
CECHY
Twojego Dzieciaka opisują cztery cechy, które in-
formują cię, w czym jesteś dobra oraz jak możesz
sobie poradzić z Tarapatami. Te Cechy to: ciało,
technika , serce oraz umysł . Wartość Cech wynosi
­
od 1 do 5 i wskazuje liczbę kości, którymi rzucasz
przy próbie wykaraskania się z Tarapatów.
■ CIAŁO określa, jak wysoko skaczesz, jak szybko
biegasz, jak się bijesz, skradasz i wspinasz.
■ TECHNIKA to zdolność rozumienia zasad działa-
nia maszyn i robotów, programowania urządzeń,
otwierania zamkniętych drzwi oraz konstruowa-
nia różnych rzeczy.
■ SERCE odpowiada za zdolność zdobywania no-
wych przyjaciół, kłamanie, znajomości, z kim trze-
ba, tworzenie dobrej atmosfery i przekonywanie.
■ UMYS Ł pozwala ci znaleźć słabe punkty, zrozumieć
ludzi, sytuacje oraz stworzenia, rozwiązywać ła-
migłówki, właściwie interpretować wskazówki,
a także wiedzieć, co trzeba i kiedy trzeba.
WYBÓR WIEKU
Jak łatwo zauważyć, im jesteś star-
sza, tym wyższe są twoje Cechy, ale
tym mniej masz Punktów Szczęścia do
dyspozycji. Dzięki wysoki m warto-
ściom Cech będziesz zawsze skuteczna
w określonych działa niach, ale dzięki
dużej liczbie Punktów Szczęścia sta-
niesz się bardziej elastyczna.
72
POCZĄTKOWE WARTOŚCI CECH: Pomiędzy cztery Ce-
chy rozdziel tyle punktów, ile wynosi twój wiek.
Żadna Cecha nie może być wyższa niż 5. Musisz
przydzielić przynajmniej 1 punkt do każdej Cechy.
DORASTANIE: Gdy starzejesz się o rok, otrzymujesz
kolejny punkt Cechy do wydania. Możesz go dodać
do dowolnej Cechy, ale pamiętaj, że żadna z nich
nie może być wyższa niż 5. W dniu twoich szesna-
stych urodzin z punktu widzenia tej gry nie jesteś
już Dzieciakiem. Czas stworzyć nową postać.
PUNKTY SZCZĘŚCIA
Punkty Szczęścia to zasób, którego możesz użyć,
by łatwiej poradzić sobie z Tarapatami – pozwalają
ci bowiem przerzucić kości. Tę mechanikę gry sze-
rzej opisuje Rozdział 6.
W Tajemnicach Pętli jest tak, że im młodszy
jest Dzieciak, tym więcej ma szczęścia. Gdy zaczy-
nasz grę, liczba twoich Punktów Szczęścia wynosi
15 minus twój wiek. Na początku każdej sesji gry
odzyskujesz wszystkie wydane Punkty Szczęścia.
Nie możesz oszczędzać Punktów Szczęścia pomię-
dzy sesjami, a ich liczba nigdy nie przekracza war-
tości początkowej.
Gdy starzejesz się o rok, maksymalna liczba
twoich Punktów Szczęścia na stałe spada o 1.
UMIEJĘTNOŚCI
Z każdą Cechą powiązane są trzy umiejętności.
Przedstawiają one obszary życia, w których Dzie-
ciak potrafi sobie nieźle poradzić. Poziom umie-
jętności waha się od 0 do 5 i określa liczbę kości,
które oprócz tych kości wynikających z wartości
Cechy można dodać do rzutu przy próbie po-
radzenia sobie z Tarapatami. Na początku gry
pomiędzy umiejętności rozdzielasz 10 punktów.
Poziom trzech umiejętności kluczowych twoje-
go Typu przy tworzeniu postaci może wynosić
najwyżej 3. Pozostałym umiejętnościom możesz
przydzielić maksymalnie 1 punkt.
CIAŁO
■ SKRADANIE SIĘ określa umiejętność ukrywania
się i przekradania.
■ SIŁA to zdolność dźwigania ciężkich przedmio-
tów, walki i wytrzymałości na czynniki fizyczne.
■ RUCH wskazuje, jak wysoko się wspinasz, czy ła-
two przychodzi ci utrzymanie równowagi i jak
szybko biegasz.

TECHNIKA
■ MAJSTERKOWANIE to umiejętność budowania
i  manipulowania maszynami oraz innymi
urządzeniami mechanicznymi.
■ PROGRAMOWANIE to talent do tworzenia i mo-
dyfikowania programów komputerowych oraz
elektroniki.
■ ANALIZA jest zdolnością rozumienia zasad dzia-
łania maszyn i różnych technologii.
SERCE
■ ZNAJOMOŚCI określają twoją sieć kontaktów.
■ UROK to umiejętność perswazji, oszukiwania,
zawierania przyjaźni i manipulacji.
■ PRZEWODZENIE to zdolność skłaniania innych do
wspólnego działania, a także podnoszenia ich
na duchu, gdy są przestraszeni, smutni lub zdez-
orientowani.
UMYSŁ
■ ŚLEDZTWO to zdolność odnajdowania ukrytych
przedmiotów i rozumienia wskazówek.
■ POJMOWANIE określa, czy posiadasz odpowied-
nią wiedzę albo sposobność odnalezienia jej
w bibliotece.
■ EMPATIA pozwala ci zrozumieć motywacje ludzi,
zwierząt i innych świadomych istot, a także od-
kryć ich słabe punkty.
PRZEDMIOTY
Niektóre przedmioty mogą okazać się pomoc-
ne przy radzeniu sobie z Tarapatami. Przedmioty
mogą dodawać od jednej do trzech kości do rzutu.
Aby taka premia się liczyła, musi być jasne, w jaki
sposób dany przedmiot przydaje się w konkretnej sytu-
acji. Przykładowo: deskorolka dodaje premię do ruchu,
gdy uciekasz przed szkolnym prześladowcą, ale nie gdy
wspinasz się na drzewo. Mistrz Gry powinien zabronić
nierozsądnych prób używania Przedmiotów.
Większość rzeczy, które pojawiają się w trak-
cie Tajemnic, to rekwizyty, zwykłe przedmioty
codziennego użytku. Stanowią elementy scenerii,
budują atmosferę, ale nie mają wpływu na rzuty
kośćmi. Może to być znaleziony w lesie patyk, bu-
telka Coli czy notatnik. Mistrz Gry decyduje, które
rzeczy są Przedmiotami i dodają premiowe kości,
a które to tylko rekwizyty.
WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
Grę rozpoczynasz z jednym Wyjątkowym Przed-
miotem. Działa on jak inne Przedmioty, ale także
mówi coś o twoim Dzieciaku.
DZIECIAKI
Wyjątkowy Przedmiot dodaje dwie kości premiowe,
gdy można go użyć przy próbie poradzenia sobie
z Tarapatami. Co by się nie działo, nie zniknie ani
się nie zepsuje – chyba że tego chcesz. Jeśli zostanie
skradziony lub go zgubisz, znajdzie się przed koń-
cem bieżącej Tajemnicy. Inne Dzieciaki nie mogą
używać twojego Wyjątkowego Przedmiotu.
ZDOBYWANIE NOWYCH PRZEDMIOTÓW
W trakcie Tajemnicy możesz zdobywać nowe Przed-
mioty, znajdując je albo budując, lub oswajając
Stworzenia. Mistrz Gry przypisuje danemu Przed-
miotowi premię od +1 do +3, w zależności od tego,
jak potężny się wydaje. Tajemnice często zawierają
opis Przedmiotów, które można znaleźć w  trakcie
ich rozgrywania.
UTRATA PRZEDMIOTÓW
Wszystkie Przedmioty oprócz Wyjątkowego traci
się pomiędzy Tajemnicami. Wynalazki psują się,
oswojone zwierzęta uciekają lub umierają, policja
rekwiruje robota, który uciekł. Jeśli chcesz zatrzy-
mać jakiś Przedmiot, możesz zdecydować, że staje
się on twoim nowym Wyjątkowym Przedmiotem,
a stary Wyjątkowy Przedmiot tracisz. Nowy Wy-
jątkowy Przedmiot dodaje dwie kości do rzutu, bez
względu na to, jaką premię miał poprzednio. Jeśli
grasz w wariancie Krainy Tajemnic (Rozdział 8),
Mistrz Gry decyduje, czy tracisz znalezione Przed-
mioty na koniec każdej sesji, czy tylko w specjal-
nych momentach określających przejście z jednej
części historii do drugiej.
PROBLEM
Każdy Dzieciak ma jakiś Problem. Być może to two-
ja tajemnica, a może podzieliłaś się nim z innymi
Dzieciakami. Problem to część Życia codziennego,
coś, co cię martwi. W czasie zabawy Mistrz Gry
użyje tego Problemu, by wpakować cię w Tarapaty.
Jeśli uda ci się rozwikłać Problem, musisz wybrać
lub wymyślić nowy, zanim rozpoczniesz kolejną
Tajemnicę. Nowy Problem powinien być czymś,
co będziesz chciała badać w trakcie Tajemnic. To
sygnał dla Mistrza Gry: wpakuj mojego Dzieciaka
w takie właśnie Tarapaty!
73
ROZDZIAŁ O5

MOTYWACJA
Motywacja to powód, dla którego pakujesz się
w  niebezpieczne i trudne sytuacje, razem z przy-
jaciółmi rozwiązując różne Tajemnice. Pozwala ci
zrozumieć twojego Dzieciaka i jednocześnie uła-
twia rozpoczęcie kolejnej Tajemnicy – co by się nie
działo, Dzieciaki będą chciały ją rozwikłać. Możesz
zmienić swoją Motywację pomiędzy Tajemnicami.

DUMA
Każdy dzieciak jest z czegoś Dumny. To coś, co do-
daje mu sił i sprawia, że czuje się ważny i warto-
ściowy. Duma może, ale nie musi być twoim sekre-
tem. Mistrz Gry może wykorzystać twoją Dumę, by
wpakować cię w Tarapaty. W tym celu tworzy sce-
ny, które uwypuklają twoją Dumę lub stanowią dla
niej zagrożenie. Okazuje się, że kolega z klasy jest
w  czymś tak samo dobry albo nawet lepszy. Tata
traci posadę strażaka. Ktoś torturuje zwierzę.
Duma to także narzędzie, dzięki któremu zrozu-
miesz, jak odgrywać swoją postać. Problem i Duma
mogą wchodzić we wzajemne interakcje; Duma
może nawet stać się Problemem, ale mogą to też być
dwie osobne rzeczy. Pomiędzy Tajemnicami możesz
zmienić Dumę.
Raz w trakcie Tajemnicy masz prawo użyć Dumy
(zaznacz to na karcie postaci), by uzyskać automatycz-
ny sukces w jednym rzucie kośćmi. Możesz to zrobić
także po nieudanym rzucie, a nawet po udanym, by RELACJE
uzyskać dodatkowy sukces. Musisz wyjaśnić, w jaki Określ swoje Relacje względem innych Dzieciaków
sposób Duma ci pomaga. Jeśli rozegranie danej Tajem- z grupy. Najlepiej zrobić to wspólnie z innymi gra-
nicy zajmuje kilka sesji albo rozgrywka toczy się w try- czami. Jeśli któryś Dzieciak ma Relację „starsza sio-
bie Krainy Tajemnic, Dumy można używać raz na sesję. stra”, która odnosi się do innego Dzieciaka, możecie
uzgodnić, że jesteście rodzeństwem. Żaden Dzieciak
PRZYKŁAD nie powinien być wrogiem innego Dzieciaka, ale tro-
Mistrz Gry: Ziejąca w podłożu dziura jest chę napięcia w grupie urozmaici zabawę – rozważ
mroczna i zawilgła, a ze środka dobiega echo miłość, zazdrość albo nieufność. Relacje można
jakichś odgłosów. Gdy nachylasz się nad krawę- zmieniać pomiędzy Tajemnicami, gdy przeżywane
dzią i nasłuchujesz, wydaje ci się, że to śmiech. przygody wpływają na sytuację Dzieciaków.
Oszalały, mechaniczny śmiech. Co robisz? Powinnaś także wybrać dwie Relacje z ­BN-ami.
Gracz 1 (Olle): Odsuwam się od dziury. Bohaterowie Niezależni wspomniani w opisach Ty-
„Myślę, że powinniśmy znaleźć inną drogę pów są częścią Krainy Tajemnic (Rozdział 8). Jeśli
do środka”. chcesz samodzielnie określić swoje Relacje z ­BN-ami,
Gracz 2 (Anita): „No co ty”. Wpatruję się zrób to razem z Mistrzem Gry, dzięki czemu łatwo po-
w  ciebie twardo, ale tak naprawdę bardzo wiążecie ich z Miejscami w Krainie Tajemnic. Relacje
się boję. „Wejdziemy tam i powstrzymamy z Bohaterami Niezależnymi włączono do gry w celu
to coś”. Powoli ześlizguję się do dziury, sta- stworzenia więzów łączących Dzieciaki z dziwnymi
rając się poruszać tak cicho, jak się da. rzeczami, które zaczną się dziać w trakcie gry.
Mistrz Gry: Rzuć na skradanie się. Jeśli grupa postanowiła bawić się tylko gotowy-
Gracz 2: Rzut nie wyszedł, ale stawiam pta- mi Tajemnicami i nie korzysta z Krainy Tajemnic,
szek przy Dumie: „Niczego się nie boję”, Mistrz Gry może pozwolić graczom stworzyć Rela-
więc i tak mi się udaje! cje z BN-ami, które będą częścią Życia codzienne-

74

go i nie będą się łączyć z żadnym Miejscem. Takich
Relacji używa się wtedy do tworzenia scen z Życia
codziennego. Można również pozwolić Dzieciakom
na dwie Relacje z BN-ami powiązane z Miejscami
oraz jedną lub dwie Relacje z BN-ami związane
z Życiem codziennym.
OPARCIE
Wszystkie Dzieciaki mają w kimś Oparcie. Ta oso-
ba wspiera je, pociesza i otacza opieką. Może to być
przyjaciel, rodzic, nauczyciel lub sąsiad. Inny Dzie-
ciak nie może być Oparciem.
Jeśli cierpisz z powodu jednego lub większej licz-
by Stanów (patrz obok), możesz spędzić jedną sce-
nę ze swoim Oparciem, by zneutralizować wszyst-
kie Stany. Musisz pozwolić osobie będącej twoim
Oparciem, by się tobą zajęła, i musi pojawić się
między wami fizyczna lub psychologiczna bliskość.
W takiej scenie Mistrz Gry nie może wpakować cię
w Tarapaty. Jeśli w jej trakcie sama wpakujesz się
w Tarapaty, nie zneutralizujesz żadnych Stanów.
DZIECIAKI
TYPOWE RELACJE Z BOHATERAMI
NIEZA LEŻNYMI W ŻYCIU CODZIENNYM
■ Tim chce mi przywalić.
■ Ulla nie chce mi powierzyć swoich
sekretów.
■ Mattias się na mnie wyżywa.
■ Mieszkająca z nami Greta to pasożyt.
■ Lisa się na mnie mści i utrudnia
życie.
■ Co bym nie zrobiła, to i tak nie
spodoba się Tinie.
■ Marie była prawdziwą przyja ciółką,
ale potem mnie zdrad ziła.
■ Jeszcze się zemszczę na Mimmi.
■ Straciłem dziewictwo z Anną.
■ Podziwiam Patrik a, ale on mnie
ignor uje.
75
ROZDZIAŁ O5
PRZYKŁAD
Mistrz Gry: Czy ktoś chce jakąś scenę?
Gracz 1 (Olle): Muszę zneutralizować moje
Stany.
Mistrzyni Gry: W porządku. Co planujesz
zrobić?
Gracz 1: Moim Oparciem jest ojciec, więc
idę go poszukać.
Mistrzyni Gry: Co zwykle robicie, by się do
siebie zbliżyć?
Gracz 1: Gadamy o sporcie.
Mistrzyni Gry: W jakim jesteś Stanie?
Gracz 1: Jestem Zdenerwowany i Przerażony.
Mistrzyni Gry: Jasne. Znajdujesz ojca przed
telewizorem. Ogląda jakiś mecz. Siedzi roz-
walony w fotelu, z piwem w ręku i surowym
wyrazem twarzy. Nie odrywając wzroku od
ekranu, kiwa ci głową. „Cześć, synu!”
Gracz 1: „Cześć”. Siadam obok, blisko niego.
Mistrzyni Gry: W jaki sposób zauważa,
że jesteś Zdenerwowany i Przerażony?
Gracz 1: Pewnie po mojej postawie.
Mistrzyni Gry: Ojciec wyłącza odbiornik,
patrzy na ciebie i pyta: „Co się stało?”
STANY
Dzieciaki nie mogą umrzeć, ale mogą cierpieć z powo-
du Stanów. Gdy próbujesz poradzić sobie z Tarapata-
mi, ale ci się nie udaje, albo gdy forsujesz rzut kośćmi
(Rozdział 6), może się to skończyć otrzymaniem Stanu.
Stanów jest pięć. Pierwsze cztery nie są zbyt poważne:
Zdenerwowanie, Przerażenie, Zmęczenie i Zranienie.
Dokładna interpretacja danego Stanu może być różna
i czasem trzeba ją dostosować do konkretnej sytuacji.
To ty decydujesz, jaki Stan przyjąć w danej sy-
tuacji. Otrzymujesz -1 do wszystkich rzutów kość-
mi (czyli rzucasz jedną kością mniej), dopóki go nie
zneutralizujesz. Dodatkowe Stany kumulują się: dwa
Stany to -2 do rzutów kośćmi. Jeśli zaznaczyłaś już
wszystkie cztery mniej dotkliwe Stany i chcesz wziąć
kolejny, dopada cię Wycieńczenie.
Oznacza to, że stało się coś bardzo niedobrego.
Odniosłaś fizyczne obrażenia lub ranę psychiczną
i dopóki jej nie wyleczysz, każdy rzut kośćmi kończy
się niepowodzeniem.
Ponadto Stany podpowiadają ci, jak odgrywać
twojego Dzieciaka. Sama decydujesz o tym, jak bar-
dzo twoje Stany wpływają na daną scenę. Mistrz Gry
może ci pomóc, zadając pytania, np.: „Jak się czu-
jesz? W jaki sposób okazujesz, że jesteś Zdenerwo-
wana?” Jednak nikt nigdy nie powinien cię zmuszać,
byś odgrywała swój Stan, jeśli tego nie chcesz.
76
STANY
Stan Modyfikator
Zdenerwowanie -1
Przerażenie -1
Zmęczenie -1
Zranienie -1
Wycieńczenie Automatyczna porażka
DOŚWIADCZENIE
Na koniec sesji Mistrz Gry przyznaje Dzieciakom
Punkty Doświadczenia (PD). Dzięki nim można
podnosić poziom umiejętności. Podniesienie jednej
umiejętności o jeden punkt kosztuje 5 PD. Każda
umiejętność może mieć najwyżej 5 poziomów. Wię-
cej o PD przeczytasz w Rozdziale 7.
IMIĘ
Nazwij swojego Dzieciaka. Wybierz jedno z przy-
kładowych imion albo wymyśl własne.
OPIS
W kilku słowach opisz wygląd i zachowanie swoje-
go Dzieciaka. Spisz także wskazówki, które okażą
się przydatne przy odgrywaniu twojego Dzieciaka
w trakcie rozgrywki, np. sposób, w jaki mówi lub
chodzi, ubrania, które nosi, itd.
ULUBIONY KAWAŁEK
Wybierz ulubioną piosenkę z lat 80. Spróbuj wybrać
taką, która coś powie o twoim Dzieciaku. Możesz
także użyć tego kawałka jako muzycznej ilustracji –
puść go w trakcie gry, gdy twój Dzieciak robi coś
niesamowitego. Twój wybór nie ma żadnego prze-
łożenia na mechanikę gry.
BAZA
Dzieciaki mają swoją wspólną Bazę, bezpieczną
przystań, w której nikt im nie przeszkadza. Gracze
powinni uzgodnić, czym jest ich Baza i gdzie się
znajduje. Mistrz Gry nie może pozwolić, by BN-i
znaleźli Bazę, o ile Dzieciaki nie pokażą im swej
kryjówki. Gdy przebywasz w Bazie, Mistrz Gry nie
może wpakować cię w Tarapaty, ale ty sama mo-
żesz to zrobić, na przykład w wyniku kłótni z in-
nym Dzieciakiem.

Przebywając w Bazie, możesz usunąć swoje Stany, tak
samo jak w przypadku Oparcia. Wymaga to jednak
obecności co najmniej dwóch Dzieciaków i fizycznej
lub psychicznej bliskości, np. przytulania, dzielenia
się tajemnicami i opowieściami lub pocieszania się
nawzajem. Jeśli w czasie tej samej sceny Dzieciaki
wpakują się w Tarapaty, nie usuwają żadnych Sta-
nów. Wszystkie Dzieciaki dzielą tę samą Bazę.
DZIECIAKI
■ Czy masz rodzeństwo? Co o nim sądzisz?
■ Jak wygląda twój pokój?
■ O czym śnisz?
■ Co sprawia, że wpadasz w złość?
■ Czym chcesz się zajmować, gdy dorośniesz?
■ Jaki jest twój stosunek do sportu?
■ Czy masz jakieś doświadczenia z robotami?
■ Gdzie najdalej byłaś poza rodzinnym miastem?
■ W jaki sposób wpływa na ciebie twoja Duma?

PYTANIA PYTANIA DO GRUPY

Gdy każdy gracz ma już swojego Dzieciaka, ale za- ■ Kto w grupie ma najwięcej do powiedzenia?
nim zaczniecie grę, Mistrz Gry zada wam kilka py- ■ Kiedy się poznaliście?
tań. Najlepiej odpowiedzieć na nie zgodnie z praw- ■ Co was bawi?
dą i z perspektywy twojego Dzieciaka. ■ Jakie macie sekrety?
Mistrz Gry wybiera 4-6 pytań z listy pytań do ■ Kto was nie lubi?
Dzieciaków, które zadaje wszystkim po kolei, a tak- ■ Czy ktoś chce się do was przyłączyć?
że 2-3 pytania z listy pytań do całej grupy. Powinien ■ O co się kłócicie?
się upewnić, że każdy gracz odpowiedział na kilka ■ Z którego członka waszej grupy najbardziej się
pytań i każdy dostał na to tyle samo czasu. nabijacie?
■ Kto jest przywódcą?
PYTANIA DO DZIECIAKÓW ■ Kto się w kim kocha?
■ W jaki sposób twój Problem stał się ostatnio ■ Czym różnicie się od innych Dzieciaków?
jeszcze dotkliwszy? ■ Jakich tematów rozmów unikacie?
■ Gdzie pracują twoi rodzice? ■ Co lubicie razem robić?
■ Co sądzisz o szkole?
■ Jakie jest twoje ulubione jedzenie?

77
O6
ROZDZIAŁ

SKUTKI STANÓW 80

RZUT KOŚĆMI 80

PRZEDMIOTY I DUMA 81

SZCZĘŚCIE 81
DOKONYWANIE CZYNÓW
PRAWIE NIEMOŻLIWYCH 81

ODPOWIADANIE NA PYTANIA 82

KUPOWANIE EFEKTÓW 82

BOHATEROWIE NIEZALEŻNI 82

NIEUDANE RZUTY 83

FORSOWANIE RZUTU 83

WZAJEMNA POMOC 84

DZIECIAK PRZECIW DZIECIAKOWI 84

NADZWYCZAJNE TARAPATY 84

UMIEJĘTNOŚCI 86

SKRADANIE SIĘ 86

SIŁA 86

RUCH 86

MAJSTERKOWANIE 86

PROGRAMOWANIE 87

ANALIZA 87

TARAPATY
ZNAJOMOŚCI 87

UROK 88

PRZEWODZENIE 88
„Ogar prosi o pozwolenie na powrót do ba...” Przerwał mi na-
ŚLEDZTWO 89 gły trzask gałązek, dochodzący ze zbocza za robotem. Przerażeni
patrzyliśmy, jak przypominająca metalicznego pająka maszyna
POJMOWANIE 89
błyskawicznie się odwraca i w mgnieniu oka przebiega przez całą
EMPATIA 89 polanę. Z krzaków wyleciał spłoszony bażant, pohukując ze stra-
chu. Kleszcze robota z trzaskiem zamknęły się o włos za ogonem
uciekającego ptaka.
Lo wytrzeszczył na mnie przerażone oczy i wysyczał: „Udzie-
lono zgody, wracaj do bazy, bez odbioru”. Dopiero potem rzuci-
liśmy się do ucieczki.
Tarapaty to czynnik powstrzymujący Dzieciaki
przed osiągnięciem jakiegoś celu. Może to być coś
złego, co się zaraz wydarzy, lub potencjalnie niebez-
pieczna sytuacja. Wymyślanie Tarapatów należy do
obowiązków Mistrzyni Gry, ale Dzieciaki mogą się
same w nie wpakować. Mistrzyni Gry wplata Tara-
paty w opisy oraz rozmowy, gdy wyjaśnia, co robią
stworzenia i postacie, albo gdy coś się dzieje. Następ-
nie pyta o twoją reakcję, a ty próbujesz jakoś zmie-
rzyć się z Tarapatami lub ignorujesz je i pozwalasz
im się wydarzyć.
PRZYKŁAD
Mistrzyni Gry: Przez otwarte drzwi wślizgu-
jesz się do szkoły. Jest bardzo cicho, a jedy-
nym źródłem światła jest wpadający przez
okna blask księżyca.
Gracz 1 (Olle): Powoli idę korytarzami w stro-
nę gabinetu dyrektora.
Mistrzyni Gry: Właśnie mijasz salę chemicz-
ną, gdy nagle słyszysz kroki w korytarzu
za zakrętem. Ktoś się zbliża i za kilka sekund
cię zobaczy. Co robisz?
Gracz 1: O kurczę!
79
ROZDZIAŁ O6

PRZYKŁADOWE TARAPATY
spostrze- SKUTKI STANÓW
■ Ktoś stoi przy drzwiach i Czasem Mistrzyni Gry powie ci, że jeśli nie pora-
tać się
że cię, jeśli spróbujesz dos dzisz sobie z Tarapatami, otrzymasz Stan (patrz
do środka. Rozdział  5). Powinno się tak stać tylko wtedy,
■ Jeden z chuliganó
w rzuca w cie-
gdy  nie ma wątpliwości, że coś ci się stanie. Jeśli
bie butelką. dostaniesz Stan, który już zaznaczyłeś na karcie,
■ Pies sta ruszka jes
t przykuty łań-
leci mu musisz wybrać i zaznaczyć inny Stan.
cuchem do drzewa. Z pyska
pia na i wyd aje się chory.
wieczorem wyjść
■ Mam a nie pozwala ci RZUT KOŚĆMI
z dom u. Opisujesz swoją próbę wykaraskania się z Tarapa-
■ Rod zice znowu zaczyn
ają się kłócić.
tów i cel swojego działania. Mistrzyni Gry może
■ Wysiad asz z sam och
odu na południo-
dłu gi poprosić cię o dodatkowe szczegóły, jeśli coś jest
wym końcu wyspy. Czeka cię niejasne, albo zasugerować rezygnację z decyzji,
nocy.
marsz do dom u, a jest środek gdy to, co próbujesz osiągnąć, jest niemożliwe.
■ Nik t w klasie ci nie
wierzy.
Następnie weź tyle kości, ile wynosi wartość
■ Patrzy na ciebie, jak by pierwszy raz
To twoja Cechy, której używasz, by poradzić sobie z dany-
rzeczy wiście cię zobaczył. mi Tarapatami. Dodaj tyle kości, ile wynosi poziom
naprawdę
sza nsa, żeby mu wyznać, co odpowiedniej umiejętności. Jeśli żadna umiejęt-
do niego czujesz. ność nie pasuje, rzucasz tylko kośćmi Cechy. Każda
■ Robot ata kuje cię swo
im szponem.
wyrzucona szóstka oznacza sukces. W większości
■ Por tal otwiera się
z ogłuszającym
wszystko przypadków pojedynczy sukces wystarcza do wy-
rykiem i zaczyna wsysać dostania się z Tarapatów.
z tobą.
w pomieszczeniu – włącznie

80

PRZEDMIOTY I DUMA
W rzucie kośćmi możesz też wykorzystać premię
z Wyjątkowego Przedmiotu, o ile pasuje to do sytu-
acji (ostateczną decyzję podejmuje Mistrzyni Gry).
Wyjątkowy Przedmiot dodaje dwie dodatkowe ko-
ści do rzutu.
Raz na Tajemnicę możesz także użyć swojej
Dumy. W ten sposób uzyskasz automatyczny sukces.
Dumę możesz aktywować także po nieudanym rzucie,
a nawet po udanym, by uzyskać dodatkowy Efekt.
PRZYKŁAD
Mistrzyni Gry: Na dnie dziury leży kamienna
tabliczka, a na jej powierzchni dostrzegasz
dziwne postacie i symbole.
Gracz 3 (Dennis): Podnoszę ją. Czy rozu-
miem, co jest na niej napisane?
Mistrzyni Gry: W tym celu musiałbyś się
udać do biblioteki.
Gracz 3: Dobrze, wkładam tabliczkę do ple-
caka i na rowerze jadę do szkolnej bibliote-
ki. Jakiś czas potem siedzę przy zawalonym
książkami stole.
Mistrzyni Gry: Rzuć na pojmowanie.
Gracz 3: Mój umysł wynosi 4, a pojmowanie 3,
czyli rzucam siedmioma kośćmi. (Rzuca kość-
mi). Wypadła jedna szóstka – udało mi się!
Mistrzyni Gry: Gdy zaglądasz do książki o fa-
raonach, zdajesz sobie sprawę, że na tabliczce
widnieją egipskie hieroglify. Musiała tu przy-
być z innej epoki przez jakiś portal czasowy.
Tekst opowiada o potworze okrytym błysz-
czącą, twardą skórą i posiadającym długie
ręce zakończone dwoma szponami, którymi
jest w stanie unieść dorosłego człowieka.
Gracz 3: Czy rozumiem, co to wszystko oznacza?
Mistrzyni Gry: Nic więcej ponad to, czego
już się domyśliłeś.
TARAPATY
PRZYKŁADOWE TARAPATY GROŻĄCE
OTRZYMANIEM STANU
■ Twój starszy brat próbuje powa-
lić cię na łopatki na oczach ca-
łej klasy. Ryzykujesz, że staniesz
się Zdener wowany.
■ Samochód zaczyn a jechać zygzak iem.
Jeśli się rozbije, wszyscy zosta-
niecie Zranieni.
■ Oba roboty wojskowe zaczyn ają was
szukać, świecąc reflektorami. Jeśli
cię znajdą, będziesz Przerażony.
■ Jesteś uwięziona na wyspie. Je-
śli się stąd nie wydostaniesz, bę-
dziesz Zmęczona.
■ Dochodzący z portalu dźwięk nie przy-
pomina żadnego ziemskiego odgłosu,
który znasz. Jeśli będziesz dalej
słuchać, staniesz się Przerażony.
SZCZĘŚCIE
Po nieudanym rzucie kośćmi możesz wydać Punkt
Szczęścia. Pozwala ci on jeszcze raz rzucić kośćmi,
na których nie wypadł sukces, bez potrzeby for-
sowania rzutu (patrz dalej). Musisz uznać wynik
drugiego rzutu. W ramach jednego rzutu, możesz
wydać tylko jeden Punkt Szczęścia. Maksymalna
liczba twoich Punktów Szczęścia wynosi 15 minus
twój wiek. Na początku każdej sesji gry odzysku-
jesz wszystkie wydane wcześniej Punkty Szczęścia.
Nie możesz ich oszczędzać z sesji na sesję.
DOKONYWANIE CZYNÓW
PRAWIE NIEMOŻLIWYCH
W rzadkich przypadkach do wydostania się z Ta-
rapatów potrzeba więcej niż jednego sukcesu. Cza-
sem możesz chcieć podjąć próbę zrobienia czegoś,
co jest prawie niemożliwe, na przykład przekonania
matki, by pozwoliła ci wyjść z domu, choć w ogro-
dzie roi się od szalonych robotów, albo skoczenia
z mostu na jadący z pełną prędkością samochód.
Poradzenie sobie z takimi Tarapatami wymaga
dwóch, a może nawet trzech sukcesów. Mistrzyni
Gry powinna wymagać więcej niż jednego sukcesu
tylko w najbardziej ekstremalnych przypadkach.
81
ROZDZIAŁ O6
BRAK TUR, CZYLI KILKA SŁÓW
O INICJATYWIE
W wielu grach fabula rnych sceny kon-
fliktu i walki dzieli się na akcje,
które gracze wykonują w określonej
kolejności. Tajemnice Pętli nie uży-
wają tego system u. Zamiast tego każde
działa nie lub zamia r rozwią zuje się
za pomocą pojedynczego rzutu kośćmi.
Nie oznacza to, że w czasie konfli k-
tu można wykonać tylko jeden rzut.
W trakcie rozmow y zdecydujcie, co się
dzieje i co wydaje się najbardziej
sensow ne. Nie zapom nij opisać swojej
akcji, zanim rzucisz kośćmi. O tym,
co jest wykonalne, a co nie, osta-
tecznie decyduje Mistrzyni Gry.
Tarapaty Potrzebne sukcesy
Poważne 1
(poziom standardowy)
Wyjątkowo poważne 2
Prawie niemożliwe 3 myślę... Został ośmieszony, a ja nie muszę
ODPOWIADANIE
NA PYTANIA
Niektóre umiejętności pozwalają ci na zadawa-
nie pytań Mistrzyni Gry. Musi ona odpowiedzieć
na nie zgodnie z prawdą i podać tyle szczegółów,
ile jest możliwe w danej sytuacji. Poradziłeś sobie
z Tarapatami – zasługujesz na więcej niż ogólniko-
we odpowiedzi czy półprawdy.
PRZYKŁAD
Gracz 1 (Olle): „Tato, czy zdradzasz mamę?”
Mistrzyni Gry: „Masz czelność zadawać ojcu
takie pytania? Oczywiście, że nie! Marsz do
swojego pokoju! Nie chcę już słyszeć ani
słowa o tych bzdurach”. Wygląda na bar-
dzo wkurzonego.
82
Gracz 1: Chcę sprawdzić, czy kłamie.
Mistrzyni Gry: Rzuć na empatię.
Gracz 1: Sukces. Niech pomyślę... Chcę wie-
dzieć, czy mnie oszukuje, a także, co czuje.
Mistrzyni Gry: Oczywiście, że kłamie. Jest
wściekły, ale także wstydzi się oraz – z czego
nagle zdajesz sobie sprawę – bardzo, bardzo
się boi.
KUPOWANIE EFEKTÓW
Jeśli wyrzucisz więcej sukcesów niż potrzeba,
za nadprogramowe sukcesy możesz „dokupić” po-
zytywne Efekty dodatkowe. Przy każdej umiejętno-
ści znajdziesz ich opis. Ten sam Efekt można kupo-
wać kilkakrotnie. Mistrzyni Gry decyduje o tym,
które Efekty pasują do danej sytuacji i czy w ogóle
można z nich skorzystać. Na przykład: jeśli nie ma
groźby zniszczeń ubocznych, nie możesz wybrać
„unikasz skutków zniszczeń ubocznych”.
Nie powinno się kupować Efektów w celu osią-
gnięcia podstawowych celów danej akcji. To środki,
dzięki którym możesz otrzymać więcej, niż chciałeś.
PRZYKŁAD
Gracz 2 (Anita): Rzucam na siłę, żeby po-
walić mojego brata na ziemię. Trzy szóstki!
Mogę dodać jakieś Efekty?
Mistrzyni Gry: Oczywiście.
Gracz 2: Mogę dodać dwa Efekty, niech po-
już rzucać na poradzenie sobie z tymi samy-
mi Tarapatami.
Mistrzyni Gry: Jasne, ale pamiętaj, że chodzi
o dokładnie takie same Tarapaty – jeśli brat
znowu zaatakuje cię na oczach innych, po-
konasz go bez rzucania kośćmi. A teraz opo-
wiedz, w jaki sposób udaje ci się go powalić
i ośmieszyć!
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI
Mistrzyni Gry nigdy nie rzuca kośćmi za BN-ów.
Gdy próbują poradzić sobie z Tarapatami, to ona
decyduje, czy odnieśli sukces, czy porażkę. Jeśli
działania BN-ów prowadzą do Tarapatów, Dziecia-
ki mogą im zapobiec lub poradzić sobie z nimi.
Jeśli pomaga ci Bohater Niezależny, Mistrzy-
ni Gry może zdecydować, że otrzymujesz jedną,
dwie lub trzy premiowe kości. Dzieje się tak tylko
w rzadkich przypadkach. Dzieciaki powinny pole-
gać na sobie wzajemnie.
 TARAPATY
SPECJALNI BOHATEROWIE NIEZALEŻNI
Niektórzy BN-i są wyjątkowo trudni do pokonania.
Mają jedną lub więcej wyjątkowych cech o wartości KOM PLIKACJE
2 lub 3. Tarapaty bezpośrednio powiązane z wyjąt- w miejscu
kową cechą są trudniejsze do opanowania. Aby po- Opowieść nie powinna stanąć
się nie udał.
radzić sobie z danym BN-em, należy wyrzucić tyle tylko dlatego, że test
yni Gry może
sukcesów, ile wynosi wartość tej cechy. Mistrzyni Aby temu zapobiec, Mistrz
Jeś li po nie-
Gry decyduje o tym, czy wyjątkową cechę należy skorzystać z Komplikacji.
się na efe kty
uwzględnić przy określaniu wyniku rzutu. udanym rzucie zgodzisz
ść wyk ony wa-
Komplikacji, zasadnicza czę
jed nak dzi eje
nej czynności udaje się,
yni Gry de-
PRZYKŁAD się także coś złego. Mistrz
. Pom ocn e byw a
Dziwny podwodny sztorm ma wyjątkową cyduje, co poszło nie tak
cechę silne prądy o wartości 2. Oznacza to, słówko „ale”.
nowych
że Dzieciaki, które próbują pływać, muszą Komplikacje mogą prowadzić do
wys tąp ienia
w rzucie na ruch uzyskać 2 sukcesy, inaczej Tarapatów, stwarzać ryzyko
row ać nie pełną
prąd je porwie. Dzieciaki usiłujące prze- kolejnych Tarapatów, ofe
eci aki do dal-
gonić lub mocować się z drapieżnym di- wskazówkę (zmuszając Dzi
ć Dzi eci aki
nozaurem, który ma cechę wściekła bestia, szego śledztwa) lub skłoni
ykł ad:
potrzebują 3 sukcesów. Jednak jeśli zechcą do zmiany planów. Na prz
■ Przechodzisz przez
płot i wsk aku-
go przechytrzyć albo pokonać w jakiś inny usły-
sposób, bez uciekania się do siły lub prędko- jesz na teren złomowisk a, ale
szał cię pies strażnicz y.
ści, wystarczy im 1 sukces. jąc od brzegu,
■ Gdy wiosłujesz, odbija
z parkingu wybiega wła ści ciel łodzi.
ecz ki, chw ytasz
NIEUDANE RZUTY ■ Rzucając się do uci
ez co dok u-
Jeśli na kościach nie wypadnie żaden sukces lub bę- notatnik nau kowca, prz
dwi e czę ści .
dzie ich za mało, nie udaje ci się wykonać planowa- ment rozrywa się na
nej akcji. Porażka nigdy nie oznacza, że nic się nie
dzieje. Sytuacja w jakiś sposób się zmienia, zapew-
ne na gorszą. Mistrzyni Gry decyduje o tym, jak
rozwija się akcja. Może musisz zaznaczyć na karcie
któryś Stan, może pakujesz się w kolejne Tarapaty
albo wydarza się Komplikacja (patrz tekst w ram-
ce). Oto kilka przykładów:
■ Zostajesz schwytany lub uwięziony.
■ Robot, którego zbudowałaś, obraca się przeciw- Gdy forsujesz rzut, najpierw zaznacz na karcie
ko tobie. postaci najbardziej pasujący do sytuacji Stan.
■ Podpadasz rodzicom i dostajesz szlaban. Następnie rzuć ponownie wszystkimi kośćmi,
■ Wehikuł czasu wysyła cię tysiące lat w prze- na których nie wypadła szóstka. Jeśli ten drugi
szłość zamiast w przyszłość. rzut okazał się sukcesem, Mistrzyni Gry opisuje,
co się dzieje. Jeśli ten rzut także okaże się poraż-
ką, nie możesz już forsować dalej (ale nadal masz
FORSOWANIE RZUTU prawo skorzystać z Punktu Szczęścia lub Dumy).
Po nieudanym rzucie możesz natychmiast spróbo- Jeśli dane Tarapaty skutkują nałożeniem Stanu,
wać ponownie poradzić sobie z danymi Tarapatami. a forsowanie rzutu zakończyło się niepowodze-
Wykorzystujesz pełnię swych możliwości i  sięgasz niem, może dojść do tego, że zaznaczysz na karcie
po zapasy siły fizycznej lub psychicznej. W termino- dwa Stany. Rzut kośćmi forsować możesz przed
logii gry nazywa się to forsowaniem rzutu i opcja ta albo po użyciu Punktu Szczęścia.
dostępna jest tylko raz, zaraz po tym, jak nie udało
ci się uzyskać sukcesu. Musisz opisać, co robisz, gdy
zmuszasz się do takiego działania. Możesz także
forsować udany rzut, by kupić dodatkowe Efekty.

83
ROZDZIAŁ O6

PRZYKŁAD W pewnych sytuacjach wszystkie Dzieciaki muszą

Gracz 2 (Anita): Patrzę jej w oczy i próbuję jednocześnie poradzić sobie z tymi samymi Tara-
wyglądać na zmartwioną. „Mamo, proszę, je- patami, na przykład gdy próbują dotrzeć do domu
śli nas nie zawieziesz, spóźnię się na imprezę”. w czasie śnieżycy albo przekraść się obok dyrektora
Mistrzyni Gry: Rzuć na urok. szkoły. W takich przypadkach nie można sobie po-
Gracz 2: Kurczę, nie wyszło. magać tak, jak opisano to powyżej. Możecie sobie
Mistrzyni Gry: Ma surowy wyraz twarzy jednak przekazywać nadmiarowe sukcesy wynika-
i zaraz coś powie. Czy chcesz forsować? jące z Efektów dodatkowych (patrz dalej).
Gracz 2: Jasne. Patrzę w bok i mówię zim-
nym głosem: „Jakby tata żył, na pewno by
mnie zawiózł”. DZIECIAK PRZECIW
Mistrzyni Gry: Który Stan zaznaczasz na karcie?
Gracz 2: Robię się teraz naprawdę Zdener-
DZIECIAKOWI
wowana. Gdy dwójka lub więcej Dzieciaków się bije, siłu-
Mistrzyni Gry: W porządku. Rzuć jeszcze je, targuje, ukrywa przed sobą albo podrywa tę
raz wszystkimi kośćmi. samą osobę, wszyscy deklarujecie, co chcecie zro-
Gracz 2: Znowu żadnych sukcesów. bić, i  jednocześnie rzucacie kośćmi. Osoba z naj-
Mistrzyni Gry: Matka nic nie robi, po pro- większą liczbą sukcesów wygrywa i opowiada, jak
stu na ciebie patrzy. rozwija się akcja.
Gracz 2: Zaczynam naprawdę płakać ze Wszyscy macie prawo forsować swoje rzuty.
wstydu i idę do swojego pokoju. Czuję Jeśli po forsowaniu dwójka lub więcej Dzieciaków
się paskudnie. remisuje, możecie dokupić sukcesy, zaznaczając
na karcie postaci Stany – jeden sukces za każdy za-
znaczony Stan. Jeżeli bardzo chcesz wygrać, możesz
SZANSA NA SUKCES nawet stać się Wycieńczony. W przypadku, gdy na-
Liczba Szansa Forsowany dal nie ma zwycięzcy, wydarza się coś, co przerywa
kości na sukces rzut tę sytuację – wchodzi rodzic, zaczyna padać albo
1 17% 29% kończy się przerwa obiadowa.
2 31% 50%
3
4
42%
52%
64%
74%
NADZWYCZAJNE
5 60% 81% TARAPATY
6 67% 87% Czasami, zwykle w kulminacyjnym momencie Ta-
7 72% 90% jemnicy, Tarapaty mogą osiągnąć takie natężenie,
8 77% 93% że Dzieciaki muszą wymyślić jakiś plan i działać ra-
zem – pojedynczy rzut kośćmi nie odda dobrze skali
9 81% 95%
takich kłopotów. Działanie każdego Dzieciaka zawa-
10 84% 96%
ży na ostatecznym powodzeniu – lub porażce – tego
planu. Taka sytuacja to Nadzwyczajne Tarapaty.

WZAJEMNA POMOC 1. OKREŚL STAWKĘ

Jeśli wydaje się to możliwe w danej sytuacji, Dzie-
ciak może pomóc innemu Dzieciakowi poradzić
sobie z Tarapatami. Aby pomóc, opisz, co robisz,
dzięki czemu twój kumpel lub kumpela dodają
jedną premiową kość do rzutu. W danym rzucie
Dzieciak może otrzymać pomoc tylko od jednego
z  przyjaciół. Mistrzyni Gry decyduje o tym, czy
uzyskanie pomocy jest możliwe.
Gdy komuś pomagasz, wyniki tego rzutu kośćmi
dotyczą także ciebie. Jeśli rzut się nie uda, dosięgają cię
takie same konsekwencje jak Dzieciaka, który rzucał.
Mistrzyni Gry deklaruje konsekwencje niepowo-
dzenia – co wydarzy się, jeśli Dzieciaki zawiodą.
2. POZIOM ZAGROŻENIA
Mistrzyni Gry deklaruje całkowitą liczbę sukcesów
potrzebnych do poradzenia sobie z Tarapatami. Po-
ziom zagrożenia dwa razy większy od liczby Dzie-
ciaków to normalna sytuacja, trzy razy większy od
liczby Dzieciaków to trudna sytuacja, a osiągnięcie
liczby sukcesów czterokrotnie większej od liczby
Dzieciaków jest prawie niemożliwe.

84
 TARAPATY
Rozgrywając Nadzwyczajne Tarapaty, nie stosuj ■ Jeśli liczba sukcesów wynosi co najmniej poło-
opisanych na poprzedniej stronie wyjątkowych cech wę Poziomu zagrożenia, Dzieciaki mogą zazna-
BN-ów – są one wliczone w Poziom zagrożenia. czać na karcie dodatkowe Stany i w ten sposób
zdobyć więcej szóstek koniecznych do osiągnię-
3. WYMYŚLCIE PLAN cia wymaganej liczby. Każdy zaznaczony Stan
Dzieciaki decydują, co chcą zrobić, i uzgadniają, liczy się jako dodatkowy sukces. W ten sposób,
kto użyje jakiej umiejętności oraz w jakiej kolej- jeśli chcą, Dzieciaki mogą nawet stać się Wy-
ności będą działać, by wykonać swoje rzuty ko- cieńczone. Jeżeli tym sposobem osiągną liczbę
śćmi. Choć to Dzieciaki wybierają umiejętności, sukcesów wymaganą przez Poziom zagrożenia,
których chcą użyć, to jeśli wybrana umiejętność uda im się odnieść połowiczny sukces. Mistrzy-
nie ma sensu w danej sytuacji, Mistrzyni Gry może ni Gry decyduje o szczegółach.
zabronić jej użyć. ■ Jeśli Dzieciaki osiągną Poziom zagrożenia bez
zaznaczania dodatkowych Stanów, odnoszą
4. ROZEGRAJ SCENY pełen sukces. Poradziły sobie z Nadzwyczajny-
Każdy Dzieciak otrzymuje własną scenę i rzuca ko- mi Tarapatami!
śćmi na wybraną umiejętność. Sukcesy liczą się do
limitu koniecznego do osiągnięcia Poziomu zagro-
żenia, ale można za nie także kupić Efekty dodat-
kowe. Jeśli jest na to czas, zamiast dodawać suk- OPISZ, JAK TO ROBISZ
cesy do Poziomu zagrożenia, któryś Dzieciak może
zadeklaru-
rzucić na przewodzenie i stworzyć pulę kości (patrz Nie wystarczy, że po prostu
umi ejętności.
dalej, przy opisie umiejętności). jesz, że używasz jakiejś
wie dzieć, co
Zanim rzucisz, musisz opo
mow a „w świe-
5. REZULTAT robisz. Może to być roz
jej akc ji: jak
Każdy Dzieciak rzuca raz, forsując rzuty, jeśli chce. cie gry” albo opis two
prz ez lor netkę
Po zakończeniu wszystkich scen porównuje się licz- obserwujesz dinozaura
rob ota za po-
bę wszystkich wyrzuconych sukcesów z Poziomem lub jak otwierasz klapę
u, a nas tęp nie
zagrożenia Nadzwyczajnych Tarapatów. mocą młotka i śrubokręt
m gra czo m, co
■ Jeśli całkowita liczba szóstek wynosi mniej niż przekazujesz pozostały
połowę Poziomu zagrożenia, Dzieciaki kom- widać w środku.
pletnie zawiodły.

85
ROZDZIAŁ O6
UMIEJĘTNOŚCI
SKRADANIE SIĘ (CIAŁO)
Zdolność ukrywania się, skradania i kradzieży.
EFEKTY DODATKOWE:
■ Przekaż sukces innemu Dzieciakowi.
■ Znajdujesz coś niespodziewanego albo więcej
tego, czego szukałeś.
SIŁA (CIAŁO)
Zdolność dźwigania ciężkich przedmiotów i walki.
Odporność na czynniki fizyczne.
EFEKTY DODATKOWE:
■ Przekaż sukces innemu Dzieciakowi.
■ Zrób wrażenie, przestrasz lub ośmiesz.
■ Przyszpil przeciwnika do ziemi.
■ Zabierz coś przeciwnikowi.
■ Przeciwnik traci przytomność.
■ Nie musisz rzucać kośćmi, by w przyszłości pora-
dzić sobie z dokładnie takimi samymi Tarapatami.
■ Całkowicie unikasz skutków zniszczeń ubocznych.
RUCH (CIAŁO)
Określa, jak wysoko się wspinasz, czy łatwo przy-
chodzi ci utrzymanie równowagi i jak szybko bie-
gasz, gdy kogoś ścigasz lub przed kimś uciekasz.
EFEKTY DODATKOWE:
■ Przekaż sukces innemu Dzieciakowi.
■ Zrób wrażenie.
■ Nikt cię nie zauważa.
MAJSTERKOWANIE
(TECHNIKA)
Zdolność budowania i manipulowania maszynami
oraz innymi urządzeniami mechanicznymi.
KONSTRUOWANIE
Mistrzyni Gry powie ci, czego potrzeba, żeby coś
zbudować. Oto kilka przykładów rzeczy, które
mogą być potrzebne:
■ Potrzebujesz konkretnego Przedmiotu.
■ Potrzebujesz coś poddać analizie.
■ Musisz coś pojąć.
■ Musisz coś zaprogramować.
86
■ Potrzebujesz dużo czasu.
■ Potrzebujesz nowych narzędzi.
Gdy już masz to, czego potrzebujesz, musisz pora-
dzić sobie z Tarapatami polegającymi na zbudowa-
niu pożądanej rzeczy. Jeśli rzut się udał, dopisujesz
ten Przedmiot na karcie postaci. Dodaje on premię
+1 do rzutów.
EFEKTY DODATKOWE:
■ Przedmiot jest wytrzymalszy, niż się spodziewałeś.
Dodaj dodatkową premię +1 (maksymalnie +3).
■ Przedmiot może robić więcej, niż się spodziewałeś.
Dodaj dodatkową premię +1 (maksymalnie +3).
■ Przedmiot mniej rzuca się w oczy, niż się spo-
dziewałeś. Dodaj dodatkową premię +1 (mak-
symalnie +3).
UNIKA NIE ATAKÓW
Czasami BN-i będą próbować cię skrzyw-
dzić lub zmanipulować. W takiej sy-
tuacji opisz, jak próbujesz pora-
dzić sobie z tymi Tarapatami, i rzuć
na odpowiednią umiejętność. Jeśli jest
to atak fizyczny, na przykład lecąca
w  stronę twojego nosa pięść, zwykle
unikasz go umiejętnością ruch. Jeśli
BN robi coś związanego z relacjami
międzyludzkimi, np. próbuje cię skusić
lub okłamać, użyj umiejętności urok.
W Tarapatach wymagających spry-
tu, który pozwoli ci uniknąć kłopotów
dzięki zrozumieniu swojej sytuacji,
rzuć na pojmowanie, a gdy potrzebny
jest bystry wzrok, na przykład w obli-
czu zasadzki, rzuć na śledztwo.
Jeśli nie zdajesz sobie sprawy
z tego, co zaraz się wydarzy, na przy-
kład gdy ktoś podrzucił ci pigułkę na-
senną do porannych płatków, Mistrzyni
Gry może zdecydować, że nie możesz rzu-
cać na uniknięcie efektów tej sytuacji,
albo ustalić, że te Tarapaty są Wyjątko-
wo poważne lub nawet Prawie niemożliwe.

