Professional Documents
Culture Documents
Punjabi Book PDF
Punjabi Book PDF
PUNJABI
ਭਾਸ਼ਾ ਜਾਂ ਬੋਲੀ
ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ : “ਭਾਸ਼ਾ ਸੰ ਚਾਿ ਦਾ ਇੱਕ ਅਰਜਹਾ ਸਾਧਨ ਹੈ, ਰਜਸ ਿਾਹੀਂ ਮਨੱ ਖ ਆਪਣੇ ਰਿਚਾਿ ਅਤੇ ਮਨ ਦੇ ਹਾਿ-ਭਾਿ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੇ
ਸਾਹਮਣੇ ਰਲਖ ਕੇ ਜਾਂ ਬੋਲ ਕੇ ਪਰਗਟ ਕਿਦਾ ਹੈ।”
ਭਾਸ਼ਾ ਦੀਆਂ ਰਕਸਮਾਂ
ਭਾਸ਼ਾ ਦੋ ਪਰਕਾਿ ਦੀ ਹੰ ਦੀ ਹੈ :
1.ਮੌਰਖਕ ਜਾਂ ਬੋਲਚਾਿ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ
2. ਰਲਖਤੀ ਜਾਂ ਸਾਰਹਤਕ ਭਾਸ਼ਾ
1.ਮੌਰਖਕ ਭਾਸ਼ਾ : ਮੌਰਖਕ ਭਾਸ਼ਾ ਸਾਧਾਿਨ ਬੋਲਚਾਿ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹੰ ਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਦੋ ਰਿਅਕਤੀ ਆਪਸ ਰਿੱ ਚ ਰਮਲਦੇ ਹਨ ਤੇ ਜ਼ਬਾਨੀ
ਿਾਿਤਾਲਾਪ ਜਾਂ ਗੱ ਲਬਾਦ ਕਿਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਨੂੰ ਮੌਰਖਕ ਭਾਸ਼ਾ ਕਰਹੰ ਦੇ ਹਨ।
2. ਰਲਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ : ਜਦੋਂ ਰਲਖਤੀ ਿੂਪ ਰਿੱ ਚ ਰਿਚਾਿਾਂ ਦਾ ਪਰਗਟਾਿਾ ਕੀਤਾ ਜਾਿੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਰਲਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਰਕਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰਲਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ
ਰਿਆਕਿਨਕ ਰਨਯਮਾਂ ਰਿੱ ਚ ਬੱ ਝੀ ਹੰ ਦੀ ਹੈ।
ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਦਿਜੇ :
1.ਮਾਤ-ਭਾਸ਼ਾ : ਉਹ ਭਾਸ਼ਾ, ਰਜਹੜੀ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ, ਘਿ-ਪਰਿਿਾਿ ਤੇ ਆਲੇ ਦਆਲੇ ਚੋਂ ਰਸੱ ਖਦੇ ਹਾਂ, ਉਸ ਨੂੰ ‘ ਮਾਤ-ਭਾਸ਼ਾ’ ਦਾ ਦਿਜਾ
ਰਦੱ ਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ; ਰਜਿੇਂ, ਪੰ ਜਾਬੀਆਂ ਦੀ ਮਾਤ-ਭਾਸ਼ਾ ‘ਪੰ ਜਾਬੀ’ ਹੈ।
2. ਿਾਜ-ਭਾਸ਼ਾ : ਰਕਸੇ ਪਰਾਂਤ ਿਾਜ ਜਾਂ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਿਾਜ-ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਦਿਜਾ ਰਦੱ ਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਰਜਿੇਂ : ਬੰ ਗਾਲ ਦੀ ਿਾਜ-ਭਾਸ਼ਾ
ਬੰ ਗਾਲੀ, ਕੇਿਲਾ ਦੀ ਿਾਜ-ਭਾਸ਼ਾ ਮਰਲਆਲਮ, ਪੰ ਜਾਬ ਦੀ ਿਾਜ-ਭਾਸ਼ਾ ਪੰ ਜਾਬੀ ਆਰਦ।
3. ਟਕਸਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ : ਪੰ ਜਾਬੀ ਦੀਆਂ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾਿਾਂ ਦੇ ਿਖਿੇਰਿਆਂ ਨੂੰ ਛੱ ਡ ਕੇ ਸਾਿੇ ਪੰ ਜਾਬ ਦੀ ਸਿਬ-ਸਾਂਝੀ ਭਾਸ਼ਾ, ਟਕਸਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ
ਅਖਿਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਪੰ ਜਾਬੀ ਦੀ ਟਕਸਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ‘ਮਾਝੀ’ ਹੈ।
ਪੰ ਜਾਬੀ ਦੀਆਂ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾਿਾਂ
1.ਮਾਝੀ : ਮਾਝੀ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਪੰ ਜਾਬ ਦੇ ‘ਮਾਝਾ’ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਬੋਲੀ ਹੈ। ਇਹ ਰਜ਼ਲਹਾ ਅੰਰਮਰਤਸਿ, ਤਿਨਤਾਿਨ, ਗਿਦਾਸਪਿ ਅਤੇ ਤਰਹਸੀਲ
ਬਟਾਲਾ ਰਿੱ ਚ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਨਹਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਿਾ ਪਾਰਕਸਤਾਨ ਦੇ ਰਜ਼ਲਹਾ ਲਾਹੌਿ ਰਿੱ ਚ ਿੀ ਮਾਝੀ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਹੀ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
2. ਦਆਬੀ : ਦਆਬੀ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਪੰ ਜਾਬ ਦੇ ‘ਦਆਬਾ’ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਬੋਲੀ ਹੈ। ਦਆਬਾ ਤੋਂ ਭਾਿ ਦੋ ਆਬ (ਦੋ ਪਾਣੀ)। ਦੋ ਪਾਣੀਆਂ –
ਰਬਆਸ ਤੇ ਸਤਲਜ ਦੇ ਰਿਚਕਾਿਲਾ ਇਲਾਕਾ। ਇਸ ਖੇਤਿ ਰਿੱ ਚ ਹਰਸ਼ਆਿਪਿ, ਜਲੰਧਿ, ਕਪੂਿਥਲਾ ਤੇ ਸ਼ਹੀਦ ਭਗਤ ਰਸੰ ਘ ਨਗਿ ਆ
ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
3. ਮਲਿਈ : ਮਲਿਈ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਪੰ ਜਾਬ ਦੇ ‘ਮਾਲਿੇ’ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਬੋਲੀ ਹੈ। ਇਸ ਖੇਤਿ ਰਿੱ ਚ ਬਰ ੰ ਡਾ, ਰਿਿੋਜ਼ਪਿ, ਸੰ ਗਿੂਿ,
ਲਰਧਆਣਾ, ਮਕਤਸਿ, ਮਾਨਸਾ , ਫ਼ਾਰਜ਼ਲਕਾ, ਫ਼ਿੀਦਕੋਟ, ਮੋਗਾ, ਪਰਟਆਲਾ, ਬਿਨਾਲਾ ਆਰਦ ਇਲਾਕੇ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
4. ਪਆਧੀ : ਪਆਧੀ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਰਜ਼ਲਹਾ ਿੋਪੜ ਤੇ ਸੰ ਗਿੂਿ ਦੇ ਪੂਿਬੀ ਅੱ ਧ, ਰਜ਼ਲਹਾ ਲਰਧਆਣਾ ਤੇ ਿੋਪੜ, ਅੰਬਾਲਾ ਤੇ ਪਰਟਆਲਾ ਦੇ ਕਝ
ਇਲਾਰਕਆਂ ਰਿੱ ਚ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
5. ਡੋਗਿੀ : ਇਹ ਜੰ ਮੂ ਅਤੇ ਕਾਂਗੜੇ ਦੀ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ। ਇਹ ਰਜ਼ਲਹਾ ਕ ੂਆ, ਜੰ ਮੂ, ਊਧਮਪਿ, ਕਾਂਗੜਾ, ਧਿਮਸ਼ਾਲਾ ਤੇ ਰਸਆਲਕੋਟ ਦੇ
ਇਲਾਕੇ ਰਿੱ ਚ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
6. ਪੋ ੋ ਹਾਿੀ : ਪੋ ੋ ਹਾਿੀ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਪਾਰਕਸਤਾਨੀ ਪੰ ਜਾਬ ਦੇ ਿਾਿਲਰਪੰ ਡੀ ਦੇ ਪਹਾੜੀ ਇਲਾਕੇ ਰਿੱ ਚ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਦੀ ਸ਼ਬਦਾਿਲੀ
ਮਾਝੀ ਤੇ ਮਲਿਈ ਨਾਲ ਿਲਦੀ-ਰਮਲਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਇਲਾਕੇ ਰਿੱ ਚ ਸ਼ਬਦਾਂ ‘ਤੇ ਅੱ ਧਕ ਪਾ ਕੇ ਬੋਰਲਆਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਰਜਿੇਂ : ਪਤਾ-ਪੱ ਤਾ, ਰਕਲਾ-
ਰਕੱ ਲਾ ਆਰਦ।
7.ਮਲਤਾਨੀ : ਮਲਤਾਨੀ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਪਾਰਕਸਤਾਨ ਦੇ ਰਜ਼ਲਹਾ ਮਲਤਾਨ ਬਹਾਿਲਪਿ, ਰਮੰ ਟਗਮਿੀ, ਸ਼ੇਖਪਿਾ ਅਤੇ ਰਜ਼ਲਹਾ ਮਜ਼ੱ ਿਿਗੜਹ ਰਿੱ ਚ
ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮਲਤਾਨੀ ਪਾਰਕਸਤਾਨੀ ਪੰ ਜਾਬੀ ਦਾ ਟਕਸਾਲੀ ਿੂਪ ਹੈ। ਇੱਥੇ ‘ੜ’ ਦੀ ਿਿਤੋਂ ਹੰ ਦੀ ਹੈ : ਰਜਿੇਂ ਬੱ ਚੜਾ, ਬੱ ਢੜਾ, , ਿੱ ਤੜਾ
ਆਰਦ।
ਰਿਆਕਿਨ ਦੇ ਭਾਗ
ਰਿਆਕਿਨ ਦੇ ਚਾਿ ਮੱ ਖ ਭਾਗ (ਅੰ ਗ) ਮੰ ਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ :
(1) ਿਿਨ-ਬੋ (2) ਸ਼ਬਦ-ਬੋਧ (3) ਿਾਕ-ਬੋਧ (4) ਅਿਥ-ਬੋਧ
ਿਿਨ-ਿੰ ਡ
ਗਿਮਖੀ ਰਲਪੀ ਰਿੱ ਚ 41 ਿਿਨ ਹਨ, ਰਜਨਹਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਮੱ ਖ ਭਾਗਾਂ ਰਿੱ ਚ ਿੰ ਰਡਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ :
1.ਸਿਿ 2. ਰਿਅੰਜਨ
ਸਿਿ : ਰਜਹੜੀਆਂ ਧਨੀਆਂ ਦੇ ਉਚਾਿਨ ਸਮੇਂ ਿੇਿਰੜਆਂ ਰਿੱ ਚੋਂ ਰਨਕਲਦੀ ਪੌਣ ਧਾਿਾ ਬੇਿੋਕ ਬਾਹਿ ਰਨਕਲੇ , ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ‘ਸਿਿ’ ਰਕਹਾ ਜਾਂਦਾ
ਹੈ। ਪੰ ਜਾਬੀ ਰਿੱ ਚ ਇਨਹਾਂ ਧਨੀਆਂ ਦੀ ਰਗਣਤੀ 3 ਹੈ।
ੳਅੲ
ਸਿਿਿ ਧਨੀਆਂ ਦਸ ਹਨ।
ਅਆਇਈਉਊਏਐਓਔ
ਰਿਅੰਜਨ –
ਰਿਅੰਜਨ ਦੀ ਿਿਗ-ਿੰ ਡ
ਕੰ ੀ : ਕ ਖ ਗ ਘ ਙ
ਤਾਲਿੀ ਰਿਅੰਜਨ : ਚ ਛ ਜ ਝ ਞ
ਉਲਟ-ਜੀਭੀ : ਟ ਡਢਣ
ਦੰ ਤੀ : ਤ ਥ ਦ ਧ ਨ
ਦੋ-ਹੋ ੀ : ਪ ਿ ਬ ਭ ਮ
ਨਾਸਕੀ ਰਿਅੰਜਨ/ਧਨੀਆਂ : ਙ ਞ ਣ ਨ ਮ
ਪੈਿ ‘ਚ ਰਬੰ ਦੀ ਿਾਲੇ ਿਿਨ : ਸ਼ ਖ਼ ਗ਼ ਜ਼ ਫ਼ ਲ਼
ਸੇਿ (ਿਜ਼ਨ, ਰਕਲੋ ਦੇ ਬਿਾਬਿ) ਸ਼ੇਿ (ਜਾਨਿਿ)
ਸਿਮਾਇਆ (ਪੂੰ ਜੀ) ਸ਼ਿਮਾਇਆ (ਰਝਜਕਣਾ)
ਦੂਜੇ ਿਿਨਾਂ ਦੇ ਪੈਿ ‘ਚ ਪੈਣ ਿਾਲੇ ਿਿਨ
ਹ ਅਤੇ ਿ
ARORA CLASSES, BATHINDA DAY-1 QUES
1. ਭਾਸ਼ਾ ਕਿਸ ਨੂੰ ਿਕ ੂੰਦੇ ਨ?
1.ਗੱਲਬਾਤ ਿਰਨ ਦੇ ਢੂੰਗ ਨੂੰ 2. ਕਲਖਣ-ਪੜ੍ਹਨ ਨੂੰ
3. ਕਿਆਿਰਨ ਨੂੰ 4. ਭਾਿਾਾਂ ਦੇ ਪਰਗਟਾਿੇ ਦੇ ਸੂੰਚਾਰ ਸਾਧਨ ਨੂੰ
2. ਭਾਸ਼ਾ ਦੀਆਾਂ ਕਿੂੰਨੀਆਾਂ ਕਿਸਮਾਾਂ ਨ?
1.ਦੋ 2. ਕਤੂੰਨ 3. ਚਾਰ 4. ਛੇ
3. ਮੌਕਖਿ ਭਾਸ਼ਾ ਕਿ ੜ੍ੀ ੂੰਦੀ ੈ?
1.ਦੋ ਬਲਾਕਰਆਾਂ ਕਿੱਚ ਆ ਮੋ-ਸਾ ਮਣੇ ਿੀਤੀ ਜਾ ਰ ੀ ਆਪਸੀ ਗੱਲਬਾਤ
2. ਬਲੈ ਿ ਬੋਰਡ ‘ਤੇ ਕਲਖ ਕਰ ਾ ਅਕਧਆਪਿ
3. ਅਖ਼ਬਾਰਾਾਂ, ਰਸਾਕਲਆਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ
4. ਮੋਬਾਇਲ ਤੇ ਿੀਤੀ ਜਾ ਰ ੀ ਗੱਲਬਾਤ
4. ਟੈਲੀਫੋਨ ਰਾ ੀ ਾਂ ਿੀਤੀ ਜਾ ਰ ੀ ਗੱਲਬਾਤ ਕਿ ੜ੍ੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਕਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਿੀਤੀ ਜਾ ਸਿਦੀ ੈ ?
1.ਕਲਖਤੀ 2. ਬੋਲਚਾਲ/ਮੌਕਖਿ 3. ਕਿਆਿਰਨ 4. ਇਸ਼ਾਕਰਆਾਂ ਦੀ ਤਰਹਾਾਂ
5. ਮੋਬਾਇਲ ਰਾ ੀ ਾਂ ਐਸ.ਐਮ.ਐਸ. ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਕਿ ੜ੍ਾ ਰਪ ੂੰਦਾ ੈ?
1.ਕਲਖਤੀ 2. ਮੌਕਖਿ 3. ਆਧਕਨਿ 4. ਸਚਨਾ
6. ਕਜ ੜ੍ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੱਚਾ ਆਪਣੇ ਘਰ-ਪਕਰਿਾਰ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਮਾਾਂ ਦੀ ਗੋਦ ਕਿੱਚ ਬੈਠ ਿੇ ਕਸੱਖਦਾ ੈ, ਉ ਕਿ ੜ੍ੀ ਭਾਸ਼ਾ ੂੰਦੀ ?ੈ
1.ਬੋਲਚਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ 2. ਇਸ਼ਾਕਰਆਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ 3. ਮਾਤ-ਭਾਸ਼ਾ 4. ਸੂੰਪਰਿ ਭਾਸ਼ਾ
7. ਪੂੰਜਾਬ ਦੀ ਰਾਜ-ਭਾਸ਼ਾ ਕਿ ੜ੍ੀ ੈ?
1.ਕ ੂੰਦੀ 2. ਅੂੰਗਰੇਜ਼ੀ 3. ਮਕਲਆਲਮ 4. ਪੂੰਜਾਬੀ
8. ਅੂੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਕਿ ੜ੍ੀ ੈ?
1.ਅਸਾਮੀ 2. ਅੂੰਗਰੇਜ਼ੀ 3. ਫਰੈਂਚ 4. ਜਰਮਨ
9. ਕਜਸ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਿਰਤੋਂ ਸਰਿਾਰੀ ਿੂੰਮ-ਿਾਜ, ਮੀਡੀਏ ਦੇ ਖੇਤਰ, ਕਸੱਕਖਆ ਆਕਦ ਦੇ ਖੇਤਰ ਕਿੱਚ ੋਿੇ, ਉ ਕਿ ੜ੍ੀ ੂੰਦੀ ੈ?
1.ਰਾਜ-ਭਾਸ਼ਾ 2. ਮਾਤ-ਭਾਸ਼ਾ 3. ਟਿਸਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ 4. ਗਪਤ ਭਾਸ਼ਾ
10. ਪੂੰਜਾਬੀ ਦੀ ਟਿਸਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਕਿ ੜ੍ੀ ੈ?
1.ਮਾਝੀ 2. ਪੋਠੋ ਾਰੀ 3. ਦਆਬੀ 4. ਪਆਧੀ
11. ਇਲਾਿੇ ਦੇ ਅਧਾਰ ‘ਤੇ ਬੋਲੀ ਜਾਣ ਿਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਿੀ ਕਿ ਾ ਜਾਾਂਦਾ ੈ?
