Rodzaje ostrosłupów

Wprowadzenie
Przeczytaj
Test samosprawdzający
Sprawdź się
Dla nauczyciela
 Rodzaje ostrosłupów

Źródło: dostępny w internecie: pixabay.com, licencja: CC 0 1.0.

Porządkowanie i klasyfikowanie elementów zbioru jest jedną z najczęstszych ludzkich

czynności. Dzięki grupowaniu, wyszukiwaniu cech wspólnych albo różnic obiektów,
jesteśmy w stanie porównywać je ze sobą. Często samo wyszukiwanie cech wspólnych dla
grupy elementów pozwala nam poszerzyć wiedzę o nich. Czy pamiętasz z przedszkola
zabawkę logiczną zbudowaną z kolorowych figur geometrycznych? Uczyłeś się
wyodrębniać podzbiory, na przykład żółtych figur, dużych prostokątów... Czy pamiętałeś
wówczas, że każdy kwadrat jest prostokątem?
Źródło: dostępny w internecie: www.wikipedia.org, licencja: CC BY 3.0.

W tym materiale nauczysz się klasyfikować ostrosłupy. Niektóre podzbiory już teraz łatwo
wyodrębniasz - wcześniej spotkałeś się już przecież z pojęciem czworościanu albo
ostrosłupa sześciokątnego. Inne nazwy ostrosłupów mogą jeszcze budzić Twoje
wątpliwości - tak samo możesz jeszcze nie wiedzieć, czy ostrosłup prosty ma krawędź
prostopadłą do płaszczyzny podstawy ostrosłupa albo czy każdy ostrosłup prawidłowy jest
prosty. Po zapoznaniu się z przygotowanym materiałem nie będziesz mieć już wątpliwości.

Twoje cele

Rozpoznasz, które ostrosłupy są proste.

Podasz warunki, które definiują ostrosłupy proste w sposób równoważny.
Określisz własności ostrosłupów prawidłowych.
Przeczytaj

Znamy już podstawowe nazewnictwo związane z elementami ostrosłupa oraz ostrosłupy,

których jedna z krawędzi bocznych jest prostopadła do płaszczyzny podstawy. Teraz czas
na dokonanie podstawowej klasyfikacji ostrosłupów. Bliżej omówimy dwa rodzaje
ostrosłupów, z którymi spotykamy się w szkole najczęściej: ostrosłupy proste i ostrosłupy
prawidłowe.

Definicja: ostrosłup prosty

Ostrosłupem prostym nazywamy taki ostrosłup, którego wszystkie krawędzie boczne są

tej samej długości.

W zadaniach nie zawsze jest wprost napisane, że omawiany ostrosłup jest prosty. Można to
przekazać na wiele sposobów. Aby nie mieć wątpliwości przy klasyfikowaniu ostrosłupa,
warto wykorzystać poniższy fakt.

Twierdzenie: Warunki równoważne dla ostrosłupa prostego.

Następujące warunki są równoważne.

Wszystkie krawędzie boczne ostrosłupa są tej samej długości.

Spodek wysokości ostrosłupa jest środkiem okręgu opisanego na podstawie
ostrosłupa.
Wszystkie krawędzie boczne ostrosłupa są nachylone do płaszczyzny jego podstawy
pod tym samym kątem.

Przykład 1

Udowodnimy powyższe twierdzenie.

Rozwiązanie

Załóżmy, że wszystkie krawędzie boczne ostrosłupa są tej samej długości. Pokażemy, że

spodek wysokości ostrosłupa jest środkiem okręgu opisanego na podstawie ostrosłupa.
Posłużymy się przykładowym rysunkiem. Jest na nim ostrosłup prawidłowy sześciokątny.
Oczywiście podstawą ostrosłupa może być dowolny wielokąt, na którym można opisać
okrąg. Rysunek ma nam tylko pomóc zrozumieć, o jakich trójkątach mówimy.
 Rozważmy wszystkie trójkąty prostokątne, w których jedną z przyprostokątnych jest
wysokość ostrosłupa a przeciwprostokątną krawędź boczna ostrosłupa. Skoro wszystkie
krawędzie boczne ostrosłupa są tej samej długościa a wysokość jest ich wspólnym
bokiem, to trójkąty te są przystające. Oznacza to, że odległość spodka wysokości od
każdego z wierzchołków podstawy jest taka sama. Zatem spodek wysokości jest środkiem
okręgu opisanego na podstawie ostrosłupa.

