h ps://telegram.

me/book24 @Book24

١
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﮔﻠﻒ ﺑﺎز و ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 1‬ﻣﺮگ آرزوﻫﺎ‬ ‫•‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 2‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺎ ﯾﮏ آدم ﻏﯿﺮﻋﺎدي ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﺪ‬ ‫•‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 3‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻣﯽﻓﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده‬ ‫•‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 4‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز راه درﺳﺖ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﺮدن را ﯾﺎد ﻣﯽﮔﯿﺮد‬ ‫•‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 5‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺮﺧﯽ رﻣﻮز ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ را ﮐﺸﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬ ‫•‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 6‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﯾﺎد ﻣﯽﮔﯿﺮد ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ وﻗﺎﯾﻊ ﻗﺮار ﻧﮕﯿﺮد‬ ‫•‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 7‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﻪ راز ﺗﺠﺴﻢ ﭘﯽ ﻣﯽﺑﺮد‬ ‫•‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 8‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻧﯿﺮوي دروﻧﯽ ﺧﻮد را ﮐﺸﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬ ‫•‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 9‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺗﺠﺴﻢ ﮐﺮدن ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎ ﯾﺶ را ﯾﺎد ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‬ ‫•‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ –10‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻋﺸﻖ واﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﮔﻠﻒ را ﮐﺸﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬ ‫•‬

‫‪٢‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 1‬ﻣﺮگ آرزوﻫﺎ‬

‫ﻣﺮدي ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎور ﻧﺪا ﺷﺖ‪ .‬ﺑﺎرﻫﺎ از ﺧﻮدش ﭘﺮ ﺳﯿﺪه ﺑﻮد‪ :‬ﭼﺮا اﯾﻦﻃﻮر ﻫﺴﺘﻢ؟ اﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺎدر ﻧﺒﻮد ﺟﻮاب‬
‫اﯾﻦ ﺳـــﺆال را ﺑﺪ ﻫﺪ‪ .‬ﺳـــﺮاﻧ ﺠﺎم ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿ ﺠﻪ رﺳـــ ﯿﺪه ﺑﻮد‪ :‬اﺻـــﻼً ﺷــــﺎ ﯾﺪ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر ﺑﻪ دﻧ ﯿﺎ آ ﻣﺪهام‪.‬‬
‫ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﺮﺑﯽ ﮔﻠﻒ زﻧﺪﮔﯽ رو ﺑﻪ راﻫﯽ داﺷـــﺖ‪ ،‬اﻣﺎ در رﺳـــﯿﺪن ﺑﻪ آرزوي دﯾﺮﯾﻨﻪاش ﯾﻌﻨﯽ راه‬
‫ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﺴـــﺎﺑﻘﺎت ﭘﯽ‪.‬ﺟﯽ‪.‬اي‪ .‬ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺒﻮد‪ ،‬در ﻋﻮض ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﺮوش ﺗﻮپ ﮔﻠﻒ و ﻣﺮﺑﯽﮔﺮي در ﯾﮏ‬
‫ﺑﺎﺷﮕﺎه ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻣﺤﻠﯽ ﺳﺮﮔﺮم ﮐﺮده ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺳﺮوﮐﺎر داﺷﺘﻦ روزاﻧﻪ ﺑﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﻓﻘﯽ ﺑﺮاي ﺧﻮد دﺳﺖوﭘﺎ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﺷﮑﺴﺖ را در او‬
‫ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬آن زﻣﺎن ﮐﻪ ﺟﻮانﺗﺮ ﺑﻮد‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼً اﻃﻤﯿﻨﺎن داﺷﺖ ﮐﻪ روزي ﻧﺎﻣﺶ در ﮐﻨﺎر ﺑﺰرﮔﺎن ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ رﻗﻢ‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﻮرد‪ :‬ﺟﮏ ﻧﯿﮑﻮﻻﺋﻮس‪ ،‬آرﻧﻮﻟﺪ ﭘﺎﻟﻤﺮ‪ ،‬ﺗﺎم واﺗﺴـــﻮن‪ ،‬ﻧﯿﮏ ﻓﺎﻟﻮ‪ ،‬ﮔﺮِگ ﻧﻮرﻣﻦ‪ ،‬ﻓﺮد ﮐﺎﻟﭙﺎز‪ ،‬ﻧﯿﮏ ﭘﺮاﯾﺲ و‬
‫…‬
‫درﺧﺸــﺶ در ﮐﺎﻟﺞ ﺧﯿﻠﯽ اﻣﯿﺪوارش ﮐﺮده ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ وﻗﺘﯽ زﻣﺎن اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺮاي ﻣﺴــﺎﺑﻘﻪي ﭘﯽ‪.‬ﺟﯽ‪.‬اي‪ .‬ﻓﺮارﺳــﯿﺪ‪،‬‬
‫ﻣﻬﺎرت او ﮐﻪ در دوران ﻣﺪرﺳــﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺄﯾﻮﺳــﺶ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﯾﮏﺑﺎره او را ﮔﺬاﺷــﺖ و رﻓﺖ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﻣﻮشﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﮐﺸﺘﯽ در ﺣﺎل ﻏﺮق ﺷﺪن را ﺗﺮك ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫در ﺳﯽ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ دﺳﺖ از اﯾﻦ آرزو ﮐﺸﯿﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺧﯿﻠﯽﻫﺎ ﺑﻪ او ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ واﻗﻊﺑﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دﺳﺖ‬
‫از ﺧﯿﺎلﭘﺮدازي ﺑﺮدارد و ﺳﺮوﺳﺎﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽاش ﺑﺪﻫﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎرش دﻓﻌﺎت ﻃﻌﻨﻪﻫﺎي ﭘﺪرش ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻨﮑﻪ اﺻﻼً‬
‫اﺳـــﺘ ﻌﺪاد ﻧﺪارد‪ ،‬از دﺳـــﺘﺶ دررﻓ ﺘﻪ ﺑﻮد و ﻣﯿﻦ ﺑﺎ ﻋﺚ ﺷــــﺪه ﺑﻮد ﺗﺎ اﯾﻦ واﻗﻌ ﯿﺖ آﺷـــ ﮑﺎر را ﺑ ﭙﺬﯾﺮد‪.‬‬
‫اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ زﻣﺰﻣﻪي دروﻧﯽاش ﮐﻪ روز ﺑﻪ روز ﺿــﻌﯿﻒﺗﺮ ﻣﯽﺷــﺪ را ﻣﯽﺷــﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﻫﺮ ﮐﺎري ﻻزم ﺑﻮد‪،‬‬
‫ﺑﺮاي ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺷﺪن ﮐﺮده اﺳﺖ؛ اﯾﻨﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽ آورده و اﯾﻨﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺳﺮي ﺑﺪﺑﯿﺎري او را از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ‬
‫ﻫﺪﻓﺶ ﺑﺎز داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﯾﻦﻫﺎ اﻓﮑﺎري ﺑﻮد اﻓﮑﺎري ﺑﻮد ﮐﻪ در زﻣﯿﻦ ﺑﺎزي ﺑﺎﺷـﮕﺎه ﮐﻪ ﻣﻨﻈﺮهي آﺳـﻤﺎن ﺳـﺮخ ﻏﺮوب آن ﻗﺎب ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪،‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﯾﮑﯽ ﭘﺲ از دﯾﮕﺮي ﺗﻮپ ﻣﯽزد‪ ،‬ذﻫﻨﺶ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺸـــﻐﻮل ﮐﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﺷـــﺎتﻫﺎ را ﯾﮑﯽ ﭘﺲ از دﯾﮕﺮي‬
‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢردﯾﻒ ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﯾﮏ آدمﻣﺎﺷﯿﻨﯽ‪ ،‬ﻣﺜﻞ آدم ﺗﺴﺨﯿﺮ ﺷﺪه‪ ،‬ﺳﯿﺼﺪ ﺗﻮپ‪ ،‬ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺗﻮپ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ‬
‫ﺑﺎ ﮐﻼبوود ﺷــﻤﺎره ﯾﮏ ﺿــﺮﺑﻪ ﻣﯽزد‪ .‬در ﻣﻬﺎرﺗﺶ ﺗﺮدﯾﺪي ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺣﺪاﻗﻞ در اﯾﻨﺠﺎ‪ ،‬در زﻣﯿﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﺎﺷــﮕﺎه‪ .‬ﺑﻪ‬
‫ﻣﺤﺾ ﺗﻤﺎس ﮐﺎﻣﻞ ﭼﻮب ﮔﻠﻒ ﺑﺎ ﺗﻮپ‪ ،‬ﺿﺮﺑﻪﻫﺎي ﻋﺎﻟﯽاش ﺑﻪ ﻫﻮا ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ و ﺗﻤﺎم ﺗﻮپﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ راﺣﺖ ﻋﻼﻣﺖ‬
‫‪ 250‬ﯾﺎردي را رد ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺗﻮپﻫﺎي زﯾﺎدي در ﺣﺎﺷــﯿﻪ زﻣﯿﻦ ﭘﺨﺶ ﻣﯽﺷــﺪ‪ ،‬ﻃﻮري ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﺑﻮران ﺑﺮف‬
‫ﺑﺎرﯾﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻋﻠﯽرﻏﻢ ﺻﺪﻫﺎ ﺷﺎت ﺗﻤﺮﯾﻨﯽاش در آن ﺷﺐ و ﺻﺪﻫﺎ ﻫﺰار ﺷﺎت ﻃﯽ دوران ﺷﻐﻠﯽاش‪ ،‬ﻇﺎﻫﺮاً ﻫﺮﮔﺰ از ﺗﺤﺴﯿﻦ‬
‫ﯾﮏ ﺷــﺎت زﯾﺒﺎ ﺧﺴــﺘﻪ ﻧﻤﯽﺷــﺪ‪ .‬اوﻟﯿﻦ ﻫﯿﺠﺎن ﻧﺎﺷــﯽ از ﺿــﺮﺑﻪي ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ رﺋﯿﺲ ﺑﺎﺷــﮕﺎه ﮔﻔﺖ‪:‬‬
‫»درﺳﺖ زدي ﺑﻪ ﺧﺎل!« ﺑﻌﺪ ﮔﻠﻮﻟﻪي ﮐﻮﭼﮏ اوج ﮔﺮﻓﺘﻪ در آﺳﻤﺎن‪ ،‬در آن ارﺗﻔﺎع ﺟﺎدوﯾﯽ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ وزﻧﯽ ﻧﺪارد‪،‬‬
‫ﻗﺒﻞ از ﻓﺮود آﻣﺪن و ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ زﻣﯿﻦ ﺳـــﺨﺖ و ﻗﻞ ﺧﻮردن ﺑﻪ ﻃﺮف ﮔﺮﯾﻦ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﻟﺤﻈﻪاي در ﻧﻘﻄﻪ اوج ﻣﻌﻠﻖ‬

‫‪٣‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬او ﻫﺮ ﺑﺎر ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺎت ﻋﺎﻟﯽ‪ ،‬ﻣﺨ ﺼﻮ ﺻﺎً از ﻧﻘﻄﻪ ﺷﺮوع را ﻣﯽدﯾﺪ‪ ،‬ﺑﻪ وﺟﺪ ﻣﯽآﻣﺪ‪ .‬اﯾﻦ اﺣ ﺴﺎس ﻗﻄﻌﺎً ﺑﻪ‬
‫ﻗﺪرت ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽﺷــﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻧﻮﻋﯽ اﺣﺴــﺎس رﻫﺎﯾﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷــﺖ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ ﺧﻮدش ﻫﻤﺮاه ﺗﻮپ در ﻫﻮا ﭘﺮواز‬
‫ﻣﯽﮐﻨــﺪ؛ ﮔﻮﯾﯽ ﺑــﻪ آرزوي دﯾﺮﯾﻨــﻪي ﺑﺸـــﺮ ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺮواز ﮐﺮدن ﻫﻤﭽﻮن ﭘﺮﻧــﺪﮔــﺎن‪ ،‬رﺳـــﯿــﺪه اﺳــــﺖ‪.‬‬
‫اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﺑﺎ ﺷﺎت ﺑﻌﺪي ﺗﮑﺮار ﺷﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهاي ﺑﯿﺶ از ‪ 300‬ﯾﺎرد را ﻃﯽ ﮐﺮد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اوﻟﯿﻦ‬
‫ﺑــﺎر ﻧـﺒـﻮد ﮐــﻪ ﺳــــﯿﺼــــﺪ ﯾــﺎرد را رد ﻣـﯽﮐـﺮد‪ ،‬اﻣــﺎ ﻫـﺮ ﺑــﺎر ﻫـﻤـﯿـﻦﻗــﺪر ﻫـﯿـﺠــﺎناﻧـﮕـﯿـﺰ ﺑـﻮد‪.‬‬
‫اﻣﺎ اﯾﻦ ﺷﻌﻒ و ﺷﺎدي ﭼﻨﺪان ﻃﻮل ﻧﮑﺸﯿﺪ‪ .‬ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﺳﺎلﻫﺎ او را آزار ﻣﯽداد‪ ،‬ﺑﺮ اﻓﮑﺎرش ﺳﺎﯾﻪ اﻓﮑﻨﺪ‪ :‬اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﭼﻄﻮر ﻣﻨﻈﺮهي ﺗﻤﺎﺷــﺎي اﺳــﺘﻌﺪاد و ﻓﻘﻂ اﺣﺴــﺎس ﺗﻠﺦﮐﺎﻣﯽ و ﺳــﺮﺧﻮردﮔﯽ ﻧﺎﺷــﯽ از ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ را در وﺟﻮدش‬
‫ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﯽﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺑﺮاي ﻫﺰارﻣﯿﻦ ﺑﺎر ﻓﮑﺮ ﮐﺮد‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺿــﺮﺑﻪي ﺳــﯿﺼــﺪ ﯾﺎرد ﺑﺰﻧﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﺻــﻼﺣﯿﺖ ﺣﻀــﻮر در ﻣﺴــﺎﺑﻘﻪي‬
‫ﭘﯽ‪.‬ﺟﯽ‪.‬اي‪ .‬را ﻧﺪارم‪.‬‬

‫ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻗﺴــﻢ ﺧﻮرده ﺑﻮد دﯾﮕﺮ ﻣﺴــﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪﻫﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﻪ دﻟﺶ ﻫﺮﮔﺰ ﺷــﮑﺴــﺖ را ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻫﻨﻮز ﮐﻞ ﻗﻀــﯿﻪ‬
‫ﺑﺮاﯾﺶ ﻗﺎﺑﻞدرك ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺗﻨ ﻬﺎ ﺗﻮﺟﯿﻬﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ذﻫﻨﺶ ﻣﯽرﺳـــﯿﺪ‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺪاﻗ ﺒﺎل ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪه اﺳـــﺖ‪.‬‬
‫ﺧﻮر ﺷﯿﺪ ﭘ ﺸﺖ ردﯾﻒ درﺧﺘﺎن‪ ،‬در اﻓﻖ ﭘﺎﯾﯿﻦ رﻓﺖ و راﺑﺮت – ﻧﺎم اﯾﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز – ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ اﻧﮕﺎر در ﺧﻮاب راه‬
‫ﻣﯽرﻓﺘﻪ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎن از ﺧﻮاب ﭘﺮﯾﺪ‪ .‬دﺳــﺖ راﺳــﺘﺶ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼف دﺳــﺖ ﭼﭙﺶ دﺳــﺘﮑﺶ ﻧﺪاﺷــﺖ‪ ،‬درد ﻣﯽﮐﺮد‪.‬‬
‫ﺷــﺎتﻫﺎي ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎدي زده و ﺧﺴــﺘﻪ و ﻫﻼك ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻮن اﯾﻦ ﺧﺮج از ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺗﻤﺮﯾﻨﺶ ﺑﻮد‪ .‬آنوﻗﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي‬
‫ﻣﺴـــﺎﺑﻘﻪ آﻣﺎده ﻣﯽﺷـــﺪ‪ ،‬در ﻫﺮ ﺟﻠﺴـــﻪ ﻫﺰار ﺷـــﺎت ﻣﯽزد‪ ،‬ﺑﺪون ﮐﻮﭼﮏﺗﺮﯾﻦ اﺣﺴـــﺎس درد ﯾﺎ ﻧﺎراﺣﺘﯽ‪.‬‬
‫دﺳﺖﻫﺎﯾﺶ ﻗﻮي‪ ،‬اﻣﺎ از آنﻫﺎ ﺧﻮﺷﺸﺎن ﻧﻤﯽآﻣﺪ‪ .‬ﺑﯽﺗﺮدﯾﺪ راﺑﺮت از ﻧﻈﺮ زنﻫﺎ ﺟﺬاب ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ داﺷﺘﻦ دو ﻣﺘﺮ ﻗﺪ‪،‬‬
‫ﻫﯿﮑﻞ ﭼﻬﺎرﺷﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻣﻮﻫﺎي ﭘﺮﭘﺸﺖ ﺑﻠﻮﻧﺪ و ﭼﺸﻤﺎن آﺑﯽ‪ ،‬ﻫﻢﺷﮑﻞ راﺑﺮت ردﻓﻮرد‪ ،‬ﻣﻨﺘﻬﺎ ﮐﻤﯽ درﺷﺖﺗﺮ و ﺟﻮانﺗﺮ‪،‬‬
‫ﺑﺎ ﯾﮏ دﻧﯿﺎ ﺗﺤﺴــﯿﻦ و ﺗﻤﺠﯿﺪ و ﭘﯿﺸــﻨﻬﺎد دوﺳــﺘﯽ از ﻃﺮف ﺷــﺎﮔﺮدان زن ﺧﻮد ﻣﻮاﺟﻪ ﺑﻮد و اﯾﻦ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﻋﺚ‬
‫آزردﮔﯽ آن ﻋﺪه از اﻋﻀــﺎي ﻣﺮد ﺑﺎﺷــﮕﺎه ﻣﯽﺷــﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﯽرﻏﻢ ﺛﺮوت ﺑﯿﺸــﺘﺮ‪ ،‬ﻋﻤﻮﻣﺎً ﮐﻤﺘﺮ از او ﺟﺬاب ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﯾﮏ ﺗﺎول روي اﻧﮕﺸﺖ اﺷﺎرهي دﺳﺖ راﺳﺘﺶ ﺷﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺟﻮاب ﺗﺮ ﺑﻮد دﺳﺘﺶ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺗﺎول ﻧﯿﻢ زد‪ .‬ﺑﺎ‬
‫اﻧﮕﺸﺖ ﺷﺼﺖ آن را ﻓﺸﺎر داد‪ .‬ﭼﻨﺪان ﺑﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽرﺳﯿﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﻵن ﺿﺮﺑﻪ زدن را رﻫﺎ ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ در ﻋﺮض‬
‫ﭼﻨﺪ ﺳـــﺎﻋﺖ از ﺑﯿﻦ ﻣﯽرﻓﺖ‪ .‬اﺧﻤﯽ ﮐﺮد و ﺳـــﺮش را ﺗﮑﺎن داد‪ .‬اﻣﺎ ﻓﺎﯾﺪهي اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﭼﻪ ﺑﻮد؟ ﻣﮕﺮ ﻧﻪ‬
‫اﯾﻨﮑﻪ از آرزوﯾﺶ دﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد؟‬

‫اﻣﺎ آن روز‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﺑﺎﻋﺚ ﺷـــﺪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﺣﺴـــﺎس ﻫﻤﺎن روزﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ آرزوﯾﺶ ﻫﻨﻮز زﻧﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ‬
‫ﺳﺮاﻏﺶ آﻣﺪ؛ آن زﻣﺎن ﮐﻪ از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﻏﺮوب ﯾﮑﺴﺮه و ﺧﺴﺘﮕﯽﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽﮐﺮد و ﺳﺮاﭘﺎ ﺷﻮر و ﻫﯿﺠﺎن ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺮاي ﺧﻮدش ﻫﻢ ﻗﺎ ﺑﻞﻫﻀـــﻢ ﻧﺒﻮد‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮات درد ﻧﺎك ﭼﺴـــﺒ ﯿﺪه ﺑﻮد‪.‬‬
‫آن روز ﺻﺒﺢ ﻧﺎﻣﺰدش ﮐﻼرا ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از ﺳﻪ ﺳﺎل از آ ﺷﻨﺎﯾﯽ ﺷﺎن ﻣﯽﮔﺬ ﺷﺖ‪ ،‬از اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺬﯾﺮش ﺗﻌﻬﺪ ازدواج از‬
‫ﺳﻮي راﺑﺮت و ﺗ ﺸﮑﯿﻞ ﺧﺎﻧﻮاده و ﺑﭽﻪدار ﺷﺪن ﺧ ﺴﺘﻪ ﺷﺪه و ﺗ ﺼﻤﯿﻢ ﺑﻪ ﺑﺮﻫﻢ زدن ﻧﺎﻣﺰدي ﺷﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫راﺑﺮت او را درك ﻣﯽﮐﺮد و ﺣﺘﯽ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ آﭘﺎرﺗﻤﺎن را ﺑﺮاي ﺧﻮدش ﺑﺮدارد‪ ،‬ﮔﺮﭼﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ‬
‫آﺷﻨﺎ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﻣﺎل راﺑﺮت ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺑﯽﺧﺎﻧﻤﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬از ﺗﺼﻮر رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻫﺘﻞ ارزان‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺎﻟﺶ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪۴‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﺣﻮﻟﻪاي ﺑﺮداﺷﺖ و ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﭘﻬﻦ و ﺧﯿﺲ ﻋﺮﻗﺶ را ﮐﻪ دو ﺧﺮاش ﻏﯿﺮﻋﺎدي روي ﻗﺴﻤﺖ ﭼﭗ داﺷﺖ‪ ،‬ﭘﺎك ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﯾﺎدش ﻧﻤﯽآﻣﺪ اﯾﻦ ﺧﺮاشﻫﺎ از ﮐﺠﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ از ﺑﭽﮕﯽ آنﻫﺎ را داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻏﻠﺐ ﺑﻪ آن‬
‫ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬اﻧﮕﺎر رازي در آن ﻧﻬﻔﺘﻪ ا ﺳﺖ؛ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻣﻬﻢ ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪه و ﻣﺨﻔﯽ و در ﺳﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ‬
‫ﻣﻬﻢ ﺑﻮده اﺳــﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺑﯽاﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺪﮔﻤﺎﻧﯽ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮدش ﻣﯽﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﻤﺎً در ﯾﮏ ﺑﺎزي اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ دزد‬
‫درﯾﺎﯾﯽ‪ ،‬ﮐﺎﺑﻮي ﯾﺎ ﺳـــﺮﺧﭙﻮﺳـــﺖ ﺑﺎزي ﺑﺎ رﻓﻘﺎي دوران ﮐﻮدﮐﯽاش در ﺣﯿﺎطﺧﻠﻮت زﺧﻢ ﺑﺮداﺷـــﺘﻪ اﺳـــﺖ‪.‬‬
‫ﺧــﺪﻣﺘﮑــﺎر ﺟﻮان ﺑــﺎﺷـــﮕــﺎه ﺑــﻪ ﻃﺮف او آﻣــﺪ و ﭘﺮﺳـــﯿــﺪ‪» :‬ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿــﺪ ﺑــﺎز ﻫﻢ ﺗﻮپ ﺑﺰﻧﯿــﺪ آﻗــﺎ؟»‬
‫راﺑﺮت ﺟﺴﺘﯽ زد و از ﺧﯿﺎﻻت ﺑﻪ درآﻣﺪ‪.‬‬

‫ﻟﺤﻈﻪاي ﺑﻌﺪ ﺟﻮاب داد‪» :‬ﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﮐﻨﯽ‪ .‬ﮐﺮت ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺷـــﺪ‪ ،‬ﻟﻄﻔﺎً ﺳـــﺎﮐﻢ را ﻫﻢ ﺟﺎﯾﺶ ﺑﮕﺬار»‪.‬‬
‫ﭼﻮب ﮔﻠﻔﺶ را ﺑﻪ ﺳــﺎك ﺗﮑﯿﻪ داد‪ ،‬اﻣﺎ ﭼﻮب اﻓﺘﺎد زﻣﯿﻦ و ﺳــﺮوﺻــﺪا ﺑﻪ راه اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬ﺧﺪﻣﺘﮑﺎر ﺟﻮان ﻣﻮ ﻗﺮﻣﺰ‬
‫ﺑﺸﺎش ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﭘﺎﻧﺰدهﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬ﺳﺮﯾﻊ دوﯾﺪ و آن را از زﻣﯿﻦ ﺑﺮداﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻌﺪ دﺳﺘﻤﺎﻟﯽ از ﺟﯿﺐ ﭘﺸﺘﺶ درآورد و ﺳﺮ آن‬
‫را ﭘــﺎك ﮐﺮد‪ .‬ﮐــﺎرش ﮐــﻪ ﺗﻤــﺎم ﺷــــﺪ‪ ،‬آن را ﺑــﺎ د ﻗ ﺘﯽ ﺗﻮأم ﺑــﺎ ا ﺣ ﺘﺮام داﺧــﻞ ﺳــــﺎك ﺟــﺎ داد‪.‬‬
‫راﺑﺮت ﺑﻪ آن ﻧﮕﺎه ﺗﺤ ﺴﯿﻦآﻣﯿﺰي ﮐﻪ از ﭼ ﺸﻤﺎن ﭘ ﺴﺮك ﻣﯽﺑﺎرﯾﺪ دﻗﺖ ﮐﺮد‪ .‬راﺑﺮت ﺑﺮاي او و ﺑ ﺴﯿﺎري از ﺟﻮاﻧﺎن‬
‫دﯾﮕﺮي ﮐﻪ در ﺑﺎ ﺷﮕﺎه ﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﻫﻤﮕﯽ در ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺎزﯾﮑﻨﺎن ﺣﺮﻓﻪاي ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺣﮑﻢ ﯾﮏ ﻗﻬﺮﻣﺎن را دا ﺷﺖ‪.‬‬
‫ﭼﻮبﻫــﺎي ﮔ ﻠﻒ ﺗﺤﺴــــ ﯿﻦ ﺑﺮا ﻧ ﮕ ﯿﺰ او ﺑﺮاي آنﻫــﺎ ﺣ ﮑﻢ اﺳــــ ﻠﺤــﻪي ﯾــﮏ ﺟ ﻨ ﮕ ﺠﻮ را داﺷــــﺖ‪.‬‬
‫راﺑﺮت ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻠﺨﯽ زد‪ .‬ﺑﺮاﯾﺶ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻪ ﻗﺪر ﺗﺼــﻮﯾﺮي ﮐﻪ ﭘﺴــﺮ از او در ذﻫﻦ داﺷــﺖ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺎل ﺧﻮدش‬
‫ﻓﺮق ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮد ﺑﻘﯿﻪي ﻋﻤﺮش را ﺑﺎ آن ﺳﺮ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻫﻤﮑﺎر ﮐﺴﻞﮐﻨﻨﺪه در‬
‫آﺳﺎﻧﺴﻮر ﮔﯿﺮ اﻓﺘﺎده ﺑﺎﺷﯽ‪.‬‬

‫ﺑﻪﻃﺮف ﺟﻮان رﻓﺖ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ دﺳــﺘﯽ ﺑﻪ ﺳــﺮش ﮐﺸــﯿﺪ و اﻧﻌﺎم ﺳــﺨﺎوﺗﻤﻨﺪاﻧﻪاي ﺑﻪ او داد‪ ،‬ﮐﺎري ﮐﻪ ﺑﻪﻧﺪرت‬
‫ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬زﯾﺮا ﻣﺪﯾﺮ ﺑﺎ ﺷﮕﺎه از اﻧﻌﺎم دادن ﺧﻮ ﺷﺶ ﻧﻤﯽآﻣﺪ‪ .‬ﭼ ﺸﻤﺎن ﭘ ﺴﺮ از دﯾﺪن ا ﺳﮑﻨﺎس ﺑﯿ ﺴﺖ دﻻري ﮔﺮد‬
‫ﺷﺪ‪.‬‬

‫«ﻧﻪ آﻗﺎ‪ ،‬واﻗﻌﺎً ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ»…‬

‫راﺑﺮت در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﺎرج ﻣﯽﺷــﺪ ﮔﻔﺖ »ﻃﻮري ﻧﯿﺴــﺖ ﭘﺴــﺮ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﯾﺎدت ﺑﺎﺷــﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ دﺳــﺖ از رؤﯾﺎﻫﺎﯾﺖ‬
‫ﺑﺮداري»‪.‬‬

‫ﭘ ﺴﺮ رﻓﺘﻦ او را ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﮐﺮد‪ ،‬ﭘﻮل را ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ در ﺟﯿﺐ ﮔﺬا ﺷﺖ‪ ،‬ﺳﻮار ﭼﺮخ ﺑﺎرياش ﺷﺪ و رﻓﺖ ﮐﻪ ﺗﻮپﻫﺎي‬
‫ﺗﻤﺮﯾﻦ را ﺟﻤﻊ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺳﺮ راه ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎ ﺷﮕﺎه د ﺳﺘﮑ ﺸﺶ را درآورد و دﯾﺪ ﮐﻪ د ﺳﺖ ﭼﭙﺶ دارد ﯾﮏ ﺗﺎول ﺟﺪﯾﺪ‬
‫ﻣـــﯽزﻧـــﺪ‪ .‬ﻏـــﺮوﻟـــﻨـــﺪ ﮐـــﺮد‪ :‬ﻟـــﻌـــﻨـــﺘـــﯽ! ﺣﺴــــــﺎﺑـــﯽ دﺧـــﻠـــﻢ دارد ﻣـــﯽآﯾـــﺪ!‬
‫در رﺧﺘﮑﻦ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮاً ﻣﯽ ﺧﻮ ﺳﺖ دوش ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬از اﯾﻦ ﺗ ﺼﻤﯿﻢ ﻣﻨ ﺼﺮف ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺳﺮﺗﺎﭘﺎ ﺧﯿﺲ ﻋﺮق ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺗﺮوﺗﻤﯿﺰ ﺑﺎ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ؟ ﮐ ﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮش ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﮐ ﺴﯽ اﯾﻦ را از او ﺑﺨﻮاﻫﺪ‪ .‬در ﻣ ﺴﯿﺮ ﺧﺮوج‪ ،‬ﮐﻔ ﺸﺪار را دﯾﺪ؛‬
‫روﻟﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬ﻋﻀﻮ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺎﺷﮕﺎه‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬راﺑﺮت ﺑﺮاﯾﺶ دﺳﺘﯽ ﺗﮑﺎن داد‪.‬‬

‫‪۵‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﺳﭙﺲ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﯽ ﺗﻠﻔﻦ ﺳﯿﺎه ﻗﺪﯾﻤﯽ روي ﭘﯿﺸﺨﻮان روﻟﯽ اﻓﺘﺎد‪ ،‬آﺧﺮﯾﻦ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺎﺷﮕﺎه در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﻧﯿﺎي‬
‫ﻣﺪرن‪ .‬ﻣﮑﺜﯽ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎدا ﺑﺎد‪ ،‬ﺷـــﺎﯾﺪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﮐﻼرا زﻧﮓ ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪ! اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﺧﺎﻧﻪ‬
‫دارد…‬
‫دو ﺑﺎر زﻧﮓ ﺧﻮرد‪ ،‬اﻣﺎ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺟﻮاﺑﯽ ﺑﺸــﻨﻮد‪ ،‬ﮔﻮﺷــﯽ را ﮔﺬاﺷــﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻮدﮐﺎر‪ ،‬اوﻟﯿﻦ ارﻗﺎم‬
‫ﺷﻤﺎرهي ﺗﻠﻔﻦ ﭘﺪرش را ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﮐﺮد ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺨﻮاه از او ﺑﭙﺮ ﺳﺪ آﯾﺎ اﯾﻦ روزﻫﺎ ﺧﻮب ﻣﯽﺧﻮاﺑﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺑﺎر ﻗﺒﻞ از‬
‫ﭘﺎﯾﺎن ﺷﻤﺎرهﮔﯿﺮي ﮔﻮ ﺷﯽ را ﮔﺬا ﺷﺖ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ راﺑﻄﻪي ﭘﺪر و ﭘﺴﺮ ﺳ ﺴﺖ ﺷﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﻓﮑﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﺑﻪ‬
‫ﺧﺎﻧﻪي ﭘﺪر ﻧﯿﺰ آزارش ﻣﯽداد‪.‬‬

‫روﻟﯽ‪ ،‬دﺳﺘﻤﺎل ﺑﻪ دﺳﺖ‪ ،‬ﻗﻬﺮﻣﺎن ﻧﺎاﻣﯿﺪ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف در ﻣﯽرﻓﺖ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد‪ .‬ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او ﺻﺪا زد‪» :‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ‬
‫ﭼﻪ ﺷﺪه‪ .‬ﮐﻤﮑﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ»!‬

‫«ﺣﺘﻤﺎً ﺑﺎﺑﺎ! ﻣﺘﺸﮑﺮم»‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﺳــﺮﻋﺖ و ﺑﺎ ﮔﺎمﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ در ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺎﺷــﯿﻨﺶ‪ ،‬رﯾﻮﯾﺮاي ﮐﻬﻨﻪ‪ ،‬رﻓﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﮐﻪ ﺣﺴــﺎﺑﯽ از آن‬
‫ﻣﻮاﻇﺒﺖ ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬رﯾﻮﯾﺮا در ﮐﻨﺎر ﺟﮕﻮار‪ ،‬ﺑﯽ‪.‬ام‪.‬و‪ ،‬ﭘﻮرﺷﻪ‪ ،‬ﺑﻨﺰ‪ ،‬روﻟﺰروﯾﺰﻫﺎي اﻋﻀﺎي ﺑﺎﺷﮕﺎه ﺧﯿﻠﯽ ﻓﮑﺴﻨﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﻣﯽرﺳﯿﺪ اﻟﺒﺘﻪ او ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ارزش آدمﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺳﻮار ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻣﺎﺷﯿﻦ ﯾﮏ ﻧﻤﺎد‬
‫و ﺳﻄﺤﯽ ا ﺳﺖ‪ .‬ﻣﻮ ﺿﻮع ﻓﻘﻂ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ رﯾﻮﯾﺮاي ﮐﻬﻨﻪ ﯾﺎدآور ﻋﯿﻨﯽ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ او ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻔﯽ ﻧﺤﺲ‬
‫در ﺷﺨ ﺼﯿﺖ او ﮐﻪ ﻫﻤﻪ آن را ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ‪ .‬او ﺷﻬﺎﻣﺖ ﯾﺎ ﭘ ﺸﺘﮑﺎر اﻧﺠﺎم ﮐﺎري ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽاش واﻗﻌﺎً دﻟﺶ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺳــﺖ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ را ﻧﺪاﺷــﺖ و ﺣﺎﻻ ﭼﻮب آن را ﻣﯽﺧﻮرد‪ .‬وﺣﺸــﺘﻨﺎكﺗﺮ اﯾﻨﮑﻪ‪ :‬از ﺧﻮد ﻧﻔﺮت داﺷــﺖ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﺧﺎﻃﺮ آﻧﭽﻪ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﻋﻤﺮ در آن ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫‪۶‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 2‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺎ ﯾﮏ آدم ﻏﯿﺮﻋﺎدي ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﺪ‬

‫ﺳﻮار رﯾﻮﯾﺮا ﺷﺪ‪ ،‬ﺳﺎك ﻣ ﺸﮑﯽاش را روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﻐﻠﯽ اﻧﺪاﺧﺖ و ا ﺳﺘﺎرت زد‪ .‬ﻣﻮﺗﻮر ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﭘﺖﭘﺖ ﺑﻠﻨﺪ‪،‬‬
‫ﺧﺎﻣﻮش ﺷــﺪ‪ .‬ده ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺻــﺒﺮ ﮐﺮد و دوﺑﺎره اﻣﺘﺤﺎن ﮐﺮد‪ ،‬ﻓﺎﯾﺪهاي ﻧﺪاﺷــﺖ‪ .‬زﯾﺮ ﻟﺐ ﻓﺤﺸــﯽ ﻧﺜﺎرش ﮐﺮ‪ .‬ﻣﺎﺷــﯿﻦ‬
‫ﻟــﻌــﻨــﺘــﯽ ﻧــﻪ ﺗــﻨــﻬــﺎ ﮐــﻬــﻨــﻪ ﺑــﻮد‪ ،‬ﺑــﻠــﮑــﻪ ﺣــﺘــﯽ از ﺟــﺎﯾــﺶ ﺗــﮑــﺎن ﻧــﻤــﯽﺧــﻮرد!‬
‫ﯾﮑﯽ از اﻋﻀﺎي ﺑﺎﺷﮕﺎه ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻐﻞدﺳﺘﯽ ﺷﺪ‪ ،‬ﭘﻮرﺷﻪي ﮐﺮوﮐﯽ ﻗﺮﻣﺰي ﮐﻪ از ﺗﻤﯿﺰي ﺑﺮق ﻣﯽزد‪ .‬ﺑﺎ ﮐﻤﺎل‬
‫ﻓﺨﺮﻓﺮوﺷــﯽ ﻣﺎﺷــﯿﻦ را روﺷــﻦ ﮐﺮد و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دﺳــﺘﮑﺶ ﮔﻠﻒ ﺟﯿﺮش را درﻣﯽآورد ﺑﻪ راﺑﺮت ﺧﯿﺮه ﺷــﺪ‪.‬‬
‫راﺑﺮت آنﻗﺪر ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮐﺸــﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاي روﺷــﻦ ﮐﺮدن ﻣﺎﺷــﯿﻦ در ﺣﻀــﻮر آن ﻣﺮد ﮐﻪ آﻧﺠﺎ ﻧﺸــﺴــﺘﻪ و او را‬
‫ﻣﯽﭘﺎﯾﯿﺪ‪ ،‬ﺗﻼﺷــﯽ ﻧﮑﺮد‪ .‬ﻟﺒﺨﻨﺪي زد و ﺳــﯿﮕﺎر ﻣﻮﻧﺖ ﮐﺮﯾﺴــﺘﻮي ﺑﺰرگ از ﺟﯿﺐ ﮐﺘﺶ درآورد و روﺷــﻦ ﮐﺮد و‬
‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﺣﻠﻘﻪﻫﺎي دود ﺑﻪ ﻫﻮا ﻓﺮﺳﺘﺎد‪.‬‬

‫ﻣــﺮد در ﺣــﺎﻟــﯽ ﮐــﻪ آداﻣــﺲ ﻫــﺎواﻧــﺎﯾــﺶ را ﻣــﯽﺟــﻮﯾــﺪ ﺑــﻠــﻨــﺪ ﮔــﻔــﺖ‪» :‬ﭼــﻄــﻮري راب؟»‬
‫راﺑﺮت ﺑــﺎ ادب ﻣﺘﻌــﺎرف ﺟﻮاب داد – ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴــــﺖ ﯾــﮏ ﻋﻀـــﻮ ﭘﻮﻟــﺪار ﺑــﺎﺷـــﮕــﺎه را ﻧــﺎراﺣــﺖ ﮐﻨــﺪ‪.‬‬
‫«ﺧﻮﺑﻢ آﻗﺎي ﺑﯿﺮك‪ .‬ﺷﺐ واﻗﻌﺎً ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ»!‬

‫اﻣﺎ آﻧﭽﻪ دﻟﺶ ﻣﯽﺧﻮا ﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ‪ ،‬ﻋﺒﺎرﺗﯽ اﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮد‪ :‬ﺣﺮاﻣﺰادهي ﻣﺎﯾﻪدار ﺧﯿﺎل ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺤﻔﻪ ا ﺳﺖ‪.‬‬
‫داﺋﻢ ﭘﺰ ﻣﯽدﻫﺪ…‬

‫ﺑﯿﺮك دﻧﺪهﻋﻘﺐ ﮔﺮﻓﺖ و ﺳــﺮﯾﻊ و ﻗﯿﮋي از ﭘﺎرك ﺧﺎرج ﺷــﺪ و ﺑﺎ درآوردن ﺻــﺪاي ﻻﺳــﺘﯿﮏ ﻣﺎﺷــﯿﻦ ﺳــﺮ راه‬
‫ﺧﺮوﺟﯽ‪ ،‬ﺑﺮ ذﻫﻨﯿﺖ راﺑﺮت ﻣﻬﺮ ﺗﺄﯾﯿﺪ زد‪.‬‬

‫اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﻫﺮﭼﻨﺪ اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻇﺎﻫﺮاً ﭘﯿﻐﺎﻣﯽ در ﺑﺮداﺷـــﺖ‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﭘﯿﻐﺎﻣﯽ ﮐﻪ راﺑﺮت ﺗﻤﺎم روز ﺷـــﻨﯿﺪه ﺑﻮد‪ :‬او ﯾﮏ‬
‫ﺷﮑﺴﺖﺧﻮردهي ﻣﺄﯾﻮس اﺳﺖ‪ ،‬ﻫﯿﭻﭼﯿﺰ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻪ درد ﻫﯿﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺧﻮرد‪ .‬وﺳﻂ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺑﻮد و ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻟﻌﻨﺘﯽ‬
‫او ﺣﺘﯽ اﺳﺘﺎرت ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺧﻮرد!‬

‫ﺳﻌﯽ ﮐﺮد ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اوﺿﺎع ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺪﺗﺮ از اﯾﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻮﺗﻮر ﺧﻔﻪ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﺗﺎزهاي‬
‫ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺻﺒﻮر ﺑﺎش‪.‬‬

‫ﭘﻮزﺧﻨﺪ زد »واﻗﻌﺎً زﻧﺪﮔﯽ دارد روز ﺑﻪ روز ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد»!‬

‫آﻫﯽ ﮐﺸـــ ﯿﺪ‪ ،‬دﺳـــﺘﺶ را ﺑﺮد دا ﺧﻞ ﺳــــﺎك و ﯾﮏ ﺑﻄﺮي ﻣﺸـــﺮوب درآورد‪ .‬ﺟﺮ ﻋﻪاي ﺳـــﺮﮐﺸـــ ﯿﺪ‪.‬‬
‫دو ﭘــﮏ ﺑــﻪ ﺳــــﯿــﮕــﺎرش زد‪ ،‬دو ﺟــﺮﻋــﻪ ﻣﺸــــﺮوب دﯾــﮕــﺮ‪ ،‬ﺑــﻄــﺮي ﺗــﻘــﺮﯾــﺒ ـﺎً ﻧﺼــــﻒ ﺷــــﺪ‪.‬‬
‫ﯾﮏﺑﺎر دﯾﮕﺮ اﺳﺘﺎرت زد و اﯾﻦ ﺑﺎر ﻣﻮﺗﻮر راه اﻓﺘﺎد‪ .‬ﻣﻌﺠﻮن ﮐﺎر ﺧﻮدش را ﮐﺮده ﺑﻮد… ﻧﻮاري داﺧﻞ ﺿﺒﻂ ﮔﺬاﺷﺖ‪،‬‬
‫ﮔﻠﭽﯿﻦ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ او از روﻟﯿﻨﮓ اﺳﺘﻮﻧﺰ ﺑﺎ آﻫﻨﮓ »زﻣﺎن ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ« ﺷﺮوع ﺷﺪ‪ ،‬ﯾﮑﯽ از آﻫﻨﮓﻫﺎي ﻣﺤﺒﻮﺑﺶ‪.‬‬
‫اﻣــﺎ در آن ﻟﺤﻈــﻪ‪ ،‬در ﺳـــﯽﺳــــﺎﻟﮕﯽ‪ ،‬اﺣﺴــــﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد زﻣــﺎﻧﯽ ﺑﺮاﯾﺶ ﺑــﺎﻗﯽ ﻧﻤــﺎﻧــﺪه اﺳــــﺖ‪.‬‬
‫از ﻣﺤﻮﻃﻪي ﺑﺎﺷـــﮕﺎه ﺧﺎرج ﺷـــﺪ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻄﺮي را ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬ﻣﺪﺗﯽ ﺑﯽﻫﺪف ﭘﺮﺳـــﻪ زد‪ .‬ﯾﮏ آن ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮدش آﻣﺪ و دﯾﺪ دارد ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻣﯽر ﺳﺪ ﮐﻪ ﻗﻮل داده ﺑﻮد ﺑﻪ آن ﻧﺰدﯾﮏ ﻧ ﺸﻮد – آﭘﺎرﺗﻤﺎﻧﺶ ﯾﺎ آﭘﺎرﺗﻤﺎن او‪ .‬از‬

