Historia Światowych Dni Młodzieży rozpoczęła się 20 grudnia 1985

roku, kiedy to Papież Jan Paweł II podczas spotkania opłatkowego

wyraził pragnienie by Światowe Dni Młodzieży odbywały się regularnie
co roku w Niedzielę Palmową jako spotkanie diecezjalne, a co dwa lub
trzy lata w wyznaczonym prze niego miejscu jako spotkanie
międzynarodowe.

Pomysł Jana Pawła II, by zaprosić młodzież z

różnych krajów świata, okazał się strzałem w
dziesiątkę. Do dziś międzynarodowy ŚDM
odbywa się co trzy lata w różnych zakątkach
globu, gromadząc setki tysięcy, a nawet
miliony młodych ludzi.
Oś czasu:
1984-Papież zaprasza młodzież na Niedzielę Palmową, aby wspólnie świętować jubileusz
młodzieży w ramach Jubileuszu Odkupienia.
1985
Wydanie papieskiego listu do młodzieży "Parati semper" (znanego też pod tytułem "Dilecti
amici") z zaproszeniem na pierwsze Światowe Dni Młodzieży.

Wydanie papieskiego listu do młodzieży "Parati semper" (znanego też pod tytułem "Dilecti
amici") z zaproszeniem na pierwsze Światowe Dni Młodzieży.
1986
Pierwsze oficjalne Światowe Dni Młodzieży - na poziomie diecezjalnym.
1987
Pierwsze międzynarodowe Światowe Dni Młodzieży w Buenos Aires, hasło: „Myśmy poznali
i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam” (1 J 4,16). Brało w nich udział prawie 1 mln ludzi.
1989
Światowe Dni Młodzieży w Santiago de Compostela, hasło: „Ja jestem Drogą, Prawdą i
Życiem” (J 14,6).
1991
Międzynarodowe spotkanie papieża z młodzieżą w Częstochowie, hasło: „Otrzymaliście
ducha przybrania za synów”, brało w nim udział 1,6 mln osób
1993
Światowe Dni Młodzieży w Denver, hasło: „Ja przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i
miały je w obfitości” (J 10,10).
1995
Spotkanie z młodzieżą w Manili, hasło: „Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (J 20,
21). Na spotkanie z papieżem przybyło 4-5 mln ludzi. Było to największe spotkanie w ramach
ŚDM.
1997
Światowe Dni Młodzieży w Paryżu, hasło: „Nauczycielu, gdzie mieszkasz? Chodźcie, a
zobaczycie” (J 1, 38,39).
2000
Kolejne spotkanie z młodzieżą w Rzymie, hasło: „A słowo stało się Ciałem i zamieszkało
wśród nas” (J 1, 14)
2002
Ostatnie Światowe Dni Młodzieży z udziałem Jana Pawła II w Toronto, hasło: „Wy jesteście
solą dla ziemi... Wy jesteście światłem świata” (Mt 5, 13, 14).
Początki
W czasach krakowskich Karol Wojtyła prowadził systematyczną pracę z młodzieżą: głosił dla nich
rekolekcje, jeździł na wycieczki. Wierzył w młodych ludzi; w ich zapał i ideały. Swoje doświadczenie
duszpasterskie przeniósł jako papież na młodzież całego świata. Właśnie w jego czasach krakowskich
można szukać korzeni Światowych Dni Młodzieży – nowego, dynamicznego zjawiska w Kościele,
które zaczęło się za czasów pontyfikatu Jana Pawła II.
W chwili objęcia przez papieża Stolicy Piotrowej zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz Kościoła
ugruntowało się przekonanie, że Kościół katolicki to szybko starzejąca się instytucja, w której młodzi
nie znajdują już dla siebie miejsca. Posoborowe zamieszanie, konsumpcjonistyczny dobrobyt i
młodzieżowa rewolta lat sześćdziesiątych przyniosły w efekcie – zwłaszcza w krajach zachodnich –
dramatyczny spadek powołań i uczestnictwa młodych ludzi w życiu Kościoła (M. Zięba, Jestem z
wami, Kraków, 2010). Duszpasterskie doświadczenie nowego papieża było jednak zupełnie inne i od
początku poświęcał on dużo uwagi młodzieży.

Na koniec Jubileuszowego Roku Odkupienia Papież w 1984 roku zaprosił młodzież całego świata na
Niedzielę Palmową do Rzymu, by wspólnie świętować Jubileusz Młodzieży. Na zaproszenie
odpowiedziało ok. 600 tysięcy młodych ludzi z całego świata! W czasie tego wydarzenia Papież
przekazał młodzieży Krzyż Roku Świętego (który stał się następnie Krzyżem Światowych Dni
Młodzieży).
Rok 1985 ONZ ogłosiła Międzynarodowym Rokiem Młodzieży. Papież włączył się w tę inicjatywę
i po raz kolejny zaprosił młodych do Rzymu. Żywa odpowiedź młodych ludzi była dla wielu wielkim
zaskoczeniem. Również tego roku w liście skierowanym do młodych pt. „Parati semper”
zapowiedział, że odtąd co roku będą obchodzone Światowe Dni Młodzieży. Pierwsze oficjalne
Światowe Dni Młodzieży odbyły się w Rzymie w 1986 roku.
Wielkie spotkanie młodzieży świata odbywało się odtąd co roku, w diecezjach lub (co dwa, trzy lub
cztery lata) w jednym miejscu na świecie z udziałem papieża. Mimo sceptycznych głosów okazało się,
że młodzież tłumnie przybywa na te zgromadzenia, nawet gdy odbywają się w krajach
zlaicyzowanych. Dni młodzieży – „wynalazek” Jana Pawła II – wniosły wielkie ożywienie w Kościół.
Odbywają się co kilka lat w wyznaczonym miejscu na świecie, a co roku w diecezjach. Za pontyfikatu
Jana Pawła II odbyło się 19 Światowych Dni Młodzieży z tego 8 Międzynarodowych, w których
Papież brał udział.

Wyjątkowe spotkanie na Jasnej Górze

Warto wspomnieć, że w roku 1991, po upadku systemu komunistycznego w Polsce, Światowe Dni
Młodzieży miały miejsce w Częstochowie na Jasnej Górze. Było to wielkie wydarzenie, które
zgromadziło młodzież z rozpadającego się wówczas Bloku Wschodniego (ZSRR) i z Zachodu, dwóch
części Europy rozdzielonych przez wiele lat tzw. żelazną kurtyną. Mieli okazję się poznać, wymienić
doświadczeniami i razem świętować.
Na tę okoliczność powstała pieśń „Abba Ojcze”, do której słowa ułożył ojciec Jan Góra. Kolejne ŚDM
w Polsce odbyły się w 2016 roku w Krakowie.

