Professional Documents
Culture Documents
İÇİNDEKİLER
tanımlayabilecek,
• Yönetim sürecinde kontrolün
aşamalarını gösterebilecek,
• Kontrol türlerini açıklayabilecek,
• Kontrol alanlarını sıralayabilecek,
• Kontrol tekniklerini sıralayabilecek,
• Etkili bir kontrol sisteminin
özelliklerini ve ilkelerini
• Anlatabilecek,
• Kontrolden kaynaklanan sorunlar
hakkında bilgi sahibi
• olabileceksiniz.
ÜNİTE
8
© Bu ünitenin tüm yayın hakları Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi’ne aittir. Yazılı izin alınmadan
ünitenin tümünün veya bir kısmının elektronik, mekanik ya da fotokopi yoluyla basımı, yayımı, çoğaltımı ve
dağıtımı yapılamaz.
Kontrol
Ön Kontroller
Son Kontroller
KONTROLÜN TANIMI VE NİTELİĞİ
Yönetimin Kontrolü
Finansal Kontrol
Finansal tablolar
GİRİŞ
İşletmelerin amaçlarına ulaşabilmesi için birtakım faaliyetleri yerine
getirmesi gerekir. Bu faaliyetler yerine getirilirken yönetici yönetim
fonksiyonlarını kullanır. Yönetim fonksiyonları belli ve ortak bir örgütsel amaca
ulaşmak için tüm işletme çapında uyulması ve uygulanması gereken
fonksiyonlardır. Yönetim fonksiyonları; planlama, örgütleme, yönlendirme,
eşgüdümleme ve kontrol olmak üzere beş fonksiyona ayrılır. Planlama, geleceğin
değerlendirilmesi ve ona göre gerekli öngörümlemelerin yapılması sürecidir.
Planlar, birer yönetici olarak ne elde etmek istediğimizi, nerede ve nasıl hareket
etmemiz gerektiğini, hareket ve eylemlerimizin nasıl ve ne zaman başlayıp
nerede bitmesi gerektiğini, kimlere ve ne tür kaynaklara ihtiyacımız olduğunu ve
niçin bu hareket ve eylemlerde bulunduğumuzu belirtir. Örgütleme ise, örgüt
yapısının oluşturulması ile ilgili eylemler dizisini veya bir süreci ifade eder. Söz
konusu süreç; örgütün kuruluşunu gerektiren amaçların gerçekleşmesi için
yapılması zorunlu faaliyetleri anlamlı ve etkin şekilde gruplandırmak, bu grupları
belirli örgüt düzeyleri ve konumları haline getirmek ve bu konumlara gerekli
nitelikte ve sayıda personeli atamak evrelerini kapsar. Yönlendirme, astların kısa
ve uzun dönemde etkili ve verimli bir biçimde çalışmalarını sağlamaya ilişkin
yönetim işlevlerinin tümünü kapsar. Dördüncü fonksiyon olan eşgüdümleme, bir
örgütün çalışmalarını kolaylaştırmak ve başarı şansını arttırmak için bütün
eylemler ve bölümler arasında uyumun sağlanmasıdır. Kontrol ise planlama ve
eşgüdümleme fonksiyonları arasında uygulama sürecinde örgütte meydana
gelen sapmaları belirler. Gerekli önleyici ve düzeltici çabalar ile örgütün
amaçlarına ulaşmasına katkı sağlar. Önceki fonksiyon ve süreçlere geribildirim
Küresel rekabet baskısı sağlar.
