Professional Documents
Culture Documents
PËR KLASËN E VI
PËR ARSIMIN FILLOR NËNTËVJEÇARË
(Materiale për mësim)
Autorë
Mr. Borçe Mirevski
Hari Stojanoski
Marina Gjorgjieva
SHKUP
Shtator, 2023
1
TEMA: KRIJIMII QYTETËRIMEVE TË LASHTA
Mesopotamia
2
Në Afrikë, në luginën e lumit Nil, u krijuan kushtet për paraqitjen e
vendbanimeve të para njerëzore. Shteti egjiptian filloi të zhvillohej atje. Lumi Nil
buronte në rajonet malore të Afrikës verilindore dhe derdhej në Detin Mesdhe. I
mbushur ngashtrati në muajt e verës vërshonte tokën dhe pas tërheqjes nga zonat e
përmbytura mbeti tokë pjellore, të cilën njerëzit e kultivonin, lëronin dhe e mbjellin
me kultura bujqësore.
Për shkak të rendimenteve të pasura, Egjipti dhe Mesopotamia u quajtën
hambarët e botës, ndërsa babai i historisë, Herodoti, e quajti Egjiptin "Dhurata e
lumit Nil". Për të kursyer ujin dhe për ta përdorur atë për ujitjen e fushave, egjiptianët
ndërtuan sisteme kanalesh, digash dhe argjinaturash.
3
Shumë fise jetonin në Indi.Këto fise më vonë u quajtën hindus.Rreth vitit 2100
p.e.s. në këtë territor u formua shteti i vjetër indian.
Lugina pjellore përgjatë rrjedhës së lumenjve Jangce (lumi i kaltër) dhe
Hoangho (lumi i verdhë) - siguroi kushte të mira për zhvillimin e jetës. Pas rrjedhave
nga shtretërit e tyre, lumenjtë lanë një mill pjellor. Ishte kjo tokë pjellore u mundësoi
që kinezët të merreshin me bujqësi, i cili ishte edhe profesioni i tyre kryesor. Kinezët
kultivonin oriz dhe perime.
Për të rregulluar rrjedhën e ujit nga lumenjtë, kinezët ndërtuan një sistem
kanalesh, digash dhe argjinaturash, ata kishin kalendarin e tyre. Kinezët jetonin në
komuna fshatare.Shpesh shkonin në luftë me fise të tjera që donin të vendoseshin
në Kinë. Shteti i vjetër Kinez është krijuar rreth 2300 viteve nga e.v.
Civilizimet e vjetra
4
Fenikasit ishin ndërtues të famshëm të anijeve. Në disa pjesë të Fenikisë
kishte kushte natyrore për zhvillimin e bujqësisë dhe pemtarisë, ndërsa në pjesë
tjera të Fenikisë ishte zhvilluar blegtoria. Nga kulturat bujqësore, kryesisht kultivohej
gruri, elbi dhe liri. Fenikasit jetonin të organizuar në qytete dhe shtete.
5
Mëso më shumë
1. Herodoti njihet si babai i historisë. Ai udhëtoi shumë në vendet e
atëhershme të njohura. Nga vepra e tij “Historia’’, e cila përbëhej nga 9 libra,
mësojmë për historinë e Athinës, për grekët e vjetër dhe për popujt e tjerë. Ai ka
shkruar për ngjarjet e luftërave greko-persiane por edhe për shumë ngjarje të tjera.
Ai la shumë të dhëna në fushën e historisë, gjeografisë, etnografisë.
2. Nga tregimet për Luftën e Trojës poeti i verbër Homeri shkroi epet “Iliada”
dhe “Odiseja”. Te “Iliada” bëhet fjalë për luftën e grekëve të vjetër me Trojën dhe
tek “Odiseja” për kthimin e Odiseut në shtëpi dhe për bredhjet dhe përjetimet e tij
pas pushtimit të Trojës.
3. Sipas hulumtimeve të disa ekspertëve, krijimi i çokollatës në formën e saj
origjinale ishte në gjendje të lëngshme dhe nuk ishte e ëmbël. Kjo lloj çokollate është
përdorur para 3500 vjetësh në kohën e qytetërimeve e vjetra në Amerikën Qendrore.
4. Majët përgatitnin çokollatën duke bluar farat e kakaos, ujin dhe specin
djegës. Kjo pije përdorej në ritualet fetare dhe quhej “ushqimi i perëndive”...
Aktivitetet
1. Të ndarë në grupe, hulumtoni se kur u krijuan, sa zgjatën dhe ku
ndodheshin qytetërimet e lashta. Secili grup i shënon në harta të vogla historike të
përgatitura nga mësuesi dhe ngjit një ngjitëse në vendet e shënuara me emrin e
qytetërimit dhe periudhën kur është krijuar.
Mësuesi/ja paraqet vendndodhjen e secilit qytetërim veç e veç dhe pas çdo
prezantimi kontrolloni saktësinë e asaj që keni shënuar vetë. Në shiritin kohor,
mësuesi/ja tregon një qytetërim të vjetër dhe nga një përfaqësues nga grupet ngjit dy
ngjitëse në vendet e duhura në shiritin kohor për të treguar se kur u shfaq qytetërimi
i caktuar dhe sa kohë ekzistonte ai. Së fundi, përmes diskutimit të përbashkët,
krahasoni qytetërimet e vjetra bazuar në rendin kronologjik të paraqitjes së tyre,
kohëzgjatjen dhe vendndodhjen e tyre.
2. Mësuesi/ja paraqet një hartë me karakteristikat natyrore-gjeografike
(lumenj, male, shkretëtira, dete, pyje tropikale) konkretisht të një qytetërimi të vjetër
(nga një hartë për secilin qytetërim.)
Pas prezantimit për çdo qytetërim, (të ndarë në grupe), të paraqitura në një
hartë të zbrazët vizatoni dhe renditni karakteristikat e qytetërimit. Më pas, në
diskutim të hapur, tregoni kushtet natyrore që çuan në shfaqjen e qytetërimit konkret.