Światowe Dni Młodzieży – przegląd

historyczny
01 sierpnia 2023 | 22:25 | Krzysztof Gołębiowski (KAI) | Warszawa Ⓒ Ⓟ

Fot. Piotr Tumidajski

Światowe Dni Młodzieży „wymyślił” św. Jan Paweł II, który – zanim jeszcze rozpoczął swój
pontyfikat – znany był m.in. ze swego wielkiego zainteresowania sprawami młodych ludzi i
umiał nawiązywać z nimi łatwy i bezpośredni kontakt. I jako zwykły kapłan w parafii, i jako
biskup pomocniczy, a potem metropolita krakowski, i wreszcie jako Następca św. Piotra –
Karol Wojtyła do końca życia potrafił zachować bliskie i serdeczne związki z młodzieżą,
odwzajemniane zresztą na każdym kroku. Nawet w chwili, gdy odchodził do Domu Ojca,
powiedział – jak przekazał to później jego sekretarz abp Stanisław Dziwisz: „Czekałem na
was, a wy przyszliście do mnie”, mając na myśli tłumy młodych ludzi, którzy towarzyszyli
mu w ostatnich chwilach życia na Placu św. Piotra.

Najważniejszy jednak był i jest duchowy wymiar tej inicjatywy papieskiej – co dała
ona młodym, na ile pogłębiła ich wiarę, jak wpłynęła na życie Kościoła lokalnego i
powszechnego. Można chyba powiedzieć, że Dni ogromnie ożywiły cały Kościół, a
dający się zauważyć przez wiele lat za pontyfikatu papieża-Polaka wzrost
powołań kapłańskich i zakonnych w różnych rejonach świata stanowi z
pewnością ważny owoc tego wydarzenia w wymiarach globalnych.

Światowe Dni Młodzieży

Zanim doszło do ustanowienia Światowych Dni Młodzieży, odbyły się dwa
międzynarodowe spotkania młodych ludzi w Rzymie w latach 1984 i 1985.
Pierwsze było częścią kończącego się wówczas Nadzwyczajnego Roku
Odkupienia, którego wcześniej ustalony program przewidywał, że w Niedzielę
Palmową 1984 r. – na tydzień przed oficjalnym zamknięciem go – odbędzie się w
Rzymie Jubileusz Młodych. Uroczystości te, trwające od 11 do 15 kwietnia z
udziałem ok. 600 tys. młodzieży z całego świata, w tym kilkuset Polaków, były
prawdziwą manifestacją wiary i entuzjazmu młodych chrześcijan. 15 kwietnia
papież odprawił dla nich Mszę św., udzielił im specjalnego błogosławieństwa i
wręczył im Krzyż Roku Świętego, który odtąd – jako Krzyż Światowych Dni
Młodzieży – wędruje regularnie przez ich kolejne „stacje”.

Wielki sukces tego wydarzenia, a także ogłoszenie przez ONZ następnego roku
Międzynarodowym Rokiem Młodzieży sprawiły, że Ojciec Święty postanowił
wprowadzić na stałe coroczne światowe spotkania młodych do kalendarza
Kościoła, przy czym miała to być zawsze Niedziela Palmowa. Oficjalnie ogłosił to
publicznie podczas spotkania z kardynałami i pracownikami Kurii Rzymskiej 20
grudnia 1984. Papież wyznał później, że na jego decyzję wpłynęło też
wspomnienie procesji w Niedzielę Palmową 1979 r. w Rzymie, a zwłaszcza widok
tysięcy młodych ludzi, idących w procesji z dużymi palmami w dłoniach i w ten
sposób dających świadectwo wyznawanej wiary.
Świat wrze i ślizga się z jednego kryzysu w drugi
Udostępnij

03:07

Dotychczasowe Dni
Tamto światowe spotkanie młodych w Rzymie z okazji Międzynarodowego Roku
Młodzieży stanowiło niejako kościelny wkład do tego wydarzenia. Odbyło się ono
30 i 31 marca 1985 r. pod hasłem „Chrystus naszą nadzieją”. Pierwszego dnia na
plac św. Jana na Lateranie przed bazyliką przybyli młodzi ludzie z Krzyżem Roku
Świętego, a ich koledzy, reprezentujący 9 narodów (w tym 1 Polak), przedstawili
kilkugodzinne widowisko, opowiadające papieżowi i wszystkim zebranym o
najważniejszych problemach młodego pokolenia.

Z tej samej okazji (czyli Roku Młodzieży) Ojciec Święty skierował List apostolski do
młodych chłopców i dziewcząt świata (z datą 31 marca 1985) i zapowiedział, że
odtąd co roku w Niedzielę Palmową Kościół katolicki obchodzić będzie Światowy
Dzień Młodzieży, przy czym w jednym roku obchody mają mieć charakter
scentralizowany – w Rzymie, później także w innych miastach i krajach, a w
następnym mają być zdecentralizowane: na szczeblu diecezji, dekanatów i
parafii. Oficjalnie Jan Paweł II ustanowił ten Dzień 20 grudnia tegoż roku.

WATYKAN
Pierwszy Światowy Dzień Młodzieży odbył się 23 marca 1986 właśnie na tym
niższym szczeblu pod hasłem „Bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego,
kto domaga się od was uzasadnienia nadziei, która w was jest” (1 P 3,15).

II Światowy Dzień Młodzieży (11-12 kwietnia 1987 r). przebiegał w Buenos Aires
pod hasłem: „Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam” (1 J 4,16).
Te pierwsze poza Rzymem centralne obchody Dnia zgromadziły prawie 1,8 mln z
ponad 20 krajów, głównie Ameryki Łacińskiej. Miasto to dostąpiło tego zaszczytu
dlatego, że – zgodnie z wcześniejszymi planami papieża – przebywał on w tym
czasie z kolejną wizytą w Ameryce Łacińskiej a ten dzień został go właśnie w
Argentynie i jej stolicy.

REKLAMA

III Dzień wypadał 27 marca 1988 i przebiegał pod hasłem „Zróbcie wszystko,
cokolwiek wam powie” (J 2,5). Obchody odbywały się w poszczególnych
diecezjach i parafiach. W Rzymie Papież zapowiedział pewną zmianę, a
mianowicie, że obchody w następnym roku przebiegać będą najpierw,
tradycyjnie, w Niedzielę Palmową (19 marca) w diecezjach i parafiach, a
następnie latem – centralne uroczystości odbędą się w Santiago de Compostela
(Hiszpania).

I istotnie w dniach 19-20 sierpnia 1989 miasto św. Jakuba Apostoła – głównego
patrona tego kraju – przyjęło blisko pół miliona młodych pątników z całego
świata. Również papież przybył tam jako pielgrzym, idąc ostatnie pół kilometra z
laską i w płaszczu z peleryną z naszytymi na nią muszelkami (był to w dawnych
wiekach tradycyjny strój pielgrzymi na południu Europy). Spotkanie przebiegało
pod hasłem „Ja jestem Drogą, Prawdą i Życiem” (J 14,6).