altında faaliyetlerini Küresel rekabet baskısı altında faaliyetlerini sürdüren işletmelerin başarısı,
sürdüren işletmelerin planlama sürecinde belirlenen hedeflere ulaşma derecesi ile ölçülmektedir. Bu
başarısı, planlama gerçekten hareketle, yönetim sürecinin son adımını oluşturan kontrol işlevi,
sürecinde belirlenen gerçekleştirilen faaliyetlerin amaçlara uygunluğunun ve etkinliğinin sağlanması
hedeflere ulaşma bakımından önemlidir. Kontrol işlevi genel olarak, mevcut durumun olması
dercesi ile gerekenle karşılaştırılması, eğer amaçlar ile fiili sonuçlar arasında bir sapma varsa
ölçülmektedir. bu sapmanın nedenlerinin belirlenmesi, gerekiyorsa önleyici ve düzeltici çabaların
yürürlüğe konulmasını içermektedir. Kontrol işlevi, sisteme geribesleme imkânı
vermekte ve mevcut performansı ortaya koymaktadır. Kontrol işlevi sayesinde
belirlenen standartlardan sapmalar tespit edilebilmekte ve faaliyetlerin etkin bir
şekilde sürdürülebilmesi mümkün olmaktadır. Bu açıdan kontrol işlevi,
işletmelerde başarının ölçümünde önemli bir araç niteliği taşımaktadır.
•Kadın çorabı imal eden bir fabrikayı ele alalım. 3 nolu makine
(dönüşüm işini yapan araç, A2 kalitesinde ve 2 numara çorap
yapacaktır. Kullanılacak malzeme %60 akrilik, %40 polyester
olup, bunlar 75-80 derece ısı altında işlem görecektir
(standartlar). Bu standartlar ustabaşına ve kontrolöre bildirilir.
Örnek
KONTROL AŞAMALARI
Kontrol, gerçekleşen faaliyet sonuçlarının önceden belirlenen standartlarla
karşılaştırılması ve varsa sapmaları belirlemek ve düzeltmek amacıyla yürütülen
bir süreç olarak birden fazla aşama halinde açıklanacaktır.
Amaç, Plan ve Politikaların Işığında Standartların Belirlenmesi
Kontrol sürecinin birinci basamağı standartların belirlenmesi ile başlar.
Standart, bireysel ve örgütsel performansın karşılaştırılabilmesi için ortaya
konulan bir hedeftir [9]. Örneğin; böyle bir standart konulduğu halde üretilen
Kontrol sürecinin
çamaşır makineleri hatalı ise ölçüt (standart) ile faaliyet arasındaki karşılaştırmada
birinci basamağı
uygunluk olmadığı ortaya çıkar [6].
standartların
belirlenmesi ile başlar.
• İş kazalarının miktarı,
• Sigorta primlerinin piyasadaki diğer benzer örgütlerle karşılaştırılması
gibi hususlar standartlar olarak kullanılabilir [16].
Gerçekleşen Faaliyet Sonuçlarının Ölçülmesi
Bu aşama, uygulamadan elde edilen sonuçların belirlenmesiyle ilgilidir ve
ortaya çıkarılan mevcut durumun ilk aşamada belirlenen standartlar ile
karşılaştırılması amacıyla yapılır. Bu aşamada kontrol sürecinde kullanılacak veriler
elde edilir. Bu kapsamda yukarıda sözü edilen standartlar ile ilgili olarak mevcut
durumun ne olduğu belirlenir. Ancak örgütte gerçekleştirilen çok farklı nitelikteki
ve sayıdaki faaliyetlerin her birinin tek tek denetimi mümkün olmayabilir.
Mümkün olsa bile ekonomik değildir. Bu bakımdan kritik denetim
noktalarının belirlenmesi ve denetimin bu noktalarda yoğunlaştırılması daha akılcı
olmaktadır [3].
Gerçekleşen Faaliyet Sonuçlarının Önceden Belirlenen
Standartlarla Karşılaştırılması
Kontrol eyleminin üçüncü aşaması, fiili sonuçların standartlarla
karşılaştırılması ve varsa sapmaların ortaya çıkarılmasına yöneliktir. Bu aşama
kontrol sürecinin en kolay aşamasıdır. Performansın, standart ile örtüşmesi
durumunda yönetici için her şey kontrol altında demektir [15].