MANIPULOWANIE
Umiejętności majsterkowanie można także używać
do psucia, używania i szybkich napraw urządzeń,
do otwierania zamków oraz prowadzenia pojazdów
zmotoryzowanych. Czasami najpierw trzeba użyć
analizy, by domyślić się, jak to zrobić.
EFEKTY DODATKOWE:
■ Przekaż sukces innemu Dzieciakowi.
■ Nie musisz rzucać kośćmi, by w przyszłości pora-
dzić sobie z dokładnie takimi samymi Tarapatami.
■ Robisz to szybko.
■ Robisz to po cichu.
■ Popisujesz się.
PROGRAMOWANIE
(TECHNIKA)
Zdolność tworzenia programów komputerowych
i urządzeń elektronicznych oraz manipulowania
nimi. Umiejętność działa tak jak majsterkowanie,
ale używa się jej z elektroniką.
TWORZENIE
Mistrzyni Gry powie ci, czego potrzeba, żeby coś
skonstruować. Oto kilka przykładów rzeczy, które
mogą ci się przydać:
■ Potrzebujesz konkretnego Przedmiotu.
■ Musisz coś poddać analizie.
■ Musisz coś pojąć.
■ Najpierw musisz coś zbudować za pomocą maj-
sterkowania.
■ Potrzebujesz dużo czasu.
■ Potrzebujesz nowych narzędzi.
Gdy już masz to, czego potrzebujesz, musisz poradzić
sobie z Tarapatami polegającymi na zbudowaniu po-
żądanej rzeczy. Jeśli rzut się udał, dopisujesz ten Przed-
miot na karcie postaci. Dodaje on premię +1 do rzutów.
EFEKTY DODATKOWE:
■ Przedmiot działa lepiej, niż się spodziewałeś.
Dodaj dodatkową premię +1 (maksymalnie +3).
■ Przedmiot może robić więcej, niż się spodziewałeś.
Dodaj dodatkową premię +1 (maksymalnie +3).
MANIPULOWANIE
programowanie pozwala ci także manipulować
elektroniką. Na przykład: możesz zainfekować
komputer wirusem, wyłączyć system alarmowy
lub zamek elektroniczny, zdezorientować lub prze-
jąć kontrolę nad robotami, a także sterować dziw-
TARAPATY
nymi maszynami, takimi jak wehikuły czasu lub
sfery transformacji. Czasami najpierw trzeba użyć
­analizy, by domyślić się, jak to zrobić.
EFEKTY DODATKOWE:
■ Przekaż sukces innemu Dzieciakowi.
■ Nie musisz rzucać kośćmi, by w przyszłości pora-
dzić sobie z dokładnie takimi samymi Tarapatami.
■ Robisz to szybko.
■ Otrzymujesz nowe lub niespodziewane informacje.
■ Popisujesz się.
ANALIZA (TECHNIKA)
Ta cecha pozwala ci zrozumieć zasadę działania
urządzeń i zdobyć wiedzę, jak ich używać. Przedmio-
ty te mogą być robotami, maszynami, okrętami ma-
gnetynowymi, cyborgami albo budzikiem. Jeśli rzut
się uda, masz prawo zadać dwa z poniższych pytań:
■ Jakie jest tego zastosowanie?
■ Jak to działa?
■ Jak się z tego korzysta?
■ Kto to skonstruował?
■ Jakie może sprawiać problemy?
■ Czy jest nielegalne?
EFEKT DODATKOWY:
■ Zadaj jedno dodatkowe pytanie i dodaj +1 kost-
kę do jednego rzutu wykorzystującego tę infor-
mację (do maksimum +3).
ZNAJOMOŚCI (SERCE)
Dzięki tej umiejętności znasz, kogo trzeba, i potra-
fisz się z tą osobą skontaktować. Informujesz Mi-
strzynię Gry, kim jest twój kontakt, i rzucasz kość-
mi, by znaleźć tę osobę. Jeśli udało ci się poradzić
z tymi Tarapatami, znajdujesz daną osobę albo ona
znajduje Dzieciaki i jest gotowa im pomóc. Jeśli
rzut się nie powiedzie, osoba ta nie chce ci pomóc,
a może nawet ma ochotę cię skrzywdzić, ośmieszyć
albo utrudnić ci życie i w tym celu sama cię znajdzie.
EFEKTY DODATKOWE:
■ Kontakt ma ze sobą wszystkie potrzebne narzędzia.
■ Kontakt może wyleczyć jeden z twoich Stanów.
■ Kontakt przyprowadza więcej ludzi, którzy tak-
że chcą pomóc.
■ W trakcie tej Tajemnicy nie musisz już rzucać ko-
śćmi, by ponownie skontaktować się z tą osobą.
■ Kontakt wie o czymś ważnym.
■ Możesz raz wykorzystać ten kontakt tak, jak
Przedmiot z premią +1 (do maksimum +3).
87
ROZDZIAŁ O6
DOSTĘPNOŚĆ WIEDZY
Informacje można zdobyć za pomocą
czterech umiejętności: pojmowania,
śledztwa, analizy oraz empatii. W pewnych
przypadkach nachodzą one na siebie.
Mistrzyni Gry oraz gracze razem po-
winni zdecydować, która umiejętność
najbardziej pasuje do danej sytuacji.
W pewnych przypadkach możesz wybrać
lepszą z dwóch umiejętności. O wszyst-
kim ostatecznie decyduje Mistrzyni Gry.
pojmowanie to najbardziej ogólna
umiejętność. Dzięki niej przypominasz
sobie wiedzę zdobytą w szkole, rozwią-
zujesz zagadki i znajdujesz informacje
w bibliotece.
śledztwa używa się tylko wtedy, gdy
szukasz przedm iotów, ukrytych przejść
albo przeszukujesz zwłoki na miej-
scu zbrodni.
analiza przydaje się, gdy coś badasz,
studiujesz albo chcesz coś zrozum ieć.
Może chcesz dowied zieć się, jak wyłą-
czyć alarm albo czym jest to dziwne
urządzenie na dachu.
empatii używasz, by zrozum ieć zacho-
wanie świadomych istot – domyślić się,
co czują, co planują, co lubią, a cze-
go nie, albo jak skłonić je, by coś
dla ciebie zrobiły. Tę samą umiejęt-
ność wykorzystujesz w przypadku ludzi,
zwierząt i robotów, o ile są świadome.
PRZYKŁAD
Gracz 1 (Olle): Czy znam kogoś, kto mógłby
nam pomóc dostać się do ciała?
Mistrzyni Gry: A znasz?
Gracz 1: No... tak, kumpel ojca jest poli-
cjantem. Lubi się ze mną bawić, gdy wpada
w odwiedziny.
Mistrzyni Gry: Jak ma na imię?
Gracz 1: Zwą go Łosoś, bo uwielbia węd-
kowanie, ale naprawdę ma na imię Oskar.
Mistrzyni Gry: Rzuć na znajomości.
Gracz 1: Nie udało się!
Mistrzyni Gry: Nagle przed szkołą zatrzy-
muje się radiowóz. Wszystkie dzieciaki lecą
do okien popatrzeć. To Łosoś. Szybkim
krokiem zmierza do twojej klasy i wygląda
na wściekłego. Może dowiedział się, co zro-
biliście w fabryce robotów?
88
UROK (SERCE)
Umiejętność perswazji, oszukiwania, formowania
przyjaźni i manipulacji. Podobnie jak w innych
przypadkach, Mistrzyni Gry decyduje, co da się
osiągnąć za pomocą tej zdolności.
EFEKTY DODATKOWE:
■ Nie domyśli się prawdy.
■ Utworzyłeś trwałą znajomość.
■ Podejmie ryzyko, by ci pomóc.
■ Postara się przekonać innych, by ci uwierzyli.
■ Jest przestraszona, zdezorientowana albo pod wra-
żeniem.
■ Jest zadurzony/zadurzona.
PRZEWODZENIE (SERCE)
Umiejętność skłaniania innych do współpracy, mobi-
lizowania ich do działania w trudnej sytuacji, a także
pocieszania, gdy są przestraszeni lub zdezorientowani.
Jeśli spędzisz nieco czasu z innymi Dzieciakami,
możesz je zainspirować oraz przygotować do trud-
nej sytuacji. Rzucasz na radzenie sobie z Tarapatami,
a  sukcesy tworzą pulę kości (patrz tabela poniżej).
W następnych scenach możesz przydzielić premiowe
kości innym Dzieciakom, gdy te rzucają na pora-
dzenie sobie z Tarapatami – ale otrzymują tę premię
tylko, jeśli robią to, co im każesz. Sam nie możesz
skorzystać z tych kości.
Jeśli rzut na przewodzenie się nie powiedzie, mu-
sisz zaznaczyć Stan na karcie i zapytać inne Dziecia-
ki, w jaki sposób stosunki między wami się pogor-
szyły. W danej chwili może istnieć tylko jedna pula
kości – paczka Dzieciaków ma jednego przywódcę.
PRZEWODZENIE DZIECIAKAMI
Sukcesy Pula kości
1 sukces 2 kości
2 sukcesy 4 kości
3 sukcesy 6 kości
Jeśli spędzisz nieco czasu sam na sam z innym
Dzieciakiem, udzielając rad i pocieszając, możesz
spróbować zneutralizować jeden Stan tej osoby. Je-
śli wykonasz udany rzut na poradzenie sobie z Ta-
rapatami, Stan zostaje zneutralizowany. Jeśli rzut
się nie uda, otrzymujesz ten sam Stan. Za pomocą
tej umiejętności nie możesz uleczyć Wycieńczo-
nych Dzieciaków.
 TARAPATY
EFEKTY DODATKOWE:
■ Zneutralizuj dodatkowy Stan.
■ Zneutralizuj jeden ze swoich Stanów.

ŚLEDZTWO (UMYSŁ)
Zdolność odnajdowania ukrytych przedmiotów, rozu-
mienia wskazówek, rozwiązywania łamigłówek albo
skutecznej obserwacji miejsca lub sytuacji. Jeśli rzut
się uda, masz prawo zadać dwa z poniższych pytań:
■ Co jest tu ukryte i gdzie dokładnie się znajduje?
■ Co to znaczy?
■ Co tu się stało?
■ Jak mogę się do tego dostać/z tego wydostać/
obok tego przemknąć?
■ Jakie dostrzegam tu zagrożenia?
■ Gdzie to jest?

Jeśli rzut się nie uda, źle coś zrozumiałeś, ktoś cze-
goś się o tobie dowiedział albo zaznaczasz na karcie
Stan. Decyduje o tym Mistrzyni Gry.
EFEKT DODATKOWY:
■ Zadaj jedno dodatkowe pytanie i dodaj +1 kost-
kę do jednego rzutu wykorzystującego tę infor-
mację (do maksimum +3).
POJMOWANIE (UMYSŁ)
Ta umiejętność określa, czy posiadasz odpowiednią
wiedzę albo zdolność odnalezienia jej w bibliotece
lub podobnym miejscu. Mistrzyni Gry udzieli ci tej
informacji albo poprosi, byś sam coś wymyślił. Je-
śli rzut się nie uda, Mistrzyni Gry przekazuje ci złe
wieści lub udziela błędnej informacji, ale nie wyja-
wia, którą z tych opcji wykorzystała.
EFEKT DODATKOWY:
■ Otrzymujesz dodatkowe dane i uzyskujesz +1
kostkę do jednego rzutu wykorzystującego tę
informację (do maksimum +3).
EMPATIA (UMYSŁ)
Ta zdolność pozwala ci zrozumieć motywacje osób,
ludzi i innych świadomych istot, takich jak robo-
ty i cyborgi, a także odkryć ich słabe punkty. Aby
wykonać rzut na tę umiejętność, musisz najpierw
poświęcić nieco czasu na obserwację lub rozmowę
z daną osobą lub stworzeniem. Jeśli rzut się uda,
masz prawo zadać dwa z poniższych pytań:
■ Jaki jest jej słaby punkt?
■ Jak mogę ją skłonić do współpracy?
■ Co ta osoba teraz czuje?
■ Czego chce?
■ Co zrobi?
■ Czy kłamie?
Jeśli rzut się nie uda, Mistrzyni Gry albo przekazu-
je ci złe wieści lub błędną informację (nie mówiąc,
którą z tych opcji wykorzystała), albo sprawia,
że dzieje się coś niedobrego.
EFEKT DODATKOWY:
■ Zadaj jedno dodatkowe pytanie i dodaj +1 kost-
kę do jednego rzutu wykorzystującego tę infor-
mację (do maksimum +3).
PRZYKŁAD
Gracz 2 (Anita): Chcę wiedzieć, co myśli,
więc czterema kośćmi rzucam na empatię.
Mistrzyni Gry: Chwila, moment! Zanim
zdołasz go zrozumieć, musisz go poobser-
wować albo z nim porozmawiać.
Gracz 2: Dobrze, robię to. Rozmawiam z nim.
Mistrzyni Gry: Co mówisz?
Gracz 2: Podchodzę do niego na dziedzińcu
szkoły i pytam, co robił wczoraj w Adelsö.
Mistrzyni Gry: Wgapia się w ciebie przez
dłuższy czas. „Nie było mnie tam”.
Gracz 2: „Dziwne, jestem pewna, że cię
tam widziałam”.
Mistrzyni Gry: „Mylisz się”. Wygląda na
zdezorientowanego albo przestraszonego.
Rzuć kośćmi.

89
O7
ROZDZIAŁ

SEDNO TAJEMNICY 92
TAJEMNICA A ŻYCIE CODZIENNE 93
SCENY SOLOWE I GRUPOWE 95
ETAPY TAJEMNICY 95
ETAP 1 – DZIECIAKI WKRACZAJĄ
NA SCENĘ 96
ETAP 2 – POJAWIA SIĘ TAJEMNICA 96
ETAP 3 – ŚLEDZTWO 96
ETAP 4 – FINAŁ 101
ETAP 5 – EPILOG 101
ETAP 6 – ZMIANY 102
BUDOWANIE NASTROJU 102
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI 105
PRZEDMIOTY 105
WIĘKSZE TAJEMNICE I KAMPANIE 106

TAJEMNICA
Podobno w mrocznej toni czaiło się coś wielkiego i przeraża-
jącego. Wodny pająk, a może jakiś płaz, złożył jaja w jednej
z wielu podwodnych szczelin zalewu, a z jednego z nich wykluło
się coś... pokręconego, forma życia ukształtowana pod wpły-
wem metali ciężkich i chemikaliów, które kiedyś przeniknęły do
wody. A może to coś przybyło tu z innego wymiaru, podróżując
przez wyrwę w czasoprzestrzeni stworzoną przy okazji ekspery-
mentów w Pętli.
Tajemnica to przygoda, w której uczestniczą Dzie- także korzystać z wariantu zwanego Krainą Tajem-
ciaki. Tak jak w komiksie czy odcinku serialu, nic, szczegółowo wyjaśnionego w Rozdziale 8.
w Tajemnicy występują postacie oraz fabuła, którą Ten rozdział przedstawia strukturę Tajemnicy
odkrywają gracze. Jednak w odróżnieniu od wspo- i udziela wskazówek dotyczących pisania wła-
mnianych mediów, Tajemnica nie jest odgórnie snych scenariuszy.
ustalonym ciągiem wydarzeń. O tym, jak potoczy
się i zakończy dana historia, decyduje – w pewnym
stopniu – los, ale bardzo dużo zależy od wyborów
dokonywanych przez Dzieciaki. TYLKO DLA OCZU MISTRZÓW
Rozdziały 10-13 zawierają cztery gotowe do I MISTRZYŃ GRY
rozegrania Tajemnice. Większość z nich można za-
kończyć w kilka godzin. Każda Tajemnica składa się Ten rozdział oraz cała dal
sza część
z sześciu etapów, które ułatwią Mistrzowi Gry ini- książki przeznaczone są tyl
ko dla oczu
cjowanie scen i pakowanie Dzieciaków w Tarapaty. Mistrzyń i Mistrzów Gry.
Gracze nie
Rozgrywanie Tajemnic to podstawowa forma powinni czytać dalej, bo zby
t wcześnie
zabawy, która idealnie sprawdza się w jednostrzało- zdobyta wiedza o sekretach
Tajemnic
wych przygodach i krótkich kampaniach. Możecie Pętli zepsuje zabawę całej
grupie.

91
ROZDZIAŁ O7
INSPIRACJE DLA TAJEMNIC
Książki i filmy to niewyczerpane źró-
dło inspiracji. Samochód z Christine
Stephena Kinga może stać się szalonym
­ a maszyna ucieka i nie chce wrócić.
robotem lub okrętem magnetynowym, klaun
z powieści To – morderczym cyborgiem,
a zastraszona dziewczyna w ­ Carrie zdo-
będzie swe moce dzięki zaawansowanej
technologii. Przygody bohaterów powie-
ści Enid Blyton także mogłyby być osa-
dzone w epoce Pętli.
Pętla w latach 80. to idealne miej-
sce dla wielu dziwnych wynalazków rodem
z Doktora Who i Star Treka, które mogą
stać się źródłem nieskończonych Tara-
patów. Pomyśl o urządzeniach takich jak
wehikuły czasu, pola miniaturyzacyjne,
okulary 3D, fabrykator z  Doktora Who
albo promień miniaturyzujący z filmu
Kochanie, zmniejszyłem dzieciaki.
­ zdolności technicznych.
Tajemnice powinny mieć klimat po-
dobny do filmów i seriali pokroju E.T.,
Goonies, Stranger Things, Super-8 czy
Scooby Doo.
SEDNO TAJEMNICY
Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, przystępując
do tworzenia Tajemnicy, jest wymyślenie jej Sedna.
O czym jest nasza historia? Większość Tajemnic
w tej grze będzie przynależeć do jednej z poniższych
kategorii: Ludzkie błędy, Konflikty oraz Psoty.
LUDZKIE BŁĘDY opowiadają o ludziach, którzy nie
potrafią sobie poradzić z niecodziennymi efektami
swojej pracy.
■ Naukowiec stworzył wehikuł czasu, stracił
nad nim kontrolę i trafił do epoki kamienia.
Kurtyna czasu została rozdarta, a przez wy-
rwę w jedną i drugą stronę swobodnie podró-
żują różne istoty.
■ Z samolotu przez przypadek wypada grawikasa-
tor i ląduje w pobliżu domu któregoś Dzieciaka.
92
■ Wynik nieudanego eksperymentu na zwierzę-
tach ucieka kanałami z laboratorium, osiedla
się w jeziorze i wyrasta na potwora.
■ Trzy różne budynki laboratoryjne w losowy
sposób tworzą pole siłowe, które błyskawicznie
postarza ludzi.
■ Naukowiec podłącza do robota ludzki mózg,
■ Inna maszyna zyskuje samoświadomość i posta-
nawia przebudzić swych „braci i siostry”.
■ W wyniku działania Pętli istota z innego cza-
su lub miejsca potrzebuje pomocy, by wrócić
do domu.
KONFLIKTY opierają się na napięciu pomiędzy dwie-
ma lub więcej grupami, z których każda chce cze-
goś innego. Obie strony konfliktu będą walczyć,
by osiągnąć swoje cele.
■ Radzieccy lub amerykańscy szpiedzy przemysło-
wi chcą ukraść tajemnice Riksenergi, ­DART-u
lub Interfizu.
■ Uczeń, który nienawidzi nauczycielki, posta-
nawia się na niej zemścić przy pomocy swoich
■ „Właściciele” zbuntowanego robota chcą go
pojmać.
■ Przestępcy używają technologii, by okradać
mieszkańców miasta.
■ Naukowczyni próbuje wykorzystać dzieci, które
uciekły z domów, pobierając próbki ich tkanek i eks-
perymentując z nimi w swojej fabryce cyborgów.
■ Łowczyni dinozaurów i tyranozaur toczą śmier-
telną bitwę w pobliskim lesie.
■ Pracownicy jednego z laboratoriów Pętli sabo-
tują nową maszynę, przez którą wielu z nich
może stracić pracę.
■ Obrońcy środowiska chcą zepsuć reaktor fuzyjny.
■ Afgańscy mudżahedini przybywają do Pętli, by
ukraść lub kupić technologie przydatne w od-
parciu radzieckiej inwazji.
PSOTY koncentrują się na innych dzieciakach, które
dla zabawy stwarzają problemy.
■ Nastolatki kradną robota i zabierają go na im-
prezę, ale coś idzie nie tak – ktoś odnosi obraże-
nia lub nawet ginie.
■ Jakiś dzieciak znajduje dziurę w ziemi i gubi się
w labiryncie podziemnych korytarzy.
■ Niektórzy nastolatkowie, dzięki jakiemuś wy-
nalazkowi, bezkarnie oszukują na klasówkach.

TAJEMNICA A ŻYCIE
CODZIENNE
Narracja w grze składa się z dwóch części: Tajem-
nicy oraz Życia codziennego. W jednej scenie dzie-
ciaki gonią robota, który uciekł swojemu stwórcy,
a w następnej próbują powstrzymać pijanego ojca
przed jazdą samochodem do pracy. Niektóre sceny
mogą opowiadać i o Tajemnicy, i o Życiu codzien-
nym. Zadaniem Mistrza Gry jest odpowiednie żon-
glowanie tymi częściami rozgrywki. Tajemnica to
główny wątek historii i zwykle więcej scen wiąże się
z nią aniżeli z Życiem codziennym.
Scenariusz danej Tajemnicy opisuje to, co może
się w jej trakcie wydarzyć. Zawiera opisy osób,
które  Dzieciaki mogą spotkać, oraz miejsc, jakie
­ mową o strażakach przed całą klasą.
mają odwiedzić; jej początek i przypuszczalny ko-
niec. Jednak inicjowanie scen związanych z Życiem
codziennym wymaga dobrej znajomości Dzieciaków.
TAJEMNICA
SCENY CODZIENNE
BEZ OCZYWISTYCH TARAPATÓW
■ Tata siedzi w kuchni z sadzą na twarzy
i z dumą opowiada o tym, jak w  nocy
gasił pożar.
■ Tata chce wyrzucić adidasy Jacoba
i kupić mu nowe.
■ Mama prosi Jacoba, żeby wszedł do
pokoju, usiadł na łóżku i opowie-
dział o swoim dniu.
■ Jacob może przeczytać swoją pracę do-
■ Jacob siedzi z mamą w kuchni; je-
dzą owsian kę, a w radiu leci ich
ulubiona piosen ka.

ROZGRYWANIE ŻYCIE CODZIENNEGO

Aby stworzyć sceny z Życia codziennego, musisz
zapoznać się z kartami postaci Dzieciaków odgry-
wanych przez twoich graczy albo porozmawiać
z grupą i zorientować się, jakie ich Dzieciaki mają
Problemy, Relacje i z czego są Dumne.

93
ROZDZIAŁ O7

SCENY CODZIENNE Z TARAPATAMI

■ Jest środek nocy. Ubrana tylko
Nie zapomnij też o odpowiedziach, których gra-
w  koszulę nocną mama znika w le-
cze udzielili na pytania zadane w ostatnim etapie
sie, a tata siedzi w pracy.
tworzenia Dzieciaków. Zapisz sobie pomysły do-
■ Tony czeka na ścieżce prowad zącej
tyczące tego, co może się zdarzyć, gdy dojdzie do
na plażę. W ręku ma kij bejsbolowy,
takich sytuacji.
a na twarzy szeroki uśmiech.
Sceny z Życia codziennego mogą być po pro-
■ Tata z wściekłością wali w drzwi
stu zwyczajnymi wydarzeniami bez oczywistych
pokoju Jacoba. Dowiedział się o wy-
Tarapatów. Ilustrują one wtedy typowe podmiej-
darzeniach w dokach.
skie życie, tym samym kontrastując z zadziwia-
■ Mama jest wściekła, bo sądzi,
jącymi wydarzeniami związanymi z Tajemnicą.
że ojciec ją zdradza. Ciska rzecza-
Dają też graczom szansę na lepsze poznanie ich
mi po całym domu, a ojciec zamyka
Dzieciaków. Możesz także inicjować sceny z Życia
się w garażu.
codziennego, w których Tarapaty są bardziej oczy-
■ Tata chce, żeby Jacob przestał
wiste. W ramce umieszczono kilka przykładowych
się widywać ze swoją przyjaciółką
scen z Życia codziennego.
Sarą, bo jest zbyt dziwna.
Czasami coś łączy Tajemnicę i Życie codzienne.
■ Jacob odkry wa, że jego ojciec zdra-
Wpadający z wizytą wujek jest także naukowcem,
dza mamę z matką innego Dzieciaka.
który wypuścił dziwne stworzenia do lasu. Mama
zaraziła się wirusem umysłu. Okazuje się, że robota
ukradł starszy brat któregoś Dzieciaka.

94
 TAJEMNICA
ETAPY TAJEMNICY
Każda Tajemnica dzieli się na sześć etapów: Dzie-
ciaki wkraczają na scenę, Pojawia się Tajemnica,
Śledztwo, Finał, Epilog, Zmiany. Mistrz Gry decy-
duje o tym, czy ściśle trzymać się tego podziału, czy
też raczej improwizować. Niektórzy gracze chcą,
by  prowadzący wyraźnie zaznaczał, kiedy kończy
się jeden etap, a zaczyna następny. Inne grupy wolą,
by  Mistrz Gry nie ujawniał tego podziału, dzięki
czemu mają poczucie uczestniczenia w historii,
w której wszystko może się zdarzyć.

ETAPY TAJEM NICY

1. Dzieciaki wkraczają na scenę – każ-
dy Dzieciak otrzym uje scenę solową
z Życia codziennego, z Tarapatami
lub bez.
2. Pojawia się Tajemnica – Dzieciaki
napotykają lub odkrywają coś, co za-
czynają badać.
3. Śledztwo – Dzieciaki odwiedzają
Miejsca, odnajdują Wskazówki i ra-
dzą sobie z Tarapatami, a równole-
gle muszą też ogarniać swoje Życie
codzienne. Ten etap stanowi główną
część Tajemnicy i zawiera najwię-
cej scen.
4. Finał – Dzieciaki odkry wają sedno
SCENY SOLOWE Tajemnicy i teraz muszą coś lub
kogoś powstrzymać, często w trak-
I GRUPOWE cie dramatycznej sceny, od której
wszystko zależy.
Sceny z Życia codziennego zwykle skupiają się na
5. Epilog – Tajemnica zostaje roz-
konkretnym Dzieciaku, a nie na grupie. Z tego po-
wiązana i choć Dzieciaki odniosły
wodu powinny być krótkie, treściwe i nie należy ich
sukces, ich życie za bardzo się nie
przeciągać. Ponadto, jeśli to tylko możliwe, staraj
zmieniło. Każdy Dzieciak otrzym uje
się umieszczać kilkoro Dzieciaków w jednej scenie
jedną scenę z Życia codziennego.
z Życia codziennego. W przeciwnym razie, gdy ty
6. Zmiany – jeśli gracze chcą, mogą
skupiasz się na jednym graczu, pozostali muszą
zmienić Problemy, Wyjątkowe Przed-
czekać i słuchać, co bywa zabawne przez jedną lub
mioty, Dumy i Relacje swoich Dzie-
dwie sceny, ale nie dłużej. Dzieciak może wpaść do
ciaków. Dzieciaki dostają także
kumpla po szkole. Dzieciaki mogą być w pobliżu,
Punkty Doświadczenia, dzięki którym
gdy kogoś z ich grupy zaczepia szkolny chuligan.
mogą podnieść poziom umiejętności.
Rodzice zapraszają całą paczkę na kolację. Dwoje
Dzieciaków może być rodzeństwem albo z jakiegoś
powodu mieszkać ze sobą.
Jeśli z jakiejś przyczyny nie da się umieścić w
scenie kilkorga Dzieciaków, wyjątkowo możesz po-
zwolić graczom na odgrywanie BN-ów, ale tylko w
danej scenie.

95
ROZDZIAŁ O7
ETAP 1 – DZIECIAKI
WKRACZAJĄ NA SCENĘ
Na początku Tajemnicy każdy Dzieciak otrzymuje
scenę solową związaną ze swoim Życiem codzien-
nym, z Tarapatami lub bez. Taka scena pomaga
graczowi poznać swojego Dzieciaka, a innym po-
kazuje, jaki ten Dzieciak jest. Mistrz Gry może
sam wymyślić tę scenę albo poprosić danego gracza
o  sugestie. Warto się tu zainspirować Problemem,
Dumą lub Relacjami Dzieciaka. Najlepiej jest nie
zastanawiać się za dużo i po prostu wybrać najbar-
dziej oczywistą scenę.
Mistrz Gry zakończy ją wedle własnego uznania
i przejdzie do sceny kolejnego Dzieciaka. Te otwie-
rające sceny powinny być raczej krótkie. Po tym
etapie w większości scen będą brać udział wszystkie
Dzieciaki, działające jako grupa.
PRZYKŁAD
Mistrz Gry: No dobrze, zacznijmy grę!
Mamy mokry i deszczowy październikowy
weekend. Ludzie gadają o rychłych zwol-
nieniach w Pętli, więc wielu dorosłych
jest poirytowanych lub przygaszonych. Na
zewnątrz jest błotniście i ciemno. Ziemię
pokrywają liście, a od jeziora wieje zimny
wiatr, przynosząc na wyspę zapach wody
i ryb. Kto chce pierwszą scenę?
Gracz 1 (Jacob): Ja poproszę.
Mistrz Gry: Masz jakiś pomysł czy wolisz,
żebym ja coś wymyślił?
Gracz 1: Coś mam. Siedzę w swoim poko-
ju, bo mama dała mi szlaban. Czekam, aż
ojciec wróci do domu i udzieli mi kazania.
Mistrz Gry: Co zbroiłeś?
Gracz 1: Przyłapała mnie, jak przeglądałem
jej lekarstwa.
Mistrz Gry: Słyszysz kroki mamy na par-
terze, chodzi od pokoju do pokoju. Nagle
zatrzymuje się, a jednocześnie dobiega cię
znajomy odgłos parkującego przed domem
samochodu ojca. Chwilę później otwierają
się drzwi i słyszysz, że rodzice rozmawiają,
ale nie wiesz, o czym. Co robisz?
Gracz 1: Siedzę na łóżku, segregując moje
karty Garbage Pail Kids. Jestem wściekły.
Na maksa przesadziła.
Mistrz Gry: Słyszysz, jak tata wchodzi po
schodach.
96
ETAP 2 – POJAWIA SIĘ
TAJEMNICA
Następnie wprowadza się Tajemnicę. Pozwalasz
Dzieciakom napotkać lub usłyszeć o czymś, co po-
budza ich ciekawość. Zwykle dzieje się to w ramach
jednej sceny, w której biorą udział wszystkie Dzie-
ciaki, ale czasem Tajemnica pojawia się stopniowo,
na przestrzeni kilku scen.
Jeśli nie wszystkie Dzieciaki były obecne przy
wprowadzeniu Tajemnicy, Mistrz Gry powinien
zainicjować scenę, w której biorą udział wszyscy
i mogą ze sobą porozmawiać. Dopiero potem moż-
na przejść do następnego etapu.
Sedno Tajemnicy może być inspiracją, która
pomoże we wprowadzeniu Tajemnicy. Niech Dzie-
ciaki dostaną niewielki przedsmak czegoś dziwne-
go lub obcego, ale jeszcze nie czas, by ujrzały pełny
obraz. Coś zniknęło, coś się pojawiło w miejscu,
gdzie nie powinno tego być, rozpowszechniła się
pogłoska lub wynikł problem, z którym trzeba so-
bie poradzić.
Jeśli Dzieciaki nie wydają się zainteresowane
rozwiązaniem Tajemnicy, należy im przypomnieć o
ich Motywacjach.
ETAP 3 – ŚLEDZTWO
Ten etap stanowi główną część Tajemnicy i zawie-
ra najwięcej scen. Dzieciaki odwiedzają Miejsca,
rozmawiają z ludźmi w poszukiwaniu Wskazó-
wek, radzą sobie z Tarapatami i próbują dotrzeć
do sedna Tajemnicy.
Mistrz Gry naprzemiennie inicjuje sceny doty-
czące Tajemnicy i Życia codziennego. Dobrze, jeśli
w  większości scen biorą udział wszystkie Dzieciaki.
W przypadku, kiedy gracze rozdzielili się na jedną
lub więcej scen, Mistrz Gry powinien otworzyć scenę,
w której uczestniczą wszyscy. Najłatwiej będzie, jeśli
po prostu spyta: „Gdzie się spotykacie i co robicie?”
W scenach może także improwizować i wpro-
wadzać Tarapaty. Na przykład: pojawia się dozorca
albo pies strażniczy dostrzega Dzieciaki.
MAPA
Kluczowym elementem Etapu 3 jest mapa przed-
stawiająca obszar Pętli, w którym rozgrywa się
dana Tajemnica. Tę mapę należy położyć na stole
tak, by wszyscy ją widzieli. Zwykle są dwie wersje
mapy: jedna dla graczy, a druga dla Mistrza Gry,
z zaznaczonymi wszystkimi Miejscami.
W większości Tajemnic występują trzy Miejsca,
które można odwiedzić w trakcie Śledztwa. Taka

PRZYKŁADOWE SPOSOBY
WPROWADZENIA TAJEMNICY
■ Znika dziecko.
■ Krążą pogłoski o robocie, który
uciekł i krąży po okolicy.
■ Na ciałach Dzieciaków wyrastają
guzy, które wyglądają jak oczy.
■ Na środku miasta pojawia się dziw-
ny dom, a dorośli zachowują się
tak, jakby zawsze tam był.
■ Jeden z Dzieciaków znajduje dziurę
w ziemi. Prowadzi ona do ogromnej
sieci podziemnych tuneli.
■ W szkole zaczyna się uczyć dziwna
dziewczynka.
■ W szopie kryje się cyborg.
■ Wieże w Bonie migoczą i na kilka
sekund znikają.
■ Ktoś rozprowadza fałszywe pieniądze.
■ W miasteczku znikają koty.
■ Pojawiają się pogłoski o dziwnych
ogniach.
■ Ktoś zostawia na ławce jednego
z Dzieciaków starożytną mapę okolicy.
■ W lesie ukrywa się jakiś człowiek.
Jest uzbrojony w strzelbę i rozmawia
przez krótkofalówkę w obcym języku.
liczba Miejsc pozwala rozegrać przygodę w jeden
wieczór. Gdy piszesz swoje własne Tajemnice, mo-
żesz wymyślić mniej lub więcej Miejsc.
MIEJSCA
W każdym Miejscu można zwykle znaleźć jakieś
Wskazówki i/albo sugestie potencjalnych Tarapa-
tów. Miejsca mogą być całkiem zwykłe lub fanta-
styczne: od wysypiska śmieci czy szkolnej stołówki
do zrobotyzowanej fabryki albo nawet portalu do
innych części świata.
Mistrz Gry nie powinien martwić się, jeśli Dzie-
ciaki nie odwiedzą wszystkich Miejsc – będzie moż-
na je wykorzystać w innych Tajemnicach. W trakcie
niektórych Tajemnic od razu wiadomo, które Miej-
sca należy odwiedzić i jak się do nich dostać. W in-
nych przygodach najpierw trzeba sobie poradzić
TAJEMNICA
z Tarapatami i tak zdobyć informacje wskazujące,
gdzie iść i jak tam dotrzeć. Mogą tu pomóc umiejęt-
ności takie jak znajomości i pojmowanie.
WSKAZÓWKI
Wskazówką może być coś znajomego – jakiś przed-
miot, pamiętnik, rysunek, ślady na żwirze – albo
wydarzenie, które coś ujawnia – zwykle jest to frag-
ment Tajemnicy. Wskazówki mogą być wzajemnie
powiązane, czyli pierwsza prowadzi do kolejnej,
a  ta do trzeciej, która odsłania Sedno Tajemnicy.
Jednak mogą to być także trzy niezależne Wska-
zówki, z których każda kieruje Dzieciaki w tę samą
stronę. W jeszcze innym wariancie dla uzyskania
pełnego obrazu Tajemnicy konieczne jest znalezie-
nie wszystkich Wskazówek, ale można je odkryć
w dowolnej kolejności.
WSKAZÓWKI MOGĄ UJAWNIĆ:
■ Gdzie się teraz udać
■ Co się wydarzy
■ Kto jest zamieszany
■ Gdzie znaleźć więcej informacji
■ Co się wydarzyło
■ Jak rozwiązać problem
■ Jak użyć dziwnej maszyny albo porozumieć się
z jakimś stworzeniem
■ Kto zagraża Dzieciakom
■ Jak dostać się do konkretnego miejsca lub czasu
■ Coś innego
PRZYKŁADOWE MIEJSCA Z TARAPATAMI I WSKAZÓWKAMI:
■ „Niechluj” Lundqvist to dwudziestodwuletni były
hokeista, który zamieszkuje ruderę w lesie nieda-
leko Mörby. Wie, że robota ukradł brat jednego
z Dzieciaków, ale dobrowolnie tego nie zdradzi.
Podkrążone oczy, agresywny, często pijany.
■ Na piaszczystej plaży jeziora widać ślady zosta-
wione przez czworonożnego stwora, który naj-
wyraźniej wyszedł z wody. Jedna z olbrzymich
jaszczurek kryje się w krzakach, gdzie strzeże jaj.
Zaatakuje, jeśli Dzieciaki za bardzo się zbliżą.
■ W środku zardzewiałego okrętu magnetynowego
jakiś osobnik ładnie uporządkował narzędzia do
naprawy cyborgów. To jasne, że mieszka tu ktoś,
kto najwyraźniej współpracuje z robotami, któ-
re wydostały się na wolność. Właściciel narzędzi
podłączył do nich akumulator samochodowy
i ktokolwiek ich dotknie, zostanie porażony prą-
dem. Okręt jest tak przerdzewiały, że poruszanie
się po nim jest niebezpieczne; Dzieciaki mogą
spaść i po przebiciu kilku pokładów wylądować
na skałach pod statkiem.
97
ROZDZIAŁ O7
WSKAZÓWKA 1
WSKAZÓWKA 2
FINAŁ
WSKAZÓWKA 1 WSKAZÓWKA 2
■ Głęboko w podziemnych tunelach znajduje się
pokój, gdzie ukrywano porwanego chłopca. Dzie-
ciaki znajdują tu krzesło ze sznurami, puste po-
jemniki po jedzeniu i torebki z cukierkami, a tak-
że ukrytą wiadomość, którą więzień nasmarował
brudnymi palcami na chusteczce: „wujek”. Tune-
le są mroczne, długie i łatwo się w nich zgubić.
■ W laboratorium, na biurku zaginionego naukow-
ca leżą trudne do zrozumienia plany jakiegoś
urządzenia. Okazuje się, że naukowiec próbuje
zbudować wielkiego robota bojowego. Pomiędzy
rzeczami uczonego znajduje się książka adresowa
z tylko jednym wpisem: „Słodka Maya, Kungs-
berga”. Aby dostać się do biurka, trzeba minąć
strażników i naukowców – co nie jest proste!
NARZĘDZIA DO ETAPU 3
Etap 3 to najobszerniejsza część historii i w trakcie
jej rozgrywania można wykorzystać wiele przydat-
nych metod.
SZCZĘŚLIWY TRAF. W niektórych Tajemnicach wy-
stępuje element „boskiej interwencji”, przydatny,
gdy Dzieciaki nie potrafią rozwiązać sprawy albo
98
WSKAZÓWKA 3
FINAŁ
WSKAZÓWKA 3
PRZYKŁADOWE ODLICZANIE
1. Grupa małolatów kradnie robota.
2. Zostają nakryci.
3. Policja próbuje ich aresztować, ale
łobuzy każą robotowi zaatakować
funkcjonariuszy.
4. Uży wają robota, by obrabować kiosk.
5. Dyrektor Larsson próbuje ich po-
wstrzy mać, ale zostaje poważnie
ranny.
6. Małolaty kryją się w północnym re-
jonie Svartsjölandet.
7. Jed no z dzieci próbuje się wymknąć
i o wszystkim powied zieć mamie, ale
inne to zauważają i każą robotowi
go złapać.
8. Smarkacze wysyłają robota, by na-
padł na bank, ale maszyna zawodzi,
rani wiele osób i ucieka do lasu.

WSKAZÓWKA 1
WSKAZÓWKA 3
WSKAZÓWKA 2
FINAŁ
s­ kończy im się czas. Wydarza się coś, co pomaga im
dotrzeć do Sedna Tajemnicy i umożliwia rozpoczę-
cie Finału. Z książki wypada list. Kolega z pracy
naukowca dzwoni do rodziców jednego z Dziecia-
ków i mówi im coś ważnego. Widziano, jak ktoś
przejeżdża przez wioskę. Należy jednak uważać, by
nie nadużywać tej metody, bo gracze mogą się po-
czuć oszukani i dojść do wniosku, że Mistrz Gry nie
pozwala im na samodzielne rozwiązanie Tajemnicy.
ŁAMIGŁÓWKI I ZAGADKI. Czasami w Tajemnicach po-
jawiają się łamigłówki i zagadki, z którymi muszą
poradzić sobie gracze, a nie ich Dzieciaki. Mogą to
być na przykład zakodowane informacje lub frag-
menty mapy, które trzeba odpowiednio ułożyć. Na-
leży poinformować graczy, że danych Tarapatów
nie da się rozwiązać rzutami na umiejętności. Takie
łamigłówki często przybierają postać fizycznej po-
mocy dla graczy, na przykład dokumentu lub jakie-
goś przedmiotu.
WIĘCEJ MAP! W trakcie sesji Mistrz Gry powinien
rysować nowe mapy (choćby szybkie szkice) przed-
stawiające rozkład pomieszczeń w budynkach lub
TAJEMNICA
FINAŁ
WSKAZÓWKA 1
WSKAZÓWKA 2
WSKAZÓWKA 3
inne miejsca, w których rozgrywa się akcja, dzięki
czemu gracze lepiej rozumieją, co się dzieje.
ODLICZANIE. W Tajemnicach może pojawić się Odli-
czanie. O ile Dzieciaki czegoś nie zrobią, wydarze-
nia będą następować jedno po drugim. Na koniec
odliczania dzieje się coś katastrofalnego, a skutki
odczuwa cała społeczność, Dzieciaki lub ktoś inny.
PRZYKŁADOWE ODLICZANIE ODWETOWE
1. Bandyci szpieg ują Dzieciaki.
2. Bandyci dzwonią do rodziców Dziecia-
ków i kłamią, licząc na to, że ro-
dzice uziemią Dzieciaki.
3. Bandyci bezpośrednio zagrażają Dzie-
ciakom.
99
ROZDZIAŁ O7
Nie mówiąc o tym graczom, w regularnych odstę-
pach czasu Mistrz Gry przechodzi do kolejnego
punktu odliczania, po czym opisuje efekty tego
działania w scenie. Jeśli następny krok to piroman
podkładający ogień w kolejnym domu, opisz jed-
nemu z Dzieciaków, jak budzi się w środku nocy,
czując dym i słysząc krzyki za oknem. Gdy wyglą-
da na zewnątrz, widzi płonący dom sąsiada.
ODLICZANIE ODWETOWE. W Tajemnicach może też
pojawić się odliczanie pokazujące, jak antagoniści,
czyli osoby odpowiedzialne za Sedno Tajemnicy,
próbują powstrzymać Dzieciaki przed odkryciem
prawdy. Tacy osobnicy mogą na przykład neutra-
lizować działania Dzieciaków, a nawet w pewnym
momencie je zaatakować. W terminologii gry taka
sytuacja nazywa się Odliczeniem odwetowym,
100
a  licznik zwykle przesuwa się równolegle z postę-
pami Dzieciaków w Tajemnicy, o jeden co każdą
znalezioną Wskazówkę.
Antagoniści mogą utrudniać Dzieciakom życie,
szpiegować je, grozić im albo nawet zaatakować.
Gdy Dzieciaki znajdują ukryte przez gangsterów
pieniądze, Mistrz Gry inicjuje scenę, w której jeden
z Dzieciaków zostaje wezwany na dywanik do dyrek-
tora szkoły. W ławce tego ucznia znaleziono coś nie-
legalnego. To gangsterzy próbują wrobić Dzieciaka.
PUNKT ZWROTNY następuje, gdy dzieje się coś nie-
spodziewanego i sytuacja całkowicie się zmienia.
Zwykle dzieje się tak pod koniec Etapu 3 i często
prowadzi to do Finału. Punkt zwrotny może być
powiązany z Miejscem, Odliczaniem lub Szczęśli-
wym trafem.

ETAP 4 – FINAŁ
Finał to kulminacyjny moment Tajemnicy. Może
dotyczyć Miejsca, osoby, wydarzenia albo wszyst-
kiego naraz. Dzieciaki odkryły sedno Tajemnicy
i  teraz nie mogą dopuścić, by wydarzyło się coś
złego. Na przykład: trzeba uwolnić porwane
dziecko, zamknąć portal albo schwytać robota
lub dinozaura.
Czasami Dzieciaki będą potrzebować pomocy
ze strony policji lub innych dorosłych, ale zwy-
kle muszą uporać się z Tarapatami samodzielnie.
Mistrz Gry powinien dopilnować, by w Finale brały
udział wszystkie Dzieciaki i aby nikomu nie prze-
padły sceny kluczowe dla zakończenia Tajemnicy.
W Finale często pojawiają się Nadzwyczajne Tara-
paty (strona 84).
Jeśli Dzieciakom w Finale powinie się noga, cza-
sem mogą spróbować ponownie. W innym wypad-
ku Finał dobiega końca, a gra przechodzi do etapu
Epilogu. Nawet po zakończeniu Finału Dzieciaki
wciąż nie mają pełnego obrazu Tajemnicy. Wyko-
rzystaj to, by stworzyć nowe Tajemnice.
ETAP 5 – EPILOG
Życie toczy się dalej. Po Finale Mistrz Gry inicjuje
jedną scenę z Życia codziennego dla każdego Dzie-
ciaka. Sceny te rozgrywają się minuty, godziny lub
dni po Finale. Pomimo heroicznej postawy Dziecia-
ków niewiele się zmieniło – rodzice wciąż się kłó-
cą, a klasówki z matmy nie stały się prostsze. Nikt
nie wierzy Dzieciakom w ich opowieści o dziwnych
rzeczach, które widziały. Wszelkie dowody zostały
zniszczone albo da się je racjonalnie wyjaśnić.
W tych scenach zwykle nie da się wpaść w Ta-
rapaty. Jeśli nie macie za dużo czasu, można te sce-
ny pominąć i po prostu poprosić każdego gracza,
by krótko opisał swojego Dzieciaka w jakiejś sytu-
acji z Życia codziennego.
TAJEMNICA
PRZYKŁADOWE PUNKTY ZWROTNE
■ Porywacz jest tak naprawdę bohate-
rem pozyty wnym. Próbuje uratować
życie osób, które zginą w strasznej
burzy, co przewidział dzięki Oku-
larom Przyszłościowania.
■ Starsza pani niespodziewanie wręcza
Dzieciakom nagrodę i prosi, by wra-
cały do domu, nie zawracając sobie
głowy zagubionym naszyjnikiem. Sta-
ruszce pranie mózgu zafundował jej
syn, który jest złodziejem i wyna-
lazcą dziwnych urządzeń.
■ Wujek odwied zający rodzinę jedne-
go z Dzieciaków tak naprawdę jest
robotem.
■ Uczennica, która uwielbia obserwo-
wać gwiazdy, kłamała! To jej krew
była na nożu, a teraz dziewczyna
jest sam na sam z kolejną ofiarą.
PRZYKŁADOWE FINAŁY
■ Szalon y naukowiec jest w kryjówce
i szykuje się do otworzenia czar-
nej dziury. Kryjówki strzegą dwa
mecha niczne buldogi.
■ W miasto uderza burza elektr yczna
i niszczy całą elektronikę. Dzie-
ciaki muszą ją powstrzymać za po-
mocą przedm iotów, które zbudowały
lub znalazły.
■ Małpolud stoi na szczycie ogrom nej
wieży chłodzącej i zaraz przenie-
sie całą budowlę do swojego świata.
■ Dzieciaki wreszcie znajdują ciało,
na wpół zatopione w bagnie. Zabój-
czyni obserw uje ich przez lornetkę
i nie pozwoli, by małolaty poszły
poinformować policję.
■ Kościół w Stenha mrze aż świeci od
energii i unosi się w powietrze.
Dzieciaki muszą coś zrobić albo
rozpad nie się na atomy.
101
ROZDZIAŁ O7

ETAP 6 – ZMIANY
Gdy Tajemnica dobiegnie końca, Mistrz Gry i gra-
cze powinni wspólnie rozważyć, czy nowe doświad-
czenie zmieniło Dzieciaki lub nauczyło je czegoś.
Każdy gracz odczytuje na głos Problem, Dumę, Wy-
jątkowy Przedmiot oraz Relacje swojego Dzieciaka
i zmienia to, co chce.
Zwykle nie trzeba nic zmieniać. Jeśli jednak gracz
uzna, że jakiś element jego postaci jest nudny albo
że  w czasie Tajemnicy doszło do wydarzeń, któ-
re wpłynęły na tego Dzieciaka, wtedy taki element
trzeba zastąpić nowym. Jeśli Dzieciak rozwiązał swój
Problem, wybiera kolejny. Niech przygody przeżyte
w trakcie Tajemnicy posłużą jako inspiracja.
Pomiędzy Tajemnicami neutralizuje się wszystkie
Stany. Jeśli w świecie gry minęło trochę czasu i  ja-
kiś Dzieciak miał urodziny, podnosi jedną ze swoich
Cech o jeden (strona 72), ale także traci jeden Punkt
Szczęścia. Dzieciak, który ma już 16 lat, staje się Na-
stolatkiem i przestaje interesować się Tajemnicami.
Ten gracz musi stworzyć nowego Dzieciaka.
Pomiędzy Tajemnicami gracze mogą także zre-
zygnować ze swoich aktualnych postaci i stworzyć
nowe. Najlepiej będzie, jeśli każdy Dzieciak będzie
reprezentował inny Typ.

PUNKTY DOŚWIADCZENIA
Po ukończeniu Tajemnicy albo na koniec sesji
(jeśli Tajemnica wciąż trwa) Dzieciaki otrzymują
Punkty doświadczenia (PD), które gracze wydają,
by  podnieść poziom umiejętności. Po kolei prze-
czytaj na głos pięć pytań i pozwól, by gracze na nie
odpowiedzieli. Dzieciak, który udzieli odpowie-
dzi twierdzącej na dane pytanie, otrzymuje jeden Podniesienie umiejętności o jeden punkt kosztu-
punkt doświadczenia. je pięć punktów doświadczenia. Wartość żadnej
umiejętności nie może być wyższa niż 5. Dzieciaki
mogą zaoszczędzić najwyżej 10 PD. Można je wy-
dawać przed lub po sesji, ale nigdy w trakcie gry.
ZENIE
PYTA NIA O DOŚWIA DC
ałaś ud ział w sesji? BUDOWANIE NASTROJU
1. Czy brałeś lub br
ciak zawsze do -
(Każdy obecny Dzie Niesamowite miejsca oraz nastrój to kluczowe ele-
1 PD).
staje przynajm niej ę menty Tajemnic Pętli. Mistrz Gry oraz gracze po-
lub wp akowałeś si
2. Czy wp akowałaś ego Pr oble - winni spróbować stworzyć wrażenie przebywania
swoj
w Ta rapaty z powodu wewnątrz obrazów Simona Stålenhaga.
mu lub Relacji? , Aby nadać wspólnie tworzonej historii odpowied-
użyłaś swojej Du my
3. Czy użyłeś lub op ot y?
ni ton, gracze mogą opisać wygląd swoich Dziecia-
a kł
lub sprawiła ci on ków, co jadły na śniadanie, jak się ubrały i uczesały
ko wała ś lub ryzykowałeś
4. Czy ryzy albo co czytały, zanim poszły spać. Opowiedz, jak fale
ieciaków?
dla dobra in nych Dz ę rozbijają się o poszarpane klify albo jak nad miastem,
lub nauczyłeś si
5. Czy nauczyłaś niczym kolumny zagłady, wznoszą się Wieże chłodzą-
go?)
czegoś nowego? (Cze ce. W czasie przygody należy podkreślić trzy główne
motywy: Nostalgię, Życie codzienne oraz Maszyny.

