Noli me Tangere: Isang diagnosis ng NLPino Societyas

Itinuro sa nakaraang kabanata, ang taglamig ng 1886 sa Berlin ay isang nakakapagod para kay Rizal.
Penniless at walang makakain, siya ay nagingNapakasakit at pinaghihinalaang ang kanyang sarili na
magkaroon ng tuberculosis. Gayunpaman, ang kanyang. Ang paglalathala ng Noli Me Tangere ay
nagbigay sa kanya ng malaking kagalakan sa kabila ng mahirap na buhay Nasa Berlin siya. Ang
kabanatang ito ay nakatuon sa unang nobela ni Rizal at sa kanya Diagnosis ng lipunang Pilipino sa
kanyang panahon.

Isang panukala sa pagsulat ng isang nobela tungkol

Sa Pilipinas sa kurso ng pananatili ni Rizal sa maraming mga lungsod sa Europa, sinabi niya. Ang mga
Pilipino na iyon ay halos isang hindi kilalang bansa (Guerrero, 1998). Sila ay nagkakamali para sa mga
Intsik sa Espanya at Hapon sa Paris. Kaya, sa panahon Paris Exposition ng 1889, hinikayat ni Rizal ang
kanyang kapwa expatriates (dayo) na tumawag ang kanilang mga sarili indios bravos para sa kanila na
magkaroon ng isang pakiramdam ng pambansang pagkakakilanlan.

Napagtanto ang pangangailangan para sa mga Pilipino at bansa na makilala sa Europa, ipinakita ni Rizal
ang isang panukala sa pagsulat ng isang nobela tungkol sa Pilipinas sa Circulo-Hispano Pilipino noong
Enero 2, 1884. ang mga miyembro ng samahan ay nagkakaisa na inaprubahan ang panukalang ito. Sa
kasamaang palad, gayunpaman, Ang proyekto ay hindi naging materialize dahil ang mga inaasahan Ang
pakikipagtulungan kay Rizal ay hindi nagsulat ng anuman sa paksa. At saka Sa ito, marami sa kanyang
mga kapwa expatriates ay walang malasakit sa proyekto Dahil mas interesado silang magsulat tungkol sa
mga kababaihan. Namatay ang proyekto Isang likas na kamatayan dahil sa mga naunang dahilan.

Ideas sa pagsulat ng isang nobela tungkol sa Pilipinas

Isa sa mga ideya na nagbigay kay Rizal ng pagganyak na magsulat ng isang nobela Tungkol sa Pilipinas ay
spolarium ni Luna. Para kay Rizal, canvass ni Luna inihatid ang kalagayan ng nawasak at ang nakagagalit
na pagdurusa ng sangkatauhan. Bukod dito, ang spolarium ay napansin ni Rizal bilang isang salamin ng
diwa ng panlipunan, moral, at pampulitikang buhay ng kanyang oras dahil ito Malinaw na ipinakita ang
manlkind sa ilalim ng matinding paghihirap, sangkatauhan na hindi nababago, at Dahilan at hangarin sa
isang bukas na pakikibaka Ginawa nitong sumulat si Rizal ng isang nobelang naglalarawan sa bansa na
matubos pagkaalipin at panunupil. Ang noli me tangere ay maaari, samakatuwid, ay isinasaalang -alang
bilang Rizal's Spolarium.rith fanaticism at kawalan ng katarungan.

Ang isa pang mapagkukunan ng ideya para sa pagsulat ng isang nobela tungkol sa Pilipinas ay Ang
nobelang Uncle Tom's Cabin ni Harriet Beecher Stowe (Zaide & Zaide, 1999). Ang nobelang ito ay
naglalarawan ng mga brutalidad na ginawa ng American Slave mga nagmamay -ari laban sa kanilang mga
alipin ng Negro. Dahil sa istilo ng kagandahan at pampanitikan Sa nobelang ito, nagawa ni Rizal na lubos
na maunawaan ang mga nakalulungkot na kondisyon ng Ang mga alipin ng Negro. Tulad ng spolarium ni
Luna, ang nobelang ito ay nagbigay kay Rizal ng Springboard upang magsulat ng isang nobelang
naglalarawan nang malinaw sa mga pagdurusa ng mga Pilipino Sa ilalim ng mapang -api na panuntunan
ng mga paniniil ng Espanya.
Ang isang pangatlong mapagkukunan ng ideya para sa isang nobela, si Rizal ay pagkatapos ay nag-
conceptualize ng washe anti-clerical novel na isinulat ni Eugene Sue the Wandering Dew(Quirino, 1940).
Ang nobelang ito ay gumawa ng isang mahusay na impression kay Rizal. Ayon kay Si Quirino, ang
pampanitikan na anyo ng gumagala na Hudyo ay maaaring maging Ginamit ni Rizal bilang kanyang
modelo upang pukawin ang pakiramdam laban sa umiiral na sitwasyon sa Nais ng Ideasle na yakapin sila.

The Writing of Noli Me Tangere

Sinimulan ni Rizal ang pagsulat ng Noli Me Tangere noong 1884, habang siya ay Pag -aaral sa Europa.
Natapos niya ang isang kalahati ng nobela sa Madrid. Isa-isa Ang ika -apat ng nobela ay isinulat noong
siya ay nasa Paris, habang ang natitira Ang isang-ikaapat ay nakumpleto sa Berlin, Alemanya noong
Pebrero 21, 1887. Ang Ang nobela ay dumating sa pindutin noong Marso 21, 1877, na may tulong
pinansyal ng Maximo Viola.

Sa simula, ang nobela ay hindi pamagat. Nang maglaon, nagpasya siyang tawagan siya Unang obra
maestra ng panitikan na si Noli Me Tangere. (Capino et al, 1977). Ang pamagat Maaaring isalin sa Ingles
bilang "Touch Me Not." Ang nabanggit Ang label sa nobelang ito ay may batayan sa bibliya, dahil ang
mga salitang iyon ay ang mga binigkas ni Jesucristo kay Maria Magdalene nang bumisita ang huli sa
kanya Tomb bago pagsikat ng araw ng Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay. Itinuring ni Rizal na angkop na
gamitin Ang nasabing pamagat bilang kanyang nobela ay naglalaman ng mga masarap na bagay na
walang nais na makipag -usap tungkol o hawakan sa kanyang oras. Samakatuwid, siya ay tinapakan kung
saan natatakot ang mga anghel pagtapak sa pamamagitan ng paglalantad ng mga kasamaan ng
simbahan at ng estado, na kung saan Mapanganib na hawakan.

Bakit sa wakas isinulat ni Rizal ang noli me tangere ay maaaring ma -glean Ang pagtatalaga ng kanyang
nobela, na tumatakbo tulad ng sumusunod (Rizal, 1887):

TO MY FATHERLAND

Naitala sa kasaysayan ng mga pagdurusa ng tao ay isang cancer kaya malignant, isang character na hindi
bababa sa pagpindot ang nakakainis dito at auwakens sa loob nito ang matulis sakit. Kaya, ilang beses,
kung kailan sa gitna ng mga modernong sibilisasyon Nais kong tawagan ka sa harap ko, ngayon upang
samahan ako sa mga alaala, Ngayon upang ihambing ka sa ibang mga bansa, ipinakita ang iyong mahal
na imahe mismo na nagpapakita ng isang kanser sa lipunan tulad ng iba pa!

Nagnanais ng iyong kapakanan, na kung saan ay aming sarili, at naghahanap ng pinakamahusay Paggamot,
gagawin ko sa iyo kung ano ang ginawa ng mga sinaunang tao sa kanilang may sakit, inilalantad ang mga
ito sa mga hakbang ng templo upang ang bawat isa na dumating Ang pag -invoke ng pagka -diyos ay
maaaring mag -alok sa kanila ng isang lunas.
At hanggang dito, susubukan kong gawin ang iyong kundisyon nang matapat, nang walang
diskriminasyon; Itataas ko ang isang bahagi ng belo na sumasakop sa kasamaan, pagsasakripisyo sa
katotohanan ang lahat, maging ang walang kabuluhan mismo, dahil, bilang iyong anak na lalaki ako May
kamalayan din na nagdurusa sa iyong mga depekto at kahinaan.