Załóżmy teraz, że spodek wysokości ostrosłupa jest środkiem okręgu opisanego na

podstawie ostrosłupa. Oznacza to, że wszystkie trójkąty, w których jedną
z przyprostokątnych jest promień okręgu opisanego na podstawie ostrosłupa, a drugą
wysokość ostrosłupa są przystające (na mocy twierdzenia Pitagorasa i cechy bbb). Zatem
kąt nachylenia każdej krawędzi bocznej do płaszczyzny podstawy jest taki sam.

Załóżmy w końcu, że wszystkie krawędzie boczne ostrosłupa są nachylone do

płaszczyzny jego podstawy pod tym samym kątem. Pokażemy, że wszystkie krawędzie
boczne ostrosłupa są tej samej długości. Znów, badamy trójkąty prostokątne, w których
jedna z przyprostokątnych to wysokość ostrosłupa a przeciwprostokątna to krawędź
boczna. Skoro wszystkie krawędzie boczne są nachylone do podstawy pod tym samym
kątem, to trójkąty są przystające (cecha kbk). Zatem z podobieństwa trójkątów
otrzymujemy, że wszystkie przeciwprostokątne są równej długości. Tym samym
wszystkie krawędzie boczne ostrosłupa są tej samej długości.

Poniżej możesz obserwować różne przykłady ostrosłupów prostych. Zwróć uwagę na fakt,
że przymiotnik prosty nie oznacza tu kąta prostego, ale pewną regularność widoczną dla
krawędzi bocznych ostrosłupa. Zmieniając położenie wierzchołków podstawy zmienisz jej
rozmiar i kształt, a zmieniając położenie punktu W zmienisz wysokość ostrosłupa.
Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1Fgb17Su

Jeśli podstawą ostrosłupa jest trójkąt, to ostrosłup nazywamy ostrosłupem trójkątnym lub
czworościanem. Jeśli ponadto wszystkie krawędzie ostrosłupa mają tę samą długość, to
mówimy o czworościanie foremnym.. Ostrosłup nazywamy czworokątnym, gdy
w podstawie jest czworokąt. Ogólnie, ostrosłup nazywamy ostrosłupem n-kątnym, gdy
w podstawie ostrosłupa znajduje się n-kąt.

Przykład 2

Dany jest ostrosłup prosty, którego podstawą jest trójkąt prostokątny

o przyprostokątnych długości 6 oraz 8. Wysokość tego ostrosłupa jest równa 15. Oblicz
sumę długości wszystkich krawędzi tego ostrosłupa.

Rozwiązanie

Zwróćmy uwagę na fakt, że omawiany ostrosłup jest prosty. Oznacza to, że spodek
wysokości S tego ostrosłupa jest środkiem okręgu opisanego na podstawie. Ponieważ
jednak podstawą jest trójkąt prostokątny, to punkt S znajduje się dokładnie w połowie
przeciwprostokątnej. Wykonujemy odpowiedni szkic do zadania:
Korzystając z twierdzenia Pitagorasa dlaΔABC otrzymujemy długość
przeciwprostokątnej trójkąta podstawy ABC:
|AC|2 = |AB|2 + |BC|2
|AC|2 = 62 + 82
|AC| = 10
Korzystamy ponownie z faktu, że ostrosłup jest prosty. Oznacza to, że wszystkie jego
krawędzie boczne są równej długości. Pozostaje obliczenie długości krawędzi AW
ostrosłupa. W tym celu ponownie możemy wykorzystać twierdzenie Pitagorasa w
ΔASW pamiętając, że promień okręgu opisanego na podstawie ostrosłupa jest tu
połową przeciwprostokątnej podstawy:

|AW |2 = |AS|2 + |SW |2

|AW |2 = 52 + 152
|AW |2 = 25 + 225
|AW | = √250
|AW | = 5√10.
Ostatecznie suma długości wszystkich krawędzi danego ostrosłupa jest równa

|AW | + |BW | + |CW | + |AB| + |AC| + |BC| = 3 ⋅ 5√10 + 6 + 8 + 10 =

= 15√10 + 24
Zauważmy, że w rozwiązaniu tego zadania wykorzystaliśmy trójkąt prostokątny
zawierający wysokość ostrosłupa, promień okręgu opisanego na jego podstawie
i krawędź boczną ostrosłupa. Warto zapamiętać ten krok, gdyż bardzo często jest on
wykorzystywany w przypadku ostrosłupów prostych.