6
Përsëriteni të njëjtën procedurë për të gjitha qytetërimet e lashta dhe secili
pasues krahasohet me ato të mëparshme. Së fundi, në një diskutim nxirrni një
përfundim për rolin e kushteve natyrore në shfaqjen dhe zhvillimin e qytetërimeve
antike.
JETA E NJERËZVE NË LINDJEN E VJETËR
Puna kryesore e popujve të Lindjes së Vjetër dhe burimi kryesor i pasurisë
ishin:punimi i tokës, kultivimi i drithërave, kultivimi i bagëtive, zejtaria, tregtia,
detaria, ndërtimi, ndërtimi i anijeve, blegtoria, peshkimi.
Zejtaria prodhonin sende të nevojshme për jetën e përditshme të njerëzve.
Për shembull, endësit prodhonin pëlhura dhe rrobat prej liri përdoreshin shpesh për
veshje, zdrukthëtarët prodhonin sende shtëpiake, poçarët zakonisht bënin enë nga
balta, muratorët ndërtonin ndërtesa...
Fenikasit bënin tregti me vendet fqinje, blinin dru dhe eksportonin drithë. Në
shumicën e rasteve, tregtia kufizohej në shkëmbimin e produkteve. Shkruesit kishin
një reputacion të madh dhe një vend të rëndësishëm në shtet, i cili ishte një zanat
shumë i vlerësuar. Ata shkruanin në papirus.
Shumica e popullsisë së Egjiptit të lashtë ishin fshatarë që jetonin në varfëri.
Sipas shënimeve në papirus, fshatarët në Egjipt ishin të detyruar të paguanin taksa.
Ata e punonin tokën që ishte pronë e faraonit. Kanë jetuar në fshat në shtëpi të
varfra, ndërsa të pasurit jetonin në shtëpi më të mëdha me banjo ose në pallate të
rrethuar me kopshte.
Gratë merreshin me tregti. Sipas Herodotit djemtë nuk ishin të detyruar të
ushqenin prindërit e tyre, ndërsa vajzat duhej ta bënin, edhe nëse nuk donin. Në
veprat e shkrimtarëve të vjetër, јanë ruajtur shkrime-mësime se si të rinjtë të sillen
ndaj nënave të tyre. Përveç burrave, Egjiptin e sundonin edhe gratë. Femra
sundimtare të njohura kanë qenë Hatshepsuti dhe Kleopatra.
Në Indi, gratë mbanin rroba të bëra prej pambuku ose pëlhure prej liri. Burrat,
nga ana tjetër, mbanin rroba të varura mbi supe. Egjiptianët i kushtuan vëmendje të
madhe higjienës. Rrobat që mbanin ishin të lehta dhe të bardha të përshtatura me
klimën. Si burrave ashtu edhe grave u pëlqente të grimoheshin dhe të përdornin
krem, mbanin bizhuteri.
7
Si ushqim te popujt e Lindjes së Vjetër përdorej buka, gjithashtu gruri dhe
elbi, ndërsa në Mesopotami si ushqim përdorej buka, perimet, peshku, vaji vegjetal,
hurma, yndyra, rrushi, boronicat, mjalti. Dihet se ata dinin të bënin instrumente me të
cilat lavdëroheshin hyjnitë dhe mbretërit.
Mëso më shumë
Papirusi u prodhua për herë të parë në Egjipt. Ai u rrit në luginën e lumit Nil.
Trungu ishte 3 metra i lartë. Egjiptianët e përpunuan papirusin në shirita të cilët më
pas ngjiteshin, thaheshin dhe paloseshin në një rrotull. Papirusi është përdor në
mesjetë deri në ardhjen e pergamenës e cila gradualisht e nxori papirusin jashtë
përdorimit.
8
Aktivitetet
3. Të ndarë në pesë grupe (nga një për çdo qytetërim).Secili grup tërheq një
fletë me tekst që përshkruan aspekte të ndryshme në lidhje me pozitën e gruas në
një qytetërim të veçantë të lashtë. Grupet duhet të lexojnë tekstin dhe t'u përgjigjen
pyetjeve të mëposhtme rreth qytetërimit "të tyre":
9
MËNYRA E SUNDIMIT TË SHTETEVE TË PARA NË LINDJEN VJETËR
10
Sundimtarët kinezë ishin sundimtarë të pakufizuar. Ata konsideroheshin
pronarë të gjithë tokës dhe me origjinë hyjnore. Pushteti ishte i trashëguar dhe
kalonte nga babai te djali. Sundimtarët kishin një ushtri të stërvitur mirë që ishte e
nënshtruar nga sundimtari. Sundimtarët kinezë udhëhoqën luftërat pushtuese, por
për t'u mbrojtur nga sulmet e jashtme në shekullin e III p.e.s., ata filluan ndërtimin e
murit kinez, i cili është mijëra kilometra i gjatë.
Sa i përket rendit shoqëror të Majave, Majat jetonin në qytet-shtete. Çdo
qytet-shtet kishte sundimtarin e vet dhe pushteti ishte i trashëguar. Në pozicionin më
të lartë ishin priftërinjtë që luajtën një rol të madh në jetën e Majëve. Nga ana tjetër,
fshatarët ishin përgjegjës për punimin e tokës, por edhe për ndërtimin e piramidave
dhe tempujve.
Pyetje për diskutim:
1. Kush e kishte pushtetin e përgjithshëm në shtetet e qytetërimeve të vjetra?
2. Si dhe kush e ndihmoi Faraonin në sundimin e tij?
3. Në çka është rëndësia e kodit të Hamurabiut?
Aktiviteti
1. Shikoni prezantimin mbi rolin e faraonëve në Egjiptin e Vjetër. Më pas,
ndaheni në grupe, në fletë të vizatuar një piramidë ku vërehen hyrjet në nivelet e
ndryshme të pushtetit në shoqëri, renditni se ku ndodhen faraoni, priftërinjtë,
skllevërit, fshatarët, zejtarët, tregtarët, ushtarët, fisnikët, shkruesit në piramidën e
pushtetit.
