*Taktyka Zielona : skupia się walce na terenie otwartym (lasy, pustynie etc.).

Będzie podstawowym
szkoleniem dla Młodszych podoficerów. Będzie skupiała się na patrolu, przygotowaniu zasadzek i
odpowiednim poruszaniu się.

 Patrol: Żołnierze muszą nauczyć się przeprowadzania zabezpieczenia lub wykrycia wroga w
wyznaczonych punktach. W razie konieczności muszą umieć przeprowadzić zasadzkę.
 Sprowokowanie wroga do popełniania błędu i wykorzystania sytuacji
 Patrol do kontaktu z przeciwnikiem (zwiad do pierwszego kontaktu i wycofanie się do miejsca
o najlepszych walorach obronnych)
 Patrol rozpoznawczy (pierwsze uderzenie i sprawdzenie obrony)
 Patrol Stacjonarny (Obrona wyznaczonego punktu i śledzenie postępów ofensywy
przeciwnika)
 Nie zabijamy celów niepewnych(szperaczy). Istnieje duże prawdopodobieństwo, że
przeciwnik wysłał przynętę, która rozszyfruje nasze pozycję. Staramy się w tym przypadku
puścić wabik by złapać cały oddział przeciwnika.
 Technika Poruszania się: Podstawowa to poruszanie się na pochylonej sylwetce, unikanie
przebiegania przez otwarte pola bez przygotowania(Dobra pozycja zapewnia przewagę ze
strony przeciwnika), Lornetka stanowi podstawowe wyposażenie korzystaj z niej![…]
 Unikać pokonywania „Stref Śmierci” - Plutony i drużyny muszą unikać otwartych przestrzeni,
szczególnie gdy pokrycie terenu (tło) jest ubogie, lub kiedy teren może skutecznie
zamaskować i ukryć przeciwnika. Pododdziały muszą unikać szerokich, otwartych podejść do
pozycji przeciwnika. Lepiej jest pokonywać teren trudnodostępny (dłużej) niż łatwy (krócej)
ale będący pod obserwacją i ogniem bezpośrednim przeciwnika.
 Gdy kontakt jest pewny – w tym przypadku drużyna jest zmuszona do poruszania się przy
osłonach oraz zatrzymywania się i przegrupowania co jakiś odcinek drogi
 Gdy kontakt jest wysoce prawdopodobny – drużyna porusza się ruchem spokojnym i stałym
będąc podstałą gotowością do użycia najbliższych osłon
 Gdy kontakt jest prawdopodobny – drużyna porusza się szybkim, pewnym ruchem w celu
pokonania jak największego dystansu i zdobywaniem terenu z najlepszą linią terenu przyszłej
wymiany ognia
 W trakcie poruszania się po lesie zalecamy slalom. Dzięki dobrej gęstości, a także problemów
z optymalizacją gry technika ta minimalizuje ryzyko śmierci przez gracza.
 Formacje:
 Strzała – najlepiej sprawdza się do przemieszania się przez otwarty teren/lekko
zadrzewiony(Przy odpowiednim rozeznaniu sytuacji). Zaletą formacji jest możliwości
prowadzenia silnego ognia w każdym kierunku, wadą natomiast duże straty przy ataku od
skrzydła.
 Na czele w kolumnie znajduje się Oficer  Piechur , potem lewe skrzydło MG skos
Medyk , prawe skrzydło KM/Support skos AT
 Oficer i Piechur skupiają się na 12 , MG bierze 11 i 9 , Medyk 7 i 6, KM/Sup 1 i 3, AT 5 i 6.
 Kolumna – Formacja używana wyłącznie do przemieszczania się przy długich obiektach,
obiektach liniowych lub strumieniach.
 Zaleta formacji to największa siła ogniowa skrzydłowa ze wszystkich, wadą natomiast to
brak siły ognia frontalnego oraz jest wrażliwy z tego kierunku.
 Na czele w kolumnie znajduje się Oficer  Piechur  MG  Medyk  KM/Sup  AT
 Oficer skupia się na 12 reszta oddziału patrzy naprzemiennie na boki, AT zabezpiecza tył.
W przypadku poruszania się przy budynku lub osłonie całkowitej, Piechur pilnuje
momentu wychylenia się w końcowym marszu przy obiekcie.
 Tyraliera – Formacja wykorzystywana do przeczesania wybranego terenu oraz wykorzystania
ognia frontalnego w 100%. Jej jedynym słabym punktem jest ogień skrzydłowy, który
poważnie zagraża drużynie.
 W środku szeregu znajduje się oficer od lewej  Piechur  MG  Medyk ; od prawej
KM/Sup  AT
 Tylko skrajne jednostki obserwują 9 i 3
 Szyk Otwarty – Szyk pozwalający na sporą kontrolę marszu. Zapewnia względną siłę ognia w
każdym kierunku. Dzięki stworzonemu tunelu ogniowego jest możliwość bezpiecznego
odwrotu. A w przypadku osaczenia, ma możliwość stworzenia Obrony Okrężnej.
 Na środku szyku znajduje się Oficer przed nim znajduje się piechur.
 Z lewej strony oficera znajduje się MG, a z nim Medyk.
 Z prawej strony oficera stoi KM/Sup, a za nim AT
 Oficer wraz z piechurem obserwują 12, MG 11 i 9 , KM/Sup 1 i 3 , Medyk 8 i 6 , AT 4 i 6
 Obrona Okrężna – Formacja zabezpieczająca każdy sektor pod względem obserwacji i ognia.
Jest to jedyna obronna formacja w trakcie ataku lub zabezpieczenia małego obszaru, bądź
dużego gdy połączy się z inną drużyną
 Oddział tworzy krąg z medykiem w środku oraz posterunkiem.
 Oficer patrzy na 12 reszta dołącza do niego na godzinie 6 znajduje się AT ,który zamyka o
pierścień obrony reszta dołącza.
 Pudełko/Dokładne Rozpoznanie – Formacja używana do poszukiwania mały obiektów jak
posterunek oraz zwiadowców wroga.
 Oddział wyruszą z punktu A na północ po przejściu 100m skręca na wschód przechodzi
1000m skręca w północ przechodzi 100m skręca na zachód robi 1000m potem północ
100m i wschód 1000m po czym na południe i wraca do bazy.
 Pozostałe kierunki robimy analogicznie
 Odległości są przykładowe , to oficer decyduje o zasięgu poszukiwań.
 Współdziałania czołgów z piechotą – Dzięki współpracy piechoty z czołgiem zyskujemy:
 Zwiększoną odległość oddziaływania ogniowego i uzupełnienia możliwości ogniowych.
(Działo 2 km etc.)
 Wzajemna osłona i ochrona
 Zwiększona odporność na ogień przeciwnika
 Wzajemna pomoc z zakresu przegrupowania i napraw oraz uzupełniania zaopatrzenia
 Eliminowanie ogniem na wprost fortyfikacji lub stanowisk ogniowych przeciwnika
 Utworzenie podgrupy ubezpieczenia, burzącej oraz torującej
 Ułatwienie rozstawienia stanowisk ogniowych
 Możliwości ogniowe czołgu w zakresie niszczenia obiektów fortyfikacyjnych oraz stanowisk
ogniowych są bardzo duże i przyspieszą działanie piechoty, a także zminimalizują straty
wśród piechoty.
 W przypadku szturmu:
 Na otwarte pole
 Czołgi utrzymują kontakt ogniowy przez otwarte pole z miejscem do celowym. W
tym czasie piechota stara się obejść pozycja nie przyjaciela przez bezpieczne
tereny jak np. Las.
 Drogą w kierunku obiektu
 Czołg poruszający się drogą zapewnia osłonę ogniową piechocie względem
godziny 12. W tym czasie piechota ubezpiecza czołg od boków poruszając się
wzdłuż drogi.
 Trasa względnie niebezpieczna
  Piechota trzyma się za czołgiem poruszając się dwoma kolumnami przy okazji
zabezpieczając flanki czołgu

