Кралство СХС

Кралство Југославија (српскохрватски: Kraljevina Jugoslavija /

Краљевина Југославија; словенечки: Kraljevina Jugoslavija) —
држава во Југоисточна и Средна Европа која постоела од 1918
до 1941 година. Од 1918 до 1929 година официјално била
наречена Кралство на Србите, Хрватите и Словенците (српско-
хрватски: Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca/Краљевина Срба,
Хрвата и Словенаца; словенечки: Kraljevina Srbov, Hrvatov in
Slovencev) или неговата скратена форма Кралство СХС
(Kraljevina SHS/Краљевина СХС), но терминот „Југославија“ било
неговото колоквијално име поради неговото потекло.
Официјалното име на државата било сменето во „Кралство
Југославија“ од страна на кралот Александар I на 3 октомври
1929 година.

Прелиминарното кралство било формирано во 1918 година со

спојување на привремената Држава на Словенците, Хрватите
и Србите (самата формирана од териториите на поранешна
Австро-Унгарија, опфаќајќи ја денешна Босна и Херцеговина и
поголемиот дел од денешна Хрватска и Словенија) и Банат,
Бачка и Барања (кои биле дел од Кралството Унгарија во
рамките на Австро-Унгарија) со поранешното независно
Кралство Србија. Истата година, Кралството Црна Гора исто
така го прогласило своето обединување со Србија, додека
регионите на Косово и Вардарска Македонија станале дел од
Србија пред обединувањето. [6]
 Со државата управувала српската династија Караѓорѓевиќ,
која претходно владеела со Кралството Србија под Петар I од
1903 година (по Мајскиот државен удар) наваму. Петар I
станал првиот крал на Југославија до неговата смрт во 1921
година. Него го наследил неговиот син Александар I, кој бил
регент на неговиот татко. Тој бил познат како „Александар
Обединител“, а кралството го преименувал во „Југославија“ во
1929 година. Тој бил убиен во Марсеј од страна на Владо
Черноземски, член на Внатрешната македонска
револуционерна организација (ВМОРО), за време на неговата
посета на Франција во 1934 година. Круната му била предадена
на неговиот 11-годишен син Петар. Братучедот на Александар,
Павле, владеел како регент на принцот до 1941 година, кога
Петар II станал полнолетен. [7] Кралското семејство
побегнало за Лондон истата година, пред земјата да биде
нападната од Силите на Оската.

Во април 1941 година, земјата била окупирана и поделена од

силите на Оската. Во Лондон била формирана кралска влада во
егзил, признаена од Обединетото Кралство, а подоцна и од
сите сојузници. Во 1944 година, по притисок од британскиот
премиер Винстон Черчил, кралот ја признал владата на
Демократска Федеративна Југославија како легитимна влада.
Таа била основана на 2 ноември по потпишувањето на
Договорот од Вис од страна на Иван Шубашиќ (во име на
Кралството) и Јосип Броз Тито (во име на југословенските
партизани).