Göz hastalıkları

ALZHEİMER HASTALIĞINDA YAYGIN OLARAK REÇETE EDİLEN İLAÇLAR, YAŞA

BAĞLI MAKULA DEJENERASYONU GELİŞME RİSKİNİ DE AZALTIYOR.
Asetilkolinesteraz İnhibitörleri ile Alzheimer Hastalığı Tedavisi ve Yaşa Bağlı Makula
Dejenerasyonu
Önem Yaşa bağlı makula dejenerasyonu (YBMD), kısmen makuladaki inflamatuar reaksiyonlardan
kaynaklandığı varsayılan ciddi ve yaygın bir oftalmolojik hastalıktır. Alzheimer hastalığı (AH)
tedavisi, asetilkolinesteraz inhibitörleri (AChEI'ler), anti-inflamatuar etkilere sahiptir ve YBMD
riskini değiştirip değiştirmedikleri belirsizliğini korumaktadır.
Amaç AChEI ilaçları ile YBMD insidansı arasındaki ilişkiyi araştırmak.
Tasarım, Ortam ve Katılımcılar Bu eğilim skoru eşleştirilmiş retrospektif kohort çalışması, Ocak
2000'den Eylül 2023'e kadar ABD Gazi İşleri Bakanlığı(VA) sağlık sistemi içindeki sağlık tesislerinde
gerçekleştirilmiştir. Katılımcılar, VA veri tabanında önceden YBMD tanısı bulunmayan 55-80 yaşları
arasında YBMD tanısı konmuş hastalardan oluşmuştur.
Maruziyet YBMD için farmakolojik tedavi olarak reçete edilen AChEI'ler.
Ana Sonuçlar ve Ölçüm YBMD'nin ilk tanısı.
Bulgular Toplam 21 823 AH’lı gazi (ortalama [SD] yaş, 72,3 [6,1] yıl; 21 313 erkek katılımcı
[%97,7] ve 510 kadın katılımcı [%2,3]) çalışmaya dahil edilmiştir. Eğilim skoru eşleştirmeli Cox
modeli, AChEI tedavisinin her bir ek yılının %6 daha düşük YBMD tehlikesi ile ilişkili olduğunu
ortaya koymaktadır (tehlike oranı, 0,94; %95 GA, (0,89-0,99).
Sonuçlar ve Önem Bu gözlemsel çalışma, AChEI alan AH’lı gaziler arasında YBMD riskinde bir
azalma olduğunu bildirmektedir. Bir neden-sonuç ilişkisi olup olmadığını belirlemek için
randomize klinik çalışmalara ihtiyaç duyulacaktır ve bu bulguları farklı popülasyonlarda
doğrulamak için daha fazla araştırma yapılması gerekmektedir.
doi:10.1001/jamaophthalmol.2023.6014
Göz Hastalıkları
BU GÖZ HASTALIKLARINDAN EN AZ 1’İNE SAHİP OLANLARIN DÜŞME VEYA KIRIK
RİSKİ ARTIYOR.
Katarakt, Yaşa Bağlı Makula Dejenerasyonu veya Glokomu Olan Bireylerde Düşme ve Kırık
Riski
Önem Yaşa bağlı görme kaybının önde gelen üç nedeni katarakt, yaşa bağlı makula dejenerasyonu
(YBMD) ve glokomdur. Her üç göz hastalığı da düşme ve kırık riski ile ilişkilendirilmiş olsa da, farklı
göz hastalıklarının katkısı belirsiz olduğundan kanıtlar karışıktır.
Amaç Katarakt, YBMD veya glokomu olan kişilerde düşme veya kırık riskinin olmayanlara göre daha
yüksek olup olmadığını incelemek.
Tasarım, Ortam ve Katılımcılar Bu kohort çalışması, İngiltere'de Clinical Practice Research
Datalink (CPRD) GOLD ve Aurum birinci basamak veritabanlarından rutin olarak toplanan elektronik
sağlık kayıtları ile 2007'den 2020'ye kadar bağlantılı hastaneye yatış ve ölüm kayıtlarını kullanan
nüfusa dayalı bir çalışmadır. Katılımcılar katarakt, YBMD veya glokomu olan ve yaş, cinsiyet ve
genel pratiğe göre karşılaştırıcılarla (1:5) eşleştirilen kişilerdi. Veriler Mayıs 2021'den Haziran 2023'e
kadar analiz edilmiştir.
Maruziyetler Her bir göz hastalığı için, ayrı çok değişkenli Cox orantılı tehlikeler regresyon
modelleri kullanarak düşme veya kırık riskini tahmin ettik.
Ana Sonuçlar İki birincil sonuç, genel uygulama, hastane ve ölüm kayıtlarından elde edilen vaka
düşmeleri ve vaka kırıklarıydı. İkincil sonuçlar ise belirli vücut bölgelerinde meydana gelen kırıklardı.
Bulgular Toplam 410 476 kataraktlı, 75 622 YBMD'li ve 90 177 glokomlu kişi 2 034 194 (katarakt
yok), 375 548 (YBMD yok) ve 448 179 (glokom yok) karşılaştırıcı ile eşleştirilmiştir (1:5). Ortalama
(SD) yaş katarakt, YBMD veya glokomu olan katılımcılar için sırasıyla 73,8 (11,0) yıl, 79,4 (9,4) yıl
ve 69,8 (13,1) yıldı. Karşılaştırma yapılan kişilerle karşılaştırıldığında, katarakt (düzeltilmiş
tehlike oranı [HR], 1.36; %95 CI, 1.35-1.38), YBMD (HR, 1.25; %95 CI, 1.23-1.27) ve glokom (HR,
1.38; %95 CI, 1.35-1.41) hastalarında düşme riski artmıştır. Kırıklar için de benzer şekilde,
katarakt kohortunda 1,28 (%95 GA, 1,27-1,30) HR, YBMD için 1,18 (%95 GA, 1,15-1,21) HR ve
glokom için 1,31 (%95 GA, 1,27-1,35) HR ile tüm göz hastalıklarında artmış riskler vardı.
Bölgeye özgü kırık analizleri, eşleşen karşılaştırma gruplarına kıyasla neredeyse tüm vücut
bölgelerinde (kalça, omurga, önkol, kafatası veya yüz kemikleri, pelvis, kaburga veya göğüs
kemiği ve alt bacak kırıkları dahil) artış olduğunu ortaya koymuştur.
Sonuçlar ve Önem Bu çalışmanın sonuçları, bu göz hastalıklarından 1 veya daha fazlasına sahip
kişilerin hem düşme hem de kırık riskinin arttığının kabul edilmesini desteklemektedir. Bu
kişiler, düşme önleme hizmetlerine yönelik iyileştirilmiş tavsiye, erişim ve yönlendirmelerden
faydalanabilir.
10.1001/jamaophthalmol.2023.5858