Sa kanyang liham kay Hidalgo, itinuro ni Rizal ang kanyang mga kadahilanan sa pagsulat ng Noli
(Schumacher, 1997). Bahagi ng liham na ito ay muling nabuo sa ibaba.

Sinubukan ni Ihave na gawin kung ano ang walang nais gawin; Mayroon akong upang tumugon sa mga
calumnies, na sa loob ng maraming siglo ay naipasok Kami, at ang ating bansa; Inilarawan ko ang estado
ng ating lipunan; ating buhay, Ang aming mga paniniwala, ating pag -asa, ating mga hinahangad, ating
pagdadalamhati, at ating mga hinaing. I na -unmasked ang pagkukunwari, na, sa ilalim ng balabal ng
relihiyon, ay dumating Kabilang sa atin upang mahihirap tayo, upang mabulok tayo; Nakilala ko ang
totoong relihiyon mula sa maling, mula sa pamahiin, mula sa na mga traffics na may sagradong salita
upang kunin ang pera, upang maniwala tayo kamangmangan, na kung saan ang Katolisismo ay
mamumula kung mayroon itong kaalaman ito Inilabas ko kung ano ang nakatago sa likod ng
mapanlinlang at napakatalino mga salita ng ating pamahalaan; Sinabi ko sa aming mga kababayan ng
aming mga pagkakamali, ang aming mga bisyo, ang aming salarin at nakakahiyang kasiyahan sa mga
pagdurusa na ito .. ang Ang mga katotohanan na mayroon ako ay may kaugnayan ay lahat ay totoo at
tunay; Maaari akong magbigay ng patunay sa kanila.

Sa komplimentaryong kopya na ipinadala ni Rizal si Ferdinand Blumentritt, muli siya nakasaad sa

kanyang dahilan para sa pagkakaroon ng Noli (National Centennial1 Komisyon, 1961), tulad ng ipinakita
sa ibaba.

Nagpapadala ako sa iyo ng isang libro .... ito ang unang walang kinikilingan at naka -bold na libro sa
Buhay ng mga tagalog. Ang mga Pilipino ay mahahanap dito ang kasaysayan ng huling sampung taon
(1877-188 7) .. dito sinasagot ko ang mga maling konsepto na kung saan nabuo laban sa amin at lahat ng
mga pang -iinsulto na inilaan Itala kami.

Inihayag pa niya ang kanyang layunin sa pagsulat ng nobela sa kanyang liham kay Marcelo Del Pilar
(National Heroes Commission, 1963). Bahagi nito Ang sulat ay ipinakita sa ibaba.

Iwrote my noli me tangere upang pukawin ang pagiging makabayan ng aking mga kababayan. Masaya
ako kung kabilang sa mga pinukaw ko, makakahanap ako ng kapansin -pansin Companions ... ****

Maaari itong makuha mula sa naunang pangunahing mapagkukunan na si Rizal Tiyak na kung bakit niya
isinulat ang Noli Me Tangere. Kapansin -pansin sa kanya mga layunin para sa pagsulat ng nobelang ito ay
ang mga sumusunod: (1) Upang mailarawan ang nakaraan at ang mga katotohanan sa Pilipinas; (2)
Upang tumugon sa mga pang -iinsulto na naipasok sa Mga Pilipino at kanilang bansa; (3) Upang i -
unmask ang pagkukunwari na mayroon nahihirapan at brutalized ang mga Pilipino; at (4) upang pukawin
ang pagiging makabayan ng mga taong Pilipino.
The Plot of the Novel

Ang nobela ay nagsisimula sa pagbabalik ni Juan Crisostomo Ibarra, isang anak ni Isang mayaman na
creole sa San Diego, pagkatapos ng mahabang taon ng pag -aaral sa Europa Kontinente. Sa buong tagal
ng kanyang kawalan sa bansa, ang kanyang Nakuha ni Padre Don Rafael Ibarra ang IRE ni Padre Damaso
at iba pang maimpluwensyang mga tao sa kanilang lugar. Si Don Rafael ay nabilanggo dahil sa hindi
sinasadyang pagkamatay ni Kolektor ng buwis sa Espanya sa kanyang pagtatanggol sa isang batang lalaki
na brutalized ng ito Opisyal na hindi marunong magbasa. Siya ay nakakulong at nakakulong sa
bilangguan para sa iba't -ibang sinasabing dahilan hanggang sa siya ay namatay. Si Padre Damaso, ang
pari ng parokya ng San Si Diego, tinanggihan siya ng libing na si Christian at inutusan ang kanyang
bangkay na huminga mula sa ang sementeryo kung saan ito inilibing. Itinanggi ni Padre Damaso si Don
Rafael Ibarra isang libing na angkop sa isang Kristiyano dahil sa kanyang pagiging isang freethinker, na
hindi man lang napunta sa pagtatapat sa simbahan. Ang Gobernador-Heneral Pagkatapos ay natutunan
ang tungkol sa kung ano ang ginawa ng pari ng parokya at hiniling na siya pinarusahan sa ginawa niya.
Walang disiplina na ipinataw kay Padre Damaso. Sa halip, inilipat lamang siya sa isa pang pueblo ng
kanyang superyor.

Sa halip, si NE ay si Jusibarra, nang makarating sa Pilipinas, ay lubos na hindi alam kung ano nangyari sa
kanyang ama. Isang hapunan ang isinagawa para kay Ibarra ni Don Santiago De los Santos o Capitan
Tiago, ang ama ni Maria Clara. Sa maligayang pagdating Hapunan, si Ibarra ay pinuri at pinuri ng lahat ng
mga panauhin para sa kanya nakamit ang pang -edukasyon sa Europa, maliban kay Padre Damaso. Kahit
na Ang kagandahang -loob ni Ibarra at pagtanggi na kontrahin ang bastos na paggamot na iginawad sa
kanya Sa pamamagitan ng prayle, si Padre Damaso ay nagpatuloy sa paggawa ng insulto na mga pahayag
Tungkol sa oras na nasayang ni Ibarra ang pag -aaral sa ibang bansa. Ibarra, sa halip na Pagkuha kahit sa
prayle, hindi lamang pinansin ang lahat ng mga pang -iinsulto sa pamamagitan ng kanyang ngiti.

Pagkatapos ng hapunan, iniwan ni Ibarra ang bahay ni Capitan Tiago upang bumalik sa kanya Hotel.
Hindi sinasadya, nakilala niya si Lieutenant Guevarra at natutunan mula sa kanya ang malungkot na
kwento ng kanyang ama. Bilang isang matapat na Espanyol ang pag -iisip ng Ang paghihiganti sa
pagkamatay ng kanyang ama ay hindi pumasok sa kanyang isipan. Sa halip, nakatuon siya ang kanyang
sarili sa hangarin ng mga mithiin ng kanyang ama na turuan ang mga tao ng San Diego. Pag -aaral ng mga
kahabag -habag na kondisyon ng lokal na paaralan na may HINDI Ang pagtatayo upang pag -usapan, o
mga libro para sa paggamit ng mga mag -aaral, ligtas na pahintulot si Ibarra Para sa pagtayo ng isang
modernong gusali ng paaralan, na patterned pagkatapos ng Aleman modelo.