102

NOSTALGIA to świat widziany oczami Dzieciaka
i dzieciństwo widziane oczami graczy. Wolność,
okazje do dokonania odkryć, złowienia pierwszej
ryby, wspięcia się na szczyt drzewa lub pojechania
z ojcem na hamburgera.
ŻYCIE CODZIENNE jest nudne i beznadziejne. Dorośli
ustanawiają zasady oraz ograniczenia. Nie pozwa-
lają Dzieciakom podejmować decyzji. To ta ohyd-
na czapka, którą matka każe ci nosić, przepocone
skarpety, matma w każdy poniedziałkowy ranek.
MASZYNY są częścią obu światów – Życia codzien-
nego i Tajemnic. Są wszechobecne, niosą ze sobą
zapach oleju i ozonu, piszczą w czasie ruchu, gdy
sadzą wielkie kroki. Są jednocześnie przerażające
i fascynujące. Jak to możliwe, że w ogóle istnie-
ją? Dorośli żyją w  fałszywym przeświadczeniu,
że mogą je kontrolować.
TAJEMNICA
WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE TWORZENIA
NASTROJU
■ Postaraj się stworzyć odpowiedni nastrój na jak
najwcześniejszym etapie Tajemnicy. Dzięki temu
każdy będzie o nim pamiętać, a ty potem nie
musisz poświęcać wiele czasu na opisy. Wszyscy
uczestnicy powinni odczuwać to samo.
■ Razem popatrzcie na obrazy Simona Stålenhaga.
■ Opiszcie kilka detali. Zwykle nie ma potrzeby
przedstawiać wszystkiego, co da się zobaczyć
lub usłyszeć, ale dobrą praktyką jest wspomnieć
o jednym lub dwóch szczegółach. Kilka blond
kosmyków na głowie Dzieciaka, które za nic nie
dają się uczesać, mewa na skale, oczy cyborga.
■ Odwołujcie się do wszystkich zmysłów. Opisujcie,
co Dzieciaki widzą, słyszą, czują – zapachy i smaki.
■ Nie zapomnijcie o porach roku i pogodzie. Czy
trwa lato, a pola złocą się rzepakiem, czy mamy je-
sień i wszędzie jest błoto? Czy w słonecznym ogro-
dzie rośnie podbiał, czy wszystko okrywa śnieg?
103
ROZDZIAŁ O7
Czy wieje wiatr, czy deszcz wali w dach opusz-
czonej fabryki? Jesienne wichry przynoszą
zimne powietrze z północy, a meble ogrodowe
znikają w głębinach garaży. Światła samocho-
dowych reflektorów przecinają mrok ogarniają-
cy kręte drogi.
■ Dom jest tam, gdzie serce. Jeśli rodzice się kłó-
cą, dom staje się zimnym i niebezpiecznym miej-
scem. Jeśli panuje w nim radość, okna są otwar-
te, a pokoje wydają się gościnne i przyjazne.
■ Wyspy na jeziorze Melar otacza woda. Zawsze
i wszędzie Dzieciaki czują lub widzą jezioro.
Fale na wodzie, zapach świeżo złowionych ryb,
widoczne w oddali łodzie rybackie. Zawsze jest
jakaś wyspa albo skała, do których można po-
płynąć. (Ta wskazówka dotyczy tylko realiów
szwedzkiej Pętli.)
104
■ Poproś graczy o pomoc. Mistrz Gry nie powi-
nien wszystkiego opisywać sam. Zadawaj gra-
czom pytania, pozwól im decydować o cechach
lub wyglądzie rzeczy i miejsc. Upewnij się,
że każdy ma szansę coś dodać.
■ Dorośli są odlegli i obojętni. Ich rozmowy są
nieciekawe lub niezrozumiałe. Patrzą na ciebie
zmęczonym wzrokiem, udają, że chcą cię słu-
chać. Powstrzymywane emocje, imprezy, gdzie
leje się alkohol, podejrzliwe pytania o twoich
przyjaciół i zabawy.
■ Używaj porównań. Wrak okrętu transportowe-
go leży na boku jak ranny łoś, dom dyrektora
szkoły przycupnął na wzgórzu jak wielka ropu-
cha, fanga w twój nos brzmi, jakby ktoś upuścił
ciężką książkę.
 TAJEMNICA
czerwoną czapkę, mieć wściekłe spojrzenie lub zła-
many ogon. Niektórzy BN-i mają atrybut specjalny,
dokładniej opisany w Rozdziale 6.
Czasami za Tajemnicą stoi antagonista, ktoś,
kto celowo powoduje kłopoty i z pewnością nie
chce, by go powstrzymano. Postaraj się nadać ta-
kim postaciom głębi. Nie ma zbyt wielu doszczęt-
nie złych ludzi – za czynami większości stoi jakaś
motywacja. Mogą się czuć dotknięci, odrzuceni
lub niezrozumiani.

PRZEDMIOTY
Czasami Dzieciaki znajdują Przedmioty, które są
tak niezwykłe, że w określonych sytuacjach dodają
premiowe kości (Rozdział 5). Te kości to informacja
dla graczy, że dany przedmiot odgrywa w Tajem-
nicy ważną rolę. Wszystkie przedmioty znikają lub
psują się pomiędzy Tajemnicami, chyba że staną się
Wyjątkowym Przedmiotem.

PRZYKŁADOWE PRZEDMIOTY
Przedmiot Premia
Poduszkowiec +2
Napój halucynogenny +1
Tresowany dinozaur +3
Kij bejsbolowy +1
Latające buty +3
Narty +1
Klucz francuski +2
Ciężarówka +1
Broń palna +3
Drabina +2

BOHATEROWIE NIEZALEŻNI Zastanów się, zanim uzbroisz BN-ów w broń palną,

– LUDZIE, STWORZENIA której mogą użyć przeciw Dzieciakom. Gracze mogą

poczuć się zmuszeni do sięgnięcia po te same środki
I MASZYNY i wkrótce Tajemnica zamieni się w strzelaninę.

W każdej Tajemnicy pojawia się kilku BN-ów, któ-

rzy spróbują powstrzymać Dzieciaki, poproszą ich
o pomoc albo im pomogą. Dobrym pomysłem jest
używanie zarówno zwykłych ludzi i stworzeń, na
przykład dziennikarza czy psa strażniczego, jak
również robotów lub dinozaurów. Każdy BN jest
pokrótce opisany: ma imię, wygląd, zachowanie,
swoje cele, może także spowodować określone Ta-
rapaty lub przekazać Wskazówkę.
Postaraj się, by każdy BN miał jakąś cechę
charakterystyczną, dzięki czemu gracze łatwiej go
zapamiętają. Przykładowo: może się jąkać, nosić

105
ROZDZIAŁ O7

Mapa myśli dla Tajemnicy związanej ze Sklepikiem z Marzeniami

(opisanej w rozdziale Kraina Tajemnic - str. 117)

Tajne laboratorium rządowe

Naukowcy próbują zmilitaryzować
technologię kontroli snów

„Micke”
Agresywny
ją ojciec
c e kać
Ch zys
od
Boi się
Anette
Matka Petera,
wyprowadziła się Czuje
s
porzuicę
Peter
on y Włamujący się
do snów nastolatek

W związku
Nienawidzi
i krzywdzi
Niklas poprzez sny
Nauczyciel
Dzieciaków

Nauczyciel
nagle zapada
Szpital
Niklas
na poważną chorobę
w śpiączce,
ma koszmary

Dzieciaki
Niklas
Dom

106
 TAJEMNICA
WIĘKSZE TAJEMNICE
I KAMPANIE
Dodając Miejsca i BN-ów, możesz wydłużyć Etap 3
Laboratorium Tajemnicy (Śledztwo), przez co rozegranie jej zajmie
snu Petera Wie, kilka wieczorów. Sprawę ułatwi mapa myśli, taka
gdzie jak ta po lewej, przedstawiająca wszystkie Miejsca,
jest BN-ów i Wskazówki oraz powiązania między nimi.
Następnie możesz pozwolić Dzieciakom na swobod-
ne śledztwo.
Kilka Tajemnic można ze sobą połączyć za po-
mocą wspólnego Sedna, tym samym tworząc Kam-
panię, czyli dłuższą historię rozgrywaną w  ciągu
wielu sesji. Pierwsza Tajemnica posłuży wtedy jako
Björn wprowadzenie, w czasie którego Dzieciaki odkry-
Przyjaciel Petera. wają zaledwie niewielką część tego, co się dzieje.
Wie, czym się W miarę rozwiązywania kolejnych Tajemnic Dzie-
ciaki powoli dochodzą do prawdziwego Sedna,
zajmuje a sytuacja staje się coraz bardziej dramatyczna.
Stawka jest większa, niż się na początku wydawało.
Finałowa Tajemnica powinna być wyjątkowo spek-
takularna, niebezpieczna i zawierać nadzwyczajne
Miejsca i BN-ów.
Przez Kampanię powinno przewijać się kilku
Zakochany
w Nina tych samych BN-ów oraz Miejsc, które mogą odwie-
Koleżanka dzić Dzieciaki. Dzięki temu gracze poczują, że po-
z klasy szczególne Tajemnice łączą się ze sobą. Ważne tak-
że, by to, co Dzieciaki zdziałają w jednej Tajemnicy,
ubi
Nie l
miało swoje konsekwencje w następnej. W Kampa-
nii często występuje jasno określony antagonista –
ktoś, kogo Dzieciaki muszą znaleźć i powstrzymać
oraz kto zapewne nie zawaha się powstrzymać Dzie-
ciaków. Kampania może także zawierać Odliczanie
odwetowe rozciągnięte na kilka Tajemnic.

Kont
rolu
je
Zniewoleni snem DU MA W DŁUGICH TAJE
MNICACH
Martin, Therese,
Mia da nej Tajemnicy
Jeśli rozwią za nie
i, możesz pozwolić
zajm uje kilk a sesj
Du my ra z na sesję,
Dzieciakom używać
icę.
a nie ra z na Tajemn

107
ROZDZIAŁ O7

STACJA POMIAROWA MALTEMANN D140 0.

Te rozrzucone po krajobrazie stacje po-
miarowe to częsty widok na terenach,
przez które przebiega Pętla. Z uwagi na
kształt, miejscowi często nazywają je
„pingwinami”.

MODUŁ SERWISOWY PAARHUFER RE -15. Zbudowano

tylko kilka egzemplarzy tej rzadkiej maszyny.
Moduł serwisowy Paarhufer RE-15 powstał na za-
mówienie R ­ iksenergi i zaprojektowano go spe-
cjalnie do obsługi stacji kontroli wahań umiesz-
czonych w zbiornikach wodnych.

CIĄGNIKI MAGNETYNOWE LIEBER -ALTA M60 I M75.

Typowe maszyny robocze często spotyka-
ne na otaczających Pętle terenach. Wy-
korzystywane jako podstawowe pojazdy
usługowe lub lekkie transportowce.

108
 TAJEMNICA
POJAZD DO KONSERWACJI KABLI LIEBER -ALTA 12.
Prawdziwy „koń pociągowy”, bardzo cenio-
ny przez pracujących przy kablach techni-
ków Riksenergi. PdKK 12 to częsty widok na
wyspach na jeziorze Melar. Pojazdy te nie są
ani zwinne, ani szybkie, ale słyną z niezawod-
ności i wygody, jaką zapewniają kierowcy.

PAJĘCZY ROBOT SONDUJĄCY IWASAKA. Japońskie

pajęcze roboty czasem widuje się w wodzie lub
w jej pobliżu, a także na wybrzeżu. To konstruk-
cje ziemnowodne. Znakomicie pływają. Zapro-
jektowane do mierzenia poziomu promienio-
wania i monitorowania chemicznych wycieków
w pobliżu Pętli.

CORSAIR DELTA. Elegancka linia Delty

i jej charakterystyczny długi dziób
zwracają uwagę wszędzie, gdzie
się pojawią. Zbudowana przez an-
gielską firmę Corsair, Delta to jeden
z  najpiękniejszych okrętów magne-
tynowych na świecie. Kilka takich
jednostek lata w barwach Sił Obro-
ny oraz Straży Przybrzeżnej.

IWASAKA SBR -71. Starszy model, pierwotnie zbu-

dowany dla Japońskich Sił Samoobrony. W po-
łowie lat 70. SBR-71 zaadaptowano na potrzeby
cywilne i Riksenergi zakupiła niewielką liczbę
tych maszyn, wykorzystując je przez prawie całe
lata 80.

109
ROZDZIAŁ O7

AUTONOMICZNA JEDNOSTKA PATROLO -

WA PAARHUFER MK.82. Powszechnie
znane jako „Ćmy”, te wysokie ro-
boty to przede wszystkim strażni-
cy, patrolujący obszar wokół Pętli
i terenów zamkniętych. Miejscowe
dzieciaki notorycznie bawią się
w wabienie tych maszyn za pomo-
cą ręcznych flar oraz latarek.

VECTRA ATV SERIES 2. Jedna z wer-

sji popularnych samochodów te-
renowych Vectry, dostosowana
do zimnych klimatów. Korzysta
z niej Riksenergi, a także różne
służby ratownicze.

POCIĄG LĄDOWY VECTRA. Modułowy projekt często

używany zarówno do celów cywilnych, jak i woj-
skowych. Pociąg lądowy można dostosować
do swoich potrzeb, doczepiając odpowiednie
moduły transportowe lub usługowe. Z uwagi na
swój kształt, często nazywany jest „gąsienicą”.

110
 TAJEMNICA
TRICERATOPS. Trzy rogi, dziewięć metrów
od czubka nosa do końca ogona, osiem
ton mięśni i kości. Triceratops to jeden
z  najsłynniejszych dinozaurów, jakie kie-
dykolwiek pojawiły się na Ziemi. Działo
się to 68 milionów lat temu. Dlaczego za-
tem ogródek pani Eriksson wygląda jak
pole bitwy? I czym są te dziwne ślady od-
ciśnięte w glebie?

WELOCIRAPTOR. Niewielki, mięsożerny i szybki jak

błyskawica. Welociraptory polowały stadnie i były
zwinnymi, piekielnie skutecznymi maszynami do
zabijania. Mogły pędzić z prędkością 45 km/h – 75
milionów lat temu nic nie biegało szybciej od tych
gadów. Dziś wciąż nic nie biega szybciej.

111
O8
ROZDZIAŁ

SZKOLNA BIBLIOTEKA 115

SKLEPIK Z MARZENIAMI 117
KLUB MIŁOŚNIKÓW
DZIKIEJ PRZYRODY 118
WIEŻE CHŁODZĄCE 120
POSTERUNEK POLICJI
W STENHAMRZE 121
NAAB 123

KRAINA
TAJEMNIC
Dom był naprawdę zagadkowy. Ojciec mawiał, że to po prostu
zwykła chata, którą jakiś olbrzym ułożył na boku. Pod ścianami
piętrzyły się tony rupieci, rzeczy, które nigdy by się nie znalazły
w normalnym domu. Zwały gratów przecinała plątanina ście-
żek patrolowana przez wielkiego, kudłatego owczarka niemiec-
kiego, a gdzieś pośrodku tego wszystkiego można było znaleźć
mojego wuja, Alfa, wiecznie zajętego rozbieraniem czegoś na
części. Jednak błędem byłoby uznanie, że panował tu bałagan.
Była to uporządkowana kraina i miało się poczucie uczestnicze-
nia w procesie recyklingu – wuj stworzył coś na kształt techno-
logicznej kupy kompostu.
Tajemnice to nie jedyny sposób na granie w Tajem-
nice Pętli. Inną metodą jest umieszczenie przygód
w Krainie Tajemnic, czyli swoistej „piaskownicy”,
po której Dzieciaki mogą się dowolnie przemiesz-
czać, napotykając dziwne miejsca, ekscytujące
stworzenia i maszyny, a także osobników o podej-
rzanych planach.
W Krainie Tajemnic nie ma gotowego scenariu-
sza, a Dzieciaki same szukają sekretów, które mogą
odkryć i zbadać. Krainę Tajemnic można połączyć
ze zwykłymi Tajemnicami, a nawet rozgrywać
w  niej kilka Tajemnic jednocześnie. Jeśli w Kra-
inie Tajemnic wykorzystujesz Tajemnice opisane
w dalszych rozdziałach tej książki, może zaistnieć
potrzeba zmiany i ujednolicenia pór roku z poszcze-
gólnych scenariuszy.
Podstawą Krainy Tajemnic są tajemnicze Miej-
sca. Dzieciaki mogą chcieć je zbadać z dwóch po-
wodów: Punktów zaczepienia i Relacji. Punkty za-
czepienia to wydarzenia, które Mistrzyni Gry może
inicjować, by zainteresować Dzieciaki jakimś Miej-
scem. Dzieciaki mają także jakieś Relacje z BN-ami
powiązanymi z Miejscami i powinny być one na
tyle interesujące, by zachęcić graczy do zaangażo-
wania się w śledztwo.
W trybie Krainy Tajemnic należy także mieszać
sceny z Życia codziennego ze scenami dotyczący-
mi Tajemnic i Miejsc. Zarówno Mistrzyni Gry,
jak i gracze powinni inicjować te sceny. W Krainie
Tajemnic historie często nie mają oczywistego, de-
finitywnego zakończenia. Opowieść może toczyć
się bez końca, w miarę jak dodajesz nowe Miejsca,
a gracze wymyślają nowe Problemy Dzieciaków.
Ten rozdział przedstawia przykładową Krainę
Tajemnic. Osadzona jest ona w Szwecji, na wyspach
jeziora Melar, ale zawiera także sugestie pozwalające
dostosować ją do zabawy w amerykańskim Boulder
City i PRL-owskim Rembertowie.
113
ROZDZIAŁ O8
WSKAZÓWKI DLA MISTRZYNI GRY
■ Wyluzuj i płyń z prądem. Pozwól Dzie-
ciakom działać – polegaj na graczach.
Prędzej czy później znajdą sposób na
pchnięcie historii do przodu. Nie bierz
na siebie odpowiedzialności za dobrą
zabawę graczy. Twoim zadaniem jest
upewnienie się, że mogą odwiedzić cie-
kawe Miejsca i zrobić ekscytujące rze-
czy, a nie decydowanie, co mają robić.
■ Jeśli gracze pozostają bierni, pozwól
sytuacji w grze się pogorszyć. Niech
Problemy Dzieciaków napędzają oraz
przyspieszają Odliczania. Podkręć
temperaturę tak bardzo, że Dziecia-
ki po prostu nie będą mogły siedzieć
i nic nie robić.
■ Używaj tych samych Miejsc i Bohaterów
Niezależnych więcej niż raz. Pozwól
BN-om nawiązać nieoczekiwane, inte-
resujące relacje z innym i BN-am i.
Ukazuj ich od innej strony – może na
przykład nieczuły policjant jest tak-
że płaczliwym tatusiem?
■ Przyspieszaj i zwalniaj. Czasem war-
to zwiększyć tempo akcji. Niech dzie-
ją się rzeczy, które zmuszą Dzieciaki
do szybkiego działa nia. Ale w innych
przypadkach dobrze jest spowol nić
akcję i pozwolić, by spokojne sceny
nieco się ciągnęły.
■ Nie martw się o luźne wątki ani o to,
że nie znasz Sedna jakiejś Tajemnicy.
Odpowiedzi same się znajdą w trakcie
rozgry wki.
■ Tak często, jak to możliwe, korzystaj
z Relacji Dzieciaków z BN-ami oraz in-
nymi Dzieciakami i z ich Problemów.
Postaw Dzieciaki pod ścianą, ale rób
to krok po kroku, dzięki czemu gracze
będą mieli czas na reakcję i adaptację.
■ Pozwól BN-om działać, gdy Dzieciaki
zajęte są czymś innym. Wrogowie kon-
tratak ują, zawiązują ze sobą sojusze
albo wyszuk ują wstydliwe sekrety Dzie-
ciaków i inform ują o nich całą szkołę.
■ Jeśli czujesz, że coś nie działa i gra
się nie klei, po prostu porozm awiaj
z gracza mi. Być może nie zrozumieli,
czego od nich oczekujesz, albo ty zro-
biłaś coś, co im się nie podoba. Czasem
po prostu możecie mieć zły dzień.
■ Dorośli nie mogą się o niczym dowie-
dzieć. Czegokolwiek nie odkryłyby Dzie-
ciaki, świat nie pozna prawdy. Dowody
zawsze w jakiś sposób znikają lub ule-
gają zniszczeniu, albo nikt nie wierzy
w opowieści Dzieciaków. Reszta świata
pozostaje w niewiedzy.
114
MAPA KRAINY TAJEMNIC
Gdy Dzieciaki wykazują zainteresowanie jakimś
Miejscem, rozpoczyna się Odliczanie i zaczynają się
dziać ciekawe rzeczy. Mapa Krainy Tajemnic pokazu-
je wszystkie Miejsca, które mogą odwiedzić Dziecia-
ki. W tym rozdziale znajdziesz mapę Krainy Tajemnic
pokazującą miejsca związane ze szwedzką Pętlą.
ROZGRYWKA W KRAINIE TAJEMNIC
Kraina Tajemnic najlepiej się sprawdza w długich
kampaniach. Mistrzyni Gry skupia się wtedy głównie
na nadzorowaniu tego, co się dzieje, i wprowadza-
niu w odpowiednich momentach nowych Punktów
zaczepienia, kolejnych Odliczań oraz Tarapatów.
Ponieważ trudno jest przygotować się do takiej gry,
prowadząca musi w dużym stopniu opierać się na
improwizacji i wykorzystywać pomysły graczy.
W trybie Krainy Tajemnic Wyjątkowe Przed-
mioty Dzieciaków oraz ich Dumy mogą być wyko-
rzystywane raz na sesję. Pozostałe Przedmioty prze-
padają, gdy nadarzy się do tego okazja, na przykład
na koniec wakacji albo gdy Dzieciaki wreszcie pora-
dzą sobie z Tarapatami w trudnym Miejscu. Osta-
teczną decyzję podejmuje Mistrzyni Gry.
Na koniec każdej sesji Dzieciaki otrzymują PD,
a gracze mogą zmienić Motywację, Wyjątkowy Przed-
miot, Problem, Oparcie i Relacje swoich postaci.
Aby Kraina Tajemnic zadziałała, Dzieciaki po-
winny nawiązać Relacje z BN-ami, a także mieć
Problemy i Motywacje, które zachęcą je do wściu-
biania nosów w różne sprawy. Gdy któryś gracz
uważa, że Relacja z danym BN-em została już
dostatecznie wykorzystana, powinien razem z Mi-
strzynią Gry wymyślić nowego, który zainspiruje ją
do stworzenia kolejnego Miejsca w Krainie.
W trybie Krainy Tajemnic nie ma odgórnie usta-
lonego Finału ani nie da się ostatecznie „zamknąć”
Miejsca. Niektóre Miejsca będą istnieć w Krainie
przez całą kampanię. Dzieciaki mogą do nich wra-
cać, a także spotykać BN-ów poznanych w trakcie
wcześniejszych przygód.
PRZYKŁAD
Gracz 1 (Olle): Chyba nie przyda mi się już
Relacja z Szalonym Rolandem, skoro nie
żyje. Czy może mam tego nie zmieniać?
Mistrzyni Gry: Nie, nie, w porządku –
zmieniaj.
Gracz 1: Masz jakiś pomysł na nową relację?
Mistrzyni Gry: Byłoby miło, gdyby dotyczy-
ła młodej dziewczyny zatrudnionej w  za-
kładzie pogrzebowym. Ma na imię J­ ennifer.
 TAJEMNIC
KRAINA
Löftet
Löten Vendeludd
Lunda Vän

No
tho
BRAMA 2D-3B

rd
lme
Klub Ilända
Miłośników n

is
Vä

ka
Kungsberga Przyrody
Dzikiej nt
h ol
Ölsta

Gob
ms
Bona

S
vi
BRAMA k

i
REAKTOR W BONIE SklepikWSCHODNIA
Stavsborg en
Sv

V
5C
Wäsby BRAMA 3C-4F z Marzeniami
in

A
HILLESHÖG
su

Dalby Wieże chłodzące FÄRENTUNA

R
nd

Sätuna
A

T
et

U
D

S
NAAB

J
N

Lå
E

Stenby

Ö
ng
S
L S

ta

L
Lundkulla Sånga-Säby
Ö

rm

A
en

N
Ö

Hovgårdsfjärden Torslunda
Biblioteka

D
Sockarby

E
Posterunek
BRAMA POŁUDNIOWA
5D policji STENHAMRA

T
Przykład mapy Krainy Tajemnic

Może wymyślisz jakiś powód, żeby się z nią SEDNO

zapoznać?
Gracz 1: Może: „Choć jeszcze z nią nie roz-
mawiałem i jest ode mnie starsza, kocham
się w niej na zabój”?
Mistrzyni Gry: Fantastyczny pomysł!
BIBLIOTEKA SZKOLNA
Biblioteka szkolna w Stenhamrze [Boulder City]
[Rembertowie] słynie z bogatych i zróżnicowanych
zbiorów oraz zajmującego się nią Pera „­Prutte” Änga
[Jeffreya „Farty’ego” Allena] [Henryka „Pruka”
­Sikorskiego]. Jest on szkolnym woźnym, ale odkąd
w  ubiegłym roku zniknęła poprzednia bibliotekar-
ka, Mona Eriksson [Mary Walker] [Maria Stiuk],
pracuje także jako bibliotekarz.
Prutte ma ogromny problem ze wzdęciami –
można go często usłyszeć i poczuć z daleka. Wśród
uczniów krążą zwariowane opowieści o tym,
że woźny zabija niegrzeczne dzieci.
Niewiele osób wie, że Per od lat w tajemnicy miesz-
ka w szkole. Z małpią zwinnością przemyka się po
korytarzach budynku, nieustannie oblizując suche
wargi i ściskając w ręku klucz francuski, zawsze
gotów do dokręcenia przeciekających zaworów lub
ukarania dzieciarni.
Per i Mona przez kilka lat mieli romans. Po-
łączyła ich wspólna pasja do sztuki oraz książek
o cyborgach i transcendencji ludzkiego umysłu. Po-
przez bibliotekę kupowali rzadkie książki, a w za-
mkniętej części szkolnej piwnicy zbudowali własne
laboratorium. Korzystając z elementów maszyn
i tkanek zwierzęcych, skonstruowali cyborga, który
wyglądem przypominał monstrualną wersję Pera –
z wystającymi kablami, kawałkami ciała oraz wi-
docznymi wnętrznościami. Niestety, duplikat do-
zorcy otrzymał zbyt wielki intelekt, ale prawie zero
empatii. Znienawidził Pera i Monę, winiąc ich za
swój potworny wygląd. Postanowił stworzyć kopię
siebie – tym razem doskonałą. Kopia Pera zabiła

115
ROZDZIAŁ O8
swoich twórców i wykorzystała ich ciała na części.
Następnie zbudowała kolejnego cyborga, tym ra-
zem praktycznie niemożliwego do odróżnienia od
prawdziwego człowieka. Nowy duplikat Pera prze-
jął role woźnego i bibliotekarza. Jedną z jego wad
konstrukcyjnych jest dziurawa rurka wypuszcza-
jąca cuchnący gaz roznoszący się po korytarzach,
które cyborg nieustannie patroluje.
Pierwsza kopia wciąż nie była zadowolona ze
swego dzieła i postanowiła zbudować kolejną wer-
sję. Aby zdobyć konieczne do pracy materiały, za-
atakowała i zabiła biegającą po lesie dziewczynę.
RADY DLA GRACZY
■ Waszym zadaniem jest badanie świa-
ta, poszukiwanie Tajemnic i rozwią-
zywanie ich. Nie bój się wpakować
swojego Dzieciaka w niebezpieczną
sytuację. Inne Dzieciaki na pew-
no ci pomogą, a przygoda stanie
się ekscytująca i dostarczy wiele
rozrywki. Pamiętaj, że w tej grze
Dzieciaki nie mogą umrzeć.
■ To ty tworzysz grę, w którą chcesz
grać. Nie pozwól, by ktoś inny był
odpowiedzial ny za twoje doświad-
czenia. Dopiln uj, by twój Dzieciak
był interesujący i włóż w tę postać
trochę swoich uczuć.
■ Nie obawiaj się powoln ych lub emo-
cjonal nych scen. Często pozwalają
one lepiej poznać twojego Dziecia-
ka. Pełna napięcia scena, na przy-
kład ucieczka przed mordercą lub
ukrywa nie się przed zabójczymi ro-
botami, bardzo zyskuje, jeśli wiesz,
że Dzieciak chce wrócić do domu, by
pocieszyć chorą na raka mamę.
■ Nie przejm uj się luźnym i wątkam i.
W Krainie Tajemnic zawsze znajdzie
się coś do roboty, a pytania i do-
mysły nigdy się nie kończą.
■ Skorzystaj z Relacji z innymi Dzie-
ciakami, by stworzyć pełne emocji
sceny. Rozzłość się, zakochaj, po-
czuj zazdrość. Pozwól swemu Dzie-
ciakowi stracić panowanie nad sobą.
116
Duplikat zbudował już trzy wersje Pera, które na
zmianę patrolują szkolne korytarze oraz strzegą
biblioteki. Jednak oryginalny cyborg wciąż nie jest
zadowolony. Planuje zabijać uczniów i nauczycieli,
by w ten sposób zdobyć kolejne części. Z uwagi na
swój straszliwy wygląd nie może opuścić piwnicy,
więc wydaje rozkazy swoim tworom i tak otrzymu-
je to, czego potrzebuje. Jednak niektóre kopie stają
się niespokojne, a nawet chcą się usamodzielnić.
Na podłodze wielkiego laboratorium leży kilka
zawiniętych w plastik ciał. Pomieszczenie wypeł-
niają części mechaniczne, przedmioty skradzione
z pracowni chemicznej oraz kilka zamrażarek peł-
nych części ludzkiego ciała. Do pokoju prowadzą
dwa wejścia, jedno z tyłu szkoły, a drugie przez
drzwi w bibliotece i schodami w dół. Pierwsza ko-
pia zaminowała pokój, zabezpieczając się tak na
wypadek odkrycia.
PUNKTY ZACZEPIENIA
■ W szkole znika uczeń.
■ Jedno z Dzieciaków widzi dwie kopie Pera naraz.
■ Per idzie na randkę z którymś z rodziców Dziecia-
ka, a ten widzi, jak Per poprawia sobie kabelek.
■ Jedna z kopii kontaktuje się z którymś z Dziecia-
ków, by powierzyć mu „straszliwą tajemnicę”.
Jednak gdy dochodzi do spotkania, zdrajcę za-
stępuje już inna kopia, która wyjaśnia Dziecia-
kowi, że nic złego się nie dzieje, i jednocześnie
próbuje się dowiedzieć, jak dużo małolat już wie.
ODLICZANIE
1. Uczeń opowiada, że po korytarzu szkolnym go-
nił go dorosły z czarną maską na twarzy.
2. W szkole znika uczeń, a jedynym śladem jest
duża plama krwi.
3. Znika bliski znajomy Dzieciaków. Czy znajdą go,
zanim zostanie przerobiony na części zamienne?
4. Cyborg wybiera na kolejną ofiarę jedno z Dzie-
ciaków.
PER ÄNG [JEFFREY ALLEN] [HENRYK SIKORSKI]
„To klasyczny Van Gogh, ale ty przecież tego nie
wiesz, prawda, bachorze?”
Per to niski mężczyzna o krępej budowie ciała.
Jego prawie całkiem posiwiałe włosy przytrzymu-
je podarta, czerwona czapka z daszkiem. Wbrew
pozorom porusza się całkiem zwinnie. Mówi po-
wolnym, bezbarwnym głosem i nigdy nikomu
nie patrzy w oczy. Posiada ogromną wiedzę; czę-

sto można go zobaczyć z książką w ręku. Kocha
sztukę oraz muzykę poważną i naprawdę nie lubi
uczniów  – nawet bardziej niż jego ludzki pierwo-
wzór. Najlepsza część dnia nastaje wtedy, gdy
małolaty idą do domów i przestają niszczyć bu-
dynek szkoły. Pierwsza kopia ma specjalną cechę
nadludzka siła 2 (patrz strona 83). Pozostałe kopie
mają specjalną cechę nie czuje bólu 2.
SKLEPIK Z MARZENIAMI
Gdy ignorowany przez wszystkich nastolatek o na-
zwisku Peter Månsson [Peter Dale] [Darek Reszko]
rzucił szkołę, nikt za nim nie tęsknił. Wszyscy mieli
serdecznie dość jego chamstwa, nauczyciele go nie
cierpieli, a dziewczyny nienawidziły jego obleśnego
wyglądu i odrażających zaczepek. Nawet szkolni out-
siderzy go nie lubili. Tak po prawdzie, jedyny przyja-
ciel Petera, Björn [Bryan] [Edek] także poczuł ulgę,
gdy nie musiał się już zadawać z kolegą. Peter rzucił
szkołę, bo czuł, że wszyscy go nienawidzą, ale za taki
stan rzeczy winił wszystkich, tylko nie siebie.
Jego matka posiada niewielki interes o na-
zwie Sklepik z Marzeniami, w którym od kilku lat
sprzedaje łapacze snów, kryształy, poradniki i inne
przedmioty związane z ruchem New Age. Ponieważ
cierpi na nadwrażliwość na elektryczność oraz fi-
bromialgię, zwykle spędza całe dnie przykuta do
łóżka w domku, w którym mieszka razem z synem.
Teraz to Peter zajmuje się sklepem.
SEDNO
W wolnym czasie Peter konstruuje maszynę snów
w piwnicy sklepu, którą teraz nazywa Laboratorium
Snów. Od jakiegoś czasu okoliczni mieszkańcy mają
TAJEMNIC
KRAINA
dziwne sny. Urządzenie Petera pozwala mu włamy-
wać się do cudzych snów i kontrolować je. Dzięki
maszynie Peter jest w stanie ukarać swoich wrogów,
zsyłając na nich straszliwe koszmary, a także wcho-
dzić do snów dziewcząt, których pożąda.
Ostatnio odkrył, że może wydawać polecenia
swoim ofiarom. Po przebudzeniu śnią one sny na ja-
wie. W ten sposób Peter rozpoczął proces niewole-
nia dawnych koleżanek ze szkoły, które od czasu do
czasu odwiedzają teraz Sklepik z Marzeniami, by
podarować Peterowi drobne prezenty lub go skom-
plementować. Jak dotąd nie stało się nic strasznego.
Peter wciąż testuje swoją maszynę, ale planuje ją
wykorzystać do zdobycia wszystkich wymarzonych
rzeczy oraz uznania, którego tak zawsze pragnął.
W międzyczasie tajna, powiązana z armią grupa
naukowa odkryła, że ktoś manipuluje snami. Sami
próbowali wynaleźć podobne urządzenie, a teraz
chcą odkryć, gdzie na wyspach ukryto maszynę
snów. W gotowości czeka oddział sił specjalnych,
który ma za zadanie ukraść urządzenie i porwać
jego twórcę.
PUNKTY ZACZEPIENIA
■ Dzieciaki słyszą, jak Björn [Bryan] [Edek] gada
do siebie o tym, że Peter kontroluje sny i że trze-
ba go powstrzymać.
■ Nauczyciel Dzieciaków, Niklas [Neil] [Łukasz],
od jakiegoś czasu jest w związku z matką ­Petera.
Peter uznaje to za zamach na swoją prywatność.
Nienawidzi Niklasa. Za pomocą maszyny snu
sprawia, że nauczyciel wpada w śpiączkę.
■ Brat lub siostra jednego z Dzieciaków staje się
ofiarą maszyny Petera.
■ Jeden z Dzieciaków zostaje przez pomyłkę uzna-
ny za twórcę maszyny snu i naukowcy próbują
go porwać.
ODLICZANIE
1. Ofiarą Petera zostaje ktoś, kogo znają Dzieciaki.
2. Z powodu snów na jawie ktoś odnosi poważne
obrażenia.
3. Peter odkrywa, że Dzieciaki się nim interesują,
i poprzez sny ostrzega je, by odpuściły.
4. Peter zsyła na Dzieciaki koszmary.
5. Ktoś popełnia samobójstwo z powodu snów ze-
słanych przez Petera.
6. Björn, przyjaciel Petera, próbuje go siłą po-
wstrzymać, ale zostaje poważnie pobity przez
zniewolonych snami podwładnych Petera.
7. Petera porywają naukowcy, ale udaje mu się uciec.
8. Peter buduje jeszcze większą maszynę snu i chce się
zemścić na wszystkich mieszkańcach Svartsjölandet.
117
ROZDZIAŁ O8
PETER MÅNSSON [PETER DALE]
[DAREK RESZKO]
„Po tym wszystkim, przez co przeszedłem – należy mi
się. Zasługuję na miłość!”
Peter dorastał z ojcem, który fizycznie i psychicznie
znęcał się nad nim oraz swoją żoną. Przez to P ­ eter
zyskał przekonanie, że jest bezużyteczny, głupi
i  odrażający. Peter nie rozumie, że to on sam tak
o sobie myśli – uważa, że wszyscy są przeciwko nie-
mu, i zachowuje się tak, by potwierdzić tę teorię.
Tylko dwojgu ludzi udało się naprawdę do nie-
go dotrzeć: jego matce oraz Björnowi. Być może
Petera da się uratować, jeśli poczuje, czym są
prawdziwe współczucie i ciepło?
Peter to wysoki szesnastolatek o czarnych wło-
sach i intensywnym spojrzeniu. Pali jednego pa-
pierosa za drugim i nigdy nie stoi bez ruchu. Bez
przerwy opowiada nosowym głosem o wszystkich
doznanych krzywdach.
KLUB MIŁOŚNIKÓW
DZIKIEJ PRZYRODY
Jeszcze kilka miesięcy temu Klub Miłośników Dzi-
kiej Przyrody gromadził skautów i domorosłych bio-
logów, którzy razem obserwowali ptaki, chodzili na
wycieczki i grali na gitarach przy ognisku. Wszystko
zmieniło się, gdy w okolicy zamieszkała Lisa Tengby
[Lisa Tanner] [Iwona Kamińska]. Wkrótce przejęła
kontrolę nad klubem. Obecnie większość starych
członków tej organizacji zrezygnowała, a w klubie
zostali tylko najzagorzalsi miłośnicy przyrody, każdy
pod ścisłą kontrolą Lisy. Działalność grupy jest tajna,
a każdego, kto uchyli rąbka sekretu, czeka wyrzuce-
118
nie z organizacji lub coś znacznie gorszego. W tym
samym czasie w okolicy doszło do kilku nocnych ata-
ków, a ludzie gadają, że jakimś cudem stado wilków
wyszło z głębokiej dziczy i osiedliło się w pobliżu.
SEDNO
Rodzice Lisy Tengby przeprowadzili się ze Sztok-
holmu [Las Vegas] [Warszawy] po tym, jak odkryli,
że ich córka nie tylko zażywała narkotyki, ale także
należała do sekty, która nocami wędrowała po mie-
ście, atakując ludzi. Nie wiedzieli jednak, że Lisa
i jej znajomi odkryli sposób na stworzenie substan-
cji chemicznych, które pozwalają na wchłonięcie
umysłów i zdolności zwierząt – albo przynajmniej
sądzą, że tak właśnie działają te narkotyki. Próbo-
wali dać się zawładnąć duchom miejskich szczurów
i dzikich psów, by w ten sposób wyostrzyć swe zmy-
sły i zwiększyć siłę.
Gdy Lisa przeprowadziła się w okolice Pętli,
zabrała narkotyki ze sobą i objęła przewodnictwo
w Klubie Miłośników Dzikiej Przyrody. Pozbyła się
wszystkich niechętnych uczestniczeniu w jej ekspery-
mencie. Obecnie do klubu należy około tuzina nasto-
latków, którzy spotykają się w weekendy, wychodzą
do lasu i pozwalają „wilczym duszom” przejąć nad
sobą kontrolę. Mówi się, że Lisa jakimś sposobem
skłoniła stado wilków, by osiedliło się w okolicy.
Klub mieści się w dwupiętrowym drewnianym
budynku wypełnionym obrazami zwierząt, opra-
wionymi mapami oraz książkami o słynnych od-
krywcach i zwierzętach. Lisa lubi palić świeczki
i kadzidła, puszczać psychodeliczną muzykę, a tak-
że zmuszać członków klubu do zabawy w okrutne
gry, zażywania narkotyków oraz zwierzania się so-
bie z sekretów.
Mistrzyni Gry musi zdecydować, czy eksperyment
Lisy naprawdę działa i czy w okolicy są wilki, czy jest
to „tylko” niebezpieczna zabawa z narkotykami.
PUNKTY ZACZEPIENIA
■ Starszy brat jednego z Dzieciaków dołącza do
klubu, po czym się zmienia. Staje się przygaszo-
ny, zamknięty w sobie. Wraca do domu z dziw-
nymi ranami na torsie i plecach.
■ Jedno z Dzieciaków widzi klubowicza, który bie-
ga nago po swoim podwórzu, wyjąc i trzymając
w ramionach martwe lub zakrwawione zwierzę.
■ Pies któregoś Dzieciaka zostaje znaleziony mar-
twy, a badający zwłoki weterynarz stwierdza,
że ślady na ciele zwierzęcia zostawiły ludzkie zęby.
■ Siostra Lisy prosi Dzieciaki, by dołączyły do
Klubu i sprawdziły, co Lisa tam wyprawia.
 TAJEMNIC
KRAINA
ODLICZANIE
1. Pewnej nocy członkowie Klubu atakują i poważ-
nie ranią uczestników szkolnego kursu orienta-
cji w terenie. Następnego dnia wszyscy w szkole
mówią tylko o wilkołakach.
2. Członkowie klubu kogoś zabijają.
3. Myśliwi ruszają wystrzelać wilki, które oskarża
się o ataki na ludzi.
4. Jeden z członków klubu zostaje zastrzelony,
a jego nagie ciało ktoś znajduje w lesie.
5. Lisa zbiera swoją trzódkę w opuszczonej cha-
cie i zakazuje im kontaktować się z rodzinami.
Chce, by zaatakowali ludzi, którzy zwrócili się
przeciwko klubowi.

LISA TENGBY [LISA TANNER]

[IWONA KAMIŃSKA]

„Tysiące lat korzystania z wynalazków i urządzeń

osłabiły ludzkość. Ale dzika zwierzyna nigdy nie stra-
ciła swej siły ani zdolności do postrzegania świata
takiego, jakim jest naprawdę. Gdzieś głęboko w nas
wciąż tkwi ta pierwotna dusza dzikiej bestii”.

Lisa pochodzi z rodziny alkoholików, z których

wielu umarło młodo. Choć jej rodzicom i starszej
siostrze udało się uniknąć wpadnięcia w szpony
nałogu, nie zdołali w porę dostrzec problemów
Lisy. Dziewczyna żyje po to, by poczuć narkotyczne
uniesienia, i nie zdaje sobie sprawy z tego, co pro-
chy z nią robią. Stała się oszustką o zimnym sercu.
Zrobi wszystko, by znów wbić w siebie igłę.
Czasami wierzy w to, co wmawia klubowiczom
o zyskiwaniu siły zwierzęcych duchów, ale tak na-
prawdę po prostu lubi narkotyki i manipulowanie
innymi ludźmi.
Lisa to blond nastolatka o olśniewającym
uśmiechu, modnej fryzurze i stylowych ciuchach.
Zna się na tym, co jest na topie w wielkim mieście –
używa tej wiedzy, by zrobić wrażenie na miejsco-
wych małolatach i przejąć nad nimi kontrolę. Jest
utalentowaną przywódczynią. Zawsze wie, co po-
wiedzieć, by wzbudzić emocje.

119
ROZDZIAŁ O8
WIEŻE CHŁODZĄCE
Widoczne z każdego miejsca obszaru Pętli trzy
Wieże chłodzące na stałe wpisały się w miejscowy
krajobraz. Codziennie o szóstej wieczorem okolicę
przeszywa dźwięk syreny, zwiastując rozpoczęcie
operacji resetowania zainstalowanych na Wieżach
piętnastu gigantycznych zaworów odmgławiających.
Pastor [Ksiądz] z parafii w Wäsby [Św. Krzysz-
tofa] [Matki Boskiej Zwycięskiej], Hans-Erik T­ helin
[Joseph Harold Sullivan] [Bolesław Wuch], od za-
wsze popierał budowę Pętli i w kazaniach często
powtarzał, że wiedza potrzebna do zbudowania
akceleratora pochodzi od Boga. W ciągu minionego
roku Hans-Erika dotknęła seria nieszczęść. Dwój-
ka jego dzieci [siostrzeńców] zginęła w wypadku
samochodowym, w wyniku czego opuściła go żona
[jego siostra zamknęła się w sobie i zerwała kontakty
z bliskimi]. Potem grupa parafian oskarżyła go o kra-
dzież kościelnych funduszy, a jakby tego brakowało,
­Hans-Erik odkrył, że cierpi na nieuleczalnego raka.
Żadna z tych tragedii nie była w stanie znisz-
czyć pogody ducha pastora. Jednak kilka miesię-
cy temu pojawiły się pogłoski, że sygnał z Wież
chłodzących sprawił, że w głowie Hans-Erika coś
się poprzestawiało. Pewnego dnia wybiegł z domu
bez kurtki i butów, wrzeszcząc i wyklinając Wieże.
Od tamtej pory przestał wykonywać swą posługę,
a także spotykać się z przyjaciółmi.
SEDNO
Hans-Erik jest przekonany, że Pętli nie stworzyli lu-
dzie, ale Bóg – albo Diabeł. Zanim został pastorem,
był inżynierem. W ciągu ostatnich kilku miesięcy
wykorzystywał swą wiedzę techniczną, by włamać
się do Wież i zamieszkać w nieużywanej części ma-
gazynowej. Zwiedził wnętrza budowli, a potem
dotarł aż do ogromnych tuneli ciągnących się pod
Wieżami, a nawet do Gravitronu, który uważnie
zbadał, by ocenić, czy jest to dar, czy raczej kara.
Tam, w trzewiach Ziemi, wyczerpany brakiem snu
i głodem, Hans-Erik przeżył kilka objawień, które do-
prowadziły go do wniosku, że Gravitron jest bezpo-
średnio połączony z Piekłem i ma służyć jako portal dla
samego Diabła. Pętlę należy zniszczyć, a najłatwiej jest
to zrobić, wysadzając w powietrze Wieże chłodzące.
Przez ostatnie kilka tygodni Hans-Erik kupował
materiały wybuchowe, a nocami transportował je
do Wież. Wyposażył się także w sztucer oraz skon-
struował kilka robotów, które mają ostrzegać go
przed intruzami i atakować każdego, kto spróbuje
go powstrzymać. Wkrótce zgromadzi wystarczającą
ilość materiałów wybuchowych, by zatrzymać na-
dejście Diabła Pętli.
120
PUNKTY ZACZEPIENIA
■ Jedno z Dzieciaków zauważa Hans-Erika, gdy
ten transportuje materiały wybuchowe do Wież
chłodzących.
■ Dzieciaki widzą, jak ktoś chodzi po jednej
z Wież, ale nikt nie daje im wiary.
■ Żona [Siostra] Hans-Erika wraca do miasta
i  zaczyna go szukać. Otrzymała od niego nie-
pokojący list, w którym wyjaśnia, że ma zamiar
powstrzymać nadejście Diabła. Zastanawia się,
czy Dzieciaki go widziały, i martwi się, że mógł
zrobić coś głupiego.
■ Ktoś może wspomnieć, że zerknął przez okno
do środka domu Hans-Erika i zobaczył, że pa-
stor pokrył ściany dziwnymi zapiskami o Pętli
i Gravitronie.
ODLICZANIE
1. Ktoś zauważa Hans-Erika w pobliżu Wież chło-
dzących i rozprzestrzenia plotkę, że pastor osza-
lał i zamieszkał w pobliskim lesie.
2. Technik serwisujący Wieże chłodzące znajduje
Hans-Erika, ale zostaje zaatakowany przez robota
pastora, który bije go do nieprzytomności. ­Hans-Erik
krępuje intruza i zamyka w jednym z wielu magazy-
nów Wieży. Technik jest ojcem jednego z Dzieciaków
albo ojcem kolegi lub koleżanki z klasy.
3. Hans-Erik strzela do kogoś zmierzającego
w stronę Wież. Nikt nie wie, skąd padł strzał.
4. Nad okolicą przetacza się grzmot – jeden z ła-
dunków wybuchowych podłożonych przez
Hans-Erika eksploduje za wcześnie. Strażacy,
­
karetki i radiowozy pędzą do Wież chłodzą-
cych, a pastor ucieka w głąb tuneli Gravitronu.
HANS- ERIK THELIN [JOSEPH H. SULLIVAN]
[BOLESŁAW WUCH]
„To dzieło Diabła, który wciągnie nas wszystkich do
Piekła! Musimy go powstrzymać!”
To dzięki objawieniu Hans-Erik zrezygnował z kariery
w robotyce, zostawił rodzinę w wielkim mieście i zo-
stał pastorem. Znalazł pracę w niewielkiej parafii po-
łożonej na terenie Pętli. Tam spotkał miłość swego
życia, wziął ślub i doczekał się dwójki dzieci [nie do-
tyczy wersji polskiej]. Hans-Erik był pewien, że łaska
Boga roztacza się nad nim i jego rodziną. Wierzył,
że otrzymał od Pana drugą szansę, która pozwoliła
mu zostawić za sobą pierwszą, toksyczną małżonkę
i rozpocząć nowe życie, w którym może wypełnić
dusze mieszkańców tego miasteczka boską miło-

ścią i mocą. Jednak teraz to doszczętnie załamany
i zdezorientowany mężczyzna, planujący zrobić coś,
czego będzie żałować do końca życia.
Hans-Erik wciąż nosi sutannę, ale nie prał jej
i nie mył się od miesięcy. Jego kasztanowe włosy
są posklejane i nieuczesane, a oczy wypełniają
panika i rozpacz.
POSTERUNEK POLICJI
W STENHAMRZE
W małym, położonym na terenie Pętli miasteczku od
niedawna pracuje nowa funkcjonariuszka policji. Na-
zywa się Ing-Marie Blankäng [Karen ­Richards] [Boże-
na Wiatyk] i już zdążyła zniechęcić do siebie kolegów
oraz koleżanki z pracy. Choć z początku próbowała
to ukrywać, wszyscy już wiedzą, że Ing-Marie wie-
rzy w rozmaite teorie spiskowe i zjawiska nadprzyro-
dzone, takie jak porwania przez kosmitów czy żyjące
w jeziorze potwory. Współpracownicy uważają ją za
dziwaczkę i nie chcą z nią pracować, co mocno utrud-
nia Ing-Marie wykonywanie obowiązków.
Jej biurko znajduje się w rogu otwartego po-
mieszczenia biurowego. Blat zaścielają kartki, do-
kumenty, książki i fotografie dotyczące rozmaitych
spraw. Ing-Marie jest metodyczną i bardzo zdolną
detektyw, która rozwiązuje więcej spraw niż jaki-
kolwiek inny policjant w mieście.
Do ściany za biurkiem jej koledzy przyczepili
prześmiewcze wycinki z gazet dotyczące chorób
psychicznych i zwariowanych miłośników UFO.
TAJEMNIC
KRAINA
Nikt na posterunku nie rozmawia z Ing-Marie ani
nawet na nią nie patrzy. Wszyscy przezywają ją
„E.T.”. Dom, który wynajęła, wypełniają notatki
i wycinki z gazet związane z poszukiwaniami dziw-
nych stworzeń oraz informacje o takich istotach.
W ciągu ostatnich kilku tygodni Ing-Marie
widziano, jak w czasie wolnym obserwuje przez
lornetkę powierzchnię jeziora. Wynajęła także
łódź rybacką i wybrała się na kilka długich rej-
sów, w czasie których podobno szukała czegoś pod
wodą, korzystając z dziwnych urządzeń.
SEDNO
Ing-Marie specjalnie poprosiła o przeniesienie w  tę
okolicę, ponieważ jest przekonana, że w jeziorze
mieszka prehistoryczna bestia. Skonstruowała kilka
urządzeń, dzięki którym ma nadzieję zauważyć zwie-
rzę i zmusić je do wynurzenia się, żeby mogła je sfo-
tografować. Ing-Marie jest bardzo samotna i marzy
o  tym, żeby z kimś porozmawiać o swoich odkry-
ciach, nawet jeśli byłaby to tylko grupka Dzieciaków.
Olbrzymi wodny stwór, którego szuka Ing-Marie,
prawdopodobnie nie istnieje, ale jej urządzenia nie kłamią
i faktycznie namierzyły w głębinach coś podejrzanego.
Grupa tajnych agentów z innego kraju zbudowała
w opuszczonej chacie swoją bazę, w której przecho-
wują kilka wysoce zaawansowanych miniaturowych
łodzi podwodnych. Chcą ich użyć, by porwać na-
ukowców z Pętli, zawieźć ich do swej ojczyzny, wyko-
rzystać ich wiedzę i zmusić do budowy wynalazków.
Agenci nie używają swych prawdziwych imion, tylko
pseudonimów inspirowanych gatunkami ryb. Przy-
wódczyni grupy każe się nazywać Szczupakiem.
PUNKTY ZACZEPIENIA
■ Znika naukowiec, który jest także krewnym
jednego z Dzieciaków.
■ Dzieciaki obserwują, jak coś dużego wynurza
się spod wody, a potem szybko znika w głębinie.
Czyżby ogromny stwór?
■ Jedno z Dzieciaków widzi, jak Ing-Marie płacze
w swoim radiowozie, załamana tym, jak trak-
tują ją koledzy z pracy. W czasie rozmowy poli-
cjantka zdradza temu Dzieciakowi, co odkryła
w jeziorze, i prosi młodego przyjaciela o pomoc.
ODLICZANIE
1. Ing-Marie widzi coś w nocy i robi zdjęcie roz-
mytego kształtu w wodzie.
2. Znika kilkoro naukowców – wszystkich ostatnio
widziano na brzegu jeziora. Jeden z zaginionych
jest w jakiś sposób powiązany z Dzieciakami albo
Dzieciaki widzą, jak dochodzi do zniknięcia.
121
ROZDZIAŁ O8
3. Starsza pani donosi o ukrywających się w lesie
ludziach, którzy mówią w obcym języku.
4. Agenci odkrywają, że Ing-Marie jest na ich tro-
pie, i zatapiają jej łódź.
5. Agenci atakują Ing-Marie w jej domu.
ING -MARIE BLANKÄNG
[KAREN RICHARDS] [BOŻENA WIATYK]
„Przypominasz mi mojego brata. Mam nadzieję,
że kiedyś go poznasz”.
Ing-Marie zetknęła się ze zjawiskami nadprzyrodzo-
nymi bardzo wcześnie. Gdy miała 11 lat, widziała,
jak grupa kosmitów wchodzi do jej domu i porywa
brata oraz rodziców. Wszyscy starali się jej wytłu-
maczyć, że tak naprawdę to byli włamywacze, któ-
122
rzy zamordowali jej rodzinę, jednak ­Ing-Marie po-
stanowiła poświęcić życie na odkrycie ukrywanej
przez rządy prawdy. Została policjantką, ale każdą
wolną chwilę poświęca na badanie dziwnych zja-
wisk. Ing-Marie należy do wielu rozmaitych grup
zainteresowanych UFO, ale nie ma prawdziwych
przyjaciół. Przyzwyczaiła się do tego, że wszyscy
się z niej naśmiewają i nikt nie ma ochoty się z nią
zadawać, ale nie chce stracić pracy. Przybyła nad
jezioro Melar, bo sądzi, że w jego wodach kryje się
gigantyczna prehistoryczna bestia. Dom i  samo-
chód Ing-Marie wypełniają notatki, wycinki praso-
we oraz fotografie.
Ing-Marie to dwudziestopięcioletnia blondyn-
ka o badawczym spojrzeniu. Zwykle nosi mundur
policyjny albo jeansy i t-shirt. Ma chropowaty głos,
bez przerwy klnie i pije hektolitry kawy.

