William Shakespeare na zawsze zapisał się na kartach historii

jako jeden z najwybitniejszych angielskich twórców. Mimo, że za życia

nie był przesadnie doceniany to aktualnie jego dzieła są bardzo
popularne i nic nie wskazuje na to, aby miało to ulec zmianie. W mojej
pracy skupię się na jego najwybitniejszym dramacie pt. “Hamlet”.
Mianowicie spróbuję zinterpretować wypowiedź Ofelii: “Wiemy kim
jesteśmy, lecz nie wiemy kim możemy się stać”.
Na początku wyjaśnię jak rozumiem ten cytat. Według mnie
Ofelia próbowała przez to powiedzieć, że choć możemy zdawać sobie
sprawę z tego kim tak naprawdę jesteśmy to nie mamy absolutnie
żadnego wpływu na koleje losu. Nie wiemy co nas spotka w przyszłości
i jaki będzie to miało wpływ na chociażby nasz charakter czy
światopogląd.
Spójrzmy teraz na głównego bohatera tego dramatu: Hamleta.
Był on synem zamordowanego króla i następcą duńskiego tronu.
Zobowiązał się do zemsty na królu Klaudiuszu, a prywatnie jego wujku
odpowiedzialnego za śmieć poprzedniego władcy. Właśnie to
postanowienie zmienia całkowicie zarówno jego życie jak osób mu
bliskich. Hamlet decyduje się na wiele wyrzeczeń: chcąc bronić swoją
ukochaną Ofelię odtrąca ją i przekonuje, że tak naprawdę nigdy jej nie
kochał. Każdy wokół myśli, że oszalał, ale jest to tylko jeden z
elementów jego planu o czym dowiadujemy się chociażby z rozmowy
z Horacym. Mimo, iż nie wszystko idzie dokładnie zgodnie z planem to
w efekcie doprowadza do śmierci króla.
Rozważę teraz postać córki Poloniusza, Ofelii. W przeciwieństwie do
Hamleta jej szaleństwo nie jest udawane. Jest bardzo niewinna i
naiwna, nie rozumie zaistniałej sytuacji i czemu człowiek, którego
kochała nagle się od niej odwrócił. Wszyscy w jej otoczeniu próbują
nią manipulować: król, królowa, ojciec, a poniekąd nawet brat. W
efekcie doprowadza to do bardzo smutnego zakończenia: Ofelia
ogarnięta obłędem tonie w jeziorze, prawdopodobnie popełniając
samobójstwo.
Podsumowując moje rozważania. Uważam, że rzeczywiście nie wiemy
kim będziemy w przyszłości, ale zadajmy sobie pytanie: czy tak
naprawdę wiemy kim jesteśmy i wiemy co byśmy zrobili przyparci do
muru? Według mnie niekoniecznie i dlatego z wypowiedzią Ofelii
zgadzam się częściowo.