Professional Documents
Culture Documents
2
عباس عالی زاده 1مریم عالی زاده
چکیده :
اربعین به عنوان یک پدیده اجتماعی ،بیش از یک دهه است که از زوایای مختلف مورد مطالعه قرار گرفته .از جمله زوایای
محتمل مورد مطالعه این مناسک جمعی برجسته ،جایگاه تمدنی آن خصوصا در نسبت با انقالب اسالمی ایران است .پژوهش
حاضر می کوشد در چارچوب این افق کالن ،به پاسخ این پرسش بپردازد که پدیده اجتماعی اربعین را بایستی در یک
گسست از منابع فرهنگی پیشین و تولد امری جدید فهم کرد یا در یک پیوستار و بمثابه توسعه ی مفهومی پدیده های فرهنگی
پیشین .در این راستا ،نخست با جرح و تعدیل ایده فوکو و تلفیق آن با "قطبی شدن" انتظاری"،زیست سیاست قطبی" به
عنوان ابزار تحلیل نظری معرفی می شود .ابزاری نظری که پدیده ها را در گسست و امری از جنس تولد فهم می کند .در
اینجا تمرکز بر چهار محور .1مفاهیم و ادبیات نظری تبیین کننده .2ساختارهای عینی و ذهنی .3نظامات علمی و آگاهی و
. 4قطب ها خواهد بود .در واقع پدیده اجتماعی اربعین ،در کانون تحلیل از چهار منظر مذکور قرار خواهد گرفت .و تمرکز
اصلی بر ماهیت "خدمت قدسی" در مناسک اربعین خواهد بود.
در گام دوم ،پدیده ی اربعین با سرمشق نوربرت الیاس مطالعه می شود .در اینجا تاکید بر ماهیت فرایندی ظهور و پدیدار
شدن پدیده اجتماعی اربعین خواهد بود .مقوله مهم دیگر الیاس ،نگاه او به انگاره مرگ در جوامع است .از منظر الیاس ،نوع
تصور جامعه از مرگ ،بر نوع تعامالت انسان ها با یکدیگر در جامعه مذکور نسبت دارد .با این سرمشق ،خدمات ارائه شده
در اربعین ،نسبت وثیقی دارد با نوع نگاه انسان های حاضر در پدیده مذکور ،به مرگ .وجود مقدس ساالر شهیدان بر بلندای
مقام شهادت و مرگ مقدس ،هویت بخش خدمات اجتماعی ارائه شده در اربعین است.
پژوهش حاضر ،پدیده فراملی اربعین را گونه ای توسعه ی فرایندی انقالب اسالمی و ذیل نظریه قطبی شدن فهم می کند و نه
مقوله ای از جنس تولد و گسست .در واقع تولد و گسست اصلی و بنیادین را بایستی انقالب اسالمی دانست و پدیده ای چون
اربعین را از مصادیق توسعه و گسترش انقالب اسالمی فهم کرد.
در مرحله بعد ،پدیده اربعین با تکیه بر نگاه امام موسی صدر به عنوان متفکر مسلمان و فعال اجتماعی با تاکید بر مفهوم
"خدمت" و ماهیت اجتماعی آن مورد تحلیل قرار می گیرد .به نظر می رسد اربعین و خدمات ارائه شده در آن هنوز تمام
ظرفیت معنائی ماهیت خدمت در زیست جهان انقالب اسالمی را شکوفا نکرده است .در این عمق معنائی مد نظر و
مستخرج از نگاه امام موسی صدر ،خدمت به نوع بشر ،هدف زندگی روزمره انسان متدین قرار می گیرد.
کلمات کلیدی:
خدمات اجتماعی قدسی ،اربعین امام حسین ع ،قطبی شدن ،امام موسی صدر
مقدمه و بیان مسئله
از بدو تاریخ بشر تاکنون پدیده ای(پیاده روی مذهبی مردم نهاد) با این گستره ،گزارش نشده است(معینی
پور )135 :1398 ،و به عنوان پدیده ای کامال استثنائی در دنیای مدرن ،بدیلی برای آن نمی شناسیم(معینی
پور .)28 :1398 ،برخی قائلند که اربعین را بایستی به عنوان یک جنبش اجتماعی عظیم (غفاری،
)1397به رسمیت شناخت .برخی نیز اربعین را محور شکل گیری امت اسالمی خوانده اند(معینی پور،
.)203 :1398به تعبیر بابایی ،اربعین مقدمه ی شکل گیری تمدن اسالمی است که قرآن از تعبیر امت
1
دانشجوی دکتری جامعه شناسی فرهنگی دانشگاه عالمه طباطبائی تهران
2
دانشجوی دکتری دانش اجتماعی مسلمین دانشگاه باقرالعلوم علیه السالم قم
برای آن بهره برده است(معینی پور .)236 :1398 ،یکی از زوایای قابل تامل جهت فهم این مناسک
جمعی ،جایگاه تمدنی آن خصوصا در نسبت با انقالب اسالمی ایران است .انقالب ایران ،همچون انقالب
فرانسه ،انقالبی کبیر به شمار می رود زیرا جهان پس از خود را تحولی اساسی داد با این وجه ممیزه که
انقالب ایران بازگشت دین به تاریخ حیات جمعی بشر بود(کچوئیان .)67 :1391،از این روی انقالب
اسالمی ایران ،به عنوان یک انقالب تمدنی کبیر ،ظرفیت تبیین بسیاری از پدیده های اجتماعی-فرهنگی
رخ داده بعد از خود را دارد .کچوئیان بر این باور است که با انقالب اسالمی ،مدرنیته دچار بحران در
فلسفه تاریخ خود گردید چرا که بر خالف ایده ی ترقی ،نوسازی و توسعه ،تمامی ادیان متاثر از انقالب
اسالمی ایران ،به احیای گسترده ی خود پرداختند و جنبش های دینی مختلف در سرتاسر جهان و حتی
غرب ،توسعه ی سریع و قوی یافتند و این کامال در تناقض با فلسفه ی تاریخ تجدد مبنی بر پایان حضور
اجتماعی دین بود(کچوئیان .)19 :1386 ،میشل فوکو بر مبنای همین ویژگی احیای مذهب در انقالب
اسالمی بود که ادعا کرد انقالب ایران جنبشی است که نفس مذهبی در آن دمیده شده و در عین حال
