De vergrendelde emotie

Oké, snel. Sleutel in het gat drukken en sla de deur potdicht. Niemand, maar dan ook
niemand mag zien wat ik achter deze deur heb zitten. Ik denk dat iedereen wel de
situatie kent, dat je gewoon even wilt huilen. Je hebt net een onvoldoende gehaald op
een toets of het leven zit je gewoon allemaal even tegen en het enige wat je echt wilt,
is dat je even al je emoties eruit kan gooien. Bij jongens zitten de tranen alleen diep
vergrendeld achter een dikke deur. Alleen is het wel gezond voor jongens om minder
te huilen dan meisjes?

Ikzelf kreeg als kind ook altijd dezelfde praatjes van alle volwassenen bij elke val op de
grond. ‘Niet huilen hè, je bent toch een stoere jongen?', of ‘Ga nou niet huilen, huilen is voor
meisjes.’ Maar waarom is het eigenlijk voor meisjes om te huilen? Daar is namelijk een hele
makkelijke sociologische verklaring voor: Jongens moeten stoer zijn. De aanname dat
jongens stoer moeten zijn, komt voort uit het idee dat mannen sterker zijn dan vrouwen.
Mannen waren de jagers, ridders en soldaten, terwijl de vrouwen zorgden voor de kinderen.
De fysieke gewoonten zijn inmiddels verworpen, maar het mentale mannenbeeld bestaat
nog steeds vandaag de dag. Dus mannen horen stoer te zijn in het leven en als een ding in
de wereld niet stoer is, is dat janken. Daarom sluit de man naarmate hij ouder wordt zijn
gevoelens en emoties op en zorgt hij ervoor dat niemand doorheeft dat hij pijn heeft. De
sleutel naar dit duistere gebied? Die ligt ergens goed verstopt, want het zou een wereldramp
zijn dat iemand oprecht een man zijn tranen zou zien.

Alleen is verdriet nou eenmaal een normale menselijke emotie en hier kunnen tranen bij
opkomen. Het is dus niet meer dan normaal als jongens huilen. Het is de manier waarop het
lichaam reageert op iets pijnlijks. Ook is het gezond om je emoties te uiten voor je lichaam
en voor je omgeving. Door je gevoelens te uiten, kun je ze uiteindelijk ook makkelijker
loslaten. Hierdoor ben je sneller weer blijer en kun je je hierna ook beter focussen op andere
dingen in jouw leven. Ook geeft je emoties tonen een sterkere band met je geliefden. Je stelt
je namelijk heel kwetsbaar op bij diegene en diegene vindt het daarom juist fijn, dat jij hem of
haar zo vertrouwt. Ikzelf heb ook heel erg gemerkt, dat je emoties tonen veel goede
gevolgen kan hebben op je leven. Ik was eerder namelijk ook veel bezig met het
binnenhouden van mijn emoties, omdat ik dacht dat dat van mij verwacht werd. Door mijn
‘emotiekamer’ te vergrendelen dacht ik dat het probleem was opgelost, alleen had ik niet
door dat deze kamer steeds voller werd. Uiteindelijk werd de kamer zo vol dat mijn lichaam
de deur niet meer kon houden en vlogen al mijn emoties eruit. Ik moest huilen om de
kleinste dingen en pas toen begon ik te merken dat ik al deze emoties had opgeborgen in
mijn lichaam. Het is dus helemaal niet slim om je emoties te vergrendelen achter een deur,
omdat uiteindelijk de kamer te vol wordt en de deur naar je emoties niet onverwoestbaar is.

We kunnen als maatschappij alleen niet verwachten dat mannen net zoveel moeten huilen
als vrouwen. Het is immers biologisch bepaald, dat jongens minder huilen dan meisjes. Dit
komt door de andere hormonen, die aangemaakt worden in het mannenlichaam. In het
lichaam van een man wordt namelijk meer testosteron opgebouwd dan het vrouwenlichaam.
Door deze hormoon is het voor mannen moeilijker om te huilen. In het vrouwenlichaam komt
dit hormoon veel minder voor en dat zorgt ervoor dat vrouwen sneller en makkelijker kunnen
houden dan mannen. Een man kan dus nog verdrietiger zijn dan een vrouw, maar niet
huilen. Zo zit het mannenlichaam nou eenmaal in elkaar.