Kontrol eyleminin
üçüncü aşaması, fiili Ancak bütün faaliyetlerde bir takım sapmalar olabilir, önemli olan bu
sonuçların sapmaların benimsenebilecek sınırlarını belirleyerek kontrol altında tutmaktadır.
standartlarla Yönetici önemsiz sapmalarla, düzeltilmesi gereken sapmalar arasındaki ayrımı
karşılaştırılamasıdır. yapabilmelidir. Eğer tüm konularda aksak nokta aramaya çalışılırsa önemsiz
Bu aşama kontrol konular içinde boğulacağından, üzerine eğilmesi gereken sapmalarla
sürecinin en kolay uğraşamayacaktır. Yönetici zamanını ayarlayarak darboğazları yeterince
aşamasıdır. inceleyebilmelidir. Bunları saptayabilmek için sorunları kolayca gösterecek
teknikler kullanmak gerekecektir [6].
Sapmaların Giderilmesi ve Düzeltme Kararlarının Verilmesi
Denetimin asıl amacı, planlama sürecinde ortaya konan amaç ve hedeflere
ulaşılıp ulaşılmadığını ve ne ölçüde ulaşıldığını gözden geçirmektedir. Bu nedenle,
standartlarla mevcut durum karşılaştırıldığında görülen sapmaların giderilmesi
büyük önem taşır. Bu son aşamada hem söz konusu sapmaları giderecek düzeltici
önlemler zamanında alınmalı hem de gelecekte bunların tekrarlanmaması
sağlanmalıdır. Bu açıdan sapmaların nedenlerini bulmak, neden ile önlemler
arasında bir ilişki kurarak önlemlerin etkin ve akılcı olmasına dikkat etmek gerekir
[7].
Örnek
•Reklam bölümü yöneticisi, düşük satışların sebebini yetersiz
reklam, tanıtma ve aynı zamanda reklamın
düzenlenmesinden kaynaklandığını belirlemişse, bu durumda
yeni bir reklam stratejisi tasarlanmalıdır. Yeni reklam
stratejisi daha fazla teşvik edilmeli, daha iyi zamanlama ve
daha uygun dağıtım kanalları ile müşteriye ulaşılmalıdır
[5].
KONTROLÜN DERECESİ
İnsanlar, yaratılışları gereği sıkı bir kontrolden hoşlanmazlar. Ancak
işletmenin de ne kadar verimli çalıştığını anlamak için kontrole gerek vardır. Fazla
İşlemlerin kontrol sık kontrol yaratıcılığı engeller, bireyin güdülenmesini kırar. Kontrol işlemlerinin çok
amacıyla belirli ilkelere fazla olduğu ortamlarda birey bu işlemler arasında kaybolur, bunlara gereğinden
sıkı sıkıya bağlı olması çok zaman harcar. Bu da onun verimsiz çalışmasına neden olur.
“yabancılaşma”yı İşlemlerin kontrol amacıyla belirli ilkelere sıkı sıkıya bağlı olması, bireyde
ortaya çıkarır. bıkkınlık, bir yabancılaşma ortaya çıkarır, birey inisiyatifini kullanamaz hale gelir.
Bireyin üst’ü tarafından sıkı denetimi de aynı sonuçlara götürür. Birey nasıl olsa her
işlevi üst’leri tarafından denetleneceği varsayımıyla daha az dikkatli davranır, bu ise
daha sıkı bir kontrole gerekçe olur [18].
KONTROL TÜRLERİ
Yönetim sürecinde kontrol fonksiyonu; ön kontrol, süreç kontrolü ve son
kontrol olmak üzere üç şekilde incelenebilir [5] (Şekil 8.3).