نخستین قیام بزرگ بر ضد نظام جهانی ،مدرن ترین و دیوانه وارترین صورت شورش است(فوکو،
.)65 :1386ده سال بعد از انقالب اسالمی و با فروپاشی شوروی ،اندیشمندان لیبرال سکه ی پایان تاریخ
را به نام خود ضرب کردند .به عنوان نمونه فوکویاما می نویسد":آنچه ما شاهد آن هستیم ،تنها پایان جنگ
سرد یا عبور از یک مرحله ی ویژه ی تاریخی نیست ،بلکه ما شاهد پایان تاریخی هستیم که نقطه عطف
آن تکامل ایدئولوژیک و جهان شمولی دموکراسی لیبرال غربی به عنوان آخرین دولت بشری است" (
.)f.fukuyama.1989.pp3-18با این حال انقالب اسالمی کماکان با دستاوردهای فرهنگی-سیاسی قابل
توجهش انگاشته ی غرب گرایان در پایان تاریخ را به چالش کشیده است .بر این مبنا مقاله ی حاضر می
کوشد تا با بهره گیری از آثار دو جامعه شناس برجسته ی معاصر ،نوربرت الیاس و میشل فوکو ،مدلی
نظری ارائه کند .مدل مذکور متکفل تعیین نسبت پدیده های اجتماعی-فرهنگی در جامعه ی ایران پسا
انقالبی با انقالب اسالمی است .به بیان دقیق تر ،این مدل نظری می کوشد به گونه ای روشمند پاسخ دهد
که پدیده های اجتماعی-فرهنگی نوظهور در جامعه ی ایران ،ثمره ی توسعه ی مفهومی-میدانی
باورداشت های مبتنی بر انقالب اسالمی اند یا ثمره ی تولد یک نگاه جدید .در چارچوب این افق تحلیلی
کالن ،پرسش اصلی مقاله عبارت است از اینکه :
به لحاظ هویتی"،پدیده اجتماعی اربعین" را بایستی در یک گسست تاریخی از پدیده های اجتماعی- -
فرهنگی پیشین و همچون تولد یک نگاه جدید فهم کرد یا در یک پیوستار تاریخی و تداوم یک سنت
فرهنگی پیشین(انقالب اسالمی) تفسیر کرد؟
وجه اهمیت این تحلیل نظری و ارزش افزوده ی پاسخ به این پرسش برای علوم اجتماعی در ایران ،تعیین
نسبت پدیده ی اربعین با انقالب اسالمی است .نقطه ی ثقل و کانونی در این مقاله ،مقوله ی "خدمات
اجتماعی" در پدیده ی اربعین است .به بیان دقیق تر پژوهش حاضر می کوشد به این پرسش بپردازد که
خدمات اجتماعی داوطلبانه ی ارائه شده در راهپیمائی اربعین ،پدیده ای از جنس "تولد" امر جدید است،
آنچنانکه به عنوان مثال فوکو در تحلیل پدیده های مدرن همچون درمانگاه ،زندان و تیمارستان تبیین نمود
یا در مقابل پدیده ای از جنس یک توسعه مفهومی و امری در حال صیرورت است آنچنانکه نوربرت
الیاس تحوالت اجتماعی تمدن مدرن را فهم و تبیین کرد.
چارچوب مفهومی
فرایند تحلیلی حاکم بر روند مقاله
پژوهش حاضر ،مبتنی بر دو بخش توصیف و تفهم صورت بندی شده است .در بخش نخست ،گفتگوئی
نظری میان فوکو و الیاس ترتیب داده شده و سعی می گردد تا ماهیت "خدمات اجتماعی قدسی" در مناسک
اربعین ،در نسبت با انقالب اسالمی به عنوان گسست یا توسعه ی مفهومی توصیف شود .در واقع نشان
داده می شود که جهت توصیف مناسک اربعین و خصوصا خدمات اجتماعی در اربعین ،دستگاه نظری
فوکو کارآمد تر است یا الیاس .الزم بذکر است مفهوم قدسی در عبارت "خدمات اجتماعی قدسی در
اربعین" ،در برابر مفهوم "عرفی" استعمال گردیده و مقصود از آن هویت "فراعرفی" خدمات مذکور
است .آنکه خدمت را ارائه می کند و آنکه خدمت را دریافت می کند ،در چرخه ای فرامادی و غیر
درونماندگار بلکه در چرخه ای متعالی به تقسیم کار و تبادل مبادرت می ورزند .این خدمت ،قوام یافته از
امر قدسی است و در عین حال قوام بخش آن در بستر تاریخ است آنچنانکه کچوئیان ،اربعین را "جای پای
خدا در تاریخ" خواند:
اربعین جایی است که یک نیروی قدسی شونده و قدسی کننده و غیرسکوالر در آن ظاهر می شود و در هر
سال به تناوب ظهور پیدا می کند .این را می فهمیم که تجربه ای که اتفاق می افتد از جنس تجربه هایی
است که گویی پای خدا را در تاریخ باز می کند(معینی پور.)178 :1398 ،
در گام نخست از بخش توصیف ،با جرح و تعدیل ایده فوکو در سه اثر "پیدایش کلینیک"" ،تاریخ جنون" و
"مراقبت و تنبیه" و نیز با بهره گیری از نظریه قطبی شدن انتظاری(انتظاری )1391،و تفسیر منجمی از
روش فوکو در سه اثر مذکور(منجمی )1398 ،و نیز زیست سیاست فوکو(منجمی ،)1400 ،مدل "زیست-
سیاست قطبی" به عنوان ابزار تحلیل نظری ارائه می گردد .ابزاری نظری که پدیده "موکب" یا تعین
خدمات قدسی موجود در اربعین را در گسست و امری از جنس "تولد" فهم می کند .در اینجا تمرکز بر
چهار محور .1مفاهیم و ادبیات نظری تبیین کننده .2ساختارهای اجتماعی عینی و ذهنی .3نظامات علمی
و آگاهی و .4قطب های فراملی خواهد بود .در واقع پدیده اجتماعی اربعین ،در کانون تحلیل از چهار
منظر مذکور قرار گرفته و در این میان ،تمرکز اصلی بر ماهیت "خدمات اجتماعی موکب" در مناسک
اربعین خواهد بود .خصوصا اینکه در صورت تحلیل موکب به مثابه ی ثمره و مولد یک نگاه جدید چه
داللت های جامعه شناختی قابل عرضه خواهد بود.
