Pastisz? Parodia? Gra? Wszystkie pokolenia szukają nowej Lalki O czym jest Lalka? Miłość Nieodwzajemniona Trudno znaleźć w literaturze historię o miłości szczęśliwej czy zdaniem Prusa to patologiczna relacja, która nie może się udać Kobieta w małżeństwie wchodzi w układ odcinający ją od życia (Mickiewicz: kiedy na kobietę zawołano żono, to jakby ją żywcem pogrzebiono) Nie ma u Prusa jednostek rodzinnych, które nie byłyby ruiną Lalka powieścią o samotnikach Węgiełek i „Magdalenka”; Wirscy, Krzeszowscy – nie ma małżeństwa szczęśliwego Prus obsesyjnie zablokował nie tylko szczęśliwą miłość, ale relacje małżeńskie zablokował Ostatnie małżeństwo w Lalce to Mraczewski i Stawska Parodia komedii romantycznej (Stawska dla Wokulskiego być miała) Nie tworzą związku wcale Rozuiemy, że pierwszy plan z miłością nieodwzajemnioną, nieszczęśliwą, ale nikomu się nie udaje (na żadnym planie) Czemu? Zagadek jest mnóstwo Wokulski 45, Łęcka 26 Niegdyś nie miało to znaczenia O społeczeństwie O przejściu romantyzmu i pozytywizmu Kiedy Lalka? W latach 70 XIX wieku rok Sięga wiosny Ludów, powstania styczniowego, przybycie Minclów Retrospektywne fragmenty sugerują daleko – mamy panoramę wieku Ogląd całego wieku XIX, wyłania się obraz trzech pokoleń Świat w ruchu Bohaterzy wędrują po drabinie społecznej Niepokój miejsca w społeczeństwa u Prusa! (niepokój prawie jak u Sępa-Szarzyńskiego) Prus pokazuje, że wszystko się rusza Lalka powieścią tajemnic Ani drobiazgów Rzecki zanotował, że Mraczewski na Hugonocie i siedział w 8 rzędzie Po co notuje? Kto doniósł? Tego nie wiemy Nie wiemy, czy Łęcka poszła do klasztoru, co stało się z Wokulskim, Wokulski zakochuje się w Łęckiej w teatrze Rzecki mu proponuje wyjście, bo rozrywka Teatr odgrywanie ról Tytuł i teatr przestrzeń kłamstwa zalegalizowanego, To nie jest miejsce, gdzie można go poznać zakochany chciałby, aby ukochana nie odgrywała ról Data dzienna, wiemy gdzie, wiemy na jakiej sztuce (Wioletce) Wioletta Kiedyś nazywała się Plesis (była praczką w Paryżu, dorabiała jako prostytutka), nazywała się Alfonsyna Nie była pięknością klasycznego, ale było w niej coś porywającego (inteligencja, urok, nieprzywiązywanie się do rzeczy materialnych) Umarła młodo (modnie – na gruźlicę), była ozdobą półświatka Małgorzata Du Plesis tak się nazwała Żona Wokulskiego nazywała się jednocześnie Durnas (syn) zasłynął opowieścią o Małgorzacie, zmienił jej nazwisko na Gautier Fabuła: idealistyczny młodzieniec z prowincji, który zakochał się w kurtyzanie. Kończy się tragicznie – kobieta umiera, cierpi młodzieniec Dama Kameliowa – przebój literacki XIX w., najsłynniejszy melodramat Przerobiono na sztukę sceniczną Jedna ze sztandarowych ról Heleny Modrzejewskiej Z Alfonsyny przemieni się przez Małgorzatę w Wiolettę Z teatru do opery Trzecia historia Traviatta Giuseppe Verdi (liberetto robi, z Małgorzaty zrobiła się Violetta) Violetta Valery nowe imię i nazwisko Violetta nie jest sztuką sceniczną, tylko operą Traviatta – opowieść o miłości doskonałej, idealistycznego młodzieńca Narracja trzecioosobowa nie wiemy, o czym myśli Izabela Prus ustawia nas w pozycji Wokulskiego P. daję lekcję pokory poznawczej (ogranicza nasze wyobrażenie) Co łączy Traviattę oraz relację Relacja podobieństwa zakochany bogacz, uwielbiana jednostka Prus zbudowałby obraz analogiczny, prototyp, matrycę pokazującą, co się stanie (naiwny zakochany w sprzedajnej kobiecie naiwny Wokulski zakochany w Izabeli, która musi się sprzedać) Wokulski nie jest idealnym młodzieńcem, jest wdowcem koncepcja zaczyna się kruszyć Postać nie jest typem idealnym Wokulski prostytutką – sprzedał się za pieniądze (ożenił się wyłącznie dla pieniędzy, na pewno nie jest to miłość) autodiagnoza: Wiem, że świnia Prus pokazuje świat, gdzie człowiek może być tym i tym trudno utrzymać czystość moralną przez całe życie (Prus trochę moralistą, ale daje prawdziwą wiedzę o człowieku) Przyporządkowanie postać – postać nie zachodzi Izabela też kocha idealnie Apollina (po co kochać S.W? smutas, arogancki, obnosi się z pieniędzmi, gdzie czas na relację, gdzie przyjaźń) Wokulski nie podoba się fizycznie Izabeli Prus tak konstruuje narrację, że ulegamy moralizatorstwu miłosnemu – Izabela zła, bo nie kocha S.W. Wokulski patrzy na Izabelę, ale nie widzi jej Zakochuje się w Przywołany cytat z Anhellego widział kobietę z tekstów romantycznych, chce to, co sobie wyobraził Mówi, że zna ją Sceptycyzm – lektury fałszują obraz świata Miłość w świecie rzeczywistym się odbywa, kwestie majątkowe są istotne kontekst Violetty wprowadza kontekst rzeczywistości do wyidealizowanego uczucia Różne perspektywy Sztuka czytania języka symbolicznego sztuka zakochana Topika miłosna Prus dyskutuje z tematyką miłości w kulturze zachodniej Prus wchodzi w magazyn fabuł Nowatorstwo Wypady króciutkie Platon Średniowiecze Romantyzm psychoanaliza