Przykład 3

Podstawą ostrosłupaABCDW jest trapez ABCD. Przekątna BD tego trapezu jest

AD i tworzy z dłuższą podstawą kąt 30°. Wszystkie
prostopadła do jego ramienia
krawędzie boczne ostrosłupa są równej długości. Wiedząc, że |BD| = 6 oraz
|WD| = 5√3 oblicz odległość S - spodka wysokości tego ostrosłupa od jego krawędzi
bocznej WD.

Rozwiązanie

Zauważmy, że ostrosłup jest prosty, bo wszystkie jego krawędzie boczne są równej

długości. Na trapezie z podstawy można zatem opisać okrąg. Zgodnie z twierdzeniem
o okręgu opisanym na czworokącie, musi to być trapez równoramienny. Rzeczywiście,
zauważmy, że dla czworokąta na którym można opisać okrąg mamy:

|∢BAD| + |∢BCD| = 180°. Jednocześnie dla każdego trapezu wiadomo, że

|∢BAD| + |∢ADC| = 180°. Ostatecznie |∢ADC| = |∢BCD|.
Przeanalizujmy zatem naszą podstawę.
Wiemy, że przekątna BD jest prostopadła do ramienia AD. Kąt ADB jest prosty, zatem
podstawa AB trapezu jest średnicą okręgu opisanego na tym trapezie, a środek S tego
okręgu jest środkiem odcinka AB. Skoro przekątna trapezu ma długość 6, to z uwagi na
podany kąt |∢ABD| = 30° mamy |AB| = 4√3. Ostatecznie promień okręgu opisanego
na podstawie ma długość 2√3. Podsumowując: ostrosłup ABCDW jest ostrosłupem
prostym, którego spodek wysokości znajduje się w połowie krawędzi podstawy AB.

Naszkicujmy zatem dany ostrosłup:

Z trójkąta WSD możemy obliczyć wysokość ostrosłupa:

WS|2 = |WD|2 − |SD|2
|

WS|2 = (5√3)
2 2
| − (2√3)

|WS|2 = 75 − 12
|WS | = √63

|WS | = 3√7

Trójkąty WSE oraz WSD są podobne (oba są prostokątne i mają jeden wspólny kąt ostry),
stąd:
| SE| |SD|
| SW | = |WD|
x = 2√3
3√7 5√3

x= 6√7
5 ,

gdziex oznacza szukaną odległość spodka wysokości ostrosłupa od jego krawędzi

bocznej WD.

Przykład 4

Oblicz wysokość ostrosłupa trójkątnego, którego siatkę przedstawiono na rysunku.

Rozwiązanie
Zauważmy, że tym razem informacja o tym, że ostrosłup jest prosty została podana na
rysunku. Skoro długości wszystkich krawędzi bocznych są sobie równe, spodek
wysokości tego ostrosłupa znajduje się w środku okręgu opisanego na jego podstawie. Ze
względu na fakt, że podstawa jest trójkątem rozwartokątnym, spodek wysokości
ostrosłupa będzie się znajdował poza trójkątem. Sprawdźmy na animacji, jak wygląda taki
ostrosłup:

Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1Fgb17Su

Naszkicujmy ostrosłup spełniający warunki zadania, aby przyjąć oznaczenia potrzebne do

zapisu rozwiązania:
Aby obliczyć wysokość ostrosłupa, musimy obliczyć promień okręgu opisanego na jego
podstawie. W tym celu wykorzystamy twierdzenie sinusów dla trójkąta ABC
:

| BC| = 2| AS|
sin 135°

28
sin(180°−45°)
= 2| AS|
28
sin 45°
= 2| AS|
28
√2
= 2| AS|
2

28√2 = 2| AS|
14√2 = | AS|
Teraz już bezpośrednio z twierdzenia Pitagorasa dla trójkąta ASW możemy wyznaczyć
wysokość ostrosłupa.

WS|
|
2
=| WA| 2
−|AS| 2

WS|
2
= 602 − (14√2)
2
|

|WS| = 3600 − 196 ⋅ 2

2

|WS | = √3208

WS| = 2√802.
|

Przykład 5

Rozważmy ostrosłup, którego podstawą jest romb niebędący kwadratem a spodek

wysokości znajduje się w punkcie przecięcia przekątnych rombu. Pokażemy, że nie jest
to ostrosłup prosty.