V Światowy Dzień Młodzieży odbył się 8 kwietnia 1990 r. pod hasłem „Ja jestem
krzewem winnym, a wy latoroślami” (J 15, 5). Po Mszy św. przed bazyliką św.
Piotra w Watykanie Ojciec Święty zapowiedział, że miejscem następnego Dnia
będzie nasze narodowe sanktuarium maryjne na Jasnej Górze, które –
przypomniał – „od ponad 600 lat jest sercem dziejów narodu polskiego’.

VI Światowy Dzień, którego hasło brzmiało „Otrzymaliście ducha przybrania za

synów” (Rz 8,15), miał znów podwójny przebieg. Najpierw, 24 marca 1991 r.
odbyła się jego część pierwsza – diecezjalna i parafialna. A później – w dniach 14-
15 sierpnia – Częstochowa gościła niezapomniane spotkanie ponad miliona
młodych dosłownie z całego świata, w tym po raz pierwszy na dużą skalę z byłych
państw komunistycznych, wśród nich z ówczesnego Związku Sowieckiego.
Właśnie ich masowy udział był najlepszym bodaj uzasadnieniem celowości tego
rodzaju spotkania w Polsce. Tu bowiem było najłatwiej i najtaniej dotrzeć
młodym ludziom z Białorusi, Rosji, Ukrainy, krajów nadbałtyckich, a także wielu
innych państw do niedawna „realnego socjalizmu”. A ponieważ akurat w tym
czasie w Moskwie doszło do puczu wojskowego, który doprowadził wkrótce do
rozpadu ZSRR, więc młodzi zza wschodniej granicy wracali do swych domostw
jakby w nieznane…

VII Światowy Dzień Młodzieży – 12 kwietnia 1992 – którego hasłem były słowa
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię” (Mk 16,15), znów miał charakter lokalny.

VIII Światowy Dzień Młodzieży w 1993 r., przebiegający pod hasłem „Ja
przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i miały je w obfitości” (J 10,10), odbywał
się w dwóch etapach. Najpierw, tradycyjnie w Rzymie i w Kościołach lokalnych w
Niedzielę Palmową 4 kwietnia. A później w dniach 14-15 sierpnia w stolicy
amerykańskiego stanu Kolorado – Denver zebrało się ponad 700 tys. młodych
ludzi z całego świata, głównie z USA.

Przed IX Dniem w 1994 r. papież ogłosił 27 listopada 1993 jedno wspólne hasło
dla dwóch najbliższych Dni: „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (J 20,21).
Pierwszy z nich odbył się 27 marca 1994 w Rzymie i diecezjach.

X spotkanie w dniach 14-15 stycznia 1995 r. w Manili – pierwsze w Azji i pierwsze

w styczniu (pora letnia na antypodach) – przeszło do historii Kościoła
powszechnego nie tylko z obu tych powodów, ale również ze względu na
największe, jak dotychczas, zgromadzenie ludzi wokół Następcy św. Piotra:
według różnych ocen, w stolicy Filipin zebrało się 4-5 mln ludzi. Napływ wiernych
był tak ogromny, że trudności z dostaniem się na miejsce mieli nawet
kardynałowie i biskupi, mający koncelebrować główną Mszę św. wraz z Papieżem.
Innym ważnym wydarzeniem tego Dnia był udział w uroczystościach grupy
biskupów i księży z Chin, należących do tzw. Patriotycznego Stowarzyszenia
Katolików, kontrolowanego przez władze komunistyczne. Dotychczas ani
„patrioci” nie utrzymywali żadnych stosunków z Watykanem, ani Stolica
Apostolska nie kontaktowała się z nimi.

XI ŚDM wrócił do obchodów rzymskich i diecezjalnych. Odbył się 31 marca 1996 r.

i przebiegał pod hasłem „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia
wiecznego” (J 6,68).
XII ŚDM w 1997 r. pod hasłem „Nauczycielu, gdzie mieszkasz? Chodź i zobacz” (J 1,
38.46), odbył się najpierw tradycyjnie w Niedzielę Palmową 23 marca, a następnie
główne uroczystości – 19-24 sierpnia – w Paryżu. 21 sierpnia przybył do stolicy
Francji Ojciec Święty, entuzjastycznie – jak zwykle – przyjmowany przez młodych.
Obecnych było około miliona uczestników, czyli ponad dwa razy więcej niż
spodziewali się organizatorzy, a w zamykającej to wydarzenie Mszy św. wzięło
udział ok. 1,2 mln osób.

W 1998 r. XIII Światowy Dzień Młodzieży wypadał 5 kwietnia i przebiegał pod

hasłem: „Duch Święty was nauczy” (J 14, 26).

XIV Światowy Dzień Młodzieży pod hasłem „Ojciec was miłuje” (por. J 16,27) odbył
się 28 marca 1999 r. i miał też wymiar zdecentralizowany.

XV Światowy Dzień Młodzieży, przebiegający w roku 2000 pod hasłem: „Słowo

stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1, 14), odbył się znów dwuetapowo:
najpierw w Niedzielę Palmową (16 kwietnia) na szczeblu diecezjalnym, a
następnie w Rzymie w dniach 15-20 sierpnia uroczystości centralne,
ogólnoświatowe, jako Jubileusz Młodych w ramach Wielkiego Jubileuszu Roku
Świętego w Wiecznym Mieście. Jeśli początkowo liczbę uczestników tego
spotkania oceniano na 700-800 tys., to w dwóch ostatnich dniach (sobota-
niedziela), było ich już ponad dwa miliony ze 160 krajów, w tym także niekatolicy,
a nawet niechrześcijanie. Jednym z wielkich „odkryć” tych Dni było nieoczekiwane
przez organizatorów na taką skalę odrodzenie sakramentu pokuty – do
konfesjonałów w rzymskich kościołach i na Tor Vergata, gdzie odbywały się
główne uroczystości, ustawiały się ogromne kolejki młodych ludzi, którzy często
jakby na nowo odkrywali ten sakrament i głęboko go przeżywali.

XVI Światowy Dzień Młodzieży w 2001 r. wypadał 8 kwietnia i miał znów charakter
zdecentralizowany. Przebiegał on pod hasłem: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się
zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Łk
9, 23).