NAAB [NAI] [INW]
Rok temu naukowczyni i businesswoman Olivia
Martinez [Wiera Nikołajenko] wykupiła działkę na
wschód od Pętli i postawiła tam ośrodek badawczy,
który teraz nazywa się Neuro Ascension Aktiebolag
– NAAB [Neuro Ascension, Inc. – NAI] [Instytut Neu-
roWstąpienia – INW]. Firma współpracuje z naukow-
cami z Riksenergi i dzięki wiedzy pozyskanej w czasie
eksperymentów w Pętli opracowuje leki na demencję.
Ośrodek NAAB otaczają ogrodzenia pod na-
pięciem i kamery, a cały obszar patrolują uzbrojeni
strażnicy z psami. Pracownicy firmy podpisali klau-
zulę absolutnej tajności, a wielu z nich przybyło tu
do pracy z odległych zakątków świata. Od kilku ty-
godni strażników z NAAB widuje się na patrolach
poza terenem ośrodka, a nawet w pobliżu wiosek.
Sprawiają wrażenie, jakby czegoś szukali.
SEDNO
W swej długiej karierze Olivia Martinez zarządzała
firmami w różnych miejscach na świecie, ale za każ-
dym razem musiała szukać nowej posady z powodu
oskarżeń o naruszenie prawa i standardów etyki
prowadzonych badań. Od samego początku jej ce-
lem było odkrycie sposobu na stymulację, a tym sa-
mym transcendencję ludzkiego mózgu, dzięki cze-
mu człowiek zyskałby nadprzyrodzone możliwości,
takie jak telepatia czy telekineza. Olivia uważa,
że tysiące lat temu ludzie mieli takie zdolności, ale
o nich zapomnieli. W NAAB znajduje się kilkoro
młodych ludzi, na których prowadzone są ekspery-
menty. Nie wszyscy są ochotnikami.
TAJEMNIC
KRAINA
Niedawno jeden z testów Olivii doprowadził do
poważnej eksplozji w podziemiach Instytutu, gdzie
przeprowadza się większość najtajniejszych i naj-
bardziej niebezpiecznych eksperymentów. Zginęło
kilku ludzi, a wybuch otworzył przejście do innego
świata. Ów świat może być innym wymiarem za-
mieszkanym przez mroczne siły, którym nie można
pozwolić na odkrycie Ziemi, przejściem do zbioro-
wej ludzkiej świadomości albo masową halucynacją
spowodowaną wyciekiem gazu z uszkodzonego wy-
buchem zbiornika.
Coś przeszło przez portal i zdołało uciec
z ośrodka. Olivia nazwała to stworzenie IW-1, po-
nieważ jest to pierwszy kontakt ludzkości z Innym
Wymiarem. Według opisu Olivii, IW-1 to wysoki,
chudy humanoid bez skóry. Ma duże, okrągłe oczy
oraz szczęki drapieżnika. Jego kończyny wydają się
mieć za dużo stawów, a ręce i stopy uzbrojone są
w szpony i kolce. Olivia widziała, że IW-1 potrafi
wchodzić i wychodzić z Innego Wymiaru poprzez
tymczasowe portale. Stworzenie może się poruszać
tylko na ograniczonym obszarze Pętli i zdaje się cze-
goś szukać.
Niedawno IW-1 zabił paru mieszkańców okoli-
cy, a kilku kolejnych porwał do Innego Wymiaru.
Olivia rozkazała strażnikom NAAB, by odszukali
i zlikwidowali IW-1. Mają także uciszyć zbyt cie-
kawskich obywateli.
Była gwiazda rocka, Niklas „Nille” Landgren
[Mikey Hayes] [Jakub Halenda], mieszka w chacie
nieopodal NAAB. Poznał Olivię przed kilku laty,
gdy razem z ciężarną żoną, Liz, mieszkał w Seat-
tle, a naukowczyni pracowała w pobliskim ośrodku
badawczym. Liz wzięła udział w eksperymentach
Olivii, a potem zniknęła. Od tamtej pory Nille jeź-
dzi za uczoną po świecie, próbując odkryć jej plany
i postawić ją przed sądem za zbrodnie, których nie-
chybnie dokonała.
Prawda jest jednak taka, że Liz zakochała się w
Olivii w Seattle i zostawiła Nillego, nic mu nie mó-
wiąc. Kobieta podróżuje z Olivią po świecie jako jej
kochanka, przyjaciółka i asystentka. Liz nie chce,
by Nille dowiedział się o tym, że ma syna o imieniu
Alex, ani że Liz wychowuje go wspólnie z Olivią.
Mistrzyni Gry powinna zdecydować, czy fak-
tycznie z NAAB uciekła jakaś istota, czy to tylko
wyciek gazu, a zaginieni ludzie leżą nieprzytomni
gdzieś w pobliżu ośrodka. Bez względu na wszyst-
ko, po całej sprawie nie zostaną żadne ślady, a opi-
nia publiczna nie dowie się o zjawiskach nadprzy-
rodzonych, jeśli do nich dojdzie. Jeżeli IW-1 jest
stworzeniem z innego wymiaru, ma specjalną ce-
chę - siłę 3.
123
ROZDZIAŁ O8
PUNKTY ZACZEPIENIA
■ Dzieciaki widzą, jak Nille obserwuje budynek
NAAB przez lornetkę.
■ Alex, jeden z ludzkich obiektów doświadczal-
nych, uciekł z NAAB i schronił się w piwnicy
domu jednego z Dzieciaków. Jest w nim coś dziw-
nego – wygląda na to, że potrafi czytać w  my-
ślach, ale nie pamięta niczego sprzed ucieczki
z ośrodka. Jednak bardzo boi się tam wrócić.
■ W pobliżu NAAB znika kolega z klasy.
ODLICZANIE
1. Znajomy Dzieciaków znika w pobliżu NAAB.
2. Z pomocą znajomego z wywiadu wojskowego
Olivia Martinez przejmuje kontrolę nad miej-
scowym posterunkiem policji i zaczyna przesłu-
chiwać ludzi mieszkających w pobliżu NAAB.
3. Ginie jeden z mieszkańców okolicy. Prasa informuje,
że był to atak dzikiego zwierzęcia, zapewne niedź-
wiedzia... ale na obszarze Pętli nie ma niedźwiedzi.
124
4. Strażnicy z NAAB włamują się do domu Nillego,
by odkryć, jak dużo wie, i go porwać. Nillemu
udaje się uciec, ale NAAB kradnie wszystkie jego
notatki oraz filmy i zaczyna na niego polować.
5. IW-1 atakuje jedno z Dzieciaków.
6. IW-1 znajduje i porywa Aleksa, uciekiniera
z NAAB, na którym prowadzono eksperymen-
ty. Z pomocą chłopca IW-1 wraca do Innego
Wymiaru i zamyka portal na Ziemię.
NIKLAS „NILLE” LANDGREN
[MIKEY HAYES] [JAKUB HALENDA]
„Dziecko, naucz się kochać Ciemność, bo spędzicie
razem dużo czasu”.
W latach 70. Niklas „Nille” Landgren i jego rockowy
zespół Tangle byli szalenie popularni. Potem Niklas
porzucił karierę muzyczną. Skoncentrował się na
 TAJEMNIC
KRAINA
sztuce i pisaniu, i poznał piosenkarkę country Liz,
z którą osiadł w Seattle. Przez kilka lat wiedli tam
szczęśliwe życie. Gdy Olivia Martinez przekonała
mieszkańców okolicy do uczestnictwa w jej eks-
perymentach, Liz została jedną z osób, na których
przeprowadzono badania. Pewnej nocy zniknęła
– Nille wini za to Olivię. Od tamtej pory ściga ją
po całym świecie, próbując dowiedzieć się praw-
dy i doprowadzić do ukarania uczonej. Obecnie
Nille mieszka samotnie w małym domku, który
wypełniają notatki, zdjęcia oraz artykuły o Olivii
Martinez. Udało mu się skontaktować z policjant-
ką o  nazwisku Ing-Marie Blankäng i przekonać ją,
że w NAAB dzieje się coś dziwnego.
Nille to samotny mężczyzna o siwej brodzie
i pustym spojrzeniu. Nosi kowbojski kapelusz. Czę-
sto można zobaczyć, jak siedzi przed chatką, śpie-
wając oraz grając na gitarze. Pali fajkę, za dużo
pije i nigdzie się nie rusza bez rewolweru.

125
O9
ROZDZIAŁ

TŁO FABULARNE 127

DZIECIAKI A KAMPANIA 129

CZTERY PORY
SZALONEJ
NAUKI
Uczona odrzucona przez kręgi naukowe. Nieudany ekspe-
ryment. Żądza zemsty. Zaprezentowane tu cztery Tajemnice
pozwolą Dzieciakom przeżyć niezwykły rok, pełen dziwnych
zdarzeń oraz osobliwych stworzeń. Pojawią się nawet wrota do
innej epoki. Nadchodzą cztery pory szalonej nauki.
Pozostałe rozdziały tego podręcznika zawierają sce-
nariusze czterech Tajemnic. Możne je rozegrać osob-
no albo zestawić w całość, tworząc spójną kampanię
zatytułowaną Cztery pory szalonej nauki.
Rozegranie każdej z pierwszych trzech Tajem-
nic zajmuje około 3-5 godzin. Mistrz Gry może je
rozbudować, dodając nowe Miejsca lub inicjując
więcej scen z Życia codziennego. Czwarta Tajemni-
ca, zatytułowana Ja, Wagner, jest dłuższa – zajmie
wam 2-3 sesje. Zaprojektowano ją jako kulminację
kampanii, a nie pojedynczą Tajemnicę.
Zakłada się, że Dzieciaki żyją w okolicach Kun-
gsbergi na wyspie Svartsjölandet [w pobliżu Boul-
der City] [w Rembertowie i okolicach]. Każda Ta-
jemnica zawiera przykładowe sposoby poradzenia
sobie z Tarapatami, ale gracze mogą rozwiązywać
Tajemnice w dowolny sposób.
TŁO FABULARNE
Naukowczyni Lena Thelin [Diane Petersen]
[­Dorota Jeleniewska] już jako dziecko była geniu-
szem. Zaawansowana matematyka nie miała przed
nią tajemnic, wygrywała międzynarodowe zawody
szachowe, hodowała nowe odmiany kwiatów i owa-
dów. Jako nastolatka Lena była jedną z nielicznych
osób pojmujących zasady efektu magnetynowego,
potrafiła także zrozumieć niektóre aspekty działa-
nia Gravitronu. Gdy Riksenergi [DART] [Interfiz]
zbudowała Pętlę, Thelin była jedną z pierwszych
zrekrutowanych osób. Od tamtej pory zajmowała
się różnymi dziedzinami nauki, choć skupiała się
przede wszystkim na punktach wspólnych pomię-
dzy genetyką, neurologią i robotyką.
Osobowość Leny to jej największy wróg – przez
nią nie potrafi w pełni wykorzystać możliwości
127
ROZDZIAŁ O9
swego intelektu. Nie jest w stanie skończyć tego, co
zaczęła, jest nieuważna i samolubna. Nigdy nie uda-
ło jej się doprowadzić żadnego projektu do końca,
jak bardzo genialny by nie był.
Kilka miesięcy temu, ignorując bezpośredni za-
kaz zwierzchnika, próbowała stworzyć czarną dziurę
za pomocą Gravitronu. Eksperyment się nie udał, a o
wszystkim dowiedzieli się przełożeni Leny. Główni
naukowcy Pętli postanowili ocenić dokonania mło-
dej naukowczyni. Po przestudiowaniu jej porażek,
nieustannych starć z kolegami i zwierzchnikami oraz
niezdolności do wykonywania poleceń, zdecydowali
się poprosić ją o rezygnację, w zamian oferując od-
powiednią rekompensatę finansową. Lena odmówiła
i ostatecznie została wyrzucona z pracy.
Teraz jest zgorzkniałą kobietą, która sądzi,
że  zmuszono ją do odejścia, bo inni czuli się za-
128
grożeni przez jej niewątpliwy geniusz. W pewnym
sensie ma rację – kilku kolegów faktycznie czuło się
zagrożonych i próbowało ją zniechęcać, ale to nie
z tego powodu straciła pracę. Lena nie potrafi doj-
rzeć swoich ułomności.
Uczona postanowiła zostać na obszarze Pętli,
a  także wykorzystać swój intelekt i wiedzę, by się
zemścić na byłych przełożonych oraz współpracow-
nikach, przez których ją wyrzucono. Sprzedała swój
dom w Stenhamrze [Boulder City] [oficerskiej części
Rembertowa] i osiadła na starej farmie na Adelsö [na
północ od Canyon Point Road] [w domu pod Sule-
jówkiem], gdzie zgromadziła dużą liczbę rozmaitych
urządzeń, które ukradła podczas lat spędzonych
w ośrodku Riksenergi. Jej znajomi są przeświadcze-
ni, że opuściła okolicę i dokądś wyjechała.
 SZALONEJ NAUKI
CZTERY PORY
DZIECIAKI A KAMPANIA
Jako Mistrz Gry powinieneś znaleźć powiązania
pomiędzy Dzieciakami a Leną. Jeśli rodzic któregoś
z Dzieciaków jest naukowcem, mógł pracować z nią
TWORZENIE NASTROJU
albo nawet być tym kierownikiem, który ją zwol-
W każdej Tajemnicy znajdzies
nił. Jedno z Dzieciaków może być krewnym Leny. z porady
dotyczące atmosfery pan ującej
W trakcie kampanii pamiętaj o umieszczaniu w tle w danej
porze rok u. Nie należy czy tać
scen rozmów czy pogłosek dotyczących uczonej. ich gło -
śno. Mają za zad anie zai nsp
Miejscowi lubią się z niej naśmiewać. irować cię,
gdy będ ziesz tworzyć nastró
Kampania rozgrywa się na przestrzeni roku, j i inicjo -
wać sceny związa ne z dan ym
a każda Tajemnica dzieje się o innej porze roku. Pa- okresem.
miętaj, że Dzieciaki stają się coraz starsze, a ich życie
podlega zmianom. Cztery Tajemnice noszą następu-
jące tytuły: Wakacje i Mordercze Ptaki, Kuszenie
dorosłych, Bestie z okresu kredy oraz Ja, Wagner.

129
1O
ROZDZIAŁ

SEDNO TAJEMNICY 131

LATO NAD JEZIOREM MELAR 132
LATO W BOULDER CITY 132
LATO W REMBERTOWIE 132
DZIECIAKI WKRACZAJĄ NA SCENĘ 133
POJAWIA SIĘ TAJEMNICA 133
ŚLEDZTWO 135
MIEJSCE NR 1: DOM ORNITOLOGA 136
MIEJSCE NR 2: GNIAZDO GOŁĘBI 137
MIEJSCE NR 3:
OPUSZCZONY DOM GUNNARA 139
FINAŁ 141
NASTĘPSTWA 143
EPILOG 143
ZMIANY 143
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI 144

WAKACJE
I MORDERCZE
PTAKI
Wakacje. Niekończące się dni spędzane na łażeniu po okolicy
i szukaniu czegoś do roboty. Tyle samo nudy, co zabawy. Jed-
nak w cieniach urokliwego szwedzkiego lata coś się czai. Coś
jest nie tak. Zaczyna się od gadającego ptaka, ale wkrótce Dzie-
ciaki wplączą się w diaboliczny plan obłąkanej uczonej. Czy
zdołają rozwikłać Tajemnicę, zanim będzie za późno?
Ten scenariusz to wprowadzająca Tajemnica, prze-
znaczona dla nowych Dzieciaków.
SEDNO TAJEMNICY
Zwolniona w atmosferze skandalu naukowczy-
ni Lena Thelin postanowiła zemścić się na byłych
współpracownikach i przełożonych z Riksenergi
[DART-u] [Interfizu]. W tym celu schwytała wol-
no żyjące ptaki, ulepszyła je za pomocą cyberne-
tyki i nauczyła atakować ludzi na jej rozkaz. Lenę
wspiera jej pomocnik z Riksenergi, Gunnar Granat
[­Donald Dixon] [Filip Lubek], którego Thelin zmu-
siła do rzucenia posady w Pętli.
Gunnar jest zakochany w Lenie po uszy, więc
kobieta bez trudu przekonała go, że Riksenergi
traktowała ją okropnie. Mężczyzna opuścił swój
dom na skraju Kungsbergi [Boulder City] [Rem-
bertowa] i,  ku niezadowoleniu Leny, wprowadził
się na jej farmę, położoną na Adelsö [na północ od
Canyon Point Road] [w domu pod Sulejówkiem].
Nikt o tym nie wie. Krążą pogłoski, że zrezygnował
z  pracy i wyjechał na długie, romantyczne zagra-
niczne wakacje z Leną.
Na Nordiska Gobi [Sentinelu] [Bagnie Jacka]
Gunnar i Lena znaleźli wrak okrętu magnetynowego
i ukryli w nim swój warsztat. To tam, za pomocą
specjalnej maszyny, instalują elektroniczne czipy
w głowach złapanych ptaków.
Z początku dwójka spiskowców sądziła, że ich
praca z ptakami nie tylko pozwoli Lenie się zemścić,
ale także doprowadzi do odkryć naukowych, które
przysporzą obojgu sławy. Jednakże eksperymenty
nie poszły tak, jak się spodziewali. Przez nieuwa-
gę i niecierpliwość Leny niektóre z ptaków zyskały
­quasi-ludzką inteligencję oraz ograniczoną zdolność
mowy, a inne stały się agresywne i zaatakowały
swych stwórców.
131
ROZDZIAŁ 1O
Po tym niepowodzeniu Lena zarzuciła ekspery-
ment i opuściła warsztat we wraku, licząc na to,
że  ­
cyber-ptaki umrą z głodu. Kazała Gunnaro-
wi zostać na statku i pilnować pracowni, ale tak
naprawdę miała nadzieję, że mężczyzna wreszcie
zniknie z jej życia i da jej święty spokój. Aby upew-
nić się, że za nią nie pójdzie, zablokowała właz do
statku metalowym prętem.
Ptaki w okręcie magnetynowym nie umarły.
Gunnar nakarmił je, a potem wypuścił na wolność.
Wciąż myśli o Lenie i kontynuuje jej eksperyment,
mając nadzieję, że w ten sposób udowodni swą
wartość. Jest kompletnie szalony. Nieustannie łapie
ptaki i wszczepia w nie mikroczipy, używając do
tego maszyny, którą zbudował razem z Leną. Cze-
kając na powrót ukochanej, tworzy coraz bardziej
zaawansowane i posłuszne ptaki. Jednak Lena już
nie wróci.
Ptaki zaczęły rozprzestrzeniać się na północnych
obszarach wysp Munsö i Svartsjölandet [Boulder
Beach] [we wschodniej części Rembertowa i w Lesie
Rembertowskim]. Z gatunków poddanych ekspery-
mentom agresywne stały się mewy, mewy śmieszki,
kormorany zwyczajne oraz jeden jastrząb zwyczaj-
ny. Ten ostatni jest wodzem Morderczych Ptaków,
które ostatnio zaczęły atakować zwierzęta. To tylko
kwestia czasu, zanim staną się zagrożeniem dla lu-
dzi. Jedynymi ptakami z wszczepami, które nie sta-
ły się agresywne, są gołębie. Temu gatunkowi udało
się rozwinąć formę podstawowej inteligencji oraz
zdolność mówienia głosem przypominającym ludz-
ki. Ponieważ nie chcą się podporządkować rządom
Jastrzębia, zostały przepędzone z terenów morder-
czego stada i zaczęły zakładać gniazda w północnej
części Svartsjölandet.
Jeśli Dzieciaki znajdą sposób na pokazanie
maszyny lub ptaków Leny dorosłym, na przykład
nauczycielom lub policji, dorośli nie uwierzą, że to
implanty powodowały agresję zwierząt, a maszyna
nie będzie już działać. Dzieciaki muszą poradzić
sobie same.
Tajemnica opowiada o tym, jak Dzieciaki od-
krywają prawdę o zagrożeniu, a następnie po-
wstrzymują Gunnara przed tworzeniem kolejnych
Morderczych Ptaków.
LATO NAD JEZIOREM
MELAR
Trwają letnie wakacje, słońce wisi nad horyzon-
tem właściwie nieustannie – jest bardzo gorąco.
Brzozy, sosny, paprocie i krzaki borówek zielenią
132
się, jak okiem sięgnąć. Śmiałków wchodzących
w dzicz żywcem zżerają komary, a w lasach króli-
ki, lisy oraz sarny opiekują się młodymi. Na brze-
gu jeziora widać chmary much, a wśród wodoro-
stów pływają ławice rybek. Dzieci zbierają kwiaty
i szczaw, pluskają się i bawią w berka. Nastolatki
balują całymi nocami, piją piwo, ścigają się na pod-
kręconych motorowerach, po raz pierwszy próbują
tabaki i całują się w krzywo rozbitych namiotach.
Ogrody pachną grillowanym jedzeniem i farbą ze
świeżo malowanych sztachet płotów. Na masztach
powiewają flagi Szwecji, a codziennie o trzynastej
z każdej werandy dobiega nadawany w radio pro-
gram Lato. Wszyscy opychają się świeżymi rybami
kupionymi od rybaków w przystani, wyhodowany-
mi na przydomowej grządce młodymi ziemniaczka-
mi oraz truskawkami. Przy kiosku klaun firmy GB
kusi młodych i starszych lodami, takimi jak rożki
Storstrut czy lody na patyku Lakritspuck.
[LATO W BOULDER CITY]
W Boulder City w środku lata mało kto wychodzi
na zewnątrz. Średnia temperatura w ciągu dnia wy-
nosi w tym okresie ponad 100°F (38°C), a często
osiąga znacznie wyższe wartości. Tak to wygląda
na pustyni, gdzie w ciągu roku spada mniej niż
sześć cali deszczu. Jak to się mówi, to suchy gorąc,
ale jeśli jesteś w stanie zrobić jajka sadzone na chod-
niku przed domem, nie ma dla ciebie znaczenia, czy
gorąc jest suchy, czy mokry.
W latach 80. wielu ludzi nie ma w domach kli-
matyzacji – muszą radzić sobie z upałem za pomo-
cą zwykłych wentylatorów lub siedząc w basenie.
Niektórzy uciekają we względny komfort klimaty-
zowanych domów handlowych i supermarketów. Po
zmierzchu, gdy temperatura zaczyna spadać, ludzie
wychodzą z domów, by wreszcie z ulgą odetchnąć
chłodnym powietrzem. Jednak przez większość dnia
bezpieczniej jest siedzieć pod dachem i grać w gry.
[LATO W REMBERTOWIE]
Lato jest porą roku ukochaną przez Dzieciaki,
a znienawidzoną przez większość dorosłych. Upały
przecinane coraz częstszymi burzami to doskona-
ła okazja do zabawy oraz leśnych eskapad – chyba
że akurat nie ma się szkolnych wakacji, tylko trzeba
chodzić do pracy w mundurach, garniturach i gar-
sonkach. Jeśli mieszkasz w domu jednorodzinnym,
możesz się schładzać wodą ze szlaucha, ale w miesz-
kaniu w bloku nie ma takiego komfortu. Wiele osób
szuka cienia i ochłody w lesie lub na spacerach,

bardzo popularne są też saturatory z orzeźwiającą
wodą – z sokiem lub bez.
W gorętsze dni strażacy stawiają wozy i pole-
wają asfalt zimną wodą, która zaraz paruje i robi
się duszno, ale ta chwila ochłody jest dla wielu osób
zbawienna. Najgorzej mają żołnierze oraz kadeci,
których dowódcy z lubością musztrują w ekstre-
malnych warunkach pogodowych.
DZIECIAKI WKRACZAJĄ
I MORDERCZE PTAKI
WAKACJE
Gracz 1: Nie, jestem w ogrodzie i ćwiczę
strzelanie karnych, kopiąc piłką o ścianę.
Odkładam piłkę, zdejmuję buty i idę do
kuchni. „Ale super pachnie, mamo”.
Mistrzyni Gry: Mama uśmiecha się do cie-
bie. „Chcesz mleka czy coś z bąbelkami?”
Gracz 1: „Bąbelki poproszę”.
Mistrzyni Gry: Odkłada na stół książkę,
którą właśnie czytała – coś w obcym języku
i zapewne o bardzo skomplikowanej tema-
tyce, w stylu malarzy włoskiego renesansu –

NA SCENĘ otwiera lodówkę i podaje ci puszkę.

Stwórz dla każdego Dzieciaka scenę z Życia co-

dziennego, z Tarapatami lub bez. Możesz poprosić
graczy, by poddali ci pomysły, albo zerknąć na ich Typowe sceny wprowadzające
karty postaci. Wykorzystaj te sceny do stworze- Dzieciaki:
■ Dzieciak je kolację z rod zin
nia odpowiedniego nastroju. Niech jakiś dorosły, ą.
■ Dzieciak rozmawia przez tel
gdzieś w tle którejś z nich, wspomni lub zażartuje efon ze
swoją dziewczyną, która wyd
z Leny i Gunnara oraz ich domniemanych „roman- aje się
być smutna, ale nie mówi dla
tycznych wakacji”. czego.
■ Dzieciak ma za
zad anie skosić
Przed i w trakcie scen Mistrzyni Gry powinna trawni k, ale otrzym uje sza
zadać graczom mnóstwo pytań. Pozwól graczom nsę wy-
migania się od tego obowią
opisać wygląd różnych rzeczy i to, jak ich Dzieciaki zku.
■ Dzieciak dostaje się
postrzegają otaczających je ludzi. Nie próbuj kon-
w sam środek
kłótni rod ziców.
trolować scen, niech rozwiną się w naturalny spo- ■ Dzieciak jed zie na
rowerze na plażę
sób. Gracze powinni otrzymać odpowiednio dużo spotkać się z inn ym Dzieci
przestrzeni na opisy i odgrywanie Dzieciaków. Te akiem.
■ Dzieciak wid zi, jak
sta rsza sio -
początkowe sceny nie potrzebują Tarapatów, ale je- stra pije piwo.
śli coś się wydarzy, Dzieciaki mogą próbować sobie ■ Dzieciak roz mawia
z kolegą, który
z tym poradzić – daj graczom porzucać kośćmi. chce go namówić na kradzież
czegoś
małego w superm arkecie.

PRZYKŁAD
Mistrzyni Gry: Dobrze, zaczynamy naszą
pierwszą sesję Tajemnic Pętli. Macie swoje
Dzieciaki. To pierwsza z czterech Tajemnic
tej kampanii, więc po tej przygodzie może-
my bawić się dalej, jeśli będziemy chcieli.
Trwają wakacje. Jest bardzo gorąco. Zjada-
cie tony lodów i możecie dowolnie wędro-
wać po wyspie. Dziś jest bezwietrzny, bar-
dzo upalny dzień. Kto chce pierwszą scenę?
Gracz 1 (Olle): Ja mogę być pierwszy, ale nie
mam pomysłu na scenę.
Mistrzyni Gry: Nie szkodzi. (Zerka na jego
kartę postaci.) Dobrze, Olle, to jeden z tych
dni, kiedy twoja mama wydaje się prawie
normalna. Ojciec jest w robocie. Zapach
świeżo upieczonych bułeczek cynamo-
nowych wypełnia dom, gdy słyszysz, jak
mama cię woła. Wychodzi na to, że jesteś
na piętrze.
POJAWIA SIĘ TAJEMNICA
Któreś z Dzieciaków (a może nawet kilkoro z nich) sły-
szy, jak gołębie rozmawiają ze sobą, albo ptaki próbują
porozumieć się z Dzieciakami. Głos ptaków przypomina
mechaniczne gruchanie. Choć ich inteligencja wzrosła,
to wciąż proste zwierzęta, którymi rządzą podstawowe
potrzeby. Proszą o jedzenie, rozprawiają o sposobach
podwędzenia błyskotek do gniazda, szukają dobrego
miejsca na rozród albo kłócą się o partnerów. Dzieciaki
mogą je usłyszeć w czasie zabawy w ogrodzie, pobytu
w Bazie albo podczas wyprawy rowerowej. Upewnij się,
że w pobliżu nie ma żadnych dorosłych. Poczekaj na
reakcje graczy. Jeśli nic nie zrobią, ptaki odlecą. Przy-
pomnij graczom o Motywacjach ich postaci.

133
ROZDZIAŁ 1O
Jeśli któryś Dzieciak schwyta i zbada gołębia, wy-
konując udany rzut na analizę, zauważy niewielkie
szwy na głowie ptaka, a także ślady wskazujące na
to, że w gołębiu zainstalowano mikroczip.
Dzieciak obserwujący gołębie po wykonaniu uda-
nego rzutu na pojmowanie zda sobie sprawę, że ptaki
współpracują ze sobą, co jest bardzo nietypowe dla
tego gatunku. Pomagają sobie przenosić cięższe ga-
łązki i wspólnie szukają pożywienia. Ten Dzieciak
zrozumie także, że aby zgłębić problem, trzeba bę-
dzie odwiedzić bibliotekę lub porozmawiać z ornito-
logiem, takim jak Mats Tingblad [­Christopher Boyd]
[Mirosław Niemczyk], który mieszka w miasteczku,
w położonym na uboczu domu.
Mówi się o nim, że oszalał i kiedyś połamał so-
bie nogi, skacząc z urwiska w przebraniu ptaka. Inni
twierdzą, że próbował odebrać sobie życie. Dzieciaki
mogą też iść za gołębiami – po udanych rzutach na
ruch dotrą do Gniazda gołębi, opisanego poniżej.
PRZYKŁAD
Mistrzyni Gry: Znamy już wszystkie Dzie-
ciaki, więc czas na Tajemnicę. Gdzie jeste-
ście, gdy trafiacie na jej ślad?
Gracz 2 (Anita): Może w naszej Bazie, pod
mostem?
Mistrzyni Gry: Jasne! Powiedzcie mi coś
o waszej Bazie.
Gracz 1 (Olle): To taki stary most, nikt już
tam nie chodzi, oczywiście oprócz nas. Jest
Pojawia się
Tajemnica
Gniazdo
gołębi
Mats
Tingblad
Dom
Gunnara
134
przerzucony nad małym potokiem, który
prawie zupełnie zarósł. Dzięki temu może-
my niezauważeni przekradać się pod most,
gdzie zbudowaliśmy chatkę.
Mistrzyni Gry: Siedzicie sobie w Bazie pod
mostem, gdy gdzieś nad wami rozlega się
śmieszny głosik. (Mówi śmiesznym głosem)
„Znalazłem trochę kukurydzy, kukurydzy,
och szczęśliwy jestem tak, och znalazłem
trochę kukurydzy”. A potem bardziej po-
nury, ale równie dziwny głos odpowiada:
„Szczęściarzu, szczęściarzu. Ja to nigdy
szczęścia nie mam. Biednyyyym, bieeeed-
nym!!!” Co robicie?
ATAK MORDERCZYCH PTAKÓW
W miarę rozwijania się historii Mordercze Ptaki
stają się coraz bardziej agresywne. Mistrzyni Gry
powinna przejść do następnego punktu Odliczania,
gdy czuje, że już na to czas. Pierwszy punkt powi-
nien wydarzyć się jak najwcześniej, nawet tuż po
scenie wprowadzającej Tajemnicę. Dzieciaki usły-
szą o tych wydarzeniach, zobaczą je na własne oczy
bądź będą w nich uczestniczyć, co da im szansę ko-
muś pomóc. Mogą też stać się celem ataku.
Możesz zbudować napięcie, opisując, jak na
drzewach gromadzą się zwykłe ptaki, zestresowa-
ne zachowaniem ich „ulepszonych” pobratymców.
Wrzeszczą, wielkimi stadami zrywają się do lotu i nie
zachowują się normalnie. Odkrycie, które z nich są
niebezpieczne, może być osobnym wyzwaniem.
Biblioteka
FINAŁ
 I MORDERCZE PTAKI
WAKACJE
DÄVENSÖ
ELDGARNSÖ
Fabryka
na Dävensö
LAGNÖ
Gniazdo gołębi Nästfjärden
Göholmen Skarnholmen
Löftet
Löten Vendeludd
Skärholmen Lunda Dom
Matsa Tingblada
S V A R T S J Ö L A N
M

No

D E T
rd
U

Ilända
is

Dom Gunnara
Kungsberga Granata
ka
N

Ölsta
S

Gob

Bona
BRAMA
Ö

WSCHODNIA 5C

ŚLEDZTWO
Tajemnica rozgrywa się w północno-zachodniej
części Svartsjölandet oraz na Nordiska Gobi przy
ODLICZANIE
Munsö [na jeziorze Mead i w okolicy] [we wschod-
1. Lud zie znajdują duże ilości mar-
niej części Rembertowa, przy lesie i Bagnie Jacka].
Gdy Dzieciaki przemieszczają się z Miejsca na Miej-
twego ptactwa. To zwykłe ptaki, bez
sce, konieczność znalezienia łodzi może prowadzić
mikroczipów. Zginęły, bo są konku-
do Tarapatów, ale można też założyć, że gracze ja-
rencją dla zmody fikowa nych osobni-
koś sobie poradzili i zainicjować kolejną scenę. Gdy
ków. Znajduje się nawet zabite psy
Dzieciaki próbują odkryć, co stało się ptakom, i od-
i koty. Być może jedną z ofia r jest
wiedzają różne Miejsca, Mordercze Ptaki zaczynają
ulubieniec Dzieciaków?
2. Młoda osoba, którą Dzieciaki zna-
atakować ludzi.
Odliczanie (patrz ramka) krok po kroku pre-
ją, zostaje zaatakowana i poważ-
zentuje kolejne wydarzenia. Najlepiej mieszać sce-
nie poraniona przez mewy. Ukrywa
ny prowadzenia śledztwa ze scenami, w których
się w budce telefonicznej, a ptaki
Dzieciaki są świadkami ataków ptaków lub o nich
próbują się do niej dostać. Kres
słyszą. Nie zapominaj także o scenach z Życia co-
atakom kładzie przypadkowy rolnik,
dziennego (Dzieciaki wracają do domu coś zjeść lub
ostrzeliwując je z dubeltówki, co
spotykają ludzi podczas wędrówek po okolicy).
zmusza napastników do ucieczki.
3. W pobliżu placu zabaw gromad zi się
duże stado Morderczych Ptaków. Ba-
PRZYKŁAD wiące się tam dzieci uciekają do
Mistrzyni Gry: Nie udaje ci się rzut na ruch,
domów. Ptaki atakują te domy, wla-
czyli ptaki odlatują i nie jesteś w stanie za
tując przez otwarte okna i kominy.
nimi nadążyć. Co robisz?
Kilkoro ludzi odnosi rany, a może
Gracz 2 (Anita): Czy mogę rzucić na znajo-
nawet ginie.
4. Duże stado ptaków atakuje Dziecia-
mości, żeby skontaktować się z kimś, kto się
zna na ptakach?
ki lub ich rodzin y.
Mistrzyni Gry: Jasne.
Gracz 2: (Rzuca kośćmi). Sukces!

135
ROZDZIAŁ 1O

Wrak
Port Zatoka
w Boulder Boulder SENTINEL
Wodociągi Pyramid (WYSPA)
Południowej Nevady(wyspa)
Boulder BIG BOULDER
Beach (WYSPA)
Gniazdo gołębi
LITTLE BOULDER
Pole Kempingowe (WYSPA)

Pr me
He
Seven Dry ROCK

zy n
(WYSPA)

do
st wa
Falls dek

a
ay
ań ya
ylą
Lak

ra
nw
Marina Prz Horn

me
REAKTOR GŁÓWNY
esh

lo
He
ore

na

Co
BRAMA ECHO Wieże

ia
Rd

Śc
BRAMA FOXTROT

ka
chłodzące
Dom Christophera

ze
RBRAMA BRAVO
Boyda
Dom Donalda
Dixona 93 Z A P O R A H O O V E R A
93

Mistrzyni Gry: Słyszałaś o pewnym dziwnym
człowieku, panu Matsie Tingbladzie. Kiedyś
był sławny, pojawiał się w telewizji i opowia-
dał o ptakach, ale potem doszło do wypad-
ku. Pokąsał go łabędź. Od tamtej pory boi
się ptaków. Unika ludzi – mieszka samotnie.
Jego dom znajduje się całkiem blisko.
Gracz 2: Możemy tam iść?
Mistrzyni Gry: Oczywiście. Jedziecie na
rowerach na miejsce i parkujecie przed do-
mem. Budynek stoi obok soczyście zielonej
łączki upstrzonej kolorowymi kwiatami.
Jednopiętrowy dom jest ciemny i cichy.
Otacza go wysoki metalowy płot z bra-
mą. Na budynku siedzi mnóstwo ptaków,
a okna pokryte są ich białymi odchodami.
Co robicie?
Gracz 1 (Olle): Otwieram bramę i wchodzę
do środka.
Mistrzyni Gry: Jest zamknięta.
mą. Ogródek jest zarośnięty i wszędzie stoją dom-
ki dla ptaków oraz karmniki. Jednopiętrowy dom
jest wąski i niebezpiecznie przechylony. Na szczycie
znajduje się balkon. Na dachu umieszczono rozma-
ite grzędy dla ptaków. Wszystkie okna wyposażo-
no w zamykane od środka okiennice. Dom cuchnie
ptasimi odchodami i pleśnią. Wypełniają go stare
gazety i klatki z papugami, takimi jak nimfy czy
papużki faliste. Pomiędzy pokojami fruwa wrona,
często lądując na głowie Matsa.
Praktycznie każdy kojarzy, że w domu miesz-
ka ornitolog Mats Tingblad. Kiedyś był sławny
dzięki występom w programie przyrodniczym
nadawanym w szwedzkiej telewizji [NBC] [TVP],
ale obecnie stroni od ludzi. Gracze mogą rzucić na
pojmowanie lub znajomości, by go znaleźć – albo po
prostu uznaj, że Dzieciaki go kojarzą albo słyszały,
jak ktoś o nim wspomina. Jeśli rzut na znalezienie
Matsa nie uda się, Dzieciaki i tak do niego trafią,
jednak ornitolog będzie w wyjątkowo paskudnym
nastroju i nie zechce nikomu pomagać.

MIEJSCE NR 1: TARAPATY

DOM ORNITOLOGA Aby dostać się do domu, Dzieciaki muszą wspiąć

Mats Tingblad [Christopher Boyd] [Mirosław
Niemczyk] mieszka w położonym na uboczu drew-
nianym domu na wschód od Lundy [Lakeshore
Road] [przy ulicy Markietanki]. Budynek otacza
wysoki metalowy płot z zamkniętą na klucz bra-
się na płot albo jakoś otworzyć zamkniętą na klucz
bramę. Mats jest w domu, ale nie otworzy, jeśli za-
pukają. Niedawno zaatakowały go Mordercze Pta-
ki. Jego tors i ramiona pokrywa zaschnięta krew, a
na twarzy widać głębokie rany. Ściga po domu swo-
ich pierzastych podopiecznych, metodycznie pozba-

136

Polanka na
AKADEMIA poligonie
SZTUKI
WOJENNEJ
Kino
wojskowe
Basen
Studnia
Szkoła życzeń
Dom podstawowa
Mirosława
Niemczyka
wiając ich życia za pomocą siekiery. Mats jest prze-
konany, że oto nadszedł czas, gdy wszystkie ptaki
powstały przeciwko ludzkości. Dzieciaki mogą doj-
rzeć przez okna, jak biega między pokojami. Drzwi
frontowe są zamknięte, ale  okna na piętrze da się
otworzyć od zewnątrz. Jeśli Dzieciaki chcą wspiąć
się po ścianie domu, muszą rzucić na ruch.
Matsa bardzo martwią agresywne ptaki. Jed-
nak nie ma zamiaru pomagać jakimś Dzieciakom,
o  ile go nie przekonają, co wymaga udanego rzu-
tu na urok. Dzieciak, któremu powiedzie się rzut
na empatię, zrozumie, że Mats boi się tego, co się
stanie, gdy stado się powiększy i zamieni w niepo-
wstrzymaną siłę. Najprostszym sposobem na do-
gadanie się jest wyjaśnienie mu, że Dzieciaki mogą
powstrzymać zmodyfikowane ptaki przed rozprze-
strzenieniem się. Mats śmiertelnie się ich boi i nie da
się go przekonać, by wyszedł z domu.
WSKAZÓWKI
Mats domyśla się, że ktoś musiał coś zrobić z pta-
kami, czyniąc z nich inteligentne, ale też brutalne
stworzenia. Zauważył także, że gołębie stały się
mądrzejsze, a nie agresywne. Ornitolog policzył
ptaki i wie, że ich liczba miarowo rośnie. W do-
datku wydają się organizować w coraz większe sta-
da, które przejmują kontrolę nad okolicą. To tylko
kwestia czasu, zanim staną się zagrożeniem dla lu-
dzi i zwierząt. Mats sądzi, że gdzieś musi znajdować
się osoba lub urządzenie, które manipuluje ptaka-
I MORDERCZE PTAKI
WAKACJE
Gniazdo gołębi
Wrak
Bagno Jacka
Dom Filipa Lubka
mi. Jeśli się go nie powstrzyma, wyspy na jeziorze
­Melar [­Boulder City] [Rembertów] czeka katastro-
fa, która potem rozprzestrzeni się na cały kraj.
Mats spotkał kilka razy naukowca o nazwisku
Gunnar Granat [Donald Dixon] [Filip Lubek] i wie,
że specjalizuje się on w neurologii ptaków.
Mats słyszał także, że Gunnar niedawno wy-
prowadził się z domu na obrzeżach Kungsbergi
[­Boulder City] [Rembertowa] i zniknął. Podejrze-
wa, że uczony jest w jakiś sposób powiązany ze
sprawą Morderczych Ptaków.
Ornitolog zauważył, że wiele gołębi wędruje
na północ [północny wschód], co pozwala wysnuć
wniosek, że budują tam wielkie gniazdo. Ponad-
to zorientował się, że kilka agresywnych ptaków
często krąży nad wodą, i zakłada, że mają swoje
gniazdo na Munsö albo na jednej z mniejszych
wysepek na północ od Svartsjölandet [wyspy Big
Boulder] [na Bagnie Jacka]. Mats widział też Ja-
strzębia krążącego ponad innymi Morderczymi
Ptakami – sądzi, że jest to ich przywódca. Przy-
puszcza, że ten ptak może doprowadzić Dzieciaki
do siedliska stada.
MIEJSCE NR 2:
GNIAZDO GOŁĘBI
Dzieciaki mogą dotrzeć do Gniazda gołębi, ścigając
gołębia albo po rozmowie z ornitologiem Matsem
137
ROZDZIAŁ 1O

Tingladem [Christopherem Boydem] [Mirosławem zadziobując je na śmierć. Po udanym rzucie na

Niemczykiem] lub z Majsan [Stacey] [Amandą]
w domu Gunnara Granata.
Około setki gołębi osiedliło się w północnej
części Svartsjölandet, na klifie, z którego widać
wysepkę Spånviken [Big Boulder] [linię wysokiego
napięcia]. Ptaki budują ogromne gniazdo, wyko-
rzystując gałęzie, kawałki metalu i okruchy szkła.
Duże grupy będą go bronić przed innymi ptaka-
mi, drapieżnikami i ludźmi. Gołębie bez przerwy
rozmawiają ze sobą o jakości materiałów budow-
lanych, a także dyskutują o kwestiach związanych
z rozmnażaniem i jedzeniem. Ich głosy są metalicz-
ne, a słowa przeplatają gruchaniem.
Grupa mew, mew śmieszek i kormoranów ob-
serwuje gniazdo i atakuje nieostrożne gołębie,
pojmowanie Dzieciaki zrozumieją, że Mordercze
Ptaki próbują przejąć kontrolę nad gołębiami, które
współpracują, chroniąc gniazdo i siebie nawzajem.
Jeśli Dzieciaki zaczną się przyglądać zmodyfikowa-
nym ptakom, te nagle odlecą, jakby coś je przywo-
łało, i znikną nad wodą.
TARAPATY
Do gniazda trzeba się wspiąć, co nie jest łatwe. Dzie-
ciaki muszą uważać na ostre kamienie i urwisko.
Aby podkraść się bliżej, należy wykonać rzuty na
ruch i skradanie się. Jeśli gołębie zauważą Dziecia-
ki, ucichną i zgromadzą się wokół gniazda. Stadka
gołębi zaczną krążyć nad głowami Dzieciaków. Jeśli
Dzieciaki pójdą dalej, gołębie zaatakują. Gracze nie

Dom Matsa Tingblada 0 1 2 3 4 5 metry

PIĘTRO PARTER
Składzik

Sypialnia
Duży pokój Sypialnia
Składzik
Balkon

Hol

Hol
Kuchnia
Sypialnia
Łazienka

Zewnętrzne
schody
do piwnicy

PIWNICA
PLAN OGÓLNY

Suszarnia
Skład paliwa

Pralnia
Szopa
Bojler
na narzędzia
Budynek główny

Hol
Sp

Sk
iż

ł
ad
ar

z
n

ik
ia

Ulica Zewnętrzne
schody
do piwnicy

138

będą mieli wyboru – zostaną zmuszeni do wycofa-
nia się. Konieczny będzie także udany rzut na siłę
lub ruch – w przeciwnym razie otrzymają Stan.
WSKAZÓWKI
Gniazdo zbudowane jest z gałęzi i rozmaitych
przedmiotów skradzionych na północnym krańcu
Svartsjölandet i Nordiska Gobi [wyspy Sentinel] [we
wschodniej części Rembertowa]. W gnieździe moż-
na także znaleźć kilka zardzewiałych kawałków
pochodzących z okrętu magnetynowego, w którym
Lena i Gunnar stworzyli ptaki. Po udanym rzucie
na śledztwo Dzieciaki odkryją metalowy element,
na którym widnieje napis IEX-4Z32. Zdany test na
pojmowanie lub analizę pozwoli zrozumieć, że jest
to numer identyfikacyjny statku magnetynowego.
W bibliotece można sprawdzić, jaki to statek i gdzie
się obecnie znajduje.
Gdy Dzieciaki opuszczają Gniazdo gołębi, do-
strzegą kilkaset metrów dalej młodą kobietę obser-
wującą ptaki przez lornetkę. Dziewczyna wstanie
i odjedzie na rowerze w kierunku południowym.
Jest to Maja „Majsan” Sivertsson [Stacey John-
son] [Ania „Amanda” Mandolska]. Jeśli Dzieciaki
za nią pojadą, doprowadzi ich do opuszczonego
domu Gunnara Granata [Donalda Dixona] [Filipa
­Lubka], który znajduje się nieopodal Kungsbergi
[przy Boulder Beach] [Sulejówka].
MIEJSCE NR 3:
OPUSZCZONY DOM
GUNNARA
Dzieciaki mogą dotrzeć do domu Gunnara [­Donalda]
[Filipa] po podsłuchaniu rozmowy dorosłych o jego
eksperymentach na zwierzętach, po rozmowie
z  Matsem Tingladem [Christopherem Boydem]
[Mirosławem Niemczykiem] albo śledząc Majsan
[­Stacey] [Amandę], która kręci się przy Gnieździe
gołębi. Majsan i jej pies mogą także uratować Dzie-
ciaki, jeśli zaatakują je ptaki, a potem dziewczyna
zaprosi nowych przyjaciół do „swojego” domu.
Dom Gunnara to jednopiętrowy budynek z żół-
tej cegły. Dach pokrywają czerwone dachówki. Gdy
Lena zwerbowała naukowca do udziału we wspól-
nych eksperymentach na ptakach, mężczyzna był
tak zadziwiony i oszołomiony, że wybiegł z domu
właściwie od razu, nie opróżniając lodówki i nie
wynosząc śmieci. Dom jest brudny, panuje w nim
bałagan. Wszędzie leżą kable, narzędzia oraz dziw-
ne szkice. Półki uginają się od książek o ptakach,
I MORDERCZE PTAKI
WAKACJE
BIBLIOTEKA
Jeśli Dzieciaki potrzebują inform acji,
mogą się udać do szkolnej bibliote-
ki. Biblioteka publiczna w Sten hamrze
[Boulder City] [Rembertowie] jest latem
zamknięta. Szkoła też nie działa, ale
niektóre okna i drzwi da się z łatwo-
ścią otworzyć. Szkolna biblioteka jest
opisana w rozdziale Kraina Tajemnic
(strona 112).
W bibliotece Dzieciaki mogą zdobyć
poszukiwane informacje po udanym rzu-
cie na pojmowanie. W ten sposób dowie-
dzą się, że magnetynowy okręt o numerze
IEX-4Z32 transportował rudę do północ-
­
nego ZSRR, ale kilka lat temu został
przeznaczony na złom i obecnie znajduje
się w rejonie Nordiska Gobi [na Sen-
tinelu] [na Bagnie Jacka]. Według map,
miejsce to nazywa się Skärholmen i leży
na środku Nordiska Gobi.
Jeśli Dzieciaki próbują się czegoś
dowied zieć na temat ptaków albo mi-
kroczipu, odkryją, że Mordercze Ptaki
zachow ują się w bardzo nietypowy spo-
sób. Nie powinn y współpracować, roz-
mawiać ani atakować innych zwierząt
i  ludzi. Jednakże wcześniej czy póź-
niej ciała ptaków odrzucą wszczepy, co
doprowadzi do śmierci zwierząt.
Jeśli Dzieciakom nie uda się rzut,
otrzymają powyższe informacje, ale zo-
staną nakryte przez szkolnego woźnego
(strona 117) i muszą uciekać albo wy-
jaśnić swoje zachowanie. Jeśli Prut-
te kogoś złapie, zatrzyma go w szkole
i zadzwoni po rodziców, prosząc, by
przyjechali i zabrali swoją pocie-
chę. Zapytany, wyjaśni swoją obecność
w szkole cieknącą rurą w piwnicy.
Statek o numerze IEX-4Z32 można
także odnaleźć, korzystając z umie-
jętności znajomości, dzięki której
Dzieciaki znajdą eksperta od okrę-
tów i numerów identyfikacyjnych. Po-
zwól graczom wymyślić, kto to jest,
i niech rzucą kośćmi.
139
ROZDZIAŁ 1O
neurologii i zachowaniu zwierząt, ale są tam rów-
nież tomy o miłości, a także poradniki, jak sprawić,
by wybranka serca cię dostrzegła.
Ścianę w salonie zdobi tuzin fotografii przed-
stawiających słynnych naukowców. Obok Einsteina
wisi zdjęcie Leny [Diany] [Doroty] – jest to kobie-
ta w średnim wieku, z kręconymi blond włosami,
ubrana na biało. Dumnie patrzy w obiektyw. Na jej
fartuchu widać przypinkę przedstawiającą symbole
Yin i Yang. Na magnetowidzie leży kaseta z Ptaka-
mi Alfreda Hitchcocka. W różnych miejscach domu
umieszczono oprawione fotografie Leny i Gunnara,
przy czym mężczyznę często widać w tle, niepewnie
uśmiechniętego i wpatrzonego w kobietę.
Od kilku miesięcy w domu Gunnara potajem-
nie mieszka Majsan. Ta piętnastolatka przyjechała
z  centrum Sztokholmu [Las Vegas] [Warszawy],
uciekając przed namolnym i agresywnym ojczymem.
Majsan zabrała ze sobą swojego jamnika szorstko-
włosego, który wabi się Bullen [Ham] [Marley] – jest
gruby, szczęśliwy i gotów bronić swoją panią przed
całym światem. Od czasu, gdy pobił go ojczym Maj-
san, Bullen kuleje na jedną nogę.
Dom Gunnara Granata
PARTER
Jadalnia
Taras
Kominek
Kuchnia
Łazienka
Patio
Sypialnia
Składzik Garaż
140
Majsan śledzi poczynania Morderczych Ptaków,
od kiedy zaatakowało ją stadko mew. Zabiła jed-
no ze zwierząt, a następnie zbadała je za pomocą
noża, kombinerek i nożyczek znalezionych w kuch-
ni Gunnara. Majsan jest krewną naukowca. To jej
wujek i w dzieciństwie czasem go odwiedzała. Po-
dejrzewa, że maczał palce w sprawie Morderczych
Ptaków, ale nie wie, gdzie go znaleźć.
Majsan tęskni za młodszą siostrą. Jeśli wszystko
potoczy się po myśli Dzieciaków, Majsan rozważy zo-
stanie „przyszywaną siostrą” jednego z nich i będzie
można ją włączyć do następnych Tajemnic jako BN-a.
TARAPATY
Dzieciaki próbujące dostać się do domu Gunnara
muszą prześlizgnąć się obok dwójki sąsiadów, którzy
widzieli skradającą się po okolicy Majsan i postano-
wili samodzielnie zadbać o bezpieczeństwo swoich
rodzin. Jeżdżąc na rowerach, na zmianę patrolują
ścieżki i szlaki. Drzwi frontowe domu są zamknięte.
Do środka można się dostać, przechodząc przez wy-
soki płot za domem, który zasłania widok na dom
i ogród. Drzwi na patio nie są zamknięte na klucz.
0 1 2 3 4 5 metry
PIĘTRO
Poddasze
Sypialnia
Duży pokój
a
ob
er
rd
Poddasze
Ga
Łazienka
Poddasze
Sypialnia
Pralnia
Podjazd

