Gemi İşletme Yönetimi Yiğit GÜLMEZ Ders Notları

Hafta-1 Giriş (1/2)

International Maritime Organization
Birleşmiş Milletler'e bağlı özel bir ajans olan Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO), deniz
taşımacılığının düzenlenmesinden sorumlu bir kuruluştur. IMO, Cenevre'de düzenlenen bir BM
konferansı sonrasında 1948'de anlaşmaya varılmasıyla kuruldu ve 10 yıl sonra 1959'da ilk
toplantısını gerçekleştirdi. Londra, Birleşik Krallık'ta merkezi olan IMO, şu anda 175 Üye
Devlet ve üç Ortak Üye ile faaliyet göstermektedir.
IMO'nun temel amacı, deniz taşımacılığı için kapsamlı bir düzenleyici çerçeve oluşturmak ve
sürdürmektir. Bugün, IMO'nun görev alanı deniz emniyeti, çevresel endişeler, hukuki konular,
teknik işbirliği, deniz güvenliği ve deniz taşımacılığının verimliliği gibi konuları içermektedir.
IMO, her iki yılda bir toplanan bir üye kurulu tarafından yönetilmektedir. Finans ve
organizasyonu, kurul tarafından seçilen 40 üyeden oluşan bir konsey tarafından
yönetilmektedir. IMO'nun çalışmaları beş komite aracılığıyla yürütülmekte ve bunlar teknik alt
komiteler tarafından desteklenmektedir. Diğer BM örgütleri IMO'nun faaliyetlerini
gözlemleyebilir. Gözlemci statüsü, nitelikli sivil toplum örgütlerine verilir.
IMO, kuruluşunun üyelerinin temsilcisi olan bir daimi sekreterya tarafından desteklenmektedir.
Sekreterya, üye kurulu tarafından belirli aralıklarla seçilen bir Genel Sekreter ve deniz emniyeti,
çevre koruma ve konferans bölümü gibi çeşitli bölümlerden oluşmaktadır.
IMO Çalışma Mekanizması
IMO'nun çalışma mekanizması, üye devletlerin temsilcilerinin oluşturduğu bir meclis
tarafından yönetilir. Meclis, her iki yılda bir toplanır ve IMO'nun ana karar organıdır. Meclis,
IMO'nun politika ve stratejilerinin belirlenmesinden sorumludur ve ayrıca IMO'nun
faaliyetlerini ve bütçesini denetler.
Meclis tarafından alınan kararlar, IMO'nun yürütme organı olan 40 üyeli bir konsey tarafından
uygulanır. Konsey, IMO'nun politikalarını uygulamakla görevlidir ve aynı zamanda IMO'nun
bütçesini de yönetir.
IMO, yaptırım yetkisine sahip bir kuruluş değildir. Ancak IMO'nun aldığı kararlar, uluslararası
deniz ticareti ve taşımacılığına ilişkin düzenlemeleri içerdiğinden, üye devletlerin çoğu bu
düzenlemeleri uygulamaya kararlıdır. Bu düzenlemeler, uluslararası denizcilik kurallarına
uyulmasını sağlar ve çevre, emniyet ve güvenlik gibi konularda uluslararası standartların
belirlenmesine yardımcı olur.
IMO üye devletleri, IMO'nun aldığı kararların tamamını uygulamak zorunda değildir. Ancak,
IMO tarafından belirlenen uluslararası standartların çoğu, denizcilik endüstrisi tarafından kabul
edilir ve uygulanır. Üye devletler, kendi yargı sistemlerini kullanarak, IMO tarafından
belirlenen standartları uygulama konusunda diğer üye devletlerle iş birliği yaparlar. Ayrıca,
IMO tarafından belirlenen standartları uygulamayan gemilere, liman devleti kontrolü sırasında
cezai yaptırımlar uygulanabilir.
Gemi İşletme Yönetimi Yiğit GÜLMEZ Ders Notları

IMO Komiteleri
IMO'nun beş komitesi vardır:
1. Deniz Emniyeti Komitesi (MSC): Deniz emniyeti ve gemi kazalarının önlenmesi ile
ilgili konuları ele alır.
2. Deniz Çevresi Koruma Komitesi (MEPC): Deniz çevresinin korunması ve deniz
kirliliğinin önlenmesi ile ilgili konuları ele alır.
3. Legal Komite: IMO'nun hukuki konularla ilgili faaliyetlerini yürütmekten sorumludur.
4. Teknik İşbirliği Komitesi: IMO üyeleri arasındaki teknik işbirliğini teşvik etmek ve
geliştirmek için çalışır.
5. Deniz Güvenliği Komitesi: Deniz korsanlığı, terörizm ve diğer tehditlere karşı deniz
güvenliği konularını ele alır.