Ang pundasyon ng gusali ng paaralan ay inilatag sa panahon ng Pagdiriwang ng Fiesta ng Town. Halos
pinatay si Ibarra ng biglaang pagbagsak ng derrick. Mabilis na lumilitaw sa pinangyarihan, nailigtas siya
ng Si Elias, isang piloto ng bangka na na -save ni Ibarra sa panahon ng isang pamamasyal sa lawa. Ang
balangkas upang puksain si Ibarra ay binalak ni Padre Damaso at Ama Si Salvi, ang prayle na galit na galit
kay Maria Clara. Kalaunan sa araw, isang piging ang ginanap sa tirahan ni Capitan Tiago. Muli, sinimulan
ni Padre Damaso na itapon ang pang -insulto at nakakasakit na mga komento Tungkol kay Ibarra. Tulad
ng dati, hindi pinansin ni Ibarra ang narinig niya. Gayunpaman, kailan Ininsulto ni Padre Damaso ang
memorya ng kanyang namatay na ama, tumayo si Ibarra at kumatok ang prayle sa lupa. Papatayin na
niya si Padre Damaso, Nang makialam si Maria Clara. Si Ibarra ay excommunicated para sa paglalagay ng
kanyang Mga kamay sa pari ng parokya. Nakikiramay kay Padre Damaso, Capitan Pinigilan ni Tiago si
Maria Clara mula sa muling makita si Ibarra.

Ang excommunication ng Ibarra, gayunpaman, ay agad na nakataas Ang pamamagitan ng liberal-minded

Governor General, na bumisita San Diego. Si Padre Damaso ay hindi nagtagumpay sa pagkakaroon ng
satisfaction na makuha ang pagiging ekskumikado ni Ibarra ( o hindi sya nag tagumpay para itrigger na
gumawa ng mali sa kanya si Ibarra) kaya ang pagsasagawa upang sirain ang binata ay isinakatuparan sa
pamamagitan ni Padre Salvi. Inayos ni Padre Salvi ang isang paghihimagsik sa mga mahihirap, mga taong
hindi satisfy sa San Diego at ang mga nabiktima ng sibilyang Guardia. Sila ay pinagsama-sama upang
paniwalain na si Ibarra ang pinuno at financier ng mga nangyayari sa kanila. Sinabi ni Padre Salvi ang
plano sa mga sibilyang Guardia. Ang paghihimagsik ay durog.

Ang resulta ng durog na paghihimagsik ay naging sanhi ng pag- aresto at pagkabilanggo ng mga taong
binigo ang plano ng mga prayle at ng mga taong sumusuporta sa liberal ideas sa San Diego. Isa sa mga
nakulong ay si Ibarra mismo. Si Ibarra ay nahatulan batay sa liham na isinulat niya Si Maria Clara habang
siya ay nasa Europa. Gayunpaman, nagawa ni Ibarra Tumakas sa pamamagitan ng tulong ni Elias.
Samantala, Bago tuluyang umalis ng San Diego, nagpatuloy si Ibarra sa bahay ng capitan Tiago upang
mag -bid nga paalam kay Maria Clara. Natuklasan ni Ibarra na ipinagpalit ang liham ni Maria Clara kay
Padre Salvi para sa dalawang titik ng Doña Pia, Maria Ang ina ni Clara, na nagpatunay na ang kanyang
tunay na ama ay si Padre Damaso. Upang mapanatili ang lihim ng katotohanan sa lahat at upang mai -
save ang reputasyon ng capitan Tiago, binigyan ni Maria Clara ang liham ni Ibarra kay Padre Salvi nang
walang pag -iisip na ang parehong ay gagamitin laban sa kanyang kasintahan ng mga awtoridad.

Matapos mag -bid Maria Clara Maria Clara, nagpatuloy sina Elias at Ibarra sa Banca sa Pasig River
patungo sa Laguna Bay. Hinabol sila Ang sibilyang Guardia habang ang kanilang banca ay nakarating sa
lawa. Upang makagambala sa atensyon ng Guardia Civil, si Elias ay lumubog sa baybayin sa ilalim ng
apoy. Samantala, itinago ni Ibarra ang kanyang sarili sa ilalim ng malagong damo at nakatakas. Si Elias,
sa kabilang kamay, binaril. Iniisip na nagtagumpay sila sa pagpatay kay Ibarra, ang Bumalik ang Guardia
Civil sa Maynila.

Bagaman malubhang nasugatan, nakarating si Elias sa baybayin. Mula sa Ang baybayin, siya ay
pumapasok sa kakahuyan, kung saan nakita niya si Basilio na umiiyak- sa patay na katawan ng kanyang
ina, si Sisa. Inutusan ni Elias si Basilio sa ihanda ang libing pyre para sa pagkasunog ng patay na katawan
ng kanyang ina at iyon ni Elias. Sumunod si Basilio sa pagtuturo. Tulad ng pagkawala ni Elias Buhay,
tumitig siya patungo sa silangan at nagbulong: namatay ako nang hindi ko nakita ang Dawn lumiwanag
sa aking sariling lupain! Ikaw, sino ang may makita, maligayang pagdating nito-at Huwag kalimutan ang
mga nahulog sa gabi! "

Kinabukasan, iniulat ng mga pahayagan ang pagkamatay ni Crisostomo Tbarra. Ang pag -aaral ng
nangyari sa kanyang minamahal na Ibarra, tumanggi si Maria Clara Mag -asawa si Linares, isang batang
Espanyol na pinili para sa kanya ni Padre Damaso. Sa halip, sinabi niya kay Padre Damaso ang kanyang
hangarin na pumasok sa madre ng Santa Clara, kung saan si Padre Salvi ang chaplain. Natapos ang
nobela kasama si Maria Clara sa bubong ng madre, na nagdarasal para sa kanyang paglaya.

Mula sa nobela ay maaaring mapansin ang pivotal roie, na ginampanan ni Elias, na Ang pamilya ay
biktima ng maraming mga trahedya para sa higit sa tatlong henerasyon. Sa nobela, siya ay nakalarawan
bilang isang bandido o isang labag sa batas. Sa mga pag -uusap na kasama niya si Ibarra, ito ay si Elias na
lumilitaw na ang tinig ng Ang rebolusyon na naniniwala na ang mga reporma upang makakuha ng
hustisya ay hindi posible. Kinumbinsi siya ni Tbarra na magtiwala sa gobyerno at ang pangangailangan ng
ilaw ng Edukasyon. Tumugon si Elias sa ganitong paraan:

Nang walang kalayaan, walang ilaw .. wala kang nakikitang pakikibaka na inihanda, o ang ulap sa abot -
tanaw. Nagsisimula ang pakikibaka Sa larangan ng mga ideya, ngunit si Wil ay bumaba sa arena, at
mantsang may dugo. Naririnig ko ang tinig ng Diyos. Sa aba sa mga taong pipigilan siya! Para sa Ang mga
ito, ang kasaysayan ay hindi nasulat.