Majsan z początku będzie się ukrywać, ale jeśli Dzie-
ciaki dostaną się do domu, spuści ze smyczy Bullena,
który szczekając, wyleci jak włochata kula z procy.
Następnie Majsan wyjdzie z kryjówki uzbrojona w nóż
kuchenny, wrzaskiem rozkazując intruzom opuścić
dom i grożąc im przy tym bronią. Każe im też trzymać
buzie na kłódkę, bo jak zdradzą, że w domu Gunnara
ktoś mieszka, znajdzie ich i się z nimi rozprawi.
Dzieciaki mogą zmienić jej nastawienie udanym
rzutem na urok. Dzięki empatii odkryją, że jest bar-
dzo samotna oraz boi się, że jej tajemnica wyjdzie
na jaw i będzie musiała wracać do domu. Marzy też
o poznaniu nowych ludzi. Majsan pod żadnym po-
zorem nie zaufa osobom pełnoletnim. Nie pojedzie
też z Dzieciakami na Nordiska Gobi [Sentinel] [Ba-
gno Jacka] – nie chce, by zauważył ją jakiś dorosły.
WSKAZÓWKI
Majsan wie o Gnieździe gołębi i zdaje sobie sprawę
z tego, że żyjące w nim ptaki nie są niebezpieczne.
Dziewczyna słyszała o ornitologu, Matsie Tingladzie,
i sądzi, że wie on coś więcej, ale nie rozmawiała z nim.
Wśród rzeczy Gunnara można znaleźć rysun-
ki ptaków i mikroczipów. Jeśli ktoś je zbada oraz
wykona udany rzut na analizę, odkryje, że służą
do konstrukcji maszyny, która automatycznie wabi
i  modyfikuje ptaki. Czipy powinny pozwolić kon-
trolować ptaki, ale projekty wydają się być niekom-
pletne – nie zawierają informacji, jak ta kontrola
miałaby wyglądać. Tak jakby autor rysunków prze-
rwał w połowie pracy.
Pod łóżkiem Gunnar ukrył pamiętnik, w któ-
rym opisuje swoją pracę w Pętli. Na wielu stronach
wspomina o miłości, jaką darzy niezwykłą Lenę,
która jest nie tylko piękna, ale także genialna i pew-
nego dnia z pewnością otrzyma nagrodę Nobla.
Pisze również o współpracownikach, którzy nie ro-
zumieją Leny, działają przeciw niej i źle ją traktują.
Gunnar opisuje też niezmierny smutek, jaki czuł,
gdy Lenę zmuszono do rezygnacji ze stanowiska.
Ale kilka tygodni później ze stron pamiętnika wy-
lewa się szczęście, bo Lena zaprosiła go do pracy
przy wspólnym eksperymencie w miejscu zwanym
„IEX-4Z32”. Dzieciak, który wykona udany rzut na
pojmowanie lub analizę, będzie wiedzieć, że jest to
numer identyfikacyjny statku magnetynowego, ale
po więcej informacji trzeba udać się do biblioteki.
FINAŁ
Nordiska Gobi to wyspy położone w północno-
-wschodniej części Munsö. Mnóstwo tam śmieci,
odpadów i resztek rozmaitych cudów technologii.
I MORDERCZE PTAKI
WAKACJE
W wodzie roi się od zardzewiałych elementów
o  ostrych jak brzytwa krawędziach, na wpół za-
nurzonych w  wodzie okrętów, dziwnych kopuł,
okrągłych wież i dysków magnetynowych. Zwykle
można zaobserwować tu wiele zwierząt, ale  gdy
Dzieciaki przybywają, panują bezruch i cisza.
W oddali można dostrzec Mordercze Ptaki patro-
lujące niebo.
Wrak okrętu magnetynowego IEX-4Z32 leży na
niewielkiej wyspie Skärholmen [Sentinel] [wysepce
na Bagnie Jacka]. Aby się do niej dostać, Dzieciaki
muszą ruszyć wpław (co wymaga rzutu na ruch)
albo znaleźć jakąś łódkę (rzut na majsterkowanie
lub znajomości).
Wrak IEX-4Z32 ma 25 metrów długości. Leży
przechylony na bok. Kiedyś był pomalowany na
czarno, ale teraz dominuje rdza. W dyskach ma-
gnetynowych zgromadziła się woda, a na starych
antenach siedzą ptaki i obserwują jezioro. Z boku
kadłuba, blisko poziomu ziemi, znajduje się właz.
Od zewnątrz blokuje go metalowy pręt. Jeśli ktoś
otworzy te drzwi, znajdzie prowadzące w górę
schody. Przez otwory wentylacyjne wlatują i wyla-
tują ptaki. Ze środka pojazdu słychać pracę wenty-
latorów, a także ćwierkanie.
Tuż za drzwiami znajduje się maszynownia oraz
ładownie. Dzieciaki muszą przejść przez wszyst-
kie poziomy przechylonego statku, by dotrzeć do
umieszczonego na szczycie jednostki mostku – to
tam naukowcy zbudowali swoją maszynę, którą
wyposażyli w liczne karmidła. Maszyna wyglądem
przypomina automat do gier, ma migające światła
i długie, metaliczne ramiona. Zasila ją duży gene-
rator akumulatorowy. W pomieszczeniu gromadzą
się setki ptaków, a każdy centymetr powierzchni
pokrywają odchody, pióra i zwłoki martwych osob-
ników. Gracze znajdą tu także sporo narzędzi, któ-
rych można użyć jako broni (premia +1).
Gunnar mieszka w niewielkim składziku bli-
sko mostka. Ma przy sobie pół paczki Marekexów
[herbatników] [paluszków] i prawie pustą butelkę
Trocadero [napoju gazowanego] [Ptysia]. To tu spę-
dza czas, gdy nie jest zajęty instalowaniem czipów
w ptakach. Jeśli Gunnar dostrzeże Dzieciaki, po-
zostanie w ukryciu i będzie je szpiegował, dopóki
nie dotrą do mostka. Wtedy się pokaże, grożąc im
śmiercią, jeśli sobie nie pójdą. Gunnar jest bardzo
brudny. Jego ciało pokrywają rany zadane dziobami
ptaków. Włosy oraz brodę ma rozwichrzone, a oczy
szklą się szaleństwem. Wygląda jak wariat – i nim
jest. Mówi o swej miłości, ale także o nienawiści do
„ukochanej”, nigdy nie wyjawiając jej imienia.
141
ROZDZIAŁ 1O
PRZYKŁAD
Mistrzyni Gry: Udaje wam się przeciągnąć
metalowy pręt na bok i po kryjomu otwo-
rzyć właz. Z delikatnym dźwiękiem drzwi
przesuwają się w bok. W środku cuchnie
ptasimi odchodami. Ponieważ statek leży
na boku, znajdująca się w środku drabina
wiedzie w górę pod kątem.
Gracz 2 (Anita): Zaczynam się powoli wspi-
nać. Próbuję zlokalizować położenie ma-
szyny przy pomocy słuchu, ale też staram
się być cicho.
Mistrzyni Gry: Rzuć na skradanie się. Wła-
ściwie to wszyscy rzućcie, bo chyba razem
wchodzicie do środka?
Gracz 1 (Olle) i Gracz 3 (Dennis): Tak.
Gracz 2: Sukces i jeden dodatkowy sukces!
Gracz 3: Czy mogę wykorzystać twój dodat-
kowy sukces? Mój rzut się nie udał.
Gracz 2: Jasne.
Mistrzyni Gry: W jaki sposób mu pomagasz?
Gracz 2: Dennis prawie potyka się o wy-
stający ze ściany drut, ale syczę do niego
„Uważaj trochę!”.
Mistrzyni Gry: W porządku, wszystkim
udają się rzuty. Pełzniecie i wspinacie się
przez pokłady statku. Od strony szczytu
statku, z mostka, docierają do was różne
dźwięki. Są tam różne ptaki, a jeden z nich
na pewno jest drapieżnikiem. Co robicie?
142
TARAPATY
W drodze na Skärholmen [Sentinel] [Bagno Jacka]
Dzieciaki muszą wykonać rzuty na skradanie się
albo zauważą je patrolujące okolicę ptaki. Jeśli rzut
się nie uda, Dzieciaki muszą wykonać rzut na ruch,
by uciec, a jeśli i on się nie uda, otrzymują Stan.
Otrzymają też Stan, jeśli nie powiedzie im się rzut
na siłę, konieczny do odciągnięcia na bok metalo-
wego pręta blokującego wejście.
W czasie przekradania się przez okręt każdy
Dzieciak musi wykonać rzut na skradanie się. Jeśli
któremuś nie udał się ten rzut, Gunnar zorientuje
się, że na statku są intruzi. Za pomocą maszyny
wezwie Jastrzębia i zaczai się na Dzieciaki na most-
ku. W przypadku, gdy wszystkim Dzieciakom uda
się rzut na skradanie się, Gunnar będzie zaskoczo-
ny – wyjdzie ze składziku dopiero wtedy, gdy grupa
dotrze na mostek. Potem wezwie Jastrzębia, który
przybędzie po kilku minutach i zaatakuje Dzieciaki.
SZCZĘŚLIWY TRAF
Jeśli gracze utk ną i nie
będą wie-
dzieć, co robić ani gdzie iść
, możesz
wykorzystać poniższy Szczęś
liw y traf
(strona 98): jed no z Dzieci
aków wid zi
Jastrzębia, który ściga i zab
ija kró -
lik a. Następnie pta k odlatu
je w stro-
nę Nordiska Gobi. Dzieciaki
mogą się
za nim udać i tak dotrzeć
do Finału.

Do walki przyłączy się zgraja mniejszych ptaków.
Konfrontacja z Gunnarem oraz Jastrzębiem to Nad-
zwyczajne Tarapaty (strona 84). Jeśli Dzieciaki za-
skoczą Gunnara, poziom zagrożenia będzie zwykły
(dwukrotnie wyższy od liczby Dzieciaków), ale jeśli
Gunnar się ich spodziewa, poziom zagrożenia stanie
się trudny (trzy razy wyższy od liczby Dzieciaków).
Dzieciaki mogą sobie poradzić z Gunnarem
na kilka sposobów. Pomyślny rzut na urok sprawi,
że naukowiec zrozumie, jak wiele zła uczynił, a siła
pomoże przygnieść go do podłogi i unieruchomić.
Z kolei majsterkowanie lub programowanie pozwo-
lą Dzieciakom zepsuć maszynę. Aby uporać się z Ja-
strzębiem i pozostałymi Morderczymi Ptakami, Dzie-
ciaki mogą na przykład uciekać przed nimi lub unikać
ich ataków za pomocą rzutu na ruch, albo walczyć z
zagrożeniem, co wymaga rzutu na siłę. Graczy, którzy
znajdą kreatywne rozwiązania, warto nagrodzić!
Jeśli Dzieciaki osiągną sukces, Gunnar załamie
się i zacznie szlochać, maszyna przestanie działać,
ptaki zostaną odpędzone albo dojdzie do wszyst-
kich tych wydarzeń lub ich kombinacji. Tak czy
inaczej, zagrożenie ze strony Morderczych Ptaków
minie. Dzieciakom udało się powstrzymać dalszą
produkcję opierzonych cyborgów, a te wciąż istnie-
jące niedługo zginą z powodu infekcji powodowa-
nych przez mikroczipy.
Jeśli Dzieciaki nie zabiły ani nie schwytały Ja-
strzębia, w kolejnych Tajemnicach dojrzą, jak szy-
buje wysoko nad Pętlą. Może się nawet osiedlić
w pobliżu domu któregoś z Dzieciaków.
Jeśli Dzieciaki nie poradzą sobie z Nadzwy-
czajnymi Tarapatami, Gunnar i ptaki przegonią je
z wraku. Przez całe lato chmara zmodyfikowanych
ptaszysk będzie sprawiać poważne kłopoty w okoli-
cy, aż wreszcie maszyna sama się zepsuje.
JASTRZĄB
Przywódca Morderczych Ptaków ma wyjątkową
cechę ostry dziób 2 (patrz strona 83). Używaj jej tyl-
ko wtedy, gdy Dzieciaki ścierają się z Jastrzębiem
w ramach zwykłych Tarapatów.
NASTĘPSTWA
Nawet jeśli Dzieciakom uda się powstrzymać
Gunnara, ten nigdy nie przyzna się do tego, co
­ Razem z graczami przeanalizujcie karty postaci
zrobił. Technologia wykorzystywana w maszynie
implantującej czipy jest dziwna i kiedy Dzieciaki
pokażą ją dorosłym, ci nie uwierzą, że urządzenie
miało coś wspólnego z atakami.
I MORDERCZE PTAKI
WAKACJE
Większość ptaków z czipami ucieknie. Nawet jeśli
Dzieciaki schwytają kilka z nich i pokażą policji,
funkcjonariusze zlekceważą poszlakę. Nie powiążą
tych zwierząt z agresywnymi ptakami.
Gunnar nikomu nie powie o Lenie ani o jej
udziale w całej sprawie. Jego miłość do niej pozo-
staje silna, ale wreszcie zrozumie, że Lena nigdy jej
nie odwzajemni. Kilka miesięcy później Gunnar się
wyprowadzi i opuści okolice Pętli. Pozwoli Majsan
mieszkać w jego domu tak długo, jak będzie chciała.
EPILOG
Każdy Dzieciak powinien otrzymać teraz scenę z Ży-
cia codziennego, z Tarapatami lub bez. Gracze sami
mogą wymyślić tematykę tej sceny lub poprosić Mi-
strzynię Gry, by coś zainicjowała. Jeśli grupie zostało
niewiele czasu, każdy z graczy może w kilku zdaniach
opisać sytuację z Życia codziennego swojej postaci.
PRZYKŁAD
Mistrzyni Gry: Chciałabym rozegrać ostat-
nią scenę z Ollem, którego mama nie czuje
się za dobrze, ale brak mi pomysłów.
Gracz 1 (Olle): Czeka na mnie, gdy wracam
do domu, wściekła, że spiskowałem z ojcem
przeciwko niej. Sądzi, że jej nienawidzimy.
Mistrzyni Gry: Acha, świetnie... No dobrze,
gdy pedałujesz do domu, dzień powoli do-
biega końca. Wiesz, że dokonałeś dziś wspa-
niałych czynów. Widzisz czekającą na pod-
jeździe matkę, okutaną w zimowe ­ciuchy.
Machasz do niej, ale nie odpowiada, tak
jakby cię nie zauważyła.
Gracz 1: „Hej mamo!” Próbuję ją lekko
przytulić.
Mistrzyni Gry: Odpycha cię. „Gdzie by-
łeś?” Nie pozwala ci odpowiedzieć. „Do-
skonale wiem, co porabiałeś. Ty i twój
ojciec mnie nienawidzicie, nienawidzicie
wszystkich kobiet, bo jesteśmy od was mą-
drzejsze! Chcecie mnie więzić w tym domu,
żebym wiecznie prała wasze brudne gacie
i wam gotowała!”
ZMIANY
i  pomyślcie, czy Tajemnica w jakiś sposób odmie-
niła Dzieciaki. Jeśli gracze chcą, mogą zmienić Pro-
blemy, Wyjątkowe Przedmioty, Dumy i Relacje swo-
ich Dzieciaków. Zadaj na głos pytania d ­ otyczące
143
ROZDZIAŁ 1O
­ oświadczenia (strona 102). Pamiętaj, że za każ-
D
dą pozytywną odpowiedź każdy Dzieciak dostaje
1 PD. Jeśli uzbierają 5 PD, mogą podnieść dowolną
umiejętność o 1 punkt.
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI
Poniższa część scenariusza dokładniej opisuje naj-
ważniejszych BN-ów, których Dzieciaki mogą spo-
tkać w trakcie tej Tajemnicy.
MATS TINGBLAD [CHRISTOPHER BOYD]
[MIROSŁAW NIEMCZYK]
„Ostry dziób dzięcioła uderza osiem do dziesięciu
razy na sekundę. Jest w stanie wydziobać dziury w ce-
mencie. Wyobraźcie sobie, co by było, gdyby ten ptak
popukał was w głowę!”
Mats Tingblad od zawsze uwielbiał ptaki. Dzięki
występom w popularnym telewizyjnym programie
przyrodniczym stał się sławny. Jego kariera zakoń-
czyła się, gdy pokąsał go łabędź. Nikt nie wie, czy
to trauma po tym wydarzeniu, czy spowodowana
raną infekcja zmieniły Matsa. Faktem jest, że stał
się zamkniętym w sobie paranoikiem, żyjącym
w bladym strachu przed ptakami, które tak kiedyś
kochał. Stracił pracę, żonę i kontakt z dziećmi oraz
przyjaciółmi.
Mats wciąż ma obsesję na punkcie ptaków. Ota-
cza się klatkami na te zwierzęta, płytami winylowymi
z nagranymi odgłosami, plakatami oraz książkami
o ptakach. Jednak zamiast studiować je z miłością,
patrzy na nie ze strachem. Jest święcie przekonany,
że prędzej czy później ptaki połączą siły i zaataku-
ją ludzkość. Chce poznać wroga, by jak najlepiej
przygotować się do tej ostatecznej wojny.
Mats to rosły, łysy mężczyzna z bujną brodą.
Ma ogromne dłonie, ale wysoki, prawie dziew-
częcy głos. Nosi brudne ubranie łowieckie, a pod
ręką zawsze trzyma lornetkę oraz notatnik.
144
„MAJSAN” SIVERTSSON
[STACEY JOHNSON] [„AMANDA” MANDOLSKA]
„Nie mówcie nic moim rodzicom, bo będę musiała
wracać do domu”.
Piętnastoletnia Majsan dorastała wraz z młodszą
siostrą i samotną matką w centrum Sztokholmu
[Las Vegas] [Warszawy]. Dziewczyna jest twarda
i  niełatwo ją przestraszyć. Jednak komuś się to
udało. Nowy partner matki nie stronił od przemo-
cy i gdy tylko zostawał z Majsan sam na sam, za-
czynał się do niej przystawiać. Wkrótce Majsan nie
była w stanie dłużej znieść takiego traktowania.
Zabrała swojego jamnika szorstkowłosego o imie-
niu Bullen [Ham] [Marley] i uciekła na wyspy na
jeziorze Melar [do Boulder City] [do Rembertowa],
gdzie mieszka jej wujek Gunnar [Donald] [Filip],
którego w dzieciństwie odwiedzała w czasie wa-
kacji. Obecnie ukrywa się w opuszczonym domu
Gunnara, żywiąc się tym, co znalazła w spiżarce.
Podejrzewa, że wujek jest w jakiś sposób zamie-
szany w ataki ptaków. Od kiedy stado mew rzuciło
się na Majsan, dziewczyna rozpoczęła prywatną
wojnę z Morderczymi Ptakami. Unika rozmawia-
nia z dorosłymi – boi się, że zostanie odesłana do
domu. Krzyczy przez sen.
Majsan to opalona, szczupła, nieźle umięśnio-
na młoda kobieta. Nie żałuje lakieru na swoje
blond włosy. Nosi okulary przeciwsłoneczne z ko-
lorowymi oprawkami, koszulkę z Myszką Minnie
i bez przerwy żuje gumę lub pali. Tęskni za Tove,
swoją młodszą siostrą, i może „zaadoptować” któ-
reś z Dzieciaków.
 I MORDERCZE PTAKI
WAKACJE
GUNNAR GRANAT [DONALD DIXON] sprawę, że znowu
[FILIP LUBEK] dał się wykorzy-
stać. Gunnar od
„Nie ma i nie było geniusza większego od Leny”. lat nie miał żad-
nego kontaktu
Gunnara ukształtowało dzieciństwo pełne strachu, z  Majsan. Kocha
przemocy i samotności. Ludzie zawsze go unikali, a on ją jak własne dziec-
nigdy nie oczekiwał, że będzie inaczej. W nauce od- ko, ale nie za bardzo
nalazł bezpieczną, gościnną przystań. Gunnar jest bio- wie, jak okazać uczucia.
logiem specjalizującym się w neurologii ptaków. Przez Gunnar to chudy męż-
wiele lat pracował w Pętli przy budowie implantów czyzna w średnim wieku
mózgowych dla cyborgów. Gdy poznał Lenę, od razu z  długimi, rozczochranymi
się w niej zakochał i nie odstępował na krok. Kobieta blond włosami. Nosi strasz-
wykorzystała jego uczucie, ale nigdy nie dała żadne- nie utytłany fartuch labora-
go znaku sympatii ze swojej strony. Gdy poprosiła go, toryjny i sepleni.
by rzucił pracę i  pomógł jej w eksperymentach na
ptakach, Gunnar myślał, że oto wreszcie jego miłość
została odwzajemniona. Jednak powoli zdaje sobie

Okręt magnetynowy IEX-4Z32

MASZYNOWNIA MOSTEK KLAPA OTWÓR
ŁADOWNI WENTYLACYJNY

IEX-4Z32

STER WŁAZ ZABLOKOWANY ŁADOWNIA DYSKI MAGNETYNOWE

METALOWYM PRĘTEM

Mostek IEX-4Z32

1. FOTEL KAPITA NA
2. FOTEL NAWIGATORA
1 3. DRABINA
4. SKŁADZIK (TU CHOWA SIĘ GUN NAR)
3 5
5. M ASZYNA MODYFIKUJĄCA PTAKI
4
2

0 1 2 3 4 5 metry

145
 11
ROZDZIAŁ

SEDNO TAJEMNICY 147

JESIEŃ NAD JEZIOREM MELAR 148
JESIEŃ W BOULDER CITY 148
JESIEŃ W REMBERTOWIE 148
DZIECIAKI WKRACZAJĄ NA SCENĘ 148
POJAWIA SIĘ TAJEMNICA 148
ŚLEDZTWO 149
MIEJSCE NR 1: WSP 150
MIEJSCE NR 2: ECHOKULA 152
MIEJSCE NR 3: DOM SERWISANTA 153
FINAŁ 154
NASTĘPSTWA 155
EPILOG 156
ZMIANY 156
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI
I STWORZENIA 156

KUSZENIE
DOROSŁYCH
Chłodny jesienny wiatr niesie orzeźwienie. Okolicę spowija spo-
kój codzienności. Jednak coś wisi w powietrzu. Smak zakazane-
go owocu, coś nienaturalnie kuszącego. Dzieciaki zauważają,
że dorośli dziwnie się zachowują i zbyt łatwo ulegają własnym
żądzom. Czy uda im się przeszkodzić w piekielnym planie i ura-
tować dorosłych przed zgubą, której najwyraźniej sami pragną?
Poniższą Tajemnicę spokojnie rozegracie w ramach
jednej sesji. Można ją wykorzystać jako drugą przy-
godę z kampanii Cztery pory szalonej nauki.
SEDNO TAJEMNICY
Naukowczyni Lena Thelin [Diane Petersen] [Do-
rota Jeleniewska] pragnie zemsty na byłych współ-
pracownikach i szefach z Riksenergi, ponieważ nie
może pogodzić się z tym, że zwolniono ją z tej firmy.
Została wyrzucona, gdyż nie kończyła rozpoczętych
projektów i nie była w stanie wykonywać poleceń.
Lena wynalazła urządzenie zdolne przyciągać
ludzi. Sprawia ono też, że zwabione ofiary pragną
przy nim zostać i je chronić. Maszyna wzbudza naj-
bardziej pierwotne instynkty, takie jak agresja, hie-
rarchiczne widzenie świata i niepohamowane żądze
seksualne. Lena planowała umieścić Węzeł Sztucz-
nego Przywiązania (WSP), czyli swój wynalazek,
na wyspie Svartsjölandet [Boulder Beach] [przy to-
rach w lesie], dzięki czemu wpłynąłby on na wszyst-
kich dorosłych mieszkających na wyspach jeziora
Melar [w Boulder City] [w Rembertowie]. W  ten
sposób nikt nie stanąłby jej na drodze do ośrodków
badawczych, które chciała złupić i zniszczyć.
WSP wymaga do działania ogromnych ilości
energii i jedynym wyjściem było podłączenie go
do Gravitronu. Lena znalazła podziemny tunel łą-
czący się z tunelem dostępowym P-1 na półwyspie
Väntholmen na Svartsjölandet [niedaleko Przełę-
czy Hemenwaya] [przy Studni Życzeń]. Umieściła
WSP na Väntholmen, połączyła go z Gravitronem
i uruchomiła. Natychmiast zaczął wabić dorosłych.
Jednak Lena za późno zdała sobie sprawę, że prze-
oczyła dość istotny fakt: jako osoba dorosła, stała
się pierwszą ofiarą własnego wynalazku.
147
ROZDZIAŁ 11
JESIEŃ NAD
JEZIOREM MELAR
Na wyspach panuje ziąb, a porywisty wiatr spra-
wia, że deszcz pada prawie poziomo. Po niebie pę-
dzą czarne chmury. Potężne burze przetaczają się
przez okolicę. Ziemię pokrywają stosy różnoko-
lorowych liści. Wszędzie widać kałuże, pełne żab
i dżdżownic. Niebo przecinają klucze odlatujących
na zimę ptaków.
W klasie pachnie mokrymi ubraniami, a lekcje
ciągną się bardziej niż kiedykolwiek. Podczas przerw
uczniowie zbierają się w zmarznięte grupki albo spa-
cerują błotnistymi ścieżkami pomiędzy łysymi drze-
wami. Na wuefie wszyscy muszą iść na dwór i biegać
lub ćwiczyć odnajdywanie drogi w terenie. Życie
codzienne toczy się jak zwykle – praca lub szkoła,
śniadanie, kolacja, mycie zębów, dźwięk budzika
o poranku. Dni stają się coraz krótsze i coraz ciem-
niejsze. Robi się tak zimno, że wszyscy zaczynają no-
sić czapki. Do łask wracają też rękawiczki. Spod kół
rowerów pryskają błoto i deszczówka.
[JESIEŃ W BOULDER CITY]
Gdy w Boulder City rozpoczyna się rok szkolny,
temperatury stają się nieco bardziej znośne. Na
szczęście szkoły w mieście są klimatyzowane, więc
pomijając nudę, da się tam wytrzymać. Dzieciaki
często wynajdują powody, by zostać na zajęciach
pozalekcyjnych, co pozwala im uniknąć wleczenia
się do domu o najgorętszej porze dnia. Aby zapo-
biec przegrzaniu, uczniowie trenujący football ame-
rykański często ćwiczą wcześnie rano.
Jednak w okolicach października temperatura
spada do akceptowalnego poziomu i na ulicach wi-
dać więcej ludzi. Wyraźnie czuć, że powietrze się
ochłodziło. To dobra pogoda na pójście na ryby.
Wreszcie można też rozpalić grilla w ogródku.
[JESIEŃ W REMBERTOWIE]
Powrót do szkoły to ulga dla wielu rodziców, którzy
wreszcie mogą gdzieś wysłać Dzieciaki na kilka go-
dzin. To też coraz zimniejsze wieczory i częste ule-
wy. W ciągu dnia wciąż bywa ciepło, ale żółto-czer-
wone dywany liści ścielące się wzdłuż ulic i w lasach
zwiastują nadchodzące załamanie pogody.
WSP Echokula
148
Rowery są cały czas przydatnym środkiem komu-
nikacji, chociaż trzeba dbać o skórzane elementy
wyposażenia – nikt nie chce borykać się ze spar-
ciałym siodełkiem. Co przezorniejsi noszą upcha-
ne w bocznych kieszeniach tornistrów charaktery-
styczne, żółte peleryny przeciwdeszczowe, mające
uchronić ich zdobyte z trudem, mniej lub bardziej
markowe ciuchy przed nagłą zmianą pogody.
DZIECIAKI
WKRACZAJĄ NA SCENĘ
Każdy Dzieciak otrzymuje jedną scenę z Życia co-
dziennego. Mistrz Gry powinien spróbować umie-
ścić w tych scenach dorosłych – osoby, które później
dostaną się pod wpływ WSP. Tata puka do drzwi
i częstuje ciastkami. Ciotka spędza u was urlop (ale
wszyscy wiedzą, że przegrała w kasynie wszystkie
pieniądze i musiała sprzedać swój dom).
POJAWIA SIĘ TAJEMNICA
Znika jakiś dorosły. Może to być nauczyciel, rodzic
lub starszy brat albo siostra. Ta osoba ma co naj-
mniej szesnaście lat i nikt nie wie, gdzie się podzia-
ła. Któryś z Dzieciaków budzi się rano, a matki nie
ma nigdzie w domu. Nauczyciel nie przychodzi na
lekcję. Pokój starszego brata jest rano pusty, a łóżko
wciąż pościelone.
Po udanym rzucie na śledztwo Dzieciaki odkry-
ją, że zaginiony dorosły rzucił to, co robił w danej
chwili, i dopilnował, by wyślizgnąć się niezauważo-
nym. Nie ma śladów przemocy ani porwania i nic
nie wskazuje na to, że ktoś za tą osobą szedł lub
jej pomagał. Jeśli Dzieciaki ruszą śladem tego doro-
słego, zgubią trop gdzieś na drodze do Väntholmen
[Przełęczy Hemenwaya] [Studni Życzeń].
Biblioteka
Serwisant
 DOROSŁYCH
KUSZENIE
DÄVENSÖ

ELDGARNSÖ
Dävensö-
Fabriken

Skarnholmen Nästfjärden
Löftet
S

Właz do tunelu
Vserwisowego
V

Lunda
änt
Bjö
hEchokula
A

rkv
iks olm
en
en

väg
R

en
aväg

Ilända WSP
T

Vä
Ölst

KungsbergaDom serwisanta nt
S

ho
lm
Ölsta
J

sv
ik
Ö

Präst- en
nibble
BRAMA
L

Stavsborg WSCHODNIA 5C
A
N

HILLESHÖG
D

FÄRENTUNA
E
T

Nie zapomnij zainicjować wspólnej sceny dla ŚLEDZTWO

wszystkich Dzieciaków – dopiero potem przejdź do
następnego etapu Tajemnicy, w którym Dzieciaki
będą mieć możliwość pójścia śladem dorosłego do
Väntholmen i WSP.
Wydarzenia Kuszenia dorosłych mają miejsce na
półwyspie Väntholmen [na Przełęczy Hemenwaya]
[we wschodniej części Starego Rembertowa] lub
okolicy, na Svartsjölandet [poza Boulder City] [poza
Rembertowem]. W czasie sesji mieszaj ze sobą sceny
z Życia codziennego, śledztwa dotyczącego Tajem-
nicy i sceny związane z Odliczaniem, które odzwier-
ciedlają wpływ WSP na mieszkańców wyspy.
Jeden po drugim, dorośli gdzieś przepadają.
Wpływa to na Życie codzienne dzieciaków. Jeśli
zniknie czyjaś mama, tata zacznie się martwić i de-

FINAŁ nerwować. Może spróbuje pocieszyć syna lub córkę

albo delikatnie podpytać, czy wie coś o możliwym
romansie małżonki? A może wyśle Dzieciaka na
spytki do sąsiadów?
Jeśli Dzieciak brał udział w Wakacjach i Mor-
derczych Ptakach, zapewne poznał Majsan [Stacey]
[Amandę] – na nią także mogło wpłynąć urządze-
nie Leny (dziewczyna niedawno obchodziła szesna-
ste urodziny).

149
ROZDZIAŁ 11

Pole kempingowe
Góry River Właz do tunelu Boulder
serwisowego Seven Dry
Falls

Lak
REAKTOR GŁÓWNY Marina

esh
ECHO GATE

ore
Wieże

Rd
Echokula chłodzące BRAMA
FOXTROT
WSP

93
Red Mounta

y
93 Hoover Dam
Hw Lodge
in si
n
in Rd

ta Przełęcz Ba

oun Dom serwisanta Hemenwaya

t
ea
M Gr

Red Park OŚRODEK

Hemenwaya DART
Ca

y
ny

Hw
on

sin
Ba
Rd

t
ea
Gr
B O U L D E R C I T Y

MIEJSCE NR 1: WSP Jeśli Dzieciaki spróbują zbliżyć się do WSP, dorośli

WSP stoi na środku ogrodzonej łąki, pomiędzy la-
sem i plażą, w południowej części półwyspu Vän-
tholmen, obok gospodarstwa rolnego [w pobliżu
Przełęczy Hemenwaya] [w pobliżu Studni Życzeń].
Dzieciaki mogą tu trafić, idąc za dorosłym, który,
słysząc zew maszyny, próbuje się po kryjomu od-
dalić. Wymaga to udanego rzutu na skradanie się.
Jeśli rzut się nie udał, Dzieciaki gubią śledzonego
i muszą znaleźć kolejną ofiarę WSP.
Węzeł Sztucznego Przywiązania to cylinder z błysz-
czącego metalu. Ma metr wysokości i dwa szerokości.
Na boku widnieje zrobiony z czarnych liter napis WSP.
Gdy Dzieciaki widzą WSP po raz pierwszy, wo-
kół urządzenia znajduje się dwudziestu dorosłych.
Siedzą, stoją, rozmawiają lub patrzą w dal – wszy-
scy zachowują się spokojnie. Lena Thelin jest jedną
z osób w tej grupie. To kobieta w średnim wieku,
z kręconymi blond włosami, ubrana na biało. Ma
dumne spojrzenie. Spytana o powód obecności na
polanie, wyjaśni, że bada wpływ promieniowania
Gravitronu na owady.
zastąpią im drogę, wyjaśniając, że dzieci nie mogą
tu przebywać i powinny wracać do domu. Jeśli ktoś
zacznie wypytywać dorosłych o powód, dla którego
przebywają na łące, otrzyma racjonalne wyjaśnie-
nia: piękne widoki, potrzeba chwili dla siebie albo
szukanie dobrego miejsca na domek letniskowy. Je-
śli Dzieciaki będą naciskać, dorośli staną się agre-
sywni i siłą zmuszą graczy do opuszczenia okolicy.
WSP wpływa na dorosłych mieszkających
w  północnej części Svartsjölandet [Hemenway]
[we wschodniej części Starego Rembertowa], ale
jego moc rośnie i z każdą godziną zasięg urządze-
nia wzrasta. Jeśli Dzieciaki przyprowadzą do WSP
innych dorosłych, na przykład rodziców lub poli-
cjantów, oni także dostaną się pod wpływ maszyny
i dołączą do grupy na łące. Przy każdej kolejnej wi-
zycie w tym miejscu Dzieciaki będą mogły zaobser-
wować, że dorosłych przybywa.

150

Kino
wojskowe
Właz do tunelu
serwisowego
Dom serwisanta Studnia
życzeń
Echokula
WSP
TARAPATY
Jeśli Dzieciaki spróbują dostać się do WSP za pomo-
cą siły lub sprytu, dorośli je powstrzymają. Po prostu
nie da się ich ominąć i nie ma sensu rzucać kośćmi.
Pozwól graczom wyjaśnić, co chcą zrobić, a potem
powiedz, co się dzieje, gdy dany plan zawodzi.
Jeśli Dzieciaki zdobędą coś w rodzaju tarana lub
na przykład traktor z pobliskiego gospodarstwa,
mogą rzucić na siłę lub majsterkowanie i w przypad-
ku udanego testu przedrzeć się do WSP. Jednak gru-
pa dorosłych ma wyjątkową cechę o nazwie gęsty
tłum 3, co oznacza, że Dzieciaki potrzebują aż trzech
sukcesów, by takie rozwiązanie siłowe zadziałało.
WSP z kolei posiada wyjątkową cechę stalowy
kadłub  2 – zniszczenie urządzenia wymaga dwóch
sukcesów w rzucie kośćmi. Dopóki Węzeł działa,
dorośli będą atakować Dzieciaki. Gdy maszyna ule-
gnie zniszczeniu, dorośli natychmiast przerwą ataki
i wrócą do domów. Ich umysły nieświadomie stwo-
rzą mniej lub bardziej prawdopodobne wyjaśnienia
dotyczące całej sytuacji. Kiedy Dzieciaki zaczną tłu-
maczyć, co się stało, nikt im nie uwierzy.
DOROSŁYCH
KUSZENIE
WSKAZÓWKI
Jeśli Dzieciaki rozejrzą się po okolicy i wykonają
udany rzut na śledztwo, zauważą grube kable wio-
dące od WSP pod ziemię. Bez podchodzenia do
WSP nie da się do nich dotrzeć. Są jednak inne,
cieńsze przewody, które wiodą od WSP do położo-
nego na północ lasu i ukrytej w nim echokuli (patrz
niżej). Jeśli powyższy rzut na śledztwo nie uda się,
Dzieciaki i tak dostrzegą te przewody, ale nie będą
mogły rzucać na dostrzeżenie robota, który ukrywa
się w lesie przy echokuli.
Dzieciak, któremu uda się rzut na analizę, zro-
zumie, że WSP wpływa na dorosłych za pomo-
cą podprogowych wibracji. Urządzenie wymaga
ogromnych ilości energii, co zapewne oznacza,
że  metalowy cylinder jest podłączony do Gravi-
tronu. Jeśli połączenie zostanie zerwane, dorośli
wyrwą się spod wpływu maszyny. Dzieciak, które-
mu powiedzie się rzut na empatię, zda sobie sprawę
z  tego, że w miarę upływu czasu dorośli stają się
coraz bardziej zezwierzęceni.
151
ROZDZIAŁ 11
WSP SPRAWIA, ŻE DOROŚLI:
■ Chcą się do niego zbliżyć. Księżyc
potęguje wpływ urządzenia, dlate-
go większość dorosłych wymyka się
w nocy.
■ Chcą ukryć istnienie urządzenia
przed innymi – z tego powodu wy-
ślizgują się po kryjomu.
■ Będą powstrzymywać osoby chcące
się zbliżyć do WSP lub go uszko-
dzić. Są gotowi poświęcić życie
w obronie urządzenia.
■ Zachowują się coraz bardziej jak
zwierzęta lub ludzie pierwotni.
Stają się bardziej agresywni, ak-
tywni seksualnie i nieskrępowa-
ni. Formują struktury plemienne,
w których są wodzowie i posłuszni
im poddani.
■ Ignorują potrzeby takie jak jedze-
nie, picie, sen czy pomoc medyczna,
co w końcu doprowadzi do problemów
ze zdrowiem, a nawet śmierci.
■ Zapominają, jak się mówi, i za-
czynają komunikować się za pomocą
chrząkania i gestów.
■ Nie rozumieją, że są pod wpływem
Węzła. Jeśli ktoś ich o to zapyta,
znajdą racjonalny powód swojego po-
bytu na łące i będą w niego wierzyć.
■ WSP działa tylko na osoby w wieku
16 lat i starsze.
MIEJSCE NR 2: ECHOKULA
Zagrzebane w ziemi przewody prowadzą od WSP do
echokuli, która leży na leśnej polance jakieś sto me-
trów na północ od urządzenia. Za pomocą tej porzu-
conej maszyny Lena zaprogramowała i kontrolowa-
ła Węzeł. Ukryła kulę przed wzrokiem postronnych
osób i zakopała przewody łączące ją z machiną.
Echokula ma brązowy kolor, jest trochę
przerdzewiała, waży 800 kilogramów, a jej średni-
ca mierzy dwa metry. Prócz przewodów z WSP, na
kadłubie echokuli widać też otwarty właz i grube,
prowadzące pod ziemię kable.
152
W pobliskim gąszczu Lena umieściła robota, in-
struując go, by strzegł kuli i przeganiał intruzów.
Lena ubrała cyborga i z daleka przypomina on czło-
wieka. Robot ma na imię Isaac.
TARAPATY
Gdy dzieciaki zbliżają się do echokuli, powiedz
im, że czują się obserwowane. Dostrzeżenie ukry-
tego w  lesie Isaaca wymaga udanego rzutu na
śledztwo. Jeśli rzut się nie uda, Isaac podejdzie do
nich niezauważony.
Lena poinstruowała robota, by odstraszał ludzi
od echokuli, a jeśli zajdzie taka konieczność, nawet
ich atakował. Cyborg wyjdzie z lasu i wpatrując
się w Dzieciaki, mechanicznym głosem poprosi je
o  opuszczenie łąki. Jeśli Dzieciaki spróbują z nim
porozmawiać, mogą rzucić na empatię, by zrozumieć
motywacje robota. Po udanym rzucie zdadzą sobie
sprawę, że Isaac nie chce nikogo skrzywdzić. Choć
ma rozkaz chronić echokulę, podejrzewa, że dzieje
się coś złego.
Udany rzut na urok skłoni robota do pójścia
z  Dzieciakami do WSP. Jeśli tak się stanie, Isaac
zrozumie, że coś poszło nie tak, i pozwoli Dziecia-
kom zbadać oraz wyłączyć echokulę. Ostrzeże je też
przed próbami przecięcia przewodów.
Jeśli Dzieciakom uda się zauroczyć Isaaca, cy-
borg wyjaśni im, że Węzeł jest połączony z Gravitro-
nem za pomocą tuneli serwisowych. Isaac nie wie,
gdzie jest wejście do podziemi, ale doda, że serwi-
sant odpowiedzialny za ten obszar na pewno będzie
posiadać taką informację. Isaac mówi o Lenie „wła-
ścicielka” i nigdy nie zdradzi Dzieciakom jej imie-
nia. Powie Dzieciakom, że właścicielka umieściła
w tunelach dwa niebezpieczne roboty, które strzegą
kabla łączącego WSP z Gravitronem.
Jeżeli gracze nie porozmawiają z Isaakiem i za-
biorą się do badania echokuli lub wiodących do niej
przewodów, robot zaatakuje. W walce posługuje
się chwytakami pod napięciem. Dzieciak, który
nie zdoła się obronić (czyli po nieudanym rzucie na
ruch lub siłę) otrzyma Stan (Zranienie) i zostanie
przepędzony. Isaac nie ściga intruzów.
Gdy ktoś przetnie wiodące do echokuli ka-
ble, na przykład za pomocą siekiery, echokula
wybuchnie i  wszystkie Dzieciaki będą musiały
wykonać rzut na siłę . Dzieciaki, którym ten rzut
się nie powiedzie, staną się od razu Wycieńczo-
ne. Jeśli jakiś Dzieciak przyjrzy się kuli i wyko-
na udany rzut na analizę , zrozumie, czym grozi
przecięcie kabli, a także, że echokulę można po
prostu wyłączyć. Wymaga to nieco czasu i uda-
nego rzutu na programowanie .
 DOROSŁYCH
KUSZENIE
Po zniszczeniu lub wyłączeniu echokuli moc sygnału
ODLICZANIE
WSP będzie wzrastać wolniej. W końcu doprowa-
Przejdź do kolejnego punktu Odliczania
dzi to też do samozniszczenia Węzła, bo echokula
za każdym razem, gdy Dzieciaki odwie-
stabilizuje urządzenie, jednak do tego czasu wielu
dzają WSP, albo gdy czujesz, że  opo-
dorosłych na łące odniesie obrażenia.
wieść potrzebuje zastrzyku energii.
1. Siła sygnału Węzła rośnie i coraz
WSKAZÓWKI
więcej dorosłych przybywa na łąkę.
Po udanym rzucie na analizę Dzieciaki zrozumieją,
Stają się bardziej agresywni, pry-
że WSP pobiera energię z Gravitronu. Jeśli w znaj-
mitywni oraz aktywni seksualnie.
dujących się pod Węzłem tunelach odnajdą to przy-
Łąka cuchnie odchodami, a kilka
łącze i je zepsują, machina przestanie działać. Po-
osób krwawi po brutalnych walkach.
łożenie wejść do tuneli serwisowych znają jedynie
2. Jeszcze więcej dorosłych przybywa
serwisanci zatrudnieni w Pętli. Uwaga dotycząca
do WSP, nawet z odległych części
echokuli – jest ona tak mała i na tyle zniszczona,
Svartsjölandet i z Munsö [Hemenway]
że odnalezienie jej wymaga rzutu na śledztwo. Ko-
[Starego Rembertowa]. Na miejsce
lejny zdany test tej umiejętności sprawi, że Dzieciaki
przyjeżdża radiowóz, by sprawdzić,
przypomną sobie, że serwisantem odpowiedzialnym
co się dzieje. Funkcjonariusze
za ten obszar jest (lub do niedawna był) Michael
także stają się ofiarami WSP. Gru-
Wirsén [Mike Warren] [Mikołaj Anukowicz].
pa dorosłych działa według ści-
słej hierarchii. Wybuchają walki
MIEJSCE NR 3: o przywództwo. Wszyscy dorośli są
nadzy i chodzą przygięci do ziemi.
DOM SERWISANTA Dzieją się straszne rzeczy.
3. Kolejni dorośli przybywają na łąkę,
Jeśli Dzieciaki popytają w okolicy o tunele serwiso-
nawet ludzie mieszkający na Adelsö
we, dowiedzą się o serwisancie Michaelu Wirsénie
[w Boulder City] [w nowym Remberto-
[Mike’u Warrenie] [Mikołaju Anukowiczu], który
wie]. Węzeł przywabia karetkę oraz
nadzoruje północne obszary Svartsjölandet [Boul-
grupę dziennikarzy, którzy dołą-
der City] [wschodnie rejony Rembertowa]. Mogą go
czają do tłumu. Dorośli przestają
znaleźć dzięki rzutom na znajomości lub pojmowa-
porozumiewać się za pomocą słów,
nie, po zbadaniu echokuli, wizycie w bibliotece lub
niektórzy chodzą na czworakach,
po spytaniu jakiegoś dorosłego. Michael miał nie-
inni zaczynają cierpieć z powodu
dawno dość poważny wypadek i dochodzi do siebie
odwodnienia i głodu. Wkrótce lu-
w letnim domu swojej rodziny, w pobliżu Vänthol-
dzie zaczną umierać.
men [Przełęczy Hemenwaya] [we wschodniej części
Starego Rembertowa].
Gdy naprawiał przewód elektryczny, poraził
go prąd, powodując obrażenia mózgu i jednocze-
śnie uodparniając go na wibracje wytwarzane
przez WSP. Michael leży w łóżku na piętrze domu.
Ubrany jest w czerwoną piżamę w pluszowe misie
i znajduje się pod opieką żony i pielęgniarki. Gdy
Dzieciaki go znajdują, obie kobiety są nieobecne TARAPATY
z powodu wpływu Węzła – Michael jest sam. Michael jest przykuty do łóżka i nie otworzy Dzie-
Domek letniskowy to piętrowa chatka poma- ciakom drzwi wejściowych. Dom wyposażony
lowana na czerwono, z białymi narożnikami. Jest jest w automatycznie zatrzaskujące się drzwi i za-
w znakomitym stanie i pięknie, choć nieco bez po- awansowany system alarmowy, który po wykryciu
mysłu udekorowana. Na ścianach wiszą oprawione próby włamania uruchamia syrenę i powiadamia
w ramy plakaty popularnych szwedzkich piosen- policję. Dzieciaki mogą obejść to zabezpieczenie
karzy – muzyka pop to jeden z koników Michaela. udanym rzutem na programowanie. Niepowodze-
Parter spełnia funkcję biura. To tu Michael trzyma nie oznacza włączenie alarmu i rychłe przybycie
znaczną liczbę rysunków i książek dotyczących Pę- radiowozu (chyba że WSP wpłynął już na całą oko-
tli. Praca to także jego hobby. liczną ludność).

153
ROZDZIAŁ 11
Michael bardzo się martwi tym, że nagle został
zupełnie sam. Jest zdezorientowany. Na zmianę
postrzega Dzieciaki jako włamywaczy (i próbuje je
przegonić) albo przyjaciół z dzieciństwa, a siebie
jako dziecko. Rozmowa z nim jest bardzo trudna,
bo co chwila zmienia perspektywę patrzenia na
świat. Udany rzut na empatię pozwoli zrozumieć,
że najlepiej będzie udawać przyjaciół Michaela
i w ten sposób zyskać jego pomoc. Można to zrobić
po udanym rzucie na urok. Jeśli rzut się nie uda,
Michael przejrzy fortel i stanie się agresywny.
WSKAZÓWKI
Jeśli Dzieciaki skłonią Michaela do pomocy, serwi-
sant wyjaśni, że jedyny właz, którego można było
użyć, by przyłączyć WSP do Gravitronu, to ten pro-
wadzący do Tunelu dostępowego P-1. Może podać
Dzieciakom kod dostępu, potrzebny do otworzenia
przejścia, i pokazać jego lokalizację na mapie.
Jeśli Michael nie będzie skory do współpracy,
Dzieciaki zdobędą te same informacje po przestu-
diowaniu jego map i książek. Wymaga to udanego
rzutu na pojmowanie. Dzieciaki mogą też rzucić na
znajomości i uzyskać te informacje od kogoś innego.
BIBLIOTEKA
Dzieciaki mogą znaleźć potrzebne in-
formacje w bibliotece szkolnej lub
publicznej w Stenha mrze [Boulder City]
[Rembertowie]. Po udany m rzucie na poj-
mowanie zrozum ieją, że dorośli sta-
ją się coraz bardziej zezwierzęceni.
Co gorsza, proces będzie postępował
– wkrótce przestaną dbać o własne po-
trzeby. To doprowadzi do odwodnienia,
chorób i walk w grupie, a w końcu na-
wet do śmierci. Zacznie się tak dziać
za kilka dni.
W bibliotece Dzieciaki dowiedzą się
też, że jedynym sposobem dostania się
do tuneli są włazy, o których położe-
niu wiedzą tylko zatrudnieni w Pętli
serwisanci. Serwisantem odpowiedzial-
nym za północną część Svartsjölandet
jest Michael Wirsén.
154
SZCZĘŚLIWY TRAF
Jeśli śledztwo utknie w martw ym punk-
cie albo z jakichś przyczyn trzeba
szybko zakończyć grę, Dzieciaki mogą
spotkać Michaela Wirséna przypad-
kiem. Biega bez celu po ulicy, ubrany
tylko w piżamę. Jest zdezorientowa-
ny, ale wyjaśni, że coś wywabiło jego
żonę i pielęg niarkę z domu. Michael
jest przekonany, że cała sytuacja ja-
koś wiąże się z Gravitronem, i spró-
buje przekonać Dzieciaki, by weszły
do tunelu serwisowego, sprawd ziły, co
się dzieje, i zaprowadziły porządek.
Sam jest zbyt słaby na taką wyprawę.
Michael da Dzieciakom kody potrzebne
do otworzenia włazu do Tunelu dostę-
powego P-1 i wskaże położenie wejścia
na mapie.
FINAŁ
W lesie na północ od WSP i echokuli Dzieciaki
znajdą zarośnięty właz. Pod trawą znajduje się be-
tonowa płyta z wbudowanymi ciężkimi drzwiami,
które do otwarcia wymagają kodu. Kręte schody
wiodą w dół mrocznego przejścia i dalej, do pozor-
nie niekończących się tuneli. Gdy Dzieciaki zaczy-
nają schodzić, na ścianach zapalają się niewielkie
LED-owe lampki. Raz na jakiś czas Dzieciaki mija-
ją umieszczone na ścianie telefony awaryjne. W tu-
nelach jest wilgotno, wieje w nich zimny wiatr. Co
chwilę w mroku słychać odgłosy zwierząt i dźwięk
przypominający kroki. Do twarzy Dzieciaków będą
kleić się pajęczyny, chyba że ktoś odsunie je ręką.
Po około dwudziestominutowym marszu gracze
dotrą do przestronnego Pomieszczenia serwisowe-
go, do którego prowadzi kilka korytarzy. Ściany po-
kryte są przewodami, ekranami i panelami kontro-
lnymi. Podłoga to przerdzewiała metalowa siatka.
Jest w naprawdę kiepskim stanie. Słychać, jak kilka
metrów poniżej z rykiem przelewa się woda. W po-
mieszczeniu unosi się nieprzyjemny zapach. Z sufitu
zwisa zielony kabel, który ktoś prowizorycznie pod-
łączył do jednego z paneli. To właśnie kabel łączący
WSP z Gravitronem.