Rozwiązanie
 Niech d1 i d2 oznaczają przekątne rombu będącego podstawą ostrosłupa. Skoro nie jest
on kwadratem, to d1 ≠ d2 . Rozważmy trójkąty prostokątne, w których jedną
z przyprostokątnych jest wysokość ostrosłupa a drugą połowa przekątnej podstawy.
Mamy więc różne trójkąty prostokątne o wspólnej przyprostokątnej, w których drugie
przyprostokątne są różnej długości. Oznacza to, że przeciwprostokątne w tych
trójkątach są różnej długości. Rozważane przeciwprostokątne są krawędziami bocznymi
ostrosłupa. Skoro są one równej długości, to ostrosłup, którego podstawą jest romb nie
jest ostrosłupem prostym.

Zwróć uwagę, że spodek wysokości ostrosłupa może nie znajdować się na podstawie
ostrosłupa. Rozważmy ostrosłup pochyły:

Zauważmy, że ostrosłup prosty nie zawsze w przestrzeni sprawia wrażenie „nie

nachylonego”. Wszystko zależy od własności wielokąta z podstawy ostrosłupa. Jeżeli środek
okręgu opisanego na takim wielokącie znajduje się poza wielokątem, to nasz ostrosłup musi
„pochylać się” wierzchołkiem, w którym zbiegają się wszystkie jego krawędzie boczne.
Rozpatrzmy zatem jeszcze mniejszy podzbiór ostrosłupów, czyli ostrosłupy prawidłowe.

Definicja: ostrosłup prawidłowy

Ostrosłupem prawidłowym nazywamy taki ostrosłup prosty, którego podstawa jest

wielokątem foremnym.

Zauważmy, że ostrosłupy prawidłowe są bardzo regularne. Nie tylko podstawa takiego

ostrosłupa jest wielokątem foremnym, ale też wszystkie jego ściany boczne są identycznymi
trójkątami równoramiennymi. W przypadku takich ostrosłupów często wykorzystujemy
własności wielokątów foremnych. W szczególności fakt, że na każdym takim wielokącie da
się opisać okrąg i do każdego takiego wielokąta można wpisać okrąg, a te dwa okręgi są
współśrodkowe.

Przykład 6

Różnica między polem okręgu opisanego na sześciokącie foremnym a polem okręgu

π
wpisanego w ten sześciokąt wynosi . Sześciokąt jest podstawą ostrosłupa o wysokości 2.
Znajdziemy długość krawędzi bocznej tego ostrosłupa.

Rozwiązanie

Spójrzmy na podstawę ostrosłupa

Z własności sześciokąta foremnego wiemy, że R = a oraz r = a√2 3 . Mamy więc, że

2
πa2 − π( a√2 3 ) = a π. Z treści zadania wiemy, że a π = π. Oznacza to, że krawędź
2

4
2

4
 podstawy ma długość 2. Zatem krawędź boczna ostrosłupa to przeciwprostokątna
w trójkącie równoramiennym o przyprostokątnej 2. Krawędź boczna ma więc długość
2√2.

Słownik
twierdzenie o okręgu opisanym na czworokącie

jest to warunek konieczny i wystarczający na to, by na czworokącie można było opisać

okrąg. Na czworokącie wypukłym można opisać w okrąg wtedy i tylko wtedy, gdy sumy
miar kątów przeciwległych czworokąta są równe i wynoszą 180°

trójkąty prostokątne podobne

twierdzenie określające warunki wystarczające, by trójkąty prostokątne były podobne;

jeżeli dwa trójkąty prostokątne mają kąt ostry tej samej miary, to są do siebie podobne

twierdzenie sinusów

twierdzenie pozwalające ustalić związek między bokami i kątami trójkąta oraz

promieniem okręgu na nim opisanego. W dowolnym trójkącie stosunek długości jego
boku do sinusa kąta leżącego na przeciw jest stały i równy średnicy okręgu opisanego na
tym trójkącie

wielokąt foremny

wielokąt, którego wszystkie boki są równej długości i wszystkie kąty wewnętrzne są

równej miary

czworościan foremny

ostrosłup prawidłowy trójkątny, w którym wszystkie krawędzie mają tę samą długość

Test samosprawdzający

Polecenie 1

Jest to test jednokrotnego wyboru (zawsze dokładnie jedna odpowiedź jest prawdziwa). Staraj
się dokładnie przeanalizować w tym czasie tekst i rysunek, aby nie popełnić błędu. W tym
teście badane są wszystkie umiejętności dotyczące nazewnictwa, klasyfikacji i podstawowych
własności ostrosłupów. Będą też zadania wymagające krótkich rachunków. Przygotuj zatem
kartkę i długopis.