در گام دوم از بخش توصیف ،نگاه پیشین(زیست سیاست قطبی) ،در مقایسه با نگاه صیرورت بینانه و
تحلیل فرایندی الیاس از پدیده های اجتماعی مورد مقایسه قرار می گیرد .در اینجا تاکید بر ماهیت فرایندی
ظهور و پدیدار شدن موکب به عنوان نمادی از خدمات قدسی ارائه شده در اربعین خواهد بود .یکی از
مقوالت مهم در فرایند تحوالت تمدن مدرن ،افزایش یا کاهش تشریفات است که الیاس آنرا در کتاب "در
باب فرایند متمدن شدن" ،تبیین کرده است .زدودن تشریفات مدرن خصوصا در موکب های مردمی ،از این
منظر قابل توجه است .مقوله مهم دیگر الیاس ،نگاه او به انگاره مرگ در جوامع است .از منظر الیاس،
نوع تصور جامعه از مرگ ،اوال خصلتی تمدنی و نشانگر مرحله ای از توسعه تمدنی جامعه مد نظر است
و ثانیا با نوع تعامالت انسان ها با یکدیگر در جامعه مذکور نسبت دارد .از این منظر ،خدمات ارائه شده
در موکب های اربعین ،نسبت وثیقی دارد با نوع نگاه انسان های حاضر در پدیده مذکور پیرامون مرگ.
وجود مقدس ساالر شهیدان بر بلندای مقام شهادت و مرگ مقدس ،هویت بخش خدمات اجتماعی ارائه شده
در موکب های اربعین است .در عین حال ایده ی قطبی شدن انتظاری در اینجا نیز در سازگاری با تحلیل
فرایندی اربعین قابلیت تلفیق دارد و فرایند قطبی ظهور موکب های اربعین را تبیین می کند.
در بخش دوم یا همان بخش تفهم ،سعی بر آن است که به موازات بازاندیشی توصیفی با تکیه بر نظریات
جامعه شناسی که در مقام نخست صورت گرفت ،روایتی بومی ،همدالنه و تفهمی از ماهیت "خدمات
اجتماعی قدسی" موجود در موکب های اربعین ،ارائه گردد .بدین منظور ،با تکیه بر فعال مدنی در حوزه
ی خدمات اجتماعی و مجتهد برجسته ی نواندیش جهان اسالم ،امام موسی صدر ،الیه های عمیق ماهیت
"خدمات اجتماعی در اسالم" مورد واکاوی قرار می گیرد .امام موسی صدر یا به تعبیر روزنامه الحیات،
"عالمه مصلح" ،فعال اجتماعی برجسته لبنان خصوصا در حوزه خدمات اجتماعی و از جمله تاسیس
"جمعیت احسان و نیکوکاری" بود .ایشان ،همزمان می کوشید جهت تبلیغ فعالیت های اجتماعی اش ،مبانی
دینی و اجتهاد خودشان از مبانی اسالمی خدمات اجتماعی را در سخنرانی ها تبیین کند .از این منظر نگاه
امام صدر به فهم ماهیت خدمات اجتماعی موجود در ایام اربعین ،راهگشاست.
روش گردآوری و تحلیل داده ها
در مقاله حاضر جهت گردآوری داده ها از روش مطالعه اسنادی و کتابخانه ای و نیز مشاهده ی میدانی و
حضور در راهپیمائی اربعین و ثبت مشاهدات بهره گیری شده است .به منظور تحلیل داده ها نیز در مقام
توصیف از دو مدل نظری زیست سیاست قطبی و مدل تحلیل قطبی-فرایندی تمدن بهره گیری شده است.
در مقام تفهم نیز از چارچوب "الهیات خدمت" امام موسی صدر جهت تحلیل داده های گردآوری شده
استفاده شده است.
گام نخست؛ تبیین پدیده "خدمات اجتماعی قدسی در جریان مناسک اربعین" و تعین آن ،موکب ،مبتنی بر
مدل "زیست سیاست قطبی".
مدل تحلیلی زیست سیاست قطبی ،پدیده های اجتماعی را در کانون تبیین از 4منظر مختلف قرار می دهد.
.1محور نخست تحلیل زیست سیاست قطبی عبارت است از "مفاهیم ،ادبیات نظری و نظام آگاهی" :
نخست ادبیات مفهومی:
در این محور ،ادبیات مفهومی و اصطالحاتی مورد واکاوی قرار می گیرد که نسبتی وثیق با نگاه(تعبیر
فوکو برای آنچه متولد شده است) جدید دارد .در اینجا می توان به منظور فهم بهتر فوکو و سرمشق گرفتن
از او ،مواردی را ذکر نمود .فوکو در پیدایش کلینیک ،در این محور تحلیلی ،بر مفاهیم "بیمار" و "معنای
بیماری" و نیز نظام آگاهی ای که پس از پیدایش ،پزشکی بالینی خوانده می شود و نیز دانش پزشکی
پیشامدرن توجه می کند .همچنین می توان گفت که فوکو در تاریخ جنون ،در این محور تحلیلی بر مفهوم
جنون و مجنون(دیوانه) و یا نظام آگاهی مدرن و شاخه های روان شناسی و روان کاوی که متکفل تعیین
مصادیق جنون هستند ،تاکید می ورزد .او در مراقبت و تنبیه بر مفهوم زندانی و مجرم و ظهور علوم
تربیتی و جرم شناسی تاکید می ورزد .حال با بهره گیری از این سرمشق ،می توان گفت که در جریان
مناسک اربعین و خدمات اجتماعی قدسی جاری در آن که در "موکب" متعین می گردد ،طیفی از مفاهیم و
انگاره ها را می توان برشمرد که قوام بخش و همچنین قوام یافته با این مناسک اند :
.1 -1زیارت؛ زائر-مجاور ،زائر-خادم :
"انگاره ی زیارت" و ادبیات مفهومی مرتبط آن قوی ترین و گسترده ترین معنای پوشش دهنده ی کنش
های جاری در "موکب اربعین" است .ستون فقرات این انگاره نیز امام معصوم ع است .آنکه خدمتی ارائه
می دهد ،به "زوارالحسین ع" ارائه ی خدمت می کند و آنکه خدمتی دریافت می کند ،شایستگی این دریافت
خدمت را به دلیل قرار گرفتن در مقام زیارت امام حسین ع می یابد.