Ön Kontroller
Ön kontrol, üretim süreci öncesinde yapılan kontrol türüdür. Üretim
sürecinde kullanılacak olan üretim faktörlerinin işletmeye girişi sırasında
gerçekleştirilen ön kontrol, örgütsel amaçlara ulaşmayı engelleyebilecek olası
aksaklıkları önlemek üzere kullanılmaktadır. Bilindiği gibi yöneticilikte hastalığı
Ön kontrol, örgütsel önlemek, tedavi etmekten daha iyi ve daha ucuz bir yöntemdir [10]. Sonuçları
amaçlara ulaşmayı beklemek ve onları amaçlarla karşılaştırmak yerine, yönetici ya da çalışanlar
engelleyebilecek olası önceden faaliyetlerini sınırlandırarak kontrolü uygulayabilirler. Örneğin şirketler,
aksaklıkları önlemek
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi 166
1
üzere
0
kullanılmaktadır.
Kontrol
Üretimin Kontrolü
Üretim, “fayda yaratmak ya da faydalı mal ve hizmet meydana getirmek”
şeklinde tanımlanmaktadır. Üretim yönetiminin amacı, üretilen mal ve hizmetlerin
kalite ve fiyatlarıyla tüketiciyi tatmin ederek, talebi sürekli duruma getirmek ve kar
elde etmektir. Bu amaçları gerçekleştirebilmek için üretimi verimli bir şekilde
örgütlemek ve üretim sırasında bu verimliliği arttıracak tedbileri almak üretim
kontrolünün görevidir. Bu kontrol alanında aşağıdakiler söz konusu olabilir:
• Üretimin cinsi ve satış şekli,
• Satış programı ve satış bütçesi,
• Fiyat politikası,
• Üretim program ve çalışma derecesi,
• Stok,
• Ücret,
• Kalite ve maliyet,
• Üretimin zaman açısından kontrolü.
Yönetimin Kontrolü
Yönetim organının işlevlerinden biri olan kontrolü ve diğer kontrol işlerini,
yönetim organları ya kendisi yapar ya da başkasına yaptırır. Bu durum, yönetim
organını kontrol organı haline getirmektir. Yönetim organı, kontrolün yürütüldüğü
Günümüzde yer konumunda olduğu için onu kontrol konusu olarak düşünmek zordur. Bu
işletmelerde artan zorluktan dolayı yönetim kontrolü alanında, uygulamada ve teoride fazla birşey
sayıdaki profesyonel yapılmamıştır. Hâlbuki yönetim organı da insanlardan oluşmakta ve sermaye
yöneticilerin, işletme sahipliği ile yönetim birbirinden ayrılmış bulunmaktadır. İşletmenin varlığının devamı
sahiplerini de kontrol ile işletme çıkarları ve politikası bu organın elinde bulunduğundan öncelikle yönetim
etmesi genel kabul organının kontrole tabi olması gerekir. Günümüzde işletmelerde artan sayıdaki
gören bir yol olarak profesyonel yöneticilerin, işletme sahiplerini de kontrol etmesi genel kabul gören bir
görülmektedir. yol olarak görülmektedir.
Finansal Kontrol
Finansal kontrolün konusunu giderler, likidite ve nakit ihtiyacı gibi hususlar
oluşturur. Giderleri üç hesaplama yönteminden bahsedilir. Bunlar, geçmiş (tarihi)
giderler, geleceğe ilişkin (tahmini) giderler ve standart giderlerdir. Planlama ve
kontrol aracı olarak bu giderlerden üçü de önemlidir fakat standart giderlerin bu
açıdan taşıdığı değer ve önem çok daha fazladır. Sabit giderler, değişken giderler ve
diğer genel giderler önemli birer kontrol alanı oluştururlar. Bu bakımdan yatırımlar
ve harcamalar için bütçeler hazırlanmalı ve giderleri standartlaştırmalıdır. Nakit
bütçesi de işletmenin likiditesi ve borç ödeme gücü ile yakından ilgilidir. İşletmenin
emrinde yeterli nakdin bulunmaması, işletmenin borçlarını zamanında ödeyememesi
sonucu, onun varlığını tehlikeye sokar. Bu tür bilgilerin hazırlanıp sunulması ve
kontrolü, iyi bir muhasebe bilgi sisteminin oluşturulmasını ve iç kontrolün
gerçekleştirilmesini gerekli kılar. Finansal kontrolün yapılmasında da yeni yöntemler
ve araçlar geliştirilmiştir.