1.ਮੌਕਖਿ ਭਾਸ਼ਾ 2. ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ 3. ਦਆਬੀ 4. ਰਾਸ਼ਟਰ ਭਾਸ਼ਾ
12. ਕਜ਼ਲਹ ਾ ਮੋਗਾ ਤੇ ਮਾਨਸਾ ਦੇ ਇਲਾਿੇ ਕਿੱਚ ਕਿ ੜ੍ੀ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲੀ ਜਾਾਂਦੀ ੈ?
1.ਪੋਠੋ ਾਰੀ 2. ਮਾਝੀ 3. ਮਲਿਈ 4. ਦਆਬੀ
13. ‘ਮਾਝੀ’ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਕਿ ੜ੍ੇ-ਕਿ ੜ੍ੇ ਇਲਾਿੇ ਕਿੱਚ ਬੋਲੀ ਜਾਾਂਦੀ ੈ?
1.ਬਟਾਲਾ, ਗਰਦਾਸਪਰ 2. ਜਲੂੰ ਧਰ, ਕਸ਼ਆਰਪਰ, ਿਪਰਥਲਾ
3. ਪਾਕਿਸਤਾਨ, ਲਾ ੌਰ 4. ਪਕਟਆਲਾ, ਸੂੰਗਰਰ
14. ‘ਿ’ ਦੀ ਥਾਾਂ ‘ਬ’ ਦੀ ਿਰਤੋਂ ਕਿਸ ਇਲਾਿੇ ਦੀ ਮਾਸ ਪਛਾਣ ੈ?
1.ਮਾਝੀ 2. ਮਲਿਈ 3. ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ 4. ਦਆਬੀ
15. ਕਜ਼ਲਹ ਾ ਫ਼ਰੀਦਿੋਟ, ਬਰਨਾਲਾ, ਲਕਧਆਣਾ ਤੇ ਸੂੰਗਰਰ ਕਿੱਚ ਕਿ ੜ੍ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲੀ ਜਾਾਂਦੀ ੈ?
1.ਮਾਝੀ 2. ਮਲਿਈ 3. ਦਆਬੀ 4. ਪੋਠੋ ਾਰੀ
16. ‘ਦਾ, ਦੇ, ਦੀ, ਦੀਆਾਂ’ ਆਕਦ ਸਬੂੰਧਿ ਕਿ ੜ੍ੀ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਕਿੱਚ ‘ਿਾ, ਿੇ , ਿੀ, ਿੀਆਾਂ’ ੋ ਜਾਾਂਦੇ ਨ?
1.ਮਲਿਈ 2. ਦਆਬੀ 3. ਪਆਧੀ 4. ਪੋਠੋ ਾਰੀ
17. ‘ਔਰਤ’ ਸ਼ਬਦ ਲਈ ਮਲਿਈ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ ਕਿੱਚ ਕਿ ੜ੍ਾ ਸ਼ਬਦ ੈ?
1.ਮਕਟਆਰ 2. ਤੀਿੀ ਾਂ 3. ਜ਼ਨਾਨੀ 4. ਇਸਤਰੀ
18. ‘ਬੱਚਾ’ ਸ਼ਬਦ ਲਈ ਮਲਤਾਨੀ ਕਿੱਚ ਕਿ ੜ੍ਾ ਸ਼ਬਦ ੈ?
1.ਜਾਤਿ 2. ਛੋ ਰ 3. ਬੱਚੜ੍ਾ 4. ਛੋਿਰਾ
ARORA CLASSES, BATHINDA DAY-2
PUNJABI
ਵਿਆਕਰਨ
ਵਕਸੇ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਠੀਕ ਵਲਖਣ ਜਾਂ ਬੋਲਣ ਲਈ ਵਜਨਹਾਂ ਵਨਯਮਾਂ ਦੀ ਿਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਆਕਰਨ ਕਵਹੂੰ ਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਨ ਦੇ ਭਾਗ
➢ ਧੁਨੀ ਬੋਧ
➢ ਸ਼ਬਦ ਬੋਧ
➢ ਿਾਕ ਬੋਧ
➢ ਅਰਥ ਬੋਧ
ਧੁਨੀ ਬੋਧ
ਧੁਨੀ-ਧਨੀ ਵਿਆਕਰਨ ਦੀ ਛੋਟੀ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਅਤੇ ਸੁਤੂੰਤਰ ਇਕਾਈ ਹੈ। ਧੁਨੀਆਂ ਦੋ ਤਰਹਾਂ ਦੀਆਂ ਹੁੂੰ ਦੀਆਂ ਹਨ।
1.ਸਿਰ ਧੁਨੀਆਂ 2. ਵਿਅੂੰਜਨ ਧੁਨੀਆਂ
ਸਵਰ ਧੁਨੀਆਂ
ਪੂੰ ਜਾਬੀ ਵਿਿੱ ਚ ੳ, ਅ ਤੇ ੲ ਵਤੂੰ ਨ ਸਵਰ ਹਨ।
ਸਵਰ ਧੁਨੀਆਂ – ਅ, ਆ, ਇ, ਈ, ਉ, ਊ, ਏ, ਐ, ਓ, ਔ।
ਸਵਰ ਧੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦੋ ਭਾਗਾਂ ਵਿਿੱ ਚ ਿੂੰ ਵਿਆਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਸਵਰ ਧੁਨੀਆਂ
ਹਰਸਿ ਜਾਂ ਲਘ – ਅ , ਉ, ਇ
ਦੀਰਘ – ਊ , ਓ, ਆ, ਐ, ਔ, ਈ, ਏ
ਵਿਅੂੰ ਜਨ ਧੁਨੀਆਂ
ੳ, ਅ ਤੇ ੲ ਨੂੰ ਛਿੱ ਿ ਕੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਅਿੱ ਖਰਾਂ ਨੂੰ ਵਿਅੂੰਜਨ ਵਕਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
➢ ਕੂੰ ਠੀ ਵਿਅੂੰਜਨ – ਕ , ਖ , ਗ, ਘ, ਙ
➢ ਤਾਲਿੀ ਵਿਅੂੰਜਨ – ਚ , ਛ , ਜ, ਝ, ਞ
➢ ਉਲਟ ਜੀਭੀ – ਟ, ਠ, ਿ, ਢ, ਣ
➢ ਦੂੰ ਤੀ – ਤ, ਥ, ਦ, ਧ, ਨ
➢ ਹੋਠੀ – ਪ , ਫ, ਬ , ਭ, ਮ
➢ ਸੁਰ ਯੂੰ ਤਰੀ – ਹ
➢ ਨਾਸਕੀ ਵਿਅੂੰਜਨ – ਙ, ਞ, ਣ, ਨ, ਮ
➢ ਅਰਧ ਸਵਰ ਧੁਨੀਆਂ – ਯ , ਿ
ਙ, ਞ, ਣ, ੜ ਤੋਂ ਕੋਈ ਸ਼ਬਦ ਸ਼ੁਰ ਨਹੀਂ ਹੁੂੰ ਦਾ
ਿਰਨਮਾਲਾ
ਵਕਸੇ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਵਲਖਣ ਿਾਲੇ ਅਿੱ ਖਰਾਂ ਦੇ ਸਮਹ ਨੂੰ ਿਰਨਮਾਲਾ ਜਾਂ ਵਲਪੀ ਕਵਹੂੰ ਦੇ ਹਨ। ਪੂੰ ਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਲਖਣ ਲਈ ਗੁਰਮੁਖੀ
ਵਲਪੀ ਿਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਗੁਰਮੁਖੀ ਿਰਨਮਾਲਾ
ਇਸ ਨੂੰ ਪੈਂਤੀ ਅਿੱ ਖਰੀ ਿੀ ਵਕਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਗੁਰਮੁਖੀ ਿਰਗਮਾਲਾ ਨੂੰ ਅਿੱ ਠ ਅੂੰ ਗਾਂ ਵਿਿੱ ਚ ਿੂੰ ਵਿਆ ਵਗਆ ਹੈ।
ਆਰੂੰ ਵਭਕ ਜਾਂ ਮੁਿੱ ਖ ਿਰਗ – ੳ ਅ ੲ ਸ ਹ
➢ ਕਿਰਗ – ਕ , ਖ , ਗ, ਘ, ਙ
➢ ਚਿਰਗ – ਚ , ਛ , ਜ, ਝ, ਞ
➢ ਟਿਰਗ – ਟ, ਠ, ਿ, ਢ, ਣ
➢ ਪਿਰਗ – ਤ, ਥ, ਦ, ਧ, ਨ
➢ ਪਿਰਗ – ਪ , ਫ, ਬ , ਭ, ਮ
➢ ਅੂੰ ਵਤਮ ਟੋਲੀ – ਯ ਰ ਲ ਿ ੜ
➢ ਨਿੀਨ ਟੋਲੀ – ਸ਼ ਖ਼ ਗ਼ ਜ਼ ਫ਼ ਲ਼
ਲਗਾਂ ਮਾਤਰਾਿਾਂ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਠੀਕ ਉਚਾਰਨ ਲਈ ਜੋ ਵਚੂੰ ਨਹ ਿਰਤੇ ਜਾਂਦੇ, ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਲਗਾਂ ਮਾਤਰਾਿਾਂ ਕਵਹੂੰ ਦੇ ਹਨ। ਗੁਰਮੁਖੀ ਵਲਪੀ ਵਿਿੱ ਚ 10 ਲਗਾਂ ਹਨ।
1. ਮੁਕਤਾ (ਅ)
2. ਕੂੰ ਨਾ (ਆ)
3. ਵਸਹਾਰੀ (ਇ)
4. ਵਬਹਾਰੀ (ਈ)
5. ਲਾਿਾਂ (ਏ)
6. ਦੁਲਾਿਾਂ (ਐ)
7. ਔਕੜ (ਉ)
8. ਦੁਲੈਂਕੜ (ਊ)
9. ਹੋੜਾ (ਓ)
10. ਕਨੌੜਾ (ਔ)
ਲਗਾਂ ਮਾਤਰਾਿਾਂ
ਮੁਕਤਾ – ਵਜਨਹਾਂ ਅਿੱ ਖਰਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮਾਤਰਾ ਨਹੀਂ ਲਿੱਗਦੀ । ਵਜਿੇਂ ਤਰ, ਹੜਹ ।
ਮਾਤਰਾਿਾਂ ਅਿੱ ਖਰ ਵਜਨਹਾਂ ਨਾਲ ਇਹ ਲਗ ਨਹੀਂ ਲਿੱਗਦੀ
1. ਮੁਕਤਾ (ਅ) ੳ ਅਤੇ ੲ
2. ਕੂੰ ਨਾ (ਆ) ੳ ਅਤੇ ੲ
3. ਵਸਹਾਰੀ (ਇ) ੳ ਅਤੇ ਅ
4. ਵਬਹਾਰੀ (ਈ) ੳ ਅਤੇ ਅ
5. ਲਾਿਾਂ (ਏ) ੳ ਅਤੇ ਅ
6. ਦੁਲਾਿਾਂ (ਐ) ੳ ਅਤੇ ੲ
7. ਔਕੜ (ਉ) ਅ ਅਤੇ ੲ
8. ਦੁਲੈਂਕੜ (ਊ) ਅ ਅਤੇ ੲ
9. ਹੋੜਾ (ਓ) ਅ ਅਤੇ ੲ
10. ਕਨੌੜਾ (ਔ) ੳ ਅਤੇ ੲ
ਲਗਾਖ਼ਰ
ਲਗਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲਿੱਗਣ ਿਾਲੇ ਵਚੂੰ ਨਹਾਂ ਨੂੰ ਲਗਾਖ਼ਰ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਵਗਣਤੀ ਵਿਿੱ ਚ ਵਤੂੰ ਨ ਹਨ।
1.ਵਬੂੰ ਦੀ 2. ਵਟਿੱ ਪੀ 3. ਅਿੱ ਧਕ
ਲਗਾਖਰ ਲਗਾਂ ਵਜਨਹਾਂ ਨਾਲ
ਇਹ ਲਗਾਖ਼ਰ ਲਗਦੇ
ਹਨ
1 ਵਬੂੰ ਦੀ ਓ, ਈ, ਏ, ਐ, ਔ, ਆ
2 ਵਟਿੱ ਪੀ ਅ, ਇ, ਉ, ਊ
3 ਅਿੱ ਧਕ ਅ, ਇ, ਉ, ਐ
ੳ ਨੂੰ ਲਿੱਗੇ ਔਕੜ ਜਾਂ ਦੁਲੈਂਕੜ ਨਾਲ ਵਟਿੱ ਪੀ ਨਹੀਂ, ਵਬੂੰ ਦੀ ਲਿੱਗਦੀ ਹੈ। ਵਜਿੇਂ ਉਂਗਲੀ ।
ਦੁਿੱ ਤ ਅਿੱ ਖਰ
ਵਜਹੜੇ ਅਿੱ ਖਰ ਦਜੇ ਅਿੱ ਖਰਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿਿੱ ਚ ਪੈ ਕੇ ਅਿੱ ਧੀ ਆਿਾਜ਼ ਦੇਣ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੁਿੱ ਤ ਅਿੱ ਖਰ ਆਖਦੇ ਹਨ।
ਪੂੰ ਜਾਬੀ ਵਿਿੱ ਚ ਇਹ ਵਤੂੰ ਨ ਹਨ – ਹ , ਰ , ਿ
ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੂੰ ਯੁਕਤ, ਜੁੜਿੇਂ ਜਾਂ ਪੈਰ ਅਿੱ ਖਰ ਿੀ ਵਕਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵਜਿੇਂ ਹੜਹ , ਅੂੰ ਵਮਿਤ, ਸਵੈਮਾਨ।
ARORA CLASSES, BATHINDA DAY-2 QA
PUNJABI
1. ਮੂੰ ਹ ਵ ਿੱ ਚੋਂ ਵਿਕਲਣ ਾਲੀ ਆ ਾਜ਼, ਵਿਸ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵ ਿੱ ਚ ਰਤੋਂ ਹੂੰ ਦੀ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਿੂੰ ਰਿ ਿਾਲ ਅੂੰਵਕਤ ਕੀਤਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ, ਿੂੰ ਕੀ
ਆਖਦੇ ਹਿ?
1.ਵ ਆਕਰਣ 2. ਧਿੀ 3. ਬੋਲੀ 4. ਸ਼ਬਦ
2. ਪੂੰ ਿਾਬੀ ਧਿੀਆਂ ਿੂੰ ਵਕੂੰ ਿੇ ਪਰਕਾਰ ਿਾਲ ੂੰ ਵਿਆ ਿਾਂਦਾ ਹੈ?
1.ਵਤੂੰ ਿ 2. ਚਾਰ 3. ਦੋ 4. ਪੂੰ ਿ
3. ਗਰਮਖੀ ਰਣਮਾਲਾ ਦਾ ਮਲ ਸ ਰ ਦਿੱ ਸੋ ?
1.ੳ ਅ ਹ 2. ੳ ਅ ੲ 3. ਹ ਕ ਚ 4. ਙ ਞ ਿ
4. ਹੇਠ ਵਲਵਖਆਂ ਵ ਿੱ ਚੋਂ ਹਰਸ ਸਵਰ ਧਿੀ ਵ ਿੱ ਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ?
1.ਆ 2. ਉ 3. ਐ 4. ਓ
5. ਪੂੰ ਿਾਬੀ ਵ ਿੱ ਚ ਵਕੂੰ ਿੇ ਵ ਅੂੰਿਿ ਅਿੱ ਖਰ ਹਿ?
1.ਵਤੂੰ ਿ 2. ਤੇਤੀ 3. ਪੂੰ ਿ 4. ਬਿੱ ਤੀ
6. ਹੇਠ ਵਲਵਖਆਂ ਵ ਿੱ ਚੋਂ ਵਕਹੜਾ ਵ ਅੂੰ ਿਿ ਿਹੀਂ ਹੈ?
1. ਕ 2. ਬ 3. ਭ 4. ਅ
7. ਹੇਠ ਵਲਵਖਆਂ ਵ ਿੱ ਚੋਂ ਵਕਹੜਾ ਵ ਅੂੰ ਿਿ ਹੈ?
1.ਅ 2. 3. ੳ 4. ੲ
8. ਇਹਿਾਂ ਵ ਿੱ ਚੋਂ ਉਲਟ ਿੀਭੀ ਵ ਅੂੰਿਿ ਵਕਹੜੇ ਹਿ ?
1.ਟ, ਠ, ਿ, ਣ, ਲ 2. ਤ ਥ ਦ ਿ ਲ ਰ ਸ 3. ਚ ਛ ਿ ਞ ਸ਼ ਯ 4. ਪ ਫ ਬ ਮ
9. ਹੇਠ ਵਲਵਖਆਂ ਵ ਿੱ ਚੋਂ ਵਕਹੜੇ ਵ ਅੂੰ ਿਿ ਤੋਂ ਕੋਈ ਸ਼ਬਦ ਸ਼ਰ ਿਹੀਂ ਹੂੰ ਦਾ ?
1.ਿ 2. ਣ 3. ਝ 4.
10. ਭਾਸ਼ਾ ਿੂੰ ਵਲਖਣ ਾਲੇ ਰਣ ਸਮਹ ਿੂੰ ਕੀ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ?
1.ਵਲਪੀ 2. ਲਗਾਂ ਮਾਤਰਾ 3. ਬੋਲੀ 4. ਉਪ-ਬੋਲੀ
11. ਅਿੱ ਖਰਾਂ ਦੇ ਸਮਹ ਿੂੰ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ :
1.ਬੋਲੀ 2. ਭਾਸ਼ਾ 3. ਵਲਪੀ 4. ਮਾਤਰਾ
12. ਪੂੰ ਿਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਿੂੰ ਵਲਖਣ ਾਲੀ ਢਿੱ ਕ ੀ ਵਲਪੀ ਵਕਹੜੀ ਹੈ?