XVII ŚDM w 2002 r. pod hasłem „Wy jesteście solą ziemi, wy jesteście światłością
świata” (Mt 5,13-14) znów odbywał się dwuetapowo: najpierw w Niedzielę
Palmową 24 marca w diecezjach i parafiach, a następnie w dniach 18-28 lipca w
kanadyjskim mieście Toronto. W głównych uroczystościach pod przewodnictwem
Jana Pawła II uczestniczyło, mimo deszczu i brzydkiej pogody, ok. miliona
młodych ludzi.
XVIII ŚDM w 2003 obchodzony był 13 kwietnia na szczeblu diecezjalnym pod
hasłem „Oto Matka Twoja” (J 19, 27).
XIX ŚDM wypadał 4 kwietnia 2004 a jego hasłem były słowa: „Chcemy ujrzeć
Jezusa” (J 12, 21). Obchodom w Rzymie po raz ostatni, jak się miało okazać,
przewodniczył Jan Paweł II. Już wcześniej ogłosił, że następne centralne obchody
Dnia odbędą się w Kolonii (Niemcy) i przebiegać będą pod hasłem „Przybyliśmy
oddać Mu pokłon”. Te słowa mędrców ze Wschodu nawiązywały do szczególnej
relikwii, przechowywanej w katedrze kolońskiej – szczątków Trzech Króli.

XX ŚDM w 2005 obchodzono pod hasłem „Przybyliśmy oddać Mu pokłon” (Mt 2,

2) najpierw w Niedzielę Palmową 20 marca w wymiarze diecezjalnym, a
następnie na szczeblu centralnym w dniach 16-21 sierpnia właśnie w Kolonii. 2
kwietnia tegoż roku zmarł Inicjator tych spotkań, a 19 tegoż miesiąca nowym
biskupem Rzymu został Benedykt XVI i to on przewodniczył temu wydarzeniu.
Dni przebiegały pod znakiem spotkania młodych z dwoma papieżami: Janem
Pawłem II, który patronował im z nieba i z jego następcą, dla którego była to
pierwsza podróż zagraniczna od czasu wyboru. Ojciec Święty spotkał się zresztą
nie tylko z młodymi, ale także z całym Kościołem w swej ojczyźnie oraz z
wyznawcami judaizmu i islamu. Na zakończenie zapowiedział, że następne
centralne obchody tego Dnia odbędą się za 3 lata w Sydney – po raz pierwszy na
ziemi australijskiej.

XXI Światowy Dzień Młodzieży wypadał 9 kwietnia 2006 i przebiegał pod hasłem
„Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce” (Ps 119
[118], 105).

XXII ŚDM – „Abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (J 13, 34),
był obchodzony 1 kwietnia 2007, też w wymiarze zdecentralizowanym.

XXIII Światowy Dzień Młodzieży pod hasłem „Gdy zstąpi na was Duch Święty,
otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami” (Dz 1,8) znów przebiegał
dwuetapowo: najpierw w Niedzielę Palmową 16 III 2008 w diecezjach i parafiach,
a następnie w dniach 15-20 lipca 2008 w Sydney odbyły się jego obchody
centralne z udziałem papieża.

XXIV ŚDM (5 kwietnia 2009) przebiegał pod hasłem „Złożyliśmy nadzieję w Bogu
żywym” (1 Tm 4, 10) i był obchodzony w diecezjach i parafiach.

XXV ŚDM (28 marca 2010) miał również wymiar lokalny, a przyświecało mu hasło
„Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?” (Mk 10,17).
XXVI ŚDM w 2011, którego hasłem były słowa „Zakorzenieni i zbudowani na
Chrystusie, mocni w wierze” (por. Kol 2, 7), znów przebiegały dwustopniowo:
najpierw – 17 kwietnia – lokalnie, a następnie na szczeblu ogólnoświatowym w
dniach 16-21 sierpnia w Madrycie.

XXVII ŚDM. „Radujcie się zawsze w Panu” (Flp 4, 4) – 1 IV 2012; obchody lokalne.

XXVIII ŚDM. „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28, 19) – najpierw lokalnie
24 marca 2013, a następnie centralnie w dniach 23-28 lipca w Rio de Janeiro. Było
to pierwsze tego rodzaju wydarzenie, któremu przewodniczył nowy papież –
Franciszek.

XXIX ŚDM: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo

niebieskie” (Mt 5, 3) – 13 kwietnia 2014 – obchody lokalne.

XXX ŚDM przebiegały pod hasłem „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni
Boga oglądać będą” (Mt 5, 8) – 29 marca 2015, na szczeblu diecezjalnym i
parafialnym.

XXXI ŚDM w 2016 pod hasłem „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni

miłosierdzia dostąpią” (Mt 5, 7) odbyły się najpierw 20 marca – lokalnie oraz w
dniach 25-31 kwietnia – obchody centralne w Krakowie. Stały się one okazją do
przyjazdu Franciszka do Polski i jego pierwszej wizyty w naszym kraju, podczas
której odwiedził jeszcze Częstochowę i Oświęcim.

Do Polski przybyło ok. pół miliona ludzi z całego świata, wśród nich młodzi z Chin,
głównie z Hongkongu. Część potencjalnych pielgrzymów władze zawróciły z
lotniska do domów pod zarzutem „złamania wytycznych dotyczących wyjazdów
zagranicznych”, odbierając im przy tym paszporty i grożąc im „poważnymi
skutkami”. Ale z drugiej strony spodziewano się większej liczby gości. Jednym z
czynników, ograniczających bardziej masowy ich napływ, były – obok wysokich
kosztów podróży dla młodych z innych kontynentów – względy bezpieczeństwa,
obawiano się mianowicie, że w czasach szalejącego terroryzmu również ŚDM
mogą być przedmiotem ataku bądź zamachu. Obawy okazały się całkowicie
bezpodstawne, zgodnie zresztą z ogólnymi oczekiwaniami i zapewnieniami
władz.

Stosownie do wieloletniego zwyczaju główne spotkanie młodzieży z całego świata

poprzedziły prawie tygodniowe odwiedziny przez młodych pielgrzymów diecezji
polskich. Poznawali oni duchowe i materialne bogactwo naszego kraju, a dla
goszczących ich parafii i rodzin polskich była to nieraz okazja do bliższego
zapoznania się z odległymi stronami świata.

Głównym gościem, a zarazem gospodarzem spotkania był Ojciec Święty, który

przybył do Polski z tej okazji 27 lipca a opuścił ją 31 tegoż miesiąca. W tym czasie
odwiedził też sanktuarium na Jasnej Górze i były obóz hitlerowski Auschwitz-
Birkenau, ale oczywiście głównym celem jego podróży był Kraków. Zanim udał się
na Błonia, gdzie oficjalnie rozpoczęły się 31. ŚDM, otrzymał od władz Krakowa
klucze do jego bram i przejechał przez centrum tramwajem z grupą młodzieży.

Na Błoniach kard. Stanisław Dziwisz odprawił 26 czerwca Mszę św.

rozpoczynającą oficjalnie Dni a w dwa dni później odbyły się tam uroczystości z
udziałem papieża: najpierw oficjalne powitanie go i spotkanie modlitewne (28
VII), a nazajutrz Droga Krzyżowa z udziałem ponad 800 tys. osób, nie tylko
młodych, z całego świata, połączona z krótkimi przedstawieniami ilustrującymi
poszczególne stacje.