Het idee dat jongens stoerder en sterker zijn dan meisjes, komt dus voort uit het verre
verleden. De mannen moesten het ‘echte werk’ doen, terwijl de vrouwen de kinderen
moesten opvoeden. Door dit beeld is het voor mannen niet normaal om te huilen, terwijl dit
wel heel gezond kan zijn. Het opkroppen van emoties kan immers slechte gevolgen hebben
voor je lichaam. Het loslaten van deze emoties zorgt er daarentegen voor dat je je verdriet
sneller oplost en zorgt voor een betere band met je omgeving. Het is dus zeker gezond om
te huilen, maar dat betekent niet dat mannen sowieso net zoveel moeten huilen als vrouwen.
Het mannenlichaam zit namelijk wel anders in elkaar dan het vrouwenlichaam. Het hormoon
testosteron zorgt ervoor dat mannen moeilijker kunnen huilen dan vrouwen. Het is dus
gezond om te huilen, maar om te verwachten dat mannen net zoveel gaan huilen als
vrouwen, is ook verkeerd. Ikzelf ben zo nu en dan wel in voor een jankpartij, dus ik open
vanaf nu mijn emotiekamer en gooi de sleutel zo ver mogelijk wel. Mijn emoties mogen er
ook zijn en ik heb toch last van claustrofobie, dus kleine krappe ruimtes, die vermijd ik liever.
 Verantwoording
Motivatie onderwerpkeuze:
Ik vind het zelf altijd erg raar dat huilen niet sociaal geaccepteerd wordt, omdat huilen ook
gewoon een menselijke emotie is. Als we blij zijn, mogen we lachen en als we bang zijn,
mogen we schrikken. Waarom mogen we dan niet huilen, als we verdrietig zijn? Ook ik heb
vaak meegemaakt dat ik het gevoel had dat ik wil huilen, maar dit niet durf. Ik ben namelijk
bang voor de meningen van anderen. Daarom wilde ik mijn essay schrijven over het taboe
over tranen met een nadruk op de mannelijke tranen. Voor mannen is het immers nog
minder geaccepteerd om te huilen en daar wil ik het graag over hebben.

Toelichting structuur:
Ik heb gekozen voor een verklaringsstructuur, omdat ik hiermee mijn onderzoeksvraag goed
kan beantwoorden zonder te veel mijn eigen mening te geven. Ik leg in mijn essay dus uit
waarom jongens minder huilen dan meisjes en of dit wel gezond is voor een man. Voor de
rest heb ik de alinea’s op de volgende manier ingedeeld:
Alinea 1: Inleiding
● Introductie onderwerp.
● Eindigend met de onderzoeksvraag van mijn essay.

Alinea 2: Deels een antwoord op mijn onderzoeksvraag

● Kernzin staat twee zinnen voor het einde van de alinea.
● De laatste twee zinnen maken namelijk een vergelijking.

Alinea 3: Deels een antwoord op mijn onderzoeksvraag

● Kernzin staat in de eerste zin van de alinea.
● IK geef in deze alinea belangrijke informatie en mijn persoonlijke ervaringen.

Alinea 4: Ander soort antwoord op mijn onderzoeksvraag

● De kernzin is de laatste zin van de alinea.
● Ik geef in deze alinea een andere kijk op mijn onderwerp, wat een andere verklaring
en antwoord geeft voor mijn onderzoeksvraag.

Alinea 5: Slot
● Een samenvattende alinea over mijn hele essay
● Eindigend met een antwoord en een stijlfiguur.

Toelichting brongebruik:
● Eijkman, W. (2021, 26 april). Boys don’t cry: waarom mannen niet kunnen huilen.
Menshealth. Geraadpleegd op 29 december 2023, van
https://www.menshealth.com/nl/psyche/a35791863/waarom-mannen-niet-kunnen-huil
en-vrouwen/
● RTL Nieuws. (2021, 24 september). Zouden mannen meer moeten huilen? 'Emotie
tonen is geen zwakte'. Geraadpleegd op 29 december 2023, van
https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artikel/5255747/huilen-mannen-cursus-emoties-psyc
hologie#:~:text='Emotie%20tonen%20is%20geen%20zwakte',-23%20september%20
 2021&text=Mannen%20mogen%20niet%20huilen%2C%20want,dan%20vrouwen%2
C%20blijkt%20uit%20onderzoek.
● Kwaitwel. (z.d.) Jongens en gevoelens: echte mannen huilen niet? Geraadpleegd op
29 december 2023, van
https://kwaitwel.nl/thema/jongens-en-gevoelens-echte-mannen-huilen-niet/

● Klas 503B. (2020-2021). Jongens en emoties: verboden toegang?

Sint-Jozefsinstituut-College Torhout. Geraadpleegd op 29 december 2023, van
https://soc.kuleuven.be/ceso/prijssociologie/onderzoekspapers/503b-torhout.pdf

Toelichting persoonlijke noot:

Ik heb in verschillende alinea’s een persoonlijke noot gezet, omdat ik zelf ook veel ervaring
heb met dit onderwerp. In de alinea na de inleiding begin ik gelijk met een persoonlijke
ervaring over dit onderwerp en de situaties die zich hebben voorgedaan in mijn jeugd. In de
volgende alinea eindigde ik met een persoonlijke noot, omdat ik hiermee een voorbeeld kan
schetsen, wat er in mijn leven is gebeurd. In het slot vertel ik dan ook nog over mijn leven en
mijn eigen toekomstige plannen met betrekking tot verdriet tonen, dat ik uit dit essay heb
gehaald.

Toelichting creativiteit:
1. Regel 6: Een dikke deur (Alliteratie)
2. Regel 18 en 19: De sleutel naar dit duistere gebied? (Vergelijking)
3. Regel 19 en 20: Want het zou een wereldramp zijn (Hyperbool)
4. Regel 30: Door mijn ‘emotiekamer’ te vergrendelen (Vergelijking)