Ang aming mga tao ay natutulog ng maraming siglo, ngunit isang araw ang kidlat ay tumama at ang
mismong kilos ng pagsira, tinawag itong buhay. Simula noon, si Neuw Tenden Ang mga cies ay
nagtatrabaho sa aming mga espiritu, at ang mga tendensiyang ito, ngayon ay nakakalat, ay isa Araw na
magkaisa sa ilalim ng patnubay ng Diyos. Ang Diyos ay hindi nabigo sa ibang mga tao; Hindi siya
mabibigo sa atin; Ang kanilang kadahilanan ay ang sanhi ng kalayaan

Nanawagan din si Elias para sa mga radikal na reporma sa klero dahil sila ay ang mga mang -aapi ng mga
tao. Tumugon si Ibarra sa pamamagitan ng pagsasabi kay Elias na Ang mga tao ay may utang sa mga
prayle ng isang utang na pasasalamat sa pagbibigay sa kanila ng Katoliko pananampalataya at para sa
pagprotekta sa kanila laban sa paniniil ng mga awtoridad ng sibil. Nagsasalita sa pangalan ng mga tao,
binago ni Elias si Ibarra sa ganitong paraan :

Tinatawag mo ba ang mga extemal na kasanayan na pananampalataya, o ang comnerce sa mga scapular,
relihiyon; O ang mga kwento ng mga himala at iba pang mga engkanto na naririnig natin araw -araw,
Katotohanan? .. Ang isang Diyos ay hindi kailangang hayaan ang kanyang sarili na ipako sa krus para dito,
ni Uwe Ipagpalagay ang obligasyon ng walang hanggang pasasalamat; Ang pamahiin ay umiiral nang
matagal Ito; Lahat ng kailangan upang maperpekto ito at itaas ang presyo ng paninda Sasabihin mo sa
akin na ang di -sakdal bilang aming kasalukuyang relihiyon ay maaaring, mas kanais -nais sa isa na
mayroon tayo dati; Naniniwala ako na ito at sumasang -ayon ako sa iyo, ngunit ito rin mahal, dahil bilang
kapalit nito ay tinanggihan ang ating pambansang pagkakakilanlan, at ang ating kalayaan; Bilang kapalit
nito ay ibinigay natin ito sa mga pari nito Pinakamahusay na Touwns at ang aming mga patlang, at
binibigyan pa rin namin ang aming pagtitipid para sa Pagbili ng mga bagay na relihiyoso ... Inaamin ko
ang isang tunay na pananampalataya at isang tunay na pag -ibig ng Gabay sa sangkatauhan ang mga
unang misyonero na dumating sa aming baybayin; I kilalanin ang aming utang ng pasasalamat sa mga
marangal na taong iyon ... ngunit dahil Ang mga tagapag -una ay banal, ay isusumite sa mga pang -
aabuso ng kanilang Degenerate Descendants?

Gayunpaman, nang makaranas si Ibarra ng mga kasawian, binago niya ang kanyang isip at handa nang
pukawin ang mga karaniwang tao na mag -alsa. Sumalungat si Elias Siya sa bagay na ito, nang sinabi niya:
Pupunta ka upang pukawin ang isang digmaan, sapagkat mayroon kang pera at talino at ay madaling
makahanap ng maraming mga tumutulong na kamay; Sa kasamaang palad, marami ang hindi nasiraan
ng loob. Ngunit sa pakikibaka, na malapit mong gawin, ang walang pagtatanggol At ang mga inosente ay
magdurusa ng karamihan. Ang parehong damdamin na isang buwan na ang nakalilipas Pinangunahan
mo akong hilingin sa iyo para sa mga reporma na humantong sa akin ngayon upang hilingin sa iyo na
sumasalamin. Aming Hindi iniisip ng bansa na ihiwalay ang kanyang sarili sa inang bayan; siya Humihiling
ng higit pa sa isang maliit na sukatan ng kalayaan, hustisya, at pag -ibig. Ang hindi nasiraan ng loob,
kriminal, at ang desperado ay susundan ka, ngunit ang mga tao uwill stand back.Hindi ako sundin sa iyo
mismo iuill hindi kailanman resort sa matinding remedyo habang nakikita ko ang ilang pag -asa sa mga
kalalakihan.

Upang maisakatuparan ang layunin ni Rizal sa pagsulat ng nobela, maraming mga yugto ay kasama sa
nobela (Schumacher, 1997). Ang episode sa sabungan nakalantad na sarkastiko ang mga demeaning
effects ng pagsusugal sa mga Pilipino Tapos. Ang pag -uusap sa mga kapatid na tersiyaryo sa pagbili ng
mga indulgences Sa panahon ng All Souls 'Day, sumasalamin sa pagtanggi ni Rizal ng pamahiin Mga
paniniwala at bulag na panatiko. Ang homily ni Padre Damaso sa panahon ng Ang pagdiriwang ng fiesta
ng bayan ay pinagtatrabahuhan ni Rizal upang itanggi ang Vulgar ignorance, pagkukunwari at
relihiyosong despotismo ng mga prayle.

Malinaw na kinilala ng nobela ang mga depekto ng sistemang kolonyal ng Espanya sa Pilipinas. Ang mga
solusyon sa mga depekto na ito ay maaaring gleaned mula sa Pagpapalit ng mga ideya sa pagitan nina
Elias at Ibarra. Si Rizal, gayunpaman, ay hindi masyadong malinaw sa kung ano ang gagawin. Hindi siya
tiyak na pumipili ng isang rebolusyon. Sa Iba pang kamay, nilinaw niya at malinaw ang banta ng isang
posibleng pagsiklab ng isang rebolusyon, dapat ang mga radikal na reporma ay hindi maitatag sa kolonya
ng Pamahalaang Espanyol.

The Characters in the Noli Me Tangere

Bagaman ang nobela ay isang gawa ng fiction, ang nobela ay maaaring isaalang -alang a Tunay na
kwento ng Pilipinas sa mga huling dekada ng pamamahala ng Espanya. Ang Ang mga character na
ginamit ni Rizal sa Noli ay mga taong aktwal na umiiral nang mga oras na iyon (Zaide & Zaide, 1999). Si
Maria Clara ay si Leonor Rivera. Si Tasyo ay ang kanyang kuya na si Paciano. Si Padre Salvi ay pr. Antonio
Piernavieja ng order ng Augustinian. Si Capitan Tiago ay si Kapitan Hilario Sunico ng San Nicolas. Si Doña
Victorina ay si Doña Agustina Medel. Basilio at Crispin ay ang mga kapatid na Crisostomo ng Hagonoy,
Bulacan. Padre Damaso, gayunpaman, ay ang tipikal na mapang -abuso na prayle sa panahon ni Rizal.

Sa pamamagitan ng mga character sa Noli, inilalarawan ni Rizal ang iba Mga larawan ng lipunang Pilipino
sa kanyang panahon (Capino et al, 1977) .

1. Juan Crisostomo Ibarra. Bilang pangunahing karakter sa nobela, ang IbarrarePresented ang mayaman
at liberal na European na pinag-aralan na Pilipino. Sibiko- isipan, kalayaan na may pag-iisip at
makabayan, nais niya ang edukasyon ng mga tao. Ang kanyang plano ng pagtatatag ng schoolhouse sa
San Diego ay tutol ni Padre Damaso, na kumakatawan sa conservatism sa lipunang Pilipino noon. Ang
pagkumpirma sa pagitan ng liberalismo at conservatism ay makikita sa marami Mga Episod Ang
pagpasok ni Maria Clara sa pagmamadre.

2. Elias. Kinakatawan ni Rizal ang masa ng Pilipino sa nobela sa pamamagitan Elias. Bilang simbolo ng
mga karaniwang tao, ginawa ni Elias ang lahat upang mapatunayan Ang mga ito mula sa mga kawalang -
katarungan ay nagdusa mula sa mga Kastila. Kahit na Ibarra's Ang pamilya ay nagdala ng mga kasawian
sa kanyang sariling pamilya, siya ay tumulong sa tulong Crisostomo sa maraming okasyon sa nobela.
Maaaring ito ay dahil sa Ang kanyang paniniwala na ang pagtubos ng bansa ay nakasalalay sa mga
ilustrados. Tulad ni Ibarra, siya ay isang bibig ng magkakasalungat na kaisipan ni Rizal at mga layunin.

3. Maria Clara. Bilang layunin ng pag -ibig at pagmamahal ni Ibarra, si Rizal kinakatawan ng babaeng
Pilipino na sinanay sa isang kumbento at nalubog sa Ang edukasyon ay karaniwang relihiyoso sa
oryentasyon. Sumisimbolo siya sa Pilipino Babae sa kanilang katapatan, coyness, at kahinhinan.

