Θέμα: Η δημοκρατία σε κρίση;

Η δημοκρατία όμως σήμερα αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις που

οδηγούν σε κρίση το δημοκρατικό πολίτευμα. Οι αιτίες της κρίσης του
δημοκρατικού πολιτεύματος είναι πολλές και ποικίλες με αποτέλεσμα όλο και
περισσότεροι πολίτες να αδιαφορούν και να μην συμμετέχουν στα κοινά.

Αρχικά, η οικονομική κρίση, η φτώχεια και η ανεργία συνιστούν παράγοντες

που επιδεινώνουν την πολιτική κρίση. Τα οικονομικά συμφέροντα των πλούσιων
χωρών και ο έλεγχος των Μ.Μ.Ε συντείνουν στην παραπληροφόρηση και τον
έλεγχο των συνειδήσεων, τη χειραγώγηση και την υπονόμευση του συλλογικού
συμφέροντος. Επιπρόσθετα η αυθαιρεσία της εξουσίας που παρουσιάζεται σε
μεγάλη κλίμακα είναι κίνδυνος για το πολίτευμα της δημοκρατίας. Καταργούνται
με αυτό το τρόπο οι δημοκρατικές διαδικασίες καταλήγοντας σε κοινωνικές
αδικίες που φέρνουν κοινωνική κρίση και αναταραχές.
Ακόμη, ο ατομικισμός και οι κοινωνικές ανισότητες οδηγούν τους πολίτες σε
αδιαφορία για τα κοινά, φέρνουν τη διχόνοια αντί της συνεργασίας και της
ομοψυχίας. Οι ατομικές φιλοδοξίες των ηγετών υπονομεύουν τους δημοκρατικούς
θεσμούς και το αίσθημα συλλογικότητας αντικαθίσταται από την απληστία, τον
ωφελιμισμό και τις υλιστικές τάσεις.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αμφίδρομη σχέση μεταξύ της

παιδείας και δημοκρατίας. Η παιδεία έχει πρωταρχικό ρόλο στην διαμόρφωση
δημοκρατικής συνείδησης. Αρχικά, προσφέρει όλες τις απαραίτητες γνώσεις σε
ό,τι αφορά τη λειτουργία της δημοκρατίας. Τις γνώσεις αυτές μπορεί να τις
προσφέρει η διδασκαλία συγκεκριμένων μαθημάτων, όπως είναι η Πολιτική
Παιδεία και Αγωγή. Επίσης, το σχολείο είναι ικανό να διαμορφώσει κουλτούρα
και στάση ζωής, τη συνείδηση που απαιτεί να διαθέτει ένας δημοκρατικός
πολίτης. Σε αυτό θα συμβάλουν οι ανθρωπιστικές επιστήμες, η γνώση της
ιστορίας, όχι μόνο της εθνικής αλλά και της παγκόσμιας, η εκμάθηση γλωσσών
και η διάσωση των παραδόσεων, ώστε μέσα από όλα αυτά οι νεαροί μαθητές και
μετέπειτα ενήλικες πολίτες αντιλαμβάνονται τη σημασία του διαλόγου, της
πολυφωνίας, της διαφορετικότητας, αλλά και της αξιοκρατίας και της
μαχητικότητας που όλα μαζί συνθέτουν το δημοκρατικό ιδεώδες.

Το σύγχρονο σχολείο θα πρέπει να είναι φορέας της διαμόρφωσης του

δημοκρατικού πολίτη μέσα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Τα αναλυτικά
προγράμματα πρέπει να συνδυάζουν τις τεχνολογικές εξελίξεις με τη σωστή
αγωγή. Μέσω της ανθρωπιστικής εκπαίδευσης να δημιουργούνται υπεύθυνοι,
ενάρετοι και κοινωνικά ευαίσθητοι πολίτες, με αρχές και ιδανικά. Να
καλλιεργείται η κριτική σκέψη, πολιτικοποίηση και ανάπτυξη υγιούς εθνικής
συνείδησης με ίσες ευκαιρίες για όλους τους μαθητές για πρόσβαση στη γνώση
μέσω κατάλληλης υλικοτεχνικής υποδομής. Να αναπτύσσει τη δημιουργική σκέψη
μέσω δραστηριοτήτων και να προετοιμάζει τους νέους για την ομαλή ένταξη στην
κοινωνία και την πολιτεία.

Συμπερασματικά, η δημοκρατία στις μέρες μας αντιμετωπίζει πολλαπλές

προκλήσεις. Η συνειδητοποίηση των αιτιών αυτής της κρίσης και η δημιουργία
ενός συστήματος παιδείας που θα στηρίζεται στη καλλιέργεια κοινωνικής
συνείδησης και δημοκρατικής αγωγής θα οδηγήσουν την δημοκρατία σε ένα νέο
επίπεδο ποιότητας.