Test

Podstawowe
własności i rodzaje
ostrosłupów
Sprawdzisz:

czy potrafisz wśród brył wskazać te, które są

ostrosłupami,
czy rozpoznajesz podstawowe elementy
ostrosłupów,
czy dobrze interpretujesz własności ostrosłupa
prostego i prawidłowego.

Liczba pytań: Limit czasu: Twój ostatni

5 10 min
wynik:

-
Uruchom
Polecenie 2

Na podstawie pytań, które sprawiły Ci problemy w teście ułóż podobne dla koleżanki lub
kolegi.
Sprawdź się

Pokaż ćwiczenia: 輸醙難

Ćwiczenie 1 輸

Połącz w pary opisy ostrosłupów:

ostrosłup, którego wszystkie ściany są ostrosłup, który ma sześć

trójkątami wierzchołków

ostrosłup, który ma czworokąt

ostrosłup, który ma sześć krawędzi
w podstawie

ostrosłup, który ma pięć krawędzi

ostrosłup, który ma pięć wierzchołków
bocznych

Ćwiczenie 2 輸

Uzupełnij zdania, wstawiając każdorazowo w odpowiednie miejsca słowa prawidłowy oraz

prosty:

1) Jeżeli ostrosłup jest , to jest również .

2) Nie każdy ostrosłup jest .
3) Jeśli ostrosłup nie jest , to nie może być .
4) Istnieje ostrosłup, który nie jest , ale jest .

prosty prawidłowy prawidłowy prawidłowy prosty prosty prosty

prawidłowy
Ćwiczenie 3 輸

Na rysunku przedstawiono ostrosłup prawidłowy ośmiokątny.

Wskaż zdania prawdziwe.

 Wysokość ostrosłupa wynosi 4√ 3.

 Wysokość ostrosłupa wynosi 5√ 2.

 Suma długości krawędzi ostrosłupa wynosi 16√2 + 40.

 Suma długości krawędzi ostrosłupa wynosi 56.

Ćwiczenie 4 醙
Dany jest ostrosłup, którego trzy krawędzie mają długości 3 m oraz pozostałe trzy krawędzie
mają długość 2 m.
Jeśli ostrosłup spełnia takie warunki, to musi być ostrosłupem: ...
Wybierz wszystkie poprawne dokończenia zdania.

 prawidłowym

 którego podstawą jest trójkąt równoramienny

 czworościennym

 prostym

Ćwiczenie 5 醙

Uzupełnij tabelę

Liczba
Rodzaj ostrosłupa Liczba krawędzi Liczba ścian
wierzchołków

czworościan

ostrosłup
sześciokątny
ostrosłup
ośmiokątny
Ćwiczenie 6 醙

Na poniższych rysunkach mamy ostrosłupy prawidłowe. Uporządkuj te ostrosłupy tak, by ich

wysokości były ustawione w kolejności rosnącej.

Ćwiczenie 7 難

Dany jest ostrosłup, którego podstawą jest romb o boku długości 6 i kącie ostrym 60°.
Wysokość tego ostrosłupa jest równa 7. Oblicz sumę długości wszystkich krawędzi tego
ostrosłupa.

Ćwiczenie 8 難

Udowodnij, że suma długości wysokości ścian bocznych ostrosłupa prostego pięciokątnego

jest nie większa niż suma długości jego krawędzi bocznych.
Dla nauczyciela

Autor: Bożena Koprowska

Przedmiot: Matematyka

Temat: Rodzaje ostrosłupów

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

X. Stereometria. Zakres podstawowy. Uczeń:

6) Oblicza objętości i pola powierzchni graniastosłupów, ostrosłupów, walca, stożka i kuli,

również z wykorzystaniem trygonometrii i poznanych twierdzeń.