.2 -1امام – ماموم :
زیارت ،یک سفر معمولی یا سیاحت نیست .در الهیات شیعی ،زائر با مالقات مزار امام ،می کوشد تا خود
را به درکی معنوی و تجربه ای شهودی و وحدت و "بیعت" با امام برساند .در یک سطح ،زیارت ،سنخی
از بیعت است و به همین جهت در عمده ی زیارت نامه ها ،فرد در بدو ورود به حرم ،مقامات امام را
مطابق معارف شیعی مرور می کند و بر آن ها صحه می گذارد و تاییدشان می نماید.
در سطحی عمیق تر ،زیارت تالشی برای چشیدن از چشمه ی وجودی امام معصوم در حد وسع زائر
است .او می کوشد با قرار گرفتن در روضه ی مطهر ،روح را در چشمه ی وجودی مزار امام طهارت
بخشد .در نتیجه امام معصوم علیه السالم و خصوصا امام حسین ع یکی از مفاهیم کلیدی در قوام یافتن
زیارت اربعین است .به عنوان نمونه بایستی بر توصیه امام حسن عسگری ع بر زیارت اربعین به عنوان
یکی از نشانه های مومن اشاره کرد که توسط مبلغان و مشوقان راهپیمائی اربعین بطور مکرر بدان اذعان
می شود .از این گذشته وجود مقدس سید الشهداء که حرم ایشان در انتهای راهپیمائی قرار گرفته و مناسک
راهپیمائی با زیارت ایشان در چهلمین روز شهادت شان به پایان می رسد.
راهپیمائی اربعین عرصه ی معرفی و بازشناسی و تبلیغات مراجع و خصوصا مراجع عراقی نیز هست.
ایرانی ها با عمق عالقه ی عامه ی شیعیان عراق به مراجع آشنا می شوند و نسبت مرجع-مقلد خصوصا
در قامت آیت هللا سیستانی خود را بیشتر نشان می دهد.
.5 -1شیعه-سنی
راهپیمائی اربعین برای طیفی حداقلی از علمای شیعه و پیروان آنان عرصه ی خودنمائی و مانور شیعه در
برابر اهل سنت و فرصتی برای برجسته کردن سنی ستیزی و روشن کردن تنور منازعات است .از
برجسته ترین آن ها می توان به بیت آیت هللا سیدصادق شیرازی اشاره کرد که در این ایام در کربال و
نجف فعالیت محسوسی دارد.
. 6 -1مستضعفین-مستکبرین
در مقابل طیف پیشین ،و علمای سنی ستیز ،ادبیات هویتی انقالب اسالمی راهپیمائی اربعین را عرصه ی
مانور مستضعفان در برابر مستکبران تبیین و تفسیر می کند و به جای ایجاد شکاف شیعه سنی ،بر تحقیر
و منازعه با کفار تاکید می ورزد.
. 7 - 1سنت-مدرنیته
گرچه در متن و حوزه ی خودآگاه جاری در موکب ،دعوی و تاکیدی بر گسل سنت-مدرنیته دیده نمی شود،
اما شرایط عینی و اقتضائات واقعی برپائی موکب در جریان راهپیمائی اربعین ،تجربه ای متمایز از
زندگی شهری مدرن برای زائران فراهم می آورد .زائر ،سفر خود را با طلوع و غروب خورشید هماهنگ
می کند و زمان او بیش از پیش با طبیعت تناسب می یابد .خصوصا زائرانی که از مسیرهای روستائی
همچون طریق العلماء تردد می کنند .حتی برای آنان که پیاده روی از حاشیه اتوبان نجف-کربال را بر می
گزینند ،طی کردن 80کیلومتر با پای پیاده و خوابیدن در چادر و تجربه ی زندگی روستائیان عراقی که
هنوز چندان عرصه ی تاخت و تاز مدرنیته نشده ،تمایز زندگی در متن سنت و مدرنیته به ادراک در می
آید.
نظام آگاهی و دانش های دخیل در موکب :
فوکو در پیدایش کلینیک بر دانش پزشکی و طب تمرکز داشت ،در تاریخ جنون به روانکاوی مدرن و در
مراقبت و تنبیه ،به جرم شناسی و علوم تربیتی می پرداخت.
با این سرمش ،موکب به مثابه ی تعین خدمات اجتماعی قدسی جاری و ساری در پیاده روی اربعین با کدام
نظام دانش و آگاهی ،بده بستان دارد؟ در باب نظام های آگاهی که اربعین از آن ها قوام می گیرد و چه بسا
به آن ها قوام می بخشد ،می توان علوم مدرسی را اشاره کرد .خصوصا حدیث که در مقام تبلیغ و تشویق
این مناسک رونق دارد .به جهت ذکر احادیث بیان کننده ی ارزش زیارت امام حسین ع یا بطور مشخص
زیارت اربعین .گذشته از علم حدیث ،کالم نیز در فرایند و خصوصا در مباحث چالش زا و منازعات وارد
می شود .به عنوان نمونه می توان به نزاع میان شیعیان وحدت گرا و شیعیان موسوم به تبرائی(که بر لعن
دشمنان اهل بیت ع علنی تاکید دارند) و مباحث کالمی میان روحانیون و علمای دو طیف بر سر مباحثی
همچون لعن علنی یا قمه زنی اشاره کرد .نزاع کالمی دیگر میان فرقه ی حسن البصری و پیروانش با
مخالفان است.
