[THE BILLIONAIRE'S ROMANCE 4]

THE PLAYBOY'S OBSESSION

(TAGALOG R-18]

~KHALACASTRO~

Aryanna Faustino was a simple, beautiful and kind daughter. Galing siya sa isang buena

familia. Nalugi ang kanilang kumpanya dahilan para ipa-asawa siya sa isang mayaman at

matandang binata na kaibigan ng kanilang pamilya. Kahit labag sa loob sinunod niya ang

kagustuhan ng kanyang ama. Sa araw ng kanyang kasal ng bigla na lang humadlang ang

isang gwapong lalaki at malakas na sumigaw "Itigil ang kasal! I, Carl James Salameda

take back my wife!"

Galit na galit ang mga magulang ni Arya at itinakwil siya. Pinalayas at kinundina ng hindi

natuloy ang kanyang kasal. Kasabay noon ang paglaho na parang bula ng lalaki. Binili rin

ang kanilang naluluging kumpaya ng isang misteryosong buyer na ipinangalan sa kanya.

Makalipas ang ilang buwan muling nakita ni Aryanna ang lalaking pumigil sa kasal niya

noon, ngunit parang bombang sumabog sa harapan niya na ikakasal ang binata sa best

friend niya.

Saan hahantong ang kwento ni Aryanna at ang isang cerified playboy na si Carl James

Salameda? Samahan natin sila sa kakaibang kwento ng arranged marriage with a twist..

🦋PROLOGUE

ARYANNA'S POV:

"Itigil ang kasal! 1, Carl James Salameda take back my wife!" Napalingon ako bigla sa
lalaking sumigaw na itigil ang kasal. Nanginginig ang aking buong katawan. Dahil sa takot, at

galit na kakaharapin ko mula sa aking mga magulang. Lumakad papalapit sa altar ang lalaki,

akala mo hari at pag-aari niya ang kanyang nilalakaran. Kumakabog ang dibdib ko.

1/5

"Hello wifey? How can you do this to me?" Puno ng panunumbat ang mga salitang

binitawan nito. Lalong nagpakunot ng aking noo. Hindi ko kilala ang lalaking ito. Lalong

lumakas ang bulong-bulungan. "This is our marriage certificate! Aryanna Faustino is legally

married to Carl James Salameda!" dugtong pa niyang sigaw. "You old man, stay away from my

wife! You will taste the wrath of Salamed a!" Agad niya akong hinila. "Teka nga sandali! Sino ka

ba?" galit na galit kong sigaw. "Wow, nice try wifey, stop acting like you don't know me! I love

hearing those moan it was like music in my ears!" Namula ang aking pisngi sa kahalayan ng

lalaking ito!"This is our marriage certificate. I have the right to claim my wife! Don't worry, the

wedding is still on but not today! Adios people!" Walang pasabi ng bigla niya akong binuhat na

parang sako ng bigas sa kanyang balikat. "Dad, I'm sorry but I can't let you ruin our marriage!"

Dinig kong kausap ng lalaki kay Papa. Iniabot kay Papa ang hawak niyang dokumento ng aming

kasal kuno. "Stop!" malakas na pigilni Papa sa lalaking bumubuhat sa akin. Umikot ang aking

paningin. Pinagsusuntok ko ang likod niya pero hindi man lang siya nasaktan bagkus pinalo ako

sa aking pang-upo. "Stop moving wifey baka mahulog ka!" singhal nito.

Dahil sa haba ng gown ko at ang aking belo, nahirapan kaming dalawa lumabas ng

simbahan. "Aryanna come back here!" Galit na galit na sigaw ni Papa. Akma kaming susund an

ng humarang ang tauhan ng lalaki. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at isiniksik ang aking

makapal na gown sa loob ng kotse.

Nang sumakay ang lalaki sa likod ng sasakyan kung saan ako, sinamaan ko siya ng tingin!

Who the hell are you? Bakit mo sinira ang kasal ko? You have no idea what you have done!" Galit

na galit bwelta ko sa kanya. "Oh, calm down wifey! Drive Sebastian!" Pinagsusuntok ang braso

niya ngunit agad niyang hinuli ang aking mga kamay at nilagyan ako ng posas sa aking

pulsuhan. Nanlaki ang aking mga mata sa ginawa niya! "What the hell are you doing? Why did

you put me in handcuffs?" Bulyaw ko sa kanya. Ngumisi lang siya at tinapik ang balikat ng driver

na nagngangalang Sebastian.
2/5

Tumango naman ito at mabilis na diniinan ang silinyador. Nilukuban ako ng takot, dahil

baka ma-aksidente kami. "Ayoko pang mamatay!" histerikal kong sigaw. Alam kong namumutla

na ako sa takot. Bumalik sa ala-ala ko kung paano namatay sa aksidente ang pinakamamahal

kong tiyuhin. "Please utang na loob dahan-dahan!'" Parang panawan na ako ng ulirat. Kinapos

na ako ng hangin. Biglang nagdilim ang aking paningin.

"What the hell are you thinking Salameda?" Naulinigan kong pagtatalo ng dalawang tao.

Hindi ako nagmulat ng aking mga mata. Pero amoy na amoy ko ang mabangong paligid. "Get

out Sebastian, I know what I'm doing!" dinig kong sagot ng Salamedang iyon. Dinig ko ang

pagbukas at paglapat ng pintuan.

"Stop acting that you're sleeping, I know your wide awake wifey!" Agad akong nag mulat ng

mata at bumangon. Akma ko siyang susugurin ng suntok sa dibdib ng pumulupot ang matigas

niyang bisig sa aking maliit na bewang at nilukumos ako ng halik! “Hmm!" His kiss was rough

and punitive. My knees turned to jelly. I have shortness of breath.

Unti-unting naging banayad ang mga halik na 'yon na siyang gumagalugad sa loob ng aking

bibig. Uminit na rin ang pakiramdam ko. Naging blangko ang aking isip. Naramdaman ko na

lang ang pag lapat ng aking likod pabalik sa malambot na kama.

"Hmmm..." Sa tindi ng init na aking naramdaman parang napapaso ako. Bumaba ang mga

labi niya sa leeg ko. Ramdam ko ang pamamasa ng gitnang bahagi. "Let's remove this," his

hoarse voice added to the burning desire I was feeling. In no time he successfully removed my

gown. He cupped my breast and played with my mound as if it was his favourite ice cream.

Walang sawang sinipsip at dinilaan ang aking dungkot. Habang minamasahe ang kabilang

dibdib ko. Napaliyad ako sa sarap. Lalo na kakakaibang kiliting nagbibigay lalo sa akin ng maka

mundong pagnasasa. "You are so beautiful Aryanna," dinig kong sabi niya at naglakbay ang

kanyang dila pababa sa aking puson at nilaro-laro niya ang pusod ko ng kanyang

mapagparusang dila.

"Ahhh.." Ramdam ko ang kanyang matigas na palad sa aking pang-upo. Lahat ng aking

inhibisyon ay biglang nawala. Para akong sinaniban at ibang Aryanna ang kaulayaw ng lalaking

nagpakasasa sa kandungan ko.

3/5

"Ahhh s**t!... Please..."' pakiusap ko, hindi alam kung alin ba doon ang gusto kong

mangyari. Sa sobrang sarap niya sa paglapa niya sa aking p********e. Naglalawa na ang aking

bukana dahil walang tigil ang pagkain niya sa akin. Nanginginig na ang buong kalamnan ko

unti-unti nang naninigas ang aking mga hita kasabay ang tindi ng presyon sa aking puson na

gustong kumawala.

"Please what Arya.." tanong ng lalaki sa akin. "Please don't stop, I want more..." Paungol

kong sagot. "My pleasure..." Sagot nito at lalong pinatigas ang kanyang dila na

sumusundot-sundot sa aking bukana na nakakapag pabaliw sa akin. Kasunod ang pagbulwak

ng aking katas. "Ahhh s* "t!!! fk!!" Hindi ko na napigilan ang hindi mura sa pagdala ng lalaking

ito sa akin sa ikapitong langit.

"My turn honey..." Nanlaki ang mga mata ko dahil wala na rin itong saplot sa katawan.

Hindi ko man lang namalayan. Bumababa ang aking mga mata sa alaga nito. "It is big and huge!

"I commented. "of course, hon I am gifted!" Sinalakay ako ng takot at kaba, pero mas nanaig

ang pagnanasa na umuukupa sa utak ko. Ramdam ko ang dulo ng alaga niya, ramdam ko na

agad ang sakit.

"TU be gentle hon.." Hindi ko siya sinagot ko, ipinikit ko lang ang aking mga mata ng

mariin at kumapit sa kobre kama. He was about to advance, when a bang in the door caught our

attention. Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Sinipa kO ang lalaki na siyang ikinalaglag

niya sa kama. "What the f**k Aryanna!" Dali-dali akong nagbalot ng kumot.

"May-tatao po sa pinto!" Nauutal kong sabi sa kanya. "l don't give a f*****'g care even if

he was president of the Philippines!" galit niyang sagot. Pero dahil nahimasmasan na ako mula

sa aking pagkalimot. Nagtalukbong ako ng kumot. "f**k!" Mura ng lalaki. Ilang sandali pa, wala

siyang nagawa. Napilitan itong buksan ang pintuan dahil hindi tumitigil kung sino ang nasa

labas.

"What!? f**k you Sebastian!!? What the f**k man!" Puno ng iritasyon sa boses ng lalaki.

Gusto kong kutusan ang aking sarili dahil nakalimot ako. Ramdam ko pa ang malagkit sa aking
p********e. "Your mom is looking for you. She was fuming mad Carl." Imporma ng lalaki. "s* *t!

s**t! Be with her! Don't let her out of your sight! She will never get out of this room, until I get

back!" Pabalibag niyang sinira ang pintuan at dinig ko ang paglock noon. Parang panawan ako

4/5

ng ulirat dahil sa kinapos ako ng hangin at sa tindi ng kabang aking nararamdaman. Diyos ko

ano po ba itong sitwasyon na kinasuungan ko!

Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog. Bukas ng pintuan ang pagbalikwas sa akin.

Pasuray-suray ang lalaking pumasok sa silid. Bigla akong nanigas ng humiga siya sa tabi ko.

Amoy na amoy ko ang alak na naghalo sa mamahaling pabango niya. Isiniksik niya sa leeg ko

ang kanyang mukha. You're my wife! No one will take you away from mel Or l will kill them al!

Nanindig ang aking balahibo sa dalawang dahilan. For the first time in my life, someone willing

to fight for me. This stranger guy made me feel hot deep inside my core.

Ramdam ko ang paglikot ng kanyang mga kamay sa aking pigi, paakyat sa aking puson.

Unti-unti niya akong pinatihaya at dinaganan. "You're mine Aryanna, mine alone!" He claimed

my lips roughly, sa hindi ko alam kung anong mahika ang mayro'n ang lalaking ito na natunaw

niya ang depensa ko laban sa tukso. Nagawang niyang makalimutan ko ang lahat at tumugon sa

mainit niyang halik sa akin.

Ginalugad niya ang aking bibig, "Hmmm...." Ungol na lang ang lumalabas sa bibig ko.

Uminit agad ang aking nararamdaman at ramdam ko ang panibagong pagnanasa sa aking

katawan. Dumaloy sa aking leeg ang mapagparusang halik ng lalaking ito. Walang tigil din ang

pagmamasahe niya sa dibdib ko na siyang nagpaliyad sa akin. "Ahhhh-hmmmm.." I don't

want him to stop. I want him to move faster dahil baka mag bago pa ang isip ko.

This stranger touches my slit and slowly rubs it up and down, poking my opening

simultaneously. "ahhh sige please ahhh...! Don't stop!" Namamaos kong hiling sa kanya. "No

way, Wifey, I will bring you to heaven!" He kept on thrusting his middle finger into my opening,

faster and faster. The sensations and lusts are unbearable as if l am going to explode any second

now. "s**t! I am so close! Ahhhh...! Harder, please...! Holy shit...!" Hindi ko na napigilan ang
hindi magmura.

"Now, my turn hon, prepare yourself, it's gonna be painful!" babala niya sa akin but I didn't

reply. I was still on cloud nine of pleasure. My legs are still shaking. I still firmly close my eyes.

He spread my legs widely and roughly claimed mel "Aray!!" Parang hinati ang katawan ko sa

sobrang sakit. "l am sorry hon, I can't take it slow," paghingi niya ng tawad. He didn't move,

tumulo na lang ang luha ko. Bumaon ang mga kuko ko sa likod niya. But he didn't complain.

Makalipas ang ilang sandali unti-unti nawawala ang sakit na aking naramdaman. Napalitan

'yon ng kakaibang kaluwalatian at sarap na hindi ko mapangalan. Ito ang tinatawag nilang luto

ng Diyos. It was so addictive. Walang tigil ang pagbayo ng lalaki sa kandungan ko.

"f**k hon, so tight! You're so good ahhhhhhh...!" Ungol ng lalaki. Itinaas niya ang isang hita

ko sa kanyang balikat. "Ahhhh" Ramdam na ramdam ko ang kanyang malaking kargada sa

masikip kong lagusan.

"Grip my d**k tightly, hon.." Utos niya sa akin. Alam ko kung anong iniutos niya, lI wasn't

naive about it. I did what I had to do. I did a muscle control firmly inside my core... "Oh, f* *k

s**t!" Dinig kong mura niya. Na lalong binilisan niya ang paglabas-masok sa naglalawa kong

lagusan.

5/5

"Ahhh f**kl am close again!" Imporma ko sa kanya. "Me too, ahhhhhh...." I gripped his

buttocks and push harder inside of me. While my other hand was on his back. Ilang hugotbaon

pa ang ginawa niya ng maabot naming dalawa ang dapat abutin. "Ahhhh.!"' Sabay kaming

umungol ng malakas. Ramdam ko ang mainit niyang semilya sa loob ko. Dumagan siya sa akin. I

slowly closed my eyes. Tomorrow will be painful.

Hinugot niya ang alaga niya sa akin, at kinabig akong papalapit sa kanya. "Thank you for

giving your innocence to me wifey!" Bulong niya sa tenga ko. Unti-unting nagpantay ang

kanyang hininga. Dahan-dahan akong bumangon, naglinis ako ng aking katawan. Ramdam na

ramdam ko ang kirot sa gitnang bahagi ko pero tiniis ko 'yon.

Bumalik ako ng kama pagkatapos kong maglinis ng aking sarili. Tumabi ako sa

estrangherong payapang natutulog. Undoubtedly, he was handsome. His lips were perfectly
symmetrical with his well-defined jawline. Napangiti ako. This mistake I made was for keeps..

THE RUN ACROSS🦋

ARYANNA'S POV:

In life, there are always things that are unexplainable. All you have to do is carry on with

the flow. It'slike a river; you're not supposed to fight the current against you because, first, you

will get hurt in the process. Secondly, it'll be so strong you might give in.

Like our family, we are not perfect. Everything was strange. My parents were unusual in

everything they did. I am an only child, yet they treated me differently.

1/7

"Arya anong pang tinatanga-tanga mo diyan bakit hindi ka pa kumikilos? Anong hinihintay

mo pasko?"

"Sorry dad, heto na po. Mag-aayos na po ako."

"Mag-aayos kanina ka pa nagsasabi na mag aayos. Anong oras na? Ano na lang ang

sasabihin ng mga ka business partners ko kung late ako! Bilisan mo kung hindi matatamaan ka

sa akin."

"Opo dad. Malapit na po." Gusto ko na lang umiyak. Kahit ayoko wala akong magagawa.

Parang hindi anak ang turing ni dad sa akin. Para akong karne na nilalako niya sa mga kaibigan

niyang mayayaman. Para maisalba ang kumpanya.

Ilang minuto natapos ako sa pag aayos ng aking sarili. Ayoko sanang isuot ang damit na

binigay niya, dahil halos lumuwa na ang dibdib ko. Ang slit ko halos abot na hanggang sa aking

singit. Damit pa ba ito? Naglagay ako ng konting makeup ayokong mag mukhang espasol sa

kapal ng kolorete ng aking mukha.

Buti pa si mama wala siyang pakialam kung anong susuotin ko, ang gusto lang niya

komportable ako. Pero si daddy kapag hindi ko siya susundin mata mo lang ang walang latay.

lyan ang madalas kong marinig mula sa kanya. Kahit ayoko wala akong magagawa kundi

sumunod dahil kung hindi sakit ng katawan naman ang aabutin ko kay dad.

"Aryanna ano bal Hindi ka pa ba bababa diyan!" Sa taas ng pangalawang palapag ng bahay

namin dinig na dinig ko pa rin ang sigaw ni dad. Agad kong kinuha ang clutch bag ko. Wala
naman itong laman kundi ang cellphone ko at mint. Wala naman akong sariling kotse dahil

hatid-sundo ako ng driver. Pero minsan tumatakas ako dahil gusto maki bonding kina Rommel

at Xenia. Silang ang itinuturing kong kaibigan.

2/7

Nanlilisik na mga mata ni dad ang sumalubong sa akin. Nakaramdam ako ng takot. Pero

agad din 'yong nagbago na tila maamong tupa. Nagustuhan niya ang aking gayak. Ipagtulakan

sa iba't-ibang mga lalaki at hahanap ng prospect na mapapangasawa ko mamaya sa party.

Kasunod ko si mommy. Simple lang ang damit niya, pero wala siyang pakialam sa

sasabihin ni Dad. Pero pakiramdam ko mayroong hindi tama sa aking mga magulang. They

were forced to get married too. Kaya sa malamang-malamang ay ganoon din ang kapalaran ko.

Agad na kaming sumakay sa sasakyan. Nasa unahan si dad katabi ng driver. Si mommy

naman katabi ko sa likuran.

"Ang ganda mo anak." Mahinang bulong niya sa akin at ginagad ang aking kaliwang kamay

sabay pisil iyon. Pilit akong ngumiti. Pumikit-pikit pa si mommy. Sigurado ako iyak na siya sa

kung ano naman ang gagawin ni dad sa party. Kita ko na hindi siya sang-ayon sa mga ginagawa

ni Dad pero wala rin siyang magagawa. Hindi ko man sila naririnig na nagtatalo pero alam ko

nag-aaway din sila. Sa edad kong bente alam ko na hindi perpekto ang aming pamilya. Gusto ko

nang lumayo sa poder ng aking mga magulang. Kahit hindi ako sanay sa hirap ng buhay

kakayanin ko. Kaysa naman para akong isda na inilalako ng aking sariling ama, para makahanap

ng aking mapapangasawa. Sobrang bata ko pa. Ang dami ko pang gustong gawin at maranasan.

Hindi ko lang magawa dahil sobrang higpit ni dad. lyong nga dalawang kaibigan ko lang halos

wala ng paglagyang ng pasa sa katawan ko dahil nalaman ni nakikipagkaibigan ako kina

Rommel at Xenia. Pero wala rin itong nagawa.

Inabot rin kami ng halos isang oras mla Laguna papuntang Rothstein hotel sa Makati.

Sanay na akong pumunta dito dahil madalas magparty si daddy dito kahit hindi naman siya

imbitado. Mahigpit na pinisil ni mommy ang kamay ko. Alam niya na kasi ang sunod na

mangyayari. Gusto ko nang umiyak at kumaripas ng takbo kaso sa taas ng aking takong hindi
naman ako makakatakas kay dad. Masyado siyang malupit.

"Mommy," mahinang tawag ko. Pilit siyang ngumiti sa akin. Magkahawak kami ng kamay na

pumasok sa lobby. Nauna sa amin si Dad at nasundan ko na lang siya ng tingin. Agad niyang

pinindot ang lift, nang bumukas iyon agad kaming pumasok.

"Don't forget to smile Aryanna. Hindi 'yang nakasimangot ka sa buong party. H'wag ka ring

iinom baka mangyari na naman ang nangyari noong nakaraan. Aryanna ayusin mo, dapat masilo

mo ang kaibigan ko. Kung hindi tatamaan ka naman sa akin. Naiintindihan mo?!" Sabay pisil ni

dad sa braso ko. Napadaing ako sa sakit.

"When are you gonna stop Arnolfo?"

"Gusto mo bang maghirap Agatha? Pwes ako hindi! Do your part Aryanna. Save me from

shame and bankruptcy! Do you understand ?"

Wala na akong nagawa kundi ang tumango. Kahit labag man sa kalooban ko hindi ko

maaaring labagin ang parang batas na utos ni daddy. Pagod na akong tumanggap ng sakit ng

katawan at masasakit na salita.

Pagpasok namin sa bulwagan, lahat ng mga bisita nakasuot ng mamahaling tuxedo and

long gown. With shimmering jewels and expensive makeup. Agad akong iniwan ni mommy nang

makita ang kanyang amiga. Ako naman hila-hila ni daddy sa pupunta sa grupo ng mga

negosyante nag-uumpukan. Bigla akong sinalakay ng panlalamig. Lalo pa parang mga asong

ulol na nakatingin ang grupong iyon. Nababanaag sa kanilang mga mata ang tawag ng laman.

"Smile, Aryanna!"

Pabulong ngunit madiin wika ni dad. My beautiful smile adorns my face as usual. But

deep-down gusto ko na lang sana bumuka ang lupa at lamunin ako.

"Kumpadre!"

"Akala ko hindi kana darating," sita ng kaibigan ni dad pero parang asong ulol na

nakatingin sa akin.

"So, this is Aryanna, right?" I smiled sweetly and shyly nodded.

"Yes po, Aryanna." Kailangan kong galingan ang pag-arte kundi sa sasakyan pa lang
mamaya, mag-asawang sampal na ibibigay ni daddy.

"Cut the po. I am just forty, isn't it, Arnolfo?"

"of course, kumpadre." My dad is smiling from ear to ear.

3/7

"l am Javier Contreras, my lady, CEO of Contreras shipping line locally and abroad."

"It was my pleasure meeting Mr. Contreras?"

"Please call me Javier." Talagang hindi na ako pinansin ni dad at hinayaan na ako sa kumag

na ito. Halos kalahati ang edad nito sa akin. Nababakas pa rin naman ang tikas nito kahit may

edad na.

"Drink?" Alok niya sa akin. Magalang ko naman siyang tinanggihan.

"Sorry Javier, I think that would be too early." Nakangiti kong sagot. His eyes were full of

adoration for my beauty and body.

"You're so stunning tonight, Aryanna."

"So, are you Javier? Are you with someone?" Baka bigla na lang akong kadlakarin ng asawa

nito.

"You don't have to worry that someone will grab your hair and accuse you of being my

mistress, Arya. Do you mind if l call you that?" He chuckled and smiled.

"No, Javier, however, I prefer Aryanna. It feels like I am a full-grown woman don't you

agree?" Lumapad ang ngiti nito.

"Perfect, Aryanna, it is. I am very much single, Aryanna; you don't have to worry about

looking over your shoulder. No one ever will do that to you." Parang nabasa niya ang laman ng

utak ko.

"Of course, Javier I am not." Sabay tingin ko kay daddy para humingi ng saklolo. But I

thought so wrong. Lumapad pa ang ngiti niya.

4/7

"May I dance with the most astonishing woman tonight?" Gusto kong tumanggi. Agad akong

kumuha ng isang goblet na champagne ng dumaan ang waiter, inisang lagok ko iyon. Dahil

sinalakay na ako ng takot at matinding kaba. Pampalakas ng loob.

Ngumiti ako. "Sure, you can Javier," Iginiya niya ako sa malawak na dance floor. Agad

pumulupot ang bisig nito sa aking maliit na bewang. Kinilabutan ako pero hindi ko pinahalata

iyon dahil lahat ng mga mata ng mga bisita ay sa amin nakatingin. Para na akong panawan ng

ulirat sa sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko.

"You're so beautiful, Aryanna. Every man here tonight was envious of me, holding you this

close."

"Aren't you lucky enough, Javier?"

"Very much, Aryanna; I am indeed the happiest man tonight. Being here with you dancing,

with romantic music. I couldn't ask for more."

"I think l am fortunate here. Dancing with the handsome CEO." Gusto ko nang masuka sa

pinagsasabi ko. Why do l have to lie?

"Really? Despite our age gap Aryanna?" Lumamlam ang mga mata nito. Para akong

nakonsensya. I have to puta good show para hindi ako umani ng sakit ng katawan mamaya.

"Do you agree, Javier, that age is just a number? I'm very impressed with how dignified and

handsome you are. I think l am luckier to dance with the hottest bachelor in the country."

Daig ko pa ang mababang uri ng babae sa lipunan sa ginagawa ko ngayon. But do I have a

choice? Natapos ang musika at magalang naman akong iginiya ni Javier sa mesa.

"Aryanna?"

"Hmm?" Sagot ko pagka-upo namin. Halos hindi na sumayad ang sagot kong iyon sa aking

lalamunan. Pakiramdam ko nanuyo iyon. I grab another glass of champagne as Javier pulls the

chair for me.

"Slow down darling, baka malasing ka. I thought you didn't like that?" Nakakaramdam na

ako ng hilo. Ipinilig ko ang aking ulo at ngumiti kay Javier.

"Are you trying to tell me something, Javier?" | took my third glass.

5/7

"I want to court you, Aryanna, formally." I am not surprised by what he said, but I pretend.

Dala na rin siguro ng alak na ininom ko.

"Wow, that fast, Javier?"

"Is it that fast Aryanna? Natakot ba kita?"

"No! No, Javier, I am just surprised." Agad lumungkot ang mukha niya. Nang tumingin ako

kay daddy pinandilatan niya ako ng mata.

"Can I at least think about it? You're handsome, Javier; every woman would love to be your

girlfriend!"

"l don't want anyone else, Aryanna, just you. I have waited for so long for you. Ngumiti

ako. As our eyes met, he was happy too. But I felt someone squeeze my heart. This is not right.

Ni katiting wala akong nararamdaman sa kanya.

"| have to use the toilet, Javier. Will you exXCUse me for a moment?"

"Gusto mo samahan kita?"

"No, silly, I'll be quick." Tumango si Javier. Parang nanikip ang dibdib ko. I am a little tipsy,

but I am still able to walk straight. Gusto ko lang huminga at lumayo sandali.

As I walked out from the function hall, I pressed the lift all the way to the rooftop. The

rooftop was serene, away from the noisy crowd. I closed my eyes and looked up. I filled my

lungs with air. Heaven!

"Harder please ... ahhh... fuck... so good." Napamulagat ako ng aking mga mata. Hindi ko

naman siguro guni-guni iyon diba? Someone is having s*x on the rooftop!

«f**k so tight, hon! Ah..." Gusto ko na lang takpan ang tenga ko.

ears!

6/7

"l am c****g baby ahhh... Holy f***"gst*t!l" Para akong ipinako sa aking kinatatayuan

as the two people finish their s'x thingy! Walang bang room, para makipag-sex sa rooftop

talaga!!!?

Oh my god, my innocent

Gusto ko pa sanang magtago. Na blangko ang utak ko. llang sandali pa lumitaw ang lalaki.

Gwapo! Nagtama na ang mga mata namin ng lalaki. Saan na ang kaulayaw niya?2! Iniwan niya ng
gano'n-gano'n na lang?

"Uso na pala ang maki-usyoso sa ibang tao ngayon?" Did hejust a ccuse me na sinadya

kong marinig ang nakakadiring ungulan nila? Yuck!

"Ikaw itong nakikinig tapos ikaw pa galit di ba dapat ako?"

"Hindi pala uso ang tamang lugar para ilabas ang kalibugan ng katawan. Kahit saan na lang

abutin!" Agad akong tumalikod. Pero nakailang hakbang pa lang ako hinawakan niya ako sa

braso. Ewww!

"Wow, I am clean!" Bweltang sagot ng lalaki.

"Take your filthy hand off me. Malay ko kung saan-saan mo yan ipinanghawak! Baka may

sakit pang dala yan! Mahawa pa ako!" Bulyaw ko sa kanya!

"Kakatapos mo lang makipag s'x clean? Seryoso? Nasaan ang utak mo nasa talampakan ba

o diyan sa p

******i mo?"

"Oh diba, ikaw nga halos ibenta mo na ang katawan mo kanina sa party?! Look at you

damit pa ba iyan? Sana nag hubad ka na lang! Wala ka ng tinakpan!" Isang malakas na sampal

ang ibinigay ko sa lalaki. Halos tumabingi ang mukha niya. Dinuro ko siya sa dibdib. Umahon

ang galit sa puso ko.

"f**k you! I don't know you! You know nothing about me!"

THE DISPUTE🦋

ARYANNA's POV:

My outstanding performance at the party last week made my dad happy. My mom was

indifferent again. She opened her first business with her own money. It was a liquor store. It was

named after me. Sapat lang ang laki noon, for a start-up business. This is what I like about her.

Her bravery in being independent is admirable. Ako kaya kailan?

"Arya, this business shouldn't be known to your dad, okay?" Napakunot ang noo ko sa

kanya. Why? Nababasa siguro ni mommy ang nasa isip ko.

"This is for you. Regalo ko sayo malapit na ang birthday mo at gagraduate kana. I thought it

was the perfect gift for you. Hindi natin alam ang takbo ng kumpanya dahil pinagbawalan ako

ng dad mo na alamin iyon. Paano tayo kung nalugi siya. Ang perang ginamit ko dito ay namana

ko kay mama. Ito ang ipapamana ko sayo."

1/6

"Are you dying, mommy?" Agad namuo ang luha sa aking mga mata. We traveled for hours

from Laguna to San Carlos Pangasinan. Wala si daddy nasa business trip niya sa Malaysia.

"No anak," natatawang sagot niya.

"Bakit parang naghahabilin na kayo? Para na kayong mamatay sa mga sinasabi niyo!

Mommy hindi ko kaya!"

"Para ito saiyo anak. Hindi alam ito ng daddy mo. Hindi mo napansin noong party iniwan

kita, iyon ay dahil sa isang kakilala. Tinulungan niya akong makapag put-up ng business. Dahil

hindi ko kaya ang ginawa ng iyong ama sayo anak? Kaso hindi ako pwedeng magpahalata sa

plano ko. llalayo kita sa kanya!"

"Mommy?" Nangilid ang luha sa aking mga mata.

"Kailangan mong maging matatag anak, dahil narinig kong ipapakasal ka ng daddy mo sa

Javier na iyon. Mapapahamak ka sa kanya. Talamak ang masamang gawain ng shipping line

niya. Ayokong masira ang buhay mo dahil sa kasakiman ng daddy mo. Hindi ako papayag na

gagamitin ka at isasama ka sa pagbagsak niya. Tapusin mo ang iyong pag-aaral." Mahabang

paliwanag ni mommy.

"How did you all know this mom?" Nilukob ako ng matinding takot. Based sa mga salita ni

mommy may pinaplano si daddy.

2/6

"Basta anak magtiwala ka lang sa akin. Wala ka pagsasabihan nito. Kahit kanino kahit sa

mga kaibigan mo! Mangako ka Yannah?!" Tango ako nang tango. Mom scared the hell out of me.

Pero mas okay na ito kaysa ipakasal ako ni daddy sa hindi ko naman mahal. My heart was

beating faster.
Bigla na lang lumitaw ang antipatiko at gwapong lalaki na iyon sa aking isip. Despite his

height and handsome appearance, his symmetrical jawline blended perfectly with his hazelnut

eyes. Parang laging nangungusap ang mga mata niya. Agad kong ipinilig ang aking ulo.

"Are you okay anak?" Napalingon ako kay mommy, pilit akong ngumiti. Hindi ko

naiisasatinig ang laman ng aking isip. Hindi dahil sa natatakot ako kundi dahil sa kakaibang

paghanga ko sa kanya. Kahit pa Naabutan ko siya sa hindi ka nais-nais na tagpo.

"Uhm--Yes mom, sorry may naisip lang po ako. Malayo pa ba tayo mommy?" Hindi ko alam

kung ngingiti ako omapapangiwi. My mom was different. Hindi ko maipaliwanag pero may

kakaiba sa kanya.

"Malapit na tayo Yannah, tandaan mo ang lugar na ito. Walang makakakilala sa iyo." Puro

rin bilin ang sinasabi niya sa akin mula ng umalis kami ng Laguna kaninang madaling araw.

Hindi ko siya mapalitang magmaneho dahil hindi naman ako marunong.

Ilang minuto pa humimpil ang aming sasakyan. Yannah Liquor store' napangiti ako. Parang

proud na proud ako. The signage had my name written on it. Arya naman talaga ang palayaw ko

si mommy lang ang tumatawag sa akin ng Yannah dahil katunog ng pangalan ng lola ko.

"Dito na tayo anak." Ngumiti ako. Agad akong bumaba. May dalawang parking sa harapan

ng store namin. Oh, diba store namin! Napangiti ako sa ideyang iyon. Buti na lang Sabado

ngayon walang pasko.

Tinour akoni mommy sa loob ng store. It was full glass, pagpasok mo kita mo agad ang

shelving nips na puno ng iba't-ibang alak both sides. Mayroon apat na gondola at wine rack sa

gitna. Counter kung saan magbabayad at ang malaking logo na naka emboss ang pangalan ko.

Then sa after the counter my office room, katabi ang isang bedroom at malaking stock room na

punong-puno ng naka karton pa na mga alak. There was ample space in this store, and the

capital expenditures were excessive. Saan kaya kumuha ng ganito kalaking halaga ang mommy?

Para namang nabasa niya ang iniisip ko. Kung pagbabasehan ko ang pamana kuno ng lola ko

malabo. Alam ko may kaya sila sa buhay pero hindi mayaman.

"H'wag mo na iisipin ang mga gumugulo sa isip mo Yannah. Let it be."

"Wala naman po akong iniisip ah?" Depensa ko. Kahit huling-huli na ako. Pagpasok namin

kanina tumunog ang parang bell sa taas ng pintuan. Tumunog ulit iyon. Napalingon ako.

Saktong nagtama ang aming mga mata ng lalaking nasa rooftop! What the hell is he doing here?

Nagulat din siya nang makita ako pero agad siyang ngumisi. Playboy na nga lasenggo pa!

Tinaasan ko na lang nang kilay at sumunod kay mommy sa opisina na sinabi niya

kani-kanina lang. Nakaupo si mommy sa table niya ako naman sa sofa. Hindi siya nag angat ng

tingin. Para akong sinisilihan. Naiwan ang isip ko sa labas. Kung saan pumasok ang lalaki

kanina. Hindi ko man lang alam ang pangalan niya.

"Yannah!"

"Huh?!"

"Ano ba gumugulo sa isip mo kanina pa ako nagsasalita dito parang wala kang narinig!" sita

ni mommy. Namula ang mukha ko sigurado.

ko.

3/6

"Sorry mommy iniisip ko lang paano kung mahuli tayo ni daddy. Sigurado ako pati kayo

sasaktan na rin niya" Pagsisinungaling ko. Para matakpan ang aking pagkapahiya. Dahil hindi

naman talaga ako nakikinig.

"Ako na nag bahala sa daddy mo. Ang isipin paano mo ito papalaguin. Mabuti nga business

management ang kinuha mo. May ideya kana kung paano ito patatakbuhin."

"00 nga mommy," palusot kong sagot.

"Tingnan mo itong financial statement, purchased order at, ang ibang list ng mga

suppliers. May ilan diyan na suppliers ay consignment, sila na nag-aasikaso ng stocks nila sa

labas. Advantage natin iyon:" Mahabang paliwanag ni mommy. Oo lang ako ng oo. Kahit ang

utak sa antipatikong iyon. Sa dami ng sinabi ni mommy wala talaga ni isang pumapasok sa isip

"Mommy, may I check out the place?"

"Mabuti pa nga para kang hindi mapakali diyan!" Napangiwi ako sa sagot ni mommy.

Huling-huli ako na hindi pa interesado sa mga sinasabi niya.

Lumabas na ako ng opisina. Inilibot ko ang aking mga mata sa buong store. Wala na doon
ang lalaki. It's hard to explain why I'm sad and disappointed.

Lumabas ako ng store. I liked the city. Public transportation was easy to get to. Sa mismong

city ang store namin. There was a lot of popular in Pangasinan because of its beautiful beaches,

historical events, and delicious food. Their tourism is booming, Hindi ko alam kung saan ang

direksyon ng aking mga paa. Napatingin ako sa akin pambisig na relo. It was four in the

afternoon. Tirik na tirik pa rin ang sikat ng araw.

Napadpad ako sa kanilang plaza. Maganda ang lugar mayroong monumento ng ating

pambansang bayani. May mini-version of the statue of liberty. It made me smile.

Pumasok ako at umupo sa bench. Napapalibutan ang plaza ng mga nagtitinda ng street

foods. Namiss ko si Xenia. She loved street food. Hindi pa niya alam ang buong pagkatao ko.

We're best friends pero hindi niya alam ang estado ko sa buhay. I pity her most of the time pero

parang wala rin kami pinag kaiba nang sitwasyon.

"Gusto mo ng kwek-kwek?"

"Ay pek-pek!"

"| said kwek-kwek hindi pek-pek. Ang bad ng bibig mo!" He laughed melodiously.

"Ano ba bakit basta ka na lang nang gugulat!"

"Kanina pa kita pinag mamasdan ang lalim ng iniisip mo. Kanina pa rin naman ako sa

likuran mo. Mabango naman ako, hindi mo man lang ako naaamoy?"

4/6

Simaan ko siya ng tingin. Pero ang gago, ngumiti pa nang ubod tamis. Baka nakakalimutan

niya may atraso pa siya sa akin sa rooftop!

"Ano bang pakialam mo kung ang lalim ng inisip ko!" Hindi ba siya iniisip mo? Tanong ng

bahagi ng utak ko. Agad akong namula.

"H'wag mong sabihing ako ang iniisip mo!"

"Hoy mister ang kapal ng apog mo. Kasing kapal ng mukha mo. Bakit naman kita iisipin

aber!" Halos hinihingal na ako sa pagtanggi.

"Maganda ka sana mataray ka lang!"

"Gwapo ko sana pero ang yabang mo, ang manyak mo at ang playboy mo!"
"Okay na iyong una, gwapo dinugtungan mo pa. Pwede naman ako magbago para sayo."

Malandi, itong ngumiti at lumabas ang mapuputi niyang mga ngipin.

"Ang katulad mo hindi magbabago kahit pagbaliktarin ang mundo isa kang dakilang

babaero!" Tumayo na ako at umalis. Dahil ang kabog ng dibdib ko nag-uumapaw na.

"Judgemental lang? Oh ano, pekpek--este kwek-kwek ayaw mo?." Nakasunod ito sa akin.

Bigla akong tumigil at hinarap siya ngunit sa kasamaang palad nagbuhos lahat sa akin ang

hawak niya.

"Arrggghhh! See tingnan mo ang ginawa mo! Wala ka ba talagang magawang matino hah?"

"Eh bakit ka naman kasi biglang tumigil, ayan natapon tuloy sayo."

"So, kasalanan ko kung tatanga-tanga ka, parang asong sunod ng sunod ha?"

"Gwapo naman,"

"Ahhh! Lumayo-layo ka sa akin mister ha! Kung hindi tatamaan ka sa akin."

“Ako nga tinamaan sayo hindi naman ako lumayo."

"Ano?"

5/6

"Wala, lika kana ihatid na kita sa store niyo para maka pagbihis ka. Amoy sauce ka tuloy."

Hinawakan niya ako sa siko. Agad dumaloy ang kakaibang init na lumukob sa aking buong

sistema. Napatingin ako doon at sinamaan siya ng tingin.

"Oy kwek-kwek lang ang hinawakan ko. Ang sama mo agad makatingin. Malinis yan."

Defensive niyang sagot. But in my head, I laughed.

"Bitawan mo nga ako. H'wag kang susunod. Kaya kong umuwi mag-isa!"

"Oy miss ihahatid na nga kita, kasalanan ko naman eh, dali na kasi. Hindi naman akong

masamang tao. Ihahatid lang kita sa store niyo. Kasi ayan pinagtitinginan nila tayo." At ngumiti

pa talaga ang hinayupak na ito.

"Hoy mister!" Sabay duro ko sa kanya. Masyado siyang matangkad kaya napatingala pa

ako. "Tantanan mo ako. Pwede ba!" Agad akong tumalikod. Inis na inis ako sa kamalasang

nangyari sa akin ngayon. Ang damuhong iyon dinumihan pa ang damit ko! Buti na lang hindi
mainit. Inis na inis ako sa ginawa niya. Hindi na nga siya sumunod. Nakahinga ako ng maluwag

dahil tinigilan na niya ako. Wehh di nga?

Amoy na amoy ang sauce ng kwek-kwek sa damit ko. Nang bigla na lang tumigil ang isang

magarang top-down sports car sa harapan ko.

"Im sorry, miss, but I'll make it up to you. Ihahatid na kita, sorry na please!" Hindi ko siya

pinansin. Tuloy lang ang lakad ko. Parang wala akong narinig. Hindi rin ako sumagot. Deretso

ang tingin ko. Hindi ko napansin ang naka usling bato at natapilok ako.

"Ahh, s**t!" Namilipit ako sa sakit.

"Miss!" Hindi ako makatayo. Humagunos siyang lumapit sa akin. Basta niya na lang iniwan

ang sasakyan nito.

"H'wag ka sabing lalapit eh! Kasalanan mo ito. Kamalasan lang ang dala mo sa akin!" To

stop me from talking, he placed his fingertip against my lips.

"I will let this slide because it is my fault. You can punch me later, okay?" Bulong nito sa

tenga ko. Agad niya akong binuhat at sinakay sa sasakyan niya. Ang lakas ng kabog ng dibdib

ko. Para akong nahihilo sa mga bisig niya. Nanonoot sa ilong ko ang mamahalin niyang pabango

at ang tigas ng dibdib niya. Aryanna!

THE GETTING TO KNOW EACH OTHER🦋

ARYANNA'S POV

Napapangiti ako habang abala ang lalaki sa paglalagay ng yelo sa paa ko. Ramdam ko pa

rin ang kirot. Pero hindi na kasing sakit iyon. Ni pangalan niya hindi ko pa alam. Hindi naman

maitatanggi na gwapo siya at nangungusap ang kanyang mga mata. Pero hindi pa rin mabura sa

isip ko ang mga kamalasang nangyari sa tuwing magtagpo kaming dalawa. Not once but twice.

"How does it feel now?" Nag-angat siya ng tingin at nagsalubong ang mga mata namin.

Nandoon na naman ang pasaway na t***k ng puso ko. Nagririgudon na naman. Titig pa lang

niya. Para na akong nahipnotismo. Sumilay ang mga ngiti sa mga labi niya.

"Na gwa-gwapuhan kana ba sa akin niyan?" Agad kumunot ang noo ko.
1/6

"Sino may sabi?" Deretsahang tanong para itago ang pagsikdo ng t***k ng puso ko.

"Kasi kanina pa ako nagsasalita. Naka tanga ka lang, tapos ngumiti ka tapos sumimangot,

tapos naman ngayon nagtataray kana. Ang gulo mo." Sinabayan niya iyon ng maikling tawa.

"So, ako pa talaga ang magulo? Kung sipain kaya kita? Kung hindi ka lumapit -lapit sa akin

hindi puro kamalasan ang nangyayari sa akin!" Agad umiba ang mukha nito, para akong

nakonsensya sa sinabi ko. Napakamot ito ng batok at alanganing ngumiti.

"Sorry na kasi, inumin mo na itong gamot, tapos magbihis kana." Hindi ako sumagot.

Ininom ko na rin ang gamot na binigay niya. Binuhat niya ako at dinala sa banyo. Hindi na ako

nagtanong kung kaninong bahay ito. Maganda at malinis. Hindi kalakihan. Pero sobrang napaka

minimalist ng bahay na kulay azure ang mga decorations. Nang mailapag niya ako sa nakatakip

na bowl amoy na amoy ko ang mabango niyang hininga malapit sa aking tenga.

"Just call me when you finish. Agad siyang tumalikod at isinara ang pintuan. Napahugot

ako ng malalim na buntong hininga. Ito na nga ang nag magandang loob. Hindi naman niya

kasalanan na natapilok ko. Ang nabuhos na sauce ng kwek-kwek dahil bigla na lang akong

tumigil.

lginala ko ang aking mga mata sa banyo. Malinis at amoy ng binata ang loob ng noon.

Siguro bahay niya ito. Tumayo ako at bahagyang inapak ang aking paa. Lumapit ako sa lababo,

hinubad ko ang aking damit at kumuha ng wipes na nasa gilid. Kumpleto siya sa gamit, mula sa

after-shave cologne, toothbrush, shaver, deo, floss, mouthwash at iba pang gamit. Napataas ang

kilay ko ng may tongue scraper pa siya. Arte! Pwede naman toothbrush gagamitin. Daig pa niya

ako sa dami ng nilalagay nito.

Inamoy ko ang aftershave niya, napangiti ako. Kasing amoy nga niya. Parang nakakaaddict

ang amoy na ito.

"Are you okay?" Bigla ko na lang nabitawan ang after-shave cologne niya dahil sa gulat at

nabagsak ko iyon. Wala kasi itong babalang pumasok.

"Oh s**t!"

2/6
"Don't move miss!" Agad niya akong binuhat palabas. Humahalimuyak ang pabango

nabasag ko. Hindi na ako naka pagsalita sa bilis ng pangyayari. Saka ko na lang na realized naka

bra lang ako!

"Put me down, Mister!"

I can't miss sorry baka masugat ka at isisi mo na naman sa akin iyan, dami ko nang atraso

sayo!" Taranta niyang sagot.

"Naka bra lang ako ang manyak mo!"

"Hala sorry. Hindi ko napansin. Saka hindi naman ako sa flat chest mo nakatingin ah. Sa

maganda mong mukha." Depensa nito.

"Ang bastos mo! Ibaba mo ako sabi eh! Inubos mo ang pasensya ko! Sasamain kana talaga

sa akin!" Banta ko sa kanya. Agad niya akong pinasok sa kabilang kuwarto at dinala sa banyo.

"Dito ka na lang sa kabilang banyo magbihis, sorry na kasi!"

"Puro ka sorry, lagi naman kapalpakan 'yang dala mo!" Agad siyang tumalikod at umalis ng

hindi na sumagot. Ako naman sinalakay ng matinding kahihiyan at parang sasabog na ang

dibdib ko sa lakas ng kabog ng aking puso.

Nang maka pagbihis na ako. Lumabas ako ng paika-ika. Naka abang na siya sa pintuan at

tila gwapong-gwapo sa sarili.

"Are you done?" Sumeryoso ang mukha niya. Bipolar lang?

"Tingin mo lalabas na ako ng hindi tapos? Hindi ka naman bulag siguro?" Hindi pa rin ako

nag papatalo sa katarayan ko. He deserves it anyway! Ayon na naman ang pagkamot niya ng

batok at alanganing ngiti.

"Let's go baka hinahanap kana ng mommy mo. Mag-alala iyon sayo. Kaya mo na ba mag

lakad o gusto mo buhatin kita?"

"Kita mo naman siguro na nakakalakad na ako diba? Pumaparaan lang?" Pang-iinis ko sa

kanya.

"Geez! Nagmamagandang loob lang tapos napagbintangan pa." Napailing ito at tumalikod.

Napangiti ako. Tingnan ko lang kung hanggang saan ang pasenya niya sa akin.
"Would you like to eat first? Baka gutom kana?" Si mommy!

3/6

Tumawag ako sa store niyo sinabi ko sa mommy mo ang nangyari?" Agad na sagot niya

nang hindi ako nagtatanong. Parang nakakatuwa iyon. Will see... Nang hindi ako sumagot, bigla

na lang kumalam ang sikmura ko at tila narinig niya iyon.

"Dinner it is." He smiled. lang minuto tumigil siya sa isang restaurant na nagseserve ng

Pangasinan specialty. Hindi ko na siya hinintay na pagbuksan ako ng pintuan. Kita ko ang

pag-iling niya at pagkamot ng batok. May kuto lang?

Nang makapasok na kami sa loob, napangiti ako sa ganda ng ambiance. Pangasinense ang

dating, ito ang kauna-unahang kakain ako sa ganitong lugar. Lumaki ako na hindi masyadong

nakakalabas ng mansyon. Dahil mahigpit si dad sa akin. Ang bawat utos niya ay tila batas. Kahit

sa school ko. I regained my reverie with a snap of the fingers in front of me. James was smiling

sweetly. Napakurap pa ako ng ilang beses.

"Ang lalim na naman ng inisip mo." Sinamaan ko siya ng tingin. Pero ang totoo,

nakakalungkot dahil hindi ako gaya ng ibang mga ka-edaran ko na namulat sila sa simpleng

buhay pero masaya. Siguro nga mag bff talaga kami ni Xenia, kasi pareho kami ng

pinagdadaanan. Ang kaso nga lang hindi niya alam.

"Dig in, hindi na kita tinanong sa gusto mong kainin, because you keep spacing out. May

problema ba?" His tone was full of sympathy. Umiling ako.

Ang bango ng inorder niya. Lechon bagoong, mangaldan tapa, at longganisa, may sinigang

na hipon din. Ang sarap ng mga pagkain sa harapan ko parang nagliwanag ang aking mga mata

sa gutom. Dinig ko ang bahagya niyang pagtawa pero hindi ko na iyon pinansin pa. Nilantakan

ko na agad ang lechon. Punong-puno ang bibig ko. Para akong patay gutom.

"Hmmm, hkmgymthjd htrp." Tumawa siya dahil hindi niya naintindihan ang sinabi ko.

Sabay punas sa gilid ng labi ko ng sauce.

"Don't talk while your mouth is full." Nilunok ko ang laman ng bibig ko.

"Grabe ang sarap. First time, ko kasi."

"So bati na tayo nakakain kana?"

"Bati mo mukha mo. Galit pa rin ako, saka kaya ko namang bayaran to ah."

"Wala kang dalang pera baka nakalimutan naglakad ka lang kanina." Paalala niya sa akin.

Natampal ko na lang ang aking noo.

"Okay let's have a deal, ilang araw kayo mag stay dito?" Tanong niya. Nag-isip ako. Wala si

dad for four days.

"Uhm-1 think four days, bakit?" nagtataka kong tanong.

"Join me," naka ngiting niyang sagot. Lalong nag-isang linya ang aking kilay. I felt him prick

my crossed eyebrows with his index finger.

"I want you to experience adventures and fun with me for four days. I'll make sure you have

the most memorable and happiest memories of your life. What do you say?" Mayabang niyang

anyaya sa akin. Nag-iisip pa ako nang magsalita siyang muli.

"Say yes, please."

"Tingin mo sasama ako sayo ni pangalan mo nga hindi ko alam." Ngumiti pa ang kumag, na

lalong nagpagwapo sa kanya. Kalma lang heart please.

4/6

"Oh, I agree on that one. I am Carl James Salameda, single and ready to mingle." Inumang

niya ang kamay niya sa harapan ko. Napataas ang aking kilay.

"okay." Matabang sagot ko.

"What's yours?" Hindi ko siya kinibo. Alam ko naghihintay siya nang sagot. Dinig ko

nagtanggal siya nang bara sa lalamunan. Nagpatuloy siyang kumain.

"Aryanna."' Sagot ko makalipas ang ilang sandali. Nag ni-ningning ang kanyang mga mata

tila nasiyahan siya sa sagot ko.

"Pero kailangan kong mag paalam kay mommy."

"of course." Masiglang sagot niya. Excited lang?

Busog na busog ako. Ilang cup ng kanin ang naubos ko. Feeling ko bibitayin na ako sa

sobrang kabusugan. Ang sarap ng mga pagkain. Lahat bago sa akin. Hindi naman kasi ako
nakakalabas ng bahay. Ilang minuto pa, humimpil ang sasakyan ni James. Sarado na ang store

namin. Kinabahan ako.

"Don't worry sabi ng mommy mo sa likod ka dadaan, tara hatid na kita." Tumango ako.

Sabay kaming lumabas ng sasakyan.

"Sana next time hayaan mo akong pagbuksan ka ng pintuan, it was a guy's duty to open the

door fora woman."

"Ang arte mo, kaya ko naman ah,"

exit.

"lyon na nga kaya mo pero gusto ko. Baka lang naman." Geez! Nagtatalo na agad kami sa

maliit na bagay.

5/6

"Ewan ko sayo! Lika ka na nga." Tinalikuran ko na siya. Nang makarating kami sa pintuan

may naka sulat na exit. Pinihit ko iyon agad namang bumukas. Hindi nagsara si mommy? Paano

kung manakawan ang store? Napalingon ako kay James na nasa likuran.

"I texted her na parating tayo." Ano ba siya manghuhula. Nababasa niya lahat ng isip ko?

"Lika pasok ka." Aya ko sa kanya. Nagpatiuna ako. Maliwanag sa bukana ng store mula sa

"Daming alak, uminom kaya tayo." Biro niya sa akin.

"May balak?"

"Grabe ka naman talaga sa akin. Nagbibiro lang sineryoso mo naman." Tinirikan ko na lang

siya ng mata.

"Mommy?!" Tawag ko pero walang sumagot. Tinungo ko ang opisina ni mommy pero

nakapatay na ang ilaw. Sunod kung pinuntahan ang kuwarto. Wala rin siya.

"Wala naman si mommy dito James, alam mo ba kung saan siya nag punta?" Umiling ito.

"Wala naman siyang sinabi na aalis siya. Noong nakausap ko siya kanina. Tapos noong nag

text ako okay lang ang sagot niya." Napabuntong hininga na lang ako sa haba ng paliwanag ni

James. Pumasok ako sa opisina ni mommy para kunin ko ang bag ko dahil nandoon ang aking

telepono. Nakamasid lang si James sa lahat ng ginawa ko. Pagkakuha ko ng aking telepono

tinawagan ko si mommy pero cannot be reach ang phone niya. Paano 'to?
"Hindi ko makontak ang number ni mommy, paano na yan ako lang mag-isa dito?"

"Pwede naman kita samahan hanggang sa dumating siya tapos uuwi na lang ako. Tingin

mo?" Nag isip ako hindi naman siya masamang tao kaya pumayag ako.

"Lika dito na lang tayo sa kuwarto maghintay may tv dito. Pwede tayong manood."

"Wala ka namang balak na masama sa akin diyan sa silid na yan diba?" Malokong tanong ni

James.

"Ang kapal mo ha?!"

"Sinisigurado ko lang kasi hindi ko kayang ipagtanggol ang sarili ko kung gagawan mo ako

ng masama kusa akong mag papaubaya!"

"Yuck! Kadiri kal H'wag kang feeling. Baka ikaw may balak sa akin!"

"Oh, baby, I will not force a woman without her consent. I love hearing a moan with

permission." Sinabayan niya iyon ng tawa. Sinalakay ako ng kaba, pero wala akong makapang

takot. Pakiramdam ko matagal na kaming magkakilala.

"Manyak ka talaga kahit kailan! Ikaw James tigilan mo ko. Ang landi-landi mo!"

"Baka lang naman gusto mong magpalandi l am available."

"James!!!" Nanggigil na ako sa mga banat niya. Nasaan ba kasi si Mommy?

6/6

"Biro lang pikon agad. Lika na nga sa loob." Sabay hila sa kamay ko. Umupo kami sa

sopang dalawa. Hindi ko na mapigilan ang atraksyon ko sa kanya. Jusko!!!

Khala Castro

So, ayon na nga sa naghihintay ng update nina James and Aryanna, I am finally back

readers, kahapon ko sana ito i-upload kaso na drain ang braincells ko sa plot. Paalala lang

po ang aking akda ay pawang kathang isip ko lamang. Hindi to nagrereflect sa aking

pagkatao. (HAHAHA)

Mga langga, ang genre ko ay dark romance and unexpected twists and conflicts of my

story. I will not be Khala Castro if the twist is not that shocking right? So, we anticipated

the shocking twists in the story of James and Aryanna. Sana gaya ng aking THE

MISTRESS's sWEET REVENGE samahan niyo ako sa aking pagususlat sa kwento nina CARL

JAMES AND ARYANNA.

It is important to pay attention to small details in the story and look for clues for

THE BONDING MOMENT🦋

ARYANNA's POV:

The way my night ended last night is a mystery to me. Tawa kami ng tawa sa pinapanood

naming comedy ni James. Ngayon hindi ako makakilos dahil sa bigat ng hita na nakadagan sa

akin. Ang kanyang kamay nasa loob ng damit ko. Nakapulupot sa aking bewang! Napamulagat

ako!

"James!"

"Aryanna?"

Bakit ka nakadagan sa akin! Bakit tayo magkatabi matulog. Diba dapat sa sopa ka

matutulog?!

1/6

"Akala ko naman kung ano, aatakehin ako sa iyo sa puso eh." Sagot nito. Pero binugahan ko

lang siya ng masamang tingin.

na.

"Bakit ka sa kama ko ikaw natulog at naka yapos ka pa talaga. Ang manyak mo kahit kailan!

"Aryanna buti nga walang nangyari, ikaw kung manghila ka sa akin baka nakalimutan mo

lasing ka! Sabi ko sayong h'wag mo ako gagawan ng masama kasi hindi ko kayang lumaban!"

"Arghhhh! Ako pa talaga ang binabaliktad mo ngayon ha! Hindi mo na ako nirespeto!" Galit

na galit kong bulyaw sa kanya.

"Kung hindi kita nirespeto ewan ko na lang kung makalakad ka ngayon. Besides, you were

drunk. Tawa ka ng tawa ikaw pa nga kumuha ng alak sa labas eh at dinala mo dito. H'wag kang

tatanggi may CCTV."

Parang umuurong ang dila ko. Agad ko siyang tinalikuran at pumasok sa banyo. Pagkasara

ko ng pintuan napasandal ako doon at napahawak sa aking dibdib. Bigla kung naalala ang

sinabi ni James hindi ako makapaniwala na ako pa talaga ang nag-aya at nalasing ako. Oh, my

Gee! Pero kinapa ko ang aking sarili, tama naman siya siguro nga kasalanan ko. Napahugot na
lang ako ng malalim na buntong hininga at nagpasyang maligo. Bumalik ang alaala ng mga

ginawa ko kagabi. Eww kadiri ako! Wala na akong mukhang ipapakita sa kanya mamaya. Bahala

Agad akong naligo. Ibinabad ko ang aking hubad na katawan sa dutsa. Naglakbay ang diwa

ko noong nakaraang gabi. James is an absolute gentleman. Pilit niyang inilalayo ang hawak

kong alak. Pero hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at ako pala ang nagpasimula ng

kalokohan kong iyon. Pakiramdam ko kagabi ibang Aryanna iyon. Aryannang malayang tumawa,

malayang makipag kaibigan at Aryannang masaya. Lahat ng iyon iisa lang ang may dahilan.

James made me feel happy for the first time in my life. I was delighted last night.

"Aryanna, bilisan mo. Dumating na ang mommy mo!" Malakas na sigaw ni James mula sa

pintuan. Dali-dali akong nag banlaw. Wala akong dalang damit buti na lang may nakasabit na

puting tuwalya at roba. lyon ang ginamit ko. Pinulupot ko ang aking basang buhok ng tuwalya.

Nagtoothbrush na rin ako. Agad akong lumabas ng banyo pagkatapos ko.

"For you!"

"Ay, Halimaw!"

"Gwapo ko naman doon Arya." Tinaasan ko siya ng kilay. "Alam mo bilib din naman ako sa

lakas ng confidence mo eh, no? Gwapong-gwapo ka sa sarili mo?" Hindi ba?

"Love you own nga diba? Wala kasing nagmamahal sa akin. Ikaw na lang kaya?" Natigilan

ako. My heart pounded really fast. James' request was too much for me to process.

Agad niyang pinitik ang tungki ng aking ilong.

"Aray!"

"Natutulala ka na naman, siguro may HD ka sa akin ano?"

2/6

"Anong HD pinag sasabi mo diyan! Daig mo pa ang babae sa kakatalak mo! Kailan kaya

titigil yang bibig mo?"

"Halikan mo ako ungol lalabas dito!" Sabay nguso sa mga labi niya.

Love him?

"Arghhh! Kasumpa-sumpa ka talaga! Manyak!" Tinulak ko siya dahil halos hindi na ako
makahinga sa sobrang lapit niya.

"Why are you shouting Yannah?" Mula sa bukana ng pintuan sumilip si mommy.

"Mommy! Saan ka ba nagpunta? Bakit wala ka dito kagabi?" Hindi ko sinagot ang tanong

bakit ako sumigaw. Itinulak ko sa balikat si James. Ang kumag ngumisi lang at hindi nagpatinag.

"Dinalaw ko ang kakilala kagabi. Additionally, I request that this young man protect you

from harm. Unless bantay salakay?" Nagbibirong tanong ni mommy.

"Tita good boy ako. Ito nga lang makulit eh!"

"Tita, bakit pamangkin ka ba ng nanay ko maka tita ka? Close na kayo?" Binalingan ko si

mommy agad itong umiwas.

"Eh anong gusto mong itawag ko mommy na ba? Mommy Agatha iuuwi ko na itong anak

niyo?" Malakas na tawa lang ni mommy ang narinig kong sagot.

"Ano, bakit ba ang hilig mong magganyan?" Tanong ni James.

"Ang-ang alin? Mag-ano?" Nauutal kong tanong. Hindi ko pa rin ma proseso ang lahat,

3/6

"Never mind, magbihis kana, aalis pa tayo." Sabay angat ng hawak niyang damit ko. Hindi

ko na iyon napansin kanina dahil sa usapan namin. Hinablot ko iyon at bumalik sa banyo para

magbihis. Pagkapasok ko palaisipan pa rin sa akin ang mga banat ni James. Ang kilos niya sa

harapan ng mommy ko. Nang matapos akong magbihis, lumabas ako. Wala na si James sa loob

ng silid. Kinuha ko ang aking body bag. Nakita ko si mommy at James nag-uusap malapit sa

pinaka dulong shelves.

"Mom?" Napalingon silang dalawa.

"Oh, tapos kana pala, pinag paalam na kita sa mommy natin sa susunod na tatlong araw

bago kayo bumalik ng Laguna." What the heck is going on? Hindi ko naman sinabing taga

Laguna ako. Something is fishy here! Napakunot ako ng noo. Kakilala pa lang ni mommy sa

lalaking ito, tapos papayagan niya akong sumama?

"Sige na mag-enjoy kayo. Lalo kana Aryannah! Wala pa ang dad mo." Para akong natauhan.

Siguro sinabi ni mommy na taga Laguna kami. "Talaga ba mommy papayagan mo akong
sumama sa kumag na'to?"

I don't see why not, harmless naman si James diba hijo? Buo mo naman ibabalik ang anak

ko walang labis walang kulang?"

"Mommy!" Tumawa si mommy, nilapitan ako. Kinuha niya ang kamay ko. Sinalubong niya

ang mapagtanong kong mga mata.

"Kailan mo pa ito mararanasan anak? The goal of James's offer to you is to have fun. Do it

now while it lasts. I trust this man to be with you. The offer was one of the lifetime experiences,

knowing your dad, you know that don't you?" Mommy was right. Tumango ako at aalangang

ngumiti. Pinisil ni mommy ang tungki ng ilong ko at hinalikan ako sa pisngi.

"Well, then James secures her safety at all costs, or else her father will decapitate you."

"Yes, ma'am, with my life." Nagkasalubong ang aming mga mata ni James. I could see

nothing but determination in him.

"Bueno, umalis na kayo. Kung wala ako dito mamayang gabi anak Yannah, pwede mong

patulugin si James dito sa sopa hindi 'yong magkatabi kayo sa kama!" Naumid ang dila ko.

Hiyang-hiya ako. Ramdam ko ang pag-init ng aking mukha. Hindi ko magawang sumagot.

Nasundan ko na lang ng tingin si mommy.

"Shall we?" Pukaw ni James sa akin. Alangan akong tumango.

Una naming pinuntahan ang famous tourist spot the famous St. Dominic Guzman Parish.

Para akong may tourist guide sa kasama ko. Dahil literal na madaldal na lalaki si James I took

advantage the knowledge he was sharing. About the history of the church. It was ancient, from

the Spanish era. It was indeed amazing.

"Masakit pa rin ba ang paa mo?" Ngumiti akO sa kanya. He was indeed handsome and

smart. He carried himself very well. Hindi rin mapagkaila na mapapalingon ang mga

kababaihan sa kanya. Sa tangkad niya, gwapo, maputi ang balat, mapupulang labi, at

malalantik na pilik mata. Parang model lang sa magazine ko ito nakikita but I am in reality with

James.

4/6
"Pinagpapantasyahan mo na ba ako niyan Aryannah?" Sabay bulong niya sa tenga ko. Bigla

akong kinilabutan sa ginawa niya. "Hindi ah! May naisip larng ako." Todo tanggi kong sagot.

"Like what?!" Pabulong niyang tanong at dikit na dikit pa rin sa akin.

"Ah-Uhm-ano kasi nagugutom na ako!"

"Hindi ko alam na ang gutom mo pala nagpapangiti at walang kurap-kurap yang mga mata

mo habang nakatitig ka sa akin."

"Ang kapal mo ha!" Hinila na niya ako. Palabas ng parish.

"Lika na nga gutom lang yan." Sumakay ulit kami sa sasakyan niya. Mabilisan lang ang

lahat. Isang karinderya ni 'Aling Muling Kainan' ang pinakasikat at dinarayo dahil sa kanyang

masarap na bagnet. Hindi ko na pinansin si James. Sunod naming pinuntahan ang ibang tourist

spot gaya ng Binalatongan Ruins at Quadricentennial Arch. Sobrang daming alam ni James sa

history ng San Carlos.

"Taga dito ka ba?" Pabalik na kami ng sasakyan niya.

"Dito ako ipinanganak, however my parents move to the state. Doon ako elementary

hanggang college, umuwi lang kami noong namatay ang lola at lolo dahil sa aksidente."

Lumamlam ang mga mata niya.

"Sorry"

"Nah it was a long time ago. Simula doon hindi na kami umalis ng Pilipinas besides nandito

ang business ni Papa kaya okay na rin." Ngumiti na ito. Ang gaan ng usapan namin. Pwede

naman pa lang maging maayos. Hindi puro kalandian!

"Ang saya siguro ng kabataan mo, no?" May bahid na inggit ang boses ko sa tanong na iyon.

Hindi ko kasi naranasan ang gano'n simula ng bata pa ako.

5/6

Yeah, but not all the time. May sad rin naman pero, mas masarap mabuhay kung hindi mo

iisipin ang mga masasakit na alaala, lalo pa walang kang magawa para maitama o maibalik pa

iyon." Simula kahapon na magkasama kami ni James ngayon ko nakita ang ganitong personality

niya. A good man, he was. He was just as my mom said.

"Saan tayo ngayon?" Kasi palabas na kami ng San Carlos.

"We're heading to Hundred Islands." Kumpyansang sagot ni James. Tama nga si mommy.

This experience I had with James was for keeps. "l am sure you will love it."

"Thank you," makalipas ang ilang sandaling pananahimik ko.

"For what?" Hindi siya lumingon sa gawi ko kasi tutok na tutok siya sa pagmamaneho.

"l am grateful for the memorable experiencesI have shared with you. Ni sa hinagap kasi

hindi ko maisip na mararanasan ko pa ito. Throughout my childhood, my dad was very strict."

Hindi ko napigilan ang pagtulo ng luha ko. Nanghihinayang ako sa mga panahon at maging

magandang karanasan ko pa sana kung hindi lang sa ugalini Daddy. Ginagad ni James ang

kamay ko at tumingin ako sa kanya.

"Taking every risk to ensure your happiness is sometimes the best thing you can do. Being

afraid is normal, but fight it."

"Sana kung gano'n kadali lang ang lahat." Hinila ko ang aking kamay at tumingin sa

bintana. Namayani ang mahabang katahimikan hanggang makarating kami Alaminos.

I can smell the sea breeze, the strong winds that caress my skin. FREEDOM! In the Alaminos

arch, the pilgrimage statue is drawn and painted on the floor of the islands.

James hired a speedboat to visit the statue of Christ which is very tall like the 56-footer.

Sobrang ganda sa malapitan. Buong maghapon kaming nag island hopping. James was indeed

a gentleman. Sumakay din kami sa zipline. The view was beautiful from above. My voice echoed

at the top of my lungs. It was thrilling to feel my adrenaline rushes make me scream with joy.

Lahat ng water activities ay sinubukan namin, from the banana boat, kayaking, swimming,

snorkeling, and the most exciting was helmet diving. I was really scared, butI had fun. Wala

kaming ginawa kundi tumawa at sobrang nag-enjoy ako sa company ni James. Hindi ko

namalayan mag gagabi na. Kanina ang ganda rin ng sunset. Sobrang bilis ng oras. Parang kulang

na kulang iyon lalo pa kung si James ang kasama mo. Hindi pa rin maiwasan ang banat niya.

Sinakyan ko na lang to avoid ruining the moment. Ang landi grabe! He, however, never took

advantage of the situation, which I liked about him. He respects me. Hanggang banat lang talaga
siya. At syempre ang hindi mawawalang holding hands. The warmth of his hand filled my heart

with hope. Sana!

"So, how was your day, Ms. Aryanna?"

"Yeah Mr. James, sobra, ang saya ko. Hindi ko makakalimutan ang araw na 'to."

"So, pwede na akong manligaw?"

That question made my body stiff. My mind turned blank, and my heartbeat began to

pound. No words came out of my mouth.

