ZATWIERDZAM Dębica, dnia 14.06.2018r.

……………………

PLAN PRACY
INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA

I. ZAGADNIENIE: Przekraczanie dróg, przeszkód terenowych lub miejsc

niebezpiecznych.

II. CEL:
Uczyć:
 Przekraczania dróg, przeszkód terenowych i innych miejsc
niebezpiecznych sekcją/ drużyną.

III. CZAS: 75 min

IV. MIEJSCE: SCziWB

V. LITERATURA:

1. Regulamin działań wojsk lądowych DWLąd wewn. 115/2008

2. Działania patrolowe lekkiej piechoty – P.Makowiec, M. Mroszczyk, W-wa
2013
3. Poradnik dowódcy plutonu. DWLąd. 185/2011

VI. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO – TECHNICZNE:

– 5,56 mm kbs Beryl ...........................................…. na stan

– Hełm.................................................................…. na stan
– Kamizelka taktyczna……………....................... ….na stan
– Ubiór słuchaczy ...............................................…. polowy

VII. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

 Zabraniam kierowania lufy broni w kierunku ludzi, zwierząt lub sprzętu.
 Zabraniam palenia papierosów w miejscach do tego nie przeznaczonych.
 Zabraniam odkładania broni, oporządzenia i pozostawiania ich bez opieki.
 Zabraniam oddalania się z rejonu zajęć bez mojej zgody.
 W czasie trwania zajęć wykonywać tylko te czynności które zostały zlecone
przeze mnie lub kierownika zajęć.
  Zwracać uwagę na zachowanie ostrożności w czasie przemieszczania się w
terenie (dołki, pnie, wystające korzenie, itp.).
 Meldować o wszelkich urazach i kontuzjach natychmiast po ich powstaniu
oraz uszkodzeniu lub zagubieniu broni lub sprzętu.

VIII. PRZEBIEG ZAJĘĆ:

LP CZYNNOŚCI CZYNNOŚCI
. INSTRUKTORA SZKOLONYCH
1. BACZNOŚĆ! Stoją na zbiórce i
Przekraczanie dróg, przeszkód terenowych lub słuchają.
miejsc niebezpiecznych.
SPOCZNIJ!
2. Zapoznaje z celem szkolenia: Stoją na zbiórce i
Ma to na celu uczyć was prawidłowego i słuchają.
bezpiecznego pokonywania drogi i innych miejsc
niebezpiecznych.
3. Omawiam warunki bezpieczeństwa. Stoją na zbiórce i
słuchają.
4. Wzorowy pokaz. Stoją na zbiórce,
Nie dotyczy. obserwują i słuchają.
5. Pokazuję i objaśniam: Stoją na zbiórce i
Demonstruje i omawia sposób pokonania drogi i słuchają.
miejsc niebezpiecznych zgodnie z załącznikiem
nr 1.
6. Przystępuję do praktycznego ćwiczenia. Ćwiczą praktycznie,
Nakazuję wykonywanie określonych działań. wykonują komendy.
7. Omawiam zrealizowane zagadnienie: Stoją na zbiórce i
 omawiam najczęściej popełniane błędy słuchają, zadają pytania.
oraz sposoby ich wyeliminowania;
 wskazuję najlepiej ćwiczących;
 udzielam odpowiedzi na pytania.

OPRACOWAŁ:
……………………….
ZAŁĄCZNIK NR 1
Pokonywanie drogi, przeszkód terenowych i miejsc niebezpiecznych metodą
„na szybko / kropelkowa”

Sekwencja pokonywania przeszkody terenowej „na szybko” jest następująca:

1. Szperacz zatrzymuje patrol.
2. Szperacz wzywa dowódcę do swojej pozycji skąd rozmiar i niebezpieczeństwo
przeszkodymoże być przez niego oceniony.
3. Dowódca ocenia przeszkodę i decyduje czy i jaką metodą przeszkoda będzie
pokonana.
4. Dowódca przekazuje znak patrolowy do ruszenia.
5. Patrol automatycznie rozpoczyna standardową procedurę pokonywania
przeszkody.

Wraz z nabyciem doświadczenia i zaufania pomiędzy szperaczem a dowódcą,

szperacz będzie w stanie sam ocenić jak sekcja/ drużyna pokona daną przeszkodę.
Podczas pokonywaniamałych przeszkód z marszu, patrol nie zatrzymuje się.

W momencie
przechodzenia przez
drogę żołnierz obserwuje
sektor który będzie
przejmował
ZAŁĄCZNIK NR 2

Pokonywanie drogi, przeszkód terenowych i miejsc niebezpiecznych metodą

„na wolno”

Pokonywanie dużych przeszkód terenowych, skrzyżowań i innych miejsc

niebezpiecznych jest skomplikowanym procesem który powinien być trenowany jako
podstawowy element sztuki patrolowania.

1. Szperacz zauważa przeszkodę na linii marszu drużyny.

2. Szperacz wzywa dowódcę do swojej pozycji skąd może on ocenić rozmiar i typ
przeszkody. Dowódca określa przeszkodę jako małą lub dużą i podejmuje
odpowiednią decyzję.

3. Ostatnie dwie osoby z szyku dochodzą do brzegu przeszkody. Jeden żołnierz

osłania lewą stronę przeszkody a drugi prawą. KM są ustawiony jest w taki sposób
aby osłaniać maksymalnie dużą cześć przeszkody. Reszta grupy ubezpiecza tyły.
Dowódca jest w centrum formacji i kontroluję pracę szperaczy. Szperacze
osłaniając się wzajemnie przechodzą na drugą stronę przeszkody. Reszta
grupy jest przygotowana do ich osłaniania . Jeżeli w tym momencie nastąpi
kontakt – szperacze odrywają się od przeciwnika i dołączają do reszty patrolu.
Nie można w przypadku kontaktu kontynuować pokonywania przeszkody.
Należy wycofać się w kierunku z którego nadszedł patrol.

4. Szperacze osłaniając się wzajemnie oczyszczają drugi brzeg przeszkody

na jeden dystans wizualny. Oczyszczony obszar musi być wystarczająco duży
aby pomieścić cała formację patrolową. Wracają do punktu przejścia i
sygnalizują dowódcy „ wszystko w porządku”.

5. Dowódca daje sygnał grupom do przejścia na druga stronę. Grupy

osłaniają się wzajemnie przechodząc przez przeszkodę. Przeszkoda może być
pokonywana tylko przez jedną grupę na raz. Po przejściu na drugą stronę
przeszkody, grupy osłaniają się w pozycji lustrzanego odbicia – nadal
osłaniają przeszkodę tylko że z drugiej jej strony. Po przejściu pierwszej
grupy, na drugą stronę przechodzi dowódca. W przypadku kontaktu, grupa
cofa się na tą stronę przeszkody gdzie znajduje się najwięcej żołnierzy –
największa siła ognia. Dowódca zawsze przemieszcza się z największą
częścią oddziału. Po drugiej stronie pozostaje jego zastępca - w ten sposób
obydwa elementy nie są pozbawione elementu dowodzenia.

6. Po przejściu na druga stronę całej formacji, patrol jest kontynuowany na

oryginalnym azymucie marszu.