30 lipca Dni przeniosły się do Brzegów koło Wieliczki, gdzie najpierw

zorganizowano czuwanie modlitewne z Franciszkiem a na drugi dzień (niedziela,
31 lipca) odprawił on tam uroczystą Mszę św., będącą głównym i wieńczącym
punktem ŚDM. O ile w pierwszym z tych wydarzeń wzięło udział ok. półtora
miliona osób, to liczbę uczestników liturgii pontyfikalnej ocenia się na prawie 3
mln. Po jej zakończeniu Ojciec Święty przekazał ogień miłosierdzia młodzieży z
sześciu kontynentów a po modlitwie Anioł Pański zapowiedział, że następne
centralne obchody Światowych Dni Młodzieży odbędą się w 2019 w Mieście
Panama.

XXXII ŚDM przebiegały na szczeblu diecezjalnym i parafialnym pod hasłem

„Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny” (Łk 1,49) w dniu 9 kwietnia 2017.

XXXIII ŚDM odbyły się na szczeblu lokalnym pod hasłem „Nie bój się, Maryjo,
znalazłaś bowiem łaskę u Boga” (Łk 1, 30) – 25 marca 2018.

XXXIV ŚDM, obchodzone w 2019 pod hasłem „Oto ja służebnica Pańska, niech mi
się stanie według Twego słowa” (Łk 1, 38), przebiegały znów dwutorowo: najpierw
22-27 stycznia – uroczystości centralne w Panamie a następnie w Niedzielę
Palmową 14 kwietnia – na szczeblu lokalnym.

XXXV ŚDM odbyły się w wymiarze zdecentralizowanym 5 kwietnia 2020 pod

hasłem „Młodzieńcze, tobie mówię wstań” (por. Łk 7, 14).
XXXVI ŚDM w 2021, znów w diecezjach i parafiach, obchodzono pod hasłem
„Wstań. Ustanawiam cię świadkiem tego, co zobaczyłeś” (por. Dz 26, 16) po raz
pierwszy w nowym terminie: zamiast Niedzieli Palmowej – 28 marca – Ojciec
Święty zarządził, że odtąd Dzień będzie obchodzony w ostatnią niedzielę roku
kościelnego, czyli w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata – po raz pierwszy
było to 21 listopada 2021.

XXXVII ŚDM pod hasłem „Maryja wstała i poszła z pośpiechem” (Łk 1, 39) odbyły
się najpierw 20 listopada 2022, a następnie obchody centralne w dniach 1-6
sierpnia 2023 w Lizbonie. Początkowo planowano, że – zgodnie z
dotychczasowym 3-letnim cyklem ich organizowania – młodzi katolicy z całego
świata przybędą do stolicy Portugalii latem 2022, ale wybuch pandemii
koronawirusa na wiosnę 2020 i jej kilkuletnie skutki zmusiły organizatorów do
przesunięcia całego wydarzenia na następny rok.

******

Alfabetyczny wykaz miast, w których odbyły się dotychczas

centralne obchody ŚDM (w nawiasie numer kolejnych Dni i data)
1. Buenos Aires (II, 11-12 IV 1987)
2. Częstochowa (VI, 14-15 VIII 1991)
3. Denver (VIII, 14-15 VIII 1993)
4. Kolonia (XX, 16-21 VIII 2005)
5. Kraków (XXXI, 25-31 VII 2016)
6. Madryt (XXVI, 16-21 VIII 2011)
7. Manila (X, 14-15 I 1995)
8. Panama (XXXIV, 22-27 I 2019)
9. Paryż (XII, 19-24 VIII 1997)
10. Rio de Janeiro (XXVIII, 23-28 VII 2013)
11. Rzym (XV, 15-20 VIII 2000)
12. Santiago de Compostela (IV, 19-20 VIII 1989)
13. Sydney (XXIII, 16-21 VII 2008)
14. Toronto (XVII, 18-28 VII 2002)
*******

Międzynarodowe Fora Młodych

Od II Światowego Dnia Młodzieży w 1987 r. do XV w 2000 centralne obchody
poprzedzały Międzynarodowe Fora Młodych z własnym programem i często też
hasłem, przygotowywane przez Papieską Radę ds. Świeckich. Po raz pierwszy
odbyło się ono w Buenos Aires w dniach 6-10 kwietnia 1987 r. i zgromadziło
kilkuset uczestników z blisko 40 krajów świata.

II Międzynarodowe Forum Młodych obradowało w kolegium „La Barcia” koło

Santiago de Compostela w dniach 13-15 sierpnia 1989 r. z udziałem ponad 200
delegatów z 55 krajów, przy czym każdy dzień miał własny temat: „Młodzi w
poszukiwaniu sensu i pełni życia”, „Chrystus spotyka młodych dzisiaj” oraz „Głosić
i świadczyć o Chrystusie dzisiaj”.

III Forum zebrało się w Częstochowie w dniach 10-13 sierpnia 1991 r. pod
hasłem: „Duch synostwa Bożego, duch wolności”. Uczestniczyło w nim ok. 300
osób z 74 krajów, w tym wielu ze Wschodu.

W IV tego rodzaju spotkaniu uczestniczyło na Uniwersytecie Regis w Denver w

1993 r. kilkuset młodych z całego świata, a głównymi tematami obrad były:
„Spojrzenie na życie świata”, „Wybrać Chrystusa to wybrać życie” i „Razem dla
życia”.

V Międzynarodowe Forum Młodych zgromadziło od 6 do 10 stycznia 1995 r. na

Królewskim i Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza w Manili przedstawicieli 105
państw, a obradowano nad tym, jak „być misjonarzem w sercu społeczeństwa”.

VI Forum obradowało na politechnice w Palaiseau pod Paryżem w dniach 14-18

sierpnia 1997 r. z udziałem delegatów młodzieży z całego świata.

VII Forum odbyło się w dniach 12-15 sierpnia 2000 r. w Domu Maryi Matki
Kościoła w Rzymie pod hasłem: „Mówię to do wszystkich: wyruszmy w drogę
śladami Chrystusa!”, z udziałem ponad 300 osób z całego świata,
reprezentujących 128 krajów (w tym także Polskę) oraz prawie 50 ruchów,
stowarzyszeń i wspólnot kościelnych.