Pasi mësuesi/ja paraqet hierarkinë dhe grupet i krahasojnë piramidat "e tyre"
me saktësi dhe përmes diskutimi të përgjithshëm shpjegohet hierarkia.
2. Të ndarë në grupe, hulumtoni për faraonët Hatshepsut dhe Keops, ndani
disa informacione interesante nga jeta/sundimi i tyre. Së fundi, lexoni informacionet
për secilin faraon veç e veç.
3. Shikoni prezantimin për sundimin në Mesopotami dhe qytetërimin e
Majëve! Të ndarë në grupe, vizatoni diagramin e Venit që tregon ngjashmëritë dhe
dallimet e sundimeve në të dy qytetërimet. Secili grup, në diagram të Venit të
vizatuar në tabelë, i fusin konkluzat e tyre dhe të gjithë së bashku, përmes një
diskutimi të hapur, konstatojnë karakteristikat e sundimit në të dy qytetërimet!
4. Të ndarë në grupe, secili grup tërheq një fletë letre në të cilën është
shkruar një nga ligjet e mëposhtme të Hamurabit:
- Nëse dikush ia nxjerr syrin tjetrit, do të dënohet duke i nxjerrë syrin e tij. Nëse
dikush ia thyen kockën dikujt, do të dënohet duke i thyer kockën.
- Nëse dikush godet vajzën e njeriut tjetër të lirë dhe e bën atë të humbasë foshnjën
e saj të palindur, ai do të paguajë 10 sikla argjendi (para).
- Nëse djali godet babanë, do t'i priten duart.
11
- Nëse bie shtëpia dhe vdes i zoti, do të vritet personi që e ka ndërtuar shtëpinë.
- Nëse dikush vjedh diçka nga një tempull ose një pallat, ai do të vritet.
Diskutoni se cilit krim i referohet dënimi në ligjin e dhënë, pse dënimi nuk
është i drejtë, si kontribuoi ai ligj në vendosjen e rendit në atë kohë. Secili grup
shkruan ligjin "e tyre" në tabelë dhe paraqet përgjigjet e pyetjeve që i diskutuan.
12
Faraoni, sundues në Egjiptit Piraminda dhe sfinga
Egjiptianët besonin se njeriu jeton dhe pas vdekjes për aq kohë sa trupi i tij
ruhet. Prandaj, pas vdekjes së faraonit, njerëz special të trajnuar filluan të
mumifikojnë trupin duke e ruajtur atë me përdorimin e vajra të ndryshëm. Trupi
ishte i mbështjellë me pëlhurë. Trupi i përgatitur në këtë mënyrë quhet mumje. Ajo u
vendos në një sënduk (sarkofag) dhe më pas u soll dhe u vendos në një dhomë të
veçantë brenda piramidës. Çdo faraon menjëherë pas marrjes së detyrës lëshoi një
urdhër për të filluar ndërtimin e piramidës.
Për nder të hyjnive, u ndërtuan tempuj dhe faltore të cilat drejtoheshin nga
priftërinjtë dhe në të cilat bëheshin rite, rituale, flijime, u këndoheshin hyjnive, me
qëllim miratimi nga ana e perëndive dhe hyjnive për jetën e përditshme të njerëzve
të bëhet më e lehtë.
13
Gjurmët e qytetit të majëve
Majët kishte shumë perëndi dhe hyjni më të vogla që ata i adhuronin dhe i
respektonin: perëndia e mjekësisë, e pjellshmërisë dhe vegjetacionit, e vdekjes dhe
e fatit të tregtisë, e shiut.Ligjet e Majave ishin të ndërthurura ngushtë me religjionin e
tyre. Majat bënin sakrifica për të kënaqur perënditë.
14
Pyetje për diskutim:
Aktivitet
- Politeizmi,
- Mitet,
- Tempuj/faltore.
Brenda grupeve, përcaktoni ngjashmëritë (karakteristikat e përbashkëta) dhe
dallimet midis qytetërimeve "të tyre" dhe të tjera për sa i përket karakteristikave të
dhëna. Prezantoni para të tjerëve dhe në diskutim të përbashkët nxirrni përfundime
të përgjithshme që përfshijnë krahasimet midis pesë qytetërimeve të lashta!
15
KULTURA TE NJERËZIT E LINDJES SË VJETËR
16
Kinezët e lashtë kishin një shkrim të përbërë nga shumë shenja. Çdo shenjë
ishte një fotografi që nënkuptonte një koncept të caktuar, ata zhvilluan aktivitete
ndërtimi. Pra, në shekullin III p.e.s.
Kinezët filluan ndërtimin e Murit të Madh kinez për t'u mbrojtur nga sulmet e
popujve luftarak armiqësor.
Civilizimet e lashta
Majët shkruanin duke përdorur një shkrim piktografik dhe simbole fonetike.
Ata kishin histori për krijimin e botës.
Në çdo qytet të madh të Mesopotamisë, banorët ndërtuan kulla të mëdha me
shkallë (zigurat). Këta ishin tempuj të perëndive dhe në çatitë e tyre kishte
observatorë. Kulla e famshme e Babilonite cila kishte shtatë (7) kate.
Ndërtimi i piramidave zgjati dhjetëra vjet dhe gjatë ndërtimit humbën jetën
shumë ndërtues. Piramidat, disa prej të cilave ruhen edhe sot, janë ndërtuar vetëm
për faraonët.Egjiptianët e varfër janë varrosur në varre të zakonshme. Përpara
piramidave qëndronin roje guri me fytyrën e një njeriu dhe trupin e një luani. Ato
njihen si sfinga.