"Joke lang!

"James!!!!!

6/6

THE CONFESSION🦋

ARYANNA's POV:

Yesterday was the best day of my life. I was so lucky to spend it with someone who made

his way through my heart. I couldn't deny how James made me feel special and respected. All

my life, I was treated like nothing except for my mom. However, hindi niya rin ako madalas

kayang ipagtanggol kay dad. I am not sure there is anything more aluable to her than me as her

daughter. I really wasn't sure what it was.

"Ready?" Malambing na tanong ni James at nakalahad ang kamay niya sa harapan ko.

Tumingala ako ng bahagya, his dazzling smile is contagious. I smiled sweetly and nodded my

head. This is gonna be fun!

"Always,"

"Perfect!" Agad pinagsiklop ni James ang aming mga kamay. The electrifying warmnth that

traveled to my spine made my heart pound really fast. Kilig yern! Kahit ngayon lang. I shook my

head to get rid of the bad vibes. I just want to enjoy this last day with him. Mamayang madaling

araw babalik na ako sa kulungan ko.

"Saan tayo pupunta?" may dala si James na pang hiking. AkO naman maliit lang na

backpack pamalit.

"You'll see." Nakangiting sagot niya. Ang sarap niyang pagmasdan. Gusto kong mangarap
ng malaya, however I knew better. James tapped my nose.

Arya, you're spacing out again," puno iyong nag pag-alala.

"Sorry hindi ko lang mapigilan."

1/8

"Can you tell me what's bothering you?" Umiling ako at ngumiti. Hindi ko alam kung pilit

iyon kasi napailing si James.

"Wala! Ano ka ba hindi naman importante." Pinasigla ko ang aking boses. Para takpan ang

Being with James was

bumabagabag sa isip at puso ko. /t was my dad and his plan for me.

happiness. What the future holds for me with my dad custody was HELL.

"Fine!" Pagsuko na sagot niya. Alam ko naman na malungkot siya sa sagot ko. James opens

his top-down. The air was fresh. I braided my hair kaya hindi iyon nilipad ng hangin. Itinaas ko

ang aking mga kamay sa ere.

"Yoohoo!" James laughed at what I did. Gusto ko lang muna kalimutan ang kakaharapin

kong problema. I don't want to ruin this last day being with him. I like him. He awakens my

sleeping heart.

"That's it, baby!" Kinikilig ako sa endearment niya sa akin, baby, ano kaya sunod? Inabot

din kami nang halos dalawang oras mula San Carlos hanggang Alaminos. Nandito din kami

kahapon pero nasa kabilang parte kami ngayon pupunta.

Ipinarada ni James ang sasakyan niya sa isang restaurant. Sabay kaming bumaba. Kita ko

ang pag-iling niya sa ginawa ko. Pero nginisihan ko lang siya. Masyado na nga niya akong

pinakilig eh. Hinila niya ako papasok sa loob nang sarado pang restaurant.

"Sebastian!" Malakas niyang sigaw. Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya. Akala mo

sino. Tinampal ko ang balikat niya. Pero hindi niya ininda iyon. "Sebastiarn!" tawag niya ulit.

Pinindot pa niya ang bell ng ilang beses. "James!" Gigil kong tawag sa kanya.

"What the f**k man!" Napalingon kami sa pinanggalingan ng boses. The guy was a giant!

Kung matangkad si James mas matangkad ito. He looks like an Italian hunk. Agad tinakpan ni
James ang mga mata ko. Hinila niya ako sa likod niya.

"Don't look at him baby he is a cursed baka paggising o ikaw na kasama niyan mamaya!"

Tumawa lang ang nagngangalang Sebastian.

«Seloso as ever!"

"With you, no doubt, dude. Ahas ka, eh?" He laughed bitterly.

"What do you want Salameda?" Seryoso tanong ng Sebastian na iyon. Saka pa lang ako

hinila ni James mula sa likuran niya.

2/8

"Sebastian my lady." Pagpapakilala niya, pero hindi naglahad ng kamay, napalingon ako

kay James nagtagis ang bagang niya. lbinalik ko ang mga mata ko sa Sebastian na iyon

ngising-ngisi lang ang isang ito.

"Aryanna po," magalang kong sagot. Malakas siyang tumawa sa sagot ko. It echoed

throughout the entire restaurant when he laughed.

"Baby anong gusto mong baunin, Sebastian will cook for us." Lalong nanlaki ang mga mata

ko. Ang gwapo at machong ito marunong magluto. Ang nasa isip wala itong ibang gawin kundi

mag paiyak ng babae.

"He can cook?" Hindi ko alam kung tanong iyon o paninigurado. Lalo pang tumawa siya

Sebastian.

sila.

"of course, I can cook, eat and do everything." Namula ako sa sagot niya. Magkaibigan nga

"sebastian!" James' warning tone made him stop. He raises his hands too-Tanda ng

pagsuko.

"lkaw na bahala, James." Kita kong bumalik ito sa pinagmulan niya kanina. Hinila ako ni

James sa function hall ng restaurant. Mayroon billiards table, mga cubicle sa gilid siguro

exclusive singing room iyon at sa kabilang bahagi mga arcade. Ito lang ata ang restaurant na

may entertainment area. Which are effective marketing strategies by the way. Lalo na sa mga

bata.
Habang naghihintay, naglaro muna kami ng billiard ni James. Hindi naman ako marunong

pero matiyaga ni akong tinuturuan.

"Maparaan talaga!" Napaangat kami ng tingin nang pumasok si Sebastian dala ang niluto

niya. Binugahan lang siya ni James sa komento niyang iyon. Ako naman tutok na tutok sa paper

bag na hawak niya. Dahil amoy na amoy ko ang bangong iyon. Kumain naman kami bago umalis

pero this food smells delicious!

"Mukhang masarap 'yan ah!" Wala sa loob kong komento.

"Oo masarap, pati ang nagluto." Sibayan niya iyon ng tawa. As James cleared his throat, I

heard him sigh.

"Akala mo naman matatakot mo ako sa ganyan mo Salameda!" Sabay abot sa akin ang

paper bag. Pero agad kinuha ni James. lyon at hinila ako palabas ng entertainment room.

"Ah, Sebastian, thank you for the food."

"You're always welcome, my lady."

3/8

"Charge this on my tab!" Madiin sagot ni James.

"No, it is free for Ms. Aryanna." Tumigil si James at binalikan si Sebastian.

"Don't you f*****g think about it, Moretti?!" Tinawanan lang iyon ni Sebastian.

"Still bitter Salameda? Come on it was like an ancient dude!" Nagtaas lang ng kamay si

James for his dirty finger. Hindi na ako nagkomento pa dahil tingin ko may hidwaan ang dalawa.

"Don't mind him!" Seryosong saad ni James sa akin. Tumango na lang ako. Kung ano man

iyon. It was all in the past and l am not involved with it.

Tahimik naming binaybay daan ulit. Kung saan man kami pupunta si James lang ang

nakakaalam. Pagkatapos ng halos bente minutos humimpil ang sasakyan ni James sa isang

malaking Punto ng acacia, sa gilid nito ay isang tourism center office.

"Stay here, Ill be back." Tumango na lang ako. Pagkatapos ng ilang minuto. Bumalik si

James my kasamaang mama.

4/8
"Come on, baby, and we need to ridea tricycle to the drop point." Tumango lang ulit ako.

But James' voice was a bit calmer now. Hindi katulad kanina.

"Saan ba tayo pupunta?" Tanong nang makasakay kami ng tricycle. Ang lakas ng ingay.

Kaya kailangan ko lakasan ang boses ko baka hindi ako marinig ni James. Nasa likuran ng driver

si James sumakay kasi hindi siya kasya sa loob.

"We're heading to Mt Andeket Bato." Malakas na tugon ni James. Tumingin ako sa aming

dinadaan sa kanang bahagi it was peaceful. Ilang minuto pa tumigil ang tricycle. Kailangan na

namin lakarin ang trek from the dropped point. Medyo mainit na pero wala akong pakialam.

"Wear this baby, and put sunblock mainit na ang sikat ng araw." Pero hindi nakatingin si

James sa akin. Tila umiiwas ito. Sinunod ko naman siya. It was indeed very hot weather wala

man lang ka ulap-ulap sa kalangitan. As we walked, James paid very close attention to what I

needed. He even wiped my sweat.

It was a relatively short hike, by the way. Hindi naman ako nahirapan maglakad. Akala ko

talaga major hiking at mahirap, but the ambiance captured my heart when we reached the top.

Nasa likuran namin si manong na may dalang beach umbrella, at iba pang gamit. Wala rin

katao-tao sa lugar.

| was enchanted by the black rock formation. Nang marating namin ang pinakatuktok napa

WOW na lang ako. My gaze was drawn to the green grass. There was an unusual rock below the

land, and the slight curvature of the ground made it look like small mountains.

James took photos on his phone at nagpakuha siya din siya ng litrato sa kasama namin.

The two of us are as happy as a couple. Wish?! Nag set up na si manong ng may mga puno na

pwede naming pagsilungan and of course the umbrella. The two of us finished our lunch

peacefully, while James was quiet. Nakakapanibago.

"Okay, ka lang?" tahimik siyang naka upo sa bench sa ilalim ng puno. Nakatingin siya sa

malayo. Panay din ang hugot niya ng buntong hininga.

"Yeah," it was a blunt answer. Parang napilitan lang sumagot. Tumahimik na lang din ako.

Ayokong pilitin siya. Sinabayan ko siya sa pag tingin ng malawak na mala bunduking na tanawin.
There was a gentle breeze that gave us a breath of fresh air. The weather was warm and

peaceful, and the place was beautiful. Every person seeks to find peace within themselves,

including myself. Pero sa kalagayan ko hindi ko alam kung paano ko makakamit iyon. Not on my

dad's watch.

"Shall we?" Nakangiti na ulit siya. Baliw!

"Yeah." Simpleng sagot ko. Bumaba kami bundok, hindi ko namalayan na ligpit na pala ni

manong ang dala namin kanina. Wala na rin ito nasa baba na naghihintay.

Pabalik na kami ng highway kung saan iniwan ni James ang sasakyan niya. I have no idea

where our next destination will be. Nang makarating kami sa tourism center where James

parked his car. Inabutan ni James ng pambayad ang mama. Galante?!

"Did you bring your swimwear?" Nakangiti niyang tanong.

"Yes, a rash guard."

"Better!" Hindi ako nag komento pa. Inalalayan niya ako papasok sa sasakyan.

5/8

"Did you know how to swim?" Tanong niya pagkapasok nito. Tumango ako sa kanya.

"Great. My yacht is waiting for us. This is going to be fun." Masayang saad niya. Natawa na

lang din ako. Kanina tahimik ngayon naman parang batang bigyan ng lollipop.

Tumigil si James sa isang establishment. Pagbalik niya may dala na siyang gamit at tatlong

lalaki. Malamang iyon ang tutulong sa amin.

"Where are we going?"

"To the Island of Colibra, it was called Snake Island. However, there is no cobra there, ibang

cobra meron!"

"Akala ko pa naman bumait kana kasi tahimik ka na eh, ayan ka na naman babanat ng

ganyan!"

"Kanina iyon, iba na ngayon, l just wanna enjoy this day with the most beautiful woman!"

Bulalas niyang sagot.

"Bolero ka talaga kahit kailan Salameda!"

"No, never!

Tara na nga kung saan na naman mapunta ang usapan eh!" Tawa ito ng tawa. Kahit hindi

naman ako natatawa.

"Baka kabagin ka sa kakatawa mo diyan wala naman nakakatawa!" singhal ko.

"Sorry, I just remembered something, and every time it crosses my mind, I can't stop

laughing."

"Para kang sira!"

Yeah, every time this joke crosses my mind. Il don't remember who wrote this joke, but it

was freaking hilarious." Sapu-sapu pa niya ang tiyan nito.

"Sige nga ano iyong joke, let me the one to judge kung nakakatawa talaga.O gawa-gawa

mo lang ang hilig mo pa naman sa ganyan!"

"Hindi ah." Tanggi nito. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Nasaan na nga 'yong joke mo! Ang tagal hindi naman talaga nakakatawa!" Naiinip kong

komento.

"Did you know that diarrhea is hereditary?"

"No, it is not. It is a communicable disease!"

"It runs in your genes (Jeans)" Nag loading ang utak ko. Saka pa lang ako tumawa ng

na-realized ko ang sinabi niya.

6/8

"Ang slow mo! Lika na nga!"

"Pwede bang hindi na tayo sa yacht mo dito na lang tayo maligo? Gusto ko kasing mag laro

sa buhangin." Ito ang pangarap kung gawin na hindi ko nagawa noong bata pa ako.

"Are you sure?" Tumango ako. Excited ako sa sand castle.

"Okay then, may bihisan doon, tapos balik ka rito kasi nagpadala ako ng meryenda. I am

hungry." Tumakbo ako sa sasakyan niya at kinuha ko ang backpack ko at nagbihis. Ilang sandali

pa natapos ako, suot ko na rin ang aqua shoes ko. /came prepared! Baka kasi ako maka apak

ako ng maliit na bato masugatan pa ako.

Nang bumalik ako abala na si James sa pag ihaw. Wala na itong baro pang taas at naka

boardshorts na siyang pula. Napakagat na lang ako ng labi at umiwas ng tingin. Masakit ang

sikat ng araw pero alam kong namula ako dahil tumama ang mga mata namin ni James ang

hinayupak ngumisi lang. Patakbo akong lumusong sa malinis na dagat. Lumangoy ako ng

lumangoy. Pinagod ko ang aking sarili.

"Aryanna gusto mo ng barbecue?" Malakas na sigaw ni James. Agad akong umahon. Buti na

lang talaga naka rash guard ako kung hindi sunog ang balat ko.

"Mukhang masarap 'yan ah."

"Syempre masarap, kasing sarap ko" Muntik ko ng maibuga sa kanya ang BBQ na binigay

niya.

"Alam mo minsan may saltik ka!"

"Ikaw lang nagsasabing masarap ka!"

"Bakit hindi mo tikman para magkalaman, ano deal?"

"James!!! Argghhh! BBQ ang kakainin ko hindi ikaw!"

"Pwede naman ako tikim lang!"

"Ang manyak mo talaga! Umayos ka nga!"

"Nag-aral ka ba? Hindi mo ata alam ang meaning ng maniac sa lustful person. Gusto mo

i-define ko with execution?" Nilandian pa niya ang boses nito.

"H'wag na iyo na yang BBQ maliligo na ako!"

7/8

"Oy, Arya ito naman joke lang kain kana dali."

Nang matapos kaming kumain ng BBQ naligo kaming sabay ni James, wala itong ginawa

kundi asarin ako at sabuyan ng tubig alat. Inis na inis ako hanggang sa iniwan ko siya sa dagat at

naglaro ako ng sand castle sa dalampasigan na parang bata hanggang sa paglubog ng araw.

Sabay namin iyong sinalubong ni James. It was the most beautiful sunset.

"Ganda, no?"

"Yeah," simpleng sagot ko kay James. Hindi na kami nagkibuan. Namayani ang
katahimikan sa pagitan namin. Hanggang sa inabot na kami ng takip silim. Nagbanlaw na ako si

James naman nag handa ng bonfire.

Nakalagay na nag beach mat sa buhanginan. May pillow din. Hindi na kami nag dinner kasi

wala naman kaming ginawa kundi nilantakarn ang BBQ na niluto niya. But James prepares a

sandwich in case we get hungry and juices. Umupo ako sa mat si James naman nakahiga. Hinila

niya ako patabi sa kanya.

"Star gazing is perfect when you are lying down, para hindi sasakit ang batok mo." Hindi

ako nagsalita. Inabala ko ang aking sarili sa magagandang bituin na nagkikislapan sa kalangitan.

"Arya?"

"Hmm?" Hindi sumagot si James. Nilingon ko siya, nagtama ang aming mga mata. Amoy na

amoy ko ang mabango niyang hininga na tumatama sa aking pisngi.

"Kung manliligaw ba ako sayo ng pormal pwede?" My body became stif. My hands are

shaking. My heart beats faster. Agad akong umiwas.

ko.

8/8

"Hindi mo pa ako kilala, James and my dad won't allow it." Puno ng kalungkutan ang boses

"I like you, Aryanna. Can you give me a chance?" Napaawang ang labi ko, then out of

nowhere, James claimed my lips softly and tenderly...

THE OUTRAGE🦋

ARYANNA's POV:

I was happy after those first kisses but consumed with worries. What now? No words came

out of my mouth. His kiss demanded my response. I am a novice at it, but I follow James's

movement. It filled me with warmth, sweetness, anda sense of ecstasy. He pulled me even

closer. A soft moan escaped from our lips. James stopped and looked at me. Our eyes met; they

were filled with emotions that | could not name.

He gets up and places his hand in front of me. "Your mom is waiting" It was the saddest

and most serious tone l had heard from him. Hindi ko tinanggap ang kamay niya. Agad akong

tumayo at tumakbo papuntang parking where he parked his car. I can't contain the tears from
falling.

"Aryanna!"

Hindi ako lumingon. Parang wala akong narinig. Gusto ko rin naman siya pero paano ba? Is

it possible to fight it when I am already losing from the very beginning? Agad akong pumasok sa

sasakyan. Ipinikit ko ang aking mga mata. In excruciating pain, my heart pounded. The pain of

not knowing what to do or how to feel. Ramdam ko ang pagbukas at pagsara ng pintuan ng

kotse niya. Hindi ako nagmulat. It was dark anyway. Ramdam ko rin ang pag usad ng sasakyan.

Wala kaming kibuan sa isa't isa. After two hours of travel. Hindi ko namalayan na tuluyan akong

nakatulog. Mga haplos sa aking pisngi ang gumising sa akin kasabay ng malamyos na boses ni

James.

1/6

"Arya, we are here." Imporma niya. Parang tulog pa ang diwa ko. Unti-unti akong nagmulat

ng aking mga mata. He was looking at me intently.

"Sosorry nakatulog ako." I heard him chuckle.

"Yeah, peacefully, after you left me," akusa niya sa akin.

"Kanina pa ba tayo nakarating?" Wala sa loob kong tanong.

"Yeah, it has been like twenty minutes, and I am staring at the sleeping beauty. It made me

smile. I don't want to wake you up, but your mom is looking at me. So, I have to." Mahabang

pahayagni James. He forced himself to smile for me. / think it is goodbye then.

"Ah-sige mauna na ako, salamat pala sa magandang experience James, babaunin ko." It

was mysterious statement. Since the moment I stepped foot in our house, I was different.

Aryanna na laging oo ang sagot, Aryanna na hindi marunong humindi. The only thing I could do

was nod and accept everything that was in front of me.

Ayoko pang umalis, pero wala naman akong choice. Nang tuluyan akong bumaba kumaway

ako sa kanya pero hindi na niya ako tinapunan ng tingin. Binuksan ko ang kotse ni mommy.

There was an obvious expression of sympathy on her face. Umusad na ang sasakyan ni mommy,

but James's car is still there. Until mom turns right to exit the highway. Pinisil ni mommy ang
kamay ko.

"1 hope you had fun with him." Hindi ako sumagot. Ibinaling ko ang aking paningin sa

madilim na kalsada. Pero bumalong ang luha sa aking mga mata. Inabutan ako ni mommy ng

tissue box ipinatong sa aking kandungan. Iniyak kong lahat ang laman ng puso ko. Hindi ko man

mapangalanan iyon but James has always special place in my heart. Nang nasa SLEX na kami.

"Fix yourself. Your dad is already at home. Akala ko bukas pa ang uwi niya. He was early."

Sinalakay ako ng matinding takot.

"Did he know?"

2/6

"1 am not sure, Yannah, but I hope not."

"l am ready anyway. I got used to it. Ever since." Matabang kong tugon kay mommy.

"l am sorry anak, hindi kita kayang ipagtanggol sa daddy mo." I felt that. Her regrets.

"Bakit hindi mo na lang ako itakas sa kanya mommy. O kaya lalayo ako mag isa. Bakit

nakakaya mong tingnan ako na naghihirap. Bakit hindi mo na lang ako ilayo. Kahit maghirap

ako, kahit ako lang mag -isa okay lang, kakayanin ko h'wag mo lang akong ipagkanulo kay dad."

Puno iyon ng panunumbat. Hiling na sana matauhan siya at tulungan niya akong lumayo.

"This is bigger than you think Aryannah. Kung kaya ko sana matagal ko nang ginawa."

Mapakla akong tumawa.

"Yeah, right? You're supposed to be my beacon of hope and protection. You did, but it

wasn't enough." Iyon na ang huling salita ko. Hindi na ako kumibo. Hanggang sa makarating

kami sa mansyon. Bukas ang aming double door. Nawala ang takot ko. Pero namanhid na ang

buong pakiramdam ko. Nang pumasok kami sa bahay nakita ko agad si dad na naka upo sa

mahabang sopa. He was holding a stick. It wasn't an ordinary stick. It was made for me. Kahit

may suot ako pero tumatagos ang sakit. He beat me in the butt because it was hidden.

3/6

Agad akong dumapa sa kabilang sopa. "So alam mo talaga na may kasalanan ka.

Lumalandi ka kasama ng mommy mo! At ikaw Agatha hinayaan kita sa gusto mong mangyari
h'wag mo lang pakikialaman si Aryannal" Dumadagundong ang boses ni dad sa tindi ng galit

niya. My mom was quiet. I knew it. Hawak ni dad si mommy sa leeg kung ano man iyon sila lang

dalawa ang nakakaalam.

"Let's get it over dad.' Mahigpit ang hawak ni dad sa buhok ko, sa likod ng aking ulo.

Malakas niyang hinila iyon parang mabali ang aking leeg. Pero walang luha na tumulo sa aking

mga mata. Unang lapat ng palo sa aking pang-upo. Napa-igik ako sa sobrang sakit. Makailang

ulit iyon. Pero walang pagmamakaawa na gaya ng dati. Halos panawan na ako ng ulirat sa

sobrang sakit. Hindi ko pinigilan si Dad. He strikes my buttocks again and again. Tiniis ko ang

sakit. Hindi ko na halos mabilang kung ilang beses dumapo ang mga iyon. Kinakagat ko ang

aking pang ibabang labi. Nalasahan ko na rin ang aking dugo. Hanggang sa kusang tumulo ang

aking luha. Tahimik akong umiyak.

"Arnolfo that's enough!" Saway ni mommy. I smirk. I look at her with emotionless eyes.

Ramdam ko na rin ang pamamanhid sa aking puwetan pero hindi ako nag reklamo.

"Stop? Hindi nga ako pinipigilan ng suwail mong anak! Tapos sasabihin mong enough?!"

Sabay hanmpas ulit ng ilang beses hanggang sa hindi ko na kinaya ang sakit. Nawalan na ako ng

malay...

Hindi ko alam kung ilang oras akong nawalan ng ulirat, the pain was gone now. Because

dad injected me with morphine. A strong drug to ease the pain. Paika-ika akong naglakad

papuntang banyo. Hinubad ko ang aking damit. There, the bruises. Halos wala ng paglagyan

iyon. I am looking at myself in the mirror. Hanggang kailan ka magtitiis Aryanna? Although I kept

repeating those questions in my head, I haven't found the answer. Siguro kapag patay na ako?

I took another advil. Naghilamos ako ng mukha. Bumalik ako ng kama. Sinuri ang relo sa

bedside table ko. It was eleven p.m. Pinilit kong makatulog dahil papasok ako bukas sa school.

Ala-singko pa lang bumangon na ako. Agad akong uminom ng panibagong pain reliever

kahit walang laman ang tiyan ko. I can't barely walk. Nang makaligo na ako, agad akong

nagbihis. Paglabas ko ng banyo, my mom was crying, Nilampasan ko siya at pumasok sa aking

walk-in closet para kunin ang mga gamit ko.

"Yannah anak." Garalgal ang boses niya. Tinaas ko ang aking kamay.

"Don't bother explaining mom, hawak ka ni dad sa leeg. I hope it is worth it. I have

accepted my fate. But I hope your choice was more valuable than mine." I walk out of my room.

Hindi na ako pumunta sa kusina.

"Yannah!" Hindi ko nilingon si mommy pero diretso lang akong bumaba sa hagdan

hanggang makarating ako sa labas kung saan naghihintay ang driver.

"Good morning, Ma'am Arya," bati sa akin ni Mang Pedring. Tumango lang ako at pumasok

sa naka bukas na pintuan. I stayed quiet. I need to train myself because later another

pretentious Aryanna will come out.

Humimpil ang sasakyan ilang metro ang layo mula sa main gate. Alam na ni Mang Pedring

iyon. He understands. Agad akong umibis ng sasakyan. Agad rin umusad ang sasakyan ni Mang

Pedring. Humugot ako ng malalim na buntong hininga. Unti-unti ko nang nararamdaman ang

kirot mula sa aking pang-upo. Diretso ako ng canteen para bumili ng maiinom. Ilang minuto pa

lang akong nakakainom ng dalawang tableta kanina dapat hindi pa ito masakit pero ramdam

ko. Hindi ko alam kung paano uupo mamaya ng matagal. Natanawan ko si Xenia nakaupo sa

bench malalim na naman ang iniisip.

"Hoy bruheldang maganda tulala kana naman!" Panggulat ko sa kanya.

"Aray naman Arya!" Nakasimangot niyang bulyaw sa akin.

4/6

"Bakit ang tahimik mo kasi!" Naiiritang tanong ko sa kanya.

"Wala!" Simpleng sagot ko nito. Sumimangot ako sa kanya at bumuntong hininga. Pareho

nga kami ng kapalaran. Mayaman nga lang ang daddy ko. Si Xenia kailangan niyang mag-aral at

mag trabaho.

"Magkano?!" Walang gatol na tanong ko sa kanya. Tinirikan ko lang siya ng aking mga mata

at ngumiti.

"Kailangan ko ng isa pang part-time Arya!" Napamulagat ako. She never sleeps. Kung

tutulog siya halos ilang oras lang. I don't know kung paano niya nakakaya 'yon.

"Ano ka ba naman Xenia! Halos hindi ka nga natutulog magdadagdag ka na naman ng

part-timel" Halos lumabas na nag ugat ko sa leeg. Dahil kontra ako sa balak niya. She walked
out of me. Since elementary school and high school, we have been classmates. That was my

disguise. Hindi ko alam bakit hindi niya alam na mayaman ako. Oh, dahil masyado siyang busy

kakahanap ng trabaho para kumita dahil kay Rowan. Nasundan ko na lang siya ng tingin at

napailing. Sinasaktan din siya ng mga magulang niya kapag walang maiabot na pera. Ako

naman sinasaktan kapag hindi ko sinusunod si Dad.

5/6

My whole class was fine. Nakauwi naman ako ng maayos. Kapag uwian kailangan kung

umiwas kina Xenia at Rommel minsan hindi ko talaga kaya si Mang Pedring ang sumusunod sa

akin. Baba na lang ako sa kunwaring bahay namin. Pagdating ko sa bahay. I heard laughter. He

has a visitor. Nang pumasok ako. It was Javier. No!

"Good afternoon, Aryanna,' malapad ang ngiti nito sa akin. Agad kinuha ng katulong ang

bag ko. Tumingin ako kay dad bago ako sumagot. His eyes were glaring at me with anger. I

smiled sweetly at Javier.

"Javier, how are you? Napadalaw ka?" Masiglang bati ko, pero gusto ko na lang sana

bumuka ang lupa at lamunin ako. My dad is smiling devilishly.

"Bueno iwan ko muna kayong dalawa, may aasikasuhin lang ako. Aryanna?"

"Dad." Sabay tango. Alam ko na ang gusto niyang ipagawa sa akin. Treat Javier well or else

another round of punishment. Nang marinig ko ang papalayong sasakyan ni Dad, hinarap ko si

Javier.

"Would you prefer in the garden or in the theater room?" I asked him and smiled sweetly.

Pero gusto ko nang kumaripas ng takbo papalayo sa kanya kung pwede lang.

"I like to smell the fresh air." Tugon niya at nag patiunang maglakad palabas.

"Manang Arnie padala ng snack sa gazebo please." Hindi ko na hinintay na sumagot siya. I

know she heard me.

Nang makarating kami ni Javier sa gazebo. He sat like he owned the place. He was

domineering. His aura was authoritarian and scary. Pero hindi ko pinakita na takot ako sa kanya.

I master how to act in front of him, or in front of any guy my father wants to pair me with.
"Your dad and I talk about us." Sinalakay ako ng panlalamig ng buong katawan. Nahigit ko

ang aking paghinga. Para akong biglang sinakal. Pakiramdam ko namamanhid ang aking buong

katawan. Hindi akO umimiko sumagot man lang.

"Aryanna?" Pukaw ni Javier sa akin.

"Hmmm?"

"l am in love with you.."

THE OBSESSION🦋

ARYANNA'S POV:

I looked away when Javier confessed his feelings. Halos mabali ang aking kamay sa

kakapilipit ko. Nanginginig ang mga kalamnan ko. Agad lumitaw ang galit na galit na mukha ni

dad sa isip ko. Nagtanggal ako ng bara sa lalamunan. Ngunit blangko ang isip ko. Alam ko

naghihintay siya ng aking maging sagot. Paano ko ba siya sasagutin nang hindi magpapasama

ang imahe ko kay dad. Masakit pa ang puwetan ko. Sa dami ng hampas niya sa akin hindi ko

alam kung ilang morphine ang tinurok sa akin. Hindi ko na rin mabilang kung ilang advil ang

aking ininom. Para lang hindi ko maramdaman ang sakit.

"Hello p0, excuse me po ito na po ang snacks ma'am Arya. May tawag po kayo sa telepono.

" Para akong nakahinga ng maluwag nang dumating si Arnie. She saved me. About the phone

alam kung hindi ito totoo. Kunwari akong tumango.

"Uhm, Javier you mind being alone for a while sasagutin ko lang?" Naka plaster na ang

ngiti sa mga labi ko. Pero ang totoo gusto ko ng masuka.

1/6

"No, no, not at all. I'l be right here when you come back Aryanna." Hindi ko alam kung

naglalambing pero kinikilabutan ako. Lalo ang mga paraan ng titig niya. Paano niya ako hagurin

ng tingin na may kasamang pagnanasa.

Tumayo ako at sumunod kay Arnie. "Do I have a phone call?" Mahina kong tanong sa kanya.
Agad itong umiling. Ngumisi lang siya sa akin. Arnie is like ate to me. Matanda siya ng sampung

taon sa akin. Alam na niya ang nangyayari sa loob ng mansyon. Siya rin ang hingahan ko minsan.

Pero kapag nandiyan si dad never akong lumapit sa kanya. Dahil sa takot na madamay siya at

palayasin. Gaya na lang ng aming mayordoma. Si Arnie na ang pumalit simula ng pinalayas ni

Dad because she questioned my dad's authority.

Halos umabot din ako ng sampung minuto umalis at nakahinga sandali. Pero kailangan

kong bumalik dahil ayokong mainip si Javier at magsumbong kay dad. Nakatayo si Javier at

may kausap sa telepono.

"Solve it or I will bury you on the ground!" Agad akong nagtago sa malaking poste at

bumalik.

"Javier?" Pinalambing ko ang aking boses.

"Aryanna?" sagot niya sa akin. Bawat sambit niya sa pangalan ko kilabot ang bumabalot sa

buong sistema ko.

"oh, I am sorry, ang tagal naming nag usap ng friend ko." Sabay upo sa inupuan ko kanina.

Si Javier naman pinatay niya ang tawag at bumalik sa mahabang sofa.

"Uhm, Javier?"

2/6

"Yeah?" Sinuri ko siyang mabuti. Kailangan kong gampanan ang pagkukunwaring ito para

makabuo ng plano.

"About what you said?"

"Yeah, it is true Aryanna, I am in love with you." Kung si James ang nagsabi nito matutuwa

pa sana ako. Pero ang isang ito? Para akong pinukpok sa ulo. Sinalubong ko ng ngiti ang sinabi

niya na tila nasisiyahan ako.

"You know that I am still studying right?" Maarteng tanong ko sa kanya sabay pinagsiklop

ang aking mga hita at sumandal sa sopa. Nasundan iyon ng tingin ni Javier bago sinalubong ang

aking mga mata.

"You can finish your schooling Aryanna if that's what you want." Natuwa ako sa sagot niya.

May oras pa ako kung paano makakatakas. Masyado silang tuso ni dad.
"Ilang buwan na lang iyon Javier, then for the time being we have a chance to know more

about each other, don't you agree?" Lumapad ang ngisi niya na parang aso.

"Of course, Aryanna. Time was fast approaching, I can wait." Malapad na ngiti niyang sagot.

"But, Javier-?" lbinitin ko ang aking sasabihin. Gusto kong maging tapat naman sa kanya.

"Yeah, what is it?"

"just want to be honest with you, I don't feel the same way." Sobrang lakas nang kabog ng

dibdib ko noong binitawan ko ang mga salitang iyon. Umiba ang mukha ni Javier. He doesn't

seem angry, but I think he's disappointed. Dapat naman talaga ang tanda niya sa akin, alangan

naman mahal ko siya dahil sabi niyang mahal niya ako.

"But maybe that is a positive thing, right? I will get to know you while you wait for my

studies to finish." Sabay bawi ko. Lumiwanag ng bahagya nag mukha niya. Nakahinga ako ng

maluwag.

"1 know Aryanna, and thank you for trying." Nginitian ko siya. Dinig kong tumunog ang

telepono niya. Hiling ko sana aalis na siya o hinahanap siya. Inangat niya iyon at humingi ng

permiso na sagutin. Tumango ako sabay ngiti.

"Yeah," Kita ko ang pag-asim ng mukha niya na may kasamang galit.

"Okay, I'll be right there." Agad niyang pinatay ang tawag at tumayo.

"Are you leaving?" Kunwari kong tanong at pinalungkot ko ang aking boses.

"l am sorry Aryanna; it was about work. Something came up. I need to fix it." Lumamlam

ang mukha ko, pero sa loob ko para akong nanalo ng lotto dahil aalis na siya.

ko.

"oh, okay."

"But I have a party coming, this Friday, is it okay that you will be my date?" Gusto ko siyang

hampasin ng sapatos o kaya naman tadtarin ng pinong-pino pero isang ngiti lang ang nagawa

"It's a date them" tugon ko at ngumiti.

"ll send your gown." Humalik siya sa pisngi ko. Mabango naman siya pero parang

naduduwal ako.
"You take care, okay?" Kumaway pa ako. Nang tuluyan siyang nawala sa paningin ko hindi

ko na nga mapigilan ang sarili kong hindi maduwal. Hagod sa likod ang kumuha ng atensyon ko.

It was my mom. Pinalis ko ang kamay niya at umatras. Tiningnan ko siya ng masama.

"You don't need to pretend that you care mom." Puno ito ng pagtatampo.

"Aryanna?" kita ko ang pagtulo ng luha sa kanyang mga mata.

3/6

"Don't!" Sabay duro ko sa kanya. "You don't pretend to be my mother because no one will

ever do what you did mom. How could you?" Akala ko manhid na ako. Akala ko wala na dapat

akong maramdaman. Looking at her awakens all the emotions that I am trying to bury so that I

could be numb. Pikit mata kong tatanggapin ang kapalarang naghihintay sa akin.

"Patawarin mo ako, Yannah please." With that, I walked away. l am sick and tired of her

drama.

Patakbo akong pumasok ng bahay. Diretso sa aking silid. Binalibag ko iyon at padapang

umiyak. Diring-diri ako sa aking sarili. Basta ko na lang hinubad ang sapatos ko at

namamaluktot na parang sanggol. Tahimik akong umiyak. Hanggang sa makatulog ako.

Mahinang katok ang nagpagising sa akin. Hindi ako kumilos. Bumukas iyon. "Arya kakain

na," it was Arnie. "Yeah," wala sa loob kong sagot. Muling naglapat ang pintuan. Mabigat ang

katawan kong bumangon at pumasok sa walk-in closet para magpalit ng damit. When I looked

in the mirror, I saw bruises on all of my buttocks. Napakagat ako ng aking pang-ibabang labi. It

will take weeks before this one disappears, unless another round of punishment. Mapait akong

ngumiti sa aking repleksiyon. One day I will be FREE. It was uncertain whether that day would

Come.

Bumaba ako para sabayan si mommy kumain wala akong gana pero kailangan ko ulit

uminom ng gamot. Kawawa na nag kidney ko. Pagpasok ko masayang mukha ni dad ang

sumalubong sa akin. Mom was quiet on his right side. Umupo ako sa katapat.

"Javier was delighted by what had happened earlier, Aryanna. Ibibigay niya ang

investment niya kapag matuloy ang kasal niyo. Pagkatapos mong mag-aral. Bakit hindi pa
ngayong buwan? Ayaw mong makasal muna kayo bago mo tapusin ang pag-aaral mo. Hindi mo

rin naman kailangan yan! Mayaman si Javier magbuhay reyna ka sa poder niya." Nag-angat ako

ng tingin, una kong tiningnan si mommy bago ibinaling kay dad ang aking titig.

4/6

"He accepted my conditions dad, and beside ilang buwan na lang din naman iyon hindi pa

ba makakapaghintay?" Matabang kong sagot. Lalo akong nawalan ng gana. Dinig kong tumawa

si dad pero hindi ako nag-abalang tingnan siya.

"Ang dami mong arte. Pinapatagal mo pa! Baka sabihin mo may balak ka pang tumakas! Ito

ang tandaan mo Aryanna sa oras na may pinaplano kang tumakas alam mo na mangyayari

sayo. Hindi pwedeng hindi matuloy ang kasal niyo ni Javier. Lulubog ang kumpanya ko, at

ayokong mangyari iyon. Naintindihan mo?" Nahigit ni dad ang braso ko. Napangiwi ako sa sakit.

"Yes dad." Marahas niya iyong binitawan at pabagsak na binitawan ang kubyertos at

tumayo. Tumulo ang luha ko. Agad akong tumayo para lisanin ang hapagkainan.

"Aryannah hindi pa nababawasan ang pagkain mo?" Patuyang ngumisi ako kay mommy.

"Oh, mom, stop pretending you care, hindi po bagay sayo."

"Don't talk to me like Aryannal" Naubos na siguro ang pasensyani mommy sa akin.

"Paano ba dapat kayo kausapin. Daig niyo pa ang mamasang sa ginagawa niyo sa akin.

Para akong pokpok na hinahanapan niyo ng customer!" Tuluyan akong lumabas ng komedor.

"Aryanna!"

Maaga akong pumasok. My school is my sanctuary, may silbi ako roon. Pero sa bahay

namin para akong puppet. Hinanap ko agad sina Rommel at Xenia. Pero hindi ko sila makita.

Pumunta ako ng oval. I saw Xenia, nakaupo siya. Sa malayo na naman nakatingin.

"Xenia?" Mahinang tawag ko sa kanya. Hindi nakaligtas sa akin ang pagpunas niya ng luha.

Parang piniga ang puso na makita siyang ganito. I love her like a sister. Pero, we have the same

fate. Being abused in a different manner. I hugged her tightly. Napahagulgol siya sa balikat ko. I

rubbed her back to calm her. Hindi man siya aware sa nangyari sa akin, ayoko na rin mag worry

din siya. Solohin ko na lang. She has so much on her plate right now.
"Hindi ko na kaya, Arya, pagod na pagod na ako sa bugbog, mura at sigaw. Deserve ko ba

ang ganito nila ako tratuhin?"

5/6

"Napakasama ng mga magulang mo Xenia! Maling-mali ang ginagawa nila sa inyo ni

Rowan." Galit na galit ako, gusto ko siyang tulungan pero financial lang pwede kong gawin.

Kumalas ako sa kanya at hinawakan ang hita. Kita ko ang pag ngiwi niya. Inangat ko ang palda

niya.

seat.

"Diyos ko Xenia!" Napatakip ako ng aking bibig. She has worse than mine. Agad ko siyang

niyakap. Umiyak na rin ako sa kalagayan niya at sa akin. Sinamahan ko si Xenia, hindi na ako

pumasok sa aking mga klase. We talked about a lot of things. Still, she finds a way to smile, ang

planong niyang surprise birthday para Rowan. She talks about this guy. Kinilig ako sa kanya.

Sabay kaming umuwi. Gaya ng nakagawian need kong bumababa sa pekeng bahay namin. I saw

my car. Kumaway ako kay Xenia.

Nang wala na nag pedicab agad akong sumakay ng kotse. Pero nagulat ako sa passenger

"James?" Napalingon ako kay Mang Pedring. Humingi ito ng pasensya.

"Ma'am Aryanna pinilit po niya ako tinutukan niya pa ako ng baril." Takot na takot si Mang

Pedring.

"Sorry po," hinging paumanhin ni James.

"You have no idea what you put him through. Kapag malaman ito ni Dad malalagot si Mang

Pedring! Paano ang pamilyang umaasa sa kanya James! Hindi mo ba alam na may mga tauhan

si Dad na nakabantay sa school!" Gigil na gigil kong pahayag sa kanya.

"I have it covered. I wanna see you, Arya." Malambing na saad ni James. Parang may

humaplos sa puso ko. I appreciate him going to all the trouble to see me.

"ipasok niyo sa iskinitang iyan Mang Pedring" Sumunod naman ang matanda. Agad niya

akong hinila palabas ng sasakyan at pumasok kami sa isang maliit at masikip na bahay.

Agad niyang isinara ang pintuan at isinandal ako doon. He hungrily claimed my lips. Buong
puso akong tumugon. Mapaghanap at tila uhaw na uhaw.

"Uhmm-James.. "

THE PARTY🦋

ARYANNA's POV:

Once again, James found a way to be with me in just a few minutes. Despite all the

troubles, he managed to eliminate my dad's securities. The events of a while ago were so

foreign to me that l couldn't comprehend them until this moment. I was filled with fear, not for

myself, but for James. Having grown up with my dad, I am familiar with his capabilities. His

gentle warmth and softness are still evident in how he kisses my lips. Every twitch of his lips

awakens my heart. l am scared for his safety. I was filled with a feeling of uncertainty. What is

the extent of James's affection for me? Kaya ba niyang banggain ang dalawang naglalakihang

pader para sa akin? Kaya ko naman isakripisyo ang lahat h'wag lang siyang mapahamak. Hindi

ko kaya na mapapahamak siya ng dahil sa akin.

"Pasensiya na po kayo Ma'am Arya, natakot po kasi ako." Dinig kong saad niya Mang

Pedring. Nagmulat ako ng aking mga mata.

"Hindi po kaila sa inyo ang aking kalagayan sa bahay. Ayoko po na mapapahamak kayo

dahil sa akin. Mag-ingat po tayo sa susunod." Kita ko ang awa sa kanyang mga mata. Mang

Pedring has worked in our family for as long as l can remember. Kindergarten pa lang ako siya

na ang driver ko. Hanggang lumipat kami sa semi private elementary school kung saan ko

nakilala sina Rommel at Xenia.

Malayo pa lang kami bukas na ang malaking gate at nakahilera na ang mga tauhan ni Dad.

Kumalma po kayo, sabihin niyo na dinala niyo sa talyer ang sasakyan dahil nasiraan kayo."

Nababakas ang takot sa mga mata ni Mang Pedring. This job pays well kaya kung mabulilyaso

mawawalang siya ng trabaho.

"Ma'am Arya." Tila nagmamakaawa siya sa akin. Tumango ako. I know the play already.

Agad akong bumababa ng humimpil ang sasakyan. Nakatayo na sa pintuan ang aking ama na
animo hari.

"What's going on?" Kunwari nagtataka ako sa daming security.

"Stop the act Aryanna! Where have you been?!" Pero hindi ako natinag sa galit ni Dad.

1/6

Mang Pedring's job is at stake here kapag mabuko kami.

"l am not acting, what is going on?" Kumunot pa ang akin noo.

"You were missing!"

2/6

"I was with Xenia's dad, sumakay ako ngjeep. Mang Pedring is following me. Nasiraan kami

kaya nagpunta kami ng talyer. Here's the receipt!" Alam ni dad kapag sumakay ako sa jeep

kasama ko si Xenia. Ginawa ko na iyon maraming beses. Kita ko ang pag-iba ng mukha niya na

tila kumbinsido sa sinabi ko.

"Don't do anything stupid Aryanna kung hindi, alam mo na mangyayari sayo." Hindi ako

sumagot. Ayoko ng pahabain pa ang kasinungalingan ko. Lumingon ako kay Mang Pedring, kita

ko ang panginginig ng kamay niya. Kahit nakayu ko ito. Pero hindi ako nagsalita pumasok ako sa

loob ng bahay. Diretso sa aking silid.

Pabagsak akong humiga sa kama. Ipinikit ko ang aking mga mata. Parang sanay na sanay

na akong magkunwari at humabi ng mga kasinungalingan sa buhay ko. Hindi ko na alam ang

alin ang totoo. Isa lang ang sigurado ko. Gusto ko si James. He felt the same way.

My mind traveled back to that place. Hindi ko alam paano nagawa ni James ang lahat. He

even gave me a receipt of the car repair shop. He came prepared for it. Gusto ko nang sabihin sa

kanya ang kalagayan ko pero ayokong madamay siya.

Matulin lumipas ng araw. Today is the day of the party. He was referring to the party he had

been talking about before. Nagpadala siya ng aking isusuot. In fact, the gown and jewelry were

lavish and expensive. Hindi biro ang halaga ng mga ito. Kahit labag sa loob ko pikit mata kong

isinuot ang mga iyon. All l need was given to me freely by Javier, not FREE but in exchanged of

marriage. Dati akala ko nababasa ko lang sa nobela ang mga arranged marriage na gwapo at

misteryoso ang bidang lalaki, at hindi nila mahal ang isa't-isa however my case was different.
He was half my age, and his illegal business scared me even more. It is known, but no one

dares to stop him and be held accountable by the law. He is paying the law. Nagpadala din siya

ng makeup artist. He was well known. Rhed Alcantara. His hand was like a magic wand. He

turned me into a beautiful young lady.

Sinuot ko na ang gown ko, it was a perfect fit. Well, Javier protected me, and my gown was

decent. Hindi masyadong expose ang neckline ko. It was a tube type with a fit, flare silhouette,

and fully sparkling. Mas okay na lyon kaysa luwang-luwa ang dibdib ko. My shoulder was

exposed. A natural waistline and strapless neckline define the sleeveless bodice.

3/6

"Beautiful, Ms. Arya," Rhed commented. Pilit akong ngumiti. He lifted up my chin with his

index finger. Nagtama ang mga mata namin. The only thing I could see in his eyes was a pity.

Nag iwas ako ng tingin.

"Salamat Rhed." Ibinalik ko ang aking mga mata sa malaking salamin sa harapan ko.

"Kahit ngayon pa lang tayo magkakilala l know how you feel. But Mr. Contreras was good

client of mine. Hindi ko matanggihan ang alok niyang trabaho. He trusts no one but me."

"Okay lang Rhed ginagawa mo lang naman ang trabaho mo." Hindi naman ako nag open sa

kanya, pero gano'n ba ako ka obvious?

"You're stunning Arya. Hindi halata na bente ka pa lang. You are a woman now. With your

looks sigurado ako ang daming magkakandarapa sayo sa party:" lyon ang gusto kong iwasan

sana kaso naka- oo na ako at malalagot ako kay dad kung mag back out ako ngayon.

Bumaba ako, agad tumayo si Javier nang makita ako. My dad followed him too so my mom.

Punong-puno ng paghanga ang mga mata niya. As he watches every move I make, his lips are

slightly open and a look of uncontrollable adoration appears on his face.

"Look so gorgeous tonight, Aryannah," papuring komento ni Javier. Inilahad niya ang

kanyang kamay sa harapan ko. Hindi ko ito matanggihan dahil kaharap si daddy. Tinanggap ko

ang kamay niya at nakaplaster nasa mga labi ko ang mga ngiti na alam kong hindi umabot sa

aking mga mata.

Tahimik kaming dalawa ni Javier sa likod ng limousine. It was the most extravagant
limousine I have ever ridden in. Ilang beses na rin akong nakasakay sa magarang sasakyan but

Javier screamed power, wealth and connection.

"Are you feeling okay Aryanna?" Tanong ni Javier sa akin. Napaangat ako ng tingin. Bahagya

akong ngumiti sa kanya.

"Uhm, to be honest, I am freaking nervous." Sinabayan ko İyon nang pilit na tawa.

"That's what I like about you, Aryannah. You're outspoken. Mataman niya akong tinitigan.

"Kailangan ko bang mag sinungaling Javier kung ikaw ang nasa harapan ko?"I saw

amazement in his gray-blue eyes. Umiling ito at nginitian ako.

"You don't need to pretend Aryanna. I like the way you handle yourself in front of me with

no pretensions. You are open about your thoughts and emotions." Hindi na ako sumagot para

hindi na humaba ang usapan. My biggest pet peeve is pretending everything is okay in front of

him, even when it is not. Mabuti na lang tumigil na rin ang sasakyan namin. Pinagbuksan si kami

ng valet personnel ng pintuan. Sumalubong sa amin ang mga nagkikislapang ilaw ng mga

kamera.

"Mr. Contreras, when is the wedding?"

"Mr. Contreras, when is the engagement party?"

"Mr. Contreras is she the one?" Tumigil si Javier at pumulupot ang kamay niya sa maliit

kong beywang na ikinangiwi ko.

"Yes, at last, I have waited for her for so long finally." Maangas na sagot ni Javier sa tanong

ng press.

4/6

"Ms. Faustino how does it feel that you're the lucky one?" Parang nag loading ang utak ko

dahil nakatutok sa akin ang spotlight. Pinisil Javier ang bewang ko. Kinilabutan ako pero hindi

ko na lang iyon pinansin.

"Uhm-hmm, Lucky?" Pabalik kong tanong. "Lucky to be with him as his Queen all the

Contreras don't you agree?" Nauutal ako pero kailangan kong galingan. Dinig ko ang malakas na

tawa ni Javier at nagpasalamat siya sa press ako naman parang lutang sa buong pangyayari.
"You never fail to amaze me, Aryanna." Bulong ni Javier. Gusto na lang sana maglaho na

parang bula. Pagtingin ko sa bandanggilid nakita ko ang nagbabagang mga mata ni James.

Hindi nakaligtas sa akin ang nakakuyom niyang kamao. Sinalakay ako ng matinding kaba at

takot para sa kanya. I knew he would do something stupid na ikapapahamak niya.

Namamawis na ang kamay ko. Buti hindi iyon hinawakan ni Javier. Ipinaghila ako ng upuan

ni Javier.

"Do you need anything Aryanna? Juice or would you like something to eat?" Parang

nanunuyo ang aking lalamunan.

"Uhm-Just juice Javier, please." I saw James's shadow. Kahit madilim hindi mapagkakaila

ang kagwapuhan niya my heart beat rapidly. Para akong nahilo bigla, sa sobrang lakas ng kabog

ng aking dibdib pakiramdam ko kakapusin ako ng hangin sa ulo at panawan na lang ng ulirat

basta. This is gonna be trouble. When James is around.

Nang bumalik si Javier dala ang cucumber lemonade agad kung inubos iyon ng isang

inuman lang. Kita ko ang pagkamangha sa mukha nito.

"Do you want more Aryanna?" Tanong nito. Umiling ako at kumuha ng tissue sa harapan ko

at pinunasan ang aking bibig,

"No, I'm fine Javier." ipinatong niya sa balikat ko ang mainit niyang kamay. Kinilabutan ako

gusto kong ihampas sa kanya ang takongng sapatos ko.

5/6

"May I dance to the most alluring and stunning woman tonight?" Mabilis akong tumayo

dahil kinikilabutan ako sa pag pisil niya sa balikat ko. There is no doubt that James is watching

hidden. Pumailanlang ang musika. When Javier looked into my eyes, the desire he had for me

was obvious. Lahat ng mga mata ng ibang bisita ay sa amin nakatingin. They thought we were a

powerful couple.

"1 can't wait to be your husband Aryanna." Bigla akong napatigil pagsasayaw.

"Javier--Uhm" tila naging tuod ang aking katawan. Kita ko ang pag-alala sa kanyang mukha

ng walang ano-ano ay may bumuhos ng red wine sa likuran ni Javier. Nanlaki ang mga mata
niya. Hinaklit ng babae ang aking braso at isang mahinang sampal? Mahina? Parang lumapat

lang. Pero nanlaki ang aking mga mata ng napagtanto ko ang lahat. James!!!!

"What the f* *k!" Galit na galit si Javier akmang sasampalin ang babae. Nang biglang

namatay ang ilaw.

"Jarvier!" Malakas kong tawag.

"Aryanna!" Bigla na lang may nagpangko sa akin. Pero hindi ako nilukuban ng takot dahil

pamilyar sa akin ng pabango niya, na nanunuot sa akin ilong.

"Don't move baby.." Malambing na saad ni James sa akin. Nagmamarakulyo ang pintig ng

puso ko. Nabunutan ako ng tinik. Madilim ang tinahak naming pasilyo ng hotel hanggang dito

inabot ng brown out. Wala bang back generator? Ramdam ko ang pagbukas at pagsara ng

pintuan. Ipininid ako ni James doon. Tinanggal ni James ang night vision goggles niya. Inangkin

ang aking nakaawang na mga labi dahil sa kabiglaan nang pangyayari.

"I miss you so much baby, f* *k!" Naglakbay ang mga halik niya pababa sa aking leeg.

sinipsip niya lyon at dinilaan ang aking balikat. Madilim din sa loob ng silid. Nang

mahimasmasan ako, agad kong tinulak sl James. Sigurado ako nagtataka siya bakit ko ginawa

iyon.

"Arya, I can't bear observing him with such a look on his face. Tell me what you need andI

will give it to you." Madiin tanong ni James sa akin. Hindi ako sumagot, naumid ang dila ko.

"Tell me, Arya, what is it that you want? You can have it with open arms as long as you are

with me. Money? Keep your distance from him. You don't have to ask him anything. It is killing

me, Arya." Biglang lumiwanag ang buong paligid at sumalubong sa akin ang luha nang

pagmamakaawa ni James.

"James-uhm can't." Nauutal kong sagot, isang malakas na hampas ni James sa aking

uluhan na siyang nagpagitla sa akin. He claims my lips hungrily.

"I am sorry Arya," bigla na lang may tumusok sa aking leeg...

"James..."
THE SNEAKING AROUND🦋

ARYANNA's POV:

"Aryanna," mahinang tawag sa akin. Kasabay ng pagtapik sa aking pisngi ang nagpagising

sa akin. Mabigat pa ang talukap ng aking mga mata. My mind is still in a deep sleep. The

medication slowly wears off. My head was freaking painful. Then James's face appeared in my

mind. I saw the pain in his hazel eyes. As if someone had stabbed my chest a thousand times, I

felt the agonizing pain.

"Ja-Javier?" Nagtataka kong tanong. My mind was loading; a while ago, I was with James.

Now Javier's worried face met my gaze.

"Are you okay Aryannah?" Puno nang pag-alala sa boses niya. Tumango ako pero hindi siya

sinagot. Hindi ko rin naman alam ano ang sasabihin.

"Wa-what happened Javier?" Kunwari kong tanong.

1/7

"1 don't know, Aryanna, the power was out, nagkagulo sa party, and some are injured.

Luckily, you're safe, or else I could kill anyone if something bad happened to you!" Nakakuyom

ang mga kamao ni Javier. Nasindak ako. James!

"Would you like to stay here or should I bring you home?" Ipapahatid na lang kita bukas

pag check out mo.?" Malambing sa tanong ni Javier. Hindi ako makasagot. Para akong tinawag

ng kalikasan.

"I need to go to the toilet please!" Agad tumayo si Javier para alalayan ako.

"Kaya mo na ba?" Tumango ako. Nang diretso na ang tayo ihahakbang ko pa lang ang aking

mga paa nang bigla akong gumewang. Mabilis namang umalalay si Javier. Kahit ayoko wala

akong magawa kung hindi hahalik sa sahig ang aking mukha kapag nag-inarte pa ako.

Tinanggal ko rin ang aking takong at naglakad nang nakayapak.

Pagpasok ko sa toilet agad akong pumasok sa cubicle. Nang maka pagbawas ako ng aking

panubigan, humarap ako sa salamin. Hindi man lang nabura ang makeup ko. Pagbukas ko ng

clutch bag ko may nakita akong papel. Agad kung binasa iyon.

Baby,

Stay in the hotel, don't go home.

Agad akong bumalik sa cubicle at nilagay sa bowl ang note, pinindot ko ang flush. Dali-dali

2/7

akong nag hugas ng kamay, sinuklay ko ang aking magulong buhok. Kumakabog ang dibdib ko.

This is all planned out. James made it happen. Huminga ako ng malalim. Ayokong magduda si

Javier sa gagawin ko.

Paglabas ko ng toilet Javier is waiting for me. Bahagya akong ngumiwi at hinaplos ko ang

aking ulo tila masakit iyon. Nag-iba agad ang mukha ni Javier.

"Aryanna may masakit ba sayo? Gusto mo bang tumawag ako ng doktor?" Sunod-sunod na

tanongni Javier sa akin.

"Javier, can I stay here tonight?" Hindi ko ata kayang umuwi, nahihilo pa ako, baka masuka

ako sa limousine mo." His face was epic.

"Of course, come, we will proceed to the reception to book your room. Are you sure you

don't need a doctor?" Ulit niyang tanong. Umiling ako. Sumandal sa balikat niya.

The only thing I need is rest." Pinalambing ko pa ang sagot ko. Pumulupot agad ang bisig

niya sa bewang ko. Gusto ko na tuloy magkatotoo ang suka ko para lumayo siya sa akin.

Matapos mag check in si Javier hinatid niya ako sa maging silid ko. Hindi na siya pumasok

dahil kunwari akong naduduwal. Mabilis itong nagpaalam. Gusto ko na lang humagalpak sana

nang tawa pero sa isip ko na lang ginawa iyon.

Nang isinara ko ang pintuan. Talon ako ng talon sa tuwa. Inilapag ko ang high heels ko sa

gilid ng pintuan. Umikot ako ng umikot. FREEDOM! \ginala ko ang aking mga mata sa v.i.p room

na kinuha ni Javier sa akin. Nanlaki ang aking mga mata nang masuri ko ang buong lugar. There

is a receiving area with an L-shaped sofa. I was blown away by the room. A combination of

metallic silver and white on the furniture, along with a large flat-screen TV. There are two doors

meaning this is the bathroom or a room. I tried to open the first door but it was locked. This is

probably a connecting door. Binuksan ko ang isang pintuan and voila. A round-shaped bed with

white linen and a beautiful city view. Agad akong dumiretso noon at binuksan ang sliding door.

A jacuzzi with a freaking view on the balcony!

"Yoohoo!" Itinaas ko pa ang aking dalawang kamay. Tuwang-tuwa ako sa sandaling

kalayaang ito. Lubos-lubosin ko na.

"Look who's happy!" Nilingon ako sa pinanggalingan noon. James is on the other side.

James!" Tiling kong tawag sa kanya.

"Yeah baby, open the connecting door. The key was in the drawer on your bedside table!"

Natatawang imporma niya sa akin. So, this was his plan all a long? Patakbo akong bumalik sa

loob at sinunod ang sinabi niya. Nanginginig ang kamay ko sa sobrang lakas ng kabog ng dibdib

ko. Oh God!

Nang binuksan ko iyon agad akong binuhat ni James, inikot-ikot sa ere. Magkadikit ang

aming mga noo. Tawa kami ng tawa. I can't contain the happiness I feel in James's arms.

"I miss you; I thought my plan wouldn't work." Tinampal ko ang balikat niya. Lumabas kami

ng silid at pumunta kami sa balcony. Pinaupo niya ako at umalis siya. Napakunot ang noo ko

pero naghintay ako sa kanya. Pagbalik niya may dala siyang malaking tray ng pagkain.

"Hindi ka pa kumakain," he said sweetly. Lalong lumapad ang ngiti ko. Kinikilig ako.

Agad kumalam ang aking sikmura. Tama siya lemonade lang ang laman ng tiyan ko kasi wala

akong gana kanina. Nang buksan niya ang stainless lid. Amoy na amoy o ang mabangong

pagkain. It was beef with broccoli, grilled salmon, roasted chicken and rice! He brought a red

wine with him. Agad naming nilantakan ang dala niyang pagkain. Nang matapos kami, agad

niyang niligpit iyon at binalik sa kanyang silid.

Nang bumalik siya nilahad niya ang kanyang kamay sa harapan ko. Iginiya niya ako sa

double size beach lounge chair. It has two pillows covered in white linen. Magkatabi kaming

humiga doon.

3/7

"l am sorry for the stunt I did a while ago." Saad nito makalipas ang ilang sandaling

katahimikan. Nilingon ko siya pero nakatingin niya sa kalangitan at pinagsiklop niya ang aming

mga kamay. Hindi ako tumanggi. I want to feel his warmth.

"It's fine, hindi naman ako nasaktan." Sa kanya pa rin ako nakatingin. Humugot ako ng
malalim na buntong hininga. Binalik ko ang aking mga mata sa kalangitan. Tahimik kaming

dalawa. Pero ramdam ko ang pag higpit niya sa kamay ko.

"Please be with me Arya," saad nito na puno ng pagmamakaawa. Lumingon ako sa kanya at

nagtama ang aming mga mata. Malamlam iyon. Puno ng pagsusumamo. Parang pinipiga ang

puso ko. I don't know how l could run away with him. I could say yes right away. Pero hindi ko

maatim na mapahamak siya dahil sa akin.

"James-uhm." Namumula na ang mga mata niya. Sinapo niya ang aking mukha.

Magkalapat ang aming mga noo. Amoy na amoy ko ang mabango niyang hininga.

"I will ask you again, Arya, what is it you want, and I will give it to you. Just be with me."

Akma akong iwas ng tingin pero hindi ko magawa dahil mahigpit ang pagsapo niya sa aking

mukha.

"Always look at me when I'm asking you something. Tell me what you want? Anong hawak

ng Javier na iyon sayo bakit hindi mo ako magawang sagutin Arya. Ano???" Tumulo na lang ang

luha sa aking mga mata. Walang ni isang kataga na lumabas sa aking bibig. Mahigpit akong

niyakap ni James. Yugyog na ang balikat ko. Hindi ko na kayang pigilan ang nararamdaman ko.

"Did you love him?" Sunod niyang tanong. Todo iling ako.

"Then what baby." Nagmamakaawa niyang hiling na sagutin ko ang mga tanong niya. Pero

wala akong lakas ng loob.

"Please answer me, I deserve it." Hindi pa rin niya ako pinakawalan.

"My dad arranged my marriage to Javier after graduation." Ramdam ko nanigas ang

katawan ni James. Kumawala siya sa akin.

"Why? He is a horrible person Aryanna!" Bulalas na komento ni James.

4/7

"May choice ba ako James? Wala, kahit ayoko wala akong magagawa!" Parang sasabog na

ang puso ko.

"Wala kang choice? Are you kidding me? l am wealthy Aryanna, more than Javier!" Malakas

na sagotni James.
"You don't understand, James!"

"Make me understand, Aryanna, for the sake of God! Dahil sumasakit na ang ulo ko kakaisip

sa rason bakit ayaw mong magpakalayo-layo na lang? Ang daming choice Aryanna. Pero ang

pinipinili mo ang matandang hukluban na iyon!" Napatayo ako at lumayo sa kanya!

"Hindi mo alam ang sinasabi mo James. Ang dali para sayo. They are dangerous people,

my dad and Javier! Ayoko mapahamak ka!"

"So dapat ipagpasalamat ko na you're after my safety huh?" Napalingon ako kay James na

nakatayo na rin siya ilang metro mula sa akin. Hinarap ko siya.

"Kaya kong magtiis h'wag ka lang mapahamak James!"

"That's bullshit Aryanna! Siguro gusto mo rin ang matandang iyon. Half of your f*****g age!

" Isang malakas na sampal ang dumapo sa mukha ni James. Gumuhit sa gwapong mukha niya

ang sakit.

"It's the truth!"

"You're not the one who will decide my fate, Aryanna. I should be the one to decide on that.

You don't make that decision for me. It is my right, Aryanna. Mine alone! I should be the one to

decide to fight for the woman I love!" James left me dumbfounded. He walked away from me.

Dinig ko na lang ang malakas na pagbalibag ng pintuan. Napahagulgol ako at unti-unting

nanlambot aking mga tuhod. Napaupo ako sa sahig na nakatalikod sa balcony.

It's been weeks, and that moment keeps replaying in my head. l even dreamed about it.

What was most disturbing in my dream was that James was tortured in front of me. Then I woke

up with sweat all over my face. My heartbeat was racing fast. I am catching my breath. Ilang

beses ko na iyong napapanaginipan at madalas naisip ko na tama ang desisyon ko kahit

masakit.

Papasok na ako sa aming eskwelahan ng tumunog ang aking telepono. Nang tingnan ko

iyon si James.

[Hello Rom?]

[Arya si Xenia-"] sinalakay na agad ako ng kaba.

5/7

[Anong nangyari sa kanya?] Hindi agad nakapagsalita si Rommel.

[Rommel! Anong nangyari kay Xenia!]

[Nandito ako sa ospital]

[Saang hospital!] Gusto ko na sakalin si Rommel kong nasa harapan ko siya. Agad niyang

pinatay ang tawag. Lalong uminit ang ulo ko. Maya-maya nakatanggap ako ng text mula kay

Rommel nag send ito nang address. Agad akong lumabas ng school at umupa ng tricycle para

puntahan si Xenia. Grabe ang takot ko.

Nang makarating ako sa ospital agad kong tinungo ang kuwarto ni Xenia. Pumasok ako ng

hindi kumatok. Tumambad sa akin ang kalunos-lunos na hitsura ni Xenia, puro pasa ang mga

braso at binti niya. Nakatagilid gilid din siya. Tumulo ang masaganang luha sa aking mga mata.

Napatakip ako ng mukha. It was worse than mine. Sugat na halos bumaon na sa likod niya kung

ano man ang pinang palo sa roon.

Niyakap ako ni Rommel. He was more affected because he had loved her since elementary

school. Hinila akong palabas ni Rommel dahil baka magising si Xenia. Ilang minuto din kaming

dalawa sa labas. Umalis si Rommel bibili daw ng bulaklak. Tumango ako at hinintay siya. Hindi

ko kayang pumasok sa loob. Hanggang sa dumating si Rommel may dalang bulaklak at prutas

na binili niya sa labas. "Naks! Sasabihin mo na ba?" Tukso ko sa kanya. Napakamot lang siya ng

batok. Bumalik kami sa loob.

6/7

"Arya, Rommel!" Agad kaming lumapit kay Xenia. The moment she saw us, her face lit up.

"Bakit may bulaklak, hindi pa naman ako patay, sayang ang pera." Malat na tanong ni Xenia.

Savage! Pero sumeryoso ako. Nagawa pa talaga niyang magbiro.

"Hindi ka nakakatawa besh!" Pinanlitan ko siya ng mga mata. Nag peace sign lang ang

bruha. Napalingon kaming lahat. Pumasok doon ang isang guwapong lalaki at isang

magandang babae. Magkamukha sila siguro magkapatid. Ang sumunod na pangyayari ay

kilig-kilig na ako sa dalawang binata na nag palakasan kay Xenia. Sana al! Panay lang nag ehem
namin ni Criselda na pinsan pala ng Adam na iyon. Bumabaha ng honey sa loob ng room. Dahil

sa sweetness ng dalawang ito. Abala kami ni Criselda siya cellphone niya ako naman libro kuno.

Agad kaming nagpaalam na nauna lang si Criselda bago ako umalis. Ayaw pa sana ni Xenia pero

nagdahilan ako. This moment is important for her, whoever this guy may be...

"1 found her sir." Isang pamilyar na boses ang naulinigan ko. Sinundan ko ang

pinanggalingan ng boses na iyon. Na naka kubli malapit sa room ni Xenia.

"Are you sure? Do | have to? Why not let someone handle that? I have a mission here!"

James?

"f**k!" Patuloy lang akong nakinig. My heart was torn apart by his last sentence. The pain of

those words was unbearable.

"I will marry Xenia that's for sure!" Nang lumingon si James sa gawi ko bakas sa mukha ang

gulat niya. Mabilis akong tumalikod at tumakbo papalayo sa lugar na iyon. Hilam ang luha ang

aking mga mata. Ang sakit-sakit pala.

"Aryanna!"

THE DISCOVERY🦋

ARYANNA's POV:

Xenia left and it's been months. Wala na akong balita sa kanya. Sabi ni Rommel dinala sila

sa Manila ng Adam na iyon. Paulit-ulit na nag re-replay sa utak ko ang mga katagang narinig ko

mula sa bibig ni James. Hindi ko alam na magkakilala sila. Like when? How? Wala naman

nababangit si Xenia sa akin about James or may kakilala siyang James. Gano'n na ako ka busy

para hindi malaman ang mga nangyayari sa buhay niya?

Hindi na rin nagpakita si James pagkatapos kong malaman na pakakasalan niya ang

kaibigan ko. Parang bomba iyon na sumabog sa harapan ko. How? Tunog ng aking telepono ang

kumuha ng atensyon ko. It was Rommel again. Buhay pa pala ang isang ito.