1.ਗਰਮਖੀ 2. ਮਲ ਈ 3. ਫਾਰਸੀ 4 ਦੇ ਿਾਗਰੀ
13. ਗਰਮਖੀ ਕੀ ਹੈ?
1.ਪੂੰ ਿਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ 2. ਭਾਸ਼ਾ 3. ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾ 4. ਵਲਪੀ
14. ਵ ਸ਼ੇਸ਼ ਤਰਤੀ ਵ ਿੱ ਚ ਵਲਖੇ ਵਕਸੇ ਵਲਿੱਪੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਅਿੱ ਖਰਾਂ ਿੂੰ ਕੀ ਆਖਦੇ ਹਿ?
1.ਬੋਲੀ 2. ਵ ਆਕਰਣ 3. ਮਾਂ ਬੋਲੀ 4. ਰਣਮਾਲਾ
15. ਪੂੰ ਿਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਰਣਮਾਲਾ ਵ ਿੱ ਚ ਵਕੂੰ ਿੇ ਅਿੱ ਖਰ ਹਿ?
1.35 2. 36 3. 37 4. 38
16. ਪੂੰ ਿਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵ ਿੱ ਚ ਵਲਖਣ ਲਈ ਵਿਸ ਵਲਪੀ ਦਾ ਪਰਯੋਗ ਹੂੰ ਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਅਿੱ ਖਰਾਂ ਦੀ ਵਗਣਤੀ ਹੈ :
1.36 2. 35 3. 38 4. 19
17. ਤ ਰਗ ਵਕਹੜੇ ਵ ਅੂੰਿਿ ਹਿ ?
1.ਦੂੰ ਤੀ 2. ਤਾਲ ੀ 3. ਕੂੰ ਠੀ 4. ਉਲਟ ਿੀਭੀ
18. ਗਰਮਖੀ ਵ ਿੱ ਚ ਵਕੂੰ ਿੀਆਂ ਲਗਾਂ ਦੀ ਰਤੋਂ ਹੂੰ ਦੀ ਹੈ?
1.3 2. 5 3. 9 4. 10
19. ਵਕਹੜਾ ਸ ਰ ਮਕਤਾ ਆ ਸਕਦਾ ਹੈ?
1.ੳ 2. ਅ 3. ੲ 4. ਹ
20. ਉਹ ਵਕਹੜਾ ਅਿੱ ਖਰ ਹੈ ਵਿਸ ਿਾਲ ਹੋੜਾ ਲਾਉਣ ਸਮੇਂ ਉਸ ਦਾ ਮੂੰ ਹ ਖਿੱ ਲਹਾ ਕਰ ਵਦਿੱ ਤਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ?
1.ਫ 2. 3. ਮ 4. ੳ
21. ‘ਗੋਦ’ ਸ਼ਬਦ ਿੂੰ ਸ਼ਿੱ ਧ ਕਰਿ ਲਈ ਵਕਹੜੇ ਲਗਾਖ਼ਰ ਦੀ ਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਿਾ ੇਗੀ?
1.ਵਬੂੰ ਦੀ 2. ਵਟਿੱ ਪੀ 3. ਕੂੰ ਿਾ 4. ਅਿੱ ਧਕ
22. ਪੂੰ ਿਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਲਖਣ ਲਈ ਵਕਹੜੀ ਵਲਪੀ ਦੀ ਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਿਾਂਦੀ ਹੈ?
1.ਦੇ ਿਾਗਰੀ 2. ਗਰਮਖੀ 3. ਰੋਮਿ 4. ਉਰਦ
23. ਗਰਮਖੀ ਵਲਪੀ ਦੇ ਵਕੂੰ ਿੇ ਰਿ ਹਿ?
1.3 2. 38 3. 40 4. 41
24. ਗਰਮਖੀ ਵਲਪੀ ਦੀ ਰਿਮਾਲਾ ਿੂੰ ਵਕਹੜੇ ਵਕਹੜੇ ਵਹਿੱ ਵਸਆ ਵ ਿੱ ਚ ੂੰ ਵਿਆ ਵਗਆ ਹੈ?
1.ਸ ਰ ਤੇ ਵ ਅੂੰਿਿ 2. ਵਲਪੀ ਤੇ ਅਿੱ ਖਰ 3. ਵਬੂੰ ਦੀ ਤੇ ਵਟਿੱ ਪੀ 4. ਸ ਰ ਤੇ ਅਿਿਾਸਕ
25. ਗਰਮਖੀ ਰਿਮਾਲਾ ਦੇ ਮਲ ਸ ਰ ਦਿੱ ਸੋ :
1.ੳ, ਅ , ਹ 2. ਹ, ਕ, ਚ 3. ੳ, ਅ , ੲ 4. ਙ , ਞ, ਿ
26. ਗਰਮਖੀ ਵ ਿੱ ਚ ਅਰਧ ਸ ਰ ਵਕਹੜੇ ਹਿ?
1.ਹ, ਰ, 2. ਯ, ਹ 3. ਹ, ਙ 4. ੜ, ਰ
27. ਙ, ਞ, ਣ, ਿ, ਮ ਵਕਹੜੇ ਵ ਅੂੰਿਿ ਹਿ ?
1.ਕੂੰ ਠੀ 2. ਿਾਸਕੀ 3. ਦੋ-ਹੋਠੀ 4. ਤਾਲ ੀ
28. ਦੋ-ਹੋਠੀ ਵ ਅੂੰਿਿ ਦਿੱ ਸੋ :
1.ਕ, ਚ 2. ਟ, ਠ 3. ਪ, ਬ 4. ਬ, ਯ
29. ‘ਤ’ ਰਗ ਵਕਹੜੇ ਵ ਅੂੰਿਿ ਹਿ?
1.ਦੂੰ ਤੀ 2. ਤਾਲ ੀ 3. ਕੂੰ ਠੀ 4. ਉਲਟ ਿੀਭੀ
30. ‘ਸ਼, ਖ, ਗ’ ਆਵਦ ਰਿ ਵਕਹੜੀ ਭਾਸ਼ਾ ਲਈ ਹਿ?
1.ਅੂੰ ਗਰੇਜ਼ੀ 2. ਵਹੂੰ ਦੀ 3. ਪੂੰ ਿਾਬੀ 4. ਫਾਰਸੀ
31. ਗਰਮਖੀ ਵ ਿੱ ਚ ਲਗਾਂ ਦੀ ਵਗਣਤੀ ਦਿੱ ਸੋ :
1.3 2. 6 3. 10 4. 4
32. ਲਗਾਖਰ ਦਿੱ ਸੋ :
1.ਵਬੂੰ ਦੀ, ਵਟਿੱ ਪੀ, ਸ ਰ 2. ਅਿੱ ਧਕ, ਵਟਿੱ ਪੀ, ਵ ਅੂੰਿਿ 3. ਸ ਰ, ਵ ਅੂੰਿਿ, ਵਟਿੱ ਪੀ 4. ਵਬੂੰ ਦੀ, ਵਟਿੱ ਪੀ ਤੇ ਅਿੱ ਧਕ
33. ਵਕਹੜਾ ਸ ਰ ਮਕਤਾ ਆ ਸਕਦਾ ਹੈ?
1.ੳ 2. ਅ 3. ੲ 4. ਹ
34. ‘ਹੋੜਾ’ ਲਗ ਵਕਹੜੇ ਸ ਰ ਿੂੰ ਲਿੱਗਦੀ ਹੈ?
1.ਅ 2. ੲ 3. ੳ 4. ਙ
ARORA CLASSES, BATHINDA DAY-3
PUNJABI
ਸ਼ਬਦ
ਸ਼ਬਦ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਛੋਟੀ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਅਰਥ ਯੁਕਤ ਇਕਾਈ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਅੱ ਠ ਭਾਗਾਂ ਵ ੱ ਚ ੂੰ ਵਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
1. ਨਾਂ
2. ਪੜਨਾਂ
3. ਵ ਸ਼ੇਸ਼ਣ
4. ਵਕਵਰਆ
5. ਵਕਵਰਆ ਵ ਸ਼ੇਸ਼ਣ
6. ਸਬੂੰ ਧਕ
7. ਯੋਜਕ
8. ਵ ਸਵਿਕ
ਨਾਂ
ਵਕਸੇ ਵ ਅਕਤੀ, ਸਤ, ਗੁਣ, ਸਥਾਨ ਆਵਦ ਲਈ ਰਤੇ ਜਾਣ ਾਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਨਾਂ ਕਵਹੂੰ ਦੇ ਹਨ। ਵਜ ੇਂ ਬਲਰਾਿ, ਚੂੰ ਿੀਗੜਹ
ਆਵਦ।
1. ਨਾਂ ਪੂੰ ਜ ਪਰਕਾਰ ਜਾਂ ਜਾਤੀ ਾਚਕ ਨਾਂ
2. ਖਾਸ ਨਾਂ ਜਾਂ ਵਨਿੱਜ ਾਚਕ ਨਾਂ
3. ਇਕੱ ਠ ਾਚਕ ਜਾਂ ਸਿਹ ਾਚਕ ਨਾਂ
4. ਸਤ- ਾਚਕ ਨਾਂ ਜਾਂ ਪਦਾਰਥ ਾਚਕ ਨਾਂ
5. ਭਾ - ਾਚਕ ਨਾਂ
ਭਾ - ਾਚਕ ਨਾਂ
ਵਜਹੜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਵਕਸੇ ਗੁਣ, ਹਾਲਤ ਜਾਂ ਭਾ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗੇ। ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਸਰਫ ਿਵਹਸਸ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਵਜ ੇਂ ਖੁਸ਼ੀ, ਗਰਿੀ,
ਕੌ ੜਾ, ਅਿੀਰੀ, ਵਪਆਰ ਆਵਦ।
ਪੜਨਾਂ
ਨਾਂ ਦੀ ਜਗਹਾ ਤੇ ਰਤੇ ਜਾਣ ਾਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਪੜਨਾਂ ਵਕਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਜ ੇਂ ਉਹ, ਤੁਸੀ, ਿੈਂ ਆਵਦ।
ਪੜਨਾਂ ਛੇ ਪਰਕਾਰ ਦੇ ਹੁੂੰ ਦੇ ਹਨ।
1.ਪੁਰਖ ਾਚਕ ਪੜਨਾਂ
2. ਵਨਿੱਜ ਾਚਕ ਪੜਨਾਂ
3. ਵਨਸ਼ਚੇ ਾਚਕ ਪੜਨਾਂ
4. ਅਵਨਸ਼ਚੇ ਾਚਕ ਪੜਨਾਂ
5. ਸੂੰ ਬਧ ਾਚਕ ਪੜਨਾਂ
6. ਪਰਸ਼ਨ ਾਚਕ ਪੜਨਾਂ
1. ਿਿਤਾ : ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ਿੰ ਮ ਿਿਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ‘ਿਿਤਾ’ ਕਿਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਵ ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ਕਿਕਿਆ ਦਾ ਿਾਿਿ ਿਿਨ
ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਿਿਤਾ ਕਿਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ; ਕਿਵੇਂ : ਹਿਬੰ ਸ ਪੜਹ ਕਿਹਾ ਹੈ। ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ‘ਹਿਬੰ ਸ’ ਿਿਤਾ ਹੈ।
2. ਿਿਮ : ਵਾਸ ਕਵਿੱ ਚ ਿਿਤਾ ਦੁਆਿਾ ਕਿਸ ਉੱਦੇ ਿੰ ਮ ਿੀਤਾ ਿਾਵੇ, ਉਸ ਨੂੰ ‘ਿਿਮ’ ਕਿਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਵੇਂ ; ‘ਿੁੜੀ ਨੇ ਪਾਣੀ
(i) ਪੂਿਨ ਅਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ : ਕਿਹੜੀ ਅਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਿਿਤਾ ਨਾਲ ਕਮਲ ਿੇ ਪੂਿਾ ਤੇ ਸਾਿਥਿ ਵਾਿ ਬਣਾ
ਦੇਵ,ੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਿਨ ਅਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਕਿਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਕਿਵੇਂ :
ੳ) ਸ਼ੇਿ ਗਿਕਿਆ।
ਇਸ ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ਸ਼ੇਿ ਿਿਤਾ ਹੈ, ਿਦੋਂ ਕਿ ਗਿਕਿਆ ਅਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਹੈ ਪਿ ਵਾਿ ਸਾਿਥਿ ਹੈ।
(ii) ਅਪੂਿਨ ਅਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ : ਕਿਹੜੀ ਅਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਆਪਣੇ ਿਿਤਾ ਨਾਲ ਕਮਲ ਿੇ ਪੂਿਾ ਤੇ ਸਾਿਥਿ
ਵਾਿ ਨਾ ਬਣਾ ਸਿੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਅਪੂਿਨ ਅਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਕਿਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਕਿਵੇਂ :
‘ਪਾਣੀ ਹੋ ਕਗਆ ਹੈ।’
ਉਪਿੋਿਤ ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ਿਿਤਾ ਅਤੇ ਅਿਿਮਿ ਦੋਵੇਂ ਆਏ ਹਨ, ਕਿਿ ਵੀ ਵਾਿ ਅਧੂਿਾ ਤੇ ਅਪੂਿਨ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਵਾਿ
ਕਦਮਾਗ਼ ਕਵਿੱ ਚ ਪਰਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਝੜੀ ਲਾ ਕਦੰ ਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਿੀ ਹੋ ਕਗਆ ? ਿੀ ਉਹ ਗਿਮ, ਖ਼ਿਾਬ ਿਾਂ ਠੰਢਾ ਹੋ ਕਗਆ ਹੈ? ਇੰਿ ਇਹ
ਅਪੂਿਨ ਅਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਹੈ।
2. ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ
‘ਸਿਿਮਿ’ ਤੋਂ ਭਾਵ ਹੈ ‘ਿਿਮ ਸਕਹਤ’ । ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ਕਿਸ ਕਿਕਿਆ ਦਾ ਿਿਤਾ ਅਤੇ ਿਿਮ ਦੋਵੇਂ ਹੋਣ, ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਿਮਿ
ਕਿਕਿਆ ਕਿਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਕਿਵੇਂ :
ੳ) ਬਿੱ ਚਾ ਿੋਟੀ ਖਾਂਦਾ ਹੈ।
ਉਪਿੋਿਤ ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ਬਿੱ ਚਾ,ਿਿਤਾ ਨਾਲ ਿੋਟੀ ਿਿਮ ਆਇਆ ਹੈ। ਇੰਿ ਇਸ ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ਿਿਤਾ ਅਤੇ ਿਿਮ ਦੋਵੇਂ ਮੌਿਦ
ੂ ਹੋਣ
ਿਾਿਨ ਇਹ ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਹੈ।
(i) ਪੂਿਨ ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ : ਕਿਹੜੀ ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਆਪਣੇ ਿਿਤਾ ਅਤੇ ਿਿਮ ਨਾਲ ਕਮਲ ਿੇ ਪੂਿਾ ਤੇ
ਅਿਥਪੂਿਨ ਵਾਿ ਬਣਾਵੇ , ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਿਨ ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਕਿਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਕਿਵੇਂ :
ੳ) ਔਿਤਾਂ ਨੇ ਕਗਿੱ ਧਾ ਪਾਇਆ।
ਇਸ ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ‘ਔਿਤਾਂ’ ਿਿਤਾ ਹੈ ਤੇ ‘ਕਗਿੱ ਧਾ’ ਿਿਮ ਹੈ ਤੇ ‘ਪਾਇਆ’ ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਹੈ।
(ii)ਅਪੂਿਨ ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ : ਕਿਹੜੀ ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਆਪਣੇ ਿਿਤਾ ਅਤੇ ਿਿਮ ਨਾਲ ਕਮਲ ਿੇ ਪੂਿਾ ਤੇ
ਅਿਥਪੂਿਨ ਵਾਿ ਨਾ ਬਣਾ ਸਿੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਅਪੂਿਨ ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਕਿਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਕਿਵੇਂ :
ੳ) ਹਿਬੰ ਸ ਗੁਆਂਢੀ ਨੂੰ ਦਿੱ ਸਣ ਲਿੱਗਾ।
ਇਸ ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ‘ਹਿਬੰ ਸ’ ਿਿਤਾ ਹੈ ਤੇ ‘ਗੁਆਂਢੀ’ ਿਿਮ ਅਤੇ ‘ਦਿੱ ਸਣ ਲਿੱਗਾ’ ਕਿਕਿਆ ਹਨ ਪਿ ਕਿਿ ਵੀ ਇਹ ਵਾਿ
ਅਧੂਿੇ ਤੇ ਅਪੂਿਨ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਅਪੂਿਨ ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ ਹੈ।
ਕਿਕਿਆ ਦੇ ਹੋਿ ਿੂਪ : ਅਿਿਮਿ ਤੇ ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆਵਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਕਿਆ ਦੇ ਹੋਿ ਿੂਪ ਵੀ ਕਮਲਦੇ ਹਨ ; ਕਿਵੇਂ :
1. ਸੰ ਸਿਗੀ ਕਿਕਿਆ : ਿਈ ਵਾਿਾਂ ਕਵਚ ‘ਹੈ’ ਿਾਂ ‘ਸੀ’ ਇਿਿੱ ਲਾ ਸ਼ਬਦ ਹੀ ਕਿਕਿਆ ਦਾ ਿੂਪ ਹੁੰ ਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਸੰ ਸਿਗੀ
ਕਿਕਿਆ ਕਿਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਕਿਵੇਂ :
ੳ) ਿਣਬੀਿ ਇਿੱਿ ਇਮਾਨਦਾਿ ਆਦਮੀ ਹੈ ।
ਇਸ ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ‘ਹੈ’ ਸੰ ਸਿਗੀ ਕਿਕਿਆ ਹੈ।
2. ਸਹਾਇਿ ਕਿਕਿਆ : ਿਦੋਂ ‘ਹੈ’, ‘ਸੀ’ ਤੇ ਇਨਹਾਂ ਦੇ ਹੋਿ ਿੂਪ ‘ਸਿਦਾ’ , ਚਾਹੀਦਾ – ਅਿਿਮਿ ਿਾਂ ਸਿਿਮਿ ਕਿਕਿਆ
ਨਾਲ ਕਮਲ ਿੇ ਕਿਕਿਆ ਦਾ ਿੰ ਮ ਿਿਨ ਤਾਂ ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਸਹਾਇਿ ਕਿਕਿਆ ਕਿਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਕਿਵੇਂ :
ARORA CLASSES, BATHINDA DAY-4
PUNJABI
ੳ) ਹਨੀ ਗੀਤ ਗਾ ਸਿਦਾ ਹੈ।
3. ਮੁਿੱ ਖ ਕਿਕਿਆ : ਮੁਿੱ ਖ ਕਿਕਿਆ ਸਹਾਇਿ ਕਿਕਿਆ ਤੋਂ ਕਬਨਾਂ ਵੀ ਹੋ ਸਿਦੀ ਹੈ ਤੇ ਸਹਾਇਿ ਕਿਕਿਆ ਦੇ ਨਾਲ ਵੀ ;
ਕਿਵੇਂ
ਇਹ ਦੁਿਾਨਦਾਿ ਸਾਿੇ ਸੌਦੇ ਿਿੱ ਖਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਵਾਿ ਕਵਿੱ ਚ ‘ਿਿੱ ਖਦਾ ਹੈ’ ਮੁਿੱ ਖ ਕਿਕਿਆ ਹੈ।
ਿਾਲ
