Elektroforeza SDS-PAGE (sodium dodecyl sulfate-polyacrylamide gel electrophoresis) to

technika separacji białek w żelu poliakryloamidowym oparta na różnicach w masie

cząsteczkowej białek. Proces ten polega na użyciu siarczanu dodecylu sodu (SDS), który
denaturuje białka i nadaje im ładunek ujemny proporcjonalny do masy cząsteczkowej.

Podczas elektroforezy białka migrują przez żel poliakryloamidowy w odpowiedzi na przyłożone

napięcie elektryczne. Białka o niższej masie cząsteczkowej przemieszczają się szybciej przez żel
niż białka o większej masie cząsteczkowej. Po zakończeniu elektroforezy białka można
wybarwić, aby uwidocznić i analizować ich rozmieszczenie w żelu. SDS-PAGE jest szeroko
stosowane w biochemii, biologii i genetyce molekularnej do badania struktury białek, analizy
czystości i identyfikacji białek.

 Przygotowanie próbek białek: Białka są denaturowane, czyli rozkładane do postaci

liniowej, przez dodanie środka denaturującego, jakim jest siarczan dodecylu sodu (SDS).
SDS wiąże się z białkami, nadając im ładunek ujemny, który jest proporcjonalny do masy
cząsteczkowej białka.
 Przygotowanie żelu poliakryloamidowego: Żel poliakryloamidowy (PAGE) to macierz,
przez którą będą przemieszczać się białka. Stężenie żelu może być dostosowane w
zależności od rozmiarów rozdzielanych białek.
 Nałożenie próbek na żel: Próbki białek umieszcza się w studzienkach na górze żelu.
Dodaje się również marker mas cząsteczkowych, który pozwala na oszacowanie mas
białek na podstawie ich pozycji na żelu po zakończeniu elektroforezy.
 Elektroforeza: Żel jest umieszczany w aparaturze elektroforetycznej wypełnionej
buforem prowadzącym prąd. Nałożenie napięcia elektrycznego powoduje, że białka o
ładunku ujemnym zaczynają przemieszczać się w kierunku anody (elektrody dodatniej).
Białka o mniejszej masie cząsteczkowej przemieszczają się szybciej niż te o większej
masie, ponieważ łatwiej przechodzą przez macierz żelu.
 Wybarwianie i analiza: Po zakończeniu elektroforezy żel jest zabarwiany, aby uwidocznić
oddzielone białka. Najczęściej stosuje się barwnik Coomassie, który łączy się z białkami i
pozwala na ich wizualizację. Analiza żelu polega na porównaniu pozycji białek próbki
względem markera mas cząsteczkowych, co pozwala na oszacowanie ich mas
cząsteczkowych.