Ψαλμός ρκϚ’ (126ος)

᾿ῼδὴ τῶν ἀναβαθμῶν.

ΕΑΝ μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην

ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος
φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων.
2 εἰς μάτην ὑμῖν ἐστι τὸ ὀρθρίζειν, ἐγείρεσθαι μετὰ
τὸ καθῆσθαι, οἱ ἐσθίοντες ἄρτον ὀδύνης, ὅταν δῷ
τοῖς ἀγαπητοῖς αὐτοῦ ὕπνον. 3 ἰδοὺ ἡ κληρονομία
Κυρίου υἱοί, ὁ μισθὸς τοῦ καρποῦ τῆς γαστρός. 4
ὡσεὶ βέλη ἐν χειρὶ δυνατοῦ, οὕτως οἱ υἱοὶ τῶν
ἐκτετιναγμένων. 5 μακάριος ὃς πληρώσει τὴν
ἐπιθυμίαν αὐτοῦ ἐξ αὐτῶν· οὐ καταισχυνθήσονται,
ὅταν λαλῶσι τοῖς ἐχθροῖς αὐτῶν ἐν πύλαις.
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση

Ἐὰν ὁ ἴδιος ὁ Κύριος δὲν οἰκοδομήσῃ καὶ δὲν

εὐδοκήσῃ εἰς τὴν ἀνοικοδόμησιν ἑνὸς οἴκου,
ματαίως ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες αὐτόν. Ἐὰν ὁ
ἴδιος ὁ Κύριος δὲν φυλάξῃ μίαν πόλιν, ματαίως
ἠγρύπνησαν οἱ φρουροί της. 2 Ἐὰν δὲν ἔχετε
δοηθὸν τὸν Θεόν, ματαίως ἐξυπνᾶτε ἀπὸ τὸν
βαθὺν ὄρθρον, διὰ νὰ μεταβῆτε εἰς τὰς ἐργασίας
σας. Ματαίως, μόλις σηκωθῆτε ἀπὸ τὴν κλίνην
σας ἢ ἀπὸ τὴν τράπεζαν τοῦ φαγητοῦ, σπεύδετε
πρὸς τὴν ἐργασίαν σας· καὶ ἔτσι τρώγετε τὸν ἄρτον
σας μὲ πολὺν κόπον καὶ πόνον εἰς στιγμήν, κατὰ
τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος δίδει εἰς τοὺς ἀγαπητούς του
πιστοὺς ἀνθρώπους ἤρεμον ὕπνον· 3 ἰδοὺ ποιὰ
εἶναι ἡ πολύτιμος δωρεὰ τοῦ Κυρίου, ποὺ δίδεται
ἀπὸ αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγαπητούς του. Εἶναι τὰ παιδιά,
οἱ ἀπόγονοι. Ὁ μισθὸς καὶ ἡ ἀμοιβὴ τῶν δικαίων
εἶναι τὰ τέκνα, καρπὸς τῆς μητρικῆς γαστρός. 4
Ὡσὰν βέλη εἰς τὰ χέρια ἰκανοῦ καὶ ἐμπείρου
πολεμιστοῦ ὁμοιάζουν τὰ παιδιὰ τῶν
παραμερισμένων ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ
πιστῶν εἰς τὸν Θεὸν γονέων. 5 Μακάριος εἶναι ὁ
γονεὺς ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ ἀποκτήσῃ διὰ τῶν
παιδιῶν του ὅ,τι ἐπιθυμεῖ. Δὲν θὰ ἐντροπιασθοῦν
οἱ γονεῖς αὐτοὶ τῶν πολλῶν παιδιῶν, ὅταν
συζητοῦν μὲ τοὺς ἐχθρούς των εἰς τὰς πύλας τῆς
πόλεως.

Ἑρμηνεία Ὁσίου Ἀρσενίου Καππαδόκου

Ὁ Ψαλμὸς ρκϚ’ διαβάζεται γιὰ νὰ εἰρηνεύσει ὁ

Θεὸς τὴν οἰκογένεια, ὅταν μαλώνουν.