Ang pelikula ay itinuturing na sining dahil ito ay isang medium o pamamaraan ng

pagpapahayag ng mga katha at kuwento sa pamamagitan ng paggamit ng mga larawan, tunog,

at iba pang elemento ng produksyon. Sa pamamagitan ng pagsasama-sama ng mga elemento ng
cinematography, editing, musika, tunog, at iba pang aspekto ng produksyon, ang pelikula ay
naglalayong maghatid ng emosyon, impormasyon, at mensahe sa mga manonood.

Ang pelikula ay nagbibigay-daan sa mga tao na makaranas ng iba't ibang mga kuwento,
maging ito man ay fictional o base sa totoong buhay. Sa pamamagitan ng mga karakter, mga
eksena, at mga diyalogo, ang pelikula ay naglalayong magpalabas ng iba't ibang emosyon at
magpahayag ng mga isyung panlipunan, moral, politikal, at personal.

Bukod dito, ang pelikula ay nagbibigay ng mga oportunidad sa mga manlilikha ng sining na
magpakitang-gilas ng kanilang husay sa paglikha ng mga estetikong larawan, kahanga-hangang
pagtatanghal, at makabagong mga konsepto ng storytelling. Ito ay isang medium na
nagpapalawak sa mga hangganan ng imahinasyon at nagbibigay ng platform sa mga artistang
aktor, direktor, manunulat, at iba pang mga taong nais magbahagi ng kanilang mga saloobin at
talino sa pamamagitan ng sining ng pagpapalabas ng pelikula.

Sa ganitong paraan, ang pelikula ay nagbibigay-buhay sa mga kwento at mga ideya sa isang
paraan na nakapagpapalawak ng kaisipan, nagbibigay-inspirasyon, at nagpapalakas ng ating
karanasan bilang mga manonood. Dahil dito, itinuturing ang pelikula bilang isang sining na may
malalim na impluwensiya at bisa sa lipunan at kultura.