4. Don Rafael Ibarra. Sa nobela, si Don Rafael ay ama ni Crisostomo. Siya ay nabilanggo dahil sa
pagtulong sa isang batang lalaki na sinaktan ng isang ignorante na Espanyol tagakolekta ng buwis.
Itinuring siya ni Padre Damaso na isang heretic at isang filibustero dahil sa kanyang liberal at malayang
pananaw. Ginamit ni Rizal si Don Rafael sa Noli upang sumisimbolo ng isang mayaman na may -ari ng
isang budhi sa lipunan.

5. Sisa. Si Sisa ang ina nina Basilio at Crispin sa Noli. Siya Sumisimbolo ng maraming bagay sa lipunang
Pilipino sa panahon ni Rizal. Nasa nobela, nawala ang kanyang balanse sa kaisipan sa pag -aaral kung ano
ang nangyari kay Basilio at Crispin, ang kanyang dalawang anak na lalaki. Sa pamamagitan niya, nagawa
ni Rizal na ilarawan ang kakulangan ng Pag -aalala sa pagharap at paglutas ng mga problema na
kinakaharap ng lipunang Pilipino. Siya ay ginamit din ni Rizal sa Noli upang mailarawan ang mga
karaniwang katangian ng Ang mga ina ng Pilipino-lubos na nakikilala ang mga katangian ng kanilang mga
anak na lalaki at anak na babae; at handang ipagtanggol ang mga ito mula sa lahat ng anyo ng kawalan
ng katarungan o Mga akusasyon.

6. Capitan Tiago. Sa mga tao ng San Diego, siya si Don Anastacio Delos Santos. Tulad ni Don Rafael
Ibarra, siya ay isang mayaman na may -ari. Kanya Ang yaman ay nagmula sa kanyang pagkakasangkot sa
iligal na kalakalan ng opyo. Sa Karaniwang mga tao, siya ay isang simbolo ng mentalidad ng cacique. Na
nag -aangkin na maging Relihiyoso, hindi siya nanalangin sa Diyos kahit na sa harap ng mga paghihirap.
Sa halip, Hinayaan niya ang kanyang pera na manalangin para sa kanya. Bukod dito, nagtatrabaho si Rizal
sa Capitan Tiago sa Ang nobelang upang kumatawan sa subservient na Pilipino sa mga awtoridad upang
maprotektahan ang kanyang personal at interes sa negosyo.

7. Doña Victorina. Bilang isang sosyal na climber, pinakasalan niya si Don Tiburcio de Espadaña upang
suportahan ang kanyang pag -angkin ng pagiging isang Espanyol. Kinamuhian niya ang lahat Pilipino at
ginagaya kung ano ang Espanyol. Kaya, ginamit siya ni Rizal sa nobela Upang sumisimbolo sa kolonyal na
kaisipan sa ilang mga Pilipino sa kanyang oras.
8. Doña Patrocinio. Bilang maybahay ng Alferez, siya ay nabanggit na hindi nakakagulat, bulgar, malupit,
at nag -aaway. Tulad nito, sumisimbolo siya ng Pag -iisip ng Guardia Civil. Pagiging nag -iisang katunggali
ng Capitan Tiago Sa kabanalan, ginawa niya ang lahat upang magpanggap na siya ay talagang relihiyoso
sa pamamagitan ng Ipinapakita sa publiko kung ano ang maaari niyang kontribusyon para sa simbahan.

9. Pilosopo Tasyo. Kinakatawan niya ang epitome ni Rizal ng isang pilosopo. Siya ay napansin na maging
isang sambong ng mga edukado at isang kakatwa o lunatic ng Ang mga hindi nakakakilala sa kanya.

10. Ang Master ng Paaralan ng San Diego. Sumisimbolo siya ng intelektwal Hindi kasiya -siya sa lipunang
Pilipino sa panahon ni Rizal. Bilang isang edukado indibidwal, pinangarap niyang baguhin ang mga
pamamaraan ng pagtuturo upang mapadali higit na pag -aaral sa bahagi ng mga mag -aaral noon.

The Filipino Society as pictured in the Noli

Ang nobelang hindi nagkukulang na naglalantad ng mga Espanyol sa Pilipinas. Ang gobyerno ay
pinamamahalaan ng mga naghahanap ng sarili, na hinikayat ng pagnanasa upang pagyamanin ang
kanilang sarili sa gastos ng mga tao. Matapat at taos -puso Kaunti ang mga opisyal. Ang katiwalian ay
naging napakalawak, bilang kinahinatnan.

Si Banditry ay naging isang paraan ng pamumuhay para sa marami dahil sa katiwalian at kalupitan ng
Guardia Civil. Ang mga prayle, sa kabilang banda, ay ginamit ang Katoliko Simbahan upang mapukaw ang
kayamanan at upang mapanatili ang kanilang sarili sa kapangyarihan. Sa halip ng pagtuturo sa mga
Pilipino na tunay na Katolisismo, kinokontrol nila ang gobyerno at tutol ang lahat ng pag -unlad.

Habang kinondena ni Rizal ang mga Espanyol para sa kanilang mga pang -aabuso at insidious Ang mga
kasanayan, ang mga Pilipino ay hindi naligtas sa kanyang pagpuna sa lipunang Pilipino. Pinuna niya ang
kanyang mga kapwa kababayan dahil sa kanilang bulag, panatiko sa relihiyon, katiwalian, pagnanasa sa
pagsusugal, pag -iingat ng mga mayayamang Pilipino patungo sa mga prayle at mga opisyal ng gobyerno,
at ang kanilang katawa -tawa na pagsisikap na distansya ang kanilang mga sarili mula sa mga karaniwang
tao.

Upang balansehin ang larawan ni Rizal ng lipunang Pilipino, ang mga birtud at mabuti Ang mga katangian
ng mga taong Pilipino ay na -highlight sa nobela (Schumacher, 1997). Kapansin -pansin sa mga birtud at
halagang binibigyang diin ni Rizal sa Si Noli ang sumusunod: ang kahinhinan at debosyon ng babaeng
Pilipino; ang bukas na mabuting pakikitungo ng pamilyang Pilipino; Ang debosyon ng mga magulang sa
kanilang mga anak at anak sa kanilang mga magulang; at ang kalalima pakiramdam ng pasasalamat ng
mga magsasaka ng Pilipino.

Rizal's Diagnosis of Filipino Society

Ang isang malalim na pagsusuri ng Noli Me Tangere ay nagpapakita ng diagnosis ni Rizal ng lipunang
Pilipino sa kanyang panahon. Mula sa kanyang nobela, ginawa niya itong malinaw at malinaw na ang
mga prayle ay ang mga kaaway ng reporma, pag -unlad, at hustisya sa Bansa (Guerrero, 1998). Isang
malinaw na patunay ang kaso ng paaralan Ang proyekto ng gusali, na iminungkahi ni Ibarra. Naniniwala
si Waile Ibarra na ang proyekto ay marangal na isinasaalang -alang na ang paaralan ay maihahalintulad
sa isang libro kung saan ang Ang kasaysayan ng bansa ay isusulat, sinalungat ito ni Padre Damaso. Ang
huli Ang pagsalungat ay nagmula sa kanyang opinyon na maaari itong maging isang makapangyarihang
fortress for rebellion.