Me paraqitjen e shkrim-leximit u shfaqën veprat më të vjetra letrare, si miti i
përmbytjes dhe krijimit të botës, eposi heroiko-mitologjik i Gilgameshit, mbretit të
Urukut, një e treta njeri dhe dy të tretat perëndi. Ndërmjet veprave më të vjetra
letrare janë edhe epopetë indiane Mahabharata, Ramajana etj.
17
Muri kinez Zigurat
Mëso më shumë
18
Temat për punë janë të renditura si më poshtë:
Ora e parë: Çfarë shkrimi u përdor, si dukeshin shenjat dhe çfarë përfaqësonin ato?
Kalendari i majëve
Duke vëzhguar yjet, sumerët veçuan 12 si shenja të Zodiakut - hyjnitë që
drejtonin 12 muajt e vitit. Vitet numëroheshin sipas ndonjë ngjarjeje, pushtimesh,
dukurish natyrore etj., duke vëzhguar hënat, krijuan një kalendar me një vit 365 ditë.
Ata e ndanë vitin në muaj dhe javë dhe lexuan kohën në orë dhe minuta. Sumerët
shpikën rrotën, e cila gjeti përdorim të madh në jetën e përditshme. Rrethi ishte i
ndarë në 360 gradë dhe ora kishte 60 minuta.
Tek egjiptianët, viti zgjati 12 muaj me 365 ditë. Lëvizja e diellit dhe punët
bujqësore ishin baza e kalendarit egjiptian.
19
Majat përdornin kalendarët e tyre. Ata ishin njohës të mirë të astronomisë dhe
astrologjisë. Të disponuarit me astrologjinë që ata kishin observatorë nga ku
vëzhgonin lëvizjen e yjeve. Ndër popujt e qytetërimeve të vjetra u zhvilluan edhe
mjekësia dhe farmakologjia. Gjatë trajtimit, ata përdornin barëra dhe kryenin
operacione komplekse kirurgjikale
U krijua nevoja për mbledhjen e taksave, për matje të ndryshme për sistemet
e ujitjes dhe kullimit, u krijuan numrat dhe shkenca e matematikës, gjeometrisë.
Konfuçie
3. Çfarë rëndësie kishte vëzhgimi i trupave qiellorë për popujt e Lindjes së Vjetër?
20
Mëso më shumë
Aktivitetet
Ora e tretë: Cilat janë përparimet në teknologji dhe cila është rëndësia e tyre?
Ora e pestë: Përgatitni faqen e titullit për "librin" me emrin e qytetërimit të vjetër dhe
kohën/periudhën e origjinës së tij. Zbukuroni faqen me ilustrime sipas zgjedhjes suaj.
Ora e gjashtë: Mësuesi/ja bën pyetje për çdo qytetërim të vjetër. Përgjigjuni atë që
keni mësuar gjatë përgatitjes së "librave".
- Mos u bëni të tjerëve atë që nuk dëshironi që ata t'ju bëjnë juve.
- Respektoni veten dhe të tjerët do t'ju respektojnë.
21
TEMA: PERIUDHA ANTIKE NË HISTORINË E EVROPËS DHE TË BALLKANIT
Vendndodhja e Greqisë së Vjetër, përkatësisht(Heladës), ishte në pjesën më
jugore të Gadishullit Ballkanik. Në lindje shtrihej Deti Egje, në perëndim Deti Jon
dhe në jug Deti Mesdhe. Por kur përmendim Greqinë e Vjetër, në përbërjen e saj
përfshihen edhe ishujt në detet e sipërpërmendura. Kjo vendndodhje e Greqisë së
Vjetër e lejoi atë të zhvillonte në masë të madhe detarinë dhe tregtinë detare me të
gjitha vendet dhe shtetet detare që ndodheshin në Mesdhe.
Homeri
22
Nga fundi i mijëvjeçarit të dytë, fiset Jone, Dore dhe Eolët nga veriu hynë në
territorin e Greqisë së Vjetër. Me përzierjen e popullsisë autoktone atdheun e tyre të
ri e quajtën Helada dhe veten e quanin helenë, por më vonë romakët i quajtën grekë
dhe vendin Greqi. Për periudhën më të hershme të Greqisë së Vjetër marrim të
dhëna nga poeti legjendar Homeri, nga epet e tij ,,Iliada" dhe ,,Odisea".
Greqia e Vjetër
Kuriozitete
23
QYTETET-SHETET NË GREQINË E VJETËR
Pas vendosjes së jonëve, dorëve dhe eolëve rreth vitit 1200 e.vj. Në
Greqinë e Vjetër u formuan një numër i madh vendbanimesh dhe çdo vendbanim
ishte i pavarur nga njëri-tjetri dhe secili prej tyre kishte sundimtarin dhe administratën
e tij.
Me kalimin e kohës dhe me zhvillimin e tregtisë dhe zejtarisë, këto
vendbanime u shndërruan në qytete që grekët e vjetëri quanin polise. Poliset
gradualisht me disa vendbanime më të vogla përreth u rritën në qytete-shtete.
Polise qytet-shtete më të njohura në Greqinë e Vjetër ishin: Sparta, Athina,
Korinthi, Teba etj.
Sparta u themelua në pjesën jugore të Gadishullit të Peloponezit në zonën
e Lakonisë nga fisi i luftëtarëve dorët. Në Spartë popullsia ndahej në spartanët,
perioikë dhe helotë. Pushteti në Spartë ishte në duart e spartanëve, ata ishin
ushtarë dhe ishin gjithmonë të gatshëm për veprime luftarake. Periokët ishin një
popullsi e lirë dhe merreshin kryesisht me tregti, zeje dhe bujqësi. Helotët ishin
shumicë. Ata ishin skllevër në pronësi të shtetit, nuk kishin të drejta dhe me punën e
tyre I kanë mirëmbajte spartanët.Helotët nuk ishin subjekt i blerjes dhe shitjes si
robërit tjerë.