IMO Konvansiyonları
En önemli konvansiyonlar;

• International Convention for the Safety of Life at Sea (SOLAS, 1974, as amended.
• International Convention for the Prevention of Pollution from Ships, 1973, as
modified by the Protocol of 1978 relating thereto and by the Protocol of 1997
(MARPOL)
• International Convention on Standards of Training, Certification and Watchkeeping for
Seafarers ( STCW) as amended, including the 1995 and 2010 Manila Amendments
Deniz Emniyeti ve Güvenliği ile ilgili diğer konvansiyonlar,

• Convention on the International Regulations for Preventing Collisions at Sea

(COLREG), 1972
• Convention on Facilitation of International Maritime Traffic (FAL), 1965
• International Convention on Load Lines(LL), 1966
• International Convention on Maritime Search and Rescue(SAR), 1979
• Convention for the Suppression of Unlawful Acts Against the Safety of Maritime
Navigation(SUA), 1988, and Protocol for the Suppression of Unlawful Acts Against
the Safety of Fixed Platforms located on the Continental Shelf (and the 2005
Protocols)
• International Convention for Safe Containers (CSC), 1972
• Convention on the International Maritime Satellite Organization (IMSO C), 1976
• The Torremolinos International Convention for the Safety of Fishing Vessels (SFV),
1977, superseded by the The 1993 Torremolinos Protocol; Cape Town Agreement of
2012 on the Implementation of the Provisions of the 1993 Protocol relating to the
Torremolinos International Convention for the Safety of Fishing Vessels
• International Convention on Standards of Training, Certification and Watchkeeping for
Fishing Vessel Personnel (STCW-F), 1995
• Special Trade Passenger Ships Agreement (STP), 1971 and Protocol on Space
Requirements for Special Trade Passenger Ships, 1973
Gemi İşletme Yönetimi Yiğit GÜLMEZ Ders Notları

Deniz çevresinin korunmasına yönelik diğer konvansiyonlar

• International Convention Relating to Intervention on the High Seas in Cases of Oil

Pollution Casualties (INTERVENTION), 1969
• Convention on the Prevention of Marine Pollution by Dumping of Wastes and Other
Matter(LC), 1972 (and the 1996 London Protocol)
• International Convention on Oil Pollution Preparedness, Response and Co-
operation(OPRC), 1990
• Protocol on Preparedness, Response and Co-operation to pollution Incidents by
Hazardous and Noxious Substances, 2000 (OPRC-HNS Protocol)
• International Convention on the Control of Harmful Anti-fouling Systems on Ships
(AFS), 2001
• International Convention for the Control and Management of Ships' Ballast Water and
Sediments, 2004
• The Hong Kong International Convention for the Safe and Environmentally Sound
Recycling of Ships, 2009
• Conventions covering liability and compensation
• International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage(CLC), 1969
• 1992 Protocol to the International Convention on the Establishment of an International
Fund for Compensation for Oil Pollution Damage (FUND 1992)
• Convention relating to Civil Liability in the Field of Maritime Carriage of Nuclear
Material (NUCLEAR), 1971
• Athens Convention relating to the Carriage of Passengers and their Luggage by Sea
(PAL), 1974
• Convention on Limitation of Liability for Maritime Claims(LLMC), 1976
• International Convention on Liability and Compensation for Damage in Connection
with the Carriage of Hazardous and Noxious Substances by Sea (HNS), 1996 (and its
2010 Protocol)
• International Convention on Civil Liability for Bunker Oil Pollution Damage, 2001
• Nairobi International Convention on the Removal of Wrecks, 2007
Diğer konvansiyonlar

• International Convention on Tonnage Measurement of Ships (TONNAGE), 1969

• International Convention on Salvage (SALVAGE), 1989

SOLAS
SOLAS (International Convention for the Safety of Life at Sea), 1 Temmuz 1983'te yürürlüğe
giren ve deniz emniyeti için birçok önemli düzenlemeyi içeren bir uluslararası sözleşmedir.
SOLAS, gemilerin inşası, ekipmanı, işletilmesi, mürettebatın eğitimi ve deniz kazalarıyla
mücadele için çeşitli standartlar belirlemektedir.
Gemi İşletme Yönetimi Yiğit GÜLMEZ Ders Notları