Si Rizal ay karaniwang walang kinikilingan sa kanyang pagtatasa ng sitwasyon sa Ang Pilipinas noon dahil
sa katotohanan na ang mga kasawian sa kanyang pamilya ay bago ang pagsulat at paglathala ng Noli ay
hindi dahil sa Misdoings ng Friars (Guerrero, 1998). Mayroong talagang tatlong mga kadahilanan Bakit
itinuturing ni Rizal ang mga prayle, ang kaaway ng mga reporma, pag -unlad, at hustisya sa bansa. Ang
problemang agraryo sa Calamba sa pagitan ng mga nangungupahan At ang mga Dominikano, habang
siya ay nasa Europa, ay maaaring ituring na isa sa Ang mga salik na gumawa ng rizal point sa mga prayle
bilang mga pumipigil sa pag -unlad at mga reporma sa bansa. Ang isa pang kadahilanan na maaaring
maipaliwanag ang konklusyon ni Rizal ay ang impluwensy ng Spanish anti-clericalism. Ang isang
pangatlong paliwanag sa nabanggit ay Ang labis na pagtatasa ni Rizal sa sitwasyong pampulitika ng
Pilipinas noong 1886 at noong 1872. Kaya, para kay Rizal ang pangangailangan na ilantad ang mga pang -
aabuso ng mga prayle sa pamamagitan ng Ang panunuya at poot ay naging kagyat.

Ang isa pang kadahilanan na maaaring maipaliwanag ang konklusyon ni Rizal ay ang impluwensy ng
Spanish anti-clericalism. Ang isang pangatlong paliwanag sa nabanggit ay Ang labis na pagtatasa ni Rizal
sa sitwasyong pampulitika ng Pilipinas noong 1886 at noong 1872. Kaya, para kay Rizal ang
pangangailangan na ilantad ang mga pang -aabuso ng mga prayle sa pamamagitan ng Ang panunuya at
poot ay naging kagyat.

Ang isang katanungan na may kaugnayan sa nabanggit sa itaas ay, ay si Rizal tama sa kanyang pagsusuri?
Pitumpu't taon pagkatapos ng paglathala ng Noli, ang Ang pananaliksik na isinagawa ng mga Katoliko sa
sitwasyong pampulitika ng Pilipinas nakumpirma ang katotohanan ng pagtatalo ni Rizal (Guerrero,
1998). Ang mga prayle wielded ng maraming kapangyarihan, sa gayon sila ang tunay na awtoridad sa
Iba't ibang mga pueblos, sa buong kapuluan, dahil sa sumusunod mga tungkulin na nilalaro nila noon:
pari ng parokya; tagakolekta ng buwis; inspektor ng paaralan; superintendente ng mga pampublikong
gawa sa pamamagitan ng sapilitang paggawa; Isang Intelligence oficer; at Pangulo ng lahat ng mga lokal
na board. Kung gayon, ang mga tao ay sumailalim sa Ang kontrol sa ecclesiastical higit sa anumang iba
pang anyo ng awtoridad sa kolonya.

Pag -aaral ni Jaena ng mga institusyong Pilipinas, tulad ng binanggit ni Guerrero (1998), din nakumpirma
ang kawastuhan ng pagsusuri ni Rizal sa lipunan ng Pilipinas. Tulad ng itinuro ni Jaena, ang pari ng
parokya sa bawat bayan ay maaaring inilarawan Bilang isang tabak ng Damocles na nakabitin sa ulo ng
awtoridad-ang bayan Mayor. Ito ay dahil ang lokal na halalan ay kinokontrol at manipulahin ng Ang pari
ng parokya. Tanging ang mga kandidato lamang na itinataguyod at katanggap -tanggap sa Ang pari ng
parokya ay ang nakaupo sa mga posisyon ng pamumuno sa lokal Pamahalaan.

Ang punto ni Jaena ay pinagsama ng ulat ni Gobernador Simon De Anda sa Spanish Crown (Guerrero,
1998). Sa nasabing ulat, binigyang diin ni Anda Iyon lamang ang pari ng pari na namamahala sa kolonya.
Kaya, iginiit ni Jaena na Ang mga nahalal na opisyal ng munisipyo ay nagsilbing bulag na mga
instrumento ng mga prayle sa Pagrekord para sa pag -endorso at katanggap -tanggap bilang mga
kandidato sa lokal Mga botohan.

Dahil sa kontrol ng prayle ng halos lahat ng aspeto ng lipunang Pilipino, Imposibleng maghanap ng
reporma at kaluwagan sa loob ng kolonya. Rizal At ang iba pang mga propagandista ay nadama na
matalino na gawin ito sa labas ng Pilipinas. Sa gayon, Ang kilusang propaganda ay isinagawa hindi sa
Pilipinas kundi sa Espanya. Ang Espanya ay naging pinaka lohikal na lugar para sa reporma at kaluwagan
dahil sa ang liberal na kapaligiran sa bansang ito, pati na rin ang proteksyon na inaalok ng Ang
Konstitusyon ng Espanya at Cortes.

Noli Me Tangere as a Charter Filipino Nationalism

Ang nobela ay maaaring isaalang -alang na isang charter ng nasyonalismo ng Pilipino (Schumacher,
1977). Nanawagan ito sa Pilipino na: mabawi ang kanyang tiwala sa sarili; Pinahahalagahan ang kanyang
pagpapahalaga sa sarili; bumalik sa pamana ng kanyang mga ninuno; igiit ang kanyang sarili bilang isang
co-equal ng mga Kastila. Gayundin, iginiit ang pangangailangan para sa edukasyon, dedikasyon sa bansa;
Assimilating ang mga aspeto ng Kanluran mga kultura na maaaring mapahusay ang mga katutubong
tradisyon.

Higit pa, ang nobela ay hindi lamang inilalantad ang mga sosyal na sakit sa Pilipinas sa panahon ni Rizal.
Inilarawan nito ang mga reporma na kinakailangan sa Pilipino lipunan noon. Kasama sa mga repormang
ito ang sumusunod: radikal na mga reporma sa armadong pwersa, klero, at pangangasiwa ng hustisya;
Higit pang paggalang sa tao dignidad; mas malaking seguridad para sa indibidwal; mas kaunting lakas sa
konstitusyon; at mas kaunting mga pribilehiyo para sa mga organisasyon na madaling kapitan ng mga
pang -aabuso at katiwalian.

Si Rizal, sa pamamagitan ni Elias, ay mouthed ang solusyon upang maisakatuparan ang mga kailanga
Mga reporma. Para kay Elias, ang rebolusyon ang susi nang sinabi niya, "Hindi ito isang krimen upang
labanan para sa isang bansa. "Si Tbarra, sa kabilang banda, ay naniniwala sa iba matalino.

Noli me Tangere ay nagpakita ng isang problema, ang pangangailangan para sa pagbabago sa Bansa sa
ilalim ng pagtuturo ng Espanya. Sa kabilang banda, hindi ito nag -aalok ng anuman Solusyon upang
matugunan ang pareho (Guerrero, 1998). Ano ang maaaring maging mga dahilan sa likod nito? Una,
hindi sigurado si Rizal kung aling solusyon ang ipatupad. Dapat ba itong maging isang rebolusyon? Dapat
ba itong assimilation sa ilalim ng Espanyol Korona? Sa wakas, si Rizal ay sapat na maingat na hindi bukas
na pabor sa kalayaan at rebolusyon.

Gayunpaman, ang nobela ay isang pangunahing punto sa pag -on sa buhay ni Rizal. Bilang Nabanggit ni
Guerrero (1998), si Rizal ay naging isang bilanggo ng Noli Me Logic ni Tangere. Bukod dito, sa
pamamagitan ng nobelang ito, pinili ni Rizal na pumili ang kanyang kaaway, ang mga prayle sa Pilipinas.

First Reactions to the Noli

Bago ang paglalathala ng Noli Me Tangere, isang bilang ng mga gawa ng mga manunulat ng Pilipino mula
1882 hanggang 1896 ay ginawa. Masasabi ang banggitin ng mga sumusunod: nobela ni Paterno Ninay,
na inilathala sa Madrid noong 1885; Del Pilar's La Soberania Monacal at Graciano Lopez Jaena's
Discursos Y Articulos Ang mga varios na nai -publish sa Barcelona noong 1889 at 1891; at Antonio Luna's
Impresyon, na lumabas noong Madrid 1893. Wala sa mga publikasyong ito, Gayunpaman, tinanggal ang
gayong kanais -nais at hindi kanais -nais na mga komento mula sa mga kaibigan at mga kaaway tulad ng
ginawa ni Rizal ni Noli Me Tangere.