ਿਾਲ ਤੋਂ ਭਾਵ ਹੈ ਸਮਾਂ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਿ ਕਿਕਿਆ ਦੇ ਵਿੱ ਖ-ਵਿੱ ਖ ਿੂਪ ਹੁੰ ਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਕਿਆ ਦੇ ਿਾਲ ਕਿਹਾ
ਿਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਤੰ ਨ ਤਿਹਾਂ ਦੇ ਹੁੰ ਦੇ ਹਨ।
ਿਾਲ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ
ਿਾਲ ਕਤੰ ਨ ਤਿਹਾਂ ਦੇ ਹੁੰ ਦੇ ਹਨ :
1.ਵਿਤਮਾਨ ਿਾਲ (ਹੈ, ਹਨ, ਹਾਂ)
2. ਭੂਤ ਿਾਲ (ਸੀ, ਸਨ, ਸਾਂ)
3. ਭਕਵਿੱ ਖਤ ਿਾਲ (ਗਾ, ਗੇ, ਗੀ, ਗੀਆਂ)
1. ਵਿਤਮਾਨ ਿਾਲ : ਵਿਤਮਾਨ ਦਾ ਅਿਥ ਹੈ, ‘ਚਿੱ ਲ ਕਿਹਾ ਸਮਾਂ’
ਵਾਿ ਕਵਚ ਕਿਕਿਆ ਦੇ ਕਿਸ ਿੂਪ ਤੋਂ ਇਹ ਪਤਾ ਲਿੱਗੇ ਕਿ ਿੰ ਮ ਚਿੱ ਲ ਿਹੇ ਸਮੇਂ ਕਵਿੱ ਚ ਭਾਵ ਹੁਣ ਹੋ ਕਿਹਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਤਮਾਨ ਿਾਲ
ਕਿਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ।
ਅਕਿਹੇ ਵਾਿਾਂ ਕਵਿੱ ਚ ‘ਹੈ, ਹਨ, ਹਾਂ’ ਕਿਕਿਆਵਾਂ ਲਗਦੀਆਂ ਹਨ; ਕਿਵੇਂ:
(i) ਹਿਮਨ ਪੜਹਦਾ ਹੈ।
ਵਿਤਮਾਨ ਿਾਲ ਦੀਆਂ ਛੇ ਹੋਿ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ :
(i) ਸਧਾਿਨ/ਅਕਨਸਕਚਤ ਵਿਤਮਾਨ ਿਾਲ : ਕਿਕਿਆ ਦੇ ਕਿਸ ਿੂਪ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲਿੱਗੇ ਕਿ ਿੰ ਮ ਵਿਤਮਾਨ ਿਾਲ ਕਵਿੱ ਚ ਹਿ ਿੋਜ਼
ਹੁੰ ਦਾ ਹੈ ; ਕਿਵੇਂ
iv) ਪੂਿਨ ਚਾਲੂ ਭੂਤ ਿਾਲ : ਕਿਕਿਆ ਦੇ ਕਿਸ ਿੂਪ ਤੋਂ ਇਹ ਪਤਾ ਲਿੱਗੇ ਕਿ ਿੰ ਮ ਬੀਤੇ ਸਮੇਂ ਕਵਿੱ ਚ ਸ਼ੁਿੂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਹੁਣ ਤਿੱ ਿ
ਹੋ ਕਿਹਾ ਹੋਵੇ ਪਿ ਹੁਣ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਕਗਆ ਹੋਵੇ ; ਕਿਵੇਂ :
ਵਕਸਿਾਂ
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੀਆਂ ਪੂੰ ਿ ਵਕਸਿਾਂ ਹੁੂੰ ਦੀਆਂ ਹਨ :
1. ਗੁਣ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
2. ਸੂੰ ਵਖਅਕ ਿਾਂ ਵਗਣਤੀ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
3. ਪਵਿਿਾਣ-ਿਾਚਕ ਿਾਂ ਵਿਣਤੀ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
4. ਵਨਸਚੇ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
5. ਪੜਨਾਂਿੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
1. ਗੁਣਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਹੜਾ ਸ਼ਬਦ ਵਕਸੇ ਨਾਂਿ ਦੇ ਗੁਣ-ਔਗੁਣ ਦੱ ਸ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਿ ਤੋਂ ਖ਼ਾਸ ਬਣਾਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਗੁਣ-
ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ : ਵਸਆਣਾ, ਇਿਾਨਦਾਿ, ਗੋਿਾ, ਹੇਠਲਾ, ਗੋਲ, ਿਪਾਨੀ, ਕੌ ੜਾ, ਵਿੱ ਠਾ, ਨਿਿ, ਚੂੰ ਗਾ,
ਆਵਦ ਗੁਣ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹਨ।
I. ਦੀਪਕ ਆਵਗਆਕਾਿ ਵਿਵਦਆਿਥੀ ਹੈ।
II. ਅੱ ਿ-ਕੱ ਲਹ ਚੀਨੀ ਿਾਲ ਬਹੁਤ ਵਿਕ ਵਿਹਾ ਹੈ।
ਇਨਹਾਂ ਿਾਕਾਂ ‘ਚ ਲਕੀਿੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹਨ।
ਵਕਸੇ ਇੱਕ ਗੁਣ ਕਿਕੇ ਦੋ ਿਾਂ ਿਧੀਕ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਟਾਕਿਾ ਕਿਨ ਨੂੰ ‘ਤੁਲਨਾ’ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਲਨਾ ਦੇ ਵਦਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਗੁਣ-ਿਾਚਕ
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੀਆਂ ਵਤੂੰ ਨ ਅਿਸਥਾਿਾਂ ਹੁੂੰ ਦੀਆਂ ਹਨ :
ੳ) ਸਧਾਿਨ ਅਿਸਥਾ : ਿਦੋਂ ਵਕਸੇ ਨਾਂਿ/ਪੜਨਾਂਿ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦਾ ਗੁਣ-ਔਗੁਣ ਸਧਾਿਨ ਿਪ ਵਿੱ ਚ ਹੀ ਦੱ ਵਸਆ ਿਾਿੇ, ਵਕਸੇ ਦਿੇ
ਨਾਂਿ/ਪੜਨਾਂਿ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਨਾ ਕੀਤੀ ਿਾਿੇ, ਤਾਂ ਗੁਣ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੀ ਸਧਾਿਨ ਅਿਸਥਾ ਹੁੂੰ ਦੀ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ :
1. ਇਹ ਿਧੀਆ ਸਕਲ ਹੈ।
ਇਸ ਿਾਕ ਵਿੱ ਚ ‘ਿਧੀਆ’ ਸਧਾਿਨ ਅਿਸਥਾ ਦਾ ਗੁਣ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹੈ।
ਅ) ਅਵਧਕਤਿ ਅਿਸਥਾ : ਿਦੋਂ ਵਕਸੇ ਗੁਣ ਿਾਂ ਔਗੁਣ ਵਿੱ ਚ ਦੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਇੱਕ-ਦਿੇ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕੀਤੀ ਿਾਿੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨੂੰ ਦਿੇ ਨਾਲੋਂ
ਿੱ ਧਕੇ (ਅਵਧਕ) ਦੱ ਵਸਆ ਿਾਿੇ ਤਾਂ ਗੁਣ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੀ ‘ਅਵਧਕਤਿ ਅਿਸਥਾ’ ਹੁੂੰ ਦੀ ਹੈ : ਵਿਿੇਂ :
ਨੋਟ : ਗੁਣ ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੀ ਅਵਧਕਤਿ ਅਿਸਥਾ ਪਿਗਟ ਕਿਨ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਪਵਹਲਾਂ ‘ਤੋਂ’ ਿਾਂ ‘ਨਾਲੋਂ ’ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਿਿਤੋਂ
ਕੀਤੀ ਿਾਂਦੀ ਹੈ।
ੲ) ਅਵਧਕਤਿ ਅਿਸਥਾ : ਿਦੋਂ ਦੋ ਤੋਂ ਿਧੀਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਆਪਸ ਵਿੱ ਚ ਤੁਲਨਾ ਕੀਤੀ ਿਾਿੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨੂੰ ਸਭ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਂ) ਨਾਲੋਂ ਚੂੰ ਗਾ ਿਾਂ
ਿਾੜਾ ਦੱ ਵਸਆ ਿਾਿੇ ਤਾਂ ਗੁਣ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੀ ‘ਅਵਧਕਤਿ ਅਿਸਥਾ’ ਹੁੂੰ ਦੀ ਹੈ ; ਵਿਿੇ :
1. ਇਹ ਕਾਿ ਸਭ ਨਾਲੋਂ ਸੁਦਿ ਹੈ।
2. ਸੂੰ ਵਖਅਕ ਿਾਂ ਵਗਣਤੀ ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ – ਵਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਵਗਣਤੀ ਿਾਂ ਦਿਿਾ ਦੱ ਸਣ, ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ
ਸੂੰ ਵਖਅਕ ਿਾਂ ਵਗਣਤੀ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ : ਇੱਕ, ਦੋ, ਪਵਹਲਾ, ਦਿਾ, ਅੱ ਧਾ, ਦੁੱ ਗਣਾ, ਕੁਝ, ਬਹੁਤੇ ਆਵਦ।
ਪੂੰ ਿਾਬੀ ਵਿੱ ਚ ਸੂੰ ਵਖਅਕ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੇ ਛੇ ਿਪ ਿੂੰ ਨੇ ਿਾਂਦੇ ਹਨ :
ੳ) ਸਧਾਿਨ : ਉਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਿੋ ਆਪਣੇ ਨਾਂਿ/ਪੜਨਾਂਿ ਦੀ ਪਿੀ-ਪਿੀ ਵਗਣਤੀ ਦੱ ਸੇ।
ਵਿਿੇ:
ਿੇਿੇ ਕੋਲ ਪੂੰ ਿ ਪੁਸਤਕਾਂ ਹਨ।
ਅ) ਕਿਿ ਿਾਚੀ : ਉਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਿਹੜਾ ਆਪਣੇ ਨਾਂਿ/ਪੜਨਾਂਿ ਦਾ ਦਿਿਾ ਿਾਂ ਕਿਿ ਅੂੰਕ ਦੱ ਸੇ। ਵਿਿੇ :
ਹਿੀਸ਼ ਆਪਣੀ ਿਿਾਤ ਵਿੱ ਚ ਪਵਹਲੇ ਨੂੰਬਿ ‘ਤੇ ਹੈ।
ੲ) ਸਿੁੱ ਚਤਾ-ਬੋਧਕ : ਉਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਿਹੜਾ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੀ ਸਾਿੀ ਦੀ ਸਾਿੀ ਵਗਣਤੀ ਦੱ ਸੇ। ਵਿਿੇਂ :
ਦਸ ਦੇ ਦਸ ਲੜਕੇ ਪਾਸ ਹੋਏ।
ਸ) ਕਸਿੀ : ਉਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਿਹੜਾ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦੇ ਵਹੱ ਸੇ ਬਾਿੇ ਦੱ ਸੇ। ਵਿਿੇਂ :
ਿੈਂ ਅੱ ਧਾ ਵਕਲੋ ਖੂੰ ਡ ਵਲਆਂਦੀ ਸੀ।
ਹ) ਵਨਖੇੜ-ਿਾਚੀ : ਉਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਿੋ ਬਹੁਵਤਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱ ਚੋਂ ਕੁਝ ਨੂੰ ਵਨਖੇੜ ਕੇ ਦੱ ਸੇ। ਵਿਿੇਂ :
ਬੈਂਚਾਂ ਉੱਪਿ ਦੋ-ਦੋ ਕਿਕੇ ਬੈਠਦੇ ਿਾਓ।
ਕ) ਅਵਨਸਵਚਤ : ਉਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਿੋ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦੀ ਵਗਣਤੀ ਦਾ ਅੂੰ ਦਾਜ਼ਾ ਤਾਂ ਦੱ ਸੇ ਪਿ ਪਿੀ-ਪਿੀ ਵਗਣਤੀ ਨਾ ਦੱ ਸੇ। ਉਪਿੋਕਤ ਛੇਿੇਂ
ਿਾਕ ਵਿੱ ਚ ‘ਕੁਝ’ ਅਵਨਸਵਚਤ-ਸੂੰ ਵਖਅਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹੈ। ਵਿਿੇਂ :
ਕੁਝ ਕੁੜੀਆਂ ਪੜਹਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ ਹਨ।
3. ਪਵਿਿਾਣ-ਿਾਚਕ ਿਾਂ ਵਿਣਤੀ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਵਿਣਤੀ ਿਾਂ ਿਾਪ-ਤੋਲ ਦੱ ਸਣ, ਉਨਹਾਂ
ਨੂੰ ਪਵਿਿਾਣ-ਿਾਚਕ ਿਾਂ ਵਿਣਤੀ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ : ਵਕਲੋ ਭਿ, ਬਹੁਤਾ, ਥੋੜਾਹ , ਵਕੂੰ ਨਾ, ਤੇ ਵਿੂੰ ਨਾ ਆਵਦ।
1. ਿੈਨੂੰ ਵਕਲੋ ਭਿ ਸੀਵਿੂੰ ਟ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
2. ਿੈਨੂੰ ਥੋੜਾਹ ਵਿਹਾ ਨਿਕ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਦੋ ਤਿਹਾਂ ਦੇ ਹੁੂੰ ਦੇ ਹਨ :
ੳ) ਵਨਸਵਚਤ ਪਵਿਿਾਣ-ਿਾਚਕ ਿਾਂ ਵਿਣਤੀ –ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪਿੀ-ਪਿੀ ਵਿਣਤੀ ਿਾਂ ਿਾਪ-ਤੋਲ ਦੱ ਸਣ,
ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਵਨਸਵਚਤ ਪਵਿਿਾਣ-ਿਾਚਕ ਿਾਂ ਵਿਣਤੀ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ : ਦੋ ਵਕਲੋ , ਵਕਲੋ ਭਿ, ਦੋ ਵਗੱ ਠ, ਦੋ ਿੀਟਿ, ਦਸ
ਫੁੱ ਟ ਆਵਦ।
1. ਵਤੂੰ ਨ ਵਕਲੋ ਆਟਾ ਵਦਓ।
2. ਪੂੰ ਿ-ਪੂੰ ਿ ਫੁੱ ਟ ‘ਤੇ ਵਨਸ਼ਾਨ ਲਾਓ।
ਅ) ਅਵਨਸਵਚਤ ਪਵਿਿਾਣ ਿਾਚਕ ਿਾਂ ਵਿਣਤੀ ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪਿੀ-ਪਿੀ ਵਿਣਤੀ ਿਾਂ ਿਾਪ ਨਾ ਦੱ ਸਣ ,
ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਅਵਨਸਵਚਤ ਪਵਿਿਾਣ ਿਾਚਕ ਿਾਂ ਵਿਣਤੀ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ : ਥੋੜਾਹ ਵਿਹਾ, ਬਹੁਤ ਸਾਿਾ, ਜ਼ਿਾ ਕੁ, ਬਥੇਿਾ
ਆਵਦ।
1. ਿੈਨੂੰ ਥੋੜਾਹ ਵਿਹਾ ਗੁਣ ਵਦਓ।
2. ਚਾਿ ਵਿੱ ਚ ਜ਼ਿਾ ਕੁ ਖੂੰ ਡ ਹੋਿ ਪਾਿੋ।
4. ਵਨਸਚੇ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਿੇ ਨਾਲ ਆਿ ਤੋਂ ਖ਼ਾਸ ਬਣਾਉਣ, ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਵਨਸਚੇ-
ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ : ਇਹ, ਇਨਹਾਂ , ਉਹ ਤੇ ਉਨਹਾਂ ਆਵਦ।
1. ਇਹ ਿਿਨ ਦਾ ਘਿ ਹੈ।
2. ਉਹ ਹਿਕੀਿਤ ਦਾ ਸਕਟਿ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਿੀ ਦੋ ਭਾਗ ਹੁੂੰ ਦੇ ਹਨ :
ੳ) ਵਨਕਟਿਿਤੀ ਵਨਸਚੇ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਵਕਸੇ ਨੇੜੇ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਿੱ ਲ ਇਸ਼ਾਿਾ ਕਿਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਿ ਤੋਂ ਖ਼ਾਸ ਬਣਾਉਣ,
ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਵਨਕਟ-ਿਿਤੀ ਵਨਸਚੇ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਿੇ :
1.ਇਸ ਵਕਤਾਬ ਦੀ ਕੀਿਤ ਸੌ ਿੁਪਏ ਹੈ।
2. ਇਹ ਕਾਪੀ ਸਭ ਤੋਂ ਿਧੀਆ ਹੈ।
ਅ) ਦਿਿਿਤੀ ਵਨਸਚੇ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਵਕਸੇ ਦਿ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਿੱ ਲ ਇਸ਼ਾਿਾ ਕਿਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਿ ਤੋ ਖ਼ਾਸ ਬਣਾਉਣ, ਉਨਹਾਂ
ਨੂੰ ਦਿ-ਿਿਤੀ ਵਨਸਚੇ ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਿੇਂ :
1. ਉਹ ਦੁਕਾਿ ਿਿਤ ਦੀ ਹੈ।
2. ਅਹੁ ਬੱ ਸ ਪੁਤਲੀਘਿ ਿਾ ਿਹੀ ਹੈ।
5. ਪੜਨਾਿੀਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਉਹ ਸ਼ਬਦ ਿੋ ਪੜਨਾਂਿ ਹੁੂੰ ਦੇ ਹੋਏ ਵਕਸੇ ਨਾਂਿ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਆ ਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦਾ ਕੂੰ ਿ ਦੇਿੇ, ਪੜਨਾਂਿੀਂ
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ : ਵਕਹੜਾ ਘਿ, ਵਿਹੜਾ ਿੁੂੰ ਡਾ, ਤੁਹਾਡਾ ਸਕਲ ਆਵਦ।
1. ਵਕਹੜਾ ਿੁੂੰ ਡਾ ਿੌਲਾ ਪਾ ਵਿਹਾ ਹੈ?