1/6

Arya si Xenia nasa ospital ulit!] Pagkabasa ko sa text. Para akong binuhusan ng malamig na

tubig. What happened now? Nakaalis na sila sa mala-impyernong bahay nila dito sa Laguna,
ano na naman ito. Sino ang may gawa?

[Text mo sa akin ang address ngayon na!] Agad kong pinindot ang sent button. Itinapon ko

ang telepono ko sa ibabaw ng kama. Paroon at parito ako kakalakad. Naiinip na ako sa reply ni

Rommel. Akma kong abutin ang aking telepono ng tumunog iyon. Agad kong binuksan ang

mensahe.

[Buenavista hospital, Taguig] Dali-dali akong nagbihis. Buti na lang nakaligo na ako. Pababa

ako ng hagdan ng sinalubong ako ni Arnie.

"Aryanna kakain na." Kumikibot pa ang bibig niya ibig sabihin nandiyan si dad at si

mommy. Napilitan akong pumasok sa komedor para sabayan silang kumain.

"Bakit ang aga mo naman ata at bihis na bihis ka."

"Dad, I need to visit Xenia nasa ospital siya ngayon." Walang pasok ngayon. Kita ko ang

duda pagmumukha niya.

"Don't worry, dad. I already arranged some details with Javier about our engagement in a

few months." Agad nagliwanag ang mukha niya.

"Magpahatid ka kay Pedring. Mag dala ka ng security!" Ang dali kausap kapag si Javier ang

nababanggit ko.

"Pasundan niyo ako sa security niyo but I will never bring them in my car." Kita ko ang galit

sa mga mata ni dad pero hindi ako nagpatinag.

"Hayaan mo na Arnolfo." Sabat ni mommy. Hindi ko siya magawang tapunan ng tingin.

Nawala ang amor ko sa kanya.

"Fine!" Wala akong reaksiyon sa aking mukha pero, sa isip ko ngiting tagumpay.

Pagkatapos kong kumain agad akong tumayo at umalis nang hindi sila nilingon o nagsalita man

lang. Para saan pa?

Halos inabot kami ng ilang oras para makarating sa Buenavista hospital. Hindi ko na alam

ang lahat ng nangyayari sa paligid ko, sa buhay ko, sa akin mga kaibigan. Nang makarating kami

doon. Agad akong pumasok sa reception ng hospital. Sobrang ganda at halatang mamahalin.

"Hello, I would like to ask for the room number of Ms. Xenia Mendoza." Magalang kong

tanong. Sinuri ako ng receptionist. Sa pagmamadali ko wala man lang akong dala kahit na ano.
Nang sabihin niya ang room number agad akong dumiretso sa elevator. Pasara na iyon ng may

humarang na kamay. Agad bumukas iyon. Nagtama ang aming mga mata ni James. Parang

biglang sumikip ang elevator. Amoy na amoy ko mamahalin niyang pabango. Ang lakas ng pintig

ng puso ko. Namamawis ang aking mga palad.

2/6

Wala kaming kibuang dalawa. Sigurado ako kay Xenia siya pupunta. Nang tumunog na ang

elevator hudyat na nasa tamang floor na kami. Tahimik akong lumabas. Hinanap ko ang room ni

Xenia nang bigla na lang niyang hinawakan ang pulsuhan ko. Tumigil siya sa tapat ng isang

room, binitawan niya rin ang aking pulsuhan. Pero mataman niya akong tinitigan. Hindi ako

nagsasalita. Ano ang sasabihin ko? Ikakasal na siya at ikakasal na rin ako. Quits na kami! Talaga

ba?

Binuksan niya ang pintuan at sumunod ako sa kanya. "Are you ready baby?" Bigla akong

napatigil. Parang ipinako ako sa aking kinatatayuan. Nanlamig ang aking buong katawan.

Confirmed nga!

"Arya besh!" Sinugod ako ng yakap ni Xenia.

"Hindi ka naman suki ng ospital niyan besh?" Tumawa lang siya.

"lkaw talaga, lalabas na ako. Malayo sa bituka." Sabay kurot niya sa pisngi ko.

"Ano ba ang nangyayari? Hindi mo man lang ako sinabihan besh?" Nagtatampo kong

tanong. Agad siyang nag iwas ng tingin.

"Naku mahabang kwento, saka ko na lang sabihin sayo. Lalabas na naman ako ngayon."

Niyakap niya akong muli. Pero parang bumigat na ang pakiramdam ko. Nasa paligid lang si

James at baby na ang tawag sa kanya.

"Baby let's go ihahatid na kita sa mansyon. Arya sumabay kana sa amin."

"Magkakilala kayo?"

ako.

"No/No" Sabay naming sagot ni James. Pero gusto ko na lang sana kumaripas ng takbo.

Ang sakit ng salitang NO. Agad akong umiwas ng tingin. Pero kita ko ang mga mata ni Xenia. Her
instincts are always correct. Naging psychologist pa naman din siya kung hindi niya mahalata

ang kilos namin ni James. Pero hindi siya kumibo.

"Sige na Xenia mauna na ako, sana makapagbonding tayo, malapit na ang graduation."

lang araw na lang na maging malaya ako. Ikakasal na ako kay Javier. Sigurado ako ilalayo niya

"00 naman sigurado yan." Masiglang tugon ni Xenia.

3/6

"Wala na ang driver mo, pinauwi ko." Napalingon si Xenia sa akin, dahil sa sinabi ni James.

Nagtatanong ang mga mata niya.

"You didn't know baby Aryannah was a rich kid?" Mapanuyang tanong ni James kay Xenia.

Kita ko ang gulat sa kanyang mga mata pero hindi niya ako sinumbatan o nagsalita man lang.

Sinalakay ako ng konsensiya ko. I hid it from her. Kung magagalit siya tanggap ko naman. Bigla

akong niyakap ni Xenia.

"Alam kong mayaman ka simula pa lang, hindi ko alam bakit mo tinago sa akin." Gumanti

ako ng yakap sa kanya. Laking pasasalamat kong hindi siya galit. "Sorry besh," mahina kong

bulong. "Shhh.." Agad niya akong pinakawalan at sabay kaming naglakad. Inabutan ako ni

James ng panyo pero hindi ko iyon tinanggap. Blangko ko siyang tinitigan.

Medyo malayo kami ng bahagya kay James. Kinurot niya ako sa tagiliran. "Kahit kailan

talaga ang hilig mong maglihim sa akin." Tila gigil na gigil na siyang kurutin ako. Nang

makarating kami sa parking area sa likod na ako sumakay. Napailing na lang si Xenia sa akin.

Samantalang si James, walang ka-emo-emosyon ang mukha. Bahala ka sa buhay mo! Inis na

inis kong sigaw sa isip ko.

"Careful baby." Inalalayan niyang pumasok si Xenia sa passenger seat. Umusad na ang

sasakyan at tahimik kaming tatlo. Ibinaling ko ang aking mga mata sa kalsada. Taguig is one of

the cleanest cities in Metro Manila. Madalas kaming mag party dito. Kahit hindi kami imbitado.

Makalipas ang halos trenta minutos mala dambuhalang malaking gate humimpil ang

sasakyan ni James. Bumaba ito at itinapat ang sarili sa isang screen. Ilang sandali pa bumukas

ang metal na gate. Napakalawak ng landscape. Ang sarap sa mata. Kung malaki na nag
mansyon namin, wala itong sinabi sa mansyon na nasa harapan ko.

Nang makapasok na kami sa driveway, bumaba ako. Nagyakapan kami ni Xenia.

Magbabakasyon tayo. H'wag kang mawawala." Bulong niya sa akin. Tumango na lang ako.

Lumipat ako sa unahan. Kumaway si Xenia sa akin. Binuksan ko ang bintana.

4/6

"Don't you dare think about it? Not gonna happen!" Dinig kong komento ni James kay

Xenia. Nginisihan lang siya nito. Parang piniga ang puso ko. Alam ko na sa akin iyon patungkol.

Siya pa talaga ang may ganang magalit. Nang sumakay siya agad kinuha ko ang aking phone.

Inabala ko ang aking sarili. Pero ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Sigurado pag-uwi ko galit na

galit si Dad kasi umuwi si Mang Pedring mag isa.

Nagtipan ako ng mensahe kay Javier na kailangan naming pag-usapan ang engagement

dahil ilang linggo na lang graduation na. Pinindot ko ang sent. Hindi ko malingon si James.

Ramdam ko na paminsan-minsan tumitingin siya sa gawi ko.

"How are you?" Tanong ni James nang nasa SLEX na kami. Saka lang siya naglakas ng loob

na kausapin ako.

"Okay lang" Matabang kong tugon. Sinalakay ulit kami ng katahimikan.

"When is your wedding?" Prangkang tanong ko. Hindi siya nagsalita. Pero ang tanong kong

iyon ay tila palaso na tumama sa puso ko. Sobrang sakit. Kinagat ko ang aking pang ibabang

labi at tumingin sa kanang bahagi ko.

"Xenia will decide on that matter." Right then and there, my hope was over. He's going to

marry my best friend, and I am going to marry Javier. I guess it wasn't meant to be. Nang

makarating kami sa harapan ng bahay namin. Agad akong bumababa. Isang piping hiling ang

nausal ko sana tinangay na lang ako ni James. Baka sakaling sasaya kami. But I knew better.

Javier will not allow it.

Pinahuhurot ni James ang sasakyan niya ng hindi nagsalita o tinapunan ako ng tingin.

Nakatayo pa rin ako sa gitna ng kalsada. Tumulo ang luha ko. Hindi ko na iyon napigilan.

Goodbye James.
Bumukas ang pedestrian gate. Pinunasan ko ang aking mga luha. Huminga ng malalim.

Nakahilera na sa parking area ang magarang sasakyan. Naninikip ang dibdib ko. Wala nang

atrasan ito.

Pumasok ako ng bahay. Dinig ko ang tawanan sa aming living room. Naka plaster na ang

ngiti ko.

"Hello everyone, sorry I am late." Si Javier ang una kong tiningnan. Agad itong tumayo at

nilapitan ako. Humalik siya sa pisngi ko.

"Glad you're here Aryanna." Pinagsiklop niya ang mga kamay namin. Nanlalamig ang

kamay ko at ramdam iyon ni Javier.

5/6

"Relax, they are just my parents and relatives." Mahinang bulong ni Javier. Parang umikot

ang aking paningin. Buti na lang naka alalay si Javier sa akin. Gusto ko nang pagsisihan ang

desisyon ko.

"Sino ang naghatid sayo?" Simple ngunit makahulugan na tanong ni dad.

"It was Xenia's fiancé's dad" Sumagot ako ng hindi tumingin sa kanya. Alam ko uminit na

ang bunbunan niya sa galit sa ginawa ko. Takot siya na baka lumayas ako wala siyang

makukuhang ni singkong investment kay Javier.

Tumagal ang halos limang oras ang usapin tungkol sa kasal at sa engagement party. Wala

akong ni isang salita. Tango lang ako ng tango. Kahit ayoko matutuloy pa rin naman ang plano

nila sa akin. Pero ang hindi ko inaasahan ang sinabi ni Javier.

"After our wedding, Aryanna and I will move to Spain." Saka pa lang ako tumingin kay

Javier nababakas sa mga mata niya ang excitement. Samantalang ako parang burol ko ang

dalawang araw na iyon.

Naging maayos ang usapan at napagkasunduan na maghire na ng mga tao para mapadali

ang paghahanda. The engagement took place two days after my graduation and two months of

preparation for the wedding. Masayang nagpaalam ang mga kamag-anakan ni Javier.

Tuwang-tuwa sila dahil mag-aasawa na ang panganay nilang anak. Ako naman pakiramdam ko

bibitayin na ako. They were good to me. Gusto agad nila ng apo. Oh God!
"Javier, can we talk?" Inihatid ko siya sa labas.

"Yes, of course, Aryannah, anything."

"Baka pwede dito na lang tayo manirahan sa Pilipinas?" Alam kong ayaw niya pero

tumango si Javier. Humalik siya sa pisngi ko. Gusto ko nang mag spray ng alcohol. Nang mawala

siya sa paningin ko patakbo ako sa halamanan at na pasuka ako. Diring-diri ako sa lahat. Pati sa

sarili ko.

"l am this close, Aryanna! I will kill anyone kapag hindi matuloy ang kasal niyo ni Javier!"

Pinunasan ko ang aking bibig. Tumingin ako sa gawi ni dad hindi ko namalayan na gilid ko lang

siya.

6/6

"Tingin mo ba mag i-invest si Javier sa kumpanya mo kung kasal na kami? Sisiguraduhin

kung babagsak ang kumpanya niyo at maghihirap kayo!" Isang malakas na sampal ang

natanggap ko mula kay dad. Tumabingi ang aking mkha, alam ko bakas ang palad niya doon.

Ramdam ko ang sakit noon. Pero hindi ako umiyak.

"Sisiguraduhin kung uod ang makikinabang sayo kapag ginawa mo 'yan Aryanna!"

Nagimbal ako sa banta niya. Kaya niya akong patayin dahil lang sa pera?

Patakbo akong umakyat ng aking silid. Hindi ako umiyak sa sampal. Sanay na ako doon.

Pero iyak ako ng iyak dahil iyon lang pala ang silbi ko bilang anak sa kanya. Wala pa rin akong

kawala sa kulungan ko mula sa aking mga magulang, at maging kulungan ko sa poder ni Javier.

lang beses kong pinag susuntok ang unan. Walang tigil ang daloy ng masaganang luha sa aking

mga mata, kasabay ng pagdadalamhati sa puso ko...God please take me!

Khala Castro

#VOTE# SHOOK! ang daming nalito hihi. Kalma lang mga langga, given na pong

arrange si James and Xenia simula pa lang mga langga. Story ni Papa Adam at Xenia sa vol.

2 Devil in Disguise, si James kasi ang 3rd wheel doon. hihi. Alam PTR na siya pero rest

assured na hindi nakakaapekto sa story ni TBO ang flow ng story, please wag ma confused

at nalito. Small details lang iyon promise. Iyong po nasa synopsis nabanggit ko na doon na

nagulat si Arryana na ikakasal si James sa bff niya si Xenia po iyon. Hihi. sa story kasi ni
Xenia which is vol.2 POv lang nila madalas doon... So sana mabasa niyo rin si Devil in

Disguise hihi, kung walang coins okay lang po. no worries basta magkaiba naman sila ng

THE VACATION GRANDE🦋

ARYANNA's POV:

There are times when I want to end everything. I felt like I was in prison with different

situations. My parents used me for their own benefit while I was incarcerated with them. I slowly

died at the thought of living with Javier. To be his wife will be my new prison. I don't know what

life will be like after the wedding, nor what my life will be like after that. I am certain of one

thing. It's going to be a hell ofa marriage. Ilang beses ko ba dapat isipin ang sitwasyon kong ito.

Pagod na akong mag isip. Rommel!

Agad akong nagtipan ng mensahe kay Rommel. Buti na lang may aasikasuhin ako na

requirements sa school. Dali-dali akong nag ayos hindi dapat ako papasok ngayon pero

kailangan ko ang tulong ni Rommel.

"Mang Pedring?" Tawag ko sa aming butihing driver.

"Aalis na ho tayo ma'am Aryanna?"

"Oho may aayusin lang ako sa school."

"Siguraduhin mo lang nasa school kayo pupunta Aryanna! Marami akong mga mata sa

paligid!" Banta ni daddy mula sa aking likuran. Lumingon ako at hinarap siya.

"Aayusin ko lang ang mga natitirang requirements para sa graduation ko dad." Diretso sa

mata ko siyang tinitigan. Oo nga may aayusin ako pero kailangan ko rin kausapin si Rommel.

Baka makatulong siya sa akin. Desperate measures are being taken.

"Ready na ako ma'am Aryanna." Agad kong tinalikuran si dad. Puno siya nang pagdududa

pero isina walang bahala ko na iyon.

Tumingin ako kay mang Pedring. "Mang Pedring may probinsiya po ba kayo?" Nag-angat

siya ng tingin sa rearview mirror.

"Dito na ako sa Laguna isinilang at Lumaki ma'am Aryanna. H'wag niyo na po itutuloy ang

balak niyo" I am that obvious? Napakunot ang noo ko.

1/7

"Balak po saan?" Napailing siya ngunit hindi na nagsalitang muli hanggang sa makarating

kami sa tapat ng gate. Hindi ko na kailangan bumaba sa malayo, wala na si Xenia dito.

"Hintayin niyo na ho ako, Mang Pedring may papirmahan lang ako." Tumango naman siya

at umibis na ako ng sasakyan. Agad akong pumunta sa faculty office, para magpapirma ng

clearance at magpasa ng mga proyekto na kulang. Pupunta din ako sa cashier para sa

graduation fee at babayarin sa yearbook namin.

Inabot din ako ng halos kuwarenta minutos sa mga dapat kong ayusin. Tumingin ako sa

paligid ilan na lang ang mga nandito, yung ibang lower year may pasok pa dahil alas-onse pa

lang ng umaga. Agad akong pumunta ng oval. Nag text ako kay Rommel.

[Rome, dito na ako oval.]

[K. papunta na.] Napatirik ako ng aking mga mata. Ang tipid na niya lang talaga magtext.

Pero kay Xenia, puro nasa draft pang mmk ang mensahe, puro salitang pagtatapat hindi naman

niya na i-send. Minsan inaasar ko siya. Kung anong kalokohan ang aking naiisip, gusto ko ng

İ-send lahat 'yong nasa drafts niya.

"Kanina ka pa?" Hindi ko namalayan si Rommel, may dala siyang snack galing sa isang

sikat na fast food chain sa bansa.

"Mayaman? May coke float pa ako, fries at burger?" Tukso ko

"Anong kailangan mo?"

"Gano'n na ba ako ka obvious?" Wala sa loob kong tanong.

"Mayaman ka pero hihingi ka nang tulong? lbig sabihin hindi pera ang kailangan mo."

Walang ka gatol-gatol niyang sagot. Napamulagat ako ng mata. Nang makabawi ako agad akong

nag iwas ng tingin.

"Paano mo nalaman?"

"Sinundan kita isang beses, sumakay ka sa isang kotse tapos sa isang exclusive subdivision

ka bumaba. Pero ni minsan hindi mo man lang inamin sa amin, tapos doon ka pa bumababa sa

bahay mo kuno." Sinabayan niya iyon ng mahinang tawa.

"Takot ka sigurong mautangan 'no?" Tinampal ko siya sa balikat.

"Sira, hindi gano'n iyon, ayoko kasi mag-iba ang tingin niyo sa akin. Kaya hindi ko sinabi."

2/7

"Ano ba dapat ang tingin namin sayo? Mala anghel na bumaba sa lupa?"

"Rommel!" Tinawanan lang ako.

"Rommel kailangan ko ng tulong mo." Agad siyang sumeryoso.

"Anong tulong?"

"Gusto kong tumakas Rommel, pagkatapos ng graduation engagement ko na, ayokong

magpakasal Rommel, masyado pa akong bata. Marami pa akong pangarap. Halos kalahati ng

edad ko ang mapapangasawa ko." Hindi o na mapigilan ang luha na gustong kumawala sa

aking mga mata. Niyakap ako ni Rommel.

"Tutulungan kita Arya, pero kailangan nating planuhing mabuti." Determinadong mungkahi

ni Rommel.

"Salamat Rommel."

Matapos naming mag-usap ni Rommel agad akong lumabas ng unibersidad namin,

naghihintay si Mang Pedring sa parking. Agad akong sumakay. Sinalakay ako ng takot. Baka

madamay si Rommel. Hindi ko akalain sa kabila ng paglilihim ko sa kanila, hindi sila galit sa

akin. Pagdating namin sa bahay saktong alas dose na, halos tatlong oras lang din akong nawala.

"Sumusobra kana Agatha, bigyan mo naman ako ng kahihiyan!" Nakaluhod si mommy sa

harapan ni daddy. Akmang sasaktan niya ito.

"Dad!" Malakas na sigaw ko. Napabaling ang tingin nila sa akin. Namamaga ang mga mata

ni mommy kakaiyak. Hindi ko alam ang kasalanan niya kay dad bakit ito nakaluhod.

"Umakyat ka sa kwarto mo Aryanna! H'wag kang makialam dito." Gusto ko naman iwan sila

pero hindi ko kayang tingnan na lang si mommy na sasaktan ni dad. Kinaladkad ni dad si

mommy paakyat ng hagdan. "Arnolfo patawarin ko mo ako please!" Shock consumed me. In

what way was my mother asking for forgiveness? I had never seen them in this situation before.

"Dad, please enough!"

3/7

"Enough? Wala ka ngang ka ideya-ideya sa kasalanan ng mommy tapos sabihin mo

enough?I!" Halos lumuwa ang mga mata niya sa galit.

"Stay out of this, Yannah!"

"Makati ka kasi!" Nanlaki ang mga mata ko. Dad's words were degrading.

"Arnolfo no!" Tila pagbabawal ni mommy sa ano pa mang sasabihin ni dad. Hindi ako

makakilos, nasundan ko na lang si dad at mommy ng tingin habang pwersahan niyang dinala sa

kanilang silid. Pagkasara ng pintuan. I heard nothing. Saka pa lang ako natauhan.

Dali-dali akong umakyat at kinalabog ang pintuan pero walang nagbukas sa akin. Napagod

na lang ako. Unti-unti akong napaupo sa gilid ng pintuan. lyak ako ng iyak. Hindi ko alam ang

nangyayari sa loob. This is not right. I know something is wrong. Pero inabot na ako ng buong

maghapon hindi pa rin sila lumalabas. Hindi na rin ako nakakain ng pananghalian. Akma akong

kakatatok pero bumukas na ang pintuan.

"Dad! Where is mom?" Nilampasan niya lang ako. Dala-dala ang suitcase niya.

"Dad!"

"Ito ang tandaan mo Aryanna, kahit anong mangyari itutuloy mo ang kasal mo kay Javier!

Kung hindi pareho ko kayong ibaon ng mommy mo sa hukay! Mga salot kayo!" Napatanga na

lang ako sa sinabi ni dad. Agad akong pumasok sa loob. Nakapatay ilaw.

"Mommy?"

Pero walang sumagot. Kinapa ko ang switch ng ilaw sa gilid ng pintuan. Sumambulat sa

akin ang dugo at si mommy naka upo sa gilid ng kama naka underwear lang ito at puro sugat

ang buong katawan niya.

"Mommy!!" Agad ko siyang nilapitan ngunit napatigil ako nang mag taas siya ng kamay.

"Please get out of the room, Aryanna."

"Oh no, mommy, you need to go to the hospital!

Agad akong pumasok sa loob ng walk-in closet niya at kumuha ng roba. Dinig na dinig ko

palahaw niya. Parang piniga ang puso ko. Whatis happening to my family?
4/7

Bumalik ako kay mommy at inalalayan siyang tumayo para maisuot ko ang roba na ipang

takip ko sa kanya.

"I would appreciate it if you let me rest, Aryanna. I want you to inject me with morphine."

Umupo si mommy sa kama.

"You're bleeding mom!" Malakas kong sigaw. Umiling-iling siya.

"Get the morphine and inject it to me and leave the room!" Madiin iyon, kahit ayoko wala

akong nagawa. Matapos kong magawa ang gusto niya humiga ito sa kama at pumikit. "Tell Arnie

to clean this." Tinalikuran niya ako. Hindi ko alam ang iisipin at mararamdaman ko sa aking mga

magulang. This is horrible.

Sinunod ko ang inutos niya. Pumunta ako sa aking kuwarto. Agad akong dumiretso sa

banyo para magbuhos, dahil puro dugo ang damit ko. Matapos kong maglinis ng katawan at

nagbihis. Pabagsak akong humiga sa kama. Nakatingin sa kisame. My phone message caught

my attention.

[Mag-ayos ka na ng gamit vacation tayo] Napabalikwas ako ng bangon. Wala si dad. Si

mommy nagkukulong sa kuwarto. I can leave, kung ano man nag punishment ko. It is okay.

Kasama ko naman ang aking mga kaibigan.

Dali-dali akong nagpalit ng damit. I wear a crop top and loose tokong shorts. Inayos ko rin

ang mga creams na gagamitin ko from lotion, sunblock, shampoo and conditioner. Pinuno ko

ang aking Doppel bag ng mga damit ko. Inabot ako nang halos isang oras pag aayos. Isang text

ang natanggap. Agad kong binuksan iyon.

[Andito na kami sa labas.]

Hindi na ako nag dalawang isip pa, agad akong lumabas ng aking silid. Gusto ko ng

takbuhin ang labas ng bahay. Paglabas ko sa pintuan hinarang agad ako ng security ni daddy.

"Hindi po kayo pwedeng lumabas ma'am?"

"Sino may sabi?"

"Ang daddy niyo po."

5/7

"Nasaan siya? Wala si dad dito kaya aalis ako, h'wag kang mag- alala alam ni Javier na alis

ako." Pag dinig niya ng pangalan ni Javier agad namuti ang mukha niya at hindi na ako pinigilan

pa. Walang may humarang sa akin. Nakabukas na ang van ng dumating ako.

"Besh!" niyakap ako ni Xenia.

Sumakay kami ng van. Nasa loob ng an si James. Magkakatabi kami. Katabi ni James si

Xenia sa kaliwa niya ako naman sa kanan, katabi ko si Rommel. Hindi umimik si James. Ang

ingay nila, nilolokO ni si Xenia ako tahimik lang, Si James at Rommel nakikipagbiruan. Si Adam

at isang babae ang katabi nito. Mukhang talakitok.

"Let's play truth or dare!" sabi ni Carmela.

"Inaantok ako?" Sagot ni Xenia.

"Boring answer bolera!" Sagot ni Cassandra. Mayaman rin siya pero ang tapang walang

inuurungan. Hindi ko kayang sumabay sa kanila. Dahil pakiramdam ko, aatakehin ako sa puso

dahil magdikit ang mga braso namin ni James. Sa lamig ng aircon ng van pero kakaibang init

ang naramdaman ko. Ipinikit ko na lang ang aking mga mata. Hindi ko na alam ang sumunod na

nangyari. Pakiramdam ko may humaplos sa pisngi ko. Nagmulat ako nang mata at nabungaran

ko si James.

"Nandito na tayo," imporma niya sa akin, it was calm not sweet but it was civil. Tumango

ako at bumaba. Wala na silang lahat nauna na ata sa resorts. Akma kong kukuhanin ang Doppel

ko

"I brought it already in the villa." Napalingon ako kay James. Ngumiti ako ng bahagya.

"Thank you." Tumango lang siya. Naunang naglakad. Sinundan ko lang si James. Nang

tumigil siya lumingon siya sa akin.

"Andiyan na sila sa loob."

"Salamat." Agad siyang tumalikod. Huminga ako ng malalim. Bago pumasok.

"Ang bad niyo, iniwan niyo ako sa van!" Kay Xenia ako naka tutok.

6/7
"Sabi kasi ni James h'wag ka muna gisingin kaya hindi namin ginawa."' Si Cassie na ang

sumagot. Napahugot na lang ako ng buntong hininga.

Nagpahinga kami. Tahimik lang ako sa pinaka dulo. Loading pa ang utak ko. Hindi ko pa rin

ma appreciate ang buong paligid.

After naming magpahinga, nag-aya na silang maligo. Nagmulat ako ng mata nang nagtatalo

sina Cassandra at Xenia sa two-piece na susuotin nito. I got worried. Xenia's back was full of

scars. Gusto kong magsalita pero naumid ang dila ko. Nang sumuko si Cassie niyakap niya si

Xenia.

"Oh my God Bolera, who did this to you," dinig kong tanong JeAnne. Hindi ko na napigilan

ang mga luha ko. Nagsalita si Xenia.

"I was physically and verbally abused by my parents. Including my brother Rowan."

Nagtama ang mga mata namin ni Xenia. Ilang sandali nagyakapan kaming lahat.

l admire Cassie for being polite to Xenia. Alam ko bagong kaibigan sila ni Xenia. Hindi sila

tumingin estado ng buhay. Lahat kami naka rash guard dahil iyon ang gusto ni Xenia. Nang

handa na ang lahat, lumabas na kami.

Nang maalala ko kailangan kong i-text si Javier, he is my insurance policy. Bumalik ako sa

villa namin.

Javier, umalis si dad, hindi ako nakapagpaalam, I am with my friends nasa beach kami, is

it okay?] nag insert pa ako ng emoji na nag mamakaawa. Segundo lang ng makatanggap ako ng

mensahe.

[l am happy, and you told me, Aryannah. I am not in the country but will return in a few

days. If you need anything, please message me.] Insert emoji kiss. Napangiwi ako.

[Thank you, Javier, I will. Be safe, okay?] Insert kiss emoji. Nang bigla na lang may

humablot sa phone ko.

"Kailangan nakangiti habang nag papaalam sa fiancé mo?"

"Ano dapat kong gawin? liyak?" Nagbabaga ang kanyang mga mata. Agad niyang binuksan

ang villa namin. Isinara at isinalya ako sa likod ng pintuan.

"Hindi ako papayag na mapunta sa kanya!" He claimed my lips without permission. It was

rough, hungry, and as if our lives depended on it.

"Uhmm... James..."

THE VACATION GRANDE PART Il🦋

ARYANNA's POV:

The kiss brings back all the memories I have of him in San Carlos. It wasn't gentle at all. The

kiss makes me dizzy. I'm hungry for more. I responded to the kiss with the same ferocity.

Palaban. Nag-espadahan ang mga dila namin. Parang uhaw na uhaw kaming dalawa. Ramdam

ko ang pang-angat ko mula sa sahig. Agad kong ipinulupot ang aking dalawang hita sa beywang

ni James. Painit na ng painit ang pakiramdam ko. Ramdam ko rin ang matigas na bahaging iyon

na tumutusok sa aking pang-upo. Walang may gustong sumuko. Sigurado mamaga ang aking

labi sa mapusok na halikan namin ni James.

1/6

"I miss you so much Arya," Gumulong ang mga labi ni James sa aking leeg. Ramdam ko ang

pagdaloy ng init hanggang sa sentro ng aking p********e. Oh God! Naglakbay na rin ang kamay

ni James sa loob ng rash guard ko at pinisil ang aking kaliwang dibdib.

"Ahhh...James... mal-" hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng sinakop mulini James ang

mga labi kong bahagyang nakaawang. Ramdam ko ang paninigas ng aking dungkot sa

kakaibang sensasyong lumukukob sa akin. Unti-unti nang inangat ni James ang aking

pampaligo. Pagtaas niya ng aking rash guard agad niyan ibinaba ang aking bra at walang

paalam na sinubo ang aking dibdib.

"Ahhh-James-hmmm-ohhh..." Walang sawang sinipsip iyon na parang sanggol na uhaw

na uhaw sa gatas ng isang ina. Ramdam ko ang paglapat ng aking likod sa malambot na kama.

Agad hinubad ni James ang rash guard ko at itinapon na lang iyon basta. Sinapo ng dalawang

kamay niya nag aking dibdib at dinilaan iyon na parang ice cream. Salitan iyon na nagpawala sa

katinuan ko.

"Ahhh.... Arya..." mahinang ungol ni James. Napaliyad ako sa kama lalo naman
dumausdos ang labi ni James sa bandang puson ko. Napakagat ako ng aking labi nang tangkain

ni James na ibaba ang aking short. Nang bigla na lang tumunog ang aking telepono. Nanlaki

ang mga mata ko. Ang init na lumukob sa aking buong sistema bigla na lang napalitan ng

panlalamig, Buong lakas kong tinulak si James. Alam ko galit siya pero hindi ko magawang

salubungin ang galit na iyon. Agad kong inayos ang aking dibdib, kinuha ko ang aking phone at

tumakbo papasok ng banyo.

Nanginginig ang kamay ko. It was Javier.

[Hey]

[Did I disturb your vacation, Aryanna?"

(Silly! You're not, besides you're my fiancé Javier, you can call me anytime lalo pa

pinayagan mo akong sumama sa mga kaibigan ko.] Pinalambing ko pa ang aking boses. Kahit

ang totoo gusto ko na ibalibag ang telepono ko. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

[Aryanna, I know, l am older than you but I will make you happy Aryanna.] Tinubuan na ako

ng konsensiya.

[| expect nothing less Javier.] Tumawa pa ang kumag sa sinabi ko.

" Dinig ko sa background na boses mula sa tauhan ni Javier.

[You and your mouth Aryanna never fail to make me laugh. Thank you!] "Sir may problema!

2/6

[Javier]...

ako.

Pero hindi ito sumagot. [Javier nandiyan ka pa ba? Javier!]

Yes, Aryanna, sorry, I have to go; I will call you later, okay? Enjoy, Aryanna. I love you!] Agad

namatay ang tawag. Ang huling sinabi ni Javier ang nagpatindig ng aking balahibo. These are

the words I will never utter.

Lumabas ako ng banyo pero wala na si James doon. Bumalik ako sa aking mga kaibigan. I

saw Xenia laughing genuinely. For the first time ngayon ko siya nakita na ganito kasaya. Alam ko

marami siyang problema po at malakas ang loob niya. I admire her for that. Pero ako? Duwag
"Arya come join us!" Aya sa akin ni Cassie. Nag enjoy kami buong gabi. Kaso bandang mag

dilim na bumuhos ang malakas na ulan. Tuwang-tuwa si Cassand ra at si Xenia na animo bata.

Gusto ko rin ito swimming while raining.

Nang mapagod kami. Nagkayayaan nang mag banlaw. Wala si James sa paligid namin na

siyang ipinagpapasalamat ko nang sobra. Dahil hindi ko alam paano siya haharapin. Wala

kaming ibang ginawa kundi mag dinner ang mga lalaki naman sa villa nila. Kami sa amin.

Tahimik lang akong nakahiga. Hindi ako sumali sa card game nila, hanggang sa nag laro

sila ng snake ladder. Binato ako ni Cassand ra.

"Ang tahimik mo diyan! Boring!" Tumawa ako ng bahagya.

"Sorry masakit ang ulo ko." Depensa ko. Agad tumayo si Xenia, hinipo niya ang aking leeg.

"Besh inumin mo ito, baka magkasakit ka hindi ka siguro sanay maligo sa ulan." Inumang

niya sa akin ang gamot at tubig.

"Salamat besh." Ipinikit ko ang aking mga mata. Kahit maingay nakatulog ako. Tahimik na

ang buong paligid. Tulog na ang kaibigan namin pero wala si Xenia. Siguro nasa labas

nagpahangin.

3/6

Ramdam ko ang pagbukas ng pintuan at bumangon ako. Xenia's eyes were swollen. Kahit

medyo dim ang ilaw halatang umiyak ito.

"Besh, alam ko ang dami nang gumugulo sa isip mo pero sana tatagan mo ang loob mo.

Andito lang kami para sayo."I hugged her tightly. I want to make her feel I am always here for

her. Hinagod ko ang likuran niya to calm her...

Hindi ko alam anong oras akong nakatulog nang dumating si Xenia, ang ingay na sa loob ng

villa namin. Ang promotor, si Jeanne and Carmela. Nailing na lang ako. Agad akong pumasok ng

banyo para maligo. Mukhang ready na silang mag breakfast. Mabilis akong nagbuhos at

nagbihis. Si Lara parang may sariling mundo.

Kinuha ko ang aking telepono para i-text si Javier. Never ko naman itong ginawa dati pero

gusto kong pag-uwi ko wala akong matatangap na parusa. [Hey you, good morning, hindi kana
tumawag kagabi.] Nang makaayos na ako lumabas ako ng banyo. Lahat ng mata nila nasa akin.

"Bakit?" Nagtataka kong tanong.

"Ang tagal mo!" Exaggerated na sagot ni Cassie. Tinirikan ko na lang siya ng mata.

Nang makarating kami ng restaurant. Hindi ko alam kung dapat akong maka ramdam ng

inis. Selos? Pero nakakainis itong si James parang nanadya pa.

Good morning baby," bati ni James kay Xenia at humalik sa ulo nito.

"Babati ka lang ng good morning may halik pa sa ulo?" Sagot ni Xenia na hindi nakalampas

sa aking pandinig. Ngumisi ako. Bleh buti nga sayo!

"of course, you are my baby." Nakataas ang kilay ko sa sagot ni James. Siya na may baby!

"Last mo na yan, kung hindi matatamaan kana sa akin!" Ngumisi ako ng palabang sagot ni

Xenia kay James. Savage!

"Sleep on the wrong side of the bed, baby?" Tanong ni James.

"Isa!" bilang ni Xenia. Napangiti ako ng lihim. Nagtama ang mga mata namin ni James ang

kaninang palabiro biglang naging seryoso! Problema nito?

"Yes, lady boss," sagot ni James.

Nang magpaplano ng gagawin isa-isa na silang nag suggests. Lahat gusto nilang iparanas

kay Xenia. I am glad they adore her like I do.

"Besh may zipline sila baka gusto mo i-try?" Ngumiti siya sa akin. Pangarap namin iyon

noon.

4/6

Sobrang tuwang-tuwa kami lahat. Wala kaming na activities na pinalampas. Lahat naman

kami nag-enjoy sa buong maghapon. Kaso hindi maiwasan na nagkainitan sina Rommel at

Adam. Sino bang hindi, Si Adam kasama ang fiancé si James kasama ni Xenia at ni Rommel. Si

Xenia na ang mahaba ang hair. Si Bernedict lang ang seryoso at tahimik.

Nang kinagabihan na gusto ko na sanang magpahinga. Hindi ko nakalimutan i-check ang

aking telepono. Pero walang text si Javier. Nagpadala pa rin ako mensahe as if worried fiancée

kuno ako. [Hey Javier, are you okay?]

Nagkayayaan sa tabi ng dagat dahil may bonfire. May mga inumin sa cooler at snacks.

Pinangunahan ni Cassand ra ang spin the bottle. Napasunod ako ng tanaw kay Xenia sa

tiningnan niya. Agad umasim ang mukha niya ng makita sina Stella at Adam na papunta sa amin.

"Trouble!" Dinig kong sabi ni JeAnne!

"Okay, guys, you know the drill, truth or dare," anunsyo ni Cass. Nakikinig lang ako. Agad

umupo si James sa tabi ni Xenia gano'n din si Rommel.

"This is boring," agad na banat ni Stella noong dumating sila.

"Actually, you aren't invited here; in fact, you decided to invite yourself, which was even

more boring!" Palabang sagot ni Cassandra.

"Cass!" Saway ni Xenia.

"What bolera, it's true, she should at least show even a hypocrite or camaraderie instead of

being insensitive!" asik ni Cassie. Napailing na lang kaming lahat. Nagtama ang mga mata

namin ni James pero agad akong nag-iwas.

"Let's start, ang sasali, sasali, ang hindi umalis." Imporma ni JeAnne at pinaikot na ang

bote. Sa unang spin pa lang sa akin na tumama ang bote. Kinabahan akO sa kung ano ang

pwedeng iutos sa akin. I know them better alam nilang nag- iiwasan kami ni James.

"Truth or Dare," tanong agad ni Cass. Ngumisi ito sa akin.

"Dare!" Walang ka gatol-gatol kong sagot.

5/6

"Okay lap dance or kiss James!" Ang bruhong si Rommel tumayo agad at kumuha ng stool!

Sinalakay ako ng kaba. Aba ang hudyong ito siya pa ang galit sa sayawan na nga. Si Xenia tawa

ng tawa.

Nang umupo na si James sa stool. Ramdam ko ang panginginig ng aking kalamnan. Walang

music pero wala akong pakialam.

"Dance! Dance! Dance!" Sabay-sabay hiyaw nila sa akin. Lumapit ako kay James. His

hazelnut eyes were burning with desire as I started to sway my hips erotically. Pinagsiklop ko

ang hita niya. Nag Lap Dance ako sa kandungan niya. Bawat indak ng akin balakang sinalubong
ko ang kanyang mga mata na puno ng pagnanasa. Malakas ang ihip ng hangin pero

pinagpapawisan ako. Ang last ko na ginawa at tumalikod ako sa kanya at ikiniskis ko ang aking

pang-upo sa matigas na bahaging iyon. "f**k!" Mahinang mura ni James sapat lang iyon para

marinig ko. Ngumisi ako. Ramdam ko ang matigas na iyon na sumusundot sa aking pang-upo.

Palakpakan ang mga kaibigan ko sa aking ginawa. Ako naman hingal na hingal. Hanggang

lahat kami nakapag truth or dare na maliban kay James. Tumigil ito kay James as the last spin.

"Kiss Arya! Nanlaki ang mga mata ko pero hindi ko siya uurungan. Lumapit si James sa

gawi ko. Nagkatitigan kami nang unti-unting naglapat ang aming mga labi. In a way, it reminded

me of San Carlos when we were there soft and gentle. Bumalik ang masayang ala-alang iyon.

He devoured my lips as compassionately as possible while holding my nape. Suddenly, I lost all

sense of time. My heartbeat was racing really fast. Then James just stopped. Para akong

napahiya.

I ran away from them. I thought that kiss was special, but he treated it as if it were nothing.

Takbo lang ako ng takbo. Walang direksyon ang aking mga paa hanggang sa pinakadulo. Nang

mapagod ako. Umupo ako sa isang puno. Tumingala sa kalangitan. Umiksi ang araw ng aking

kalayaan. I don't know what do anymore. Gusto ko nang kausapin si James to ask for help pero

ayokong isipin niya na gagamitin ko siya. Isa pa Javier and Dad can kill anyone? If something

happens to him hindi kakayanin ng konsensiya ko. Nagpunas ako ng luha.

"We will go home now." Malumanay na wika ni James. Hindi ko siya naramdamang

dumating. Masyado akong nalunod sa aking emosyon at sa problemang kinakaharap ko.

"Bakit?"

"Lara has an emergency" Agad akong tumayo. Hindi ko aninaw ang mga mata niya dahil

madilim sa pwesto ko. Nilampasan ko siya. Nakailang hakbang pa lang ako nang hinawakan

niya ang aking siko. Libo-libong boltahe ang dumadaloy mula roon sa simpleng pag dikit ng

kamay niya sa aking siko.

"l am sorry."

"Yeah. Don't worry sanay na akong masaktan." Sarkastikong sagot ko.

"Our situation is difficult; you're getting married to Javier. My dad arranged my marriage to

Xenia before I met you. However, she doesn't know yet." Hindi na ako nagulat.

"1's okay l won't tell her..." Hinila ko ang aking siko mula sa kanya. Itinuloy ko ang

paglalakad. Nang bigla, niyakap niya ako mula sa likuran. Ramdam ko ang init ng hininga niya at

ang init ng mga bisig niya na pumulupot sa akin. I closed my eyes firmly.

Just say you love me, Arya, and I will marry you."

pagkakayapos niya sa akin. Tinanggal ko iyon.

6/6

"1 don't feel the same way, James." Patakbo akong lumayo sa kanya. But my heart was

broken like a thousand pieces afterl said those words. My tears fel..

Khala Castro

This is wrong! Mahigpit ang

HVoTEH Aweeee. Shaket! So another update mga langga. Sa nag ask ng double update

hindi kaya ng brain cells ko haha. Una po per chapter composed of more than 2k word

count, gagawin ko po ito ng 4-5 hours a day, editing is another 3-4 hrs. I have other things

to do po kaya I hope na once a day lang po ako makakapag update. Sarry na po.

Importante daily diba? hahaha

Ihope you enjoy din another pabitin update para syempree aabangan niyo ang next

chapter hahaha. Kinikilig ako sa mga comment at to be honest na inspire po akong

THE ENGAGEMENT🦋

ARYANNA's POV:

I was quiet throughout the entire trip. No matter how many times they tried to cheer me

up. Having fun and experiencing enjoyment in my life gives me hope that my situation won't last

forever. I know this from the bottom of my heart. God has a plan for me. Kung kailan iyon handa

akong maghintay. James and I were not meant to be. Madalas kong marinig pinag tagpo pero

hindi kami ang itinadhana. Ayokong pangunahan ang tadhana. Una takot ako kay Dad at Javier,

pangalawa, inaamin ko duwag ako, at panghuli masyadong espesyal si James sa akin para
idamay ko siya sa aking problema. He deserves someone better. Walang maraming baggage sa

buhay na tulad ko. Nang humimpil ang sasakyan sa tapat bahay namin, malungkot akong

nagpaalam sa kanilang lahat. Hindi ako tinapunan ni James ng tingin. Hindi rin siya nag salita.

As I walked away, I ended the last hope of what he could possibly have.

"Ingat kayo..." Nakaalis na sila, pero ako, nakatayo pa rin. Ayoko nang umuwi pero gaya

dati. Wala akong choice. Bumukas ang pedestrian gate namin. Binati ako ng guwardiya.

Tumango ako.

Pagbukas ko ng pintuan sinalubong ako ng yakap ni Javier. Nanigas ang aking buong

katawan. Nanindig ang aking balahibo. Pakiramdam ko ang dumi-dumi ko.

"Javier?"

1/7

"I miss you Aryanna." Kumalas siya sa akin. Akma niya akong hahalikan sa aking mga labi

ng umiwas ako at dumapo iyon sa aking pisngi. Hindi ko kaya. Iyon nga lang sa pisngi nasusuka

na ako. Napaatras ako sa kanya. Natakot ako. Gumuhit ang kirot sa kanyang mga mata.

"My apologies, but I just missed you." Tumango ako.

"l am not ready Javier. I hope you respect that, but I am trying." Hindi ko na napigilan ang

aking mga luha. Ayoko malapatan ni halik ng ibang lalaki ang mga labi ko.

"Yeah, sorry Aryanna." Hinila niya ako sa living room namin. Malalaking paper bag ang

naroroon. Mamahaling materyal na bagay na ipamsusuhol sa akin. Kahit mag dildil ako ng asin

mas pipiliin ko iyon. Kaysa makasama si Javier. Please God!

"Jav-Javier ano ang mga ito?" Nauutal kong tanong. Ayokong magkaroon ng utang na loob

sa kanya dahil sa mga bagay na ito, hindi ko naman kailangan.

"Aryanna, you're my fiancée; it is for you."

"Hindi ka na sana nag- abala pa, Javier:" Nalula ako sa dami ng mga pasalubong niya halos

mapuno ang aming buong sala.

"How's your vacation?" Tanong niya.

"It was quick. My friend has an emergency." Tugon ko.

"Oh, sad. In any case, how about going on vacation together? Just the two of us?" Hindi ako

naka pagsalita. Takot ang namayani sa akin.

"Yeah, maybe after the engagement?" Dapat makagawa na ako ng dahilan o plano para

hindi matuloy iyon. Kita niya na wala akong gana.

2/7

"1 should get going. You seem tired." Malungkot niyang paalam. I always nodded my head.

If I don't want to talk. Inihatid ko siya sa pintuan. Hindi na siya humalik sa aking pisngi, pero

malungkot siyang kumaway. Agad akong tumalikod at umakyat sa aking silid. Diretso sa banyo.

Napaluhod ako sa bowl at sumuka. Kung iyon pa lang ang gagawin ni Javier paano kung

gagawin namin ang bagay na iyon pagkatapos naming makasal?

The days went by so quickly. Graduation day and in a few days, it is my engagement. Wala

pa rin si dad si mom nagkukulong pa rin sa silid nila. Nakala lock din iyon.

As I am watching my reflection in the mirror, wearing my toga. Hindi ko mapigilan na hindi

umiyak. Ang gulo ng pamilya ko at wala sila sa araw ng aking pagtatapos. Parang piniga ang

puso ko dahil wala silang pakialam sa akin.

Lumabas ako ng aking silid. Pero bago ako tuluyang bumababa, pinuntahan ko si mommy

sa silid nila. Kumatok ako at tinawag siya pero walang nangyari. After turning around, I began

walking down the stairs. Pero bago ako tuluyang umalis isang sulyap pa ang ginavwa ko.

Nagbabakasakali..

"Mang Pedring, pwede po ba kayo maging kasama kong mag martsa?" Kita ko ang gulat sa

mga mata niya pero ngumiti sa akin.

"Okay lang ba ang suot ko ma'am Aryanna?" Ngumiti ako ng ubod tamis sa kanya.

"Hindi naman po kayo ready Mang Pedring?" biniro ko pa siya.

"Ang totoo ho niyan kakabili ko lang ito noong makalawa." Sabay kaming tumawa.

Nakarating kami sa saktong oras. Si Mang Pedring nga ang kasama ko sa aking graduation.

Pinisil niya ang kamay ko. Tanda ng suporta.

"Ikinararangal ko na ako ang kasama mo sa pinaka espesyal na araw ng iyong pagtatapos

ma'am Aryanna." Lumamlam ang kanyang mga mata.

"Ako po dapat ang magpasalamat dahil sinamahan niyo ako." I was beyond grateful.

"Kahit sinong mga magulang matutuwa na magtatapos ang kanilang mga anak." Those

words cut my heart deeply.

3/7

"Hindi po sina dad and mommy." Tumulo ang luha ko. Mang Pedring was like a father figure

to me. Pilit siyang ngumiti. Hindi naman lingid kay Mang Pedring ang sitwasyon ko.

Nang marating ko na ang aking upuan kumaway ako at nag pasalamat kay Mang Pedring.

Halos limang oras tumagal, ang graduation ko nang tinawag ang pangalan ko. Masigabong

palakpakan ang narinig ko.

"Aryanna Faustino, c*m laude." Dinig ko ang mga pagbati ng aking mga kaklase. Despite

everything I have been through, I still managed to receive an honor. Sinuot ng aming dean ang

aking medalya. Tinaas ko iyon at kumaway kay Mang Pedring.

Despite my happiness, it didn't satisfy me fully. Dahil naghihintay sa akin sa susunod na

araw ang mala impyernong buhay ko.

"Napakagaling mo ma'am Aryanna," bati ni Mang Pedring, pauwi na kami ng bahay.

Maghihintay sa araw nang kamatayan ng puso ko. Ilang minuto pa nakarating kami sa mansyon.

Bukas ang malaking gate na siyang ipinagtataka ko.

Dali-dali akong umibis ng sasakyan ng huminto ito sa driveway. Malalaki ang aking mga

hakbang para makarating sa garden kung saan ko naririnig ang mga tawanan at musika. Isang

party popper ang pumutok sa harapan ko.

"Happy graduation, Aryanna." It was Javier. My parents were present. In their smiling faces,

my parents appeared unfazed by what had happened.

Javier!" Kunwari na sorpresa ako, pero sana hindi na niya ginawa ito. Gusto ko sanang

magmukmok na lang sa aking kuwarto, hanggang sa sumunod na dalawang araw bago ang

aming engagement.

"Surprise!"

"Hindi kana sana nag-abala pa,"

"Silly not gonna happen. I can give you anything Aryanna, you don't have to ask for it.
Ihahandog ko lahat ng iyon sa paanan mo." Those words would be nice if they came from

James. Agad kong ipinilig ang aking ulo. Bahagyang hinilot iyon.

"Are you having headaches?" Nag-aalang tanong ni Javier. Tumango ako at pinalungkot ang

aking mukha.

"Get well, rest and take medicine." Utos niya sa akin. Kita ko ang paglisik ng mga mata ni

Dad alam niyang nag iinarte lang ako.

"Thank you, Javier." Agad akong tumalikod at mabilis na pumasok ng bahay.

Nang makarating ako ng aking silid, hinubad ko lang ang aking sapatos at pabagsak na

humiga sa kama. Namaluktot ako, hindi ko mapigilan ang hindi umiyak dahil sa aking

sitwasyon. Nang tumunog ang aking telepono.

(Kailan ang engagement mo?] It was Rommel. Agad akong nag tipan ng sagot, nanginginig

ang aking mga kamay. Si Rommel na lang ang pag-asa ko.

[Sa makalawa sa Rothstein Hotel sa Makati] Agad kong bìnura ang mensahe ni Rommel.

Hinintay ang sagot niya pero wala na akong natanggap. Para akong nabuhayan ng loob. Pero

ang takot at kaba ko ay sobra-sobra na. Ipinikit ko ang aking mga mata. I smell FREEDOM...

4/7

Makalipas ang dalawang araw handa na ang lahat. Hindi ako lumabas ng silid. Kahit ilang

beses akong pinuntahan ni Arnie at ni mommy. Buti na lang hindi na sila nag pumilit, even my

dad. He let me mourn the death of my heart.

"You are one of the most beautiful women I have ever met." It was Rhed. Siya na rin nag

ayos sa akin. Pilit akong ngumiti.

"Ang smile na yan paabutin mo naman sa magagandang mga mata mo." Dagdag pa niya.

"Hindi ko mahal si Javier, Rhed this engagement is my burial:" Prangkang sagot ko sa

kanya. Niyakap niya ako at tinapik-tapik ang aking likuran.

"l know, I can't blame you Aryanna. You're still young and beautiful. Malayo pa ang

mararating mo." Hindi na ako nag komento.

Nang matapos ang lahat, my hair and makeup were indeed beautiful. The gown I wore was

blue with fairy blue tulle and lace with tiny crystals. There are floral sequins on the tube design,
ang hilig ni Javier sa tube style that exposed my shoulder blade. However, it was decent. Hindi

masyadong labas ang aking dibdib.

Lumabas na ako ng aking silid. Akala ko maghihintay sina mommy at daddy sa akin. ButI

walked alone. Si mang Pedring ang naghintay sa akin. Malungkot ang kanyang mga mata pero

walang ni isang komento akong narinig. Hanggang sa makarating kami sa Rothstein Hotel sa

Makati. Agad kong tiningnan ang aking telepono, walang paramdam si Rommel. Ipinikit ko ang

aking mga mata at nag set ako ng vibration mode sa aking telepono. If Rommel has a plan to

help me, now is the time, but nothing has been done yet. I was filled with worries. Paano kung

mahuli kami?

Laglag ang balikat ko papasok ng venue. I got so much attention. Gusto kong tumakas pero

ang tanong paano? Nang tumigil ang elevator sa function hall. Heto na wala na talaga akong

kawala. Paglabas ko ng elevator sinalubong na ako ng nagkikislapang kamera. Live coverage, at

ang aking fiancé na nakalahad ang kamay sa harapan ko. I was indeed moved by the music, but

at the same time my heart was slowly dying.

"Ladies and Gentlemen, let's welcome our engaged couple to their engagement party!"

Pinisil ni Javier ang aking kamay na siyang ikinalingon ko. Pilit akong ngumiti.

"1 know you're nervous, but don't. You are beautiful," ani nito.

5/7

"Thank you, Javier. How can I not? I am with the most well-known bachelor in the

Philippines." Parang ang dali na lang lumabas ang mga pambobolang salita ko, sigurado ako

ikapapahamak ko ito. Ramdam ko vibrate ng aking telepono. Rommel! Thank God!

Naging maayos naman ang engagement party, Javier and I danced and took all night to

enjoy the evening, Our guests were rich businessmen and women. Who offer their support and

expensive gifts for us. Mayro'n din nag intermission to entertain our guests. Bumulong ako kay

Javier na pupunta ng banyo.

"I have to use the bathroom."

"Sasamahan na kita." Alok nito sa akin. Umiling ako at ngumiti. Inalalayan naman niya ako

hanggang sa makababa ako sa mini-manmade stage. Hindi ko na na-appreciate ang ganda ng

pagkakaayos. I was blinded by my plan to get away.

Pagpasok ko sa toilet agad kong ni-lock İyon.

[Nasa toilet ang gamit mo. Magpalit ka ng damit, dumaan ka sa conveyor hihintayin kita sa

exit. Black na kotse.] Nangangatal ako sa takot. Pero kailangan kong lakasan ang loob ko.

Hinanap ko ang gamit na sinasabi ni Rommel. Nasa basurahan iyon nakabalot sa itim na plastic.

Agad akong nagpalit ng damit. Maong, pants, plain t-shirt, jacket at rubber shoes ang

naroon. Ginawa kong sling ang clutch bag ko. Sinubukan kong itulak ang takip ng kisame at

gumalaw iyon. Pumatong ako sa bowl at sa flush. Grabe na ang kabog ng dibdib ko. Hirap na

hirap akong inangat ang aking sarili. lang beses ko pang ginawa iyon hanggang sa

magtagumpay ako. Gumapang ako hanggang madaanan ko ang kusina. Umiwas ako dahil

sobrang init. Buti na lang hindi ako claustrophobic kung hindi baka kanina pa ako hinimatay.

Ramdam ko ang panginginig ng aking mga labi dahil sa nerbiyos at takot.

Sinisilip ko ang ilalim kung nasaan ako hanggang makita ko ang exit. Hindi ko alam paano

ito nagawa ni Rommel pero tatanawin ko ito ng malaking utang na loob. Madilim ang bahaging

iyon kung saan nakaparada ang kotse na sinasabi ni Rommel. Agad kong binuksan ang

passenger seat. Pero walang katao-tao.

6/7

"I was disappointed Aryanna!" Napalingon ako. Napatakip ako ng bibig sa kalunos-lunos

na hitsura ni Rommel.

"Rommel! l am so sorry nadamay ka pa!" patakbo akong lumapit sa kanya. Tangan siya ng

dalawang lalaki. Humagulgol ako ng iyak habang nakayakap kay Rommel.

"Arya, patawad..." Iyon lang at nawalan ng malay ang kaibigan ko.

"No! No! No Rommel!" dinig ko rin ang sirena ng pulis.

"Ikulong yan! Sisiguraduhin niyong mabubulok yan sa bilangguan!" It was Javier. My dad

and mom were glaring at me. Nilapitan ako ni Dad. Isang malakas na sampal ang dumapo sa

pisngi ko. My mom was quiet.

"Papunta ka pa lang Aryanna pabalik na ako! Simula ngayon hindi kana makakalabas ng
bahay! Hanggang sa ikasal kayoni Javier sa susunod na linggo!" Nanlaki ang aking mga mata.

"No! l will never marry him.." Palabang sagot ko. Hilam ang luha sa aking mga mata.../am

so sorry Rommel!

THE PUNISHMENT🦋

ARYANNA's POV:

We went home directly. I was looking at Javier. All l could see in his eyes was a

disappointment and wrenching pain at what I did. I was silently crying in the back of the car. My

dad was driving, and my mom was sitting beside him quietly. Just like that, they were okay

again.

"Do you really think you can get away with this, Aryanna?" Hindi ko maaninag ang mukha ni

dad. I know he was angry. But I don't care. What I cared about was Rommel. His face was full of

cuts and bruises. He barely stands. I am sure they tortured him. Oh God, what have I done? It's

all my fault. Hindi ko mapapatawad ang aking sarili. Kung may mangyaring masama kay

Rommel kasalanan ko. It was overwhelming to feel guilty and regretful. It's all my fault.

1/6

l ignored my dad's statement. Whatever punishment was imposed on me, I was ready for it.

I got used to it. But I would rather be dead than marry Javier. Hindi ko kaya. Nang makarating

kami sa bahay, agad akong bumababa.

"Aryanna!" Napatigil ako pero hindi ko nilingon si dad. I feel him grab my hair behind me

and drag me aWway.

"Dad! Nasasa ktan po ako!"

"Talagang masasaktan dahil sa kahihiyang ginawa mo! Walang kang kwenta!" Hindi ko

mabalanse ang aking paglalakad dahil maharas akong hinila ni dad papuntang basement.

"Malaking kawalan sa akin kung makatakas ka! Walanghiya ka! Ipapahiya mo pa ako sa

pamilya ni Javier! Binalaan na kita! Ilang beses! Hinayaan kitang magbakasyon kasama ng mga

kaibigan mo! May balak ka pa talagang tumakas!" Halos mabingi ako sa lakas ng bulyaw ni dad

sa akin. Wala akong sagot sa lahat ng galit niya, umiyak lang ako ng umiyak! Hanggang sa

buksan niya ang pintuan ng basement!

"Dad, parang awa niyo h'wag niyong gawin sa akin please!"

"Hindi gagawin!? Estupida!" Magkasunod na sampal ang dumapo sa aking mukha. I cried

my whole heart out. Nanlilisik ang mga mata ni dad sa galit. Marahas niyang akong binitawan.

Napasadsad ako sa sahig. Isang malakas na sipa sa tiyan ang natanggap ko, Sinundan pa iyon

ng sinundan. Halos panawan na ako ng ulirat sa sakit. Magkahalong iyak, at ubo ang ginawa ko.

"Pa-patayin niyo na lang ako dad. Para matapos na ang paghihirap ko, hindi ko na kaya."

"Papatayin? May pakinabang ka pa sa akin Aryanna. Kung wala na saka kita papatayin!

Isang kang inutil na anak!"

"Isa kayong demonyong ama!" Hinila ako ni dad patayo at inundayan ng suntok sa sikmura.

Doon na bumigay ang mga tuhod ko. I spit blood.

"Hindi ka kakain! Hindi ka iinom ng tubig! At hindi ka makakaalis sa basement na ito

hanggat hindi ka pumapayag na ikasal kay Javier!"

2/6

"Mas gustuhin ko pang mamatay kaysa makasal sa lalaking iyon! Ano klase kayong ama!"

He grabs my hair and pushes me against the wall. Excruciating pain flooded my body. Then I

closed my eyes.

"Talagang papatayin kita!"

"Go ahead, dad. I have accepted my fate. I hope when I am gone you get what you want."

Panibagong suntok sa sikmura ang ibinigay ni dad at napasuka ako ng dugo. Ubos na ang lakas

ko. Hindi ko na magawang magsalita. Nakahiga na ako sa malamig na sahig. Nakapikit na ang

aking mga mata. The pain was unbearable.

Kumuha ng kadena si dad at itinali iyon sa paa ko. He secures that I will not escape again.

Pinatay niya ang ilaw at kinandado ang pintuan. Wala akong maaninag. Halos walang hangin sa

basement maliban sa maliit na exhaust fan. Sa sobrang sakit ng katawan ko, hindi ako

makakilos. Ramdam ko ang sakit ng aking sikmura, balakang, pigi at ang aking mga hita. Na

hindi pinalampas ni dad. I slept on the cold floor....

***
Ihave lost track of time and day, gutom na gutom ako. Walang tubig, at pagkain na dinala

sa akin. I heard voices in my head. I am hallucinating. Alam ko may C.r dito at tubig. Kinapa ko

yon but when I about to grab the knob hindi ako makapasok sa loob dahil kinapos ang kadena

sa paa ko.

Pagapang muli akong pabalik sa pwesto ko. Kahit madilim sinaulo ko ang bawat sulok ng

basement. Nanginginig ang buong katawan ko sa lamig ng semento. Hindi ko alam kung ilang

araw na akong nakakulong dito. I am starving and thirsty. Pagapang akong pumunta sa pintuan

at kinalampag iyon, ngunit wala ng lakas.

"Dad please let me out!" Sabay hampas ko ng pintuan.

"Parang awa mo na pakawalan mo na ako dito!" that plea was nothing. No one answered.

Wala na akong mailuluha pa. Ubos na ubos na ako. Para na akong baliw na kinakausap ko ang

aking sarili. Bumukas ang ilaw at bumukas ang pintuan. I smell like s**t!

"Have you made your mind up to marry Javier yet?" Nakatayo siya sa harapan ko.

Makailang beses pa akong pumikit dahil hindi sanay ang aking mga mata sa liwanag. Tumango

ako! Ngumisi si dad na parang demonyo.

"I will marry him if you let go of Rommel! I would like to see him safe." Humalakhak si dad.

Tinanggal niya ang kadena sa paa ko.

paa.

"You smell like s*t! Done! I know you would asked that!" Hindi na ako nagkomento pa.

Marahas niyang hinawakan ang aking siko at hinila palabas ng basement. Wala akong sapin sa

siya.

"Maligo ka! Darating si Javier!" Agad akong kinilabutan.

"How about Rommel?" Usisa ko.

3/6

"You can call him but not see him!" Kahit paano nakaramdam akO ng pag-asa na okay lang

Pagkapasok ko sa banyo agad akong nag timpla ng maligamgam na tubig sa bathtub.

Nilagyan ko iyon ng bubble bath. Kahit gutom na gutom at uhaw na uhaw ako. Mas inuna ko ang

paliligo. Duming-dumi ako sa aking sarili.

My stomach turned again when I thought about Javier coming. There was only one thing I

was sure of, I would end my life in any way I could instead of marrying him! Hinanap ko ang

aking telepono. Narng makita ko iyon sa bedside table ko. Agad kong dinayal ang number ni

Rommel. Ilang beses iyon bago niya sinagot.

[Rome?]

[Aryanna!] Nang marinig ko ang boses ni Rommel akma kong papatayin ang tawag nang

magsalita siya.

[H'wag mo na sisihin ang sarili mo. Sorry kung hindi kita naitakas] those words made me

feel guilt even more. Iling ako ng iling.

[l am so sorry Rome, nadamay ka sa problema ko]

[Arya, pakiusap, h'wag kang humingi ng sorry, pasya ko iyon at ginusto ko] Hindi na ako

nagsalita. Pinatay ko ang tawag. Ligtas si Rommel!

Kumuha ako ng bote ng sleeping pills sa medicine cabinet ko at kumuha ako ng tubig sa

fridge na nasa loob ng aking silid. Dinala ko iyon sa tub. Hindi ko mabilang kung ilang tableta

ang ininom ko. Inilapag ko ang baso sa gilid ng lababo pati ang natitirang sleeping pills. Nilubog

ko ang aking sarili sa hinanda kong bubble bath kanina. Unti-unti nang bumigat ang talukap ng

aking mga mata. Until darkness consumed me. lam so sorry God; I have no reason for living...

My hand was squeezed tightly. As I slowly opened my eyes, the white ceiling met my gaze. I

closed my eyes again. To get used to the light in front of me. Slowly opening my eyes, I turned

my attention to the person next to me.

"Ja-James?" namamalat kong tawag sa kanya.

"Arya, glad you're awake. Are you hungry?" Umiling ako.

"Anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nina dad." He smiled bitterly.

4/6

"I have men outside for a looked out." He rubs the back of his hand on my face. Napapikit

ako. It brought me comfort.

"What had happened?"

"You overdosed yourself" Hinampo niyang tugon sa akin. Agad akong nag iwas ng tingin.
"l can't marry him, James. I would rather die than marry him." Umagos ang luha sa aking

mga mata. Pinunasan iyon ni James gamit ang hinlalaking daliri niya.

"Marry him. I have plans." I looked at him. I was confused.

"What's that supposed to mean, James?"

"Basta mangako ka na susundin mo ang daddy mo at si Javier hanggang sa araw ng kasal

niyo. ""ll take care of everything." Pinisil niya ang kamay ko.

"Boss in coming!" Dinig ko sa radio ni James. Agad itong tumayo. He places his lips on

mine. Bumulusok ang kaba ng dibdib ko. Nasundan ko si James ng tingin, mula sa pagsampa

niya sa bintana at nawala sa aking paningin. Nag-usal ako ng maikling dasal.

"Careful!" Napapikit ako sa takot para sa kaligtasan ni James. Baka mahulog ito. Saktong

pagbukas ng pintuan. Hindi ako nagmulat ng tingin. Pinakiramdaman ko ang aking paligid.

"How is she?" I heard my dad asking someone, maybe a doctor.

"She's out of danger for now. But I suggest she consults a psychologist because she has

been traumatized. She became malnourished. Maybe her kidnapper tortured her because of

her bruises and wounds. There's still some fresh in them." Hinuha ko doktor iyon. Kidnappers,

my ass!

"Anything else?" my dad asked seriously.

5/6

"As per the lab test and x-rays, no broken bones or other injuries exist. But she has severe

weight loss."

"Thank you, doctor." My dad dismissed him right away. Dinig ko ang paglapat ng pintuan.

Sinalakay ang aking buong silid ng katahimikan. Dinig ko rin ang pagtipan ng telepono ni dad

siguro may ka text ito or tatawagan.

"She needs a week to recover, and then the wedding will continue." I clenched my fist. He

doesn't care about my well-being at all.

Ramdam ko ang pag-upo niya sa gilid ko. Nahigit ko ang aking paghinga, ang lakas ng

pintig ng aking puso. Kahit nakapikit ako ramdam ko ang pag-ikot ng aking paligid na tila
mayro'n akong vertigo.

"You're not going to die on my watch Aryanna unless I secured my investment with Javier

and bring everyone down to the ground." Puno ng galit na saad ni dad. Para akong tuod na

hindi gumalaw. Hindi ko alam kung sino pa ang kaaway niya.

Sa pag pikit kong iyon hindi ko namalayan na nakatulog na ako. Paggising ko wala pa rin

akong kasama. Hindi man lang ako dinalaw ni mommy gano'n na ba siya kawalang pakialam sa

akin? Pumasok ang isang nurse, chineck ang aking vital signs at ang dextrose ko. Pinainom din

ako ng gamot. Pero bago siya lumabas inabot niya ang isang sobre sa akin. Nanginginig ang

kamay kong tinanggap iyon. Bahagya siyang ngumiti. Tumalikod hanggang sa marinig ko ang

paglapat ng pintuan. Agad kong binuksan ang sobre. It was from James.

Dear Arya,

lam sorry I was too late to know about what happened to you. Your house was fully

secured. Javier's men were tripled. I couldn't get in. We have a plarn, but all you have to do is to

get along. Marry Javier. I will handle everything from there. I want you out ofyour house. From

there, I penetrate Javier's men.

During your wedding, you act as ifyou don't know me. It would be best ifyou convinced

them. We can do this together. I love you..

Your

James.