Isa sa mga bumati kay Rizal sa pagsulat at pag -publish ng Ang nobela ay si Antonio Regidor, isang
Filipino exile para sa kanyang sinasabing pagiging kumplikado sa 1872 Pag -aalsa. Sinabi niya na "ang
libro ay higit na mataas" at iyon "kung don quijote ginawa nito. may-akda na walang kamatayan
sapagkat nakalantad siya sa mundo ang nagdurusa- ings ng Espanya, ang iyong noli me tangere ay
magdadala sa iyo ng pantay na kaluwalhatian "(Pambansa Komisyon ng Bayani, 1963).

Si Ferdinand Blumentritt, na naging kaibigan ni Rizal na si thru correspon-Dence, pinuri si Rizal sa

pamamagitan ng pagsasabi: "Ang iyong gawain, tulad ng sinabi ng mga Aleman, ay naging Nakasulat na
may dugo at puso ... ang iyong trabaho ay lumampas sa aking pag -asa at ako Isaalang-alang ang aking
sarili na masuwerte at masaya na pinarangalan sa iyong kaibigan- barko. Hindi lamang ako kundi ang
iyong bansa, ay maaaring maging masaya sa pagkakaroon mo, isang makabayan at matapat na anak.
Kung magpapatuloy ka, ikaw ay sa iyong mga tao isa sa mga iyon Mahusay na kalalakihan na
magsasagawa ng isang determinasyong impluwensya sa pag -unlad ng kanilang espirituwal na buhay
(National Centennial Commission, 1961).

Nang bumalik si Rizal sa Pilipinas, ang mga reaksyon para at laban sa Noli me tangere surfaced. Ang mga
Pilipino ay naging sabik na basahin ang libro, ngunit kakaunti lamang ang mga kopya ang magagamit.
Ang kanilang pagkasabik na hawakan ang Maaaring maipaliwanag si Noli sa pamamagitan ng balita na
nakalantad ito ng maraming bagay tungkol sa bansa, ang mga tao at gobyerno nito.

Gayunpaman, hindi lamang ang mga Pilipino ay naglaan ng oras upang makahanap ng isang kopya ng
nobela at basahin ang mga nilalaman nito. Ang Arsobispo Payo ay nakakuha ng isang kopya ng Noli at
ipinadala ang parehong sa rektor ng UST para sa pagsusuri noong Agosto 18, 1887. Ang Rektor ay
bumubuo ng isang komite ng tatlong-tao upang maipasa ang paghatol sa Ang nobela. Ang komite ay
nagsumite ng ulat nito sa Arsobispo ng Maynila noong Agosto 30, 1887. Natagpuan nito ang aklat na
erehe, walang kabuluhan at iskandalo sa Ang aspeto ng relihiyon nito; hindi mapag -aalinlangan,
subversive ng pampublikong kaayusan, at nakakasakit sa Ang Pamahalaan ng Espanya.

Ipinasa ng Arsobispo ang ulat ng komite sa pagkatapos Gobernador-Heneral, Emilio Terrero, na siya
namang tinawag si Rizal sa Malacañang palalace. Si Terrero, pagiging isang liberal na pag-iisip na
ehekutibo ng gobyerno, May kaalaman kay Rizal ng hindi kanais -nais na mga ulat tungkol sa kanyang
nobela, na sinasabing Libelous at subversive. Hiniling pa niya kay Rizal na magbigay sa kanya ng isang
kopya ng Aklat mula noong siya ay naging interesado na basahin ito. Kalaunan ay bumalik si Rizal sa
Gobernador at ibinigay sa kanya ang kopya ng nobela.
Na walang konkretong aksyon mula sa Gobernador-Heneral Terrero, ang Arsobispo tinanong ang
Permanent Commission on Censorship na magpasya sa kapalaran ng Ang nobela. Isang ulat na isinumite
ni Padre Salvador Font, isang Augustinian, sa Disyembre 29, 1892, inirerekumenda ang pagbabawal ng
pag -import, pagpaparami, at sirkulasyon ng mga nakakahamak na libro sa Pilipinas (Palma, 1949).

Gayunpaman, ang nobela ay hindi pinagbawalan sa bansa, sa kabila ng sa rekomendasyon na ginawa ng

Permanent Commission. Ang arko Ang Obispo at ang mga lalawigan ng mga order ng prayle ay
pagkatapos ay lobbying para sa pagbabawal ng libro at ang posibleng pagkulong ni Rizal. Ang mga
prayle, gayunpaman, ay hindi ma -secure ang selyo ng pagpapatupad ng Rekomendasyon ng Permanent
Commission on Censorship mula sa Gobernador-Heneral (Schumacher, 1997). Masuwerte si Rizal na
maging Ibinigay ang proteksyon dahil sa lakas ng pakikibaka pagkatapos ay mayroon sa pagitan ang mga
pinuno ng pamahalaang sibil sa Maynila at ang obispo at ang prayle mga order.

Attacks and Defenses of the Noli Me Tangere

Ang pag -atake sa Rizal's Noli Me Tangere ay hindi lamang nakakulong sa Pilipinas ngunit itinanghal din
sa Madrid. (De Ocampo, 1961). Doon, Senador Fernando Vida, Deputy Luis M. De Pando, at Punong
Ministro Praxedes Si Mateo Sagasta ay kabilang sa mga hindi makatarungang Lambasted at pinuna Si
Rizal at ang kanyang noli sa dalawang silid ng Spanish Cortes noong 1888 at 1889. Kabilang sa tatlong
Senador na ito, ito ay si Fernando Vida na naging napaka kritikal ng noli (retana, 1907), na naglalarawan
kay Rizal bilang isang katutubong, na may a Doctor of Medicine degree mula sa University of Madrid,
isang matalik na kaibigan ng Bismarck at nakakuha ng isang propesyonal na tagapangulo ng gamot sa a
Aleman University. Kinondena ang nabanggit na mga mambabatas ng Espanya ang nobela bilang anti-
Katoliko, Protestante, at sosyalista sa oryentasyon at nakasandal.

Ang isa pang pag -atake sa nobela ay nagmula sa Vicente Barrantes, isang Espanyol akademiko, na
gumugol ng maraming taon sa mataas na mga post ng Pilipinas Pangangasiwa. Bilang isang regular na
nag -aambag sa pahayagan na pinamagatang LA España Moderna, sinalakay niya si Rizal noong 1889 sa
pamamagitan ng paglalarawan kay Rizal bilang isang tao ng pagkakasalungatan, na ang mga pintas ng
mga prayle at rehimen ng Espanya ay talagang isang insulto sa mga Pilipino mismo.

Ang unang pag -atake sa Noli sa Pilipinas ay nagmula sa isang hindi nagpapakilalang Ang liham ay
nagmula sa isang hindi nagpapakilalang sulat, na nilagdaan ng isang prayle. Sa liham na ito, Si Rizal ay
may label na isang taong walang utang na loob. Kasabay nito, hinamon si Rizal upang lumabas sa bukas
kung mayroon siyang hinaing laban sa relihiyon pagtatatag.