‫‪٧‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﺳﺮﻋﺘﺶ ﮐﻢ ﮐﺮد‪ ،‬از ﺟﻠﻮي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﻪ رد ﻣﯽ ﺷﺪ‪ ،‬ﻻﻣﭗ اﺗﺎق ﻧﺸﯿﻤﻦ را روﺷﻦ دﯾﺪ‪ .‬ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮد ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰش‬
‫را ﺑﺪﻫﺪ ﺗﺎ زﻣﺎن را ﺑﯿﺴــﺖ و ﭼﻬﺎر ﺳــﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ و ﺑﺎ ﮐﻼرا در آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﺑﺎﺷــﺪ‪ ،‬در ﺧﺎﻧﻪ‪ .‬اﻣﺎ اﺷــﺘﺒﺎه‬
‫وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ ﮐﺮه ﺑﻮد و ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﺧﯿﻠﯽ دﯾﺮ ﺷﻪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺣﺮف ﮐﻼرا را ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ او را دوﺳﺖ دارد و ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﺮد‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮد‬
‫ﻟﯿﺎﻗﺖ ﻋﺸــﻖ او را ﻧﺪارد‪ .‬ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻦ اﺳــﺖ زن ﺷــﺎﻏﻞ ﻣﻮﻓﻘﯽ ﻣﺜﻞ ﮐﻼرا ﮐﻪ دو ﺑﺮاﺑﺮ او درآﻣﺪ داﺷــﺖ‪ ،‬ﻣﺮد‬
‫ﺷﮑﺴﺖﺧﻮردهاي ﻣﺜﻞ او ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻫﺪف زﻧﺪﮔﯽاش‪ ،‬ﺑﻪ آرزوﯾﺶ دﺳﺖ ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟‬
‫اﻣﺎ ﮐﻼرا ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ او اﯾﻤﺎن داﺷــﺖ‪ .‬در واﻗﻊ ﺷــﺎﯾﺪ او ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴــﯽ در دﻧﯿﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ او را ﺑﺎور داﺷــﺖ‪ .‬وﻟﯽ آنﻫﺎ‬
‫ﺧﯿﻠﯽ دﯾﺮ ﺑﻪ ﻫﻢ رﺳﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬درﺳﺖ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ راﺑﺮت ﺳﺮﺧﻮرده و دﻟﺴﺮد‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮد ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﮐﻼرا ﻋﺎﻗﺒﺖ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ راﺑﺮت ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺖ ﻋﺸﻖ او را ﺑﭙﺬﯾﺮد‪ ،‬ﭼﻮن او را دوﺳﺖ ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺮف ﺑﻮد‬
‫ﮐـــﻪ راﺑـــﺮت از ﭘـــﺬﯾـــﺮش ﺗـــﻌـــﻬـــﺪ ازدواج و ﺗﺸـــــﮑـــﯿـــﻞ ﺧـــﺎﻧـــﻮاده ﺳـــــﺮﺑـــﺎز زد‪.‬‬
‫ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر ﮐﻪ اﻟﮑﻞ اﺛﺮ ﺧﻮد را ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬زﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ «ﻫﺮ ﺑﻼﯾﯽ ﺳــﺮم آﻣﺪه ﺣﻘﻢ ﺑﻮده‪ .‬واﻗﻌﺎً ﺣﻘﻢ ﺑﻮده‪ .‬ﻋﺎﻗﺒﺖ‬
‫آن ﻫﻤﻪ ﺗﺮدﯾﺪ ﻫﻤﯿﻦ اﺳـــﺖ‪ .‬ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺴـــﺘﻢ ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﯾﻢ آري‪ ،‬واﻗﻌﺎً دوﺳـــﺘﺖ دارم ﮐﻼرا‪ .‬دﻟﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ‬
‫ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺷﻮم‪ .‬ﺑﯿﺎ ازدواج ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﭽﻪدار ﺷﻮﯾﻢ… او را ﺑﻼﺗﮑﻠﯿﻒ ﻧﮕﻪ دا ﺷﺘﻢ‪ ،‬از ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻓﺮار ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ‬
‫اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻋﺸﻘﺶ ﻫﯿﭻ ﺣﺎﺻﻠﯽ ﻧﺪارد‪ .‬ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬راب ﺑﯽﻣﺼﺮف ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ زﯾﺮ‬
‫ﻓﺸﺎر ﻟﻪ ﻣﯽﺷﻮد و در ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺖ ﻋﺼﺒﯽ»‪.‬‬

‫ﭘﺪال ﮔﺎز را ﻓ ﺸﺎر داد‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ از آن آﭘﺎرﺗﻤﺎن دور ﻣﯽ ﺷﺪ‪ ،‬از ﺗﻤﺎم آن ﺧﺎﻃﺮات ﺗﻠﺦ‪ .‬اﺣ ﺴﺎس ﮐﺮد دﻟﺶ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ‬
‫دورﺗﺮ و ﺗﻨﺪﺗﺮ ﺑﺮاﻧﺪ‪ ،‬ﺷــﺎﯾﺪ ﺗﻤﺎم ﺷــﺐ‪ .‬آﻫﻨﮓ اﺳــﺘﻮﻧﺰ اﺗﻔﺎﻗﺎً ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ رﺳــﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ »ﺑﯿﺎ اﻣﺸــﺐ ﺑﺎ ﻫﻢ‬
‫ﺑﺎ ﺷﯿﻢ« و او ﺻﺪاي ﺿﺒﻂ را ﺗﺎ آﺧﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﮐﺴﯽ را ﻧﺪا ﺷﺖ ﺗﺎ ﺷﺐ را ﺑﺎ او ﺑﺎ ﺷﺪ؛ ﺣﺪاﻗﻞ ﮐ ﺴﯽ را ﮐﻪ دﻟﺶ‬
‫ﻣﯽﺧﻮا ﺳﺖ در ﮐﻨﺎرش ﺑﺎ ﺷﺪ‪ .‬ﮐﻼرا ﻫﻤﺎن وﻗﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ ﮔﻮرش را ﮔﻢ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺗﮑﻠﯿﻔﺶ را رو ﺷﻦ ﮐﺮده ﺑﻮد‪.‬‬
‫او ﻫﻢ داﺷــﺖ ﮔﻮرش را ﮔﻢ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﯾﮏ ورودي اﺗﻮﺑﺎن درﺳــﺖ ﭘﯿﺶ روﯾﺶ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﺗﻮﺑﺎن ﺑﺰﻧﺪ و ﺳــﺮﻋﺖ‬
‫ﻣــﺎﺷـــــﯿــﻦ را ول ﮐــﻨــﺪ ﺗــﺎ ﺑــﺒــﯿــﻨــﺪ آﯾــﺎ رﯾــﻮﯾــﺮا ﻫــﻨــﻮز ﻫــﻢ ﺷـــــﺘــﺎب ﺳـــــﺎﺑــﻖ را دارد‪.‬‬
‫راﺑﺮت ﻓﺮﯾﺎد زد »واي»…‬

‫ﺳـــﺮﻋﺖ واﮐﻨﺶ او ﺑﺮ اﺛﺮ ﻣﺼـــﺮف اﻟﮑﻞ ﺗﻘﻠﯿﻞ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد و دﯾﺮ ﺗﺮﻣﺰ ﮐﺮد‪ .‬راﻧﻨﺪه ﻟﯿﻤﻮزﯾﻦ ﻫﻢ دﯾﺮ ﺗﺮﻣﺰ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﺗ ﺼﺎدف ﺣﺘﻤﯽ ﺑﻮد‪ ،‬ﭘﺲ راﺑﺮت ﺑﯽﺗﺄﻣﻞ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻤﺖ را ﺳﺖ ﻣﻨﺤﺮف ﮐﺮد‪ .‬رﯾﻮﯾﺮا ‪ 180‬درﺟﻪ ﭼﺮﺧﯿﺪ‪ ،‬ﺳﺮ ﺧﻮرد و‬
‫ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺎ دﯾﻮار ﺣﺎﺋﻞ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮد و آن را ﻓﺮورﯾﺨﺖ‪ .‬ﺳﺮ راﺑﺮت ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﻪ ﺷﯿ ﺸﻪي ﺟﻠﻮ ا ﺻﺎﺑﺖ ﮐﺮد و ﻓﻮراً‬
‫ﺑﯽﻫﻮش ﺷﺪ‪ .‬ﺧﻮ ﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻣﺤﻮر ﻣﯿﺎﻧﯽ ﻋﻘﺐ ﻣﺎ ﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺑﻠﻮك ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ ﮔﯿﺮ ﮐﺮد و ﻣﺎﻧﻊ از ﺳﻘﻮط از ارﺗﻔﺎع‬
‫ﺻﺪ و ﭘﻨﺠﺎه ﻣﺘﺮي ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻣﯿﮏ ﺟﺎﮔﺮ ﻧﻌﺮه ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ »ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪي دﻟﺖ ﻧﻤﯽرﺳﯽ‪ – «.‬ﺿﺒﻂ ﻫﻨﻮز روﺷﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺮوﺻﺪاي ﺗﺮﻣﺰ‬
‫ﻣﺎﺷﯿﻦﻫﺎي در ﺣﺎل ﻋﺒﻮر از ورودي ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺳﭙﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﺎﯾﯽ از آنﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺧﻮرد‪ .‬راﻧﻨﺪهﻫﺎ ﭘﯿﺎده ﺷﺪﻧﺪ و زل‬
‫زدﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪي ﺗ ﺼﺎدف‪ .‬ﻣﺮدي ﺑﻪ ﻗ ﺼﺪ ﺑﯿﺮون ﮐ ﺸﯿﺪن راﺑﺮت ﻗﺒﻞ از ﺳﻘﻮط ﻣﺎ ﺷﯿﻦ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﺮف او دوﯾﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫اﻧﻔﺠﺎر رﯾﻮﯾﺮا ﺳــﺮ ﺟﺎ ﺧﺸــﮑﺶ زد؛ اﺑﺮي ﺳــﯿﺎه از دود ﺳــﯿﺎه از ﮐﺎﭘﻮت ﺑﯿﺮون زد‪ .‬ﻃﻮري ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺣﺮارت آن را‬

‫‪٨‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﺣﺲ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻋﻘﺐ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ‪ .‬دود ﺧﯿﻠﯽ زود وارد اﺗﺎﻗﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪ‪ ،‬اﻣﻮاج ﺷﻌﻠﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ از زﯾﺮ ﻣﻮﺗﻮر ﺑﻪ زﻣﯿﻦ‬
‫ﻣﯽﺧﻮرد‪ .‬اﮔﺮ ﮐ ﺴﯽ راﺑﺮت را ﺑﯿﺮون ﻧﻤﯽﮐ ﺸﯿﺪ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺧﻔﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﺷﯿﻦ ﺳﻘﻮط ﻣﯽﮐﺮد و ﻗﺒﻞ‬
‫از ﺧﻔﻪ ﺷﺪن ﻟﻪ ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﮐﻤﯽ ﺑﺎد ﺑﻮزد‪.‬‬

‫آن ﻣﺮد ﺗ ﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ راﺑﺮت را ﺑﯿﺮون ﺑﮑ ﺸﺪ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﮐﺎﻣﻼً ﻣ ﺸﺨﺺ ﺑﻮد ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮاي ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺗﺮﺳـﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻣﯽ ﺑﻪ ﺳـﻤﺖ ﺻـﺤﻨﻪي ﺗﺼـﺎدف ﺑﺮداﺷـﺖ‪ .‬در آن‬
‫ﻟﺤﻈﻪ‪ ،‬ﻣﺮدي ﮐﻪ ﮐﻼه ﺳـــ ﯿﺎه و دﺳـــﺘﺒ ﻨﺪ ﮐﻠﻔﺘﯽ داﺷـــﺖ از ﺟﻤﻌ ﯿﺖ ﺧﺎرج ﺷـــﺪ و ﺑﺎزوي او را ﮔﺮ ﻓﺖ‪.‬‬
‫ﮔﻔﺖ »ﻫﯽ رﻓﯿﻖ‪ ،‬ﻓﮑﺮش را ﮐﺮدهاي؟ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺎ ﻗﻬﺮﻣﺎنﺑﺎزي ﺧﻮدت را ﺑﻪ ﮐ ﺸﺘﻦ ﺑﺪﻫﯽ؟ راﻧﻨﺪهي ﻣﺎ ﺷﯿﻦ ﺗﺎ‬
‫ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﺮده»‪.‬‬

‫ﻣ ﻨ ﺠﯽ ﮐــﻪ ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﺮد دﺳــــ ﺘﺶ را آزاد ﮐﻨــﺪ‪ ،‬ﺟﻮاب داد » ﮔﻤــﺎن ﻧ ﻤﯽ ﮐ ﻨﻢ ﻣﺮده ﺑــﺎﺷــــﺪ»‪.‬‬
‫ﻣﺮد د ﺳﺘﺒﻨﺪ دار ﺑﺎزوي او را ﻣﺤﮑﻢﺗﺮ ﻓ ﺸﺎر داد و ﻣ ﺴﺘﻘﯿﻢ در ﭼ ﺸﻤﺎﻧﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ »ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺮده‬
‫اﺳﺖ»‪.‬‬

‫ﻧﻮﻋﯽ ﻧﮕﺎه ﻫﻮﻟﻨﺎك و ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺗﻬﺪﯾﺪﮐﻨﻨﺪه داﺷــﺖ‪ .‬ﺗﻮﺻــﯿﻒ اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮﺿــﯿﺢ ﺷــﺮ ﻣﻄﻠﻖ‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ‬
‫ﭼﯿﺰي وﺟﻮد دا ﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣ ﺸﮑﻞ ﻣﯽﻧﻤﻮد‪ .‬ﻣﺮد ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﭘﺎﯾﯿﻦ اﻧﺪاﺧﺖ و ﺑﺮق د ﺳﺘﺒﻨﺪ اﻟﻤﺎسﻧ ﺸﺎن را روي‬
‫دﺳﺖ او دﯾﺪ‪ .‬ﻫﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺟﺮﺋﺘﺶ را از دﺳﺖ داد‪ .‬زاﻧﻮﻫﺎﯾﺶ ﺳﺴﺖ و دﻟﺶ آﺷﻮب ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺮد‬
‫دﺳــﺘﺒﻨﺪدار ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﺤﺴــﻮﺳــﯽ زد‪ ،‬اﻧﮕﺎر از اﯾﻨﮑﻪ دﯾﮕﺮ ﺗﻼﺷــﯽ ﺑﺮاي ﺑﯿﺮون ﮐﺸــﯿﺪن راﺑﺮت از درون ﻣﺎﺷــﯿﻦ‬
‫ﺷﻌﻠﻪور ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد‪.‬‬

‫در اﯾﻦ اﺛﻨﺎء‪ ،‬راﻧﻨﺪهي ﻟﯿﻤﻮزﯾﻦ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺮق ﭘﯿﺎده ﺷﺪ و در ﻋﻘﺐ ﻣﺎ ﺷﯿﻦ را ﺑﺎز ﮐﺮد‪ .‬ﻣﺮد ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮشﭘﻮ ﺷﯽ‬
‫از ﻣﺎﺷــﯿﻦ ﭘﯿﺎده ﺷــﺪ‪ ،‬ﻣﺮدي ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻫﻔﺘﺎدﺳــﺎﻟﻪ ﮐﻪ ﻋﺠﯿﺐ ﺧﻮب ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد؛ ﻗﺪ ﻣﺘﻮﺳــﻂ‪ ،‬اﻧﺪام ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎرﯾﮏ –‬
‫ﺗ ﻘﺮ ﯾﺒ ـﺎً اﺳــــ ﺘ ﺨﻮا ﻧﯽ – و ﻗﯿــﺎﻓــﻪاي داﺷــــﺖ ﮐــﻪ در آن ﺷــــﺮا ﯾﻂ ﻋ ﺠﯿــﺐ ﺧﻮﻧﺴــــﺮد ﻣﯽ ﻧ ﻤﻮد‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ دارد ﺑﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ‪ ،‬اوﺿﺎع را ﺳﺒﮏ و ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮد ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﺪ‪ .‬در ﯾﮏ‬
‫آن‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻧﻈﺮش ﻋﻮض ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ از ﮐﻨﺎر ﻣﺎﺷﯿﻦﻫﺎ و ﻣﺮد دﺳﺘﺒﻨﺪدار رد ﺷﺪ و ﯾﮏراﺳﺖ رﻓﺖ ﺑﻪ‬
‫ﺳﻤﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺸﺘﻌﻞ‪.‬‬

‫راﻧﻨﺪه ﭘﺸﺖ ﺳﺮش ﻓﺮﯾﺎد زد »ﻗﺮﺑﺎن! ﻣﯽداﻧﯿﺪ دارﯾﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟« اﻣﺎ ﭘﯿﺮﻣﺮد ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽ ﺷﻨﯿﺪ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ‬
‫ﻗـــﺪم ﺑـــﺮﻣـــﯽداﺷــــــﺖ‪ .‬راﺑـــﺮت داﺧـــﻞ ﻣـــﺎﺷــــــﯿـــﻦ ﺑـــﯽﺣـــﺮﮐـــﺖ اﻓـــﺘـــﺎده ﺑـــﻮد‪.‬‬
‫ﻣﺮد دﺳـــﺘﺒ ﻨﺪدار ﻓﺮ ﯾﺎد زد »ﺣﻖ ﺑﺎ اوﺳــــﺖ! ﻧﺰد ﯾﮏ ﻧﺮو ﯾﺪ! ﮐﺎري از دﺳــــﺖ ﺷـــ ﻤﺎ ﺑﺮﻧﻤﯽآ ﯾﺪ»‪.‬‬
‫ﭘﯿﺮﻣﺮد اﯾﺴـــﺘﺎد‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺸـــﺖ و ﻧﮕﺎه ﺑﺪﺧﻮاﻫﺎﻧﻪي آن ﻣﺮد را دﯾﺪ‪ ،‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﻧﮕﺎه‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ آن راﻧﻨﺪهي دﯾﮕﺮ‪،‬‬
‫ﺗﺄﺛﯿﺮي ﺑﺮ او ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬

‫ﭘﯿﺮﻣﺮد ﮔﻔﺖ »واﻗﻌﺎً؟»‬

‫«ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺮ آن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺷﻮد»‪.‬‬

‫‪٩‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺑﺎ ﺧﻮﻧ ﺴﺮدي ﮔﻔﺖ »اﮔﺮ اﺟﻞ ﻣﻦ ر ﺳﯿﺪه ﺑﺎ ﺷﺪ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺟﻠﻮي آن را ﺑﮕﯿﺮم‪ .‬اﮔﺮ ﻫﻢ ﻧﺮ ﺳﯿﺪه ﺑﺎ ﺷﺪ‪،‬‬
‫ﺟﺎي ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﻧﻪ؟»‬

‫ﺑﻌﺪ ﺑﺮﮔﺸــﺖ و رﻓﺖ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺎﺷــﯿﻦ ﮐﻪ از ﻫﻤﻪ ﺟﺎﯾﺶ دود ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﺷــﺪ‪ .‬اﻧﻔﺠﺎري دﯾﮕﺮ رخ داد و ﺷــﻌﻠﻪﻫﺎي‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺑﻪ داﺧﻞ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺳﺮاﯾﺖ ﮐﺮد‪ .‬ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺑﻪ ﺟﺎي ﻋﻘﺐﻧﺸﯿﻨﯽ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﮕﺎه ﺣﯿﺮتزدهي ﻫﻤﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ‬
‫ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎ ﺷﯿﻦ ﻣ ﺸﺘﻌﻞ دوﯾﺪ‪ ،‬در را ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﮔ ﺸﻮد‪ ،‬ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ اﯾﻤﻨﯽ راﺑﺮت را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺟ ﺴﻤﺎﻧﯽ‬
‫ﻣﺎﻓﻮق ﺗ ﺼﻮر ﺑﺮاي آن ﺳﻦ و ﺳﺎل و ﺟﺜﻪ‪ ،‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز را از ﻣﺎ ﺷﯿﻦ ﺑﯿﺮون آورد‪ .‬ﺻﺪاي ﭘﺮﮐ ﺸﺶ و ﺧﻮﻓﻨﺎك ﻧﻮار‬
‫رو ﻟ ﯿﻨــﮓ اﺳــــ ﺘﻮ ﻧﺰ ﺑــﻪ ﮔﻮش ﻣﯽرﺳــــﯿــﺪ » ﻫ ﻤﯿﺸــــﻪ ﺑــﻪ ﺧﻮاﺳــــﺘــﻪي دﻟــﺖ ﻧ ﻤﯽرﺳــــﯽ»‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﺧﺮوج راﺑﺮت ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮن وزﻧﻪ ﺑﻮد‪ ،‬رﯾﻮﯾﺮا از ﻟﺒﻪ دﯾﻮار ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺑﻪ ﺻــﺪ و ﭘﻨﺠﺎه ﻣﺘﺮي ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺰرﮔﺮاه ﺳــﻘﻮط‬
‫ﮐــﺮد‪ .‬آﺧــﺮﯾــﻦ اﻧــﻔــﺠــﺎر‪ ،‬ﻫــﺮﭼــﻪ را ﮐــﻪ ﺑــﺎﻗــﯽﻣــﺎﻧــﺪه ﺑــﻮد‪ ،‬در ﺟــﻬــﻨــﻢ آﺗــﺶ ﻓــﺮوﺑــﺮد‪.‬‬
‫راﻧﻨﺪه ﺑﻪ ارﺑﺎﺑﺶ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد ﺗﺎ راﺑﺮت را ﺑﻪ داﺧﻞ ﻟﯿﻤﻮزﯾﻦ اﻧﺘﻘﺎل دﻫﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﭘﯿﮑﺮ ﺷـــﻞ و ﺑﯽﺣﺎل او را ﺣﻤﻞ‬
‫ﻣـــﯽﮐـــﺮدﻧـــﺪ‪ ،‬ﮔـــﻠـــﻒ ﺑـــﺎز ﻧـــﺎﻟـــﻪاي ﮐـــﺮد‪ .‬داﺷــــــﺖ ﺑـــﻪ ﻫـــﻮش ﻣـــﯽآﻣـــﺪ‪.‬‬
‫راﻧﻨﺪه زﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ »ﺑﺒﺨ ﺸﯿﺪ ﻗﺮﺑﺎن‪ ،‬ﻫﻤﻪاش ﺗﻘ ﺼﯿﺮ ﻣﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺒﺎﯾﺪ اﯾﻨﺠﺎ دﻧﺪهﻋﻘﺐ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﮐﺎر اﺣﻤﻘﺎﻧﻪاي‬
‫ﺑﻮد»‪.‬‬

‫«ﻃﻮري ﻧﯿ ﺴﺖ ادﮔﺎر‪ .‬ﻓﻌﻼً از ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮ ر ﺳﺎﻧﺪن اﯾﻦ ﻣﺮد ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎر ﺳﺘﺎن ا ﺳﺖ‪ .‬زود ﺑﺎش!« راﻧﻨﺪه ﮔﻔﺖ »ﺑﻠﻪ‬
‫ﻗﺮﺑﺎن‪ «.‬اﻣﺎ او ﮐﻪ ﻧﮕﺮان ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ در اوﻟﯿﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺮاي ﮐﻤﮏ ﺑﺎ وﮐﯿﻞ ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺗﻤﺎس ﺑﮕﯿﺮد‪ .‬راﺑﺮت را‬
‫ﺑﺎ دﻗﺖ روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻋﻘﺐ دراز ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺧﻮدش را ﮐﻨﺎر و ﭼﭙﺎﻧﺪ و راﻧﻨﺪه ﻣﺎﺷﯿﻦ را روﺷﻦ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﻪ دﻟﯿﻞ‬
‫ﺗﺠﻤﻊ ﺗﻤﺎﺷــﺎﭼﯿﺎن و ﻣﺎﺷــﯿﻦﻫﺎﯾﺸــﺎن‪ ،‬راه ﻋﻘﺐ ﺑﺴــﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ادﮔﺎر راه ﺟﻠﻮ را ﭘﯿﺶ ﮔﺮﻓﺖ و وارد اﺗﻮﺑﺎن‬
‫ﺷـــﺪ‪ .‬ﺗﺮاﻓﯿﮏ ﭼﻨﺎن ﺳـــﻨﮕﯿﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻣﮑﺎن دور زدن ﮐﺎﻣﻞ و راﻧﺪن در ﻣﺴـــﯿﺮ ﻣﺨﺎﻟﻒ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷـــﺖ‪.‬‬
‫«ﻟﻄﻔﺎً اﯾﻨﺠﺎ را اﻣﻀﺎ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ»…‬

‫ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﭼﺸـﻢﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﺧﻮدش را ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ازﺧﻮدراﺿـﯽاي دﯾﺪ ﮐﻪ ﻋﯿﻨﮏ ﻗﺎب ﻃﻼﯾﯽ‬
‫ﺑــﻪ ﭼﺸـــــﻢ داﺷـــــﺖ و ﮐــﺖوﺷـــــﻠــﻮار ﻣﺸـــــﮑــﯽ ﮔــﺮانﻗــﯿــﻤــﺘــﯽ ﺑــﻪ ﺗــﻦ داﺷـــــﺖ‪.‬‬
‫ﮐﺎﻏﺬ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ آن را وارﺳﯽ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻣﺮد ﺗﻮ ﺿﯿﺢ داد »ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺎﻟﮏ ﻟﯿﻤﻮزﯾﻦ ﻋﺮض ﺧﻮاﻫﻢ رد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً از د ﺳﺖ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﯾﺪ‪ «.‬راﺑﺮت ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫راﻧﻨﺪه ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در ﮔﻮ ﺷﻪي اﺗﺎق اﯾ ﺴﺘﺎده و ﺑﺎ ﮐﻼﻫﺶ ورﻣﯽرﻓﺖ‪ .‬او ﺑﺮاي ﺟﺒﺮان ﮔﺎﻓﯽ ﮐﻪ داده ﺑﻮد‪،‬‬
‫ﻓﻮراً وﮐﯿــﻞ ﭘﯿﺮﻣﺮد را ﺧﺒﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﺑــﻪ اﯾﻦ اﻣﯿــﺪ ﮐــﻪ ﻫﻤــﻪ ﭼﯿﺰ ﺑــﻪ ﺳـــﺮﻋــﺖ رو ﺑــﻪ راه ﻣﯽﺷـــﻮد‪.‬‬
‫راﺑﺮت ﭘﺮﺳﯿﺪ »ﻣﺎﻟﮏ اﯾﻦ ﻟﯿﻤﻮزﯾﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟»‬

‫«ﺑﻠﻪ اﯾﺸــﺎن ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨﯽ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﯿﺶ از اﺗﺎق ﺧﺎرج ﺷــﺪﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻫﻢ ﯾﮏ رﺿــﺎﯾﺖﻧﺎﻣﻪ‬
‫ا ﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﻗﯿﺪ ﺷﺪه ﺷﻤﺎ ﻣﺒﻠﻎ ﺳﯽ و ﭘﻨﺞ ﻫﺰار دﻻر ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧ ﺴﺎرت ﻫﺮ ﻧﻮع ﺿﺮر و زﯾﺎن ﻧﺎ ﺷﯽ از اﯾﻦ‬
‫ﺗﺼــﺎدف ﻗﺒﻮل ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺿــﻤﻨﺎً ﺗﻮاﻓﻖ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺟﺎروﺟﻨﺠﺎﻟﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﻣﻮﮐﻞ اﯾﻦﺟﺎﻧﺐ ﺑﻪ راه ﻧﯿﻨﺪاﺧﺘﻪ ﯾﺎ‬
‫ﻫﯿﭻ ﺷﮑﺎﯾﺖ و ادﻋﺎي ﺧﺴﺎرت دﯾﮕﺮي ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﺪ»‪.‬‬

‫‪١٠‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫«ﺳﯽ و ﭘﻨﺞ ﻫﺰار دﻻر؟»‬

‫«ﺻﺤﯿﺢ اﺳﺖ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮐﻪ از آن ﭘﯿ ﺸﻨﻬﺎد و ﺳﻮ ﺳﻪاﻧﮕﯿﺰ ﮐﻤﯽ ﮔﯿﺞ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﭘﺮ ﺳﯿﺪ »آﯾﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪهي ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪﮔﺮ ﻣﻦ‬
‫ﻫﺴﺘﯿﺪ؟»‬

‫«ﺧﯿﺮ‪ ،‬ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻋﺮض ﮐﺮدم‪ ،‬ﺑﻨﺪه وﮐﯿﻞ ﻣﺎﻟﮏ ﻟﯿﻤﻮزﯾﻨﯽ ﻫ ﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﺗ ﺼﺎدف ﺑﺎ‬
‫آن‪ ،‬ﻣﺎﺷﯿﻨﺘﺎن را ﺑﻪ دﯾﻮار ﻣﺤﺎﻓﻆ زدﯾﺪ»‪.‬‬

‫ﭘﯿﺮﻣﺮد دوﺑﺎره وارد اﺗﺎق ﺷﺪ‪ .‬از دﯾﺪن وﮐﯿﻞ در ﮐﻨﺎر راﺑﺮت ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ »ﺑﺎرﻧﯽ؟ ﺗﻮ اﯾﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟»‬
‫«راﺳﺘﺶ‪ ،‬آﻗﺎ‪ ،‬ﻣﻦ»…‬

‫راﻧ ﻨﺪه اﻋﺘﺮاف ﮐﺮد »ﻣﻦ ﺑﻪ اﯾﺸـــﺎن ﺧﺒﺮ دادم‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎن‪ .‬ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﺷـــﻤﺎ و ﭘﯿﺸـــﮕﯿﺮي از‬
‫ﺷﮑﺎﯾﺖﻫﺎﯾﯽ از اﯾﻦ دﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ روزه ﻣﯽﺷﻨﻮﯾﻢ»…‬

‫ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻫ ﺸﺪارآﻣﯿﺰ ﭘﺮﺧﺎش ﮐﺮد »ادﮔﺎر‪ ،‬اﮔﺮ از ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ا ﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪا ﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺷﺪ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻣﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ‬
‫اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ را ﺑﯿﻦ ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﻞ ﮐﻨﯿﻢ»‪.‬‬

‫رو ﮐﺮد ﺑﻪ راﺑﺮت و اداﻣﻪ داد »ﻣﺒﻠﻎ ﭘﯿﺸـــﻨﻬﺎدي ﻣﺎ ﻓﺮاﺗﺮ از ﯾﮏ ﻏﺮاﻣﺖ ﻣﻨﺼـــﻔﺎﻧﻪ اﺳـــﺖ‪ .‬اﯾﻦﻃﻮر ﻧﯿﺴـــﺖ؟»‬
‫را ﺑﺮت ﮐــﻪ ﻗ ﻄﻌ ـﺎً ﺑــﺎ ا ﯾﻦ ﺣﺮف ﻣﻮا ﻓﻖ ﺑﻮد‪ ،‬ﺗ ﮑﺮار ﮐﺮد » ﻣﻦ اﻵن ﻫ ﯿﭻ ﭼ ﯿﺰ را اﻣﻀــــﺎ ﻧ ﻤﯽ ﮐ ﻨﻢ»‪.‬‬
‫ﺑــﺎر ﻧﯽ ﺑــﺎ ﻣﻼ ﯾﻤــﺖ ﮔﻔــﺖ » ﻣﯽ ﻓ ﻬ ﻤﻢ‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮا ﻫﯿــﺪ اول ﺑــﺎ و ﮐ ﯿ ﻠﺘــﺎن ﻣﺸــــﻮرت ﮐ ﻨﯿــﺪ‪ .‬ﺑﻠــﻪ؟»‬
‫«ﻣﻦ وﮐﯿﻠﯽ ﻧﺪارم‪ ،‬اﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ وﮐﯿﻞ ﻧﺪارم»‪.‬‬

‫«ﭘﺲ ﺣﺘﻤﺎً ﻣﺒﻠﻎ ﺑﯿ ﺸﺘﺮي ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ‪ .‬آﯾﺎ ﻣﯽداﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎزي ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽ را ﭘﯿﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﺪ؟ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﻗﻊ ﺗ ﺼﺎدف‬
‫ﻣﺴﺖ ﺑﻮدﯾﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ ﭘﯿﺶ ﻣﯽآﯾﺪ»‪.‬‬

‫«ﮔﻮش ﮐﻨﯿﺪ! ﻓﻘﻂ دﺳـــﺖ از ﺳـــﺮم ﺑﺮدارﯾﺪ! ﻣﻦ ﻗﺼـــﺪ ﺷـــﮑﺎﯾﺖ از ﮐﺴـــﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﻢ را ﻧﺠﺎت داده ﻧﺪارم»‪.‬‬
‫ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺣﺮف او را ﻗﻄﻊ ﮐﺮد »ﺑﺎرﻧﯽ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ دوﺳﺖ ﻣﺎ اﻵن ﺧﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪاً دراﯾﻦﺑﺎره ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺎﺷﺪ؟»‬

‫«ﺑﻠﻪ آﻗﺎ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ»‪.‬‬

‫وﮐﯿﻞ ﮐﺎﻏﺬﻫﺎﯾﺶ را داﺧﻞ ﮐﯿﻔﺶ ﮔﺬا ﺷﺖ و ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﻗﻬﺮ از اﺗﺎق ﺧﺎرج ﺷﺪ و ﻫﻤﺰﻣﺎن دﮐﺘﺮ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻫﺎي ﺧﻮش‬
‫از راه رﺳــﯿﺪ – ﺟﻮاب ﺗﻤﺎم آزﻣﺎﯾﺸــﺎت ﻣﻨﻔﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﺿــﺮﺑﻪ ﻣﻐﺰي و ﺷــﮑﺴــﺘﮕﯽ در ﮐﺎر ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﺧﺮاش و‬
‫ﺑﺮ ﯾﺪﮔﯽ ﺳـــﻄﺤﯽ‪ .‬راﺑﺮت ﺣﺘﯽ ﻧ ﯿﺎز ﺑﻪ ﻣﺮاﻗ ﺒﺖ ﻧﺪاﺷـــﺖ – ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴـــﺖ ﻫ ﻤﺎن ﻟﺤ ﻈﻪ ﺑﻪ ﺧﺎ ﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮدد‪.‬‬
‫ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺑﺎ ﻟﺒﺨ ﻨﺪي ﻣﻬﺮ ﺑﺎ ﻧﺎ ﻧﻪ ﮔ ﻔﺖ »ﺑﺴـــ ﯿﺎر ﻋﺎﻟﯽ! ﺧﺪا را ﺷـــﮑﺮ‪ .‬آ ﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺷـــ ﻤﺎ را ﺑﺮﺳــــﺎﻧﻢ؟»‬
‫راﺑﺮت ﻣﺮدد ﺑﻮد‪ ،‬درﺳﺖ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﭼﻪ ﻓﮑﺮي ﺑﺎﯾﺪ درﺑﺎرهي اﯾﻦ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻏﯿﺮﻋﺎدي ﺑﮑﻨﺪ‪ .‬ﻗﯿﺎﻓﻪاي ﺑﺴﯿﺎر آرام‬

‫‪١١‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫داﺷـﺖ‪ ،‬ﺻـﻮرﺗﺶ ﭼﻨﺎن ﻋﺎري از ﭼﺮوك ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻫﯿﭻرﻗﻢ ﻋﻼﻣﺘﯽ روي او ﻧﮕﺬﺷـﺘﻪ اﺳـﺖ‪ .‬ﺣﺪس‬
‫زدن ن واﻗﻌﯽ او ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎرزﺗﺮﯾﻦ ﻗﺴــﻤﺖ ﭼﻬﺮهاش ﭼﺸــﻢﻫﺎﯾﺶ ﺑﻮد‪ :‬ﺑﺴــﯿﺎر درﺷــﺖ و آﺑﯽ و از دﯾﺪن‬
‫ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺮق ﻣﯽزد‪ .‬اﯾﻦ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﻣﺮدي ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﺮﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎي زﯾﺎدي دﯾﺪه ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ از‬
‫ﭘﺎ ﻧﯿﻔﺘﺎده ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺮدي ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ از ﺳﻔﺮ ﻃﻮﻻﻧﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮﻋﮑﺲ‪ ،‬ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ و ﻫﻤﻪﮐﺲ را‬
‫ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﺷـــﺎداب و ﮐﻨﺠﮑﺎو ﯾﮏ ﮐﻮدك ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬رويﻫﻢرﻓﺘﻪ ﻇﺎﻫﺮش از رﺿـــﺎﯾﺖ ﺧﺎﻃﺮي ﺗﻮأم ﺑﺎ آراﻣﺶ‬
‫ﺣــﮑــﺎﯾــﺖ ﻣــﯽﮐــﺮد ﮐــﻪ ﺑــﺮاي راﺑــﺮت ﺧــﯿــﻠــﯽ رؤﯾــﺎﯾــﯽ و درﻋــﯿــﻦﺣــﺎل ﻏــﺒــﻄــﻪ ﺑــﺮاﻧــﮕــﯿــﺰ ﺑــﻮد‪.‬‬
‫ﺑـــﺎﻻﺧـــﺮه ﺟـــﻮاب داد »ﻧـــﻪ ﻻزم ﻧـــﯿﺴــــــﺖ‪ .‬ﺑـــﻪﻫـــﺮﺣـــﺎل ﻣـــﺘﺸــــــﮑـــﺮم»‪.‬‬
‫«وﻟﯽ ﻣﻦ ا ﺻﺮار داردم!« ﻇﺎﻫﺮاً ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺧﯿﺎل ﻧﺪا ﺷﺖ ﺟﻮاب ﻣﻨﻔﯽ او را ﺑﭙﺬﯾﺮد‪» .‬ا ﺻﻼً زﺣﻤﺘﯽ ﻧﯿ ﺴﺖ‪ .‬ﻣﮕﺮ ﻧﻪ‬
‫ادﮔﺎر؟»‬

‫ادﮔﺎر ﺳﺮش را ﺗﮑﺎن داد »ﻧﻪ ﻗﺮﺑﺎن‪ .‬اﺻﻼً زﺣﻤﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ»‪.‬‬

‫«از ﻟﻄﻒ ﺷــﻤﺎ ﻣﺘﺸــﮑﺮم‪ ،‬ﻣﻨﺘﻬﺎ… راﺳــﺘﺶ‪ ،‬از اﻣﺮوز ﺻــﺒﺢ در واﻗﻊ ﺧﺎﻧﻪاي ﻧﺪارم ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﺑﻪ آن ﺑﺮﮔﺮدم»‪.‬‬
‫«آﻫﺎن‪ ،‬ﻓﻬﻤﯿﺪم‪ «.‬ﭘﯿﺮﻣﺮد ﻃﻮري ﺳــﺮش را ﺗﮑﺎن داد ﮐﻪ اﻧﮕﺎر او را درك ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳــﺖ ﺑﺎ ﭘﺮﺳــﯿﺪن از‬
‫ﻣ ﺴﺎﺋﻞ ﺧ ﺼﻮ ﺻﯽ‪ ،‬راﺑﺮت را ﻣﻌﺬب ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗ ﺼﻮﯾﺮ ﭼﻬﺮهي دو ﺳﺖدا ﺷﺘﻨﯽ ﮐﻼرا ﺑﻪ ذﻫﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز آﻣﺪ و او را ﺑﻪ‬
‫ﺳﮑﻮت و ﻓﮑﺮ ﻓﺮوﺑﺮد‪.‬‬

‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭘﯿﺮﻣﺮد ﭘﯿﺸــﻨﻬﺎد ﮐﺮد »ﭘﺲ در اﯾﻦ ﺻــﻮرت ﭼﺮا ﯾﮑﯽ دو روز ﭘﯿﺶ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﯿﺪ؟ ﻣﻦ اﺗﺎقﻫﺎي زﯾﺎدي‬
‫دارم»‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ راﺑﺮت اﯾﻦ ﭘﯿﺸــﻨﻬﺎد ﻧﺎﻣﻌﻘﻮل آﻣﺪ‪ .‬او ﻫﻤﯿﻦ ﯾﮏ ﺳــﺎﻋﺖ ﭘﯿﺶ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﺮد آﺷــﻨﺎ ﺷــﺪه ﺑﻮد و درﻋﯿﻦﺣﺎل‬
‫ﻓﮑﺮ ﮐﺮد ﺷﺎﯾﺪ دﺳﺖ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ در ﮐﺎر اﺳﺖ‪ .‬او دﯾﮕﺮ در آﭘﺎرﺗﻤﺎﻧﺶ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬ﮔﻮﯾﺎ وﻗﺘﯽ دري ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮد‪،‬‬
‫در دﯾﮕﺮي ﺑﺎز ﻣﯽﺷــﻮد و در واﻗﻊ او ﭼﯿﺰي از دﺳــﺖ ﻧﻤﯽداد‪ .‬ﺷــﺐ را ﺗﮏوﺗﻨﻬﺎ در ﯾﮏ ﻫﺘﻞ ﮐﺜﯿﻒ و درب و‬
‫داﻏﻮن ﮔﺬراﻧﺪن‪ ،‬ﺷﺮاﯾﻂ دﻧﺪانﮔﯿﺮي ﻧﺒﻮد‪.‬‬

‫«ﻣﻦ… ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺧﻮدم را ﺗﺤﻤﯿﻞ»…‬

‫«اﯾﻦ ﺑ ﻌﺚ اﻓﺘ ﺨﺎر ﻣﻦ اﺳــــﺖ‪ .‬اد ﮔﺎر‪ ،‬ﻟﻄ ﻔﺎً ﮐ ﻤﮏ ﮐﻦ‪ .‬دوﺳــــﺖ ﺟﺪ ﯾﺪ ﻣﺎن وﺳــــﺎﯾﻠﺶ را ﺟﻤﻊ ﮐ ﻨﺪ»‪.‬‬
‫راﻧﻨﺪه ﮐﻼﻫﺶ را ﺑﻪ ﺳﺮ ﮔﺬا ﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ رﻓﺖ ﮐﻨﺎر راﺑﺮت و ﮐﻤﮏ ﮐﺮد ﺗﺎ از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮد‪ .‬ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ‬
‫ﻫﻤﮕﯽ آنﻫﺎ در ﻟﯿﻤﻮزﯾﻦ ﻣﺸﮑﯽ ﻣﺠﻠﻞ ﭘﯿﺮﻣﺮد راﺣﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻫﻤﭙﺘﻮﻧﺰ‪ ،‬ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ او‪ ،‬ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫در اﺑﺘﺪاي راه‪ ،‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز‪ ،‬ﺳـــﺎﮐﺖ و ﻏﺮق ﻓﮑﺮ‪ ،‬از ﭘﻨﺠﺮهي ﻣﺎﺷـــﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻇﺮ ﺑﯿﺮون ﭼﺸـــﻢ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺣﺮﻓﯽ‬
‫ﻧــﻤــﯽزد‪ .‬ﺑــﺎﻻﺧــﺮه ﮐــﻨــﺠــﮑــﺎوي راﺑــﺮت ﺑــﺮ او ﭼــﯿــﺮه ﺷـــــﺪ و رو ﮐــﺮد ﺑــﻪ ﭘــﯿــﺮﻣــﺮد‪.‬‬
‫« ﺑ ﺒﺨﺸــــﯿــﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫ ﻨﻮز ﺧﻮدم را ﻣ ﻌﺮ ﻓﯽ ﻧ ﮑﺮدهام‪ .‬اﺳــــﻢ ﻣﻦ را ﺑﺮت اﺳــــﺖ‪ .‬را ﺑﺮت ﺗﺮ ﻧﺮ»‪.‬‬
‫«از آﺷـــﻨــﺎﯾﯽات ﺧﻮﺷـــﻮﻗﺘﻢ راﺑﺮت‪ .‬ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﻣﺜــﻞ ﺑﻘﯿــﻪ ﻣﺮا ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﯾــﺎ ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺻــــﺪا ﮐﻨﯽ»‪.‬‬
‫راﺑﺮت ﺗﮑﺮار ﮐﺮد »ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ« و ﺳــﻌﯽ ﮐﺮد ﺑﻪ اﯾﻦ اﺳــﻢ ﻋﺠﯿﺐوﻏﺮﯾﺐ ﻋﺎدت ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﮐﺮد‪ :‬اﮔﺮ ﻃﺮف‬
‫اﯾﻦﻃﻮر ﻣﯽﺧﻮاﻫــﺪ‪ ،‬ﭼــﻪ اﺷـــﮑــﺎﻟﯽ دارد؟ ﺳـــﺮ و وﺿـــﻌﺶ ﮐــﻪ ﮐــﺎﻣﻼً ﻣﺜــﻞ ﯾــﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ اﺳــــﺖ‪.‬‬

‫‪١٢‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫دﺳـــﺘﺶ را ﺟﻠﻮ ﺑﺮد و ﺑــﻪ ﮔﺮﻣﯽ ﺑــﺎ ﻫﻢ دﺳــــﺖ دادﻧــﺪ »از آﺷـــﻨــﺎﯾﯽ ﺑــﺎ ﺷـــﻤــﺎ ﺧﻮﺷـــﻮﻗﺘﻢ»‪.‬‬
‫«ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﭙﺮﺳﻢ ﺷﻐﻠﺖ ﭼﯿﺴﺖ‪ ،‬راﺑﺮت؟»‬