Nga kjo mund të konkludojmë se Sparta është shtet skllavopronar i kryesuar
nga dy mbretër të cilët së bashku me Këshillin e Pleqve i sjellin ligjet dhe vendimet
në shtet. Ligjet duhej të miratoheshin nga Asambleja Kombëtare, në të cilën
merrnin pjesë të gjithë spartanet, të aftë për të mbajtur armë.
Në Spartë ishte interesante mënyra e edukimit të rinjve. Të rinjtë
edukoheshin me shpirt ushtarak për të qenë ushtarë të shëndetshëm dhe të mirë.
Edukimi i tyre ishte i rreptë. Kur lindeshin fëmijët e sëmurë dhe të dobët, i hidhnin në
humnerë, kurse të shëndoshët i ruanin dhe më vonë, kur mbushnin moshën shtatë
vjeçare, u merrnin nga prindërit dhe edukoheshin në të ashtuquajturat gjimnaze ku
mësonin për aftësitë ushtarake. Ata gjithashtu i mësonin të duronin të ftohtin dhe
urinë, shpesh ndëshkoheshin fizikisht për të krijuar ushtarë të mirë dhe të aftë.
Spartanët
24
Athina u themelua në Gadishullin e Atikës. Falë vendndodhjes së Athinës, detaria,
tregtia dhe zejtaria u zhvilluan shpejt, dhe gjithë kjo i mundësoi atë të pasurohej
shpejt dhe të shndërrohej një nga qytetet-shtetet më të rëndësishme në Greqinë e
Vjetër.
Popullsia e Athinës përbëhej nga njerëz të pasur të quajtur aristokratë,
njerëz të thjeshtë, d.m.th të lirë, të quajtur demos (të cilët merreshin kryesisht me
tregti, zejtari, peshkim dhe bujqësi) dhe skllevër që nuk kishin të drejta dhe bënin
punën më të vështirë.
Akropoli në Athinë
25
Perikleu
Aktivitetet
26
Të ndarë në grupe, lexoni një tekst që përshkruan veçanërisht mënyrat e
qeverisjes në Athinë dhe Spartë. Secili grup identifikon dallimet në qeverisje, duke i
kushtuar vëmendje të veçantë se ku njerëzit kishin më shumë të drejta dhe si u
morën vendimet. Pas prezantimit të punës së grupeve zhvillohet një diskutim i hapur
në të cilin konkludohet se cili nga këto dy shtetet ka pasur rregullim demokratik dhe
cili ushtarak dhe shpjegohet se nga vjen kjo.
Të ndarë në grupe, përgatitni një prezantim multimedial (me tekst, fotografi
dhe ndoshta tinguj) kushtuar një prej aspekteve të radhës nga jeta e njerëzve në
Athinë ose Spartë: (1) ushqimi, (2) veshjet, (3) profesionet, (4) muzika dhe (5)
argëtimi. Gjysma e grupeve përgatisin prezantime për Athinën dhe gjysma tjetër për
Spartën. Pasi secili grup prezanton punën e tyre, përmes diskutimit të përbashkët,
zbulohen (dhe shkruhen në tabelë) ngjashmëritë dhe dallimet midis Athinës dhe
Spartës në lidhje me të gjitha aspektet e analizuara.
Të ndarë në grupe, përgatit një prezantim multimedial (me tekst dhe fotografi)
në të cilin po krahasoni Athinën dhe Spartën, ku gjysma e grupeve do të bëjnë një
krahasim për sa i përket edukimit të fëmijëve dhe gjysma tjetër do të krahasojnë rolin
e gruas. Pasi secili grup prezanton punën e tyre, përmes diskutimit të përbashkët,
vihen në pah (dhe shkruhen në tabelë) dallimet midis Athinës dhe Spartës për sa i
përket dy aspekteve të analizuara dhe bëhet krahasimi me jetën moderne në të dyja
aspektet.
Luftërat Persiane dhe Peloponeze
Qytetet-poliset të caktuara kishin bashkëpunim të ndërsjellë në tregti,
lundrim gjatë luftës etj. Një numër i madh polisesh të shtyrë nga dëshira për pushtet
dhe pasuri, shpesh bënin luftëra me poliset fqinje për të zgjeruar territoret e tyre. Pas
luftërave të tilla disa polise e forcuan dhe e shtuan fuqinë e tyre dhe të mundurit
humbën pavarësinë.
Por kur qytetet-shtetet në Greqinë e Vjetër u ndjenë të kërcënuar nga
pushtimi i ushtrisë pushtuese persiane të udhëhequr nga Dari I në gjysmën e parë
të shekullit të V p.e.s. Shtetet më të fuqishme Sparta dhe Athina u bashkuan,
d.m.th. lidhën një aleancë për mbrojtjen e përbashkët të shteteve tyre.
27
Kjo luftë njihet si Lufta greko-persiane e cila zgjati nga 499 deri 449 e.vj. në
të cilën grekët e vjetër arritën të mposhtin persët në betejat e Maratonës,
Thermopileve dhe Plataesë dhe kështu arritën të mbroheshin dhe të detyronin
Persinë të tërhiqej nga Greqia e Vjetër. Pas fitores së korrur mbi ushtrinë persiane,
përsëri pati mosmarrëveshje dhe luftë midis Athinës dhe Spartës gjatë së cilës u
krijuan dy aleanca të mëdha ushtarake, përkatësisht Aleanca Detare Athinase e
udhëhequr nga Athina dhe Aleanca e Peloponezit e udhëhequr nga Sparta.
Kjo luftë midis këtyre dy aleancave njihet si Lufta e Peloponezit dhe u
zhvillua në gjysmën e dytë të shekullit të V me ndërprerje që zgjati gjatë (431-404)
e.vj. Lufta u solli vuajtje dhe shkatërrime të mëdha grekëve të vjetër dhe qyteteve
tyre polise - shtete. Në këtë luftë, Aleanca e Peloponezit i udhëhequr nga Sparta doli
fitimtar dhe vendosi epërsi të plotë në gjithë Greqinë e Vjetër.