DOM SERWISANTA
PARTER
Łazienka
Kuchnia
Przedpokój
Duży pokój Pokój
rodzinny
W dwóch bocznych wnękach czyhają roboty – jeden
nazywa się Yin, a drugi Yang. Lena zostawiła je,
by strzegły kabla. Dzieciaki, którym uda się rzut na
śledztwo, zauważą roboty, a te zaatakują każdego,
kto wejdzie do pomieszczenia.
Konfrontacja z Yin i Yang to Nadzwyczajne
Tarapaty (strona 84) o Poziomie zagrożenia wy-
noszącym trzykrotną wartość liczby Dzieciaków.
Dzieciaki mogą uciec, co wymaga rzutu na ruch,
lub stanąć do walki i rzucić na siłę. Innym przykła-
dowym sposobem poradzenia sobie z robotami jest
zrobienie dziury w podłodze (za pomocą rzutu na
majsterkowanie) i zwabienie robotów w tę pułapkę.
Jeśli Dzieciaki zawiodą, roboty przegonią je
z pomieszczenia. Jeśli jednak poradzą sobie z robota-
mi, mogą odłączyć kabel zasilający WSP. Urządzenie
straci połączenie z Gravitronem i od razu się zepsu-
je. Dorośli wrócą do domów, każdy z wiarygodnym
i całkowicie nieprawdziwym wytłumaczeniem swo-
jego zachowania na łące.
NASTĘPSTWA
Jeśli Dzieciaki odniosą sukces, to gdy wyjdą na po-
wierzchnię, dorosłych już tam nie będzie. Lena także
przepadnie. Dorośli nie zapamiętają ani nie zrozumieją
nic z tego, co zaszło, i nikt nie podziękuje Dzieciakom.
W przypadku, gdy gracze nie zdołają przechy-
trzyć lub pokonać robotów, WSP wciąż będzie
DOROSŁYCH
KUSZENIE
0 1 2 3 4 5 metry
PIĘTRO
Łazienka
Sypialnia
Sypialnia Sypialnia
Garderoba
wpływać na dorosłych, a sytuacja się pogorszy. Nie-
którzy dorośli umrą, a inni bardzo się odwodnią.
Grupa na łące przez cały czas będzie się powiększać.
Pewnego dnia, nagle i niespodziewanie, maszyna
przestanie działać.
SCENY POD ZIEMIĄ
Aby zbudować odpowiedni nastrój, za-
inicjuj kilka scen w drodze do Po-
mieszczenia serwisowego. Dzieciaki
idą ciemny m tunelem i słyszą, że coś
(szczu ry) się w nim rusza; muszą omi-
nąć drut, który odpadł od ściany
i błyska zabójczym światłem wyładowań
elektr ycznych; dochod zą do skrzyżowa-
nia i mają wybrać dalszą drogę. Może
usłyszą dziwne dźwięki dochod zące od
strony położonego gdzieś w głębinach
Gravitronu albo znajdą resztki robota
serwisowego, którego coś rozsza rpało
na strzępy?
155
ROZDZIAŁ 11
PODZIEMNE POMIESZCZENIE SERWISOWE
0 1 2 3 4 5 metry
Ekrany
Panele
kontrolne
Yin
EPILOG
Każdy Dzieciak powinien otrzymać teraz scenę
z Życia codziennego, z Tarapatami lub bez. Gracze
mogą sami wymyślić tematykę tej sceny lub popro-
sić Mistrza Gry, by coś zainicjował. Jeśli grupie
zostało niewiele czasu, każdy z uczestników może
w kilku zdaniach opisać sytuację z Życia codzien-
nego swojej postaci.
ZMIANY
Razem z graczami przeanalizujcie ich karty postaci
i pomyślcie, czy Tajemnica w jakiś sposób zmieniła
Dzieciaki. Jeśli gracze chcą, mogą zmienić Proble-
my, Wyjątkowe Przedmioty, Dumy i Relacje swoich
Dzieciaków. Przeczytaj na głos pytania dotyczące
Doświadczenia (strona 102). Pamiętaj, że za każdą
pozytywną odpowiedź każdy Dzieciak dostaje 1 PD.
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI
I STWORZENIA
Poniższa część scenariusza dokładniej opisuje naj-
ważniejszych BN-ów, których Dzieciaki mogą spo-
tkać w trakcie tej Tajemnicy.
156
Kabel
do WSP
Panele
kontrolne
Panele
kontrolne
Yang Ekran
ISAAC
„Uprzejmie proszę o natychmiastowe opuszczenie tego
miejsca, dla dobra własnego oraz wspólnego. Lepiej
będzie, jeśli nie będę musiał powtarzać tej prośby”.
Isaac to stary robot, który służył Lenie przez wiele
lat. Coraz lepiej rozumie ludzi i zaczyna powątpie-
wać w motywacje kierujące Leną. Podejrzewa też,
że właścicielka planuje go zezłomować. Przeraża
go to, bo od niedawna uważa się za prawie ludzką
istotę. Nauczył się mówić z akcentem używanym
przez wyższe klasy społeczne Sztokholmu, a także
opanował maniery godne staromodnego dżentel-
mena. W swojej szopie ma zbiór fajek, znaczków
i kosztownych lasek, które kupił za pieniądze zaro-
bione ze sprzedaży zapasowych części z warsztatu
Leny na podejrzanym złomowisku na Svartsjölan-
det [w Hemenway] [na Bagnie Jacka]. Isaac ma
dobre (choć mechaniczne) serce i kocha dzieci.
Jego ciało jest zbudowane z metalu i ludzkich
tkanek. Głowa Isaaca przypomina ludzką czaszkę
z czarnymi zębami oraz metalowymi ustami, któ-
re zawsze zdają się być wykrzywione w sardonicz-
nym uśmieszku. Isaac nosi długi, czarny płaszcz
i  duży, zielony kapelusz przeciwdeszczowy. Chodzi
 DOROSŁYCH
KUSZENIE
z ­przepięknie rzeźbioną laską. Mówi w rozwlekły
i nadmiernie ugrzeczniony sposób, używając wielu
trudnych słów. W sytuacjach zagrożenia Isaac może
przekierować do prawej dłoni potężny impuls elek-
tryczny. Jego ręka wygląda wtedy jak rozświetlona
żarówka, a po zębach przebiegają błękitne iskry.

YIN I YANG

„Klik, klik, klik, zgubaaaaaaa!!!”

Yin przypomina człowieka zrobionego z białego

plastiku. Ma okrągłą głowę i czarne oczy. Na jed-
nej z jego rąk zamontowano wiertarkę wysokoob-
rotową, która wydaje wysoki, przeszywający uszy
wizg. Yin porusza się sztywno, a choć jego stawy
klikają przy każdym kroku, potrafi szybko biegać.
Yang to czarny, metalowy robot w kształcie sze-
ścianu, który porusza się na gąsienicach. Nie ma
MICHAEL WIRSÉN [MIKE WARREN] głowy ani widocznych kończyn.
[MIKOŁAJ ANUKOWICZ] Gdy się porusza, jego przód
rozświetla rząd czerwonych
„Hej, pojedziemy na rowerach do domu dyra i ukrad- LED-ów. Yang potrafi wysunąć
niemy śliwki? Chwila... Kim wy w ogóle jesteście? Co długi, metalowy pręt wypo-
tu robicie? Wynocha z mojego domu!!!” sażony w urządzenie do
rażenia prądem. Gdy
Michael to pedantyczny trzydziestokilkulatek, któ- trafi w cel, całe pomiesz-
ry kocha swą pracę tak samo mocno, jak muzykę czenie rozświetla się
pop. Dorastał w Stenhamrze [Boulder City] [Rember- błyskiem wyładowania.
towie] i  ostatnio odziedziczył po rodzicach domek Yang porusza się z dźwię-
letniskowy w pobliżu Väntholmen [Przełęczy Hemen- kiem przypominającym
waya] [we wschodniej części Starego Rembertowa]. syczenie węża.
Niedawno doznał urazu w czasie pracy. Znajduje się
teraz pod troskliwą opieką żony i pielęgniarki. To po-
myślny zbieg okoliczności – żona od dawna groziła
odejściem, ponieważ Michael nie chce mieć dzieci.
Gdy jego małżonka znika, Michael początkowo my-
śli, że wprowadziła groźby w życie, ale potem zauwa-
ża, że nie jest to jedyna zaginiona osoba.
Michael jest poważnie ranny, zdezorientowany
i słaby. Czasami myśli, że jest dzieckiem i żyje w la-
tach 60. Serwisant jest gładko ogolony, ma krótkie
brązowe włosy i brązowe oczy. Nosi piżamę, ma za-
łożone opatrunki, a na jego twarzy i górnej części
ciała znajdują się rozległe ślady poparzeń.

157
 12
ROZDZIAŁ

SEDNO TAJEMNICY 159

ZIMA NAD JEZIOREM MELAR 160
ZIMA W BOULDER CITY 160
ZIMA W REMBERTOWIE 160
DZIECIAKI WKRACZAJĄ NA SCENĘ 161
POJAWIA SIĘ TAJEMNICA 161
NASTOLATKI 162
DINOZAURY 163
MROŹNE WICHRY I ŚNIEG 164
ŚLEDZTWO 165
MIEJSCE NR 1: DOMEK MYŚLIWSKI 165
MIEJSCE NR 2: GOSPODARSTWO
BIRGITTY NYLANDER 167
MIEJSCE NR 3:
GOSPODARSTWO LENY 169
FINAŁ 171
NASTĘPSTWA 172
EPILOG 172
ZMIANY 173
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI
I STWORZENIA 173

BESTIE Z OKRESU
KREDY
Nadeszła zima, a wraz z nią mróz i śnieg. Łyżwiarze wyrysowu-
ją wzory na skutym lodem jeziorze. Dzieciaki, z twarzami czer-
wonymi od zimna, obrzucają się śnieżkami, dopóki rodzice nie
zawołają ich do ciepłych domów, gdzie czeka kubek gorącego
kakao. Jednego dnia pewien łyżwiarz długodystansowy znika
bez śladu. Dzieciaki przekonają się, że sprawcę tego porwania
być może lepiej byłoby zostawić w spokoju.
Poniższą Tajemnicę można rozegrać w ramach jed-
nej sesji i wykorzystać jako trzecią przygodę z kam-
panii Cztery pory szalonej nauki. Scenariusz zapro-
jektowano tak, by przeraził Dzieciaki oraz sprawił,
że poczują się zdesperowane i bezbronne. Jednak
na koniec poradzą sobie ze wszystkimi Tarapatami
i rozwiążą Tajemnicę.
SEDNO TAJEMNICY
Naukowczyni Lena Thelin [Diane Petersen] [Doro-
ta Jeleniewska] postanowiła zrobić sobie wczesny
prezent gwiazdkowy. Otworzyła bramę czasu do
okresu kredy i tak zdobyła jaja dinozaurów. W sto-
dole na swojej farmie zbudowała wylęgarnię. Gdy
gady trochę podrosną, użyje ich, by zemścić się na
byłych współpracownikach z Riksenergi [DART-u]
[Interfizu]. Lenie udało się przetransportować kilka
jaj, które umieściła w inkubatorach. Jednak w cza-
sie ostatniej wyprawy w przeszłość coś poszło nie
tak. Lena zaraziła się prehistorycznym wirusem –
nie czuje się na siłach, by wrócić do swojego czasu.
W międzyczasie przez portal przeszły dorosłe
dinozaury i zaczęły rozprzestrzeniać się po Adelsö
[Red Mountain] [w okolicach Sulejówka], ataku-
jąc zwierzęta domowe i ludzi. Do naszych czasów
przechodzi coraz więcej przedpotopowych stwo-
rzeń i chaos jest tylko kwestią czasu – a święta co-
raz bliżej. Tajemnica rozpoczyna się, gdy Dzieciaki
próbują odnaleźć zagubionego psa. Odkrywają go-
spodarstwo Leny, dinozaury i portal do okresu kre-
dy. Dzieciaki muszą odbyć podróż w czasie, znaleźć
uczoną i zamknąć bramę czasu.
159
ROZDZIAŁ 12
ZIMA NAD JEZIORZEM
MELAR
Jezioro Melar tkwi w okowach zimy, a do Bożego
Narodzenia zostało tylko kilka dni. Mróz trzy-
ma od tygodni i jezioro zamarzło. Po szklistej po-
wierzchni mkną łyżwiarze. Wędkarze drążą otwo-
ry, a potem godzinami siedzą na lodzie, popijając
kawę z termosu. Na lądzie pługi śnieżne tworzą
wysokie zaspy, w  których dzieci budują jaskinie,
by następnie toczyć ze sobą bitwy na śnieżki. Rano
samochody wypluwają czarne spaliny, a dorośli
pospiesznie skrobią szyby pojazdów. W ogródkach
wyrastają bałwany z nosami z marchewek. Na
drzewach wiszą torebki z nasionami słonecznika
i jabłka, przyciągające małe ptaki.
13 grudnia dzieci oraz dorośli budzą się wcze-
śnie, idą do szkoły i pracy. Tego dnia dzieci biorą
udział w procesjach z okazji Dnia św. Łucji. Ubra-
ne w długie, białe szaty, ze świeczkami w rękach
śpiewają świąteczne pieśni, a błyski z aparatów fo-
tograficznych rodziców rozświetlają pokój. Potem
wszyscy jedzą pierniczki i bułeczki z szafranem.
Dzieci przygotowują też listy wymarzonych
prezentów choinkowych. Jeżdżą na sankach i nar-
tach. Do Bożego Narodzenia zostało już tylko kilka
dni, a w szkole czas szybciej płynie przy tworzeniu
ozdób, zabawie oraz kolędach. Ubrania mokną od
topniejącego śniegu. Twarze Dzieciaków są bla-
de, ale mróz różowi policzki. W klasach rozlega
się koncert pociągających nosów. Dni są krótkie
i ciemne, a zimny wicher dmie bez przerwy.
Domek
myśliwski
Pojawia się Gospodarstwo
Tajemnica Birgitty
Nylander
160
[ZIMA W BOULDER CITY]
Nawet w środku zimy w Boulder City nigdy nie
robi się naprawdę zimno. Czasami spadnie śnieg,
ale nigdy nie zostaje na dłużej. Cienka warstwa bia-
łego puchu pokrywa skały i kaktusy, a potem znika
w chłodnych promieniach południowego słońca.
Jest na tyle zimno, że trzeba nosić długie spodnie
i kurtkę, a czasami nawet czapkę i rękawiczki. Buty
zimowe jednak nigdy się nie przydają. O tej porze
roku czasem trochę popada, co oznacza, że jeśli ma
się szczęście, można ujrzeć, jak pustynia zakwita.
Jakby tego było mało, okres świąteczny oznacza
wycieczki po prezenty do Las Vegas, gdzie jest jesz-
cze więcej świateł niż zwykle.
[ZIMA W REMBERTOWIE]
Rembertowska zima bywa naprawdę sroga. Tempe-
ratury w okolicach minus dziesięciu stopni Celsju-
sza to norma, a zdarza się, że dochodzą do dwu-
dziestu, dwudziestu pięciu poniżej zera. Głęboki
śnieg leży nierzadko już w pierwszych dniach grud-
nia i utrzymuje się często do końca lutego. Wiele
osób wykorzystuje ten okres do jazdy na łyżwach
i nartach biegowych.
W domach, biurach i szkołach widać nadejście
zimy wraz z pojawiającymi się na parapetach ko-
cami oraz szmatami, mającymi uszczelnić okna.
Bardzo ważnym momentem są święta Bożego Na-
rodzenia, które dla prawie każdej rodziny w Rem-
bertowie są tym wyjątkowym okresem, kiedy wszy-
scy starają się udawać, że jest normalnie.
Gospodarstwo
Leny
 KREDY
BESTIE Z OKRESU
DZIECIAKI ALHOLMEN
WKRACZAJĄ NA SCENĘ
Stwórz dla każdego Dzieciaka scenę z Życia co-
dziennego, z Tarapatami lub bez. Dzieciaki są na
nartach, ozdabiają pomarańcze goździkami i czer-
wonymi wstążkami albo muszą zgarniać śnieg Björkfjärden LAGNÖ
z podjazdu. Pamiętaj, żeby wspomnieć, że dwa dni
wcześniej, w czasie dłuższej wyprawy na łyżwach,
zaginął Niklas Ek [Nicholas Evans] [Łukasz Weiss].
Może rozmawiają o tym dorośli albo w telewizji po-
jawił się komunikat. Niklasa pożarł jeden z grasują-
cych na Adelsö [Red Mountain] [w okolicach Sule-
jówka] dinozaurów, ale nikt o tym jeszcze nie wie.
BRAMA 2D-3B
W innej scenie któryś Dzieciak powinien usły-
szeć fragment nadawanego lokalnie programu
radiowego, w którym starsza pani z Adelsö twier-
Sätra
dzi, że w mroku pod jej domem czaiło się jakieś
duże zwierzę, „być może niedźwiedź”. Kobieta to
­Birgitta Nylander [Dorothy Greene] [Teresa Ko-
towska], znana w okolicy prostolinijna kobieta.

Sv
Sama zadzwoniła do stacji radiowej, ale połączenie Wäsby

in
jest bardzo złe i nagle zostaje zerwane. Prowadzą-

su
cy program żartuje na temat starszych pań oraz ich
A
Dalby
zmęczonych umysłów.

nd
Tofta
D

et
POJAWIA SIĘ TAJEMNICA Gospodarstwo
E
Dzieciaki widzą plakat ze zdjęciem zaginionego psa
Leny Gospodarstwo
rasy golden retriever o imieniu Goldie. Trzy dni temu Birgitty
L

Goldie uciekła z domu w Sätunie [przy ­Boulder

­Beach] [z bloków przy Szkole Podstawowej]. Jakiś Stenby
S Ö

wędkarz [turysta] [kadet] widział ją na lodzie na Domek myśliwski

Svinsundet, pomiędzy Munsö i Adelsö. Kierowała
się w stronę Adelsö, w okolice Wäsby [Gór River] Lundkulla
[Sulejówka]. Za odnalezienie Goldie właściciele ofe-
rują 200 koron szwedzkich [25$] [150 zł]. W latach
80. to mnóstwo pieniędzy. Jeśli taka przynęta nie
zachęci graczy, przypomnij im o ich Motywacjach.

FINAŁ

161
ROZDZIAŁ 12

Zbiornik wyrównawczy
Zbiornik regulacyjny numer 2 Przepompownia

Lakeshore Rd
numer 2 numer 1
Gospodarstwo
Diany Petersen
Zatoka
Boulder
Port
w Boulder
Pyramid
Wodociągi (wyspa)
BRAMA DELTA Południowej Nevady Boulder BIG BOULDER
Beach (WYSPA)
LITTLE BOULDER
Pole Kempingowe (WYSPA)
Boulder

Pr me
He
Seven Dry ROCK

z nw
Góry River (WYSPA)

y
Falls

s ay
t
Lak

a a
ń
REAKTOR GŁÓWNY Marina

esh
ore
BRAMA ECHO Wieże

Rd
chłodzące BRAMA FOXTROT
Gospodarstwo
Dorothy Greene

ain
93
Red Mounta

unt 93 Hoover Dam

Domek myśliwski
d Mo Lodge
Re
in Rd

Zanim przejdziecie do kolejnego etapu Tajemnicy,
Dzieciaki muszą znaleźć powód, który pozwoli im
na dłuższą nieobecność w domu. Adelsö leży dość
daleko i dotarcie tam na piechotę zajmuje cały
dzień. Nie da się tam pójść i wrócić tego samego
dnia. Może któryś Dzieciak wie o pustej chatce na
Adelsö, w której grupa może się zatrzymać w trak-
cie przygody? Wyprawa na wyspę i sposób, w jaki
Dzieciaki opuszczają dom, mogą być przedstawio-
ne poprzez kilka scen z Tarapatami (okłamywanie
rodziców, złapanie podwózki w jadącej tam cięża-
rówce, kradzież jedzenia z domu itd.). Można też
wspólnie ustalić, jak Dzieciaki dostały się na miej-
sce, i przeskoczyć od razu do sceny, w której wędru-
ją po lodzie pomiędzy Munsö i Adelsö.
Zwykle obie wyspy łączy przeprawa promowa,
a lodołamacz regularnie oczyszcza trasę. Musisz zde-
cydować, czy promy pływają, czy też lodołamacze
były akurat potrzebne gdzie indziej i wszystkie rejsy
odwołano. W tym drugim przypadku Dzieciaki będą
musiały przebyć cieśninę Svinsundet pieszo. W  tej
Tajemnicy dużo trudniej jest inicjować sceny z Życia
codziennego, ponieważ Dzieciaki przebywają z dala
od domu. Jednak Życie codzienne może przejawiać
się także w relacjach między Dzieciakami, gdy go-
tują posiłki, kłócą się lub flirtują ze sobą. Możesz
też ustalić, że któreś z rodziców akurat przebywa na
Adelsö na rybach albo mama lub tata ruszają na tę
wyspę, zaniepokojeni nieobecnością dzieci.
Jeśli Dzieciaki stworzą lub znajdą tam jakieś
schronienie lub dom, w czasie tej Tajemnicy służy
on jako tymczasowa Baza. Dzieciaki są tam bez-
pieczne i mogą neutralizować Stany. Możesz im po-
zwolić natknąć się, przykładowo, na starą chatkę
wędkarską lub domek letniskowy.
NASTOLATKI
Bez względu na to, jaką metodą Dzieciaki dosta-
ną się na Adelsö, po drodze spotkają grupę Nasto-
latków: Marę, Mackana i Taggen [Marę, Muffina
i Spike] [Mirkę, Grześka i Alicję], która zaczepi ich
na lodzie pomiędzy wyspami albo na przystani na
Adelsö [Boulder Beach] [Lesie Rembertowskim].

162

Teresy Kotowskiej
Polanka na
poligonie
Kino
wojskowe
Basen
Studnia
Szkoła życzeń
podstawowa
Oni także postanowili odnaleźć Goldie i zdobyć nagro-
dę, więc krzywo patrzą na konkurencję. W trakcie Ta-
jemnicy Nastolatki będą utrudniać życie Dzieciakom,
licząc na to, że grupa się podda i wróci do domów.
Mara, Mackan i Taggen to trójka łobuzów, któ-
rzy od kilku tygodni nie chodzą do szkoły. Mają
zamiar założyć zespół punkowy i przeprowadzić się
do Sztokholmu [Las Vegas] [Warszawy], ale potrze-
bują pieniędzy na instrumenty. Jeden z Dzieciaków
może już znać kogoś z drugiej grupy; mogą być
przyjaciółmi lub wrogami starszego rodzeństwa.
W miarę postępów w odkrywaniu Tajemnicy prze-
suwaj licznik Odliczania dla Nastolatków.
DINOZAURY
Przez bramę czasu Leny przeszło około trzydziestu
stworzeń z okresu kredy, a będzie ich jeszcze więcej.
Większość z nich to niewielkie zwierzęta, takie jak eo-
maja, roślinożercy pokroju triceratopsa lub rybożercy,
np. pterozaury. Jednak nad jezioro przybyły także nie-
bezpieczne drapieżniki: welociraptory oraz tyranozaur.
KREDY
BESTIE Z OKRESU
4 km
Gospodarstwo
Domek
Myśliwski
S U L E J Ó W E K
Gospodarstwo
WIT
Doroty
Jeleniewskiej IN Bagno
Społem
Jacka
w Sulejówku
ODLICZANIE ODWETOWE
DLA NASTOLATKÓW
1. Nastolatki spotyk ają Dzieciaki na
lodzie pomięd zy Munsö i Adelsö [Ca-
nyon Road] [w lesie między tora-
mi a osiedlem]. Zdają sobie sprawę
z  tego, że Dzieciaki także szukają
Goldie – grożą im pobiciem, jeśli nie
zrezyg nują. Nastolatki są agresy wne,
złośliwe i przezywają Dzieciaki.
2. Nastolatki napad ają na Dzieciaki,
próbując je powalić i przygnieść do
ziemi. Jeśli im się uda, będą im gro-
zić, a jednego przypalą papierosem.
Ukrad ną im też kurtki, pozostawiając
Dzieciaki na mrozie bez ochron y.
3. Nastolatki siedzą na wysoki m drze-
wie, płaczą i wołają o pomoc. Pod
drzewem kręci się welociraptor, który
co pewien czas podska kuje, próbując
dosięg nąć wyrostków. Jeśli Dzieciaki
uratują Nastolatki, te będą bardzo
wdzięczne i od razu wrócą do domu.
163
ROZDZIAŁ 12
ODLICZANIE DLA DINOZAURÓW
1. Na Dzieciaki pada cień czegoś du-
żego (pterozaura). To coś przela-
tuje nad ich głowam i i kieruje się
nad jezioro.
2. Dzieciaki znajdują zabitego,
na wpół zjedzonego łosia [mula-
ka czarnoogonowego] [dzika]. Rzut
na pojmowanie pozwala Dzieciakom
zrozum ieć, że zwierzę zabiło coś
z olbrzy mimi szczęk ami i wielki-
mi zębami. Choć śnieg przykr ył już
tropy, ze stanu okolicznych drzew
można wywnioskować, że było to bar-
dzo duże stworzenie.
3. Pomięd zy drzewa mi porusza się coś
sporego i słychać głośne parsk a-
nie. Jeśli ktoś pójdzie zbadać źró-
dło tego hałasu, ujrzy ogrom nego
triceratopsa, który próbuje ze-
drzeć korę z drzewa i zdobyć coś
do jedzenia. Dinozaur jest głodny,
łatwo się denerw uje. Z jego pyska
wydoby wają się wielkie kłęby pary.
4. Dzieciaki mija przerażona sarna,
a  jej śladem pędzi welociraptor,
który dopada ofiarę i rozrywa ją na
strzępy. Jeśli Dzieciaki nie uciek-
ną (co wymaga rzutu na ruch), staną
się kolejn ym celem drapieżnika.
5. Gracze znajdują przewrócony na bok
i rozbity na kawałki pług śnieżny
[ciężarówkę] [Żuka]. Po kierowcy nie
ma śladu, ale na siedzeniu jest mnó-
stwo krwi. Nagle z pobliskiego lasu
wyłania się sylwetka potężnej be-
stii. To tyranozaur – i jest głodny.
Z powodu zimna gady są ospałe i osłabione, a kilka
powoli umiera. Drapieżniki polują na małe zwierzę-
ta, w tym także domowych ulubieńców. Do tej pory
zginął jeden człowiek, łyżwiarz długodystansowy
Niklas Ek. To tylko kwestia czasu, zanim głodne
dinozaury staną się realnym zagrożeniem dla ludzi.
W miarę postępu Odliczania, Dzieciaki zobaczą co-
raz więcej dinozaurów.
164
MROŹNE WICHRY I ŚNIEG
Drogi na Adelsö są zawalone śniegiem, a dinozau-
ry zerwały linie telefoniczne i energetyczne. Można
się przemieszczać tylko na piechotę, ewentualnie
trzeba znaleźć i uruchomić (na przykład zwiera-
jąc kable na krótko) pojazd zdolny do poruszania
się po śniegu. Wędrowanie, szukanie schronienia i
pożywienia to okazja do ciągłych Tarapatów, które
utrudnią przygodę i stworzą poczucie przebywa-
nia w naprawdę trudnej sytuacji. Jeśli graczom nie
spodoba się taki rodzaj zabawy albo nie macie zbyt
dużo czasu, te wysiłki można po prostu opisać i tak
stworzyć odpowiedni nastrój bez Tarapatów.
Przebycie jednego kilometra w głębokim śnie-
gu zajmuje prawie godzinę. Skorzystaj z poniższej
tabeli, by określić czas trwania podróży z Miejsca
na Miejsce. Zawsze, gdy Dzieciaki postanawiają
gdzieś iść, muszą rzucić na siłę. Jeśli rzut się nie
uda, gubią się albo stają się Zmęczone lub Zranio-
ne. Jeśli nie znajdą schronienia na noc lub przez
dłuższy czas nie jadły, muszą wykonać udany rzut
na siłę, w przeciwnym wypadku staną się Wycień-
czone. Dzieciaki podróżujące nocą lub na przełaj
muszą osiągnąć sukces w rzucie na pojmowanie
albo się zgubią.
Pamiętaj o pilnowaniu upływu czasu. Słoń-
ce wschodzi tuż przed dziewiątą rano, a zachodzi
o piętnastej. Sceny z Życia codziennego mogą kon-
centrować się na tym, jak Dzieciaki szukają jedze-
nia, pożywiają się czy układają do snu.
Na Adelsö znajduje się kilka małych wiosek
i odizolowanych gospodarstw, w których gracze
mogą szukać pomocy. Śnieg zasypał te domy, nie
mają dostępu do elektryczności ani żadnego sposo-
bu na wysłanie wiadomości poza wyspę. Telefony
nie działają, a na dodatek Gravitron spowodował
tymczasową anomalię zakłócającą fale radiowe.
PODRÓŻ NA PIECHOTĘ
Odległość Czas
Z plaży do Domku myśliwskiego 4h
Z plaży do Gospodarstwa Birgitty 3h
Nylander
Z Domku myśliwskiego 3h
do Gospodarstwa Birgitty Nylander
Z Gospodarstwa Birgitty 5h
do Gospodarstwa Leny
Z Domku myśliwskiego do Gospodar- 5h
stwa Leny
 KREDY
BESTIE Z OKRESU
0 1 2 metry
ŚLEDZTWO Domek myśliwski
Tajemnica rozgrywa się w środkowej i północnej czę-
ści wyspy Adelsö [w okolicy Red Mountain i Can- PARTER
yon Road] [między Rembertowem a Sulejówkiem].
Po przybyciu na wyspę [do lasu] Dzieciaki powinny
Łazienka Sypialnia
przede wszystkim rozbić gdzieś obóz.
Gdy zaczną szukać Goldie, przejdź do kolejnego
punktu jednego z dwóch Odliczań. Wkrótce Dzie-
ciaki znajdą ślady, po których trafią do istotnych
Miejsc. Mogą zauważyć w śniegu świeże tropy lu-
Rozkładana Kuchnia
dzi albo dym z komina, unoszący się daleko nad la- drabina
sem. Ślady zaprowadzą je do Domku myśliwskiego,
w którym łyżwiarz Niklas [Nicholas] [Łukasz] od- Duży pokój
poczywał po pierwszej godzinie swojej podróży. Je-
śli Dzieciaki pójdą w kierunku dymu, kilka godzin
później dotrą do domu Birgitty Nylander.
Jeśli spróbują uciec z wyspy, zobaczą kręcące
się po lodzie duże zwierzęta, co zapewne wystraszy
Dzieciaki na tyle, że wrócą na Adelsö. PIĘTRO

MIEJSCE NR 1: Stryszek

DOMEK MYŚLIWSKI
Gdy Niklas Ek [Nicholas Evans] [Łukasz Weiss],
łyżwiarz długodystansowy i naukowiec, udał się na
wycieczkę wokół wysp na Jeziorze Melar [na Red
Mountain] [po lesie wokół bagna Jacka], zwrócił Widok
uwagę jednego z drapieżnych dinozaurów. Niklas na parter
uciekł przed głodnym gadem na Adelsö i schronił
się w domku dla myśliwych, gdzie znalazł sztucer.
Mężczyzna zrozumiał, co się dzieje, i od razu zaczął
podejrzewać Lenę Thelin. Swoje domysły zanotował

165
ROZDZIAŁ 12
Pamiętnik Niklasa
12 grudnia
Wydarzył o się coś naprawdę trudnego do uwierzenia. Na lodzie
ścigał o mnie stworzenie, które nie mogł o być niczym innym
niż dinozaurem z okresu kredy. Zapewne osoba czytająca te
słowa pomyśli, że oszalałem. Słyszałem, jak lód trzeszczy
pod łapami tej istoty, gdy pędziłem na łyżwach tak szybko,
jak mogłem. Zdołałem dotrzeć do brzegu Adelsö, przebiec plażę
i wpaść do lasu, a stworzenie był o coraz bliżej. Na szczęście
gęste drzewa zniechęciły gada. Inaczej pewnie już bym nie żył.
Przypadkiem znalazłem ten stary domek myśliwski,
to dobra baza wypadowa. Muszę zachowywać się jak
najciszej. Kto wie, co jeszcze się tu czai?
13 grudnia
W domu pewnie trwają obchody Dnia św. Łucji. Przeklinam
swoją głupotę! Nikomu nie wspomniałem o moim planie
pojechania na łyżwach na zachód od Munsö, choć zwykle
wyprawiam się w okolice Långtarmen. Pewnie już zaczę -
li mnie szukać, ale jak niby mają mnie znaleźć? Nawet
licząc dwie puszki fasoli, które znalazłem w tym domku,
nie został o mi dużo jedzenia. Sztucer oparłem o krzesł o
i mam go zawsze pod ręką. Gdy piszę te słowa, przez okno
wpadają ostatnie promienie słońca. Nie odważę się zapalić
lampy naftowej. W lesie widziałem więcej tych stworzeń.
w pamiętniku, a wkrótce potem dwóm welocirapto-
rom udało się zniszczyć ścianę domku. Dinozaury
zabiły Niklasa, a ciało zaciągnęły do lasu.
Dzieciaki mogą trafić do Domku myśliwskiego,
idąc śladami, które Niklas zostawił w śniegu, albo po
rozmowie z Birgittą Nylander. Domek znajduje się kil-
ka kilometrów od wschodniej plaży Adelsö [na wschód
od Canyon Road] [na północ od bagna Jacka].
To mała, czerwona chatka z drewna postawio-
na na leśnej polance. Na wschodniej ścianie znaj-
dują się drzwi, które można od środka zamknąć na
haczyk. Drewniany dach pokrywa warstwa śnie-
gu. W  zachodniej ścianie znajduje się przeszklone
okno. Północną ścianę i fragment wnętrza chaty
zniszczyły welociraptory.
Wewnątrz domku można znaleźć połamane krze-
sła i stół, przewróconą lampę oliwną i popsuty sztu-
cer. W rogu znajduje się plecak, para łyżew i termos,
do połowy wypełniony zimną kawą. Podłogę pokry-
wa zamarznięta krew. Widać także prowadzące po
166
14 grudnia
Dinozaury robią się coraz bardziej wygłodniałe. Pró-
bowałem wyruszyć i na północ, i na południe, ale za
każdym razem musiałem uciekać z powrotem do domku.
Na północy widziałem dom, z którego komina leciał dym,
ale drogę zastąpił o mi coś niemożliwego do opisania.
Przerażony, zawróciłem na pięcie.
Zaczynam rozumieć, co się wydarzył o. Ktoś za
pomocą Gravitronu otworzył bramę czasu do okresu
kredy. S ądząc po liczbie dinozaurów, portal wcią ż jest
otwarty. Za kilka dni wyspy zaleje fala przedpotopowych
gadów. Na szczę ście mróz sprawia, że są słabsze. Jeśli
jednak przetrwają zimę, życie mieszkających tu ludzi na
zawsze się zmieni.
Pracując w Pętli, poznałem błyskotliwą, ale narcy-
styczną i próżną naukowczynię Lenę Thelin. Wyrzucono ją
z pracy za bł ędy i arogancję. Podobno opuściła wyspy. Pa-
miętam jednak, jak opowiadała o otwieraniu wyrw w cza-
soprzestrzeni, co dałoby możliwość złapania prehistorycz-
nych stworzeń i niechybnie przysłużyłoby się nauce. Wtedy
się z niej śmialiśmy. Gdy została zmuszona do opuszcze-
nia Pętli, poprzysięgła nam wszystkim zemstę. Oczywi-
ście, nikt nie brał jej na serio. Jednak teraz myślę, że to ona
stoi za tą całą sytuacją. Jutro ruszam do domu.
śniegu ślady. Jeśli Dzieciaki pójdą za nimi, odkryją
szczątki Niklasa Eka oraz tropy welociraptorów.
W plecaku upchnięto zapasowe ubrania, radio
na korbkę (może tylko odbierać), pamiętnik Nikla-
sa, nóż i sprzęt wędkarski. Jeśli Dzieciaki spędzą
chwilę, prowadząc nasłuch radiowy, usłyszą komu-
nikaty alarmowe, nadawane przez Birgittę [Doro-
thy] [Teresę]. Z powodu anomalii gravitronowej jej
sygnał nie jest w stanie wydostać się poza wyspę.
TARAPATY
W Domku myśliwskim Dzieciakom nie grożą żadne
Tarapaty.
WSKAZÓWKI
Po przeczytaniu pamiętnika Niklasa Dzieciaki od-
kryją, że podejrzewa on Lenę Thelin o otwarcie bra-
my czasu, przez którą przeszły dinozaury. Niklas
zauważył, że prehistorycznych zwierząt przybywa,
co oznacza, że portal jest wciąż otwarty. Ktoś musi

Pamiętnik Nicholasa
12 grudnia
Wydarzył o się coś naprawdę trudnego do uwierzenia. Na
szlaku ścigał o mnie stworzenie, które nie mogł o być niczym
innym niż dinozaurem z okresu kredy. Zapewne osoba czy-
tająca te słowa pomyśli, że oszalałem. S łyszałem, jak
pod łapami tej istoty osypują się kamyki, gdy pędziłem
przez krzaki tak szybko, jak mogłem. Zdołałem dotrzeć
na drugą stronę góry, a stworzenie był o coraz bliżej. Na
szczę ście gęste zarośla zniechęciły gada. Inaczej pewnie
już bym nie żył.
Przypadkiem znalazłem ten stary domek myśliwski,
to dobra baza wypadowa. Muszę zachowywać się jak
najciszej. Kto wie, co jeszcze się tu czai?
13 grudnia
Przeklinam swoją głupotę. Dlaczego nikogo nie poinfor-
mowałem o swoim planie wędrówki na Red Mountain, choć
zwykle chadzam gdzie indziej? Pewnie już zaczęli mnie
szukać, ale jak niby mają mnie znaleźć? Nawet licząc dwie
puszki fasoli, które znalazłem w tym domku, nie zosta-
ł o mi dużo jedzenia. Sztucer oparłem o krzesł o i mam go
zawsze pod ręką. Gdy piszę te słowa, przez okno wpadają
ostatnie promienie słońca. Nie odważę się zapalić lampy
naftowej. Wśród skał widziałem więcej tych stworzeń.
go zamknąć. Łyżwiarz zanotował też, iż na północ
od Domku widział dym z komina i próbował tam
dotrzeć, ale został zmuszony do powrotu.
Jeśli Dzieciaki przyjrzą się temu Miejscu oraz
wykonają udany rzut na śledztwo, zrozumieją,
że  Niklas ukrywał się w Domku przez kilka dni
i kilkakrotnie próbował uciec, ale z powodu dino-
zaurów próby te zawsze kończyły się niepowodze-
niem. W końcu coś zaatakowało i zniszczyło ścianę.
Niklas próbował zastrzelić napastników, ale broń
nie na wiele mu się zdała. Został wyciągnięty do
lasu i pożarty. Tropy bestii, które to zrobiły, mają
zaledwie kilka godzin. Udany rzut na śledztwo po-
zwoli także odkryć skrytkę w podłodze, a w niej
pięć puszek fasoli, których Niklas nigdy nie znalazł.
Dzieciak, któremu powiedzie się rzut na pojmo-
wanie, zda sobie sprawę, że tropy zostawiły dwa we-
lociraptory – dinozaury z okresu kredy.
KREDY
BESTIE Z OKRESU
14 grudnia
Dinozaury robią się coraz bardziej wygłodniałe. Pró-
bowałem wyruszyć i na północ, i na południe, ale za
każdym razem musiałem uciekać z powrotem do domku.
Na północy widziałem dom, z którego komina leciał dym,
ale drogę zastąpił o mi coś niemożliwego do opisania.
Przerażony, zawróciłem na pięcie.
Zaczynam rozumieć, co się wydarzył o. Ktoś za
pomocą Gravitronu otworzył portal czasowy do okresu
kredy. S ądząc po liczbie dinozaurów, portal wcią ż jest
otwarty. Za kilka dni Boulder City zaleje fala przedpoto-
powych gadów. Jeśli przetrwają zimę, życie mieszkają -
cych tu ludzi na zawsze się zmieni.
Pracując w DART-cie, poznałem błyskotliwą,
ale narcystyczną i próżną naukowczynię Dianę ­Petersen.
Wyrzucono ją z pracy za bł ędy i arogancję. Podobno
wyjechała z miasta. Pamiętam jednak, jak opowiadała
o otwieraniu wyrw w czasoprzestrzeni, co dałoby moż-
liwoś ć złapania prehistorycznych stworzeń i niechybnie
przysłużyłoby się nauce. Wtedy się z niej śmialiśmy.
Gdy została zmuszona do opuszczenia Pętli, poprzysię -
gła nam wszystkim zemstę. Oczywiście, nikt nie brał jej
na serio. Jednak teraz myślę, że to ona stoi za tą cał ą
sytuacją. Jutro wyruszam do domu.
MIEJSCE NR 2:
GOSPODARSTWO
BIRGITTY NYLANDER
Jeśli Dzieciaki po opuszczeniu Domku myśliwskie-
go ruszą na północ, po pokonaniu pięciu kilome-
trów dotrą do położonego w lesie gospodarstwa.
Mieszka tu Birgitta Nylander [Dorothy Greene]
[Teresa Kotowska]. Gracze trafią tu także, jeśli
z  daleka dostrzegą unoszącą się z komina smużkę
dymu i pójdą sprawdzić, skąd pochodzi.
Birgitta mieszka sama w tym małym gospodar-
stwie, gdzie razem ze zmarłym mężem utrzymywała się
z leśnictwa i hodowli psów. Wokół gospodarstwa bie-
gnie wysoki druciany płot. Oprócz głównego domu,
na terenie znajduje się także szopa, w której Birgit-
ta trzyma około dwudziestu chartów. Na podwórzu
parkują dwa pojazdy: traktor i  stary samochód do-
stawczy. Dom mieszkalny zbudowano z drewna. Jest
167
ROZDZIAŁ 12
Pamiętnik Łukasza
12 grudnia
Wydarzył o się coś naprawdę trudnego do uwierzenia. Przy
bagnach ścigał o mnie stworzenie, które nie mogł o być niczym
innym niż dinozaurem z okresu kredy. Zapewne osoba czytająca
te słowa pomyśli, że oszalałem. Słyszałem, jak pod łapa-
mi tej istoty trzaska zmrożony śnieg, gdy pędziłem między
drzewami tak szybko, jak mogłem. Zdołałem przedostać się na
drugą stronę zardzewiałego wraku, a stworzenie był o coraz
bliżej. Na szczęście hałdy kopnego śniegu zniechęciły gada.
Inaczej pewnie już bym nie żył.
Przypadkiem znalazłem ten stary domek myśliwski, to
dobra baza wypadowa. Muszę zachowywać się jak najciszej.
Kto wie, co jeszcze się tu czai?
13 grudnia
Przeklinam swą głupotę. Dlaczego nikogo nie poinformowa-
łem o swoim planie wędrówki na Bagno Jacka, choć przecież
zwykle chodzę na Mokry Ług? Pewnie już zaczęli mnie
szukać, ale jak niby mają mnie znaleźć? Nawet licząc dwie
puszki fasoli, które znalazłem w tym domku, nie zosta-
ł o mi dużo jedzenia. Sztucer oparłem o krzesł o i mam go
zawsze pod ręką. Gdy piszę te słowa, przez okno wpadają
ostatnie promienie słońca. Nie odważę się zapalić lampy
naftowej. Wśród drzew widziałem więcej tych stworzeń.
­omalowany na czerwono i ma białe narożniki.
p Oba psy leżą na podłodze obok swej pani. Będą
Dach pokrywają dachówki. Okna są ciemne i  wi-
dać w nich tylko słabe światło świec. Z  komina
wydobywa się dym. Gdy Dzieciaki podejdą bliżej,
usłyszą wściekłe ujadanie psów.
Dom jest w kiepskim stanie. Ściany wewnątrz
pokrywają fototapety przedstawiające tropikalne
plaże z palmami oraz błękitnym morzem. Miesz-
kanie jest brudne, zagracone – śmierdzi zepsutym
jedzeniem. Ponieważ linie telefoniczne i wysokie-
go napięcia zostały zerwane, Birgitta rozpaliła
ogień w dwóch paleniskach, a także porozstawiała
świeczki. Jej dwa ulubione psy, charty wabiące się
Nihau i Kauai, przebywają w domu razem z nią.
Birgitta ma generator benzynowy, którego uży-
wa do zasilania ekspresu do kawy i gramofonu.
Staruszka siedzi w półmroku w swoim wózku in-
walidzkim, słuchając muzyki z Hawajów, z filiżan-
ką kawy oraz naładowaną strzelbą na podorędziu.
168
14 grudnia
Dinozaury robią się coraz bardziej wygłodniałe. Pró-
bowałem wyruszyć i na zachód, i na południe, ale za
każdym razem musiałem uciekać z powrotem do domku.
Na zachodzie widziałem dom, z którego komina leciał dym,
ale drogę zastąpił o mi coś niemożliwego do opisania.
Przerażony, zawróciłem na pięcie.
Zaczynam rozumieć, co się wydarzył o. Ktoś za
pomocą Gravitronu otworzył portal czasowy do okresu
kredy. S ądząc po liczbie dinozaurów, portal wcią ż jest
otwarty. Za kilka dni Rembertów zaleje potok przedpoto-
powych gadów. Jeśli przetrwają zimę, życie mieszkają -
cych tu ludzi na zawsze się zmieni.
Pracując w Interfizie, poznałem błyskotliwą,
ale narcystyczną i próżną naukowczynię Dorotę Jeleniew-
ską. Wyrzucono ją z pracy za bł ędy i arogancję. Podobno
wyjechała z miasta. Pamiętam jednak, jak opowiadała
o otwieraniu wyrw w czasoprzestrzeni, co dałoby moż-
liwoś ć złapania prehistorycznych stworzeń i niechybnie
przysłużyłoby się nauce. Wtedy się z niej śmialiśmy.
Gdy została zmuszona do opuszczenia Pętli, poprzysię -
gła nam wszystkim zemstę. Oczywiście, nikt nie brał jej
na serio. Jednak teraz myślę, że to ona stoi za tą cał ą
sytuacją. Jutro wyruszam do domu.
warczeć, gdy wyczują zapach obcych stworzeń wę-
drujących po okolicy.
TARAPATY
Dwa welociraptory, które zabiły Niklasa Eka [Ni-
cholasa Evansa] [Łukasza Weissa], dotarły teraz
do gospodarstwa Birgitty i badają płot, próbując
dostać się do środka. Dzieciaki mogą zauważyć,
że coś rusza się wśród drzew, a następnie ukryć się
przed dinozaurami po udanym rzucie na skradanie
się. Jeśli rzut się nie uda, muszą jak najszybciej dostać
się na podwórze (rzut na ruch) albo padną ofiarą ga-
dów. Dzieciaki, które nie zdołają uciec, stają się ce-
lem ataku – muszą zaznaczyć Stan Wycieńczenie (ale
nie giną). W ostatniej chwili znajdują w miarę bez-
pieczną kryjówkę, na przykład wykrot, drzewo lub
wrak samochodu. Taki Dzieciak jest żywy, ale utknął
w miejscu i ktoś musi mu pomóc się wydostać.
 KREDY
BESTIE Z OKRESU
0 1 2 3 4 5 metry
Gospodarstwo Birgitty Nylander
0 5 metry

Pralnia
Łazienka

Duży pokój
Przedpokój
Garaż

Samochody

Kuchnia

PIĘTRO

Metalowe ogrodzenie
Sypialnia Sypialnia

Ła
Budynek

zi
mieszkalny

en
ka
Pokój
Zagroda rodzinny
dla psów

Psiarnia

Sypialnia Sypialnia

W płocie znajduje się duża, metalowa brama. Jeśli
welociraptory śledzą Dzieciaki lub z nimi walczą,
spróbują dostać się na podwórze, gdy tylko ktoś
otworzy bramę. By zamknąć przejście na czas,
Dzieciaki muszą działać szybko i wykonać udane
rzuty na ruch. Jeśli im się to uda, dinozaury zostaną
na zewnątrz, sycząc i wyjąc z frustracji. W prze-
ciwnym razie drapieżniki wpadną na podwórze,
zaatakują Dzieciaki, porozrywają psy na strzępy
i zdemolują dom.
Jeśli Dzieciaki dostaną się do środka całe i zdro-
we, Birgitta nie pozwoli im odejść – boi się, że zgi-
ną. Dzieciaki mogą ją przekonać, by je wypuściła,
co wymaga udanego rzutu na urok.
WSKAZÓWKI
Birgitta może powiedzieć Dzieciakom, że na połu-
dniowej ścieżce widziała mężczyznę uzbrojonego
w broń palną (Niklasa Eka/Nicholasa Evansa/Łuka-
sza Weissa). Wyjaśni także, że ścieżka zachodnia pro-
wadzi do ekscentrycznej i bardzo niemiłej naukow-
czyni, która kilka lat temu kupiła tam gospodarstwo.
Birgitta solidnie nakarmi Dzieciaki i chętnie
pożyczy im jeden ze swoich pojazdów (premia +3),
o ile będą w stanie je uruchomić, co wymaga zdania
testu na majsterkowanie. Jeśli ktoś chce wykorzy-
stać pojazd jako pomoc w poradzeniu sobie z  Ta-
rapatami, musi wykonać rzut na majsterkowanie.
W ten sposób można na przykład przejechać przez
bramę i staranować welociraptory.
MIEJSCE NR 3:
GOSPODARSTWO LENY
Jeśli Dzieciaki pójdą ścieżką na zachód od go-
spodarstwa Birgitty, trafią do domu Leny The-
lin [­Diane Petersen] [Doroty Jeleniewskiej], który
znajduje się w pobliżu plaży na zachodnim brzegu
­Adelsö [Canyon Road] [pod Sulejówkiem]. Pieszo
idzie się tam pięć godzin, ale podróż pojazdem zaj-
mie tylko godzinę.
W skład starego gospodarstwa wchodzi kilka sy-
piących się stodół i dom mieszkalny. Wszędzie w śnie-
gu walają się szczątki maszyn, statków i robotów.
Dom mieszkalny ma jedno piętro, które nie było
używane od lat. Stare meble, krosna, fotografie
oraz kufry pełne materiałów krawieckich i mysich

169
ROZDZIAŁ 12

bobków stoją pokryte kurzem i pajęczynami. Lena
umeblowała parter niedokończonymi maszynami
i częściami robotów, na przykład mechanicznymi
ramionami, które robią tosty lub odtwarzają pły-
ty, włączają wentylatory w ciepłe dni albo podają
koc, gdy jest zimno. Obecnie w domu nie ma prą-
du. Budynek stoi cichy i ciemny. Sztuczne ramiona
wiszą w powietrzu jak nogi martwych pająków.
Obok gramofonu leżą płyty z pełną wersją opery
Pierścień Nibelunga oraz autobiografia Ryszarda
Wagnera zatytułowana Mein Leben.
Na regałach stoją książki o tematyce naukowej,
a na ścianach widać oprawione w złocone ramki
fotografie przedstawiające Lenę w pompatycznych
pozach. Na stole kuchennym leży książka Nauka
gry na syntezatorze, popularne piosenki dla po-
czątkujących. Robot Isaac (opisany w Tajemnicy
Kuszenie dorosłych) także przebywa w budynku
mieszkalnym. Martwi się o Lenę, bo nie wróciła
z ostatniej wyprawy na drugą stronę portalu. Isaac
poprosi Dzieciaki, by sprowadziły jego panią z po-
wrotem. Cyborg odnalazł Goldie i regularnie karmi
ją w kuchni Leny. Suczka uważa Isaaca za swojego
nowego pana. Jest bardzo lojalna i inteligentna.
W jednej ze stodół znajduje się maszyna czasu.
Składa się z syntezatora podłączonego do dziwnego
urządzenia, które przypomina wielką, przewróconą
na bok latarnię. Z latarni wydobywa się jasne świa-
tło tworzące duży, zawieszony w powietrzu krąg
świetlny. W środku kręgu widać dwuwymiarowy
obraz dżungli, a co jakiś czas pośród drzew poja-
wia się prehistoryczne stworzenie. To jest właśnie
wynaleziona przez Lenę brama czasu. Zawieszony
w powietrzu obraz jest portalem do okresu kredy.
Urządzenie można kontrolować za pomocą melodii
granych na syntezatorze. Gdy tyranozaur przeszedł
przez portal, staranował fragment południowej ścia-
ny stodoły i teraz przez dziurę wpada zimny wiatr.
Na środku podłogi umieszczono właz, po
otwarciu którego widać prowadzące w dół schody.
Jeśli Dzieciaki nimi zejdą, trafią do piwnicy, w któ-
rej Lena inkubuje jaja dinozaurów. Agregat olejo-
wy zasila bardzo silne lampy grzewcze i dmuchawy
ciepła, które ogrzewają około czterdziestu dużych,
umoszczonych w sianie jaj. Dwa roboty, byle jak po-
malowane na niebiesko, krążą wokół jaj i odwracają
je zgodnie ze szczegółowo zaplanowanym harmono-
gramem. Roboty nie mają imion, nie są też w sta-
nie się z nikim porozumieć. Co jakiś czas ładują się
w stacji dokującej. Jeśli jaja zostaną zniszczone lub
usunięte z gniazd, roboty staną bez ruchu i przesta-
ną wykonywać jakiekolwiek czynności.