Bütçeleme
Bütçe, bir örgütün sayısal terimlerle ifade ettiği bir plandır [9]. Bütçeleme
ise, bir kuruluşun dönemsel hedeflerine ilişkin finansal ve operasyonel eylem
planlarının sayısal değerlerle ifade edilmesidir. İşletme bütçesi, bütçe dönemine
Bütçeleme, bir
kuruluşun dönemsel ilişkin işletme yönetim ve politikalarının ve hedeflerinin sayısal ve resmî olarak
hedeflerine ilişkin ifadesidir. İşletme bütçeleri, faaliyet bütçeleri ve yatırım finansman bütçeleri olmak
finansal ve operasyonel üzere ikiye ayrılmaktadır (Şekil 8.4). İşletme bütçesi, bir yıl içinde üretilen mal ve
eylem planlarının hizmetlerden umulan gelir ve giderleri içermektedir. Faaliyet bütçeleri eylem
planları, masraf bütçeleri ve kâr planlarından oluşmaktadır [10].
sayısal değerlerle ifade
edilmesidir.
DEĞERLENDİRME SORULARI
1. Aşağıdakilerden hangisi yönetim fonksiyonlarından biri değildir?
a) Planlama
b) Örgütleme
c) Satış
d) Koordinasyon
e) Kontrol
Cevap Anahtarı
1.c, 2.e, 3.d, 4.a, 5.b, 6.c, 7.e, 8.b, 9.e, 10.c
YARARLANILAN KAYNAKLAR
[1] Akdoğan, N. ve Tenker, N. (2007), Finansal Tablolar ve Mali Analiz Teknikleri,
Ankara: Gazi Kitabevi.
[2] Aktepe, E. (2005), İşletmecilik Bilgileri, Ankara: Gazi Kitabevi.
[3] Ataman, G. (2009), İşletme Yönetimi, İstanbul: Türkmen Kitabevi.
[4] Bateman, S.T. ve Snell, S.A. (2016), Yönetim, Ankara, Nobel Yayıncılık.
[5] Bolat, T., Seymen Aytemiz, O., Bolat, O.İ. ve Erdem, B. (2009), Yönetim ve
Organizasyon, Ankara: Detay Yayıncılık.
[6] Can, H. (2005), Organizasyon ve Yönetim, Ankara: Siyasal Kitabevi.
[7] Efil, İ. (1994), İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon, Bursa: Uludağ Üniversitesi
Basımevi.
[8] Ertürk, M. (2009), Yönetim ve Organizasyon, İstanbul: Beta Yayımcılık.
[9] Griffin, R.W. (2005), Management, New York: HoughtonMifflinCompany.
[10] Gürüz, D. ve Gürel, E. (2006), Yönetim ve Organizasyon, Ankara: Nobel Yayın
Dağıtım.
[11] Öztekin, A. (2002), Yönetim Bilimi, Ankara: Siyasal Kitabevi.
[12] Pearce, J.A ve Robinson, R.B. (2009), Strategic Management, McGrawHill-
HigherEducation.
[13] Robbins, P.S. , Decenzo, A.D. ve Coulter, M. (2013), Yönetimin Esasları,
Ankara: Nobel Yayıncılık.
[14] Sarıaslan, H. ve Erol, C. (2008), Finansal Yönetim, Ankara: Siyasal Kitabevi.
[15] Stoner, J.A.F. ve Freeman, R.E. (1989), Management, Prentice-Hall
International,Inc.
[16] Şimşek, M.Ş. (2005), Yönetim ve Organizasyon, Konya: Güney Ofset.
[17] Şimşek, M.Ş. ve Çelik, A. (2009), Yönetim ve Organizasyon, Konya: Eğitim
Akademi.
[18] Üçok, T. (2008). “Genel İşletmecilik”. M.Mithat Üner (Ed.). Genel İşletmecilik
(ss.105-109). Ankara: Detay Yayıncılık.