2. ਵਕੂੰ ਨੀ ਖੂੰ ਡ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ?
ਇਹ ਿੀ ਦੋ ਤਿਹਾਂ ਦੇ ਹੁੂੰ ਦੇ ਹਨ :
ੳ) ਿਲ ਿਪ ਪੜਨਾਂਿੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਹੜੇ ਪੜਨਾਂਿ ਆਪਣੇ ਿਲ ਿਪ ਵਿੱ ਚ ਹੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹੋ ਿਾਣ, ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਿਲ ਿਪ ਪੜਨਾਿੀਂ
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਿੇਂ : ਕੀ, ਕੌ ਣ, ਵਕਹੜੇ ਆਵਦ।
1. ਵਕਹੜਾ ਿੁੂੰ ਡਾ ਸੀਟੀ ਿਾਿ ਵਿਹਾ ਹੈ?
2. ਕੌ ਣ ਦਿਿਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾ ਵਿਹਾ ਹੈ?
ਅ) ਉਤਪੂੰ ਨ ਿਪ ਪੜਨਾਂਿੀਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਪੜਨਾਂਿ ਤੋਂ ਬਣ ਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦਾ ਕੂੰ ਿ ਦੇਣ, ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਉਤਪੂੰ ਨ ਿਪ ਪੜਨਾਂਿੀਂ
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ। ਉੱਪਿ ਵਦੱ ਤੇ ਦਿੇ ਿਾਕ ਵਿੱ ਚ ‘ਵਕੂੰ ਨੀ’ ਉਤਪੂੰ ਨ ਿਪ ਪੜਨਾਂਿੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹੈ, ਵਿਿੇਂ ਵਕੂੰ ਨਾ, ਿੇਿਾ, ਤੇਿਾ
ਆਵਦ।
1. ਵਕੂੰ ਨਾ ਆਟਾ ਗੁਣਨਾ ਹੈ?
ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
ਪਵਿਭਾਸ਼ਾ : ਿਾਕ ਵਿੱ ਚ ਵਕਵਿਆ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਪਿਗਟਾਉਣ ਿਾਲਾ ਸ਼ਬਦ, ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਅਖਿਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਵਕਵਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
ਿਧੇਿੇ ਕਿਕੇ ਵਕਵਿਆ ਤੋਂ ਪਵਹਲਾਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ; ਵਿਿੇਂ : ਤੇਜ਼, ਹੁਣ , ਕੱ ਲਹ, ਸੁਿੀਲਾ ਇਸਤਿਹਾਂ ਹੌਲੀ, ਤੜਕਸਾਿ ਆਵਦ।
1. ਘੋੜਾ ਤੇਜ਼ ਦੌੜਦਾ ਹੈ।
2. ਬਜ਼ੁਿਗ ਹੌਲੀ ਤੁਿਦਾ ਹੈ।
3. ਿਿਨ ਸੁਿੀਲਾ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਵਕਸਿਾਂ
ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੀਆਂ ਅੱ ਠ ਵਕਸਿਾਂ ਹੁੂੰ ਦੀਆਂ ਹਨ :
1. ਕਾਲ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
2. ਸਥਾਨ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
3. ਪਿਕਾਿ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ/ਵਿਧੀ ਿਾਚਕ
4. ਵਿਣਤੀ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ/ਪਵਿਿਾਣ-ਿਾਚਕ
5. ਸੂੰ ਵਖਆ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
6. ਵਨਿਨਾ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
7. ਕਾਿਨ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
8. ਵਨਸਚ/ਤਾਕੀਦ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
1. ਕਾਲ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਨਹਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਵਕਵਿਆ ਦੇ ਿਾਪਿਨ ਦੇ ਸਿੇਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗੇ, ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਕਾਲ-ਿਾਚਕ
ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ : ਹੁਣ, ਤੁਿੂੰਤ, ਅੱ ਿ, ਭਲਕੇ ਕੱ ਲਹ, ਪਿਸੋਂ, ਿਦੋਂ, ਕਦੋਂ , ਕਿੇਲੇ, ਸਿੇਿੇ, ਦੁਪਵਹਿੇ ਆਵਦ।
1.ਹੁਣ ਸਾਡੀ ਿਿਜ਼ੀ ਹੈ।
2. ਿਦੋਂ ਅਸੀਂ ਆਏ, ਅਿਿਿੀਤ ਿੀ ਆ ਵਗਆ ਸੀ।
2. ਸਥਾਨ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਵਕਵਿਆ ਦੇ ਕੂੰ ਿ ਦੀ ਥਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗੇ , ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਥਾਨ-ਿਾਚਕ
ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ : ਕੋਲ, ਪਿਾਂ, ਹੇਠਾਂ , ਉੱਤੇ , ਅੂੰਦਿ, ਬਾਹਿ, ਇੱਧਿ, ਉੱਧਿ, ਨੇੜੇ, ਦਿ, ਖੱ ਬੇ, ਸੱ ਿੇ
ਆਵਦ।
1.ਅਸੀਂ ਉੱਪਿ ਪੜਹਦੇ ਹਾਂ।
2. ਤੁਸੀਂ ਬਾਹਿ ਿਾਿੋ।
3. ਪਿਕਾਿ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ ਵਿਧੀ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਨਹਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਵਕਵਿਆ ਦੇ ਕਿਨ ਦੇ ਢੂੰ ਗ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗੇ, ਉਹ ਪਿਕਾਿ-ਿਾਚਕ
ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹੁੂੰ ਦੇ ਹਨ ; ਵਿਿੇਂ : ਹੌਲੀ, ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ, ਸਵਹਿੇ, ਤੇਜ਼, ਿੁਕ-ਿੁਕ ਕੇ, ਇਿੇਂ, ਵਕਿੇਂ, ਇਸ ਤਿਹਾਂ, ਅਚਨਚੇਤ,
ਗਟਾਗਟ, ਧੜਾਧੜ, ਵਨਿੂੰ ਤਿ, ਝੱ ਟ-ਪੱ ਟ ਆਵਦ।
1. ਹਾਥੀ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਤੁਿਦਾ ਹੈ।
2. ਿੁੂੰ ਡੇ ਤੇਜ਼ ਤੁਿਦੇ ਸਨ।
4. ਪਵਿਿਾਣ/ਵਿਣਤੀ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਨਹਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੋਂ ਵਕਵਿਆ ਦੇ ਪਵਿਿਾਣ, ਵਿਣਤੀ ਿਾਂ ਵਿਕਦਾਿ ਦਾ ਪਤਾ
ਲੱਗੇ, ਵਿਣਤੀ ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਅਖਿਾਉਂਦੇ ਹਨ ; ਵਿਿੇਂ : ਅਧਿਾ, ਿਤਾ ਕੁ, ਬਹੁਤਾ, ਥੋੜਾਹ , ਕੁਝ, ਘੱ ਟ, ਿੱ ਧ , ਵਕੂੰ ਨਾ,
ਵਿੂੰ ਨਾ, ਇੂੰਨਾ ਆਵਦ।
1. ਸਾਨੂੰ ਬਹੁਤਾ ਸਿਾਨ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
2. ਿੈਨੂੰ ਥੋੜਾਹ ਪਾਣੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
5. ਸੂੰ ਵਖਆ ਿਾਂ ਵਗਣਤੀ ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਨਹਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਕੂੰ ਿ ਦੇ ਹੋਣ ਦੀ ਿਾਿੀ ਿਾਂ ਵਗਣਤੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗੇ, ਉਹ
ਸੂੰ ਵਖਆ ਿਾਂ ਵਗਣਤੀ-ਿਾਚਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹੁੂੰ ਦੇ ਹਨ ; ਵਿਿੇਂ : ਇੱਕੋ-ਿਾਿ, ਇੱਕ-ਇੱਕ, ਦੋ-ਦੋ , ਕਈ-ਿਾਿੀ, ਕਦੇ-ਕਦਾਈ,ਂ ਘੜੀ-ਿੁੜੀ,
ਦੁਹਿਾ, ਇਕਵਹਿਾ, ਿਾਿ-ਿਾਿ, ਿੁੜ-ਿੁੜ ਆਵਦ।
1. ਸੂੰ ਦੀਪ ਨੇ ਸਿਪੂੰ ਚ ਨਾਲ ਕਈ ਿਾਿ ਸਿਝੌਤਾ ਕੀਤਾ ਸੀ।
2. ਦਲਿੀਤ ਘੜੀ-ਿੁੜੀ ਗਲਤੀ ਕਿਦਾ ਹੈ।
6. ਵਨਿਨਾ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਨਹਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਵਕਵਿਆ ਦੇ ਕੂੰ ਿ ਦੇ ਹੋਣ ਿਾਂ ਨਾ ਹੋਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗੇ, ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਵਨਿਨਾ-
ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ : ਿੀ ਹਾਂ, ਹਾਂ ਿੀ, ਨਹੀਂ ਿੀ, ਬਹੁਤ ਅੱ ਛਾ, ਠੀਕ, ਆਹੋ, ਹਾਂ, ਨਾ ਆਵਦ।
1. ਿੈਂ ਦੀਪਕ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਿਾਣਦਾ।
2. ਹਾਂ ਿੀ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸਹਾਇਤਾ ਜ਼ਿਿ ਕਿੇਗਾ।
7. ਕਾਿਨ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਨਹਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਵਕਵਿਆ ਦੇ ਕੂੰ ਿ ਦੇ ਕਾਿਨ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗੇ, ਉਹ ਕਾਿਨ-ਿਾਚਕ
ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹੁੂੰ ਦੇ ਹਨ, ; ਵਿਿੇਂ: ਕਦੇ, ਤਦੇ, ਵਕਉਂਵਕ, ਵਕਉਂਿੁ, ਤਾਂ ਹੀ, ਸੋ, ਇਸ ਕਿਕੇ, ਤਾਂ ਿੋ, ਤਾਂ ਵਕ ਆਵਦ।
1. ਿੈਂ ਸਕਲ ਨਹੀਂ ਿਾ ਸਕਦਾ ਵਕਉਂਵਕ ਿੇਿੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਦੁਖਦੀਆਂ ਹਨ।
2. ਤੁਸੀਂ ਵਿਹਨਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਇਸ ਲਈ ਫੇਲਹ ਹੋ ਗਏ ਹੋ।
8. ਵਨਸਚੇ/ਤਾਕੀਦ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਨਹਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਵਕਵਿਆ ਦੇ ਕੂੰ ਿ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਿਾਂ ਪਵਕਆਈ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗੇ,
ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਤਾਕੀਦ-ਿਾਚਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਵਿਿੇਂ : ਜ਼ਿਿ, ਬਹੁਤ ਅੱ ਛਾ, ਵਬਲਕੁਲ , ਬੇਸ਼ੱਕ, ਤਾਂ ਤੇ, ਹੀ, ਿੀ,
ਠੀਕ ਆਵਦ।
1. ਿੇਿੀ ਗੱ ਲ ਜ਼ਿਿ ਯਾਦ ਿੱ ਖਣਾ।
2. ਤੁਸੀਂ ਬੇਸ਼ੱਕ ਚਲੇ ਿਾਓ।
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਅਤੇ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਿੱ ਚ ਅੂੰ ਤਿ
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ – ਵਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਨਾਂਿ ਿਾਂ ਪੜਨਾਂਿਾਂ ਨਾਲ ਆ ਕੇ ਉਨਹਾਂ ਦੇ ਗੁਣ-ਔਗੁਣ ਿਾਂ ਵਗਣਤੀ-ਵਿਣਤੀ ਦੱ ਸ ਕੇ ਉਨਹਾਂ ਆਿ ਤੋਂ ਖ਼ਾਸ
ਬਣਾਉਣ, ਉਨਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ : ਵਿਿੇਂ : ਹਿਾ, ਲਾਲ, ਕਾਲਾ, ਵਿਹਨਤੀ, ਡਿਪੋਕ, ਿਿਖ, ਬਹਾਦਿ, ਵਿੱ ਠਾ, ਿੀਿ, ਪੂੰ ਿਿਾਂ,
ਅੱ ਧਾ, ਪਤਲਾ,ਚਲਾਕ, ਿਧੀਆ, ਤੇਜ਼, ਹੌਲੀ, ਿੋਟਾ ਆਵਦ।
ਵਕਵਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਵਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਵਕਸੇ ਵਕਵਿਆ ਦੇ ਕੂੰ ਿ ਦਾ ਤਿੀਕਾ, ਸਿਾਂ , ਸਥਾਨ ਆਵਦ ਪਿਗਟ ਕਿਦੇ ਹੋਏ ਵਕਵਿਆ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ
ਦੱ ਸਣ ; ਵਿਿੇਂ – ਹੌਲੀ ਬੋਲਣਾ, ਤੇਜ਼ ਦੌੜਨਾ, ਹਿ ਿੋਜ਼, ਦੁਪਵਹਿੇ, ਖੱ ਬੇ, ਸੱ ਿੇ, ਕਾਹਲੀ , ਵਿਚਕਾਿ, ਪੂੰ ਿਾਹ ਿਾਿੀ, ਿਾਿ-ਿਾਿ, ਹਾਂ ਿੀ, ਨਹੀਂ
ਿੀ, ਇਸ ਲਈ, ਆਹੋ, ਵਕਉਂਵਕ, ਜ਼ਿਿ, ਹੁਣ, ਕੱ ਲਹ, ਉਪਿ ਆਵਦ।
ਅੂੰ ਤਿ : ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਦੋਹਾਂ ਵਿੱ ਚ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਪਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਿੱ ਚ ਇਹ ਨਾਂਿ ਿਾਂ ਪੜਨਾਂਿ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਉਨਹਾਂ ਤੋਂ ਪਵਹਲਾ ਿਾਂ ਵਪੱ ਛੋਂ ਲਾਈ
ਿਾਂਦੀ ਹੈ ਿਦੋਂ ਵਕ ਵਕਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਿੱ ਚ ਇਹੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਵਕਵਿਆ ਤੋਂ ਪਵਹਲਾਂ ਲੱਗੀ ਹੁੂੰ ਦੀ ਹੈ।
ਅੂੰ ਤਿ ਸਿਝੋ :
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਕਵਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
1. ਇਹ ਘਿ ਸਭ ਤੋਂ ਿੱ ਡਾ ਹੈ। 1. ਬਲਕਾਿ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਸੁਣਦਾ ਹੈ।
2. ਿਾੜਾ ਢੱ ਗਾ ਛੱ ਤੀ ਿੋਗ। 2. ਿੀਿਨ ਉੱਚੀ ਬੋਲਦਾ ਹੈ।
3. ਕੂੰ ਿਲ ਬਹੁਤ ਸੁੂੰ ਦਿ ਹੈ। 3. ਿੂੰ ਿਨਾ ਤੇਜ਼-ਤੇਜ਼ ਤੁਿਦੀ ਹੈ।
ARORA CLASSES, BATHINDA DAY-5 QA
PUNJABI
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
1. ਵਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਸੇ ਨ ਾਂਿ ਿ ਾਂ ਪੜਨ ਾਂਿ ਦੇ ਗੁ ਣ-ਔਗੁ ਣ 1.ਇੱਿ, ਸੌ, ਦੁੱਗਣ 2. ਬਹੁਤ ਸ ਿੇ, ਿੋਈ-ਿੋਈ
ਿ ਾਂ ਵਗਣਤੀ-ਵਿਣਤੀ ਦੱਸਣ, ਉਹ ਿੀ ਹੁੁੰਦੇ ਹਨ? 3. ਿੋਈ-ਿੋਈ, ਦੋ-ਦੋ 4. ਵਿਹੜ , ਵਿਹੜ
1.ਪੜਨ ਾਂਿ 2. ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ 10. ਨ ਾਂਿ ਿ ਾਂ ਪੜਨ ਾਂਿ ਦੀ ਵਿਣਤੀ ਿ ਾਂ ਤੋਲ ਦੱਸਣ ਿ ਲੇ
3. ਨ ਾਂਿ 4. ਵਿਵਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਨੂੁੰ ਿੀ ਿਵਹੁੰਦੇ ਹਨ ?