6/6

Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha sa aking mga mata. Agad akong tumayo

para pumunta sa toilet. Nanginginig ang aking mga hita at binti pero pinilit ko pa rin. Nang

makarating ako doon. Agad kong pinunit ang sulat at inihulog sa bowl at pinindot ko ang flush.

James!

THE WEDDING PLAN🦋

ARYANNA's POV:

I spent more than a week in the hospital due to kidney complications. My kidneys suffered
because I lacked enough water in my body for one week. I was dehydrated, and a crystal

formed in my kidney. Luckily, I managed to flash it out without surgery.

James, on the other hand, kept sneaking around at night. When I was sleeping, he didn't

wake me up. He just left a note for me. Saying how much he cares and loves me. That in time,

we can be together. I am holding onto those possibilities as James promised me. I didn't write

back.

Today, my doctor just confirmed that everything is okay with me. Ayoko pa sana umuwi but

I have fully recovered. Nagpapasalamat na lang ako dahil ni minsan hindi ako dinalaw ni Javier.

Maybe he seems shocked by what happened to me.

Palabas na ako ng aking silid, nagpasalamat din ako sa nurse na matiyagang inalagaan ako,

from cleaning, my grooming and for listening to my story. Her name is Emberlynn. She was

kind and thoughtful. Kahit hindi na niya trabaho, ginagawa niya dahil sa akin.

1/6

Emberlynn is smiling. She was a gorgeous yet shy type. Her voice was like music in my ears.

Pinatigil ko sandali ang king wheelchair. Nilapitan at niyakap niya ako.

"Thank you for taking care of me."

"Ikaw pa ba ang lakas mo sa akin eh." Her personality was humorous, which I don't have.

Kumaway siya sa akin.

Huminga ako ng malalim. As we enter the lift, parang unti-unting bumigat ang aking

pakiramdam. Babalik na naman ako sa mala-impyernong bahay namin. Nakangiting

sumalubong sa akin si Mang Pedring. Ngumiti rin ako sa kanya.

"Welcome back ma'am Aryanna, nagagalak akong magaling kana." Masayang saad nito.

Inalalayan ako. Nagpasalamat ako sa nursing aide na nag-assist sa akin. Hindi naman ako

umaasa na may susundo sa akin.

"Kumusta po kayo?"

"Heto, mag reretiro na?" Sinalubong o tingin sİ Mang Pedring. Nakakunot ang noo ko.

"Sixty na po ba kayo?"
"Singkwenta'y singko ma'am Aryanna. Mahigit dalawang dekada na po akong nabibilbihan

sa pamilya niyo. Simula pa noong hindi ka pinapanganak." Lumamlam ang kanyang mga mata.

Alam ko may iba pang dahilan.

"Ano ho ang dahilan bakit napaaga ata ang pagretiro niyo?" Diretsahang tanong ko. Kita ko

agad ang pag iwas niya ng tingin. Hindi rin ito nag komento pa.

"Mang Pedring?" Hindi pa rin ito umimik.

"Bibigyan ako ng iyong ama ng early retirement fee." Tugon nito at tumahimik ulit

hanggang sa makarating kami ng mansyon. I feel pity, gusto ko man siyang tulungan pero

paano? Sa sitwasyon ko ngayon, wala akong kakayahang gawin iyon.

"Welcome home ma'am Aryanna!" masayang bati ni Arnie sa akin. Tumango lang ako dahil

nasa likuran niya si daddy.

"Welcome home Aryanna," bati ni Javier na sumulpot na lang basta. Bahagya akong

ngumiti. Lumapit siya sa akin at humalik sa aking pisngi. Nanindig agad ang balahibo ko sa

kilabot. It was creepy. Iginala ko ang aking mga mata, para hanapin si mommy pero wala siya.

"How are you, Aryanna?"

"l am fine now, Javier" it was a plain answer. I didn't smile. But I was civil.

2/6

"We're planning to throw a masquerade party? Do you have any suggestions?" Tiningnan

ko siya at si dad. Ibinalik ko ang aking mata kay Javier.

"Do what you have to do, Javier. It's okay with me. Can I go to my room? I need to rest a

little bit.'" Hindi ko na hinintay ang sagot niya.

"Aryanna!" Malakas na sigaw ni dad. Tumigil ako pero hindi lumingon.

"H'wag kang bastos! Bumalik ka dito!"

"It's okay Arnolfo, Aryanna needs to rest." Napataas ang kilay ko. Itinuloy ko ang pag-akyat

hanggang marating ko ang aking silid. Ini-lock ko ang pintuan. Sumandal ako doon, ipinikit ko

ang aking mga mata, dahil sa matinding takot. Napahawak pa ako sa aking kaliwang dibdib

dahil sa sobrang lakas ng t*"k ng puso ko.

Humakbang ako papalapit sa akin kama, it was different now. Wala na ang mga gamit

kagaya ng sofa, ref, at tv. Wala na rin ang computer set ko. Pumunta ako sa aking medicine
cabinet wala na rin doon ang mga gamot ko, even my morphine shot. My bathroom was plain.

Wala na rin ang bathtub. Shower na lang ang mayroon.

Bumalik ako sa kama at humiga. Wala akong pakialam kung kunin nilang lahat ang gamit

dito. Ipinikit ko ang aking mga mata. Lumitaw doon ang gwapong mukha ni James. I am worried

about his plan. Baka this time siya na naman ang mapahamak. Hindi ko na kakayanin kung

mangyari pa iyon.

Gabi na ng kumatok si Arnie, niyaya niya akong mag dinner. "Arnie nasaan si mommy?"

Agad siyang nag-iwas ng tingin at sinara ang pintuan. Lumapit siya sa kama.

"Umalis siya simula nang nakulong ka sa basement. Noong na-ospital ka halos masunog

ang mansyon dahil nagwala ang mommy mo." I was shocked with Arnie's news.

"Paano?"

"Hindi namin alam, gaya dati ang daming sugat na naman sa likod ni Ma'am Agatha. Mga

sugat na tila sinasadya." Pinapalinis niya lang sa akin, tapos tinurukan ko na lang ng morphine.

Napatanga ako.

"Arnie hindi ba parang weird ang mga magulang ko? Lalo na kung pumapasok sila sa

kanilang silid, wala na tayong naririnig. Lalabas si Dad si mom naman puro sugat. Bakit gano'n?

" Tanong ko sa kanya.

"Hindi ko rin alam ma'am Arya. Alam mo naman ang daddy nakakatakot." Nababakas ang

pag-alala sa mukha ni Arnie. Gusto ko pa sana siyang kausapin para makibalita pero mabilis

itong nagpaalam. Nag-ayos ako ng aking sarili. Pagbaba ko ng dining room nandito pa rin si

Javier.

"Aryanna join us." Alangan bahay namin ito! Pilit kong maging normal pati pagngiti ko pero

ngiwi ang resulta.

Masarap ang nakahain sa mesa pero wala akong gana. These two men, were the reason

that's why I lost my appetite. Pero kailangan kong kumain. Malaki ang ikinabagsak ng aking

timbang. Naglagay ako ng buttered chicken, tempura, buttered shrimp and grilled chicken.

Sinigang na isda sa miso.

"As we are saying, Aryanna, about the party two days from now." Tumango ako kay Javier.
"The wedding will be in a few weeks' time. Are you ready?" Tumango ulit ako. I sensed

frustration in him. But I ignored it. Agad akong tumayo para bumalik sana sa akin silid.

"Can we talk Aryanna?" Tumango na lang ulit ako. Arguments are pointless. Nauna akong

lumabas ng komedor, hanggang sa dinala ako ng aking paa sa gazebo. Naka sunod lang si

Javier sa akin. Agad akong umupo sa pang-isahang sofa.

"What is it, Javier?"

"Ayokong mapahiya sa kasal natin." Seryosorng saad nito.

"No, I don't love you Javier and I never will." Sinalubong ko ang galit sa mga mata niya.

Agad siyang tumayo at hinaklit ang braso ko. Napatayo ako ng wala sa oras.

"I don't give a damn if you don't love me Aryanna. Akin ka, walang ibang lalaki ang

makikinabang sayo! Naintindihan mo?" Right then and there the demonic thorns of Javier

showed up. Akala niya matatakot ako sa kanya.

4/6

"You may take my body, but not my heart. While you are pumping inside of me, I will think

of another guy doing it!" Sinakmal ni Javier ang aking panga. Nilukumos niya ako ng halik sa

aking mga labi. With all my strength, I pushed him. When I did, napasuka ako sa lawn. Gusto

kong ipakita na diring-d iri ako sa kanya.

His face changed. Pinunasan ko ng aking braso ang aking bibig. I saw a disgusting look in

his eyes. I don't give a damn about it.

"Ganyan ang mangyayari sa tuwing hahalikan mo ako. Nasusuka ako!" Akma niya akong

sasampalin.

"Don't you dare lay your hand on me Javier, dahil sisiguraduhin ko, isa akong bangungot sa

bawat gabi mo. Hindi mo alam kung hanggang saan ang buhay mo kapag katabi mo ako sa

gabi. Baka malamig na bangkay kana sa umaga!" I walked out and headed inside the house.

Those feelings of anger make me feel dizzy and I'm tempted to throw up. Nagkasalubong

kami ni dad at nagliliyab na naman ang mga mata niya sa galit. Nilampasan ko lang siya. Wala

na akong panahon para intindihin ang galit niya sa akin. Diba dapat akong magalit? Hindi siya. I
was abused and used. Ipinalabas pa talaga nilang na kidnapped ako...

It is never a priority for me to meet anyone during the wedding preparations. I let them do

what they want. I am at the Rhed boutique in Quezon City for my wedding gown fitting. Rhed

believes in superstitions. I don't, mas okay nga na hindi matuloy ang kasal ko. But l know better.

Even if hellfire rains upon us, I will still get married to Javier whether I like it or not. The thought

of James's plan is what I am looing forward to. He will be my last resort. Whatever it is, I will do

it. That's the only chance I have. To take me from hell to where I am now.

"Naka kunot na naman 'yang noo mo. Ang lalim ng iniisip mo!" Komento ni Rhed. Nagkibit

balikat lang ako. Pagkatapos kong mag fit ng gown, pasakay na ako sasakyan. Hindi na nga si

Mang Pedring ang driver ko. Pinaalis na siya ni dad. Hindi man lang ako nakap agpaalam ng

maayos. lsa pa iyon sa dahilan kaya wala akong gana.

Nasa SLEX na kami, nang maisipan kong kumain. I am hungry. "Daan tayo sa isang

steakhouse." Tumango ang driver ko. He was young. Kasing edad lang ito ni James.

"Gusto mo akong sabayan pagkain?" Umiling ito.

"Busog pa ako Ms. Aryanna." Tumango ako at pumasok sa loob. Kita ko ang pagsunod niya

sa akin. Nakatayo sa siya gilid ko.

"Why don't you sit down Mister:" Alok ko sa kanya. Umiling ito saglit bago sumagot.

5/6

"l am on duty Ms. Aryanna." Hindi ko na siya pinilit pa. Ilang minuto pa dumating ang order

ko. Nakatayo pa rin siya. Sinuri kong siyang mabuti, he has forty-five caliber gun on his waist.

Para itong may military training. Hindi ko rin inabala na itanong ang pangalan niya.

Matapos akong kumain, nagpunta ako ng c.r nakasunod pa rin siya. Naiinis na ako. "Can

you at least wait for me at the table or in the car? Where you can see me and give me some

space. Please?"

"l am sorry Ms. Aryanna; I was ordered not to leave by your side." Prangkang sagot nito.

Sinalakay ako ng matinding inis

Pagpasok ko ng c.r nagbawas ako ng panubigan. Naghugas ng kamay nang bigla na lang
may pumasok at nag-lock ng pintuan.

"Yannah!" Hindi ko nakilala si mommy sa ayos niya.

"Mom? Bulalas kong tanong. Niyakap ko siya. I know may tampo ako, but she is my mom. I

was worried about her. "Where the hell have you been?!"

"l am planning your getaway and your wedding with James. Please signed this." Agad

niyang inilabas ang marriage certificate. Binigyan niya ako ng ballpen. Walang pagdadalawang

isip na pumirma ako doon. I would rather marry James than marry the devil, Javier. Wala pa

man lumalabas na ang sungay niya. Kung paano nila gagawin iyon hindi ko alam. Sabi ni James,

I should convince them.

"l am so sorry, anak, but I have to do it, or else your life will be in danger. Umalis ako para-"

"It's okay mom, go! May bodyguard ako sa labas. Baka marinig kayo." Paalala ko sa kanya.

"l love you anak." Sabay yakap ng mahigpit sa akin. "I love you mom and thank you."

Lumabas si mommy ng c.r. Nakatunghay lang ako sa aking reflection ng may kumatok. "

What?!" It was my bodyguard. "Kailangan na nating umalis hinahanap na kayo ng daddy niyo."

Tinirikan ko siya ng mata. But the thought ofmy mom and herplans. Thank God. Akala ko

pinabayaan niya na ako.

THE ACCUSED🦋

ARYANNA'S POV:

1/6

My whole body is shaking, literally my hands. While holding a piece of paper. In it, my

mother was profiled according to her psychiatric disorder. A few days ago, she managed to pass

through my security. It is for the purpose of letting me sign the marriage contract between

James and me.

I was busy dissecting every possible information I had. I caught my dad talking to someone

on the other line. The person he was looking for was my mom for her series of psychological

evaluations. Confusion hit me hard, as if someone had knocked me out. This is not an ordinary

psychological disorder my mom has.

Dali-dali akong bumalik sa aking silid at hinanap ang diagnosis na iyon. I have read many

articles regarding my mom's disorder. It was PGAD- a persistent genital arousal disorder. It was

far from a nymphomaniac, but my mom suffered from s****| arousal but could not relieve

herself of any form of orgasm, which lI find very agonizing. It was the absence of s****l desire.

This is confusinga rare disorder.

Tumulo ang luha ko. This is why my mom is hurting herself. She was suffering because of

this. This is what my dad has of her. To expose her condition. To divert her uncontrolled arousal

from pain. That's why she has many stocks of morphine.

The main question here was how and what is the cause. Trauma perhaps. But I was wrong

as I continued reading all the possible articles on the internet about my mom's rare disorder.

The reason was unknown. Halos nahilo ako sa lahat ng article na nabasa ko. One thing is for

sure my mom has been suffering for a long time now. My dad used that against her. Kaya wala

itong ginawa kundi sunod-sunuran sa lahat ng gusto ni Dad. Lalong nabuhay ang matinding

poot sa puso ko. My dad was a user. I hate him for that. Oh my God, my mom. She's been

suffering all this time.

I tried calling my mom but she wasn't picking up. Hindi ako kahit kailan mapakali sa

nangyayari sa kanya. Wala akong kaalam-alam. Kaya ba siguro wala kaming naririnig when my

parents are fighting. Their room was soundproof.

Pabagsak akong humiga sa kama. Nakatitig sa kisame, hanggang sa lumitaw ang imahe ni

mommy when I found her one time sitting on the floor and bleeding. Hindi maarok ng isip ko sa

tuwing naalala ko iyon. The pain she was experiencing was unbearable. I know my mom didn't

ask for it. Of all people why her?

Sumakit na ang ulo kakaisip. Tumayo ako at lumabas ng aking silid. Buti na lang wala si

dad. Pumunta ako ng kusina. Pakiramdam ko uhaw na uhaw ako sa aking mga nalaman.

2/6

"Buti naman lumabas ka ng silid mo." Narinig kong sabi ni Arnie mula sa aking likuran.

Inubos ko muna ang isang basong tubig at nilingon siya.

"Uhm, padalhan ako ng meryenda sa gazebo please." Her face changed. May hinala siya sa

kakaibang kilos ko. Pero hindi na nag-usisa pa. Kumuha rin ako ng libro sa shelve bago tuluyang

pumunta sa gazebo. Dati ito ang paboritong tambayan ko. It was a Russian contemporary

design. Crème white, there is a fireplace, a mirror walled kapag uulan. Pero madalas naka

bukas lang iyon dahil sa lamig at sariwa ang simoy ng hangin dahil sa maraming puno na

nakayambong dito.

The green landscape of our garden was beautiful. Masarap sana ang buhay ko. But in

exchange, I have to sacrifice my own happiness. "Ang lalim na naman ng iniisip mo." Inilapag ni

Arnie ang dala niyang buko pie and orange juice.

"Arnie, bakit kailangan kong magdusa? Bakit parang ang lupit ng Diyos sa amin ni mommy?

"Hindi ang Diyos ang malupit Arya, ang daddy mo lang. H'wag mo idamay ang Diyos dahil

hindí niya gusto ang mga nangyayari sayo ngayon o sa mommy mo.?"

Namangha ako sa sagot ni Arnie. Dinig ko na may papalapit na sasakyan. Agad umalis si

Arnie para tingnan. "Si sir Javier." Imporma niya sa akin.

Tumango ako. Inayos ko ang aking sarili. Inabala ko ang aking atensyon sa libro na kinuha

ko. Ramdam ko ang yabag ni Javier pero hindi ko iyon tinapunan ng tingin man lang, He cleared

his throat.

"May I join you?" Tumaas ang kilay ko. Inilapag ko aking mga hita ang librong hawak ko.

Kahit ang totoo wala naman akong naintindihan doon. Itinuro ko ang katapat na sopa.

"Napadalaw ka?" Matabang kong tanong. Kinuha ko ulit ang librong hawak ko. Wala akong

narinig sa sagot mula sa kanya. Bahagya kong ibinaba ang aklat at sinalubong ko ang mga mata

niya.

"l just want to apologize for my behavior before."

"I forgive you but I don't forget Javier. What you did was unacceptable. Hindi mo pa ako

asawa pero pinagbuhatan mo na ako ng kamay? What more kung asawa mo na ako? Pero ito

ang tandan mo Javier, mabait ako, kahit labag sa loob na makasal sayo sinunod ko ang aking

ama. I can find a wealthy investor more than you. Alam ko hawak mo si daddy sa leeg, kung ano
man iyon. I will find out sooner or later." Mahabang pahayag ko. His face changed.

"Aryanna-l uhm." Nauutal niyang sambit sa pangalan ko. Confirmed! Malakí siguro ang

atraso ni dad sa kanya.

"Don't bother explaining Javier. Wala akong pakialam kung ano pa iyon." I saw guilt in his

eyes.

"Can we at least be civil with each other Aryanna? Alam ko hindi mo ako mahalo kahít

kailan hindi mo ako kayang mahalin. Pero sapat na ang pagmamahal ko para sayo, para sa ating

dalawa." I scoff. Tsk! Tsk! Napailing pa ako sa tinuran niya.

3/6

That's the spirit, Javier. Dati mabait ako, I barely talk or answer anyone sarcastically. But

what I have been through has made me like this."

"Please just say what you want. I'll give it to you, Aryanna. Sabihin mo lang."

"You can't Javier." Painsulto kong tugon.

"Can you at least tell me?" Pamimilit pa niya.

"I want my freedom; I hate to marry you, and I just want to disappear or run away far from

any of you!" His jaw clenched. His eyes narrowed as if he wanted to crash me likea louse.

"I can't, Aryanna. You're mine."

"Walang kang pag-aari Javier. Paano mo makakayang pakasalan ako na gayong

sukang-suka ako makita pa lang kita, lalo pa kaya kung nasa iisang bubong na tayo titira?"

"I don't care Aryanna. Mahal kita sapat na sa akin iyon."

"Hindi pagmamahal ang tawag diyan Javier. You're greedy and selfish!" Kita ko ang

pagkuyom ng kamao niya. Namumula na sa galit mukha niya. Naglabasan ang ugat niya sa leeg

Tumayo si Javier. Nakahinga ako ng maluwag.

"If living with me makes you suffer, then we will suffer together. Basta kasama kita sa iisang

bubong, sapat na sa akin iyon Aryanna..."

Akala ko umalis na si Javier, pero bumalik ito at may dalang bulaklak. Inilapag niya iyon sa

pinag-upuan niya kanina at tahimik na umalis. Nasundan ko na lang ang papalayong bulto niya.
Hanggang sa mawala siya sa paningin ko.

Hapon na ng pumasok ako sa loob ng bahay. Dumiretso ako sa aking silid. Wala na akong

ibang mapaglibangan, wala akong computer, walang tv. Buti na lang may telepono pa ako. Pero

wala namang sim. Tinanggal ni dad. Naisipan kong gumawa ng social media. Pero hindi ko na

itinuloy ng may kumatok sa aking pintuan. Hindi ako sumagot. Nakatalikod ako doon.

"Yannah?" Napa balikwas ako ng bangon ng maulinigan ko si mommy.

"Mom!" There is an excitement in my voice. Hindi ko na napigilan na sugurin niya ng

mahigpit na yakap na siyang ikinangiwi niya. She grimaced in pain.

"Are you okay, mom?"

4/6

"Yeah, just my back is painful."

"Can you tell me about it?" Gusto kong mag share siya. But her body was stiff. Her face

paled, and she looked away.

"Kakain na tayo," pag-iba niya ng usapan. Hindi na ako nagpumilit pa, alam ko mahirap sa

kanya iyon. Tumango na lang ako, at sumunod sa kanya. Nang makarating kami sa dining room.

Nakahain na ang masarap na hapunan. My dad was serious as ever. Pero hindi niya kami

tinapunan ng tingin. Agad siyang naglagay ng pagkain sa plato niya.

Nang umupo kami ni mommy, he started chewing his food as if we were not around, "1

heard Javier was here a while ago."

"Yeah." Simpleng sagot ko.

"Kapag umurong si Javier sa kasal niyo at sa pag invest sa kumpanya ko, ako mismo ang

babaon sa inyong mag-ina sa hukay!" As if those threat was normal. Pero nilukuban ako ng

matinding takot. He was serious as hell.

"Arnolfo nasa harap tayo ng grasya niya ng Diyos."

"Seriously, Agatha, you mentioned God?" Patuyang sagot ni Dad. The color was stripped

from my mom's face. Napatigil ito sa pagsubo. Agad itong tumayo at patakbong lumabas ng

komedor. But my dad's reaction was a devilishly laugh after my mom ran away.
"You're always running away Agatha, you always do!" Masamang tingin ang ipinukol ko sa

kanya.

"It is not about the investment Javier has in you. It was more than that. If I know what it

was, sisiguraduhin kong magbabayad kayo." He stopped laughing, Nag-iba agad ang reaksiyon

ng mukha niya. Agad kong sinundan si mommy. Sa gazebo siya pumunta. Dinig ko na agad ang

hagulgol niya. Isang mahigpit na yakap mula sa likuran niya ang ginawa ko.

"Sometimes mom, it is okay to share your burden with other people. It will help you lessen

the loads you're carrying." Napalingon si mommy sa akin ng wala sa oras. Umupo ako sa tabi

niya at mahigpit na hinawakan ang dalawang kamay nito.

5/6

"Mom, I am here for you, I love you despite all that has happened." Mas lalong lumakas ang

iyak ni mommy. Sinunggaban niya na lang ako ng yakap. No words, just a tight embrace.

Thank you, Aryanna." Those words are enough for me. It's just a matter of time. Alam ko

na ang totoo, at tanggap ko kung ano man si mommy. Hindi niya kasalanan. No one wants to

have that kind of disorder. Sigurado ako, dahil kapag malaman ito ng ibang tao huhusgahan

agad ang buong pagkatao mo. Na hindi alam ang hirap, at pasakit na pinagdadaanan ng isang

tao. They treat you like an immoral person. For something that is beyond your control, kahit

hindi mo ginusto ang mga iyon.

A claps from my father grabbed our attention. "Masyado kayong madramang dalawa. Bakit

hindi na lang kayo mag artista?"

My mom ignored my dad. She was busy sobbing. She kept quiet. Siguro dahil andito ako,

dahil ayaw niya ng gulo.

"Drama?" Tanong ko.

"Your mom was skilled at it, wasn't she, Agatha?"

"How about you, dad? What is your role here? A villain, perhaps?"

Inilang hakbang niya lang ang pagitan namin, at isang malakas na sampal ang natanggap

ko, Tumabingi ang mukha ko. It was painful but my reaction was different. I smirk at him.
"Ilyan lang naman ang kaya niyong gawin dad, ang manakit. Dahil wala kaming

kalaban-laban sayo. Pero kapag sa iba para kang isang maamong tupa. Tiklop rin naman ang

buntot mo kay Javier."

Akma niya akong sasampalin ulit ng hinarang iyon ni mommy.

"Tama na Arnolfo! Nakuha mo na ang gusto mo. Lubayan mo na si Aryanna!"

"Hindi pa tayo tapos Aryanna!" Halos lumabas na ang ugat sa noo niya at leeg nito sa tindi

ng galit pero hindi ako nagpatinag. Napatigil si dad sa sunod kong sinabi.

"Sigurado ba kayong ipapakasal niyo ako kay Javier? Once I marry him, mas may

kapangyarihan na akong panlaban sayo. You better think this through, dahil once kinasal ako

kay Javier gagamitin ko ang pwesto ko bilang Reyna niya laban sayo." He glared at me. His

nostrils flared in rage.

"Hindi ang tulad mo ang makakasindak sa akin Aryanna! Never!" Then he walked away.

THE SECRET🦋

ARYANNA'S POV:

The only thing that matters now is my mom's happiness. Divert her attention to something

beneficial. My wedding is fast approaching. Wala nang makakapigil pa doon. Pero ang mga

nabuong plano ni mommy at ni James iyon na lang ang nagbibigay sa akin ng lakas ng loob

para lumaban at maging positibo.

1/6

"Ready kana Yanna?" Nakadungaw si mommy mula sa pintuan. Napagpasyahan naming

mag enjoy.

"Yes, mommy ready na ako." Nakangiti kong sagot. Lumabas kami ng silid ko.

"Where do you think you're going, you two?" It was my dad, akala siguro masisindak na

naman ako. He's wrong.

"Ikakasal na ang anak mo Arnolfo. She deserves to go out and enjoy her freedom!"

"Ito ang tandaan mo Aryanna, may mga mata ako sa paligid. Bukod pa sa kasama niyong

mga bodyguard!" Warning tone from my dad. Gusto siyang asarin pa lalo pero mahigpit ang

kamay ni mommy sa aking pulsuhan.

"Do what you must dad to protect your capital, because if something happens to me, if you

fall, ako ang unang tatawa kapag nangyari iyon! Ako pa rin ang huling halakhak dad.

Mag-isip-isip na kayo habang may oras pa."

Tinalikuran ko siya diretso sa driveway kung saan naghihintay ang driver/bodyguard ko.

Naalala ko na naman si Mang Pedring. Nakabukas na iyon, agad akong pumasok. Tanaw kung

lumabas si mommy sa pintuan. Pero bago siya tuluyang lumabas, hawak ni daddy ang braso

niya na tila nag papaalala sa mommy na h'wag gagawa ng katarantaduhan.

Mula Laguna, tinahak namin ang SLEX papuntang Maynila. Una namin pinuntahan ang

salon and spa na pag aari ni Rhed sa Quezon city. Nang pumasok na kami sa salon is filled with

luxury and affectionate designs. Various services are available in each of the rooms, including

nails, hair, and body care. Napataas ang kilay ko ng sumunod sa loob ng salon ang body na

pinadala ni daddy. Sinuri ang buong paligid. Nang matiyak na walang kahina-hinala lumabas

naman ito at nag abang sa pintuan. Napailing na lang ako. Psycho!

Wala si Rhed dito but the manager is accommod ating. "Aryanna Faustino, the famous

fiancée." Her tone was full of envy, yet natutuwa ko ako. Pinatulan ko na rin ang kanyang mga

patutsada.

"The one and only." I spread my imaginary gown and bent my knee. "Bruha!" he said

annoyingly. Tawa naman ng tawa si mommy. She was genuinely happy for the first time, which

reached the depths of her beautiful eyes.

2/6

Una ginupitan ang aking buhok hanggang balikat, at kinulayan ito ng ash brown color.

Inabot din kami ng halos, dalawang oras sa buhok ko pa lang sinabay na rin ang foot spa,

manicure and pedicure. Hindi rin ako nakaligtas, Carla made fun of my face. "Is it Carla or Carlo?

" tanong ko. Isang malutong na halakhak ang sagot sa akin na siyang naka agaw pansin sa ibang

customers.

"Bruha ka!" Tinirikan lang ako ng mata. I had fun and enjoyed this bonding moment with

my mom. Her face lit up every time I looked at her. Matapos ang halos pitong oras sa salon, I
couldn't believe I transformed beautifully. Bagay pala sa akin ang may kulay na buhok. "You're

so adorable Yanna." Papuring pahayag ni mommy. Namula ang aking mukha. "Saan pa ba ako

magmamana kundi sa aking the most gorgeous mom!" Tumawa lang ito.

Sunod naming pinuntahan ay sa Makati. Sa Rothstein hotel kami nag late lunch sa VIP room

ang kinuha ni mommy. Gaya kanina sinuri ito ng dalawang bodyguard ko.

noo.

Nang okay agad naman silang lumabas. Ini-lock ni mommy ang pintuan. Napakunot ang

"Are you okay mom?" Mula sa loob ng sofa lumabas si James! Napatakip ako ng aking

bibig. How can he fit there? Ang laking tao niya.

"What the hell are you doing there?" Nginisihan lang ako ng kumag. Walang babalang

inangkin ang nakaawang kong mga labi sa harapan ni mommy!

"Ehem!Iknow you missed each other so much, may audience ka hijo!" Those kisses made

me forget-Tinulak ko si James. Tawa naman ng tawa si mommy.

Nagtagosi James sa likod ng pintuan ng pumasok ang waiter na may dalang pagkain wala

pa naman kaming inorder. Nang mailapag lahat iyon agad lumabas ang waiter. Pumulupot agad

ang kamay ni James sa bewang ko.

"I miss you so badly! You look so gorgeous in your newly done haircut." Uminit ang mukha

ko, sigurado ako pulang-pula iyon. Ang mommy ko parang uod na binudburan ng asin dahil

parang kinikilig pa ito.

"I miss you too, James." Mahinang sagot ko.

"Pwede kumain muna tayo bago kayo magtukaan diyan!" Tukso ni mommy, na siyang

ikinatuwa ni James.

"Mom!"

3/6

Magkatabi kami ni James, mahigpit ang hawak niya ng kaliwang kamay ko sa ilalim ng

mesa. Hindi na kami pinansin ni mommy siguro dahil gutom na gutom na rin siya. Ilang sandali

pa natapos kaming kumain na isang kamay lang ang gamit ko. Hindi binitawan ni James kahit
ilang beses kung tinangka na alisin ang kamay kO sa kanya, hindi ito pumayag.

"Mom, what's this? How did you know about James, aside from San Carlos?" Yumuko si

mommy at ibinaling ko ang aking tingin kay James. Baka siya alam niya ang sagot. Pero tikom

din ang bibig niya.

"Baby, I will tell you soon, okay? For now, I just want to be this close to you." Malambing na

sabi ni James. Hindi naman ako nagdududa pa. So, what if they knew each other? Mas mabuti

nga na kilala ni mommy si James. Wala na akong maitatago.

Inilapag din nila ang lahat ng plano nito sa pagpigil sa kasal ko. Nakarehistro na daw iyon,

a year ago, I was twenty. Para hindi daw magduda si daddy na may tumulong sa akin recently at

pagbuntunan ng galit ni Javier si James.

Napag-alaman ko rin na bibilhin ni James ang kumpanya ni Daddy from a mysterious

buyer. Tinanong ko rin si mommy kung anong hawak na alas ni Javier kay dad bakit gano'n na

lang ang pagpupursigi niya na makasal kami at ako ang pambayad sa lahat. The truth shocked

me.

"Ginahasa at pinatay ng daddy mo ang tiyahin ni Javier." lyon ang hawak ni Javier sa kanya.

Kaya pinagkasundo ka niya sa kay Javier. Bata ka pa lang noon noong mapukaw mo ang interes

ni Javier. Kaya kinausap niya ang daddy mo na ikaw ang kabayaran sa pagkakasala niya sa

pamilya ni Javier." Nasindak ako sa aking nalaman. How could he do this to me? Why me?

"Why me mommy? Bakit hindi na lang siya ipakulong ni Javier para makamit nila ang

hustisya?1" Hindi ko man nakikita ang sarili ko pero alam ko umakyat na sa aking ulo ang galit.

"Hindi ko rin alam anak. Patawarin mo sana ako." Sadness is visible on my mom's face.

Guilt consumed her too.

"Can we at least eat first, baby? We don't have enough time," James reminded us. I lost my

appetite, but I forced myself to eat. Ayoko muna isipin ang problema. James's effort to see me

was impressive.

Wala ginawa si James kundi patawanin kami sa corny jokes niya na bentang-benta naman

kay mommy. I can't hold my laughter. It was indeed hilarious. Hindi na ako nahihiya kahit
nandiyan si mommy, James has been extra sweet. Magkatabi pa rin kami sa upuan at ni isang

segundo hindi niya magawang dumistansya lalo siyang dumikit sa akin. Nilalaro ang bagong

kulay ko na buhok.

4/6

"I can't wait to be with you baby." His eyes glowed brightly. Umayos ako ng upo. I spread

my legs in front of him. Parang ang sagwa ng posisyon namin pero wala akong pakialam.

Pumulupot ang aking kamay sa batok ni James at sinalubong ang mga mata niya.

"This is gonna be a hell of a fight, James. Are you ready to go to war for me?" Ayokong

umasa but my heart did.

"Kung investment lang ang problema ng daddy mo, I can invest and save his company

baby, but it isn't. Javier wants something else. It is you.." His jaw clenched.

"I am sorry James, I dragged you into this." Hindi ko mapigilan ang pagtulo ng luha sa

aking mga mata. Umiling-iling siya at sinapo ang aking mukha. Sinalubong niya ang aking mga

nanlalabo kong mga mata dahil sa luha ko.

"It isn't your fault, Arya; it never will be." Niyakap ko siya ng sobrang higpit. Na tila iyon na

nag huling yakap ko sa kanya.

"l am ready with the plan; just get along, okay? Pretend you don't know me, okay? If my

plan is unsuccessful, it will not fall on you." Determinadong saad niya.

"Paano ka? For sure Javier will"

"You don't have to worry about me baby, I can handle Javier." Malambing na tugon nito at

inangkin ang mga labi ko ng may pag-ingat at pagmamahal. Buong puso ko iyong tinugon.

"I love you Arya, I will lay down my life in a heartbeat just to be with you even for a second."

Wala na a kong nasabi. Niyakap na lang siya ng sobrang higpit.

"Thank you, James, for doing this." He rubs my back. Kumalas siya ng yakap at lumingon

kay monmmy.

"Tapos na kayo?" Panunudyo ni mommy sa amin. Tinirikan ko siya ng mata.

"Mom!"
5/6

"What? Kulang na lang babaha ng pulot dito sa sobrang tamis ng eksena niyong dalawa."

Uminit ang mukha ko sa komento ni mommy.

Nasa sasakyan na kami. I can't contain the happiness anymore. Ramdam ko ang pagpisil ni

mommy ng aking kamay. Napalingon ako sa gawi niya.

"Contain it." Agad naman akong tumango. Am / that obvious?

Kinapa ko pa ang t* *k ng aking puso. Hindi pa rin normal iyon. The thought of us getting

caught scared me so much. Buti na lang naging maayos ang lahat. I had the opportunity to see

James in such a short amount of time.

Makalipas ang halos isang oras nakarating na kami ng mansyon. Papasok pa lang ang

sasakyan namin ng marinig namin ang mga tawanan. Ano na naman ang meron?

Nang tumigil ang sasakyan sa driveway hindi na ako nag-abalang silipin ang garden. Agad

akong pumasok sa bahay. Sumalubong sa akin si Arnie.

"Para sayo." Napatingin ako sa box na tangan-tangan niya. Alam ko na agad kung ano iyon.

Napilitan akong abutin ito. Dinala ko sa kwarto. Inihagis ko iyon sa kama at pumasok ng banyo

para sa madaliang paliligo.

Nang matapos na ako, wala akong sinayang na oras, nag-ayos ako ng aking sarili at sinuot

ang gown at ang mask. Hindi na ako nag-abalang maglagay ng makeup dahil naka mask naman

ako. Nagwisik lang ako ng pabango, nagsuot ng heels at lumabas.

Nasa punuan ng hagdan si Javier. Agad umasim ang mukha ko. Buti na lang hindi kita iyon

dahil natatakpan ng mask.

"You look stunning in this gown, Aryanna."' Malambing niyang saad. Hindi ako nag komento

pa. Gusto ko siyang lampasan ngunit kita ko agad si daddy. Inumang niya ang kanyang braso.

Napilitan akong tanggapin 'iyon at tumungo kami sa garden kung saan ang masquerade ball.

Ang dami nilang bisita. They wore expensive gowns, jewelry pieces, and a sophisticated

look even though they wore masks.

"Hello, brother," naglapat ang kanilang mga pisngi to their greetings.

"You must be Aryanna, and Il heard so much about you. I am Selena Lopez." Nakakunot ang

noo ko.

"She used my mom's middle name for her modeling career." Si Javier na ang sumagot.

Tumango na lang ako. I don't know how old she is.

"Oh yeah, I hope you heard pleasant things about me." Pagsasakay ko sa kanya.

"Silly, definitely. I hope as soon as possible I can have a niece or a nephew, is that right?

Ang bagal naman kasi ni kuya.." Nanigas ang buong katawan ko sa komentong iyon ni Selena,

ramdam iyon ni Javier.

"Selena!" saway ni Javier.

Agad akong nagpaalam na mag banyo. Patakbo akong pumasok ng bahay at sumugod ako

sa powder room. Duwal ako ng duwal. I can't imagine having a baby with Javier. As if I was on

death row. Hagod sa likod ang nag paangat ng tingin sa akin. It was Javier. "l am sorry about

Selena." Marahas kong tinabig ang kamay niya.

"1 will condemn the child if you impregnate me!" Binangga ko pa ang balikat niya. I left him

dumbfounded...

THE AGONY OF THE TRUTH🦋

ARYANNA's POV:

After the masquerade a few days ago. There were a lot of hypocrite's guests at the party.

Selena on the other hand was the darling of the crowd. There is never a time when Javier leaves

my side. My head was spinning every time I turned around and met our gaze. Pakiramdam ko

sinasakal ang dibdib ko. I can't stand his presence at all. Buti na lang hinila ako ni Selena sa

isang table at si Javier naman, ay nilapitan ng isang kakilala. Naka hinga-hinga ako ng maluwag.

As the party continues on, napapadami na rin ang tungga ko ng champagne. I want to get

intoxicated para kahit papano, mamanhid ang nararamdaman ko. Nang tipsy na ako, hinila ko si

Selena sa dance floor. Buti na lang sinabayan ng DJ ang kalasingan ko. Walang tigil ang pag

indak ng aking balakang. Hanggang sa mapagod at hingal na hingal na kami ni Selena.

Agad naman akong pinuntahan ni Javier, dahil ang lakas na ng sigaw namin, at sobrang

nakaka-enjoy ang disco music. Even Selena was tipsy.

"Yeah! Party! Party!" Malakas na sigaw niya at sinabayan ko iyon.

1/6

"That's enough Aryanna." Madiing saway ni Javier. Pumulupot ang bisig niya sa aking

bewang. My mind is thinking straight. Nakaisip ako ng kapilyahan. Agad akong napasuka.

Nasukahan ko ang mamahaling suits ni Javier.

"What the f**k, Aryanna?!"

"Oops, sorry Javier, I was drunk." But in my head, I laughed out loud. Agad niya akong

iniwan at pumasok sa loob ng bahay. Sa kabilang powder room naman ako tumakbo, sa labas

na powder room para sa mga bisita. Agad kong tinanggal ang aking mask at naghilamos ng

mukha. Nag mumog na rin ako. Sapu-sapu ko ang aking tiyan sa kapilyahang ginawa ko kanina.

Buti nga sa kanya!

Napalingon na lang ako ng biglang may nag lock ng pintuan. Kahit naka mask ito

kilalang-kilala ko. James?

"What the hell are you doing here? Baka may makakita sayo!" Ayokong mapurnada ang

plano dahil sa makulit si James.

"l am wearing a mask so no one will recognize me. Pagtatanggol nito sa sarili. Tinirikan ko

lang siya ng mata.

"If* ****g missed, kahit kanina, kasama lang kita Arya. I want to kill that bastard for

wrapping his arm around you!"

Agad niya akong binuhat at ipinatong sa lababo. Walang babalang inangkin ang mga labi

ko. Buti na lang nag mumog ako! James's kisses were rough, and I felt like he wanted to punish

me in pleasure. Marubdob ang halikan naming dalawa, I felt my body begin to heat up.

"Uhmm... James. .." ungol na lumabas sa bibig ko. Habang abala sa pag espadahan ang

mga dila namin.

As James' lips travel down my neck, he whispers, "Arya..". Wala kaming pakialam kahit

ilang beses nang may kumatok sa pintuan. But when I heard my dad para akong binuhusan ng

malamig na tubig. Naitulak ko si James ng wala sa oras. "f* *k!" Dinig kong mura niya. "l am

sorry," hinging paumanhin ko. Agad niya akong niyakap. "It's fine." Agad siyang pumasok sa
cubicle, ako naman ay naghilamos ulit. Saka binuksan ang pintuan. I know it is really difficult for

him. But he keeps finding ways to be with me. I appreciate that very much.

Pagbukas ko ng pintuan agad hinaklit ni dad ang braso ko. Nanlilisik ang mga mata niya sa

galit. "What the hell did you do?" Pinatigas ko ang aking mukha.

2/6

"| was drunk, dad, and I threw up. What else did I do?" Pabalang akong sumagot.

"I strictly told you not to get drunk, Aryanna!"

"Blah! Blah! You're so annoying dad! Daig niyo ang babae kung makaputak kayo!"

Nilampasan ko siya.

"Aryanna come back here!" Pero hindi kO siya pinansin. Bumalik ako sa mesa namin ni

Selena.

Dancing, drinking, and getting intoxicated were what we did at the party. Hanggang sa

matapos ang party at nagsialisan na ang mga bisita nila dad. Hindi ko na maalala ang kung sino

ang bumuhat sa akin, para madala ako sa aking silid...

Parang minamartilyo ang aking ulo sa sobrang sakit. After the party l had no idea what had

happened. Wala akong ginawa kung magwala sa dance floor at uminom ng uminom. Buti na

lang may kasabay ako. Kahit ilang beses akong sinaway ni dad hindi ako nagpapigil. Having my

last night of singleness at the party was a great experience for me.

Agad akong pumasok sa banyo para maligo. I endured the headache. Itinapat ko ang aking

mukha sa malamig na tubig mula sa shower. Kahit paano ay naginhawaan ang pakiramdam ko.

Nang makapag bihis na bumaba ako papuntang dining room.

"Arnie?" Kumuha ako ng fresh milk sa ref at naglagay ako sa baso.

"Arnie?" tawag ko ulit.

"Arya, gising kana pala. Dalian mo?" Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya.

"Bakit?"

"Sinugod ang mommy mo sa ospital!" My body froze, and I lost my grip on the glass. My

mind turned blank. My heartbeat palpitated

"Arya!" Yugyog ni Arnie sa balikat ko.

Ye-yeah!"

"H'wag kang gagalaw baka masugatan ka ng bubog!"

"Ar-arnie si mommy." Nangangatal ang buong katawan ko.

3/6

"Sinugod kanina siya ng daddy mo, hindi kana pinagising kasi lasing na lasing ka." Akma

kong dadamputin ang mga bubog pero pinigilan ako ni Arnie.

Puntahan mo na ang mommy mo." Dagdag pa niya. Saka pa lang ako natauhan. Lumihis

ako sa kabilang bahagi at patakbong bumalik ng aking silid para magbihis. Kung ano-ano na

nag pumapasok sa isip. The thought of my mom freaked me out.

Nang matapos ako, naka abang na ang sasakyan at ang dalawang bodyguards ko. Hindi ko

na kailangan magsalita. Agad umusad ang sasakyan. Walang tigil ang pag-agos ng masaganang

luha sa aking mga mata.

"Mommy! Mommy!" Maka ilang ulit kong nasambit ang pangalan niya. I was so selfish. I

know she's dealing with her disorder pero kagabi parang pinabayaan ko siya. Hindi ko na

namalayan na tumigil sa Muntinlupa medical center ang sasakyan. Dito pala dinala si mommy.

Pagpasok ko agad kong tinungo ang reception.

"Pwe--pwede po ba malaman ang room number ni Agatha Faustino?" Garalgal pa rin ang

boses ko.

"Kaano-ano po sila ng pasyente?" Tanong ng nurse sa akin.

ko.

"l am her daughter." I knew my eyes were swollen.

"Paki-log po ng name, time sa logbook." Nanginginig ang kamay sa pagsusulat ng pangalan

"Nasa 4th floor, room 407," she looks at me intently.

Tinungo ko ang elevator at pinindot ang 4th-floor button. Hindi ko alam ang iisipin ko, what

happened to my mom? Inatake na naman ba ulit siya that's why she hurt herself. Hindi na ako

kumatok pa. As I opened the door, my mom was tied to the bed. She was sleeping, and my dad
was holding her hand. In those rare moments, dad shows concern for my mom, but I know

better.

4/6

"Stop acting like you care dad, hindi bagay sayo!" Nagpupungas-pungas pa itong umangat

ng tingin. Nagliliyab agad ang mga mata niyang pumukol sa akin.

"This is your fault!" Akusa niya sa akin. Sabay duro.

"Kailan ba hindi dad? Lagi naman talaga ako diba. Kahit hindi ko kasalanan, sa akin pa rin

ang sisi mo? May bago ba roon?" Bwelta ko sa kanya. Agad siyang tumayo at hinawakan ang

likod ng ulo. Parang matanggal ang anit ko sa sobrang sakit.

"lkaw ang malas sa buhay namin! Simula ng dumating ka nagkaganyan ang mommy mo!"

"Bakit ako? Anong kinalaman ko sa disorder ni mommy? Nanganak siya sa akin tapos ako

na may kasalanan? Hindi ba dapat kayo? Dahil wala na kayong ginawa kundi pasakitan kami. To

what extent, Dad? For what reasons? Dapat ba kami ang magbabayad sa mga kahayupan mo?!"

Dinakma ni dad ang leeg ko. Pinagkakalmot ko siya pero lalong humigpit ang pagkakasal niya

sa akin.

"You have no idea what I have been through! You have no right to accuse me of something.

You have no clue about what really happened!" Unti-unti nang sumara ang talukap ng aking

mga mata. I was choked to death. I knew my face was red. As a result of my dad's actions, my

blood was unable to circulate.

"Ar-Arnolfo let her go.." Saka pa lang ako binitawan ni dad. I was coughing and catching

my breath and was struggling to breathe. Padausdos akong umupo. It was as if all my energy

had been drained. Iniwan ako ni dad at lumapit siya kay mommy na akala mo ulirang asawa.

Nang medyo umayos na nag pakiramdam ko, tumayo ako, nilapitan ko sila.

"Why dol feel like it is all my fault?" Puno ng panunumbat ko sa kanila. "I have no idea

what happened in the past. Why do I have to be the one responsible here? Anong alam ko sa

nakaraan niyo kung wala pa ako noon?" Puno ng panunumbat ko sa kanilang dalawa.

"Yanna, anak hindi mo kasalanan. Walang may kasalanan." Saad ni mommy.

"Is it? Wala akong kasalanan, dad just revealed a while ago that it is all my fault, mom?

Hìndi naman ako ang gumahasa at pumatay sa tiyahin hindi Javier si dad naman diba?" Inilang

hakbang ako ni dad, at pinagsasampal ako. Hindi pa ito nakuntento. Sinuntok pa ako sa

sikmura na halos panawan ako ng ulirat. Napaluhod ako sa semento. Hinaklit ni dad ang buhok

sa likod at patingala akong nakatingin sa kanya. I felt nothing, no fear, my emotions were numb.

Ilang beses akong sinampal ni dad, nalasahan ko na rin ang dugo sa gilid ng aking labi. Pero

taliwas sa iyak ang ginawa ko. Ngumisi ako sa kanya.

"Guilty aren't you dad!" Isang malakas na sampal ulit ang dumapo sa pisngi ko.

5/6

"Arnolfo please tama na, tigilan mo ang anak mo!"

"She's not my daughter Agatha! She will never be!" Parang bombang sumabog iyon sa

harapan ko. Napasadsad ako sa sahig ng marahas akong binitawan ni dad. A few steps away, he

turns his back about to leave the room when I speak.

"1 didn't ask God to make me your daughter. Kaya pala hindi ko minsan naramdaman ang

pagmamahal mo bilang ama, dahil hindi mo ako tunay na anak! Kaya pala kahit anong gawin ko

you never saw me as your flesh and blood. Kaya pala para akong pokpok na nilalako mo kahit

kaninong mayayamang lalaki, dahil hindi mo ako tunay na anak. Kaya pala gano'n katindi ang

galit niyo sa hindi ko malamang dahilan dahil hindi niyo ako tunay na anak. So, bakit ako pa ata

ang dahilan para maisalba ko ang kumpanya niyo. Saan ang konsensiya mo Arnolfo? Gagamitin

mo ako para hindi ka maghirap? Napakawalang hiya niyo!" Nawalan na ako ng paggalang sa

kanya, lantaran ko rin tinawag ang pangalan niya.

"Aryanna? Please listen to me, Anak. Si Arnolfo ang daddy mo. Nabubulagan lang siya sa

matinding galit." Paliwanag ni mom.

"Galit? Sa akin? Bakit mommy anong ginawa ko?" ling ng iling si mommy.

"I was raped in front of your dad, and they forced him to rape Javier's aunt. Kahit ilang

beses sabihin ni dad mo ang totoo walang naniniwala sa kanya. I was there. Buntis na ako sayo

bago pa nangyari ang lahat. !"

Napakapit ako sa railings ng kama ni mommy. Hanggang sa tuluyang lumabas si daddy ng

silid. Doon na ako halos bumigay.

Hindi pa rin maproseso ng utak ko ang rebelasyong ni mommy. Ang harap-harapang

pagkondena ng sarili kong ama sa akin na hindi niya ako anak, at kahit kailan hindi niya ako

matatanggap na anak.

"Kasalanan ko ba mommy? I was innocent, pero bakit parang ako ang nagbabayad sa

kasalanang hindi ako ang may gawa?"

"l am so sorry anak, Aryanna. Look at me?" Pero hindi ko siya magawang tingnan. AllI

could do was cry. ..

THE WEDDING🦋

JAME'S POV:

"Sebastian, where the hell are you and your f****"g men?"

"Relax, will yah?"

"Relax? Tarantado ikakasal na si Arya pinaparelax mo ako? Nasa simbahan na sila! Saan ka

ba. Tang- ina h'wag mo akong iwan sa ere, bayad mo ito sa utang mo sa akin!" Halos lumabas na

nag ugat o sa leeg. Sa lakas ng sigaw ko sa telepono kong nasa harapan ko lang ang gagong

iyon baka magilitan ko na sa leeg.

"l am securing the perimeter, asshole!" Napangisi ako. Sebastian is always Sebastian.

"l am on my way!" Agad kong pinatay ang tawag. Sunod kong tinawagan si Adam. I hate his

guts but I have no other options.

"What do you want, Salameda? l am busy!"

"I need your help; I need your men!" Kahit wala siya sa harapan ko I know how he reacts.

"After you declare your engagement to Xenia, you need my f* ****g help?! Are you kidding,

right? Gano'n kana ka desperado?" Parang mabasag ang eardrum ko sa lakas ng boses niya.

"Please? I need to stop Arya's wedding. I love her, dude."

1/7

"Bakit hindi mo agad sinabi! Fine!" Hindi na niya hinintay ang sagot ko. Ang lakas ng kabog

ng dibdib ko. Halos paliparin ko na ang sasakyan ko. Sunod kong tinawagan, sina Clint at
Chlyde. Despite the fact that we are not on good terms, l am f*****g desperately in need.

"You have fifteen seconds." Prangkang sagot ni Chlyde.

"I need your help." It was very serious. Pero humagalpak lang ng tawa ang hinayupak.

"Seriously? After what you did to my wife?" Sarkastikong sagot ni Chlyde sa akin.

"1 am about to lose the love of my life. Yes, I am deadly serious here, Buenavista. I am not

asking if l am not!"

"Call Clint I am on my way!" Nakahinga ako ng maluwag. Nanginginig na ang kamay ko sa

sobrang kaba. Hindi ako sigurado kung aabot ako sa kasal ni Arya, but I will move heaven and

earth for her. I dialed Clint's number.

"l am on my way; did you call Toledo?" Buti pa ang isang ito madaling kausap.

"No, I don't have his number."

"Okay, I will call him. This will cost you a fortune, Salameda!"

"Name your price. Just secure my wife!"

"What?"

"Long story!" Agad kong binaba ang tawag, at diniinan ang aselerador. Wala rin tigil ang

busina ko para tumabi ang ibang sasakyan.

A call from an unknown number. "l am f*****g busy!"

"I know! l am your f*****g tech, by the way!"

"Who the hell sent you?"

"Nakaka bobo pala ang pag-ibig buti na lang hindi ako nagmahal"

"f**k you! Who are you?"

"Braylon, you idiot! Rothstein and Clint sent me! My price is too high, so make sure you

have billions!"

"More than your pay!" Sarkastikong sagot ko.

"Whatever! l already tapped your phone. Use your Bluetooth mic to coordinate. You better

hurry! Your bride is coming out of her bridal car!"

"f**k you!'"
"No, thank you! I still like to f**kp*****s nowadays!" Braylon commented. If I didn't need

his help, kanina ko pinatay ang tawag. Somehow, I am lucky to have friends who can help in this

kind of situation.

Kita ko agad si Sebastian, Chlyde, Clint, Chlyde, Adam, Drake and the Braylon guy. Agad

kong tiningnan ang relo ko. Ten minutes to ten.

2/7

"What is the play?" Agad kong tanong. Sobrang lakas nang kabog ng dibdib baka hindi ako

umabot sa kasal. Halos wala akong naintindihan sa paliwanag ni Clint. He was the head of this

operation.

Isang sapak mula kay Sebastian ang natanggap ko. "What the f*k Bash?" Kanina ka pa

tinatanong. Wala ka sa hulog!"

"What hulog?" {(hulog in tagalog- wisyo, it was Batangeño term]

"Never mind!

"Drake, how many men did you bring?"

"Forty, all well trained!"

"How about you Moretti? Dinig kong tanong ni Clint.

"Fifty ready to go to war!" Maangas na sagot ni Sebastian. My jaw dropped. Kahit kailan

hindi mavwawala ang kayabangan ng hinayupak na ito.

"I brought fifty of my best men, including Alister. Did you secure the perimeter?"

"Done!" Sebastian answered. Tumango-tango lang si Clint. Nang tumunog na ang

kampana, para na akong sinilihan.

"That's our queue. Let's move out!' Tumingin ako kay Chlyde. I know he forced himself to

do this. But he'll understand. I offer my hand. Hindi naman ako nabigo.

"Welcome to the club of madmen!" Tumawa ito at tinapik ang balikat ko.

"Thank you! For doing this, despite what happened between us." Tumango lang siya at

sumunod kay Clint.

3/7
Agad akong bumalik sa aking sasakyan para kunin ang marriage contract namin ni Aryanna.

I made sure there would be no loop hole about this. It was fully secured. Those where the

things money was capable of.

I walked towards the closed door. It wasn't locked. I have men inside. It is with great

anticipation that the priest asks the question I have been waiting for.

"As we gather here today for holy matrimony. Could anyone object to this couple entering

the sacrament of holy matrimony? You may speak now or forever hold your peace." I heard their

whispers. My hands are shaking as hell.

"We should proceed." The priest said. I had waited too long until the priest asked Aryanna.

As I heard Javier his I do, my heart ripped from my ribcage.

"Aryanna, have you come here freely and without reservation to marry Javier Contreras?"

When Arya is about to speak. I forcefully open the door.

"Itigil ang kasal! I, Carl James Salameda, take back my wife!" | saw Arya trembling. I am

praying she will get along and convince all these people that she has nothing to do with my plan

for her own sake.

I walked down the aisle; I saw her father fuming mad. Javier's face paled. I saw fear and

rage in his eyes. But don't f*****g care. Iwinagayway ko ang hawak kong papel

"Hello, wifey? How can you do this to me?" I am a talented actor, but hell, I was f**** *g

nervous. "This is our marriage certificate! Aryanna Faustino is legally married to Carl James

Salameda! Surprised ?" I saw fear in her beautiful eyes. "You old man, stay away from my wife!

You will taste the wrath of Salamedal" I pulled her from the altar. I felt her hand squeeze mine.

Iwinaksi niya ang kamay ko.

"Teka nga sandali! Sino ka ba?" Her face was angry. Gusto ko na siyang ilayo sa lugar na ito.

However, Clint has not given me his approval just yet.

"Wow, nice try, wifey; stop acting like you don't know me! I love hearing those moans. It

was like music to my ears!" Her face turned red. She was beautiful as ever.

"This is our marriage certificate. I have the right to claim my wife! Don't worry, and the
wedding is still on but not today! Adios, people!" As I heard, Clint and Sebastian secured

Javier's men. Agad kong binuhat si Arya! f**k, her wedding gown was enormous! But before I

left, I turned around and looked at Arya's dad. The determination on my face was deadly

serious.

4/7

"Dad, I'm sorry but I can't let you ruin our marriage!" Pulang-pula ang mukha niya sa galit.

"Stop!" But l ignored him. I turned around. I spunk her butt.

"Stop moving wifey baka mahulog ka!" She listened.

"Aryanna, come back here!" T heard her dad screaming in rage.

"Anong tinatanga- tanga habulin niyo si Aryanna!" It was Javier. But my men were alert. He

blocked his men. Hanggang sa makalabas kami ng simbahan. I brought Arya to the hotel nearby

secured by Clint...

As we shared this pleasurable night. I retract my buddy from her. "Thank you for giving

your innocence to me, wifey!" I whispered in her ears. I was beyond happy. What comes after,

come what may.

"Wake up sleepy head, we need to go," she was the most beautiful. Kahit kagigising lang

niya. Agad nakaumang ang advil at tubig sa harapan niya.

"Take this wife" Tinirikan niya lang ako ng mata. I find her cute.

"Ang dami mong arte! Pati sasakyan kailangan kong magkunwari pati tuloy si Sebastian

nalito sayo!" naiinis niyang sagot sa akin. Kinurot ko ang pisngi niya.

"Ihave to, Braylon informed us that the car we used had been bugged by Javier's men!"

Tumalikod ako at kinuha ang paper bag na may lamang damit na susuutin niya. Binuhat ko siya

papunta sa banyo para makaligo. I prepared a warm bath for her to ease the soreness.

"Sweet yern!" biro nito sa akin.

"Cute mo! Maligo kana baka hindi ako makapag pigil!"

"James!"

"What?!" Sibayan ko iyon ng tawa. Her face turned like a red apple. Ibinaba ko siya sa tub. "
Are you okay here?" Tumango siya at kinintalan ko siya ng halik sa kanyang mga labi. Tinawagan

ko si Clint.

"Dude, I need car, sigurado ako hinahanap na si Aryanna ni Javier."

"Scared?" Tukso ni sa akin.

"Hell no, for Arya, yes." He cleared his throat.

5/7

"Where do you want to hide her?" Tanong ni Clint. Wala akong maisip, baka ngayon

pinapa-imbestigahan ako ni Javier.

There was substantial uncertainty in the statement: "l will bring her to our house, then I

have an island in Palawan, perhaps there?" I was worried for Arya's safety.

"How about at our headquarters? Hindi iisipin ni Javier na nasa Laguna lang si Aryanna.

Hanggang sa lumamig ang sitwasyon? Saka mo siya iuwi sa inyo? Kailangan mo muna mag lay

low." Tumango-tango ako.

"Okay, arrange it then." Bumukas ang banyo. I saw Arya's face, napapangiwi pa rin ang

mukha niya. I was guilty of that.

"Baby, I need to hide you first to lay low for a week, maybe?" Tanong ko sa kanya. Tumango

lang siya sa akin.

I saw fear in her eyes. But she didn't say a word. "Are you okay with that?" Tumango lang

ulit siya pero ako para na akong sinisilihan sa sobrang kaba.

"You know that I love you, right? | will do anything to protect you.

"I love you too James." Para akong nabingi sa sagot niya. "What?" f* *k! She loves me too!

"Ayoko na ulitin! Ang bingi mo! Kakainis kana!"

"Kasi baby nagulat ako sa sagot mo! Paki ulit na please!"

"Baby, honey! Ano ba talaga! Siguro ang dami mong babae kaya 'yan ang tawag mo sa

kanila!"

"What? Where the hell is that coming from?"

"Kagabi hon ang tawag mo sa akin, tapos baby, kay Xenia baby din! Ikaw Salameda
umayos ka! Tapos my wifey ka pa!"

1 like that better, wifey it is!" Sinapo ko ang mukha, my face became serious.

"I won't let anything happen to you, I promised," I claim her lips passionately. f* *k! My

buddy reacted immediately. Pinutol ko rin ang halikan namin baka hindi ako makapag pigil.

She was very sore.

Katok sa pintuan ang umagaw ng atensyon namin. Pinagsiklop ko ang kamay naming

dalawa.

"We're going." It was Sebastian.

"Hey my lady,"

"Bash!" Banta ko sa kanya.

"Ang possessive mo! Peke naman ang kasal mo, maka claim ka agad!"

"Anong peke pinag sasabi mo rehistrado 'yon gago!" I heard Arya giggling.

"See, ito ang napangasawa mo my lady, nanakit na agad? Tsk! Tsk!"

6/7

"Ang kulit niyong dalawa! Ano balak niyo aalis pa ba tayo?" Naiinip niyang sagot. I snaked

my arm around her waist. Then guided her to the door to get out. Tinawanan lang kami ng

malakas ni Sebastian as if he won a lottery for making me pissed...

THE COURTSHIP🦋

JAMES'S POV:

Before I woke her up, I got the chance to stare at her freely. No restrictions. No guards, just

her. I looked at her peacefully sleeping. She is the woman l am willing to go to war with-a

woman who captured my eyes. There was something about this woman that made her way into

my playboy heart. My heart pounded faster the moment I looked at her for the first time. The

jealousy that hit me hard, straight, directly in my heart was without any particular reason, as if

someone had knocked me out. While this was happening, an older man enjoyed the attention

they were receiving. Taking a moment to reflect on the past, yesterday, and right now..

Magkahawak kami ng kamay paglabas ng silid ng hotel. Sebastian was behind us. I know

we had our past, but he helped me with her. With his help, I can secure Arya's safety.
Dinig kong nasa basement ang sasakyan gagamitin namin. I owe my friends more than

anything else. Hindi nila kami pinabayaan. We had our arguments and misunderstandings, but

they were always willing to help when we neededit. They didn't hesitate to lend me an extra

hand.

"My lady, how did you meet this madman?" Ininguso pa ako ng kumag na ito. Namula si

Arya. I know why.

"I met him on the rooftop doing nasty thingy!" Naiinis niyang sagot kay Sebastian.

"Like having"

"Sebastian puputulin ko na talagang 'yang dila mo!" Singhal ko sa kanya.

"Bakit ikaw ba kausap ko hindi naman ah!" Bweltang sagot sa akin. Na ikina-init ng

bumbunan ko.

"lgnore him, baby." Baling ko kay Arya. Napailing na lang ito.

1/7

"My lady mahilig ka ba sa sports?" Sinamaan ko ng tingin sa Sebastian pero ang hinayupak

ngumisi lang.

"l paint." Sagot Arya. Nag-uusap ang dalawa animo wala ako sa paligid.

"Oh, I love tennis. Tamang-tamang sa HQ mayro'ng art painting room doon. This is gonna

be fun!" Agad kong sinalya si Sebastian sa pader.

"Aren't you gonna stop, don't you?" Nanlilisik ang aking mga mata. Agad akong hinila ni

Arya.

"James!" Saka pa lang ako natauhan. When it came to her, I couldn't imagine being so

possessive.

Humagalpak lang ng tawa si Sebastian, balewala ang pag init ng ulo ko. Tinusok pa niya

ang gitna ng magkasalubong kong kilay.

"Nagsalpukan na naman 'yang kilay mo."

"May Arya kana, kalimutan mo ang Lenang iyon." Nilakipan niya iyon ng malakas na tawa. I

saw sadness in Arya's eyes. Gusto niyang magtanong pero mas pinili niyang manahimik na lang.
Hanggang sa makarating kami sa headquarters.

Sinalubong kami nina Clint, Chlyde, Drake, Adam, Kalex and Braylon. Siya lang naman ang

hindi ko na meet ng personal. Hindi ko alam paano napunta ang Kalex na 'yan dito lagi naman

siyang wala dati.

"What the hell are you doing here?" Sita ko agad sa kanya.

"Come on, dude, and you owe me this one big time!" Mayabang niyang sagot.

"Why is that?"

"Seriously, you have to ask that! In case you forgot, I own the biggest telecom company in

the country, and by the way, you're tapping into my satellite! Explain, Bry!"

"H'wag na mag paliwanag sa taong in love nagiging bobo bigla!" Agad tumalikod si Bry na

dala ang laptop niya.

"Ms. Aryanna, I'm Clint Buenavista."

"Aryanna, thank you for saving me back there."

2/7

"It's not free, so we're forced because your fake husband paid us well." Natatawang sagot

ni Clint. Napailing na lang ako. Buti na lang Aryanna was open-minded.

"Bakit sila may bayad sa akin wala?" Singit ni Kalex. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Lumipat ka kasi sa kabilang bakod kaya wala kang bayad!" Diretsahang sagot ko. Ang

animal tinirikan lang ako ng mata.

"So, how many days kayong mag lay low?" Sa akin nakatingin si Adam.

iling.

"A week?" Sagot ko na patanong.

"Aryanna, do you happen to know where Xenia is?" Kita ko ang kunot ng noo niya, sabay

"Bakit sa kanya mo tinatanong?" Sita ko kay Adam.

3/7

"Alangan naman sayo nag declare ka ng engagement tapos humingi ka tulong! Masyado ng

makapal ang mukha mo!" Gusto ko na dagukan ang mga ito.

"Sobrang kapal talaga, muntik ng patusin si Dhianna ng hinayupak na'to tapos hihingi ng

tulong" Hiyang-hiya na ako kay Aryanna, kasi kumalas siya sa pagkakahawak sa kamay ko.

Perhaps she isn't comfortable with what she's hearing.

"Bilisan niyo na gutom na ako!" It was Drake Toledo. Isa ring may saltik ito. Mahal si Cassie

pero sira ang ulo.

As we entered the vast headquarters, hindi mo iisipin na isa itong headquarters dahil

normal na building ito. However, underground technologies were installed, a hospital area,

training area, sports, the best pantry, daig mo pa ang nasa mamahaling restaurant, and school.

Their children became field agents. All stay in; no one is allowed to leave unless they are

resigning from the job. Kaya lahat single ang mga narito maliban sa pamilya nila. lyong iba dito

na nagka asawa.

With a breathtaking view of Mount Makiling. It was a hundred-storey building below ground

and an additional five floors above ground. It wasa huge base. The perimeter of the building

was secured with an electric fence, and the energy supply was self-sufficient. Solar panels and

hydroelectric plant. We are all investors in Clint's business.

"Are you okay, baby?" Tumigil ako, hinarap si Arya. I know she has doubts about me. I want

to erase that.

"Tama ba ang desisyon natin?" Malumanay ngunit may pagdududang tanong niya. Ngumiti

ako at siniil ng halik mga labi niya. She didn't complaint, hindi naman niya ako binigo sa mga

halik ko na naghahanap ng katugon.

"I love you and I know this is the right thing for us. Hindi ako makakapayag na mapunta ka

sa kanya."

"Paano si Xenia?"

"In time, you will understand, and she will tell you, her side. We both know that she loves

Adam, no doubt. But she has her reasons. She made me swear. I will not intervene in her affairs

with Adam. I respect her decision for that." Pinagdikit ko ang mga noo namin.

"Can you promise you will trust me no matter what happens?" Tumango-tango siya. Her
tears fell.

"Pangako James." Muling naglapat ang mga labi namin. Ninanamnam ko ang tamis at

kalambutan noon.

"oh, come on! Maawa naman kayo sa mga single. Kumain na tayo!" It was Sebastian. Kahit

kailan talaga panira ng moment!

I was holding her hand, lumuhod ako sa harapan niya. Dinig ko na nag sipulan at tuksuhan

sa paligid namin but l ignored them all.

"Please let me court for a week and then become my fiancée. Let me make you fall in love

with me harder so that you could not get up alone. You can have me be your protector and love

you every day of my life." Her face lit up with surprise.

"Wala na binakuran na!" It was Sebastian. Para akong nalunod sa kaba, dahil hindi siya

umimik patuloy lang siyang umiyak.

"Say yes! Say Yes!" Udyok sa kanya ng mga nakapalibot sa amin. My hand is trembling from

fear, she might reject me.

"Yesl James!" Agad ko siyang pinangko at inikot-ikot ere. Il can't contain the tears of

happiness falling from my eyes.

"She said yes!" Dinig ko ang mga pagbati ng mga kolokoy kong mga kaibigan. It makes me

happy to know they are happy for me. In spite of my reputation.