‫«اﮔﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﯾﻢ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻫﻤﯿﻦ ﻓﺮدا ﻋﺬرم را ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺧﻮاﺳﺖ»‪.‬‬

‫«ﺟﺪي؟ ﻣﮕﺮ ﭼﻪﮐﺎره ﻫﺴﺘﯽ؟ ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎري ﮐﻪ از دﺳﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﻓﺮار ﮐﺮده؟»‬

‫«ﻧﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻪ ﺑﻪ آن ﻫﯿﺠﺎناﻧﮕﯿﺰي‪ .‬ﻣﻦ در واﻗﻊ ﯾﮏ ﺷﮑ ﺴﺖﺧﻮرده ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬اﯾﻦ ا ﺳﺖ ﺷﻐﻞ ﻣﻦ‪ .‬ﻣﻦ در ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ‬
‫ﺗﺨﺼﺼﻢ ﮐﻪ اﺗﻔﺎﻗﺎً ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ اﺳﺖ‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖﺧﻮردهام»‪.‬‬

‫«ﺟﺪي ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ؟ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز»‪.‬‬

‫«ﻣﺮﺑﯽ ﮔﻠﻒ ﯾﮏ ﺑﺎﺷـــﮕﺎه ﻣﺤﻠﯽ‪ .‬ﺣﺘﻤﺎً ﺷـــﻨﯿﺪهاﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ‪ ،‬ﮐﺎري را ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ اﻧﺠﺎم دﻫﯽ‪ ،‬آﻣﻮزش‬
‫ﺑﺪه؟»‬

‫ﺑﻌﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻠﺨﯽ زد و ﻧﺎﮔﻬﺎن اﺣ ﺴﺎس ﮐﺮد اﻋﺘﻤﺎدﺑﻪﻧﻔﺲ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده‪ ،‬زﯾﺮا ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺮف زدن ﺑﺎ ﻏﺮﯾﺒﻪﻫﺎ آ ﺳﺎنﺗﺮ‬
‫ا ﺳﺖ‪ .‬اداﻣﻪ داد‪» :‬ﻣﻦ ﻫﻤﯿ ﺸﻪ آرزوي ﺑﺎزي در ﻣ ﺴﺎﺑﻘﺎت دورهاي را دا ﺷﺘﻢ‪ ،‬ﺣﺘﯽ آرزوي ﺑﺮﻧﺪه ﺷﺪن در ﭼﻨﺪ‬
‫دوره را و ﺣﺎﻻ ﺗﻮپ ﭘﺮت ﮐﻦ ﮔﻠﻒ ﺷــﺪهام‪ .‬اﮔﺮ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺑﻬﺘﺮي از ﺷــﮑﺴــﺖ دارﯾﺪ‪ ،‬ﺧﻮﺷــﺤﺎل ﻣﯽﺷــﻮم آن را‬
‫ﺑﺸﻨﻮم»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﻼﻓﺎ ﺻﻠﻪ ﺟﻮاب ﻧﺪاد‪ .‬ﺻﺮاﺣﺖ راﺑﺮت را ﺗﺤ ﺴﯿﻦ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬آدم ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺪ ﺻﺎدق‪ ،‬ﻣﺨ ﺼﻮ ﺻﺎً در اوﻟﯿﻦ‬
‫ﺑﺮﺧﻮرد‪ ،‬ﺑﻪﻧﺪرت ﭘﯿﺪا ﻣﯽﺷﻮد‪.‬‬

‫«اﻣﺎ ﺗﻮ ﻫﻨﻮز ﺟﻮاﻧﯽ‪ .‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﭙﺮﺳﻢ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل داري؟»‬

‫«ﺳﯽ ﺳﺎل»‪.‬‬

‫«ﺧﺐ‪ ،‬ﺳﯽ ﺳﺎل ﺟﻮان اﺳﺖ‪ ،‬ﺣﺪاﻗﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻦ ﻣﻦ»‪.‬‬

‫«ﺑﺮاي ﯾﮏ ﺗﺎﺟﺮ ﯾﺎ ﻧﻮﯾﺴــﻨﺪه ﯾﺎ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﺷــﺎﯾﺪ اﯾﻦﻃﻮر ﺑﺎﺷــﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺮاي ﯾﮏ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺳــﻦ زﯾﺎدي اﺳــﺖ‪ .‬ﺑﺎور‬
‫ﮐﻨﯿﺪ»‪.‬‬

‫«اﻣﺎ ﻣﮕﺮ ﮔﺮگ ﻧﻮرﻣﻦ ﭼﻬﻞﺳﺎﻟﻪ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺳﺎل ﺷﺪ؟»‬

‫«اﯾﻦ ﯾﮏ اﺳﺘﺜﻨﺎ ﺑﻮد و اﯾﻨﮑﻪ ﮔﺮگ ﻧﻮرﻣﻦ‪ ،‬ﮔﺮگ ﻧﻮرﻣﻦ اﺳﺖ»‪.‬‬

‫«ﺑﻦ ﮐﺮ ﻧﺸﺎو ﮐﻪ در ﭼﻬﻞ و ﺳﻪ ﺳﺎﻟﮕﯽ اول ﺷﺪ ﭼﻪ؟»‬

‫«او وﻗﺘﯽ ﺟﻮانﺗﺮ ﺑﻮد در ﭼﻨﺪ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﺮﻧﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد»‪.‬‬

‫‪١٣‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺖ »ﺧﺐ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯽ داﺋﻢ ﺑﺮاي ﻋﺪم ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ دﻟﯿﻞ ﻣﻮﺟﻪ ﺑﺘﺮا ﺷﯽ‪ ،‬ﻓﺮ ﺻﺖ ﮐﺎﻓﯽ را از‬
‫ﺧﻮدت ﻣﯽﮔﯿﺮي‪ ،‬اﯾﻦﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ؟»‬

‫ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺳﮕﺮﻣﻪﻫﺎﯾﺶ را در ﻫﻢ ﮐ ﺸﯿﺪ و ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮورﻓﺖ ﮐﻪ آﯾﺎ واﻗﻌﺎً ﺧﯿﻠﯽ زود از آرزوﯾﺶ د ﺳﺖ ﺷ ﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪،‬‬
‫آﯾﺎ واﻗﻌﺎً ﺑﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪﺟﻮﯾﯽ از راه ﺧﻮد ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ‪ ،‬او ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮد ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﻌﯿ ﺸﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻓﮑﺮ اداﻣﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ – ﻧﻪ ﻗﺼﺪ ﻋﻠﻢاﻧﺪوزي ﺑﯿﺸﺘﺮ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺪم راهﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﭘﯽ‪.‬ﺟﯽ‪.‬اي‪ .‬ﻧﯿﺰ ﭼﻨﮕﯽ‬
‫ﺑﻪ دﻟﺶ ﻧﻤﯽزد‪ .‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﻮل ﻗﺮﺿﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﮐﺎري ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺗﺎ ﮐﺴﺐ ﻣﻘﺎم‬
‫ﺣﺮﻓﻪاي ﮔﺮي ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺑﻪ آن ﺗﻦ ﻣﯽدﻫﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻪﻋﻼوه‪ ،‬از اﯾﻨﮑﻪ اﮐﺜﺮ ﻗﺒﺾ ﻫﺎ را ﮐﻼرا ﻣﯽﭘﺮداﺧﺖ‪ ،‬ﻣﻌﺬب ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺘﯽ ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ او ﯾﮏ ﻣﺮﺑﯽ ﮔﻠﻒ ﺑﻮد ﮐﻼرا دو‬
‫ﺑﺮاﺑﺮ او درآﻣﺪ داﺷﺖ‪ ،‬واﻗﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ﺗﺤﻘﯿﺮآﻣﯿﺰ ﻣﯽآﻣﺪ – ﻋﻠﯽرﻏﻢ ﻋﻘﺎﯾﺪ روﺷﻨﻔﮑﺮاﻧﻪاي ﮐﻪ در‬
‫ﺣﻀﻮر دﯾﮕﺮان اﺑﺮاز ﻣﯽﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﭘﺮﺳﯿﺪ »ﺑﮕﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ آﯾﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﻮدت اﺳﺘﻌﺪاد ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ داري؟»‬

‫راﺑﺮت ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﺳﺆال ﭘﯿﺮﻣﺮد در ﻣﻮرد زﻣﺎن ﺣﺎل ا ﺳﺖ‪ ،‬ﻧﻪ ﮔﺬ ﺷﺘﻪ‪ ،‬ﻃﻮري ﮐﻪ ﺑﺮ او ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮐﺮد – اﻧﮕﺎر ﺣﺪاﻗﻞ‬
‫در ذن ﯾﮏ ﻧﻔﺮ‪ ،‬ﻫﻨﻮز اﻣ ﯿﺪي وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ آن ﺷـــﺨﺺ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻋﺠ ﯿﺐوﻏﺮ ﯾﺐ ﺑﺎﺷــــﺪ‪.‬‬
‫«اﮔﺮ ﺗﻌﺮﯾﻒ از ﺧﻮد ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﻠﻪ»‪.‬‬

‫«ﭘﺲ اﮔﺮ اﺳﺘﻌﺪادش را داري‪ ،‬ﭼﺮا ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪهاي؟»‬

‫ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﺆال ﺳﺎده و ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻨﻄﻘﯽ‪ ،‬ﺑﺮاي ﮔﻠﻒ ﺑﺎز اﮔﺮﻧﻪ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ‪ ،‬وﻟﯽ دﺷﻮار ﺑﻮد‪.‬‬

‫«واﻗﻌﺎً ﻣﯽداﻧﻢ»‪.‬‬

‫«ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻋﻤﯿﻘﺎً ﺑﺎور ﻧﮑﺮدهاي ﮐﻪ ﺗﻮان اﯾﻦ ﮐﺎر را داري»‪.‬‬

‫راﺑﺮت اﻋﺘﺮاض ﮐﺮد »دﺧﻞوﺧﺮج زﻧﺪﮔﯽ را ﺑﺎ ﻫﻢ ﺟﻮر ﮐﺮدن و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ورود ﺑﻪ ﻣﺴـــﺎﺑﻘﺎت دورهاي ﮐﺎر‬
‫ﺳﺎدهاي ﻧﯿﺴﺖ»‪.‬‬

‫«ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺷﺪن ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر‪ .‬اﻣﺎ ﯾﮏﭼﯿﺰ ﺣﻘﯿﻘﺖ دارد‪ :‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺷﺪن ﺑﺎور ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻧﯿﺎز ﻧﺒﺎ ﺷﺪ اﻣﺎ‬
‫ﻫﯿﭻ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮي ﺑﺪون اﯾﻦ ﺑﺎور راﺳﺦ ﮐﻪ روزي ﻣﻮﻓﻖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ در ﻣﺎل و‬
‫ﻣﮑﻨﺖ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪه ﺑﺎ ﺷﺪ‪ .‬ﻗﻄﻌﺎً اﯾﻦ ﻗﺎﻋﺪه در ﻣﻮرد ﮔﻠﻒ ﻫﻢ ﺻﺪق ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺛﺎﺑﺖ ا ﺳﺖ‪ .‬ﻓﺮﻗﯽ‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﻫﺪف ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ»‪.‬‬

‫«آﯾﺎ واﻗﻌﺎً اﯾﻦﻃﻮر ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟»‬

‫«ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻪ آن اﻃﻤﯿﻨﺎن دارم»‪.‬‬

‫‪١۴‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻓﺮ ﺻﺖ ﺳﺆال ﺑﯿ ﺸﺘﺮي ﺑﯿﺎﺑﺪ‪ ،‬ﻟﯿﻤﻮزﯾﻦ ﺟﻠﻮي در آﻫﻨﯽ ﻣﺠﻠﻞ و ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻫﯽ ﮐﻪ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ‬
‫ﻓﻮراً آن را ﺑﺎز ﮐﺮد‪ ،‬اﯾﺴــﺘﺎد‪ .‬ﺳــﭙﺲ از آن داﺧﻞ ﺷــﺪ و در اﻣﺘﺪاد ﺟﺎده اي ﻃﻮﻻﻧﯽ ﮐﻪ در دو ﻃﺮف آن ﺗﯿﺮﻫﺎي‬
‫ﭼﺮاغ ﺑﺮق ﻋﺘﯿﻘﻪ ﻧ ﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻣ ﺴﯿﺮ ﺧﻮد اداﻣﻪ داد‪ .‬از ﮐﻨﺎر ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﻏﺒﺎن و ﻫﻤ ﺴﺮش‬
‫ﮔﺬﺷـــﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺳـــﭙﺲ دوﻣﯿﻦ ﺳـــﺎﺧﺘﻤﺎن را ﮐﻪ ﺑﺰرگﺗﺮ و ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﺑﻮد‪ ،‬رد ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺟﻠﻮي‬
‫ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‪ ،‬ﯾﮏ ﻋﻤﺎرت ﻋﻈﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮد ﺧﺎﻧﻪي ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ اﺳﺖ‪ ،‬اﯾﺴﺘﺎدﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺒﯿﻪ ﻗﺼﺮ‬
‫ﺑﻮد ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻪ‪ .‬راﺑﺮت ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﺳﻮﺗﯽ ﮐﺸﯿﺪ‪.‬‬

‫«ﺣﺎﻻ ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺷﻤﺎ را ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺻﺪا ﻣﯽزﻧﻨﺪ»!‬

‫ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺑﺎ ﺗﻮاﺿﻊ ﮔﻔﺖ »اوه‪ ،‬راﺳﺘﺶ‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي واﻗﻌﯽ ﺛﺮوت ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ»‪.‬‬

‫راﻧﻨﺪه ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ در اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ را ﺑﺎز ﮐﺮد و او و راﺑﺮت ﭘﯿﺎده ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﭘﯿﺮﻣﺮد ﮔﻔﺖ »ﻣﺘ ﺸﮑﺮم ادﮔﺎر‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ‬
‫اﻣﺮوز دﯾﮕﺮ ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﻻزم داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ»‪.‬‬

‫«ﺑﻠﻪ ﻗﺮﺑﺎن‪ «.‬ادﮔﺎر ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻃﺮف ﮔﺎراژ رﻓﺖ‪ .‬ﺟﻠﻮي در ورودي ﯾﮏ ﺳﺮﭘﯿﺸﺨﺪﻣﺖ ﻣﻨﺘﻈﺮ اﯾﺴﺘﺎده‬
‫ﺑﻮد‪.‬‬

‫«ﻋﺼﺮﺑﻪﺧﯿﺮ ﻗﺮﺑﺎن»‪.‬‬

‫«ﻋﺼـــﺮ ﺑﻪﺧﯿﺮ ﻫﻨﺮي‪ .‬ﻟﻄ ﻔﺎً ﻣﻬ ﻤﺎﻧ ﻤﺎن را ﺑﻪ ا ﺗﺎﻗﯽ راﻫﻨ ﻤﺎﯾﯽ ﮐﻦ‪ .‬اﯾﺸـــﺎن ﯾﮑﯽ و روز ﭘﯿﺶ ﻣﺎ ﻣﯽ ﻣﺎﻧ ﻨﺪ»‪.‬‬
‫«ﺣﺘﻤﺎً ﻗﺮﺑﺎن»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ رو ﺑﻪ راﺑﺮت ﮐﺮد »ﻫﺮ ﭼﯿﺰي ﻻزم دا ﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺷﯽ ﻫﻨﺮي ﺑﺮاﯾﺖ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ وﻇﯿﻔﻪاش ا ﺳﺖ‪ ،‬ﭘﺲ‬
‫ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﮑﺶ‪ .‬ﻓﺮدا ﺧﻮاﻫﯿﻢ دﯾﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ اﺳﺘﻌﺪاد ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ داري ﯾﺎ ﺧﯿﺮ‪ .‬در اﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺧﻮب اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﻦ»‪.‬‬

‫‪١۵‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 3‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻣﯽﻓﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده‬

‫درﺳﺖ ﺑﻌﺪ از ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ راﺑﺮت را ﻫﻤﺮاﻫﯽ ﮐﺮد و ﭘﺲ از ﻋﺒﻮر از ﯾﮏ اﯾﻮان‪ ،‬وارد ﻣﻠﮏ وﺳﯿﻊ او ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬از‬
‫ﻃﺮز ﻟﺒﺎس ﭘﻮ ﺷﯿﺪﻧﺶ – ﺷﻠﻮارك زرد ﻫﻤﺮﻧﮓ ﺑﺎ ژاﮐﺖ و ﮐﻼه – ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ دﯾ ﺸﺐ درﺑﺎرهي‬
‫ﺳﻨﺠﯿﺪن ﻣﻬﺎرت او‪ ،‬ﺟﺪي ﺑﻮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ »ﻣﻦ ﮐﻔﺶ و ﭼﻮب ﻧﺪارم»‪.‬‬

‫ﻣ ﯿ ﻠ ﯿﻮ ﻧﺮ ﺑــﺎ ﻟ ﺒ ﺨﻨــﺪ ﺑــﻪ ﻣﺮد ﺟﻮان ﮔﻔــﺖ » ﭘﺲ ﺑﮕــﺬار ﺑ ﺒ ﯿ ﻨﻢ ﭼــﻪ ﮐــﺎر ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺮاﯾــﺖ ﮐﺮد»‪.‬‬
‫از ﯾﮏ ﺑﺎغ رز ﺑ ﺴﯿﺎر ﺑﺰرگ ﮐﻪ ﺑﺎ درﺧﺖﻫﺎي ﺳﺪر ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪي ده ﭘﺎ ﻣﺤ ﺼﻮر ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﮔﺬ ﺷﺘﻨﺪ و ﭘﺲ از ﻋﺒﻮر از‬
‫ﯾﮏ دروازهي ﻗﻮﺳﯽ ﺷﮑﻞ‪ ،‬وارد ﯾﮏ زﻣﯿﻦ ﮔﻠﻒ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎﯾﯽ در ﻓﻮاﺻﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ در زﻣﯿﻦ ﭼﻤﻦ‬
‫ﻧﺼــﺐ ﺷــﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﺠﺎ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﯾﮏ زﻣﯿﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﺎ ﻧﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﻗﺮﻣﺰ و ﯾﮏ ﻣﺎﻧﻊ ﺷــﻨﯽ ﺗﻤﺮﯾﻦ دﯾﺪه ﻣﯽﺷــﺪ‪.‬‬
‫راﺑﺮت ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷـــﺪ ﮐﻤﯽ آنﻃﺮفﺗﺮ ﯾﮏ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﯽ ﺑﺮاي ﺷـــﺮوع ﺑﺎزي وﺟﻮد دارد و اوﻟﯿﻦ ﻋﻼﻣﺖ ﮔﺮﯾﻦ‪ ،‬ﯾﮏ‬
‫ﭘﺮﭼﻢ زرد‪ ،‬در ﻓﺎﺻﻠﻪي ﺣﺪود ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﯾﺎردي ﻗﺮار داﺷﺖ‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ »ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺠﺎور ﯾﮏ زﻣﯿﻦ ﮔﻠﻒ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ»‪.‬‬

‫«ﻧﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻧﮕﻔﺘﻢ»‪.‬‬

‫«ﺣﺪس ﻣﯽزﻧﻢ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦﻗﺪر زﯾﺎد از اﯾﻦ ﺑﺎزي اﻃﻼﻋﺎﺗﺖ دارﯾﺪ»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺖ و ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﺮﻣﻮزي زد‪ .‬ﻣﺮدي ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﮐﺎر از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﭼﻮﺑﯽ ﺳﻔﯿﺪ و ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺧﺎرج‬
‫ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻃﺮف آنﻫﺎ آﻣﺪ‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ » ﻫﺎل‪ ،‬ﻣﯽﺷـــﻮد ﻟﻄﻔﺎً ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﮐﻔﺶ ﺑﺮاي ﻣﻬﻤﺎﻧﻤﺎن ردﯾﻒ ﮐﻨﯽ؟ ﺳـــﺎﯾﺰت ﭼﻨﺪ اﺳـــﺖ؟»‬
‫«ده»‪.‬‬
‫«و ﺑﻪ او ﺑﮕﻮ ﭼﻪ ﺟﻮر ﭼﻮب ﮔﻠﻔﯽ ﻻزم داري»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺑﻪ ﻣﺮد ﮔﻔﺖ‪.‬‬

‫«ﻣﺸــﮑﻠﯽ ﻧﯿﺴــﺖ ﻗﺮﺑﺎن‪ «.‬ﻫﺎل اﯾﻦ را ﮔﻔﺖ و ﺳــﺮﯾﻊ ﺑﺮﮔﺸــﺖ داﺧﻞ اﻧﺒﺎر‪ .‬ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ‪ ،‬راﺑﺮت ﯾﮏ ﺟﻔﺖ‬
‫ﮐﻔﺶ ﮔﻠﻒ ﻣ ﺸﮑﯽ راﺣﺖ ﺑﻪ ﭘﺎ و ﯾﮏ د ﺳﺘﮑﺶ ﺑﻪ د ﺳﺖ ﭼﭗ دا ﺷﺖ‪ .‬ﯾﮏ ﮐﻼبدراﯾﻮر ‪ (driver:‬ﻧﻮﻋﯽ ﭼﻮب‬
‫ﮔﻠﻒ ﮐﻪ ﺑﺮاي زدن ﺷﺎتﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ از آن ا ﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد )‪ .‬ﺷﻤﺎرهي ﯾﮏ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎل ﺧﻮدش‪ ،‬از ﮐﯿ ﺴﻪاي ﮐﻪ‬
‫ﻫﺎل ﺑﻪ او داده ﺑﻮد ﺑﯿﺮون ﮐﺸــﯿﺪ و رﻓﺖ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻨﻄﻘﻪي زدن ﺗﯽ‪ ،‬ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮ او اﯾﺴــﺘﺎده ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﯾﮏ ﺗﻮپ ﺑﺮاق ﻧﻮ روي ﭘﺎﯾﻪي ﺗﻮپ راﺑﺮت ﮔﺬاﺷـــﺖ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﻣﺮﺑﯽ ﮐﻪ اوﻟﯿﻦ درس را ﺑﻪ ﺷـــﺎﮔﺮدش ﻣﯽدﻫﺪ‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ »ﺧﺐ‪ ،‬ﻧﺸﺎن ﺑﺪه ﺑﺒﯿﻨﻢ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻮپ ﺑﺰن ﺑﺒﯿﻨﻢ»‪.‬‬

‫‪١۶‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫راﺑﺮت ﻃﺮز اﯾﺴـــﺘﺎدﻧﺶ را ﻃﻮري ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ راﺣﺖ ﺑﺎﺷـــﺪ‪ ،‬ﭼﻮب را ﺑﺎﻻ ﺑﺮد و ﯾﮏ ﺿـــﺮﺑﻪي ‪ 270‬ﯾﺎردي‬
‫ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ زد‪ ،‬درﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺗﯿﺮي ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﻂ زﻣﯿﻦ ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﺪون ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﺧﻢ ﺷﺪ و ﺗﻮپ‬
‫دوم را روي ﺗﯽ ﮔﺬا ﺷﺖ و رﻓﺖ ﻋﻘﺐ ﺗﺎ ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﮐﻨﺪ‪ .‬راﺑﺮت از ﺑﺮﺧﻮرد ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺗﺎ ﺣﺪي ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﭼﯿﺰي‬
‫ﻧﮕﻔﺖ و ﺿﺮﺑﻪي دوم را ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪي و ﺻﺎﻓﯽ دﻓﻌﻪي اول زد‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ درﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﺧﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﻮپ ﺑﻌﺪي را ﺑﮕﺬارد ﮔﻔﺖ »ﺧﻮب ا ﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪي ﻓﯿﺪ ) ﺿﺮﺑﻪاي در‬
‫ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ اﺳــﺖ ﮐﻪ ﺗﻮپ ﺑﻪﺗﺪرﯾﺞ از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﺷــﻮد‪ (.‬ﻧﺸــﺎﻧﻢ ﺑﺪه‪ «.‬ﻟﻒ ﺑﺎز ﯾﮏ ﻓﯿﺪ ﻋﺎﻟﯽ زد‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺗﻮپ‬
‫دﯾﮕﺮي ﮔﺬاﺷﺖ و ﻓﺮﻣﺎن داد »و ﺣﺎﻻ ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪ ﻫﻮك )در ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ‪ ،‬ﺿﺮﺑﻪي ﭘﯿﭻدار(‪ «.‬ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻌﺪ ﺗﻮپ ﺑﻪ‬
‫ﭘﺮواز درآﻣﺪ و ﺣﺮﮐﺖ ﻗﻮﺳﯽ زﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﭼﭗ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ »ﻟﻄﻔﺎً ﯾﮏ ﻫﻮك دﯾﮕﺮ‪ «.‬اﻧﮕﺎر از اوﻟﯽ ﮐﺎﻣﻼً راﺿـــﯽ ﻧﺸـــﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻫﻮك دﯾﮕﺮي زد‪ ،‬ﮐﻤﯽ‬
‫ﻣﺘﻔﺎوت از اوﻟﯽ‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ زﯾﺮ ﻟﺐ او را ﺗﺤ ﺴﯿﻦ ﮐﺮد و ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ راﺑﺮت ﺣ ﺴﺎﺑﯽ ﮐﻨﺘﺮل را در د ﺳﺖ‬
‫دارد‪ .‬ﯾﮏ ﮐﻼبودج )ﻧﻮع دﯾﮕﺮي از ﭼﻮب ﮔﻠﻒ( از ﮐﯿ ﺴﻪ ﺑﯿﺮون ﮐ ﺸﯿﺪ و ﺑﻪ راﺑﺮت داد و دراﯾﻮر را از او ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬
‫«ﻟﻄﻔﺎً ﭘﺎﻧﻞ ﺻﺪ ﯾﺎرد را ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺑﮕﯿﺮ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺿــﺮﺑﻪي ﻣﺴــﺘﻘﯿﻤﯽ زد‪ ،‬اﻣﺎ ﭼﻬﺎر ﯾﺎ ﭘﻨﺞ ﯾﺎرد ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻪ ﻫﺪف‪ .‬ﻇﺎﻫﺮاً ﺑﻪ ﻏﺮورش ﺑﺮﺧﻮرد‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻼﻓﺎﺻــﻠﻪ‬
‫ﺿــﺮﺑﻪي دﯾﮕﺮي زد‪ .‬اﯾﻦ ﺑﺎر ﭘﻨﺞ ﭘﺎﯾﯽ راﺳــﺖ ﻫﺪف را زد‪ .‬ﺳــﻮﻣﯽ دو ﯾﺎ ﺳــﻪ ﻓﻮت ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻧﻞ ﻗﻞ ﺧﻮرد‪ .‬اﻣﺎ‬
‫ﭼﻬﺎرﻣﯽ‪ ،‬ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪ ﻋﺎﻟﯽ ﺑﻮد‪ ،‬در ﺳﺖ ﺧﻮرد ﺑﻪ دﯾﺮك و ﻟﺒﺨﻨﺪ ر ﺿﺎﯾﺖ را ﺑﺮ ﻟﺒﺎن راﺑﺮت ﻧ ﺸﺎﻧﺪ‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ‬
‫»ﺧﻮب ﺑﻮد‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺑﯿﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺎت )ﻧﻮﻋﯽ ﺿﺮﺑﻪي ﮔﻠﻒ ﮐﻪ ﺗﻮپ را روي زﻣﯿﻦ ﻗﻞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﺗﺎ داﺧﻞ‬
‫ﺣﻔﺮه ﺑﯿﻔﺘﺪ‪ (.‬را ﺑﺎ ﻫﻢ اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﯿﻢ»‪.‬‬

‫ﻫﺮ دو ﺑﻪ ﻃﺮف زﻣﯿﻦ ﮔﺮﯾﻦ راه اﻓﺘﺎدﻧﺪ‪ ،‬ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﺎل ﺧﺪﻣﺘﮑﺎر ﯾﮏ ﮐﯿﺴـــﻪي ﺑﺰرگ ﭘﺮ از اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺎرﺗﺮ‬
‫)ﻧﻮع دﯾﮕﺮي از ﭼﻮب ﮔﻠﻒ ﻣﺨﺼﻮص زدن ﺿﺮﺑﻪﻫﺎي ﭘﺎت( ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬راﺑﺮت ﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ ﻣﺎل ﺧﻮدش ﭘﯿﺪا ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻫﻢ ﯾﮑﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮد و وارد ﮔﺮﯾﻦ ﺷﺪ و ﺗﻮﭘﯽ را در ﻓﺎ ﺻﻠﻪي ﺳﻪ ﻓﻮﺗﯽ ﯾﮑﯽ از ﭘﺮﭼﻢﻫﺎي زرد ﮐﺎ ﺷﺖ‪.‬‬
‫«آﻫﺎن‪ ،‬ﻧﺸﺎن ﺑﺪه ﺑﺒﯿﻨﻢ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺗﺼﻮرش را ﻧﻤﯽﮐﺮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎ ﺑﯿﺶ از ﯾﮏ اﻣﺘﺤﺎن ﺻﺮف ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﺎرد ﺿﺮﺑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮت‪،‬‬
‫ﺿﺮﺑﻪي ﭘﺮزوري ﺑﻪ ﺗﻮپ زد و آن را ﯾﮏراﺳﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎد داﺧﻞ ﺣﻔﺮه‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺗﻮپ دوم را در ﭘﻨﺞ ﭘﺎﯾﯽ ﺣﻔﺮه ﮐﺎﺷــﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺑﺎر راﺑﺮت دﻗﺖ ﺑﯿﺸــﺘﺮي ﺑﻪ ﺧﺮج داد و ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺳــﺎدﮔﯽ‬
‫دﻓﻌﻪي اول ﺗﻮپ را ﺑﻪ داﺧﻞ ﺣﻔﺮه ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺗﻮپ ﺳﻮم را ﮐﻤﯽ دورﺗﺮ ﮐﺎﺷﺖ‪ ،‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﻔﺖ‬
‫ﻓﻮﺗﯽ‪ ،‬ﻓﺎ ﺻﻠﻪاي ﮐﻪ ﺑﺮاي ﯾﮏ ﻣﺮﺑﯽ ﻫﻢ ﻗﺎﺑﻞﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز و ﺿﻌﯿﺖ ﺧﻮاب ﭼﻤﻦ را ﺑﺮر ﺳﯽ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ‬
‫ﯾﺎ ﻓﺮورﻓﺘﮕﯽ ﻧﺪﯾﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺿﺮﺑﻪي ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﯽ زد‪ .‬ﺗﻮپ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ ﺑﻪ ﭼﭗ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﺴﯿﺮ داد‪ ،‬ﻟﺒﻪي ﮔﻮدال را ﻟﻤﺲ‬
‫ﮐﺮد‪ ،‬ﯾــﮏ ﺑــﺎر آن را دور زد و ﺑﻌــﺪ ا ﻓﺘــﺎد داﺧــﻞ ﺣ ﻔﺮه‪ ،‬ﺑــﺎ ﺣــﺎﻟــﺖ ﺑــﻪ اﺻــــ ﻄﻼح »در ﺑ ﻐ ﻠﯽ‪».‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺳﺮش را ﺗﮑﺎن داد و ﻟﺐﮔﺰه رﻓﺖ‪ .‬اﻋﻼم ﮐﺮد »در ﺳﺖ ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻓﮑﺮش را ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ‬
‫ﭼﺮا ﺑﺮاي ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت اﻧﺘﺨﺎب ﻧﺸﺪي»‪.‬‬

‫‪١٧‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫راﺑﺮت ﮐﻪ از اﯾﻦ ﺣﺮف رﻧﺠﯿﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﻟﮑﻨﺖ ﮔﻔﺖ »اﻣﺎ ﻣﻦ… ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻦ اﻵن ﺳــﻪ ﭘﺎت ﭘﺸــﺖ ﺳــﺮ ﻫﻢ ردﯾﻒ‬
‫ﮐﺮدم! در ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺷﺎت ﻫﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب از ﭘﺲ ﮐﺎر ﺑﺮآﻣﺪم»…‬

‫ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺟﻮاب داد »ﻣﯽداﻧﻢ‪ ،‬ﻣﯽداﻧﻢ‪ .‬ﺗﻮ اﺳﺘﻌﺪادش را داري‪ ،‬ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬ﻣﺸﮑﻞ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺗﻮ ﯾﺎ ﺧﻮدت را ﺑﺎور ﻧﺪاري ﯾﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ اﺳــﺘﻌﺪادت را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯽ ﯾﺎ ﻫﺮ دو ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ اﺧﯿﺮ اوﺿــﺎع‬
‫ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد! ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ»‪.‬‬

‫«اﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ»…‬

‫«ﻣﻦ ﯾﮏ دوﺟﯿﻦ ﻣﺮد ﻓﻮقاﻟﻌﺎده ﻣ ﺴﺘﻌﺪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎ ﺳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺎ ﺷﯿﻪ راﻧﺪه ﺷﺪهاﻧﺪ‪ ،‬درﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﻋﺪهاي دﯾﮕﺮ ﺑﺎ‬
‫ا ﺳﺘﻌﺪاد ﮐﻤﺘﺮ‪ ،‬اﻣﺎ دا ﺷﺘﻦ ﺑﺎور ﻋﻤﯿﻖ ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎﯾ ﺸﺎن‪ ،‬ﺑﻪ د ﺳﺖﻧﯿﺎﻓﺘﻨﯽﺗﺮﯾﻦ آرزوﻫﺎي ﺧﻮد ر ﺳﯿﺪهاﻧﺪ‪ .‬ﮐﻠﯿﺪ‬
‫ﻣﻮ ﻓ ﻘﯿــﺖ در ﺣــﺪا ﮐ ﺜﺮ اﺳــــ ﺘﻔــﺎده از ﺗﻮاﻧــﺎ ﯾﯽﻫــﺎ ﯾﯽ اﺳــــﺖ ﮐــﻪ ﺑــﺎ آن ﺑــﻪ د ﻧﯿــﺎ آﻣــﺪها ﯾﻢ»‪.‬‬
‫«راﺳﺘﺶ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﺗﺎن ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮرم اﯾﻦ»…‬

‫«ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺗﻌﺪاد ﺷﺎﮔﺮداولﻫﺎي ﺷﮑﺴﺖﺧﻮرده در زﻧﺪﮔﯽ زﯾﺎد اﺳﺖ‪ .‬آنﻫﺎ در ﻣﺪرﺳﻪ ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهاﻧﺪ‪ ،‬ﯾﮏ‬
‫ﯾﺎ دو ﻣﺪرك ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ – ﻫﯿﭻ ا ﺳﻤﯽ از آنﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﻮي‪ .‬اﻣﺎ آنﻫﺎ ﮐﻪ ﺳﺮ و ﺗﻪ‬
‫ﺗﺤﺼــﯿﻼت ﻣﺪرﺳــﻪ را ﻧﻤﺮات ﭘﯿﺶﭘﺎاﻓﺘﺎده ﺑﻪ زور ﺳــﻤﺒﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬درﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﺸــﺎﻏﻞ ﺧﺎرقاﻟﻌﺎدهاي دﺳــﺖوﭘﺎ‬
‫ﮐﺮده و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮاي ﺧﻮد رﻗﻢ ﻣﯽزﻧﻨﺪ»‪.‬‬

‫ﺣﺮﻓﻪاي ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺣﺴﺎﺑﯽ ذﻫﻦ راﺑﺮت را درﮔﯿﺮ ﮐﺮد‪ ،‬اﯾﻦ ﺣﺮفﻫﺎ ﺳﺮ زﺧﻤﯽ را ﺑﺎز ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد ﻫﻢ‬
‫آﻣﺪه اﺳــﺖ‪ .‬او از آن دﺳــﺖ آدمﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺎﺷــﯿﻪ راﻧﺪه ﺷــﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز‪ ،‬در دوران‬
‫ﻣﺪر ﺳﻪ‪ ،‬ﻣﻮﻓﻘﯿﺖﻫﺎي ﭼ ﺸﻤﮕﯿﺮي دا ﺷﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪﻫﺎ وﻗﺘﯽ ﭘﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﮔﺬا ﺷﺘﻪ و ﺧﻮا ﺳﺘﻪ ﺑﻮد در ﺻﺤﻨﻪي‬
‫رﻗﺎﺑﺖ واﻗﻌﯽ‪ ،‬ﺧﻮدي ﻧﺸﺎن دﻫﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﺮز اﺳﻔﻨﺎﮐﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ در اداﻣﻪ ﮔﻔﺖ »ﻣﻦ ﺣﺘﯽ ﻣﻌﺘﻘﺪم ﮐﻪ داﺷﺘﻦ اﺳﺘﻌﺪاد ﻓﺮاوان ﮔﺎﻫﯽ ﻧﻮﻋﯽ ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽآﯾﺪ»‪.‬‬
‫راﺑﺮت زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد »ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﺿﺪوﻧﻘﯿﺾ ﻣﯽآﯾﺪ»‪.‬‬

‫«اﮔﺮ ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ در واﻗﻊ اﯾﻦﻃﻮر ﻧﯿ ﺴﺖ‪ .‬ا ﺳﺘﻌﺪاد ﺗﺎ ﺣﺪي ﺷﺒﯿﻪ ارﺛﯽ ا ﺳﺖ ﮐﻪ از واﻟﺪﯾﻦ ﺑﻪ‬
‫آدم ﻣﯽر ﺳﺪ‪ .‬اﻏﻠﺐ ر ﺳﯿﺪن ﯾﮏ ﻋﺎﻟﻤﻪ ﭘﻮل ﻣﻔﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪن ﺑﺎ ﻗﺎ ﺷﻖ ﻧﻘﺮهاي در دﻫﺎن‪ ،‬ﺗﻤﺎم‬
‫ﻗﺎﺑﻠﯿﺖﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز آدﻣﯽ ﺑﺮاي ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ در دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ را در او ﻣﯽﮐ ﺸﺪ‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮﻫﺎي زﯾﺎدي را ﻣﯽ ﺷﻨﺎ ﺳﻢ‬
‫ﮐﻪ در ﻓﻘﺮ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪهاﻧﺪ؛ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدهاﻧﺪ در ﺟﻮاﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت دﺳﺖوﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮم ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺘﯽ‬
‫روﺑﺮو ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺒﺎرزه ﺳـــﺨﺖ‪ ،‬اﺳـــﺘﻌﺪاد و ﺛﺮوت ﻣﺎدي آنﻫﺎ را ﻗﺎﻟﺐرﯾﺰي ﮐﺮده و آن را ﺑﻪ اﺑﺰار ﺑﺮﻧﺪهاي‬
‫ﻣﺒﺪل ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮي از آن‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺸـــﺘﺮ از ﮐﺴـــﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻮﻟﺪ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮن دﻻر دارد‪ ،‬ﭘﻮل ﺑﻪ‬
‫دﺳﺖ ﻣﯽآورﻧﺪ»‪.‬‬

‫«ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ دارم ﮐﻢﮐﻢ ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن را ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ»‪.‬‬

‫‪١٨‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ اداﻣﻪ داد »اﻟﺒﺘﻪ ا ﺳﺘﻌﺪاد ﻻزم ا ﺳﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿ ﺴﺖ‪ .‬در ﻣﺪر ﺳﻪ ﺷﺎﮔﺮد ﺑﺎا ﺳﺘﻌﺪاد‪ ،‬ﺑﯽدرد ﺳﺮ ﻣﻮﻓﻖ‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬وﻗﺘﯽ اﻗﺒﺎﻟﺶ را ﺑﺎ ﺣﺮﻓﻪايﻫﺎ اﻣﺘﺤﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽﺧﻮرد‪ ،‬ﭼﻮن آﻣﺎدﮔﯽ ﻧﺪارد‪،‬‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ از ﻋﻬﺪهي آن ﺑﺮآﯾﺪ‪ .‬در اﯾﻦ ﻣﻮارد‪ ،‬اﻏﻠﺐ ﮐﺎﻣﻼً ﺧﻮدش را ﻣﯽﺑﺎزد‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ا ﺳﺘﻌﺪاد و ﻣﻬﻢﺗﺮ از‬
‫آن‪ ،‬ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺳﺎﯾﺮ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﺷﺮاﯾﻂ ﺣ ﺴﺎس‪ ،‬ﺣﺘﯽ از آن ا ﺳﺘﻌﺪاد ﻫﻢ ﺣﯿﺎﺗﯽﺗﺮ ﻫ ﺴﺘﻨﺪ را ﯾﺎد ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﺮاي ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮐﻼﻣﺶ ﻟﺤﻈﻪاي ﻣﮑﺚ ﮐﺮد‪ .‬ﺳﭙﺲ اداﻣﻪ داد »ﻓﺮض ﮐﻦ ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ ﻣﻦ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮن دﻻر ﺑﻪ‬
‫ﺣﺴﺎب ﺗﻮ وارﯾﺰ ﮐﻨﻢ»…‬

‫راﺑــﺮت ﻧــﯿﺸـــــﺨــﻨــﺪ زد »در اﯾــﻦ ﺻـــــﻮرت ﺑﺴـــــﯿــﺎري از ﻣﺸـــــﮑــﻼﺗــﻢ ﺣــﻞ ﻣــﯽﺷـــــﻮد»!‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ » ﺷﺎﯾﺪ‪ .‬وﻟﯽ آﯾﺎ ﺗﻮ را ﻣﻮﻓﻖ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ آﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ اﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ را ﺑﻪ ﻣﺎل ﺧﻮدت ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﻨﯽ و آن‬
‫را اﻓﺰاﯾﺶ دﻫﯽ؟ ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻓﻘﻂ روي آن ﺧﯿﻤﻪ ﻣﯽزﻧﯽ‪ ،‬آن را راﮐﺪ ﻧﮕﻪ ﻣﯽداري و ﺑﻪ ﮐﺴــﯽ ﻣﯽدﻫﯽ و ﺑﻬﺮهاش‬
‫را ﻣﯽﮔﯿﺮي‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ واﻗﻌﺎً ﺑﺎ آن ﮐﺎر ﮐﻨﺪ؟»‬

