1.5.

Co kieruje Twoim życiem

2 Kor 4,18 – Nie kierujemy naszych oczu na to, co widzialne, lecz na to, co niewidzialne. Bo to, co
widzialne, jest przemijające, ale to, co niewidzialne, jest wieczne.
Każdy z nas ma system wartości, którym kieruje się w życiu. Znajduje się on bardzo głęboko w
naszym sercu. Zdarza się, że się do niego nie przyznajemy, a nawet nie zdajemy sobie z niego
sprawy. Młody biznesmen może publicznie deklarować, że jego głównym celem jest osiągnięcie
sukcesu. Tymczasem w rzeczywistości całe jego życie jest dramatyczną próbą nadania wartości
samemu sobie. Kiedy spotykamy na swojej drodze Boga, każdy z nas doświadcza zderzenia
najgłębszych motywacji i pragnień swojego serca z tym, czego pragnie Bóg. Jezus w rozmowie z
młodzieńcem tak trafnie potrafił przeniknąć do jego wnętrza i obnażyć to, czego nie można było
zobaczyć na zewnątrz. Jezus widział, że majątek był ważniejszy dla niego od osiągnięcia życia
wiecznego. (Mt 19, 16-24)
Papież Franciszek przestrzega nas przed życiem skoncentrowanym na sobie:
„Kult starożytnego złotego cielca (por. Wj 32, 1-35) znalazł nową i okrutną wersję w
bałwochwalstwie pieniądza i w dyktaturze ekonomii bez twarzy i bez naprawdę ludzkiego celu.
Światowy kryzys, dotykający finanse i ekonomię, ujawnia własny brak równowagi, a przede
wszystkim poważny brak ukierunkowania antropologicznego, sprowadzający człowieka do tylko
jednej z jego potrzeb: do konsumpcji.” (EG 55)
Lista motywów kierujących ludźmi mogłaby się ciągnąć niemal w nieskończoność. Dla jednych
może to być brak poczucia bezpieczeństwa, innych określa jakieś bolesne wydarzenie z
przeszłości czy strach przed odrzuceniem. Wszystkie wymienione czynniki łączy jedno – dotyczą
jedynie ziemskiego etapu naszego istnienia (nieistotne czy przeszłości, teraźniejszości bądź
przyszłości). Tymczasem Apostoł Paweł pisze do Koryntian o potrzebie kierowania się w życiu tym,
co ma wartość wieczną. Stanowi to dla nas wielkie wyzwanie. Łatwo przychodzi nam skupiać się
na czymś rzeczywistym, co aktualnie dotyka naszego życia. Znacznie trudniej jest żyć,
koncentrując się na Bogu, którego nie możemy poznać naszymi zmysłami.
Ewangelie często ostrzegają nas przed zbytnim skupianiu się na życiu doczesnym. W Ewangelii
Marka czytamy:
Mk 8,36 - Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić?
Zupełnie inaczej możemy spojrzeć na nasze życie, gdy rozpatrujemy je z perspektywy wieczności.
W końcu nieporównywalnie więcej czasu spędzimy po drugiej stronie śmierci – w wieczności.
Pewnego dnia każdy z nas umrze, ale to nie będzie koniec. To, jak spędzisz wieczność, zależy od
Twojego stosunku do Boga tu i teraz, na ziemi.
1 J 2,17 – Świat zaś przemija, a z nim jego pożądliwość; kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na
wieki.
Trzeba uświadomić sobie, że wybory, które podejmujemy tutaj na ziemi, mają konsekwencje
wieczne. Gdy zrozumiemy, że życie doczesne jest jedynie przygotowaniem do wieczności,
będziemy żyć inaczej. Inaczej będziemy wykorzystywać swój czas i pieniądze.
Słowa Modlitwy Pańskiej kierują myśli na rzeczy wieczne. Zaczynamy ją od skupienia się na Bogu,
Jego Królestwie oraz wypełnianiu tutaj na ziemi Bożej woli. Z tej perspektywy mamy modlić się o
nasze ziemskie potrzeby. Bóg nie chce, byśmy zapomnieli o naszych ziemskich obowiązkach, o
rachunkach do zapłacenia czy o naszej pracy, ale chce, byśmy umieścili te wszystkie sprawy w
odpowiednim porządku.
Czy możesz powiedzieć, że wypełnianie woli Bożej jest głównym motorem Twojego życia? Jeżeli
nie, być może dzisiaj jest czas na przewartościowanie swojego życia. W końcu tylko żyjąc w
sposób, który zaplanował dla nas Stwórca, możemy osiągnąć pełną satysfakcję i żyć wiecznie z
Bogiem.