We enjoyed our lunch. Aryanna blushed every time someone greeted us. Lalo siyang

gumaganda sa paningin ko. Pagkatapos naming kumain; I brought her to our room where we

can stay. It was on the upper floor.

I opened the bedroom with a flat-screen tv-a balcony with a scenic view of Mount

Makiling, The room was one-bedroom-type, the motif was minimalist, and it wasn't luxurious

yet decent-small sink with electric stove, bread toaster, microwave, and a small table for two,

It has a living room with an L-sofa.

Binuksan ko ang balcony. I saw excitement on her beautiful face. Gaya ng madalas niyang

ginagawa itinaas niya ang kanyang dalawang kamay.

"Yoohoo!" I wrapped my arms around her waist and placed my chin on her shoulder.

"This is a perfect view; with the woman I love." Ramdam ko ang paninigas ng katawan niya.

Hinarap ko siya sa akin.

"Ja-James." Her face was worried.

"Stop worrying, okay?" Niyakap niya ako ng mahigpit. Lalaki ako but f* *k! Ganito pala ang

kiligin at mahalin ng taong mahal mo.

"Thank you for saving me and coming into my life." Her tears made my shirt wet, but I

didn't care. I knew where this was coming from-her fears. Kung ako lang kaya kong lumaban

kay Javier. I have to protect her.

"You need to rest. Kailangan mo rin uminom ng pain reliever, and your face twitches every

now and then!" Tinampal niya ako sa balikat. Tumawa ako ng malakas, she pouted her lips; I

find her cute every time she does that. I place a smacking kiss on her pouty lips.

"James!"

"Akala ko kasi nagpapahalik ka kaya binigyan kita ng smack kis!" Pumadyak pa ito.

Kumuha ako ng tubig sa ref at inilahad ko sa harap niya ang advil. Tinabihan ko siyang

matulog. Nang makatulog siya agad akong bumangon. Firstly, I will sweep her feet off and give

her butterflies in her stomach! f "k! For the first manligaw ako. I don't care if I look funny or

corny, I want to show her my intentions were pure...

"Ang dami niyo namang arte simpleng dinner lang!" Naiinis kong sagot.

Hindi pa rin kami magkasundo kung paano ko liligawan si Arya, si Sebastian, dinner date

sagot na niya ang pagluluto. Si Clint naman haharanahin. Braylon suggested that we do a nude

painting session kami since ibinuking ito ni Sebastian kanina. Drake said dalhin sa pool at mag

swimming! Pagtingin ko sa orasan mag aala sais na wala pa kaming final na plano!

"Bakit kaya hindi niyo na lang gawin lahat every day?" It was Kalex. Akala ko umalis na ito.

"Bakit nandito ka pa akala ko umuwi kana?" Sarkastikong tanong ko.

"Bakit ang init ng ulo mo sa akin Salameda. Ikaw nga itong hindi man lang nagpasalamat!"

"f**k you! Salamat your face!" Tinawanan pa ako ng hayop na'to!

"Where is Moretti?" Takang tanong ko.

"Maghanda kana dinner daw munal" clint said with finality. Wala na akong nagawa.

Bumalik ako sa floor namin. Wala na doon si Arya. Dali-dali akong naligo. Nang matapos na ako.

Dinig kong may kumatok sa pintuan. Binuksan ko iyon, isa sa tauhan ni Clint nag abot ng

susuutin ko...

6/7

She has blindfolded her eyes as l gaze at her. Nang naghudyat na si Clint, the piano started

playing. It was Babylon, for sure. Unti-unting tinanggal ni Arya nag piring niya sa mata. Voila!

Everything went according to plan. Thanks to Sebastian. The floor has rose petals. The table

was well decorated, with two cand lelights, two stainless lids covering our food, and a bottle of

red wine-three heart balloons.

Kita ko ang pagkamangha sa kanyang magandang mukha niya, napatakip rin siya ng

kanyang bibig to contain her happiness. l gave her the flowers I was holding. While her lips

twitched in nervousness, she accepted it. I love how predictable, innocent, and beautiful she is.

.She appreciates every little thing I did for her. Para sa kanya big deal na ito.

"Salamat dito James," Malambing niyang saad.

"You're always welcome, baby," I can hardly contain my joy over her. Nag enjoy din kami sa

luto ni Sebastian. After we eat. I place my hand in front of her, and the light changes into a dark,

twinkling light with different colors.

As the piano change the song. Agad pumulupot ang braso ko sa maliit niyang bewang.

ldinikit ko siya malapit sa aking dibdib para maramdaman niya na epekto nito sa puso ko. My

heart is calling her name over and over again. I know my heart is pounding really fast. Tumingila

siya sa akin as our eyes met. I claim her sweet lips, while we are still dancing in the melody of

our heart only knows...

THE HEADQUARTERS-SPG🦋

ARYANNA's POV: SPG ALERT

After that sweet, romantic dinner and A for James' effort, my heart was worried. There was

no doubt in my mind that my dad was angry and disappointed in me. Leaving Javier at the altar
in front of our distinguished guests was unthinkable.

They are looking for me, and I know it. I'm also worried about my mom. Nevertheless, she

convinced everyone that she didn't know about that stunt based on her reaction. As much as I

hated leaving her, the unpredictability of the situation made it more difficult. I have to get along.

I know that my mom and I will see each other again someday. I will make sure of that. It

may not be now, but it will be soon. I miss her. I thought she had abandoned me and didn't love

me. But it was the exact opposite. She finds ways to get me out of this messy situation,

especially my marriage to Javier. Sigurado ako usok na ang tumbong noon sa galit at

kakahanap sa akin.

1/6

"Ang lalim na naman ng iniisip ng baby ko, malambing na saad ni James. Pumulupot ang

mga baso niya sa bewang ko. He sniffs my neck na nakaka pag kiliti sa akin.

"James ano ba nakikiliti ako," saway ko sa kanya. Pero ang totoo, I love him like that, extra

Sweet.

"That's the idea, ang kilitin ka para hindi kana mag isip ng kung ano-ano."

"Sorry, hindi ko mapigilan." Hinging paumanhin ko sa kanya.

"Hindi ko naman hahayaan na masaktan ka, mamatay muna ako bago mangyari iyon,"

madamdaming wika ni James, parang may malamig na kamay ang humaplos sa puso ko. It was

indeed heartwarnming every time James wants to ease all my worries. His words and promises

are more than enough.

"Alam ko naman iyon James, kaya lang kasi hindi ko maiwasan ang hindi mabagabag. I

know them well, Javier and Dad. They will surely retaliate. We both know that."

"Iknow, baby; I will be ready when that time comes." Lumapat ang malambot at mainit na

labi ni James sa akin. The taste of his lips made me forget all my worries and fears. My only

thought right now is that James and I are together. Tinugon ko ang halik na lyon ng buong puso.

"Say no now, habang nakapagtimpi pa ako baby, I don't want to hurt you again

"Hmmm..." Umangat ako sa ere, at dinala ako ni James sa silid na tinutuluyan namin.
"Please say no..." Pilya akong umiling at dinilaan ang leeg niya papunta sa tenga niya.

2/6

"Don't blame me if I hurt you, I warned you right?" Imbes na matakot ako, humiga ako.

Kinalas ko ang aking pang itaas na damit at ibinato sa kanya. Malandi akong ngumiti kay James,

at kinagat ang aking pang-ibabang labi at inakit siya habang naglalakbay ang paa ko sa kanya.

Naka tayo na ito at abala sa pagtanggal damit niya pang itaas. It is my foot that is running

around his body, starting from his chest, continuing down to his abdomen, and stopping at his

navel as my last stop.

It was as if his eyes were burning with lust as I looked into them. Bumaba ang mata ko sa

gitnang bahagi nito at pinaikot ko doon ang hintuturo ng aking paa. It was hard already. Wala pa

akong ginawa.

"Uhmm, baby naughty...."

Hinuli niya ang paa ko at sinimulang lapatan ng mainit niyang mga labi. Paakyat hanggang

sa makarating na siya sa tuhod ko. As he kisses my knee and flicks his tongue there, his eyes

never leave mine.

"Oh, James!" Puno ng pagnanasa ang ungol na lumabas sa bibig ko. Para akong sinasamba

ni James sa bawat paglapat ng mapagparusang mga labi niya. Tinanggal niya ang skirt na suot

ko at natira na lang maliit na telang tumatakip sa aking kaselanan.

Agad akong dinagananni James, inangkin ang nakaawang kong mga labi na tila uhaw na

uhaw sa sarap at tamis ng labi nito. Walang tigil sa pag espadahan ang aming mga dila. Para

kaming susugod sa giyera na walang nagpapa-awat sa aming dalawa.

James rolls his lips down my neck while sipping and licking at the same time. Lalong

uminit ang aking katawan. Pakiramdam ko nag liliyab na iyon. Lalo pa nang bumababa ang labi

ni James at isinubo ang aking kanang dibdib habang minamasahe ang kaliwa ko. Dumaloy ang

sensasyong nararamdaman ko, papunta sa aking gitnang bahagi. Pinipisil pa nang bahagya ni

James ang dunggot ko na siyang nagpaliyad sa akin sa kakaibang sarap noon.

"Ohhh...James..." Hanggang sa bumababa si James sa dako pa roon. Napaliyad ako.

Mahigpit ang kapit ko sa kobre kama, na tila doon ako humuhugot ng lakas ng walang babalang

pinaikot ni James ang dila niya sa naninigas kong hiyas. I rolled my eyes in pleasure.
I screamned because the sensations were too much!"James! Ahhh... Please don't stop..."

Hmmm.."

Napasabunot ako sa buhok niya. Idiniin pa ang mukha niya sa aking p********e. Nababaliw

na ata ako dahil sa sarap ng mga dila niya nag walang tigil sa kakalaro sa aking p********e at

naglalawa na ang aking bukana. Pinatigas ni James ang dila niya at sinusundot-sundot ang

basang-basa na kaselanan ko.

This is too much! Hindi ko mapigilan ang hindi mapaliyad sa sobrang sarap, at malakas na

ungol ang kumawala sa aking bibig na lalong nagpa-init sa aking katawan.

"Ahhh...ohhh... Pabaling sa kaliwa't kanan ang ulo ko. Nanunuyo na rin ang aking

lalamunan sa kakasigaw dahil para akong nahihibang sa sarap at tila nawawala na ako sa

katinuan.

3/6

"Oh, my God...ahhh, my mind went blank and all my inhibitions were gone. Para na akong

nagdedeleryo sa sobrang sarap, lalo pa nang pinasok ni James ang isang daliri niya sa aking

bukana at dahan-dahan niya itong hinuhugot at binabaon. Napatingin ako sa kanya. Nagtama

ang aming mga mata.

"Do you like that baby?"

Tumango ako, habang madiing kinakagat ang aking ibabang labi. "Yes, James... I want

more.. Keep doing that." l extended my neck and closed my eyes firmly. James obliged, and he

pounded my cunt nonstop until I felt the tension building in my abdomen.

I gripped the headboard above me. I spread my legs even more to give him better access.

Namamaos na ang boses ko dahil sa malakas na ungol na lumalabas sa aking bibig. Walang tigil

pa rin ang pag labas masok ng daliri ni James sa aking p********e, hindi pa ito nakuntento

dinagdagan pa niya ng isa. Punong-puno na ang pakiramdam ko.

"Ah, yeah... Oh, holy s* *t" Umarko ang aking katawan dahil sa sensasyong gustong

kumawala sa aking bandang puson.

"Ohh, James, sige pa James... Oh..."

He sipped my bud and flicked his tongue up and down. I couldn't help but scream in pure

ecstasy. It was so good. My toes curled when I reached my mind-blowing orgasm as I screamed

James's name in pleasure.

"James...!"' I lifted my hips and locked his hand inside me... "Ah.."

Biglang hinugot ni James ang daliri niya mula sa aking p********e. Nanginginig pa ang

aking mga hita ng lumuhod si James sa gitnang bahagi ko. I pinasok ang naghuhumindig niyang

alaga sa naglalawang bukana ko. Sinagad niya iyon sa kaloob-looban ko. Napahiyaw ako sa

sarap.

"Ahhh... James...." It was pleasurable, yet I felt the sting of pain slightly.

"Hmm. So tight baby..." ungol ni James.

"oh, James" Napaawang ang mga labi ko sa sarap... Napahawak ako sa balakang niya para

isagad pa ang kahabaan nito sa loob hanggang sa maramdaman ko iyon sa pagsundot sa aking

matris.

"Oh, my god, you're so big.." Ngumisi ito...

4/6

"1 know baby, you like this..." Mabilis siyang naglabas-masok sa naglalawa kong bukana.

Punong-puno ang pakiramdam ko.

"Ah James sige pa bilisan mo ahhh..."

"I love how tight you are baby... you're making me crazy!" Itinaas ni James ang isang binti

ko sa balikat niya.

"Ohh.. James ang sarap. Para akong nababaliw ahh..."

"Come on baby, c'm for me hard" Agad niyang akong niyapos at ibinaon ang matigas at

mahabang alaga niya sa loob ko. Wala itong tigil siyang sa pag-angkin sa akin. Parang nasa

alapaap ako sa sarap.

Bawat baon at hugot nito tila langit ang naabot ko. Walang tigil ang ungol na lumalabas sa

bibig ko. Wala na akong pakialam kung may makarinig sa akin...

Dumiin ang kuko kO sa likod ni James nang walang babalang isinubo ang aking duggot.

Napasabunot ako sa buhok niya dahil sa kakaibang kiliting bumabalot sa akin, na lalong
nagpatindi ng aking pagnanasa at pag abot sa panibagong bugso ng aking orgasmo.

Tumirik na ang aking mga mata sa sobrang sarap sa bawat pagbayo niya sa aking

p*******'e. Sagad na sagad iyon. Nanginginig na ang aking mga hita. Malapit na malapit na

akong labasan. Napakapit ako sa dibdib ni James at ang kaliwang kamay kO ay nasa balakang

niya.

"James, l'm cumming..." hingal na hingal kong sabi... "Ayan oh Jesus... Ahh! Ahh! I'm

c*****g!" Marubdob akong hinalikan ni James. Tumugon ako ng buong puso, walang tigil sa

pagsipsip niya sa dila ko.

Ramdam ko ang paninigas ng hita ni James tanda na malapit na rin siya... "Oh Arya.. .f**k!"

Ilang hugot baon pa ang ginawa niya nang maramdaman ko ang pag bulwak ng mainit niyang

katas sa aking loob. Dumagan si James sa akin. Hingal na hingal kaming dalawa.

Pabagsak na humiga si James sa tabi ko. Pareho kaming pagod na pagod. Ramdam ko ang

pag-agos ng semilya niya sa hita ako. Agad niya akong inabutan ng tissue. Kinuha ko iyon at

dahan-dahan kong pinunasan ang aking p********e.

"Let me baby." Nahihiya ako pero hinayaan ko siya. Ilang sandali pa, hindi na tissue ang

gumagalaw sa aking p********e. Nilalaro na niya ang aking hiyas na hindi pa nakakabawi sa

katatapos lang naming pagniniig heto na naman siya.

Napadaing na lang ako, at ipinikit ang aking kaliwang mata. Hinarap ko si James at

pinandilatan.

5/6

"What are you doing!" Isinukbit niya ang isang hita ko sa bewang niya at ipinasok ang isang

daliri niya sa akin, at nagsimula na namang maglabas masok ito at nagbibigay ng panibagong

masarap na sensasyong na kani-kanina lang namin pinagsaluhan.

"You and your hand!" sita ko sa kanya.

"Baby, one round isn't enough for me..."

"Babaero ka kasi!"

"Hindi ah! I am just insatiable when it comes to you baby, only you." Kasabay noon ang
pag-angkin niya ng mga labi ko at pagpapaligaya niya sa aking p*******"e.

I smiled at him and kiss him back, idinikit ko pa lalo ang hubad kong katawan sa kanya.

Mabagal lang ang pagbayo ng daliri ni James sa akin pero ramdam ko na agad ang sarap ng

sensasyong iyon.

"James.. ."

"Uhmmm... you want me to stop baby?" Umiling ako. Agad itong bumilis nang bumilis,

hanggang sa kumawala ang malakas ungol mula sa aking bibig. "James..." Agad hinugot ni

James ang kamay niya at walang babalang ipinasok ang matigas at mahaba niyang alaga. I can

feel my legs shaking. The position in which we were lying on our sides made me scream with

pleasure. Napakapit ako sa batok ni James. Habang malakas at sagad na sagad ang pagbayo sa

aking p********e.

"Oh, James nakakabaliw ka!"

"That's the plan, baby.."

"Ahh, Ohh... James ayan na harder please.. ." Ramdam ko ang bilis at sagad na pag baon ni

James sa aking loob. Punong-puno ako sa posisyon naming ito. Nakasukbit ang hita ko sa

braso niya.

"Ahh... Me too, baby, l am cumming..."

Hindi ko mabilang kung ilang beses namin pinagsaluhan ni James ang luto ng Diyos. But I

was happy and contented. Sana hindi na matapos ito. Hindi niya ako tinigilan hangga't hindi ako

nakatulog sa antok at pagod. As I closed my eyes, James whispered. "1 love you so much Arya."

I smiled..

THE MANSION🦋

ARYANNA's POV

"Pwede ba h'wag kang galaw ng galaw!" Singhal ko sa kanya.

"Kasi baby I am f**** *g horny!" Pinandilatan ko siya ng mata. Hindi na nga niya ako

tinigilan horny na naman.

"Salameda tumigil ka! Hindi ka ba nagsasawa!"

"No f*****g way, with you, gusto ko nga oras-oras!"

"Tigilan mo ako hindi ko na matatapos ito kapag ganyan ka ng ganyan! Ayusin mo yang pag

takip diyan lumilihis na naman!" Namumula kong sita sa kanya. Pero ang totoo gusto ko nang

pumatong sa hubad na katawan niya at igiling ang balakang ko sa kanyang kandungan.

Aryanna ang halay mo na!

Ipinilig ko ang aking ulo para maka focus ako sa aking pagpipinta pero dahil sa pang

lalandi ni James nawala ako sa wisyo.

1/7

Nagkalat na ang pintura sa sahig. Alam ko may pintura na rin pati ang aking mukha.

Nakatitig lang ako sa magandang hubog ng katawan ni James pero wala pa akong na pipinta sa

aking canvas na maayos. Iba ang naglalaro sa isip ko.

"Oh, God! Your tongue is making me crazy, James!" Paungol kong sabi sa kanya.

Hala

Biglang tinabig ni James ang palette na hawak ko, pinangko niya ako sa dinala sa sofa kong

saan siya naka-pwesto kanina. Hinubad niya ang suot kong pajama, ibinuka ang aking hita. He

dived in without warning. He flicked his tongue up and down. Salitan niyang nilapa ang aking

hiyas at kuntil ko. Napahawak ako sa aking hita at ibinuka iyon.

"Uhmmm." Pinatigas niya iyon at ibinuka ang labi ng aking p********e at walang habas na

pinarusahan iyon sa kakaibang sarap at kaligayahan.

Pinunasan ni James ang pintura ko sa mukha pero kinalat niya iyon sa aking dibdib.

Adding to the heat and lust I am experiencing; he mixed the colors in my breast.

Oh.. Shit... Sige pa ahhh.." Hindi ko alam na nakaka addict pala ang s*x. Walang pinipiling

oras at lugar, kung saan na lang abutan ng libog sa katawan. Nowl understand those couples

who have s'x in the most awkward places just to be with each other. Just like James and I.

"Ahhh.... James, s "tll" He inserted his middle finger as he sipped my bud. Napasabunot

ako sa buhok niya gusto ko na lang siya ipasok sa kaloob-looban ko. Pabilis iyon nang pabilis

halos mayanig ang buong sistema ko sa sobrang sarap na ipinapalasap ni James.

Ramdam ko ang pamumuo ng presyon sa akin puson. Hindi ko na kayang pigilan ang

orgasmong gustong kumawala sa akin.

"Oh, God please don't stop... Yeah! Yeah!" Tumirik na ang aking mga mata. Para akong nag

dedeliryo. Lalong bumilis ang t***k ng aking puso. Nahigit ko ang aking paghinga. Parang

naninikip ang dibdib ko. I almost explode when James retracted his finger. I was very near to

my climax. I glared at him. Ngumisi lang siya. Agad niyang sinagad ang alaga niya sa aking

naglalawang bukana. "Oh, s*t!"

2/7

Ramdam ko ang pag-uga ng sopa, sa lakas ng pagbayo ni James. Napakapit ako sa batok

niya at dumiin ang aking kuko sa likod nito. Alam susugat iyon, pero wala akong pakialam,

nababaliw ako sa sensasyong bumabalot sa aking buong katawan, na nagpawala sa aking

katinuan.

"Ahhh..f""k baby so tight," paungol na sambit ni James na tila musika sa aking pandinig.

Sagad ang pagbayo niya sa aking masikip na lagusan na siyang nagpapatirik ng aking mga

mata. "Oh, James ahh,"

Oh, God ayan na... deeper ahh..." sinakmal ko ang kanyang pang-upo. I interlocked my

legs in his hips and released my orgasm.... "Ahh... James..."

Nanginginig ang aking mga hita. Hinahabol ko ang aking paghinga, pero si James walang

tigil pa rin sa kakabayo sa aking p*******e. Hindi pa siya nakuntento, pinag palit niya ang

aming pwesto, nasa ibabaw niya ako ngayon. Gumigiling ang balakang ko.

"Ahh f"k baby..." Sabay pisil niya sa aking dibdib at ang isang kamay niya ay madiing

nakahawak sa aking bewang at idinidiin ako sagad na sagad. Punong-puno ako at ramdam ko

sa aking matris kanyang matigas na sandata na sumusundot doon.

"Holy f" "k, I'm c'***'g, baby!" lalo ko pang pinag-igihan ang aking pag taas baba.

Napallyad ako sa sarap ng aking ginagawa. Sapo-sapo ko rin ang nagtatabulgan kong dibdib.

Dinig na dinig ko ang tunog ng salpukan ng aming kaselanan na lalong nagbibigay ng matinding

pagnanasa sa akin. Panibagong tensyon na naman ang aking naramdaman.

"Ah James lalabasan ako ahhh." Nawala lahat ng hiya ko sa katawan. Dahil nahihibang na
ako sa sarap ng aming pinag saluhan. Kasabay ng pag-abot namin sa rurok ng kaligayahan, at

init ng pinaghalong katas namin ni James...

His hazelnut eyes shine with love as he gazes at me. Nanlalambot ako yumakap sa kanya.

Dinig na dinig ko ang lakas ng pintig ng puso niya. "I love you baby," I smiled.

"1love you, too, James..."

Dahil sa kahalayan nauwi sa isang mainit na pagniniig ang painting session namin ni

James. Hindi ko na iyon naituloy dahil puro naman kalaswaan ang naiisip niya nadadamay pa

ako. Sure, ka ba diyan?

"Are you okay?" Tanong niya sa akin, pauwi na kami ngayon sa mansyon nila. Doon daw

muna ako. Kinakabahan ako sa maging reaksyon ng mga magulang ni James. Pero sabi niya

they will love me. Sana lang totoo.

Inabot din kami mahigit dalawang oras bago kami huminto sa malahiganting bakal na gate

nina James. Unti-unting bumukas iyon. Dahan-dahan ang pag magmaneho niya ng walang

kaano- ano ay pinaulanan kami ng bala ng mga sasakyan at naka motorsiklo.

James!"

"f**ks**t! Clint! I need more men!" Hindi ko alam naka Bluetooth mic si James pero

malamang kasi malakas ang boses niyang humingi ng back up.

3/7

"Oh, God!" Takot na takot ako. Ito na ba ang simula ng aming kalbaryo?

Arya are you okay?" Malakas na tanongni James.

"Ye-yes!" nauutal ako sa takot. Puno ng pangamba ang puso ko. Hindi ko na alam ang

aking gagawin.

Close the f***g gate!" Agad pumasok sa basement ang sasakyan ni James buti na lang

naka bulletproof ito. Inalalayan ako ni James pagbaba ng sasakyan. Nababakas sa mukha niya

ang pinaghalong takot at pangamba para sa kaligtasan ko. Kinapa pa niya ako para masigurong

walang masakit sa akin.

"Are you sure? Are you alright? He looked at me now with a changed expression. It was full

of rage.
"Yeah, I am fine."

"Carl James!" Malakas na sigaw ng isang babae.

"In here mom." Agad pinagsiklop ni James ang aming mga kamay.

"What the hell is going on? Bakit ka pinaulanan ng bala sa pamamahay ko pa!" Nanlaki ang

mga mata ng ginang nang makita akong katabi ni James. Gusto kong hilahin ang aking kamay

pero hindi niya iyon pinakawalan.

Sinalakay ako ng kaba sa paghaharap namin ng mama ni James. I don't know how to act in

front of her.

"So, the famous runaway bride." Puno iyon ng pang-uuyam. Naging aristokrata ang mukha

niya. She was beautiful no doubt, even on her age. Hindi nagkakalayo ang edad nila ni mommy.

"Mom!" Babalang tawag ni James sa kanyang ina.

"H'wag mo akong ma Mom, mom James tatamaan ka sa akin. Bakit dito mo dinala ang

babaeng 'yan?" Nanlamig ang buong katawan ko. Realization hit me hard.

"We won't stay here for long, mom,"

"Buti naman." Tumalikod na ito sa amin. Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko.

Nang balingan ako ni James nanlaki ang mga mata niya.

"Why are you crying baby?" Agad niya akong niyakap. Napahagulgol na ako.

4/7

"Wait, wait, why?"

"Bulag kaba ayaw sa akin ng nanay mo! Galit na galit bakit mo ako dinala dito!" Bigla na

lang itong humagalpak ng tawa ng lalong nagpalakas ng aking pag iyak.

"Shh, she's not mad at you. Gusto ka niya, pinaghanda ka pa niya ng dinner" What? lyon ba

ang gusto? Takot na takot na ako. Ang weird!

"Anong pinagsasabi mong gusto halos lumuwa na nga ang mga mata niya sa galit eh!"

Pinisil ni James ang ilong ko.

"Silly, she likes you, Come on, it's for you to find out." Tinahak namin ang ground floor.

Dumiretso kami ni James sa komedor. Abala ang ginang kakaayos ng mesa. Mahigpit ang hawak
ko sa braso ni James. Gusto ko na lang siyang hilahin para umalis at bumalik sa headquarters.

Binalingan kami ng ginang. Pero maaliwalas na ang mukha nito. Kabaliktaran sa inasal niya

kanina. /t's a prank?

"Kailan ako magkaka apo?" Napamulagat ako sa tanong niya. Gusto ko na lang kumaripas

ng takbo papalayo. O kaya bumuka ang lupa at lamunin ako. Ang lakas ng t**k ng puso ko

parang tinatambol.

"Bingi ba 'yang asawa mo James?" Doon na ako bumigay, bigla na lang nagdilim ang aking

paningin.

"Aryanna/Aryal"

**

Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata. Napatingin ako sa aking gilid, tulog na tulog si

James sa tabi ko, ang kanyang kamay naka dantay sa aking tiyan. Dahan-dahan kong inalis iyon

dahil naramdaman ko ang tawag ng kalikasan. Binuksan ko ang banyo para gamitin iyon.

Malaki at maluwag ito. Pagkatapos kong mag bawas ng panubigan, naghugas ako ng kamay.

Sinuri kong mabuti ang aking repleksyon sa salamin. Naghilamos at nagmumog na rin ako.

Ginamit ko na ang towel na naroon siguro hindi naman magagalit si James. Lumabas na ako ng

banyo ng-

"Ay bakulaw!" Isang mahinang tawa ang sagot ni James. Sapo-sapo ko ang aking dibdib

dahil sa gulat.

"Ano ba basta ka na lang nakatayo diyan! Ang dilim pa, pinatay mo ang ilaw!" Naiinis kong

bulyaw sa kanya. Agad pinulupot ni James ang bisig niya sa bewang ko at siniil ako nang

mapusok na halik.

"Uhmml"

5/7

Binuhat niya ako at dinala sa kama. Naramdaman ko ang malambot na higaan sa aking

likuran. Walang tigil ang mainit na espadahan namin, dila sa dila, na bunubuhay sa init ng aking

katawan. Pero ilang sandali pa tumigil si James at pinagdikit ang aming noon.
"You scare the hell out of me, baby.

"Kasi nagulat naman talaga ako sa nanay mo." Himutok ko sa kanya.

"You should get used to it until l arrange your stay in Palawan, okay?" Tumango ako. He

places a quick kiss on my lips.

"Come, you didn't eat dinner" Pagkasabi ni James ng dinner tumunog ang tiyan ko.

"Oo nga gutom na ako."

"Baka may laman na yan." Inundayan ko siya ng suntok sa balikat at napadaing ito.

"Hindi ko alam na sadista ka pala."

"Manang-mana ka sa nanay mo! Halikana gutom na ako." Itinulak ko siya at bumangon ako.

Upang tunguhin ang dining room. Ngunit napahinto ako.

"Wait up baby please!" Hindi ko pala alam ang pasikot-sikot ng bahay nila. Hindi ko

naramdaman na nasa likuran ko siya ng bumaling ako para ayain sana siya. Ngunit tumama ang

mukha ko sa baba niya.

"Aray naman!"

"Oh, sorry baby, asan ang masakit?!" Nag-alalang tanong ni James.

"Wala, lika na hihimatayin na ako sa gutom!" Binuksan ko ang pintuan pero hinala niya ako

pabalik.

"l am sorry baby," hinging paumanhin niya.

"Oo na, lika kana."

"Hindi kana galit?"

"Hindi!"

"Galit pa ka pa eh, sorry na kasi." Para itong batang nagmamaktol na tila inagawan ng

candy. Hindi ko mapigilan hindi siya asarin lalo. Dahil ang cute niyang tingnan.

"Galit pa pala ako."

"Baby naman eh. Bati na tayo!"

"Hala para kang bata, umayos ka nga!"

"Anong ingay ito CJ, Aryanna, ano ang ibig sabihin nito? Inaapi mo ang anak ko sa sarili
naming pamamahay?" Para akong binuhusan ng isang baldeng yelo.

6/7

"Mom stops scaring her, hihimatayin na naman 'yan sayo, namumutla ka na naman!"

Biglang umamo nag mukha ng ginang. Ako naman sigurado nag kulay papel ang mukha ko.

Lumapit ito sa amin. Kinuha ang kamay dalawang kamay ko.

"Welcome to the family Aryanna..." Whatis going on?

THE SHoCKING sCENE🦋

ARYANNA's POV:

1/7

Matulin lang lumipas ng mga araw dalawang linggo na rin akong nakiki tuloy kina James.

Hindi ko rin alam ang plano niya. Noong unang linggo umuuwi agad siya pagkatapos ng trabaho

niya. We spent time to watch movies, play pool, or the nude painting session sa wakas natuloy

na rin iyon. The painting was kept in his bedroom. Ang saya namin kahit na nagtatago kami kina

Daddy at Javier. Alam ko isa sa mga araw na ito ay matutunton nila ako. James hired more men

to secure their house. Last week nag meeting sila pero hindi ako kasama. James said he could

handle it. Pero hindi pa rin nawawala ang takot na namamayani sa puso ko. Sino bang hindi? Si

Javier na ata ang nakakatakot na taong nakilala ko.

This week James came home late, tapos lagi itong lasing. Kung tatanungin ko naman siya,

laging ang sagot lang niya, pagod siya sa trabaho, stress sa dami ng projects. Pero alam ko

naman ang totoo. It was Javier. Isang linggo na kaming hindi nagtatalik. Namimiss umungol

Arya? Hindi sa nagdududa ako na may babae siya. Pero alam ko may dahilan siya. Panay din ang

bangungot niya. Nagigising na lang siya ng madaling araw na nagsisigaw at takot na takot.

Tapos bigla na lang niya akong yayakapin ng mahigpit at sasabihin na. Thank Godyou're safe!

Minsan naaawa na ako sa kanya. Kasi tatlong araw na siyang sa mansyon nag-ooffice. Nang

tinanong ko siya. Sabi he is okay at ayaw niyang mapalayo sa akin. Hindi naman ako manhid.

Pero isinasaalang-alang ko pa rin ang gusto niya at malaki ang tiwala ko sa kanya. Nangako ako

na kahit anong mangyari magtitiwala ako.

"Ang lalim na naman ng iniisip mo hija," turan ng mama ni James. Napalingon ako,
nakaupo ako sa lounge chair na nakaharap sa kanilang indoor pool. Dito ako naglalagi. Tahimik

at gusto ko lagi nakakakita ng tubig.

"Okay lang ako mi"' sagot ko. Mommy na rin ang tawag ko sa kanya. Hindi siya pumayag na

tita. Totoo daw ang kasal namin ni James wala nga lang actual ceremony. Nangako ang ginang

once maayos ni James ang problema kay Javier siya mismo ang mag aasikaso ng kasal namin.

Nahihiya ako sa kanya dahil wala itong ginawa kundi aalagaan ako, na parang tunay na anak.

"Come, I have a surprise for you." Nakakunot ang noo ko sa kanya. Ayoko sanang umalis pa

at ini-enjoy ko ang aking ME time. Napalapit na rin ang loob ko sa mommy ni James. She was

kind and generous. Although I do not need material things, she indulges me with them. All I

want is to get rid of Javier. Na managot siya sa batas sa lahat ng mga nagawa niyang kasalanan.

Hinawakan ni mommy ang kamay ko. Pero walang ano-ano piniringan niya ang aking mga

mata.

"Mommy ano naman ito?" Natatawang tanong. Sa pananatili ko dito kahit sa maikling

panahon kilala ko na ang ugali niya.

"There is a few stairs Aryanna," malambing niyang paalala.

2/7

"Ang mommy naman ang kulit niyo, ano na naman kasi itong pa sorpresa niyo?" Naeexcite

na ako.

"Tada!"

"Mom?" Halos tumalon ang puso ko sa tuwa. It's been almost a month since the last time I

saw her. Sa church wedding sana namin ni Javier. Agad lumamlam ang mga mata ko kasi naka

turtle neck naman ang suot niya. "Yanna anak!" Isang mahigpit na yakap ang iginawad niya sa

akin. Ramdam na ramdam ko ang pangungulila niya.

"Mommy ko!" Mahigpit na yakap ang isinukli ko sa kanya. Hindi ko na rin napigilan ang luha

sa aking mga mata.

"Ku-Kumusta na po kayo?"

"Okay lang ako anak, sa San Carlos na ako nakatira." Bigla akong napakalas kay mommy.
Sinalubong ko ang mga mata niya na puno ng pagtataka.

"Bakit po? Anong nangyari? Pinayagan ko ni daddy na doon kayo titira?" Hindi ako

magkandaugaga sa sunod-sunod kong tanong.

"Hala sige na mamaya na ang interogasyon sa mommy mo Aryanna, kakain muna tayo

baka hindi pa kumakain, maaga iyan bumiyahe mula San Carlos."' Paalalani mommy Cathy.

Pero ang totoo niyang pangalan Cathalina.

Ang dami kong tanong sana pero ipinagpaliban ko na lang muna iyon. Tama si mommy

Cathy gutom na si mommy. Halata din na humulas ang katawan niya. Pero hindi mapagkakaila

ang taglay niyang ganda. Nangingitim rin ang ilalim ng kanyang mga mata kahit takpan pa niya

iyon ng concealer. Humupyak din ng bahagya ang kanyang mukha. Siguro dahil sa stress. Naawa

ako bigla. She was put in a very difficult situation trying to help me escape from Javier. Mom

sacrificed everything for my freedom.

ako.

"Magkakilala na po kayo?" Kaswal kong tanong. Agad nag-iwasan ang dalawa. Napakunot

"Kaya ba noong nasa San Carlos tayo mom, you let James stay with me kasi kilala mo siya?

"Uhmm." My curiosity hits me.

"Paano po? Wala naman po kayo nababanggit dati?"

"Ang totoo niyan Aryanna iisang lugar lang kami ng mommy mo sa San Carlos." Lalong

napakunot ang noo ko. Pagkakatanda ko hindi taga San Carlos si mommy o ang lolo at lola ko.

Nalito ako bigla sa sinasabi ni Mommy Cathy.

"Hindi ba mommy taga Laguna lang sina lolo at lola?" Hindi ko mapigilan ang aking sarili

na hindi magtanong lalo pa nag iba ang mukha nilang dalawa.

"Tita, glad you're here." Bati ni James kay mommy. Hindi ko na narinig ang mga yabag niya

papasok ng komedor.

"Hijo"

3/7

"How's my baby?" Sabay halik sa pisngi ko. Pero kay mommy ako nakatingin. Biglang
naghilot ito ng ulo.

"Are you okay? Bakit ka naka simangot" Bulong nito sa akin pero inismiran ko lang siya at

hindi sumagot. Gumapang ang kamay niya sa hita ko. Ramdam ko agad ang libo-libong boltahe

na gumapang sa aking buong katawan. Kinurot ko iyon. Nagtatampo pa ako sa kanya.

"Masakit po ba ang ulo mo mommy?" Ibinaba niya ang kanyang mga kubyertos at

tumango. Inabutan ko siya ng tubig. Hindi ko pinansin ang sinabi ni James.

"Gusto niyo muna magpahinga mommy?" Tanong ko ulit.

"Come on, Agatha, I will bring you to the guest room." Napangiwi si mommy. Akma akong

tatayo ng pinigilan niya ako. "IIl be fine Yanna. Eat, will talk later, okay?"

"Opo." Nasundan ko na lang ang dalawa palabas ng komedor.

Pinaharap ako ni James sa kanya. Gusto ko na sana ulit bumalik sa indoor pool. "

Nagtatampo na ba ang baby ko?" Tinusok-tusok niya ang tagiliran ko. Kahit gusto kong magalit

hindi ko magawa dahil nakikiliti ako, and he knows it.

"James ano ba?! Tigilan mo ako!"

Sige peroh'wag kana magtatampo." Kondisyong hamon nito sa akin.

"Hoy magaling na lalaki, ako-

"l can lick your entire body, wala akong palalampasin na hindi malapatan ng dila at labi o

ang buong katawan mo." Malandi niyang komento. Nag-init ang aking mukha.

"James! Umayos ka nga puro ka kahalayan eh! You kept me in the dark!" Singhal ko sa

kanya.

"Namiss mo na ako agad baby?"

"Argghhh! Diyan kana nga!" Nagmartsa ako palabas ng komedor nawalan na ako ng ganang

kumain.

Walang ano-ano binuhat niya ako, na parang sako ng bigas sa balikat niya.

"Carl James Salameda, put me down!"

"Not a chance, baby!"

"James naman eh!" Pinalo pa niya nag pang-upo ko.

"Isa ibaba mo ako sabi eh!" Hindi niya pinansin ang sinabi ko hanggang sa marating namin

ang silid niya inihagis niya ako sa kama na parang unan. Sabay dagan sa akin.

4/7

"What are you saying baby?" Ramdam ko ang bigat niya sa akin, pero naka tukod ang

dalawang siko niya sa magkabilang gilid ko. Amoy na amoy ko ang kanyang mabangon hininga.

Nagsimula nang samyuhin ang leeg ko.

"Naiinis ako sayo!" Prangkang sagot kO sa kanya.

"I know baby, pwede bumawi?" Malanding tugon niya sabay dila sa aking punuang tenga.

Kakaibang kiliti agad ang naramdaman ko roon.

"Mag-usap nga tayo ng matino!" Pinatigas ko na ang aking mukha.

"Uhmm."

"Anong mayro'n sa black room bakit bawal pasukin, diba dapat red room iyon?" Napatigil

si James.

"That's the question I always asked my parents, simula ng bata pa ako." Sagot niya at

dinilaan ang aking leeg ulit.

"Bakit bawal? Anong mayro'n doon?" Sobrang determinado akong hindi papadala sa

malanding galawanni James. Oh, God tukso layuan mo ako.

"I didn't insist, baby, and I don't know basta bawal. Period."

"Bakit lagi kanang umuwi ng gabi!" James stopped kissing me. Sinalubong niya ang mga

mata ko.

5/7

"Your dad is in prison." Hindi ko alam kong anong emosyon ang una kong maramdaman.

"Si Javier ba?" Tumango si James.

"l am trying to figure out how to help him with my friends. I am sorry I kept it from you.

Ayoko kasi sanang mag-alala ka pa kung magagawan ko lang din naman paraan para

matulungan ko siya." Puno ng sinseridad na sabi ni James.

Hindi na ako nag-usisa pa. Hindi ko kasi alam ang aking mararamdaman. Since I was young
all, I could remember was, yelling, beating and locking me up. Wala akong natatandaan na

minahal ako ni Daddy. Kinapa ko ang aking puso. Pero wala talaga akong ni kakatiting na awang

maramdaman. Am I that bad?"

Hindi ko naman matiis si James. I was grateful because, despite everything, he still cared

about my dad. He also keeps me in the loop about what's going on. Javier is hunting me down.

Ngayon gabi darating ang daddy ni James. First time ko siyang ma-meet dahil nasa ibang

bansa ito. Abala na rin si mommy Cathy sa pag aasikaso ng dining table. Gusto ko sanang

tumulong pero sinaway niya ako. Wala na akong nagawa kundi sundin siya at manood na lang

sa ginagawa niya. Si mommy hindi pa lumalabas.

"Sweetheart!'" Malakas na tawag kay mommy Cathy, sigurado ako daddy na ni James iyon.

Naiinis ako dahil umalis ito, may meeting siya kina Clint.

"in here, Darling" Kinikilig na sagot ni mommy Cathy. The twinkling of joy in her eyes was

evident.

"There you are." Napatakip ako ng aking mga mata nang maghalikan ang dalawa sa

harapan ko. Na tila hindi ako napansin ni daddy Noah. Patingkayad akong lumabas ng komedor

nang

"Welcome to the family hija." Napatigil ako bigla. Kilig na kilig na naman si Mommy Cathy.

"Akala ko kay Xenia mapupunta ang anak ko sa bff pala." Tukso nito. Namumula akong

humarap sa kanya.

"Mano po daddy Noah."

"So, ikaw ang nanalo hindi ako?" What? Pinagpustahan ako ng mga magulang ní James?

Napakunot ang noo ko.

"Xenia's father, Manolo Villaruiz, is my best friend. Baby pa lang kayo pinagkasundo na

namin kayo. Ako pinagkasundo ko si James sa anak ng kaibigan ko. Ang aking magandang may

bahay pinagkasundo naman si James sa best friend niya.It happened to your mother. Ang sabi

namin kung sino ang mananalo may premyo," Mahabang paliwanag ni Daddy Noah. Hindi

naman sumama ang loob ko. In spite of this, I have a dilemma with Xenia. Hanggang ngayon
hindi ko pa napapaliwanag sa kanya. Hindi ko rin alam kung nasaan siya.

all

"Kaya panalo ang aking sweetheart." Tumawa ito ng malakas napatawa na rin ako. They

were in love. Nakaka-inggit silang dalawa.

6/7

Our dinner turned out well. Kahit wala si James. Si mommy tahimik lang sa tabi ko.

Mamaya kakausapin ko siya. Gusto kong malaman kung anong nangyari. I know Javier behind it

Nang matapos kaming kumain niyaya ko si mommy sa aking tambayan pero tumanggi siya,

gusto na daw niyang magpahinga. Sumang-ayon naman ako dahil halata sa mukha niya. I want

to be there for her, but I feel like she's pushing me away.

Pumasok na ako sa aming silid ni James. Alas diyes na pero wala pa siya. Ang sabi niya

baka madaling araw pa siyang uuwi. Pagkatapos kong mag half bath nag bihis na ako ng

pantulog. Humiga na ako sa kama dahil kanina pa masakit ang ulo ko.

Napabalikwas ako ng bangon dahil sa masamang panaginip ko. Kinapa ko ang aking

mukha may luha doon. Sinalakay ako ng takot. Agad akong lumabas ng silid ni James at

pumunta sa kusina. Kumuha ako ng baso at nagsalin ng fresh milk. Hindi ko alam bakit

napapaibig ako sa fresh milk hindi naman ako umiinom nito dati.

Nang matapos akong uminom hinugasan ko ang baso at umakyat sa taas. But out of

nowhere curiosity hit me. Dinala ako ng aking mga paa sa black door, na ipinagbabawal

puntahan. Nanginginig ang kamay kong pinihit ang door knob.

Para akong ipinako sa aking kinatatayuan. Nanlaki ang aking mga mata. "Oh my God!"

Kusang tumutulo ang luha ko. Nanigas ang buong katawan ko.

"Aryanna?"

Parang akong bingi. Mabilis akong pumanaog. Paulit-ulit na nag replay sa utak ko ang

eksena iyon. James' parents were having s*x. Habang si mommy nakagapos ang isang kamay

niya at ang isang kamay niya may hawak na panghampas na tumatama sa likod niya the floor

was bloody.
Nakalabas ako ng mansion nang hindi ko namamalayan. Hindi ako pinigilan ng mga tauhan

nina James. Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng aking paa. lyak pa rin ako ng iyak. What I

witnessed was too much.

Bigla na lang may humintong sasakyan at pilit akong sinasakay. Tinakpan ang aking bibig.

Unti-unting bumigat ang talukap ng aking mga mata. "You're mine Aryanna..." Javier?

THE KIDNAPPING🦋

ARYANNA's POV:

Six months later..

That night was my nightmare. It played in my head over and over again. My dreams are

haunted by it as well. Namalikmata lang ba ako. Totoo ba ang lahat ng iyon. I couldn't confirm

everything; I had no chance.

1/6

"Aryanna, where the hell is my coffee?" Dumadagundong na naman ang boses ni Javier.

"Sandali lang tapos na." Mahinahong sagot ko. Hindi ko mapigilan ang hindi mapaigik dahil

sumipa ang aking baby.

"Langya, kape lang ang hirap pa gagawin? Wala kana ba talagang magawang matino?"

Hindi ko namalayan na likod ko na pala siya. Hinaklit niya ang braso ko.

"Javier, please, heto na." Isang malakas na sampal ang natanggap ko at nabitawan ko ang

mainit na kape na hawak ko sa aking tiyan.

"Ahhh.." Parang nalapnos ang balat ko.

"Ang baby ko!" Hagulgol kong iyak at binuhusan ng malamig na tubig ang tiyan ko sanhi ng

pagbaha sa kusina.

"Ayan, tatanga-tanga ka naman!" Hindi ako kumilos, tiniis ko ang init, panay ang ihip ko ng

hangin mula sa aking bibig dahil biglang humilab ang aking tiyan.

"Javier! Javier!" ilang beses kong tinawag ang pangalan niya pero hindi siya lumapit.

Dahan-dahan akong nag lakad. Lalong tumindi ang hilab ng tiyan ko. "Please baby h wag muna

please, maawa ka kay mama. Piping dasal ko. Pumasok ako sa aking silid na tinutuluyan. Agad

akong nag lagay ng tubig sa bathtub at sumampa doon. Panay ang himas ko ng aking tiyan.

Ilang sandali unti-unting nawawala ang hilab at kirot. Thank you baby, hindi mo
pinahirapan si mama. Nag babad pa ako nang halos trenta minutos hanggang sa masigurado ko

na okay na ulit ang aking tiyan.

Dinig ko ang chopper na paparating. Aalis na naman si Javier. Maiiwan na naman akong

mag isa sa Isla. Na hindi ko alam kung saang lupalop ng bansa o kung nasa Pilipinas pa kami.

Nagbihis ako ng lumang daster na dinala ni Javier. Humiga ako sa aking kama at nagkumot.

Wala akong ginawa kundi sisihin ang sarili ko dahil padalos-dalos na lang ang paglabas ko ng

2/6

mansion ni James. Sa tuwing maalala ko ang tagpo nina mommy at nang mga magulang ni

James naninikip ang aking dibdib. Hindi ko mapigilan ang tulo ng luha sa aking mga mata.Gusto

ko nang sumuko. Para na akong nababaliw. Dahil halos tatlong buwan akong walang kasama.

Nalaman ko na lang na buntis ako nang hindi ako dinatnan ng dalaw. I am pregnant with

James's baby. Halos patayin ako ni Javier nang dumating siya sa dito sa lsla na malaki na ang

tiyan ko. Hindi ako naubusan ng pagkain, hindi ko alam kung bakit. Hindi ko ma- timingan ang

naglalagay sa supply ng pagkain ko. Madalas kasi tulog ako kapag naglalagay ng supply. Parang

alam lahat ng kilos ko.

Para akong baliw na nagsalita mag isa noon halos tatlong buwan. Sinubukan kong tumakas

pero chopper lang ang pwede. Hindi ko naman kayang languyin ang buong dagat. Isa pa hindi

naman ako marunong lumangoy. Wala ring bangka.

Walang TV, pero may coloring book na dinadala sa akin. Gusto ko sana i-drawing ang

mukha ni James. Pero natakot ako dahil baka makita ni Javier at sasaktan ako. I always draw

the sunset, the trees and the wild plants na natatanaw ko mula sa balcony. Hindi rin ako

pwedeng lumabas ng bahay dahil sa mga malalaking aso na nakawala at hindi nakatali. Takot

ako sa aso...

Gusto kong gumawa ng diary pero nandoon ang takot ko na mabasa ni Javier. Kaya sa

pagdo-drawing ko na lang binubuhos ang aking buong maghapon. Linis, kain, ligo, drawing.

nanonood ng sunset sa hapon sa balcony sa taas. Hindi kalakihan ang bahay. Three bedroom.

dalawa taas at isa sa baba. Iniwan na lang nila ako basta dito noon. Ang huling tanda ko ay
isinakay ako sa puting van. Nawalan ako ng malay, paggising ko nandito na ako. Ilang beses

man akong sumigaw, pero walang may nakaka rinig sa akin.

Natututo akong magluto, kung hindi sunog, hilaw. Hanggang sa masanay ako. Pinad alhan

din ako ni Javier ng cook book na pinoy food ideas. Ginagaya ko na lang 'yon. Isang beses lang

din akong magluto, sa tanghalian lang. Buong maghapon ko na iyon.

Dahil wala akong cellphone, puno naman ang shelves ng mga libro. lyon na lang ginagawa

ko magbasa ng libro. Hindi ako nauubusan dahil kada linggo may bagong dumarating. Mula sa

sikat na mga foreign authors hanggang sa mga lokal na manunulat ng bansa.

Kapag dumarating si Javier sangkatutak ang dala niyang mga libro. Mayro'n din siyang

librong dala na pang buntis. Lingguhan kong pumaparito siya. Aalis ng lunes ng umaga.

Biyernes ng hapon o gabi nandito na ulit.

Pinagsisilbihan ko naman siya, pero hanggang doon lang iyon. Hindi rin siya nag

tatangkang pwersahin ako. Isang beses nalasing si Javier, naaawa na rin ako sa kanya pero hindi

ko rin naman pwedeng pilitin ang sarili ko na mahalin siya dahil si James lang ang mamahalin

ko

3/6

lam sorry ifI heldyou captive Aryanna. Hindi ko kayang mapunta ka sa Salamedang iyon!

Wala akong pakialam kung kasal kayo! Akin ka! Akin! Dito tayo tatanda atmamatay na dalawa.

Tatanggapin ko ang anak mo. Magsasama tayo sa isang bubong. Sapat na ang pagmamahal ko

sayo." |lang beses itong nag rereplay sa utak ko.

But I would rather die, Ayoko siyang kilalaning ama ng anak ko. Sisiguraduhin kong hindi

mangyayari ito. No way!

Ganoon na naman ang routine ko, gigising nang alas nuebe, iinom ng gatas at sandwich,

aakyat sa balcony para mag pa-araw ng isang oras. Hanggang tagaktak ang pawis ko, maliligo.

Maglilinis kahit onti. Wala naman magkakalat bata. Kaya dalawa o tatlong beses lang akong

maglinis sa isang linggo. Solar din ang nagpapagana sa buong bahay, mula sa appliances,

aircon na hindi ko madalas gamitin dahil malakas ang ihip ng hangin kahit tanghali bubuksan
ko lang ang bintana.

Mula sa hindi kalayuan may naririnig akong chopper. Miyerkules pa lang ngayon. Ano kaya

ang nakain ng Javier na iyon bakit ang aga bumalik. Sumilip ako sa bintana. Naunang bumaba

si Javier at marami itong kasama. Lagpas sampu. Paalis na ang isang chopper nang mayro'n na

naman paparating. Pumasok ako sa kwarto. Wala akong pakialam kung nandiyan si Javier. Kung

gusto niyang kumain mayro'n na akong niluto doon. Nakakapagtaka lang dahil sobrang dami

niyang tauhan. Bumukas ang aking pintuan at iniluwa doon si Javier

"I have a surprise for you!" Ngumisi ito, kinabahan ako sa sinabi niyang iyon. Napahawak

ako sa aking tiyan dahil biglang sumipa si baby.

"An-anong ibig mong sabihin?" nauutal kong tanong. Parang may sumipa sa dibdib ko at

malakas ang tambol ng puso ko. "You'll see later love." Agad siyang tumalikod at binalibag ang

pintuan na siyang ikinagitla ko, Sapo ko ang aking dibdib. Diyos ko ano na naman ito?

Bumangon ako, at sinundan si Javier. Nasa sala siya, may hawak na beer in can. "Javier

anong ibig sabihin sa sinabi mo?" Ngumisi lang siya na tila demonyo. Nakatayo ako sa harapan

niya. Hawak ko ang aking tiyan dahil pakiramdam ko manganganak ako ng wala sa oras sa balita

ni Javier.

"Javier! Ano ba tinatanong kita?!"

"Kailangan ko ba sagutin ang tanong Aryanna? Atat ka?" lbinatoni Javier ang lata ng beer

sa basurahan. Nasund an ko iyon ng tingin.

"Bahala ka sa buhay mo manigas ka diyan!" Nag martsa ako papasok sa komedor. Upang

kumain ng hapunan.

Rinig ko ang mga yabag niyang papunta sa akin. Hindi ko siya pinansin tuloy lang ang subo

ko ng pagkain. Humila siya ng upuan sa harapan ko. Hindi ako nag-angat ng tingin. Hindi rin ako

umimik.

"Do you think, you and that Salameda guy can fool me?" Napaangat ako ng tingin.

4/6

"What is that supposed to mean, Javier?" Sinalubong ko ang titig niya na puno ng puot.
Sinalakay ako ng takot. He clapped his hands.

"Do you really think I won't find out? I never thought that you were a good actress, Aryanna.

I could have given you the world right in front of you!" Puno iyon ng panunumbat.

ka."

"Ano ba 'yang pinagsasabi mo Javier!"

"Really? Hanggang ngayon paninindigan mo pa rin iyang kasinungalingan mo? l wasn't

born yesterday, Aryanna. Ito ang tatandaan mo. Mamatay muna ako bago ka makukuha ng

Salamedang iyon! Hindi ako papayag!" Sabay hampas sa mesa. Nagtatapunan ang mga tubig at

pagkain ko.

"Javier! Nababaliw kana ba!"

"Oo, nababaliw na ako, nababaliw na ako sayo! Am I not enough?" Namumula na ang mga

mata niya.

"Hindi ako ang babaeng para sayo Javier, hindi ko kayang turuan ang puso ko na mahalin

"Wala akong pakialam Aryanna. Sinabi ko na saiyo mula pa noon, na sapat ang

pagmamahal ko para sa ating dalawal"

"Hind ganyan ang totoong nagmamahal Javier." Kasunod noon ang luha sa mga mata ko.

Tumayo siya at lumapit sa pwesto at mariing hinawakan ang aking braso.

"I don't need you lecturing me about what's right or wrong when it comes to howI feel or

how I'll treat you. Gagawin ko ang gusto kong gawin sayo! I will get rid of that baby in your

womb and own you! Naintidihan mo?" Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Nasapo ako sa

aking tiyan. Binalot ako ng takot.

5/6

"'d rather die than have my baby taken away from me, Javier. Sinusumpa ko hindi mo ako

pag-aari!" lwinaksi ko ang kanyang kamay, tumayo at bumalik sa aking silid.

"Aryanna!" hindi ko na siya pinansin. Agad kong isinara ang pintuan at ni-lock iyon.

Panginoon ko tulungan niyo ako!

Nanginginig ang buong katawan kong napasandal doon.

Please!

Hindi ko napansin na nakatulog ako. Kalabog sa pintuan ang nagpagising sa akin. "Aryanna

open the door!" Malakas na sigawni Javier.

Mabigat ang katawan kong bumangon. Binuksan ko ang pintuan. " Javier ano ba? Wala ka

na talagang pinipiling oras mambulahaw?" Singhal ko sa kanya. Dinakma ang aking panga.

"1 can do whatever I want, whenever I want! Naiintindihan mo?" Masakit ang pagkakapisil

niya sa aking panga pero tiniis ko iyon. Hindi ako umiyak sa harapan niya.

"Anong kailangan mo?" Matabang kong tanong. Hinawakan niya ako sa braso at dinala sa

labas. Kahulan ang mga aso na siyang ikinatakot ko. Dinala ako sa likod bahay, hindi ko alam na

may bodega pala dito. Kasi hindi naman ako nakakalabas.

Nang bumukas ang pintuan ng bodega parang tinarakan ang puso ko ng libo-libong

kutsilyo. James standing topless punong-puno ng sugat at pasa ang buong katawan niya.

Nakatali sa poste ang dalawang kamay niya. Naka-kadena ang mga paa niya. Napapalibutan

siya ng mga tauhanni Javier at ilang babae, na halos wala ng tinakpan. Luwang-luwa ang

malulusog nilang dibdib at halos kita ang suot nilang panty.

"James! James!" Gusto ko siyang takbuhin. Ngunit sobrang diin ng kamay ni Javier sa

braso ko.

"Ang sama-sama mo Javier." Doon na bumigay ang mga luha ko.

"I know Aryanna so, siya ba ang ipinagpalit mo sa akin? Look at him." I glared at him.

Sinampal ko siya. Dinig kong Napasinghap ang mga tauhan niya.

"f**k!" Agad kong hinila ang braso ko at patakbong pumunta sa gawi ni James.

Niyakap ko siya ng buong higpit. Saka pa lang siya gumalaw at nag angat ng tingin. "Arya is

that you?" Paniniguradong tanong niya.

"Yes, James it's me." Hindi ko mapigilan na halikan siya, kahit may sugat ang gilid ng labi

niya. Buong puso niya iyong tinugon.

"I found you again, baby..." paanas niyang sabi.

THE TORTURED🦋
ARYANNA's POV:

Javier clapped behind me. Ayokong umalis, sa tabi ni James. Ayoko siyang iwan pero

malakas akong hinila ni Javier papalayo sa kanya. Todo ang suporta ko sa aking sinapupunan.

My child's safety is all that mattered to me.

"You're pregnant?!" Gulat na gulat si, James. Tumango ako. I saw happiness in his hazeinut

eyes. But it was replaced by fear. I know why.

"Reunited with the love of your life Aryanna?"

"Wala ka na talagang kasing sama Javier! Bakit ayaw mo na lang tanggapin na hindi kita

mahal at kahit kailan hindi kita mamahalin!"

"I don't care, Aryanna. Once I get that baby out of you, I will make you mine whether you

like it or not!

1/6

"f**k you, Javier! Don't you dare touch my wife!" Halos nag-echo ang boses ni James sa

tindi ng galit niya.

"You're wife? Since when? She's not yours Salameda! Do you think I wouldn't find out how

you registered your marriage certificate without a ceremony? You're not the only one with

connections, Salameda; I do." Lalo akong natakot sa sinabi ni Javier. Alam ko naman na may

kapasidad siyang alamin ang totoo. Pero takot na takot pa rin ako

"All of you get the f* *k out! Except you two!" Napatingin ako sa dalawang babaeng

pinaiwan ni Javier. Doon na halos nanginginig ang buong katawan ko.

"Please, Javier don't do this." Nagmamakaawa na ako. Ayokong isipin ang balak ni Javier.

"So, Aryanna ito ang ipinalit mo sa akin. Is he really good in bed?" Ngumisi ito na parang

demonyo. Hindi ako sumagot dahil na naninikip na dibdib ko. Panay galaw ng anak ko sa loob

ng aking tiyan.

"Leave her out of this Javier. Matapang ka lang kasi may tauhan ka but you have no match

for me!" Malakas na hamon ni James. Umiling-iling ako sa kanya. Na h'wag nang sabayan ang

galit ni Javier. Baka bugbugin lang siya o mas malala papatayin siya ni Javier. Hindi ko

kakayanin kapag mangyari iyon sa harapan ko. Wala siyang kakampi dito. Lahat tauhan ni

Javier. Any time Javier can kill and I won't let that happen.
"Sit down, Aryanna! Let's enjoy the show!" Sapilitan akong pinaupo ni Javier at tinalian ang

aking dalawang kamay. Habang ang dalawang babae parang may sungay sa paningin ko.

"l just want to prove to you that he is not the one for you, Aryanna. He is a certified

playboy! A playboy is always a playboy. Lahat 'yan kakanain niyan basta may butas! Isn't it

Salameda?"

"f**k you, Javier!"

"No, thank you. I can f*"k your fake wife while you're watching!l With a baby insidel How

does that sound? Did you know I get excited when seeing a pregnant woman?"

"Putang ina mo Javier! Papatayin kita!" Parang sinilyuhan ang bibig ko. Umiikot na ang

paningin ko. My mom was rape while my dad is watching. Hindi ko kakayanin na maulit ang

traumang iyon ni mommy sa akin. I would rather die with the baby in me than tarnish my purity.

Baka matulad din ako kay mommy. I know my dad loves her. But not for me. He thought I was

the product of rape. Pero diba dapat pina DNA man lang ako ni dad. Hindi 'yong puro pasakit

ang naranasan ko sa poder niya.

"This is an act of revenge, Javier. Do not repeat my mom's history. I will make sure I do not

rest until I kill you!" Nanlilisik ang mata ko sa galit. "Your family is sick! You're insane, Javier!"

Parang lalabas na ang ugat ko sa leeg. Pero hindi niya iyon pinansin. Tumayo siya sa tabi ni

James at nakatutok sa sentido nito ang baril.

"Suck him! Hanggang labasan ang lalaking ito o utak niyo ang lalabas sa diyan sa bungo

niyo!" Right then and there my heart was like cut into pieces.

"Don't f*****g touch me!" Iniwas-iwas ni James ang katawan niya pero madiin siyang

hinawakan ng babae. At ang isa ay unti-unting hinuhubad ang pantalon niya. Si Javier naka

tutok ang dalawang baril isa sa mga babae at sa ulo ni James. I closed my eyes firmly.

"Open your eyes, Aryanna! Gusto kong makita mo kung paano magpakasasa sa sarap ang

lalaking ipinalit mo sa akin. Nagawa niyo pa talaga akong lokohin! Kudos to both of you!"

Umiling-iling ang aking ulo. Kinagat ko aking bibig para pigilan ang iyak na gustong kumawala

sa akin.I know James won't like it and he was forced. Now I understand my dad. He was forced
to have s"x with Javier's aunt, and my mom was raped in front of him. This pain will never go

away, just like my dad and mom. History repeats itself.

"Open your f****'g eyes, Aryanna! Don't make me count!"

"Hayop ka sa pinaka hayop Javier! Wala ka kang kasing sama!"

"I know that already Aryanna; you don't have to remind me. I will never forget it!"

Nanginginig na ang buong katawan ko nang unti-unting naririnig ko ang ungol ni James.

"Hold him! Sucked him better as if it was his last!"

"f**kyou! Get away from me, you f*****g b***h!" Dinig kong humalakhak ang babae.

"Pakipot umungol kana kanina eh!"

"Close your eyes baby!" Dinig kong pakiusap ni James. Mas lalong nadurog ang puso ko. I

know if he can fight, he will never do this to me. Still the pain was excruciating, sumabay pa ang

anak namin.

"Aryannaaa..." l want to cover my ears, but I can't. I was tied up. Walang tigil ang pag hilab

ng tiyan ko. Kinagat ko ang aking pang ibabang labi, walang tigil ang pag-ihip ko. To relieve the

pain.

"Just f***g kill me Contreras, don't hurt Aryanna like this!" Galit na kalakip ng pakiusap ni

James kay Javier.

"That's the idea Salamed a hurt her! Because I can't bear the shame of the moment you

took her from me in the church. I thought she was forced, but hey! It was a f*****g an act! Nicely

done, Aryanna!"

"It was my idea, Contreras, and it wasn't hers. So punish me, not her! Not my child!" James

was begging. As l opened my eyes it was drawn to a woman sucking his d**k.I looked away. Ano

ba magagawa niya naka tali ang kamay sa gutter. Naka kadena ang dalawang paa niya.

Nagtama ang mga mata naming dalawa, malabo iyon dahil walang tigil ang pag-agos ng

luha ko. Napakagat ako ng aking pang ibabang labi para mapigilan ang hikbing lalabas sa aking

bibig. Iling ako ng iling while I firmly close my eyes ng maka rinig ako ng putok.

"I told you, Aryanna, open your f****"g eyes and watch Salameda enjoying the pleasure.
Look at her, and she's an expert at blowjobs!"

James looks at me with pain in his eyes. But I don't hate him. It wasn't his fault. "Ano

lalabasan na ba yan o utak mo lalabas sa bungo! Hindi kita binayaran para maging inutil"

Tumingila ang babae. "Ayaw tumigas!" Walang kaano-ano, umalingaw ang putok ng baril.

Humandusay ang babae. "Oh God!" Malakas kong sigaw. Takot na takot ako. But James' face

was angry. Napatingin ako sa sentro ng p*********i wasn't hard at all. The woman was lifeless in

front of us.

"You bend the knee and suck him!" When the other woman was about to bend the knee,

mariin akong tumingala at pumikit. Sunod-sunod ang palitan ng putok sa labas. Patakbong

lumabas si Javier.

"Get off me, please." Pakiusap ni Javier sa babae. Please help my wife and save her. I can

pay triple what Contreras gives you." Hindi nag salita ang babae pero itinaas niya ang pantalon

ni James.

"l am so sorry baby." Namumula ang kanyang mga na humihingi ng pasensya sa akin. I

smile bitterly but I am not mad. Walang tigil ang naririnig kong putukan. Tinulungan ako ng

babae, kita ko ang sugat sa aking pulsuhan. Umaagos ang dugo doon.

"l am sorry," hinging paumanhin ng babae. She even wiped my tears. I smiled.

"I know it wasn't your fault." I don't want to make her feel embarrassed, nasa sitwasyon

siya na pinilit, and her life was on the line.

4/6

Pagkatapos akong kalagan. Pinuntahan niya si James at kinalagan. Pati ang kadenang nasa

paa nito. Napabalik ako ng upo. Dahil basa ang aking suot na pajama. Followed by unbearable

pain. Pumutok ang panubigan ko. "No! No! James our baby!"

«f**k!"

Agad niya akong nilapitan at binuhat pero hindi pa kami makalabas ng bodega dalawang

magkakasunod na putok ang naramdaman ko kasabay ng pag agos ng dugo sa balikat ni

James. Tapos sa aking tiyan!

"Ang anak ko!"

"Arya/Aryanna!" Unti-unti nang nagdilim ang paningin ko...

Isang kamay ang nakayapos sa aking kamay. Dumilat ako ng aking mga mata. Si James ang

nasa tabi ko nakayupyop. Sinalakay ako ng awa. Agad kong naalala ang anak namin. Umimpis

na ang tiyan. "No!" Malakas kong sigaw. Napabalikwas si James. "Baby!"

"Ang anak ko nasaan ang anak ko James.!" Pinagsusuntok-suntok ang aking tiyan. Wala na

ang anak ko. Agad nagsidatingan ang nurse. "She didn't make it baby."

"She?" Babae ang anak ko.

Nasaan siya gusto kong makita ang anak ko!" Para akong mababaliw. Oh God! Why her? No!

Sana ako na lang!

Naghihisterikal na ako, parang nilukumos ang puso ko sa sakit.

"Ma'am baka po bubuka ang tahi niyo." Paalala ng nurse sa akin. Simanaan ko siya ng

tingin.

"Nasaan ang anak ko! Dalhin niyo ako sa kanya! Ang sasama niyo! James, please.!" Unti-unti

akong nanghina. Nakita kong may itinurok ang isang nurse sa swero ko.

"James, please..."

5/6

"What am I supposed to do, mom?" Dinig kong tanong ni James. Nandito ang mommy

Cathy niya. Hindi ko na maalala kung anong oras, at araw na. How long was I sleeping? Hindi ako

nagmulat ng aking mga mata. Mataman akong nakikinig lang.

"She will understand hijo. You're both fighting for your life, but the baby died. Walang may

gusto sa nangyari. Pareho lang kayong biktima. Lalo pa ang aking inosenteng apo." Mahabang

pahayag ni mommy ni James. Nakapikit ako pero ramdam ko ang pag-agos ng luha sa aking

mga mata at ang pagtaas-baba ng aking balikat. Pinisil ni James ang kamay ko.

Sinalubong ko ang kanyang mga mata. Wala na naman siguro akong magagawa pa. Walang

may gusto sa nangyari. It was all my fault. Kasalanan ko. Hinila ko ang kamay ko kay James. I

couldn't bear the blame.