‫«ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﻣﻦ»…‬

‫«اﺳــﺘﻌﺪاد ﺗﻮ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﯾﻦ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮن دﻻر اﺳــﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺳــﺎدﮔﯽ ﺑﻪ داﻣﺎﻧﺖ رﯾﺨﺘﻪ ﺷــﺪه‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ آن را‬
‫ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﻨﯽ‪ ،‬اﻓﺰاﯾﺶ و ﭘﺮورش دﻫﯽ‪ .‬آﯾﺎ ﺣﺎﻻ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪي ﮐﻪ ﭼﺮا در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت دورهاي ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺒﻮدي؟»‬
‫راﺑــﺮت ﺑــﺎ ﻧــﺎرﺿــــﺎﯾــﺘــﯽ ﮔــﻔــﺖ »ﺑــﻠــﻪ ﻓــﮑــﺮ ﻣــﯽﮐــﻨــﺪ و ﻫــﻤــﯿــﻦ ﻣــﺮا اﻓﺴــــﺮده ﻣــﯽﮐــﻨــﺪ»‪.‬‬
‫«ﺑﺮﻋﮑﺲ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮﺷــﺤﺎل ﺑﺎﺷــﯽ‪ .‬اﻣﺮوز روز ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﺮاي ﺗﻮﺳــﺖ‪ .‬ﭼﺮا؟ ﭼﻮن اوﻟﯿﻦ ﻗﺪم ﺑﻪ ﺳــﻮي ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ‪،‬‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻮاﻣﻞ ﺷﮑﺴﺖ در ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻋﺎﻣﻞ ﺷﮑﺴﺖ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺎري اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻣﺪتﻫﺎ ﭘﯿﺶ در ﭘﺎﯾﺖ ﻓﺮو‬
‫رﻓﺘﻪ – در واﻗﻊ اﯾﻦ زﻣﺎن آنﻗﺪر ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻮده ﮐﻪ دﯾﮕﺮ آن را ﻗﺴـــﻤﺘﯽ از ﺧﻮدت‪ ،‬ﻗﺴـــﻤﺘﯽ از ﭘﺎﯾﺖ‪ ،‬ﻣﯿﺪاﻧﯽ‪.‬‬
‫ﺷﺎﯾﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯽ ﮐﻪ دﭼﺎر ﻧﻮﻋﯽ ﮐﻤﺒﻮد ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻣﺎدرزادي ﻫﺴﺘﯽ‪ .‬اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﯽدﻫﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ‬
‫ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺰاﺣﻢ در ﻃﯽ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳـــﺎل‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺧﺎري ﺑﯿﺶ ﻧﺒﻮده و اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ آن را از ﭘﺎﯾﺖ ﺑﯿﺮون ﺑﮑﺸـــﯽ‪،‬‬
‫ﺧــﺐ… ﺑــﺎﯾــﺪ ﺑــﮕــﻮﯾــﻢ ﮐــﻪ اﯾــﻦ ﺧــﺒــﺮ ﺑﺴـــــﯿــﺎر ﺧــﻮﺑــﯽ اﺳـــــﺖ‪ ،‬ﻣــﮕــﺮ ﻧــﻪ؟»‬
‫«ﺑــﻪ ﮔﻤــﺎ ﻧﻢ ﺑﻠــﻪ ﻣ ﻨ ﺘﻬــﺎ ﺑــﻪ ﺷــــﺮ ﻃﯽ ﮐــﻪ وا ﻗﻌ ـﺎً ﺑ ﺘﻮا ﻧﻢ ا ﯾﻦ ﺧــﺎر ﻟ ﻌ ﻨ ﺘﯽ را ﺑ ﯿﺮون ﺑﮑﺸــــﻢ»‪.‬‬
‫«اﯾﻦ ﺣﺘﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺳــﺎدهﺗﺮ از آن اﺳــﺖ ﮐﻪ ﻓﮑﺮش ر ﺑﮑﻨﯽ‪ .‬ﺗﻤﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎي دﻧﯿﺎ – ﻣﻨﻈﻮرم ﺷــﻐﻞ‪ ،‬ﮐﺎر و ﻏﯿﺮه‬
‫ا ﺳﺖ – از ﺑﯿﺮون ﻧﻤﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ دارﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺮاي ﮐ ﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﻨﺶ ﺧﻮد را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﺮده‪ ،‬ﮐ ﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ درون‬
‫ﻣ ﺴﺎﺋﻞ را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﯿﺮون آن ﺑﺒﯿﻨﺪ‪ ،‬ﻫﻤﮕﯽ ﮐﻤﺎﺑﯿﺶ ﯾﮏ ﺟﻮرﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪي آنﻫﺎ ﯾﮏ ﻫﺪف واﺣﺪ دارﻧﺪ‪ ،‬ﯾﮏ ﻣﻘ ﺼﻮد‬
‫واﺣﺪ‪ :‬ﯾﺎد دادن ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻓﮑﺎر ﺧﻮد را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻗﻮل ﻻﺋﻮﺗﺴــﻪ‪ ،‬ﺣﮑﯿﻢ ﻓﺮزاﻧﻪ ﭼﯿﻨﯽ‪ :‬ﮐﺴــﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺮ دﯾﮕﺮان ﺗﺴﻠﻂ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ اﻧﺴﺎن ﺑﺰرﮔﯽ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﺴﻠﻂ ﻣﯽﺷﻮد از او ﻫﻢ ﺑﺰرگﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺮاي ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬در ﻫﺮ ﮐﺎري ﮐﻪ اراده ﮐﻨﺪ ﻣﻮﻓﻖ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﯾﮏ ﮔﻠﻒ‬
‫ﺑﺎز ﻋﺎﻟﯽ ﺑﺸﻮي‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻨﺘﺮل اﻓﮑﺎر و ذﻫﻨﺖ را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮي‪ .‬ﺻﺪﻫﺎ ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در ﺷﺮاﯾﻂ ﻋﺎدي ﺿﺮﺑﻪﻫﺎي‬
‫ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهاي ﻣﯽزﻧﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ وﻗﺘﯽ رﻗﺎﺑﺖ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻓﺸﺎر واﻗﻌﺎً زﯾﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ از ا ﺷﺘﺒﺎه دور‬
‫ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ از روي ﻗﺎﻋﺪه ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﯾﮏ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﺗﺎ آﺧﺮ ﺑﺎزي ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮي‪ .‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان‬

‫‪١٩‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﺑﺰرگ ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻮد درﺻﺪ ﺑﺎزي در ذﻫﻦ ﻣﯽﮔﺬرد‪ .‬در ﻣﻮرد زﻧﺪﮔﯽ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر اﺳﺖ‪ :‬ﻫﺮ دوي آنﻫﺎ ﻓﻘﻂ‬
‫ﯾﮏ ذﻫﻨﯿﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺳﺎﮐﺖ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﺄﻣﻞ ﻋﻤﯿﻖ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﺣﻖ ﺑﺎ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ا ﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ آنﻗﺪر ﺳﺎده‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻏﯿﺮواﻗﻌﯽ ﻣﯽﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫«ﮐﻨﺘﺮل ذﻫﻦ… اﻣﺎ ﺧﻮدم اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﻠﺪم»‪.‬‬

‫«ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎﺷــﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮده ﺑﻮدي‪ ،‬اﻵن ﺑﻪ ﺧﻮدت اﯾﻤﺎن راﺳــﺦ داﺷــﺘﯽ‪ ،‬ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان‬
‫ﮔﻠﻒ ﺑﺎز و ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻓﺮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﺮ ذﻫﻨﺖ ﻣ ﺴﻠﻂ ﺷﻮي‪ ،‬ﻣﯿﻮهي ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ را ﺣﺘﯽ ﻫﻨﮕﺎم ﮐﺎ ﺷﺖ داﻧﻪي‬
‫آن ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ‪ .‬آﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﺑﻮدن‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺮﺑﯽﮔﺮي ﺗﻦ دادهاي ﺑﻪ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ ﻧﯿﺴـــﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ واﻗﻌﺎً ﺑﺎور‬
‫ﻧﮑﺮدهاي ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﯾﮏ ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺑﺎﺷــﯽ؟ اﮔﺮ ﺑﺎور ﮐﺮده ﺑﻮدي‪ ،‬آﯾﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ زودي دﺳــﺖ از آن ﻣﯽﮐﺸــﯿﺪي؟»‬
‫ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﭼﯿﺰي ﻧﮕﻔﺖ و ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ اداﻣﻪ داد »ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﮐﯽ دﺳــﺖ از اﯾﻦ آرزو ﮐﺸــﯿﺪي؟ ﮐﯽ دﺳــﺖ از ﺗﻼش‬
‫ﺷﺴﺘﯽ؟»‬

‫«ﺳﻪ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ»‪.‬‬

‫«دﻗﯿﻘﺎً ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎد؟»‬

‫«آه ﺑﻠﻪ‪ .‬اﯾﻦ آﺧﺮﯾﻦ ﺗﻼش ﻣﻦ ﺑﺮاي ورود ﺑﻪ ﺑﺎ ﺷﮕﺎه ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺎﻟﯽ ﺷﺮوع ﮐﺮدم‪ ،‬ﺑﺮاي ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮐﺎرت‬
‫ورودي ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ در دور آﺧﺮ اﻣﺘﯿﺎزم ‪ 72‬ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪ ‪ 34‬اﻣﺘﯿﺎز ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم اوﺿﺎع ﺑﺮ وﻓﻖ‬
‫ﻣﺮادم ﺷــﺪه‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎري ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽﮐﺮدم اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺿــﺮﺑﻪي ﺑﻌﺪي را ﺑﺎ ‪ 38‬ﯾﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﮐﺮدم و آنوﻗﺖ‬
‫ﮐﺎرت در دﺳـــﺘﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻫﯿﺠﺎنزده ﺑﻮدم – آرزوي دﯾﺮﯾ ﻨﻪي ز ﻧﺪﮔﯽام ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر داﺷـــﺖ ﺑﺮآورده‬
‫ﻣﯽﺷﺪ»‪.‬‬

‫«ﭘﺲ ﭼﻪ ﺷﺪ؟»‬

‫«ﺧﺐ ﯾﮏ ﺟﻮراﯾﯽ ﺑﺪ آوردم»‪.‬‬

‫«ﺑﺪ آوردي؟»‬

‫ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﮐﻪ آﯾﺎ اﯾﻦ ﺗﻮ ﺻﯿﻒ در ﺳﺘﯽ ا ﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ‪ ،‬ﻗ ﻀﺎوت ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن‪ .‬در ﺣﻔﺮهي دﻫﻢ‪ ،‬ﭘﺎﻧ ﺼﺪ ﯾﺎردي ﭘﺎر ﭘﻨﺠﻢ‪،‬‬
‫ﺗﺼـــﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ دوﻣﯿﻦ ﺿـــﺮﺑﻪ را ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯽﺧﻄﺮ ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﺮدم ﯾﺎ ﺗﻮپ را وارد ﮔﺮﯾﻦ ﻣﯽﮐﺮدم ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ‬
‫ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻮن ﯾﮏ ﻣﺎﻧﻊ آﺑﯽرﻧﮓ ﺳﺮ راه ﻗﺮار دا ﺷﺖ‪ .‬از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺎ دو ﺿﺮﺑﻪ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻦ ﻣﯽر ﺳﯿﺪم‪،‬‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺗﻮپ را ﮔﻞ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ از آن ﺑﻪ ﺑﻌﺪ‪ ،‬زدن ﺿﺮﺑﻪي ‪ 38‬اﻣﺘﯿﺎزي ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده ﻣﯽ ﺷﺪ و از‬
‫ﻫﺮ ﺑﭽﻪاي ﺑﺮﻣﯽآﻣﺪ‪ .‬ﺗﺮدﯾﺪ داﺷــﺘﻢ ﻣﯽداﻧﺴــﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاي رد ﮐﺮدن ﺗﻮپ از ﺑﺎﻻي درﯾﺎﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺿــﺮﺑﻪ ‪225‬‬
‫ﯾﺎردي ﺑﺎ ﮐﻼبوود ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺗﻮﭘﻢ داﺧﻞ درﯾﺎﭼﻪ ﻣﯽاﻓﺘﺎد‪ ،‬ﺑﺎﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﺪم‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺧﻄﺮ ﻧﮑﻨﻢ و ﺑﺎ‬
‫ﭼﻮب ﺳﺮ آﻫﻨﯽ ﺷﻤﺎره ﻫﺸﺖ ﺳﺮاغ ﭘﺎر ﺑﺮوم‪ .‬ﻣﺸﻐﻮل درآوردن ﭼﻮب از ﺳﺎك ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺷﻨﯿﺪم ﺻﺪاﯾﯽ از ﺑﯿﻦ‬

‫‪٢٠‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن ﻣﯽﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﯽﻋﺮﺿﻪ! ﺑﯽوﺟﻮد! ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﯽﺧﻄﺮ ﺑﺎزي ﮐﻨﺪ! ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ دﺳﺖ روي دﺳﺖ ﺑﮕﺬارم و‬
‫اﺟﺎزه دﻫﻢ ﮐﺴﯽ ﺟﻠﻮي روﯾﻢ ﻣﺮا ﺗﺮﺳﻮ ﺧﻄﺎب ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻓﺮﯾﺎد زدم اﯾﻦ ﯾﮑﯽ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻦ! و ﺑﻪ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه وﺳﺎﯾﻠﻢ‬
‫ﮔﻔﺘﻢ ﯾﮏ ﭼﻮب ﺷــﻤﺎرهي ﺳــﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﺪ‪ .‬آن ﻣﺮد ﺗﻤﺎﺷــﺎﭼﯽ ﻓﻘﻂ ﭘﻮزﺧﻨﺪ زد و ﮔﻔﺖ »ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺰﻧﯽ ﺗﻮ‬
‫آب!« اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺮﺑﺪه ﮐﺸﯿﺪن ﺳﺮ ﻣﻦ ﺑﯿﺮوﻧﺶ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺮاي ﺳﺎﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺶ ﮐﺎري از دﺳﺖ ﻣﻦ‬
‫ﺑﺮﻧﻤﯽآﻣﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﻣﺮدد ﺑﻮدم‪ ،‬اﻣﺎ ﯾﮑﯽ از ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن ﻓﺮﯾﺎد زد زود ﺑﺎش! زود ﺑﺎش! راه ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ .‬ﺿﺮﺑﻪ را زدم‪ ،‬ﺿﺮﺑﻪاي‬
‫ﮐﻤﯽ ﻧﺮم ﺑﻪ ﺗﻮپ‪ ،‬ﯾﮏراﺳــﺖ داﺧﻞ درﯾﺎﭼﻪ‪ .‬ﮐﺎﻣﻼً اﺣﺴــﺎس ﺣﻘﺎرت ﮐﺮدم‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﮐﺴــﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺑﻪ‬
‫زدن اﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﻧﮕﺎه ﻧﮑﺮدم‪ .‬دوﺑﺎره اﻓﺘ ﻀﺎح ﮐﺮدم‪ ،‬ﺑﺎ ﺳﻪ ﭘﺎت آن ﺗﻮپ ﻟﻌﻨﺘﯽ را وارد ﺣﻔﺮه ﮐﺮدم ﮐﻪ‬
‫ﮐﺎرم ﺑﻪ ﺑﺎﮔﯽ دوﺑﻞ ﮐﺸﯿﺪ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﭼﯿﺰي ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺎرت اﻣﺘﯿﺎزم ﻧﺸﺎن ﻣﯽداد‪ .‬درﺳﺖ از ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎزي را ﺑﺎﺧﺘﻢ‪ .‬ﺳﻪ ﺑﺎﮔﯽ در ﺣﻔﺮه ﺑﻌﺪي‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدم آﻣﺪم ﺧﯿﻠﯽ دﯾﺮ ﺷــﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ دو ﮔﻞ ﺑﺎزي را ﺗﻤﺎم ﮐﺮدم‪ ،‬اﻣﺎ اﻣﺘﯿﺎز ﻧﻬﺎﯾﯽام ‪ 73‬ﺑﻮد‪ ،‬ﯾﮏ ﺿــﺮﺑﻪ‬
‫ﺑﯿﺸــــ ﺘﺮ از ا ﻣ ﺘﯿــﺎز ﮐﺴــــﺐ ﮐــﺎرت‪ .‬ﯾــﮏ ﺿــــﺮﺑــﻪ ا ﺣ ﻤﻘــﺎﻧــﻪ‪ .‬ﺣــﺎل ﺧ ﯿ ﻠﯽ ﺑــﺪي داﺷــــ ﺘﻢ‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ »ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﮐﻪ ﺳـــﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮد ﻋﺼـــﺒﺎﻧﯿﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽاش را ﻧﺸـــﺎن دﻫﺪ‪ ،‬اﻋﺘﺮاض ﮐﺮد »ﺟﺎﻟﺐ؟ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷـــﻤﺎ‬
‫ﻣــﯽﮔــﻮﯾــﻢ ﮐــﻪ زﻧــﺪﮔــﯽام را ﻧــﺎﺑــﻮد ﮐــﺮدم و ﺷــــﻤــﺎ ﻓــﻘــﻂ ﻣــﯽﮔــﻮﯾــﯿــﺪ ﺟــﺎﻟــﺐ اﺳــــﺖ؟»‬
‫«ﺑﻠﻪ ﭼﻮن آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم را ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺮدي‪ .‬ﺑﺎﺧﺖ ﺗﻮ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺑﯽاﺳـــﺘﻌﺪادي‪،‬‬
‫ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﺪا ﺷﺘﻦ ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻮده ا ﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدي ذﻫﻨﺖ را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯽ‪ ،‬از ﻫﯿﭻﯾﮏ از ﺣﺮﻓﻪاي آن‬
‫ﺗﻤﺎ ﺷﺎﭼﯽ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ آن ﺣﺮف را زد‪ ،‬اﯾﻦ ﻏﺮور ﺗﻮ ﺑﻮد ﮐﻪ آن ﭼﻮب را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮد‪ .‬ﮔﻠﻒ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﺗﺠﺎرت‪ ،‬ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺷﻬﺎﻣﺖ ا ﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷﮏ ﻧﮑﻦ‪ .‬ﭘﺲ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺤﺎ ﺳﺒﻪي ﺧﻄﺮ را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮي‪ .‬ﺑﺪﯾﻬﯽ ا ﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺮاي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪن ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﯾﮏ ﮔﻞ دﯾﮕﺮ ﻧﺪا ﺷﺘﯽ‪ ،‬ﭘﺲ ﺧﻄﺮ ﻏﯿﺮﺿﺮوري ﮐﺮدي‪ .‬ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر ﮐﻪ اﻵن ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﺷﺪهاي‪ ،‬اﯾﻦ ﯾﮏ اﺷﺘﺒﺎه ذﻫﻨﯽ ﺑﻮد»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ »ﻧﯿﺎزي ﻧﯿﺴــﺖ ﺑﺮوﯾﻢ ﺑﯿﺎورﯾﺪ‪ .‬در اﯾﻦ ﻣﺪت ﻧﺼــﻒ وﻗﺘﻢ را ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﮐﺮدهام‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻄﻮر ﮔﻨﺪ‬
‫زدم»‪.‬‬
‫ﺳـــﮑﻮت ﻣﺨﺘﺼـــﺮي ﺑﺮﻗﺮار ﺷــــﺪ و ﺑﻌــﺪ‪ ،‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﭘﺮﺳـــﯿــﺪ »آﯾــﺎ از آن ﺑــﻪ ﺑﻌــﺪ او را دﯾــﺪي؟»‬
‫«ﭼﻪ ﮐﺴﯽ را؟»‬

‫ﻫﻤﺎن ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯽ را ﮐﻪ ﺗﻮ را ﻃﻠﺴﻢ ﮐﺮد‪.‬‬

‫«ﻃﻠﺴﻢ؟ ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن ﭼﯿﺴﺖ؟»‬

‫« ﺧﺐ‪ ،‬از ﺟﻬﺘﯽ اﯾﻦ ﻫﻤﺎن ﮐﺎري اﺳـــﺖ ﮐﻪ او ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺎ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮﭘﺖ داﺧﻞ آب ﻣﯽاﻓﺘﺪ‪ ،‬ذﻫﻦ ﺗﻮ را‬
‫ﺷﺮﻃﯽ ﮐﺮد‪ ،‬ﮐﺎري ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﻃﻠ ﺴﻢ ﮐﺮدن ا ﺳﺖ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽﻫﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮد ﺷﺎن ﻣﺘﻮﺟﻪ‬

‫‪٢١‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻧﺒﺎﺷــﻨﺪ‪ ،‬ﺷــﺎﯾﺪ ﺣﺘﯽ ﻋﻼﻗﻪاي ﺑﻪ آن ﻧﺪاﺷــﺘﻪ ﺑﺎﺷــﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﯿﺸــﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﻣﺮدم از ﻗﺪرت ﮐﻼم‬
‫ﺑﯽﺧﺒﺮﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻮرد ﺗﻮ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﮐﻠﻤﻪ از ﯾﮑﯽ از ﺗﻤﺎﺷـــﺎﭼﯿﺎن ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﺗﺎ آرزوي ﯾﮏ ﻋﻤﺮت را ﺑﻪ ﺑﺎد دﻫﺪ»‪.‬‬
‫راﺑﺮت ﺳـــﺎﮐﺖ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻪاي ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﺣﻖ ﺑﺎ او ﺑﻮد‪ ،‬او ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻫﯿﭻوﻗﺖ واﻗﻌﺎً ﻗﺪرت ﮐﻼم را‬
‫ﻧﻔﻬﻤﯿﺪه ﺑﻮد‪ ،‬اﻵن ﮐﻪ ﮐﺴـــﯽ ﭘﯿﺪا ﺷـــﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ ﺧﻮدش زﺣﻤﺖ ﺑﺪﻫﺪ و اﯾﻦ را ﺑﻪ او ﯾﺎد دﻫﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺷـــﺎﻫﺪ‬
‫آوردن از زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد او‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺳﺆاﻟﺶ را ﺗﮑﺮار ﮐﺮد‪.‬‬

‫«ﺧﺐ‪ ،‬آﯾﺎ ﺑﻌﺪ از آن ﻣﺎﺟﺮا او را دﯾﺪي؟»‬

‫«در واﻗﻊ ﺑﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣ ﺴﺎﺑﻘﻪ‪ ،‬در ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ‪ .‬اﺣ ﺴﺎس ﮐﺮدم ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻦ ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﮑﯿﻪ داده ﺑﻮد ﺑﻪ ﻣﺎ ﺷﯿﻨﺶ و دا ﺷﺖ‬
‫ﺳﯿﮕﺎر ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ‪ .‬ﺑﺮاي رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻨﻢ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدم از ﮐﻨﺎرش رد ﺷﻮم‪ .‬ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم او را ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮم‪ .‬وﻟﯽ‬
‫ﺧ ﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔ ﻔﺖ‪ :‬ﻫﺮﮔﺰ‪ ،‬ﻫﯿﭻو ﻗﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺷــــﺎخ ﺑﻪ ﺷــــﺎخ ﻧﺸـــﻮ‪ .‬ﻣﮕﺮ ﻧﻤﯽداﻧﯽ ﻣﻦ ﮐﯽ ﻫﺴـــﺘﻢ؟»‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻣﺘﺤﯿﺮ و ﻣﺘﻌﺠﺐ »آﯾﺎ ﺟﻮاﺑﺶ را دادي؟»‬

‫«ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺮود ﺑﻪ درك و ﺑﻪ راه ﺧﻮدم اداﻣﻪ دادم‪ .‬ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ او دﻋﻮا ﮐﻨﻢ‪ .‬اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم دﻟﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ‬
‫ﺻﻮرﺗﺶ را ﺑﮕﯿﺮم زﯾﺮ ﻣﺸﺖ و ﻟﮕﺪ‪ ،‬ﻣﻨﺘﻬﺎ ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﺗﻮاﻧ ﺴﺘﻢ ﺧﻮدم را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﻢ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺪان‬
‫ﻫﻢ ﺑﻪدردﻧﺨﻮر ﻧﯿﺴﺘﻢ»‪.‬‬

‫«ﻣﻦ اﺻـﻼً ﭼﻨﯿﻦ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰدم‪ .‬در واﻗﻊ ﻣﻌﺘﻘﺪم ﻧﻘﺎط ﻣﺜﺒﺖ زﯾﺎدي داري‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﺳــﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ‬
‫ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ آﻧﭽﻪ ﻫ ﺴﺘﯽ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ آﻧﭽﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺷﯽ‪ ،‬ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﻬﻢ ا ﺳﺖ‪ .‬ﯾﮏ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺨ ﺼﯿﺘﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺬاب‬
‫ا ﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﮔﻠﻒ در وﺟﻮد ﺗﻮ ﻫ ﺴﺖ‪ .‬ﻣ ﺸﮑﻞ اﯾﻦ ا ﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮدت اﯾﻦ را ﻧﻤﯽداﻧﯽ‪ .‬ﺗﻮ ﺧﻮاب‬
‫ﻫﺴـــﺘﯽ‪ .‬آﯾﻨﻪاي ﮐﻪ ﺧﻮدت را در آن ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ‪ ،‬زﻧﮕﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳـــﺖ‪ .‬ﺗﻨ ﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ ﯾﮏ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز‬
‫ﺷـــﮑﺴـــﺖﺧﻮرده اﺳـــﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﻪﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯽ واﻗﻌﯿﺖ ﺧﻮدت را ﺑﺒﯿﻨﯽ‪ ،‬ﺑﻪﻣﺤﺾ درك ﻋﻈﻤﺖ وﺟﻮدت‪،‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽات ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﻟﺒﺨﻨﺪ زد‪ ،‬ﺷـــﺮﻣﻨﺪه ﺷـــﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻫﯿﭻﮐﺲ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل اﯾﻦﻃﻮر ﺑﺎ او ﺣﺮف ﻧﺰده ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺘﯽ ﭘﺪر و ﻣﺎدرش ﯾﺎ‬
‫ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﻣﻌﻠﻢ ﻫﺎﯾﺶ‪ ،‬ﻧﻪ ﺣﺘﯽ ﯾﮑﯽ از دوﺳـــﺘﺎﻧﺶ‪ .‬ﻫﯿﭻﮐﺲ ﺟﺰ – ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐ ﻨﺪ – ﮐﻼرا‪ .‬ﮐﻼرا‬
‫ﻫﻤﯿ ﺸﻪ ﺑﻪ او اﯾﻤﺎن دا ﺷﺖ‪ ،‬در ﺳﺖ از ﻫﻤﺎن روز اول‪ .‬ﺑﻪ ا ﺳﺘﻌﺪاد او اﯾﻤﺎن دا ﺷﺖ و ﺣﺘﯽ آﻣﺎدهي ﺣﻤﺎﯾﺖ از او‬
‫ﺑﻮد‪ ،‬ﺗ ﻤﺎم آن ﻣﺪت ﮐﻪ ﺑﺮاي ورود ﺑﻪ ﻣﺴـــﺎﺑﻘﺎت دورهاي ﺗﻼش ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ا ﻣﺎ او ﻫ ﻤﻪﭼﯿﺰ را ﺧﺮاب ﮐﺮده ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮاً ﻣ ﺸﺘﺎق ﺑﻮد ﻗ ﻀﯿﻪ را دﻧﺒﺎل ﮐﻨﺪ ﮔﻔﺖ »ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺳﺮاغ آن ﺗﻤﺎ ﺷﺎﭼﯽ‪ .‬آﯾﺎ ﺑﻌﺪ از آن روز‪ ،‬ﺑﺎز‬
‫ﻫﻢ او را دﯾﺪي؟»‬

‫«ﻧﻪ‪ ،‬ﻧﻪ‪ ،‬ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ»‪.‬‬

‫«ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﭼﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﺑﻮد؟»‬

‫‪٢٢‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫«ا… ﭼﻨﺪان ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﮑﺮدم‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺗﻮﺟﻬﻢ را ﺟﻠﺐ ﮐﺮد ﭼﺸـــﻤﺎﻧﺶ ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻣﺸـــﮑﯽ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻮﻋﯽ‬
‫ﺣﺎﻟﺖ ﺷﯿﻄﺎﻧﯽ داﺷﺘﻨﺪ»…‬

‫«ﻫﯿﭻﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮي ﺑﻪ ﻧﻈﺮت ﻧﯿﺎﻣﺪ؟»‬

‫«اﻣﺎ… ﺻﺒﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺒﯿﻨﻢ! ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻪ ﯾﮏ ﭼﯿﺰي ﺑﻮد‪ .‬در ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﯾﺎدم ﻣﯽآﯾﺪ‪ .‬ﯾﮏ دﺳﺘﺒﻨﺪ‬
‫ﻋ ﺠﯿــﺐو ﻏﺮﯾــﺐ دﺳــــ ﺘﺶ ﺑﻮد‪ .‬ﺧ ﯿ ﻠﯽ ﺑﺮاق و ﭘﻮﺷــــﯿ ـﺪه از ﺳــــﻨــﮓﻫــﺎ ﯾﯽ ﻣﺜــﻞ ا ﻟﻤــﺎس»…‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮐﻪ ﺑﻪﻧﺪرت اﺣ ﺴﺎ ﺳﺎت ﻧ ﺸﺎن ﻣﯽداد‪ ،‬ﭼ ﺸﻤﺎﻧﺶ از ﺗﻌﺠﺐ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد »دﯾﺮوز‪ ،‬در ﺻﺤﻨﻪي ﺗ ﺼﺎدف‪،‬‬
‫ﻣﺮدي ﺑﻮد ﮐﻪ د ﺳﺘﺒﻨﺪ اﻟﻤﺎس دا ﺷﺖ و ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮد ﻣﺮا از ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻨ ﺼﺮف ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻗﻄﻌﺎً اﺣ ﺴﺎس ﮐﺮدم ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺗﻮ در ﻣﺎﺷﯿﻨﺖ ﺑﺴﻮزي و ﺑﻤﯿﺮي»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﻧﮕﺮان ﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺣﺮف ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ – و ﻫﯿﭻ دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮاي ﺗﺮدﯾﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﺮف ﭘﯿﺮﻣﺮد ﻧﺪاﺷﺖ –‬
‫اﺗﻔﺎق ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺒﯽ داﺷﺖ رخ ﻣﯽداد‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﻓﺮاﺗﺮ از ﯾﮏ اﺗﻔﺎق ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻣﮑﺎن داﺷﺖ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺗﺼﺎدف‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دو ﻣﺮد ﮐﻪ دﺳﺘﺒﻨﺪ ﯾﮏ ﺷﮑﻞ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ اﮔﺮ اﯾﻦ دو‪ ،‬ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﻪ؟ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺳـــﺘــﻪ ﺷــــﺎﻧﺲ ورود ﺑــﻪ ﻣﺴــــﺎﺑﻘــﺎت ﭘﯽ‪.‬ﺟﯽ‪.‬اي‪ .‬را از او ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬ﺑﻠﮑــﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳـــﺘــﻪ او ﺑﻤﯿﺮد‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﻣﻮﺿﻮع اﯾﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺣﻖ دارد ﻧﮕﺮان ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺮد دﺳﺘﺒﻨﺪ اﻟﻤﺎﺳﯽ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ؟ ﺑﺮاي ﺻﺪﻣﻪ رﺳﺎﻧﺪن ﺑﻪ‬
‫او ﭼﻪ دﻟﯿﻠﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﻔﺖ »ﺧﺐ‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﮐﻪ اﻫﻤﯿﺖ دارد اﯾﻦ ا ﺳﺖ ﮐﻪ اﻵن زﻧﺪه و ﺳﺎﻟﻢ ﻫ ﺴﺘﯽ و اﯾﻨﺠﺎ ﮐﻨﺎر ﻫﻢ‬
‫ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ .‬اﯾﻦﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ؟»‬

‫راﺑﺮت ﺑﻪ ﻋﻼ ﻣﺖ ﺗﺄﯾ ﯿﺪ ﺳـــﺮش را ﺗ ﮑﺎن داد و ﮔ ﻔﺖ »ﻗﻄ ﻌﺎً ﻓﻘﻂ آرزو ﻣﯽﮐﻨﻢ زودﺗﺮ از اﯾﻦ ﻫﺎ ﺧﺪﻣﺘ ﺘﺎن‬
‫ﻣﯽرﺳﯿﺪم»‪.‬‬

‫«واﻗ ﻌﺎً؟ ﭼﺮا؟ آﯾﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ز ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ آدم ﻫﺎ ﻣﻮا ﺟﻪ ﻣﯽﺷـــﻮﯾﻢ ﮐﻪ و ﻗﺖ آن رﺳـــ ﯿﺪه ﺑﺎﺷـــﺪ؟»‬
‫«ﺷـــﺎﯾﺪ‪ .‬واﻗﻌﺎً ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮدهام‪ .‬ﻣﻨﻈﻮرم اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﺣﺴـــﺎس ﻣﯽﮐﻨﻢ دﯾﮕﺮ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ دﯾﺮ‬
‫ﺷﺪه اﺳﺖ»‪.‬‬

‫«در ﺳﯽ ﺳﺎﻟﮕﯽ؟ ﺧﯿﻠﯽ دﯾﺮ ﺷﺪه؟ ﺣﺘﻤﺎً ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﺎزه اول زﻧﺪﮔﯽات ا ﺳﺖ‪ .‬ﺗﻮ ا ﺳﺘﻌﺪاد داري‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ‬
‫اﻵن ﻧ ﺸﺎن دادي‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻧﻤﯽداﻧﯽ‪ ،‬روش ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﺮدن آن ا ﺳﺖ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻄﻮر از آن ا ﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯽ ﺗﺎ‬
‫ﺳﻮدش را ﺑﺒﺮي‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻻزم اﺳﺖ ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮي روش آﻣﺎده ﺷﺪن ﺑﺮاي ﯾﮏ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻗﻮل‬
‫ﺳﺎنﺗﺰو‪ ،‬ﻓﯿﻠﺴﻮف و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ارﺗﺶ ﭼﯿﻦ ﺑﺎ ﺳﺘﺎن‪ :‬ﯾﮏ ﺟﻨﮕﺠﻮي ﺑﺰرگ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﻗﺒﻞ از روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ دﺷﻤﻦ‪ ،‬ﭘﯿﺮوز‬
‫اﺳــﺖ‪ .‬اﯾﻦ در ﻣﻮرد ﯾﮏ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺰرگ ﻧﯿﺰ ﺻــﺎدق اﺳــﺖ‪ .‬او ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺴــﺎﺑﻘﻪ ﮔﻠﻒ ﯾﮏ ﻣﯿﺪان ﻧﺒﺮد اﺳــﺖ‪،‬‬
‫ﻣ ﯿﺪان ﻣ ﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺧﻮدش و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل‪ ،‬ﻣ ﺒﺎرزه ﺑﺎ دﯾﮕﺮان‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳــــﺎس ﺧﻮد را آ ﻣﺎده ﻣﯽﮐ ﻨﺪ»‪.‬‬
‫«ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﻧﯿﺴــﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺟﺪي را ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷــﺘﻪام – از ﻫﻤﺎن وﻗﺖ ﮐﻪ ﻣﺴــﺎﺑﻘﻪ را ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷــﺘﻢ‪ .‬ﺑﺮاي‬
‫آﻣﻮزش ﺑﻪ آﻣﺎﺗﻮرﻫﺎي ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً دﺳﺖ و ﭘﺎ ﭼﻠﻔﺘﯽ‪ ،‬آﻣﺎدﮔﯽ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻻزم ﻧﺪارم»‪.‬‬

‫‪٢٣‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫«اﻣﺎ ﻗﺒﻞ از آن‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز در آرزوي ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺷـــﺪن ﺑﻮدي‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎً روش آﻣﺎدهﺳـــﺎزي ﺧﺎﺻـــﯽ‬
‫داﺷﺘﻪاي»…‬

‫«ﺑﻠﻪ ﺣﺘﻤﺎً‪ .‬ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮد»‪.‬‬

‫«ﺧﺐ‪ ،‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﺣﺎﻻ ﮐﻪ در زﻣﯿﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﻢ ﻧﻤﯽدﻫﯽ؟»‬

‫راﺑﺮت ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺖ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﻮد اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺧﺘﻢ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ آﯾﺎ اﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺗﻤﺮﯾﻦ‬
‫ﺑﯽﻓﺎﯾﺪه ا ﺳﺖ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ‪ .‬از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ‪ ،‬ﮐﺎر دﯾﮕﺮي ﻧﺪا ﺷﺖ ﮐﻪ در آن زﻣﺎن اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪ .‬ﭘﻨﺠ ﺸﻨﺒﻪﻫﺎ روز ﺗﻌﻄﯿﻠﯽ‬
‫او ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺸـــﮑﻠﯽ ﻧﺪاﺷـــﺖ‪ .‬اﮔﺮ اﻵن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮد‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺗﻤﺎم روز را در ﻏﺼـــﻪي از دﺳـــﺖ دادن ﮐﻼرا‬
‫ﻓﺮوﻣﯽرﻓﺖ‪ .‬ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﮔﺸـــﺘﻦ‪ ،‬ﺷـــﺎﯾﺪ ﮐﺎري ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ اﻵن اﻧﺠﺎم ﻣﯽداد‪ ،‬ﭼﻮن ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻧﺪا ﺷﺖ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧ ﺴﺖ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿ ﺸﻪ روي ﻣﻬﻤﺎنﻧﻮازي ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺣ ﺴﺎب ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮاي‬
‫ﺧﻮدش ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﺮد و ﺿﻤﻨﺎً ﻣﺎ ﺷﯿﻨﺶ وﯾﻮﯾﺮا در ﺗ ﺼﺎدف ﮐﺎﻣﻼً از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﭼﯿﺰي ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻨﺶ‬
‫ﻣﯽﮐﺮد‪.‬‬

‫ﭘﯿﺮﻣﺮد رﺷــﺘﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً اﻧﺪوﻫﮕﯿﻦ اﻓﮑﺎرش را ﭘﺎره ﮐﺮد »ﭼﺮا ﺧﻮدت را ﮔﺮم ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ؟ ﻣﻦ ﻣﯽروم و ﻫﻤﯿﻦ اﻃﺮاف‬
‫ﮐﻤﯽ ﻗﺪم ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدم»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ »ﺑﻠﻪ ﺣﺘﻤﺎً« و ﺑﺎ ﺧﻮدش ﮔﻔﺖ »آه‪ ،‬ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎدا ﺑﺎد‪ ،‬ﺑﻌﺪاً ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ را ﻣﯽدﻫﻢ»‪.‬‬

‫‪٢۴‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 4‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز راه درﺳﺖ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﺮدن را ﯾﺎد ﻣﯽﮔﯿﺮد‬

‫ﺗﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ‪ ،‬راﺑﺮت ﭘﻨﺠﺎه ﺿﺮﺑﻪي ﭘﺎت ﺑﺎ ﻓﻮاﺻﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ را ﮔﻞ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﭼﻨﺪ‬
‫دﻗﯿﻘﻪ او را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮد و ﻧﻮﻋﯽ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ در او دﯾﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﭼﯿﺰي ﻧﮕﻔﺖ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﺎ رﻓﺘﻦ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻪ ﻃﺮف ﯾﮏ‬
‫درﺧﺖ ﺑﻠﻮط ﺑﺰرگ ﮐﻪ در ﺳﺎﻋﺎت ﺑﻪ ﺧ ﺼﻮ ﺻﯽ از روز ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﭼﻤﻦ ﺳﺎﯾﻪ ﻣﯽاﻧﺪاﺧﺖ و ﭘﺮﺗﺎب دارت ﺑﻪ ﺗﻨﻪي‬
‫آن‪ ،‬راﺑﺮت را ﻣﺘﻌﺠﺐ ﮐﺮد‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﭼﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﯽآﯾﺪ‪ .‬از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻇﺎﻫﺮاً دﯾﮕﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﻪ او ﻧﺪاﺷـــﺖ‪ ،‬ﭼﻨﺪ‬
‫ﺿـــــﺮﺑــﻪي ﭘــﺎت دﯾــﮕــﺮ زد‪ ،‬ﺑــﻌــﺪ ﺗــﻤــﺮﯾــﻦ را رﻫــﺎ ﮐــﺮد و ﺑــﻪ ﺳـــــﻤــﺖ درﺧــﺖ رﻓــﺖ‪.‬‬
‫«آﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺟﺴﺎرﺗﺎً ﺑﭙﺮﺳﻢ ﭼﻪ ﮐﺎر دارﯾﺪ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟»‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺟﻮاب داد »ﻫﻤﺎن ﮐﺎري ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮐﻨﯽ»‪.‬‬

‫«ﻫﻤﺎن ﮐﺎري ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮐﻨﻢ؟»‬

‫«ﺑﻠﻪ‪ .‬دﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﺎن ﮐﺎري ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮐﻨﯽ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮔﻠﻒ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺗﻮ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر‪ .‬راﺳﺘﺶ در واﻗﻊ ﺗﻮ ﻧﯿﻤﭽﻪ‬
‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽﮐﺮدي‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻧﺼـــﻔﻪﻧﯿﻤﻪ‪ ،‬ﻧﺘﯿﺠﻪي ﺧﻮﺑﯽ در ﭘﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷـــﺖ‪ .‬ﺗﻌﺠﺒﯽ ﻧﺪارد ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﺮﻧﺪه‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻮي»‪.‬‬

‫«ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن را ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﻢ»‪.‬‬

‫«ﭘﺲ ﺑﺮاﯾﺖ ﺗﻮﺿــﯿﺢ ﻣﯽدﻫﻢ‪ .‬ﺑﺮاي ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺿــﺮﺑﻪي ﭘﺎت دو روش وﺟﻮد دارد‪ .‬اوﻟﯽ ﻫﻤﺎن اﺳــﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ اﻧﺠﺎم‬
‫ﻣﯽدادي‪ ،‬ﻣﻬﺎرت ﺗﻤﺎس ﭼﻮب ﺑﺎ ﺗﻮپ ﮐﻪ ﺑﺮآورد ﻓﺎ ﺻﻠﻪ و ﻏﯿﺮه را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺧﻮﺑﯽ ا ﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﮐﺎﻓﯽ‬
‫ﻧﯿ ﺴﺖ‪ .‬ﻻاﻗﻞ ﺑﺮاي ﮐ ﺴﯽ ﮐﻪ آرزوي ﺑﺮﻧﺪه ﺷﺪن در ﻣ ﺴﺎﺑﻘﺎت دورهاي را دارد‪ ،‬ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿ ﺴﺖ و اﻣﺎ روش دوم»‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﺪون ﮔﻔﺘﻦ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪي دﯾﮕﺮ دارتﻫﺎ را ﻫﻤﺎنﺟﺎ روي ﺗﻨﻪي درﺧﺖ رﻫﺎ ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﺮف زﻣﯿﻦ ﭼﻤﻦ راه‬
‫اﻓﺘﺎد و ﭘﺎﺗﺮ ﺧﻮدش را ﮐﻪ ﮐﻨﺎر زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺮداﺷـــﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﯾﮏ ﺗﮑﻪ ﮔﭻ از ﺟﯿﺒﺶ درآورد و از ﺣﻔﺮه ﯾﮏ‬
‫ﺧﻂ ﺗ ﻘﺮ ﯾﺒ ـﺎً ﯾــﮏ ﻓﻮ ﺗﯽ ﮐﺸــــﯿــﺪ‪ .‬را ﺑﺮت ﻓ ﮑﺮ ﮐﺮد ﻣﯽ ﺧﻮاﻫــﺪ ﻣﺴــــ ﯿﺮ ﭘــﺎت را ﺑﮑﺸــــﺪ‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ »ﺣﺎﻻ ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺪون دﺳﺖ زدن ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﻂ آن را ﮐﻮﺗﺎهﺗﺮ ﮐﻨﻢ؟»‬

‫راﺑﺮت ﭘﺲ از ﻟﺤﻈﻪاي ﺗﺄﻣﻞ ﮔﻔﺖ »ﻧﻤﯽداﻧﻢ‪ «.‬ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﯿﺪ اﯾﻦ ﺗﺮﻓﻨﺪ ﭼﻪ رﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﮔﻠﻒ دارد‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺧﻢ ﺷــﺪ‬
‫و ﺧﻂ دوﻣﯽ در ﮐﻨﺎر آن ﺧﻂ ﮐ ﺸﯿﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺑﺎر دو ﻓﻮت ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ و در واﻗﻊ وﻗﺘﯽ ﺧﻂ دوم ﮐ ﺸﯿﺪه ﺷﺪ‪ ،‬اوﻟﯽ واﻗﻌﺎً‬
‫ﮐﻮﺗﺎهﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ رﺳﯿﺪ‪ .‬راﺑﺮت ﺗﺤﺴﯿﻦ ﮐﺮد »ﮐﻠﮏ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺑﻮد»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﺎ ﭘﺎﺗﺮش ﯾﮏ ﺗﻮپ داﺧﻞ ﺣﻔﺮه ﻓﺮﺳــﺘﺎد‪ .‬ﯾﮏ ﺿــﺮﺑﻪي ﭘﺎت ﻣﺴــﺘﻘﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﺎﻻ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮاي آدﻣﯽ ﺑﺎ ﺗﻮان راﺑﺮت ﻣﺜﻞ آب ﺧﻮردن ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً در ﭼﻤﻨﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺮﺗﺐ و ﺻﺎف ﺑﻮد‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ دوﺑﺎره‬
‫ﺧﻢ ﺷــﺪ و ﺑﺎ ﮔﭻ ﭼﻨﺪ ﻋﻼﻣﺖ ﭘﺸــﺖ ﺗﻮپ‪ ،‬روي ﭼﻤﻦ ﮔﺬاﺷــﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ اﯾﺴــﺘﺎد و ﮔﻔﺖ »ﺣﺎﻻ ﯾﮏ ﻣﻌﻤﺎي دﯾﮕﺮ‪.‬‬
‫ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺪون دﺳــــﺖ زدن ﺑﻪ ﺗﻮپ‪ ،‬ﮐﺎري ﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺿـــﺮ ﺑﻪ ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳــــﺪ؟»‬

‫‪٢۵‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ »اﮔﺮ از ﻣﻨﻄﻖ آن دو ﺧﻂ ﭘﯿﺮوي ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯽ اﺳــﺖ ﮐﻪ …« ﺑﻪ ﺟﺎي اﺗﻤﺎم ﺣﺮﻓﺶ‪ ،‬ﯾﮏ ﺗﻮپ‬
‫را در ﻓﺎﺻﻠﻪي ﯾﮏ و ﻧﯿﻢ ﻓﻮﺗﯽ ﺣﻔﺮه ﮐﺎﺷﺖ‪.‬‬

‫«ﻫﻤﯿﻦ‪ .‬ﺣﺎﻻ اﯾﻦ از آن ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﭘﺮﭼﻢ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺗﺼﺪﯾﻖ ﮐﺮد »ﺑﺴﯿﺎر ﻋﺎﻟﯽ‪ .‬ﻫﺮﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﺎً آن ﭼﯿﺰي ﻧﺒﻮد ﮐﻪ در ذﻫﻦ ﻣﻦ ﺑﻮد»‪.‬‬