VIII Międzynarodowe Forum Młodych obradowało w Rocca di Papa koło Rzymu w

dniach 31 marca-4 kwietnia 2004 pod hasłem „Młodzi a uniwersytet: świadczyć o
Chrystusie w środowisku uniwersyteckim”. Tym razem nastąpiła zmiana w jego
charakterze i czasie przeprowadzenia. Zorganizowano je między dwoma
głównymi obchodami ŚDM, aby – jak podano w Watykanie – umożliwić Papieskiej
Radzie ds. Świeckich śledzenie głównego wydarzenia z większą troską i aby
włączyć w prace Forum młodych najbardziej zaangażowanych na polu
duszpasterskim. W spotkaniu wzięli udział delegaci prawie 90 krajów oraz ponad
30 ruchów i stowarzyszeń kościelnych.
IX Forum zebrało się również w Rocca di Papa, tym razem w dniach 28 marca-1
kwietnia 2007 pod hasłem „Świadczyć o Chrystusie w świecie pracy”.

X Forum, 24-28 marca 2010 – miejsce jw., pod hasłem „Nauczyć się, aby kochać”
(Imparare per amare).

*****

Organizacją każdego Dnia zajmowała się ze strony watykańskiej Papieska Rada

ds. Świeckich, która 1 września 2016 weszła w skład utworzonej formalnie w tym
dniu Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia, a ściślej istniejąca od 1986 w jej
ramach Sekcja (obecnie Biuro) ds. Młodzieży, którą od 24 października 2013
kieruje brazylijski prałat ks. João Wilkes Rebouças Chagas Júnior. Gdy Dzień
obchodzony jest centralnie poza Rzymem, główny ciężar jego organizacji
spoczywa na barkach Kościoła lokalnego, zazwyczaj komisji ds. młodzieży lub
innego organizmu w łonie miejscowego episkopatu, zajmującego się sprawami
młodego pokolenia, wspieranych przez miejscowe władze państwowe i
samorządowe, a także różne organizacje pozarządowe.

Historia Światowych Dni Młodzieży

Od pomysłu Jana Pawła II do spotkania w Krakowie
Światowe Dni Młodzieży zostały zainicjowane przez Jana Pawła II, który w 1985 roku zaprosił młodych
całego świata do Rzymu. Od tego czasu, co dwa lub trzy lata, kolejni papieże przewodniczyli
międzynarodowym spotkaniom w wybranych miastach na świecie. Każdego roku natomiast (w Niedzielę
Palmową) organizowane są obchody diecezjalne Dni Młodzieży.

Międzynarodowe obchody ŚDM – informacje szczegółowe

»
1984 — Spotkanie z okazji Nadzwyczajnego Jubileuszu
Odkupienia
Rzym: Plac św. Piotra, Niedziela Palmowa (15 kwietnia 1984)
Ojciec Święty Jan Paweł II w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego przekazuje młodzieży Krzyż
Roku Świętego (22 kwietnia 1984)

1985 — Spotkanie z okazji Międzynarodowego Roku

Młodzieży
Rzym: Plac św. Piotra, Niedziela Palmowa (31 marca 1985)
Ojciec Święty Jan Paweł II dedykuje młodym List Apostolski do młodych (31 marca 1985) oraz
ogłasza ustanowienie Światowych Dni Młodzieży (20 grudnia 1985)
Hymn: Zostań tutaj z nami

1986 — I Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Abyście umieli zdać sprawę z nadziei, która jest w was (1P 3,15)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (23 marca 1986)
1987 — II Światowy Dzień Młodzieży
Temat: Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam (1J 4,16)
Obchody międzynarodowe: Buenos Aires, Argentyna (11-12 kwietnia 1987)
Hymn: Naszą drogą miłość jest

1988 — III Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie (J 2,5)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (27 marca 1988)

1989 — IV Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Jam jest Drogą i Prawdą, i Życiem (J 14,6)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (19 marca 1989)
Obchody międzynarodowe: Santiago de Compostela, Hiszpania (15-20 sierpnia 1989)
Hymn: Jesteśmy młodymi roku 2000

1990 — V Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Ja jestem krzewem winnym, wy latoroślami (J 15,5)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (8 kwietnia 1990)

1991 — VI Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Otrzymaliście Ducha przybrania za synów (Rz 8,15)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (24 marca 1991)
Obchody międzynarodowe: Częstochowa, Polska (10-15 sierpnia 1991)
Hymn: Abba Ojcze

1992 — VII Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię (Mk 16,15)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (12 kwietnia 1992)

1993 — VIII Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Ja przyszedłem po to, aby (owce) miały życie i miały je w obfitości (J 10,10)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (4 kwietnia 1993)
Obchody międzynarodowe: Denver, USA (10-15 sierpnia 1993)
Hymn: Jesteśmy jednym ciałem

1994-95 — IX/X Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam (J 20,21)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (27 marca 1994)
Obchody międzynarodowe: Manila, Filipiny (10-15 stycznia 1995)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (9 kwietnia 1995)
Hymn: Głośmy miłość na cały świat

1996 — XI Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego (J 6,68)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (31 marca 1996)

1997 — XII Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Nauczycielu, gdzie mieszkasz? Chodźcie, a zobaczycie (J 1,38-39)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (23 marca 1997)
Obchody międzynarodowe: Paryż, Francja (19-24 sierpnia 1997)
Hymn: Panie i Mistrzu

1998 — XIII Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Duch Święty, On was wszystkiego nauczy (J 14,26)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (5 kwietnia 1998)
1999 — XIV Światowy Dzień Młodzieży
Temat: Ojciec was miłuje (J 16,27)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (28 marca 1999)

2000 — XV Światowy Dzień Młodzieży

Temat: A słowo stało się Ciałem i zamieszkało wśród nas (J 1,14)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (6 kwietnia 2000)
Obchody międzynarodowe: Rzym, Włochy (15-20 sierpnia 2000)
Hymn: Emmanuel

2001 — XVI Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i
niech Mnie naśladuje (Łk 9,23)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (8 kwietnia 2001)

2002 — XVII Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Wy jesteście solą dla ziemi... Wy jesteście światłem świata (Mt 5,13-14)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (24 marca 2002)
Obchody międzynarodowe: Toronto, Kanada (23-28 lipca 2002)
Hymn: Światłość świata

2003 — XVIII Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Oto Matka twoja (J 19,27)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (13 kwietnia 2003)

2004 — XIX Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Chcemy ujrzeć Jezusa (J 12,21)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (4 kwietnia 2004)

2005 — XX Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Przybyliśmy oddać Mu pokłon (Mt 2,2)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (20 marca 2005)
Obchody międzynarodowe: Kolonia, Niemcy (16-21 sierpnia 2005)
Hymn: Venimus adorare eum

2006 — XXI Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce (Ps 119,105)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (9 kwietnia 2006)

2007 — XXII Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem (J 13,34)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (8 kwietnia 2007)

2008 — XXIII Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami (Dz 1,8)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (16 marca 2008)
Obchody międzynarodowe: Sydney, Australia (15-20 lipca 2008)
Hymn: Otrzymacie moc

2009 — XXIV Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Złożyliśmy nadzieję w Bogu żywym (1Tm 4,10)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (5 kwietnia 2009)

