Σ

Ο
Σ
1. ΚΑΜΠΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΜΕ ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ

ΙΤ
ΣΤΡΩΣΕΙΣ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ
Ρ
Δ
Σ.

1
 Δοκός Οπλισμένου Σκυροδέματος Ενισχυμένη με
Στρώση Οπλισμένου Σκυροδέματος- Έλεγχος
επάρκειας διεπιφάνειας
ΔΕΔΟΜΕΝΑ 2Φ10 2Φ10

Σ
2Φ10
Yλικά : C25/30, Φ10 S500

Ο
2Φ10
4Φ10

Άνοιγμα δοκού: l0-2= l2-3 = 4,40 m 4,4 4,4

Πλάτος δοκού: b = 250 mm 0 1 2

Σ
Πλάτος στήριξης: bστ=250mm (Md)
Ύψος αρχικής δοκού: ho = 400 mm

ΙΤ
Πάχος πρόσθετης στρώσης
σκυροδέματος: tεπ = 80 mm
Ρ (vd )

Επικάλυψη οπλισμού: d1 = 40 mm
Δ
l 0-1 =1,65 m l 1-2 =2,75 m

ΖΗΤΟΥΜΕΝΑ:
Σ.

Έλεγχος διεπιφάνειας όταν Μ1=Μ1,u

και Μ2=Μπαρ,2,u
2
 Διάταξη Οπλισμών
4Φ10
2Φ10

t = 80mm

Σ
h o= 400mm
2Φ10

Ο
4Φ10
4Φ10 4Φ10

b=250mm b=250mm

Σ
Διατομή 1 Διατομή 2
Άνοιγμα Στήριξη

ΙΤ
Πρόγραμμα Ανάλυσης Διατομών XTRACT- ΑΣΤΟΧΙΑ

Ρ
Δ
Σ.

Μ1,u =63 KNm, x=60mm Μπαρ,2,u =101 KNm, x=60mm

3
Διατομή 1 Διατομή 2
 Κατανομή Εσωτερικών Δυνάμεων

Fsμ1 = Fsμ1,a + Fsμ1,b + Fsμ1,c + Fsμ1,d

Fsμ2 = Fsμ2,a + Fsμ2,b
Fsμ2 = 13,455 + 13,455 = 26,91ΚΝ Fsμ1 = 4 ⋅ 34,15 = 136,6ΚΝ

Σ
Fc = ∑ Fci = 178KN
Fsο1 = Fsο1,a + Fsο1,b + Fsο1,c + Fsο1,d

Ο
Fso2 = Fso2,a + Fso2,b Fsο1 = 4 ⋅ 34,15 = 136,6ΚΝ

Fsμ2 = 34,15 + 34,15 = 68,3ΚΝ Fs 2 = Fs 2,a + Fs 2,b + Fs 2,c + Fs 2,d

Σ
Fsμ1 = 4 ⋅15,5 = 62ΚΝ
Fs1 = Fs1,a + Fs1,b + Fs1,c + Fs1,d
Fc = ∑ Fci = 211,2KN

ΙΤ
Fs1 = 4 ⋅ 34,15 = 136,6ΚΝ

Ρ
Δ
Σ.

Διατομή 1 Διατομή 2

4
Σημείωση: Εδώ προκύπτει η διεπιφάνεια να είναι εκτός της θλιβόμενης ζώνης
Διατμητικό Φορτίο στη Διεπιφάνεια Z Ισορροπία
Δυνάμεων

Σ
V0διεπ
−1
.
= ΔF επ
0 −1 = F0
επ
− F1
επ
= 0 − (−210,686) = 210,686ΚΝ

Ο
V1διεπ
−2 = ΔF επ
1− 2 = F1
επ
− F2
επ
= −210,686 − 136,6 = −347,286ΚΝ

Σ
ΙΤ
Ρ
Δ
Σ.

5
 Απαιτούμενοι Διατμητικοί Σύνδεσμοι
Αγνοώντας τριβή και συνοχή

Σ
Αν χρησιμοποιηθούν ευθύγραμμα βλήτρα πρέπει μήκος εντός στρώσης

Ο
ενίσχυσης και εντός υποστυλώματος από 8db.

