ROMULUS AT REMUS

Noong una, si haring Numitor ang namumuno sa isa sa sinaunang lungsod ng

Latium, ang Alba Longa. Kinilala ang haring ito dahil sa kabutihang loob at
angking karunungan. Hindi nagtagal ang kanyang paghahari dahil gumawa ng
paraan ang kanyang masamang kapatid na si Amulius upang mapaalis siya sa
trono. May pangamba ang sakim na si Amulius na baka dumating ang araw na
mawawala ang tronong kanyang inagaw. Kaya't pinatay niya ang mga anak na
lalaki ni Numitor uapang matiyak ito. Hinuli ang anak na babae na si Rhea Sylvia,
isang latinang prinsesa upang hindi na makaroon ng anak. Bumaba sa lupa ang
Diyos ng digmaab na si Mars at umibig kay Rhea Sylvia. Nagbungan ang kanilang
pagmamahalan at nagkaroon ng kambal na anak. Sina Romulus at Remus.
Nakarating sa kaalaman ni Haring Amulius ang pagkakaroon ng anak ni Rhea
Sylvia.
Ayon sa kanilang kaugalian, ang pagkakaroon ng anak ng isang vestal virgin ay
paglapastangan sa templo ng Diyosa na si Vesta at ito ay may malagim na parusa,
ang kamatayan. Ayaw madungisan ang kamay ni Haring Amulius ng dugo, kaya't
sa halip na ipapatay si Rhea Sylvia ay ipakulong na niya lamang ito. Isa pa
natatakot din siya sa galit ng Diyos ng digmaan na si Mars. Inutusan ni haring
Amulius ang kanyang alipin na tapusin ang buhay ng kambal na sina Romulus at
Remus sa pamamagitan ng pagpatay o kaya ay ang paglibing sa mga ito ng buhay.
Naniwala si Amulius na maliligtas ang buong siyudad sa poot ng mga Diyos. Hindi
magawang patayin ng alipin sina Romulus at Remus dahil sa awa. Kaya,
ipinaaamod na lamang niya sa ilog Tiber ang basket na pinaglalagyan ng kambal.
Pinakalma ng Diyos na si Tibernus ang ilog kaya ligtas na nakarating sina Romulus
at Remus sa pangpang. Doon ay nakita sila ng inahing lobo na kamamatay lamang
ng kanyang mga anak.

Inalagaan at pinasuso ng lobo ang kambal hanggang sa matagpuan sina Romulus at

Remus ng mag-asawang Pastol na sina Faustulus at Acca Laternia. Inaruga ng
mag-asawa ang kambal at itinuring na tunay nilang mga anak. Lumaking malusog
at malakas sina Romulus at Remus. Habang nagpapastol sina Romulus at Remus
ay nakasagupa nila ang nga alagad ni haring Amulius. Dinukot ng mga ito si
Remus at ihinarap kay Amulius. Bumuo ng malakas na pwersa si Romulus at
iniligtas ang kapatid.
Napatay ang haring si Amulius na hindi niya nakilalang anak ni Rhea Sylvia ang
kambal. Nang mamatay si Amulius, pinili ang mga tao sina Romulus at Remus na
pumunuan ang siyudad ng Alba Longa. Pero tumanggi sila, sa halip ibinalik nila
ang trono kay Numitor na noon ay nakabilanggo kasama ang anak na si Rhea.
Nilisan nina Romulus at Remus ang kanilang tahanan at ngatatag ng sarili nilang
lungsod mapalit sa ilog Tiber. Ninais ni Romulus na magtayo ng siyudad sa
Palatine Hill na kung saan siya ang magdidisenyo ng mga bahay at kayle.
Samantala, sa Aventine Hill naman mas gusto ni Remus na kung saan gusto niya
siya ang mag mdidisenyo ng mga templo. Gusto rin ng kambal na sa kanilang
pangalan isusunod ang magiging tawsg sa siyudad kaya't hindi sila nagkasundo.
Humantong sa paglalaban ang kambal. Napatay ni Romulus si Remus. Isinunod sa
pangalan ni Romulus ang siyudad ng "Roma". Pinamunuan niya ang lugsod bilang
kauna-unahang hari. Sa kanyang pangunguna, nasakop nila ang Sabine kaya't
lumawak pang lalo ang teritoryong nasasakupan ng Roma. Naging mas malakas
ang pwersa ng Roma laban sa iba pang rehiyon. Ngunit sa pagtanda ni Romulus,
nagin otokrata ang paraan niya ng pamamamagala na hindi ikinatuwa ng kanyang
nasasakupan. Kalaunan, walang makapagpaliwanag kung bakit bigla ang
pagkawala ni Romulus. May mga saksi umano ang sabi na umakyat siya sa langit.
At naging Diyos na si Quirinus.