یکی از نزاع های قابل توجه علمی در حاشیه اربعین ،در ایام کرونا صورت گرفت .بخشی از این نزاع
میان پزشکی مدرن و پزشکی سنتی بر سر زیارت و راهپیمائی اربعین بود .به عنوان نمونه ی برجسته آن
می توان به سخنرانی های حجت االسالم پناهیان در باب اجتماعات کربال و ارجاعات ایشان به پزشکان
بیمارستان های کربال اشاره کرد.
پدیده ی اربعین در علوم اجتماعی نیز بستر اختالف و تبادل آراء بوده است و نشست ها و همایش های
گوناگون با هدف تحلیل اربعین که گاه خود این نشست ها و همایش ها ،موضوع بحث و محل نقد و نظر
واقع می شود .نمونه ی آن اظهارات انتقادی حسام مظاهری پیرامون این نشست ها و واکنش طیف مذهبی
علوم اجتماعی به اوست.
گذشته از موارد فوق ،احتماال ضخیم ترین قشر حامالن آگاهی در موکب و در جریان خدمات اجتماعی
قدسی اربعین را مداحی های فارسی ،عربی ،ترکی و اردو تشکیل می دهند .سرتاسر مسیر نجف تا کربال
مملو از موکب و مداحی است .مداحی هائی که ابیات زبان های مذکور را در فضا پراکنده می کنند و زائر
در تمام طول مسیر با آن ها انس دارد.
موکب در درجه ی اول در هم تنیده با مداحی است و بعد از آن روضه و در مرحله سوم منبر و سخنرانی.
در نتیجه اندیشه ی مسلط بر موکب ،در دست مداح است و روضه خوان و خطیب منبری .با این حال،
خصوصا در جامعه عراق ،مداح و روضه خوان و خطیب منبری ،خود را ذیل مرجعیت تعریف می کنند
و تا حدی بازوها و دنباله ی مرجعیت به شمار می روند .اصلی ترین کانون مرجعیت در عراق آیت هللا
سیستانی است ،اما بالمعارض هم نیست .در تحلیل نهائی ،و در الیه ای عمیق تر فقه و اصول است که
محل اتکای موکب است.
دومین محور تحلیل زیست سیاست قطبی؛ ساختارها و نهادها :
محور قابل توجه دیگر در این فرایند و در تحلیل ظهور و پیدایش به تعبیر فوکو ،نگاه جدید ،و در اینجا
آنچه موکب را تعین می بخشد ،ساختارها هستند .فوکو در پیدایش کلینیک بر بیمارستان ،در تاریخ جنون،
بر تیمارستان و در مراقبت و تنبیه ،بر زندان تمرکز داشت .با این سرمشق ،می توان جهت تحلیل "خدمات
اجتماعی قدسی" جاری در اربعین" ،موکب" و سایر ساختارها و نهادهای حاضر در پدیده اربعین را
مرور کرد.
در مناسک اربعین ،ساختارهای خردی همچون خانواده و قبیله(خصوصا در میان عرب ها) حضور دارند.
کالن ساختارها همچون دولت(خصوصا ایران و عراق) حضور دارند .سازمان های نظامی همچون ارتش
ایران و عراق ،سپاه ،نیروی انتظامی و پلیس راهور ،پلیس شهری عراق و سازمان های شبه نظامی بسیج
در ایران و حشدالشعبی در عراق ،همکاری دارند .هیئات مردمی ایرانی ،عراقی و ُترک حضور دارند.
نهاد مرجعیت ،حاضر است .اما می توان قائل شد که در حد وسط و مفصل اتصال ساختارهای خرد و
کالن مذکور ،موکب به عنوان یک ساختار متوسط مقیاس و نیز میانی ،حضور دارد .موکب از یک سو در
تعامل با خانواده ها ،قبائل ،هیئات و حتی تشکل های اجتماعی-فرهنگی-سیاسی است و از سوی دیگر در
تعامل با ساختارهای کالن تر همچون فرمانداری و استانداری و گاه وزارت خانه ها است.
در یک تقسیم بندی ،ساختارهای خدمت دهنده در اربعین را می توان به "سیال" و "مستقر" تقسیم کرد .در
واقع خدمات ارائه شده توسط ساختارهای سیال ،همچون "موکب" منحصر به ایام اربعین است و فقط همین
یک بار در سال چنین ارائه خدمتی را تجربه می کنند .در حالیکه ساختارهای مستقر ،اصوال خدمات سابق
و همیشگی خود را ارائه می دهند .به عنوان مثال وزارت خارجه ی دو کشور ایران و عراق ،در ایام
اربعین به لحاظ ماهوی کار متفاوتی انجام نمی دهد اما خانواده ها و قبایل عراقی یا هیئات داوطلب و
موکب ها ،در این ایام خدماتی ارائه می دهند که در سایر ایام سال ،بی نظیر(در مورد خانواده ها و قبائل)
یا کم نظیر(در مورد هیئات) است .از این جهت ،انگاره ی موکب ،نمونه ی آرمانی مناسبی از "ساختار
سیال قدسی" موجود در ایام اربعین است.
این تمایز میان ساختارهای سیال و مستقر در اربعین ،از اهمیت قابل توجهی برخوردار است .در واقع،
عمده ی ساختارهای هویت بخش خدمات قدسی اربعین ،ساختارهای سیالند و نه مستقر .موکب یک چنین
ساختاری است و در عین حال ،نماد چنین ساختارهایی .این تفکیک ،در تحلیل نهائی و در داوری میان
مدل فوکو و الیاس در باب ماهیت موکب در نسبت با انقالب اسالمی ،تعیین کننده است .در عین حال می
توان از کالن-ساختاری سخن گفت که بر سایر ساختارهای موجود در مناسک اربعین ،احاطه دارد.
امام معصوم علیه السالم
امت(زائر-مجاور ،خادم-مخدوم)
در مقام تحلیل "موکب" یا همان "خدمات اجتماعی قدسی جاری در ایام اربعین" با بهره گیری از مدل
زیست سیاست قطبی ،می توان از "زایش موِکب" سخن گفت .در اینجا "خدمات اجتماعی قدسی" موجود
در مناسک اربعین ،پدیده ای جدید و به تازگی تولد یافته فهم می شود .بستر ساختاری این پدیده ی جدید
"موکب" بوده و نظام آگاهی غالب در آن عبارت است از مداحی و ادبیات و اشعار آئینی ،متون مقاتل ،علم
خطابه و منبرگردانی ،کالم ،فقه و اصول و نهایتا فلسفه و عرفان است.