SOLAS, denizcilik endüstrisinde birçok önemli değişikliğe neden oldu. Bunlar arasında
şunlar yer alır:
Gemi İnşası: SOLAS, gemi inşaatında birçok standart belirleyerek, gemilerin emniyeti için
gerekli olan önemli özellikleri zorunlu kıldı. Örneğin, gemilerin yangın söndürme ekipmanı,
acil durum sinyal cihazları, can kurtaran botları ve can yelekleri gibi belirli ekipmanları
taşıması gerekmektedir.
Gemi İşletimi: SOLAS, gemi işletiminde de birçok standart belirledi. Gemi kaptanları,
mürettebat üyeleri ve diğer personel için belirli eğitim ve sertifikaları zorunlu hale getirdi.
Ayrıca gemilerin limanlara giriş ve çıkışlarında, emniyet prosedürlerinin takip edilmesi
gerekmektedir.
Deniz Kazalarıyla Mücadele: SOLAS, deniz kazalarıyla mücadele için çeşitli standartlar
belirledi. Örneğin, gemilerin acil durum tahliye planları hazırlaması, can kurtaran araçlarının
ve ekipmanlarının düzenli olarak kontrol edilmesi ve gemilerin yangın alarm sistemlerinin ve
yangın söndürme ekipmanının düzenli olarak test edilmesi gerekmektedir.
Deniz Emniyetii: SOLAS, deniz emniyeti için birçok önemli düzenleme getirdi. Örneğin,
gemilerin seyir emniyeti için radar, GPS ve diğer navigasyon sistemlerine sahip olması
gerekmektedir. Ayrıca gemilerin su altı tehlikelerini belirlemek için sonar ve diğer cihazları
kullanması zorunlu kılınmıştır.
Deniz Kirliliği: SOLAS, deniz kirliliğiyle mücadele için de birçok düzenleme getirdi.
Örneğin, gemilerin atık yönetimi ve yakıt yönetimi için belirli standartları karşılaması
gerekmektedir. Ayrıca gemilerin limanlarda çevre dostu yakıtlar kullanması zorunlu
kılınmıştır.
SOLAS Kısımları

• Chapter I - General Provisions

• Chapter II-1 - Construction - Subdivision and stability, machinery and electrical
installations
• Chapter II-2 – Fire prevention, fire detection and fire extinction
• Chapter III - Lifesaving appliances and arrangements
• Chapter IV - Radio communications
• Chapter V – Safety of Navigation
• Chapter VI – Carriage of Cargoes
• Chapter VII – Carriage of dangerous goods
• Chapter VIII - Nuclear ships
• Chapter IX - Management for the Safe Operation of Ships
• Chapter X – Safety measures for high-speed craft
• Chapter XI-1 - Special measures to enhance maritime safety
• Chapter XI-2 - Special measures to enhance maritime safety
• Chapter XII - Additional security measures for bulk carriers
• Chapter XIII – Verification of compliance
Gemi İşletme Yönetimi Yiğit GÜLMEZ Ders Notları

• Chapter XIV - Safety measures for ships operating in polar waters.

SOLAS Kodları

• International Safety Management Code (ISM Code)

• International Code for Application of Fire Test Procedures (FTP Code)
• International Code for Fire Safety Systems (FSS Code)
• International Intact Stability Code (IS Code 2008)
• International Code Life-saving Appliance Code (LSA Code)
• International Maritime Code for Dry Bulk Cargoes (IMSBC Code)
• International Code for the Construction and Equipment of Ships Carrying Dangerous
Chemicals in Bulk (IBC Code)
• International Code for the Construction and Equipment of Ships Carrying Liquefied
Gases Bulk (IGC Code)
• International Maritime Code for Carriage of Dangerous Goods (IMDG Code)
• Code for the Safe Carriage of Irradiated Nuclear Fuel, Plutonium and High-Level
Radioactive Wastes in Flasks on board Ships (INF Code)
• International Code for the Safety of High Speed Craft (HSC Code 1994)
• International Code for the Safety of High Speed Craft (HSC Code 2000)
• Code for the Investigation of Marine Causalities
• International Code for the Security of Ships and Port Facilities (ISPS Code).