 Zasadzki – Najtrudniejsze z zagadnień i najbardziej agresywna metoda zwalczania przeciwnika

wszelkimi dostępnymi środkami. Dzielimy na:
 Planowana
 Natychmiastowa – Jest odpowiedzią na zachowanie przeciwnika i jego lekkomyślność.
Wykorzystuje się gdy z góry mamy przewagę w postaci zaskoczenia i ukształtowania terenu.
Wykorzystanie zasadzki w 100% polega na odpowiednim i błyskawicznym ustawieniu
stanowisk ogniowych skoncentrowanych na wrogu. Przykład:
 Drużyna natrafia na ofensywny garnizon przeciwnika, z którego trwa atak na nasz punkt.
Postanawia ustawić się w tyralierze po prostopadłej stronie w bezpiecznej odległości i
wyczekuje dogodnego momentu odrodzenia żołnierzy przeciwnika aby mieć gwarancję
pełnego sukcesu unicestwienia garnizonu.
 Drużyna natrafia na czołg przeciwnika stosuje taktyka wabika w celu dezorientacji wroga.
Przygotowuje miny oraz AT do zniszczenie celu. etc

 Drużyny Pełne 6 osobowe – Podstawowe drużyny podczas obrony, ataku lub wsparcia oraz
zabezpieczenia wyznaczonych stref. Ze względu na przewagę specjalistyczną nad Drużynami 4
osobowymi będą używane we wszystkich 3 Plutonach.
 Drużyny 4 osobowe – ich główne zastosowanie będzie w pierwszym plutonie gdzie
doświadczeni gracza nauczą się ściśle ze sobą współpracować. Trzy drużyny 4 osobowe skupią
się na skoordynowanych atakach szturmowych z przewagą siły ognia.

*Będzie to osobne szkolenie, które trzeba będzie przygotować.