Σ
Επειδή t=80mm≥8db+επικάλ db=8mm

ΙΤ
Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται βλήτρα Φ14 S500 μορφής Γ (με
ελάχιστο ευθύγραμμο μήκος 5 db)

5 db=5x14=70mm<t
Ρ
Δ
Σ.

6
Έχουν επιλεγεί βλήτρα Φ14 S500 σχήματος Γ
Το φορτίο σχεδιασμού κάθε βλήτρου προκύπτει:

Σ
Ο
1,65 25.000 500.000
Vud = ×1,54 ×10 − 4 × = 16,64 KN
1,3 1,5 1,15

Σ
ΙΤ
Τμήμα 0-1
Πλήθος απαιτούμενων βλήτρων :
Ρ V0διεπ
n0−1 = −1 =
210,686
= 12,66 ≈ 13βλ ήτρα
Vud 16,64
Δ
Τμήμα 1-2
Πλήθος απαιτούμενων βλήτρων :
Σ.

V1διεπ 347,286
n1− 2 = −2 = = 20,87 ≈ 21βλ ήτρα
Vud 16,64
7
 Έλεγχος Ελάχιστου Ποσοστού

Asdmin = (min ρ δ ) Α cδ

Σ
min ρ δ = max ( ρ wοπλ .διάτμ .
, min , 0,12%)

Ο
Για C25/30, S500 ισχύει: ρ wοπλ .διάτμ .
= 0,11% (Ε.Κ.Ω.Σ., 2000)
, min

Σ
Επομένως: min ρ δ = max (0,11% , 0,12%) = 0,12%

ΙΤ
Ac0δ−1 = l 0 −1 b και Ac1δ− 2 = l1− 2 b
Επομένως: Ρ
0,12
Asdmin = × 1650 × 250 = 495 mm 2 για το τμήμα 0-1
100
Δ
0,12
Asdmin = × 2750 × 250 = 825 mm 2 για το τμήμα 1-2
Σ.

100

Για το τμήμα 0-1 ισχύει: Asd0−1 = 13 × As (Φ14) = 13 × 154 = 2002 mm 2 > 495 mm 2
1− 2
Για το τμήμα 1-2 ισχύει: Asd = 21 ×154 = 3234 mm 2 > 825 mm 2 8
 Διάταξη Βλήτρων
Τα βλήτρα τοποθετούνται στον άξονα της δοκού.

Απόσταση 1ου βλήτρου από ελεύθερο άκρο:

Σ
c=min (7db,100mm) = min(7×14=98mm ,100mm) 100mm> 5db=70mm

Ο
Αποστάσεις μεταξύ βλήτρων : s
Απόσταση από θέση 1 : s/2

Σ
Τμήμα 0-1: s = l0−1 − c = 1650 − 100 = 124mm

ΙΤ
0 −1
n0−1 − 0,5 13 − 0,5
Τμήμα 1-2: s l 2750
1− 2 = 1− 2 = = 131mm
n1− 2 21
Και στα δύο τμήματα ισχύει
Ρs0−1 , s1− 2 < smax όμως θα πρέπει s 0−1 , s1− 2 > s cr
Όπου: scr=γRd (lb+db)=1,3 (8db+db)=11,7db=164mm και
Δ
smax = min (6 t επ, 800mm) = min(6×80 mm, 800 mm)=480 mm
Σ.

Επομένως:
στο τμήμα 0-1 τοποθετούνται 10 βλήτρα Φ14/164, Λιγότερα από nαπ=13
και στο τμήμα 1-2 τοποθετούνται 17 βλήτρα Φ14/164, Λιγότερα από nαπ=21
9
 Αναρτήρες
„ Τμήμα 0-1 : Αναλαμβάνεται από βλήτρα
Vβλ . = 10 ⋅16,64 = 166,4ΚΝ
ΔV = 210,686 − 166,4 = 44,286 KN Αναρτήρες

Σ
„ Τμήμα 1-2: Αναλαμβάνεται από βλήτρα
Vβλ . = 17 ⋅16,64 = 282,88ΚΝ

Ο
„ Αναρτήρες Φ18 S500s Δ V = 347 , 286 − 282 ,88 = 64 , 4 KN Αναρτήρες

Σ
hs=52mm

ΙΤ
παλιά ράβδος

Ρνέα ράβδος
Δ
Tα,1=20 xAsα/hs=20x254/52=98KN>Fsπαλ.ραβδ=78,5x0,5/1,15=34KN
(20 αντί για (2*14) του βιβλίου)
Σ.