"Baby?" Hindi ko rin kayang salubungin ang mga mata niya. Lalo ang nasa paligid lang ang

mommy niya. Sariwa pa rin sa isip ko ang eksenang iyon. Isang bangungot sa akin.

"Aryanna?" Tawag niya sa akin. Hindi ako kumibo. lbinaling ko ang aking mga mata kay

James.

"Where is my daughter?"

"She's still in the morgue, baby. I can't let her go without you." Lagi na lang inuuna ni

James ang nararamdaman ko.

"How long was I sleeping?"

"Three weeks." Maagap niyang sagot.

"Oh, my God." Three weeks nang nasa morge lang ang anak namin.

"What should I do baby?" Hinalikan ni James ang kamay ko. Basa rin ng luha niya iyon.

"We bury her"' sagot ko sa kanya. Parang pinira-piraso ang puso ko.

"Kaya mo na ba Aryanna?" Tanong ng mommy ni James pero hindi ako kumibo. Dinig ko

ang malalim niyang buntong hininga.

" am sorry, Aryanna...."

"Don't bother." Malamig kong tugon. "Makakaalis na kayo." Pagtataboy ko sa kanya. I

thought I knew her. ButI was wrong. She orchestrated my mom's disorder; she knew she was

suffering.

"What you saw"

"Don't bother explaining; whatever your reasons are, I won't accept them."

"Aryanna, please just listen. If you"

"Get out! Habang kaya ko pa, pakiusap!" Hindi lang naman sila ang may mali dito, it was

my mom too. Pero hindi ko pa kaya. Sagad na sagad na ako sa sakit. Now is not the time to deal

with it. l am grieving..

THE LOSSES🦋

ARYANNA's POV:
Nasundan ko ng tingin ang papalayong bulto ng mama ni James. Tahimik lang siya sa tabi

ko. Binalingan ko siya. Malamlam ang mga matang nakamasid sa akin. Napatingin ako sa balikat

niya. He has sling to support his injury. Dito siya tinamaan.

"Arya, please talk to me?" his voice was pleading. Wala naman akong sinisisi sa nangyari

kundi si Javier. Kasalanan niya itong lahat at ang sarili ko.

"Asikasuhin mo na ang pagpapalibing sa anak natin." Hindi siya sumagot. Tahimik lang

siyang umiyak. Parang mas lalong nadurog ang puso ko na makita si James ng ganito.

Sinalubong ko ang mga mata niya I saw something in there. Hindi ko lang mabasa kung ano.

Tumango siya.

1/6

Lumapit siya sa akin, hinalikan niya ako sa noo. Mariin akong pumikit. Dahil iyon ang huling

halik na mararamdaman ko sa kanya. Kailangan kong maghilom. Kailangan kong harapin ang

pangungulila sa anak ko na mag isa hindi ko kayang makita si James o ang mga magulang niya

at ang mommy ko. Nang umalis si James. Isang plano na nag nabuo ko.

Pumasok ang nurse, para i-check ang kalagayan ko. I smiled at her. "Hi may telepono po ba

kayo? Baka pwede makigamit?" Ngumiti siya.

"Nasa station po, kunin ko mamaya pagkatapos ko kayong mapainom ng gamot at ma

check ang kalagayan niyo. May nararamdaman pa ba kayo ng kakaiba?" Umiling ako sa kanya.

"Okay na ako may bahagyang kirot lang sa surgery site ko." Malumanay kong sagot.

Lilinisin ko po mamaya ang sugat niyo at kailangan niyo na po mag lagay ng medical girdle

pa kailangan niyo kasi iyon para hindi bumuka ang tahi niyo." Mahabang paliwanag niya. Tango

lang ang sagot ko. Nang matapos niya akong masuri at okay naman lahat, magalang itong nag

paalam. Ilang minuto pa ay bumalik ito at hawak ang phone na hinihiram ko kanina.

"Heto na po." Iniabot sa akin ng nurse ang phone niya. "Lubos-lubusin ko na ang kakapalan

ng mukha ko pwede po rin makahiram ng ballpen at papel?" Ngumiti ulit ang nurse. Naalala ko

si Emberlynn sa kanya.

"Sure po, sandali lang kukunin ko." Nang bumalik ang nurse ibinigay niya sa akin ang papel

at ballpen na kailangan ko. Agad rin siyang umalis.

Buti na lang, walang screen lock ang phone ng nurse. Nagtipan agad ako ng number ni

Rommel, siya lang naman ang makakatulong sa akin. At number niya lang din ang memorize ko.

Naka lang dial ako bago sumagot ang kumag. Nang narealize ko hindi ko alam kung saang

ospital ako na confined. Pinindot ko ang button sa uluhan ko.

"Yes, Ms. Faustino?" Tanong ng nasa intercom.

"Anong ospital po ito at saan?"

"Nasa Buenavista hospital po kayo sa Taguig."

"Nandito pa po si Emberlynn?"

"Naku matagal-tagal na rin hong nag resign." Nagpasalamat ako sa kanya. Tinawagan ko

ulit si Rommel.

[Hello?]

[Rommel si Arya ito.]

[Arya anong nangyari sayo?] Napangiti ako. Rommel is being thoughtful again. Kahit

nadamay ito noon. Sumeryoso ako. Kailangan ko ang tulong niya.

(Rommel pwede mo ba akong tulungan?] Agad itong natahimik.

[Nakakulong na si Javier.] dagdag ko pa. Huminga siya ng malalim.

[Please I need to heal Rommel l just lost my daughter] Kusang dumaloy ang luha sa aking

mga mata. Parang pinipiga ang puso ko sa sakit at pangungulila.

[Sige, Aryanna tutulungan kita.] Nakahinga ako ng maluwag. Wala akong ibang malalapitan.

Kundi si Rommel lang.

[Rommel wala akong telepono, nakikihiram lang ako sa nurse.]

Ako na ang bahala pupuntahan kita bukas.] Nagpasalamat ako sa kanya. Saka ko pinatay

ang tawag. Napaangat ako ng tingin ng bumukas ang pintuan.

"Yanna anak?" Naumid ang dila ko. My mom is here. Is she here even though I was

2/6

unconscious?

"Mom," hindi ko alam ang aking mararamdaman. Parang tinutusok ng isang dosenang

karayom ang puso ko.

"How are you?" Umiwas ako ng tingin sa tanong niyang iyon.

"'m alive, my daughter is dead." Malamig kong tugon.

"Anak, I am so-"

"Don't, mom, I knew it; I know you have disorders; I have tried to talk to you, but you

pushed me away. How could you? Iba pala kapag nasaksihan mo ng personal ang nanay mo

doing things that making her suffer while others are pleasuring themselves!"

ko

"Lumaban ako Aryanna, nilabanan ko." I whimpered.

"By hurting yourself mom? While watching? Ito ang hawak sayo nang daddy, kaya hinayaan

mong saktan niya ako, ipagtulakan sa iba't- ibang lalaki? Later on, na konsensya ka at tinulungan

mo ako makatakas kay Javier pero ibinalik mo lang ako sa kanya!" Puno ng sumbat ang boses

3/6

"Please leave my room mom. Ayoko na makita pa kayo!" Lumapit siya sa direksyon kung

saan ako nakatingin sinalubong niya ang aking mga mata. Bigla na lang lumuhod si mommy.

"Patawarin mo ako anak. I only have a favor I ask from you. The moment we will see each

other again. I may not remember you. Please don't remind me who I was." Puno ng luha ang

kanyang mga mata. Napahagulgol ako ng iyak. Tumayo si mommy pero bago siya umalis. She

places a kiss in my forehead.

"I love you so much, anak.I hope one day you will find in your heart to forgive me." Pinisil

niya ang isang kamay ko at tumalikod. Napatakip ako ng aking bibig para pigilan ang aking

pag-iyak. Tahimik akong umiyak, hanggang nagsisisi ako sa lahat ng sinabi ko sa kanya. "Mom!

Mom!" Ilang beses ko pang tinawag ang pangalan niya pero hindi na siya bumalik. “Please

mom, come back!" Kahit masakit ang tahi ko pinilit kong tumayo para habulin si mommy. Bitbit

ko ang aking suwero! "Mom!"

"Ms Faustino hindipa po kayo pwederng tumayo." Sinalubong ako ng nurse na nagpahiram

ng cellphone sa akin. "Please call my mom. I need to see her." Pakiusap ko sa kanya. Tumango

siya, inalalayan ako pabalik ng kama. Umalis ito. Ilang minutong lumipas dinig ko ang pag pasok
niya.

"Hindi ko na po naabutan nag mommy niyo ma'am." My heart was crashed.

"I want to go to the morgue to see my daughter, please." Tumango lang ulit ang nurse.

"Kukuha lang po ako ng wheelchair, dadalhin ko po kayo sa anak niyo." Imporma niya sa

akin. Hinawakan ko ang kamay niya.

"Maraming salamat nurse, tatanawin kong utang na loob ang lahat ng kabutihan mo sa

akin,"

"Wala pong anuman, sige wait lang po kukuha ako ng wheelchair." Tumalikod ito. Ilang

minuto pa bumalik nga siya. Inalalayan niya akong umupo roon. Nang masigurado na okay na

ako umusad na ang gulong noon.

4/6

Sumakay kami ng elevator, at tinungo ang morge. Nang mabasa ko ang karatulang iyon

unti-unting bumigat ang pakiramdam ko habang papalit kami sa tapat ng pintuan. Kumatok ang

nurse. Kinausap ang attendant. lang sandali pa nakalagay sa isang maliit na box ang anak ko

na inilabas sa freezer.

Inilagay iyon sa mesa. Pinisil ng nurse ang balikat ko at umalis. Nanginginig ang aking

kamay habang dahan-dahan kong binuhat ang brown na box. Binuksan ko iyon. "Oh, baby ko...!

" The excruciating pain was too much. Palakas ng palakas ang palahaw ng iyak ko. She is so

tiny. Kamukha niya ang papa niya. I hold her tiny hand. Walang katumbas ang sakit. Hindi ko

kaya.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakayakap sa kahon. Hindi ko magawang ialis

ang aking mga mata sa walang buhay kong anak. Hanggang sa wala na akong mailuluha pa.

Naging manhid na rin ang pakiramdam ko. Nakatingin ako sa krus na nasa taas ng pader.

Masama kong tiningnan iyon. "Why! Why do I have to suffer? What have I done? You punish me

like this! Why! You took my daughter from me!" Malakas kong sigaw.

Hinihele ko ang aking anak. "l am sorry baby, hindi ka na protektahan ni mama. Kasalanan

ko kasi umalis ako ng bahay? Sorry dahil pati ikaw nadamay anak! Mahal na mahal ka ni
mommy." Isang yakap mula sa likuran ang lalong nagpaiyak sa akin. His warm embrace made

me feel lost. I blame myself, I was blinded with my emotions, unable to think straight, and the

risks of being kidnapped which happened..

Most people say that it is so painful burying your child. It is true. Yakap-yakap ko ang maliit

na kabaong pinagawa ng papa niya. Hindi ko mapaliwanag ang sakit parang unti-unti akong

pinapatay. Nang marating namin ang puntod na paglilibingan sa kanya. Gusto ko na lang ilayo

siya at i-preserve ang katawan niya.

"Baby, it is time," James's voice was in pain like I do. Who doesn't she's our first born.

Walang makakapantay sa pagmamahal namin sa kanya. Hindi siya umalis sa tabi ko. Ayokong

ibigay ang anak ko.

"No, please don't take her, James." Mahigpit ang kapit ko sa maliit na ataol.

"l am so sorry; our baby needs to rest Arya." Kinuha sa akin ang anak ko.

"No! No please, don't take her James, parang araw mo na!" Mahigpit ang yakap sa akin ni

James. Pinag susuntok ko siya sa likod. Palakas ng palakas ang hagulgol ko. "I am so sorry baby,

" bulong niya sa tenga ko.

Gusto kong magwala pero wala akong lakas dahil kumikirot na ang tahi ko. Nagsaboy kami

ng puting rosas. Habang unti-unting tinatabunan na ang kabaong ng anak namin. Hanggang sa

tuluyan na iyong na sinementuhan...

5/6

Nagsialisan na ang nakiramay. Naiwan ang mga magulang ni James. Wala si mommy, she

was admitted in a psychiatric facility. Hindi ko na inalam kung saan.

"Mauuna na kami anak." Dinig kong paalam ng mga magulang ni James. Ni minsan hindi ko

sila tinapunan ng tingin. O nagtangka na kausapin sila.

"I book you a hotel at Rothstein. Inaasikaso ko pa ang bahay natin. Kung gusto mo sa

condo kO muna kita dadalhin?" Umiling ako.

"I will stay at the hotel."

Nagtagal pa kami ng ilang oras, nang magpasya si James na ihatid ako sa hotel para
makapagpahinga. Sunod-sunuran lang ako sa lahat. Wala na akong ibang nararamdaman kundi

sakit, pangungulila at pagdadalamhati. Hindi man lang nasilayan ng anak ko ang mundo. Gusto

kong iparanas sa kanya how beautiful the world is, even I have traumatic childhood. Gusto kong

maranasan ng anak ko ang aking hindi naranasan. Pero huli na ang lahat kinuha na siya sa akin.

As James open the door for me kung saan ako pansamantalang titigil, hindi ko na

na-appreciate ang ganda at marangyang silid na tutuluyan ko. Iginiya niya ako sa silid.

"Pahinga ka na muna baby." Hindi ako kumibo. Nang lumapat ang katawan ko sa kama

tumalikod na ako sa kanya. Umupo siya sa likuran ko.

"Gusto mo ba munang mag isa?" Hindi ako sumagot. Dinig ko ang malalim niyang buntong

hininga. My tears kept falling like a waterfall. I closed my eyes.. . James placed a kiss on my

head. Hindi ko pa rin siya nilingon. Ramdam ko na lang ang mga yabag niya na papalayo...

Dear James,

Alam ko mahirap ito para sa ating dalawa. Selfish na ako kung selfish pero sana

maunawaan mo. Kailangan kong maghilom. Buuin ko ulit ang aking pagkatao. Kailangan kong

hanapin ang sarili ko. I have been through a lot and so do you. I want to deal my pain and

sorrow alone. Sorry kung simula pa lang dinamay na kita. Sorry kung nasaktan kita. Kailangan

ko lang lumayo. Kahit hindimo sabihin ramdam ko na isa ako sa dahilan bakít nawala ang anak

natin. Ineed to mourn and heal my soul. Because every time I look atyou. I saw no thing but

pain and a constant reminder of my mistakes. My wrong decision. I love you so much I could

barely breathe when you're around because you're too perfect for me.

Gusto ko rin hilumin ang sarili ko para mapa tawad ko ang mga magulang natin. Babalik

ako, pangako. Sana sa pagbalik ko, ako pa rin. Pero kung mahanap mo ang tamang babae para

sayo, tatanggapin ko na hindi tayo para sa isa'tisa. Alam ng Diyos kung gaano kita kamahal.

Pero I was too broken sinceI was young, and the moment l knewour daugh ter passed a way I

was shattered.. Hanggang sa muli nating pagkikita...

Love

Arya
THE HEALING🦋

ARYANNA'S POV:

Five Years Later..

"How are you, Ms. Aryanna?" Tanong sa akin ni father Jonathan.

"Mano po father." Sabay yuko ko ng aking ulo para basbasan ng butihing pari.

"Balita ko babalik kana sa Maynila? Marami ang malulungkot lalo na ang mga bata sa

kumbento sa pag alis mo hija." Malungkot na pahayag ni Father sa akin. Alam ko naman iyon,

pero kailangan ko nang bumalik. Umalis akong puno ng kabiguan, at babalik ako na sakit pa rin

ang sasalubong sa akin. May katapusan ba?

1/7

My parents were murdered. Walang mag-aasikaso sa mga labi nila. Iyon ang balita sa akin

ni Rommel. My dad was murdered in prison by Javier men. My mother was a victim of hit and

run after her release at Rothstein rehabilitation center. Ayon sa imbestigasyon na sabi ni

Rommel it was intentional dahil kasabay ang pagkamatay ng aking ama parehong oras at araw

ding iyon. Wala akong ginawa kundi ang umiyak ng umiyak. Nakakulong na si Javier pero puro

pa rin kasamaan ang ginagawa niya? Wala na ang mga magulang ko sigurado ako na naman ang

puntiryahin niya sa pagbabalik ko. Halang na talaga ang kaluluwa niya.

"Sorry po father, pero kailangan po ako ng aking mga magulang, kahit ito man lang maayos

at maihatid ko sila sa kanilang huling hantungan." Malungkot ako pero hindi ako umiiyak. I was

changed person. For last five years inubos ko na nag luha sa aking mga mata at ipina sa Diyos

na lang ang lahat.

"Naasikaso mo na ba ang mga gamit mo?" Tanong nito. Saka pa lang ako nagbalik sa

kasalukuyan.

"Ah, opo, handa na po lahat father." Ngumiti ako.

"Mabuti naman kung gano'n h'wag mo kalilimutang dalawin kami dito kung may oras ka

hija." Paalala nito sa akin.

"Opo, gagawin ko 'yan." Pinisil ni father ang kamay ko at nagpaalam na. Inilibot ko ang

aking mga mata sa kumbento. I will truly miss this place. It was my safe haven after my

downfall. Hindi ko mapigilan ang kumawalang luha sa aking mga mata. Kung paano ako
napadpad sa Sariaya Quezon, dito ako dinala ni Rommel dahil tiyahin niya ang mother superior

ng St. Therese Monastery. It was peaceful. It took me months before I realize to let go. Hindi ko

mabilang kung ilang beses akong nawala sa katinuan at hindi ako sinukuan ni mother superior.

Bawat gabing binabangungot ako. Sa bawat pag-iyak ko at sa bawat sakit na napapanaginipan

ko. She was there for me.

Flashback:

(Rommelplease help me.]Agad kong tinawagan ang kaibigan ko ng masiguro ko na wala

na si James.

[On the way na ako, maghanda kana. Hintayin kita sa lobby.] Agad pinatay ni Rommel ang

tawag. Nagpalit ako ng damit. I wore a low-waistjeans. Suot ko pa rin ang medical girdle ko at a

plain loose t-shirt. Dinala ko lahat ng gamot na binigay ng doktor sa akin.

Pagkalipas halos isang oras tumunog ang telepono sa room ko. It was a front desk

informing that Rommel is waiting for me in the lobby.

Sinuri ko ang buong silid. Pati ang sulat na iniwan ko para kay James. Kung magalit siya sa

pag-alis ko mauunawaan ko. Isang mapait na ngiti ang namutawi sa aking mga labi. Kasabay ng

pag-alpas ng luha sa aking mga mata. llang beses ko man pigilan iyon. Pero dahil sa

pangungulila at napakasakit na pagkawala ng aking anak, parang pakiramdaman ko naging

walang kabuluhan ang aking buhay.

"Paalam James, lam so sorry."

Nang makarating ako sa lobby agad tumayo si Rommel. Niyakap niya ako ng mahigpit. He

was wearing a mask, a bull cap, and a sunglass.

2/7

"Nakikiramay ako sa Aryanna. " Hindi ko na naman mapigilan ang hindi umiyak.

"Salamat Rommel, tatanawin kong malaking utang na loob ang lahat ng ito." Tumango siya

ang kinuha ang backpack na dala ko. Ito lang ang kaya kong dalhin.

Pumara siya ng taxi, pinasakay niya ako sa likuran at siya naman ay sa katabi ng driver.

llang beses kaming nagpalit ng taxi, hindi ko alam kung bakit. Pero siguro dahil nag-iingat lang
si Rommel. Sa pangatlong taxi bumaba kami sa terminal ng bus sa Buendia.

"Quezon! Quezon!" Dinig kong tawag ng isang dispatcher ng bus. Sumakay kami ni Rommel

doon. Pinaupo niya ako malapit sa bintana. Pinag suotniya rìn ako ng sumbrero, mask, at

shades. Hindi na ako nagtanong pa. Wala na akong lakas para mag usisa. Hinawakan ko ang

kamay niya. hindi ko man nakikita ang mga mata niya alam ko sa akin iyon nakatingin.

"Salamat Rommel." Tumango siya at hinilig ang aking ulo sa balikat niya. Parang

patang-pata ang katawan ko.

"Matulog ka muna, mahaba ang biyahe natin."/ close my eyes.

"Mommy, come back! Mommy, come back!" Tawag sa akin ng isang boses ng ba tang

babae.

"Anak, lam so sorry but I have to heal. Hindi ko kayang harapin sipapa."

"No! Mommy, come back!"paulit-ulit niyang tawag sa akin. Tinakbo ko siya para yakapin.

Pero nawala siya sa paningin ko.

"Anak!" wala akong narinig na sagot. It was silence. Tumulo ang luha sa aking mga mata. "

Anak ko!Anak ko!"

"Aryanna gising nandito na tayo." Hilam ng luha ang aking mga mata. Basang-basang-basa

ang mask ko.

Bumaba na kami ni James, bus at sumakay kami ng tricycle para maghahatid sa amin sa

monasteryo. Inarkila na ni Rommel ang isang biyahe noon, nagpahin tay na rin siya. Nang nasa

tapat kami ng monasteryo, sinalubong kami ng isang madre tantiya ko nasa singkwenta mahigit

ang edad niya.

"Tita Aseanna mano po, " bati ni Rommel. Alangan akong ngumiti. Pero nang magsalubong

ang aming mga mata parang ang gaan agad ng loob ko sa kanya.

"Siya na ba ang sinasabi mo Omeng?" Napakunot ang noo. Omeng ang palayawni

Rommel? Napakamot siya ng batok. "Tita naman ang bansot ng palayaw ko!" Reklamo nito sa

tita niya.

"Anong bansotpinagsasabimo, aba Omeng ha!" Banta nito.

"Siya nga po pala Tita siya ang kaibigan ko si Aryanna, baka pwede po muna siyang
makikituloy dito?" Umaliwalas ang mukha ng madre.

"Tamang- tama hija, aalis ngayon araw si Arabella, buti ikawang papalit sa kanya." Pilit

akong ngumiti. Gusto ko sanang magsalita pero pinigilan ko ang aking sarili.

3/7

"Aryanna hindi na ako magtatagal ha? Iniha tid lang talaga kita, kasi walang tatao sa

tindahan ayoko rin na pagdudahan ni Salameda, sigurado ako, ako ang unang susugurin noon.

Buti na iyon handa ako."

"Pasensiya kana Rommel, wala lang talaga akong malalapitang iba,"ngumiti siya. Hindi ko

napigilan na yakapin siya. Tanda nang aking pasasalamat.

"Tatanawin kong malaking utang na loob ito Rommel. Maraming salamat."

"Kapag nahanap mo na ang sarili mo, kailangan bumalik kana sa reyalidad Aryanna. Hindi

habang buhay tatakasan mo angproblema. Mahal kita bilang kaibigan kaya ko ito ginagawa

pero sana sa lalong madaling panahon makabangon kana at mahanap mo ang kapayapaan sa

isip at puso mo.

At that moment, Rommel's words were ingrained in my head.

Sa unang linggo ko sa monasteryo wala akong ginawa kundi ang umiyak, wala akong

ganang kumain. Ang laki din ng ibinagsak ng aking katawan.

"Aryanna anak, alam ko masakit mawalan ng anak, at ang lahat ng traumang naranasan mo

sa taong inabuso ka, lumaban ka anak. Maraming dahilan para mabuhay. Magtiwala ka sa

Diyos." Kumapit ako sa mga payo nila sa akin.

Pero lumipas ang mga araw akala ko kakayanin ko pero parang unti-unti akong hinihila sa

pabalik sa aking pagkadapa. Tulala ako sa araw, nasa malaking puno lang ako ng mangga sa

likod ng kumbento hawak ko ang manika ng isang batang nagbigay sa akin. Nakakatulugan ko

rin iyon habang yakap-yakap ko.

4/7

Napalingon ako sa isang batang babae na nadapa habang hinahabol ang maliit na bola na

pumunta sa paanan ko. Kinuha ko iyon at lumapit sa kanya. Tinulungan ko siyang tumayo.
"0, heto na ang bola mo, h'wag kana umiyak."Kinuha niya iyo atyumakap sa mga binti ko.

"Salamatpo, ako po pala si Isabel, wala po akong mga magulang pwede po kayo na lang

ang mama ko?"Parang kung may anong malamig na kamay ang humaplos sa puso ko. Nginitian

ko siya. Pinunasan ko ang mga luha niya. Pinagpantay ko ang aking mukha sa kanya.

"Ako pala si Aryanna, pero hindi ako pwede maging mama mo, pero pwede mo naman

akong maging kaibigan?" Sagot ko sa kanya. Akma siyang iyak.

"Kung gusto mo Tita na lang?"naka ngiwi kong tanong. Ayoko Siyang bigyan ng false hope

kasi sarili ko nga hindi ko pa kaya. Paano ko iyon magagampanan?

"Sige po Tita na lang kasi balang araw makikita ko pa po ang mga magulang ko."Her face lit

with so much hope.

"Very good! High five to that!"Nag-high five kami. Simula ng araw na iyon hindi na umalis

sa tabi ko si lsabel. Kahit saan ako magpunta naroon siya.

Unti-unti naging malapit ang loob ko sa kanya. Days become weeks, months, and years.

Tuluyan kong natanggap ang pagkawala ng aking anak na ni minsan hindi ko man lang nabigyan

ng pangalan. Masyado akong naging abala sa kalungkutan at pighati ko. Naging makasarili ako.

Napamahal na sa akin si lsabel, itinuturing ko na siya na parang anak, nang isang araw may

dumating na mag-asawa na nagpakilala bilang mga magulang niya. Nalungkot ako pero lam

happy, thatisabel found her parents. Ayoko man umalis siya pero she deserves to have a

complete family..

THREE DAYS AGO:

"Aryanna, telepono si Rommel." Sabay abot sa akin ang telepono ni Cha-cha, kasama ko rin

sa monasteryo, volunteer siya.

[Rom, Kumusta?] Nakangiti kong bungad sa kanya. Pero hindi siya sumagot.

[Rommel?] Inulit ko pa ang pagtawag ko sa pangalan niya.

[Aryanna, ka-kasi ano] Nauutal niyang sagot.

[Rommel tinatakot mo naman ako! Umayos ka nga! Ano ang sasabihin mo?] Bumangon na

ang kaba sa puso ko.

5/7

[Ang mommy at daddy Mo patay na.] bigla kong nabitawan ang teleponong hawak ko.

Nangangatal na ako. Biglang umikot ang paningin ko. Napakapit ako sa upuan para doon ako

kumuha ng lakas.

"Aryanna, napakapit ako kay Cha-cha

"Aryanna okay ka lang?" Tanong niya sa akin. Na blangko ang utak ko kasabay ng

paglandas ng luha sa mga mata ko.

"Si mom--mommy ko!" Niyakap ako ni Cha-cha. Pinaupo niya ako at inabutan ng tubig.

Panay lang ang iyak ko.

"Cha, wala na si mommy at daddy ko." Parang batang sumbong ko sa kanya.

"Nakikiramay ako, Aryanna," umiiyak na rin siya. lyon ang tagpo na nadatnan ni mother

superior. Hindi na ito nagtaka. Pero namumula na ang mga mata niyang yumakap sa akin.

"Nakikiramay ako anak," niyakap ko siya. She was my anchor when everything was

drowning..

Hindi ko halos matanggap na ulila na ako. Alam ko hindi masaya at kulang ako sa

pagmamahal ng magulang, pero mahal ko sila. Napatawad ko na si daddy sa kasalanan niya sa

akin. Tanggap ko na ng buong-buo ang mommy ko pero kung kailan handa na ako, saka naman

nangyari ito..

Pasakay na ako ng bus pabalik ng Maynila. Hanggang ngayon wala pa rin ako sa aking

sarili. Nagtext na ako kay Rommel, inabot ako ng halos apat na oras sa biyahe buti na lang

walang aberya.

Nasa morge na ang labi ng aking mga magulang ayon kay Rommel. Pagdating ko nasa

kabaong na sila. The pain and losses are too much.

6/7

Dinala na sila sa chapel malapit sa bahay namin sa Laguna. Hindi ko na rin pinatagal ang

burol dahil mas lalo lang akong nasasaktan.

Makalipas ang dalawang gabing lamay, nagpasya akong ipalibing sila. Ni walang mga
kamag-anakan sa side ni daddy ang dumalo. Sa side naman ni mommy wala rin. Mga

kapitbahay lang at pamilya ni Rommel ang naroon para damayan ako...

Tahimik akong umiiyak habang dahan-dahan silang ibinababa ng sabay. Rommel never

leave my side. Lagi siyang nakaagapay sa akin. He was truly a friend. Nang tuluyan nang

natabunan ang kabaong nina mommy at daddy. Umalis na ang nakiramay. Umalis din si

Rommel upang mabigyan niya ako ng pagkakataon para magpaalam sa mga magulang ko.

"Mom/Dad, I forgive you both, and l am sorry if it took mea while. It wasn't easy, but I am

trying to live a normal life despite everything that happened to us. The moment I lost my

daughter, l crashed. Please guide me to the right path. Sana mahanap niyo na rin ang

kapayapaan."

Tumingala ako sa maaliwalas na kalangitan. "Hanggang sa muli po nating pag kikita. Please

kiss my daughter for me..."

THE COMEBACK🦋

ARYANNA's POV:

Pasakay na kami ng sasakyan ni Rommel, tahimik kaming dalawa. Huminto ang sasakyan

sa tapat ng mansyon.

"Gusto mo munang magkape Rommel?" Umiling ito, tila umiiwas sa akin. Simula ng

bumalik ako hindi man lang ako nakauwi ng mansyon. Dinalhan ako ng gamit ni Rommel.

"Hindi na Aryanna." Tanggi nito. Pinausad niya ang sasakyan niya ng makababa ako.

Nasundan ko na lang iyon ng tingin. Hanggang sa tuluyang mawala sa paningin ko. Saka pa lang

ako nagpasyang pumasok.

Nag doorbell ako. Pero walang may nag bukas ng pintuan. Ilang minuto pa ulit akong

naghintay. Akma akong mag doorbell ng bumukas ang pedestrian gate namin. Para akong

naitulos sa aking kinatatayuan ng tumambad sa harapan ko si James. Na siyang nagbukas ng

gate. Anong ginagawa niya rito?

"Alam mo pa pala ang bahay niyo?" Matabang niyang tanong. Hindi pa ako handa sa

pagkikita namin. Pero wala na akong kawala. Parang pinipiga ang puso ko sa kalamigan ng
pakikitungo niya. Inaasahan ko naman talaga iyon. Pero hindi lang ako handa na siya ang

sasalubong sa akin sa bahay namin.

1/7

Sinundan ko siya ng tingin. Pagpasok ko sa entrada ng bahay namin sobrang nagulat ako.

Umiba ang disenyo noon. Dati grayish white, ang kulay pero ngayon it was brown with gold

trimmings mula sa poste, driver way at sa maayos na pagkaka landscape ng aming pathway

papuntang swimming pool at garden. The double door is made of solid metal brown with glass.

Dati gray ito na purong solid na kahoy ng narra. Nasa tatlong palapag na rin iyon na parihaba

ang disenyo at bawat palapag ay may balcony na. Sa kaliwang bahagi glass na rin na makikita

ang living room.

Sa kanang bahagi mga parking area na kasya ang halos benteng sasakyan dati grotto at

maliit na pond na may koi fish ito.

"What are you still standing there for?"

Nagtama ang aming mga mata ni James, and there I saw anger in his hazelnut eyes.

Sinalakay ako ng kaba. Puno iyon ng panunumbat at galit. Handa na ba ako? Hindi ko naman

an siya masisisi diba? Selfish ako. Iniwan ko siya ng panahon na dapat nagdadamayan kami.

Regrets? Kastigo ng utak ko. Ipinilig ko ang aking ulo.

"Sorry, nandiyan na." Tumalikod ito. Sumunod ako sa kanya. Pero wala siya, pagpasok ko

gaya ng inaasahan magkaiba na rin ang disenyo noon dahil dati isang mataas na hagdan lang

ang bahay namin pero ngayon dalawang spiral na hagdanan na. There were gold railings and

brown carpets on the stairs.

Sa gitna mayro'ng naka-ukit ng mosaic na dalawang tao, nakahiga at mayroong stars. Agad

nag flash sa alaala ko ang eksenang ito nang magtapat si James na gusto niya noong nasa San

Carlos pa kami. May malaking chandelier sa gitna na kulay ginto rin. May malaking fireplace sa

pinaka sentro. Mga sofa na kulay pula na may ginto rin ang sandalan.

2/7

"Remember something?" Nagitla na lang ako ng bigla siyang nagsalita mula sa likuran ko.
"Wala." Tanggi kong sagot. Naningkit ang mga mata niya sa sagot ko. He clenches his jaw.

Akma akong aakyat sa ikalawang palapag dahil hindi ko matagalan ang nag- aapoy na galit sa

mga mata niya.

"Where the hell do you think you're going?!" Malakas niyang tanong.

"Sa taas ilalagay ko ang aking gamit, at magpapahinga ako." Simpleng sagot ko sa kanya.

Pero para na akong naiihi sa kaba.

niya.

"From now on, you will sleep in the maid's room. You will be with Arnie." Nanlaki ang mga

mata ko sa sinabi niya.

"What!? At bakit ko naman gagawin 'yon? Bahay ko ito!" Umalsa na ang boses ko sa sinabi

"Yes, before! In case you forgot, you were missing for five years? Tingin mo may babalikan

ka pa?"

Parang tinarakan ang puso ko ng libo-libong sibat sa sinabi niya. Parang sinabi na rin niya

na wala na akong babalikan sa kanya. Aasa ka pa talaga?

"What's that supposed to mean, James?" Nag-isang linya ang kilay ko.

"We will discuss that tomorrow in the office. Make sure you are ready by seven a.m. I hate

being late." Dumadagundong ang t'* *k ng puso. Puno ng pagkalito ang isip ko. Kakalibing ko pa

lang sa mga magulang ito panibagong hamon na naman itong kakasuungan ko sa poder ni

James.

"Arnie!" Malakas na tawag ni James sa katulong namin. Dinig ko ang mga yabag ni Arnie.

Nang lumitaw siya sa harapan ko. Agad ko siyang niyakap.

"Arnie, kumusta kana?" Natutuwa akong makita siyang muli.

"Arnie, you know what to do? During her stay at the mansion, tell her about her new job! Do

you understand? " Ma-awtoridad na utos ni James. Na siyang ikinalingon ko sa kanya.

"Anong ibig sabihin nito James!"

"Sir. From now on, you should address me as your new boss. You're my maid in this house

and my personal assistant when we are in the office." Tumalikod na ito. Napaawang ang labi ko.
The feeling of shock filled my body. My mind was blown.

3/7

"Aryanna, lika sa silid na tayo mag-usap." Pukaw na sabi ni Arnie sa akin. Wala na akong

nagawa kundi sumunod sa kanya. Nang makarating kami sa silid niya, bago na rin iyon.

Umaliwalas at nagbago rin ang disenyo, ang mga kama bago na. Dalawa iyon malamang akin

ang isa. Dalawang cabinet sa, dalawang vanity mirror, kasing kulay nang nasa kwarto ko dati.

"Arnie magtapat ka nga sa akin. Anong nangyari noong umalis ako? Saka bakit nag-iba ang

disenyo ng bahay?" Hindi agad ito sumagot.

"Arnie?" Nag-angat siya ng tingin, umiyak na pala siya.

"Ka-kasi pinasabog itong mansyon ilang araw na nakulong ang daddy niyo, buti wala dito

ang mommy baka kung hindi nadamay rin siya." Agad niyang itinaas ang long sleeve na suot

niya hindi ko napansin kanina. Napatakip ako ng aking bibig. Puno ng paso iyon. Tumalikod siya

sa akin, itinaas rin niya ang suot niyang uniform. Sunog ang dalawang binti niya.

"Arnie, Diyos ko." Iyon na lang nasambit ko.

"Nalaglagan ako ng kisame na may apoy, nakadapa ako habang natutulog kaya ang likod

ko ang napuruhan. Akala ko nga Aryanna mamatay na ako ilang buwan din akong nanatili sa

ospital. Buti na lang hindi ako pinabayaan ni sir James." Lalo akong sinalakay ng aking

konsensiya ang dami kong iniwan. Hindi ko man lang naisip na aabot sa ganito ang lahat.

"Sorry Arnie. Hindi ko sinasadya, masyado akong nagdadalamhati sa pagkawala ng anak

ko" Umiling siya sa akin. Ngumiti.

"Hindi mo naman kasalanan Aryanna, Siguro kung nandito baka madamay ka lang.

Pampalubag loob niya sa akin.

"Ano pala ang gagawin ko?" Malungkot ang mukha niya.

"Ikaw ang bahala sa susuuting ni sir James, sa pagkain niya maaga ka rin gigising, para

asikasuhin mo siya." Sagot nito.

"Maglalaba rin ba ako?" Umiling ito.

"Hindi pero ikaw ang mamalantsa ng susuotin niya. Yong suits naman niya may
nagdedeliver na dito kaya hindi mo na problemahin pa. Hindi kasi pwedeng labhan sa regular

na washing machine dahil baka masira, dry clean kasi iyon." Tumango-tango ako sa mabahang

paliwanag ni Arnie.

"Malaki pala ang pagkakautang ko kay James?" Tanong ko kay Arnie.

"Hindi ko alam Aryanna, simula nang ipaayos niya ito, nagalit siya ng banggitin ko ang

pangalan mo. Ayaw daw niya marinig iyon kahit kailan."

I felt like those words had cut me. They are sharp enough to cut my heart into pieces.

Gano'n ba katindi ang galit ni James sa akin? The wounds were aggravated at this point. I knew I

would hurt him, but I wasn't expecting it to leave him more broken than I thought.

Gaya ng utos sa akin, kailangan kong magising ng maaga, inasikaso ang agahanni James.

Natuto rin naman ako magluto sa monasteryo. Nakasalang na ako ng brew coffee sa coffee

machine. Nagluto ako ng bacon, sunny side-up eggs, at pancake. Gumawa rin ako ng French

toast. Inihain ko na iyon sa mesa at naglagay nang kape sa tasa. Naghain din ako ng maple

syrup. Sa gilid ng kape naglagay ako ng sugar, baka kailangan niya. Sinuri kong mabuti kung

may kulang pa nang biglang

niya.

4/7

"Are you finished?" Malamig na tanong nito.

"Yeah." Sobrang nagulat ako buti hindi ako nagsalita ng kung ano-ano. Nakataas ang kilay

"At least you learned something when you were gone." Umupo na ito nang hindi man lang

ako inalok.

"Is there anything else you need?"

"No, get ready. You're coming with me to the office." Agad akong tumalikod. Pero ang t***k

ng puso ko gusto ng lumabas sa aking dibdib. Pumasok ako sa kwarto namin ni Arnie. Wala

akong ibang damit pang opisina. Kaya nag suot na lang ako ng skinny jeans, white long sleeves

blouse. Itutupi ko iyon mamaya hanggang siko. I tuck-in ko na lang para disente.

Nang matapos na ako, naglagay lang ako ng powder, light blush-on at lipstick. Nang
makuntento ako sa aking hitsura. Lalabas na sana ako sa aking silid nang magkasalubong kami

ni Arnie.

"Gand a yern? Effortless." Sabay abot ng paper bag.

"Ano yan?" Nakanguso kong tanong.

"Aba malay ko, binigay lang yan ni sir James, sabi niya sayo daw yan." Kinikilig na sabi nito.

Bumalik ako sa aking kama at tiningnan. Nalula ako sa dami ng damit pang-opisina. Hindi na

ako nagpalit kinuha ko lang ang isang blue blazer na rose floral design. Saktong-sakto sa suot

kong blouse. Isa pa baka malamig sa opisina ni James.

Isinampay ko na lang iyon sa balikat ko nang hindi ko sinuot. Napatampal ako sa aking noo

ng naka tsinelas pa ako. Binuksan ko ang isang paper bag at viola! Mga sapatos, kumuha ako ng

kitten heels leather stilettos, tantiya ko nasa three inches iyon. Sa tangkad ko lalo pa akong

tumangkad.

5/7

Lumabas na ako, dumaan ako sa gilid ng aming kusina papunta sa parking area. Hindi pa

rin nagbago iyon. Nang marating ko ang driveway nanlaki ang mga mata ko ng makita ko si

Mang Pedring na nakatayo sa gilid ng kotse.

"Mang Pedring!" Nagulat din siya halos takbuhin ko na siya dahil sa tuwa.

"Aryanna, buti na lang bumalik kana." Natutuwang saad niya akin. Wala sa sarili kong

yumakap sa kanya. Namiss ko siya ng sobra.

"Opo, Kumusta na kayo?"

"Wala tayo sa talk show Aryanna para makipag-chikahan ka!" Para akong binuhusan ng

malamig na tubig. He hates me that much. For the first time he called me by my name. Dati Arya

lang ang palayaw niya sa akin. Dati iyon! Hindi na ngayon! Kastigo ng utak ko.

Pero hindi pa rin ako umimik. Tumango ako. Akma akong papasok sa katabi niya.

"Did you really forget where you placed yourself?" Malamig na tanong ni James.

"Sorry." Binuksan ko ang passenger seat na katabi ni Mang Pedring. Tahimik ang buong

biyahe namin. Pero dinig ko ang tunog ng keypad ng telepono ni James. Nasasaktan ako sa
malamig na trato niya sa akin. Pero, I think deserve ko naman iyon, matapos kung mang-iwan

na lang ng walang paalam.

Makalipas ang isa't kalahating oras narating namin ang malaking gusali namin sa Taguig.

But it was not Faustino anymore. It was Salameda. The pain filled my heart. Pero hindi pa rin

ako kumibo. Our company was close to bankruptcy before I left. What happened after my

abduction and the day I left? I had no clue.

"What, are you still standing there for?" Nagtama ang mga mata namin, pero agad akong

umiwas. Hindi ko kayang tagalan ang galit at panunumbat mula sa mga mata ni James.

Sumunod ako sa kanya. Sinalubong kami ng mga matang puno ng pagtatanong. Pero hindi

ko na pinansin iyon. Magkasabay kaming dalawa sa elevator pakiramdam ko naninikip ang

aking dibdib. Halos pigil din ako sa paghinga. Hanggang bumukas iyon, hudyat na nasa tamang

floor na kami.

"Teach her what to do, and you may take your cheque and leave." Naiwan ako sa mesa ng

secretary ni James. Buntis ito at tingin ko kabuwanan na niya.

"Ako pala si Aryanna,' pakilala ko ng aking sarili. Matamis itong ngumiti sa akin.

6/7

"Ako naman si Julia. Buti na lang may kapalitan na ako baka dito pa ako manganak kung

hindi ka pa dumating." Natatawang komento nito. Ngumiti ako.

Agad niyang sinimulan ang training ko mula sa diary for meetings, contracts drafts,

proposal, travel arrangements, take note of minutes of every meeting, reports and

presentations. Kasama rin sa trabaho ang office document filing. Inabot kami hanggang

tanghalian. Madali ko naman nasaulo ang kakailanganing gagawin dahil ito rin naman ang

ginagawa ko sa monasteryo.

Niyaya na ako ni Julia kumain ng bigla bumukas ang elevator at lumabas doon ang

pigurang kilalang-kilala ko. Selena?

"So, you're back?" Komento nito sabay taas ng kilay niya. Yumuko ako. Hindi na niya

hinintay ang sagot ko at pumasok na siya sa opisina ni James. Sila?

Ilang minuto pa sabay silang lumabas. Parang sinaksak ang puso ko ng nakahawak sa

bewangni Selena si James. Napadako ang mga mata kO roon.

"Julia, are you finish training her?" Hindi ito tumingin sa akin.

"Opo sir James, quick learner po si Ms. Aryanna."

"Get your cheque at my desk and good luck with your safe delivery." Umalis na ang dalawa.

Si Selena parang tuko kung makakapit kay James. Selos yern? Parang sasabog ang puso ko sa

inis kahit hindi naman dapat...

THE JOB- SPG🦋

ARYANNA's POV: -SPG AĻERT:

Mabilis lang natapos ang buong linggo.

Malamig pa sa yelo ang pakikitungo sa akin ni

James. Madalas binubulyawan ako kahit tama

naman ang ginagawa ko. Gusto ko na siyang

buhusan ng kape. Ang pagtitimpla na lang ata ng

kape ang tama sa ginagawa ko. Daig pa ang may

buwanang dalaw sa init ng ulo.

The shocking thing was that he now owned

the company. It's not something I'm interested in

anyway. Pero inuunawa kO na lang ang lahat kasi

kasalanan ko naman. I left him.

Sa buong linggo hindi pa bumalik ang kapatid

ni Javier na si Selena. Hindi ko alam kung si

Selena, or ang Lena na ex ni James na nabanggit

ni Sebastian noon ay iisa. Ayoko naman mag

tanong dahil baka sabihin niya interesado ako sa

buhay niya. Hindi ba?

Napatingin ako sa elevator nang bumukas

iyon. Speaking of the devil, Sebastian Moretti is

here. Nakangisi agad ito sa akin. Nang makita ako

kasunod si Adam. Bumabaha ng yumminess sa

floor ko. Adam was still the serious one but

screaming in s*x appeal.

1/9

"Aryanna? Are you back for real?" Ngumiti ako.

"Yes, I am." Simpleng sagot ko.

"Bumuga na ba ng apoy ang boss mo?"

Napakunot ako ng noo.

I fee***g heard that, Sebastian!" Mula sa

pintuan sumulpot si James na matalim itong

tiningnan.

"Sinong nagsabi na hindi mo nadinig?

Sinasadya ko talaga iyon. Lalo,pa nagkabalikan na

pala kayo ni Lena. Seriously James? Si Selena.

Nakalimutan mo na ginawa sayo? Sa atin?" Para

akong binuhusan ng malamig na tubig. Ang sakit

pala. It was confirmed that Selena and Lena were

the same person. Siya ang ex nina James and

Sebastian. Naalala ko ng nasa San Carlos kami.

Sebastian teased him. Parang sasabog na ang

bulkang Pinatubo sa galit ni James.

"Shut the f**k up." Bweltang sagot ni James.

Si Sebastian parang bata. Nagtaas ng kamay tila

sumusuko at bumaling sa akin.

"I should invite you to dinner, my lady."

"She's busy."

2/9

"Si Aryanna ka ba bakit ikaw ang sumasagot?"

Palipat-lipat ang tingin ko sa tatlo. Si Adam abala

sa telepono niya.

"Stop interfering with her, Bash. Otherwise,

you'll regret it." Banta ni James.

"Selos o takot?" Sa harapan ko pa talaga sila

nag tatalo na akala mo wala ako.

"You two, let's go. Welcome back, Aryanna."

Simpleng komentoni Adam. Tumango na lang ako.

Akala ko ba magkaaway ang dalawang ito. Bakit

magkasama sila ngayon? Ngumiti lang ako sa kay

Adam. Pero parang sasabog na ang puso ko. Sa

kaba at sa sakit.

"Ill see you around, my lady." Kumaway pa si

Sebastian. Nagtama ang mga mata namin ni

James. The rage was prominent in his hazelnut

eyes. Hindi ko na lang iyon masyadong.

pinagtutuunan ng pansin dahil, alam ko naman ang

dahilan bakit siya galit na galit sa akin. Sanay na

ako. Namamanhid na nga ako.

3/9

Sa loob ng isang linggo na nakabalik ako hindi

ko pa nadadalaw ang puntod ng aking anak. Balak

ko ngayon linggo. Bibigyan ko na rin siya ng

pangalan. Baby Salameda lang ang nakalagay

doon. Wala ako sa matinong wisyo ng mga

panahon na iyon. Pati pangalan ng anak ko hindi

ko man lang na bigyan ng pansin. Parang pinipiga

ang puso sa tuwing maalala ko ang nakaraan.

was so selfish.

Buong maghapon ginawa ko ang draft ng

contract, presentation sa meeting ni James para

bukas. Hindi ko na napansin na mag-uuwian na

kung hindi pa ako tinawagan sa reception na

naghihintay na si Mang Pedring sa lobby.

Hindi na rin bumaliksi James. Simula ng

umalis sila kaninang tanghali. Namiss lang?

Niligpit ko na nag gamit ko. Inilagay ko ang print

out na ginawa ko sa table ni James. Pero bago ako

umalis na curious akong tingnan ang nakataob na

picture frame. Dati wala naman ito.

As I am about to lift it, my hand is shaking. My

tears suddenly fell. My heart felt like someone had

squeezed it. I could barely breathe.

"Put that down!" Nabitawan ko ang picture

frame ng anak namin ni James. Para nadurog din

ang puso ko. Nang nabasag ang picture frame sa

paanan ko.

"What the fak did you do?!" Hindi ako

makakilos, nanlalamig ang buong katawan ko. The

feeling I thought I had overcome is slowly

returning. Para akong nauupos na kandila habang

unti-unting napaluhod para damputin ang bubog.

My eyes were covered with tears. My heart was

suffering. All l could feel was misery.

"Aryanna!" Yugyog sa balikat ko ang nagbalik

sa aking katinuan. l am bleeding.

4/9

"What the hell are you thinking?! Are you that

stupid?" Halos mabingi ako sa lakas ng sigaw ni

James pero napatulala lang ako sa dugo na

umaagos sa kamay ko. Binalutan niya iyon ng

panyo. Pinaupo ako sa sofa. Nakatitig ako sa

ginagawa niya pero parang nilipad ang isip ko.

Inakay ako ni James papasok sa kanyang

private room. Itinapat niya sa gripo ang

dumudugong daliri ko.

"You should be careful next time!" Hindi ko

alam kung concern iyon, o talagang

pinapaalalahanan ako ni James.

"I-I'm sorry." Nauutal kong paghingi ng

dispensa. Hindi ko alam alin sa mga kasalanan ko

ang hinihingi ko ng tawad. His gaze met mine as

he lifted my chin.

"You don't deserve to be forgiven, Aryanna.

You deserve to be punished!" He roughly claimed

my lips. Pilit kong itinikom ang aking bibig pero

kinagat ni James ang aking pang-ibabang labi.

Nalasahan ko ang dugo roon. Ginalugad niya ang

loob ng bibig ko na tila may hinahanap na

kayamanan.

5/9

Unti-unti bumabago ang temperatura ng aking

katawan. Shock! I miss him!I miss him so much.

Kusang kumapit ang mga braso ko sa batok niya.

His kisses changed rhythmically. Naging maingat

iyon. Ramdam ko na lang ang pag angat ko mula

sa sahig. "Uhm." A moan escaped from lips as lI

felt the soft bed behind me. Naging mabilis ang

sunod na pangyayari. Nagliliyab ang katawan ko

sa init.

Gumulong ang mga labi ni James mula sa

aking labi papunta sa aking leeg. Hindi ko na rin

namalayan na nakalas na niya ang blouse na suot

ko at inihagis na lang kung saan. He roughly

claimed my mound. Salitang nilaro nang

mapagparusang dila ni James ang aking dunggot.

Napaliyad ako sa sobrang sarap ng sensasyong

matagal kung nakalimutan. "Ahhh James..

paungol kong tawag sa kanya.

"Uhmm. Arya.." tila musika iyon sa aking

pandinig. Sinunod niyang tinanggal ang pantalon

ko. Kasabay ng malit na telang tumatakip sa aking

kaselanan. As he looked at my surgery, he ran his

tongue down. Napapikit ako ng marin. While his

hand was busy playing with my cunt, James licked

my navel. His finger is gently inserted into my

opening, rubbing gently on my clit.

Parang panawan na ako ng ulirat sa sarap ng

sensasyong ipinaparanas ni James. I longed for it

long ago, as it was my dessert.

"Ahh. sige pa James," Nawala ang hiya ko sa

katawan dahil sa nakakabaliw na sensasyong iyon.

Right there, James licked my clit and I felt an

explosion of tension forming in my abdomen.

6/9

"Ah... s**t I am close... don't stop please." As

James obliged lalo pang binilişan ng daliri niya

paglabas masok sa aking naglalawang bukana.

Napaliyad ako, my eyes rolled up as I reach my

climax..Nanginginig pa ang aking buong katawan

ng bigla na lang ipinasok ni James ang matigas

niyang alaga sa aking lagusan.

"fr*k! Still tight baby!" Napakapit ako sa balikat

niya. Napadin ang kuko ko sa kanyang likuran.

Walang tigil sa paglabas-masok ng matigas na

alaga ni James sa aking p********e. Parang

nayayanig ang buong sistema ko. Tumatalbog ang

dibdib ko. If this is a punishment I would gladly

accept it with my heart. Walang tigil ang salpukan

ng aming kaselanan. Na lalong nagpadagdag ng

matinding pagnanasa sa akin.

"So wet f**k!" Panibagong tensyon na naman

ang namumuo sa aking puson. Biglang Hinugot ni

James ang alaga niya.

"Turn around baby.." As I turn around James

inserts his d**k from behind. Napakapit ako sa

mattress para kumuha ng lakas. Habang mahigpit

nakapit si James sa balakang ko. Pabilis ng pabilis

ang pagbayo niya. Napakapit ako sa bewang niya

dahil sagad na sagad ang alaga niya sa matris ko.

Inipon niya ang aking buhok. At paliyad niya kong

hinalikan sa aking punong tenga.

"fek s**t!" Ramdam ko ang mainit na likido ni

James, na ipinutok sa sinapupunan ko. Ramdam

ko ang panginginig ng mga hita niya.

Pero hindi pa rin humuhupa ang katigasan ng

7/9

alaga niya sa loob ko kahit nilabasan na siya.

Hinila niya ako sa edge ng kama. Itinaas niya ang

dalawang hita ko sa balikat niya at walang tigil sa

kakabayo sa aking masikip na lagusan...

"Ahhh Janmes sige pa...". Punong-puno ako sa

posisyon naming ito. llang sandali pa hindi ko na

napigilan ang pag-abot ng rurok ng kaligayahan.

"Ayan ako ahhh!"

"Me too, baby f**k! So good!" The pleasurable

moans filled the four corners of the room. My body

temperature was febrile. Inayos ako ng higa ni

James kasabay ng paghugot niya ng alaga niya sa

aking p********e. Napakagat ako ng aking labi ng

sundan siya na walang pang ibaba. Marupok yan?

Bumalik ito ng may dalang towel. I closed my eyes

firmly.

"Go get up, clean yourself and go home!" Ang

init na naramdaman ko segundo lang na

nakakaraan matapos ang aming pagniniig ay

napalitan ng panlalamig at walang katumbas na

sakit.

Ibinalot ko ang kumot sa aking hubad na

katawan. lsa-isang pinulot ang mga damit ko na

nagkalat sa sahig. Pagpasok ko sa banyo agad

kong isinara iyon. Walang tigil ang pagbuhos ng

masaganang luha sa akin mga mata. Akala ko

napatawad na niya ako. Humingi ka ba ng sorry?

Kutya ng isip ko.

Napatakip ako ng aking bibig, para walang

kumawalang ingay. Ang sakit-sakit. Maya-maya

tumayo ako para mag linis. Naghilamos,

namamaga ang mga mata ko. Nagbihis ulit ako.

8/9

Nang matapos umabas ako ng banyo. Wala na

doon si James. Inayos ko ang kama na saksi ng

aking karupukan at pagkalimoț

Paglabas ko ng private room ni James akala

ko nasa opisina siya. Pero wala doon. Malinis na

ang bubog. Wala na rin doon ang litrato ng anak

namin. Ang gagahiblang pag-asa na sana ito ang

simula ang siyang dudurog sa akin. He's playing

with my emotions. He's playing with fire.

Walang tigil ang pag agos ng luha ko. This is

an act of revenge after all. Pinunasan ko ang aking

mga mata bago pumasok sa elevator. Pagdating

ko sa lobby nakatulog na ata si Mang Pedring sa

paghihintay sa akin.

"Mang Pedring," tawag ko sa kanya, tinapik ko

rin ng marahan ang balikat niya.

"Sorry Aryanna nakatulog ako." Para akong

nakonsensya.

"Okay lang po, pasensya na po natagalan

akong bumaba." My over time pa kasi kay James.

Kahit kailan ang mahaderang utak hindi talaga

tumitigil sa pag sita sa maling desisyon ko sa

buhay.

Hindi na sumabay sa amin si James pabalik

ng Laguna. Ala siete na ng gabi nasa biyahe pa

lang. Tahimik naming binaybay ni Mang Pedring

ang South Luzon Expressway. Ipinikit ko ang aking

mga mata, Sa pagpikit kung iyon kusang lumitaw

ang mukha ni James. Kasabay ng masakit na

salitang binitawan niya matapos naming magtalik.

"Go get up, clean yourself and go home!" Para

itong patalim na paulit-ulit na nagrereplay sa utak

ko. Ang sakit pala. Parang basura lang ang tingin

niya sa akin matapos niya akong gamitin. Basta

niya na lang ako itatapon... Gusto mo pa? That was

a mistake. I know that now. Hindi ko alam kung

paano ko siya haharapin bukas o sa susunod na

araw.

was so stupid to fal for his bait!" Kastigo ng

aking isip. Do you think so?

"Aryanna, nandito na tayo." Hindi ko

namalayan na huminto na pala ang sasakyan at

nakauwi na kami. Masyado akong nalunod sa

aking pag-iisip at sa sakit na ginawani James

kanina.

Pero hindi pa ako naka recover, sa nangyari sa

opisina. Tumambad sa harapan ko ang masayang

tawanan ni James at ni Selena. Nanonood sila ng

tv sa malaking screen sa sala. Ang lapad naman

ng upuan pero kailangan naka kandong habang

nanonood? s**t lang!

9/9

Nagtama ang mga namin. Ngumisi pa si

James sa akin. Sana sa kabila na lang ako dumaan

para hindi ko makita ang lampungan nila. Hindi ko

naman alam na mas nauna siyang nakarating sa

akin. Kaya pa Aryanna..?

Khala Castro

Hello mga langga, as promised

double update. Sorry na agad sa

nhantor na ita Vailananna nnatin hihihi

THE ACCOUNTABLE🦋

ARYANNA's PO.

1/9

Nang gabing iyon na umuwi ako, iyon na rin

ang huling kita ko kay James. Sa buong linggo

wala siya sa opisina. Hindi rin kami nag uusap.

Nagtetext na lang din siya. He bought a phone for

me pero hindi rin niya magawang iabot sa akin ng

personal. Kundi iniwan niya lang sa table ko at

nakalagay ang note. Use it!

Magbibigay lang ng cellphone galit pa.

Nagbigay pa talaga. Lahat ng communication

through email or text. Hanggang sa sumapit ang

araw ng Biyernes. Ni anino niya hindi nagpapakita

sa akin. So umaasa o namimiss?

Ipinilig ko ang aking ulo. Araw ng Sabado

ngayon walang pasok. Nakiusap ako kay Mang

Pedring na samahan akong bumili ng lapida para

sa anak ko. Pero sabi niya hindi na kailangan.

Hindi ko alam kung bakit.

Dumaan kami sa flower shop para bumili ng

puting bulaklak para sa anak ko at kina mommy.

Bumili rin ako ng scented candles na nakalagay sa

basong may takip. May dala rin akong posporo.

Ala singko na ng makarating kami sa sementeryo.

Nalilito ako sa dinadaanan ni Mang Pedring

pero hinayaan ko na lang siya. Hanggang siya

humimpil siya sa napakalaking museleo.

Nakasulat sa gate Faustino & Salameda. Nailagay

ko sa aking dibdib ang kamay ko ng wala sa oras.

The way James treats me never ceases to amaze

me. Simula ng bumalik ako. Mas lamang ang

kabutihan niyang nagawa noong umalis ako. He

2/9

renovated our house. He helped Arnie and Mang

Pedring. And now, this. Daig pa ang bahay ng

isang pamilya. Napalingon ako kay Mang Pedring.

Iniabot niya sa akin ang susi noon.

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. "Tatlo lang

ang susi niyan kay Crispin ang nag lilinis dito, kay

Sir James at itong susi na pinabibigay niya."

Malungkot ako pero mas lamang ang kapanatagan

ng aking loob. James made sure that our daughter

felt at home and that she was well loved.

Inilapag ko uluhan ng aking mga magulang

ang bulaklak na binili ko para sa kanila. Nag-usal

din ako ng maikling dasal ng pasasalamat. Lalong

bumuhos ang luha sa aking mga mata ng lumipat

ang tingin ko sa lapida ng aking anak. She has a

name. Arrian Carly Salameda. Patuloy lang sa

paglandas ng luha sa aking mga mata. I traced her

name with my fingertips. It was beautiful.

lang beses akong humingi ng tawad sa anak

ko. lbinuhos ko lahat ng nararamdaman ko sa

kanya.
Arrian, anak, miss na miss kana ni Mama.

Sorry kung ngayon lang ako dumalaw ha? Simula

ng bumalik ako naging abala si Mama. Sorry din

anak kung pakiramdam mo inabandunda ka ni

Mama. Ang sakit-sakit kasi hindi ko matanggap

ang pagkakamali ko. It was all my fault. Nasaktan

ko rin si Papa, kaya galit na galit siya sa akin. Sana

sabihin mo kay papa na patawarin na niya ako.

Alam ko nasaktan ko siya, walang tamang excUse

sa aking ginawa anak. Ayoko marinig o makita sa

mga mata niya ang sakit at pait sa maling desisyon

Scan @ 30 APR 2023 12:19 AM

THE ACCOUNTABLE

ko. Makasarili arig pag iwan ko sa kanya. Pero

kailangan ko ring buuin ang sarili ko. Dahil sa

bawat pagsalubong ng aming mga mata wala

akong ibang nakikita kundi sakit na ako ang may

gawa. Its impossible for me to bear the blame,

anak.

Your dad sacrificed himself to find and save

me. In the process, we lost you. Suddenly

everything fell apart Everything became broken.

Anak, at that time, l had no idea how to fix my

mistakes.

3/9

Hindi ko alam kung gaano katagal nanatili sa

museleo ng mga magulang ko at ng aking anak.

Hanggang sa maubos na ang mga luha sa aking

mga mata. Pero kahit papano ay gumaan ang

pakiramdam ko. Nawala ang guilt sa puso kO sa

napakahabang panahon. Kung hanggang kailan

ako mapapatawad ni James aasa ako. Kahit alam

ko na malabo iyon. Kakapit ako.

lginala ko ang aking mga mata sa buong

museleo. It was beautiful. It felt like home kahit pa

masakit alalahanin na ito ang tahanan ng aking

mahal sa buhay. James was very thoughtful. How

could I be so cruel? Left him just like that?

Pinunasan ko ang huling patak ng luha sa

aking mukha. Mapait akong ngumiti. "Aalis muna

ako mom/dad, dadalawin ko na lang po ulit kayo."

When my gaze drawn to my daughter's side. "See

you soon anak. Mahal na mahal kani mommy

tandaan mo yan ha? You're always in my thoughts,

Anak. Always."

Tahimik naming binaybay ang daan pabalik ng

4/9

mansyon. llang beses nagtama ang mga mata

namin ni Mang Pedring, alam ko may gusto siyang

sabihin kaya naglakas loob na akong magtanong.

"Ano ho iyon Mang Pedring?" Umiling ito at

pilit na ngumiti.

"Naawa lang ako sayo Aryanna. Simula ng

bata ka pa parang nakakulong kana sa lahat ng

bagay." His concern was genuine.

"Tumakas na po ako para hanapin ang sarili

ko, kaso kusa akong hinila pabalik, sa panahon na

naghilom ang sugat ng aking nakaraan. Minsan

nga naiisip ko, kung ano ba nagawa kong

pagkakamali para maranasan ko ang lahat ng ito."

Tumingin siyang muli sa akin.

"Itinuturing na kitang anak Aryanna simula ng

bata ka, kahit ako man nagtataka. Bakit naranasan

mo ang kalupitan gayong, wala ka naman

kasalanan."

"Unfair po diba." Nilakipan ko iyon ng

mahinang tawa para kahit paano hindi mabigat ang

atmospera namin.

"Pwede niyo po ba akong dalhin sa bilibid

bukas?" Nagbabakasali akong papayag siya kasi

day off niya bukas. Kailangan ko lang harapin ang

isang taong sanhi ng lahat ng ito.

"Magpaalam ka muna kay Sir James. Baka

mapapagalitan tayo." Wala pa naman natutuwa na

ako. Sana nga lang pumayag siya.

Nang makarating kami ng bahay malakas ang

sigawan sa pool, malakas rin ang music, at walang

tigil sa iritan ang mga kababaihan. Hindi na ako

nagtangkang lurnapit. Umibis ako sa gilid ng bahay

papuntarng kusina.

5/9

Nasa kabilang bahagi ako.ng bigla na lang

sumulpot sa harapan ko si James. Nagitla ako at

nawalan ng balanse. Ipinikit ko na lang ang mga

mata para hintayin ang pagtama ng mukha ko sa

damuhan. Ngunit sa matigas na dibdib ni James

tumama ang mukha ko.

"James! Bakit ka ba kasi nanggugulat ha?"

"lkaw pa talaga ang galit. Saan kaba galing

bakit ngayon ka lang may trabaho ka dito!

Naglalakwatsa ka lang, o di naman kaya

naghahanap ng ibang lalaki!" Those accusation

was painful but l ignore it. Hindi ako sumagot.

Agad akong bumangon para takiluran siya. Pero

naka ilang hakbang pa lang ako ng hinawakan niya

ang aking pulsuhan.

Isang malakas na sampal ang tumama sa

mukha niya. "Ang kasalanan ko lang umalis ako

para hanapin ang sarili ko. I was shattered beyond

repair, Sir James. I am sorry dahil umalis ako.

Hindi ko kasi alam paano ayusin kung anong

mayro'n tayo noon dahil nagdadalamhati ako sa

pagkawala ng anak natin." Umiling siya. He smirks

as if he wasn't convinced by my explanation.

"Tapos kana? May idadagdag ka pa diyan sa

excuses mo? Try me, give me your best shot. Baka

lang maniwala ako? Or are you good in acting?"

Akmang sasampalin ko siya ulit dahil sa kawalan

niya ng paggalang.

"Every time you slap me, I'll punish you with

my d**k inside of you. Hanggang sa hindi ka na

makalakad." Naibaba ko ang aking palad ng wala

sa oras dahil sa banta niya.

siya.

6/9

"Ang bastos mo!" Tumalikod ako at iniwan

"Diyan ka magaling ang umalis at tumalikod."

Napatigil ako at hinarap ko siya.

"Ano pa ba ang gusto mong gawin ko. I made

my decision back then. I admit I was selfish. I am

sorry. Ano pa ang gusto mong gawin ko para

mapatawad mo ako." Kusang umagos ang luha sa

akin mga mata.

"You suffer? How about me? I didn't?"

Pa-insultong tanong niya sa akin. Naumid ang dila

ko. Hindi ko na kinaya ang sumbat na iyon.

Patakbo akong pumasok sa aming silid ni Arnie.

Agad kong ni-lock ang pintuan at umiiyak na

sumandal doon.

"Ang duwag-duwag ko!" Paulit-ulit kong

banggit ang mga katagang iyon walang tigil ang

paglandas ng luha sa akin mga mata. Iam so sorry

James. I really do.

Nang mahimasmasan ako. Tinanggal ko ang

lock ng pintuan at sumampa sa aking kama.

Nawalan ako ng lakas. I was so exhausted by

everything. The blame, guilt and regrets it was

done. It is over bakit kailangan paulit-ulit isampal

sa pagmumukha ko ang aking desisyon noon?

Nakatulugan ko ang mga problemang

kinakaharap ko. Kinabukasan maaga akong

nagising. Para ipaghanda si James ng kanyang

umagahan. Akma akong tatayo para punta ng

banyo ng magsalita si Arnie.

"H'wag kana magluto umalis si Sir James

kagabi kasama ng mga kaibigan niya." Napabalik

ako ng kama. Alam ko namamaga ang aking mga

mata.

7/9

"Arnie, aalis ako mamaya pupunta akong

bilibid." Napabalikwas siya ng bangon.

"Alam ba yan ni sir James? Baka magalit siya

sayo. Narinig ko ang pagtatalo niyo kagabi."

Malungkot na pahayag ni Arnie. Nahiya man ako

pero wala na akong magagawa. Simula't sapol

naman wala akong maitatago sa kanya. Alam na

alam niya ang pinagdaanan ko kay daddy. Hindi

niya ako hinusgahan.

"Magtetext na lang ako sa kanya." Tumayo na

ako para maligo at maghanda. Matapos akong

naligo. Nagbihis na ako. Basa pa ang buhok ko

wala akong blow dry. Kaya hinayaan ko na lang

iyon tuyuin ng hangin. Simpleng damit lang ang

sinuot ko. Skinny jeans, peach blouse and doll

shoes.

"Aryanna sigurado kana ba na kaya mo ng

harapin ang demonyong iyon?" Napatingin ako kay

Arnie kita ko ang pag-alala sa kanyang mukha.

Bahagya akong tumango at lumuhod sa paanan

niya. Hinawakan ko ang dalawang kamay nito.