‫د ﺳﺖ در ﺟﯿﺐ ﮐﺮد و ﯾﮏ ا ﺳﮑﻨﺎس ﻫﺰار دﻻري درآورد » ﺳﺮ اﯾﻦ ﻫﺰار دﻻري ﺷﺮط ﻣﯽﺑﻨﺪم ﮐﻪ ﺗﻮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ‬
‫اﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪ را ﮔﻞ ﮐﻨﯽ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﺣﺎﮐﯽ از ﺗﻌﺠﺐ و ﺧﺮﺳﻨﺪي ﮔﻔﺖ »ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ‪ ،‬ﯾﮏ ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ واﻗﻌﯽ ﻧﺸﺎﻧﺘﺎن ﻣﯽدﻫﻢ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ‬
‫ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪام وارد ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت دورهاي ﺷﻮم‪ .‬ﯾﮏ ﭘﺎت ﺳﻪ ﻓﻮﺗﯽ‪ ،‬آن ﻫﻢ ﺑﻪ راﺳﺘﯽ اﯾﻦ … ﺟﺪاً ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ‬
‫ﺑﯿ ﺴﺖ ﺗﺎ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ را ﭘ ﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ردﯾﻒ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﭘﻮل ﺷﻤﺎ را ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻣﺒﻠﻎ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﭼﯿﺰي‬
‫ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﻮل اﺳﺖ»‪.‬‬

‫«اﮔﺮ ﺗﻮ آﻣﺎده ﺑﺎﺷــﯽ‪ ،‬ﻣﻦ ﺣﺎﺿــﺮم اﯾﻦ ﺷــﺮط را ﺑﺒﻨﺪم‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷــﺮط ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﺻــﺖ ﺑﺪﻫﯽ ﺗﺎ ﭘﺲ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻦ آن را اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﻢ»‪.‬‬

‫را ﺑﺮت ﺑــﺎ ا ﯾ ﻨﮑــﻪ ﻧ ﻤﯽداﻧﺴــــﺖ در ﺳــــﺮ ﻣ ﯿ ﻠ ﯿﻮ ﻧﺮ ﭼــﻪ ﻣﯽﮔــﺬرد‪ ،‬ﺑــﺎ ا ﮐﺮاه رﺿــــﺎﯾــﺖ داد‪.‬‬
‫«اﮔﺮ ﺷﻤﺎ اﺻﺮار دارد ﺑﺎﺷﺪ»‪.‬‬

‫ﻧﻮك ﭘﺎﺗﺮ را ﭘﺸﺖ ﺗﻮپ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻣﺸﻐﻮل ﺗﻨﻈﯿﻢ وﺿﻌﯿﺖ اﯾﺴﺘﺎدن ﺧﻮد و ﺑﺮرﺳﯽ ﺻﺎﻓﯽ ﺳﻄﺢ ﭼﻤﻦ ﺑﯿﻦ ﺗﻮپ‬
‫و ﺣﻔﺮه ﺷـــﺪ‪ .‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴـــﺖ ﺟﻠﻮي ﻟﺒﺨﻨﺪش را ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬ﻃﻌﻢ ﭘﯿﺮوزي را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﺮد – اﯾﻦ راﺣﺖﺗﺮﯾﻦ ﻫﺰار‬
‫دﻻري ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ آورده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺿﺮﺑﻪاي ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ ﺗﻮپ را داﺧﻞ ﺣﻔﺮه ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬ﺳﺮش‬
‫را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ »ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﺸﺪار داده ﺑﻮدم»!‬

‫ﭘﯿﺮﻣﺮد ﮐﮑﺶ ﻫﻢ ﻧﮕﺰﯾﺪ و ﻫﺰار دﻻري ﺗﺎ ﻧﺨﻮرده را ﺑﻪ او داد‪ .‬راﺑﺮت ا ﺳﮑﻨﺎس را در ﺟﯿﺐ ﮔﺬا ﺷﺖ و ﺑﺮاي اﯾﻦ‬
‫ﺧﻮشاﻗﺒﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺗﺒﺮﯾﮏ ﮔﻔﺖ‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﺎ ﭘﺎﺗﺮش ﺗﻮپ دﯾﮕﺮي را ﻓﺮ ﺳﺘﺎد ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻗ ﺴﻤﺖ ﻋﻼﻣﺖﮔﺬاري‬
‫ﺷﺪه‪.‬‬

‫«ﺣﺎﻻ ﯾﮏ ﺷﺮطﺑﻨﺪي دﯾﮕﺮ‪ .‬ﺳﺮ ده ﻫﺰار دﻻر ﺷﺮط ﻣﯽﺑﻨﺪم ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺎر ﻫﻤﺎن ﺿﺮﺑﻪ را از د ﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯽ»‪.‬‬
‫راﺑﺮت آب دﻫﺎﻧﺶ را ﻗﻮرت داد و ﮔﻔﺖ »ده ﻫﺰار دﻻر؟« ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴـــﺖ زﯾﺮ ﺣﺮف ﺧﻮدش ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬ﻣﮕﺮ ﻧﻪ اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﻗﺒﻮل ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﺮﺻــﺖ ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﻮل را ﺑﻪ ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺑﺪﻫﺪ؟ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻓﮑﺮش را ﻫﻢ ﻧﻤﯽﮐﺮد اﯾﻦ ﺑﻮد‬
‫ﮐﻪ ﻣﺒﻠﻎ ﺷﺮطﺑﻨﺪي ده ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮد‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺑﺎ ﺣﺎل ﻋ ﺼﺒﯽ ﺑﺮاي ﺿﺮﺑﻪ ﮔﺎرد ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ذﻫﻨﺶ ﻣ ﺸﻮش ﺑﻮد‪ :‬اﮔﺮ ﻧﺘﻮاﻧﻢ ﭼﻪ؟ از ﮐﺪام ﮔﻮري ﺑﺎﯾﺪ ده ﻫﺰار‬
‫دﻻر را ﺑﯿﺎورم؟ ﻧﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺒﺎزم‪ .‬ﻫﻤﯿﻦ اﻵن ﻋﯿﻦ اﯾﻦ ﺿــﺮﺑﻪ را ﮔﻞ ﮐﺮدم‪ .‬اﻣﺎ اﺣﺘﻤﺎﻟﺶ ﻫﺴــﺖ‪ .‬ﻗﺒﻼً ﺑﺎرﻫﺎ ﭼﻨﯿﻦ‬
‫ﺿـــﺮﺑــﻪﻫــﺎﯾﯽ را از دﺳــــﺖ دادهام‪ .‬ﺣ ﺘﯽ ﯾــﺎدم ﻣﯽآﯾــﺪ ﯾﮑﯽ از آنﻫــﺎ ﻓﻘﻂ ﯾــﮏ و ﻧﯿﻢ ﻓﻮت ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪٢۶‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻼﺷــﺶ را ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺴــﺖ ﺗﺎ ذﻫﻨﺶ را از اﯾﻦ اﻓﮑﺎر ﻣﻨﻔﯽ ﭘﺎك ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ راه ﺑﺮﮔﺸــﺘﯽ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻣﺴــﯿﺮ‬
‫ﺿﺮﺑﻪ را ﺑﺮر ﺳﯽ ﮐﺮد‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﺗﺮ ﺗﻮپ را ﻟﻤﺲ ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﺮت را ﺑﺎﻻ ﻧﮕﯿﺮ‪ .‬ﮐﺎري ﮐﻪ اﻏﻠﺐ‬
‫در ﺷﺮاﯾﻂ دﺷﻮار اﻧﺠﺎم ﻣﯽداد‪ .‬در دﻟﺶ ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ اﻵن ﺑﺪون ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻋﯿﻦ اﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪ را زده‬
‫ا ﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻋﺠﯿﺐ و ﺗﺎزهاي ﻧﯿ ﺴﺖ‪ .‬ﻗﻮت ﻗﻠﺐ ﮔﺮﻓﺖ و ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً آﻣﺎدهي زدن ﺿﺮﺑﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰي ﺑﻪ‬
‫ذﻫﻨﺶ رﺳﯿﺪ و ﺳﺮش را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫«ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺳـــﺆال‪ .‬اﻣﯿﺪوارم ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺷـــﺮطﺑﻨﺪي را آنﻗﺪر اداﻣﻪ دﻫﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﺮﯾﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺑﺮ اﺳـــﺎس اﺣﺘﻤﺎﻻت‪،‬‬
‫ﺑﺎﻻﺧﺮه دﯾﺮ ﯾﺎ زود ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪﻫﺎ ﻣﯽﺑﺎزم»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺧﻨﺪﯾﺪ »اﺑﺪاً‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش»‪.‬‬

‫«در اﯾﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد»…‬

‫راﺑﺮت دوﺑﺎره ﺧﻮاب ﭼﻤﻦ را اﻣﺘﺤﺎن ﮐﺮد و ﺑﺮاي ﺗﻨﻈﯿﻢ و ﺿﻌﯿﺖ اﯾ ﺴﺘﺎدن‪ ،‬آنﻗﺪر اﯾﻦ ﭘﺎ و آن ﭘﺎ ﮐﺮد ﺗﺎ وزﻧﺶ‬
‫روي دو ﭘﺎ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭘﺎﺗﺮ را در ﻣﺴﯿﺮ ﻗﻮﺳﯽ ﺷﮑﻞ ﻋﻘﻞ ﺑﺮد – ﺷﺎﯾﺪ ﭼﻮن ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮد ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﭼﻮن‬
‫ﻣﯽﺧﻮا ﺳﺖ زودﺗﺮ از ﺷﺮ آن ﺧﻼص ﺷﻮد ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﭼﻮن ده ﻫﺰار دﻻر ﭘﻮل ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎدي ﺑﻮد – در ﺳﺖ ﻟﺤﻈﻪاي‬
‫ﻗﺒﻞ از ﺑﺮﺧﻮرد ﭼﻮب ﺑﺎ ﺗﻮپ‪ ،‬ﺳﺮش را ﺑﺎﻻ آورد‪ .‬اﯾﻦ آﻫ ﺴﺘﻪﺗﺮﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ او ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ ﺿﺮﺑﻪ زده ﺷﺪ و ﺗﻮپ ﺑﻪ‬
‫ﺳـــﻤﺖ ﭼﭗ ﺣﻔﺮه رﻓﺖ‪ .‬ﺑﺮاي ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻗﻠﺐ راﺑﺮت آﻣﺪ ﺗﻮي ﺣﻠﻘﺶ‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻞ را از دﺳـــﺖ داده‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻮپ ﻟﺒﻪي ﭼﭗ ﺣﻔﺮه را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد‪ ،‬ﯾﮏ ﻧﯿﻢ دور‪ ،‬دور ﻟﺒﻪ ﭼﺮﺧﯿﺪ و در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ آن اﯾﺴﺘﺎد‪ .‬ﺿﺮﺑﺎن‬
‫ﻧﺒﺾ ﺷــﻘﯿﻘﻪﻫﺎﯾﺶ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﻧﯿﺮوي ﺟﺎذﺑﻪ ﺗﻮپ را ﮐﺸــﯿﺪ‪ ،‬ﺗﻮپ ﺗﮑﺎن ﺗﮑﺎن‬
‫ﺧﻮرد و ﺑﺎﻻﺧﺮه اﻓﺘﺎد داﺧﻞ ﺣﻔﺮه‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﻧﻔﺲ راﺣﺘﯽ ﮐﺸــﯿﺪ‪ .‬ﺧﺪاﯾﺎ! ﭼﯿﺰي ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺿــﺮﺑﻪي ﺳــﺎدهاي ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳــﯿﺪ و ﺗﻘﺮﯾﺒ ًﺎ‬
‫ﻣﺜﻞ آب ﺧﻮردن ﺑﻮد‪ .‬ﺧﻨﺪهي ﻋﺼــﺒﯽ ﺳــﺮ داد‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺟﻠﻮي ﺧﻮدش را ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳــﺖ‬
‫اﺣ ﺴﺎس ﻏﺮور ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﯾﺎزده ﻫﺰار دﻻر ﮔﯿﺮش آﻣﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ از ﯾﮏ د ﺳﺘﻪي ﺑﯿ ﺴﺖ ﻫﺰار دﻻري‬
‫ﮐﻪ ﻫﻤﯿ ﺸﻪ ﺑﺮاي ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎي روزﻣﺮه ﻫﻤﺮاه دا ﺷﺖ‪ ،‬ده ﻫﺰار دﻻر ﺷﻤﺮد و ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﻣﺮداﻧﮕﯽ ﺑﻪ او داد‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﭘﻮل‬
‫ﺑﺮاﯾﺶ ﻫﯿﭻ ﺑﻮد‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮐﻪ ﺑﻪ زﺣﻤﺖ ﺟﻠﻮي ﻟﺮزش دﺳــﺖﻫﺎﯾﺶ را ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬اﺳــﮑﻨﺎسﻫﺎ را ﺗﺎ ﮐﺮد و در ﺟﯿﺐ ﮔﺬاﺷــﺖ‪ .‬ﺗﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺣــﺎل در ﻃــﻮل ﻋــﻤــﺮش ﻫــﯿــﭻوﻗــﺖ اﯾــﻦ ﻫــﻤــﻪ ﭘــﻮل ﯾــﮑــﺠــﺎ ﺑــﻪ دﺳـــــﺖ ﻧــﯿــﺎورده ﺑــﻮد‪.‬‬
‫«آﺧﺮﯾﻦ ﺷﺮطﺑﻨﺪي و دﯾﮕﺮ ﺗﻤﺎم‪ .‬ﺻﺪ ﻫﺰار دﻻر ﺷﺮط ﻣﯽﺑﻨﺪم ﮐﻪ ﺗﻮ ﻋﯿﻦ ﻫﻤﯿﻦ ﺿﺮﺑﻪ را ﺧﺮاب ﻣﯽﮐﻨﯽ»‪.‬‬
‫راﺑﺮت ﺑﺎ ﻟﮑﻨﺖ ﮔﻔﺖ »ﺻﺪ ﻫﺰار دﻻر؟»‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮدي ﮔﻔﺖ »ﺑﻠﻪ»‪.‬‬

‫‪٢٧‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﯾﮏﺑﺎر دﯾﮕﺮ ذﻫﻦ راﺑﺮت ﻣﺸــﻐﻮل ﺷــﺪ‪ .‬آب دﻫﺎﻧﺶ را ﻗﻮرت داد ﺗﺎ ﮔﻠﻮﯾﺶ را ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺧﺸــﮏ ﺷــﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﺮ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺻﺪ ﻫﺰار دﻻر ﭘﻮل ﻣﻔﺖ! ﭼﻪ ﻓﺮ ﺻﺘﯽ! اﻣﺎ اﮔﺮ ﺑﺒﺎزد ﭼﻪ؟ ﻣﻄﻠﻘﺎً ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ آن را ﺑﭙﺮدازد و ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽ ﺷﻮد‬
‫ده ﺳﺎل ﺑﺮاي ﭘﯿﺮﻣﺮد ﮐﺎر ﮐﻨﺪ!‬

‫ﺑﻌﺪ از ﮐﻠﯽ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ر ﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗ ﺼﻤﯿﻢ وا ﺿﺢ ﺑﻮد – ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻮب‬
‫ﮐﺎر ﺧﻮدش را ﻣﯽﺧﻮرد‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً اﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭘﺎت ﺳﻪ ﻓﻮﺗﯽ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻫﻤﯿﻦ اﻵن دو ﺗﺎ ﻣﺜﻞ آن را ﭘﺸــﺖ ﺳــﺮ ﻫﻢ ﮔﻞ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻠﻪ در دوﻣﯽ ﺑﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدن ﺳــﺮش در آﺧﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ‬
‫ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً دا ﺷﺖ ﮐﻢ ﻣﯽآورد‪ ،‬اﻣﺎ اﯾﻦ ا ﺷﺘﺒﺎه را دﯾﮕﺮ ﺗﮑﺮار ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‪ .‬و ﺿﻌﯿﺖ اﯾ ﺴﺘﺎدﻧﺶ را ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﺮد‪ ،‬ﮐﻮ ﺷﯿﺪ‬
‫ﺗﻨﻪاش را از ﭘﺎﻫﺎ و دﺳــﺖﻫﺎﯾﺶ دور ﮐﻨﺪ و ﺗﺎ ﺧﻮاﺳــﺖ ﺳــﺮ ﭼﻮب را ﻋﻘﺐ ﺑﮑﺸــﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺮﮐﺰ ذﻫﻨﺶ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺧﻮرد‪.‬‬
‫ﺻﺪاي ﻣﺰاﺣﻤﯽ ﭘﯿﻮ ﺳﺘﻪ در ﺳﺮش ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﺷﺪ‪ :‬ﺻﺪ ﻫﺰار دﻻر… ﺻﺪ ﻫﺰار دﻻر… داﻧﻪﻫﺎي ﻋﺮق از ﭘﯿ ﺸﺎﻧﯽاش‬
‫ﻣﯽﭼﮑﯿﺪ‪ .‬ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﻧﻤﯽﮐ ﺸﺪ – ﺳﯽ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻔ ﺴﺶ را ﺣﺒﺲ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻔﺲ‬
‫ﻋﻤﯿﻘﯽ ﮐ ﺸﯿﺪ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ اﻣﯿﺪ ﮐﻪ آرام ﺷﻮد‪ .‬ﺻﺪ ﻫﺰار دﻻر! ﻣﯽﺗﻮاﻧ ﺴﺖ ﭘﻨﺞ ﺳﺎل زﻧﺪﮔﯽاش را ﺗﺄﻣﯿﻦ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﯽ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧ ﺴﺖ زﻧﺪﮔﯽاش را ﺑﺮاي زﻣﺎﻧﯽ ﺑﯿﺶ از آن ﺳﺮ و ﺳﺎﻣﺎن دﻫﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺳﭙﺮدهي ﺑﺎﻧﮑﯽ ﻣ ﻀﺤﮑﯽ ﮐﻪ دا ﺷﺖ‪،‬‬
‫ﻫﺮﮔﺰ ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴــﺖ اﯾﻦ ﻣﺒﻠﻎ را از ﺑﺎﻧﮏ وام ﺑﮕﯿﺮد‪ .‬ﺻــﺪاي ذﻫﻨﺶ را ﮐﻪ ﭘﻮلﻫﺎ را ﻣﯽﺷــﻤﺮد و ﺣﺴــﺎب و‬
‫ﮐﺘﺎب ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬ﻣﯽﺷﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺳﻪ ﻓﻮت‪ ،‬ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪي ﺳﺎدهي ﮐﻮﺗﺎه ﺳﻪ ﻓﻮﺗﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﺗﺎ او ﺑﺎ ﺻﺪ ﻫﺰار دﻻر ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪﺗﺮ ﺷﻮد‪ .‬د ﺳﺖﻫﺎﯾﺶ‬
‫ﻣﯽﻟﺮزﯾﺪ‪ ،‬ﮐﻒ د ﺳﺘﺶ ﺧﯿﺲ ﻋﺮق ﺑﻮد‪ .‬از ﺷﺪت ﺗﺮس ﻓﻠﺞ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ر ﺳﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﻪ‬
‫اﻧﺪازهي ﻗﺒﻠﯽ راﺳــﺖ و ﻣﺴــﺘﻘﯿﻢ ﻧﯿﺴــﺖ‪ .‬ﺷــﺎﯾﺪ دﻓﻌﻪي اول ﺷــﺎﻧﺲ آورده ﺑﻮد‪ .‬ﺷــﺎﯾﺪ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﭼﯿﺰي از زﻣﯿﻦ‬
‫ﻣﯽداﻧ ﺴﺖ ﮐﻪ او ﻧﻤﯽداﻧﺪ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﻧﺎﻫﻤﻮاري ﻣﺨﻔﯽ روي ﭼﻤﻦ ﻫ ﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد ﺿﺮﺑﻪي دوم ﮔﻞ ﻧ ﺸﻮد‪.‬‬
‫ﺿـــﺮﺑﺎت ﻣﺸـــﺎﺑﻬﯽ را ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺧﺮاب ﮐﺮده ﺑﻮد ﺑﻪ ﯾﺎد آورد‪ ،‬اﻏﻠﺐ ﺷـــﺒﯿﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮﺧﯽ ﺣﺘﯽ ﮐﻮﺗﺎهﺗﺮ‪.‬‬
‫اﺣﺴﺎس درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد در آن ﻣﻮارد را ﺑﻪ ﯾﺎد آورد‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮد را ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫ﻟﻔﺘﺶ دﻫﺪ‪ ،‬ﺿﺮﺑﻪ زدن ﺳﺨﺖﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬در آن ﻟﺤﻈﻪ ﻋ ﻀﻼﺗﺶ از ﺷﺪت ﺗﺮس دا ﺷﺖ ﻣﻨﻘﺒﺾ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎم‬
‫اﻋـﺘـﻤــﺎد ﺑــﻪ ﻧـﻔﺴــــﺶ ﺑــﻪ ﺑــﺎد رﻓـﺘــﻪ ﺑـﻮد و اﯾـﻦ ﻗـﻄـﻌ ـﺎً ﺑـﺮ ﺑـﺮآوردش ﺗــﺄﺛـﯿـﺮ ﻣـﯽﮔــﺬاﺷــــﺖ‪.‬‬
‫ﺣﺪس ﻣﯽزد ﮐﻪ ﭘﯿﺮﻣﺮد از ﺿﺎﯾﻊ ﺷﺪن او ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﻪ رﯾﺸﺶ ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﻨﺪﯾﺪ‪ .‬ﺧﺪاﯾﺎ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ از ﺷﺮ اﯾﻦ وﺿﻊ ﺧﻼص‬
‫ﺷــﻮد! او داﺷــﺖ از ﯾﮏ ﮐﺎه ﮐﻮه ﻣﯽﺳــﺎﺧﺖ‪ .‬ﺧﻢ ﺷــﺪ‪ ،‬ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺣﻔﺮه ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﭼﻮب را ﺑﺎﻻ ﺑﺮد‪ .‬آن ﻗﺪر‬
‫ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎﺗﺮ ﺑﻪ ﺟﺎي ﻋﻘﺐ رﻓﺘﻦ‪ ،‬از ﭘﻬﻠﻮ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ‪ .‬راﺑﺮت ﻫﻨﻮز آن ﻗﺪر ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﯽداد ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از ﺿﺮﺑﻪ‬
‫زدن ﺑﻪ ﺗﻮپ‪ ،‬ﺣﺮﮐﺖ را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﺷــﺮﻣﻨﺪﮔﯽ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ را از ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻣﯽدزدﯾﺪ و ﺳــﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮد آراﻣﺶ ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ‪،‬‬
‫ﭼﻨﺪ ﻗﺪم آنﻃﺮفﺗﺮ رﻓﺖ و ﮔﺎرد ﺿﺮﺑﻪ را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﺮد‪ .‬د ﺳﺖﻫﺎﯾﺶ ﻫﻨﻮز ﻣﯽﻟﺮزﯾﺪ و در دﻟﺶ آ ﺷﻮب ﺑﻪ ﭘﺎ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﺎ دﻗﺖ او را زﯾﺮ ﻧﻈﺮ داﺷـــﺖ‪ .‬اﻣﺎ از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﻇﻬﺎرﻧﻈﺮ ﺧﻮدداري ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬از ﻗﯿﺎﻓﻪاش ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺷـــﺪ ﺑﻪ‬
‫اﻓﮑﺎرش ﭘﯽ ﺑﺮد‪ ،‬ﮔﺮﭼﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﯽداﻧ ﺴﺖ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﮐﺎر راﺑﺮت ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽﮐ ﺸﺪ‪ .‬آﻧﭽﻪ ﮐﻨﺘﺮل ذﻫﻦ ﻣﺮد ﺟﻮان را از‬
‫دﺳﺘﺶ ﺧﺎرج ﮐﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﻧﺒﻮد ﺟﺰ ﺗﺮس ﯾﺎ ﺗﺮدﯾﺪ – اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻫﻮﻟﻨﺎك ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ دارد ﻣﯽﺑﺎزد – ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ‬

‫‪٢٨‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﺻﺪ ﻫﺰار دﻻر آب ﻣﯽﺧﻮرد! ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻬﻮع داﺷﺖ‪ ،‬ﻓﺸﺎر ﻋﺼﺒﯽ واﻗﻌﺎً داﺷﺖ‬
‫او را از ﭘﺎ درﻣﯽآورد‪ .‬در ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮش ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺪ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ ﻧﺒﻮده‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺑﻪ ﺣﻔﺮه ﺧﯿﺮه ﺷــﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺗﻮپ‪ ،‬ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺣﻔﺮه‪ .‬دﯾﺪش ﺗﺎر ﻣﯽﺷــﺪ و ﺣﻔﺮه دورﺗﺮ و دورﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﻣﯽرﺳﯿﺪ‪ ،‬ﮐﻮﭼﮏﺗﺮ و ﮐﻮﭼﮏﺗﺮ… ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻋﺬاب ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﭘﺎﯾﺎن داد – ﺑﻪ ﻃﺮف ﺗﻮپ آﻣﺪ و ﺑﺎ ﭘﺎﺗﺮ‬
‫ﺧﻮد ﺿﺮﺑﻪاي ﺑﻪ آن زد – و ﻣﻌﻀﻞ وﺣﺸﺘﻨﺎك و ﺣﻞ ﻧﺎﺷﺪﻧﯽ راﺑﺮت را ﺣﻞ ﮐﺮد‪.‬‬

‫«ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺣﺘﻤﺎً اﻵن ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷــﺪهاي ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮان ﻃﻮل ﯾﮏ ﭘﺎت را ﺑﺪون دﺳــﺖ زدن ﺑﻪ آن ﺑﯿﺸــﺘﺮ‬
‫ﮐﺮد»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺗﺎزه ﻣﺘﻮ ﺟﻪ ﺷـــﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺷـــﺮطﺑ ﻨﺪي ﻫﺎ را ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي اﺛ ﺒﺎت اﯾﻦ ﻧﮑ ﺘﻪ ﻣﻄﺮح ﮐﺮده ﺑﻮد و واﻗ ﻌﺎً‬
‫ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ او ﯾﮏ ﭘﺎت ﺻﺪ ﻫﺰار دﻻري ﺑﺰﻧﺪ‪.‬‬

‫«ﺣﺎﻻ ﻣﻨﻈﻮرم را از اﯾﻨﮑﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺿــﺮﺑﻪ زدن ﺑﻪ ﺗﻮپ اﺣﺘﻤﺎﻻً داري دارت ﻣﯽاﻧﺪازي ﻓﻬﻤﯿﺪي؟»‬
‫«ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﻠﻪ‪ .‬آن ﻟﺤﻈﻪ واﻗﻌﺎً ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻧﻤﯽﮐﺮدم‪ ،‬ﭼﻮن در ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ‪ ،‬ﯾﮏ ﭘﺎت ﺳﻪ ﻓﻮﺗﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ از اﯾﻦ‬
‫اﺳﺖ»‪.‬‬

‫«دﻗﯿﻘﺎً و وﻗﺘﯽ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﺎﺷﯽ در اوﻟﯿﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ‪ ،‬ﯾﮏ ﭘﺎت ﺳﻪ ﻓﻮﺗﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺰﻧﯽ‪ ،‬اﯾﻦ ﻓﺸﺎر ﺧﯿﻠﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ‬
‫از ﺷﺮاﯾﻂ ﯾﮏ ﺷﺮطﺑﻨﺪي ﮐﻮﭼﮏ دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻫﯿﭻ راﻫﯽ ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ آراﻣﺶ و ﮐﻨﺘﺮل ﻧﺪاري‪ ،‬ﺟﺰ اﻧﺠﺎم‬
‫ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﺟﺪيﺗﺮ‪.‬‬

‫ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦﻫﺎ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﺮﺑﻮط اﺳــﺖ‪ .‬ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎري ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﮐﺮدهاي‪ .‬ﻋﻀــﻼﺗﺖ را ﺗﻨﻈﯿﻢ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯽ ﺗﺎ و ﺿﻌﯿﺖ اﯾ ﺴﺘﺎدﻧﺖ در ﺳﺖ ﺑﺎ ﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺎب ﺧﻮردن ﺑﺪﻧﺖ ﻧﺮم ا ﺳﺖ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪاي ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﭼﻮب‬
‫ﭼﻄﻮر ﺑﻪ ﺗﻮپ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺰﻧﯽ‪ .‬اﯾﻦ اﻟﺒﺘﻪ ﻻزم اﺳﺖ – ﺑﺪون اﯾﻦ ﻣﻬﺎرت ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ اﻣﯿﺪوار ﺑﺎﺷﯽ – اﻣﺎ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬
‫در ﺷـــﺮاﯾﻂ ﺳـــﺨﺖ ﺑﺎزي‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ دﯾﮕﺮي ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷـــﯽ‪ ،‬ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ اﺳـــﻢ آن را »ﺗﻤﺮﯾﻦ ذﻫﻦ«‬
‫ﮔﺬاﺷﺘﻪام‪.‬‬

‫ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﭼﻪ ﺿﺮﺑﻪاي ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺰﻧﯽ‪ ،‬ﺳﻪ ﻓﻮﺗﯽ‪ ،‬ﭘﻨﺞ ﻓﻮﺗﯽ ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺻﺪ ﯾﺎردي‪ .‬در ﺷﺮاﯾﻂ ﺣ ﺴﺎس اﯾﻦ‬
‫ذﻫﻦ اﺳـــﺖ ﮐﻪ اﻫﻤﯿﺖ دارد‪ ،‬ﻧﻪ ﺟﺴـــﻢ‪ .‬ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﮐﺎر ﮐﻨﺘﺮل ذﻫﻨﺖ اﺳـــﺖ»‪.‬‬
‫«ﻣﻨﻈﻮر ﺷﻤﺎ را ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﮐﻤﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﻗﻀﯿﻪي ﭘﯿﺪاﯾﺶ ﻣﺮغ و ﺗﺨﻢﻣﺮغ اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ؟ ﻣﻨﻈﻮرم اﯾﻦ‬
‫اﺳـــﺖ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ دور ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳـــﺪ‪ .‬ﺟﻮاﻧﯽ ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر دﻧﺒﺎل ﮐﺎر ﻣﯽﮔﺮدد‪ ،‬ﻫﻤﻪ از او ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﺎ ﮐﺎري ﭘﯿﺪا ﻧﮑﻨﺪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺴﺐ ﮐﻨﺪ»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ »درﺳﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪي ﻋﻤﻠﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻫﯿﭻ راﻫﯽ ﺑﺮاي ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺣﺲ‬
‫ﯾﮏ ﺿــﺮﺑﻪ از ﻣﻨﻄﻘﻪي ﺷــﺮوع ﻫﺠﺪﻫﻢ در ﯾﮏ ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ آﻓﺘﺎﺑﯽ ﯾﮑﺸــﻨﺒﻪي ﻣﺎه اوت وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ ،‬ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﺧﻮدت ﺷﺨﺼﺎً آن را ﺑﺰﻧﯽ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺗﻤﺮﯾﻦ ذﻫﻨﯽ ﺧﯿﻠﯽ اﻫﻤﯿﺖ دارد‪ .‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﻪ زور وارد ﯾﮏ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ‬
‫ﺣﺮﻓﻪاي ﺑﺸــﻮي‪ ،‬وﻟﯽ ﺣﺲ آن را ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ در ﺧﻮد اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯽ‪ .‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺧﻮد را در آن ﺷــﺮاﯾﻂ ﺣﺴــﺎس‬

‫‪٢٩‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﺗﺠ ﺴﻢ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ا ﺳﻢ ﺧﻮدت را ﺑﺎﻻي ﺗﺎﺑﻠﻮي اﻣﺘﯿﺎزات ﺑﺒﯿﻨﯽ‪ ،‬ﺷﻮر و ﻫﯿﺠﺎن ﻣﯿﻠﯿﻮنﻫﺎ ﺗﻤﺎ ﺷﺎﭼﯽ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن را ﮐﻪ‬
‫آرزو ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﻮ ﺑﺮﻧﺪه ﯾﺎ ﺑﺎزﻧﺪه ﺷﻮي‪ ،‬واﻗﻌﺎً ﺣﺲ ﮐﻨﯽ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﻠﻒ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺑﺎزي ا ﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺤﺖ ﺷــﺮاﯾﻂ ﺧﺎﺻــﯽ‪ ،‬ﻣﺎﯾﻪي زﻧﺪﮔﯽ ﯾﺎ ﻣﺮگ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﺷــﺪ‪ .‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺑﺰرگ اﯾﻦ را ﻣﯽداﻧﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﯾﻦ را‬
‫ﻧﻔﻬﻤﯽ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ در ﺷﺮاﯾﻂ ﺣﺎد ذﻫﻨﺖ را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯽ»‪.‬‬

‫«ﺣﻖ ﺑﺎ ﺷـــﻤﺎﺳـــﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ ذﻫﻨﻢ را ﺑﻪ ﮐﺎر ﻧﮕﺮﻓﺘﻪام‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻫﺮﮔﺰ اﯾﻦ ﺑﺎزي را‬
‫ﺟﺪي ﺗﻠﻘﯽ ﻧﮑﺮدهام»…‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ادا ﻣﻪ داد »روزي ﯾﮏ ﺑﺎزﯾﮑﻦ آ ﻣﺎﺗﻮر از ﺟﮏ ﻧﯿﮑﻼﺋﻮس ﻣﯽﭘﺮﺳـــﺪ ﮐﻪ آ ﯾﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل دو دور ﺑﺮاي‬
‫ﺳــﺮﮔﺮﻣﯽ ﺑﺎزي ﮐﺮده اﺳــﺖ‪ .‬ﺟﻮاب ﻧﯿﮑﻼﺋﻮس ﺑﺮاي ﮐﺴــﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﻠﺴــﻔﻪي ﯾﮏ ﻗﻬﺮﻣﺎن ﮔﻠﻒ را ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﻋﺠﯿﺐ‬
‫ﻧﯿ ﺴﺖ‪ .‬او ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻫﻤﯿ ﺸﻪ ﻧﻪ ﺑﺮاي ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاي ﺑﺮدن ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺑﺎ دو ﺳﺘﺎﻧﺶ‪ .‬او ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻧﻪ‬
‫در ﮐﻼس و ﻧﻪ در ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪ را ﺑﺪون اﯾﻦ ﻫﺪف و ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮ آن ﻧﺰده اﺳﺖ‪ .‬ﺷﯿﻮهاي ﮐﺎﻣﻼً‬
‫ﻣﺘﻔﺎوت از روش ﺗﻤﺮﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ‪ .‬ﻗﺒﻮل ﻧﺪاري؟»‬

‫راﺑﺮت ﭼﺎرهاي ﺟﺰ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬

‫«ﺑﺮاي ﻧﯿﮑﻼﺋﻮس ﺗﮏﺗﮏ ﺿــﺮﺑﻪﻫﺎ اﻫﻤﯿﺖ دارﻧﺪ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ ﮐﻪ ﺗﺼــﻮر ﻓﺸــﺎر ﺿــﺮﺑﻪ دوﯾﺴــﺖ و ﭘﻨﺠﺎه ﻫﺰار‬
‫دﻻري ﮐﺎر ﺳﺎدهاي ﻧﯿﺴﺖ»…‬

‫«ﻧﻪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ اﯾﻦ ﺑﻪ ذﻫﻦ اﺳﺘﺪﻻﻟﯽ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺧﻄﻮر ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻣﻌﺘﻘﺪم ﮐﻪ ﯾﮏ‬
‫ﭘﺎت ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ارزش دوﯾﺴﺖ و ﭘﻨﺠﺎه ﻫﺰار دﻻر را ﻧﺪارد ﮐﻪ اﮔﺮ آن را از دﺳﺖ دﻫﻢ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽام ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮد»‪.‬‬

‫«ﺧُﺐ ﺷﺎﯾﺪ ﻻزم ا ﺳﺖ ﮐﻤﯽ ﺑﯿ ﺸﺘﺮ زﺣﻤﺖ ﺑﮑ ﺸﯽ‪ .‬ﮔﺮگ ﻧﻮرﻣﻦ – ﻣ ﺸﻬﻮر ﺑﻪ ﮐﻮ ﺳﻪي ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺰرگ – ﯾﮏ‬
‫ﺣﻘﻪي ﮐﻮﭼﮏ دارد‪ .‬او ﺑﯿﺴــﺖوﭘﻨﺞ ﺗﻮپ را در ﯾﮏ داﯾﺮه در ﻓﺎﺻــﻠﻪي ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً دو ﻓﻮﺗﯽ ﺣﻔﺮه ﻣﯽﭼﯿﻨﺪ و ﺳــﻌﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻫﺮ ﺑﯿﺴـــﺖوﭘﻨﺞ ﺗﻮپ را از دو ﻓﻮﺗﯽ ﮔﻞ ﮐﺮد‪ ،‬ﻓﺎﺻـــﻠﻪ را ﺑﻪ ﺳـــﻪ ﻓﻮت ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﺧﻮدش‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ در ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺗﺎ ﺷـــﺶ ﻓﻮت ﻫﻢ ﻣﯽرﺳـــﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ روي آﺧﺮﯾﻦ دور ﺗﻤﺮﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ‬
‫ﺿﺮﺑﻪي ﺷﺶ ﻓﻮﺗﯽ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬واﻗﻌﺎً دﻟﺶ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮدد و دوش ﺑﮕﯿﺮد‪ .‬اﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺸﺎر ﺗﺎ ﺣﺪي‬
‫اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﻣﺴــﺎﺑﻘﺎت ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷــﺪ ﻓﺸ ـﺎر اﺳــﺖ‪ .‬اﯾﻦ روش را‬
‫اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻦ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﻪ دردت ﺑﺨﻮرد‪ .‬ﻧﻮرﻣﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ اﯾﻦ روش ﯾﮏ ﺗﻘﻮﯾﺖﮐﻨﻨﺪهي ﻋﺎﻟﯽ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاي ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺷﺪن‪ ،‬ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦﻃﻮري ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ‪ .‬ﻗﻬﺮﻣﺎنﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﻣﺮدم ﻋﺎدي رﻓﺘﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﯿﺸﻪ‬
‫در ﺣﺎل ﺗﻘﻼ‪ ،‬ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ و ﺳﯿﻦﺟﯿﻢ ﮐﺮدن ﺧﻮدﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ‪ ،‬ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﮐﺎر‪ ،‬ذﻫﻨﺸﺎن را‬
‫ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺴﻤﺸﺎن و اﯾﻦ را ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﮐﻪ از دو رﻗﯿﺐ ﺑﺎاﺳﺘﻌﺪاد و ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺴﺎوي‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﺑﺮﻧﺪه‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ذﻫﻦ ﻗﻮيﺗﺮي دارد‪.‬‬

‫ﻣﻦ دوﺳــﺘﺎن ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ زﯾﺎدي دارم‪ ،‬ﭼﻨﺪﯾﻦ دوﺟﯿﻦ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ را ﻣﯽﺷــﻨﺎﺳــﻢ و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﻫﻤﻪي آنﻫﺎ دو وﺟﻪ‬
‫ا ﺷﺘﺮاك دارﻧﺪ‪ :‬ﺷﻮق ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ و ﻧﻮﻋﯽ ﺗﻮﺟﻪ و ﺳﻮا ﺳﯽ ﺑﻪ ﺟﺰﺋﯿﺎت‪ .‬ذﻫﻦ آنﻫﺎ ﻫﻤﯿ ﺸﻪ در ﺣﺎﻟﺖ آﻣﺎدهﺑﺎش ﻗﺮار‬

‫‪٣٠‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫دارد‪ .‬ﺳــﺎﯾﺮ ﻣﺮدم ﻧﺼــﻒ ﻋﻤﺮﺷــﺎن را در ﺑﯿﻬﻮﺷــﯽ ﺑﻪ ﺳــﺮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ و ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺟﺮﯾﺎن ﻣﺴــﺘﻤﺮ اﻓﮑﺎر و ﻋﻘﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﯽﻓﺎﯾﺪه ﻗﺮار دارﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺟﺎي اﯾﻨﮑﻪ از ﺧﻮد ﺑﭙﺮﺳــﻨﺪ ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ در زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺸــﺮﻓﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻫﺮ روز ﺻــﺪﻫﺎ‬
‫ﺳﺎﻋﺖ از وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺟﻠﻮي ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻫﺪر ﻣﯽدﻫﻨﺪ‪.‬‬

‫آدمﻫﺎي ﻣﻮﻓﻖ ﻫﻤﯿ ﺸﻪ ﺗ ﺸﻨﻪي ﯾﺎدﮔﺮﻓﺘﻦ‪ ،‬ﭘﯿ ﺸﺮﻓﺖ و ﮐ ﺸﻒ ﻗﻮاﻋﺪ ﭘﻨﻬﺎن ﻫ ﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻗﻮاﻧﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺑﻪ‬
‫ﮐﺎر ﻣﯽاﻧﺪازد‪ .‬ﻫﻤﯿ ﺸﻪ ﺑﺎ آدمﻫﺎي ﻣﻮﻓﻖ ﻫﻢﻧ ﺸﯿﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﮐ ﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﯿ ﺸﺘﺮ ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫آنﻫﺎ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ را ﻧﺎدﯾﺪه ﻧﻤﯽﮔﯿﺮﻧﺪ‪ ،‬از اﺑﺮاز ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽﺗﺮﺳﻨﺪ‪ ،‬اﺷﺘﺒﺎﻫﺸﺎن را ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﻧﺪ و دوﺑﺎره ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺸﮑﻼت را ﻣﺎﻧﻊ ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ آنﻫﺎ را ﻓﺮﺻﺖ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرﻧﺪ‪ .‬ﻣﺸﮑﻼت ﺧﻼﻗﯿﺖ آنﻫﺎ را ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻪ و اﺷﺘﯿﺎق و‬
‫ﭘﺸﺘﮑﺎر آنﻫﺎ را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ اﺧﯿﺮاً ﻣﺮا ﺑﺮاي ﺑﺎزي ﺑﻪ ﺑﺎﺷﮕﺎه اﯾﻨﺪﯾﻦ ﮐﺮﯾﮏ ﻓﻠﻮرﯾﺪا دﻋﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬دوﺳﺘﻢ ري ﻓﻠﻮﯾﺪ ﻋﻀﻮ‬
‫آن ﺑﺎﺷﮕﺎه اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻃﺮف اوﻟﯿﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪي ﺷﺮوع ﻣﯽرﻓﺘﯿﻢ‪ ،‬ري ﻓﻠﻮﯾﺪ را در زﻣﯿﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ دﯾﺪم ﮐﻪ داﺷﺖ‬
‫ﯾﮏ ﭘﺎت ﻫﺸﺖ ﻓﻮﺗﯽ را ﻣﯽﭼﯿﺪ‪ .‬دو ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ داﺷﺘﯿﻢ از زﻣﯿﻦ ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﺪﯾﻢ‪ ،‬ﻓﻠﻮﯾﺪ ﻫﻨﻮز آﻧﺠﺎ ﺑﻮد و آن‬
‫ﺿــﺮﺑﻪي ﻫﺸــﺖ ﻓﻮﺗﯽ را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﻧﻤﯽداﻧﻢ در آن دو ﺳــﺎﻋﺖ در ذﻫﻦ ﻓﻠﻮﯾﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﺬﺷــﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﺷــﺮط‬
‫ﻣــﯽﺑــﻨــﺪم آن ﭼــﯿــﺰي ﻧــﺒــﻮد ﮐــﻪ ﺗــﻮ ﻣــﻮﻗــﻊ ﺗــﻤــﺮﯾــﻦ ﺑــﻪ آن ﻓــﮑــﺮ ﻣــﯽﮐــﺮدي»‪.‬‬
‫«ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ»‪.‬‬