Pyetje për diskutim:
Grupi katërt: Shpjegon nga vjen termi Maratonë/Gara Maratonë siç përdoret sot.
Në fund, përmes pyetjeve të bëra nga mësuesi/ja, bëhet përmblidhja, kur, si dhe pse
u zhvilluan Luftërat Persiane.
28
Aktiviteti 2
Secili grup hulumton aspektet e ndryshme të luftës dhe njohuritë në të cilat vijnë të
gjitha grupet paraqiten në hamer të madh të përbashkët:
Grupi i parë - Vizaton shirit kohor që shënon periudhën e luftës dhe ilustron luftën
përmes fotografive.
Grupi i dytë - Renditë dy palët në luftë dhe i ilustron me fotografi.
Grupi i tretë - Renditë shkaqet e luftës dhe pasojat e palëve luftarake dhe pasojat
paspalëve ndërluftuese.
Grupi katërt - Përshkruan pasojat e luftës në popullatë (shkatërrimet, sëmundjet,
vuajtjet, etj.)
Në fund, përmes pyetjeve të bëra nga mësuesi/ja, bëhet përmblidhja se kur, mes kujt
dhe pse u zhvillua Lufta e Peloponezit.
29
Zeusi
30
Lojërat olimpike
Promoteu
31
Përmbledhja më e vjetër e miteve është shkruar nga poeti grek Hesiodi,
ndërsa mitet më të njohura janë për Herakleun, pastaj për Promoteun, mitet për
Tezeun dhe Minotaurin, Perseun dhe Medusëne shumë të tjerë.
Pyetje për diskutim:
1. Për cilat arsye grekët e vjetër besonin në perëndi, perëndesha dhe
gjysmëperëndi?
2. Cila ishte ideja e tyre për perënditë?
3. Çfarë organizonin grekët e vjetër për nder të perëndive të tyre?
4. Çfarë është miti dhe çfarë është mitologjia?
5. Si e imagjinoni Herakleun, i njohur edhe si Herkuli?
Kuriozitet
Sipas mitologjisë greke, Prometeu ishte djali i perëndeshës Temida dhe vëllai
i Atlasit. Prometeu krijoi njeriun nga balta dhe vodhi zjarrin nga Olimpi që ua dha
njerëzve. Për këtë ai u ndëshkua nga perëndia Zeus dhe u gozhdua në Kaukaz ku
çdo ditë një shqiponjë e godiste brendësinë e tij. Prometeu ka qenë i liruar nga
Herakliu i cili ishte një gjysmëperëndi dhe bir i Zeusit. Prometeu përfaqëson një nga
personazhet më të fortë në mitologjinë greke për shkak të asaj që përfaqësonte,
guximin, krenarinë, dashurinë ndaj njeriut, dëshirën për liri...
Aktivitetet
Të ndarë në grupe, nxënësve u jepet një fletë pune ku renditen emrat e
perëndive/perëndeshave dhe rolet e tyre (p.sh. Athena – perëndeshë e mençurisë),
me detyrën për t'i mësuar përmendësh. Mësuesi organizon një kuis konkurrues: ai
thotë rolin e një perëndie dhe secili grup shënon emrin e perëndisë/perëndeshës në
një fletë të veçantë letre që ia dorëzon mësuesit në 10 sekonda. Çdo grup që ka
shkruar përgjigjen e saktë në kohën e caktuar merr pikë. I njëjti aktivitet përsëritet
për të gjitha perënditë/perëndeshat. Pas përfundimit të kuiSit, mësuesi shpall
fituesin.
Të ndarë në grupe, tërhiqni një fletë letre me një mit të caktuar (miti i Perseut
dhe Meduzës, miti i Tezeut dhe Minotaurit, ose miti i Prometeut). Brenda grupit,
analizoni mitin dhe përgjigjuni pyetjeve të mëposhtme:
(1) Cili është roli i perëndive ose qenieve tjera të mbinatyrshme në mit?
(2) Cilat cilësi pozitive nxjerr në pah miti?
Secili grup paraqet përgjigjet për mitin "e tyre". Në fund, në diskutim të
përbashkët, nxirren përfundime për rolin e miteve në formimin e besimeve dhe
vlerave të njerëzve në Greqinë e Vjetër.
Veprimtari shtesë: dramatizimi i miteve sipas përzgjedhjes së nxënësve.
32
KULTURA, ARTI, SHKENCA DHE MENDIMI FILOZOFIK NË GREQINË E VJETËR
Grekët e lashtë ishin të njohur për vëmendje të veçantë ndaj poezisë dhe
letërsisë. Poetët e Greqisë së Vjetër i lavdëronin perënditë dhe sundimtarët në
veprat e tyre, ata krijuan po aq poema lirike (duke reflektuar ndjenja gëzimi,
dashurie, dhimbjeje, vuajtje) dhe poemat epike (bëmat heroike të perëndive dhe
sundimtarëve dhe personaliteteve të shquara).
Më i njohur për ne është poeti i verbër Homeri, i cili ishte autor i epeve "Iliada"
dhe "Odiseu". Në epin “Iliada” përshkruhet Lufta e Trojës dhe tek “Odiseu”
rikthimi i heroit grek Odiseut nga Lufta e Trojës.
Në Greqinë e Vjetër vëmendje e madhe i kushtohej edhe teatrit, i cili luante një rol të
madh në përditshmërinë e njerëzve. Shfaqjet teatrale mbaheshin për nder të
perëndisë Dionis, perëndisë së gëzimit, pjellshmërisë dhe verës. Mbaheshin dy
lloje shfaqjesh teatrale: komedi me përmbajtje qesharake dhe tragjedi me fund të
pikëlluar.
Krijuesit më të njohur të teksteve teatrore ishin Sofokliu, Euripidi dhe Eskili.
