VISION IN DOGS

Celem artykułu jest próba zebrania i zinterpretowania informacji na temat zmysłu wzroku u psów z
publikacji z różnych dziedzin: fizjologii, psychologii, okulistyki, neuro-anatomii i elektrofizjologii

, odpowiedź na pytanie: Jak widzą psy? – nie jest taka prosta. Ponieważ w zmyśle wzroku bierze
udział wiele czynników

Jednak jesteśmy w stanie częściowo udzielić na nie odpowiedzi rozkładając zmysł wzroku na czynniki
pierwsze takie jak: ostrość widzenia, zdolność do wykrywania światła, kolorów i ruchu, perspektywa,
pole widzenia, zdolność interpretacji kształtów. Niektóre z nich zaraz omówię.

Wrażliwość na światło

Psi system wzroku zaadaptował się do konkretnej niszy, przez wzmocnienie zdolności widzenia
zarówno przy niskiej dostępności światła jak i świetle dziennym. Minimalne natężenie światła
potrzebne by widzieć (interpretować obraz) jest 6 krotnie niższe u psów niż u człowieka.
Psy używają kilku mechanizmów usprawnienia widzenia w ciemnościach. Zarówno psy i ludzie
używają komórek pręcikowych w przewadze przy słabym świetle, lecz centralne 25 stopni (kąt)
siatkówki psów zawiera przewagę pręcików. U ludzi w tym regionie występuje przewaga czopków
odpowiedzialnych za widzenie kolorów i widzenie w jasnym świetle.
Występują również różnice w światłoczułym pigmencie- Rodopsynie. U psów ma szczytową
wrażliwość na długości fal światła w długościach 506-510nm jest to typowe dla gatunków
zaadaptowanych do słabego światła. By przywyknąć ponownie do ciemnego światła po ekspozycji na
światło jasne, psy potrzebują ponad godzinę.
Rodopsyna u ludzi ma szczytową/graniczną wrażliwość przy świetle o długości fali ok. 496nm
przez co w nocy niebieskozielone światło wydaje się stosunkowo najjaśniejsze, a czerwone
najciemniejsze i zdecydowanie szybciej przywraca się do początkowego stanu po ekspozycji na jasne
światło.

To pokazuje że wzmocnione widzenie w nocy u psów nie wynika z różnicy w wrażliwości na długości
fal u ludzi i psów gdyż wartości te są do siebie zbliżone. Lecz w rozmieszczeniu pręcików

Duże znaczenie ma błona odblaskowa odbijająca światło warstwa w oku wielu gatunków zwierząt
kręgowych w tym psów. Błona odblaskowa jest położona pomiędzy blaszką naczyniową a
blaszką naczyń włosowatych. Zbudowana – w zależności od gatunku – z delikatnych
włókien kolagenowych lub z komórek zawierających kryształy guaniny. Odbite od nich światło
kierowane jest do fotoreceptorów, przez co zwiększa się skuteczność widzenia w warunkach
słabego oświetlenia. 1 kwant światła ma dwukrotnie większą szansę na bycie odebranym.

Taka struktura anatomiczna może redukować zdolność do precyzyjnej analizy detalów obrazu.

Psy mają jeszcze jedne ciekawe anatomiczne przystosowanie

Psi wzrok jest również przystosowany do odbioru jasnego światła gdy siatkówka jest
nierównomiernie oświetlona. Zwykle wyższa część siatkówki odbiera światło ciemnej ziemi a
niższa część jasnego nieba. Gdy sytuacja ta się zmienia (np. gdy ziemia pokryta jest śniegiem)
zwęża się źrenica i zmniejsza się wrażliwość pręcików i zwiększa udział czopków- które
poprawiają zdolności widzenia w jasnych warunkach. Dodatkowo istnieje możliwość udziału
wyspecjalizowanych komórek amakrynowych które łączą górną cz. Siatkówki z dolną i pomagają
wyrównać różnice w przypadkowym naświetleniu różnych części siatkówki.
Komórki amakryny to interneurony w siatkówce/ neurony hamujące stąd ich możliwe działanie
powodujące zmniejszenie wrażliwości, zazwyczaj są to komórki GABA-ergiczne (Interneurony to
centralne węzły obwodów nerwowych)

Błona odblaskowa może być również zróżnicowana na wyższą część- wzmacniającą odbiór
ciemnych elementów ziemi oraz część niższą- z czarnym pigmentem redukującym rozpraszanie
jasnego światła pochodzącego z zwykle jaśniejszego nieba.

Wrażliwość na ruch

Wrażliwość na ruch jest istotnym elementem wizji psów. Tak jak ludzie psy są bardziej wrażliwe
na elementy ruchome niż statyczne. Mają odpowiednio rozlokowane pręciki by odbiór ruchu był
najskuteczniejszy. Jedno z badań pokazuje że pewna rasa psów policyjnych potrafiła wykryć
obiekt ruchomy z 900m podczas gdy obiekt statyczny został wykryty dopiero z 585m lub mniej.

Wrażliwość na migotanie świateł.

U człowieka jest to 60Hz psy posiadają wrażliwość na migotanie rzędy 70-80Hz. Dla psów obraz
telewizyjny będzie migotającym światłem, podczas gdy dla ludzi jest on płynny.

Pole widzenia

W dużej mierze zależy od rasy, z czym związany jest sposób osadzenia oczu w oczodołach,
budowa czaszki. Biorąc pod uwagę wizję dla obojga oczu obliczenia matematyczne związane z
budową anatomiczną wykazały kąt widzenia ok. 250* dla przeciętnego psa. Daje to prawie 120*
szerokości pola widzenia dla jednego oka. Jest to ponad 60* więcej niż u człowieka i umożliwia
psom lepszą zdolność ?skanowania horyzontu? Chociaż kąt nakładania się zakresów widzenia z
obojga oczu jest większy niż u psów.