Επομένως Tα,1=34KN

Έστω 2 αναρτήρες σε κάθε τμήμα.

10
Τα=2x34=68KN Αρκεί και στα δύο τμήματα
•Έστω ότι συνέβαινε η διεπιφάνεια εντός θλιβόμενης ζώνης

Σ
Διάταξη
οπλισμών

Ο
Σ
ΙΤ
Ας υποτεθούν οι παρακάτω εσωτερικές δυνάμεις
Ρ
Δ
Σ.

11
Διατμητικό Φορτίο στη Διεπιφάνεια → Ισορροπία Δυνάμεων

V0διεπ .
= ΔF0επ−1 = F0επ − F1επ = 0 − (− 80 ) = + 80 kN

Σ
−1

V1διεπ
−2 = ΔF1διεπ
− 2 = F1
επ
− F2επ =-80-(82,5) = - 162,5 kN

Ο
Σ
ΙΤ
Ρ
Δ
Σ.

12
 Απαιτούμενοι Διατμητικοί Σύνδεσμοι

„ Αγνοώντας τριβή και συνοχή

Σ
Επιλέγονται βλήτρα Φ14 S500 σχήματος Γ

Ο
Το φορτίο σχεδιασμού κάθε βλήτρου προκύπτει:

Σ
1,65 25.000 500.000
Vud = ×1,54 ×10 − 4 × = 16,64 KN
1,3 1,5 1,15

ΙΤ
Τμήμα 0-1
80
n
Πλήθος απαιτούμενων βλήτρων : 0−1
Ρ = = 4,80
16,64
Δ
Τίθενται 5Φ14, S500
Τμήμα 1-2
Σ.

Πλήθος απαιτούμενων βλήτρων : 162,5

n1− 2 = = 9,76
16,64
Τίθενται 10Φ14, S500
13
 Έλεγχος Ελάχιστου Ποσοστού
Asdmin = (min ρ δ ) Α cδ
min ρ δ = max ( ρ wοπλ .διάτμ .
, min , 0,12%)

Σ
Ο
Για C25/30, S500 ισχύει: ρ wοπλ .διάτμ .
, min = 0,11% (Ε.Κ.Ω.Σ., 2000)

Σ
Επομένως: min ρ δ = max (0,11% , 0,12%) = 0,12%

ΙΤ
Ac0δ−1 = l 0 −1 b και Ac1δ− 2 = l1− 2 b

Επομένως: Ρ
0,12
Asdmin = × 1650 × 250 = 495 mm 2 για το τμήμα 0-1
100
Δ
0,12 για το τμήμα 1-2
Asdmin = × 2750 × 250 = 825 mm 2
Σ.

100

Για το τμήμα 0-1 ισχύει: Asd0−1 = 5 × As (Φ14) = 5 × 154 = 770 mm 2 > 495 mm 2
1− 2
Για το τμήμα 1-2 ισχύει: Asd = 10 ×154 = 1540 mm 2 > 825 mm 2 14
 Διάταξη Βλήτρων
Τα βλήτρα τοποθετούνται στον άξονα της δοκού.

Απόσταση 1ου βλήτρου από ελεύθερο άκρο:

Σ
c=min (7db,100mm) = min(7×14=98mm ,100mm) 100mm> 5db=70mm

Ο
Αποστάσεις μεταξύ βλήτρων : s

Σ
Απόσταση από άκρο 1 : s/2
l 0−1 − c 1650 − 100
s = = = 345mm

ΙΤ
Τμήμα 0-1: 0−1 n − 0,5 5 − 0,5
0 −1

l1− 2 2750
Τμήμα 1-2: s1− 2 = = = 275mm
n1− 2 10
Ρ
Και στα δύο τμήματα ισχύει scr < s0−1 , s1− 2 < smax
Δ
Όπου: scr=γRd (lb+db)=1,3 (8db+db)=11,7db=164mm και
smax = min (6 t επ, 800mm) = min(6×80 mm, 800 mm)=480 mm
Σ.