Shfaqjet teatrale shfaqeshin jashtë nën qiellin e hapur, publiku ulej në ndenjëset prej
guri të rregulluara në një shkallë gjysmërrethore. Aktorët interpretonin shfaqjet e tyre
në një skenë të ngritur.
Grekët e lashtë në histori janë të njohur edhe për arritjet e tyre ndërtimore dhe
artistike, të cilat edhe sot njerëzit mahniten me përmasat dhe bukurinë e tyre.
Tempujt shquheshin për bukurinë e tyre, ndër ta më i njohuri është tempulli i
Partenonit në Athinë. Tempujt ishin të mbushur me statuja të perëndive dhe
perëndeshave të bëra nga duart e shkathëta të skulptorëve.
33
Platoni Sokrati
Shkenca dhe filozofia (dashuria ndaj mençurisë) në Greqinë e Vjetër ka një
vend të veçantë në zhvillimin e qytetërimit botëror. Herodoti konsiderohet si babai
i historisë. Arkimedi shkëlqeu në fizikë, Pitagora shkëlqeu si matematikan dhe
filozof. Filozofë të njohur, pra mendimtarë nga Greqia e lashtë, janë Sokrati,
Platoni, Aristoteli, Euripidi e të tjerë. Filozofia kuptimi i së cilës shpjegohet si
"dashamirës i mençurisë". Ndryshe nga feja dhe mitologjia, filozofët i shpjegojnë
ndryshe fenomenet në natyrë dhe shoqëria përdor shkencën dhe mendimin
shkencor.
1. Çfarë veprash letrare kanë shkruar grekët e vjetër dhe për nder të kujt janë
shkruar?
1) Si dukeshin teatrot?
2) Për çfarë shërbenin teatrot?
34
Në diskutim të hapur u jepet përgjigje pyetjeve të parashtruara nga mësuesi/ja
dhe në fund nxirret një përfundim për rëndësinë e teatrit për zhvillimin e kulturës në
atë kohë.
Mësuesi ua thekson Iliadën dhe Odisenë e Homerit si epet më të famshme
nga Greqia e Vjetër dhe në disa fjali e bënë përmbledhjen e përmbajtjeve të dy
epeve. Duke vepruar kështu, ai tregon historinë e Akilit dhe thembrën e Akilit dhe
historinë e rolit të kalit në luftën e Trojës.
Të ndarë në çifte, hulumtoni kuptimin e termave thembra e Akilit dhe kalin
trojan në kohën sotshme. Në diskutimin e përbashkët arrihet në përfundimin se termi
kali trojan i referohet dikujt ose diçkaje të cilës i japim qasje në diçka për ne që është
e rëndësishme, sepse na duket e padëmshme ose e dobishme, por më pas rezulton
të jetë e dëmshme ose keqdashëse, dhe termi thembra Akilit tregon pikën më të
dobët (më të cenueshme) të një individi që të tjerët mund ta përdorin për ta dëmtuar
atë.
Të ndarë në gjashtë grupe, hulumtoni për shkencëtarët e njohur nga Greqia e
Vjetër. Dy grupe hulumtojnë Pitagorën – njëri identifikon arritjet e tij shkencore dhe
tjetri nxjerr në pah kuriozitete që lidhen me jetën e qetë dhe punën e tij; të dy grupet
bashkojnë njohuritë e tyre në prezantim të përbashkët multimedial në të cilin përveç
tekstit përfshijnë edhe fotografi.
Dy grupe të tjera hulumtojnë dhe paraqesin të njëjtën gjë për Arkimedin. Dy
grupet e fundit bëjnë të njëjtën gjë për Hipokratin. Pas prezantimit për çdo
shkencëtar, mësuesi/ja me ndihmën e nxënësve shkruan në tabelë përmbledhjen e
kontributit të tyre. Në fund, në një diskutim të hapur, konstatohet se deri më sot cili
është ndikimi i tyre në matematikë, shkencë dhe mjekësi.
Mësuesi/ja paraqet Sokratin, Platonin dhe Aristotelin si filozofët më të njohur
nga Greqia e Vjetër dhe tregon se kush dhe kujt i ishte nxënësi. Më pas ai njofton se
klasa do t'i kushtohet "filozofimit" për tema të ndryshme, të ngjashme me atë që
Sokrati bëri me bashkëbiseduesit e tij. Mësuesi/ja bën pyetje për disa tema dhe
nxënësit përgjigjen, nuk është me rëndësi se a do të merren përgjigjet e saktë, por të
inkurajohen nxënësit të mendojnë për të arritur një kuptim më thelbësor. Më poshtë
mund të shërbejnë si shembuj temat dhe pyetjet për diskutim:
- Lumturia (Çfarë është lumturia? A e kërkojmë apo na vjen vetvetiu? Çfarë na bën
të lumtur? Si mund të bëhemi të lumtur?)
- Morali (Si vendosim se çfarë është e drejtë dhe çfarë është e gabuar? A na duhen
rregulla dhe ligje për të ditur se çfarë është e drejtë/gabuar apo mund ta kuptojmë
vetë?)
- Barazia (Çfarë është barazia? A janë të gjithë njerëzit të barabartë apo ka njerëz
që janë më pak të barabartë se të tjerët? Çfarë duhet bërë për ta bërë shoqërinë të
barabartë për të gjithë?)
35
-Guximi (Çfarë është guximi? Si tregojmë guxim? Pse është i rëndësishëm guximi?
A mund të mësosh të jesh trim apo je i lindur trim?)
MBRETËRITË ILIRE
Ilirët u përmendën për herë të parë nga Herodoti në shekullin e V e.vj. Ilirët
banonin në viset jugperëndimore të Gadishullit Ballkanik, d.m.th. brigjet lindore të
Detit Adriatik. Territori ku ata banonin njihej me emrin Ilirik.