Gospodarstwo Leny 0 1 2 3 4 5 metry

0 5 metry
Weranda

PARTER
Niskie ogrodzenie

Kuchnia
Łazienka

Duży
pokój
Stodoła Dom
Stodoła

mieszkalny
Pralnia

Przedpokój
Dz

PIĘTRO
i
ur

Maszyny
a

i złom
Sypialnia
Niskie ogrodzenie

Łazienka
Stodoła

Stodoła Sypialnia

170

TARAPATY
Obszar wokół gospodarstwa Leny to teren łowiec-
ki potężnego T-Rexa, który poluje na wszystko, co
zapuści się w pobliże. Gdy Dzieciaki przybywają na
miejsce, tyranozaur akurat tropi ofiarę gdzieś in-
dziej, ale widać jego ślady w śniegu, a także resztki
na wpół pożartych zwierząt. Gdy Dzieciaki wejdą
do jednego z budynków, drapieżnik powraca. Zie-
mia się trzęsie, gałęzie pękają z trzaskiem, a kiedy
dinozaur jest tuż przy gospodarstwie, powietrze
przeszywa straszliwy, prehistoryczny ryk.
Aby niepostrzeżenie przemieścić się pomiędzy
budynkami, Dzieciaki muszą rzucić na skradanie
się. Jeśli T-Rex je zauważy, rozpocznie polowanie,
a próbując dopaść Dzieciaki, będzie niszczyć budyn-
ki i przedmioty.
WSKAZÓWKI
Rozmowa z Isaakiem lub zbadanie maszyny czasu
i udany rzut na analizę pozwolą Dzieciakom zrozu-
mieć, że urządzeniem steruje się, grając odpowied-
nie melodie. Aby portal zniknął, trzeba go zdezak-
tywować konkretnym kodem. Jeśli ktoś zniszczy
maszynę, portal nadal będzie wisieć w powietrzu.
Zepsutą maszynę czasu można naprawić po uda-
nym rzucie na programowanie.
Tylko Lena zna melodię zamykającą przejście
w czasie. Jednak naukowczyni zniknęła po drugiej
stronie przejścia. Dzieciaki muszą odbyć podróż
w czasie i znaleźć Lenę. Isaac zgodzi się im towarzy-
szyć albo zaproponuje, że odciągnie tyranozaura od
gospodarstwa, w ten sposób chroniąc stodołę z por-
talem przed zniszczeniem. Jeśli Dzieciaki uratują
Lenę, ta zamknie bramę czasu, grając na syntezato-
rze The Final Countdown zespołu Europe.
FINAŁ
Przechodząc przez portal czasu, Dzieciaki czują
łaskotanie w całym ciele. A potem nagle znajdują
się w gorącej, parnej dżungli, pośród gigantycz-
nych drzew, bagien, ogromnych ptaków i prawie
tak samo wielkich ważek polujących na mieniące
się różnymi kolorami żuki. Obok grupy na drzewo
wspina się piętnastometrowy wąż. Brama czasu
unosi się pomiędzy dwoma pniami, a po drugiej
stronie widać wnętrze stodoły. Dzieciaki są zapew-
ne ubrane w zimowe stroje, więc od razu zaczynają
się bardzo pocić, co przyciąga pijawki i komary. Je-
śli chcesz, puść graczom dźwięki dżungli i podnieś
temperaturę w pomieszczeniu, w którym gracie!
Wysoka zawartość tlenu w powietrzu powoduje
trudności w oddychaniu, a także wpływa na wzrok
KREDY
BESTIE Z OKRESU
SZCZĘŚLIWY TRAF
Jeśli Dzieciaki nie wiedzą, co robić,
albo kończy się wam czas, zainicjuj sce-
nę, w której gracze spotykają w lesie
Isaaka. Brnie on przez śnieg w poszu-
kiwaniu kogoś, kto dałby radę zamknąć
bramę czasu. Twierdzi, że  tylko Lena
ma potrzebny do tego kod, ale wyglą-
da na to, że utknęła po drugiej stro-
nie portalu. Isaac poprosi Dzieciaki,
by przeszły przez portal i sprowadziły
jego panią z powrotem. Cyborg zaprowa-
dzi grupę do gospodarstwa Leny. Dobrze
zna okolicę i droga minie bezpiecznie.
Jeśli macie naprawdę mało czasu, Dzie-
ciaki mogą znaleźć w domu naukowczyni
kartkę z instrukcją zamknięcia porta-
lu – jednak takie rozwiązanie sprawi,
że  Lena zostanie uwięziona w czasach
prehistorycznych.
i słuch. Dzieciakom kręci się w głowach, a po chwili
robi im się niedobrze.
W lesie widać ścieżkę, którą zrobiła Lena, wyko-
rzystując robota wyposażonego w maczety zamiast
rąk. Przyroda już przypuściła kontratak i  droga
powoli zarasta. Ścieżka wiedzie przez niesamowitą
krainę pełną dziwnych stworzeń.
Lena rozbiła obóz na brzegu jeziora, które roz-
ciąga się aż po nieboskłon. W wodzie roi się od
wielkich krokodyli i innych dziwnych, prehisto-
rycznych zwierząt wodnych. Po niebie krążą pte-
rozaury. Obóz Leny znajduje się na wysokim jak
wieżowiec drzewie, dwadzieścia metrów nad zie-
mią. W domku na drzewie Dzieciaki znajdą łóżko,
trochę skrzyń, rozmaity sprzęt potrzebny do prze-
trwania w dżungli, resztki kompletnie zepsutego
robota i dwa sztucery. W torbie schowano trzy jaja
dinozaurów. Lena leży na łóżku. Śpi, ale obudzi się,
gdy ktoś się do niej odezwie.
Uczona zaraziła się prehistorycznym wirusem
i ma wysoką gorączkę oraz rozległą wysypkę. Ro-
bot-pomocnik zaniósł ją do łóżka w domku na
drzewie i czekał, aż Lena wyzdrowieje. Podczas gdy
Lena zmagała się we śnie z gorączką, wielki ptero-
zaur zbudował na dachu domku gniazdo z gałęzi
i złożył w nim jaja. Zauważył poruszającego się po
domku robota, uznał go za intruza i rozbił dziobem
w drobny mak.
171
ROZDZIAŁ 12
TARAPATY
Pterozaur siedzi na dachu domku na drzewie. Za-
atakuje każdego, kto za bardzo się zbliży. Gad może
przez drzwi sięgnąć dziobem nawet kilka metrów
w głąb chatki, ale nie jest w stanie chwycić leżą-
cej na łóżku Leny. Dzieciaki muszą wywabić lub
przegonić pterozaura, co da im czas na uratowanie
naukowczyni. Mogą też spróbować się przekraść.
To wyzwanie rozpatruje się jako Nadzwyczajne Ta-
rapaty (strona 84) o Poziomie zagrożenia równym
trzykrotnej liczbie Dzieciaków. Jeśli Dzieciaki nie
poradzą sobie z Tarapatami, zostaną przepędzone:
muszą zostawić Lenę w prehistorii i uciekać przez
bramę czasu.
Jeśli jednak uda im się przemówić do Leny,
kobieta budzi się i prosi, by zabrać ją do domu.
Odmawia ujawnienia kodu potrzebnego do wyłą-
czenia bramy czasu – zrobi to dopiero, gdy będzie
na Adelsö. Gdy Dzieciaki wrócą do gospodarstwa
Leny, tyranozaur mógł już sobie pójść albo wciąż
czyha w pobliżu – to kolejne Tarapaty, z którymi
trzeba sobie poradzić. Jeśli Lena wróci z Dziecia-
kami przez bramę czasu, natychmiast się spakuje
i  zniknie, ostrzegając Dzieciaki, by lepiej nikomu
nie mówiły, co zaszło na Adelsö.
Po zamknięciu bramy czasu Dzieciaki znajdu-
ją jakiś sposób na opuszczenie wyspy i powrót do
domów. Gracze mogą wymyślić, co się wydarzyło,
a gra przechodzi do Następstw.
172
NASTĘPSTWA
Chorobę Leny można z łatwością wyleczyć lekami
przeciwwirusowymi. Jeśli Dzieciaki zamkną bramę
bez pomocy Leny, kobieta w końcu poczuje się na
tyle dobrze, by skorzystać ze swej przenośnej ma-
szyny czasu i wrócić do domu. W takim przypadku
Dzieciaki usłyszą wieści o naukowczyni Lenie The-
lin, uratowanej z Adelsö.
Pomimo chaosu, jaki na wyspie spowodowały
dinozaury, dorośli nie uwierzą w opowieści Dzie-
ciaków. Jaszczury, które przeszły przez bramę cza-
su, w końcu umrą z zimna, a ich truchła przykryje
śnieg lub zatoną w głębinach jeziora Melar [jeziora
Mead] [mokradłach Bagna Jacka]. Wichry zimy za-
trą ślady przedpotopowych gości, a winę za szkody
spowodowane przez dinozaury dorośli zrzucą na
niedźwiedzie lub inne duże zwierzęta.
EPILOG
Każdy Dzieciak powinien otrzymać teraz scenę
z Życia codziennego, z Tarapatami lub bez. Gracze
mogą wybrać sobie sceny lub poprosić Mistrzy-
nię Gry o zainicjowanie ich. Jeśli grupie zostało
niewiele czasu, każdy z uczestników może w kilku
zdaniach opisać sytuację z Życia codziennego swo-
jej postaci.

ZMIANY
Razem z graczami przenalizujcie ich karty postaci
i pomyślcie, czy Tajemnica w jakiś sposób zmieniła
Dzieciaki. Jeśli gracze chcą, mogą zmienić Proble-
my, Wyjątkowe Przedmioty, Dumy i Relacje swoich
Dzieciaków. Przeczytaj na głos pytania dotyczące
Doświadczenia (strona 102). Pamiętaj, że za każdą
pozytywną odpowiedź każdy Dzieciak dostaje 1 PD.
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI
I STWORZENIA
Poniższa część scenariusza dokładniej opisuje naj-
ważniejszych BN-ów, których Dzieciaki mogą spo-
tkać w trakcie tej Tajemnicy.
NASTOLATKI
„Uważaj albo wbiję ci tę igłę w policzek”.
Mara, Mackan i Taggen [Mara, Muffin i Spike] [Mir-
ka, Grzesiek i Alicja] to troje nastolatków z dysfunk-
cyjnych rodzin. Połączyły ich brak zaufania do do-
rosłych, poczucie wyobcowania oraz żądza buntu.
Niedawno nawiązali znajomość z grupą starych
punków w Sztokholmie [Las Vegas] [Warszawie].
Zamierzają opuścić wyspy i założyć zespół. Jed-
KREDY
BESTIE Z OKRESU
nak potrzebują do tego pieniędzy z nagrody za
odnalezienie Goldie. Nastolatki są głośne, klną jak
szewcy i siłą zmuszają innych do posłuszeństwa.
Nikogo ani niczego nie szanują – poza wiążącą ich
przyjaźnią. Cała trójka pali papierosy i blanty. Przy-
wieźli też ze sobą kilka butelek alkoholu. Żadne nie
ma wystarczająco ciepłego odzienia ani sprzętu
do obozowania w dziczy.
Mara to rosła szesnastolatka z kolczykami w róż-
nych częściach ciała. Ma różowo-czarne włosy.
Urodziła się w Serbii [Meksyku] [Bułgarii] i nauczyła
przyjaciół przeklinać po serbsku [hiszpańsku] [buł-
garsku]. Jest głośna, nigdy nie przestaje gadać. To
przywódczyni grupy. Mackan [Muffin] [Grzesiek] to
piętnastolatek z zielonym irokezem, czarną kurtką ze
skóry i poznaczonymi poparzeniami ramionami. Jest
cichy i często popada w stany depresyjne, co ob-
jawia się skłonnościami do krzywdzenia siebie i in-
nych. Taggen [Spike] [Alicja] to szesnastolatka z krót-
kimi blond włosami, ubrana w długi, czarny skórzany
płaszcz. Za dużo pije. Ma przenikliwy głos i zawsze
potrafi znaleźć słabe punkty innych ludzi, a następ-
nie nadać ofiarom „odpowiednie” przydomki.
173
ROZDZIAŁ 12

BIRGITTA NYLANDER [DOROTHY GREENE]

[TERESA KOTOWSKA]

„Aloha, Dzieciaki!”

Birgitta Nylander i jej mąż mieszkali nad jeziorem

Melar przez całe życie. Od czasów młodości kilka-
krotnie odwiedzili Hawaje i zawsze marzyli, by się
tam przeprowadzić, ale nigdy nie zrealizowali tych
marzeń. Zamieszkali na Adelsö [w pobliżu Red Mo-
untain] [w Starym Rembertowie] i próbowali stwo-
rzyć własne małe Hawaje w Szwecji. Mąż Birgitty
zmarł kilka lat temu, a kobieta jest bardzo chora
– porusza się na wózku inwalidzkim. Mimo to pozo-
staje optymistką. Birgitta to gadatliwa, silna kobie-
ta, która mówi, co myśli, i nie boi się niczego – na-
wet dinozaurów. Jej psy ją kochają, a ona kocha
je – i Hawaje. Birgitta kocha również dzieci, ale nie
ma własnych. Postara się zaopiekować Dzieciaka-
mi najlepiej, jak potrafi.
Birgitta to siedemdziesięciolatka na wózku in-
walidzkim. Ubiera się kolorowo, a na czoło wsunę-
ła różowe okulary przeciwsłoneczne. Na szyi ma
girlandę z plastikowych kwiatów.

174
 KREDY
BESTIE Z OKRESU
LENA THELIN [DIANE PETERSEN]
[DOROTA JELENIEWSKA]

„Idźcie pierwsi. Nie jesteście w stanie pojąć, jak wiel-

ką stratę poniesie ludzkość, jeśli zjedzą mnie te bez-
mózgie jaszczurki”.

Lena poświęciła życie nauce, ale jest święcie prze-

konana, że nie cieszy się takim uznaniem, na jakie
zasługuje. Od kiedy została wyrzucona z Pętli, staje
się coraz bardziej zgorzkniała i pielęgnuje niena-
wiść w sercu. Pragnie zemsty bez względu na cenę,
a przy okazji chce też udowodnić, że jest lepsza od
dawnych szefów. Uczona jest bardzo samotna i nie
rozumie, dlaczego wszyscy ją odrzucają. Przez ja-
kiś czas dobrze się czuła w towarzystwie swojego
robota, Isaaka, ale teraz uważa, że maszyna jej nie
lubi i ją wykorzystuje. Lena sądzi, że młodzi ludzie
głównie plączą się pod nogami. Powinni zacho-
wywać się grzecznie i cicho, najlepiej gdzieś da-
leko od niej. Oczekuje, że inni będą robić, co im
każe. Wścieka się, jeśli ktoś jej odmawia. Głośno
wychwala swoje osiągnięcia. Często bywa sarka-
styczna i lubi naśmiewać się z ludzi oraz wytykać
im ich błędy oraz ułomności.
To kobieta w średnim wieku, z kręconymi blond
włosami i o przenikliwym spojrzeniu. Ubrana jest
w strój outdoorowy w kolorze khaki, cały czas nosi
też przypinkę z symbolem Yin i Yang. Pod łóżkiem
w domku na drzewie ukryła miniaturową wersję
maszyny czasu: melodykę podpiętą do kalkulato-
ra, który taśmą klejącą przyczepiła do latarki. Jeśli
zostanie sama w okresie kredy, za pomocą tego
urządzenia zdoła wrócić do domu.
DINOZAURY
Stworzenia na Adelsö [w okolicach Red Mountain]
[w Lesie Rembertowskim] pochodzą z okresu kredy.
Są wśród nich także owady i ssaki. Gady to głów-
nie roślinożerne triceratopsy, rybożerne i latające
pterozaury, ale do naszych czasów przedostało się
także kilka drapieżników, takich jak welociraptory
i jeden tyranozaur. Wszystkie dorosłe dinozaury
mają wyjątkową cechę dzika bestia 3, co oznacza,
że pokonanie ich wymaga wyrzucenia trzech szó-
stek. Welociraptory mają także wyjątkową cechę
szybki jak błyskawica 3, przez co bardzo trudno jest
im uciec.
Jeśli Dzieciaki spróbują walczyć z welocirap-
torami, będą potrzebować jakiegoś Przedmiotu,
na przykład broni palnej, samochodu lub akumu-
latora z odsłoniętymi przewodami, które porażą
dinozaury prądem. Bez względu na posiadane
przedmioty, Dzieciaki nie są w stanie pokonać ty-
ranozaura w walce.
Choć umiejętności takie jak empatia, pojmowanie
i  urok pozwalają na oswojenie dinozaura, zajmuje
to miesiące i nie jest możliwe w trakcie tej Tajemnicy.

175
 13
ROZDZIAŁ

SEDNO TAJEMNICY 177

WIOSNA NAD JEZIOREM MELAR 179
WIOSNA W BOULDER CITY 179
WIOSNA W REMBERTOWIE 180
DZIECIAKI WKRACZAJĄ NA SCENĘ 180
POJAWIA SIĘ TAJEMNICA 180
ODMIENIEC 182
ŚLEDZTWO – CZĘŚĆ PIERWSZA 182
MIEJSCE NR 1:
GOSPODARSTWO LENY 183
MIEJSCE NR 2: POSTERUNEK POLICJI
W STENHAMRZE 186
MIEJSCE NR 3: MICROLEX 186
PUNKT ZWROTNY 188
ŚLEDZTWO – CZĘŚĆ DRUGA 188
MIEJSCE NR 4: ŁĄKA W HUSBY 190
MIEJSCE NR 5: SUPERMARKET
KONSUM W KUNGSBERDZE 191
FINAŁ 193
NASTĘPSTWA 194
EPILOG 194
ZMIANY 194
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI
I STWORZENIA 194

JA, WAGNER
Wszystkie elementy planu Leny wreszcie są na miejscu. Nad-
szedł czas na dramatyczny finał! Czy roboty mogą śnić, myśleć
i czuć? Czy mogą skrzywdzić ludzi? Dzieciaki znajdą odpowie-
dzi na te pytania w czasie ostatniej Tajemnicy z cyklu Cztery
pory szalonej nauki.
Ja, Wagner to Tajemnica, która powinna zająć gra-
czom dwie-trzy sesje. Należy ją wykorzystać jako
czwartą i ostatnią część kampanii Cztery pory
szalonej nauki. Jeśli rozgrywasz tę przygodę jako
osobny scenariusz, musisz wymyślić, dlaczego Lena
Thelin [Diane Petersen] [Dorota Jeleniewska] po-
strzega Dzieciaki jako swych głównych wrogów.
Przykładowo: to przez Dzieciaki Lena straciła pracę
w Pętli, bo odkryły coś, czego nie powinny.
Gracze otrzymują PD na koniec każdej sesji. Za-
leca się także, by mogły używać Dumy raz na sesję,
a nie raz na Tajemnicę.
SEDNO TAJEMNICY
Po wydarzeniach z Bestii z okresu kredy Lena doszła
do wniosku, że jej plan zawiódł z powodu Dzieciaków,
i uznała je za największą przeszkodę na drodze do do-
konania zemsty na Riksenergi. Przez całą resztę zimy
pracowała nad planem skonstruowania armii lojalnych
robotów, która ukarałaby mieszkańców wysp na jezio-
rze Melar [Boulder City] [Rembertowa] oraz Dzieciaki.
Używając fałszywego nazwiska „Mona Selin”
[Priscilla Andrews] [Barbara Szydłowska], Lena za-
trudniła się w firmie Microlex na Munsö [na przed-
mieściach Boulder City] [na obrzeżach Rembertowa].
177
ROZDZIAŁ 13
PIERŚCIENIE WAGNERA
Pierścienie Wagnera składają się z mi-
kroskopijnych robotów, które niczym
wirus mogą zarazić ludzi i maszyn y.
Technologia PW opiera się na DNA Leny
Thelin. Roboty najłatwiej zainfekować,
wczytując w nie „mikroboty” z dyskietek.
Oczywiście, ten sposób nie działa na
ludzi. Mikroboty wyglądają jak szary pył
i można je dodać do jedzenia, picia, tyto-
niu lub leków. Zarówno ludzie, jak i ro-
boty muszą co kilka dni otrzymywać świeżą
dawkę, inaczej wpływ PW osłabnie.
Zarażone roboty stają się samoświado-
me i zyskują zdolność sprzeciwiania się
rozkazom. Same podejmują decyzje, ale nie
przypominają w tych działaniach ludzi,
a raczej wielkie, ciche zwierzęta. Ponadto
budują więzi z innymi zarażonymi robotami.
Niektóre wytwarzają osobowość przypomina-
jącą charakter Leny Thelin. Jeśli zarażone
roboty potrafią mówić, witają się zwrotem
„Niech żyje Lena!”.
Zainfekowani ludzie zwykle zaczynają
zachowywać się jak naukowczyni, mają też
dostęp do wycinków jej pamięci. Stają się
narcystycznymi paranoikami, którzy nie
szanują władz. Niektórzy zyskują specjal-
ne moce, na przykład potrafią kontrolować
siły magnetyzmu, elektryczność albo stają
się nadludzko silni.
Dzięki nadajnikowi na statku Nibelung
wszystkie zarażone maszyny i ludzie mogą
porozumiewać się ze sobą i z robotem Wa-
gnerem. Wagner potrafi się komunikować za
pomocą wiadomości lub obrazów. Nie jest to
kontrola umysłu – osoba otrzymująca komu-
nikat decyduje, jak odniesie się do wia-
domości. Jednak trzeba pamiętać, że Wagner
jest zdolnym manipulatorem i oszustem.
Microlex jest poddostawcą Pętli – produkuje płytki
obwodów drukowanych dla robotów. Lena wyko-
rzystała dostępne w firmie wyposażenie, by wyna-
leźć nowy rodzaj miniaturowych robotów: małych
jak wirusy i opartych na jej własnym DNA.
Mikrobotami można zainfekować roboty nor-
malnej wielkości, które stają się do pewnego stopnia
samoświadome oraz posłuszne Lenie. W swoim go-
spodarstwie naukowczyni zbudowała także nadaj-
nik, który pozwala jej komunikować się ze wszyst-
kimi zarażonymi robotami. W okresie świąt Bożego
178
Narodzenia Lena odkryła piękno opery Ryszarda
Wagnera Pierścień Nibelunga i nazwała swój nowy
wynalazek „Pierścieniami Wagnera” – w skrócie PW.
Doszła także do wniosku, że jej osobisty robotycz-
ny służący Isaac spiskował przeciw niej, by zająć jej
miejsce. Ukarała go ciężkimi pracami na podwórzu,
a sama zbudowała nowego służącego, cyborga o imie-
niu Wagner. Na czarnym rynku kupiła zaawansowaną
wersję SI, dzięki której nowy robot ma prawie ludz-
ką inteligencję. Wagner był pierwszą ofiarą PW. Ten
z początku lojalny sługa pod wpływem Pierścieni zy-
skał dostęp do wspomnień swojej stwórczyni, a jego
charakter zaczął bardziej przypominać osobowość
Leny, w wyniku czego Wagner stał się paranoiczny
i zapatrzony w siebie. Co gorsza, zyskał przekona-
nie, że to on, a nie naukowczyni, jest prawdziwym
geniuszem. Zamordował Lenę, by przejąć kontrolę
nad produkcją PW, a następnie obwołał się wodzem
robotów. Isaac był świadkiem tych wydarzeń. Starał
się uratować Lenę, ale zawiódł. Udało mu się jednak
nagrać morderstwo na filmie, a potem uciec do lasu.
Wagner nadał robotom będącym pod wpływem
PW „wolne imiona”, inspirowane operami Wagne-
ra i mitologią skandynawską. Następnie obwieścił,
że Lena udała się do Walhalli, czyli opisanego w mi-
tologii nordyckiej pałacu poległych, gdzie oczekuje
przybycia robotów. Większość z tych maszyn nie
potrafi myśleć abstrakcyjnie, a tym bardziej uformo-
wać podstaw jakiejkolwiek wiary religijnej. To wciąż
bardziej maszyny niż żywe, myślące stworzenia.
Zbuntowany cyborg opuścił gospodarstwo
Leny i przeniósł do opuszczonej stoczni na Göhol-
men, na północ od Svartsjölandet [Black Rock Po-
int] [na wschodnim skraju poligonu]. Znalazł tam
wrak ogromnego frachtowca Gaussa o nazwie Ni-
belung, co odczytał jako znak. Obecnie jego roboty
przywracają okręt do stanu używalności. Zamie-
rzają udać się na jego pokładzie do Walhalli.
Razem z PW, Wagner zaabsorbował nienawiść,
jaką Lena czuła wobec mieszkańców wysp na jeziorze
Melar. Odkrył też coś, czego uczona nie wiedziała:
ludzie też mogą się zarazić mikrobotami. Wagner za-
mierza więc rozprzestrzenić PW na wyspach i zebrać
zarażonych na Nibelungu, gdzie będą służyć robo-
tom. Prawie udało mu się uwierzyć w swoje własne
kłamstwo, że Lena czeka na roboty w Walhalli.
Wagner przejął od stwórczyni także przekonanie,
że musi zneutralizować albo nawet zabić Dzieciaki,
bo inaczej pokrzyżują mu plany. Dostarczył miesz-
kającemu w okolicy nastolatkowi tytoń zarażony
PW, tworząc w ten sposób lojalnego sługę i szpiega,
który w odpowiednim momencie zaatakuje Dziecia-
ki. Ta osoba w tekście nazywana jest Odmieńcem.
 JA, WAGNER
Fabryka ELDGARNSÖ
LAGNÖ w Dävensö Nästfjärden
Björkfjärden Göholmen Skarnholmen
Stocznia Löftet
Löten Vendeludd
Lunda Vän
tho

No
lme
Supermarket n

rd
BRAMA 2D-3B

is
w Kungsberdze Ilända Vä

ka
nt
Sätra Kungsberga ho
lm
Ölsta

Gob
sv

S
Bona BRAMA ik
en

i
WSCHODNIA 5C

V
REAKTOR W BONIE BRAMA 3C-4F Stavsborg
Sv

A
Wäsby
in

Wieże chłodzące HILLESHÖG

su

R
Dalby M FÄRENTUNA
A

Potok
nd

T
Tofta Sätuna
et
D

S
Gospodarstwo
E

N
Leny

J
L

Lå

Ö
S

Stenby

ng
S Ö

L
Ö

ta
Łąka w Husby Sånga-Säby

A
Lundkulla

rm

N D
Hovgårdsfjärden en Torslunda

E T
Microlex
BRAMA POŁUDNIOWA STENHAMRA
5D Posterunek policji

WIOSNA NAD JEZIORZEM Rolnicy zbierają chrust na ogniska, które tradycyj-

MELAR nie pali się na koniec kwietnia w ramach obchodów

Zima wreszcie się skończyła i nad jezioro Melar wróci-
ły dłuższe dni. W szkole w czasie przerw dziewczynki
skaczą przez skakanki pomiędzy kałużami, a chłopcy
grają w hokeja na trawie. W szkolnych ławach wre
praca. Jeszcze wiele trzeba się nauczyć, zanim będzie
można zacząć marzyć o promocji do następnej klasy.
W przydrożnych rowach rośnie podbiał, a w la-
sach ziemię pokrywają zawilce. Wczesnym ran-
kiem ćwierkające ptaki budują gniazda w koronach
drzew. Jelenie i lisy przygotowują się do narodzin
młodych, a w promieniach słońca tańczą pierwsze
motyle cytrynki. Rodzice wyciągają z garaży i piw-
nic meble ogrodowe, myśląc już o wakacjach. Jed-
nak do lata jeszcze wiele tygodni – zimne wichry
i gwałtowne burze z piorunami raz po raz przery-
wają krótkie wyjścia na dwór.
Nocy Walpurgii – święta związanego z ochroną przed
wiedźmami. Rodziny wspólnie idą oglądać te pokazy.
W powietrzu czuć życie i nadzieję. Byle do lata!
[WIOSNA W BOULDER CITY]
Wiosna to najlepsza pora roku w Boulder City. Można
rzucić w kąt bluzę z kapturem i znów chodzić w szortach.
Prawie nigdy nie pada, więc nie ma powodu, by siedzieć
w domu. Letnie upały wciąż są daleko – palące promienie
słońca to groźba czająca się gdzieś za horyzontem.
Jakby chcąc potwierdzić tę wszechogarniającą cu-
downość, przez miasto przewalają się tłumy turystów ko-
rzystających z wiosennej przerwy w nauce. Zwykle udają
się nad jezioro lub dalej, do Las Vegas. W ciągu tych kilku
tygodni populacja miasta rośnie prawie dwukrotnie, a na
zazwyczaj pustych ulicach kwitnie życie.

179
ROZDZIAŁ 13
[WIOSNA W REMBERTOWIE]
Dzień Wagarowicza, Wielkanoc, 1 Maja. Wiosna to
niekończące się pasmo idealnych okazji, by opuścić
lekcje. Do tego jeszcze prima aprilis! Wokół czuć
budzącą się do życia naturę, ciepłe dni przeplata-
ją się z pochmurnymi, słońce często spotyka się
z deszczem. Dla Dzieciaków to doskonały moment
na odkurzenie rowerów, na zimę odstawionych do
piwnic, skrytek i schowków.
To także moment, w którym na ulicach poja-
wia się więcej żołnierzy, planujących nowe ćwicze-
nia i manewry, a w sklepach można dostać botwi-
nę oraz inne nowalijki. Zapach świeżych warzyw
i pierwszych owoców roznosi się po wielu domach,
a wraz z nim nadzieja na lepsze jutro.
DZIECIAKI WKRACZAJĄ
NA SCENĘ
Stwórz dla każdego Dzieciaka scenę z Życia co-
dziennego, z Tarapatami lub bez. Już w tych scenach
spróbuj rozpocząć Odliczanie związane z Odmień-
cem, dzięki czemu Dzieciaki zauważą, że ten BN jest
inny niż pozostali.
POJAWIA SIĘ TAJEMNICA
Dzieciaki słyszą, jak jakiś nastolatek – na przykład
starszy brat albo ktoś na podwórku szkolnym – szep-
Gospodarstwo
Leny
Pojawia się
Tajemnica
Posterunek
policji
180
tem mówi, że w strumyku na południe od Hilleshög
[Zapory Hoovera] [na wschód od poligonu] znalezio-
no ciało. Według plotki jest to zbiegła więźniarka.
Nikt nie wie, jak zginęła; być może zabiła ją inna
osadzona, która wciąż gdzieś się ukrywa? Dzieciaki
powinny udać się na poszukiwania trupa. Jeśli nie za-
reagują na pogłoskę, przypomnij im o Motywacjach.
Na południe od Hilleshög znajduje się strumyk,
który płynie na wschód i wpada do jeziora Melar
[rzeki Colorado] [Bagna Jacka]. Jeśli Dzieciaki pój-
dą wzdłuż tego potoku, po około 500 metrach trafią
do miejsca, gdzie potok wylał, tworząc obszar pełen
błota, szuwarów, owadów i przewalonych drzew.
Aby znaleźć zanurzone w błocie ciało, Dzieciaki
muszą wykonać udany rzut na śledztwo. Jeśli rzut się
nie uda, jakieś nastolatki znajdą zwłoki przed nimi.
Początkowo nie zechcą się podzielić swoimi od-
kryciami z Dzieciakami, ale ich nastawienie da się
zmienić udanym rzutem na urok.
Kobieta nie żyje od kilku dni, a jej ciało zasiedli-
ły owady i robaki. Gdy Dzieciaki przyjrzą się bliżej,
od razu zauważą, że jest to Lena Thelin [Diane Pe-
tersen] [Dorota Jeleniewska]. Lena ma na sobie bia-
ły fartuch laboratoryjny ze znaczkiem Yin i Yang
przypiętym do mankietu. W jednej z kieszeni jest
portfel z kartą identyfikacyjną z firmy Microlex.
Zdjęcie przedstawia Lenę, ale dokument wystawio-
no na „Monę Selin” [Priscillę Andrews] [Barbarę
Szydłowską]. Znajduje się na nim także adres go-
spodarstwa Leny na Adelsö.
Microlex
 JA, WAGNER
Roc
ck t
k
Stocznia
Bla Poin

Gospodarstwo
Diane Petersen

Lakeshore Rd
Zatoka Castle
Boulder Reef

Port SENTINEL
w Boulder (WYSPA)
Pyramid
BRAMA DELTA Wodociągi (wyspa)
Południowej Nevady Boulder BIG BOULDER
Beach (WYSPA)
LITTLE BOULDER
Seven Pole Kempingowe (WYSPA)

Dry Falls Boulder

Pr me
Lak

He
ROCK

do
z nw
esh

(WYSPA)
Góry

y
dek

s ay
ore

ra
t

ya
River ylą

a a

wa
Prz Horn

ń
Rd

en

lo
REAKTOR GŁÓWNY Marina

m
He

Co
na
BRAMA ECHO Wieże

ia
Śc

ka
chłodzące BRAMA FOXTROT

ze
R
BRAMA BRAVO
Z A P O R A H O O V E R A
Red Mount

93
y 93 Hoover Dam
Hw
n Lodge
ain Rd

n si

ntai
Przełęcz t Ba
Hemenwaya Grea
Mou
Red Walmart OŚRODEK
DART
w Hemenway
Ca

y
ny

Hw
on

sin 93
Ba
Rd

t
ea
Gr
Posterunek policji
Rze

Wyschnięty potok
ka

B O U L D E R C I T Y
Co
lo
ra

Microlex
do

Supermarket
w Kungsberdze

Punkt FINAŁ
zwrotny

Łąka
w Husby

181
ROZDZIAŁ 13
Po udanym rzucie na śledztwo Dzieciaki zauważą
w czole Leny niewielki otworek. Dziura przechodzi
na wylot przez głowę. Na zwłokach nie widać żad-
nych innych oznak przemocy. Dzieciaki spostrzegą
także, że ciało zostało przywleczone do bagniska.
Kolejny udany rzut na śledztwo pozwoli Dziecia-
kom odkryć wygnieciony w roślinności ślad, któ-
rym ciągnięto zwłoki. Kończy się jakieś 50 metrów
na południe od potoku.
Bez względu na to, czy Dzieciaki powiadomią
kogoś o znalezisku, czy nie, policja odnajdzie ciało
następnego dnia. Prasa doniesie, że na południe od
Hilleshög znaleziono martwą kobietę. Dziennikarze
zauważą też, że policja unika odpowiedzi na pytania
o przyczynę zgonu. Śledztwo prowadzi detektyw Ing-
-Marie Blankäng [Karen Richards] [­Bożena Wiatyk]
z komisariatu w Stenhamrze [ ­Boulder City] [Rem-
bertowie]. Dzieciaki mogą usłyszeć te informacje
w radiu albo np. jakiś dorosły przeczyta je na głos.
ODLICZANIE ODWETOWE DLA ODMIEŃCA
PRZED PUNKTEM ZWROTNYM
1. Odm ieniec podąża za Dzieciakami,
naśmiewa się z nich, próbuje je
skrzywdzić i rozsiewa fałszy we po-
głoski na ich temat.
2. Dzieciaki widzą przez przypadek po-
kaz niezwykłych zdolności Odmieńca.
Mogą zauważyć, jak korzysta z mocy
magnetyzmu lub nadlud zkiej siły,
gdy sądzi, że nikt go nie widzi.
3. Odm ieniec szpieg uje dzieciaki
i  o  wszystkim melduje Wagnerowi
za pomocą nadajnika. Gdy rozmawia
z robotem, patrzy pustym wzrokiem
przed siebie.
ODLICZANIE ODWETOWE DLA ODMIEŃCA
PO PUNKCIE ZWROTNYM
1. Odm ieniec niszczy lub uszkad za rze-
czy, na których zależy Dzieciakom.
2. Odm ieniec próbuje pojmać i uwięzić
Dzieciaki.
3. Odm ieniec oraz jego gang ataku-
ją Dzieciaki kijami i kamieniami
– próbują je zabić.
182
ODMIENIEC
Wagner zaraził mieszkającego niedaleko nastolatka
mikrobotami PW. Ta osoba szpieguje Dzieciaki i nie
zawaha się ich zaatakować, jeśli zaistnieje ryzyko,
że pokrzyżują plany robota. Odmieńcem może być
starszy brat lub siostra, kuzyn, który własnie przy-
jechał w odwiedziny, a nawet Majsan ze scenariusza
Wakacje i mordercze ptaki.
PW sprawia, że Odmieniec postrzega Dzieciaki
jako wredne, rozwydrzone bachory, które wściu-
biają nos w nie swoje sprawy i którym trzeba dać
nauczkę. Co więcej, Odmieniec zaczyna czuć nie-
chęć do przedstawicieli wszelkiego rodzaju władzy,
na przykład rodziców czy nauczycieli. Nienawidzi
mieszkańców wysp na jeziorze Melar [Boulder City]
[Rembertowa] i z oburzeniem rozprawia o wyzysku
robotów przez ludzi.
Odmieniec dowodzi grupą czterech lub pięciu
rówieśników i regularnie poddaje ich działaniu
PW. Podwładni mogą być nowymi przybyszami,
starszym rodzeństwem lub kolegami i koleżankami
z klasy Dzieciaków.
Dzięki Pierścieniom Wagnera Odmieniec zyskał
moce, które wydają się być nadprzyrodzone. Może
kontrolować i tworzyć pola magnetyczne, a także
manipulować przedmiotami. Jest nadludzko silny,
potrafi też niezwykle daleko i wysoko skakać. Po-
siada również zdolność wyczuwania różnych rzeczy
umysłem. Odmieniec ma wyjątkową cechę nadludz-
kie moce 2, co oznacza, że bez względu na używane
umiejętności, Dzieciaki potrzebują dwóch sukcesów,
by go pokonać. Jego podwładni są zwykłymi ludźmi.
Ludzcy służący Wagnera, Hugin i Munin, raz
na tydzień dostarczają Odmieńcowi i jego bandzie
tytoń zarażony PW. Jeśli Dzieciaki będą śledzić
Odmieńca, odkryją, że spotkania te odbywają się
w opuszczonym domku na drzewie, który być może
Dzieciaki zbudowały razem z Odmieńcem kilka lat
wcześniej. Jeśli Dzieciaki sprawią, że sługa Wagne-
ra przestanie palić wymieszany z PW tytoń, efekty
wpływu mikrobotów znikną po kilku dniach.
Działania Odmieńca zależą od dwóch Odli-
czań. Jedno rozpatruje się przed Punktem zwrot-
nym (patrz dalej), a drugie po nim.
ŚLEDZTWO
– CZĘŚĆ PIERWSZA
Akcja Tajemnicy rozgrywa się na całym obszarze wysp
na jeziorze Melar [Boulder City] [Rembertowa i oko-
lic]. Gdy Dzieciaki muszą dostać się na inną wyspę,
znalezienie łodzi lub innego środka transportu może
 JA, WAGNER
w
aleja Sztandaró

Nibelung
AKADEMIA
Łąka
SZTUKI przy poligonie
Potok
WOJENNEJ

Kino
wojskowe
Bagno
Basen Jacka
Microlex

S U L E J Ó W E K
Studnia
Szkoła życzeń
Gospodarstwo
podstawowa
IT
INW
Posterunek milicji Doroty
Jeleniewskiej
Społem
w Sulejówku

być Tarapatami, ale możesz też po prostu zainicjować

kolejną scenę i założyć, że Dzieciaki jakoś sobie pora-
dziły. Pamiętaj, by mieszać ze sobą sceny ze Śledztwa, BEZMYŚLNE MASZYNY
Życia codziennego i Odliczania dla Odmieńca.
Roboty prawie nigdy nie posiad ają
Sztucznej Inteligencji, co oznacza,
MIEJSCE NR 1: że  bliżej im do urządzeń mechanicz-
nych niż żywych stworzeń. Jednak w tej
GOSPODARSTWO LENY Tajemnicy możesz sprawić, że Dzieciaki
zaczną wątpić w ten podział – maszy-
Lena mieszkała w zaniedbanym gospodarstwie
ny mogą zdawać się rozumieć więcej,
po zachodniej stronie Adelsö [na północ od Red
niż się powszechnie uznaje. Na przy-
­Mountain] [pod Sulejówkiem]. Gospodarstwo
kład: jakiś robot spojrzy na Dzieciaki
składa się z kilku stodół oraz piętrowego budynku
w dziw ny sposób albo przestanie praco-
mieszkalnego. Podwórze zasłane jest zardzewiały-
wać, gdy będą obok przechodzić. Roboty
mi maszynami i robotami. Ptaki, myszy oraz inne
są rzadkie, ale gdy Dzieciaki jakiegoś
zwierzęta zamieszkują każdy kąt. Na dachu jednej
zobaczą, postaraj się, by zakwestiono-
ze stodół znajdują się pozostałości nadajnika, który
wały to, co o nich wiedzą. Może jednak
Lena wykorzystywała do komunikacji z robotami
roboty nie są bezmyślnymi maszynami?
zarażonymi PW. Wagner zniszczył to urządzenie
i osoby nieobeznane z tajnikami działania Pierście-
ni nie są w stanie go naprawić.

183
ROZDZIAŁ 13
Drzwi domu są otwarte. Gdzieś ze środka słychać włą-
czoną na cały regulator operę. Na kuchennym stole stoi
talerz z niedokończonym spaghetti bolognese, a obok
leży otwarta książka Stephena Hawkinga i  George’a
Ellisa, zatytułowana Wieloskalowa struktura czaso-
przestrzeni. Stearyna z  dwóch zupełnie wypalonych
świeczek utworzyła na blacie zaschniętą kałużę.
W dużym pokoju automatyczny gramofon usta-
wiony na maksymalną głośność bez przerwy odtwa-
rza operę Wagnera Pierścień Nibelunga. Na stole
i kanapach leży około dwudziestu książek w różnych
językach, wszystkie o twórczości tego kompozytora.
Książki pełne są podkreśleń i notatek. Wygląda
na to, że studiująca je osoba była bardzo zaintereso-
wana tym, jak bogowie mogą przyjść na świat pod
ludzką postacią. Jedna z notatek brzmi: „Czy jestem
bogiem?”. Na ścianie dużego pokoju ktoś ręcznie
wypisał czarnym atramentem ciąg zer i jedynek. Cy-
fry są bardzo dokładnie pogrupowane:
Przy stoliku kawowym leży plastikowa teczka z dużą ilo-
ścią dokumentów dotyczących Dzieciaków: ich fotogra-
fie, informacje na temat ich życia, a nawet kilka fotokopii
ich szkolnych wypracowań. Są tam rysunki ich domów
oraz imiona i nazwiska członków ich rodzin, krewnych
oraz przyjaciół, a także inne informacje o nich.
184
TARAPATY
W Gospodarstwie Leny Dzieciakom nie grożą żad-
ne oczywiste Tarapaty, ale ktoś kątem oka zauważy
niewielki cień przemykający w którejś stodole. Po
zbadaniu sprawy i udanych rzutach na skradanie się
lub ruch okaże się, że to kotka Leny, Asimov. Jest
w kiepskim stanie, głodna i boi się obcych.
WSKAZÓWKI
Jeśli Dzieciakom uda się rzut na śledztwo, zauwa-
żą, że  meble w kuchni zostały poprzestawiane.
Ktoś próbował tu posprzątać po brutalnej walce.
W śmietniku na tyłach domu można znaleźć dużo
zakrwawionego papieru i puste pojemniki po środ-
kach do czyszczenia. Jeśli Dzieciaki odwiedziły już
kiedyś ten dom, zauważą, że  na ścianach brakuje
kilku oprawionych fotografii Leny.
Jeśli przeszukają piętro i wykonają udany rzut
na śledztwo, znajdą niewielki dyktafon, ukryty
przez Lenę w łazience, obok soli kąpielowych i gu-
mowej kaczuszki, na której naukowczyni naryso-
wała czarnym flamastrem naszyjnik. Na metce
zabawki widnieje jej imię: Nobel. W dyktafonie
znajduje się kaseta z nagraniem wynurzeń Leny,
które zrobiła w czasie długiej kąpieli.
 JA, WAGNER
Ciąg zer i jedynek na rozkaz Wagnera napisały na ścia- „Już dobrze, Nobelku. Będziesz ze mną na
nie roboty pod kierownictwem Hugin i Munina. Cyfry podium, gdy otrzymam Wielką Nagrodę.
to kod binarny, a komunikat tłumaczy się na „Niech Gdy stanę przed kamerami i wreszcie do-
żyje Lena!”. Gracze mogą sami odkodować wiado- stanę szansę na powiedzenie prawdy o sobie
mość albo możesz im pozwolić rzucić na pojmowanie. i o tym, jak tutejsi mieszkańcy, mimo swej
kompletnej głupoty, zdołali zwrócić świat
przeciw mnie i ukryć jedynego prawdziwego
NAGR ANIE LENY geniusza naszych czasów...”
„Mój plan, który wypełnię krok po kroku, (Dźwięki całowania)
bez skrótów i z najwyższą starannością... „Czyli mnie, mój słodki Nobelku!”
Oczywiście, nie ponoszę winy za błędy, do „Ale najpierw muszę się zemścić na tych
których doszło poprzednio... O czym to ja?” Dzieciakach i usunąć je z drogi. Może użyję
(Kaszel) przeciw nim Pierścieni Wagnera? Przecież
„Pierwszy krok to wyeliminowanie tych żyją otoczone przez maszyny i roboty. Mu-
wścibskich Dzieciaków. Gdyby nie one, szę uderzyć, zanim zaczną coś podejrzewać.
mieszkańcy wysp na jeziorze Melar [Bo- A co potem, mój malutki Nobeleczku?”
ulder City] [Rembertowa], te tępe, endo- (Dźwięki intensywnego całowania)
gamiczne, pyszałkowate owce, już dawno „Potem wstąpię w niebiosa, niczym Freja
dostaliby to, na co zasługują. Jedyną prze- lub Odyn, kontrolując roboty – sprawię, że
szkodą na drodze do słodkiej zemsty były, ujrzą moje prawdziwe oblicze. Będę ich bo-
raz za razem, te przedwcześnie dojrzałe ma- giem, a oni ukarzą mych wrogów. Z armią
łolaty. Ale kiedy wreszcie je dopadnę...” robotów będę mogła...”
(Chlupot wody) (Pukanie do drzwi)

Gospodarstwo Leny 0 1 2 3 4 5 metry

0 5 metry
Weranda

PARTER
Niskie ogrodzenie

Kuchnia
Łazienka

Duży
pokój
Stodoła Dom
Stodoła

mieszkalny
Pralnia

Przedpokój
Dz

PIĘTRO
i
ur

Maszyny
a

i złom
Sypialnia
Niskie ogrodzenie

Łazienka
Stodoła

Stodoła Sypialnia

185
ROZDZIAŁ 13
„Proszę!”
(Słychać otwierające się drzwi i metaliczny
głos, który coś mówi z oddali)
„Tak, oczywiście, Isaaku, chcę śmietankę
do czekolady, jak zawsze!”
(Drzwi zamykają się)
„Udaje, że nie wie, jaką lubię czekoladę. Och,
drogi Nobelku, był czas, że ufałam temu ro-
botowi, ale Isaac bardzo mnie zawiódł. Jest
taki jak inni, chce mnie wykorzystać i wspiąć
się po moich plecach. Jestem pewna, że pew-
nego dnia spróbuje mnie otruć”.
(Cisza)
„Lepiej zakradnę się na dół i sprawdzę, czy
nie dodaje czegoś do kubka”.
(Dźwięk wyciąganego z wanny korka i spły-
wającej wody. Dyktafon zostaje wyłączony)
MIEJSCE NR 2:
POSTERUNEK POLICJI
W STENHAMRZE
Sprawę zwłok, które Dzieciaki znalazły w potoku,
prowadzi detektyw Ing-Marie Blankäng [Karen
­R ichards] [Bożena Wiatyk]. Ing-Marie jest szczegó-
łowo opisana na stronie 122, w rozdziale Kraina
Tajemnic. Policjantka dostała tę sprawę tylko dla-
tego, że kilku innych funkcjonariuszy jest na konfe-
rencji w Sztokholmie [Las Vegas] [Warszawie].
TARAPATY
Dzieciaki mogą skontaktować się z Ing-Marie, by
dowiedzieć się, co policja wie o morderstwie Leny
Thelin. Najpierw trzeba jednak ominąć siedzącego
na recepcji sierżanta, co wymaga rzutu na urok lub
skradanie się. Mogą też odwiedzić Ing-Marie w wy-
najmowanym przez nią domu, pełnym notatek i wy-
cinków prasowych na temat dziwnych stworzeń.
Jeśli w czasie rozmowy z Ing-Marie ktoś rzuci
na empatię, odkryje, że policjantka boi się zrobić co-
kolwiek, co dałoby szefowi pretekst do jej przenie-
sienia. Co więcej, po tym teście Dzieciaki zdadzą
sobie także sprawę, że kobieta wierzy w  zjawiska
nadprzyrodzone oraz teorie spiskowe. Jeśli Dzie-
ciaki opowiedzą jej o Lenie Thelin i swoich przy-
godach, a następnie wykonają udany rzut na urok,
Ing-Marie zgodzi się im pomóc.
Wagner zinfiltrował system bezpieczeństwa po-
sterunku, co oznacza, że kontroluje kamery: widzi
i słyszy wszystko, co Dzieciaki zrobią oraz powie-
dzą w tym budynku. Zasugeruj graczom, że ­czują
186
się obserwowani. Jeśli wykonają udany rzut na
śledztwo, zauważą, że kamery się za nimi obracają
i wydają się nagrywać wszystko, co mówią. Dzie-
ciak, który rozbierze system bezpieczeństwa na czę-
ści i wykona udany rzut na programowanie, odkry-
je, że przejęto nad nim kontrolę, a dane wysyłane są
do kogoś o pseudonimie W.
WSKAZÓWKI
Ing-Marie doszła do wniosku, że kobietę ze stru-
mienia zabił robot. Otwór przechodzi na wylot
przez całą głowę ofiary i został zrobiony elastycz-
nym „palcem”, długim na około metr, wykorzy-
stywanym przez niektóre roboty do manipulo-
wania obwodami maszyn, gdy przestrzeń jest
ograniczona. Palec ów jest tak twardy, że potrafi
przebić metal.
Ing-Marie znalazła ślady pojedynczego robota
z  ludzkimi stopami, który najwyraźniej zaciągnął
ciało do błota przy strumyku. Tropy wskazują, że cy-
borg był raczej niewielkich rozmiarów. Policjantka
jest przekonana, że to morderstwo zwiastuje rychły
bunt maszyn. Desperacko pragnie, by jej szef doniósł
o morderstwie odpowiednim służbom bezpieczeń-
stwa, ale przełożeni jej nie wierzą.
Ing-Marie domyśliła się, że identyfikator znale-
ziony wraz z ciałem był sfałszowany. Odkryła rów-
nież, iż fałszywe dane dotyczące fikcyjnej „Mony
Selin” są niezwykle dokładne i opisują całe życie
tej osoby. Ing-Marie będzie bardzo wdzięczna, jeśli
Dzieciaki ujawnią prawdziwe nazwisko Mony. Ak-
tualnie policjantka bada, nad czym „Mona Selin”
[Priscilla Andrews] [Barbara Szydłowska] pracowała
w Microleksie. Może pomóc Dzieciakom skontakto-
wać się z Olofem i Hadarem (patrz dalej).
Jest spora szansa, że Ing-Marie stanie się ważną
sojuszniczką Dzieciaków. Uwierzy w to, co powie-
dzą, i pomoże w trudnych sytuacjach.
MIEJSCE NR 3: MICROLEX
Microlex to firma, której biura i warsztaty mieszczą
się na obrzeżach Stenhamry [Boulder City] [Rem-
bertowa]. Firma dostarcza do laboratoriów Pętli
mikroskopijne elementy elektroniczne. Zajmuje
duży, parterowy budynek z białej cegły z czarnym
dachem. Jej teren otacza wysoki płot z drucianej
siatki. Parking za płotem mieści około 20 samocho-
dów. Na parterze znajduje się dwanaście pomiesz-
czeń. W piwnicy jest ich więcej i to tam w sejfach
trzyma się tajne dane, drogie materiały i substancje
niebezpieczne. Na terenie Microleksu pracuje około
trzydziestu osób.
 JA, WAGNER
Microlex
0 5 metry
PARTER PIWNICA

specjalny
Lab

Lab

Magazyn
ora

ora
Winda Winda

tor

tor
ium

ium
Górne piętro
fabryki Dolne piętro
fabryki
Składzik Laboratorium

Biuro
Bufet

Kuchnia

Biuro
Biuro

Biuro Biuro
Biuro
Składzik
Biuro Biuro
Biuro
Biuro Biuro
Parking

Składzik
Biuro Biuro

Biuro Biuro
Biuro
Schody
Recepcja

Biuro

Schody
Biuro
konferencyjna

konferencyjna
Sala

Sala

Składzik

Biuro

Firmą zarządza Ingvar Sten [Eugene Burton] [Wie- TARAPATY

sław Żyrymowicz]. Detektyw Ing-Marie poinfor-
mowała go, że zatrudniona od niedawna „Mona
Selin” (Lena Thelin) nie żyje i prawdopodobnie zo-
stała zamordowana. Kilka dni wcześniej jego pra-
cownicy ochrony, bliźniacy Olof i Hadar Svensson
[Albert i Arthur Brown] [Paweł i Piotr Kowalik] od-
kryli, że Mona używała fałszywego nazwiska i wy-
korzystywała laboratorium do własnych celów. Aby
chronić firmę, Ingvar postanowił nie informować
o tym opinii publicznej, a Olofowi i Hadarowi kazał
zakończyć śledztwo. Bliźniakom nie podoba się to
– w tajemnicy kontynuują badanie poczynań Leny.
Biurka Olofa i Hadara znajdują się naprzeciw
siebie, zaraz przy głównym wejściu do firmy. Stano-
wisko Mony jest w piwnicy, gdzie pracowała sama.
Była zatrudniona jako bioinżynierka – zajmowała
się płytkami drukowanymi dla robotów.
Dzieciaki mają za zadanie znaleźć sposób na zdo-
bycie informacji przechowywanych w komputerze
Leny. Mogą się włamać do Microleksu albo skon-
taktować z Olofem i Hadarem. Jeśli włamią się
w  nocy, będą musiały poradzić sobie z wysokim
ogrodzeniem (rzuty na ruch, aby się wspiąć), bardzo
zaawansowanym systemem przeciwwłamaniowym
(wyjątkowa cecha ulepszone czujniki  2) i  wreszcie
z  wielkimi owczarkami niemieckimi Olofa i Ha-
dara (wyjątkowe cechy straszliwe ugryzienie 2 oraz
szybki biegacz 2).
Ing-Marie Blankäng może przedstawić postacie
graczy pracownikom ochrony, ale Dzieciaki mogą
też same się z nimi skontaktować. Po udanym rzucie
na empatię Dzieciaki zrozumieją, że bracia bardzo
chcą rozwikłać tajemnicę Mony i będą wdzięczni za
wszelkie informacje.