8. ਨ ਾਂਿ ਿ ਾਂ ਪੜਨ ਾਂਿ ਦੀ ਵਗਣਤੀ ਦੱਸਣ ਿ ਲੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ , 3. ਉਹ , ਤੁ ਹ ਡ , ਿੇਿ 4. ਪੁੰਿ ਿੀਲ, ਦੋ ਵਿਲੋ
2. ਲਿੀਿੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਾਂ ਦੀਆਾਂ ਵਿਸਿ ਾਂ ਸ ਹਿਣੇ (ਸਹੀ) ਦ 1.ਖ , ਪੀ, ਸੌਂ 2. ਤੇਜ਼, ਿਦੇ-ਿਦ ਈ,ਾਂ
ਵਨਸ਼ ਨ ਲ ਿੋ : ਹੌਲੀ
3. ਹੱਸਣ , ਖੇਡਣ , ਤਿਨ 4. ਆਉਣ ,
19. ਿੇਿੇ ਿੋਲ ਪੁੰਿ ਹ ਿੁਪਏ ਹਨ।
1.ਸੁੰਵਖਆ ਿ ਚਿ 2. ਪਵਿਿ ਣ ਿ ਚਿ ਿ ਣ , ਸੌਣ
26. ‘ਿੱਲ੍ ਚ ਿ ਿੁੁੰਡੇ ਵਤੁੰਨ ਸਿ -ਵਤੁੰਨ ਿਿੇ ਸ ਡੀ ਦੁਿ ਨ ‘ਤੇ 4. ਸੁੰਵਖਆ-ਿ ਚਿ ਵਿਵਿਆ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ
ਯੋਿਕ
ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ : ‘ਯੋਿਕ’ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਅਿਥ ‘ਿੋੜਨ ਵਾਲਾ’ ਹੁੰ ਦਾ ਹੈ। ਰਿਹੜਾ ਸ਼ਬਦ ਦੋ ਸ਼ਬਦਾਂ , ਵਾਕੰ ਸ਼ਾਂ ਿਾਂ ਵਾਕਾਂ ਨੰ ਿੋੜੇ, ਉਸ ਨੰ ਯੋਿਕ
ਰਕਹਾ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਤੇ, ਅਤੇ , ਪਿ , ਰਕਉਂਰਕ , ਰਿਹੜਾ, ਇਸ ਲਈ ਆਰਦ।
ੳ) ਬਲਕਾਿ ਤੇ ਹਿਮਨ ਖੇਿ ਿਹੇ ਹਨ।
ਅ) ਮੈਂ ਸ਼ਰਹਿ ਿਾਣ ਸੀ ਪਿ ਮੀਂਹ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਰਵਸਰਮਕ
ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ : ਖੁਸ਼ੀ, ਗਮੀ, ਹੈਿਾਨੀ , ਭੈਅ, ਪਰਸੰਸਾ ਆਰਦ ਭਾਵਾਂ ਦੇ ਪਰਗਟਾਵੇ ਲਈ ਸੁਭਾਵਕ ਹੀ ਸਾਿੇ ਮੰ ਹੋਂ ਰਨਕਰਲਆ ਸ਼ਬਦ ਰਵਸਰਮਕ
ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਿਹਾਂ ਰਵਸਰਮਕ ਉਹ ਸ਼ਬਦ ਹੁੰ ਦੇ ਹਨ ਰਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਰਕਸੇ ਨੰ ਬੁਲਾਉਣ ਿਾਂ ਮਨ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ, ਗਮੀ ਿਾਂ ਹੈਿਾਨੀ ਦੇ
ਭਾਵਾਂ ਨੰ ਪਰਗਟ ਕਿਦੇ ਹਨ। ਰਲਖਤੀ ਿਪ ਰਵਿੱ ਚ ਅਰਿਹੇ ਭਾਵਾਂ ਨੰ ਅੰ ਰਕਤ ਕਿਨ ਲਈ ਅਰਿਹੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਨਾਲ ਰਵਸਰਮਕ ਰਚੰ ਨਹ (!)
ਲਾਇਆ ਿਾਂਦਾ ਹੈ ; ਰਿਵੇਂ : ਸ਼ਾਬਾਸ਼! ਓਏ ! ਵਾਹ-ਵਾਹ! ਹਾਏ!
1. ਓਏ ਮੁੰ ਰਿਆ ! ਪੜਹਾਈ ਵਿੱ ਲ ਰਧਆਨ ਦੇ।
2. ਕਾਸ਼! ਮੈਂ ਵੀ ਅਮੀਿ ਹੁੰ ਦਾ।
ਰਵਸਰਮਕ – ਰਕਸਮਾਂ
ਇਹ ਦਸ ਪਰਕਾਿ ਦੇ ਹੁੰ ਦੇ ਹਨ
1. ਪਰਸੰਸਾਵਾਚਕ – ਆਹਾ, ਬਿੱ ਲੇ -ਬਿੱ ਲੇ , ਅਸ਼ਕੇ ਆਰਦ।
2. ਗਮੀਵਾਚਕ – ਹਾਇ ਿਿੱ ਬਾ, ਬ, ਮਾਿੇ ਗਏ ਆਰਦ।
3. ਇਿੱਛਾਵਾਚਕ – ਕਾਸ਼, ਹਾਏ ਿੇ ਆਰਦ।
4. ਸਰਤਕਾਿਵਾਚਕ – ਿੀ ਆਇਆ ਨੰ , ਆਉ ਿੀ ਆਰਦ।
5. ਰਫਟਕਾਿਵਾਚਕ – ਮਿ ਪਿੇ, ਦੁਿਰਫਿੱ ਟੇ ਮੰ ਹ, ਲਿੱਖ ਲਾਹਨਤ ਆਰਦ।
6. ਹੈਿਾਨੀਵਾਚਕ – ਬਈ ਵਾਹ, ਹੈਂ ਆਰਦ।
7. ਅਸੀਸਵਾਚਕ – ਿੁਗ-ਿਗ ਿੀਵੇ, ਖੁਸ਼ ਿਹੋ ਆਰਦ।
8. ਸਚਨਾਵਾਚਕ – ਿਾਗਦੇ ਿਹੋ, ਬਚੀਂ, ਖਬਿਦਾਿ ਆਰਦ।
9. ਸੰ ਬੋਧਕੀ – ਓਏ, ਕੁੜੇ, ਬੀਬਾ ਆਰਦ।
ARORA CLASSES, BATHINDA DAY-6 QA
PUNJABI
ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਸਹੀ ਉੱਤਰਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਸਹੀ ਦਾ ਲਨਸ਼ਾਨ 2. ਕੋਿ, ਪ੍ਰੇ, ਦਰ
ਿਾਵੋ : 3. ਦੇ ਲਵਚਕਾਰ, ਨਾਿ , ਹੇਠਾਂ
1. ਵਾਕ ਲਵਚਿੇ ਉਹ ਸ਼ਬਦ ਜੋ ਨਾਂਵ ਜਾਂ ਪ੍ੜਨਾਂਵ ਦੇ ਨਾਿ 4. ਇਨਹਾਂ ਲਵੱ ਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਿੱਗ ਕੇ, ਉਸ ਦਾ ਸਬੰ ਧ ਵਾਕ ਦੇ ਹੋਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਿ ਦੱ ਸਣ 10. ਲਜਹੜੇ ਸਬੰ ਧਕ ਹੋਰਨਾਂ ਸਬੰ ਧਕਾਂ ਨਾਿ ਵਰਤੇ ਜਾਣ,
, ਉਨਹਾਂ ਨੰ ਕੀ ਲਕਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? ਉਨਹਾਂ ਨੰ ਕੀ ਲਕਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ?
1.ਯੋਗਕ 2. ਲਕਲਰਆ 1.ਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ 2. ਅਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ
3. ਪ੍ੜਨਾਂਵ 4. ਸਬੰ ਧਕ 3. ਦੁਬਾਜਰੇ ਸਬੰ ਧਕ 4. ਲਵਕਾਰੀ ਸਬੰ ਧਕ
2. ਸਬੰ ਧਕ ਚੁਣੋ : 11. ਅਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ ਚੁਣੋ :
1.ਮੈਂ, ਸਾਡਾ, ਉਹ , ਆਪ੍ਾਂ 1. ਨਾ, ਨੰ , ਦੇ, ਤੋਂ
2. ਤੰ , ਤੁਸੀਂ, ਅਸੀਂ, ਨਾਿ 2. ਕੋਿ, ਦਰ, ਬਾਹਰ, ਸਾਹਮਣੇ, ਉੱਤੇ
3. ਦਾ, ਦੇ, ਦੀ , ਨੇ, ਨੰ , ਨਾਿ 3. ਦੀਆਂ, ਲਦਆਂ , ਦੇ ਨਾਿ, ਦੇ ਕੋਿ
4. ਕੌ ਣ, ਕਦੋਂ, ਤੁਹਾਡਾ, ਅਸੀਂ 4. ਇਨਹਾਂ ਲਵੱ ਚੋ ਕੋਈ ਨਹੀਂ
3. ਸਬੰ ਧਕ ਲਕੰ ਨੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਹੁੰ ਦੇ ਹਨ? 12. ਲਜਹਰੇ ਸਬੰ ਧਕ ਕਦੇ ਪ੍ਰਨ ਤੇ ਕਦੇ ਅਪ੍ਰਨ ਹੋਣ, ਉਨਹਾਂ
1.ਇੱਕ 2. ਲਤੰ ਨ ਨੰ ਕੀ ਲਕਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ?
3. ਚਾਰ 4. ਪ੍ੰ ਜ 1.ਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ
4. ਬਣਤਰ ਦੇ ਅਧਾਰ ‘ਤੇ ਸਬੰ ਧਕ ਲਕੰ ਨੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਹੁੰ ਦੇ 2. ਅਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ
ਹਨ? 3. ਦੁਬਾਜਰੇ/ਲਮਸ਼ਰਤ ਸਬੰ ਧਕ
1.ਦੋ 2. ਲਤੰ ਨ 4. ਅਲਵਕਾਰੀ ਸਬੰ ਧਕ
3. ਚਾਰ 4. ਪ੍ੰ ਜ 13. ਸਬੰ ਧੀ ਲਕਸ ਨੰ ਕਲਹੰ ਦੇ ਹਨ?
5. ਬਣਤਰ ਦੇ ਅਧਾਰ ‘ਤੇ ਸਬੰ ਧਕ ਲਕਹੜੇ ਹਨ? 1. ਸਬੰ ਧਕਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਲਹਿਾਂ ਿੱਗਣ ਵਾਿੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੰ ।
1. ਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ, ਅਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ 2. ਸਬੰ ਧਕਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਿੱਗਣ ਵਾਿੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੰ ।
2. ਮਿ ਸਬੰ ਧਕ, ਸੰ ਧੀ ਸਬੰ ਧਕ, ਸੰ ਯੁਕਤ ਸਬੰ ਧਕ 3. ਸਬੰ ਧਕਾਂ ਨੰ ।
3. ਲਵਕਾਰੀ, ਅਲਵਕਾਰੀ, ਪ੍ੜਨਾਵੀਂ 4. ਉਪ੍ਰੋਕਤ ਸਾਲਰਆਂ ਨੰ ਹੀ।
4. ਇਨਹਾਂ ਲਵਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ 14. ‘ਮੁੰ ਡੇ ਨੰ ਜਸ ਦੇਵੋ।‘ ਵਾਕ ਲਵੱ ਚੋਂ ਸਬੰ ਧੀ ਚੁਣੋ :
6. ਰਪ੍ ਦੇ ਅਧਾਰ ‘ਤੇ ਸਬੰ ਧਕ ਚੁਣੋ : 1.ਮੁੰ ਡੇ 2. ਨੰ
1. ਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ, ਅਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ 3. ਜਸ 4. ਦੇਵੋ
2. ਮਿ , ਸਬੰ ਧ-ਸਚਕ 15. ਸਬੰ ਧਮਾਨ ਲਕਸ ਨੰ ਕਲਹੰ ਦੇ ਹਨ?
3. ਲਵਕਾਰੀ ਸਬੰ ਧਕ, ਅਲਵਕਾਰੀ ਸਬੰ ਧਕ 1. ਸਬੰ ਧਕਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਲਹਿਾਂ ਿੱਗਣ ਵਾਿੇ ਨਾਵਾਂ ਨੰ ।
4. ਦੁਬਾਜਰੇ ਸਬੰ ਧਕ, ਅਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ 2. ਸਬੰ ਧਕਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਿੱਗਣ ਵਾਿੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੰ ।
7. ਲਜਹੜੇ ਸਬੰ ਧਕੀ ਸ਼ਬਦ ਆਪ੍ਣਾ ਰਪ੍ ਬਦਿ ਿੈ ਣ , ਉਨਹਾਂ 3. ਨਾਵਾਂ ਨਾਿ ਿੱਗਣ ਵਾਿੇ ਸਬੰ ਧਕਾਂ ਨੰ ।
ਨੰ ਕੀ ਲਕਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? 4. ਅਲਵਕਾਰੀ ਸਬੰ ਧਕਾਂ ਨੰ ।
1.ਲਵਕਾਰੀ ਸਬੰ ਧਕ 2. ਅਲਵਕਾਰੀ ਸਬੰ ਧਕ 16. ‘ਮੇਰੇ ਲਸਰ ਲਵੱ ਚ ਪ੍ੀੜ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ।‘ ਵਾਕ ਲਵੱ ਚੋਂ
3. ਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ 4. ਅਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ ਸਬੰ ਧਮਾਨ ਚੁਣੋ :
8. ‘ਨੇ, ਨੰ , ਤੋਂ , ਰਾਹੀਂ, ਿਈ’ ਲਕਹੜੇ ਸਬੰ ਧਕ ਹਨ? 1.ਮੇਰੇ 2. ਲਸਰ
1.ਲਵਕਾਰੀ ਸਬੰ ਧਕ 2. ਅਲਵਕਾਰੀ ਸਬੰ ਧਕ 3. ਲਵਚ 4. ਪ੍ੀੜ
3. ਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ 4. ਦੁਬਾਜਰੇ ਸਬੰ ਧਕ 17. ਯੋਜਕ ਲਕਸ ਨੰ ਕਲਹੰ ਦੇ ਹਨ ?
9. ਪ੍ਰਨ ਸਬੰ ਧਕ ਚੁਣੋ : 1. ਲਜਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਦੋ ਸ਼ਬਦਾਂ , ਵਾਕੰ ਸ਼ਾਂ ਜਾਂ ਵਾਕਾਂ ਨੰ
1.ਨਾ, ਨੰ , ਦਾ , ਦੇ, ਦੀਆਂ, ਤੋਂ , ਤੱ ਕ ਆਪ੍ਸ ਲਵੱ ਚ ਜੋੜਨ
2. ਲਜਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਦੋ ਨਾਵਾਂ ਜਾਂ ਪ੍ੜਨਾਵਾਂ ਨੰ ਆਪ੍ਸ 26. ਸੰ ਬੋਧਨੀ ਲਵਸਮਕ ਚੁਣੋ :
ਲਵੱ ਚ ਜੋੜਨ 1.ਵੇ ! ਨੀ ! ਨੀ ਕੁੜੀਏ!
3. ਲਜਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਦੋ ਲਕਲਰਆਵਾਂ ਨੰ ਆਪ੍ਸ ਲਵੱ ਚ 2. ਦੁਰ ਲਿੱ ਟੇ-ਮੰ ਹ, ਸ਼ਾਬਾਸ਼!
ਜੋੜਨ 3. ਕਾਸ਼! ਹੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ!
4. ਲਜਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਦੋ ਸਬੰ ਧਕਾਂ ਨੰ ਆਪ੍ਸ ਲਵੱ ਚ ਜੋੜਨ 4. ਹਾਏ ! ਹਾਏ !!, ਉਫ਼ !
18. ਯੋਜਕ ਚੁਣੋ : 27. ਪ੍ਰਸੰਸਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ ਚੁਣੋ :
1. ਤੇ, ਅਤੇ, ਪ੍ਰ, ਲਕਉਂਲਕ, ਲਜਹੜਾ, ਇਸ 1.ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ! ਵਾਹ !
2. ਦਾ, ਦੇ, ਦੀ 2. ਿੱਖ ਿਾਹਨਤ ! ਸ਼ਾਬਾਸ਼ !
3. ਨੰ , ਨਾਿ , ਤੁਹਾਡਾ, ਉਨਹਾਂ , ਅਸੀਂ 3. ਹੈਂ ! ਨੀ !
4. ਇਨਹਾਂ ਲਵੱ ਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ 4. ਖ਼ਬਰਦਾਰ ! ਦੁਰ ਿਾਹਣਤ !
19. ਯੋਜਕ ਲਕੰ ਨੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਹੁੰ ਦੇ ਹਨ ? 28. ‘ਹਾਏ ਓ ਰੱ ਬਾ ! ਅਫ਼ਸੋਸ ! ਹਾਏ ਮਾਂ ! ਲਵਸਮਕ ਲਕਹੜੀ
1.ਲਤੰ ਨ 2. ਚਾਰ ਲਕਸਮ ਦੇ ਹਨ ?
3. ਦੋ 4. ਛੇ 1. ਪ੍ਰਸੰਸਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
20. ਸਮਾਨ ਯੋਜਕ ਚੁਣੋ : 2. ਸ਼ੋਕ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
1.ਲਜਵੇਂ , ਜਦੋਂ, ਲਵੱ ਚ , ਨਹੀਂ 3. ਸਚਨਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
2. ਲਜਹੜਾ , ਜੋ, ਬਾਹਰ, ਤੁਹਾਡਾ 4. ਸਲਤਕਾਰ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
3. ਇਸ ਿਈ, ਤਾਂ ਹੀ 29. ਇੱਛਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਿਈ ਲਕਹੜੇ ਲਵਸਮਕ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ
4. ਤੇ, ਅਤੇ, ਸਗੋਂ , ਭਾਵੇਂ , ਪ੍ਰ , ਤਾਂਹੀਓਂ ਹਨ ?
21. ਅਧੀਨ ਯੋਜਕ ਚੁਣੋ : 1. ਕਾਸ਼ ! ਜੇ ਲਕਤੇ ! ਹੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ !
1. ਨਹੀਂ, ਪ੍ਰ, ਸਾਰੇ, ਦਾ 2. ਆਓ ਜੀ ! ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੰ !
2. ਇਸੇ ਿਈ, ਛੇਤੀ , ਨਵਾਂ 3. ਹਾਇ ! ਉਇ, ਖ਼ਬਰਦਾਰ !
3. ਲਕਸ ਨੰ , ਤੁਹਾਡਾ, ਸਾਡਾ 4. ਖੁਸ਼ ਰਹੁ ! ਜੁਆਨੀਆਂ ਮਾਣੋ !
