Professional Documents
Culture Documents
Mark Oktaviani
Antoni
Suksesi i qytetërimit të lashtë egjiptian mundur armiqtë e huaj dhe për të
erdhi pjesërisht nga aftësia e tij për tu vendosur pushtetin dhe dominimin e
përshtatur me kushtet e Luginës së Egjiptit.
Nilit. Parashikimi i përmbytjeve dhe Për të motivuar dhe organizuar këto
vaditja e vazhdueshme dhe e aktivitete ekzistonte një burokraci e
kontrolluar e luginës pjellore çoi në shkruesve, liderëve fetarë dhe
prodhimin në tepricë të të korrave, që administruesve nën kontrollin e
çoi në zhvillimin kulturor e shoqëror. faraonit, i cili siguronte unitetin dhe
Me burimet rezervë, administrata nxiti bashkëpunimin e popullit egjiptian nën
shfrytëzimin e mineraleve ,u zhvillua rregullat e besimit fetar egjiptian.
shkrimi me hieroglife, u organizuan
projekte bujqësore dhe ndërtimore, u
zhvillua tregti me rajonet rrethuese dhe
u krijua një force ushtarake për të
Hieroglife
Disa nga arritjet e egjiptianëve të
lashtë përfshijnë nxjerrjen e gurëve,
ndërtimin e piramidave, tempujve dhe
obeliskëve; u zhvillua matematika,
mjekësia, vaditja dhe teknika të reja
bujqësore për prodhimtari, anijet
para, qeramika dhe teknologjia e
qelqit, forma të reja të letërsisë dhe
traktati i parë i paqes që njihet në
histori.
Egjipti la një trashëgimi të
qëndrueshme e të pavdekshme. Arti
dhe arkitektura e tij u imituan kudo,
dhe gjërat antike të tij u shpërndanë
në tërë cepat e botës.
Faraoni ishte monarku absolut i vendit dhe zotëronte kontroll të plotë mbi tokat
dhe burimet e tij. Mbreti ishte komandanti ushtarak suprem dhe kryetar i qeverisë,
e cila mbështetej në një burokraci zyrtarësh për të drejtuar punët. Në krye të
administratës i dyti në komandë ishte veziri, i cili vepronte si përfaqësues i
mbretit.Në një nivel rajonal, vendi ishte i ndarë në 42 rajone administrative të
quajtura nome secila të qeverisura nga një nomark, i cili ishte përgjegjës ndaj
vezirit për aq pushtet sa kishte.
Ekonomia ishte e centralizuar dhe kontrolluar rreptësisht.
Ndonëse egjiptianët e lashtë nuk përdorën monedha deri në
Periudhën e Vonë, ata përdornin një sistem paraje-trami, me
standart thasët e grurit dhe debenin, që peshonte 91 gram
bakër ose argjend, duke formuar një emërues të përbashkët.
Punëtorët paguheshin në grurë; një punëtor i thjeshtë mund të
fitonte 5½ thasë (200 kg) gruri për muaj, kurse një kryepunëtor
mund të fitonte 7½ thasë (250 kg).
Shoqëria egjiptiane ishte shumë e shtresëzuar
dhe statusi shoqëror shfaqej haptazi. Bujqit
përbënin shumicën e popullsisë, por prodhimi
bujqësor ishte në pronësi të drejtpërdrejtë nga
shteti, tempujt ose familjet fisnike që e kishin
nën zotërim tokën. Artistët dhe artizanët ishin
të një statusi më të lartë se bujqit, por edhe ata
ishin nën kontrollin e shtetit.