Vala e pyeti detin: "A më do?

"
Deti iu përgjigj:
“Dashuria ime është kaq e fortë sa, sa herë që largohesh për në tokë
Unë të tërheq pas për të të marrë përsëri në krahët e mi.
Pa ty jeta ime do të ishte e pakuptimtë.
Do të isha një det i sheshtë, pa emocione.
Ti je thelbi i ekzistencës sime”.
Vala u ndie e lumtur.
Në krahët e detit.

L’onda chiese al mare: “Mi vuoi bene?”

E il mare rispose:
“Il mio bene è così forte che ogni volta che t’allontani verso la terra
io ti tiro indietro per riprenderti tra le mie braccia.
Senza te la mia vita sarebbe insignificante.
Sarei un mare piatto, senza emozione.
Tu sei l’essenza del mio esistere”.
L’onda fu felice.
Tra le braccia del mare.

Duart kanë jetë tërësisht të tyren.

Përkëdhelin, ndihmojnë, dëshirojnë,
flasin, tregojnë histori,
karakter, jetë njerëzish.
Duart janë si sytë.
Nuk gënjejnë kurrë,
atë që di t'i dëgjojë.
Duart që luten
janë në harmoni me botën.
(Agostino Degas)

Le mani hanno vita propria.

Accarezzano, aiutano, desiderano,
parlano, raccontano storie,
carattere, vita delle persone.
Le mani sono come gli occhi.
Non mentono mai,
a chi li sa ascoltare.
Le mani che pregano
sono in sintonia col mondo.
(Agostino Degas)