4. ਲਕ, ਲਕਉਂਲਕ, ਤਾਂ ਜੋ, ਭਾਵੇਂ , ਲਿਰ ਵੀ, ਜੇ, ਤਾਂ 30. ਦੁਰ-ਲਿੱ ਟੇ-ਮੰ ਹ ! ਿੱਖ ਿਾਹਨਤ ! ਬੇਸ਼ਰਮ ! ਸ਼ਬਦ ਲਕਸ
ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਸਹੀ ਉੱਤਰਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਸਹਾ ਦਾ ਲਨਸ਼ਾਨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਲਵਸਮਕ ਹਨ ?
ਿਾਵੋ : 1.ਸ਼ੋਕ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
22. ਲਜਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਮਨ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ, ਗਮੀ, ਹੈਰਾਨੀ, ਡਰ ਆਲਦ 2. ਲਿਟਕਾਰ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
ਦੇ ਭਾਵ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ, ਉਨਹਾਂ ਨੰ ਲਕਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ? 3. ਸੰ ਬੋਧਨੀ ਲਵਸਮਕ
1.ਲਵਸ਼ੇਸ਼ਣ 2. ਪ੍ੜਨਾਂਵ 4. ਸੰ ਬੋਧਕੀ ਲਵਸਮਕ
3. ਯੋਜਕ 4. ਲਵਸਮਕ 31. ਅਸੀਸ ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ ਚੁਣੋ :
23. ਲਵਸਮਕ ਲਚੰ ਨਹ ਲਕਹੜਾ ਹੈ? 1. ਬੁੱ ਢ ਸੁਹਾਗਣ ਹੋਵੇਂ ! ਜੁਆਨੀਆਂ ਮਾਣੋ !
1.? 2. ; 2. ਖ਼ਬਰਦਾਰ ! ਵੇ ! ਜੁਗ-ਜੁਗ ਜੀਵੇਂ !
3. ! 4. : - 3. ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੰ ! ਹੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ !
24. ਲਵਸਮਕ ਲਕੰ ਨੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਹੁੰ ਦੇ ਹਨ ? 4. ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ! ਅਸ਼ਕੇ, ਵਾਹ !
1.ਚਾਰ 2. ਅੱ ਠ 32. ਖ਼ਬਰਦਾਰ ! ਠਲਹਰ ਜਾਓ ! ਵੇਖੋ ! ਸ਼ਬਦ ਲਕਸ ਲਕਸਮ ਦੇ
3. ਦਸ 4. ਨੌਂ ਲਵਸਮਕ ਹਨ ?
25. ਲਵਸਮਕ ਸ਼ਬਦ ਚੁਣੋ : 1. ਪ੍ਰਸੰਸਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
1.ਪ੍ਰ ! ਲਕਉਂਲਕ ! ਅਸੀਂ ! 2. ਸਚਨਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
2. ਤੇ ! ਅਤੇ ! ਉਹਨਾਂ ! 3. ਇੱਛਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
3. ਦਾ ! ਦੇ ! ਦੀ ! 4. ਸ਼ੋਕ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
4. ਵੇ ! ਨੀ ! ਅਲੜਆ ! ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ! ਕਾਸ਼ ! ਬੱ ਿੇ -ਬੱ ਿੇ !
33. ਹਾਰਲਦਕ ਸੁਆਗਤ ! ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੰ ! ਧੰ ਨ ਭਾਗ ! ਲਕਸ
ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਲਵਸਮਕ ਹਨ ?
1. ਅਸੀਸ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
2. ਸੰ ਬੋਧਨੀ ਲਵਸਮਕ
3. ਆਦਰ-ਸਚਕ ਲਵਸਮਕ
4. ਲਿਟਕਾਰ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
34. ‘ਹੈਂ ! ਕਮਾਿ ਐ !, ਹੈਂ ਹੈਂ !’ ਵਾਕ ਲਵਚ ਲਕਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ
ਲਵਸਮਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਹੋਈ ਹੈ ?
1. ਲਿਟਕਾਰ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
2. ਪ੍ਰਸੰਸਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
3. ਸਚਨਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
4. ਹੈਰਾਨੀ ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
35. ‘ਹੇ ਰੱ ਬਾ ! ਮੈਂ ਅਿਸਰ ਹੁੰ ਦਾ ।‘ ਵਾਕ ਲਵੱ ਚ ਲਕਹੜੇ
ਲਵਸਮਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਹੋਈ ਹੈ?
1. ਇੱਛਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
2. ਪ੍ਰਸੰਸਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
3. ਸ਼ੋਕ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
4. ਅਸੀਸ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
36. ‘ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ! ਵਾਹ ! ਬੱ ਿੇ ਬੱ ਿੇ ! ਤੰ ਮੈਲਰਟ ਲਵੱ ਚ ਆਇਆ
ਹੈਂ ।’ ਵਾਕ ਲਵੱ ਚ ਲਕਹਖੇ ਲਵਸਮਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਹੋਈ ਹੈ?
1. ਪ੍ਰਸੰਸਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
2. ਸਚਨਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
3. ਅਸੀਸ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
4. ਹੈਰਾਨੀ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
37. ‘ਨੀ ਕੁੜੀਏ ! ਰੌਿਾ ਨਾ ਪ੍ਾ’ ਵਾਕ ਲਵੱ ਚ ਲਕਹਖੇ ਲਵਸਮਕ
ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਹੋਈ ਹੈ?
1. ਅਸੀਸ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
2. ਲਿਟਕਾਰ-ਸਚਕ ਲਵਸਮਕ
3. ਸੰ ਬੋਧਨੀ ਲਵਸਮਕ
4. ਸਚਨਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
38. ‘ਸਦਕੇ ਓਏ ! ਤੰ ਤਾਂ ਸੁਪ੍ਨੇ ਪ੍ਰੇ ਕਰ ਲਦੱ ਤੇ ਹਨ’ ਵਾਕ
ਲਵੱ ਚ ਲਕਹੜੇ ਲਵਸਮਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਹੋਈ ਹੈ?
1. ਅਸੀਸ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
2. ਲਿਟਕਾਰ ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
3. ਪ੍ਰਸੰਸਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
4. ਇੱਛਾ-ਵਾਚਕ ਲਵਸਮਕ
ARORA CLASSES, BATHINDA DAY-7
ਕਾਰਕ
ਪਰਰਭਾਸ਼ਾ : ਵਾਕ ਰਵਿੱ ਚ ਨਾਂਵ ਜਾਂ ਪੜਨਾਂਵ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਵਾਕ ਦੀ ਰਕਰਰਆ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਜੋ ਸਬੰ ਧ ਹੰ ਦਾ ਹੈ , ਉਸ ਨੰ ਕਾਰਕ
ਆਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ; ਰਜਵੇਂ :
1. ਇਹ ਦੀਪਕ ਦਾ ਘਰ ਹੈ। (ਰਕਰਰਆ ਦਾ ਦੀਪਕ ਅਤੇ ਘਰ ਨਾਲ ਸਬੰ ਧ ਹੈ।)
2. ਸੰ ਗੀਤਾ ਨੇ ਮਨਜੀਤ ਨੰ ਵਧਾਈ ਰਦਿੱ ਤੀ। (ਰਕਰਰਆ ਦਾ ਸੰ ਗੀਤਾ ਤੇ ਮਨਜੀਤ ਨਾਲ ਸਬੰ ਧ ਹੈ)
ਕਾਰਕ ਦੀ ਪਛਾਣ : ਕਾਰਕ ਦੀ ਪਛਾਣ ਵਾਕ ਰਵਿੱ ਚ ਵਰਤੇ ਗਏ ਸਬੰ ਧਕਾਂ ਰਾਹੀਂ ਹੰ ਦੀ ਹੈ ਰਜ ਰਕਰਰਆ ਨਾਲ ਵਿੱ ਿ-ਵਿੱ ਿ ਸਆਲਾਂ ਰਾਹੀਂ
ਉਜਾਗਰ ਹੰ ਦੇ ਹਨ।
ਕਾਰਕ-ਰਚੰ ਨਹ : ਰਕਸੇ ਵਾਕ ਰਵਚ ਨਾਂਵ ਜਾਂ ਪੜਨਾਂਵ ਨਾਲ ਲਿੱਗੇ ਰਜਨਹਾਂ ਸਬੰ ਧਕਾਂ ਰਾਹੀਂ ਇਹ ਸਬੰ ਧ ਪਰਗਟ ਹੰ ਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੰ ਕਾਰਕ-ਰਚੰ ਨਹ
ਰਕਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ; ਰਜਵੇਂ ਨੇ, ਨੰ , ਨਾਲ, ਰਾਹੀਂ ਵਾਸਤੇ , ਤੋਂ, ਆਰਦ ।
ਵਾਕ –ਬੋਧ
ਵਾਕ-ਬੋਧ ਰਵਿੱ ਚ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੋਂ ਵਾਕ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਢੰ ਗ ਦਾ ਅਰਧਐਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵਾਕ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਿੱ ਡੀ ਇਕਾਈ ਹੈ।
ਵਾਕ ਦੇ ਅੰ ਗ
ਉਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਰਵਧੇਅ
ਉਦੇਸ਼ : ਉਦੇਸ਼ ਵਾਕ ਦੇ ਸ਼ਰ ਰਵਿੱ ਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਰਵਿੱ ਚ ਕਰਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਆਦਰਵਾਚੀ ਜਾਂ ਦਬਾਅਵਾਚੀ ਸ਼ਬਦ
ਆਉਂਦੇ ਹਨ।
ਰਜਵੇਂ ਮਾਤਾ ਜੀ ਰੋਟੀ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਨ।
ਰਵਿੱ ਚ ‘ਮਾਤਾ ਜੀ’ ਉਦੇਸ਼ ਹੈ।
ਰਵਧੇਅ : ਉਦੇਸ਼ ਨੰ ਛਿੱ ਡ ਕੇ ਵਾਕ ਦਾ ਜੋ ਰਹਿੱ ਸਾ ਬਿੱ ਚਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੰ ਰਵਧੇਅ ਕਰਹੰ ਦੇ ਹਨ।
ਰਜਵੇਂ ਉਪਰੋਕਤ ਵਾਕ ਰਵਿੱ ਚ ‘ਰੋਟੀ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਨ’ ਰਵਧੇਅ ਹੈ।
ਵਾਕ ਬਣਤਰ
ਕਰਤਾ+ਸਬੰ ਧਕ + ਰਕਰਰਆ ਰਵਸ਼ੇਸ਼ਣ + ਕਰਮ + ਰਕਰਰਆ
↓ ↓ ↓ ↓ ↓
ਮਾਤਾ ਜੀ + ਨੇ + ਅਿੱ ਜ + ਪਕੌ ੜੇ + ਬਣਾਏ।
ਸਧਾਰਨ ਵਾਕ : ਸਧਾਰਨ ਵਾਕ ਰਵਿੱ ਚ ਇਿੱਕ ਹੀ ਰਕਰਰਆ ਜਾਂ ਰਕਰਰਆ ਵਾਕਾਂਸ਼ ਹੰ ਦਾ ਹੈ।
ਰਜਵੇਂ : ਰਾਮ ਪੜਹਦਾ ਹੈ।
ਸੰ ਯਕਤ ਵਾਕ : ਸੰ ਯਕਤ ਵਾਕ ਰਵਿੱ ਚ ਦੋ ਜਾਂ ਦੋ ਤੋਂ ਵਿੱ ਧ ਉਪਵਾਕਾਂ ਨੰ ਸਮਾਨ ਯੋਜਕਾਂ ਨਾਲ ਜੋਰੜਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਰਜਵੇਂ : ਰਾਮ ਪੜਹ ਰਰਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮ ਿੇਡ ਰਰਹਾ ਹੈ।
ਰਮਸ਼ਰਰਤ ਵਾਕ : ਰਮਸ਼ਰਰਤ ਵਾਕ ਰਵਿੱ ਚ ਅਧੀਨ ਉਪਵਾਕ , ਪਰਧਾਨ ਉਪਵਾਕ ਦਾ ਰਹਿੱ ਸਾ ਹੰ ਦਾ ਹੈ ।
ਰਜਵੇਂ : ਉਸ ਨੇ ਰਕਹਾ ਰਕ ਮੈਂ ਅਿੱ ਜ ਸਕਲ ਨਹੀਂ ਜਾਵਾਂਗਾ।
↓ ↓
ਪਰਧਾਨ ਉਪਵਾਕ ਅਧੀਨ ਉਪਵਾਕ
1. ਡਿੰ ਡੀ ਜਾਂ ਪਰਨ੍ ਵਿਸਰਾਮ (।) : ਇਿ ਵ ਿੰ ਨ੍ਹ ਿਾਕ ਦੇ ਅਿੰਤ ‘ਤੇ ਪਰਨ੍ ਠਵਿਰਾਓ ਿਜੋਂ ਿਰਵਤਆ ਜਾਂਦਾ ਿੈ।
1. ਬਿੱ ੇ ਛਿੱ ਤ ‘ਤੇ ਪਤਿੰ ਗ ਉਡਾ ਰਿੇ ਿਨ੍।
2. ਮੈਂ ਕਿੱ ਲਹ ਵਫ਼ਲਮ ਿੇਖਣ ਜਾਿਾਂਗਾ।
2. ਪਰਸ਼ਨ੍ ਵ ਿੰ ਨ੍ਹ (?) : ਇਸ ਵ ਿੰ ਨ੍ਹ ਦੀ ਿਰਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਿਾਕਾਂ ਦੇ ਅਿੰਤ ਵਿਿੱ ਿੁਿੰ ਦੀ ਿੈ, ਵਜਨ੍ਹਾਂ ਵਿਿੱ ਪਰਸ਼ਨ੍ ਪੁਿੱ ਵਛਆ ਵਗਆ ਿੋਿੇ।
1. ਤੁਿਾਡਾ ਕੀ ਨ੍ਾਂ ਿੈ ?
ARORA CLASSES, BATHINDA DAY-8
PUNJABI
2. ਰੌਲਾ ਕੌ ਣ ਪਾ ਵਰਿਾ ਿੈ?