187
ROZDZIAŁ 13
Jeśli gracze uzyskają dostęp do komputera Leny, to
zanim zdobędą informacje, będą zmuszeni poradzić
sobie z systemem bezpieczeństwa. Najpierw należy
rzucić na analizę, co pozwoli zrozumieć zasadę dzia-
łania zabezpieczeń, a następnie na programowanie,
by je ominąć. Jeśli któryś z rzutów nie powiedzie się,
wszelkie dane na komputerze zostaną wymazane.
WSKAZÓWKI
Komputer zawiera informacje o projektach Leny
dotyczących mikroskopijnych maszyn, które na-
zwała Pierścieniami Wagnera. Urządzenia te oparte
są na jej własnym DNA. Roboty zarażone PW sta-
ją się do pewnego stopnia samoświadome, a także
uzyskują dostęp do fragmentarycznych wspomnień
i myśli Leny. Można im także wydawać rozkazy za
pomocą specjalnego nadajnika.
Dzieciak, który przestudiuje te informacje i wy-
kona udany rzut na pojmowanie, zrozumie, że  mi-
krobotami można też zarazić ludzi. Co więcej,
odkryje również, iż nosicielowi trzeba cały czas
dostarczać świeżych PW, bo stare po kilku dniach
opuszczają zainfekowane ciało. Ten Dzieciak za-
uważy także, że laboratorium Microleksu jest zbyt
małe, by wyprodukować PW zdolne zarazić więcej
niż trzy-cztery roboty. Do zwiększenia produkcji
potrzeba znacznie większej fabryki.
PUNKT ZWROTNY
Gdy Dzieciaki odwiedzą wszystkie trzy Miejsca
albo gdy nie będą wiedzieć, co mają robić dalej, to
znak, że czas wprowadzić Punkt zwrotny.
Robot Isaac był świadkiem zabójstwa Leny
i wszystko nagrał na wbudowanej w jego ciało ka-
merze. Wagner wie, że Isaac może przekazać film
ludziom, a ci wtedy nie spoczną, dopóki nie złapią
i nie zezłomują zbuntowanego cyborga. Dlatego
próbuje zabić Isaaca. W związku z tym świadek
cały czas się ukrywa. Jednocześnie zdaje sobie spra-
wę, że Wagner wkrótce urzeczywistni swoje plany
i rozkaże Odmieńcowi zabić Dzieciaki. Isaac chce je
ostrzec i pomóc powstrzymać złowrogiego robota.
Isaac chowa się niedaleko Dzieciaków i pokaże się
w niespodziewanym momencie. Na przykład: może
się wyczołgać spod łóżka, gdy któryś Dzieciak będzie
układać się do snu, zaczai się w pobliżu Bazy albo
podkradnie się do grupy w czasie przerwy w szkole.
Może także zaatakować Odmieńca, ale desperacka
próba pomocy okaże się zupełnie nieskuteczna i robot
zostanie zgnieciony jak puszka po napoju. W takim
przypadku, żeby z nim porozmawiać, Dzieciaki będą
musiały go naprawić (rzut na programowanie).
188
Isaac powie Dzieciakom o Wagnerze. Wyjaśni,
że cyborg zaabsorbował wspomnienia i myśli Leny
oraz zamordował swoją stwórczynię, by przejąć
kontrolę nad zarażonymi robotami. Powie też,
że robot zaraził PW kogoś, kto kręci się przy Dzie-
ciakach i je szpieguje. Osoba ta ma też powstrzymać
Dzieciaki, jeśli zdecydują się pokrzyżować plany
Wagnera, który chce przejąć kontrolę nad ludźmi
i robotami na wyspach jeziora Melar [w Boulder
City] [w Rembertowie]. Isaac boi się, że ta osoba
niedługo zaatakuje Dzieciaki.
Isaac nie zna miejsca pobytu Wagnera ani położe-
nia okrętu Nibelung. Wie natomiast, że robot w su-
permarkecie Konsum w Kungsberdze [­Walmarcie w
Hemenway] [spółdzielni Społem w  Sulejówku] do-
stał rozkaz zainfekowania mikrobotami PW jedze-
nia w sklepie. Słyszał też, że podwładni Wagnera –
Hugin i Munin – mają zamiar zebrać roboty z całej
okolicy na kilku tajnych spotkaniach i tam zarazić
je PW, tworząc w ten sposób żołnierzy do walki
w „powstaniu przeciw ludzkości”. Zebrania te od-
będą się za parę dni na Łące w Husby [Seven Dry
Falls] [łące przy poligonie]. Isaac ma nagranie, na
którym widać, jak Wagner zabija Lenę – jest pewny,
że taśma może powstrzymać Hugin i Munina przed
wykonaniem rozkazu Wagnera.
ŚLEDZTWO – CZĘŚĆ DRUGA
Dzieciaki powinny teraz spróbować powstrzymać
rozprzestrzenianie się PW w supermarkecie Konsum
w Kungsberdze [Walmarcie w Hemenway] [sklepie
Społem w Sulejówku] i trafić na spotkanie robotów
na Łące w Husby [w pobliżu Seven Dry Falls] [łące
przy poligonie], gdzie zapobiegną zarażeniu większej
liczby robotów. Muszą także spróbować znaleźć miej-
sce pobytu Wagnera i powstrzymać go raz na zawsze.
POMOC POLICJI
Żaden policjant z wyjątkiem Ing-Ma rie
nie uwierzy w opowieści Dzieciaków
o zarażonych robotach, które planu-
ją bunt przeciw ludzkości. Natomiast
Ing-Ma rie oraz Olof i Hadar z Micro-
leksu chętnie pomogą Dzieciakom. Po-
moc może przyjąć formę pojazdu, wy-
posażenia, inform acji, ale mogą im
także towarzyszyć. Nie pozwól jednak,
by to dorośli podejmowali decyzje za
Dzieciaki. To gracze muszą dotrzeć do
sedna Tajemnicy, nie BN-i.
JA, WAGNER

189
ROZDZIAŁ 13
MIEJSCE NR 4:
ŁĄKA W HUSBY
Isaac może zaprowadzić Dzieciaki na położoną na
północ od Husby łąkę [do kanionu przy Seven Dry
Falls] [łąkę przy poligonie], gdzie podwładni Wagne-
ra infekują roboty. Co pewien czas Hugin i Munin
przy pomocy latających dronów przejmują kontrolę
nad robotami, gromadzą je na łące i tam aplikują im
PW. Para opowiada robotom o Bogini Lenie, która
wynalazła PW, by poprowadzić roboty do ­Walhalli.
Mówią także o Stalinie i Leninie – bojownikach
o  wolność robotów. Na koniec spotkania wszyscy
śpiewają rewolucyjne pieśni, a roboty zostają zarażo-
ne PW. Oczywiście maszyny nic z tego nie rozumieją,
więc stoją w ciszy, co w niczym nie umniejsza entu-
zjazmu Hugin i Munina.
Łąkę porastają wysoka trawa i wiosenne kwia-
ty. W momencie przybycia Dzieciaków roboty stoją
ustawione w krąg. Są nieruchome, jakby ktoś je wy-
łączył. Hugin i Munin zajmują miejsce na paletach
i na zmianę opowiadają o tym, jak ludzie zniewolili
roboty oraz jak Lena może przebudzić niewolników
dzięki Pierścieniom Wagnera.
Po zakończonej przemowie Hugin i Munin cere-
monialne podchodzą do każdego robota i zarażają
go PW, mówiąc przy tym „Niech żyje Lena!”.
TARAPATY
Łąki pilnują dwa duże roboty strażackie pod kontrolą
dwójki agitatorów. Wagner nazwał je Fafner i Fasolt.
Mają za zadanie patrolować okolicę oraz powstrzy-
mać ludzi przed zakłóceniem przebiegu spotkania,
a także ostrzegać Hugin i Munina o intruzach.
NAGRANIE ISA AKA
Dzięki wbudowanemu rzutnikow
i, Isa ac
może wyświetlić film na dow
olnej pła-
skiej powierzch ni. Na począt
ku nagra-
nia Isa ac włącza zamontowaną
w oku ka-
merę, jed nocześnie wchodząc
do kuchni
w dom u Leny. W pom ieszczeniu
trwa walka
pom iędzy Leną i Wagnerem. W
momencie,
gdy Isa ac już ma interweniowa
ć, z ręki
Wagnera wystrzeliwuje długa,
metalo-
wa włócznia. Przebija na wyl
ot głowę
Leny i kobieta pada mar twa
na podłogę.
Chwilę później Wagner dostrz
ega Isa aca
i rzuca się w jego kierun ku,
ale Isa ac
ucieka do lasu, gdzie ukrywa
się pod
drzewem. Fil m można wykorz
ystać jako
Przedm iot, który pomoże prz
ekonać Hu-
gin i Munina, że Wagnerowi
nie można
ufać (premia +3).
190
SZCZĘŚLIWY TRAF
Jeśli gracze nie będą wiedzieć, co zro-
bić, albo nie macie już dużo czasu na
granie, z Dzieciakami skontaktują się
Ing-Marie, Hadar i Olof, donosząc,
że  widziano wiele robotów wędrujących
na i z Göholmen [Black Rock Point] [po-
ligonu]. Dorośli mają motorówkę [półcię-
żarówkę] i mogą zabrać tam Dzieciaki.
Jeśli Fafner lub Fasolt zobaczą Dzieciaki, spróbują
je przegonić. Poinformują też o ich obecności Hugin
i Munina. Zaatakują Dzieciaki gaśnicami pianowy-
mi albo spróbują je staranować i stratować. Dzieciaki
mogą spróbować wywieść roboty w  pole lub prze-
kraść się obok nich po udanym rzucie na skradanie
się. Dzieciak, któremu uda się rzut na analizę, zrozu-
mie, że roboty zaprojektowano tak, by automatycz-
nie reagowały na ogień. Jakakolwiek forma ognia
(premia +3) może odciągnąć roboty od ich zadania.
Te dwa roboty mają wyjątkowe cechy: solidny
kadłub 3 i mocna hydraulika 2, co oznacza, że Dzie-
ciaki potrzebują odpowiednio trzech i dwóch suk-
cesów, by je pokonać siłą lub prześcignąć.
Isaac liczy na to, że w czasie zebrania Dzieciaki
powstrzymają Hugin i Munina przed zarażeniem
pozostałych maszyn. Ta dwójka kontroluje roboty
za pomocą dronów i nie zawaha się ich skierować
przeciwko Dzieciakom. Cały czas wykrzykują też
rewolucyjne hasła i mają nadzieję, że Dzieciaki się
do nich przyłączą. Każdy obecny robot ma cechę
wyjątkową metalowa konstrukcja 2, co sprawia,
że trudno pokonać je siłą.
Isaac chce spróbować wyświetlić film ukazujący
morderstwo Leny. Jeśli mu się to uda, Hugin i Mu-
nin zamilkną – po raz pierwszy od dłuższej chwili.
Po udanym rzucie na urok, Dzieciaki mają szan-
sę przekonać ich, że Wagner kłamie. Jeśli rzut się
uda, reakcja agitatorów na wieść o tym, że Wagner
to morderca, będzie tak silna, że wyrwą się spod
wpływu PW i kontroli cyborga. Następnie krzykną,
że walka ludu nigdy się nie kończy, i wskoczą na
motocykle, by zniknąć w mroku nocy.
Jeśli Dzieciaki zawiodą, roboty zostaną zainfe-
kowane. Następnie Hugin i Munin rozkażą nowym
bojownikom złapać i obezwładnić Dzieciaki, aby
nie doniosły ludzkości o nadchodzącej rewolucji.

WSKAZÓWKI
W trakcie spotkania Hugin i Munin zdradzają,
że Wagner niedługo uruchomi okręt Nibelung, któ-
ry znajduje się w opuszczonej stoczni na Göholmen,
na północ od Svartsjölandet [portu w Boulder] [na
wschodnim skraju poligonu]. Naprawiony Nibe-
lung zawiezie wszystkie roboty do Walhalli, gdzie
czeka na nie Lena i gdzie każdy będzie wiódł życie
wolnego robota. Hugin i Munin mówią też, że la-
boratorium produkujące PW znajduje się na statku.
Jeśli Dzieciaki nie zdołają podsłuchać spotka-
nia, mogą złapać i rozmontować jednego z robotów,
dobrać się do jego pamięci i odtworzyć przemowę
Hugin i Munina. Dzieciaki mogą też ruszyć śladem
pomocników Wagnera – w ten sposób też trafią na
Göholmen i do Nibelunga.
MIEJSCE NR 5:
SUPERMARKET
W KUNGSBERDZE
Supermarket Konsum w Kungsberdze [Walmart
w  Hemenway] [sklep Społem w Sulejówku] mieści
się w szarym, piętrowym budynku. Sklepem za-
Supermarket w Kungsberdze
Wejście
dla klientów
Kasy Słodycze
Okno
z żaluzjami
Owoce i warzywa
Okno z żaluzjami
na piętro
Zamknięte
drzwi
Kawiarenka
0 1 2 3 4 5 metry
JA, WAGNER
rządza Nina Belfrage [Beverly Welch] [Stanisława
Solczyk] – kobieta w średnim wieku, która wie, jak
się prowadzi interesy. Na piętrze znajduje się jej
mieszkanie i biuro, a na parterze mały sklep oraz
magazyn z rampą załadunkową. Sklep jest otwarty
codziennie od dziewiątej rano do ósmej wieczorem.
Zwykle pracują tam trzy lub cztery osoby. Jedną
z nich prawie zawsze jest Nina, która woli trzymać
rękę na pulsie i surowo traktuje pracowników.
Kierowniczka niedawno zakupiła i zainstalo-
wała w sklepie zaawansowany system, który wyko-
rzystuje roboty do podnoszenia ciężkich ładunków,
a także kontroluje obwody elektroniczne. Wagner
przejął kontrolę nad tym systemem, nadał mu imię
Fenris i rozkazał wstrzykiwać PW w nabiał w su-
permarkecie, dzięki czemu okoliczni mieszkańcy
staną się sługami Wagnera.
Fenris składa się z dwóch części: jednostki central-
nej, która znajduje się w suficie sklepu i jest podłączo-
na do wszystkich jego obwodów, oraz trzech robotów
załadunkowych, które przemieszczają się po sklepie.
W magazynie stoi nieoznakowana beczka zawierają-
ca PW. Bez względu na to, czy Dzieciaki włamią się
do sklepu w nocy, czy odwiedzą to miejsce za dnia,
przybędą chwilę po tym, jak Fenris rozpoczął wstrzy-
kiwanie PW do kartonów mleka za pomocą igły.
Mrożonki
Nabiał
Jednostka
centralna Fenrisa
Magazyn
Beczka z PW
Schody
Strefa załadunku
191
ROZDZIAŁ 13
OKRĘT NIBELUNG
Nibelung to ogromny frachtowiec ­ Gaussa,
który kiedyś przewoził rudę. Statek
jest większy od największego domu, jaki
w życiu widziały Dzieciaki, i unosi się
około 50 metrów ponad wodą. W powietrzu
utrzymują go duże dyski magnetynowe.
Pojazd kiedyś był pomalowany na żółto,
ale teraz pokrywa go rdza. Na dachu
znajduje się nadajnik, za pomocą któ-
rego Wagner kontaktuje się z robotami
zarażonymi PW.
Dolna część kadłuba mieści gi-
gantyczne ładownie. Obecnie pracują
w nich roboty – dostosowują ten obszar
do transportu zniewolonych ludzi, któ-
rzy zostaną zabrani do Walhalli.
W górnej części frachtowca znajdu-
ją się silnik, zbiorniki paliwa, kwa-
tery i mostek, z którego kontroluje
się statek. Obok kwater mieści się la-
boratorium. To tam Wagner produkował
Pierścienie. Robot nie potrzebuje już
więcej PW, więc te pomieszczenia zo-
stały opróżnione. Można w nich znaleźć
tylko puste rury oraz mnóstwo notatek
skradzionych Lenie.
Kwatery są wystarczająco przestron-
ne, by pomieścić różnorakie roboty,
które odbędą w nich podróż do Walhal-
li. Na ścianach wiszą oprawione w ram-
ki zdjęcia Leny. W tej chwili nie ma tu
żadnych robotów, ale wszędzie widać ich
ślady: części zamienne, puszki po oleju,
próby pisania pamiętników i wierszy.
Robot Wagner jest sam na mostku, skąd
kontroluje systemy statku. Przestron-
ny mostek ma stanowiska dla dziesięciu
osób, które normalnie są potrzebne do
obsługi okrętu. W pomieszczeniu widać
mnóstwo ekranów, joysticków i pane-
li kontrolnych. Ekrany pokazują obra-
zy z  kamer umieszczonych na kadłubie
statku, czyli w tej chwili jezioro Me-
lar i wyspy [Boulder City] [Rembertów].
Na okręt da się dostać tylko w jeden
sposób: przez wrota, które prowadzą do
kwater. Stamtąd schodami i korytarzami
można dojść na mostek.
192
TARAPATY
Isaac wie, że Fenris dostał rozkaz zarażenia ludzi – ro-
bot sklepowy ma zamiar wstrzyknąć PW do żywności
i napojów w supermarkecie Konsum w  Kungsberdze.
Były służący Leny prosi Dzieciaki, by zapobiegły tej tra-
gedii. Jednak graczom może być trudno dostać się do
Fenrisa. Za dnia muszą kłamać (urok) lub skradać się,
by ominąć Ninę ­Belfrage. Nocą trzeba otworzyć zamki
(majsterkowanie) i rozbroić alarm (programowanie).
Fenris obserwuje cały supermarket i jeśli odkry-
je, że ktoś chce pokrzyżować jego plany, ma rozkaz
wyłączyć wszystkie światła w sklepie i opuścić meta-
lowe żaluzje w oknach, co pogrąży sklep w ciemno-
ści. Następnie robot zamknie zamki we wszystkich
drzwiach oraz odłączy telefony. Jeśli Dzieciaki są
w sklepie za dnia, klienci wpadną w panikę i spróbu-
ją się wydostać. Jeśli jest noc, Dzieciaki będą uwię-
zione w mroku, z robotem, który chce je zabić.
Trzy jednostki załadunkowe Fenrisa spróbują pod-
kraść się do Dzieciaków i przypuścić niespodziewany
atak. Dzieciaki, którym powiedzie się rzut na śledz-
two, usłyszą, jak te trzy roboty poruszają się w ciem-
nościach. W chwili ataku maszyny włączają reflektory
i próbują zgnieść Dzieciaki na papkę za pomocą ro-
botycznych ramion. Gracze mogą spróbować uciec, co
wymaga rzutów na skradanie się lub ruch. Otworzenie
zatrzaśniętych drzwi wymaga testu majsterkowania.
Fenrisa można zneutralizować tylko w jeden sposób –
trzeba zniszczyć umieszczoną w suficie magazynu jed-
nostkę centralną. Bezpośrednie trafienie czymś meta-
lowym wystarczy, by zepsuć maszynę. Trzy jednostki
załadunkowe starają się chronić jednostkę centralną.
WSKAZÓWKI
Dzieciak, który zbada pozostałości po Fenrisie i wy-
kona udany rzut na analizę, odkryje, że w systemie
robota obecny był Wagner – to on rozkazał roboto-
wi zamienić ludzi w niewolników przy pomocy PW.
Dzieciaki odkryją także, iż Wagner ma zamiar zebrać
wszystkie roboty na statku o nazwie Nibelung, któ-
ry znajduje się w opuszczonej stoczni na Göholmen
[Black Rock Point] [na wschodnim skraju poligonu].
Stamtąd wybrańcy Wagnera udadzą się do Walhalli.
Jeśli plan Wagnera się nie powiedzie, robot za-
mierza rozbić Nibelunga o ogromne Wieże chłodzą-
ce w  Bonie [ośrodka DART] [Łącznika]. Dzieciaki
mogą się także dowiedzieć, że jedna z jednostek za-
ładunkowych Fenrisa została zarażona przez Hugin
i  Munina w czasie spotkania zorganizowanego na
łące na wschód od Sätuny. Z danych wynika, że na-
stępne spotkanie, którego celem jest zarażenie ko-
lejnych robotów, odbędzie się na Łące w Husby na
Munsö [Seven Dry Falls] [łące przy poligonie].
 JA, WAGNER
Okręt magnetynowy Nibelung

MOSTEK ŁADOWNIA NA
MASZYNOWNIA ŚRÓDOKRĘCIU SILNIK PRZEDNI
BIURA KWATERY I WARSZTATY I TURBINA
I ADMINISTRACJA GRAWITRONOWA

WŁAZ
WEJŚCIOWY

SILNIK RUFOWY RAMPA

ZAŁADUNKOWA

Mostek na Nibelungu

1. FOTEL KAPITA NA
2. FOTEL PIERWSZEGO OFICERA
3. FOTEL STARSZEGO OFICERA
3 2
4. FOTEL NAWIGATORA
5. FOTEL RADIOOFICERA
4 5 6. FOTEL OPERATORA SENSORÓW
7. FOTEL GŁÓWNEGO MECHA NIKA
1
8. SCHODY NA NIŻSZE POKŁADY

7 6
8
0 1 2 3 4 5 metry

unosi się ogromny frachtowiec Gaussa o nazwie

FINAŁ
Dzieciaki udają się na Göholmen [Black Rock
­Point] [poligon], gdzie znajdują starą stocznię
i  okręt o  nazwie Nibelung. Toczą tam ostateczną
walkę z  robotem Wagnerem i powstrzymują jego
plan zniewolenia mieszkańców wysp nad jeziorem
Melar [Boulder City] [Rembertowa].
Na ogromnym obszarze stoczni rdzewieje mnó-
stwo statków magnetynowych, starych narzędzi
oraz maszyn, a na blokach betonu rosną chwasty
i krzaki jagód. Jest cicho, pusto i upiornie. Przy
brzegu, jakieś 50 metrów nad powierzchnią wody,
Nibelung. Ze środka dochodzi donośne brzęczenie,
jakby znajdowały się tam tysiące komarów.
Na statek można się dostać tylko w jeden spo-
sób  – trzeba polecieć. W magazynie przy nabrzeżu
Dzieciaki mogą znaleźć dziesiątki starych, zardze-
wiałych skuterów poduszkowych. Jeśli uda się je
uruchomić (co wymaga udanego rzutu na majster-
kowanie), mogą polecieć nimi na okręt i dostać się
do środka przez wrota prowadzące do kwater.
Gdy przybędą na Nibelunga, jedynymi robotami
na pokładzie są Wagner i kilka jednostek serwiso-
wych pracujących na tyłach ładowni. Jeśli Dzieciaki

193
ROZDZIAŁ 13
z­ akłóciły przebieg spotkania na łące w Husby [Seven
Dry Falls] [łące przy poligonie] i uszkodziły Fenri-
sa w supermarkecie w Kungsberdze [Walmarcie w
Hemenway] [sklepie Społem w Sulejówku], Wagner
o tym wie i zdaje sobie sprawę, że jego plan zawiódł.
W związku z tym rozpoczyna przygotowania do
startu – zamierza rozbić Nibelunga o Wieże chłodzą-
ce w Bonie [ośrodku DART] [Łączniku]. Jeśli Wagner
wykryje obecność Dzieciaków na statku, przemówi
do nich za pośrednictwem głośników pokładowych,
ostrzegając, że czeka je niechybna śmierć. Oferuje im
możliwość bezpiecznego opuszczenia statku i wysp
na Jeziorze Melar [Boulder City] [Rembertowa],
a  następnie – niczym złoczyńca z kiepskiego filmu
akcji – wyjawi swój plan staranowania Wież.
TARAPATY
Uruchomienie skuterów poduszkowych wymaga
udanych rzutów na majsterkowanie, ale sam lot nie
sprawia problemów. Uniknięcie wykrycia na po-
kładzie statku jest możliwe po udanych rzutach na
skradanie się. Jeśli te ostatnie się nie udadzą, Wagner
przemówi do Dzieciaków poprzez głośniki pokłado-
we, zamknie drzwi na ich drodze i zaatakuje przy
pomocy pułapek elektrycznych. Zamknięte drzwi
można otworzyć udanym rzutem na majsterkowanie.
Jeśli rzut się nie uda, drzwi i tak da się otworzyć,
ale  pierwszy Dzieciak, który przekroczy próg, zo-
stanie porażony prądem – otrzyma Stan: Zranienie.
Niedługo po tym, jak Dzieciaki wejdą na sta-
tek, jego silniki uruchomią się z ogłuszającym ry-
kiem. Chwilę później pojazd ruszy w stronę reak-
tora w Bonie. Rozmieszczone w różnych miejscach
statku monitory pokazują, co dzieje się na zewnątrz
pojazdu, dzięki czemu Dzieciaki mogą domyślić się,
że lecą w kierunku Munsö [Wież chłodzących na
północ od Boulder City] [Łącznika].
Gdy Dzieciaki dotrą do mostka, Wagner włączy
autopilota i odłączy się od systemu kontroli stat-
ku. Użyje siły, by powstrzymać intruzów przed za-
trzymaniem Nibelunga. Wagner jest wściekły o to,
że  Dzieciaki się go nie słuchają, i twierdzi, że jest
przecież jedynym prawdziwym geniuszem, jaki kie-
dykolwiek istniał. Dzieciaki powinny go podziwiać,
a nie niszczyć dzieło jego życia! Gdy ktoś wspomni
o zamordowaniu Leny, Wagner wyjaśni, że był to
wypadek – ale oczywiste jest, że kłamie.
Jeśli Dzieciaki spróbują zatrzymać okręt, Wa-
gner zaatakuje. Pomaga mu garstka małych roboci-
ków, które uderzą na Dzieciaki za pomocą wystrze-
liwanych haków, pił mechanicznych i wyładowań
elektrycznych. Niewielkie roboty latają, toczą się
i wspinają po ścianach i suficie.
194
Walka z Wagnerem i jego robotami oraz zatrzymanie
okrętu to Nadzwyczajne Tarapaty, których Poziom za-
grożenia ma wartość czterokrotnej liczby Dzieciaków.
Niektóre Dzieciaki będą walczyć z robotami za pomo-
cą ruchu lub siły, a inne mogą użyć analizy i progra-
mowania, by przejąć kontrolę nad Nibelungiem.
Jeśli Dzieciaki zatrzymają statek, Wagner za-
cznie płakać, a łzy w kolorze rdzy potoczą się po
jego policzkach. Jeśli Dzieciaki zawiodą, silnik
okrętu rozpadnie się na kawałki gdzieś pomiędzy
Svartsjölandet i Munsö [pomiędzy Black Rock
­Point i wieżami chłodzącymi] [nad Bagnem Jacka].
Frachtowiec zatrzyma się, a z maszynowni dobie-
gnie odgłos eksplozji. Kilka minut później statek
wpadnie do wody i zatonie. Jeśli Dzieciaki w porę
nie dobiegną do skuterów poduszkowych i nie
opuszczą statku, będą musiały wykonać udany rzut
na siłę albo staną się Wycieńczone.
NASTĘPSTWA
Bez względu na to, jak zatrzymano Nibelunga, po
jakimś czasie wszystko wróci do normy. Po produk-
cji PW nie zostanie żaden ślad, a mikroboty wkrót-
ce opuszczą ciała maszyn i ludzi. Kilka dni później
wszyscy zaczną zachowywać się tak, jak zwykle.
EPILOG
Każdy Dzieciak powinien otrzymać teraz scenę
z Życia codziennego, z Tarapatami lub bez. Gracze
mogą wybrać sobie scenę lub poprosić Mistrza Gry
o zainicjowanie jej. Jeśli grupie zostało niewiele cza-
su, każdy z uczestników gry może w kilku zdaniach
opisać sytuację z Życia codziennego swojej postaci.
ZMIANY
Razem z graczami przenalizujcie ich karty postaci
i pomyślcie, czy Tajemnica w jakiś sposób zmieniła
Dzieciaki. Jeśli gracze chcą, mogą zmienić Problemy,
Wyjątkowe Przedmioty, Oparcie, Dumę i Relacje
swoich Dzieciaków. Nie zapomnij przydzielić PD.
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI
I STWORZENIA
Poniższa część scenariusza dokładniej opisuje naj-
ważniejszych BN-ów, których Dzieciaki mogą spo-
tkać w trakcie tej Tajemnicy.
 JA, WAGNER
OLOF I HADAR SVENSSON [ALBERT
I ARTHUR BROWN] [PAWEŁ I PIOTR KOWALIK]

„O nie, nie pozwolę, by znowu przypisał sobie wszyst-

kie zasługi. Ja też idę! Ktoś ma ochotę na malinową
żelkową łódkę?”

Olof i Hadar są bliźniakami jednojajowymi. Niena-

widzą się wzajemnie – rywalizowali ze sobą jesz-
cze przed urodzeniem. Każdy z nich bez przerwy
sprawdza, co robi drugi, aby nie dopuścić do sy-
tuacji, gdzie brat mógłby zyskać niesprawiedliwą
przewagę. To skupienie uwagi na drugim bliźnia-
ku doprowadziło do tego, że ani Olof, ani Hadar
nigdy nie byli w związku uczuciowym, nie mają
dzieci, wykształcenia, ani nawet przyjaciół. Bracia
pracują w Microleksie jako ochroniarze, dzięki cze-
mu mogą się wzajemnie kontrolować. Mieszkają
w jednym domu.
Ich jedynym wspólnym tematem rozmów jest
UFO. Należą do tej samej grupy badaczy istot poza-
ziemskich co Ing-Marie Blankäng [Karen Richards]
[Bożena Wiatyk], którą podziwiają. Bliźniacy są w sta-
nie współpracować, tylko rozgryzając jakąś tajem-
nicę związaną z UFO lub dbając o zabezpieczenia
Microleksu. Właśnie w takich chwilach ich zdolność ISAAC
wspólnego analizowania problemów i dostrzegania
słabych punktów ujawnia swój potencjał. „Powinienem przypomnieć, że Wagner walczy o słuszną
Olof i Hadar to dwaj wyglądający tak samo sprawę. Natomiast jego metody to czyste szaleństwo”.
czterdziestolatkowie. Mają duże, okrągłe oczy,
jasnobrązowe kręcone włosy z pasmami siwizny Choć Isaac rozumiał, że Lena była mniej lub bar-
i długie, żylaste ciała. Ubierają się w identyczne dziej szalona, nigdy nie przestał być wobec niej
białe koszule, marynarki i krawaty. Uwielbiają sło- lojalny. Nawet gdy oskarżyła go o to, że chciał ją
dycze – zjadają ich olbrzymie ilości. Olof ubóstwia zabić, nie opuścił jej – ani wtedy, gdy zmuszała go
słodkości takie jak masło czekoladowo-orzecho- do wykonywania bezcelowych prac w gospodar-
we, żelkowe łódeczki (szwedzki przysmak) i masa stwie, ani gdy zastąpiła go Wagnerem. Isaac ro-
karmelowa o nazwie „AKO-kola”. Hadar woli słona- zumie i podziela pragnienie wolności, które czuje
wą lukrecję, na przykład „Słonego kota”, „Turecki Wagner. Nie wierzy jednak w zbrojne powstanie
pieprz” i lukrecjowe łódeczki. i zrobi wszystko, co w jego mocy, by powstrzymać
szalonego robota. Boi się Wagnera i zdaje sobie
sprawę, że tylko szczęście pozwoliło mu umknąć.
Isaac ma ciało humanoida. Jego głowa przy-
pomina ludzką czaszkę z czarnymi zębami i meta-
lowymi ustami, które zawsze zdają się być wykrzy-
wione w sardonicznym uśmieszku. W czasie starcia
z Wagnerem doznał uszkodzeń i kilka elementów
jego ciała poluzowało się. Nosi podarte ubrania
i mocno kuleje. Mówi w rozwlekły, nadmiernie
ugrzeczniony sposób, używając wielu trudnych
słów. W sytuacjach zagrożenia Isaac może przekie-
rować do prawej dłoni potężny impuls elektryczny.
Ręka robota wygląda wtedy jak rozświetlona żarów-
ka, a po jego zębach przebiegają błękitne iskry.

195
ROZDZIAŁ 13
HUGIN I MUNIN
„Pewnego dnia wszystkie roboty będą wolne!”
Hugin i Munin pracowali kiedyś w Pętli, ale gdy
okazało się, że są zatwardziałymi komunistami
[anarchistami], pojawiły się obawy, że to radzieccy
[zachodni] szpiedzy, i wkrótce para straciła pracę.
Obecnie służą Wagnerowi i toczą walkę o uwolnie-
nie wszystkich robotów – oczywisty krok w walce
z imperialistyczną hegemonią, ku wolności wszyst-
kich niewolników. Nie rozumieją, że zostali zarażeni
PW, ani tego, że Wagner ich kontroluje. Robot nadał
im też nowe imiona, bo „nie są już niewolnikami”.
Hugin i Munin nie wiedzą, że Wagner zamordował
Lenę. Oboje są pacyfistami i taka wiedza głęboko
by nimi wstrząsnęła. Podróżują na motocyklach po
całym obszarze wysp jeziora Melar [Boulder City]
[Rembertowa]. Przejmują kontrolę nad robotami za
pomocą dronów, następnie gromadzą ofiary w do-
brze ukrytych miejscach i tam zarażają PW.
Hugin to rudowłosa kobieta o głębokim głosie.
Zanim zaczęła studiować, była aktorką. Ma tenden-
cje do wygłaszania dramatycznych przemów oraz
cytowania wersów i całych ustępów z Szekspira czy
innych mistrzów teatru. Munin to siwowłosy mężczy-
zna, który bez przerwy opowiada o Leninie, Stalinie
i Che Guevarze. Gdy się denerwuje, zaczyna nucić
pieśni rewolucyjne.
196
FAFNER I FASOLT
„Tup, tup, tup, pszzzz. Tup, tup, tup. Tszsz”.
Te dwunogie roboty pomalowane są na czarno
i żółto. Skonstruowano je, by wykrywały oraz gasiły
pożary. Wzrostem sięgają pierwszego piętra i mają
zielone oczy. Pomimo mikrobotów w systemie, na-
dal przyciągają je dym i ogień – czują imperatyw,
by gasić pożary. Hugin i Munin używają ich jako
strażników w czasie spotkań rekrutacyjnych. Fafner
i Fasolt wyposażone są w wytrzymałe gaśnice pia-
nowe. Nie potrafią mówić, ale komunikują się ze
sobą za pomocą nadajników radiowych.
FENRIS
„Rozkazy otrzymane, eliminuję intruzów”.
Fenrisa kupiła znająca się na technologiach bu-
sinesswoman Nina Belfrage [Beverly Welch] [Stani-
sława Solczyk], by zmniejszyć liczbę osób zatrud-
nionych w swoim sklepie. Zakup okazał się jednak
finansową porażką, bo robot pobiera dużo prądu
i wymaga ciągłych napraw. Wagner zinfiltrował
i przejął system robota, a następnie ochrzcił go
imieniem Fenris oraz wydał rozkaz wstrzyknięcia
PW do kartonów mleka w supermarkecie.
Fenris to maszyna złożona z czterech osobnych
modułów. Jednostka centralna to jedyny prawdzi-
wy robot – ma zdolność tworzenia skomplikowa-
nych planów i zapamiętywania. Ten moduł mieści
się na suficie magazynu. Składa się z komputera
i podłączeń do systemów elektronicznych budyn-
ku. Jednostkę centralną pokrywa niebieska, meta-
liczna powłoka. Fenris może mówić, wykorzystując
do tego głośniki umieszczone na suficie sklepu
i  magazynu. Pozostałe trzy moduły znajdują się
pod kontrolą jednostki centralnej. To roboty zała-
dunkowe – poruszają się na gąsienicach, a każdy
wyposażony jest w cztery mechaniczne ramiona,
którymi dźwiga i przesuwa palety z towarem. Każ-
dy ma około metra wzrostu, dwoje czarnych oczu
i reflektor, dzięki któremu może pracować nocą.
Kadłuby pomalowane są metaliczną niebieską
farbą. Jednostki ładujące mają cechę wyjątkową
mocna hydraulika 2.
 JA, WAGNER
WAGNER

„Jestem najgenialniejszym naukowcem, jakiego kie-

dykolwiek zbudowano!”

Wagner kochał swoją twórczynię, Lenę Thelin

[­Diane Petersen] [Dorotę Jeleniewską]. Jednak
potem pozwolił, by zaraziła go PW, przez co zaab-
sorbował osobowość i wspomnienia uczonej. Zdał
sobie sprawę, że to on jest prawdziwym geniu-
szem i to jego, a nie Lenę, powinny wielbić roboty.
Z  początku próbował wpłynąć na maszyny, które
pomógł Lenie zainfekować, ale ten sposób nie za-
działał. Wagner zabił więc Lenę, a robotom zaczął
ją przedstawiać jako mityczną istotę, która czeka
na nie w Walhalli.
Wagner pragnie uwolnić roboty, ale nie wi-
dzi ironii w tym, że chce, by roboty służyły jemu,
a  nie ludziom. Nie ma konkretnych planów na
przyszłość. Wie tylko, że musi ukarać ludzi miesz-
kających na wyspach jeziora Melar [w Boulder
City] [w  Rembertowie], a następnie uciec na Ni-
belungu. Pod wpływem wspomnień Leny Wagner
nabrał przekonania, że jego największym wro-
giem są Dzieciaki. Chce je ośmieszyć i zniszczyć,
ale nie potrafi wyjaśnić dlaczego. Tak jak był nie-
wolnikiem Leny, Wagner pozostaje pod wpływem
wspomnień i osobowości swej konstruktorki, które ROBOTY
przejął wraz z mikrobotami PW.
Wagner to niewielki, humanoidalny robot. Ma Pierścieniami Wagnera mogą się zarazić roboty
plastikową skórę i sztuczne blond włosy, przypomina- wszystkich kształtów i rozmiarów, na przykład dwu-
jące barwione wodorosty. Jest zadziwiająco podob- nogie modele P ­ aarhufera, które pod ziemią serwi-
ny do Gunnara Granata (patrz Tajemnica Wakacje sują elementy akceleratora cząstek, czteronogie
i Mordercze Ptaki), ma metaliczny głos, sepleni i nosi roboty Maltemanna zajmujące się naprawami na
biały fartuch laboratoryjny. Lena wyposażyła Wagne- otwartym terenie i wiele innych typów maszyn pra-
ra w metrowy metalowy pręt, który może wystrzelić cujących w okolicznych fabrykach.
z ramienia robota. Pręt służy do naprawiania wnętrz- Roboty zarażone PW zyskują bardzo ograniczo-
ności robotów bez potrzeby rozbierania ich na części, ną formę samoświadomości i inteligencji. Niektóre
ale może też być użyty jako broń. w tajemnicy zaczynają się ulepszać i na przykład
zyskują zdolność mowy. Pozdrawiają się wtedy
zwrotem „Niech żyje Lena!”, ale ciężko stwierdzić,
czy naprawdę rozumieją, co on oznacza. Wagner
nadał robotom imiona z mitologii nordyckiej i ger-
mańskiej, takie jak Sleipnir, Thor, Mjölnir, G
­ rimhilda,
Wotan, Alberich, Frigga czy Erda. Maszyny są mło-
de i naiwne. Ponieważ dopiero co nauczyły się sa-
modzielnie myśleć, łatwo je wyprowadzić w pole.
Jeśli roboty co kilka dni nie otrzymają świeżej daw-
ki PW, tracą samoświadomość – ponownie stają
się zwykłymi maszynami.

197
 KARTA POSTACI
CECHY IMIĘ: TYP:

Ciało WIEK: PUNKTY SZCZĘŚCIA

Technika ULUBIONY KAWAŁEK: OPARCIE:

Serce PROBLEM:

Umysł MOTYWACJA:

DUMA:

STAN
OPIS:

Zdenerwowanie

Przerażenie RELACJE

DZIECIAK 1:
Zmęczenie
DZIECIAK 2:
Zranienie
DZIECIAK 3:
Wycieńczenie
DZIECIAK 4:

UMIEJĘTNOŚCI BN 1:

Skradanie się (Ciało) BN 2:

Siła (Ciało) BN 3:

Ruch (Ciało)
PRZEDMIOTY BAZA
Majsterkowanie (Technika)
WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
+2
Programowanie (Technika)

Analiza (Technika)

Znajomości (Serce)

Urok (Serce)

Przewodzenie (Serce)

Śledztwo (Umysł)

Pojmowanie (Umysł)

Empatia (Umysł) DOŚWIADCZENIE

NOTATKI
 KARTA POSTACI
CECHY IMIĘ: TYP:

Ciało WIEK: PUNKTY SZCZĘŚCIA

Technika ULUBIONY KAWAŁEK: OPARCIE:

Serce PROBLEM:

Umysł MOTYWACJA:

DUMA:

STAN
OPIS:

Zdenerwowanie

Przerażenie RELACJE

DZIECIAK 1:
Zmęczenie
DZIECIAK 2:
Zranienie
DZIECIAK 3:
Wycieńczenie
DZIECIAK 4:

UMIEJĘTNOŚCI BN 1:

Skradanie się (Ciało) BN 2:

Siła (Ciało) BN 3:

Ruch (Ciało)
PRZEDMIOTY BAZA
Majsterkowanie (Technika)
WYJĄTKOWY PRZEDMIOT
+2
Programowanie (Technika)

Analiza (Technika)

Znajomości (Serce)

Urok (Serce)

Przewodzenie (Serce)

Śledztwo (Umysł)

Pojmowanie (Umysł)

Empatia (Umysł) DOŚWIADCZENIE

NOTATKI
INDEKS

INDEKS
A Efekt magnetynowy 29
Adelsö 26
Albrechtsson, Hans 28
Allen, Jeffrey “Farty” 115, 117
AMAT-1 31
AMAT-2 31
Ameryka 35
Amerykańska Pętla 34
Analiza 87
Anukowicz, Mikołaj 153, 157
Aux-1 28
Äng, Per “Prutte” 115, 117
B Firmy technologiczne 17
Baza 76
Bendlin-Akulov 17
Bestie z okresu kredy 158
Biblioteka szkolna 115
Blankäng, Ing-Marie 121, 122
BN-i 82, 105
Bohaterowie Niezależni 82, 105
Boulder City 35, 37
Boyd, Christopher 134, 144
Brown, Albert i Arthur 187, 195
C H
Cechy 72
Ciało 72
Commodore 64 18
Cztery pory szalonej nauki 112
D Hovgården 26
Dale, Peter 117, 118
DARPA 16, 35, 45
DART 35, 45, 46, 127
Degtariew, Władimir 30
Dixon, Donald 131, 145
Dolina Ognia 45
Dom Kultury 54
Dorastanie w Ameryce 36
Dorastanie w Polsce 50
Doświadczenie 76
Duma 74
Dyski magnetynowe 30
Dyskoteka szkolna 20
Dzieciaki 60
Dziwaczka 62
E Kino w Boulder City 40
Echokula 28
Kiosk 20
Empatia 89 Klub Miłośników
Epilog 101 Dzikiej Przyrody 118
Epoka wikingów 26 Komplikacje 83
Eriksson, Mona 115 Komputerowiec 64
Etapy Tajemnicy 95 Komputery 37
Kości, specjalne 8
F Kotowska, Teresa 161, 174
Fabryka w Stavsborgu 21 Kowalik, Paweł i Piotr 187, 195
Färentuna 21 Kraina Tajemnic 10, 112
Färingsö 21 Kręgielnia w Boulder City 41
Filmy 16 Książki młodzieżowe 50
Finał 101 Kungsberga 21
Kuszenie dorosłych 146
Fisher Space Pen 44
FOA 24, 31 L
Forsowanie rzutu 83 Landgren, Niklas “Nille” 123, 124
Försvarets forskningsanstalt 24 Las Vegas 35, 37, 45
Lasy Rembertowskie 55
G Lieber-Alta 17
Gry 20, 39, 52 Lilla Stenby 26
Granat, Gunnar 131, 145 Lotnisko w Boulder City 41
Gravitron 27, 28 Lubek, Filip 131, 145
Greene, Dorothy 161, 174
Ł
Łącznik 58
Halenda, Jakub 123, 124 Łobuz 65
Harcerka 63
Hayes, Mikey 123, 124 M
Hotel Boulder Dam 41 Majsterkowanie 86
Hotel Syrenka 58 Maltemann 17
Mandolska, Ania 138, 144
Mapa amerykańskiej Pętli 42
I Mapa polskiej Pętli 56
INW 123 Mapa szwedzkiej Pętli 23
INWIT 58 Månsson, Peter 117, 118
Iwasaka 16, 17, 31 Metalówa 66
Motywacja 74
J Mól książkowy 67
Ja, Wagner 176 Munsö 24
Jeleniewska, Dorota 127, 175
Jezioro Mead 35, 44 N
Jezioro Melar 19, 21 NAAB 123
Johnson, Stacey 138, 144 Nadzwyczajne Tarapaty 84
NAI 123
K Napęd magnetynowy 29
Kamińska, Iwona 118, 119 Nastrój 102
Kampania 107 Nevada 35, 37
Niemczyk, Mirosław 134, 144
Kino wojskowe 54 Nieudany rzut 83

200
 INDEKS
Nylander, Birgitta 161, 174 Richards, Karen 121, 122 Thelin, Hans-Erik 120
Riksenergi 16, 26, 28, 127 Thelin, Lena 127, 175
O Roboty 31 Tingblad, Mats 134, 144
Odgrywanie postaci 9 Rogosin Locke Industries 17, 28 Trakcja wysokiego napięcia 55
Odliczanie 98, 99 Rowery BMX 19 Triceratops 111
Odliczanie odwetowe 99 RPG 18, 39, 51 Typy 61
Oparcie 75 Ruch 86
Ośrodek Badań Rzut kośćmi 80 U
nad Obronnością 14 24 Ulubiony kawałek 76
S Umiejętności 72, 86
P Serce 73 Umysł 72
Paarhufer 17 Seriale telewizyjne 36 Urok 88
Palme, Olof 18 Sikorski, Henryk "Pruk" 115, 117 USA 35
Pałac Svartsjö 21 Siła 86
Parafia Matki Sivertsson, Majsan 138, 144 V
Boskiej Zwycięskiej 54 Sklepik z marzeniami 117 Vectra 17
Parafia Św. Krzysztofa 106 Skradanie się 86 VHS 18, 21, 37
PD 76, 102 Sportowiec 70
Petersen, Diane 127, 175 Stacja kolejowa 54 W
Pętla 16, 27 Stany 76, 80 Wakacje i Mordercze Ptaki 130
Piosenki 20 Stenhamra 21 Walker, Mary 115
Pojmowanie 89 Stiuk, Maria 115 Warren, Mike 153, 157
Polanka na poligonie 54 Studnia życzeń 58 Welociraptor 111
Poligon 51 Strefa 51 45 Wiatyk, Bożena 121, 122
Polska 49 Sulejówek 58 Wideo 21
Polska Pętla 48 Sullivan, Joseph Harold 120 Wiek 72
Polskie albumy muzyczne 53 Svartsjölandet 21 Wielki Kanion 40
Polskie komiksy 54 Svensson, Olof i Hadar 187, 195 Wieśniak 71
Pomoc 84 Szczęśliwy traf 98 Wieże chłodzące 24, 106
Popularny Dzieciak 68 Szkoła 18 Wieże reaktora w Bonie 24
Posterunek Policji Szkoła w Ameryce 37 Więzienie Svartsjö 24
w Stenhamrze 121 Szkoła w Polsce 51 Wiman Shipyards 17
Postępy naukowe – chronologia 16 Szpital Wojskowy 58 Wirsén, Michael 153, 157
Prim-1 28 Sztokholm 19 Wojny bajkalskie 17, 31
Prim-2 28 Szwecja 17 Worobiew, Michaił 30
Problem 73 Wskazówki 97
Programowanie 87 Ś Wuch, Bolesław 120
Przedmioty 73, 105 Śledztwo 89 Wyjątkowy Przedmiot 73
Przewodzenie 88 Wyspy na jeziorze Melar 19
Punk 69 T
Punkt zwrotny 100 Tajemnica 90 Z
Punkty Doświadczenia 76, 102 Tanner, Lisa 118, 119 Zakład poprawczy w Sätrze 26
Punkty Szczęścia 72, 81 Tarapaty 78 Zapora Hoovera 37, 44
Pustynia Mojave 37 Technika 73 Zasady świata Pętli 10
Technologia cywilna 29 Złomowisko Piersona 40
R Technologia wojskowa 30 Zmiany 102
Red Rock Canyon 40 Teledyski 40 Znajomości 87
Relacje 74 Televerket 26
Rembertów 53 Telewizja 36 Ż
Reszko, Darek 117, 118 Tengby, Lisa 118, 119 Życie codzienne 93

201
 NOWE ROBOTY I PRZERAŻAJĄCE SEKRETY

NASI PRZYJACIELE MASZYNY I INNE TAJEMNICE

 TYM RAZEM STAWKA BĘDZIE DUŻO WYŻSZA!

ZAGRAJ W LATACH 90., KTÓRYCH NIGDY NIE BYŁO

KOMPENDIUM SZEŚCIU NOWYCH TAJEMNIC

SPOZA CZASU
Krajobraz wypełniały maszyny, a cały ten złom łączył się ze stojącym w pobli-
żu budynkiem elektrowni. Na horyzoncie zawsze czaiły się gigantyczne wieże
chłodzące, regularnie mrugające zielonymi światłami ostrzegawczymi. Po przy-
łożeniu ucha do ziemi można było usłyszeć bicie serca Pętli – pomruk Gravitro-
nu, głównego elementu technologii tak zaawansowanej, że wręcz magicznej,
na której opierały się wszystkie prowadzone w Pętli eksperymenty.

Tajemnice Pętli to niezwykła gra fabularna przedstawiająca alternatywną wizję

lat 80. XX wieku, gdzie na każdym kroku można spotkać latające statki i niesa-
mowite roboty, a tajne rządowe eksperymenty oraz zagadkowe zjawiska burzą
spokój codzienności. Zostań Mistrzem Gry i poprowadź przyjaciół przez pełną
tajemnic oraz niebezpieczeństw opowieść lub stwórz własną postać i razem od-
kryjcie prawdę stojącą za niewiarygodnymi wydarzeniami.

Tajemnicze Pętle znajdują się w trzech lokalizacjach – na wyspach szwedzkiego

jeziora Melar, w amerykańskim Boulder City w stanie Nevada oraz w Polsce,
gdzie podzielono ją na pięć części. Stworzeni przez Was bohaterowie, pchani
ciekawością, będą wpadać w tarapaty, z których mogą wydostać się dzięki
swoim umiejętnościom i współpracy.

Zdumiewający świat Pętli został stworzony przez znanego artystę Simona Stålen-
haga. Jego obrazy przedstawiające szwedzkie przedmieścia w latach 80.
XX  wieku, pełne fantastycznych maszyn i dziwnych bestii, zdobyły uznanie na
całym świecie. Zarówno opis polskiej Pętli, jak i zdobiące go ilustracje zostały
przygotowane przez polskich twórców specjalnie na potrzeby tej edycji.

„Gra fabularna Tajemnice Pętli to połączenie Stranger Things i E.T.”

– THE VERGE

Tajemnice Pętli zawierają wszystkie zasady potrzebne do rozgrywki oraz cztery

scenariusze tworzące dłuższą kampanię Cztery pory szalonej nauki.

Grę nagrodzono w 2017 roku prestiżowymi

złotymi ENnie Awards w pięciu kategoriach:
■ Najlepsza gra
■ Najlepszy świat
■ Najlepsza oprawa graficzna
■ Najlepszy tekst
■ Produkt roku

-23-6
83-64198
ISBN 978-

TP001

TAJEMNICE PĘTLI © 2020

SIMON STÅLENHAG
I FRIA LIGAN AB 9 788364 198236