© - Apostolski Ruch Wiary Strona 1

Pytania:
Relacje – dzielić wspólnie życie
1. Co robisz, gdy jesteś sfrustrowany, zmęczony lub czujesz pustkę? Czym ją zapełniasz?
Uczniostwo – poznawać Boże Słowo i w wprowadzać je życie
Przeczytaj tekst „Co kieruje twoim życiem” i odpowiedz na pytania:
1. Przeczytaj fragment Mt 19, 16-26.
 Kim był człowiek, który podszedł do Jezusa? Jak opisuje go św. Mateusz?
 Jak myślisz, dlaczego młodzieniec przyszedł do Jezusa? Jaki był cel tej rozmowy?
 Po pierwszym etapie rozmowy dowiadujemy się, że ów człowiek wypełnia podstawowe
przykazania. Mimo tego nadal pyta się „czego mi jeszcze brakuje?” Dlaczego? (w. 21)
 Co było ostateczną przeszkodą dla młodzieńca, aby dołączyć do grona uczniów Jezusa?
(w. 21-22)
 Dlaczego „łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do
królestwa niebieskiego”? (w. 24)
 Jaka była reakcja uczniów na to wydarzenie? Czego się przestraszyli? (w. 25)
 Jak uspokaja ich Jezus? (w. 26)
2. Poniżej znajduje się lista dziedzin, w których ludzie szukają dzisiaj spełnienia bądź jest dla
nich najważniejsza. Niektóre mogą być bardziej wstydliwe niż inne. Niektóre, jak jedzenie,
są dobrą rzeczą, która zwyczajnie potrzebuje zająć odpowiednie miejsce. Poświęć chwilkę,
aby przeczytać listę. Czy znajduje się na niej coś, co znaczy dla Ciebie więcej niż powinno?
Czy jest coś, co chciałbyś przedyskutować w grupie, bądź porozmawiać o tym z jedną
osobą po spotkaniu? Jeżeli trzeba, uzupełnij listę.
□ robienie zakupów □ alkohol □ sport
□ internet □ służba w kościele □ telewizja
□ dom □ ćwiczenia fizyczne □ piękno
□ praca □ życie w świecie fantazji □ ciało
□ sława □ pornografia □ dieta
□ hobby □ pieniądze (bezpieczeństwo □ leki / narkotyki
finansowe)
□ perfekcjonizm / dążenie do □ władza
doskonałości □ relacje
□ jedzenie □ rodzina

Niech każdy zapisze na kartce papieru nazwę rzeczy, która w tym momencie jest ważniejsza od
Boga i relacji z Nim. Czy dziś chciałbyś poddać Bogu tą dziedzinę? Zawartość kartki służy tylko
osobie piszącej i nikt inny nie powinien jej czytać.

Służenie – rozpoznanie i wykorzystanie okazji do służenia innym

1. Niech każdy w grupie szczerze zastanowi się, co by się stało, gdyby w jego życiu nagle
zabrakło rzeczy lub zajęć zabierających najwięcej czasu, np. pracy, telewizji, Internetu,
gazet, gier, używek…
2. Porozmawiajcie o tym w grupie - zastanówcie się wspólnie, jak możecie się nawzajem
wspierać - konkretnie i praktycznie - w oddawaniu każdej z tych rzeczy Bogu.

© - Apostolski Ruch Wiary Strona 2

Ewangelizacja – zastosowanie poznawanych prawd wiary w relacjach z osobami niewierzącymi
1. Jak myślisz, czy w procesie ewangelizacji potrzebny jest moment konfrontacji?
2. Po rozmowie z Jezusem młodzieniec odszedł. Czy można powiedzieć, że Jezus poniósł
porażkę? Uzasadnij odpowiedź.
3. Jak ty możesz radzić sobie w sytuacji, gdy ktoś nie posłucha Ciebie?
Uwielbienie – oddawanie chwały Bogu poprzez poddanie Mu swojego życia
1. Poświęćcie czas na osobiste wyznanie Bogu tego, czym zapełniasz swoje serce i myśli,
a nie przynosi to Bogu chwały.
2. Przeczytajmy na koniec modlitwy fragment Iz 55,1-3.

Praca domowa:
Często bardzo trudno jest rozpoznać, kiedy w rzeczywistości nie Bogu oddajemy cześć tylko
czemuś innemu. Wskazówką może być odpowiedź na pytania:
 Nad czym spędzam większość czasu?
 Na co wydaję pieniądze,?
 Bez czego nie mogę żyć?
 Co robię, kiedy czuję się sfrustrowany bądź pusty?.
Poświęć czas na szczerą refleksję nad tymi pytaniami. Wnioski zapisz i przynieś na następną
grupę.

© - Apostolski Ruch Wiary Strona 3