Professional Documents
Culture Documents
05
Światło jest falą elektromagnetyczną o długości od ok. 400 do 800 nm. Ta mieszanina fal w podanym zakresie,
nazywana jest światłem białym.
Każdej, konkretnej długości fali z tego zakresu odpowiada określona barwa:
Inaczej mówiąc, światło białe, jest to rodzaj światła składający się z fal elektromagnetycznych wszystkich istniejących
zakresów światła widzialnego.
Przeciwieństwem światła białego jest światło monochromatyczne, czyli jednobarwne. Charakteryzuje się ono jedną,
ściśle określoną długością fali. Światło monochromatyczne zawiera falę e-m o jednej i tej samej długości. Nie ulega
ono rozszczepieniu. Przykładem może być światło laserowe, mające określoną barwę (czerwone, zielone)
α1 > β1
α2 < β2
Rozszczepienie światła białego spowodowane jest tym, że promienie świetlne o różnych długościach
( a więc o różnych barwach) rozchodzą się w danym ośrodku z różnymi prędkościami i dlatego na granicy dwóch
ośrodków, każdy z nich załamuje się pod innym kątem.
Kąt załamania światła zależy od szybkości rozchodzenia się fali w danym ośrodku.
Np. promienie czerwone (fale o największej długości) rozchodzą się w szkle szybciej niż promienie fioletowe i dlatego
załamują się słabiej niż fioletowe.
Rysunek z lewej strony przedstawia promień światła białego
padający na pryzmat. Światło białe w pryzmacie rozszczepia
się na barwy podstawowe, których dalej rozszczepić już nie
można. Barwna wstęga nazywana jest widmem światła
białego.
Zadanie. Zakres długości fal elektromagnetycznych odpowiadający światłu widzialnemu to około 400 nm – 800 nm.
Oblicz częstotliwości światła czerwonego i fioletowego.
λ=c/f λ – długość fali, c-prędkość światła w próżni, f – częstotliwość fali
Przypomnienie: W próżni, światło rozchodzi się z prędkością ok. 300 000 km/s. W innych ośrodkach np. w
wodzie lub szkle, prędkość ulega zmianie. Konsekwencją takiej zmiany, jest załamanie światła na granicy
dwóch różnych, przezroczystych ośrodków.
Nasze oko jest wyposażone w receptory służące odbiorowi jedynie trzech długości fali, odpowiadających barwom:
czerwonej, zielonej i niebieskiej. Ponieważ jednak granice między poszczególnymi częstotliwościami nie są ostre i
przenikają się, dostrzegamy więcej kolorów.
Zadanie. Na podstawie przeczytanego tematu w podręczniku, odpowiedz na pytania / wykonaj polecenia (w zeszycie):
1. Dlaczego widzimy przedmioty w różnych barwach? Dlaczego płatki róży widzimy w kolorze czerwonym?
2. Kiedy widzimy przedmiot w kolorze białym, a kiedy czarnym?
3. Poszukaj informacji np. w Internecie, wyjaśniających niebieską barwę nieba. Napisz notatkę na ten temat.