‫«ارﻧ ﺴﺖ ﻫﻤﯿﻨﮕﻮي اوﻟﯿﻦ ﺻﻔﺤﻪي رﻣﺎن ﭘﯿﺮﻣﺮد و درﯾﺎ را ﺷ ﺼﺖ ﺑﺎر ﺑﺎزﻧﻮﯾ ﺴﯽ ﮐﺮد‪ .‬ﺗﻮﻣﺎس ادﯾ ﺴﻮن ده ﻫﺰار‬
‫آزﻣﺎﯾﺶ اﻧﺠﺎم داد ﺗﺎ ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ر ﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎ را رو ﺷﻦ ﮐﺮد‪ .‬آنﻫﺎ ﯾﮏ ﮐﺎر را ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدادﻧﺪ‬
‫و ﺳــﻌﯽ داﺷــﺘﻨﺪ ﺣﻘﺎﯾﻖ ﭘﻨﻬﺎن را ﮐﺸــﻒ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ آﺳــﻤﺎﻧﯽ ﺗﻤﺎم اﻣﻮر‪ ،‬از ﺟﻤﻠﻪ ﮔﻠﻒ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸــﯽ از‬
‫ﻧﻈﺎم اﻟﻬﯽ و ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺳﻌﯽ دا ﺷﺘﻨﺪ اﻟﻬﻪي ﺑﺨﺖ را ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﺧﻮد درآورﻧﺪ‪ .‬ﺟﻤﻠﻪاي از ﮔﺮي ﭘﻠﯿﺮ ﯾﺎدم اﻓﺘﺎد‬
‫ﮐــﻪ ﻣــﯽﮔــﻮﯾــﺪ‪ :‬ﻫــﺮ ﭼــﻪ ﺑــﯿﺸـــــﺘــﺮ ﺗــﻤــﺮﯾــﻦ ﮐــﻨــﻢ‪ ،‬ﺧــﻮشﺷـــــﺎﻧــﺲﺗــﺮ ﻣــﯽﺷـــــﻮم!‬
‫اﯾﻦ ا ﺷﺨﺎص ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﯿﻤﯿﺪانﻫﺎ در آزﻣﺎﯾ ﺸﮕﺎه ﻫ ﺴﺘﻨﺪ – و زﻣﯿﻦ ﻣ ﺴﺎﺑﻘﻪ ﯾﺎ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺮاي ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﮐﻤﺎﺑﯿﺶ‬
‫ﺣﮑﻢ ﯾﮏ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه را دارد – ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺧﻮد دروﻧﯽﺷﺎن ﺑﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎن‪ ،‬ﺳﻌﯽ دارﻧﺪ ﻣﺲ را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻃﻼ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫اﯾﻦ ﻫ ﻤﺎن ﭼﯿﺰي اﺳــــﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ آن ﺷـــﻮر و ﻫﯿ ﺠﺎن ﺣﻘﯿﻘﯽ و ﺗﻤﺮﯾﻦ واﻗﻌﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﺗﻤﺮﯾﻦ ذﻫﻦ»‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺳــــﺎﮐــﺖ ﺷــــﺪ‪ .‬راﺑﺮت ﮐــﻪ ﺑــﺎ ﺣﺮفﻫــﺎي او ﻋﻤﯿﻘـﺎً ﺑــﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺘــﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽﮔﻔــﺖ‪.‬‬
‫ﭘﯿﺮﻣﺮد اداﻣﻪ داد‪ » :‬ﺧﺐ اﻟﺒﺘﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺑﯽ اﺳـــﺖ‪ .‬وﻟﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮد ﮐﻪ ﮔﻠﻒ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﯾﮏ ﺑﺎزي‬
‫اﺳــﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﺳــﺮﮔﺮﻣﯽ ﭼﻄﻮري؟ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ روي ﺣﻔﺮهي ﻧﻪ ﺑﺎزي ﮐﻨﯿﻢ؟« ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺟﻮاب‬
‫ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ ،‬راه اﻓﺘﺎد ﺑﻪ ﻃﺮف اوﻟﯿﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪي ﺷﺮوع‪ .‬ﮔﺎمﻫﺎﯾﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮزﻧﺪهﺗﺮ از آن ﺑﻮد ﮐﻪ از ﻣﺮدي ﺑﺎ ﺳﻦ و ﺳﺎل‬
‫او اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽرﻓﺖ‪ .‬در واﻗﻊ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻧﻮﺟﻮان ﺳﺮﺣﺎل و ﻗﺒﺮاق ﻣﯽﻧﻤﻮد‪ .‬از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﮔﻠﻒ‬
‫واﻗﻌﯽ ﺑﺎز ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺴــﺎﺑﯽ ﻫﯿﺠﺎنزده ﺑﻮد‪ .‬راﺑﺮت ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ راه اﻓﺘﺎد‪ .‬ﻫﺎل ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﻤﻞﮐﻨﻨﺪهي وﺳــﺎﯾﻞ ﺑﺎ‬
‫دو ﮐﯿﺴﻪي آوﯾﺰان از دوش‪ ،‬ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ »اﻧﮕﺎر اﯾﻦ اﻃﺮاف ﮐﺴﯽ دﯾﺪه ﻧﻤﯽﺷﻮد؟ راﺳﺘﯽ‪ ،‬ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ دﻓﺘﺮ ورودي ﺑﺎﺷﮕﺎه را اﻣﻀﺎ ﮐﻨﯿﺪ؟»‬

‫‪٣١‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ رو ﺑﻪ ﻫﺎل ﮐﺮد و ﻟﺒﺨ ﻨﺪ زد »ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﭼﯿﺴــــﺖ‪ ،‬ﻫﺎل؟ آ ﯾﺎ ﻻزم اﺳــــﺖ دﻓﺘﺮ را اﻣﻀــــﺎ ﮐﻨﯿﻢ؟»‬
‫ﻫﺎل ﺳﻌﯽ ﮐﺮد ﺟﻠﻮي ﺧﻨﺪهاش را ﺑﮕﯿﺮد »ﻧﻪ ﻗﺮﺑﺎن‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﻟﺰوﻣﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ «.‬راﺑﺮت ﻓﻬﻤﯿﺪ دارﻧﺪ ﺳﺮ‬
‫ﺑﻪ ﺳﺮش ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ و ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﭘﯽ ﺑﺮد‪.‬‬

‫«ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻦ زﻣﯿﻦ ﻣﺎل ﺷﻤﺎﺳﺖ؟»‬

‫ﭘﯿﺮﻣﺮد ﭼﺸﻤﮑﯽ زد و ﮔﻔﺖ »ﺑﻠﻪ اﯾﻦ زﻣﯿﻦ ﻣﺎل ﻣﻦ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎزي ﻣﺎل ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﯾﮑﯽ‬
‫از دﻻﯾﻞ ﻋﻼﻗﻪي زﯾﺎد ﻣﻦ ﺑﻪ ﮔﻠﻒ اﯾﻦ ا ﺳﺖ‪ :‬ﯾﮑﯽ ﺑﺎزي ﻫﻤﯿ ﺸﻪ ﺳﺮ ﺷﺎر از ﻫﯿﺠﺎن و ﻣﺒﺎرزﻃﻠﺒﯽ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺧﻮاﻫﯽ‬
‫دﯾﺪ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﻧﮕﺎﻫﺶ را از ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﻪ ﭘﯿﺸــﺨﺪﻣﺖ ﮔﺮداﻧﺪ‪ ،‬ﻫﺮ دو ﻣﺜﻞ ﮔﺮگﻫﺎي داﺧﻞ آﻏﻞ ﭘﻮزﺧﻨﺪ ﻣﯽزدﻧﺪ‪ .‬اﺣﺘﻤﺎﻻً‬
‫اﯾﻦ اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﭘﯿﺮﻣﺮد ﻣﻬﻤﺎﻧﺶ را ﺑﻪ دام ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻣﯽﮐﺸﺎﻧﺪ!‬

‫‪٣٢‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 5‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺮﺧﯽ رﻣﻮز ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ را ﮐﺸﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ اوﻟﯿﻦ ﺿــﺮﺑﻪ را ﺑﻪ راﺑﺮت ﺗﻌﺎرف ﮐﺮد‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﺮد ﺟﻮان اﺻــﺮار داﺷــﺖ اﯾﻦ اﻓﺘﺨﺎر ﻣﺎل ﻣﯿﺰﺑﺎﻧﺶ ﺑﺎﺷــﺪ‪ .‬از‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ و ﺑﺴـــﯿﺎر ﺟﺪي ﺗﻤﺎﺷـــﺎ ﻣﯽﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﺪ آﯾﺎ ﭘﯿﺮﻣﺮد واﻗﻌﺎً ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺧﻮﺑﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﭘﺎﯾﻪي ﺗﻮپ را ﮐﺎﺷــﺖ و ﺑﺎ دﻗﺖ ﻓﺮاوان ﺗﻮپ را روي آن ﮔﺬاﺷــﺖ‪ ،‬ﻃﻮري ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ارﺗﻔﺎع ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰ‬
‫ا ﺳﺖ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ رﻓﺖ و ﺑﻪ دورد ﺳﺖ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ‪ ،‬اﻧﮕﺎر دﻧﺒﺎل ﻧﻘﻄﻪي ﺧﺎ ﺻﯽ در ﻣ ﺴﯿﺮ ﻣﯽﮔ ﺸﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ‬
‫را ﺿﯽ ﺷﺪ‪ ،‬اﯾ ﺴﺘﺎدﻧﺶ را ﺗﻨﻈﯿﻢ و ﻟﺤﻈﻪاي ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺳﻮﺋﯿﻨﮓ ﮐﺎﻣﻼً ﻧﺮم ﺳﺮ ﭼﻮب را در ﺟﻬﺖ‬
‫ﺻﺤﯿﺢ ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺗﻮپ ﺣﺮﮐﺖ داد و آن را ﺑﻪ ﭘﺮواز درآورد‪ .‬ﺗﻮپ درﺳﺖ وﺳﻂ زﻣﯿﻦ ﻓﺮود آﻣﺪ و در ﻓﺎﺻﻠﻪاي ﮐﻪ‬
‫راﺑﺮت ﺣﺪود ‪ 220‬ﯾﺎ ‪ 230‬ﯾﺎرد ﺗﺨﻤﯿﻦ ﻣﯽزد‪ ،‬از ﺣﺮﮐﺖ اﯾﺴﺘﺎد‪ .‬ﺿﺮﺑﻪاي ﻓﻮقاﻟﻌﺎده ﺑﺮاي ﻣﺮدي ﺑﺎ ﺳﻦ و ﺳﺎل‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺿﺮﺑﻪ ﻋﺎﻟﯽ ﺑﻮد»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭘﺎﯾﻪي ﺗﻮﭘﺶ ﻣﯽﮔﺸﺖ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﺘﺸﮑﺮم»‪.‬‬

‫ﮔﺮﭼﻪ راﺑﺮت ﻣﻮﻗﻊ آن آﻣﻮزش ﻣﺨﺘﺼــﺮ در ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺷــﺎت ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﻣﻮرد ﺗﻤﺴــﺨﺮ واﻗﻊ ﻧﺸــﺪه ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻏﺮورش ﺑﺮﺧﻮرده ﺑﻮد‪ ،‬ﻃﻮري ﮐﻪ اﻵن دﻟﺶ ﻣﯽﺧﻮاﺳـﺖ ﻧﺸـﺎن دﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﺧﻮﺑﯽ اﺳـﺖ‪ .‬ﯾﮏ ﺿـﺮﺑﻪي‬
‫ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ زد و ﺗﻮﭘﺶ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً در ‪ 300‬ﯾﺎردي در وﺳﻂ زﻣﯿﻦ ﻓﺮود آﻣﺪ‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻓﻮقاﻟﻌﺎده ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺘﻤﺎً ﺻﺒﺤﺎﻧﻪي ﻣﻘﻮي ﺧﻮردهاي»!‬

‫راﺑﺮت ﮐﻪ دﻧﺒﺎل ﭘﺎﯾﻪي ﺗﻮﭘﺶ ﻣﯽﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻫﺮ روز ﻣﯽﺧﻮرم!« ﭘﺎﯾﻪي ﺗﻮپ را در ﺟﯿﺒﺶ ﮔﺬاﺷﺖ‬
‫و دﻧﺒﺎل ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ راه اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﭼﻬﺮهي آرام و ﻣﻬﺮﺑﺎن ﭘﯿﺮﻣﺮد را ﺗﺤﺴﯿﻦ ﻣﯽﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ وﻗﺖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺻﺮف ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن ﺑﻪ ﺿﺮﺑﻪي ﺑﻌﺪياش ﻧﮑﺮد‪ ،‬ﺑﺎ ﯾﮏ ﭼﻮب ﺳﺮ آﻫﻨﯽ ﺷﻤﺎرهي ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪ‬
‫زد و ﺗﻮﭘﺶ ده ﻓﻮت آن ﻃﺮف ﺗﺮ از ﭘﺮﭼﻢ ﻓﺮود آﻣﺪ‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮐﻪ واﻗﻌﺎً ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ »زﯾﺒﺎ ﺑﻮد»!‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ »ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﺘﺸﮑﺮم‪ «.‬و ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﻼﻣﺖ ﺷﻌﻔﯽ از ﺧﻮد ﺑﺮوز ﻧﺪاد‪ ،‬ﻃﻮري ﮐﻪ اﻧﮕﺎر اﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪ ﮐﺎر ﻫﺮ‬
‫روزهاش اﺳﺖ‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺳﺮاغ ﺗﻮپ ﺧﻮدش رﻓﺖ‪ ،‬در ﻓﺎ ﺻﻠﻪي ﻓﻘﻂ ﺻﺪ ﯾﺎردي ﺷﯿﺐ ﭼﻤﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺣ ﺼﺎر ﺑﺰرگ ﺟﺪا ﻣﯽ ﺷﺪ‪،‬‬
‫ﭼﻮب ﭘﯿﭽﯿ ﻨﮓ ودج را اﻧﺘ ﺨﺎب ﮐﺮد‪ ،‬ﺿـــﺮ ﺑﻪي ﻧﺴـــﺒ ﺘﺎً ﻧﺮﻣﯽ ﺑﻪ ﺗﻮپ زد و آن را ﻧﺸــــﺎ ﻧﺪ ﺑﯿﺮون زﻣﯿﻦ‪.‬‬
‫ﻓﺮﯾﺎد زد »ﻟﻌﻨﺘﯽ!« ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺧﺸﻢ ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن ﺳﺎزد‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﭘﺮﺳﯿﺪ »ﭼﻪ ﺷﺪ؟»‬

‫‪٣٣‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫«ﺧﯿﻠﯽ ﺷﻞ زدم»‪.‬‬

‫«ﺑﻠﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﭼﺮا؟»‬

‫«ﭼﺮا؟ ﭼﻪ ﻣﯽداﻧﻢ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪي ﺑﺪ زدم‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ»‪.‬‬

‫«ﻣﺘﺄ ﺳﻔﻢ ﮐﻪ اﺛﺮ ﻧﮑﺮده‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺟﻮاب دﻗﯿﻖﺗﺮي ﺑﺪﻫﯽ‪ ،‬در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﺎز ﻫﻢ آن ﺑﻪ ﻗﻮل ﺧﻮدت ﺿﺮﺑﻪي ﺑﺪ‬
‫ﺗﮑﺮار ﻣﯽﺷـــﻮد‪ .‬آدمﻫﺎي ﻣﻮﻓﻖ‪ ،‬ﺻـــﺮفﻧﻈﺮ از ﻧﻮع ﮐﺎرﺷـــﺎن‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸـــﻪ ﻓﺮاﺗﺮ از ﻇﺎﻫﺮ اﻣﻮر را ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮﮔﺰ‬
‫ﺟﻮابﻫﺎي ﺳﺮ ﺳﺮي ﻧﻤﯽدﻫﻨﺪ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ ا ﺳﺖ ﮐﻪ آنﻫﺎ را ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪ‪ .‬ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎ ﺷﺪ‬
‫ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﺧﻮداﻧﺪﯾﺶ‪ .‬ﮐ ﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ و ﺑﺮر ﺳﯽ ﺧﻮد ﺷﺎن را ﯾﺎد ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ د ﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ»‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻟﺤﻈﻪاي ﻣﮑﺚ ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﻌﺪ اداﻣﻪ داد‪» :‬ﺣﺎﻻ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ – واﻗﻌﺎً ﺳــﻌﯽ ﮐﻦ – و ﺑﮕﻮ ﭼﺮا آن ﺿــﺮﺑﻪ را ﺧﺮاب‬
‫ﮐﺮدي؟»‬

‫راﺑﺮت ﮔﺮه اي ﺑﻪ اﺑﺮوﻫﺎﯾﺶ اﻧﺪاﺧﺖ و ﺳﻌﯽ ﮐﺮد ﺟﻮاب ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ اﺧﻤﺶ ﺑﺎز ﺷﺪ »ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ‪،‬‬
‫ﻧﻤﯽداﻧﻢ»‪.‬‬

‫«ﺧﺐ‪ ،‬اﺟﺎزه ﺑﺪه ﮐﻤﮑﺖ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﮔﺬاﺷﺘﯽ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻏﺎﻟﺐ ﺷﻮد»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ »ﺗﺎرﯾﮑﯽ؟« ﻓﮑﺮ ﮐﺮد ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻫﻢ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از ﺷﻮﺧﯽﻫﺎي ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫«درﺳﺖ اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﮑﯽ‪ .‬ﻗﺒﻼً ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﺑﺰرگ ﺷﻮي‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﯽ ﻣﻬﺎر ذﻫﻨﺖ را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮي‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽداﻧﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ذﻫﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺑﯿﻦ دو و ﺿﻌﯿﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ و ﻣﺘﻔﺎوت در ﻧﻮ ﺳﺎن ا ﺳﺖ‪:‬‬
‫درﺧﺸــﺶ و آﻧﭽﻪ ﻣﻦ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻣﯽﻧﺎﻣﻢ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸــﺘﺮ درﺧﺸــﺶ ﺧﻮد را در ذﻫﻦ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﺑﯿﺸــﺘﺮ ﻣﺎﻧﻊ‬
‫ﺷﮑ ﺴﺖ ﭘﯿﺶ از ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮي و ﻣ ﺴﺎﺑﻘﺎت ﺑﯿ ﺸﺘﺮي را ﻣﯽﺑﺮي‪ .‬ﻗﺒﻮل دارم ﮐﻪ ﺑﺮدن ﻣ ﺴﺎﺑﻘﺎت ﺳﻄﺢ ﻋﺎﻟﯽ‬
‫ﺳﺨﺖ ا ﺳﺖ اﻣﺎ از ﺟﻬﺘﯽ ﻫﻢ ﺳﺎده ا ﺳﺖ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﻻزﻣﻪي آن ﺗﻤﺮﯾﻦ ذﻫﻦ و ﻓﺮاﮔﯿﺮي ا ﺻﻮل ا ﺳﺎ ﺳﯽ ﻣﻬﺎر اﻓﮑﺎر و‬
‫اﺣ ﺴﺎ ﺳﺎت ا ﺳﺖ‪ ،‬ﻃﻮري ﮐﻪ ﻫﻤﯿ ﺸﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯽ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮوز دﻫﯽ و از ﺗﺮدﯾﺪ و ﺗﺮس ﺑﭙﺮﻫﯿﺰي‪ .‬اﮔﺮ‬
‫در اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮي‪ ،‬ﺑﺮﻧﺪه ﺷﺪن آ ﺳﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺗ ﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ در ﻣﻘﺎﯾ ﺴﻪ ﺑﺎ ﺗ ﺴﻠﻂ ﺑﺮ ذﻫﻦ‪ ،‬ﻫﯿﭻ‬
‫اﺳﺖ»‪.‬‬

‫«ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﺗﺎرﯾﮑﯽ واﻗﻌﺎً ﭼﯿﺴﺖ؟»‬

‫«ﺑﻠﻪ اﯾﻦ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ اﯾﻦ اﺳــﻢ را روي آن ﮔﺬاﺷــﺘﻪام‪ ،‬ﺗﺸــﮑﯿﻞ ﺷــﺪه از ﺗﻤﺎم آن ﻋﺎدات ﻣﻨﻔﯽ و ﮔﺮاﯾﺸــﺎت‬
‫ﺳــﺎﺑﻖ و اﻏﻠﺐ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ زدن ﺿــﺮﺑﻪﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﺷــﻮد ﮐﻪ ﺧﻮدت ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﺰﻧﯽ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ‬
‫دﻟﯿﻞ ا ﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎزيات در ﺗﻤﺮﯾﻦ و ﻣ ﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻓﺮق دارد‪ .‬ﺗﺎرﯾﮑﯽ اﻏﻠﺐ در ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺎزي‬
‫در ﺷﺮاﯾﻂ ﻓﺸﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪ .‬در آن ﺷﺮاﯾﻂ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺸﻮﻧﯽ از ﺗﺮس و ﺗﺮدﯾﺪ روي ﺳﺮت آوار ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻠﺪ‬
‫ﻧﺒﺎﺷـــﯽ ﭼﻄﻮر از ﻋﻬﺪهي آن ﺑﺮآﯾﯽ‪ ،‬ﻧﺘﯿﺠﻪ اﺳـــﻒﺑﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺜﻼً آﺧﺮﯾﻦ ﺿـــﺮﺑﻪي ﺗﻮ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺎﻟﯽ ﭼﻮب‬
‫ﮐﺸــﯿﺪي و ﺑﻌﺪ ﮐﺎري ﮐﺮدي ﮐﻪ اﮐﺜﺮ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ – ﮔﺬاﺷــﺘﯽ اﺣﺴــﺎس ﻏﺮور ﺣﻮاﺳــﺖ را ﭘﺮت ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫‪٣۴‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻧﺘﯿﺠﻪ؟ ﺗﻮپ را ﯾﮏراﺳــﺖ ﻓﺮﺳــﺘﺎدي ﺗﻮي ﺧﺎﮐﯽ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺷــﺎت ﺑﺮاي آدﻣﯽ ﺑﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺗﻮ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً راﺣﺖ‬
‫ﺑﻮد»‪.‬‬

‫«اﻋﺘﺮاف ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ دﭼﺎر ﻏﺮور ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻢ»…‬

‫«ﺗﻮ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ آن ﻧﺸﺪي‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﻦ ﺷﺪم‪ .‬ﺑﯽﺗﺮدﯾﺪ‪ ،‬آن ﺷﺎت ﻋﺎﻟﯽ ﻏﺮورت را ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺖ و ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻨﺘﺮﻟﺖ‬
‫را از دﺳــﺖ ﺑﺪﻫﯽ‪ .‬اﯾﻦ ﻏﺮور ﻧﻮﻋﯽ ﺣﺲ ﻋﻄﺶ ﻣﺮﻣﻮز در وﺟﻮدت را ارﺿــﺎ ﮐﺮد‪ ،‬اﺣﺴــﺎﺳــﯽ ﮐﻪ ﺷــﺎﯾﺪ ﻋﺎﻣﻞ‬
‫ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪي ﻣﯿﻠﯿﻮنﻫﺎ ﻣﺮد و زن در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﮔﻠﻒ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺑﺎزي ﺟﺬاب ﺑﺎﺷﺪ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﮔﻔﺖ »ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﻤﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ؟ ﻣﻦ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻠﻒ‬
‫ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﻫﻨﻮز ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﻪ ﭼﯿﺰي اﯾﻦ ﻫ ﻤﻪ را ﺑﻪ اﯾﻦ ورزش ﺟ ﻠﺐ ﻣﯽﮐ ﻨﺪ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺎن از ﻋﻄﺶ‬
‫ﭼﯿﺴﺖ؟»‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل ﺷﺎﯾﺪ در ﺗﻘﻠﯿﺪي ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه از ﺳﻘﺮاط‪ ،‬ﻓﯿﻠ ﺴﻮف ﺑﺰرگ‪ ،‬ﺳﺆال راﺑﺮت را ﺑﺎ ﺳﺆال دﯾﮕﺮي‬
‫ﺟﻮاب داد‪.‬‬

‫«آﯾﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮدهاي ﮐﻪ اﮐﺜﺮ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﯾﮏ ﺷـــﺎت ﺧﻮب را ﺑﺎ ﭼﻪ ﺻـــﻔﺘﯽ ﺗﻮﺻـــﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ»‪.‬‬
‫«ﻧﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﮑﺮدهام»‪.‬‬

‫«آنﻫﺎ از ﺻـــﻔﺖ زﯾﺒﺎ اﺳـــﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ :‬ﭼﻪ زﯾﺒﺎ! ﯾﺎ ﺑﻪﺑﻪ ﭼﻪ زﯾﺒﺎ ﺑﻮد! اﻟﺒﺘﻪ ﻋﺒﺎراﺗﯽ ﻣﺜﻞ ﺿـــﺮﺑﻪي ﺧﻮب ﯾﺎ‬
‫ﺿﺮﺑﻪي ﻋﺎﻟﯽ! ﻫﻢ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﻣﺎ زﯾﺒﺎ ﻣﺘﺪاولﺗﺮﯾﻦ ﺻﻔﺖ در اﯾﻦ ﻣﻮارد ا ﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ا ﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن از زدن ﯾﮏ ﺷﺎت ﺧﻮب اﺣ ﺴﺎس ﻏﺮور ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺣﻮا ﺳ ﺸﺎن ﭘﺮت ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻫﺮ آدﻣﯽ ﺗ ﺸﻨﻪي زﯾﺒﺎﯾﯽ‬
‫اﺳﺖ»‪.‬‬

‫«و ﺑﻌﺪ از ﯾﮏ ﻏﺬاي ﺧﻮب‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر ﺷﻤﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ؟« ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮد »دﻗﯿﻘﺎً»‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ »ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺎت را ﻣﯽزﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺪرت در ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﺑﺮﻧﺪه ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ»‪.‬‬

‫«درﺳﺖ اﺳﺖ! ﺷﺎت ﻗﻮي ﻏﺮور آنﻫﺎ را ارﺿﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ و در ﻋﻮض ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻣﯽآورد‪ .‬ﻗﺪرت ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﻣﺮدي‪ .‬ﭼﯿﻨﯽﻫﺎ‬
‫ﺑﻪ آن ﯾﺎن ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ‪ .‬ا ﺻﻞ ﻧﺮﯾﻨﮕﯽ ﮐﻪ آ ﺳﻤﺎن‪ ،‬ﺗﺠﺮﯾﺪ و آﺗﺶ ﻧﻤﺎد آن ا ﺳﺖ‪ .‬ﭘﺎت ﺑﯿ ﺸﺘﺮ ﻣﺆﻧﺚ ﯾﺎ ﯾﯿﻦ‪ ،‬ﻋﯿﻨﯿﺖ‬
‫ﯾﺎ ﻗﺎﻧﻮن زﻣﯿﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﺎد آن آب اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺎت ﺷﺮوع ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ آﺳﻤﺎن‬
‫ﻣﺮﺑﻮط اﺳــﺖ‪ .‬ﺗﻮپ روي زﻣﯿﻦ ﮐﺎﺷــﺘﻪ ﻧﻤﯽﺷــﻮد‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻻي ﯾﮏ ﭘﺎﯾﻪي ﺗﻮپ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﺗﻮپﻫﺎ ﺑﺎﻻ ﭘﺮواز‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﯿ ﺸﺘﺮ ﻣ ﺴﯿﺮ را در ﻫﻮا ﻫ ﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ دور از ﻧﻘﺺﻫﺎي زﻣﯿﻦ‪ .‬اﻣﺎ ﺿﺮﺑﻪي ﭘﺎت ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺳﻄﺢ ﺗﺠﺮد را‬
‫داد‪ ،‬زﯾﺮا روي زﻣﯿﻦ ﺳﻔﺖ ﻗﻞ ﻣﯽﺧﻮرد و ﺑﺮ اﺛﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﺑﺮآﻣﺪه ﯾﺎ ﻓﺮورﻓﺘﻪي ﭼﻤﻦ اﯾﻦﻃﺮف و آنﻃﺮف‬
‫ﻣﯽرود‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﮐﻨﺘﺮل روي ﺿــﺮﺑﻪي ﭘﺎت ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻮﻋﯽ ﻧﻘﺺ ﻋﯿﻨﯽ ﺗﻮأم اﺳــﺖ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻤﺘﺮ از ﺿــﺮﺑﻪي ﻫﻮاﯾﯽ‬
‫اﺳﺖ»‪.‬‬

‫«ﺧﻮدم ﻫﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ اﯾﻦ ﺷﺪهام‪ .‬واﻗﻌﺎً آدمﻫﺎي ﻻﻗﯿﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎزﯾﮑﻨﺎن ﺧﻮﺑﯽ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ»‪.‬‬

‫‪٣۵‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫«دﻗﯿﻘﺎً – زﯾﺮا ﯾﮏ ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﮐﺎﻣﻞ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ اﻧﺴــﺎن ﮐﺎﻣﻞ‪ ،‬ﻣﺘﻌﺎدل اﺳــﺖ‪ .‬اﺻــﻮل ﻧﺮﯾﻨﮕﯽ و ﻣﺎدﯾﻨﮕﯽ ﻫﺮ دو در‬
‫ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ دارﻧﺪ و ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻌﺎدل ﻣﯿﺎن آنﻫﺎ را ﺣﻔﻆ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺮاي رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ‪ ،‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻠﺪ‬
‫ﺑﺎ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﺿﺮﺑﻪي ﻫﻮاﯾﯽ را ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﯿﺮد‪ ،‬ﺗﺮدﯾﺪي در اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬اﻣﺎ در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺪرت ﭘﻨﻬﺎن‪ ،‬ﻏﯿﺮ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ و اﺳﺮارآﻣﯿﺰﺗﺮ زدن ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪي ﺟﺎﻧﺎﻧﻪي ﭘﺎت ﯾﺎ ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪي زﻣﯿﻨﯽ زﯾﺒﺎ را ﻧﯿﺰ ﺑﺪاﻧﺪ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺑﺎ اﺷﺘﯿﺎق اﻓﺰونﺗﺮي ﮔﻔﺖ »درﺳﺖ اﺳﺖ‪ ،‬ﯾﺎد ﺟﻤﻠﻪاي از ﺟﮏ ﻧﯿﮑﻼﺋﻮس اﻓﺘﺎدم ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ‪ :‬داﺷﺘﻦ ﮐﻼب‬
‫دراﯾﻮر ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮن دﻻري ارزﺷﯽ ﻧﺪارد وﻗﺘﯽ ﭘﺎﺗﺮ ﯾﮏ دﻻري داري»‪.‬‬

‫«ﮐﺎﻣﻼً ﺻﺤﯿﺢ اﺳﺖ»‪.‬‬

‫در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ دو ﻣﺮد ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﭼﻤﻦ رﺳﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬راﺑﺮت آﻫﺴﺘﻪ رﻓﺖ ﮐﻨﺎر ﻣﺎﻧﻊ و وﺿﻌﯿﺖ ﺗﻮپ ﮐﺎﺷﺘﻪي ﺧﻮد‬
‫را ﺑﺮرﺳــﯽ ﮐﺮد و ﺿــﺮﺑﻪاي زد و ﺗﻮپ را در ده ﻓﻮﺗﯽ ﺣﻔﺮه ﻧﺸــﺎﻧﺪ‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﭘﺎت ﺧﻮد را ﮔﻞ ﮐﺮد‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ‬
‫راﺑﺮت ﺿــﺮﺑﻪي ﭘﺎر را از دﺳــﺖ داد و ﮐﺎرش ﺑﻪ ﯾﮏ ﭘﺎت دو و ﻧﯿﻢ ﻓﻮﺗﯽ ﺳــﺮاﺷــﯿﺒﯽ ﮐﺸــﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﯾﮏ‬
‫ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ در ﻗ ﺴﻤﺖ ﺳﻤﺖ را ﺳﺖ آن ﻣ ﺸﮑﻞﺗﺮ ﺷﺪ‪ .‬ﻋﻠﯽرﻏﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﺘﻼ ﺷﯽ ﮐﻪ ﮐﺮد‪ ،‬آن را ﻫﻢ از د ﺳﺖ داد‪.‬‬
‫ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺳﺮاغ دوﻣﯿﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪي ﺷﺮوع رﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬راﺑﺮت اﺻﻼً ﺣﺎل ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬

‫‪٣۶‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 6‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﯾﺎد ﻣﯽﮔﯿﺮد ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ وﻗﺎﯾﻊ ﻗﺮار ﻧﮕﯿﺮد‬

‫ﺷﮑ ﺴﭙﯿﺮ ﻣﯽﻧﻮﯾ ﺴﺪ‪» :‬ﺧﻮب ا ﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮب ﺧﺘﻢ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ «.‬اﻣﺎ در ﮔﻠﻒ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﺑﺪ ا ﺳﺖ ﮐﻪ آﻏﺎزﮔﺮ ﺑﺪي‬
‫اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ دﻗﯿﻘﺎً وﺻﻒ ﺣﺎل راﺑﺮت ﺑﻮد‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ زﻣﯿﻦ دوم وﺳﯿﻊ و ﺑﺪون ﻣﺎﻧﻊ ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﺎت ﻣﻨﺤﻨﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ‬
‫راﺳـــﺖ‪ ،‬ﺑﻪ اﻋﻤﺎق ﻣﻨﻄﻘﻪي ﭼﻤﻦزار‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﭘﺮﺳـــﯿﺪ »اﯾﻦ دﻓﻌﻪ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎد؟ در زدن ﺷـــﺎت ﮐﻪ ﺧﻮب‬
‫ﺑﻮدي»‪.‬‬

‫«ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﻣﺸﮑﻠﻢ ﭼﯿﺴﺖ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ اﻣﺮوز روز ﺑﺪﺑﯿﺎريام ﺑﺎﺷﺪ»‪.‬‬

‫«ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ‪ .‬ﺗﻮ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺑﯿﺸــﺘﺮي ﺑﻪ دروﻧﺖ راه ﻣﯽدﻫﯽ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺎﺷــﯽ‪ .‬ﺑﺎ ﻣﺒﺎرزه ﺑﯿﺮوﻧﺶ ﮐﻦ‪ .‬ﻧﮕﺬار‬
‫و ﻗﺎﯾﻊ ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﺗﻮ را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار دﻫ ﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﺿـــﺮﺑﻪي ﻗﺒﻠﯽ‪ .‬ﺑﻪ ﺟﺎي اﻧﺘﺨﺎب ﺷـــﯿﻮهي ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن‪،‬‬
‫ﻣﯽﮔﺬاري اﺗﻔﺎﻗﺎت روش ﺑﺎزي را ﺑﻪ ﺗﻮ دﯾﮑﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪ»‪.‬‬

‫«ﮔﻮش ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﯾﮏ اﻧ ﺴﺎن ﻫ ﺴﺘﻢ‪ .‬ﺑﺎزي را ﺑﺎ دو ﺑﺎﮔﯽ ﺷﺮوع ﮐﺮدم‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻤﯽ ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪن ﻃﺒﯿﻌﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ»‪.‬‬

‫« ﺷﺎﯾﺪ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﺎ ﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﭼﯿﺰي را در ﺳﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎزﯾﮑﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑ ﺸﻮي اﺟﺎزه ﻧﻤﯽدﻫﺪ آﺧﺮﯾﻦ‬
‫ﺿﺮﺑﻪاش ﺑﺮ او ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﮕﺬارد‪ ،‬ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً اﮔﺮ ﺿﺮﺑﻪي ﺑﺪي ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏﺑﺎر ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮي ﮐﻪ‬
‫ﮐﻨﺘﺮل د ﺳﺖ ﮐﯿ ﺴﺖ‪ .‬اﮔﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﮑﻨﯽ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮﻧﺪه ﻧﻤﯽ ﺷﻮي‪ .‬ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪي ﺧﺮاب در اول ﺑﺎزي ﮐﺎﻓﯽ‬
‫اﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ را ﺑﺮاﯾﺖ ﻧﺎﺑﻮد ﮐﻨﺪ»‪.‬‬

‫«ﻣﯽداﻧﯿﺪ‪ ،‬ﻧﮑﺘﻪي ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺎﻟﺒﯽ را ﻣﻄﺮح ﮐﺮدﯾﺪ‪ ،‬زﯾﺮا آن ﭼﯿﺰي ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﺧﻮدم ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷــﺪهام‪ ،‬اﯾﻦ اﺳــﺖ‬
‫ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺪ ﺷﺮوع ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺳﻪ ﯾﺎ ﭼﻬﺎر ﮔﻞ ﻃﻮل ﻣﯽﮐﺸﺪ ﺗﺎ ﺣﺎﻟﻢ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ ﺑﯿﺎﯾﺪ»‪.‬‬

‫«و اﯾﻦ ﻃﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت را ﻣﯽﺑﺎزي‪ .‬ﺗﻤﺎم اﺧﺘﻼف در ﻫﻤﯿﻦ ﺳﻪ ﯾﺎ ﭼﻬﺎر ﮔﻞ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎزﯾﮑﻨﺎن ﺑﺰرگ ﻧﻮﻋﯽ‬
‫ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﺣﻀـﻮر ﮐﺎﻣﻞ را در ﺧﻮد ﭘﺮورش ﻣﯽدﻫﻨﺪ‪ ،‬ﺣﻀـﻮر در ﻟﺤﻈﻪي ﺣﺎل‪ .‬آنﻫﺎ ﻣﯽدرﺧﺸـﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از‬
‫آﻧﮑﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮ ﻫﺮ ﺿــﺮﺑﻪ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد ﺧﻮد را ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮐﺎرﺷــﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴــﺖ ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺳــﺮ ﺿــﺮﺑﻪي ﻗﺒﻠﯽ آﻣﺪه‪ .‬ﮐﺎﻣﻼً در ﻟﺤﻈﻪ ﻏﺮق ﻣﯽﺷــﻮﻧﺪ‪ ،‬زﯾﺮا ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﻞ‬
‫ﻓﻘﻂ در ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬آﻧﭽﻪ در ﮔﺬ ﺷﺘﻪ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده – ﮔﻞ ﻗﺒﻠﯽ‪ ،‬دور ﻗﺒﻠﯽ ﯾﺎ ﻣ ﺴﺎﺑﻘﻪي ﻗﺒﻠﯽ – اﻫﻤﯿﺘﯽ‬
‫ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﻪ آﯾﻨﺪه ﻫﻢ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻮن آﯾﻨﺪه را ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه اﯾﻨﮑﻪ ﺿـــﺮﺑﻪي ﺳـــﻮم را‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﺰﻧﯽ ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ دوﻣﯽ را زده ﺑﺎﺷﯽ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺗﺼﺪﯾﻖ ﮐﺮد »ﺣﺘﯽ ﺑﺰرگﺗﺮﯾﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزﻫﺎ ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ»!‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ »اﻣﺎ ﭼﺮا اﻏﻠﺐ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺿــﺮﺑﻪي ﻓﻌﻠﯽﺷــﺎن‪ ،‬ﺑﺮ اﺛﺮ ﻋﺼــﺒﯽ ﺑﻮدن از ﺿــﺮﺑﺎت‬
‫ﻗﺒﻠﯽ‪ ،‬ﮐﻨﺘﺮل ﺧﻮد را از دﺳﺖ داده و اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت ﺑﺰرﮔﯽ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ؟»‬

‫«ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ»‪.‬‬

‫‪٣٧‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﺎ ﯾﮏ ﮐﻼب آﯾﺮون ﺷﻤﺎرهي ﻫﻔﺖ ﺿﺮﺑﻪاي زد‪ ،‬اﻣﺎ ﺿﺮﺑﻪ ﮐﻤﯽ ﮐﻮﺗﺎه ﺑﻮد و ﺗﻮپ از ﺣﺎﺷﯿﻪي ﭼﻤﻦﮐﺎري‬
‫ﺷﺪه آنﻃﺮفﺗﺮ ﻧﺮﻓﺖ‪ .‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ راﺑﺮت ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺰﻧﺪ ﮔﻔﺖ »ﺗﺼﻮر ﮐﻦ در ﯾﮏ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪي ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﯽ و‬
‫ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻧﺰده ﮔﻞ‪ ،‬ﭼﻬﺎر ﺗﺎ از ﭘﺎر ﮐﻢ داري‪ ،‬ﺣﺎﻻ اﮔﺮ ﯾﮏ ﺑﺎﮔﯽ دوﺑﻞ روي ﺣﻔﺮهي ﺷـــﺎﻧﺰدﻫﻢ اﻧﺠﺎم ﺑﺪي»…‬
‫«ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎاﻣﯿﺪﮐﻨﻨﺪه ﻣﯽﺷﻮد»‪.‬‬

‫«ﺑﻠﻪ ﺣﺘﻤﺎً ﻧﺎراﺣﺖ ﻣﯽﺷﻮي‪ ،‬اﻣﺎ آﯾﺎ اﯾﻦ ﺑﺎﮔﯽ دوﺑﻞ در ﺣﻔﺮهي ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ در اﻣﺘﯿﺎزات ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽﺷﻮد؟»‬

‫«ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن را ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ‪ .‬ﯾﻌﻨﯽ ﺷـــﺮوع ﺑﺪ ﻧﺎاﻣﯿﺪﮐﻨﻨﺪهﺗﺮ اﺳـــﺖ‪ .‬اﮔﺮ در ﺣﻔﺮه ﺷـــﺎﻧﺰدﻫﻢ ﺑﺎﮔﯽ دوﺑﻞ ﺑﺸـــﻮم‪،‬‬
‫درﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﭼﻬﺎر ﺗﺎ از ﭘﺎر ﮐﻢ دارم‪ ،‬آنﻗﺪر ﻣﺄﯾﻮس ﻧﻤﯽﺷﻮم»‪.‬‬

‫«ﺑﻠﻪ اﯾﻦ دﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰي اﺳـــﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯽ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﯾﮏ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺰرگ و ﯾﮏ ﻗﻬﺮﻣﺎن واﻗﻌﯽ‬
‫ﺷــﻮي‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻃﻮر ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ‪ ،‬وﮔﺮﻧﻪ ﭘﯿﺸــﺮﻓﺖ واﻗﻌﯽ ﻧﺨﻮاﻫﯽ داﺷــﺖ‪ ،‬ﭼﻮن ﻫﻤﯿﺸــﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺷــﺮوع ﺑﺪ‬
‫ﻫ ﺴﺘﯽ‪ .‬در روز آﺧﺮ ﻣ ﺴﺎﺑﻘﺎت ﻣﺎ ﺳﺘﺮز ﺷﺎﯾﺪ دو ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﺎ ﺷﯽ‪ .‬اﻣﺎ اﮔﺮ دور آﺧﺮ را ﺑﺎ ﯾﮏ ﺑﺎﮔﯽ دوﺑﻞ ﺷﺮوع‬
‫ﮐﻨﯽ و اﺟﺎزه دﻫﯽ ﺣﺎﻟﺖ را ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬ﺑﺎزي را ﺑﺎﺧﺘﻪاي‪ .‬ﺷـــﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎزي را رﻫﺎ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﭼﻮن ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ‬
‫اداﻣﻪي ﺑﺎزي اﺗﻼف وﻗﺖ ا ﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮدت را ﺑﻪ ﺑﯽﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﺰﻧﯽ‪ ،‬در ﻏﯿﺮاﯾﻨ ﺼﻮرت ﺑﯽﺗﺮدﯾﺪ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺳﺮاﻏﺖ‬
‫ﻣﯽآﯾﺪ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﯽ ﺑﺎزي ﺧﻮدت را از ﻧﮕﺎه ﯾﮏ اﻣﺘﯿﺎز ﺷﻤﺎر ﺑﺎ دﻗﺖ زﯾﺮ ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮي‪ .‬ﺑﺮاي او ﯾﮏ ﺑﺎﮔﯽ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ‬
‫ﺑﺎﮔﯽ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ‪ .‬ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﻪ وﻗﺖ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده»‪.‬‬

‫«ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮم در ﺣﺮف راﺣﺖﺗﺮ از ﻋﻤﻞ اﺳﺖ»‪.‬‬

‫«ﺑﻠﻪ وﻗﺘﯽ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ رو ﺑﻪ راه اﺳــﺖ‪ ،‬ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺪﯾﺸــﯽ ﮐﻪ ﮐﺎري ﻧﺪارد‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺎر از ﻫﺮ ﮐﺴــﯽ ﺑﺮﻣﯽآﯾﺪ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ‬
‫ﮐ ﺴﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﻫ ﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺎز ﻫﻢ ﮔﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻗ ﺴﻤﺖ ﻣ ﺸﮑﻞ ﮐﺎر اﯾﻨﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ در او ﺿﺎع‬
‫ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻋﺎﻟﯽ و ﻗﻬﺮﻣﺎن ﻋﻤﻞ ﮐﻨﯽ و ذﻫﻨﺖ را ﻣﻘﺎوم ﻧﮕﻪ داري‪ .‬اﯾﻦ ﻫﻤﺎن ﮐﺎري اﺳـــﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻣﻦ در ﺗﺠﺎرت ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ .‬در ﺷـﺮاﯾﻂ ﺳـﺨﺖ ﻫﻤﯿﺸـﻪ دو ﮐﺎر اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﻢ‪ :‬اول ﺗﻤﺎم اﻗﺪاﻣﺎت ﻻزم ﺑﺮاي ﺣﻞ‬
‫ﻣ ﺸﮑﻞ را در ﻧﻈﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮم و دوم اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدم ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ‪ :‬ﻋﺠﻠﻪ ﻧﮑﻦ‪ ،‬ﻫﻮل ﻧ ﺸﻮ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻧﺪه زﻣﯿﻨﺖ ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاي‬
‫ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮدن ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ داري‪ ،‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﻪ ﻓﺮدا ﻣﻮﮐﻮﻟﺶ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ؟ و اﮔﺮ ﻓﺮدا ﻫﻢ او ﺿﺎع ﻫﻨﻮز ﻣﯿﺰان ﻧﺒﺎ ﺷﺪ‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺮاي ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪن ﯾﮏ روز دﯾﮕﺮ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻢ و اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻬﺘﺮ ا ﺳﺖ وﻗﺘﻢ را‬
‫ﺻﺮف ﭼﺎرهﺟﻮﯾﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬در اﮐﺜﺮ ﻣﻮارد ﻣ ﺸﮑﻞ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ وﻗﺖ ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪن ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ‪ ،‬رﻓﻊ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﯾﺎدت‬
‫ﺑﺎ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﭘﺰﺷﮏﻫﺎ و روانﭘﺰ ﺷﮏﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﺗﺸﻮﯾﺶ ﺗﻮ ﻧﻔﻊ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ و اﯾﻨﮑﻪ ذﻫﻦ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي در‬
‫زﻧﺪﮔﯽات اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮﻟﺶ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮﺳﺖ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ »ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎرم»‪.‬‬