Sa Pilipinas, si Fr. Si Salvador Font, na naglabas ng opisyal na censure ng Noli, sinubukan upang
maiwasan ang sirkulasyon ng nobela sa pamamagitan ng pag -publish ng iilan Mga kopya ng kanyang
ulat (Schumacher, 1997). Ang kanyang ulat ay binubuo ng apat na bahagi, tulad ng sumusunod: pag -
atake sa relihiyon ng estado; pag-atake sa administra- , ang mga empleyado ng gobyerno at ang mga
korte; pag -atake sa mga sibil na guwardya; at pag -atake sa integridad ng teritoryo ng Kaharian ng
Espanya. Nonetheless, tinangka ni Father Font na patunayan ang mga pag -atake na ito na nagreresulta
sa Ang pag -highlight ng mga puntos na nais ni Rizal na ituro sa kanyang noli.

Isang direktang pag -atake sa Noli ay inilunsad ni Padre Jose Rodriguez ni Ang paglabas ng isang serye ng
mga pamplet sa ilalim ng pamagat na Cuestiones de sumo interes (Zaide & Zaide, 1999). Tulad ng itinuro
ni Schumacher (1997), Fr. Rodriguez hinuhusgahan ang nobela sa isang antas ng doktrina, nang sinabi
niya na hindi ito dapat Basahin ng mga debotong Kristiyano tulad ng libro.

Puno ng mga erehes, Blasphemies, at ang pinakamataas na mga error, naglalaman, Tulad ng ginagawa
nito, ang mga panukala na hindi totoo, pantal, nakakasakit sa mga banal na tainga, nakakasama sa
sagradong hierarchy at sa tapat, walang kabuluhan, hangal mali, malamang na humantong sa mga
pagkakamali na kinondena sa Luther at iba pa heretics, kasiyahan ng erehes at erehe, at malamang na
humantong sa ateismo "

Gayunman, sumagot si Rizal sa mga pag -atake na ito ni Fr. Rodriguez sa pamamagitan ng Satirical
Pamphlet na pinamagatang, La Vision del Fray Rodriguez. Sa satirical na ito Trabaho, si St. Augustine ay
ginawa ni Rizal upang lumitaw kay Padre Rodriguez, Habang ang huli ay nasa malalim na pagtulog at
pinagalitan siya para maging isang puwit ng lahat ng mga biro sa lahat ng mga anghel sa langit sa
pamamagitan ng kanyang mga hangal na artikulo. Ang satire Nagtapos si Padre Rodriguez na kinondena
ang pagsulat ng mga artikulo ng basura para sa kanya Magpakailanman Maging isang Laughingstock sa
mundo.

Bilang tugon sa pagpuna ni Father Font ng Noli, sumulat si Rizal ng isang satirical Sanaysay,
pinamagatang Por Telefono (Schumacher, 1997). Sa sanaysay na ito, isinalaysay niya Isang malayong
pag-uusap sa telepono sa pagitan ng Salvadorcito Tont, na ay reprimanded ng kanyang superyor para sa
pagtanggap ng isang hacienda para sa Augustinians. Sapagkat ang ginawa ni Salvadorcito,
nakompromiso ang Augustinian pakikibaka laban sa mga panata ng kayamanan, pagmamataas at
pagnanasa, ang Sinabi sa kanya ni Superior na bumalik sa Espanya at inutusan na huwag bumalik sa ang
Pilipinas.

Habang ang noli ni Rizal ay inatake ng malubhang sa pagtatatag, Lalo na ang mga prayle, mayroong mga
sumubok na patunayan ang mga merito ng ang nobela at kinontra ang mga argumento ng mga
umaatake nito.

Isa sa mga nagtatanggol kay Noli, ay si Fr. Francisco Sanchez, Rizal's guro sa retorika sa Ateneo. Matapos
basahin ang pamplet na isinulat ni Fr. Rodriguez, sinabi niya kay Rizal na ito ay ang pamplet na nakasulat
gamit ang mga paa at hindi ang Noli Me Tangere (Epistolario Rizalino, Vol.5). Sa katunayan sa Rizal's
Sulat kay Blumentritt sa kanyang pagbabalik sa Pilipinas pagkatapos ng publikasyon Sa nobela,
pinahahalagahan niya kung paano si Fr. Pinuri at ipinagtanggol ni Sanchez ang Noli sa publiko. Sa pag -
uusap na kasama ni Rizal sa kanyang guro, siya ay sinabi na maaari niyang isulat ang isang mainam na
libro kung nagbigay din siya ng larawan ng isang perpektong pari upang i -highlight ang kaibahan.
Gayunman, sumagot si Rizal sa komentong ito sa pagsasabi na isinulat niya ang noli hindi para sa mga
mambabasa ng pag -iisip ngunit para sa pampubliko, na hindi iniisip.

Ang pinakadakilang pagtatanggol ng Noli ay nagmula sa isang pari ng Pilipino. Ito Si Pari ay si Fr. Si
Vicente Garcia, ang tagasalin sa tagalog ng sikat na imitasyon ni Cristo. Pagsulat sa ilalim ng panulat na
pangalan na si Desiderio Magalang, Fr. Tinanggihan ni Garcia Fr. Ang pagkondena ni Rodriguez sa Noli
dahil sa sinasabing kalapastangan nito at Heresy. Ayon, sa pari na Pilipino na ito, dahil ang aklat ay isang
gawain ng Panitikan, dapat itong hatulan sa ganoong paraan at hindi sa isang antas ng doktrina.

Lalo pa niyang binigyang diin sa kanyang pagtatanggol sa nobela na ang mga pintas ay Ginawa ng mga
relihiyosong order para sa kanilang mga miyembro na mag -ayos ng kanilang mga paraan. Paggamit Ang
kanyang kaalaman sa lohika, sinabi niya "Kung ang pagbabasa ng Noli ay isang mortal na kasalanan, kung
gayon si Fr. Si Rodriguez ay nakagawa din ng isang mortal na kasalanan. "Sa isyu ng Rizal's Galit, Fr. Iginiit
ni Garcia na ang dating ay hindi isang ignorante na tao, Isinasaalang -alang na siya ay isang alumnus ng
mga unibersidad sa Espanya at isang tatanggap ng maraming mga parangal at parangal sa akademiko.

Ang isa pang tagapagtanggol ng Noli ni Rizal ay si Marcelo H. Del Pilar. Sa sagot kay Fr. Pamphlet ng
Rodriguez 'na pinamagatang Caiingat Cayo (Mag -ingat). Sumulat si Del Pilar Ang pamplet na entitle
caigat cayo (maging madulas bilang isang eel).

Ang Noli ni Rizal ay ipinagtanggol din ng kanyang kaibigan na si Ferdinand Blumentritt, sa 1889
(Schumacher, 1997). Binigyang diin ng depensa ni Blumentritt ang kanyang Katoliko Orientasyon. Una ay
pinuri niya ang parehong gawain ng mga Heswita at ang mga prayle sa ang Pilipinas. Gayunpaman, ang
mga order ng relihiyon ay nabigo upang mapanatili ang mga oras. Kaya, ang kanilang pang-unawa ang
mga pintas na ginawa ng European na edukado Ang mga Pilipino sa mga katotohanan sa Pilipinas bilang
isang tahasang pagtataksil.

Para sa Blumentritt, ang nobela ni Rizal ay isang makabayan. Ito ay isang totoo at taos -pusong
pagsisikap upang mapagtanto ng Espanya ang pangangailangan upang malunasan ang sosyal Mga sakit
na sumasaklaw sa lipunang Pilipino noon. Bukod dito, binigyang diin ni Blumentritt ang punto na ang
mga pambansang Espanyol ay kailangang tanggapin ang mga pintas na ito.

Tila, ang mga pag -atake kay Rizal at ang kanyang nobela ay malinaw na nagpakita ng kapangyarihan at
infuence ng mga prayle na isinasaalang-alang ang kanilang interes ng prime im- portance kaysa sa
interes ng estado. Kaya, para kay Rizal, bilang nobela Noli me tangere ay hindi pa hinuhusgahan at hindi
maaaring hatulan nang tama Ang mga epekto nito ay naramdaman pa rin. (Guerrero, 1998).