2010 — XXV Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne? (Mk 10,17)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (28 marca 2010)
2011 — XXVI Światowy Dzień Młodzieży
Temat: Zakorzenieni i zbudowani na Chrystusie, mocni w wierze (por. Kol 2,7)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (17 kwietnia 2011)
Obchody międzynarodowe: Madryt, Hiszpania (16-21 sierpnia 2011)
Hymn: Mocni w wierze

2012 — XXVII Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Radujcie się zawsze w Panu! (Flp 4,4)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (1 kwietnia 2012)

2013 — XXVIII Światowy Dzień Młodzieży

Temat: Idźcie i nauczajcie wszystkie narody (Mt 28,19)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (24 marca 2013)
Obchody międzynarodowe: Rio de Janeiro, Brazylia (23-29 lipca 2013)
Hymn: Nadzieja poranka

2014 — XXIX Światowy Dzień Młodzieży * SŁOWO

(kerygmat)
Temat: Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. (Mt 5,3)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (13 kwietnia 2014)

2015 – XXX Światowy Dzień Młodzieży * SAKRAMENTY

(liturgia)
Temat: "Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą" (Mt 5,8)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (29.03.2015)

2016 – XXXI Światowy Dzień Młodzieży * CARITAS

(diakonia)
Temat: "Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią" (Mt 5,7)
Obchody diecezjalne: Niedziela Palmowa (20.03.2016)
Obchody międzynarodowe: Kraków, Polska (26-31.07.2016)
Hymn: Błogosławieni miłosierni

Papież Jan Paweł II - inicjator

Światowych Dni Młodzieży
AKTUALIZACJA: 14.07.2016, PUBLIKACJA: 16.04.2016 Wiadomości







Papież Jan Paweł II podczas VI Światowych Dni Młodzieży. Częstochowa, 15.08.1991. Fot. PAP/W. Jabłonowski

Jan Paweł II, inicjator Światowych Dni Młodzieży, przewodniczył im

dziewięć razy. Z młodzieżą spotkał się w Europie, w tym raz w Polsce,
w Azji i w obu Amerykach. Wzywał: "czyńcie pokój na drodze
sprawiedliwości , wolności i miłości", "nieście radość i piękno".

W papieskich przemówieniach zabrzmiały apele wciąż obecne w

wystąpieniach Franciszka: troska o najsłabszych, najuboższych,
bezrobotnych i uchodźców, skazanych na analfabetyzm i zepchniętych na
margines, a także o środowisko naturalne.

Podczas pierwszego spotkania w Rzymie z 300 tysiącami pielgrzymów w

marcu 1985 roku polski papież mówił: „Jesteście wezwani, aby
uczestniczyć w tym wielkim nieodzownym wysiłku całej ludzkości, który ma
na celu odsunięcie widma wojny i budowanie pokoju”.
„Macie być ludźmi czyniącymi pokój, a zatem zaangażowanymi w budowę
społeczeństwa coraz bardziej braterskiego” - wskazywał.

Już wtedy w jego homilii podczas kulminacyjnej uroczystości zlotu, czyli

mszy w Niedzielę Palmową w Watykanie Jan Paweł II powiedział to, co
zabrzmi potem wiele razy w wystąpieniach jego następców. Zauważył:
„Nigdy przedtem nie byliśmy świadkami takich postępów w dziedzinie
wiedzy i techniki. Czyż słowa +będziecie, jak bogowie+ nie znajdują tu
swego potwierdzenia?”.

„W tym świecie, nad którym ludzie tak wszechstronnie zdają się panować,
równocześnie inni ludzie - i to miliony, a wśród nich dzieci bezbronne -
umierają z głodu. Żyją w obozach dla uchodźców. Są prześladowani z
powodu wiary, z powodu głosu swojego sumienia” - przypominał 31 lat
temu.

Dwa lata później, w Buenos Aires w Argentynie w 1987 roku przedstawił

obraz ludzkości, która oddala się od Boga czy wręcz neguje jego istnienie.
„To ludzkość bez Ojca, a w konsekwencji bez miłości, osierocona i
zagubiona, zdolna nadal do zabijania ludzi, których nie uważa za swoich
braci, i zmierzająca do autodestrukcji i unicestwienia” - stwierdził.

Prosił młodych ludzi, by budowali „cywilizację miłości”.

Kładł nacisk na zgodę społeczną, która “rodzi się z serca sprawiedliwego,

wolnego, braterskiego i napełnionego pokojem miłości”.

Ostrzegał młodzież przed proponowanymi wzorcami zachowań, które "w

imię +nowoczesności+ uwolnionej od tabu i kompleksów, jak się dziś
chętnie mówi, sprowadzają miłość do chwilowego doświadczenia, źródła
osobistej satysfakcji czy po prostu tylko przyjemności seksualnej”.

Ale za tym, dodał, kryje się „egoizm i szukanie jedynie własnej korzyści”,
bez szacunku dla godności człowieka.

W 1989 roku w sanktuarium w Santiago de Compostela w

Hiszpanii Jana Pawła III słuchało 400 tysięcy osób, które pytał: „Czego
szukacie, pielgrzymi?”.

Przypomniał: „Doświadczenia naszego stulecia, a nawet naszych dni,

pokazują jakże wyraźnie, co się dzieje, gdy człowiek stawia sobie za cel
władzę i przewagę nad innymi”.

W jego przemówieniu zabrzmiały też mocne akcenty ekologiczne, tak

bardzo obecne w pontyfikacie Franciszka. Polski papież podkreślał:
„Jestem przekonany, że niepokoi was - tak samo jak prawie wszystkich
młodych ludzi na całym świecie - niszczenie przez człowieka środowiska
naturalnego, że leży wam na sercu kwestia ekologiczna. Oburza was
rabunkowa gospodarka zasobami Ziemi i postępujące zniszczenie naszego
naturalnego otoczenia”.

„I macie rację - mówił- Należy już dziś podjąć solidarne i odpowiedzialne

przeciwdziałanie, zanim spustoszenie naszej planety stanie się
nieodwracalne”.

W sierpniu 1991 roku na Światowe Dni Młodzieży w Częstochowie,

jedyne dotąd w Polsce, przybyło ponad 1,6 miliona osób, również z krajów
dawnego bloku wschodniego.
W nowej sytuacji politycznej, w jakiej znalazła się Polska i Europa
środkowo-wschodnia Jan Paweł II powiedział: „Trzeba, ażeby to, co przez
długie dziesięciolecia było na tym kontynencie rozdzielone przemocą,
zbliżyło się do siebie. Ażeby Europa dla dobra całej ludzkiej rodziny szukała
na przyszłość jedności, wracając do swych chrześcijańskich korzeni”.

Wskazywał, że te korzenie znajdują się na zachodzie i na wschodzie.