‫«ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺑﺰرگ ﭼﻨﺎن ﺧﻮﻧﺴـﺮد ﻫﺴـﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻫﺮ ﺿـﺮﺑﻪ را در ﺳـﻄﺢ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﮐﺎﻣﻞ ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪،‬‬
‫ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ذرهاي اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﺿﺮﺑﻪﻫﺎي ﺧﺮاب آنﻫﺎ ﻣﺎل ﮐﺲ دﯾﮕﺮي اﺳﺖ‪ .‬درواﻗﻊ آنﻫﺎ اﯾﻦ ﻃﻮر‬
‫ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ – ﺿــﺮﺑﻪ ﺑﺪ ﻫﻤﯿﺸــﻪ ﻣﺎل دﯾﮕﺮي اﺳــﺖ‪ ،‬ﭼﻮن زﻧﻨﺪهي آن ﺿــﺮﺑﻪ ﻃﺒﻖ ﺗﻤﺎم ﺗﻮان آنﻫﺎ ﻋﻤﻞ ﻧﮑﺮده‪.‬‬

‫‪٣٨‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻣﺎﻧﻨﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﺴﯽ آﻣﺪه‪ ،‬اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﮐﺮده و ﺗﺎرﯾﮑﯽ آورده اﺳﺖ‪ .‬ﻧﮑﺘﻪي ﺟﺎﻟﺐ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ‬
‫ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ درﺧﺸﯿﺪن در زﻣﯿﻦ ﮔﻠﻒ را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮي‪ ،‬ﺑﺮ ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽات ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﯽﮔﺬارد‪ .‬آدمﻫﺎي ﻣﻮﻓﻖ در‬
‫ﯾﮏ زﻣﯿﻨﻪي ﺧﺎص اﺳــﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽﺷــﺎن ﻣﺘﺤﻮل ﻣﯽﺷــﻮد‪ .‬آنﻫﺎ در ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻫﺎي ﺑﺪ‪ ،‬ﻧﺎﮐﺎﻣﯽﻫﺎي‬
‫ﺷﻐﻠﯽ ﯾﺎ ﯾﺄسﻫﺎي ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن روش ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺑﺰرگ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺿﺮﺑﻪﻫﺎي ﺑﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺟﺎي‬
‫ﺷﮑﺎﯾﺖ و اﻓ ﺴﺮدﮔﯽ‪ ،‬ﺧﻮﻧ ﺴﺮدي و ﺗﻌﺎدل ﮐﺎﻣﻞ ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬دﻻﯾﻞ ﺧﻄﺎي ﺧﻮد را ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪،‬‬
‫اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﻨﺎﺳـــﺐ ﺑﺮاي رﻓﻊ ﻣﺸـــﮑﻞ را اﺗﺨﺎذ ﮐﺮده و ﻫﻤﯿﺸـــﻪ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻼش ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﺑﻨﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ‬
‫اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ ﮐﻪ در آﯾﻨﺪه ﻧﺘﯿﺠﻪي ﻣﺜﺒﺖ ﺗﻼش ﺧﻮد را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ»‪.‬‬

‫«ﺑﻠﻪ ﻗﺒﻮل دارم ﮐﻪ ﺧﻮﻧ ﺴﺮد ﺑﻮدن ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺑﯽ ا ﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎﯾﯽ ﻫ ﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮل اﺣ ﺴﺎ ﺳﺎت در آنﻫﺎ‬
‫ﻣ ﺸﮑﻞ ا ﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌ ﻀﯽ ﺿﺮﺑﻪﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺣ ﺴﺎساﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺟﻠﻮي ﻋ ﺼﺒﯽ ﺑﻮدﻧﺖ را ﺑﮕﯿﺮي‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﺪر ﻫﻢ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮدت ﻓﺸﺎر ﺑﯿﺎوري ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﺎﺷﯽ‪ .‬ﻋﻮاﻃﻒ ﻗﺪرت زﯾﺎدي دارﻧﺪ»…‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺟﻮاب داد »ﯾﮑﯽ از ﭘﺎرادوﮐﺲﻫﺎي ﮔﻠﻒ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦﺟﺎﺳـــﺖ‪ .‬ﻣﻮﻗﻊ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﮐﻨﯽ ﻫﺮ ﭘﺎت دو‬
‫ﻫﺰار و ﭘﺎﻧﺼــﺪ دﻻر ارزش دارد و ﺗﻨﻬﺎ ﺿــﺮﺑﻪاي اﺳــﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ را در ﻣﺴــﺎﺑﻘﻪي اوﭘﻦ آﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﺮﻧﺪه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﯽ‬
‫وﻗﺘﯽ در ﻣﺴﺎﺑﻘﻪي واﻗﻌﯽ ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﻓﻘﻂ اﯾﻦ ﺑﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺮض ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﺣﺴﺎسﺗﺮﯾﻦ ﭘﺎت‬
‫ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪي ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﻤﺮﯾﻦ ا ﺳﺖ‪ .‬از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ وﻗﺘﯽ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ درﺧ ﺸﺶ در ﺗﻤﺎم ﻟﺤﻈﺎت ﺑﺎزي را‬
‫در وﺟﻮدت ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻﭼﯿﺰ در ز ﻧﺪﮔﯽ ﭼﻪ در زﻣﯿﻦ ﮔﻠﻒ و ﭼﻪ ﺧﺎرج از آن‪ ،‬واﻗ ﻌﺎً ﻣﻬﻢ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ»‪.‬‬

‫«آن روزﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺮاي ورود ﺑﻪ ﻣﺴــﺎﺑﻘﺎت ﺗﻼش ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﺳــﺨﺘﯽ ﮐﺸــﯿﺪم ﺗﺎ ﺧﻮد را ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿــﻮع ﻗﺎﻧﻊ‬
‫ﮐﻨﻢ‪ .‬ﯾﺎدم ﻣﯽآﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮدم‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪم ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا ﺿﺮﺑﻪ ﺧﺮاب ﺑﺸﻮد»…‬

‫« ﺷﺎﯾﺪ ﭼﻮن ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺮس واﻗﻌﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﮑﺮدهاي‪ .‬اﮔﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده ﺑﻮدي‪ ،‬ﻣﯽداﻧﺴﺘﯽ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻫﻢ دﺳﺖآﺧﺮ‬
‫ﯾﮏ ﺑﺎزي اﺳـــﺖ ﻓﻘﻂ ذﻫﻨﯿﺖ ﻣﺎﺳـــﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﯿﺰي را ﻣﻬﻢ ﺟﻠﻮه ﻣﯽدﻫﺪ و از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ذﻫﻨﻤﺎن را‬
‫ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻫﺮ ﺷـــﺮاﯾﻄﯽ ﺗﻌﺎدل ﺧﻮد را ﻧﯿﺰ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ‬
‫اﯾﻦ ﯾﮏ ﭘﺎرادوﮐﺲ ا ﺳﺖ‪ ،‬ﻫﻢ در ﮔﻠﻒ و ﻫﻢ در زﻧﺪﮔﯽ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﻃﻮري ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻫﺮ ﺿﺮﺑﻪ ارزش ﻣﺮگ‬
‫و زﻧﺪﮔﯽ دارد و درﻋﯿﻦﺣﺎل ﻃﻮري آن ﭘﺎت ﯾﺎ ﺿﺮﺑﻪي ﺣ ﺴﺎس را ﺑﺰﻧﯽ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪي ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ا ﺳﺖ‪ ،‬ﯾﺎ‬
‫اﻧﮕﺎر داري ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﺖ در ﯾﮏ روز ﺗﻌﻄﯿﻞ آﻓﺘﺎﺑﯽ ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﻨﯽ»‪.‬‬

‫ﺣﻔﺮهي ﺑﻌﺪي ﯾﮏ ﭘﺎر ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎ ﭘﯿﭻ ﺑﻪ راﺳــﺖ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﻪ راﺑﺮت ﭘﯿﺸــﻨﻬﺎد ﮐﺮد ﺑﺨﺖ ﺧﻮد را اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﺪ و‬
‫ﺿﺮﺑﻪي ﺷﺮوع را از ﺑﺎﻻي درﺧﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ راه رﺳﯿﺪن ﺑﻪ آن ﻃﺮف ﻣﻨﻄﻘﻪي ﭼﻤﻦﮐﺎري ﮐﻪ دو ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد‪،‬‬
‫ﺑﺰﻧــﺪ‪ .‬ﻧﺘﯿﺠــﻪ اﯾﻦ ﺗﻮﺻـــﯿــﻪ ﺟــﺎﻟــﺐ ﻧﺒﻮد‪ :‬راﺑﺮت ﺿــــﺎﯾﻊ ﮐﺮد و ﺗﻮﭘﺶ اﻓﺘــﺎد وﺳـــﻂ درﺧــﺖﻫــﺎ‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﻪ ﻃﺮز ﻋﺠﯿﺒﯽ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﺎي ﻋﺬرﺧﻮاﻫﯽ از ﺗﻮﺻــﯿﻪاش‪ ،‬ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻌﻨﯽداري زد‪ ،‬ﻃﻮري ﮐﻪ اﻧﮕﺎر از اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ‬
‫ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮد‪ .‬راﺑﺮت ﮔﯿﺞ ﺷـــﺪه ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳـــﺖ ﺑﻪ ﻣﯿﺰﺑﺎﻧﺶ ﮐﻪ ﺗﺎ اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ آنﻗﺪر ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮده ﭼﯿﺰي‬
‫ﺑﮕﻮﯾﺪ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﯾﺎد ﭼﯿﺰي اﻓﺘﺎده و ﻣﯽﺧﻨﺪد‪.‬‬

‫‪٣٩‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺿﺮﺑﻪي ﺧﻮد را زد و دو ﻣﺮد و ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺸﺎن ﻫﺎل ﺣﻤﻞﮐﻨﻨﺪهي وﺳﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﻃﺮف درﺧﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮپ راﺑﺮت‬
‫آﻧﺠﺎ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎدﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ر ﺳﯿﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺻﺪاي زﻧﮓ ﺗﻠﻔﻦ آﻣﺪ‪ .‬ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﻫﺎل ﺑﺎ‬
‫ﻋﺠﻠﻪ آن را از ﺳﺎك ﭘﯿﺮﻣﺮد درآورد و ﺑﻪ او داد‪.‬‬

‫«اﻟﻮ‪ ،‬ﺳــﻼم ﭘﺮزﯾﺪﻧﺖ‪ .‬ﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ .‬ﺑﺎ دوﺳــﺘﻢ دارﯾﻢ ﮐﻤﯽ ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﻠﻪ ﻟﻄﻔﺎً ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﮔﻮﺷــﯽ‬
‫ﺣﻀﻮرﺗﺎن»‪.‬‬

‫دﺳﺘﺶ را روي دﻫﻨﯽ ﮔﻮﺷﯽ ﮔﺬاﺷﺖ و رو ﺑﻪ راﺑﺮت ﮔﻔﺖ »ﭘﺮزﯾﺪﻧﺖ اﺳﺖ»…‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ »اوه‪ «.‬ﮔﺮﭼﻪ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﮐﺪام ﭘﺮزﯾﺪﻧﺖ اﺳــﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮرش رﺋﯿﺲﺟﻤﻬﻮر‬
‫اﺳــﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺣﺪس زﻣﺎﻧﯽ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺷــﺪ ﮐﻪ ﻫﺎل ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ »از وﻗﺘﯽ رﻗﺎﺑﺖﻫﺎي اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﯽ ﺷــﺮوع ﺷــﺪه‬
‫ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻫﺮ روز زﻧﮓ ﻣﯽزﻧﺪ»…‬

‫راﺑﺮت ﺑﺎ ﻟﮑﻨﺖ ﮔﻔﺖ »واﻗﻌﺎً؟« ﺳـــﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮد ﺧﻮد را ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﻧﺸـــﺎن دﻫﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﻤﯽداﻧﺴـــﺖ ﭼﺮا ﻣﺮدي ﮐﻪ‬
‫ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮد ﯾﮏ ﻣﻮﻟﺘﯽ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺣﺘﯽ ﻣﯿﻠﯿﺎردر اﺳﺖ؛ در ﯾﮏ ﻗﺼﺮ در ﻣﻠﮏ وﺳﯿﻌﯽ در ﻫﻤﭙﺘﻮﻧﺰ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ؛ زﻣﯿﻦ ﮔﻠﻒ ﺷﺨ ﺼﯽ دارد و ﻫﺮ روز ﺑﺎ رﺋﯿﺲﺟﻤﻬﻮر آﻣﺮﯾﮑﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ آدم ﯾﮏﻻﻗﺒﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ او‬
‫ﺑﻬﺎ داده؛ ﺑﻪ ﻣﺮﺑﯽ ﮔﻠﻔﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ از ﭘﺲ زﻧﺪﮔﯽاش ﺑﺮﻧﻤﯽآﯾﺪ‪ ،‬ﮐﺴــﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷــﮑﺴــﺖﺧﻮرده ﺣﻘﯿﺮ اﺳــﺖ‪،‬‬
‫ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﻮدش‪ .‬ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ اﺣﺴــﺎس ﮐﺮد ﮐﻪ دارد ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ و اﻻن اﺳــﺖ ﮐﻪ در ﯾﮏ ﻫﺘﻞ درب و‬
‫داﻏﻮن ﺑﯿﺪار ﺷﻮد‪ .‬ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮ اﺛﺮ آن ﺗ ﺼﺎدف و ﺟﺪاﯾﯽ از ﮐﻼرا ﻣﻐﺰش ﺗﮑﺎن ﺧﻮرده ﺑﺎ ﺷﺪ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ دﯾﻮاﻧﻪ ﯾﺎ دﭼﺎر‬
‫ﺗﻮﻫﻢ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬از آن ﺑﯿﻤﺎران رواﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدﺷﺎن را ﻧﺎﭘﻠﺌﻮن ﯾﺎ ژوﻟﯿﻮس ﺳﺰار ﯾﺎ – ﭼﺮا ﮐﻪ ﻧﻪ؟ – رﺋﯿﺲﺟﻤﻬﻮر‬
‫ﻣﯽداﻧﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ آﯾﺎ او ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮاب آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ آدﻣﯽ ﻣﺜﻞ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﭘﯿﺮ را دﯾﺪه ﺑﻮد؟ ﯾﮏ ﻣﻌﻠﻢ و ﻓﺮﺷﺘﻪي راﻫﻨﻤﺎ‬
‫ﮐﻪ او را زﯾﺮ ﺑﺎلﻫﺎي ﺧﻮد ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﺑﻪ آرزوﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮد ﺧﻮاب ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬دﺳﺘﺶ را آرام در ﺟﯿﺐ ﮐﺮد و اﺳﮑﻨﺎسﻫﺎي ﻫﺰار دﻻري ﮐﻪ در ﺗﻤﺮﯾﻦ‬
‫ﺑﺮده ﺑﻮد را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﻠﻪ آﻧﺠﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻮ واﻗﻌﯽ‪ .‬ﭘﺲ ﺧﻮاب ﻧﻤﯽدﯾﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ اﺳـــﮑﻨﺎس ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺨﺸـــﯽ از‬
‫ﺧﻮاﺑﺶ ﺑﺎ ﺷﻨﺪ‪ .‬ﯾﮑﯽ از آنﻫﺎ را از ﺟﯿﺐ درآورد و ﺑﻪ آن ﻧﮕﺎه ﮐﺮد‪ .‬ﮐﺎﻣﻼً واﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽر ﺳﯿﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ در‬
‫ﺧﯿﺎلﭘﺮدازي ﺟﺰﺋﯿﺎت ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهاي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ…‬

‫رﻓﺖ ﺗﺎ ﺗﻮﭘﺶ را از ﻻﺑﻪﻻي درﺧﺖﻫﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ‪ .‬زﻣﯿﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪي درﺧﺘﯽ ﺧﺎﻟﯽ از ﺷـــﺎﺧﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻔﻮذ اﺷـــﻌﻪﻫﺎي‬
‫آﻓﺘﺎب از ﺑﺎﻻي درﺧﺖﻫﺎ‪ ،‬ﻓﻀﺎي رؤﯾﺎي ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺗﻮپ در ﻣﯿﺎن ﺑﺮگﻫﺎ‪ ،‬ﻗﻠﻮه ﺳﻨﮓﻫﺎ و‬
‫ﺳﻮزنﻫﺎي ﮐﺎج ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫ﺑﯿ ﺸﺘﺮ ﺟﻠﻮ رﻓﺖ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻮپ ﺑﻪ درﺧﺘﯽ ﺧﻮرده و ﮐﻤﺎﻧﻪ ﮐﺮده و ﺑﻪ ﻃﺮﻓﯽ رﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺧﺪا ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﺠﺎ ﺳﺖ و‬
‫از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻓﺮ ﺷﺘﻪي ﺑﺨﺖ ﻫﯿﭻوﻗﺖ در ﮔﻠﻒ ﻫﻤﺮاه او ﻧﺒﻮده – ﺣﺪاﻗﻞ اﯾﻦ ﺗ ﺼﻮر او ﺑﻮد – اﻃﻤﯿﻨﺎن دا ﺷﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺑــﺪ ﺗﺮ ﯾﻦ ﮐﻤــﺎﻧــﻪي ﻣ ﻤ ﮑﻦ رخ داده و ﺗﻮپ ﺟــﺎ ﯾﯽ ا ﻓﺘــﺎده ﮐــﻪ ﻫﺮ ﮔﺰ ﭘﯿــﺪا ﯾﺶ ﻧ ﺨﻮاﻫــﺪ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ از ﺟﺴــﺘﺠﻮ ﻣﯽﮔﺬﺷــﺖ ﮐﻪ روﺑﺎه ﮐﻮﭼﮑﯽ را ﻗﻮزﮐﺮده در ﮐﻨﺎر ﯾﮏ ﮐﻨﺪهي درﺧﺖ دﯾﺪ‪ .‬اﺣﺴــﺎس‬

‫‪۴٠‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺑﻪ او د ﺳﺖ داد‪ .‬ﺣﺲ ﮐﺮد ﺣﯿﻮان ﻣﻨﺘﻈﺮ او ﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺗﻮﭘﺶ را ﺑﯿﻦ ﭘﻨﺠﻪﻫﺎي ﺟﻠﻮﯾﯽ روﺑﺎه دﯾﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎاﺣﺘﯿﺎط ﯾﮏ ﻗﺪم ﺑﻪ ﻃﺮف او ﺑﺮدا ﺷﺖ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺧﻮا ﺳﺖ ﺣﯿﻮان ﺑﺮﻣﺪ‪ .‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ‪ ،‬روﺑﺎه ﺗﻮپ را ﺑﻪ دﻫﺎن ﮔﺮﻓﺖ‬
‫و دوﯾﺪ ﺑﻪ ﻃﺮف اﻋﻤﺎق ﺟﻨﮕﻞ‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﺻﺪاﯾﯽ از ﭘﺸﺖ ﺳﺮش ﺷﻨﯿﺪ »ﻓﺮدي‪ ،‬ﺑﯿﺎ اﯾﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺗﻮپ دوﺳﺘﻤﺎن را ﭘﺲ ﺑﺪه»‪.‬‬

‫ﺑﺮﮔﺸـــﺖ و ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ را دﯾﺪ‪ .‬روﺑﺎه ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﺑﻪ ﻃﺮف راﺑﺮت آﻣﺪ و ﺗﻮپ را اﻧﺪاﺧﺖ‪ ،‬ﺑﻌﺪ رﻓﺖ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮐﻪ ﺧﻢ‬
‫ﺷﺪ و ﭘﺸﺖ ﮔﻮﺷﻪاي ﺣﯿﻮان را ﻧﻮازش ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ »ﭘﺴﺮ ﺧﻮب‪ ،‬ﻓﺮدي‪ .‬آﻓﺮﯾﻦ ﭘﺴﺮ ﺧﻮب»‪.‬‬

‫را ﺑﺮت ﺗﻮپ را ﺑﺮداﺷــــﺖ و ﻋﻼﻣــﺖ آن را ﻧﮕــﺎه ﮐﺮد ﺗــﺎ ﻣ ﻄ ﻤ ﺌﻦ ﺷــــﻮد ﺗﻮپ ﺧﻮدش اﺳــــﺖ‪.‬‬
‫«ﺧﻮدش اﺳﺖ ﻓﺮد‪ «.‬در ﺣﯿﺮت ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪاً ﭼﻪ ﭘﯿﺶ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ‪» ،‬از ﺑﺎﺑﺖ ﺗﻮپ ﻣﺘﺸﮑﺮم»‪.‬‬

‫‪۴١‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 7‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﻪ راز ﺗﺠﺴﻢ ﭘﯽ ﻣﯽﺑﺮد‬

‫راﺑﺮت ﮐــﻪ ﻫﻨﻮز از ﻫﻮش روﺑــﺎه ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﻣﺒﻬﻮت ﺑﻮد و درﺣــﺎﻟﯽﮐــﻪ ﺑــﺎﻋﺠﻠــﻪ از ﺟﻨﮕــﻞ ﺧــﺎرﺟﻤﯽ‬
‫ﺷـــﺪ‪ ،‬ﭘﺎي راﺳـــﺘﺶ ر ﻓﺖ دا ﺧﻞ ﯾﮏ ﭼﺎ ﻟﻪي و ﻋﻤﯿﻖ و ﮔﻠﯽ ﺷـــﺪ‪ .‬زﯾﺮ ﻟﺐ »ﻟﻌﻨﺘﯽ! ﮐﻔﺶ ﻫﺎي ﻣﺮدم‪«.‬‬
‫ﻟﻨﮓﻟﻨﮕﺎن رﻓﺖ ﻃﺮف آﺑﺮاﻫﻪ و از اﯾﻨﮑﻪ ﻗﺒﻞ از ﭘﺎك ﮐﺮدن آن‪ ،‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮐﻔﺶِ ﮔﻠﯽ را دﯾﺪ‪ ،‬ﺑ ﺴﯿﺎر ﺷﺮﻣﻨﺪه ﺷﺪ‪.‬‬
‫را ﺑﺮت ﺑــﻪ ﺷــــﻮ ﺧﯽ ﮔﻔــﺖ » ﻣﻦ‪ ،‬آﻫــﺎن … ﻓ ﮑﺮ ﮐ ﻨﻢ ﺑــﻪواﺳــــﻄــﻪ درﺧــﺖﻫــﺎ ﭼــﺎﻟــﻪ راﻧــﺪﯾــﺪم!«‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ »اﺻــﻼً ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش‪ «.‬ﺑﻪ ﺣﺎل اﺷــﺎره ﮐﺮد و از ﺳــﺎكِ ﮔﻠﻒ‪ ،‬ﯾﮏ ﺟﻌﺒﻪاﺑﺰار واﮐﺲ را درآورد و ﺑﻪ‬
‫دﺳﺖ ارﺑﺎﺑﺶ داد‪.‬‬

‫ﭘﯿﺮﻣﺮد ﮔﻔﺖ »ﺑﯿﺎ اﯾﻨﺠﺎ‪ ،‬ﻣﻦ ﺗﺮﺗﯿﺒﺶ را ﻣﯽدﻫﻢ‪«.‬‬

‫راﺑﺮت ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺷــﺪه ﺑﺎﺷــﺪ‪ ،‬ﺑﻪﻃﺮف او رﻓﺖ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺟﻠﻮي او زاﻧﻮ زد و ﺷــﺮوع‬
‫ﮐــﺮد ﺑــﻪ ﺑــﺎز ﮐــﺮدن ﺑــﻨــﺪﮐــﺶ ﭘــﺎي راﺳـــــﺖ او‪ ،‬ﮐــﺎﻣــﻼً ﻣــﺘــﻌــﺠــﺐ و ﻣــﺒــﻬــﻮت ﺷـــــﺪ‪.‬‬
‫راﺑﺮت را ﮐﻪ ﻣﯽدﯾﺪﻣﺮدي ﺑﺎﺳﻦ وﺳﺎل ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻧﻮﮐﺮ ﺟﻠﻮي او زاﻧﻮزده‪ ،‬ﻣﺎﺗﺶ ﺑﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﻓﺮﯾﺎد زد »اﯾﻦ‬
‫ﭼﻪﮐﺎري ﺳــﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟«»ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻢ؟ دارم ﮐﻔﺸــﺖ رو درﻣﯽآورم‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ‪ .‬ﻟﻄﻔﺎً ﯾﮏﻟﺤﻈﻪ ﭘﺎﯾﺖ را ﺑﻼ‬
‫ﺑﮕﯿﺮ‪ .‬اﮔﺮ ﮐﻤﮏ ﻧﮑﻨﯽ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻢ‪«.‬‬

‫راﺑﺮت ﺑﻪ دﺳــﺘﻮر او ﻋﻤﻞ ﮐﺮد‪ .‬ﭘﯿﺮﻣﺮد ﮐﻔﺶ را درآورد و روي ﭼﻤﻦ ﮔﺬاﺷــﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪ دﺳــﺘﻤﺎل‪ ،‬ﯾﮏ ﺑﺮس و‬
‫ﯾﮏ ﻗﻮﻃﯽ واﮐﺲ از ﺟﻌﺒﻪ درآورد‪ .‬وﻗﺘﯽ آﻣﺎده ﮐﺎر ﺷﺪ ﮔﻔﺘﺒﺎﯾﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻤﻪ ﺗﻮا ﺿﻊ دا ﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺷﯿﻢ‪ .‬ﻫﺮ ﮐﺲ‬
‫ﺑﺮاي ﺧﻮدش آدﻣﯽ ﻣﻨﺤ ﺼﺮﺑﻪﻓﺮد ا ﺳﺖ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﺟﺎم درﺧ ﺸﺎن‪ ،‬ﻣﺤﺘﻮي ﺗﺠﺮﺑﯿﺎتِ ﺧﺎصِ ﺧﻮدش‪ .‬اﮔﺮ ﺧﻮدم‬
‫را ﺑﺎﻻﺗﺮ از دﯾﮕﺮان ﺑﮕﯿﺮم‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧ ﻨﺪ از داﻧﺶ ﺧﻮد درون ﺟﺎم ﻣﻦ ﺑﺮﯾﺰ ﻧﺪ‪ .‬اﻣ ّﺎ اﮔﺮ ﺧﻮدم را ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮ از آن ﻫﺎ‬
‫ﺑﮕﯿﺮم‪ ،‬داﻧﺶ آنﻫﺎ ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮد ﺑﻪ ﺟﺎم ﻣﻦ ﻣﯽرﯾﺰد‪ ،‬ﺑﺮاﺛﺮ ﻧﻮﻋﯽ ﺟﺎذﺑﻪ ﻣﻌﻨﻮي‪ .‬اﯾﻦ ﺗﮑﻨﯿﮏ را ﮔﺎﻫﯽ ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪن‬
‫ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪ‪ ،‬اﯾﻦ ﻧﮕﺮش ازآﻧﭽﻪ ﻣﺮدم ﺗ ﺼﻮر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑ ﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢﺗﺮ ا ﺳﺖ؛ زﯾﺮا ﻫﯿﭻﮐﺲ ﺗ ﺼﺎدﻓﺎً ﺳﺮ راه‬
‫ﻣﺎ ﻗﺮار ﻧﻤﯽﮔﯿﺮد‪ .‬ﻫﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ‪ ،‬ﺣﺘﯽ آن ﺳﺎدهﺗﺮﯾﻦ ﮐﺎرﮔﺮ ﯾﺎ آن درد ﺳﺮآﻓﺮﯾﻦﺗﺮﯾﻦ ﯾﺎ ﭘﻠﯿﺪﺗﺮﯾﻦ آدم‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﺑﺮاي‬
‫ﯾﺎددادن ﺑﻪ ﻣﺎ دارد‪ .‬ﻫﻤﻪ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺧﻮد را ﺑﺴﺎزﯾﻢ و ﺗﻮان دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ دﯾﮕﺮان‬
‫را در ﺧﻮد ﭘﺮورش دﻫﯿﻢ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻫﺮ ﺷــﺨﺼــﯽ ﯾﮏ اﺳــﺘﺎد ﻣﻌﻨﻮي ﺑﺎﻟﻘﻮه اﺳــﺖ‪ .‬در ﻫﺎن ﺣﯿﻦ ﮐﻪ اﺣﺴــﺎس‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﮐ ﺴﯽ ﻣ ﺸﮑﻞدارﯾﻢ‪ ،‬در ﻫﻤﺎن ﺣﯿﻦ ﮐﻪ اﺣ ﺴﺎس ﻋﺪم ﺳﻨﺨﯿﺖ ﺑﺎﮐ ﺴﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺣﺘﯽ در آن ﺣﺎﻟﺖ‬
‫ﻧﯿﺰ ﺑﺎزﻫﻢ ﭼﯿﺰي ﺑﺮاي ﯾﺎددادن ﺑﻪ ﻣﺎ دارد‪ .‬ﻫﻤﯿﺸــﻪ ﺟﻨﺒﻪاي از ﺷــﺨﺼــﯿﺖ ﻣﺎ ﻫﺴــﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﭘﺮورش دارد‪.‬‬
‫ﻫﺮﮔﺎه اﺣﺴﺎس ﮔﺮﻓﺘﺎري ﯾﺎ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﮐﺮدي‪ ،‬ﭼﻪ در ﮐﺎر و ﭼﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ‪ ،‬اﯾﻦ ﺳﺎلﻫﺎ را از ﺧﻮدت ﺑﭙﺮس‪:‬‬
‫اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺷﺨﺺ ﭼﻪ درﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽآﻣﻮزد؟ ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪي ﺑﻪﺧﺼﻮص از زﻧﺪﮔﯽام ﺑﺎ اﯾﻦ‬
‫ﺷﺨﺺ روﺑﻪرو ﻣﯽﺷﺪم؟‬

‫ﺑﺎ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳــﺦ اﯾﻦ ﺳــﺎلﻫﺎ‪ ،‬درس ﺟﺪﯾﺪي ﮔﺮﻓﺘﻪاي و در ﺟﺎدهي داﻧﺎﯾﯽ ﯾﮏ ﮔﺎم ﺟﻠﻮﺗﺮ رﻓﺘﻪاي‪ .‬درﻋﯿﻦﺣﺎل‪،‬‬
‫ﮔﺮﻓﺘﺎري و ﻣﺸﮑﻠﯽ ﮐﻪ دﭼﺎرش ﻫﺴﺘﯽ ﻧﯿﺰ ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮد رﻓﻊ ﻣﯽﺷﻮد‪ :‬ﺧﯿﻠﯽﻫﺎ از ﻗﺎﻋﺪه ﻏﻔﻠﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﺎن‬
‫ﺳﺎدﮔﯽ ﮐﻪ ﻫ ﺴﺖ‪ .‬ﻗﺪر دﯾﮕﺮان را ﻧﻤﯽداﻧﯿﻢ ﭼﻮن ﺗﻮا ﺿﻊ ﻧﺪارﯾﻢ‪ .‬ﺑﺎ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ در ﻣ ﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺎم ﺑﺮﻣﯽدارﯾﻢ‪.‬‬

‫‪۴٢‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫آﯾ ﻨﻪاي رو ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺎن ﮔﺮﻓ ﺘﻪاﯾﻢ و ﻓﻘﻂ ﺧﻮد را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ‪ ،‬ﮐﺲ دﯾﮕﺮي را ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟ ﯿﻞ‬
‫اﮐﺜﺮ اﻓﺮاد ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺣﻖ ﺑﺎ آنﻫﺎ ﺳﺖ و دﯾﮕﺮان ا ﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬آنﻫﺎ ﻫﺮﮔﺰ ارﺗﺒﺎط واﻗﻌﯽ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﺑﺮﻗﺮار‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ آﻧﭽﻪ را ﺧﻮد ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ آنﻫﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ؛ اﯾﻦﻫﺎ ﮐﺎرﺷــﺎن ﺑﻪﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﯽﮐﺸــﺪ‪ ،‬ﭼﻮن‬
‫اﺳــﯿﺮ ﭘﯿﻠﻪ ذﻫﻨﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﺧﻮد ﻫﺴــﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ اﺳــﺖ ﮐﻪ ﻗﺮنﻫﺎﺳــﺖ ﺟﻨﮓ ﻫﻤﭽﻨﺎن وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﭼﻮن‬
‫ﻫ ﯿﭻ ﮐﺲ ﺳــــ ﻌﯽ ﻧ ﻤﯽ ﮐﻨــﺪ ﻗﺒــﻞ از ﻗﻀــــﺎوت‪ ،‬از دﯾــﺪﮔــﺎه د ﯾ ﮕﺮان ﺑــﻪ ﻣﺴــــﺎﺋــﻞ ﻧﮕــﺎه ﮐﻨــﺪ‪.‬‬
‫ﻣ ﮑ ﺜﯽ ﮐﺮد و ﭼ ﻬﺮهي ﻏ ﻤ ﮕ ﯿﻦ و ﮔﺮ ﻓﺘــﻪاش‪ ،‬دوﺑــﺎره ﺧﻮﻧﺴــــﺮدي و ﺷــــﺎدا ﺑﯽاش را ﺑــﺎزﯾــﺎﻓــﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ »ﺣﺎﻻ ﺑﺮوﯾﻢ ﺳﺮاغ ﮐﻔﺶﻫﺎﯾﺖ‪«.‬‬

‫ﮐﻔﺶ را ﺑﺮدا ﺷﺖ و ﺑﺎ د ﺳﺘﻤﺎل ﮔﻞ آن را ﭘﺎك ﮐﺮد‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﻻ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ »ﺣﺎﻻ ﺑﺮوﯾﻢ ﺳﺮاغ‬
‫ﮐﻔﺶﻫﺎﯾﺖ«‬

‫ﮐﻔﺶ را ﺑﺮداﺷـــﺖ و ﺑﺎ دﺳـــﺘﻤﺎل ﮔﻞ آن را ﭘﺎك ﮐﺮد‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﻻ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ »آﻣﺎده ﺑﺎش‬
‫اﯾ ﺴﺘﺎدهاي ﮐﻪ ﭼﻪ؟ ﺑﻨ ﺸﯿﻦ و راﺣﺖ ﺑﺎش!« راﺑﺮت ﺑﻪ ﺗﻮ ﺻﯿﻪي او ﻋﻤﻞ ﮐﺮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ در ﻗﻮﻃﯽ واﮐﺲ را‬
‫ﺑﺎز ﮐﺮد‪ ،‬راﺑﺮت دﺳﺘﻤﺎﻟﯽ ﺑﺮداﺷﺖ و ﮔﻔﺖ »ﻻاﻗﻞ ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﺧﻮدم اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﻢ‪«.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ اﺻـــﺮار ﮐﺮد » ﻧﻪ ﻧﻪ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺎﻫﺮﺗﺮﯾﻦ آدمِ اﯾﻦ ﺟﻤﻊ در ﺑﺮق ا ﻧﺪاﺧﺘﻦ ﮐﻔﺶ ﻫﺎ ﻫﺴـــﺘﻢ‪ .‬ﭼﻮن در ﻃﻮل‬
‫زﻧﺪﮔﯽام ﺑﯿﺶ از ده ﻫﺰار ﺟﻔﺖ ﮐﻔﺶ را ﺑﺮق اﻧﺪاﺧﺘﻢ‪«.‬‬

‫»ده ﻫﺰار ﺟﻔﺖ؟«‬

‫»ﺑﻠﻪ‪ .‬ﻣﻦ در ﭼﻬﺎرده ﺳﺎﻟﮕﯽ وﻗﺘﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﻮان ﺑﻮدم وارد ﮐﺎ ﺳﺒﯽ ﺷﺪم‪ ،‬ﺑﺎ ﺷﻐﻞ واﮐ ﺴﯽ‪ .‬در ﺑﭽﮕﯽ ﭘﺪرم را از‬
‫دﺳﺖ دادم و ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدم ﺧﻮدم زﻧﺪﮔﯽام را ﺗﺄﻣﯿﻦ ﮐﻨﻢ‪«.‬‬

‫»ﻣﺘﺄﺳﻔﻢ‪ ،‬ﻣﻦ…«‬

‫»ﻃﻮري ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﯾﺎدت ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﺎراﺣﺘﯽ را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﻓﺮدا ﯾﺎ روز ﺑﻌﺪ ﻣﻮﮐﻮل ﮐﺮد؟ اﺷﮏ اﻧﺪوه را‬
‫ﺑﺮاي زﻣﺎﻧﯽ ﻧﮕﻪدار ﮐﻪ واﻗﻌﺎً ﺑﻪ آن ﻧﯿﺎز داري‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮت ﻋﺠﯿﺐ ﻧﯿ ﺴﺖ؟ ﻫﯿﭻﮐﺲ ﻣﺮگ را ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎ ﺳﺪ‪ ،‬اﻣّﺎ ﻫﻤﻪ‬
‫از ﻣﺮگ آﺷﻨﺎﯾﺎﻧﺸﺎن ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ اﯾﻦ ﮐﻤﺎل ﺧﻮدﺧﻮاﻫﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽداﻧﺪ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻤﻪي‬
‫درﮔﺬﺷــﺘﮕﺎن از آن ﺑﺎﻻ ﻣﺎ را ﺗﻤﺎﺷــﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و از زﻧﺪهﺑﻮدن ﻣﺎ ﻏﻤﮕﯿﻦاﻧﺪ و آرزو ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﭘﯿﺶ‬
‫آنﻫﺎ ﺑﺮوﯾﻢ‪«.‬‬

‫»ﻧﻤﯽداﻧﻢ‪ ،‬زﯾﺎد ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮدهام‪«.‬‬

‫»ﻃﺒﯿﻌﯽ اﺳــــﺖ‪ .‬اﮐﺜﺮ آدمﻫــﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨــﺪ‪ .‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﯽﻣــﺎﻧﻨــﺪ ﺗــﺎ دﯾﮕﺮان ﺑﺮاﯾﺸــــﺎن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨــﺪ‪«.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ واﮐﺲ ﺑﯿﺸﺘﺮي روي ﮐﻔﺶ راﺑﺮت ﻣﺎﻟﯿﺪ‪.‬‬

‫»ﺑﺎﯾﺪ اﻗﺮار ﮐﺮد ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﭼﯿﺰ ﻋﺠﯿﺒﯽ اﺳــﺖ‪ .‬ﻣﯿﺪاﻧﯽ‪ ،‬ﻣﻦ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ را ﺑﺎ ﺑﺮق اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﮐﻔﺶﻫﺎ ﺷــﺮوع ﮐﺮدم‪«.‬‬
‫»ﺛﺮوت‪ ،‬ﺑﺎ دﺳﺘﻤﺰد ﺟﻔﺘﯽ دو دﻻر؟«‬

‫‪۴٣‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﺑﻠﻪ‪ .‬اﻏﻠﺐ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮراﺳـــﺖ‪ .‬ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ازﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﭘﯿﺶ ﭘﺎاﻓﺘﺎده ﯾﺎ ﺑﯽ ﻓﺎﯾﺪه ﻫﺴـــﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎي ﺑﺰرگﺗﺮي‬
‫ﻣﻨﺘﻬﯽ ﻣﯽﺷـــﻮﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻮرد ﻣﺸـــﺘﺮي ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر اﺳـــﺖ‪ .‬آنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺳـــﻮدي ﺑﺮاﯾﺖ ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻮ را ﺑﻪ‬
‫ﻣﺸـــﺘﺮ ﯾﺎن ﺑﺰرگﺗﺮ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮده ﯾﺎ ﮐ ﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨ ﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪﻣﺤﺾ ﭘﯿﺶ آ ﻣﺪن ﻣ ﻌﺎﻣﻼت ﻣﻬﻢﺗﺮ‪ ،‬ﭼﯿﺰ ﻫﺎي‬
‫ﺑﻪدردﺑﺨﻮري ﺑﻠﺪ ﺑﺎﺷـﯽ‪ ،‬ﻋﺎﻣﻞ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪي ﻣﻦ ﻧﻪ آن ﺟﻔﺘﯽ دو دﻻرﻫﺎ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺟﺎي ﻣﻦ در والاﺳـﺘﺮﯾﺖ ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻤﻪ‬
‫ﺟﻮر آدﻣﯽ از ﻫﻤﻪ ﺟﻮر ﭘﻮﻟﺪار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺸﺘﺮي ﻣﻦ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮق اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﮐﻔﺶﻫﺎي آنﻫﺎ‪،‬‬
‫دﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﺎن ﮐﺎري را ﻣﯽﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺖ ﺗﻮﺿـﯿﺢ دادم‪ ،‬ﻣﯽﮔﺬاﺷـﺘﻢ ﺟﺎم ﻣﺮا از داﻧﺶ و ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﺧﻮد ﭘﺮ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺳﺆال ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﻮاب آنﻫﺎ ﮔﻮش ﻣﯽدادم و آنﻫﺎ را زﯾﺮ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻢ؛ ﻃﺮز ﻟﺒﺎس ﭘﻮ ﺷﯿﺪﻧ ﺸﺎن‪ ،‬ﻃﺮز راه‬
‫رﻓﺘﻨﺸﺎن و ﻃﺮز ﺣﺮف زدﻧﺸﺎن را‪ .‬ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮدم از راز ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ آنﻫﺎ ﺳﺮ درﺑﯿﺎورم‪ ،‬از اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻄﻮر ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ‬
‫ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﺬﺑﻪ و اﻗﺘﺪار ﺑﺮﺳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺣﺮفﻫﺎي ﮐﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﻣﯽزدﻧﺪ ﮔﻮش ﻣﯽدادم و از ﺧﻮدم ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪم ﻓﺮق آنﻫﺎ از‬
‫دﯾﮕﺮان ﭼﯿﺴـــﺖ‪ ،‬ﭼﻄﻮر ﺧﻮدﺷـــﺎن را ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ ﮐﺮدهاﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺎﻓﺘﻪ ﺟﺪا ﺑﺎﻓﺘﻪﺷـــﺪهاﻧﺪ‪ ،‬اﯾﻦﻃﻮري ﺣﺮف ﻣﯽزﻧﻨﺪ و‬
‫ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺷﺪهاﻧﺪ‪ .‬رﻓﺘﻪرﻓﺘﻪ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺷﺪم ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ آدمﻫﺎي درﺟﻪﯾﮏ ﺑﺸﻮم _ﮔﺮوه اﻗﻠﯿﺖ‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ_و ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﮐﻔﺶﻫﺎﯾﻢ را ﺑﺮاﯾﻢ واﮐﺲ ﺑﺰﻧﻨﺪ‪.‬‬

‫اﯾﻦ را ﻫﻢ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ رﺳــﯿﺪن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﭼﻨﺪان ﻣﺸــﮑﻞ ﺑﺎﺷــﺪ‪ ،‬ﭼﻮن اﯾﻦ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﺮروز از‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽدﯾﺪم‪ ،‬واﻗﻌﺎً از آدمﻫﺎي ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻮﻓﻖ‪ ،‬ﺑﺎﻫﻮشﺗﺮ ﻧﺒﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺘﯿﺎز آنﻫﺎ اﻋﺘﻤﺎدﺑﻪﻧﻔﺴـــﺸـــﺎن ﺑﻮد‪ ،‬ﻋﺰم و‬
‫اراده ﺷﺎن‪ .‬ﻧﮕﺎه آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﺘﻔﺎوت از ﻧﮕﺎه دﯾﮕﺮان ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﺼﻮر ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺜﺒﺘﯽ از ﺧﻮد در ذﻫﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‬
‫و ﺑﺨﺸﯽ از آن ﻫﻤﯿﻦ واﮐﺲ زدن ﮐﻔﺶﻫﺎﯾﺸﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ دﯾﮕﺮي ﺑﻮد‪ .‬درواﻗﻊ‪ ،‬ﺑﺮﺧﯽ از آنﻫﺎ ﺧﻮدﺷﺎن را‬
‫ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎدي دﺳــﺖ ﺑﺎﻻﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﯾﺎدم ﻣﯽ اﯾﺪ آن اﯾﺎم‪ ،‬ﺑﺎزي اﺧﺘﺮاع ﮐﺮده ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻗﺪرت ﻗﻀــﺎوت در ﻣﻮرد‬
‫دﯾﮕﺮان را در ﺧﻮدم ﻣﯽﺳـــﻨﺠﯿﺪم وﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴـــﺘﻢ ﺑﻔﻬﻤﻢ ﮐﻪ ﮐﺪامﯾﮏ از ﻣﺸـــﺘﺮﯾﺎﻧﻢ ﺑﯽﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﻐﺮور اﺳـــﺖ‪.‬‬
‫درﻋﯿﻦﺣﺎل ﭘﻮل ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻫﻢ ﮔﯿﺮم ﻣﯽآﻣﺪ‪.‬‬