ISM Kodu
ISM (International Safety Management) kodu, denizcilik sektöründe gemi işletmeciliği
emniyeti ve yönetimini standardize etmek amacıyla 1998 yılında Uluslararası Denizcilik
Örgütü (IMO) tarafından kabul edilen bir uluslararası standarttır. ISM Kodu, gemi
işletmecilerine, gemi kaptanlarına ve gemi mürettebatına, gemi operasyonlarını emniyetli ve
verimli bir şekilde yürütmek için gerekli yönetim sistemlerini kurmaları ve uygulamaları
konusunda yol gösterir.
ISM Kodu'nun kabul edilmesi, denizcilik sektöründe emniyet kültürünün geliştirilmesine
büyük katkı sağlamıştır. Kod, deniz kazalarının ve gemi kayıplarının azaltılması için risk
yönetimi yaklaşımını benimseyerek, gemi işletmeciliği süreçlerindeki riskleri önceden
belirleme ve bunları yönetme yöntemleri sunar. ISM Kodu ayrıca, gemi işletmecilerinin ve
mürettebatının eğitim ve sertifikasyon gereksinimlerini de belirlemiştir.
ISM Kodu'nun kabul edilmesinden bu yana, denizcilik sektöründe birçok gelişme yaşanmıştır.
Bunlardan biri, gemi işletmecilerinin daha emniyetli ve verimli bir şekilde faaliyet
göstermelerine olanak tanıyan, otomatik gemi kontrol sistemleri gibi ileri teknolojilerdir.
Ayrıca, uluslararası denizcilik örgütleri ve ülkeler arasında yapılan işbirliği ve bilgi paylaşımı,
deniz kazalarının azaltılmasına ve denizcilik sektörünün daha emniyetli hale gelmesine
katkıda bulunmuştur.
Sonuç olarak, ISM Kodu, denizcilik sektöründe emniyet kültürünün geliştirilmesine ve gemi
işletmeciliği süreçlerindeki risklerin azaltılmasına büyük katkı sağlamıştır. Bu kodun kabul
Gemi İşletme Yönetimi Yiğit GÜLMEZ Ders Notları

edilmesi, denizcilik sektörünün daha emniyetli ve verimli bir şekilde faaliyet göstermesine
olanak tanıyan birçok yeniliğin de yolunu açmıştır.
ISPS Kodu

ISPS (International Ship and Port Facility Security) kodu, 11 Eylül 2001'deki terör
saldırılarının ardından, gemi ve limanlarda güvenlik önlemlerini artırmak için Uluslararası
Denizcilik Örgütü (IMO) tarafından kabul edilen bir uluslararası standarttır. ISPS Kodu, gemi
ve limanların güvenliğini sağlamak için belirli standartlar ve prosedürler sunar ve gemi ve
liman güvenliği ile ilgili tüm taraflar arasında işbirliği yapılmasını öngörür.
ISPS Kodu'nun kabul edilmesi, denizcilik sektöründe bir dönüm noktası olmuştur. Kod, gemi
ve liman güvenliği konusunda standartlar belirleyerek, gemi ve limanların güvenliği
konusunda uluslararası düzeyde bir anlayış sağlamıştır. Ayrıca, gemi ve liman güvenliği
konusunda eğitim, sertifikasyon ve denetim gereksinimlerini de belirler.
ISPS Kodu, gemi ve liman güvenliği konusunda birçok yeniliğin yolunu açmıştır. Örneğin,
limanlarda güvenliği artırmak için yeni güvenlik cihazları, teknolojiler ve prosedürler
geliştirilmiştir. Ayrıca, gemi ve limanların güvenliği konusunda uluslararası işbirliği artmış ve
bilgi paylaşımı daha iyi hale gelmiştir.
ISPS kodu altındaki güvenlik seviyeleri, ülkeye ve sahil bölgesine yönelik güvenlik tehditleri
ile bu ülkeyi ziyaret eden gemilerle ilgili mevcut senaryoyu tanımlar.
Güvenlik seviyeleri, gemi ve liman yetkililerinin işbirliğiyle, ulusal ve uluslararası güvenlik
durumunun mevcut koşullarına göre belirlenir.
Yerel hükümet, güvenlik seviyesini belirler ve limana giriş yapmadan önce veya limanda
demirlediğinde liman devleti ve gemilere bilgi verilmesini sağlar.
Gemilerdeki tüm personel ve liman devleti personeli, farklı seviyelerdeki insanlar için farklı
olan güvenlik görevleri atanır. Ayrıca, gemilerde sık sık güvenlik tatbikatları da yapılır.
ISPS Code kapsamında gerekli güvenlik seviyesi belirlendiğinde bu geminin giriş kısmında
yazılı olarak duyurulur.
Bir gemideki MARSEC seviyesi limana eşit veya limandan yüksek olmalıdır.