Επομένως τίθονται 5 βλήτρα (Φ14/345) στο τμήμα 0-1

και 10 βλήτρα (Φ14/275) στο τμήμα 1-2
15
Διάταξη Βλήτρων με Ομοιόμορφη Κατανομή
στα τμήματα 0-1 και 1-2

Σ
Ο
Σ
ΙΤ
Ρ
Δ
Σ.

16
 Ακριβέστερη Διάταξη των Βλήτρων
„ Παρακολουθεί τη μεταβολή της διατμητικής ροής Τi : Τi=Vi/l

Σ
Μεταβολή Τi κατά μήκος της δοκού = μεταβολή Vi κατά μήκος της δοκού

Ο
Τ2διεπ .
Τ1−διεπ
2

Σ
ΙΤ
0 + 1 2
διεπ
Τ0−1

Τοδιεπ .
Ρ
Δ
sμ sμ sμ sμ
Σ.

Πύκνωση στις στηρίξεις θεωρώντας ότι : sμ − ≤ s ≤ sμ + ή ≤ s≤3

2 2 2 2

Όπου sμ=l/n και βήμα β=sμ/n

17
Έτσι για το τμήμα 0-1 προκύπτει: sμ = 1650 = 330 mm και β=
330
= 66 mm
5 5
και για το τμήμα 1-2 προκύπτει: 2750 και 275
sμ = = 275 mm β= = 27,5 mm
10 10

Σ
Ο
π.χ. Τμήμα 0-1: sμ =330mm

Σ
1η απόσταση sμ /2=330/2=165mm
Αυτή είναι απόσταση 2 βλήτρων.

ΙΤ
Η απόσταση του βλήτρου από τη στήριξη 0 είναι 165/2=82,5¡83mm
Η απόσταση του 2ου βλήτρου από το πρώτο είναι: 165+β=231mm κ.τ.λ.
Ρ
Η απόσταση του 5ου βλήτρου από τη στήριξη είναι (3sμ/2)/2=248mm
Δ
100 210 300 360 430 250 200 390 360 330 300 270 250 220 190 170 70
83 231 297 363 429 248 207 386 358 330 303 275 248 220 193 165 69
Σ.

18
 Λύση με συνυπολογισμό της Συνοχής

Οι μέσες τιμές των διατμητικών τάσεων στα τμήματα 0-1 και 1-2 προκύπτουν:
_ διεπ.

Σ
V0διεπ .
80
τ 0−1 = −1
= = 194 kN / m 2 = 0,194 MPa
b . l 0−1 0,25 ×1,65

Ο
_ διεπ.
V1διεπ .
− 162,5
τ1− 2 = −2
= = − 236,4 kN / m 2 = − 0,236 MPa
b . l1− 2 0,25 × 2,75

Σ
Όμως Ti = τ iδιεπ .b

ΙΤ
τ διεπ .
= 0,472 MPa
Επομένως: τ 1−διεπ2
2

τ διεπ
ο
_ διεπ
= 2 τ 0−1 = 2 × 0,194 = 0,388 MPa
Ρ 0,236 MPa

0
Δ
1 2
0,194 MPa
_ διεπ διεπ
τ 0−1
διεπ
τ 2 = 2 τ1− 2 = 2 × (−0,236) = − 0,472 MPa τ διεπ .
= 0,388 MPa
Σ.

19
„ Έστω ότι η επιφάνειά έχει προηγουμένως εκτραχυνθεί.

Σ
τ cud = 0,75 f ctd

Ο
f ctk 0,05 0,7 × f ctm 0,7 × 0,3
f ctd = = = f ck2 / 3 = 0,14 × 25 2 / 3 = 1,2 MPa
1,5 1,5 1,5

Σ
Επομένως: τ cud = 0,75 × 1,2 = 0,9 MPa

ΙΤ
τ max = 0,472 MPa < τ cud = 0,9 MPa
Ρ
Δ
Δεν απαιτούνται διατμητικοί σύνδεσμοι
Σ.

20
 Προσεγγιστική Λύση
Αν δεν διατίθoνται αποτελέσματα εσωτερικών δυνάμεων από κατάλληλο
λογισμικό
„ Έστω ότι όλη η θλιπτική δύναμη αναλαμβάνεται από την ενίσχυση και ο
εφελκυόμενος χάλυβας φτάνει τη διαρροή του.