"Arnie, kaibigan kita simula pa noon, alam ko

ayaw mo pero sana kahit ngayon lang gusto kong

harapin ang taong pumatay sa anak ko. Kailangan

ko ng closure. Dahil hindi para sa kanya iyon kundi

para sa ikakatahimik ko." Hindi man siya

kumbinsido pero tumango na lang siya at hinila

ako paupo sa kamay niya at mahigpit na niyakap.

"Mag-iingat ka Aryanna."

8/9

Inabot din kami ng dalawang oras mula

Laguna hanggang sa Muntinlupa. Habang

papalapit kami sa bilibid dahan-dahang bumibigat

ang pakiramdam ko. Kinuha ko ang aking telepono

para mag text kay James. Alam ko magagalit siya

pero kailangan ko itong gawin. Para isahang galit

na lang. Haharapin ko naman iyon, wala na naman

akong ibang matatakbuhan pa. Sapat na ang

limang taong. Nakakapagod na ring masaktan at

magtago.

Naghihintay ako sa visiting area. Pumasok si

Javier doon. Tumanda halos ng ilang dekada ang

mukha niya. Puti na rin ang buhok nito. Pero agad

itong ngumisi ng makita ako.Buti na lang may

harang na screen ang pagitan namin.

"I thought my mind was playing tricks on me

Aryanna." Parang kinilabutan ako sa pagtawag

niya sa pangalan ko.

"You are really here after five years. Galing

mong magtago. Hindi ka natunton ng mga tauhan

ko." Pinatigas ko ang aking mukha.

"Wala ka pa ring pinag bago Javier. Halang pa

rin ang kaluluwa mo." Malakas lang na halakhak

ang sagot niya na nakaagaw pansin sa ibang

naririto.

"I will change if you marry me; I claim what's

mine since you're back."

"Walang sayo Javier. Gusto ko lang sabihin

sayo na mabubulok ka dito sa bilangguan sa

pagpatay sa anak ko at sa aking mga magulang.

Wala kang kasing sama.!"

"Aryanna! Aryanna! Aryanga! It was collateral

damage."I remain calm and composed.

"Gusto ko lang makita kung paano mo

pagdusahan ang mga kasalanan mo Javier. Hindi

titigil ang asawa ko, pader din ang binangga mo.

Tingin mo makakalabas ka pa dito? My husband

won't allow that Javier. You will suffer here for the

rest of your life!" Agad akong tumayo.

"Aryanna!

9/9
Hindi ko na ako lumingon. I let go of the pain

and rage l have in my heart. I am finally free. I was

brave enough to face Javier alone. Na dati na takot

na takot pa ako. I tapped my chest. Well done, self

THE ARGUMENTS🦋

ARYANNA's POV

1/11

Forgiving someone is the most difficult thing

to do, andl agree with it. It may be possible for me

to forgive Javier in exchange for my inner peace.

Nevertheless, I will always remember what he did

for my family and daughter. She was so innocent.

But life was indeed full of mysteries.

I was renewed when I faced my fear, pain, and

guilt. There is peace in me, and it is priceless. I

have been entirely in the dark for the last five

years. Even though I was surrounded by

understanding people. I knew I needed to do

something alone.

Facing Javier was a courageous move. I

admired myself; I did that. At first, I was scared,

knowing that he held something in me so valuable

that he might be used against me. I'm glad he

hadn't.

Napalingon ako sa pagbukas ng elevator.

Parang hari kung maglakad si James. Agad akong

nag-iwas ng tingin. It's been eight weeks. Hindi

siya nagpakita sa akin. Look who's counting ?

Ramdam ko ang pagtigil niya sa harapan ko.

Inilapag niya ang isang invitation card. Parang

biniyak ang puso ko. It was his engagement to my

best friend Xenia. Pero may Selena pa siya.

Nag-angat ako ng tingin, nagkasalubong ang kilay

ko.

"Anong gagawin ko diyan?" Malamig kong

tanong. Manhid ba siya hindi ba niya nakikita na

nasasaktan ako kahit wala akong karapatan.

"You're invited to my engagement." Simpleng

tugon niya.

"l am busy: good luck sa engagement mo. "

Sarkastikong sagot ko. Pero isang tanong ang

matagal ng bumabagabag sa akin. Our marriage

was registered tapos engagement niya?

"Our marriage was annulled two years ago.

Komento nito na tila nabasa ang laman ng isip ko.

"Okay. Anything else I should know about?"

Blangko ang mukha ko.

"Hindi mo ba namimiss ang kaibigan mo?"

What the heck is going on? Nasa harapan ko siya

na parang casual kaming nag-uusap at wala talaga

siyang nakikitang mali?

2/11

"We will in time."Tumango-tango siya na tila

nag isip. Parang umikot ang paningin ko sa

presensya niya.
"I need to talk to you."

"What for?" Nag isang linya ang kilay niya.

"I received my salary for the past months. l am

planning to get my own place." Sabay balik ko ng

aking mga mata sa computer kahit wala naman

doon ang isip ko.

"Why?" His voice was serious.

"I need space and time for myself."

"Am I suffocating you? The last time I

checked, your life was easy." Napataas ang kilay

ko.

"Easy? Halos ako na nga nagpapatakbo ng

kumpanya mo easy?" Sikmat ko sa kanya.

"You have everything you need, a

4/1

sentido. Sumagitsit ang sakit papunta sa likod ng

ulo ko. Para akong naduduwal na ewan.

Sinuri ko muna ang aking sarili. Nang maging

okay na ako sinuot ko ang aking sapatos at

tumayo. Pumunta ako sa banyo para mag bawas

ng panubigan at mag-ayos ng aking sarili nang

matapos ako, agad akong lumabas.

Nakakunot ang noo nito nakatingin sa laptop

niya. Hindi ko alam kung paano kumilos sa

harapan nito. Kaya naglakad ako palabas. "Where

the hell do you think you're going?" Bigla akong

napatigil pero hindi ko siya nilingon.

"l am going to work. Marami akong dapat

tapusin." Saka ako pumihit para salubungin ang

mga mata niya.

Ngumuso siya sa akin. Napataas ang kilay ko.

Kiss?

"Ano 'yan kiss?" For the first time he smiled.

Nagririgudon ang t***k ng puso ko. Umabot ang

ngiting iyon sa kanyang mga mata. Maaliwalas ang

mga mukha niya. Anong nakain nito? Sana pala

dati pa ako hinimatay para bumait ang kumag.!

"Gusto mo ng kiss?" Malanding tanong nito na

naka pagpatulala sa akin. Hindi ko na namalayan

na nasa harapan ko siya. Hinapit niya ako sa

bewang at siniil ng halik ang naka-awang kong

mga labi. Panibagong patibong na naman itong

ginagawa niya.

"Stop!" Ubos lakas ko siyang tinulak.

Naningkit ang mga mata niya. If this is another

trick, I will not fall for it. "Diyan kana magtatrabaho

na ako!" Nagmartsa ako palabas ngunit pagdating

5/11

ko sa table ko wala na ito roon. Napabalik ako ng

wala sa oras.

"Nasaan ang table ko?" Uminit na ang

bumbunan ko dahil parang pinaglalaruan ako ni

James. Ngumuso ito at nasundan ko iyon ng

tingin. Nanlaki ang mga mata ko. Hindi ko

napansin kanina ang table dahil masyado akong

kabado sa inasal ni James. Akala ko humihingi ito

ng kiss.

"From now on, that's your table. Baka

himatayin ka naman. The request you made for

your own place has been granted. However, you

are staying in my penthouse in this building.

Inaayos na." Nanlaki ang mga mata ko. Dapat pala

muna himatayin ako bago payagan. Kung alam ko

lang iyon ang dahilan di sana matagal na akong

magkunwaring mahimatay.

"Bakit mo nilipat ang table ko dito, pwede

naman ako sa labas." Hindi na siya sumagot.

Nakakunot na ang noo niyang nakatingin sa laptop

nito. Sa lapad ng opisina niya parang biglang

sumikip ito. lyon bang aangat ka lang ng tingin

makikita mo ang gwapong mukha niya. Ay talan di!

Wala pa nga kinikilig kana!

Wala na akong nagawa kundi ang umupo sa

table ko at abalahin ang aking sarili sa naka

pending na trabaho. Abala na naman ako sa

paggawa ng proposal sa panibagong project na

gagawin ng kumpanya ni James. Hindi ko na

namalayan ang oras.

"Let's go." Napaangat ako ng tingin sandali.

Ngunit ibinalik ko rin ang aking mata sa screen at

nagsimulang mag tipan sa computer ko.

"Mauna kana mag padeliver na lang ako."

Tugon ko ng hindi siya tinapunan ng tingin. Pero

ang t***k ng puso ko dumadagundong na. Nang

bigla na lang nag black screen ang computer ko

nang hindi ko na save ang file.

"Sir James!"

6/11

"We're going to eat. No buts! Kung gusto

buhatin pa kita!" Naningkit na ang mga mata ko.

Masama ko siyang tiningnan. But he was more

serious than me. Napabuntong hininga na lang ako

at hinablot ang shoulder bag ko. Bigla akong

napatigil nang medyo umikot na naman ang

paningin ko.

"Are you okay?"

"Ye-yeah." Ilang araw na akong ganito.

Laging nasusuka, parang ganito din ang

nararamdaman ko ng mabuntis ako kay Arrian. Oh

God! Hindi kaya buntis ako?

Patakbo akong lumabas. No! No! Hindi maaari!

"Aryanna!" Hindi ako lumingon. Dali-dali

akong sumakay ng elevator ng hindi hinintay si

James. Agad akong naghanap ng botika. Bumili

ako ng tatlong pregnancy kit. Naghanap ako ng

malapit na comfort room para mag test.

Nanginginig ang aking kamay. Habang

binubuksan ang PT kit. Binasa ko ang instruction

noon. Dalawang guhit positive. Sabay-sabay kong

pinatakan ang tatlong kits ng urine samples ko.

Nag hintay ako ng halos limang minuto. Nakapikit

pa ako ng mariin. Nang tumunog ang timer sa

111

phone ko, nagmulat ako ng mata.

T/11

Halos tumigil ang pag-inog ng aking mundo.

Nang pare-pareho ang resulta,ng aking pregnancy

test. Lahat dalawang linya!

Hindi ko alam kung ano ang aking

maramdaman. Napahipo ako sa impis kong tiyan.

It made me smile after a while. I am blessed to

have this baby. Natural lang naman siguro na

matakot ako dahil sa mga pinagdaanan ko.

"This time anak, aalagaan kanani mama."

Lumabas ako ng cubicle. Nag ayos ako ng aking

sarili. Ilang minuto kong tinitigan ang aking

repleksyon. Aja!

Paglabas ko ng toilet nakasandal na si James

doon. Nakalagay ang dalawang braso niya sa

kanyang dibdib. How did he know where I was?

"Tapos kana?" Tumango ako at hinila ako.

Lumabas kami ng building at tumawid sa kalapit

na mall. Pumasok kami ni James sa restaurant.

Inalalayan niya ako na tila isa akong di makabasag

kristal. Napakunot ako ng noo.

"Ano iyon? Bakit ganyan ang kinikilos mo?"

"Ano ba dapat ang kinikilos ko sa harapan mo?

Nagtawag na siya ng waiter.

"Ano nga?!" Hindi ko na mapigilan ang hindi

mainis. Umiling-iling siya.

"Bahala kana nga sa buhay mo gutom na ako!"

Ngunit seryoso lang siya. Narinig ko ang boses na

pamilyar sa akin.

"Besh? James?" Para akong nagkulay papel.

Hindi ko matingnan ng diretso si Xenia. She is

here. Hindi ko guni-guni lang ito. Agad akong

tumayo at niyakap siya.

"Besh, ikaw hah ang dayajmo!" Tila

nagtatampo kung sabi. Pero ang totoo

kinakabahan ako sa kanya. Ikakasal na sila ni

James. Agad siyang umupo sa pwesto ko.

8/11

"Oh, ano besh anong tinatayo-tayo mo diyan,

umupo kana dito," tawag niya sa akin. Para akong

nataranta, lalo siyang kuminis at gumanda.

Nag-iba din ang kulay ng kanyang mga mata. Ito

ba ang epekto ng broken hearted noon. Bakit ako

hindi ganito ka ganda?

"Beshuhm, excited kana sa engagement

niyo ni James?" I force myself to get excited about

her. But| know she knew better. Biglang

tumahimik ang table namin. Namamawis ang

kamay ko. Xenia was now different. There was so

much confidence in her aura.

"James, are you alright?" Napatingin lang ako

sa gawi ni James. Kakaiba rin ang kinikilos nito.

Paano kung malaman ni Xenia na buntis ako? Baka

magalit niya dahil fiancé na niya si James.

"Huh?" Sagot ni James. Bigla na lang itong

umalis. Napatanga ako sa inasal niya. Para tuloy

akong sinisilihan. Xenia and I were best friends.

Limang taon din kaming hindi nagkita.

Pakiramdam ko nasa hot seat ako at inuusig ng

isang napakagandang psychologist.

Para akong naihi na iwan ng humarap si

Xenia sa akin. That question froze my body. "Kayo

na ba ni James?" I was caught, biglang tumulo ang

luha ko. Niyakap ko siya ng mahigpit. Gusto kong

humingi ng sorry sa kanya. Pero naumid ang dila

ko. Hindi ko alam paano iyon sisimulan. Wala

siyang alam sa mga nangyari sa buhay ko sa

makalipas na limang taon. Hindi ako handa sa

sabihin niya. I need to test her first.

9/11

"Hin-hindi ko naman besh sinasadya, bigla

na lang nangyari, bun-buntis ako, gusto kong

ipalaglag ang bata!" Her reaction saves me from

committing a grave sin. Hindi ko naman gagawin

gusto ko lang makita ang reaksyon niya. Gusto ko

rin malaman ang engagement nila ni James.

"Arya! Masama ang gagawin mo!" Gusto ko

nang ngumiti pero hindi ko magawa. She was

concerned about me.

"Ikakasal na kayo, ayokong maging hadlang sa

pagmamahalan niyo!" Dugtong ko pa. Sana hindi

siya makahalata sa kadramahan ko. Agad akong

tumayo.

"Arya! Arya!" Malakas niyang sigaw. Pero

diretso pa rin ako.

"Arya, one more step, and I swear!" Tumigil

ako. Naramdaman ko na lang na niyakap niya ako

mula sa likuran. Hinila niya ako palabas ng mall.

Tinungo namin ang nakaparadang sasakyan niya.

Nanlaki ang mga mata ko.

"My old key!" Dinig kong saad ni Xenia, nang

makarating kami sa Veronica Rothstein hotel sa

Makati. This place was the witnessed how my dad

enjoyed the party while I was in agony.

"Now speak, anong pumasok diyan sa kukote

mo at bakit ipalaglag mo yang anak niyo?"

Inabutan niya ako ng juice. Hindi ako kumibo hindi

111

ko alam kasi kung saan ako magsisimula.

10/11

"Arya! Isa!" Banta niya sa akin. Lalo naman

akong hindi mapakali kung papinindigan ko ang

kadramahan kong ito.

"Hindi mo kasi maintindihan besh!" maagap

kong sagot.

"Alin ang hindi ko maintindihan, na papatayin

mo ang sarili mong anak? Paano mo masikmura na

tanggalan siya ng karapatang mabuhay sa

mundong ito. Nasaan ang konsensya mo? Ikaw pa

ba ang kaibigan ko ha Arya?" Para akong tinarakan

ng kutsilyo sa sinabi niya. Hindi niya alam ang

buong nangyari. Pero hinayaan ko na lang muna. I

want to know her story to0.

"Bakit ang dali sayo Xenia na husgahan ako,

dahil ba mayaman kana ngayon? Dahil ba hindi

kana mahirap kaya nagbago na rin ang pagkilala

mo sa akin ha?" a part of that statement was true.

Naningkit ang mga mata niya sa akin. Kung pwede

niya lang akong sampalin ginawa na niya.

"Halos isangla ko sa kay satanas ang

kaluluwa ko, para lang buhayin niya ang anak ko.

Hindi mo alam ang hirap na pinagdaanan ko Arya

mabuhay lang ang anak ko!" Right then and there

my heart sunk. Gusto ko nang tigilan nag

pagkukunwaring ito pero mas pinili kung

manahimik at alamin pa ang toto.

"Ma-may anak na kayo ni James?" kunwari

kong tanong.

"Hindi si James ang ama ni Clarence kung

hindi si Adam. Mali rin ang iniisip mo tungkol sa

aming dalawa. Lahat ng ito ay palabas lang. Hindi

THE ENGAGEMENT 2.0🦋

ARYANNA's POV:
Nakahinga ako ng maluwag when Xenia

confirmed everything to me. Isa na lang ang gusto

kung gawin. Kung totoong nagpa-annul ni James

ang kasal namin. This is an act of engagement

sigurado ako nandito ang mga magulang ni

James. Hindi pa kami nagkikita, sigurado ako galit

na rin sila sa akin ngayon. Kahit pa sinubukan

akong kausapin ng mommy ni James noong nasa

ospital ako nag matigas ako.

1/8

Hindi pa ako handa at sarado ang isip at puso

kong tumanggap ng paliwanag. Alam ko na

ramdam ni Xenia na may inililihim pa ako sa kanya.

Pero hindi niya ako pinilit na ilahad pa iyon sa

ngayon. She understands me. That is what I love

about her. In spite of everything, she is always able

to understand.

Ang daming kausapni Xenia, pati ang

susuutin ko na gown inaasikaso na rin niya.

Naghanda na kami sa gaganaping engagement

party niya. She is up for revenge with Adam, I know

that. Gusto ko man siyang payuhan pero hindi ko

alam paano. She was now a feisty and strong

Woman.

Dumating na ang gown ko, makeup artist na

mag aayos sa amin. My dress was made of black

silk off the shoulder. Hindi pa halata ang tiyan ko

kaya okay pa ang fitting nito sa aking katawan.

"Tara na?" Masayang aya ko sa kaniya. My

face lit up. Gumaan ang pakiramdam ko.

Nabawasan ang bigat na aking nararamdaman.

Namiss ko si Xenia ng sobra. She was my best

friend. One day masabi ko rin sa kanya ang totoo.

Her gown was WOW! It was champagne color

V-neckline and is adorned with crystal beads,

sequins, and pearls. Sigurado ako luluwa ang mata

ni Adam. Kung pupunta siya dito. Hotel pa naman

nila ito. Dito pa rin talaga napili ni Xenia

magpaparty. Napailing na lang ako. Walang kaano-

ano sinalakay ako ng kaba.

"Beshie kinakabahan ako," imporma ko sa

kanya. Hinarap niya akong nakakunot ang noo.

"Kabahan? Bakit?" Takang tanong niya sa

akin. Pero agad akong nag iwas ng tingin.

"This will soon be over, Arya; you and James

will be together again." Pilit akong ngumiti.

Gustong ko na sabihin ang totoo pero hindi ito ang

tamang panahon baka mabatukan pa niya ako.

"Tara na baka nandoon na ang mga bisita mo,"

aya ko sa kanya. Para lang malihis ang atensyon

niya sa akin. Whatever her plan is. I will support

her.

Pagpasok namin sa entrada ng function hall

napakapit ako kay Xenia. Siya ang may

engagement party parang ako yata ang mas

kinakabahan kaysa kanya. Iba kasi ang motibo niya

sa aking nararamdaman. Takot at kaba ang

namayani sa akin. Parang umurong bigla ang

bahag ko sa posibleng mangyayari mamaya.

"Okay ka lang ba?" Tanong niya sa akin. My

hands were cold. It was hard for me not to nod.

Pero umikot na ang paningin ko para hanapin ang

mga magulang ni James at makaiwas ako.

"This is my night besh so kalma ka lang diyan

okay?" She said with finality. Hinatid niya ako sa

table ng mga magulang niya.

"Pa, Ma," tawag ni Xenia sa parents nito. They

are a great couple. Sa mama ni Xenia siya nakuha

ang kanyang ganda. They seemlike kind and

trustworthy people. Kaya naging kampante ako.

"Si Arya pala Ma, Pa best friend ko sa Laguna.

Naki beso-beso ang parents ni Xenia akin.

Hanggang sa dumating ang magandang babae.

Tingin ko Tita ni Xenia. Nanigas ang katawan ko ng

napalingon si Xenia. There I saw James's parents.

Her face never changed a bit kahit limang taon na

ang nakakaraan. Aristokrata pa rin ito sa unang

tingin mo. However, if you know her better, you wilI

find that she is a wonderful person.

Good evening po Mr. and Mrs. Salameda,"

dinig kong salubong ni Xenia sa mga magulang ni

James. Walang tigil ang kakapilipit ko ng aking

kamay sa ilalim ng mesa. Dahil sa sobrang kaba.

Hanggang sa magtama ang aming mata ni mommy

Cathy. Kita ko ang pag taas niya ng kilay. She

smirks. Parang panawan na ako ng ulirat sa talim

niyang makatingin.

Nagsimula ng ang party. Nakatingin ako sa

mommy ni James nang siya ang nagsalita. The

words she used were meant to hurt me.

"Son, apart from your father, you are the most

significant person in my life," tumawa ito, gano'n

din ang ibang mga bisita. "llang babae na ang

ni-reto ko sayo lahat tinanggihan mo! Gusto ko

lang naman ng apo! Gumawa na agad kayo soon!"

Agad itong pumukol ng masamang tingin sa akin

Nag-iwas ako ng tingin. Napahawak ako sa impis

kong tiyan.

Tumayo ako at dumaan sa gilid. There is

something uncomfortable about this place. Sana

hindi nila napansin na wala ako. Nakahinga ako ng

maluwag nang makalabas ako sa party. Pinindot

ko ang elevator. Ilang sandali bumukas iyon.

Agad akong pumasok. I press the R button. I

want some air. I was suffocated by the tension

between me, James, and his mom. Hindi ko alam

paano kikilos sa harapan niya after all these years.

I am tired of pointing fingers at what is right or

wrong with what I have witnessed. I didn't give

anyone a chance to explain. I was so stubborn and

hard-headed that all that mattered to me back

then was my pain. I was narrow-minded.

Nang makarating ako sa rooftop umupo ako

sa bench na naroon. Tumingin ako sa kalangitan.

The sky was dark, no stars. Nakikisabay sa

madilim at mabigat kong nararamdaman. I am

pregnant again. I will make sure I do it right this

time. Ipaglalaban ko ang karapatan ng anak.

"When I first saw you, I thought you would

never be here." Puno iyon ng pang-uusig. Parang

ipinako ako sa kinauupuan ko. Hindi kO magawa

lingunin ang mommy ni James. I think this is the

time to sort things out.

"I never thought I would come here either." It

was calm. Umupo siya sa tabi ko. Ilang sandaling

katahimikan. Ang puso ko parang tinatambol. Ang

lakas ng kabog ng dibdib ko. Malamig ang simoy

ng hangin pero pinagpapawisan ako.

"Did you find yourself while you were gone?"

Tanong nito. Gustong-gusto ko nang sagutin iyon

pero pinakalma ko muna ang aking sarili. Tumango

ako. Sinulyapan siya at tumingin ulit sa

kalangitan.

"I did." Maikling sagot ko.

"Is it worth leaving my son alone? Have you

ever wondered what happened to him the moment

you left him?" Nanigas ang buong katawan ko. Ano

nga ba ang nangyari pag-alis ko. Umiling ako.

Sinalubong ko ang mga mata niya. It was a mix of

pain, anger and torment.

"Kung nanatili ba ako sa tabi niya, maging

maayos ba? Paano ang sakit at panunumbat na

nakikita ko sa mga mata niya."

5/8

"Did he say that? Or you assumed he blamed

you?" Naumid ang dila lassumed. That was the

mistake I was making up for him. Pero hindi ko na

naisatinig iyon.

"If you were in my position, what would you

do? I was in the midst of sorrow, gloom, and

misery. I am too young to handle it on my own. I

couldn't rely on the people around me." I am not

sure if I am making excuses for my actions.

"Puro na lang ba sarili mo ang inisip mo?

Paano naman ang mga taong nasa paligid mo na

nagmamahal sa'yo?" That statement was deadly.

Napalingon ako sa kanya ng wala sa oras.

"You can't compare my pain to yours. You

have no idea how to lose a child."

"I almost lost my son because of you."

Nagpanting ang tenga ko. Is she blaming me for

whatever happened to James back then?

"ls it because I was selfish and wanted

nothing but to cope with the pain of my grief that

you blame me?

"Hindi lang ikaw nawalan Aryanna, nawalan

din ang anak ko. Sa pag alis mo ano tingin mo ang

gagawin niya. Halos mamatay, mabaliw ang anak

ko kakahanap sayo. Naisip mo man lang ang sa

pag alis mo may isang taong handang suungin ang

giyera para sayo?" I want to fight back and answer

that but she has a point.

"l don't deserve him." lyon na lang lumabas sa

bibig.

"I bet you're not. But he loves you. Kahit ilang

babae pa ang ihain ko sa harapan niya his

obsession with you will never stop. He found you a

year after you left. But he didn't disturb your

so-called healing." Napatakip ako ng aking bibig.

Hindi ko na mapigilan ang pag agos ng luha

sa mga mata ko. Masakit na mawalan ng anak

pero mas masakit pa ang ginawa ko sa kanya.

"Your judgment was too quick. You have no

idea how I was against what you saw in the black

room. I love your mother. My husband adored her.

That black room was for her. Every time na inatake

siya. Doon siya naglalagi. Kahit ayoko ang

ginagawa namin sinusunod ko ang mommy mo

dahil ayokong dalhin sa konsensya ko ang

pagpapakamatay niya. She did it not once but

twice. We were on the verge of witnessing her

suicide kapag inatake siya. Anong gusto mong

gawin ko? Your mom suffered from everything. Her

disorder, depression and panic attacks. I have to

protect your mother's reputation and dignity in the

public eye because she is my best friend. Kasi

kung hindi ko gagawin iyon hahanapin niya sa

ibang tao ang gagawa noon. I keep your mom safe

and her secret because I love her so much and am

willing to sacrifice everything for her. Dahil sa

padalos-dalos ng desisyon mo, hindi mo man lang

inalam ang totoo. She died because she was so

desperate to get well. That you will make her

proud. But you're too selfish Aryanna. Kung pwede

ko lang isumbat ang lahat ng sakripisyo ko, ng

asawa ko para sa kanya ginawa ko na pero hindi. I

love her that much. I will not think twice about

helping her again if I have to. Ganoon ko kamahal

ang mommy mo na best friend ko. How about you?

What are you willing to sacrifice for the person

you love?"

Mahabang salaysay ng mommy ni James. Sa

huling tanong niyang iyon hindi na ako naka

pagsalita. Ano nga ba?

"Tita?" Tawag ko sa kanya.

She pulled me in. Umiyak ako sa balikat niya.

Hindi ko alam paano ko siya pasasalamatan,

paano ako makakabawi sa lahat ng kasalanan ko

sa kanya at sa kay James.

"Asawa ka pa rin ng anak ko. Hindi

magbabago iyon." Kumalas siya, pinunasan niya

ang luha sa aking mga mata.

"Mahal kita Aryanna, itinuturing kitang anak.

Inihabilin ka sa akin ng mommy mo. Sana harapin

mo ang problema ng buong tapang. Running away

is not the option you have. It was a cowardly move.

An easy way out and I hate you for that. So next

time when you're planning to run, tell me okay?"

Ngumiti siya at hinalikan niya ako sa noo.

"So-sorry po sa lahat ng kasalanan ko."

Garalgal ang boses ko.

"Hindi ka dapat sa akin mag sorry, kay James.

Sana this time hindi mo na siya susukuan. Kahit

ilang beses ka pa niyang pagtutulakan papalayo sa

kanya. Stay by his side Aryanna. Kahit binago ng

panahon ang anak ko alam ko ikaw lang ang

babaeng makapagpalambot sa puso niya. Walang

iba. He loves you more than anything in this world.

Isang kamay pa ang yumakap sa amin. It was

Tito Noah. "Buti naman nagkaayos na kayo."

"Sorry, po Tito."

"Anong Tito? Akala ko ba daddy na?"

Nakasimangot niyang tanong.

8/8

"Hindi na po ako asawa ni James. Pina-annul

niya ang kasalanan namin." Malungkot kong saad.

"What/What?!" Panabay nilang tanong...

Khala Castro

Wow salamat sa pagbibigay ng

moon ticket. if you like this chapter

THE PAINFUL ACCUSATION🦋

ARYANNA's POV:

1/9

The moment I have been looking forward to has finally

happened. I sort out all the unfinished heart-to-heart talks

with James's mom. I owe her an apology. Akala ko talaga

tuluyan na silang magagalit sa akin. Akala ko napakasama

nila because they were gratifying themselves while my

mom was in agony to divert it to pain. Hindi ko ma imagine

ang pagmamahal ni Mommy Cathy sa mommy ko. We don't

deserve to be forgiven. But they did. I am grateful for how

amazing they are.

Hindi na ako pinakawalan ni Mommy Cathy inuwi na

nila ako sa mansyon nila. Hindi daw ako pwedeng

tumangg. Kundi tuluyan na silang magagalit sa akin. Sino

ba naman ako diba? Oo na lang. Dami kung utang na dapat

bayaran, not monetary but the love and care they have for

me was immeasurable.

Hindi ko pa rin na ipagtatapat ang kalagayan ko. Alam

ko excited silang magka-apo pero kailangan ko munang

ayusin ang sa aminni James. Kung mayro'n pa ba kaming

pwedeng i-save at mag simula ulit.

I won't give up easily this time. Kakapit ako, tama si

mommy Cathy kahit ilang beses akong ipagtulakan ni

James kailangan unawain ko siya. Pasasaan ba't lalambot

din ang puso noon. Determinado na akong kuhanin ang

loob niya. For the sake of our baby gusto ko siyang

mabigyan ng pagkakataon na hindi ko naibigay kay Ate

Arrian niya. Alam ko natatabunan lang ng galit ang puso

niya.

Lulusawin ko ang pader ng yelo niya sa mainit at

malanding galawan, ewan ko na lang kung hindi pa talaga

siya bibigay sa akin. May nabuo akong plano at iyon ang

balak kong ipaalam kay Mommy Cathy. Alam ko matutuwa

iyon.

2/9

"Ang lalim na naman ng iniisip mo." Napangiti ako ng

magsalita si mommy Cathy. Umupo siya sa katabing lounge

chair. Na madalas kong tambayan noon dito sa bahay nila.

Their indoor pool was beautiful. Pero hanggang tampisaw

lang ako ng paa. Hindi ako marunong lumangoy kaya

nanonood na lang ako.

"May plano ho ako' Kinikilig kong saad sa kanya.

Nagliwanag ang mukha niya. Sabado ngayon walang

pasok. Akala ko uuwi dito si James. Pero hindi. Hindi rin

alam ni mommy Cathy kung saan siya. Nakapatay ang

phone niya.

"Siguraduhin mo lang na masisilo mo ang anak ko this

time. Lagi na lang iyon umiwas sa tuwing may ginagawa

ako." Nainis na pagbabalita ni mommy sa akin. I smiled at

her. Nawala man si mommy Agatha ko, siya naman ang

aking pangalawang ina. Namula ako sa aking naiisip. Pero

bahala na nga.
"Paano po kaya kung i-set up niyo kami? Kidnapin

ganern?"

"Anong ganern?" Humagalpak na ako reaksyon ni

mommy. Promise the millennial words talaga naka ka

sunga din minsan. Pauso. Pero ang cute. Pati ako nakiki-uso

na rin. Lalo na sa office.

"Pinaarte po na gano'n" Natatawang sagot ko. Hindi

ko pa rin talaga maiwasan ang hindi tumawa dahil sa

napangiwi ko ang magandang mukha ni mommy Cathy.

Ang sarap niyang asarin. Her reaction was epic. Pang social

media reels.

"Si daddy Noah mo ang magaling diyan. Kakausapin ko

siya. Kailan mo balak?" Mas na e-excite pa siya sa akin. Mas

kinikilig pa ito. Ako naman kinakabahan. Baka kasi isipin ni

James desperada ako. Bahala siya. Akin siya period.

Palakad-lakad si daddy Noah sa harapan namin.

Nahihilo na ako sa ginawa nilang dalawa.

3/9

"Mee/Dee Wala pa tayong plano. Nahihilo na ako sa

inyong dalawa." Sabay silang huminto at siningkitan ako ng

mata. Agad naman akong nag peace sign at sumenyas na

sarado ang aking bibig. Sa tagal nilang magplano nakatulog

na ako sa sofa.

Nang magising ako, wala na ang dalawa. Napahugot

na lang ako ng buntong hininga. Kumakalam na naman ang

sikmura ko.

"Baby, kakain lang natin nagugutom ka naman. Wala

pa iyon dalawang oras." Kausap ko sa aking tiyan. Para

akong sira.

Tumayo at lumabas ako sa office ni daddy Noah. Ilang

distansya lang ang layo ko sa komedor nang marinig ko ang

mga lampungan. Pagpasok ko, lahat ng mga mata sa akin

nakatingin. Nag-aapoy agad sa glit si James. Akala ko ba

okay kami. Pinayagan pa nga niya ako na sa penthouse niya

mag stay. Anong drama na naman ito. Napadako ang mga

mata ko sa kasama niya.

"Aryanna hija, sorry hindi na kita ginising ang sarap ng

tulog mo." Agaw pansin ni mommy Cathy. Pilit akong

ngumiti.

"Okay, lang mee." Sagot ko pero nakataas ang kilay ni

Selena.

"What are you doing here Aryanna?" Malamig na

tanong ni James.

"linvited her to stay these weekends. May problema

ba Carl James?" Sumeryoso ang mukha ni mommy Cathy.

"No, Mom."

"Come Aryanna." Tinapik ni mommy ang uupuan ko.

Hinila ko iyon.

"Eat this hon" dinig kong sabi ni Selena. Napaangat

ako ng tingin. Gusto ko nang tarakan ng tinidor ang

lalamunan ni Selena. Sa harapan ko pa talaga.

4/9

"James can use his hands, Selena, don't feed him like

a baby;I didn't. He was independent" Kita ko ang

pagbabago ng kulay ng mukha ni si Selena. Gusto ko

sanang pumalakpak. Sa isip ko na lang ginawa iyon. Bleh!

"It's okay, Tita, and I love doing it" Maarteng sagot

niya.

"You're in my house Selena. You follow my rules."

"Mom." Tawag ni James sa ina.

"It's okay, hon. Tita has a point. This is her house and I

should follow it." Umuusbong na nag inis ko sa kaartehan

ng kapatid ni Javier. Gusto ko nang palayasin ang kapatid

ng isang mamatay tayo.

"Why did you bring her here James?" Seryosong

tanong ni mommy Cathy. Tahimik lang ako at si Daddy

Noah.

"She's my girlfriend, mom." Hindi nakatingin si James

sa mommy niya.

"She is your wife, just in case you have amnesia, Carl

James." Bwelta ni mommy Cathy.

"lannulled our marriage two years ago." Halos

pabulong niyang sagot. Ang sakit pa rin pala marinig iyon.

"You what?!" Kunwaring nabigla si Mommy, pero alam

niya. Sinabi ko noong ng nakaraan. Si Selena ngumisi lang

na parang demonyo.

5/9

"Bawin mo ang sinabi mo Carl James matatam aan ka

sa akin!"

"It was done momn, a long time ago." Seryosong sagot

ni James. tong kaganapang to gusto ko na lang kumaripas

ng takbo.
"Iyan ang ipinalit mo? Kapatid ng pumatay sa anak

mo? How could you involve her in our family?" Pabagsak na

ibinaba ni mommy Cathy ang kubyertos niya.

"Hindi kasalanan ni Selena ang kasalan ng Javier na

iyon mom!"

"Turn down your tone James. Respect you mom!" It

was daddy Noah. Hindi ko na kinaya ang tensyon sa

hapagkainan. Patakbo akong bumalik sa indoor pool. This

area of the house made me calm. Ang bilis ng t***k ng puso

ko. Pinunasan ko ang luha sa aking mga mata...

Nang hapon din iyon nagpaalam ako kay mommy

Cathy. Ayaw pa sana niyang pumayag pero nakiusap ako. As

soon as James brought Selena in the house, I couldn't

stand the place.

[l am going home to Laguna ang get my things]

Nagpadala ako ng mensahe sa kanya.

[Don't bother; all your things are in the penthouse.]

Sagot niya. Nag taxi ako papuntang Taguig. Hindi ko alam

kung itutuloy ko pa ang planong bawiin si James. Pero

susubukan ko. Para sa anak namin. Kung kadesperadahan

ang tawag doon wala akong pakialam...

The penthouse was beautiful. The motif was red and

woody beige. Pagpasok mo sasalubong sayo ang U shape

sofa with flat screen TV. On the left side were the spiral

glass stairs going to the second tloor. There is a balcony

and a jacuzzi. Pumunta ako sa dining area, with a

woody-type island counter. The same color as the table and

chairs. Double-door fridge and electric stove.

Nagbukas ako ng ref, nanlaki ang mga mata ko. Puno

iyon ng fresh fruits, milk, meat, and vegetables. I checked

the cupboard. It was complete with utensils, plates, and a

mug. May coffee machine din. I smiled widely. This is

perfect.

6/9

Una kong nilantakan ang manggang hilaw. Walang

alamang kaya toyo at asukal na lang. Ngangasim ako. Hindi

ko alam bakit may manggang hilaw dito. Matapos kong

balatan iyon dinala ko sa living room inilagay ko sa center

table. Kumuha ako ng throw pillow ay inupuan iyon. I

turned on the TV. Agad bumungad sa akin ang cartoon na si

Mr. Beam. Tawa ako ng tawa.

"Are you having fun alone?" Napalingon ako sa

pinanggalingan ng boses. It was James. Hindi ko

naramdaman ang pagbukas niya ng pintuan. Hindi ko siya

pinansin. Binalik ko ang aking mata sa aking pinapanood.

Pakipot ang peg?

"Are these enough for you?" Is he referring to the

place? Tanong ulit niya.

"Yes." Sinagot ko siya ng hindi tumingin.

"What are you eating?"

"Green mango." Sagot ko pero hindi pa rin ako

tumingin sa kanya. Ramdam ko ang mga yabag niya.

Umupo siya sa sandalan ng sofa. I saw him in my peripheral

vision.

"Would you like anything else?" Napangiti ako. Pigil na

pigil ko ang aking sariling dambahin siya.

"Nope. I'm okay." I kept my tone blunt. Mahabang

katahimikan ang dumaan sa pagitan namin. Pero ako

ini-enjoy ko ang cartoons ni Mr Bean.

"Can we talk?" Makalipas ang ilang sandali.

"What for?" Gusto ko siyang tarayan para malaman ko

kung anong pinag hihimutok niya.

"Us?" Saka ko sinalubong ang mga mata niya.

"Walang tayo James. Pinutol mo ang nag-iisang bagay

na nag-uugnay sa ating dalawa two years ago, remember?"

Malamig kong tugon. Gusto ko nang pagsisihan iyong sinabi

ko.

"Can you blame me? You left?"

Hindi mo ako nahintay gano'n?

7/9

"Bakit ko hihintayin ang isang manloloko?!" Malakas

niyang sigaw.

"Anong sabi mo?"

"You heard me the first time Aryanna hindi ka bingi!"

"Did you just accuse me of being a cheater?" Doon na

bumangon ang galit ko. I lied and pretended, but cheating

was not for me. I have never cheated on anyone.

"Are you not? O magmamalinis ka pa rin?" Isang

malakas na sampal ang tumama sa mukha ni James. I can't

hold the anger that awakens inside me.

"You found me a year after I left, nagloko na ako?

Ganyan ba ang tingin mo sa akin huh?!"

"I mourn for someone else's daughter. Hindi ko anak si

Arrian! Pinangalan ko ang anak mo sa ibang lalaki, na

dapat sa anak lang natin ko ibibigay. Javier impregnated

you!" Nanlaki ang mga mata ko. Galit ang namayani sa

puso ko.

"Sino ang nagsabi sayo niyan!" Pinakalma mo ko ang

aking sarili.

"So, is it true?" Nagtagis ang bagang niya. Naningkit

ang kanyang mga matang nag-uusig sa akin.

8/9

"Noong pinalipat mo ang labi ng anak ko bakit hindi ka

nagpa DNA test?" Nag-iba ang mukha niya.

"Kung tingin mong niloko kita you have all the means

to know the truth. Ginawa mo ba? Naniwala ka sa nagsabi

sayo? Sino? Si Selena ba? Si Javier? Tapos inaakusahan mo

ako at kwestiyonin na hindi ikaw ang ama ng anak natin?

That is too much James. Ang sakit. Ang sakit, sakit dito."

Sabay turo ko sa aking dibdib.

"Kasama din ba sa drama mo iyan? I know you too well

Aryanna. Isang kang magaling na artista. Baka sa showbiz

may career ka." Kahit masakit ang salitang binitawan niya

sinubukan ko pa rin sabihin ang nilalaman ng puso ko.

"Mahal kita, mahal na mahal. Nang umalis ako sa inyo

hindi ko akalain na buntis ako. I was held captives for six

months, sa loob ng tatlong buwan wala akong kasama.

Para akong mababaliw. When Javier came, he found out I

was pregnant. He beat me and wanted to get rid of my

baby. Pero lumaban ako. Hanggang sa dumating ka."

"Do you expect me to believe that?"

"0o, dahil iyon ang totoo. Mahal na mahal kita. I would

rather die than tarnish my dignity." Niyakap ko siya. I

begged him to believe me. Pero unti-unting tinanggal ni

James ang mga braso ko.

"Well done, Aryanna. You just proved me right. Bilib

ako sa galing mong umarte." He clapped his hand and

turned around towards the door.

"James! Please, I am telling the truth! James!"

Napaupo ako sa sota. Namaluktot ako sa pag-lyak. lyon ang

huling pagasa sana namin magka- ayos pero hindi na ata

mangyayari iyon. He hates me to the core...

"James! James! James..."

THE NEW BEGINNING🦋

ARYANNA's POV:

1/14

lyon na nag huling pag-uusap namin ni

James. Ilang beses ko tinangkang kausapin siya.

Ipaalam na buntis alko pero hindi ko na siya

mahagilap. That was four weeks ago. Nakikita

ko na ang umbok ng aking tiyan. Nag resign din

ako kahapon sa trabaho. Walang objection ang

HR department kaya hindi na ako pumasok

ngayong araw.

Sakay akong taxi papunta kina mommy

Cathy. Magalang akong magpa paalam sa kanila

at aaminin ko rin na buntis ako. Ilang beses ko

pang nirehearse ang sasabihin ko sa salamin

pero nauutal pa rin ako. Natatakot na hindi nila

ako papayagan. But San Carlos was their home

town and mine. Gusto ko rin balikan kung saan

kami nag simula ni James. He always finds me,

alam ko naman. Hindi naman ako magtatago.

Gusto ko lang pagtuunang mabuti ang aking

pagbubuntis.

Nang humimpil ang sasakyan, binuksan

agad ng guard ang pedestrian gate nang makita

ako.

"Good afternoon, Ma'am Aryanna.

Blooming kayo ngayon." Bati ni Mang Fred sa

akin.

"Naku nambola pa kayo. Magandang

tanghali po. Nandiyan po ba si Mommy Cathy?"

"Oo nasa loob, pasok kana."

2/14

Mula sa gate, medyo malayo-layo din

nilakad ko. Nang makarating ako, hindi na ako

kumatok.

"Mommy Cathy?" Malakas kong tawag.

"Aryanna in here." Napangiti ako, nasa

kusina na naman ito nag be-bake ng paborito

ko. Nasa pintuan pa lang ako amoy na amoy ko

na ang mabangong cookies na binake niya.

Niyakap ko si mommy Cathy sa likuran at

dinampian ng halik sa pisngi.

"Hmmm, bango, amoy cookies!"

"Ang pawis ko na nga. Umupo ka diyan

tikman mo iyang cookies ko, kaka bake ko lang

niyan." Hindi naman halata danmi pa niyang

flour sa mukha.

"Mainit ha? Baka mapaso ka." Paalala niya

sa akin. Dumampot agad ako ng isa.

"Hmm, as always, the best cookies in the

whole wide world."

"Bolera! Buti Napadalaw ka anak." Tanong

nito. Inubos ko muna ang cookies.

"Opo." Sagot ko. Nakakunot na agad ang

kilay niya.

"Ano iyon Aryanna." Sumeryoso ito.

Siningkitan ako ngmga mata. Bahala na!

"Nag resign na po ako bilang assistantni

James mee." Hindi siya kumibo. Kaya

nagpatuloy ako.

3/14

"lang linggo na siyang hindi nagpapakita

sa opisina, kapag tatawagan ko ayaw sagutin

kahit text lang. Hindi ko siya mahagilap mee."

Hindi siya kumibo. Siguro alam niya kung

nasaan si James.

"Alam niyo po ba kung nasaan siya?"

Umiling ito. Naghugas ng kamay sa lababo.

Hinila niya ako palabas ng kusina.

"Gusto mo ba dito ka na lang tumira?

Malungkot ako anak. Lalo pa mag-isa lang ako

dito. Laging wala ang daddy Noah mo dahil sa

business namin sa abroad. Hindi ko naman

kayang sumama." | saw sadness in her beautiful

eyes.

"Buntis po ako."

"You what?!" Bulalas niya.

"Are you sure? Alam ba ito ni James?"

Umiling ako. Hindi ako sure kung alam niya.

"Si Xenia lang po ang sinabihan kong

buntis ako. Hindi ko alam kung, sinabi rin niya

kay James, malamang hindi kasi kung alam niya

baka nandito iyon." Tampo kong paliwanag.

"Ay makurot ko sa singit ang batang iyon.

Kahit mga text at tawag ko ayaw sagutin.

Makikita niya sa akin."

"Mee, relax lang. Gusto ko p0 sanang

magpaalam sa inyo. Balak ko pong bumalik ng

San Carlos. Asikasuhin ko po ang naiwang

businessni mommy. Nakapangalan po iyon sa

akin." Pahayag ko dito. Gusto kong palakpakan

ang sarili ko hindi man lang ako nautal.

4/14

"At bakit ang kumpanya mo nakapangalan

rin naman sayo ah." Nag-isang linya ang kilay

ko.
"Aling kumpanya mee?"

"lyang pinagtatrabahuhan mo, sa'yo 'yan

nakapangalan. Binili yan ni James ilang buwan

matapos ang hindi natuloy na kasal mo kay

Javier. Kaya nga galit na galit si Javier ng

malaman niyang hindi na kailangan ng daddy

mong investor. Dahil si James ang bumili para

sayo. Kaya pinapatay ni Javier ang daddy mo sa

kulungan."

ako.

"Ano ho?" Para akong pinagsakluban ng

langit at lupa. Kaya pala laging paalala ni James

pirmahan ko daw ang proposal na ginawa ko.

"Hindi ba sinabi sayoni James?" Napailing

"Hindi po. Salameda na kasi ang nakalagay

a labas ng building."

"Kasi Salameda kana noon. Kaya iyon

pinalitan. Paano ang kumpanya niyo kung aalis

ka. Hindi pwedeng hindi ako kasama. Gusto

5/14

kong alagaan ang apo ko" Pagmamatigas ni

mommy Cathy. Napangiti na lang ako sa kanya.

"Gusto ko po bumalik sa San Carlos.

Sasama po kayo doon?"

"Hala di sa San Carlos tayo." Walang

tumatao ng bahay doon. Kaya walang

problema." Excited na sabi ni mommy Cathy.

Kahit ako man na excite. It was comforting to

know I could rely on someone duringmy

pregnancy journey...

"Push, mommy! Push!" Isang malakas na

ere ang ibinigay ko. Pero hindi pa rin lumalabas

ang anak ko. Sobrang sakit na. Naiiyak na ako.

"Mommy nakikita ko ang ulo ng baby, isang

mahaba at malakas na push pa mommy!"

Imporma sa akin ng doktor.

"Uhmmm...Ahhhh!" Isang palahaw ng

sanggol ang akingnarinig. Hawak nina mommy

at daddy Noah ang magkabilang kamay ko.

Nanghihina akong pumikit. Thank you, Lord.

Agad ipinatong sa tiyan ko ang aking baby.

"Ang pogi-pogi ng apo ko Aryanna.' Nagagalak

na sabi ni Daddy Noah.

"Pwede na po kayomunang lumabas sir,

ma'am, kailangan po ng pasyente malinisan at

ni baby. Hintayin niyo na lang si baby sa nursery

room lolo/lola". Sabing ng a doctor. Pumikit ako

dahil sa pagod at antok. Ang haba ng labor ko...

Inilipat na ako sa aking silid. Tuwang-tuwa

ang mga magulangni James ng masilayan ang

apo nila. Nagkukumahog kung sino ang unang

hahawak. Napangiti ako. Isa na lang ang kulang

sa buhay namin. Si James. Nasaan kaya siya?

"Gusto mo bang kumain Aryanna?" Tanong

ni mommy Cathy sa akin. Umiling ako. Wala pa

akong ganang kumain. Masyadong naubos ang

buong lakas ko pagpanganak sa aming baby

boy.

Bumukas ang pintuan at tangan-tangan ng

nurse ang baby ko. "Mommy congratulations po

ito na po ang baby niyo?" Iniabot ngnurse ang

baby ko.

"Noah, tingnan mo ang apo mo. Parang

pinagbiyak na bunga sa anak mo. Ang pogi-pogi

naman ng apo natin." Pagmamalaki ni Mommy

Cathy.

“Aba saan pa ba yan magmamana, kundi

sa lolo lang." Pabidang sagot ni daddy. Ngumiti

ako sa sinabi niya.They are so proud and happy.

"Pahawaknga anak sa apo namin." Hiling

ni mommy Cathy. Ngumiti ako at iniabot sa

kanya. Pumikit ako ng aking mga mata dahil sa

pagod at antok agad akong nakatulog. Groggy

pa ako sa itinurok sa akin ng nurse.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal

al nakatulog. Pero mga ingay ang nagpagising

sa akin. "Ang cute-cute naman ng baby na yan!"

Cassandra?

"Ninang dapat ako!" Carmela?

"Ang pogi-pogi niyan." Xenia?

7/14

"Ang daming paiiyakin nito pag lumaki.

JeAnne!

"Mismo mana sa ama eh!" Lara? Anong

ginagawa ng mga ito dito. Nasaan si Dhianna?

"Hindi kayo masyadong maingay!"

"Oy besh nagising ka namin? Sorry ang

cute-cute ng baby mo. Kamukha ni James.

Walang nakuha sayo ni isa. Unfair, no?"

Mahaderang komento ni Xenia. Best friend ko

pa naman siyang naturingan. Brutal kong maka

komentong hindi ko kamukha. Napailing na

lang ako.

"Anong ginagawa niyo rito?"

"Dinadamayan ka!" Si Cassandra na ang

sumagot. "Buntis ka ulit?" Tanong ko sa kanya.

"Paanong hindi mabubuntis yan hindi

tinitigilan ni Drake. Bumabawi." Pambubuska ni

JeAnne.

"Eh ikaw wala kang balak mag asawa?"

Tanong ko sa kanya.

"Walang may nadapa eh." Sabay tawa nito.

Tumawa na lang din kami.

"Alam na ba ni James na nanganak ka?"

Tanong ni Xenia.

8/14

"Hindi naman niya alam na buntis ako."

Tugon ko sa kanya.

"Anong hindi? Sinabi ko sa kanya noong

pekeng engagement namin ah. Sabi ko

bilis-bilisan niya!" Mapait akong ngumiti. Alam

pala niya hindi man lang nagpakita sa amin ng

anak niya.

"Akala niya kasi niloko ko siya, kasi hindi

daw siya ang tatay ng unang anak namin."

Nanlaki ang mga mata nilang lahat. I knew it

pero walang may nagsalita.

"I was kidnapped by Javier, buntis ako,

noon, pero ayaw niyang maniwala na siya ang

ama ng anak namin. He confronted me, iyon na

rin ang huling kita ko sa kanya." Umagos ang

luha sa aking mga mata. Ibinaba ni Xenia si baby

sa nursery crib niya. Nilapitan ako at niyakap.

"l am sorry besh. Hindi ko alam. Hindi mo

naman kasi sin abi." Nagsilapitan na silang lahat

at niyakap ako.

"Okay lang, tanggap ko naman na noong

time na iyon sila ni Selena Lopez na iyon."

"What? Selena Lopez? The model? She's

dead. A long time ago." Gulat na gulat na sabi ni

Cassie.

"What the fudge?!" Gulat na gulat si

Carmela.

"Why kilala mo?" Tanong ni Cassie,

palipat-lipat ako ng tingin.

"Paanong hindi ko makilala ako ang

naghahawak ng accounts niya. l am her

accountant."

9/14

Teka nga sino pala ang Selenang kasama

ni James kung matagal ng patay ang totoong

Selana Lopez."

"Thandle that," Cassie said confidently.

Wala naman imposible sa kanya..

"So, may pangalan kana kay baby pogi?"

Tanong ni Xenia sa akin. Tumango ako at

ngumiti.

"Jaime Arden" ngumiti sila.

Bagay na bagay, babaerong-babaero ang

name." Pang-aalaska ni JeAnne. Ang bitter nito.

Limang araw kaming nanatili sa ospital

bago kami binigyan ng clearance ng doktor para

lumabas. Sa mansyon kami nila mommy Cathy

umuwi. Hindinila ako pinayagan sa apartment

ako titira. Hindi daw safe ang apo niya doon.

Katuwang ko sila sa pag-aalaga. Hindi na

rin umalis pa si Daddy Noah. He said James

could handle everything sa kanilang business

overseas and here in the Philippines. Hindi rin

10/14

ako nag lakas loob na tanungin kung saan na si

James. Kung may balak pa siyang gampanan

ang pagiging ama niya sa anak namin kusa

niyang gagawin iyon. Hindi ako namamalimos.

Masakit man ang akusasyon niya pero

inuunawa ko na lang siya. He has all the right to

do whatever he wants. Sino ba naman ako para

pumigil. Hindi ko nga rin alam kung nasaan siya.

"Aryanna anak, naimbitahan ko na ang

mga amiga ko at mga kaibigan mo ha? Sa

susunod na linggo bibinyagan na ang apo ko.

"Opo mee." Sagot ko habang nakaupo sa

rocking chair at hinihele ang aking anak.

Everything worked out well. Hindi ako

nahirapan. Dahil masyadong maalaga sina

daddy at mommy Cathy. Wala na akong

mahihiling pa.

***

Araw na ng binyag ni Arden, kumpleto rin

ang ninong at ninang. Kasama ni Cassie ang

asawang si Drake. Kasama rin ni Xenia ang

asawang si Adam. Dumalo rin sina Clint at ang

asawangsi Maliyah. Syempre ang mag asawang

Doc Chlyde at Dhianna. Wala ang ibang mga

kaibigan nila.

"Sana all na lang tayo nito Carmela."

Komento ni JeAnne.

"Anong sana all? Ikaw lang ang single,

idadamay mo pa ako." Napalingon kaming lahat

kay Carmela na nakangisi lang. Buti na lang

wala pa si reverend kaya pwede pang

mag-ingay. Ilang sandali pa, pumasoksi Father.

Napatayo kaming lahat. "May hinihintay pa

ba tayo?" Tanong ni father.

"Wala na po." Magalang kong sagot, ng

iginala ko ang aking mga mata nakakunot ang

mga ninong, Hindi ko alam kung bakit. Ayaw

naman magsalita. Weird.

"Bueno, magsisimula na tayo." Nasa tabi

ko sina daddy Noah at mommy Cathy

Biglang lang bumukas ang pintuan. "Am I

late?" Hingal na hingal si James. Tagaktak pa

ang pawis niya, parang hinahabol ito. Tumalon

ang puso ko. Hindi ako namamalikmata.

Nandito si James talaga. Para sa mahalagang

araw na ito sa anak namin.I smiled inside my

head.

"You're just in time." Si father na ang

sumagot. Lumapit siya sa tabi ko. At pumulupot

ang kamay niya sa aking bewang. Hinalikan

niya ako sa ulo."Imiss you so much." Bulong

nito. Hindi ko mapigilan na hindi umiyak. Hindi

ko alam kung anong nangyari sa kanya. My

heart was very glad to see him after almost a

year. In time I will know what happened to him.

Hindi ako galit. Tampo siguro.

Natapos ang binyag ng aming anak na

masaya. Dahil kasama na namin sa wakas si

James. Pagkatapos namin sa simbahan, sa

mansyon na rin ang reception. Hindi ako

makapaniwala na nandito talaga si James.

"Stop staring at me like that, or else I will

claim those lips of yours." Namula ako sa

tinuran niya. Napasuri ako sa aking paligid baka

may makarinig.

"Aryanna, akin na muna si baby Arden,

hindi ka pa kumakain." It was mommy Cathy.

Ibinigay ko sa kanya ang anak ko. Tumayo

naman si James.

"I will get food for you." Isang mabilis na

halik sa labi ko ang iginawad niya na umani ng

tukso sa mga kaibigan namin.

"Kasalan na!" Malakas na sigaw ni

Sebastian na agaw eksena dahil kakarating lang

nito.

"My lady, for you." Inabot ko ang bulaklak

mula kay Sebastian.

"Ito naman sa inaanak ko." Sabay abot ng

malaking kahon."

"Anong inaanak. Wala ka sa listahan ng

ninong. Saka hindi ka imbitado dito!" It was

James. Hay naku ang dalawang ito kahit kailan

talaga.

"Ikaw nga late eh buti my lady tinanggap

mo pa ito. Kung ako 'yan pauulanan ko ng bala

yan."

Natawa na lang ako sa dalawang ito. But I

know their friendship was solid. Hindi ko

mapigilan ang hindi mapangiti. Kumpleto na

ang buhay ko...

Khala Castro

Hello mga langga. Ayan posted

ang second chapter for today. If you

like this chapter pleaseTE sa

moon ticket hihi.

Tatlong tulog na lang tayo mga

13/14

langga, tapos na ito hihi, akalain niyo

iyon?

Pero since nawala si James, at

hindi mahagilap sa POV niya irereveal

ko ang nangyari bakit. So, wala

sanang confusion po ha? kasi Kiligan

na ito hahaha.

Yung chapter 34 may reason

bakit iyon ang nangyari kaya ang

sagot niyan sa special chapter ni

JAMES POV.Okay po?

THE DISCLOSURE🦋

ARYANNA's POV:
1/10

Gabi na rin matapos ang Christening ni

Arden, our baby boy. Wala ring humpay ang

tawanan ng aming mga bisita. It was like a

reunion. Ang mga girls naku, ako na lang ang

umiiwas dahil ang mga bibig nila jusmiyo

Corazon, walang tigil sa kung ano ang s****|

adventures ng mga asawà nila. Hindi na sila

nahiya sa akin na tigang ako for almost a year?

si Cassie, sobra napaka prangka kahit kailan.

Gusto ko rin sana siyang kausapin tungkol sa

kay Selena kung totoo ba pero wala akong

pagkakataon.

Pero sure ako na iimbitahan ko siya o

susugurin ko siya sa kanila para malaman ko

ang totoo. Hindi pwedeng palampasin ko iyon.

Masyado na nga akong pinapatay sa suspense

kung saang lupalop siya nagsuot. Hindi ko lang

kinompronta dahil hindi ito ang tamang oras

para doon. Gusto ko rin sana siyang magkusa na

mag kwento kasi alam naman dapat niya na

hinahanap ko siya, alam din niya na buntis ako

noon, sabi ni Xenia sa kanya pero ni anino niya

hindi man lang nagpakita. Hirap din kaya

magbuntis na wala siya at bibili ng mga cravings

ko.

Hindi ko mapigilan ang aking sariling

kurutin ng ilang beses. Ayoko na rin kumurap

2/10

baka sa isang iglap wala na ulit sa James sa

harapan ko. Ayaw kong ma-miss ang bawat

kislap ng kanyang mga mata habang ugoy-ugoy

niya sa braso nito ang anak namin.

Nasa balcony kami ng silid ni James, ito

ang pinagamit sa amin ni mommy Cathy,

mayro'n itong connecting door para sa nursery

room ni Arden. Ayaw ni mommy na sa tabi ko si

Arden matutulog dahil baka davw mahirapan

akong mahiwalay sa kanya. She knows best,

that training Arden at a very young age is the

wise thing to do.

"Tulog na ba?" Nag-angat si James ng

tingin. His eyes were crying. Para may kung

anong malamig na kamay ang humaplos sa

puso ko. Tumango siya at pumasok sa nursery

room ng anak namin.

Nang ibinaba niya si Arden kinumutan niya

ito at dinampian ng halik sa noo. Nagpunas siya

ng luha saka humarap sa akin.

"1 am so sorry for leaving you like that, and

for hurting you." Mahinang sabi nito. Hinila ko

siya palabas ng silid ni Arden. Iginiya ko siya sa

aming kama. Sinapo ko ang mukha niya.

"Naintidihan ko naman. Pero nagtatampo

ako." Nilakipan ko iyon ng bahagyang tawa.

Para gumaan ang pakiramdam niya. Because I

felt the burden he was carrying.

naging understanding? Sita ng utak ko.

3/10

Umiling-iling si James na hindi kumbinsido

sa sinabi ko. Walang anu-ano lumuhod siya sa

harapan ko.

"Hurt me, punch me, or do anything you

want. Just let the anger out Arya, please. I

deserve that." Ngumiti ako, for the first time in a

very long time, I heard my nickname come out

of his mouth. Parang ang sarap lang pakinggan.

"Tapos na iyon, ano ba ang nangyari?"

Kalmado kong tanong pero ang totoo gusto ko

na siyang pilitin magsalita, pero ayokong

lumayo ulit siya. Hangga't kaya kong unawain

gagawin ko. Para maging maayos na kami. Ang

mahalaga naman binalikan niya kami ng anak

niya. Curiosity kils the cat. Me and my mind.

lam sorry for those wordsI said the last

time we spoke. I didn't mean that. Ayokong

isipin monaginusto ko iyong sabihin. Mahal na

mahal kita bata pa lang tayo. Nanlaki angmga

mata kO.

"What?!" Napatayo ako ng wala sa oras.

Anong bata pa lang kami hindi ko naman siya

nakita noong lumalaki ako. Nasa Laguna ako,

nasa San Carlos siya. Tumayo siya at hinila ako

palabas ng aming silid. Umakyat kami sa

ikatlong palapag ng bahay. Never kong na

puntahan pa ito.

Nang makarating kami doon, may dinukot

si James sa bulsa niya. Susi iyon ng silid na nasa

harapan namin. Binuksan niya ang pintuan at

kinapa niya ang switch ng ilaw sa gilid.

Lumantad sa harapan ko ang aking mga

litrato. He has pics when I was a baby, may label

pa iyon. From my one-month-old until one year

old. Kuha ko iyon sa bawat araw ng

kapanganakan ko kada buwan. Napatakip ako

ng aking bibig.

"Ha-how?" Nauutal kong tanong.

Nagsalubong ang kilay ko. Obsessed?

4/10

"l asked your mom to take pic ofyou, kada

punta niya sa amin dito sa San Carlos. I was five

years old back then. Lumanmlam ang mga mata

niya.

I saw myself starting to crawl, stand, walk,

and even I was in a walker-my first birthday.

Nandoonsi James sa gilid ko nakiki blow ng

cake.

"That's me." Turo niya sa sarili niya.

"Sabi ko sa mommyikaw ang pakakasalan

ko paglaki mo. But my dad said, na sa Tito

Manolo ako na anak ipakasal. That was Xenia.

"1 was so mean that time, kasi noong

nawala si Xenia natuwa pa ako."' Pagak siyang

tumawa. Every moment of my life was in here,

properly arranged. Hindi ko na mapigilan ang

luha sa mga mata ko.

5/10

"I stop collecting your photos when my dad

sends me abroad. Sabi niya kahibangan daw

ang pagmamahal ko sayo. Then my mom bet on

my dad, they arranged my marriage to Xenia

and to you. Since best friend niya ang mommy

mo. Kung sinong manalo may premyo."

Mahabang pahayag ni James.

"Ito noong nag prom ka, alam mo ang

nangyari sa kapartner mo after your dance? He

got a broken leg and dislocated jaw." Tila proud

pa siya sa ginawa niya. Nakinig lang ako. Hindi

ko alam kung matutuwa ako o matatakot. This is

an OBSESSION.

"Nang bumalik ako sa states,

pinagbantaan na ako ng daddy mo. Ang sabi

niya, ikakasal kana sa iba. Gusto na kitang

itakas noon, kidnapin at itago pero my dad

intervenes. Sabi niya kapag mahanap ko si

Xenia, siya mismo ang gagawa ng paraan para

makasal tayo. Iam losing hope you know. Lalo

pa someone blocking my search. Adam tried

every possible way na mahanap ko si Xenia.

Wala kasi kaming litrato niya. Then out of

nowhere someone tipped me. Nasa Laguna

siya. Natuwa na ako noon kasi while I was

looking for Xenia, Igot to chance to watch you

from a distance." Halos pigil na ako sa paghinga

sa mga ikinuwento ni James sa akin. Then I

6/10

mmy Cathy said. "But he loves you. Kahit ilang

babae pa ang ihain ko sa harapan niya his

obsession with you will never stop." Mommy

Cathy knew about all these. How James was

obsessed with me all these years.

Nowlunderstand. These pictures of me

were a proof. Pero wala akong nakapang takot

sa puso ko. Mahal ko si James. Kahit anong

obsession paniya sa akin, I would acceptit with

open arms.

"But everything started to fall apart. My

mission and you. Your dad advances his plan at

hindi ko pa naayos ang lahat. l was caught in

between Arya; I didn't know how Imanage

everything. Stalkingyou, my business and my

mission with Xenia. Il was too selfish at nilunok

ko ang pride ko para humingi ng tulong sa mga

kaibigan ko. Hindi ko kasi ugaling magkaroon

ng utang na loob but I rather beg to my friends

just to have Arya." Niyakap ko siya mula sa

likuran niya. Hinarap ko siya sa akin. Pinunasan

ko ang kanyang mgà mata.

"Bakit mo ako iniwan, kahit sinabi na ni

Xenia na buntis ako.' He claimed my lips right

away without warning. Gusto kong malaman

ang sagot!

But in one snap, everything froze; the

sweet taste of his lips was more than enough to

let me forget about that question I was dying to

ask for. Our lips were thirsty as if we had been

deprived for so long. Naramdaman ko na lang

ang pag angat ko mula sa sahig.

7/10

"Uhmmm.."A soft moan escapade from

my mouth. Naging blangko na ang isip ko.

Kanina lang gustong-gusto kong malaman kung

anong nangyari sa kanya, ngayon naman halik

pa lang niya nakakalimot na ako. Aryanna

kakaanak mo pa lang. Masakitpa ang tahi sa

kepyas mno!s* *t!

Naitulak ko na lang basta si James. Wala pa

akong isang buwan nanganganak! Puno ng

pagkalito sa mukha niya pero agad din nawala.

"Sorry I lost control. Hindi pa ba magaling

ang sugat mo?" Napakamot siya ng batok.

Pinandilatan ko siya ng mata. Ang hinayupak

alam pa niyang may tahi ako bigla na lang

nanglalapa ng lips.

"Ikaw pumaparaan ka rin eh, no?"

"Baka makalusot miss na miss na kita eh."

"Wehh kung miss na miss bakit hindi ka

nag papakita sige nga?" Nabura ang ngiti sa

kanyang mga labi. Tila umiiwas na sagutin ang

tanong kong iyon. Napabuntong hininga na

lang ako. If he's not ready l'll respect him

naman.

"Sorry, I just need to sync everything first;I

8/10

couldn't believe I was here with you and Arden."

Tumango ako. I give him a smacking kiss and

stand up. Inilahad ko ang aking kamay sa harap

niya. Understanding?

"Wala naman akong scandal dito sa mga

pictures ko ano?" Biro ko sa kanya. Napatawa

siya sabay kamot sa batok nito ulit. Mannerism

na ata niya iyon. Pero dati naman hindi.

"Silly!" Sabay pindot sa ilong ko.

Pumulupot ang kamay niya sa akin and pulled

me closer. Amoy na amoy ko ang mabangong

hininga niya at kasing lakas ng kabog ng dibdib

ko ang t**k ng puso niya.

"The moment l left that day was to protect

you. Selera, pointed a sniper gun on you from

the next building. I was wiretapped. She wants

me to hurt you. Because of her revenge on me.

Noong araw na iyon, namatay si Javier sa

kulungan. In return, I have to hurt you that

much. I never questioned that I wasn't the

father of Arrian. I knw from the beginning. She

looks exactly like me. Kahit sobrang lit pa niya,

hindi maitatanggi na anak ko siya.I am so sorry.

"Niyakap niya ako ng mahigpit. Selera?

Iknew it hindi iyon masasabi ni James sa

akin. Pero,I was too broken by every word he

said. But still, lunderstand him. Gano'n daw

talaga kapag nagmamahal. Handang umunawa

hanggat kaya.

9/10

"Pero diba patay na si Selena matagal na."

Bigla siyang kumalas sa akin.

"How did you know that?" Nag- isang linya

ang kilay niya.

"Si Cassie, sinabi niya na matagal ng patay

si Selena, tapos si Carmela naman nagtataka

kasi siya ang accountant ni Selena. Tapos sabi ni

Sebastian ex mo iyon." Nakanguso kong saad.