همچنان که ذکر شد الیاس رساله ای دارد تحت عنوان "تنهائی دم مرگ" که به مطالعه ی این مقطع پایانی
حیات انسان در جهان مدرن از منظر جامعه شناسی می پردازد.
از جمله آموزه های نظری مهم الیاس در این رساله آن است که :
-اوال باورداشت انسان ها پیرامون مرگ ،امری اجتماعی و نه فردی است (الیاس)30 : 1399 ،
-ثانیا باور هر جامعه ای در باب مرگ ،ویژگی آن جامعه و نشانگر جایگاه آن در فرایند توسعه تمدنی
خود است (الیاس)39 :1399 ،
-ثالثا تصور مرگ با تعامل انسان های قائل به چنین تصوری نسبت مستقیم دارد(الیاس ) 31 : 1399،
اعمال این سه فرض مهم تحلیلی بر خدمات اجتماعی قدسی جاری در اربعین ،داللت های قابل توجهی
دارد .به بیان صریح تر ،کنشگران حاضر در اربعین در جهانی اجتماعی سیر می کنند که در قله ی آن
سیدالشهداء علیه السالم قرار گرفته و مرگ سرخ و شهادت را برای اصالح جامعه الگو قرار داده است.
اربعین یا همان چهلم شهادت امام حسین ع ،در نسبق وثیق با انگاره ی شهادت ،شهید و ساالر شهیدان است
و از این جهت ایثار نفس( )selfبرای احیای حقیقت در اجتماع و اصالح امت یک سلوک محوری و مورد
تاکید در این ایام به شمار می رود.
برای احیای این سلوک است که زائر ،در ایام اربعین ،سختی راه را به جان می خرد و پیاده طی طریق
می کند .در سوی دیگر ،خادم یا موکب دار نیز برای احیای این سلوک از ورای زنده نگه داشتن ذکر
سیدالشهداء با جان و دل به زائر خدمت می کند.
شهادت یا ایثار نفس ،اوج خدمت انسان برای حفظ ارزش های االهی و در واقع حفظ جامعه دینی است .به
بیان الیاسی ،نوع انگاره ی کنش گران در باب مرگ که اینجا در قامت شهادت حاضر شده است ،نوع
تعامل با کنشگران در ایام اربعین را تعین بخشیده .بیان دیگری نیز از نسبت میان خدمت و شهادت می
توان داشت که به روشن تر شدن این نسبت میان مرگ اندیشی حسینی و خدمات قدسی رایج در اربعین
کمک خواهد کرد و در بخش بعد و ضمن اظهارات امام موسی صدر ذکر خواهد شد.
مرحله خاص از توسعه تمدنی (و در اینجا تمدن اسالمی)
(قابل مقایسه با “اقتصاد صلواتی” در مراحل پیشین توسعه تمدنی انقالب اسالمی)
همچنانکه ذکر شد می توان از منظر الیاس ،باورداشت جامعه پیرامون مرگ را به عنوان ویژگی و
خصوصیت جامعه در این مقطع از فرایند توسعه تمدنی اش به شمار آورد.
با این سرمشق ،خدمات اجتماعی قدسی موجود اربعین به عنوان پدیده ای اجتماعی ،نه تنها متناسب با
نگرش خاصی به مرگ(شهادت ،خصوصا در نسبت با ساالر شهیدان) است بلکه در عین حال ویژگی
مرحله ای خاص از فرایند توسعه تمدنی جوامع مشارکت کننده در مناسک اربعین نیز به شمار می رود.
برخی نظریه پردازان ،انقالب اسالمی را مبدا زایش دیگرباره ی تمدن اسالمی می دانند .از این زاویه دید
و موضع نظری ،می توان نوع نگاه به مرگ در قالب شهادت که بنیان پدیده اجتماعی اربعین است و به
جهت تکریم ساالر شهیدان متولد شده و خدمات اجتماعی قدسی موجود در بستر اربعین را بخشی از فرایند
توسعه تمدنی انقالب اسالمی دید .اگر سعی شود که با روش الیاس ،اربعین را به مثابه توسعه ی یک پدیده
ی اجتماعی دیگر فهم کرد می توان از "اقتصاد صلواتی" نام برد" .اقتصاد صلواتی" تعبیری است که سید
مرتضی آوینی ،جهت ترسیم تعامالت موجود در جبهه های دفاع مقدس به کار برد و اقتصاد رایج در جبهه
های جنگ تحمیلی را اقتصاد صلواتی نام نهاد و آنرا نمادی از آینده ی مطلوب انقالب اسالمی
خواند(آوینی .)123 :1381،مردم با ارسال کمک های خود به جبهه ها پشتوانه ی این تعامالت اقتصادی
خاص در جبهه ها و درمیان رزمندگان شدند که پول را از تعامالت حذف کرده بود .رزمندگان با ایثار
جان خود در جبهه ها حضور می یافتند و مردم پشت جبهه ها ،به ایثار مال می پرداختند تا رزمنده توان
مبارزه داشته باشد .نیاز به تفصیل نیست که در اقتصاد صلواتی نیز آنکه خدمتی ارائه می کرد و آنکه
خدمتی دریافت می کند با نیت جلب رضای پروردگار و یا جلب رضایت ائمه علیهم السالم کنش خود را
انجام می دادند.