Σ
Επομένως:

Ο
10 2 500 −3
„ Διατομή 1: Fs1 = 4 ⋅ 3,14 ⋅ ⋅ 10 = 136,5KN
4 1,15

Σ
και Fc1 = Fs1 = 136,5KN

ΙΤ
Fc1 = 0,8 ⋅ x ⋅ b ⋅ 0,85 ⋅ f cd ⇒ 0,8 ⋅ x = 32,76mm < 80mm

Έτσι:
Ρ
F1 = Fc1 = 136,5 KN
Δ
10 2 500 −3
„ Διατομή 2: F2 = Fs 2 = 4 ⋅ 3,14 ⋅ ⋅ 10 = 136,5 KN
Σ.

4 1,15

V0διεπ
−1
.
= ΔF0επ−1 = F0επ − F1επ = 0 − (−136,5) = 136,5ΚΝ
Επομένως:
V1διεπ
−2 = Δ F επ
1− 2 = F1
επ
− F2
επ
= −136,5 − 136,5 = −273ΚΝ 21
 Απαιτούμενοι Διατμητικοί Σύνδεσμοι
136,5
Τμήμα 0-1: n0−1 = = 8βλ ήτρα Φ14 S 500
16,64

Σ
273
Τμήμα 1-2: n1−2 = =16βλ ήτρα Φ14 S 500
16,64

Ο
Έλεγχος Ελάχιστου Ποσοστού

Σ
Για το τμήμα 0-1 ισχύει: Asd0−1 = 5 × As (Φ14) = 8 ×154 = 1232 mm 2 > 495 mm 2

ΙΤ
1− 2
Για το τμήμα 1-2 ισχύει: Asd = 16 ×154 = 2464 mm > 825 mm
2 2

Διάταξη Βλήτρων
Ρ
Τμήμα 0-1:
Δ
l0−1 − c 1650 − 100
s0−1 = = = 207 mm
n0−1 − 0,5 8 − 0,5 scr < s0−1 , s1− 2 < smax
Σ.

Τμήμα 1-2: l1− 2 2750

s1− 2 = = = 172mm Τμήμα 0 − 1 : 8Φ14 / 201 S 500
n1− 2 16
Τμήμα 1 − 2 : 16Φ14 / 172 S22500
Διάταξη Βλήτρων με Ομοιόμορφη Κατανομή
στα τμήματα 0-1 και 1-2

Σ
Ο
Σ
ΙΤ
Ακριβέστερη Διάταξη Βλήτρων
Ρ
Παρατήρηση
Δ
s<scr
Σ.

Δεν είναι
δόκιμη η
πύκνωση
23
 ΕΠΙΛΥΣΗ ΣΤΗ ΦΑΣΗ 1ης ΑΣΤΟΧΙΑΣ
Έχει υπολογιστεί με πρόγραμμα ανάλυσης διατομών (ΧTRACT)
Η ροπή αντοχής στο άνοιγμα Μ1,max= 63KNm και η ροπή αντοχής στη στήριξη
M2,max =101 KNm

Σ
Όμως: M = q1 ⋅ A 2 ⇒ 63 = q1 ⋅ 4,42 ⇒ q = 46,2KN και
1 1
14,2 14,2

Ο
2
q2 ⋅ A 5 q 2 ⋅ 4,4 2 5
M παρ, 2 = M 2 + ΔΜ = − ⋅ q 2 ⋅ A ⋅ b στ ⇒ 101 = + ⋅ q 2 ⋅ 4,4 ⋅ 0,25 ⇒ q 2 = 48,1KN > q1 = 46,2KN
8 16 8 16

Σ
Επομένως όταν η διατομή στη θέση 1
αποκτά τη ροπή αντοχής της,

ΙΤ
στη θέση 2 η ροπή θα είναι:

Ρ
46,2 ⋅ 4,4 2 5
M παρ, 2 = − ⋅ 46,2 ⋅ 4,4 ⋅ 0,25 = 95,9ΚΝm
Δ
8 16
Σ.

Ο έλεγχος της διεπιφάνειας θα γίνει με βάση τα αποτελέσματα του

προγράμματος ανάλυσης διατομών για Μ1=Μ1,u =63 ΚΝm και
Μπαρ,2=95,9ΚΝm<Μπαρ,2,u =101ΚΝm 24