Zwracając się do pielgrzymów z Europy wschodniej zapewniał: „Kościół

powszechny potrzebuje waszego świadectwa chrześcijańskiego jako
cennego skarbu: świadectwa, za które trzeba było często płacić wielką
cenę cierpienia w wyobcowaniu, prześladowaniach, w więzieniu, wielką
cenę”.

„Dziś nadeszła wreszcie wasza godzina. W okrutnych latach próby Kościół i

następca św. Piotra nie zapominał nigdy o was” - mówił.

Żegnając się z młodzieżą prosił, by nie popadała w przeciętność i nie

ulegała dyktatom zmieniającej się mody, która „narzuca styl życia
niezgodny z chrześcijańskimi ideałami”.

„Nie pozwólcie się mamić złudzeniom konsumpcjonizmu” – apelował.

W 1993 roku w Denver w USA Jan Paweł II spotkał się z 700 tysiącami
młodych ludzi, a swe refleksje skoncentrował na kwestiach życia. Podczas
modlitewnego czuwania w kraju, w którym w wielu stanach stosuje się karę
śmierci, przypominał przykazanie: "Nie zabijaj".

Piętnował "mentalność wrogą życiu" , "postawy walki z życiem ukrytym w

łonie matki i z życiem bliskim naturalnego końca”. Podsumował: „Wiek XX
zapisze się jako epoka masowych ataków na życie, jako niekończąca się
seria wojen i nieustanna masakra niewinnych istot ludzkich”.

„Żąda się uznania aborcji i eutanazji - a więc rzeczywistego zabójstwa

prawdziwej ludzkiej istoty - za +prawa+ i za dopuszczalne rozwiązania
+problemów+ - osobistych i społecznych. Mordowanie niewinnych istot nie
staje się aktem mniej grzesznym ani mniej niszczycielskim przez to, że
dokonywane jest w sposób legalny i naukowy” - podkreślił.

W homilii w czasie mszy kończącej ŚDM papież mówił o tym, że rodzina

jest przedmiotem ataków. „Nie lękajcie się. Wynik bitwy o życie jest już
przesądzony, choć nadal trzeba walczyć z przeważającymi siłami i wiele
cierpieć” - apelował. I dodał: "Biada wam, jeśli nie zdołacie obronić życia".

Głównym przesłaniem rekordowych pod względem liczby uczestników

ŚDM w 1995 roku w Manili na Filipinach, gdzie zebrały się 4 mln osób,
były słowa Jezusa: „Jak Ojciec mnie posłał, tak i ja was posyłam".

Jan Paweł II tłumaczył, że ludzie na całym świecie tęsknią za prawdziwym

wyzwoleniem i spełnieniem. „Ubodzy szukają sprawiedliwości i solidarności;
uciśnieni żądają wolności i godności; ślepi wołają o światło i prawdę” -
mówił.

Wyznaczył zadaniem młodym ludziom: „stańcie się dla Kościoła, dla

waszych narodów i dla całej ludzkości znakiem nadziei!”.

W czasie kulminacyjnej mszy w Luneta Park Jan Paweł II żartobliwie

zareagował na oklaski przerywające jego homilię: „Jeżeli klaszczecie, to
znaczy, że jeszcze zasługuję na oklaski".
Ponad milionowi uczestników zlotu w Paryżu w 1997 roku wskazywał
Kościół jako wzór solidarności, równości i różnorodności. Zachęcał do
postaw przebaczania i pojednania, budowy cywilizacji miłości.

Trzy lata później, podczas Roku Świętego, czyli Wielkiego Jubileuszu

2000 lat chrześcijaństwa, ponad 2 miliony młodych pielgrzymów
przyjechały do Rzymu. Coraz bardziej słaby i chory Jan Paweł II nawiązał
znakomity kontakt z młodzieżą.

Wskazywał: „Jezus rozbudza w was pragnienie, byście uczynili ze swego

życia coś wielkiego, byście nie dawali się pochłonąć przeciętności. Daje
odwagę, by pokornie i wytrwale dążyć do doskonalenia samych siebie i
społeczeństw, czyniąc je bardziej ludzkimi i braterskimi”.

Wyraził opinię, że chrześcijanie nie powinni godzić się na świat, w którym

ludzie umierają z głodu, są analfabetami, nie mają pracy.

Klimat, jaki panował podczas modlitewnego czuwania na terenie campusu

uniwersyteckiego Tor Vergata, był wyjątkowy. Papież wywołał olbrzymi
aplauz młodzieży, ale sam również entuzjastycznie reagował na wszelkie
przejawy radości i oklaski. Na zakończenie powiedział słowa, które przeszły
do historii ŚDM: „Polskie przysłowie mówi: +Z jakim przestajesz, takim się
stajesz+. To znaczy: jeśli obcujesz z młodymi, sam także musisz się stać
młody. Dlatego odchodzę stąd odmłodzony”.

Ostatnie Światowe Dni Młodzieży z Janem Pawłem II odbyły się w Toronto

w Kanadzie w lipcu 2002 roku.
Papież powiedział, że rodzi się dramatyczne pytanie: "na jakich
fundamentach mamy budować nową historyczną erę, która wyłania się z
wielkich przemian dwudziestego wieku?".

"Czy wystarczy polegać na dokonującej się teraz rewolucji technologicznej,

która zdaje się kierować kryteriami wydajności i skuteczności, bez
odniesienia do indywidualnego wymiaru duchowego ani bez odniesienia do
jakichkolwiek powszechnie przyjmowanych wartości etycznych?" - pytał.

Zauważył, że wśród wielu niesprawiedliwości i cierpień ludzkość wciąż ma

nadzieję na wolność i pokój.

"Potrzebne jest nowe pokolenie budowniczych, którzy kierując się nie

strachem ani przemocą, lecz pilnymi potrzebami prawdziwej miłości umieją
kłaść kamień na kamieniu, aby budować w mieście człowieka miasto Boga"
- mówił niespełna rok po zamachach z 11 września 2001 r. w USA.

Zwracając się do młodzieży wygłosił słowa, które podczas ostatnich

Światowych Dni Młodzieży z jego udziałem okazały się jego spuścizną:
"Świat, który odziedziczycie, rozpaczliwie potrzebuje odnowionego
poczucia braterstwa i solidarności ludzkiej".

Podkreślił: "Wy jesteście młodzi, a papież jest stary i zmęczony. Lecz on

ciągle utożsamia się z waszymi oczekiwaniami i nadziejami. Chociaż żyłem
pośród wielu ciemności pod twardymi reżimami totalitarnymi, widziałem
dość oczywistych rzeczy, aby być niewzruszenie przekonanym, iż żadna
trudność i żaden strach nie potrafi całkowicie stłumić nadziei, która
odwiecznie tryska w młodych sercach".
"Nie pozwólcie umrzeć nadziei, oprzyjcie na niej swoje życie!" - powiedział
Jan Paweł II na pożegnanie.