جمع بندی نگاه الیاس :
تمایز اصلی کاربست مدل الیاس با مدل فوکو در تحلیل "موکب"(یا همان خدمات اجتماعی قدسی جاری در
اربعین) ،در فرایندی دیدن پیدایش موکب به مثابه توسعه ی یک پدیده ی اجتماعی-تمدنی دیگر است .از
قضا همین ظرفیت نظری الیاس محل اتکای مقاله حاضر جهت تحلیل موکب به مثابه ی توسعه "اقتصاد
صلواتی" جاری در جبهه های دفاع مقدس و جنگ تحمیلی 8ساله و به بیان دیگر "توسعه مفهومی خدمت
قدسی" احیاء شده در انقالب اسالمی است .این گسترش عرصه ی معنایی ،و خدمات رسانی قدسی ،هم
ُبعدی کمی دارد و هم کیفی .به لحاظ کمی ،از جبهه های دفاع مقدس فراتر رفته و یک راهپیمائی 10
میلیونی را شامل می شود .به لحاظ کیفی نیز دیگر صرفا شامل رزمندگان نمی شود بلکه همه زائران حرم
امام حسین علیه السالم در ایام اربعین را در بر می گیرد.
بخش دوم؛
تفهم "موکب؛ به مثابه تعین خدمات اجتماعی قدسی جاری در اربعین"
فهم انگاره "خدمت اجتماعی مقدس" از منظر امام موسی صدر
وجه انتخاب امام موسی صدر از میان متفکران مسلمان معاصر ،جایگاه ایشان در حوزه مددکاری و
خدمات اجتماعی است .امام صدر در شهر صور لبنان جمعیت "احسان و نیکوکاری" را بنا نهاد و به
مقابله با فقر و بیکاری و کمک به مستمندان و فقرا شتافت .به همین جهت روزنامه الحیات او را عالمه
مصلح نام نهاد(ادیان در خدمت انسان .)66 :1401 ،او در سخنرانی هایش می کوشید مبانی این سنخ
فعالیت هایش را تبیین و تقویت کند که یکی از منابع مهم در حوزه "الهیات خدمت" به شمار می رود .در
جریان مناسک اربعین ،همچون سایر عرصه های اجتماع ،کنشگران بر مبنای معنای ذهنی خود عمل می
کنند.
این معنامندی ،طیفی از امور را در بر می گیرد .از هستی ،کیهان ،انسان و مرگ گرفته تا امور روزمره
فب المثل درگیر با مناسک اربعین؛ پیاده طی طریق کردن ،پذیرفتن سختی های مسیر ،خوابیدن روی
زمین در موکب و . ...یکی از منابع مهم یکپارچه کننده و سازنده ی معانی ذهنی کنشگران ،دین و حوزه
الهیات است .در جریان مناسک اربعین ،قشر ضخیم تری از معنای کنش ها توسط دین و حوزه الهیات
تامین می شود .از این جهت فهم معنای الهیاتی خدمات اجتماعی ،به تفهم بهتر کنش کنشگران حاضر در
مناسک اربعین اعم از زائر و خادم خواهد انجامید.
امام موسی صدر در مجموعه سخنرانی که در کتاب "ادیان در خدمت انسان" ،گردآوری شده ،هدف از
ادیان را خدمت به انسان می خواند (ادیان در خدمت انسان )66 :1401 ،و نقطه ی انحراف در ادیان را
زمانی می داند که این رسالت محوری خود را فراموش می کنند و در نتیجه اختالف ها بروز می کند.
بنابر این محور وحدت ادیان ،خدمت انسان خواهد بود.
مبتنی بر اجتهاد امام صدر از ماهیت دین و از جمله اسالم ،ایمان دارای دو ساحت آسمانی و زمینی است.
ساحت آسمانی ایمان با مناسک عبادی مصطلح همچون نماز و مناجات در ارتباط است و ساحت زمینی
ایمان ،با خدمت به انسان تحقق می یابد .او معتقد است که در اسالم ،هماهنگی بین درون و بیرون انسان و
به بیان دیگر هماهنگی بین کیهان و انسان برقرار است .عالوه بر این ،به تناسب رشد انسان و تعالی
او،تعاملش با سایر انسان ها و افراد اجتماع نیز متناسب تر و هماهنگ تر خواهد شد .هدف از عبادت به
معنای مصطلح ،حفظ ایمان است .با این حال از نظر ایشان ایمان و عمل با یکدیگر نسبتی وثیق دارند و
یکدیگر را تقویت می کنند .بنابر این دین ،به عمل زمینی انسان ها نیز توجه دارد .هدف از اعمال
اجتماعی ،زمینی و روزمره انسان ،انسانیت است یعنی حفظ انسان و خدمت به او(ادیان در خدمت انسان:1401 ،
. )48اوج این هماهنگی زمانی بهتر خود را نشان می دهد که امام صدر با استناد به حدیث قدسی "الخلق
عیالی" خدمت به خلق و نوع انسان را خدمت به خدا و عبادت می خوانند(ادیان در خدمت انسان.)48 :1401 ،
تالش امام صدر جهت برجسته ساختن مفهوم خدمت به انسان ها در دین اسالم ،به میزان فوق محدود نمی
شود .ایشان حرکت امام حسین ع را نیز در بافت خدمت به بشریت تفسیر می کنند :
حسینی بودن یعنی اینکه انسان به اوج فداکاری و بخشش و وفاداری و خدمت برسد ،بیشترین خدمت و عطا و بخشش از او
به دیگران برسد ،به باالترین مرتبه عفو و گذشت برسد(.سفر شهادت) 69 :1399 ،
یکی از نکات کانونی اندیشه امام موسی صدر در این حوزه ،بحث مقاومت در برابر قطب جهان نماست.
امام موسی صدر همزمان در دو جبهه تقویت جامعه شیعه لبنان و نیز مقابله با تهاجمات صهیونیستی تبلیغ
و فعالیت می کند .تفسیر او از ارکان دین نیز در این دو حوزه داللت های قابل توجهی می یابد .در جامعه
ی شیعه ی جنگ زده ی جنوب لبنان که هیچ حامی خارجی ندارد ،شخصیتی چون امام صدر مجبور است
بر روحیه جهاد و شهادت طلبی تاکید کند .در عین حال شیعیان جنوب لبنان فقیر و ناتوان هستند و بایستی
روحیه خدمت به هم نوع و تفسیر اعمال روزانه به مثابه عبادت که در تعالیم اسالم و تشیع است مورد
تاکید قرار گیرد .کنش گری دو وجهی امام صدر در آن مقطع زمانی الگوی جذابی برای قطب انقالب
اسالمی در برابر هجمه ی قطب جهان نماست.