Emrin ilir është quajtur nga një nga fiset e shumta që kishin ngjashmëri në
gjuhë dhe kulturë, kështu që emri u përhap edhe në fise të tjera.
Sipas burimeve historike, ilirët merreshin kryesisht me bujqësi, blegtori,
peshkim, zejtari dhe tregti dhe disa nga fiset tjera merreshin me pirateri në Detin
Adriatik.
Për shkak të copëzimit dhe ndarjes, ilirët nuk arritën kurrë të bashkohen në
një tërësi kulturore dhe politike dhe për një kohë të gjatë mbajtën organizimin e tyre
fisnor.
36
Ushtar
Për ilirët ka pak burime të shkruara, por për këtë ka një numër të madh
mbetjesh materiale nga të cilat nxjerrim informacione. Ilirët jetonin në bashkësi
patriarkale, disa nga fiset ishin të organizuara në vëllazëri. Roli i gruas në fis ishte i
rëndësishëm dhe ndonjëherë një grua ishte në krye të bashkësisë fisnore.
Monedha Butrinti
Mbretëria Enkeleje
Nga fundi i shekullit V p.e.s., ilirët për herë të parë themeluan shtetin e tyre,
pra një mbretëri të njohur në histori si Mbretëria Enkeleje. Kjo mbretëri u krijua si
rezultat i bashkimit të disa fiseve për t'u mbrojtur nga armiqtë e jashtëm, në radhë të
parë nga shteti maqedonas, Epiri dhe kolonizatorët grekë. Mbretërit më të
rëndësishëm të kësaj mbretërie ishin Grabosi, Bardhyli e të tjerë. Bardhyli me
ushtrinë e tij rrezikoi edhe Maqedoninë e udhëhequr nga Perdika III dhe e detyroi t'i
paguante haraç.
37
Në këtë luftë vdiq Perdika III me një numër të madh ushtarësh. Në vitin 359
e.vj. mbreti maqedonas Filipi II mundi ushtrinë e Bardhylit, duke e çliruar
Maqedoninë nga ilirët dhe duke pushtuar një pjesë të territorit të tyre.
Mbretëria Taulante
Në vitin 335 e.vj.mbreti Klietiu përpoq të çlirohej nga varësia maqedonase,
por u mund dhe u detyrua të arratisej dhe të kërkonte ndihmë nga mbreti i
taulantëve. Mbretëria e Taulantëve u themelua në gjysmën e dytë të shekullit të
III e.vj. Kjo mbretëri e sapoformuar pushtoi një territor të madh. Nga Dardania në
veri, në lindje në Maqedoni dhe në jug në Epir. Mbretëria Taulante si shtet i ri ilir
ishte i fuqishëm si në tokë ashtu edhe në det. Pushteti mbretëror ishte i trashëguar.
Mbreti më i njohur ishte Glauki.
Mbretëria Ardiane
Kjo mbretëri u formua në gjysmën e dytë të shekullit III e.vj. dhe u themelua
nga mbreti Agron. Ai kishte një ushtri të fortë tokësore dhe detare. Ai luftoi kundër
aleancës Etole dhe Akaje, e cila ishte aleanca më e madhe në Greqinë e Vjetër në
atë kohë. Gjatë sundimit të tij, vuri nën sundimin e tij të gjitha trevat ilire që më parë
ishin nën sundimin e mbretërisë Enkeleje dhe Taulante dhe selia e mbretërisë ishte
në Shkodër. Pas vdekjes së mbretit Agron, në krye të mbretërisë qëndroi gruaja e tij
Teuta, e cila e forcoi dhe zgjeroi më shumë mbretërinë. Teuta u mund në betejat me
romakët. Ajo u detyrua të njihte pushtetin e romakëve, të lëshonte një pjesë të
territorit dhe të paguante taksa.
38
Mbretëria Dardane
Mbretëria Dardane ishte shumë e fortë. Ajo u themelua në shekullin IV e.vj.
Dardanët merreshin me bujqësi, blegtori dhe ishte zhvilluar xehetaria. Më së shumti
nxirrej ari nga i cili bëheshin monedha dhe zbukurime të ndryshme. Ata ishin një
kundërshtar i madh i mbretërisë maqedonase me të cilin luftonin shpesh në
gjysmën e dytë të shekullit III e.vj.
Aktivitetet
Grupi i tretë për kulturën dhe qendrat e kulturës te ilirët si qyteti i Apolonisë
dhe Dyrrahut.
Së bashku me mësuesin/en e kontrollojnë saktësinë e të gjitha
informacioneve
39
Në një shiritin kohor të dhënë nga mësuesi/ja, përcaktoni periudhën e formimit
dhe ekzistencës së mbretërive të Enkelejve, Taulantëve, Ardianëve dhe Dardanëve
dhe shënoni në një hartë me ngjitëse zonën ku u formuan këto mbretëri. Nxënësit
duhet të krahasojnë atë çka ndodhi politikisht dhe ekonomikisht në këto mbretëri. Më
pas diskutohet për kohën dhe hapësirën e paraqitjes së mbretërive ilire, si dhe
ndryshimet politike dhe ekonomike në mbretëritë ilire në periudha të ndryshme.
Të ndarë në tre grupe, u jepet detyra të bëjnë një prezantim për sundimtarët
ilirë. Hulumtoni internetin, enciklopeditë dhe burime të tjera. Më pas së bashku me
mësuesin/en kontrollojnë saktësinë e të dhënave. Grupi parë punon për sundimtarin
Bardhyl, grupi dytë për Agronin dhe grupi i tretë për Teutën. Ata hulumtojnë dhe
shkruajnë se kur, ku dhe si sunduan këta tre sundimtarë. Pastaj ata diskutojnë se
çfarë ndodhi gjatë mbretërimit të tyre, me kë ishin në luftë, çfarë ndryshimesh
ndodhën gjatë mbretërimit të tyre dhe kur dhe si pushuan së ekzistuari mbretëritë e
tyre.
40