3. ਵਿਸਵਮਕ ਵ ਿੰ ਨ੍ਹ ! : ਇਿ ਵ ਿੰ ਨ੍ਹ ਵਕਸੇ ਨ੍ਿੰ ਸਿੰ ਬੋਧਨ੍ ਕਰਨ੍ ਜਾਂ, ਅਫ਼ਸੋਸ, ਿੈਰਾਨ੍ੀ , ਪਰਸਿੰਸਾ , ਇਿੱਛਾ , ਵਿਟਕਾਰ ਆਵਦ ਦੇ ਭਾਿ
ਪਰਗਟ ਕਰਨ੍ ਲਈ ਿਰਵਤਆ ਜਾਂਦਾ ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ :
1. ਜਦ ਵਕਸੇ ਨ੍ਿੰ ਸਿੰ ਬੋਧਨ੍ ਕਰਨ੍ਾ ਿੋਿੇ ; ਵਜਿੇਂ :
ਓਏ ਮੁਿੰ ਵਡਆ ! ਪਿੱ ਖਾ ਬਿੰ ਦ ਕਰ।
2. ਜਦ ਖੁਸ਼ੀ, ਗਮੀ ਜਾਂ ਇਿੱਛਾ ਿਾਲੇ ਿਾਕ ਿਰਤੇ ਜਾਣ ; ਵਜਿੇਂ :
ੳ) ਿਾਿ ! ਵਕਿੰ ਨ੍ਾ ਸੁਿਾਿਣਾ ਮੌਸਮ ਿੈ। (ਖੁਸ਼ੀ)
ਅ) ਿੇ ਰਿੱ ਬਾ ! ਮੁਿੰ ਡੇ ਨ੍ਿੰ ਏਡੀ ਸਿੱ ਟ ਵਕਉਂ ਲਿੱਗੀ ਿੈ। (ਗ਼ਮੀ)
3. ਜਦ ਵਿਸਮਕ ਸ਼ਬਦਾਂ ਜਾਂ ਿਾਕਿੰ ਸ਼ਾਂ ਨ੍ਿੰ ਿਰਵਤਆ ਜਾਿੇ ; ਵਜਿੇਂ : ਕਾਸ਼ ! , ਸ਼ਾਬਾਸ਼ੇ !, ਲਿੱਖ ਲਾਿਨ੍ਤ ! ਆਵਦ।
4. ਕਾਮਾ (,) : ਇਿ ਵ ਿੰ ਨ੍ਹ ਬਿੁਤ ਿੀ ਥੋੜੇ-ਹ ਥੋੜੇ ਹ ਵਜਿੇ ਠਵਿਰਾਓ ਨ੍ਿੰ ਪਰਗਟ ਲਈ ਿਰਵਤਆ ਜਾਂਦਾ ਿੈ। ਵਜਿੇਂ :
1. ਜਦੋਂ ਇਿੱਕ ਤੋਂ ਿਿੱ ਧ ੀਜ਼ਾਂ ਨ੍ਿੰ ਵਨ੍ਖੇੜਨ੍ਾ ਿੋਿੇ ; ਵਜਿੇਂ
• ਆਲ, ਵਪਆਜ਼, ਗੋਭੀ, ਮਟਰ, ਪਨ੍ੀਰ ਅਤੇ ਸੇਬ ਵਲਆਓ।
2. ਸਿੰ ਬੋਧਨ੍ੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਵਪਿੱ ਛੋਂ ; ਵਜਿੇਂ :
• ਕੁੜੀਓ, ਰੌਲਾ ਨ੍ਾ ਪਾਓ।
3. ਪੁਿੱ ਠੇ ਕਾਵਮਆਂ ਵਿਿੱ ਵਲਖੇ ਜਾਣ ਿਾਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਪਵਿਲਾਂ ; ਵਜਿੇਂ :
• ਵਪਤਾ ਜੀ ਨ੍ੇ ਵਕਿਾ, “ਵਮਿਨ੍ਤ ਿੀ ਸਿਲਤਾ ਦੀ ਕੁਿੰ ਜੀ ਿੈ।”
5. ਵਬਿੰ ਦੀ ਿਾਲਾ ਕਾਮਾ ਜਾਂ ਅਰਧ ਵਿਸਰਾਮ (;) : ਜਦ ਵਕਸੇ ਿਾਕ ਵਿਿੱ ਠਵਿਰਾਓ ਪਰਨ੍ ਵਿਸਰਾਮ ਨ੍ਾਲੋਂ ਘਿੱ ਟ ਤੇ ਕਾਮੇ ਦੇ
ਠਵਿਰਾਓ ਨ੍ਾਲੋਂ ਿਿੱ ਧ ਿੋਿੇ ਤਾਂ ਵਬਿੰ ਦੀ ਿਾਲਾ ਕਾਮਾ ਅਥਿਾ ਅਰਧ-ਵਿਸਰਾਮ ਿਾਲਾ ਵ ਿੰ ਨ੍ਹ ਿਰਵਤਆ ਜਾਂਦਾ ਿੈ। ਵਜਿੇਂ :
1. ਪਰਮਾਤਮਾ ਬੇਅਿੰਤ ਿੈ ; ਉਿ ਵਸਰਜਣਿਾਰ ਿੀ ਿੈ ਤੇ ਪਾਲਣਿਾਰ ਿੀ ; ਉਸ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਤੋਂ ਵਬਨ੍ਾਂ ਪਿੱ ਤਾ ਿੀ ਨ੍ਿੀਂ ਵਿਲਦਾ।
6. ਦੁਵਬਿੰ ਦੀ (:) :
1. ਜਦ ਵਕਸੇ ਿਾਕ ਵਿਿੱ ਦੋ ਵਿਿੱ ਸੇ ਿੋਣ ; ਪਵਿਲਾ ਵਿਿੱ ਸਾ (ਿਾਕ) ਆਪਣੇ-ਆਪ ਵਿਿੱ ਅਰਥਾਂ ਿਜੋਂ ਪਰਾ ਿੋਿੇ ਤੇ ਦਜਾ ਵਿਿੱ ਸਾ (ਿਾਕ)
ਪਵਿਲੇ ਦੀ ਵਿਆਵਖਆ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨ੍ਿੰ ਵਨ੍ਖੇੜਨ੍ ਲਈ ਪਵਿਲੇ ਵਿਿੱ ਸੇ (ਿਾਕ) ਦੇ ਅਿੰਤ ਵਿਿੱ ਦੁਵਬਿੰ ਦੀ ਲਾਈ ਜਾਂਦੀ ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ :
ਕਲਜੁਗ ਵਿਿੱ ਗੁਰ ਨ੍ਾਨ੍ਕ ਦੇਿ ਜੀ ਪਰਗਟ ਿੋਏ : ਧੁਿੰ ਦ ਵਮਟ ਗਈ ਅਤੇ ਸਿੰ ਸਾਰ ਵਿਿੱ ਾਨ੍ਣ ਦਾ ਪਸਾਰਾ ਿੋਇਆ।
2. ਜਦ ਵਕਸੇ ਦੇ ਕਿੇ ਿੋਏ ਸ਼ਬਦ ਇਿੰਨ੍-ਵਬਿੰ ਨ੍ ਵਲਖਣੇ ਿੋਣ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨ੍ਿੰ ਸ਼ੁਰ ਕਰਨ੍ ਤੋਂ ਪਵਿਲਾਂ ਦੁਵਬਿੰ ਦੀ ਿਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ :
ਿਾਸ਼ਮ ਸ਼ਾਿ ਨ੍ੇ ਕੇਿੀ ਪਤੇ ਦੀ ਗਿੱ ਲ ਆਖੀ ਿੈ :
“ਿਾਸ਼ਮ ਫ਼ਤਵਿ ਨ੍ਸੀਬ ਵਤਨ੍ਹਾਂ ਨ੍ਿੰ ,
ਵਜਨ੍ਹਾਂ ਵਿਿੰ ਮਤ ਯਾਰ ਬਣਾਈ।”
3. ਜਦ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨ੍ਿੰ ਸਿੰ ਖੇਪ ਕਰਕੇ ਵਲਖਣਾ ਿੋਿੇ ; ਵਜਿੇਂ : ਪਰੋਿੈਸਰ = ਪਰੋ: , ਵਪਰਿੰ ਸੀਪਲ = ਵਪਰਿੰ : ।
7. ਡੈਸ਼ (-) :
1. ਜਦ ਵਕਸੇ ਿਾਕ ਵਿਿੱ , ਇਕਦਮ ਯਾਦ ਆ ਜਾਣ ‘ਤੇ , ਕੋਈ ਅਸਬਿੰ ਧਤ ਗਿੱ ਲ ਕਿੀ ਜਾਿੇ ਤਾਂ ਉਸ (ਅਸਬਿੰ ਧਤ ਗਿੱ ਲ) ਦੇ ਪਵਿਲਾਂ
ਡੈਸ਼ ਿਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ :
ਸ: ਭਗਤ ਵਸਿੰ ਘ ਇਿੱਕ ਮਿਾਨ੍ ਵਿ ਾਰਧਾਰਕ ਿੀ ਿੈ – ਿਾਂ ਸਿੱ ਉਸ ਦਾ ਜਨ੍ਮ ਿੀ ਇਨ੍ਕਲਾਬੀ ਪਵਰਿਾਰ ਵਿਿੱ ਿੋਇਆ
ਸੀ।
2. ਜਦ ਵਕਸੇ ਿਾਕ ਵਿਿੱ ਕੋਈ ਿਾਧ ਗਿੱ ਲ ਕਵਿਣੀ ਿੋਿੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਦੋਿੀਂ ਪਾਸੀਂ ਡੈਸ਼ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ :
ਮੇਰੇ ਵਿ ਾਰ ਅਨ੍ੁਸਾਰ – ਜ਼ਰਾ ਵਧਆਨ੍ ਦੇਣਾ : ਇਿ ਪਿੰ ਜਾਬੀ ਿੀ ਸਨ੍ ਵਜਨ੍ਹਾਂ ਨ੍ੇ ਵਸਕਿੰ ਦਰ ਮਿਾਨ੍ ਦੇ ਿੀ ਦਿੰ ਦ ਖਿੱ ਟੇ ਕਰ
ਵਦਿੱ ਤੇ ਸਨ੍।
3. ਜਦ ਨ੍ਾਟਕਾਂ ਵਿਿੱ ਪਾਤਰਾਂ ਦੀ ਿਾਰਤਾਲਾਪ ਵਲਖਣੀ ਿੋਿੇ : ਵਜਿੇ:
ARORA CLASSES, BATHINDA DAY-8
PUNJABI
ਠਾਣੇਦਾਰ - ਇਿ ੋਰੀ ਤਿੰ ਿੀ ਕੀਤੀ ਿੈ।
8. ਦੁਵਬਿੰ ਦੀ ਡੈਸ਼ :-
(i) ਜਦ ਕੁਝ ੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਿੇਰਿਾ ਦੇਣਾ ਿੋਿੇ ਤਾਂ ਉਸ (ਿੇਰਿੇ) ਤੋਂ ਪਵਿਲਾਂ ਦੁਵਬਿੰ ਦੀ ਡੈਸ਼ ਿਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ: ਵਪਤਾ ਜੀ,
ਸ਼ਵਿਰੋਂ ਇਿ ੀਜ਼ਾਂ ਜ਼ਰਰ ਵਲਆਉਣੀਆਂ :-
(1) ਦੋ ਜੋੜੇ ਜੁਰਾਬਾਂ (2) ਦੋ ਪੈੈੱਨ੍ (3) ਦੋ ਦਰਜਨ੍ ਕੇਲੇ
(ii) ਜਦ ਵਕਸੇ ਗਿੱ ਲ ਨ੍ਿੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਉਦਾਿਰਨ੍ ਦੇਣੀ ਿੋਿੇ ਤਾਂ ‘ਵਜਿੇਂ’ ਜਾਂ ‘ਵਜਿਾ ਵਕ’ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇਿ ਵ ਿੰ ਨ੍ ਿਰਵਤਆ ਜਾਂਦਾ
ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ :-
ਨ੍ਾਂਿ ਦੀ ਥਾਂ ਿਰਤੇ ਜਾਣ ਿਾਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨ੍ਿੰ ਪੜਨ੍ਾਂਿ ਵਕਿਾ ਜਾਂਦਾ ਿੈ; ਵਜਿੇਂ :-
ਉਿ, ਉਸ ਦਾ, ਉਿਨ੍ਾਂ, ਤੁਿਾਡਾ, ਉਸ ਨ੍ਿੰ , ਇਿ ਆਵਦ ।
(iii) ਜਦ ਵਕਸੇ ਦੇ ਕਿੇ ਿੋਏ ਸ਼ਬਦ ਵਲਖਣੇ ਿੋਣ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨ੍ਿੰ ਸ਼ੁਰ ਕਰਨ੍ ਤੋਂ ਪਵਿਲਾਂ ਇਿ ਵ ਿੰ ਨ੍ਹ ਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ :
ਮਿਾਨ੍ ਵਕਿੱ ਸਾਕਾਰ ਿਾਰਸ਼ ਸ਼ਾਿ ਨ੍ੇ ਵਲਵਖਆ ਿੈ :--
“ਿਾਰਸ਼ ਸ਼ਾਿ ਨ੍ਾ ਆਦਤਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨ੍ੇ,
ਭਾਿੇਂ ਕਿੱ ਟੀਏ ਪੋਰੀਆਂ ਪੋਰੀਆਂ ਜੀ।”
ਨ੍ੋਟ : ਵਜਿੇਂ ਵਕ ਵਪਿੱ ਛੇ ਿੀ ਦਿੱ ਵਸਆ ਵਗਆ ਿੈ, ਇਿੱਥੇ ਦੁਵਬਿੰ ਦੀ ਡੈਸ਼ ਦੀ ਥਾਂ ਦੁਵਬਿੰ ਦੀ ਿੀ ਲਿੱਗ ਸਕਦੀ ਿੈ।
9. ਪੁਿੱ ਠੇ ਕਾਮੇ (‘ ’ , “ ”) : ਪੁਿੱ ਠੇ ਕਾਮੇ ਦੋ ਤਰਹਾਂ ਦੇ ਿੁਿੰ ਦੇ ਿਨ੍ – ਇਕ ਇਕਵਿਰੇ ਪੁਿੱ ਠੇ ਕਾਮੇ ‘’ ਤੇ ਦਿਰੇ ਪੁਿੱ ਠੇ ਕਾਮੇ “ ” ।
(i) ਜਦ ਵਕਸੇ ਦੀ ਗਿੱ ਲ ਨ੍ਿੰ ਇਿੰਨ੍-ਵਬਿੰ ਨ੍ ਭਾਿ ਿ-ਬ-ਿ ਵਲਖਣਾ ਿੋਿੇ ਤਾਂ ਦਿਰੇ ਪੁਿੱ ਠੇ ਕਾਮੇ ਿਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਿਨ੍ ਪਰ ਜੇ ਵਕਸੇ ਮਿਾਨ੍
ਵਿਅਕਤੀ, ਰਸਾਲੇ , ਅਖ਼ਬਾਰ ਜਾਂ ਪੁਸਤਕ ਦਾ ਨ੍ਾਂ ਵਲਖਣਾ ਿੋਿੇ ਉਸ ਨ੍ਿੰ ਇਕਵਿਰੇ ਪੁਿੱ ਠੇ ਕਾਵਮਆਂ ਵਿਿੱ ਵਲਖਇਆ ਜਾਂਦਾ ਿੈ
; ਵਜਿੇਂ :
ੳ) ਅਵਧਆਪਕ ਨ੍ੇ ਵਿਵਦਆਰਥੀਆਂ ਨ੍ਿੰ ਵਕਿਾ , “ਅਗਲੇ ਸੋਮਿਾਰ ਪਵਿਲੇ ਦੋ ਪਾਠਾਂ ‘ ੋਂ ਇਮਵਤਿਾਨ੍ ਵਲਆ ਜਾਿੇਗਾ।”
10. ਜੋੜਨ੍ੀ (-) : ਜੋੜਨ੍ੀ ਦੀ ਿਰਤੋਂ ਜੋੜੇ ਜਾਣ ਿਾਲੇ ਦੋ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਿੱ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਿੈ।
(i) ਸਮਾਸੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਿੱ ਜੋੜਨ੍ੀ ਿਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ : ਿਿੱ ਥ-ਕਿੰ ਡੇ, ਵਿਆਿ-ਸ਼ਾਦੀ, ਵਦਨ੍-ਰਾਤ, ਆਪ-ਿੁਦਰਾ, ਨ੍ਿਾਂ-ਨ੍ਕੋਰ,
ਰੋ-ਰੋ ਆਵਦ।
(ii) ਜਦੋਂ ਵਕਸੇ ਸਤਰ ਦੇ ਅਿੰ ਤਰ ਵਿਿੱ ਥਾਂ ਥੋੜੀਹ ਰਵਿ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਪਰਾ ਸ਼ਬਦ ਨ੍ਾ ਵਲਵਖਆ ਜਾਿੇ ਤਾਂ ਉਸ ਅਿੱ ਧ-ਵਲਖੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ
ਵਪਿੱ ਛੇ ਜੋੜਨ੍ੀ ਲਾ ਵਦਿੱ ਤੀ ਜਾਂਦੀ ਿੈ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਰਵਿਿੰ ਦਾ ਭਾਗ ਦਜੀ ਸਤਰ ਵਿਿੱ ਵਲਖ ਵਦਿੱ ਤਾ ਜਾਂਦਾ ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ :
ਵਿਅਰਥ = ਵਿ-ਅਰਥ, ਮਨ੍ਪਸਿੰ ਦ = ਮਨ੍-ਪਸਿੰ ਦ ਆਵਦ।
11. ਬਰੈਕਟ () [ ] :
(i) ਜਦੋਂ ਿਾਕ ਵਿਿੱ ਵਕਸੇ ਸ਼ਬਦ, ਿਾਕਿੰ ਸ਼ ਜਾਂ ਮੁਿਾਿਰੇ ਆਵਦ ਦਾ ਸਪਸ਼ਟ ਭਾਿ ਵਲਖਣਾ ਿੋਿੇ ਤਾਂ ਉਿ ਬਰੈਕਟ ਵਿਿੱ ਵਲਵਖਆ ਜਾਂਦਾ
ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ :
1. ਇਿ ਔਰਤ ਰਾਮੇਂ ਦੀ ਘਰਿਾਲੀ (ਪਤਨ੍ੀ) ਿੈ।
2. ਬਿੰ ਗਾਲ ‘ ਵਸਿੱ ਖਾਂ ਦੀ ਵਗਣਤੀ ਆਟੇ ਵਿਿੱ ਲਣ ਬਰਾਬਰ (ਬਿੁਤ ਘਿੱ ਟ) ਿੈ।
(ii) ਜਦੋਂ ਵਕਸੇ ਵਿ ਾਰ ਨ੍ਿੰ ਕੁਝ ਵਿਿੱ ਵਸਆਂ ਵਿਿੱ ਿਿੰ ਵਡਆ ਜਾਿੇ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਿਰਤੇ ਗਏ ‘ਅਿੰਕ’ (ਨ੍ਿੰਬਰ) ਜਾਂ ‘ਅਿੱ ਖਰ’ ਬਰਕ
ੈ ਟਾਂ ਵਿਿੱ
ਵਲਖੇ ਜਾਂਦੇ ਿਨ੍ ; ਵਜਿੇਂ :
ਅਿੰ ਕ : - (1), (2), (3), (4), (5) ਆਵਦ।
ਅਿੱ ਖਰ : - (ੳ) , (ਅ), (ੲ), (ਸ), (ਿ) ਆਵਦ।
(iii) ਜਦੋਂ ਨ੍ਾਟਕ ਜਾਂ ਉਲਥੇ ਵਿਿੱ ਕੁਝ ਸ਼ਬਦ ਲੇ ਖਕ ਿਿੱ ਲੋਂ ਵਲਖੇ ਜਾਣ ਤਾਂ ਉਿ ਬਰੈਕਟ ਵਿਿੱ ਰਿੱ ਖੇ ਜਾਂਦੇ ਿਨ੍ ; ਵਜਿੇਂ :
(ੳ) ਠਾਣੇਦਾਰ : (ਰੋਿਿ ਨ੍ਾਲ) ਮੇਰੇ ਸਾਿਮਣੇ ਤਾਂ ਿਿੱ ਡੇ-ਿਿੱ ਡੇ ਸਿੱ ਬੋਲ ਦੇਂਦੇ ਿਨ੍।
12. ਛੁਿੱ ਟ ਮਰੋੜੀ (`) : ਜਦੋਂ ਵਕਸੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਛਿੱ ਡੇ ਿੋਏ ਅਿੱ ਖਰ ਨ੍ਿੰ ਪਰਗਟ ਕਰਨ੍ਾ ਿੋਿੇ ਤਾਂ ਛੁਿੱ ਟ ਮਰੋੜੀ ਿਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਿੈ ; ਵਜਿੇਂ :
ARORA CLASSES, BATHINDA DAY-8
PUNJABI
ਵਿਿੱ ੋਂ = ` ੋਂ ਇਕਿੱ ਠੇ = `ਕਿੱ ਠੇ
1.। 2. ?
3. ! 4. : -
4. ਿਿੱ ਟ ਮਰੋੜੀ ਦੀ ਿਰਤੋਂ ਕਦੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ?
1. ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਿਿੱ ਡੇ ਹੋਏ ਅਿੱ ਖਰ ਨ੍ਿੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ੍ ਲਈ
2. ਸ਼ਬਦ ਨ੍ਿੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ
3. ਸ਼ਬਦ ਨ੍ਿੰ ਿਾਧ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ
4. ਵਕਤੇ ਿੀ ਨ੍ਹੀਂ
5. ਸਮਾਸੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨ੍ਿੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ੍ ਲਈ ਵਕਹੜੇ ਵ ਿੰ ਨ੍ਹ
ਦੀ ਿਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ?
1., 2. ?
3. - 4. : -
6. ਕਾਮਾ
1., 2. ।
3. : - 4. ;
7. ਜੋੜਨ੍ੀ
1.- 2. ।
3. “ ” 4. ;
8. ਵਿਸਮਕ