از منظر ایشان ،شهادت نوعی خدمت به بشریت است .شهادت و مرگ مقدس از منظر امام صدر ،منبع
تحوالت اجتماعی است و می کوشد جامعه شیعه را از این مهم آگاه سازد و آنان را متنبه سازد که در
محاسبات سیاسی-اجتماعی خود به آن توجه کنند و صرفا به تحلیل های مادی اکتفا نکنند :
تمامی معادالت موجود و مبتنی بر نیروی نظامی و محاسبات برد و باخت ،با ورود عاملی با عنوان شهادت ،رنگ می بازد .شهادت ،فرد
را به سالحی شکست ناپذیر مبدل می سازد و شهید را به چشمه ای جوشان تبدیل می کند که همگان را متحول می کند و وجدان و اندیشه
و نیروی انسان را به حرکت در می آورد(.سفر شهادت)183 : 1399 ،
در اینجا ،شهادت ،عامل حیات بخش به جامعه دینی است .از نظر امام موسی صدر ،جامعه در واقع
مجموعه ی پیوندهای افراد با یکدیگر است(انسان آسمان )112 : 1401 ،و در نتیجه ماهیت جامعه به
ماهیت این پیوند افراد با یکدیگر وابسته است .بنابر این همانطور که انسان مومن و کافر و منافق داریم،
هر جامعه نیز بر مبنای اینکه پیوند میان افراد آن ،ایمانی است یا منافقانه یا کفرآمیز ،واجد این صفت و
ویژگی می شود .عالمه صدر در اینجا طرح می کنند که زندگی در جامعه غیر توحیدی برای مومنان
سخت است و در منابع دینی برای آن تمثیل در دست نگاه داشتن زغال افروخته ذکر گردیده .راهکار
منابع دینی در این شرایط تشکیل جوامع کوچک ایمانی است( .انسان آسمان )115 : 1401،مطابق تفسیر
امام صدر از اسالم ،بزرگ ترین نیروی ممکن موجود در دل جامعه زمانی آزاد می شود که نیروی افراد
و جامعه توسط والیت بسیج شود(انسان آسمان .)116 ،1401:چنین رویکردی وقتی به مناسک اربعین
اعمال شود ،در تلفیق با ایده قطبی شدن انتظاری ،داللت های قابل توجهی می یابد .در واقع مناسک اربعین
در دل تمدنی سکوالر سربرآورده و سنخ خاصی از ارائه ی خدمت را به منصه ظهور نشانده .راهپیمائی
اربعین ،یک پیوند مومنانه ی در مقیاس فراملی است که ماهیت خود را از اطاعت ولی و امام معصوم ع
می گیرد.
از این جهت مطابق دستگاه نظری شهید صدر ،پدیده مناسک اربعین و از جمله خدمات قدسی رایج در
اربعین را می توان آزادسازی بخشی از نیروی افراد دانست که در نتیجه بسیج نیروها توسط والیت
صورت می گیرد.
منابع :
آوینی ،سید مرتضی ،توسعه و مبانی تمدن غرب ،نشر ساقی ،تهران ،چاپ سوم.1381 ،
الیاس نوربرت ،تنهائی دم مرگ ،ترجمه امید مهرگان و صالح نجفی ،انتشارات گام نو،چاپ هفتم،1399 ،
تهران.
الیاس نوربرت ،در باب فرایند تمدن ،ترجمه غالمرضا خدیوی ،انتشارات جامعه شناسان ،چاپ اول،
،1392تهران.
انتظاری ،علی ،قطبی شدن به منزله جایگزینی برای مفهوم جهانی شدن ،نشریه مجموعه مقاالت دانشگاه
عالمه طباطبائی ،سال ،1391شماره :285صص .158 - 129
شجاعی زند ،علی رضا؛ دین در زمانه و زمینه ی مدرن ،پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی،
تهران ،چاپ اول.1394 ،
صدر ،سید موسی ،انسان آسمان(جستارهائی درباره امیرالمومنین ع) ،موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام
موسی صدر ،چاپ هفتم،1401،تهران.
صدر ،سیدموسی ،سفر شهادت(گفتارهائی درباره واقعه عاشورا) ،موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی
صدر ،چاپ هشتم ،1399،تهران.
صدر ،سید موسی ،ادیان در خدمت انسان(جستارهائی درباره دین و مسائل جهان امروز) ،موسسه
فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر ،چاپ هشتم ، 1401،تهران.
فوکو ،میشل ،انبار باروتی به نام اسالم ،ترجمه ی محمدباقر خرمشاد ،تهران :مرکز بازشناسی ایران و
اسالم.1384 ،
فوکو ،میشل ،ایرانیان چه رویائی در سر دارند ،ترجمه ی حسین معصومی همدانی ،نشر هرمس ،تهران،
چاپ چهارم.1386 ،
کچوئیان ،حسین ،نظریه های جهانی شدن :پیامد چالش های فرهنگ و دین ،نشر نی ،تهران ،چاپ اول،
.1386
کچوئیان ،حسین ،انقالب اسالمی ایران و انفتاح تاریخ ،سوره مهر ،تهران ،چاپ اول.1391 ،
معینی پور ،مسعود ،اربعین جهانی دیگر ،انتشارات سوره مهر ،تهران ،چاپ اول.1398 ،
F.Fukuyama.the end of History.the National interest.1989.pp3-18
افروغ ،عماد ، 1381 ،جهانی شدن و چالش های فرهنگی در ایران ،خراسان ،شماره 15019
غفاری هشجین ،زاهد و محمد آقائی ،پیاده روی اربعین حسینی به مثابه جنبش اجتماعی ،دوفصلنامه علمی-
پژوهشی دانش سیاسی ،شماره اول ،پیاپی ،27بهار و تابستان ،1397صص.21-1
منجمی ،علیرضا ،دانش ها و نهادها در ساختار همه گیری :تحلیل زیست سیاسی پاندمی کرونا ،دو فصل
نامه فلسفه علم ،پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ،سال یازدهم ،شماره اول ،بهار و تابستان
.232-213 ،1400