Miłość jest celem naszego życia.

Wiele osób chce jej doświadczyć, ale nie wiedzą, że jest to trudne,
ciężkie do pielęgnowania uczucie, o które musimy dbać i się o nie troszczyć. Jest jak rozwijający się kwiat, musimy
być ogrodnikami, pielęgnującymi nasz ogród. Bez naszej pracy, plon uschnie i nie będziemy już w stanie go uratować.
Emocje do drugiej osoby, możemy zauważyć na każdym etapie naszego życia. Od kochających rodziców, przyjaciół,
małżonków lub bratniej duszy. Miłość można ukazywać na wiele różnych sposobów, nie wszystkie są kolorowe,
występuje też jej ciemna strona. Dlatego uważam, że miłość ma różne oblicza.

Miłość do ojczyzny i patriotyzm to najpiękniejsze oddanie wobec państwa. Ukazujemy ją poprzez

troskę, dbanie o nasze ziemie, a nawet poświęcanie się dla niej. Taką postawę możemy zauważyć u Antenora,
bohatera tragedii antycznej napisanej przez Jana Kochanowskiego pt. “Odprawa posłów greckich”. Trojanin chciał
oddać Helenę Grekom, a przez to uniknąć wojny między Troją a Spartą. W Helenie zakochał się jego przyjaciel
Aleksander, uczucie było tak silne, że posunął się do niegodziwego czynu, uprowadzenia żony Menelaosa. To
wywołało konflikt, zniesławiony małżonek chciał walczyć o swoje dobre imie. To także jest kolejny przejaw różnych
obliczy miłości, walka o ukochaną. Antenor był szlachetnym żołnierzem, kierującym się rozsądkiem i mądrością do
swojej ojczyzny. Przez cały utwór chciał dla swojego narodu jak najlepiej. Niestety Parys nie wysłuchał jego dobrych
rad, postawił swoje dobro ponad poddanych i przyjaciół. W utworze Antenor przedstawia również symbol mądrości
w polityce, był aktywny podczas rady, która polegała na rozstrzygnięciu, jakie postępowanie będzie najlepsze dla
państwa.

Jan Kochanowski w utworze “Odprawa posłów greckich” odwołał się do historii wojny trojańskiej ukazanej w eposie
Homera. Dzieło zostało przedstawione z okazji ślubu podkanclerza Jana Zamoyskiego, w obecności króla Stefana
Batorego, który czekał na zatwierdzenie przez sejm wydatków na wojnę polsko-rosyjską. W związku z wyjątkowym
momentem premiery sztukę odczytywano jako aluzję do sytuacji Rzeczypospolitej. Rada trojańska przypomina sejm
polski w XVI wieku, postać Parysa uosabia młodego polskiego magnata, który kieruje się swoimi zachciankami, a Król
Troi – Priam, postawę Zygmunta Augusta, chwiejnego i niezdecydowanego, władcę Polski. Kochanowski przejawiał
postawę patrioty, troszczącego się o swój kraj.

Innym obliczem miłości jest uczucie do bliskich. Nie zawsze jest ono szczęśliwe, można je także
odczuwać poprzez cierpienie. Tęsknota za drugą osobą, która była nam bliska, jest niewyobrażalnie trudna i nic nie
przywróci nam spokoju ducha. Emocje ukazuje Jan Kochanowski w “Trenach”. Autor poświęcił je swojej córce
Urszulce. Dziewczynka zmarła, gdy miała tylko trzy lata. Ojciec uważał, że odziedziczyła ona po nim jego talent do
pisania. Traktował dziecko jak przysłowiowe oczko w głowie. Nie mógł się pogodzić z jej odejściem, zakłóciło to jego
spokój wewnętrzny.

Z powodu bólu, jaki odczuwał, napisał cykl 19 trenów. Największe cierpienie po stracie dziecka możemy zauważyć
w “Trenie IX”, “Trenie X” i “Trenie XI”. Kochanowski zaczyna wątpić w filozofie, na których zbudował swój cały system
wartości. Uważa, że mądrość w obliczu tragedii nie jest pomocna i dzięki niej nie jest w stanie zachować równowagi
emocjonalnej. Wierzył, że ona ochroni go przed złem, czuje się oszukany. Przestaje również wierzyć w Boga, obwinia
go o zabranie mu jego ukochanej córeczki. Rozpacz doprowadza go wręcz do szaleństwa. W dalszej części cyklu
uspokaja się, przeprasza Boga i znajduje ukojenie.

Podobne uczucie odnajdujemy w Mitologii. Mit o Demeter i Korze ukazuje wielką miłość matko do
córki oraz jak wiele bólu może sprawić zniknięcie ukochanego dziecka. Wraz z rozpaczą bogini, umiera przyroda. Mit
wyjaśnia zmienianie się pór roku, kiedy Kora wraca do domu, natura budzi się do życia.

Każdy rodzaj miłości może przejawiać się jako uczucie szczęścia, ale czasem bywa ono przykre i
bolesne. Zarówno miłość do Boga, bliskich, czy też ojczyzny budzi w nas duże emocje i w zależności od jej przebiegu,
są one radosne i dobre, albo smutne i mało przyjemne.

Dlatego uważam, że ma ona różne oblicza, a każde z nich jest nam potrzebne, aby poznawać siebie. To najważniejsza
wartość w życiu każdego człowieka. Życie bez miłości, nawet tej bolesnej, traci sens.