Ngumiti siya sa akin, at dinampian ang

aking mga labi. "You're so adorable, kapag ka

ganyan ka."

"Ay sus! Binobola mo na naman ako, para

makalimutan ko ang tanong ko eh. James

naman eh!"

"Hindi ko naman kayang maglihim sayo,

baby kita eh." Saad nito na may halong

kalandian.

"Eh ano nga?! Bakit kasi ang tagal pang

aamin, sasabihin din naman pinapatagal pa."

Lalong lumakas ang tawa niya. Tumalikod na

ako dahil sa inis.

"Diyan ka na nga, kung hindi mo sasabihin

di h'wag doon ka sa guest room matulog!" Akma

kong bubuksan ang seradura when he pulled

my wrist and pinned on the door, and kiss me

again passionately. Kusa naman akong

tumugon, pero siya rin ang tumigil ng kapusin

ang aming hininga. Pinagdikit niya ang aming

noo.

10/10

"Selena committed suicide, noong mga

bata pa kami, bago ako pumunta ng U.S. Si

Selenang ex ko at Selenang exni Sebastian

magkaiba. Selena has an identical twin, except

for the eyes, I think. Pero ng mamatay ang

kakambal niya dahil nag suicide noong nakipag

break ako kasi nahuli ko sila ni Sebastian na nag

se-sex. Hindi namin alam na may kakambal

siya. I broke up with her. Her family hid it to

everyone. Si Selera ang kasama ko sa office, sa

bahay at si Selera ang ex ni Sebastian na

member ng isang mafia sa Italy. Doon ako

dinala ni Selera nang araw na umalis ako sa

penthouse..." Shocked filled me. Naumid ang

dila ko...Oh my God.

THE ROMANCE🦋

ARYANNA'S POV:

1/13

Life is full of unexplained circumstances.

After James left me with that deadly accusation,

I was crushed into pieces as if my heart had

died with our firstborn. I lied when I saidI

understood. However, I weighed the pain and

hoped everything could be fixed with an open

mind. James needed an understanding partner.

This confession is proof that he loves us. I was

eager to know what happened to him pero mas

pinili ko na lang na ibaon sa limot ang lahat at

magsimula kaming muli.

He may have hurt me, but those were not

intentional. He was forced to do it. Looking at

him being a father to our son is a blessing that I

always thank God for. Ang gwapo niya tingnan.

Sa bawat araw na nagdaan, James made sure

he attended to my needs and our son. Like what

he always does hindi siya nakakalimot na

kuhanan ng litrato ang development ng anak

niya.
"Matunaw yang mag-ama mo." Hindi ko

napansin na nasa tabi pala si Mommy Cathy.

Masyadong nalunod ang isip ko. Bumalik kami

ng Manila. Dito kami sa masyon nina mommy

Cathy naglalagi ngayon kasi sa susunod na

buwan lilipat na kami sa aming bahay sa

Quezon city. Kung saan nag patayo si James

para sa amin. Magkakapit bahay kami nina

Dhianna, Xenia, Cassandra at Maliyah. Ang

pwede lang daw tumira doon ang mag-aasawa

na sabi ni James.

They wanted to build a safe living

2/13

environment for our children. I like that as well.

Ang pinuno ng lahat ay si Dok Chlyde

sinuportahan naman ni Clint, Drake, Adam at

itong si James.

"Masaya lang ako mee," nakangiti kong

sagot.

"Bakit pa kasi kayo aalis dito, sobrang laki

nitong masyon, kami lang dalawa ng daddy

niyo dito. Sa inyo rin naman mapupunta ito

kapag nawala kami." Nagtatampo pahayagni

mommy Cathy sa akin. May bahay pa kami sa

Laguna.

"Ewan ko kay James, mas inuna pa iyong

bahay kaysa pakasalan ako." Naiinis kong sagot.

"Kasi nga manliligaw pa daw ang anak ko

sayo." Tumawa ito ng malakas.

"Hala si mommy kinikilig. Uso pa ba iyon

may anak na kami eh,"

"Aryanna hindi porket may anak na kayo

hindi ka na niya liligawan, Kami nga ng daddy

mo pinapakilig pa rin niya ako kahit matanda na

kami. Kailangan, para tumibay ang inyong

relasyon." Ngumiti ako sa sagot ni mommy.

3/13

"Niligawan naman po akoni James mee.

Noong adventures namin sa San Carlos, kasi

bago matapos ang gabing uuwi kami sabi niya

gusto niya ako." Kinikilig ako sa pagkukuwento.

It was one of my happiest kilig moment with

him.

"Ah basta kailangan niyang manligaw."

Puno ng pinalidad sa boses ni mommy. Hindi na

ako kumontra aba gusto ko ata kiligin ulit noh.

Sino bang aayaw sa kilig. It was like having

butterflies in my stomach or feeling like James

would sweep me off my feet once again. Hindi

naman maitatanggi kung gaano ko siya

kamahal. Pero masarap pa rin na ligawan niya

ako. Hindi ko maiwasan ang ma excite. Pero

paano niya gagawin iyon eh parang aayaw na

niyang bitawan ang anak namin. Minsan

nagseselos na ako. Dapat ako ang reyna niya ah.

"Aryanna to Earth!" Mommy Cathy snaps

her finger in front of me.

"Tulala ka naman. Iyan ang epekto ng

pumapag-ibig eh nagde-daydreaming."

Sinundan niya iyon ng malakas natawa.

"Mommy naman binuking pa ako." Kinurot

niya ako sa pisngi. Napalingon ako ng

sunod-sunod ang datingan ngmga sasakyan.

"May bisita ka mee?" Takang tanong ko.

"Hindi ko bisita iyan, bisita niyo. lyang

4/13

asawa mo, ang nag-invite sa mga kaibigan niyo

na mag BBQ party daw sila. Kaya sige na

salubungin mo na. Ako naman ay maghahanda

sa kakailanganin niyo. Sasabihan ko si Josefa na

mag handa sa gagamiting gamit. Napahanda ko

na iyon kanina." Isang malakas na kiss ang

iginawad ko sa pisngi ni mommy. Napaka

thoughtful talaga nito.

Thanks, mee. Sige po puntahan ko sila."

Tawa lang ang sinagot sa akin. Dali-dali akong

pumanaog mula sa balcony at pumunta sa

garden.

"Baby? Bakit hindi mo sinabi na may

paparty ka?"

"Surprise!" Sabay-sabay bati ng mga

kaibigan namin. Sunod-sunod ang dating ng

mga gamit. Malalaking payong, enclosed grills,

food, and benches. Na excite ako.

Kita kong papasok si Melissa na yaya ni

Arden. Tubong Iloilo ito kaya nakakatuwa ang

diction sobrang lambing. Malayong

kamag-anak ni Manang Josefa na katiwala nina

mommy Cathy. Biyuda na ito sa edad na trenta.

Wala na ata balak mag asawa ulit.

"Aryanna!" tawag sa akin ni Xenia. Wala

silang dalang mga chikkiting so adult party ito.

"Buti naman naisipan niyo akong dalawin?

5/13

"Hoy hindi dalaw to napilitan kami kasi

manliligaw daw sayosi James?" Pang-aasarni

Xenia sa akin. Bakit naging ganito ito. Hindi

naman siya madaldal dati. Nagbabago pala pag

may asawa na?

"May kasunod na ba yan!" Prangkang

tanong ni Cassie, nanlaki ang mga mata ko.

Hanggang momol lang kami. Pwede naman na

pero ewan ko kay James. Ay tigang na tigang na

talaga.

"Ang dry ng skin mo besh, nag lolotion ka

ba? O hindi ka nadiligan!"

"Xenia! Ang bibig mo!"

"What?!" Napatakip ako ng aking mukha.

Dahil ang bibig ni masyadong bulgar.

"So, walang dilig?" Tanong ni Cassandra na

siyang ikinapula ko.

"Ay mahina pala si Carl James eh," dagdag

pa ni Dhianna.

"si Maliyah jingle lang ang pahinga niyan

kay Clint" Pambubuko ni Dhianna. Na ikinapula

ng mukha ni Maliyah. Mahiyain talaga ito.

"Hay naku ako na naman nakita mo Dhee."

Malakas na tumawa si Dhianna. Nahawa na

kaming lahat.

Napalingon kami ng kumanta sabay-sabay

ang aming mga Billionaire's babies. Nakatuon

ang pansin naming lahat sa lalaking nagpatibok

6/13

ng aming mga puso. Hindi mapuknat ang mga

ngiti sa labi ko. Hindi ako kumurap habang

papalapit sila sa amin. Hindi ko akalain na

marunong pa lang mag gitara si James, at

kumanta...

Panay naman blow ng kiss ng mga kaibigan

ko sa mga asawa nila. Jusko po, sumasakit na

ang panga ko kaka-smile. Despite James's

initial hesitation, his plan na pakiligin ako

proves to be successful. Pero ang kanta niya

sobrang luma na. Sa dami ng kanta, kay Chito

Miranda pa talaga ang napili nila.

Sinabayan din naman iyon ng mga

kaibigan ko. Napakanta na rin ako kahit wala sa

tono. Kinikilig na ako. Dumadagundong ang

t***kng puso ko.

Uso pa ba ang harana, Marahil ikaw ay

nagtataka. Sino ba tong mukhang gago

nagkandarapa sa pagkanta at nasisin tunado sa

kaba. (Sure, ako kinanta niyo ito, lol)

Hindi ko magawang kumurap. Kinikilig na

rin ang mga kaibigan ko. Para akong naiihi na

ewan. Nang matapos ang kanta, ibinaba ni

James ang gitara niya at patakbo akong

sumampa sa kanya. Hindi na ako nahiya. I

claimed his lips roughly. I don't care if they

tease us.

"You two get a room!" Sigaw ni Cassie.

7/13

"Diligan mo na 'yan tigang na tigang na!"

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Xenia. But

James continued kissing me while smiling.

"Are you?" Mahinang bulong niya.

Tumango ako ng hindi pinutol ang halikan

namin. Ilang sandali pa, James's stop kissing

me. Hinarap niya ang mga kaibigan niya.

"Umuwi na pala kayo susundan ko ang

anak ko!"

"What?!!" Reklamo ng mga kaibigan niya.

"Sir Janmes naka set up na po."

"Kalasin niyong lahat yan. I need time for

my wife."

"What hindi pa ako kumakain, nagugutom

ang asawa ko buntis, ikaw Salameda kapag

hihingi ka ulit ng tulong nungkang tutulungan

kita!" Malakas na sigaw ni Drake.

Joke lang naman Drake mainit agad ulo

mo. Upo na ako na mag luluto." Natawa na lang

kami sa inasal ni James. Takot pala ito kay

Drake eh.

"Sabi ko nga, come love, upo kana baka

gutom na si baby, may tagaluto tayo." Hagikhik

naman si Cassandra.

Napailing na lang si Xenia.

"Ayusin mo ang pagluluto bubuntisin ko si

Xenia mamayang gabi!" Pambubuska ni Adam.

"Adam!" Malakas na singhal ni Xenia.

8/13

"What malaki na si Clarence, sundan na

natin?" Hindi nakaligtas sa akin ang pag kindat

ngni Adam kay Xenia na ikinapula ng mukha

nito.

Kita ko rin ang pagbulong ni Doc Chlyde

kay Dhianna. Naku may plano na ito mamayang

gabi sa mga asawa nila. Ngumiti lang si

Dhianna. Hinampas ang kabiyak sa balikat nito.

Tumayo ako at lunmapit kay James. "Need

help baby?" Malanding tanong ko sa kanya. Kita

ko ang pamumula ng tenga niya sa tanong ko at

dumikit lalo sa akin at bumulong.

"Parang lalabasan na agad ako sa ungol mo

pa lang!" Nanlaki ang mga mata ko.

"James!" Napasigaw ako ng wala sa oras.

"What? /What?" Sabay silang napalingon sa

amin.

"Are you okay bhes?" Tanong ni Xenia.

Hindi ako lumingon kasi alam ko nagkulay

kamatis ang mukha ko. Si James naman ang

walang hiya pasipol-sipol pa. Sarap kurutin ang

kumag na'to.

Nang maka pagluto si James sabay-sabay

na iyong hinain sa mesa. Katuwang namin si

Manang Josefa sa pag aasikaso ng mga bisita

namin.

"Maliyah kain ka pa alok ko sa kanya." alok

ko pa.

9/13

"Maliyah may gusto ka bang ainin?"

Tanong ko ulit. Dahil kawawa na ng karne sa

plato niya, na murder na.

"Mayro'n ba kayong singkamas namay

avocado ice cream?" Alam ko nahihiya siya pero

dahil wala kaming singkamas agad ako nag pa

book ng uber for food delivery.

Wala pang trenta minutos inihain ko kay

Maliyah ang gusto niya at lahat kami nanlaki

ang mga mata namin dahil napapikit pa siya

habang ninanamnam ang singkamas at

avocado ice cream.

"Confirmed!" Malakas na sigaw ni Dhianna.

Nagtawanan na lang kaming lahat at kita

ko naman talaga kung gaano kaalaga si Clint kay

Maliyah. He was extra thoughtful and caring.

Ramdam ko ang paggapang ng mga daliri

ni James sa hita ko. Nakasuot akong palda na

hanggang tuhod. Buti na lang naka cycling ako.

Tinampal ko iyon dahil nakikiliti ako at baka

makita ng mga kaibigan namin. Lalo siyang

dumikit sa akin."Damot, pahipo lang."

Nanindig ang balahibo sa bulong na iyon sa

punuan ng tenga ko.

Nagkanya-kanya na kami nggrupo. Girls vs

Boys. Volleyball, takot naman ako kaya hindi

ako sumali ang suma-total scramble ang nilaro

namin. Syempre matatalino ang mga kasama

ko. Si Dhianna, magna c"m laude, si Maliyah

summa c*m laude, si Xeniac*m laude, ako c*m

laude, kaya talo ang babies namin, si Doc

Chlyde lang ang lumalaban sa kanila. Si Drake

walang ginawa kundi i-destruct ang asawa na

nag lalaro panay ang nakaw ng halik. Si James

salpukan ang noo sabayan pa ng mura.

"Talo kana," bulong ko sa kanya.

Walang ano-ano bigla na lang niya akong

binuhat at iniwan ang mga kaibigan namin.

James!" Malakas kong sigaw.

10/13

"You know your way out! Napakain ko na

kayo pwede na kayong lumayas!" Sigaw niya

mga kaibigan niya. Ako naman hiyang-hiya sa

inasal niya.

"May araw pa Salameda! Excited ka

masyado!" It was Adam!

"Stop moving baby baka mahulog ka!"

Saway niya sa akin. Malalaki ang hakbang niya

na papuntang kwarto. Hindi ko alam nai-excite

ako na naiihi dahil sa balak ni James.

Pagpasok namin ng silid agad niya akong

hinihagis sa kama at walang babalang

dinaganan.

4| miss this." Sabay halik sa leeg ko.

This!" Sa tungki ng aking ilong.

This two!" Salitan niyang dinilaan ang

magkabilang tenga na nagpa init ng aking

katawan. Hanggang sa bumaba sa leeg ko ang

mga labi niya. Napaliyad ako. He devoured my

neck as ifit was his favorite dessert. Nakaawang

ang mga labi ko, para na akong kapusin ng

hininga. James claimed my lips tenderly. Puno

ng pag iingat at pagmamahal.

niya.

11/13

"I love you so much baby" paanas na saad

"I love you too, James..."

He pulled my blouse up. Akma niyang

dadakmain ang dibdib ko ng bigla na lang

tumunog ang speaker dahil umiyak si Arden.

"Arden!Very smart timing, Anaak! Arghhh!

" Isang malakas na tawa lang ang nagawa ko.

"Ineed to kidnap you para masolo kita!"

Naningkit ang mga mata ni James.

"Wehh kailan." Sabay sapo ko ng aking

dibdib at dinilaan ko ang aking hintuturo.

Lalong namula ang tenga niya...

"You will be punished for this!" Agad siyang

pumasok sa silid ng anak namin. Iniwan akong

nag-iinit ang katawan. Malandi...!

THE PLAN🦋

ARYANNA'S POV:

1/12

Three months have passed, and everything

seems perfect. We are happy. I thought I would

never experience this. I was moved by how

James made me happy. Pero, isa lang ang

kinaiinisan ko. Bawat tangka ko na makipag

bebe time, kusa itong umiiwas. Kung kailan

naman sexy na ako. Every other day, Xenia,

Dhianna, Cassandra and I spend time in the

gym. Nagpagawa si Dhianna ng business niya na

gym for women.

Bawal ang lalaki dahil napaka possessive ni

Dok Chlyde. Lahat ng mga mommies sa village

namin, ang sesexy na thanks to Dhianna. Kahit

buntis ito, very active pa rin ang lifestyle niya,

kaya nami-maintain niya ang ganda ng hubog

ng katavwan nito. Lahat kami may

kanya-kanyang role sa gym because we are her

shareholders.

Xenia was responsible for meditation, diet,

yoga, and therapy sessions. Cassandra was

responsible for sports like badminton, tennis,

softball, and wall climbing. l am responsible for

Zumba and painting sessions. Kami lang ang

may gym na may painting room? Oh, diba

bongga?

Maliyah was our physical therapist, so if

2/12

one of our clients was injured, siya na agad ang

nag aasikaso. Our facility is complete. We are

promoting women empowerment with our very

supportive husbands. Speaking of husband,

nakutusan ko lang naman si James noong

nakaraan, dahil nagsinungaling ito. Sabi niya

pina-annul niya ang kasal namin. Hindi naman

pala.

The rest were assigned to a one-to-one

trainer.

It was amazing despite their busy schedule;

we always find time to bond and share our

motherhood expertise, mas batikan nga lang si

Dhianna. Bukod sa nurse ito, EMT pa kaya mas

marami siyang alam. Madalas din kami sa kanya

nagtatanong if medical lalo pa surgeon ang

asawa.

Malaki na rin ang umbok ng tiyan ni

Cassandra. However, she didn't let that stop her

from fulfilling her responsibilities. Iniwan din

niya ang station niya para maging full time mom

sa panganay niya at sa paparating nilang baby.

Ako kaya?

Maliyah and Dhianna are pregnant again. I

am not sure about Xenia. May bago rin kaming

member of hot mommies. Ang kapatid ni

Maliyah, na si Mazelen, at si Amayah na asawa ni

Kalex Gozon ang may ari ng pinakamalaking

telecom company sa bansa. Buti na lang malaki

pa ang gym namin. Limited lang ang

nareholder dahil ayawni Dhiannang

magpapasok ng hindi namin kilala. Dapat may

approval ng mga asawa namin.

"Aryanna, to earth?" Dhianna snaps her

fingers in front of me. Nagkasalubong ang kilay

ko.

"What?" Nakanguso lang siya. Sinundan ko

ang nguso niya.

"Oh, my God! What have I done with my

painting?

"Ang lalim na naman kasi ng iniisip mo?"

Tuksong saad nito.

"Kasi naiinis ako kay James, kung

saan-saan tuloy napunta ang diwa ko!"

"0, bakit anong ginawa ng magaling mong

asawa! Walang babae iyon!" Komento niya.

"Hindi naman iyon ang iniisip ko, kasi ano

-ah-eh ano?" Hindi ko matuloy ang sasabihin

ko kasi may students pa ako at sa akin sila

nakatingin lahat. Hinila ko si Dhianna

papuntang table ko. Nakabusangot na agad

siya.

"Kasi ano nga?!" Naiinip nitong tanong.

Sobrang nahihiya ako. Baka sabihin niya ang

libog ko. Aba naglalakad na ang anak namin.

Nakalipat na kami ng bagong bahay namin.

"Kasi ayaw ni James." Pabulong kong

sagot.
4/12

"Ayaw ni James na ano? Makurot na kita sa

singit eh!" Mas lumapit ako sa kanya.

"Ayaw niya kaming mag make love. Hindi

ba ako sexy?" Naiiyak na ako. Pero ang bruhang

si Dhianna tumawa lang ng ubod lakas.

"Shhh!" Sabay saway ng mga students ko.

"Sorry ladies, nakakatuwa kasi itong coach

niyo, tigang na tigang na!" Pambubukoni

Dhianna.

Dhianna!" Lalong namula ang mukha ko sa

hiya kasi napaangat ang mga students ko ng

tingin. Chorus pa talaga ang sagot.

"Totoo? /Totoo?" Gusto ko na lang bumuka

ang lupa para lamunin ako dahil sa kahihiyan.

"Dhianna naman eh!" Pagmamaktol ko at

tinalikuran siya. Nagmartsa ako papasok ng

opisina ko.

"Oy! Galit agad? Okay lang iyon ito naman!

Joke lang nga!" Sumunod ito sa akin. Pabagsak

akong umupo sa sofa at napatakip ako ng aking

mukha.

"Oy sorry na!" Dagdag pa nito ng hindi ako

kumibo. Hikbi lang ang sagot

"Excited ka naman kasi eh! Basta nga!"

Tingin ko may kalokohan na naman itong si

Dhianna. Laging nag seset-up ng kung anu-ano.

Bored daw siya sa buhay!

5/12

"Sexy naman ako diba?" Parang batang

sumbong ko.

"Sexy nga!" Pero natatawa siya. Lalo akong

pumalahaw ng iyak

"Eh bakit ka kasi natatawa! So hindina ako

sexy kaya ayaw ni James gano'n?

"Gagi, hindi nga iyon gano'n!"

Pakunswelong sagot niya.

Eh ano nga, bakit ayaw hiya?" Inabutan

niya akO ng tissue.

Tara nanga drama neto! Halika kana

ihahatid na kita sa inyo maggagabi. Tapos na

ang session ng mga student mo.

Anong tapos, eh may thirty minutes pa sila.

"Maaga kasi tayo magsasara ngayon kasi

may pupuntahan kami ni Chlyde hindi pwedeng

hindi kami aattend." Mahabang paliwanag niya.

Nang makapag punas ako ng aking luha.

Lumabas kami ng opisina ko. Wala na nga doon

ang mga students ko. Ganito ba ang boss? Kung

kailan niya gustong isara ang gym namin

magagawa niya. Napahugot na lang ako ng

buntong hininga.

Lumabas na kami sa lobby. Nag- aayos na

silang lahat. "Aalis din kayo?" Tanong ko kina

Xenia, Maliyah, Cassandra.

6/12

"Yeah! /Yeah!" Sabay-sabay nilang sagot.

Kaya wala na akong nagawa kundi sumabay kay

Dhianna pauwi. Sa kabilang block lang naman

ang bahay namin. Pwede ngang lakarin.

Nasa pinto na kami, nang magsalita sila."

Good luck!" Napakunot ako ng noo, uuwi larng

naman ako may pa good luck pa.

Nasa sasakyan na kami, kanina pa tap ng

tap si Dhianna sa hita niya, palingon-lingon rin

ito. "May hinihintay ka ba?" Nagkibit balikat

lang siya.

Gusto ko lang masigurado na sarado ang

gym, kapag lumabas na sila." Hindi siya

nakatingin sa akin. Nagkibit balikat ako.

Napakunot ang hoo ko ng hindi mapakali ang

kamay niya sa manibela.

tGusto mo maglakad na lang ako? Malapit

lang naman Dhee"

"No!" Para akong mabingi sa sinabi ka lang.

Sorry nabigla lang ako. H wag na ihahatid

na kita. Nang nakalabasna sila Cassie, Xenia, at

Maliyah, lumiwanag ang mukha ni Dhianna. Ako

naman nagtataka sa kanya.

"Tara na!" sabi ko. Tumango lang siya.

Umusad na ang sasakyan niya. Masyadong usad

pagong iyon. Mas Mabilis pa akong mag lakad.

"Put on your seatbelt Aryanna."

"Bakit? Ang lapit-lapit ng bahay ko mag

se-seat belt pa?"

"Safety first!" Maagap na sagot ni Dhee.

Dahil sa weird na kilos nila, nag suot ako ng

seatbelt. Para walang daming usapan. Agad

kumaripas ang sasakyan. Parang lumundag ang

puso ko.

Dhianna dahan-dahan naman aatakehin

ako sa puso sayo!"

"Sorry kasi my sumusunod sa atin!"

7/12

What?

"Si Selera ba iyon?" Buhay pa?"

1 don't know, Aryanna!" Kabado na rin ito.

Bigla na lang kaming pinaputukan.

Sunod-sunod ang tumama sa sasakyan ni

Dhianna buti na lang bullet proof ito.

"Paano sila nakapasok sa village! Akala ko

ba secured ito?"Hindi ako nasagot ni Dhianna

kasi abala siya sa pagmamaneho at makaiwas

ng bala!

My God hindi pa kami nag la-love making

ni James mamamatay na ako! Janmes!" Alam ko

namümutla na ako.

fk!" Dinig kong mura ni Dhianna! Bigla

na lang may tumawag.

"Sweeney, what the hell happened?"

"Chlyde pinaulanan kami ng bala!"

Malakas na sagot ni Dhianna. Napakapit ko sa

head holder ng sasakyan.

"Diyos ko Dhianna, sino ba mga iyan?"

Naiiyak na ako sa takot.

"Buksan mo ang compartment give me a

gun!"

"What? Gun?"

8/12

"Yes, my gun Aryanna dalian mona!"

Nanginginig ang mga kamay kung binuksan ang

Compartment at kinuha ang baril doon at

inabot sa kanya.

"Now, hold on to the wheels!?

Dhianna hindi ako marunong mag drive!"

Lalo akong takot na takot. Naiiyak na ako.

"Left, right, and steady Aryanna. Now!"

Agad binitawan niDhianna ang manibela

gumanti ng putok sa kalaban namin.

Dhianna, stit, you're pregnant!" Hindi

niya pinansin ang sinabi ko sunod-sunod ang

putok angginawa niýa. Nangmaubusan ng bala

agad itong bumalik. Sa manibela! Bigla na lang

may sumulpot sa harapan namin na sasakyan.

Biglang na pa break si Dhianna ako naman

muntik ngmasadsad sa dashboard kung hindi

hinarang ni Dhianna ang braso niya.

"f**k!"

"Get out! Get the f**kout!" Sigaw ng isang

lalaki. Umiling-iling si Dhianna.

"Don't open the door, Sweeney! I am

coming!" Biglang namatay ang tawag.

9/12

"Open the f*****g door!" Sunod-sunod

pinaulanan ng balak ang likod ng sasakyan.

Hanggang mabuksan ng armadong lalaki ang

likuran. Nakahubad si Dhianna ng seatbelt at

akin.

"I will fight him. Run as fast as you can,

okay?" Nagbilang pa si Dhianna. Hindi ko siya

kayang iwan, Nakipagbuno si Dhianna at ang

lalaki.

Run Aryanna!" Umiling ako at nag hanap

ng bato. Nang masipa ni Dhianna ang lalaki.

Binato ko siya ng bato naltumama sa hita niya.

Aryanna, rün, please!"

#Hindi kita pwedeng iwan!" Malakas kong

sigaw. Matigas ang ulo ko. Hindi kayang iwan si

Dhianna lalo pa buntis siya. Nang mapatumba

ni Dhianna ang lalaki akma kaming sasakay ng

sasakyan ng humimpilnag puting van sa gawi

ko.

"Aryanna!" Bigla na lang akong nitigalan.

"Dhianna!"

"No! No! Aryanna!" Isang panyo ang

nilagay sa bibig ko. Para akong tinakasan ng

lakas. Bumigat ang talukap ng mga mata ko.

Nagdilim ang paningin ko. "f**k!"

Hindi ko alam kung ilang oras akong

nakatulog. Nahihilo pa ako. Mas lalo umikot ang

paningin ko dahil gumagalaw ang paligid ko.

Napabalikwas ako ng bangon.

"Dhianna!"

Napaupo ulit. Dahil sa lakas ng uga ng

kama. Dahan-dahan akong sumilip sa bintana.

Napamulagat ako ng makita ang malawak na

karagatän. Nasa gitnang dagat ako! How is that

even possible?

Inikot koang aking mga mata sa paligid.

asa yacht ako. May telepono akong nakita.

Lumabas ako ng lower deck. Pagdating ko ng

upper deck walang katao-tao. Sunod kong

pinuntahan ang engine room wala ring tao.

Paano ako napunta rito. Pag-akyat ko ng third

deck may mga rose petals. The table was fully

decorated.

Inikot ko ang buong third deck hanggang

sa railings. Napakapit ako doon. Nanlaki ang

mga mata ko hg pamilyar na bulto ng katawan

ang nakita kong palutang-lutang sa dagat.

Dali-dali akong bumaba hanggang sa

makarating ako tiller board. Ang dibdib ko

sobrang lakas ng t***kng aking puso.

Nang makumpirma ko si James ang

katawan na gitna ng dagat my heart drowns

with him. Puno ang sugat ang kanyang mukha

pati ang buong katawan niya. Nanginginig ang

kalamnan ko sa takot, sakit at parang piniga ang

puso as I saw James lifeless in the middle of the

ocean. As ifI was killed right then and there.

"James!" Nanlalabo na ang mga mata ko

dahil sa luha na walang ampat na umaagos sa

mukha kO.

"James! James! No! No! Baby, please wake

up!" Bumalik ako sa lower deck para maghanap

ng life vest dahil hindi ako marunong lumangoy.

Nang wala akong makita, bumalik ako kay

JameS.

Naroon pa rin siya, sameplace where

found him. The phone. Agad akong bumalik sa

lower deck para kunin ang phone doon. Agad

akong lumabas at pinuntahan si James. I am

trembling in fear, agony and sorroW.

Immediately, I dialed the phone number

registered on the phone. Wala naman iba rOon.

Ilang beses iyon nag ring pero hindi sumasagot.

Ilang ulit ko pa iyon ginawa. Nang sumagot ito.

Naumid ang dila ko.

"f**k! State your f*****g business, or I will

hunt you down myself!"

"Sebastian?" Garalgal ang boses ko.

"My Lady, is that you?"

"Ple--Please help us. James's body is

floating in the middle of the ocean. Puno ng

pasa ang mukha niya. Hindi ko alam kung buhay

pa siya please help me."

"f**k! Where are you?"

ldon't know! Nagising ako nasa yate na

ako paglabas ko nakita ko ang katawan niya.

Don't end this call. I will ask Braylon to

triangulate your location!

"okay, please hurry!"

Is he dead?

12/12

"Oh, God!" Lalong lumakas ang boses.

l am coming, and my lady stay where you

are!" Tango langakong tango. Kahit wala siya sa

harapan ko..Oh God please save him....

L,..

THE PROPOSAL, WEDDING, HONEYMOON

ARYANNA's POV:

THE PROPOSAL

1/14

I froze, unable to move. I stared at James'

body as it floated on the water. My senses

became numb. My heart was ripped out of my

rib cage. Looking at him like that was more

excruciating pain, knowingl couldn't help him. I

would rather die trying to save him.I am about

to climbthe railings to rescue him.Waiting kills

me. At least we died together.

Sumampa ako sa railings. Akma akong

tatalon ng marinig ko ang chopper. Napaangat

ako ngtingin.

My lady, I said stay put!" Bulyaw ni

Sebastian sa akin mula sa megaphone na

hawak niya. Sinamaan ko siya ng tingin kahit

may kalayuan pa. Sunod-sunod ang chopper na

dumating. Napapalibutan na kami chopper

hindi kona mabilang. Tumalon si Sebastian.

Lumangoy ito kay James. May bumagsak na

floating device. Isinampa roon ni Sebastian si

James at hinila sa unahan ng tiller board ng

yate. Tumakbo ako doon. Naisampa na niya si

James. Pero hindi ito gumalaw.

"James! James! James!" Niyugyog ko ang

balikat niya. Pero wala pa rin. Itinapat ko ang

tenga ko sa puso niya kung tumitibok pa iyon

AL,..

pero wala!

"Baby wake up please! Don't do this to me.

To us! H'wag mo kaming iwan ng anak mo

James ano ba! Bumangon ka na diyan!"

"My lady" Tawag sa akin ni Sebastian

pinukol o siya ng masamang tingin.

"Bakit kasi ang tagal-tagal mo! Wala kang

kwentang kaibigan Sebastian!" Wala akong

alam sa medical emergency pero

nakakapanood naman ako paano sila magbigay

ng CPR. I did the basics. From compression and

rescue breaths.

2/14

$1001, 1002, 1003, 1004...Then a rescue

breath. Ilang beses kong binugahan ng hangin

bibig ni James pero wala pa rin. I repeated the

process. But nothing. Iam losing hope.

"James bumangon ka diyan kung hindi

papatayin kita!"

"My Lady?"

"Shut up, Sebastian!

"He's gone.!" Isang malakas na sampal ang

ibinigay ko sa kanya,

"Bawiin mo 'yan sinabi mo. He's not dead!"

Tumutulo na ang luha ko. Naninikip na ang

dibdib ko. Ilang beses kong pinag susuntok ang

dibdib ni James.

"Wake up you bastard! Hindi mo pa nga

tayo nag la-lovemaking eh iniwan mo na ako!

Hayop ka! Sexy naman ako! James ano ba!"

Garalgal na ang boses ko. It was painful. He

wasn't moving no pulse, nothing.

"Aryanna,' tawagni Dhianna sa akin. Hindi

ko napansin na nakababa sila. Agad akong

tumayo, hinila ko silang mag-asawa.

Please save him Dhianna, EMT ka diba!

Please save him. Parang awa mo na." Lumuhod

na ako sa harapan niya.

"Please save him!l am begging you! Oh

God, take me, please, not him! Chlyde, please."

Lumapit si Chlyde kay James. He did what I

did. A while ago.

"Help me here, Aryanna.l will do the

compression. You will dothe rescue breaths. Is

that okay?" I saw pity in his eyes. Agad akong

tumango. Lumuhod ako sa uluhan ni James.

Narinig ko nang mag bilang si Dok Chlyde and

started his compression. He nodded at me. I did

the rescue breaths.

llang beses din namin ginawa iyon pero

wala. James is lifeless lying on the floor. Tumulo

na ang luha ko.

l am sorry, Aryanna; I did the best I could."

Humagulgol na ako. Wala na si James.

"Aryanna,"' it was Dhianna. May pasa rin

siya sa gilid ng mga mata. Mapait akong

"He's gone." Umiling-iling ako. Inilipat ko

ang mga labi ko sa kanya. Habang walang tigil

ang pagtulo ng luha sa aking mga mata.

"I love you so much, baby! Ang daya-daya

mo! Please take me with you!" Everything went

blank. Nakatunghay lang sa amin ang mga

kaibigan namin. Sa huling sandali l kiss him

again. Close my eyes tightly. The longest this

time. I didn't move my lips. Inilapat ko lang

iyon.I felt someone grab my nape and a round

metal move up in my mouth.

Iopened my eyes. I pulled out the round

metal from my mouth. Nanlaki ang mga mata

ko.

Will you marry me, my wife? For real this

time?" I lost consciousness due to shock.

James?

Ramdam ko malamig na simoy ng hangin

na tumatama sa balat ko. I heard mellow music

in the background. Someone is holding my

hand tightly. I slowly opened my eyes and met

the hazelnut eyes before me.

James? Nasa langit na ako ba ako?" I

heard him chuckle and pinch my nose.

"Pakakasalan mo pa ako this time sa

simbahan na."

"Hindi ka patay?" Umiling siya.

"No, l am very much alive baby."

Malambing nitong tugon sa akin. Isang malakas

na sampal ang dumapo sa mukha niya.

"Ouch! Baby, that hurt!"

"Hurt talaga hinayupak ka huh! Tinakot mo

ako! Papatayin mo ba ako sa atake sa puso huh!"

"ouch!/Ohhh!" Dinig kong komento ng

nasa paligid namin. Saka pa lang ako nagsisisi

sa ginawa ko.

"So wala ng kasalan ito? Sayang ang effort

ko!" It was Sebastian, Sinanmaan ko siya ng

tingin. Pero nang napagtanto ko ang nangyari it

was the scariest proposalever.

1am sorry ifl scared the hellout of you,

baby. Will you marry me?Yes or yes? I will not

accept no as an answer! You will be stuck with

me forever!"

The f*k! Nagtanong ka pa kung bawal

mag no!" Pang aasar ni Sebastian. Pero hindi ito

pinansin ni James. His eyes were drawn to me.

Not even blinking. Just looking straight into my

eyes and patiently waiting for my answer.

Napatakip ako ng aking bibig.

"Say yes! Yes! Yes!" sigaw ng mga kaibigan

namin. Hindi naman sa nagpapakipot ako. Pero

parang gano'n na nga! I was just overwhelmed.

After what happened my mind couldn't process

all of it but still, I nodded my head.

"Ineed an answer, baby, not just a nod?"

"Yes, James, I will marry you!" Isinuot ni

James sa palasingsingan ko ang engagement

ring na binigay niya.

Agad siyang tumayo at inangkin ang

nakaawang kong mga labi. It was the most

gentle and sweet kiss James's doing. Kumapit

ako sa batok niya at sinuklian nang banayad

ang mga halik iyon.

Tara na kain na tayo, hindi pa matatapos

ang halikan ng dalawangiyan!" It was

Sebastian. But James raised his middle finger to

him and continued kissing me.

THE WEDDING

After three months of preparation, today is

the dayl am waiting for. Ilang minuto na lang

magingisang ganap na Salameda na ako na

may basbas ng sakramento ng kasal at ng

Panginoon. Wala na akong mahihiling pa.

Humimpil ang sinasakyan kong bridal car

sa tapat ng nakasarang pintuan ng Basilica de

Assisi dito sa Quezon City. Dinig ko ang pag

tunog ng kampana ng simbahan. Hudyat na

magsisimula ang kasal ko.

Alalay sa akin ang mga wedding

coordinator ko mula sa aking wedding veil dahil

a sobrang haba nito. Unti-unti nang bumukas

ang pintuan ng simbahan. Hinawi ang kurtina.

Puno ang simbahan ng aming mga bisita, mula

sa entourage, friends, family, principal sponsors

and James's business partner.

Nagtama ang mga mata namin ni James.

You're so beautiful Aryanna." Komento ni

mommy Cathy. Sila ang maghahatid sa akin sa

altar, kung saan naghihintay ang kanilang anak.

I wish my parents were here. Sigurado ako

masaya sila para sa akin lalo na si mommy.

Thank you, mee/dee" Inumang ni daddy

Noah ang braso niya. Si mommy Cathy siya na

ang nagsukbit ng braso niya sa akin. Natawa na

lang ako it should be the other way around.

Dahan-dahan ang lakad ko, hindi ako

kumurap habang papalapit sa gawini James. I

saw tears in his eyes. Uminit na ang mga mata

ko. Ilang beses na akong kumurap para pigilan

ang pagtulo ng luha sa aking mga mata. I was

beyond joyous. Inilahad niya ang kanyang

kamay sa harapan ko. "Congratulations to you

both." Panabay na pagbati ng magulang ni

James.

"Salamat dee/mee"

Parang laro lang ang sumunod na

seremonyas ng pari sa amin. Parang hindi kasal

dahil panay ang kantiyaw ng mga kaibiganni

James. Puno ng tawanan ang buong simbahan

dahil sa mga komento ng aming mga bisita.

Hanggang sa sinabi ng pari sa amin.

"You may say your vows to one another."

Iyon na lang ang naintindihan ko sa sinabi ng

pari. Hinawakan ni James ang mga kamay ko.

Sinalubong ang aking mga mata.

"Arya, baby, I already marked you as mine

from the moment you were born. As I laid my

eyes on you, I was five years old. Each passing

day was an obsession that kept my heart

yearning for you from afar, In every special

moment in your life, from birthdays to school

activities. I was there!I admittedthat this was

not only a simple crush anymore, but you are

the woman for me. My reputation precedes me,

but my heart only beats for you. l can't promise

you that you will not cry, hurt,or be happy.

However, I will love you for the rest of my life.

Please remind me of what l endured to get back

to you and Arden.I love you, Arya, my wife."

"Arya?" tawag ng pari sa akin. Sa haba ng

sinabi ni James. Lahat ng gusto kong sabihin

nabura sa isip ko. I cleared my throat.

James, salamat dahil dumating ka sa

buhay ko, kung kailan kailangan kita. Tinuruan

mo ako kung paano magmahal, paano kiligin.

You are my first in everything. Except for being

your girlfriend. Kasi inasawa mo na ako agad." |

heard our guests laughing, Tumawa rin ako ng

bahagya. James smiled sweetly.

9/14

"Sa dami ng pinagdaanan natin. God and

destiny collide to make it happen. To return to

each other's arms. Because He knew I would be

nothing without you, he strengthened me

during the darkest hour of my life. I promise to

love and cherish you for the rest of my life. I love

you so much..."

Palakpakan ang aming mga bisita. Ilang

sandali pa nagsalita si father.

"It is now my pleasure to pronounce you

husband and wife. You may kiss the bride!" As

James lifted my veil. He smiled. Dahan-dahan

lumapat ang mga labi niya sa mga labi ko....

***

THE HONEYMOON

Mula sa reception James andl went to the

place where I surrendered my purity. He lifts me

toward our room. Hindi man lang naputol ang

halikan namin. Hanggang sa maramdaman ko

ang malambot na kama sa aking likod.

wakas!

Sa

lmiss you so f*****g much, baby!" Tumigil

ito sa paghalik sa akin at sinalubong ang aking

mga mata.

"Wehh! Ayaw mo nga ng bebe time eh!

Naglalakad na anak mo umiiwas ka sa akin!"

"Gusto na kitang angkinin, sakit kaya sa

puson ang mag pigil," reklamo nito

"Bakit hindi mo ginawa?" Himampo ko sa

kanya.

"I want to respect you because our

beginnings weren't good. I want to value you

and cherish you until God blesses our marriage."

Wala na akong nasabi. Ako na ang kusang

humalik sa kanya. At pinagpalit ko ang pwesto

aming dalawa. I removed my gown, iginiling

ko ang aking balakang sa kandungan ni James.

Ramdam na ramdam ko na ang kahandaan

noon. Nang matanggal koiyon. Najwan ang

dalawang maninipis na telang tumatakip sa

kaselanan ko. Hinila ko ang kurbata niya at

tinulak ko naman siya sa sofa.I remember doing

a lap dance with him when we were in San

Carlos.

"f**kbaby, so sexy." Gumiling ang

balakang ko sa kandungan niya. Dahan-dahan

kong tinanggal ang suit na suot niya. Sinunod ko

ang pantalon niya. I left the long sleeve on,

binuksan ko lang ng tatlong butones, at

lumantad ang pinong balahibo niya sa dibdib.

Hindi ko tinantanan ang mga mata niya. I

spread my legs in front of him. l arched my back

and danced in his lap. It was pure lust and

desire.

"kit, baby!"
11/14

Gumapang na ang mga kamay ni James

mula sa hita ko paakyat sa aking bewang,

paakyat at mading pinisil ang aking dalawang

nagtatabulgang dibdib. Itinapat ko iyon sa mga

labi niya, pinagduldulan ko ang aking dibdib as

he released one of my breasts. He sucked,

sipped and licked it perfectly. While his other

one was busy pressing firmly and massaging it

simultaneously.

My body temperature rises up. James's

finger set aside my underwear and inserted his

finger in my opening. "Ahh.." ako na mismo

ang nagtaas baba ng aking balakang para

salubungin ang daliri niya kasabay ng

pagpapaikot ng hintuturo niya sa aking hiyas.

Para na akong nababaliw sa sarap ng ginawa ni

James. While he fingers f****g me, he is sucking

my tiis endlessly.

"Ahhh s**t, baby!" Sulit ang paghihintay.

Lalo akong napaliyad sa sarap. Walang tigil ang

pag taas baba ko, hanggang sa maramdaman ko

ang pamumuo ng tensyon sa aking puson. Mas

lalo kong binilisan iyon, na para akong

hinahabol

"Ah s**t ayan naaa...ahhh!" My legs are

shaking. My throat was dry. My heartbeat raced

faster. Napapisil ako sa aking dibdib ng wala sa

oras, Hinugot ni James ang dalawang daliri niya

at pinasok ang matigas, mahaba, at matabang

alaga niya sa nag lalawa kong bukana.

"Holy molly s**t!"

12/14

Punong-puno ang pakiramdam ko. My wall

was stretch out to the highest level. But it didn't

stop me. Mas lalo kong ginalingan ang

paggiling, taas baba sa p*********i ni James.

Habang sapo-sapo niya ang aking dibdib.

These are mine, baby!"

"Hmmm!" Ungol na lang ang naisagot ko

dahil sa sarap ng sensasyong nararamdaman

ko. With a few more moves. Ifelt my climax was

about to explode.

"S*t baby sarap mo..

As we reach our mind-blowing orgasm, we

are in the cloud nine. But James is James.

Sinusulit talaga nito ang halos taon naming

hindi nagtalik.

He pinned me to the wall, holding my

buttocks firmly while my arms were around his

neck; he kept thrusting my cunt, harder,

rougher, and faster...

As my climax approached. James put me

down. Pinaluhod niya ako paharap sa sofa at

lumipat siya sa likuran ko.

"Hold on tightly, baby, and this will be

aggressive."

"Hmmm'" Walang babalang pinasok niya

kanyang naghuhumindig na alaga sa aking

pagakababae.

"Ah... James...Oh..."

Walang tigil kakabayo si James mula sa

likuran ko. Gumalaw na ang sofa sa sobrang bilis

at lakas noon. I gripped my hands on the sofa.

Then I leaned more forward.

shit...!"

"Ahh.. Ohhh... So close" sabi ko...

13/14

"c*m hard for me, baby, ahhh." With a few

more thrusts, we were both in ecstasy!

Ilove you, James/Arya...Ahhhh

THE SPECIAL CHAPTER PART 1

JAME'S POV:

THE SPECIAL CHAPTER: (PART 1)

"Happy birthday to you! Happy birthday to you!" I was five when I started a crush on her. I

thought it was a sisterly feeling, but I was wrong.

"Blow, Aryanna! Blow!" I have been looking at Arya. She is now one year old. She was so

cute. Her fluffy cheeks were red.

"Mom, can I wish for Arya?" My mom looked confused.

"Yes, you can, son." I looked at her as if we were the same age.

"Arya, when we grow up, I will marry you. From this day forward, I will mark you as mine.

"I kissed her on the cheek and ran away..

"Sebastian, i found the woman I will marry at the right age!" Nakakunot ang noo niya sa

akin.

"Sino si Selena? Diba siraulo mga pamilya nila?" His eyes are filled with confusion. I

smiled at him.

"Basta. Hindi ko pa pwedeng sabihin sayo." Maagap kong sagot. Naglalaro kami ng

basketball sa bahay ila na katabi ng bahay namin.

Why not? I am your best friend here; Adam was in the States."

"She's not ready Simpleng sagot ko.

"James!" Napalingon ako ng tinawag akoni Selena. Pero hindi ko siya pinansin. Sige lang

laro namin ni Sebastian ng basketball.

"Ayan ang stalker mo, bakit ayaw mong tikman? Kapag ang manok lumalapit sa palay,

naku mata mo lang walang latay."

1/5

"What the f**k Bash makagawa ka lang ng rhyme na kasabihan ang panget pa!" Binato ko

siya ng bola. Tumama sa tiyan niya at umalis. Sabay dampot ng backpack ko.

"James." Tawag sa akin ni Selena. She was so annoying.

"What?!" I retorted.

"Wait up, please."I stopped and turned around to face her.

"Would you like to go for a coffee?" She asked sweetly. But it pissed me off. I hate being

with her. I was just playing nice because their family was crazy.

"will you stop? As you can see, I am busy and have no time for you!" She covered her face

with her palms and was about to cry.

That was the start...

One dayI visited Sebastian, and we had a game today. His parents were busy attending

to their business in Italy. I headed straight for his room. Nakaumang iyon. When I heard

something. A moan?

"f**k Selena so tight! Ahhh... I push the door. I saw Selena's face enjoying the pleasure

while Sebastian f"***d her cunt!

Ishut the door really hard and shouted at the top of my lungs! "kyou, Sebastiant Keep

that, Selena, you're f****gb***h

Days passed, Selena kept asking what had happened. Really the audacity of pretending

to be innocent.

"James, I thought we were okay?"

You thought wrong! Really?l just saw you f****gmy best friend, and now you're coming

with me as if nothing happened? Ang kapal ng mukha mong malandi ka!" She slaps me.

"We're not. I don't want to see your face ever again. t hate you, and you are rubbish in my

eyes!"

"Dad! I told you I wanted to stay here. ljust can't leave Arya. No way!" Umuusok na ako sa

galit dahil hindi ko alam bakit ako ipapadala ni Daddy sa US para doon mag aral in the

middle of school f****g year!

"She was just sixteen, James! Besides, Il arranged your marriage to my friend's daughter!"

"You know what? Mom, are you up for this? I only married one woman, and that's Arya.

No one else, Dad!"

"Turn down your tone, Carl James!" Para akong pinatay ni dad.

2/5

"My decision is final, Dad. Whether you like it or not!" Akma akong tatalikod ng magsalita

si Dad. He cleared his throat. Palitan sila nang tiningnan ni Mommy. Hindi sila nagsasalita.

"What?" Naiinip kong tanong.

"Let's make a deal; Ihave a mission for you; after your master's in the US, you will be on a

mission to find the heiress of the Villaruiz clothing line." Mataman akong tiningnan ni dad.

Alam ko sinusuri niya ang reaksyon ko. He looked at my mom. Nasundan ko rin iyon na puno

ng mga tanong ang aking mga mata.

"Spill it out." My dad cleared his throat again.

"Dad! Naiinip kong tanong.

"if you find Xantarrah Villaruiz, I will help you get married to Aryanna." Nagliwanag ang

mukha ko.

"Deal!" Mabilis kong wika.

JAMES POv (ARYANNA'S KIDNAP)

Madaling araw na. l am sure tulog na ang baby ko. After I got down from my car. Malalaki

ang hakbang kong umakyat sa ikalawang palapag ng aming mansion. I slowly open the door.

Wala siya sa kama.

"Arya baby? Where are you?" Wala akong pakialam kung nakabulahaw ako. My heart was

beating fast. I heard someone crying in the office. Agad akong bumaba. Hindi na ako kumatok.

As t hurriedly opened the door, I saw Tita Agatha crying in front of me. Balot na balot na

naman ito. Pero hindi nakaligtas sa paningin ko ang sugat sa leeg niya

"Where is Arya?" Lalong umatungal ang mommy niya.

"Mom, Dad, where is Arya?" Tahimik lang sila. I wanted to yell at them, but i refrained.

Huminga ako ng malalim, Pero ang t**k ng puso parang dinaanan ng nagkakarerahang

kabayo.

"Where is she?"

"She was kidnapped?" my mom said. I can't process what happened. Para akong

tinadyakan sa sikmura sa kaalamang na kidnap ang babaeng mahal na mahal ko.

"What?! Why? She is safe in this house? Sinugod ba kayo? Pinagbantaan ba kayo? Paano

siya nakalabas ng hindi man lang siya sinita ng guwardiya? Ano magsalita kayo?!r Galit na

galit ang boses ko sa sunod-sunod kong tanong.

" Javier penetrates our defenses. He has a mole in the security team!"

"what the f*"k that? Whose man was he?!" Parang sasabog na ang puso ko sa takot para

kay Aryanna. I can't imagine living my life without her.

"Mine, I thought he was loyal.

"You thought about that? For God f*****g sake! Sa tanda mong iyan akala mo?! Hindi man

lang kayo nag pa background check? How stupid of you dad!" sang malakas suntok ang

tumama sa gilid ng labi ko I taste my blood.

*f*"kyou! Don't f*****gtell me l was stupid! Ginusto ko bang mapahamak siya"

"Then why did she leave the house? It isn't Arya. Alam niyang delikado kaya hindi iyon
lalabas ng mansyon ng walang dahilan!" Dumadagundong ang boses ko. I can't contain the

pain, rage and fear if something happens to her.

"Ano?"

"She saw us." My mom answered. Napalingon ako sa kanya.

"Saw you? What exactly are you saying, Mom?" Madiin kong sabi.

"Your Tita Agatha is suffering PGAD."

"Dapat ko ba malaman ang acronym na yan mee?" Sarkastikong tanong ko.

"She has a persistent genital arousal disorder. Aryanna saw your dad and I doing love

making and Agatha was tied up while she's hurting herself. Halos pabulong na sagot ni

mommy pero maliwanag pa sa sikat ng araw ang nangyari! Hinawi ko lahat ng nasa mesa.

3/5

"Ito ang tandaan niyo kapag may mangyaring masama kay Arya hinding-hindi ko kayo

mapapatawad!" Pabalibag kong isinara ang pintuan. Nanginginig ako. Pinagsusuntok ko ang

pader. Hanggang sa umagos ang dugo sa kamao ko

"James Tawag ni mommy. Pero sinamaan ko lang siya ng tingin.

"Don't Mom. Sino ang tauhan ni Javier? I want to kill that bastard!

"He was sent to prison!"

"Who, Mom? Who was he?"

"It was Gabriel Santos." Agad akong umalis. I dial Clint's number. But he's not picking up.

Agad akong sumakay ng aking sasakyan to go to Clint's headquarters. Wala pa akong tulog.

Kakaayos ng kaso ng Daddy ni Arya.

ilang beses akong tumingin sa may rearview mirror, may sumusunod sa akin. Mabilis

kong diniinan ang silinyador. Pinaulanan na ako ng bala!

The next thing I knew, I was lying in the hospital with two broken ribs. Tumama sa

tagiliran ko ang isang metal na bagay mula sa kung saan ng tumaob ang sasakyan ko."

I stayed in the hospital for three months. I was a madman. Gusto ko ng lumabas at

hanapin si Arya. Every minute has passed, and her life is in danger. After five months, I was
released.

Sa opisina ako ni Clint agad pumunta kahit ayaw nina mom and dad. In my parents' eyes,

I was a pain in the ass. But it was their fault because Arya was missing.

"Clint, I need an update!" Agad lumungkot ang mukha niya. f""k!

"i have used my most efficient detectives and agents but still nothing. Isang paraan lang

ang naiisip ko?" Agad akong napatingin sa kanya.

"Kausapin mo, si Javier, then put a bug on his desk."

"Bakit hindi niyo pa ito ginagawa? Wala ba kayong mauutusan? I am not paying millions

Clint for zero f*****g results!" Bulyaw ko sa kanya.

"He only accepts appointments in his circle-the rest are doing it online. Kung ikaw ang

pupunta sa kanya you will have a chance to put a bug in his office. But first, you need a

microchip so that we can trace you in case it turns sideways." Mahabang pahayag niya. Wwala

akong inaksayang oras agad akong nagpalagay sa pigi ko. Nagkabit din sila ng implant mic

sa ngipin ko. We are all set.

Hindi na ako umuwi, I sleep in Clint's private office. Maaga rin akong pumunta ng office ni

Javier sa Tondo. He is the king in shipping line business. Wala akong back up. Kung mamatay

ako dito then I can't save Arya.

Pagpasok ko sa compound hinarang agad ako ng mga tauhan ni Javier sapilitang

pinapababa sa aking sasakyan. Hindi pa ako nakaka porma, sunod-sunod ang suntok na

tumama sa tiyan ko. it was f*****g painful. I felt every pain in my body. They even used a

baseball bat too. I am not giving up now.

"So, the husband showed up after what? Six f*****g months? Where have you been?!

Ramdam ko ang sakit sa aking buong katawan. l even spit blood. Sa dami ng suntok na

binigay sa akin halos mawalan na ako ng malay.

"Where is my wife?"

Bakit sa akin mo hahanapin? Asawa mo nga diba?"

4/5

f*kyou! Alam kung nasa sayo siya. Ibalik mo siya sa akin!"

"Not a chance; she's mine now!"

"You know what? Let me tell you a secret.I will get my revenge in two ways. First, I will

own Aryanna. Second, I will kill you in front of her. How's that?" Hindi na ako makapagsalita. I

have no more energy. Tinurukan nila ako sa leeg, thenl lost consciousness.

The next thing happened: someone hugged and kissed me all over my face and lips.

Those lips i craved for so long. I slowly opened my eyes.

"Arya, is that you?" l asked her.

"Yes, James, it's me She kissed me again.

"1 found you, baby.."

Looking at her carrying my baby made me happy despite the pain. But losing our baby

girl was more painful than I thought. She looked exactly like me. Her tiny fingers, cheeks, and

nose were adorable. She was my female version.

Idon't know how to deal with grief, looking at Aryanna in pain. I know she's not blaming

me. Itis the other way around. She blames herself. I don't know how to say the right words to

ease the guilt. Ihahatid na namin ang aming unica hija sa kanyang huling hantungan.

"Baby, it is time." I hate seeing her so devastated.

"No, pleasedon't take her, James. She begged, but the more l prolonged it, the more

painful it was.

"1am so sorry; our baby needs to rest, Arya." She hugged her small coffin tightly.

"No! No please, don't take her James, parang awa mo nal I took the baby and hugged

her firmly. I want to release her pain, and I want to accept whatever she throws at me. l ignore

the punch in my back.

"l am so sorry, baby.."

Sorry late na upload ang special chapter mga langga. Holidayhahah. Special chapter

part 182 ito gano'n ito. Hindi kaya ng 1 chapter lang hihi. So kung may naulit na scene ito

ay

THE SPECIAL CHAPTER PART 2

JAME'S POV:
THE SPECIAL CHAPTER: PART 2

After I fixed everything, she needed, I went out to get some air. Halos dalawang oras din

akong naglagi sa roof top. I smiled bitterly. This place was the witness of that day. She didn't

recognize me at all. Tumingala ako to ask for guidance from above. I want us to hold on

together and move on. But sure, I want to crush Javier and anyone responsible for her

kidnapping and the death of my firstborn.

Iexhaled deeply. Gusto kong iparamdam sa kanya ang aking pagmamahal at unawa.I

decided to come down and watch her while she sleeps, mas gusto ko siyang pinapanood

habang natutulog. Beautiful and peaceful.

Binuksan ko ang pintuan, katahimikan ang sumalubong sa akin. I walked slowly towards

the bed room;, it was enipty. Parang binigwasan ang puso ko. Dali-dali akong nag check sa

banyo. Pero wala siya.

"Arya! Arya! Where are you, baby?" Napaupo ako sa kama. Therel saw a letter.

Nanginginig ang kamay kong kinuha iyon. After reading her letter, my world shuttered in front

of me.

"No" I punched the wall multiple times. Agad akong purmunta sa front desk.

"Saan nagpunta ang asawa ko? Sino sumundo sa kanya!" Galit na galit kong sigaw.

1/5

"Ah-eh sir, ang naka log po si Rommel Delos Reyes po!

Agad akong sumakay sa kotse at sugurin ko si Rommel. Sobrang bilis ng pagpapatakbo

ko ng sasakyan. I can't imagine my life witheut Arya. She was my anchor in my drowning

world. Out of nowhere all l could hear was. Blag!

After that accident, I was paralyzed. But I didn't give up. I have undergone a series of

surgeries, tests, and therapy para lang makalakad. I shut down everyone who pities me. I

never talked to my parents.

In no time nakalakad ulit ako. That's the time Clint found Aryanna. Sa malayong lugar sa

Quezon. St. Terrese Monastery.

Looking at her until this very moment was the most painful one. Until now, she has been

alone, crying, and depressed. Grieving silently. I wanted to hug her. Butl understand. Maybe
we need this to heal. Tama siya, I will definitely blame her. We need to deal with our grief on

our own. I will always understand her.

I glance at her sitting alone under the mango tree for the last time. Gustong gusto ko na

siyang lapitan. Pero pinigilan ko lang aing sarili. In time she will come back. I love her as

much to respect her own healing as I do. This place was safe.

"No, I will not do that to her! Never!" I burst in anger as Selena was looking at me deadly.

Isang malakas na sampal ang ginawa niya sa akin.

"The f**k!" She glared deadly.

"EYI, I'm not Selena, she was weak and naive!" Nanlaki ang mga mata ko.

Scan @ 30 APR 2023 12:31 AM

THE SPECIAL CHAPTER PART 2

"What do you mean?" Nagtataka kong tanong, Sinugod niya ako dito sa office.

"Selena is my identical twin! Surprise?" Ngumisi siya. Para akong binuhusan ng malamig

na tubig.

"You're the one having s'x with Sebastian, not Selena?!"

"You got it right! So, I need to play her role, alam mo bang nakakasukang maging mabait

kagaya niya? Now, get along with your precious Arya. She will suffer the consequences!"

Naghihimutok ako sa galit.

"Let's go, be nice, or I will shoot your Aryanna before you! Play extra sweet in front of her.

Para maramdaman niya ang sakit!" l dislike her ideas, but I have to protect Arya. No matter

the cause.

"Julia, have you finished training her?" She glances my hand around Selera's waist. I saw

the pain in them. Parang piniga ang puso ko at gusto ko na lang gilitan sa leeg ang Selerang

ito. I know she was looking at us...

**

"For the last act, hurt her by accusing her of being a cheater and denying your daughter!"

l am in front of a door in the penthouse. She's staying here, so I could monitor her via CCTV in

every corner of the room. Dinig kong sabi ni Selera sa wireless Bluetooth na nasa tenga ko.
" James, remember I am just in the next building. If you didn't follow what I tell you,

sabog ang ulo ng Aryanna mo.!"

"f*"kyou, Selera, and you will pay for this!"

"Yeah! Yeah! Naglilihi ang ba ang fake wife mo? Mangga ang kinakain eh!" Nanlaki ang

mga mata ko. Sinalakay ako ng takot. Agad akong pumasok. I am looking at her eating

happily.

"See, I told you kumain siya ng mangga!" Tiningnan ko ang bintana. Hindi ko man

nakikita si Selera alam ko she's looking at me. I raised my middle finger.

"Now! Stop making dramal" sigaw niya tila naiinip.

"Are you having fun alone?" Kita ko ang gulat sa mukha ni Arya. She just ignored me.

"Are these enough for you?" Tanong ko ulit sa kanya.

"Yes." Matabang niyang sagot. Parang tinusok ng karayom ang puso ko sa kalamigan

niya.

"Do it now James! Nangangati na ang kamay ko sa pagkalabit ng gatilyo ng baril ko! lkaw

baka mahuli ka!" Pero hindi ko pinansin si Selera. Not until saw the laser in Arya's head! f* "k!

"What are you eating?"

2/9

"Green mango."

Would you like anything else?"

"Nope. I'm okay." Matabang niyang sagot.

"Can we talk?

"What for?"

"Us?"

"Walang tayo James. Pinutol mo ang nag-iisang bagay na nag uugnay sa ating dalawa

two years ago, remember?" Naumid ang dila ko. Still, I need to do it.

"Can you blame me? You left?"

"Hindi mo ako nahintay gano'n?"

"Bakit ko hihintayin ang isang manloloko?!" Malakas kong sigaw.

"Anong sabi mo?"

"You heard me the first time Aryanna hindi ka bingi!"

"Did you just accuse me of being a cheater?"

"Are you not? O magmamalinis ka pa rin?" She slapped me.

"You found me a year after I left, nagloko na ako? Ganyan ba ang tingin mo sa akin huh?!"

"imourn for someone's else daughter. Hindi ko anaksi Arrian! Pinangalanan ko ang anak

mo sa ibang lalaki, na dapat sa anak lang natín ko ibibigay. Javier impregnated you!" Her

rage was obvious.

"Sino ang nagsabi sayo niyan!" bulalas niya.

3/5

"So, is it true?" I clenched my jaw.

"Noong pinalipat mo ang labi ng anak ko bakit hindi ka nagpa DNA test?"

"Kung tingin mong niloko kita you have all the means to know the truth. Ginawa mo ba?

Naniwala ka sa nagsabi sayo? Sino? si Selena ba? Si Javier? Tapos inaakusahan mo ako at

kwestiyonin na hindi ikaw ang ama ng anak natin James that is foo much James. Ang sakit.

Ang sakit, sakit dito." Sobrang sakit ng tinuro niya ang bahagi ng puso nito. Butl can't do

anything. Sa laser niya ako nakain tingin. Isang pagkakamali ko lang. Baka totohanin ni Selera

ang banta niya. I couldn't take the risk. I continued my pretensions.

"Kasama din ba sa drama mo iyan? | know you too well Aryanna. Isang kang magaling na

artista. Baka sa showbiz may career ka. But her face change. Pleading. In order to protect

her. I must hurt her.

"Mahal kita, mahal na mahal. Nang umalis ako sa inyo hindi ko akalain na buntis ako. I

was held captives for six months, sa loobing tatlong buwan wala akong kasama. Para akong

mababaliw. When Javier came, he found out thatI was pregnant. He beat me and wanted to

get rid of my baby. Pero lumaban ako. Hanggang sa dumating ka."

"Do you expect me to believe that?"

"Oo, dahil iyon ang totoo. Mahal na mahal kita. I rather die than to tarnish my dignity."

She hugged me. Nanigas ang buong katawan ko. Gusto kung gantihan ang yakap niya but l
know what will happen next.

"Well done, Aryanna. You just prove me right. Bilib ako sa galing morng umarte."I clapped

my hand and turned around. Sa pagtalikod ko parang pinatay ko ang aking puso. Iwill be

back baby. Iljust need to finish this. I love you very much too.

Paglabas ko ng pintuan bigla na lang may tumusok sa leeg ko. Then my vision became

blurry. Kinaladkad nila ako. Then darkness consumes me..

"Wake up! Wake up, Salameda!" Isang balde na puno ng yelo ang binuhos sa akin. Every

day for the whole year. I was beaten to death, tortured, and did their underground fight. I have

no idea where l am.

The only person in my mind was Arya. I don't know how to escape. I was ina cell. Dark

smells of blood, death, and rats rooming the entire cell. Nawawalan na akong pag- asa na

makabalik pa. Sebastian! This is his world. The mafia!

"Tanggalan ka lang niyo yan ng kadena may laban yan!" Sigaw ng isang lalaki. Agad

akong umupo ng maayos. Nanghihina na ako. Kulang sa pagkain, tubig. I smell like s*t!

Bumukas ang ilaw. Nasilaw ang aking mga mata.

"Anong hinihintay mo diyan tayo nal" Naplitan akong tumayo. Tinanggal ang kadena sa

paa ko. Pero hindi nila tinanggal ang kadena sa aking mga kamay.

Pumasok kami sa entrance patungo sa arena. Survival wins. I have no martial arts skills

butl survived. Malakas na sigawan ang sumalubong sa akin.

Pumasok na ako sa ring. I felt nothing. I became someone else trying to survive. Ready to

kill, deadly and with no remorse. Inikot ko ang aking mga mata sa buong paligid. Then I saw

Sebastian with his surprised look. Tumango ako. He never reacted.

"Let the killing begin!" Dinig kong sabi ng announcer. Wala akong ginawa kundi

depensahan ang bawat suntok at sipa ng kalaban ko. Hanggang sa makarinig ng ako ng Boo,

mula sa audience. Walang ano-ano hinagisan na kami ng patalim. Kalampagan ang buong

arena.

Sumugod na ang kalaban ko. ilag pa rin ako ng ilag hanggang sa masugatan ang hita ko.
The blood was dripping in my leg. Then, a combination of kick and punches hits me.

Bumagsak na ako. Nagdilim na ang paningin ko am /going to die?

"1 love you so much Arya!" Isang tusok ng patalim sa tagiliran ko.

f**k" Sunod-sunod na ptok ang narinig ko. Wala na akong alam sa sumunod na

nangyari.

4/5

As lopen my eyes, l am in the hospital, and I have no idea what place exactly. "Oh, gising

kana pala, may sa pusa ka rin ano?" Tumawa ako ng bahagya.

"where Am I Bash. Namamalat pa rin ang boses ko.

"Sicily Italy," simpleng sagot niya.

"How long have l been sleeping."

Three weeks. We need to go home. Kaya mo na ba?" Tanong nito sa akin.

"Why?"

"Anong why? Kung sapakin kita? Namiss mo na nga ang pagbubuntis ni Arya, pati

panganganak niya, pati ba naman binyag ng inaanak ko mamiss mo rin? Burmangon kana

diyan!"

"what?" Agad tinawag ni Sebastian ang nurse para tanggalin ang nakakabit sa akin. Mula

sa hospital dumaan kami sa bahay niya. He lends me a suit. We headed straight to the

airport. Buti na lang may private jet siya. Gusto ko nang hilahin ang oras para makarating sa

"1 found you, baby.."

Looking at her carrying my baby made me happy despite the pain. But losing our baby

girl was more painful than I thought. She looked exactly like me. Her tiny fingers, cheeks, and

nose were adorable. She was my female version.

Idon't know how to deal with grief, looking at Aryanna in pain. I know she's not blaming

me. Itis the other way around. She blames herself. I don't know how to say the right words to

ease the guilt. Ihahatid na namin ang aming unica hija sa kanyang huling hantungan.

"Baby, it is time." I hate seeing her so devastated.

"No, pleasedon't take her, James. She begged, but the more l prolonged it, the more

painful it was.

"1am so sorry; our baby needs to rest, Arya." She hugged her small coffin tightly.

"No! No please, don't take her James, parang awa mo nal I took the baby and hugged

her firmly. I want to release her pain, and I want to accept whatever she throws at me. l ignore

the punch in my back.

"l am so sorry, baby.."

✍️✍️