VIII. Planimetria. Zakres podstawowy. Uczeń:

1) wyznacza promienie i średnice okręgów, długości cięciw okręgów oraz odcinków

stycznych, w tym z wykorzystaniem twierdzenia Pitagorasa;
2) rozpoznaje trójkąty ostrokątne, prostokątne i rozwartokątne przy danych długościach
boków (m.in. stosuje twierdzenie odwrotne do twierdzenia Pitagorasa i twierdzenie
cosinusów); stosuje twierdzenie: w trójkącie naprzeciw większego kąta wewnętrznego leży
dłuższy bok;
3) rozpoznaje wielokąty foremne i korzysta z ich podstawowych własności;
11) stosuje funkcje trygonometryczne do wyznaczania długości odcinków w figurach
płaskich oraz obliczania pól figur;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych,
technologii i inżynierii
kompetencje cyfrowe
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się

Cele operacyjne:

Uczeń:

rozpoznaje w grupie ostrosłupów te, które są ostrosłupami prostymi oraz te, które są
prawidłowe;
 korzysta z warunków równoważnych tego, że ostrosłup jest prosty;
przeprowadza proste rozumowanie pomagające ustalić strategię rozwiązania zadania.

Strategie nauczania:

konstruktywizm
konektywizm

Metody i techniki nauczania:

formułowanie wniosków w oparciu o modele brył, aplety geogebry przedstawiające

ostrosłupy w rzucie;
dyskusja;
burza mózgów.

Formy pracy:

praca indywidualna
praca w grupach
praca całego zespołu

Środki dydaktyczne:

komputery z dostępem do internetu,

projektor multimedialny,
e‐podręcznik,
arkusze papieru, pisaki

Przebieg lekcji

Faza wstępna:

1. Nauczyciel przypomina z uczniami podstawowe elementy ostrosłupa i nazewnictwo

związane z ostrosłupami typu: czworościan, ostrosłup o krawędzi bocznej prostopadłej
do płaszczyzny podstawy

Faza realizacyjna:

1. Nauczyciel rozpoczyna lekcję od omówienia definicji i warunków równoważnych dla

ostrosłupa prostego. Za pomocą apletu pierwszego, stosując technikę rozmowy
kierowanej, nauczyciel podkreśla, jak rozpoznać i jak pracować z ostrosłupami
prostymi.
2. Nauczyciel poleca uczniom zapisanie w zeszycie tekstu przykładu drugiego z części
„Przeczytaj”. Uczniowie łączą się w grupach 3‐osobowych i pracują nad opracowaniem
czytelnego szkicu bryły w rzucie. Wybrany uczeń prezentuje swój rysunek,
 argumentując, dlaczego ukazał ostrosłup z takiej perspektywy. Uczniowie wyróżniają
na tym szkicu elementy ostrosłupa występujące w tekście zadania.
3. Metodą burzy mózgów uczniowie ustalają strategię rozwiązania zadania i zapisują ją
w zeszytach. Następnie w grupach 3‐osobowych rozwiązują przykład zgodnie
z opracowaną procedurą.
4. Nauczyciel zapoznaje uczniów z trzecim przykładem z części „Przeczytaj”. Tym razem
uczniowie w grupach opracowują samodzielnie sposób naszkicowania bryły, strategię
rozwiązania i wykonują polecenie. Nauczyciel sprawdza wyniki i za pomocą apletu
pokazuje uczniom, jak w przestrzeni wygląda ta bryła.
5. Uczniowie przypominają ze szkoły podstawowej, które ostrosłupy nazywamy
prawidłowymi. Wspólnie korzystając z jego własności rozwiązują przykład 6 z części
„Przeczytaj”.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel w dyskusji z uczniami ustala, czym różnią się ostrosłupy proste od

prawidłowych.
2. Nauczyciel losuje test sprawdzający z multimedium bazowego i na podsumowanie
lekcji uczniowie wspólnie rozwiązują zadania.

Praca domowa:

1. Nauczyciel poleca uczniom powrót do części multimedialnej lekcji. Prosi o rozwiązanie

samodzielnie wylosowanego testu samosprawdzającego i określenie swojego poziomu
opanowania wiedzy z tej lekcji. Wyjaśnia, gdzie szukać informacji, jeżeli pewne pytania
z testu będą dla ucznia kłopotliwe

Materiały pomocnicze:

Ostrosłupy
Ostrosłup i jego własności

Wskazówki metodyczne:

Jeżeli jest taka możliwość, można przeprowadzić lekcję w pracowni komputerowej tak, by
każdy uczeń przy swoim stanowisku mógł rozwiązać test sprawdzający. Nauczyciel wyjaśnia
wątpliwości i pod koniec lekcji ocenia samodzielną pracę uczniów.