‫»آن ﺑﺎزي ﭼﻪ ﺑﻮد؟«‬

‫»وﻗﺘﯽ ﻣﺸـــﺘﺮي ﯾﮏ اﺳـــﮑﻨﺎس ﭘﻨﺞدﻻري ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽداد‪ ،‬ﭼﺸـــﻤﺎﯾﻢ را ﮔﺮد ﻣﯽﮐﺮدم و واﻧﻤﻮد ﻣﯽﮐﺮدم ﮐﻪ‬
‫ازاﯾﻦد ﺳﺖ و دلﺑﺎزي او ﺣﯿﺮت ﮐﺮدهام‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺣﺎﻟﺖ را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻢ‪ .‬از ﻫﺮ ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ‪،‬‬
‫ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ اﻧﻘﺪر ﻣﻐﺮور ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺮاغ ﺑﻘﯿﻪي ﭘﻮﻟﺸﺎن را ﻧﻤﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ!«‬

‫راﺑﺮت ﺧﻨــﺪﯾــﺪ »ﺑــﺎﯾــﺪ اﻗﺮار ﮐﻨﻢ ﮐــﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﭼﻨــﺪﯾﻦ ﺑــﺎر ﻣﻮﻗﻊ آﻣﻮزش ﮔﻠﻒ اﯾﻦ ﮐــﺎر را ﮐﺮدهام‪«.‬‬
‫»اﻵن ﺑﻪ آن ﻣﯽﺧ ﻨﺪم‪ ،‬وﻟﯽ آن ﻣﻮﻗﻊ ﺷـــﺮاﯾﻂ ﺧﯿﻠﯽ داﺷـــﺘﻢ‪ .‬ﯾﺘﯿﻤﯽ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺳـــﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮدم ز ﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪاﻧﻪاي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮﮐﺴﯽ ﺑﺎﯾﺪ از ﺟﺎﯾﯽ ﺷﺮوع ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪﻫﺮﺣﺎل ﺷﺮوع اوﻟﯿﻦ ﺷﻐﻞ واﻗﻌﯽ ﻣﻦ ﻫﻢ اﯾﻦ‬
‫ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﮑﺮار اﯾﻦ ﮐﻠﮏ روي ﯾﮏ ﻧﻔﺮ اﺷـــﺘﺒﺎه ﮐﺮدم‪ .‬او ﺗﺎﺟﺮي ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ و از ﺧﻮشاﻗﺒﺎﻟﯽ ﻣﻦ‪ ،‬ﺷـــﻮخ ﺑﻮد‪ .‬ﮐﺎرت‬
‫وﯾﺰﯾﺘﺶ رو ﺑﻪ ﻣﻦ داد و ﺧﻮاﺳﺖ وﻗﺘﯽ ﻫﺠﺪه ﺳﺎﻟﻢ ﺷﺪ ﺑﻪ او زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﮔﻔﺖ ﮐﺎري ﺑﺮاﯾﻢ دارد‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ‬
‫ﮐﺎر را ﮐﺮدم و او ﻫﻢ ﺑﻪ ﻗﻮﻟﺶ وﻓﺎ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ‪ ،‬ﻫﻤﻪ راهﻫﺎ ﺑﻪ روم ﺧﺘﻢ ﻣﯽﺷــﻮد‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯽ اﺳــﺖ ﻋﺰﻣﺖ را‬
‫ﺟﺰم ﮐﻨﯽ و ﻗﺪم اول را ﺑﺮداري‪«.‬‬

‫‪۴۴‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫راﺑﺮت ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﮔﻔﺖ »ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮه‪ ،‬ﻣﻨﺘﻈﺮ رﺳﯿﺪن ﻗﻄﺎر ﺑﺸﻮي‪«.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻣﮑﺚ ﮐﺮد و ﺑﻪ دوردﺳــﺖ ﺧﯿﺮه ﺷــﺪ‪ ،‬ﺷــﺎﯾﺪ ﺟﻮاﻧﯽ ﺧﻮدش را ﻣﯽدﯾﺪ ﮐﻪ ﺗﺎزه در اول راه ﺑﻮد‪ .‬ﻟﺤﻈﻪاي‬
‫ﺑﻌــﺪ ﮔﻔــﺖ »ﺑــﻪ ﻫﺮﺣــﺎل ﻣﻦ ﺑــﻪ ﻋ ﻨﻮان ﯾــﮏ ﭘﺴـــﺮ ﺑﭽــﻪي واﮐﺴـــﯽ ﯾــﮏ ﭼ ﯿﺰ ﻣ ﻬﻢ ﯾــﺎد ﮔﺮ ﻓ ﺘﻢ‪«.‬‬
‫»ﭼﻪ ﭼﯿﺰي؟«‬

‫»اﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﻪ آدمﻫﺎي ﭘﻮﻟﺪار‪ ،‬ﮐﻔﺶﻫﺎي ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮان ﻣﯽﭘﻮﺷـــﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﺿـــﺮباﻟﻤﺜﻞ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ از ﮐﻔﺶ ﻫﺮ‬
‫ﮐﺲ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﻪ ﺛﺮوﺗﺶ ﭘﯽ ﺑﺒﺮي ﺷﮏ ﻧﮑﻦ…«‬

‫راﺑﺮت ﭘِﮑﯽ زد زﯾﺮ ﺧﻨﺪه »ﻓﮑﺮش را ﺑﮑﻨﯿﺪ اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷـــﺪ ﺛﺮوت ﮔﻠﻒ ﺑﺎزي ﻣﺜﻞ ﻣﻦ را از روي ﮐﻔﺶ ﮔﻠﯽاش‬
‫ﺑ ﺸﻨﺎ ﺳﺪ…« ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ واﻗﻌﺎً ﺑﺎ ا ﺷﺘﯿﺎق واﻓﺮي اﯾﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم ﻣﯽداد‪ .‬راﺑﺮت از ﺗﻤﺮﮐﺰ او ﺣﯿﺮت ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از‬
‫ﭘﺎك ﮐﺮدن ﺗﻤﺎم ﮔﻞﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﻨﺎن ﻋﻼﻗﻪاي واﮐﺲ را ﻣﯽﻣﺎﻟﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳــﯿﺪ واﻗﻌﺎً دارد ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮد‪ .‬وﻗﺘﯽ‬
‫وا ﮐﺲ ﺧﺸــــﮏ ﺷــــﺪ‪ ،‬ﻫ ﻤ ﯿﻦ ﻃﻮر ﮐــﻪ ﺣﺮف ﻣﯽزد‪ ،‬ﺷــــﺮوع ﮐﺮد ﺑــﻪ ﺑﺮق اﻧــﺪا ﺧ ﺘﻦ ﮐ ﻔﺶ‪.‬‬
‫ﺗﻮام ﺑﺎ زﯾﺮ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ آن ﻫﺎ‪ ،‬درواﻗﻊ ﺑﻪﻧﻮﻋﯽ از آن ﻫﺎ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬ﮔﺮﭼﻪ در آن زﻣﺎن ﺧﻮدم ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺒﻮدم‪.‬‬
‫ﺑﻪﻗﻮلﻣﻌﺮوف‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﮐﺴـــﯽ ﻣﯽﺷـــﻮﯾﻢ ﮐﻪ از او ﺗﻘﻠﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و در ﻣﻮرد ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر ﺷـــﺪ‪ .‬ﯾﮑﯽ از‬
‫زﯾﺒﺎﯾﯽﻫﺎي ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻌﻨﻮي زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻦ ا ﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ آنﻫﺎ را ﺑ ﺸﻨﺎ ﺳﯿﻢ ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﭼﯿﺰي از آنﻫﺎ ﺑﺪاﻧﯿﻢ‪،‬‬
‫ﺟﺎري ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎري ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﯿﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ و ﭘﺎﯾﺒﻨﺪي آنﻫﺎ را ﺑﻪﮐﺎرﮔﯿﺮﯾﻢ‪،‬‬
‫ﻫﻤﺎن ﮐﺎري ﮐﻪ ﺗﻮ در ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﯽ‪ .‬اﯾﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ در ﺗﻤﺎم اﺑﻌﺎد زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎرﺑﺮد دارﻧﺪ‪ .‬ﺗﻘﻠﯿﺪ از آدم ﻫﺎي‬
‫ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻪ از ﻣﺎ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻫﺴـــﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ از ﺷـــﺎﻧﻪﻫﺎي ﯾﮏ ﻏﻮل اﺳـــﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ آن ﻧﻘﻄﻪ ﻣﯽرﺳـــﯽ‪،‬‬
‫ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻣﯿﺪان دﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮي داري‪ ،‬ﺗﻤﺎم زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺳَﻠﻒ ﺗﻮ ﺑﺮاي ﯾﺎدﮔﺮﻓﺘﻦ ﺻﺮف ﮐﺮده را‬
‫ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﯾﯽ ﮐﺮدهاي‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﯿ ﺴﺘﯽ از ﺻﻔﺮ ﺷﺮوع ﮐﻨﯽ‪ .‬ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎن ﮐﺎري را ﺑﮑﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ‬
‫وﻗﺘﯽ واﮐﺴـــﯽ ﮐﺎرﮔﺰاران ﺑﻬﺎﺑﺎزار ﺑﻮدم‪ ،‬اﻧﺠﺎم ﻣﯽدادم‪ .‬ﻓﯿﻠﻢﻫﺎي ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺑﺰرگ را ﺗﻤﺎ ﺷـــﺎ ﮐﻦ و ﺑﻪ دﯾﺪن‬
‫ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺴـــﺎﺑﻘﺎت دﻧﯿﺎ ﺑﺮو ﺑﮕﺬار ﺟﺎﻣﺖ از ﻣﻬﺎرت و اﻧﺮژي آنﻫﺎ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺷـــﻮد ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ واﻗﻌﺎً ﻣﺜﻞ ﯾﮑﯽ از آنﻫﺎ‬
‫ﺑﺸﻮي‪.‬‬

‫اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺒﮏ ﻣﺨ ﺼﻮص ﺧﻮد را دا ﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺷﯽ‪ .‬ﺗﻮ ﻣﻨﺤ ﺼﺮﺑﻪﻓﺮد ﻫ ﺴﺘﯽ‪ ،‬در ﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﺮ ﺷﺎت زﯾﺒﺎي ﮔﻠﻒ‪.‬‬
‫ﯾﺎدت ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ دو اﺛﺮاﻧﮕﺸﺘﯽ ﻣﺜﻞ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻣﯿﻠﯿﺎردﻫﺎ آدمروي زﻣﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﺮرﺳﯽ‬
‫ﮐﺎر ﺑﺎزﯾﮑﻨﺎن ﺑﺰرگ‪ ،‬ﺧ ﺼﻮ ﺻﯿﺎت آنﻫﺎ‪ ،‬ﻋﺰم واراده و ﺷﻬﺎﻣﺖ آنﻫﺎ را ﮐ ﺴﺐ ﻣﯽﮐﻨﯽ‪ ،‬ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﺷﻮي‪ .‬اﮔﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﯽ ﺧﻮدت ﻫﻢ روزي ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﺑﺰرﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﻮي‪ .‬از آنﻫﺎ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﮐﻦ و درﻋﯿﻦﺣﺎل ﺧﻮدت‬
‫ﺑﺎش…اﯾﻦ ﮐﺎر ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ذﮐﺎوت دارد‪ .‬اﻣﺎ اولازﻫﻤﻪ ﺑﺎﯾﺪ از آنﻫﺎ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﮐﻨﯽ‪ .‬آنﻫﺎ را دﻗﯿﻖ ﺗﻤﺎﺷـــﺎ ﮐﻦ‪ ،‬ﺧﻮدت را‬
‫ﺑﻪﺟﺎي آنﻫﺎ ﺗ ﺼﻮر ﮐﻦ‪ .‬ﻣ ﺸﺎﻫﺪه دﻗﯿﻖ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ روش ﺗﻘﻠﯿﺪ ا ﺳﺖ‪ .‬ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻦ ﮐﻪ ﺑ ﺴﯿﺎري از ﻣﺮدان ﺑﺰرگ‪،‬‬
‫روزي ﻣﻘﻠﺪان ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهاي ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺳـــﮑﻮت ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺑﺮق اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﮐﻔﺶ ﻫﺎي راﺑﺮت اداﻣﻪ داد‪ .‬ﭼﻨﺎن ﻣﺸـــﺘﺎﻗﺎﻧﻪ _ﺣﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ‬
‫ﻋﺎ ﺷﻘﺎﻧﻪ_ﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽر ﺳﯿﺪ ﭼﻬﺮهاش از ﯾﮏ ﻧﻮر دروﻧﯽ ﺑﺮق ﻣﯿﺰﻧﺪ‪ .‬ﻣﺜﻞ ﺑﭽﻪاي ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﻮا ﺳﺶ‬

‫‪۴۵‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﺑﻪ ﻫﯿﭻﭼﯿﺰ ﻧﯿﺴـــﺖ‪ ،‬ﺟﺰ ﮐﺎري ﮐﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﺪ‪ ،‬ﻫﺮازﮔﺎﻫﯽ ﺻـــﺪاﯾﯽ از دﻫﺎﻧﺶ ﺑﯿﺮون ﻣﯽآﻣﺪ‪ .‬ﺻـــﺪاﯾﯽ ﻣﺜﻞ‬
‫»ﻫﻮم« ﯾﺎ »م م«‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ ورد ﻣﻘﺪﺳﯽ را زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﺮد‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﻣﺘﻌﺠﺐ و ﺳﺎﮐﺖ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬ﯾﮏﻟﺤﻈﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﺑﻪ ﺳﻮي ﻫﺎل ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ‪ ،‬ﻃﻮري ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ از‬
‫او ﺑﭙﺮ ﺳﺪ در اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﭼﻪ رﻓﺘﺎري ﺑﺎﯾﺪ دا ﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺷﺪ‪ .‬ﺣﺎل ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮاً ﺳﺆال ﺑﯽﮐﻼم او را ﻓﻬﻤﯿﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﻟﺒﺨﻨﺪ‬
‫دوﺳـــ ﺘﺎ ﻧﻪاي زدوﺷــــﺎ ﻧﻪ ﺑﺎﻻ ا ﻧﺪا ﺧﺖ‪ ،‬اﻧ ﮕﺎر ﻣﯽﮔ ﻔﺖ » ﮐﺎري ﮐﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺑﮑﻨﯽ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻟﺬت ﺑﺒﺮ‪«.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ د ﺳﺖ از ﺑﺮس زدن ﺑﺮدا ﺷﺖ و ﻟﺤﻈﻪاي ﺑﻪ ﮐﻔﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد‪ .‬ﻧﺎر ﺿﺎﯾﺘﯽاش آ ﺷﮑﺎر ﺑﻮد‪ ،‬ﭘﺲ دوﺑﺎره اداﻣﻪ‬
‫داد‪ .‬در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ راﺑﺮت ﺣﺲ ﻋﺠﯿﺒﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮد‪ .‬درﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ را ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬اﺣ ﺴﺎس ﮐﺮد‬
‫ﻣﻮﺟﯽ در دروﻧﺶ دوﯾﺪن ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮﻋﯽ ﺷـــﻮك اﻧﺮژي‪ .‬ﺑﻪ آورد ﮐﻪ اﯾﻦ روزﻫﺎ ﭼﻘﺪر ﻋﺼـــﺒﯽ ﺑﻮده_ ﺣﺘﯽ‬
‫ﺑﯿﺶ از آن‪ ،‬اﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﭼﻨﺪ ﺳـــﺎل اﺧﯿﺮ‪ .‬ﺑﯽﻗﺮاري ﺷـــﺐ ﻗﺒﻞ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ از دادن رﯾﻮ ﺑﺮاي‬
‫ﻗﺮاﺿــــﻪاش ﺑﻪ ﯾﺎد آورد‪ .‬اﻧ ﮕﺎر ﺟﺪي ﺑﻮد‪ ،‬اﻧ ﮕﺎر ﻣﺸـــﮑﻼت ﮐﻮ ﭼﮏ و ﺟﺰﺋﯽاش آن ﻗﺪر ﻫﻢ ﻣﻬﻢ ﺑﻮد ﻧﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴـــﺘ ﻨﺪ ﺗ ﻤﺎم ﻫﺴـــﺘﯽاش را ﻧﺎﺑﻮد ﮐﻨ ﻨﺪ‪ .‬ﺧﻼﺻــــﻪ اﯾﻨ ﮑﻪ‪ ،‬اﻧ ﮕﺎرز ﻧﺪﮔﯽ ﭼﯿﺰي ﺑﺪﻫ ﮑﺎرش ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻪ ﻧﻈﺮش رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ‪ ،‬اﯾﻦ ﭘﯿﺮﻣﺮد ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ اﺷﺘﯿﺎق ﮐﻔﺶﻫﺎﯾﺶ را واﮐﺲ ﻣﯽزﻧﺪ‪ ،‬درواﻗﻊ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اوﺑﺎر ﺟﻮانﺗﺮ و ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﺗﻨﺪﺧﻮ و ﺑﯽﺗﺤﻤﻞ اﺳﺖ‪ .‬از اﯾﻦ ﻓﮑﺮ اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎﯾﺶ ﺣﻠﻘﻪ زد و ﭼﻨﺎن‬
‫ﺳــــﺮﯾــﻊ ﺳــــﺮازﯾــﺮ ﺷــــﺪ ﮐــﻪ از ﺧــﺠــﺎﻟــﺖ و ﺑــﺮاي ﭘــﺎك ﮐــﺮدن آنﻫــﺎ ﺳــــﺮش را ﺑــﺮﮔــﺮداﻧــﺪ‪.‬‬
‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺑﺮس را زﻣﯿﻦ ﮔﺬا ﺷﺖ‪ ،‬ﮐﻔ ﺸﻬﺎي ﺑﺮاق راﺑﺮت را ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ر ﺿﺎﯾﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﺎر ﺧﻮد را ﺗﺤ ﺴﯿﻦ ﮐﺮد‪،‬‬
‫ﻣﺎﻧ ﻨﺪ ﻫﻨﺮﻣ ﻨﺪي از د ﯾﺪن ﺷــــﺎﻫ ﮑﺎرش ﯾﺎ ﺗﺎﺟﺮي از د ﯾﺪن ﺑﺮ ﮔﻪ ﺳـــﻮد ﺳــــﺎﻟ ﯿﺎ ﻧﻪاش ﺧﻮﺷـــ ﺤﺎل ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﮔﻔﺖ »ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ‪ ،‬ﻣﺜﻞ روز اول ﻧﻮ ﺷﺪ‪«.‬‬

‫»ﻣﺘﺸﮑﺮم‪«.‬‬

‫»ﻗﺎﺑﻠﯽ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬دﻓﻌﻪ ﺑﻌﺪ ﯾﮑﺠﺎ ﺣﺴﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪«.‬‬

‫راﺑﺮت ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ اﻓﮑﺎر ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﯿﺶ ﺧﻮد ﺑﻮد‪ ،‬ﺧﻨﺪﯾﺪ‪ .‬ﮐﻔﺶ را ﭘﻮﺷــﯿﺪ آﻣﺎدهي ﺿــﺮﺑﻪي ﺑﻌﺪي‬
‫ﺷﺪ؛ اﻣﺎ ﻗﺒﻞ از آن‪ ،‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺳﺆال دﯾﮕﺮي از او ﮐﺮد‪.‬‬

‫‪۴۶‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 8‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻧﯿﺮوي دروﻧﯽ ﺧﻮد را ﮐﺸﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬

‫«ﻗﺒﻞ از زدن آن ﺿﺮﺑﻪ ﺷﺮوع ﮐﻪ ﻣﯿﺎن درﺧﺖﻫﺎ اﻓﺘﺎد‪ ،‬آﺧﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﮐﺮدي ﭼﻪ ﺑﻮد؟»‬

‫«آﺧﺮﯾﻦ ﻓﮑﺮم… ﯾﮏﻟﺤﻈﻪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﯿﺪ… ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد‪ :‬ﺗﻮﭘﻢ در ﻣﺤﻮﻃﻪ درﺧﺘﯽ ﻧﯿﻔﺘﺪ»‪.‬‬

‫«اﺷﺘﺒﺎﻫﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﺑﻮد»‪.‬‬

‫«اﺷﺘﺒﺎه؟ ﭼﺮا؟»‬

‫«ﺗﺮس‪ .‬ﮔﺬا ﺷﺘﯽ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺑﯿ ﺸﺘﺮي ﺑﺮ ﺗﻮ ﻏﻠﺒﻪ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻨﮑﻪ از ﺑﺎﮔﯽ دوﺑﻞ ﺳﺮ ﺣﻔﺮه ﻗﺒﻠﯽ ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮدي‪،‬‬
‫ﮔــﺬاﺷـــــﺘــﯽ ﺗــﺮس از اﻓــﺘــﺎدن ﺗــﻮپ ﺑــﻪ ﻣــﯿــﺎن درﺧــﺖﻫــﺎ ﺑــﻪ وﺟــﻮدت راه ﯾــﺎﺑــﺪ»‪.‬‬
‫راﺑﺮت ﻧﻈﺮ دﯾﮕﺮي داﺷﺖ‪» :‬اﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﻋﻠﺖ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﻮﺋﯿﻨﮓ ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺷﺪ ﺑﻪ راﺳﺖ‪ ،‬اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ‬
‫در ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺖ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻣﯽﺷﻮم»‪.‬‬

‫«ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺗﮑﻨﯿﮑﯽ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻢ اﯾﻦ ا ﺳﺖ ﮐﻪ از ﺧﻮدت ﺑﭙﺮ ﺳﯽ ﭼﺮا ﺳﻮﺋﯿﻨﮓ ﺗﻮ ﮐﻪ در زﻣﯿﻦ‬
‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪ آنﻗﺪر ﺧﻮب ﺑﻮد‪ ،‬در ﻟﺤﻈﻪ ﺣﺴﺎس از ﮐﻨﺘﺮل ﺧﺎرج ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ از ﺧﻮدت ﺑﭙﺮﺳﯽ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺗﻮﭘﺖ ﻣﺜﻞ‬
‫اﯾﻨﮑﻪ آﻫﻨﺮﺑﺎﯾﯽ آن را ﻣﯽﮐﺸﺪ‪ ،‬اﻓﺘﺎد ﺗﻮي ﺟﻨﮕﻞ»‪.‬‬

‫«ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺪاﻧﻢ‪ ،‬ﭼﻮن اﺣﺘﻤﺎل دارد روزي دوﺑﺎره ﺿﺮﺑﻪ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ ﺑﺰﻧﻢ»‪.‬‬

‫«ﺑﻪ ﻗﻮل ﯾﮏ ﻓﯿﻠ ﺴﻮف از ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺘﺮ ﺳﯽ ﺑﻪ ﺳﺮت ﻣﯽآﯾﺪ‪ .‬ﺗﺮس ﺗﻮ از آن ﺿﺮﺑﻪي ﺷﺮوع ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻓﮑﺮ ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ‬
‫اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﻪ ذﻫﻦ ﺗﻮ ﻣﺴﻠﻂ ﺷﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎم اﻓﮑﺎر ﺑﻪ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﮔﺮاﯾﺶ دارﻧﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ در ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬رواﻧﺸﻨﺎس ﺑﺰرگ‪ ،‬ﮐﺎرل ﮔﻮﺳﺘﺎو ﯾﻮﻧﮓ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﻫﺮ آﻧﭽﻪ در ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺗﻤﺎﯾﻞ دارد ﺑﻪ‬
‫واﻗﻌﯿﺖ ﺑﭙﯿﻮﻧﺪد‪ .‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺑﻪ ﻃﺮز ﺧﺎﺻـــﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺣﺴـــﺎساﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ در ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺮدن‬
‫ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺣﻘﺖ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻣﯽﺑﺎزي‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺳﻌﯽ داري از ﯾﮏ ﻣﺎﻧﻊ آﺑﯽ ﺣﺬر ﮐﻨﯽ ﯾﺎ روي ﺣﻔﺮهاي ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮاﯾﺖ‬
‫درد ﺳﺮ ﺳﺎز ﺑﻮده‪ ،‬ﺑﻪ ﻗﻮل ﺑﻌ ﻀﯽ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزﻫﺎ ﺣﻔﺮهي ﮐﺎﺑﻮ ﺳﯽ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻧﺪاﻧﯽ ﭼﺮا‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﻮدت ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺗﻮپ را‬
‫داﺧﻞ آب ﻧﯿﻨﺪاز! ﯾﺎ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻞ ﺑﺎﮔﯽ دوﺑﻞ ﻧﺰن! اﯾﻦ ﺟﻤﻼت ﺑﻪ ﺟﺎي ﮐﻤﮏ ﮐﺮدن ﺑﻪ ﺗﻮ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎل‬
‫ﺧﻄﺎ را دو ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺑﺎر اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ را از ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ اﺷﺘﺒﺎه را ﺗﮑﺮار ﮐﺮده اﺳﺖ‪ ،‬ﺷﻨﯿﺪهاي ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ‪:‬‬
‫ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ! ﻫﻤﯿﺸﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر راﻣﯽ ﮐﻨﻢ»!‬

‫«ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ؟»‬

‫«در وﺟﻮد ﻫﺮ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز در واﻗﻊ دو ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ‪ .‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺮون‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺳﻮﺋﯿﻨﮓ ﺧﻮﺑﯽ‬
‫دارد‪ ،‬ﻓﻼن ﻗﺪ و ﺑﻬﻤﺎن وزن را دارد‪ ،‬ﻫﻔﺘﻪاي ﺳـــﻪ روز ﺗﻤﺮﯾﻦ ﯾﺎ ﯾﮏ روز در ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ؛ و ﮔﻠﻒ ﺑﺎز‬
‫درون ﮐﻪ ﮐﺴــﯽ او را ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﻗﺪرت ﺣﯿﺮتاﻧﮕﯿﺰي دارد‪ .‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز درون ﺗﻤﺎم وﻗﺎﯾﻊ ﮔﻠﻒ را در ﻃﻮل‬
‫زﻧﺪﮔﯽات ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽ ﺳﭙﺎرد؛ ﺿﺮﺑﻪﻫﺎي ﻣﻌﺮﮐﻪ‪ ،‬ﺣﻔﺮهﻫﺎي ﮐﺎﺑﻮﺳﯽ و ﭘﯿﺮوزيﻫﺎ و ﺷﮑﺴﺖﻫﺎﯾﺖ را‪ .‬وﺟﻪ ﺗﻤﺎﯾﺰ‬
‫ﺑﺎزﻧﺪه و ﺑﺮﻧﺪه در ﻫﻤﯿﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز درون اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺮون ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز درون ﻧﺒﺎﺷﺪ‪،‬‬

‫‪۴٧‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﮔﻠﻒ ﺑﺎز درون ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ درﺳﺖ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ و ﻧﮕﺎه واﻗﻌﺎً اﻣﯿﺪواري ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ؛ ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﭼﻨﺪ‬
‫ﺳﺎﻋﺖ در زﻣﯿﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﯾﺎ ﭼﻨﺪ دور ﺑﺎزي ﮐﻨﯽ‪ .‬و اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع در ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺻﺪق ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬زﯾﺮا ﻫﺮﭼﻪ‬
‫او ﺿﺎع ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺑﺎ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﯿ ﺸﺘﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز درون ﺗﮑﯿﻪ ﮐﻨﯽ‪ .‬در ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺖ اﯾﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز درون ا ﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫وارد ﻋﻤﻞ ﻣﯽﺷـــﻮد‪ ،‬ﻃﻮري ﮐﻪ ﺑﻪﺟﺎي ﺑﺎﮔﯽ زدن در ﺣﻔﺮه‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﺮﮔﺮدي و از ﺑﯿﺮون ﻣﺎﻧﻊ ﺷـــﻨﯽ ﺿـــﺮﺑﻪ‬
‫ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهاي ﺑﺰﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ از ﺑﺎﮔﯽ ﻧﺠﺎﺗﺖ ﻣﯽدﻫﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻮپ را ﯾﮏرا ﺳﺖ ﺑﻔﺮ ﺳﺖ داﺧﻞ ﺣﻔﺮه‪ .‬اﯾﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز‬
‫درون ﺗﻮ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺿﺮﺑﻪاي ﺑﺎورﻧﮑﺮدﻧﯽ ﺗﻮپ را ﺑﻪ ﭘﻨﺞ ﻓﻮﺗﯽ ﭘﺮﭼﻢ ﻣﯽر ﺳﺎﻧﺪ؛ و واﻗﻌﺎً ﺑﺎز ﻫﻤﯿﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز درون‬
‫اﺳــﺖ ﮐﻪ ﭘﺎت ﺣﺴــﺎس ﺳــﻪ ﻓﻮﺗﯽ را ﺧﺮاب ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﯾﺎ ﺗﻮپ را وﺳــﻂ درﺧﺖﻫﺎ ﻣﯽاﻧﺪازد ﯾﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﯾﮏ ﺷــﺎت‬
‫راﺣﺖ ﻣﺜﻞ آب ﺧﻮردن را ﺑﻪ درﯾﺎﭼﻪ ﻣﯽﮐﺸﺎﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﺿﺮﺑﻪاي ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺻﺪﻫﺎ ﺑﺎر در ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت درﺳﺖ زدهاي»‪.‬‬
‫«اﯾﻦ ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ؟ ﭼﻄﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز درون ﯾﮏ روز ﻓﻮقاﻟﻌﺎده و روز ﺑﻌﺪ اﻓﺘﻀﺎح ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﻨﺪ؟»‬
‫«ﺑﮕﺬار ﮔﻠﻒ ﺑﺎز درون را ﺑﻪ ﺗﻮرﯾﺴـــﺘﯽ ﺗﺸـــﺒﯿﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر وارد ﮐﺸـــﻮري ﺷـــﺪه ﮐﻪ زﺑﺎن آن را‬
‫ﻧﻤﯽداﻧﺪ‪ .‬ﻧﻪ د ﺳﺘﻮر زﺑﺎن ﻣﯽداﻧﺪ و ﻧﻪ ﺻﺮف و ﻧﺤﻮ ﻣﯽ ﺷﻨﺎ ﺳﺪ‪ ،‬داﯾﺮهي واژﮔﺎﻧﺶ ﻣﺤﺪود ا ﺳﺖ ﺑﻪ ﻟﻐﺎﺗﯽ ﮐﻪ در‬
‫ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ از ﺑﺮﮐﺮده اﺳﺖ»‪.‬‬

‫«ﮔﻠﻒ ﺑﺎز درون ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺗﻮرﯾﺴﺖ… ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن را ﻓﻬﻤﯿﺪه ﺑﺎﺷﻢ»‪.‬‬

‫« ﺻﺒﺮ ﮐﻦ‪ ،‬ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽدﻫﻢ‪ .‬ﺗﺠﺴﻢ ﮐﻦ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﻮرﯾﺴﺖ در ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺧﻠﻮﺗﯽ در ﺷﻬﺮي ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ ﻣﺸﻐﻮل‬
‫ﻗﺪم زدن اﺳﺖ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺻﺪاي ﻓﺮﯾﺎد ﮐﺴﯽ را ﻣﯽﺷﻨﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺮد ﻣﺸﮑﻮﮐﯽ را ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاي‬
‫او دﺳﺖ ﺗﮑﺎن ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ در ﻣﺴﯿﺮ ﺧﻮد ﺳﺮﻋﺘﺶ را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻟﺤﻈﻪاي ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮش ﻣﯽاﻧﺪازد‬
‫و ﻣﺮد را ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﮐﻪ او را ﺗﻌﻘﯿﺐ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ دوﯾﺪن‪ ،‬ﺳﺮ اوﻟﯿﻦ ﭘﯿﭻ ﻣﯽﭘﯿﭽﺪ ﺗﺎ از د ﺳﺖ او ﻓﺮار‬
‫ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ در ﮐﻮﭼﻪاي ﺑﻦﺑﺴـــﺖ ﮔﯿﺮ ﻣﯽاﻓﺘﺪ‪ .‬ﻏﺮﯾﺒﻪ وارد ﮐﻮﭼﻪ ﻣﯽﺷـــﻮد و ﺳـــﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺧﻮدش ﺑﺎ‬
‫ﺗﻮرﯾﺴﺖ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﻣﻦ دزد ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ .‬ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺻﺪﻣﻪاي ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﺣﺎل ﻓﺮض ﮐﻦ آن ﺗﻮرﯾﺴﺖ ﺗﻮ‬
‫ﻫﺴﺘﯽ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ از ﺣﺮف ﻏﺮﯾﺒﻪ‪ ،‬ﭼﻪ ﭘﯿﺎﻣﯽ دﺳﺘﮕﯿﺮت ﻣﯽﺷﻮد؟»‬

‫راﺑﺮت ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻠﻤﺎت دزد و ﺻﺪﻣﻪ»‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ از اﯾﻨﮑﻪ دﯾﺪ راﺑﺮت ﻇﺎﻫﺮاً ﻣﻄﻠﺐ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ‪» :‬دﻗﯿﻘﺎً! در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﭼﯿﺰي را‬
‫ﺑﺎﻻ ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ،‬ﮐﯿﻔﺘﺎن…‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﺗﻮرﯾﺴﺖ ﭼﻪ ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟»‬

‫«اﯾﻨﮑﻪ ﻏﺮﯾﺒﻪ دزد ا ﺳﺖ و ﮐﯿﻒ ﻣﺮا ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ‪ .‬اﮔﺮ آن را ﺑﻪ او ﻧﺪﻫﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻦ آ ﺳﯿﺐ ﻣﯽر ﺳﺎﻧﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺮا‬
‫ﺑﮑﺸﺪ»‪.‬‬

‫«ﺑﺎزﻫﻢ درﺳـــﺖ اﺳـــﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺗﻮرﯾﺴـــﺖ ﺟﯿﺐﻫﺎﯾﺶ را در ﺟﺴـــﺘﺠﻮي ﮐﯿﻒ ﭘﻮل ﻣﯽﮔﺮدد و آن را ﻧﻤﯽﯾﺎﺑﺪ‪ .‬ﺑﺎ‬
‫ﺳﺮا ﺳﯿﻤﮕﯽ ﺑﺎﻻ را ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﮐﯿﻒ ﺧﻮدش را در د ﺳﺖ ﻣﺮد ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎ ﺳﺪ‪ .‬ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﻣﯽزﻧﺪ و‬
‫ﮐﯿﻒ را ﺑﻪ او ﻣﯽدﻫﺪ‪ .‬ﭘﺎﯾﺎن داﺳﺘﺎن»‪.‬‬

‫‪۴٨‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫«وﺿـــﻌ ﯿﺖ ﻣﻦ وﻗﺘﯽ دﻧ ﺒﺎل رو ﺑﺎه ﺷـــﻤﺎ دو ﯾﺪم ﮐﻤﯽ ﺷـــﺒ ﯿﻪ اﯾﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم دارد ﺗﻮﭘﻢ را ﻣﯽدزدد»‪.‬‬
‫«ﺑﻠﻪ ﺧﻮشاﻗﺒﺎﻟﯽ اﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻣﺒﺪل و ﻋﺠﯿﺐوﻏﺮﯾﺐ ﺳــﺮاغ آدم ﻣﯽآﯾﺪ‪ .‬ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﻧﺎراﺣﺘﯽات را ﺑﻪ ﻓﺮدا ﺑﯿﻨﺪازي‪ ،‬ﭼﻮن دﯾﺪن ﭘﺸـــﺖ اﯾﻦ ﭼﻬﺮهي ﻣﺒﺪل ﻣﻌﻤﻮﻻً ﮐﻤﯽ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ زﻣﺎن دارد‪ .‬اﻣﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺤﺾ دﯾﺪن آن‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎلﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮي‪ ،‬ﭼﻮن ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪاي ﻇﺎﻫﺮ ﻗﻀﯿﻪ ﺗﻮ را ﻓﺮﯾﺐ دﻫﺪ‪ .‬ﺑﮕﺬرﯾﻢ‪ ،‬ﺑﯿﺎ ﺑﺮوﯾﻢ‬
‫ﺳﺮاغ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز درون‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﺎن ﺗﻮرﯾﺴﺖ‪ .‬در آﺧﺮﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪ ﺷﺮوع‪ ،‬آﺧﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدت ﮔﻔﺘﯽ اﯾﻦ ﺑﻮد‪:‬‬
‫ﺗﻮپ را داﺧﻞ درﺧﺖ ﻫﺎ ﻧﯿﻨﺪازي‪ .‬ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎﻫﺖ ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ آن ﺗﻮرﯾﺴـــﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﺎي ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻦ دزد‬
‫ﻧﯿﺴــﺘﻢ؛ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮد روي واژه درﺧﺖ و ذﻫﻨﺖ ﭘﺮ ﺷــﺪ از آن‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺷــﺪ آن ﺿــﺮﺑﻪ را ﺑﺰﻧﯽ و ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺪ‬
‫ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﻮي»‪.‬‬

‫«ﺧﺐ‪ ،‬ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺟﻠﻮي آن را ﺑﮕﯿﺮم؟»‬

‫«ﻓﻘﻂ ﺑﺎ دادن ﻓﺮﻣﺎن ﺻﺤﯿﺢ ﺑﻪ ذﻫﻦ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎﻫﺖ‪ .‬ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﻮﺟﻮد در زﻣﯿﻦ را ﻧﺎدﯾﺪه‬
‫ﺑﮕﯿﺮي‪ .‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮﻋﮑﺲ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻮا ﺳﺖ ﺑﻪ آنﻫﺎ ﺑﺎ ﺷﺪ‪ ،‬آنﻫﺎ را ﮐﺎﻣﻼً ﺑﺮ ﺳﯽ ﮐﻨﯽ و ﻫﯿﭻ رﯾ ﺴﮏ ﺑﯽﻣﻮردي ﻧﮑﻨﯽ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪي ﺑﺮاي رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﯾﮏ ﮔﺮﯾﻦ ﭘﺮﺷﯿﺐ ﯾﮏ ﻣﺎﻧﻊ را رد ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪﺟﺎي ﭘﺮﭼﻢ‪ ،‬وﺳﻂ‬
‫زﻣﯿﻦ ﭼﻤﻦ را ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺑﮕﯿﺮي‪ .‬اﯾﻦ اﺳﺖ روش روﺑﻪرو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺧﻄﺮات واﻗﻌﯽ؛ و اﻣﺎ ﻗﺪم ﺑﻌﺪي اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺻﻼً‬
‫ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯽ‪ .‬ﻣﯽداﻧﯽ ﮐﻪ آﻧﺠﺎﺳﺖ‪ ،‬ﺣﺎﻻ اﯾﻦ ﻣﺎﻧﻊ ﻟﻌﻨﺘﯽ را از ذﻫﻨﺖ ﺑﯿﺮون ﮐﻦ! و ﻗﺒﻞ از زدن ﺿﺮﺑﻪ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ‬
‫ﭼﯿﺰي ﮐﻪ اﺑﺪاً ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﯽ اﯾﻦ اﺳـــﺖ‪ ،‬ﺗﻮپ را ﺗﻮي ﺧﺎﮐﯽ ﻧﯿﻨﺪازي! ﺗﺮس ﺗﻮ‪ ،‬ﺗﺮدﯾﺪ ﺗﻮ‪ ،‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺻـــﺪدرﺻـــﺪ‬
‫ﻓﺎﺟﻌﻪآﻓﺮﯾﻦ ا ﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر وﻗﺘﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ در اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻼب ﺗ ﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮي ﮐﻪ ﻣﺜﻼً آﯾﺮون ﭘﻨﺞ ﯾﺎ ﺷﺶ را‬
‫ﺑﺮداري‪ ،‬ﻗﺒﻞ از زدن ﺿﺮﺑﻪ ﺑﻪ ﺗﻮپ ﺗﺮدﯾﺪ را ﮐﺎﻣﻼً از ﺧﻮدت دور ﮐﻦ‪ .‬در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﭘﯿﺎم ﻣﺘﻨﺎﻗﻀﯽ ﺑﻪ ﮔﻠﻒ‬
‫ﺑﺎز دروﻧﺖ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﯽ ﺑﻪﻃﻮر ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮي آﺳﻤﺎن ذﻫﻨﺖ را ﺟﻨﺒﻪي دﯾﮕﺮي از ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺗﺮدﯾﺪ‪ ،‬اﺑﺮي‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﮐﺎري ﻧﮑﻦ‪ ،‬اﯾﻦ ﺿﺮباﻟﻤﺜﻞ ﺧﻮﺑﯽ ا ﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺨ ﺼﻮ ﺻﺎً در ﻣﻮرد ﮔﻠﻒ‪ .‬آنﻗﺪر ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎن ﺗﺎ از اﻧﺘﺨﺎﺑﺖ‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮي‪ .‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺗﺎرﯾﮑﯽ را دﻓﻊ ﮐﺮدهاي‪ .‬ﻓﻘﻂ در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫زد‪ .‬ﻣﻦ ﺷﺨﺼﺎً ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻋﺪهاي ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ آن را ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺻﺪدرﺻﺪ ﻣﯽﻧﺎﻣﻢ»‪.‬‬

‫«ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟»‬

‫«اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ روش را ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻣ ﺸﺎﻫﺪه و ﺑﺮ ﺳﯽ ﺧﻮدم آن را ﮐ ﺸﻒ ﮐﺮدهام‪ ،‬ﮐﺎري ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﻪﺟﺎي زل زدن ﺑﻪ‬
‫ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﺑﺎﯾﺪ اﻏﻠﺐ اوﻗﺎت اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﮕﺬرﯾﻢ‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﺮرﺳــﯽ ﻣﻌﺎﻣﻼت ﮔﺬﺷــﺘﻪام ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﻫﺮ وﻗﺖ از ﭼﯿﺰي‬
‫ﺻﺪدرﺻﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدهام‪ ،‬ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪهام‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﺮ وﻗﺖ ﮐﻤﺘﺮ از ﺻﺪ در ﺻﺪ اﻃﻤﯿﻨﺎن داﺷﺘﻢ‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖﺧﻮردهام»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮐﻪ واﻗﻌﺎً ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد ﭘﺮ ﺳﯿﺪ‪» :‬ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن اﯾﻦ ا ﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺷﮑ ﺴﺖﺧﻮردهاﯾﺪ؟« ﺗﻠﻘﯽاش اﯾﻦ‬
‫ﺑــﻮد ﮐــﻪ ﭘــﯿــﺮﻣــﺮد زﻧــﺪﮔــﯽ ﻃــﻠﺴــــﻢ ﺷــــﺪه و ﻣﺼــــﻮن از ﺷــــﮑﺴــــﺘــﯽ داﺷــــﺘــﻪ ﺑــﺎﺷــــﺪ‪.‬‬
‫«ﻗﻄﻌﺎً‪ .‬ﺷﮑ ﺴﺖ ﺑﺨ ﺸﯽ از ﻃﺒﯿﻌﺖ زﻧﺪﮔﯽ ا ﺳﺖ‪ .‬ﯾﮏ ﻧﻔﺮ را ﻧ ﺸﺎﻧﻢ ﺑﺪه ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﯾﮏﺑﺎر ﻫﻢ ﺷﮑ ﺴﺖ ﻧﺨﻮرده‬
‫ﺑﺎ ﺷﺪ‪ ،‬آنوﻗﺖ ﻣﻦ ﮐﺴﯽ را ﻧﺸﺎﻧﺖ ﻣﯽدﻫﻢ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻃﺎﻟﺐ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻧﺒﻮده ﺑﺎ ﺷﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎم ﺷﺨ ﺼﯿﺖﻫﺎي ﺑﺰرگ‪ ،‬از‬
‫ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان و داﻧ ﺸﻤﻨﺪان ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺗﺠﺎري ﻣﺜﻞ ﻣﻦ‪ ،‬ﻃﻌﻢ ﺷﮑ ﺴﺖ را ﭼ ﺸﯿﺪهاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮﺧﯽ ﺑﯿ ﺸﺘﺮ از ﯾﮏﺑﺎر‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﺮ‬

‫‪۴٩‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﺑﺎر ﮐﻪ زﻣﯿﻦ ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺪد اﯾﻤﺎن دروﻧﯽ ﺷﺎن دوﺑﺎره از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣ ﺸﮑﻞ اﯾﻨﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻤﯿ ﺸﻪ‬
‫زﻣﺎﻧﯽ اﺳﻢ آنﻫﺎ را ﻣﯽﺷﻨﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ رﺳﯿﺪهاﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺷﮑﺴﺖﺧﻮردهام‪ .‬اﮔﺮ اﯾﻦﻃﻮر ﻧﺒﻮد ﮐﻪ‬
‫ﻫﯿﭻﭼﯿﺰي از دﻧﯿﺎ ﯾﺎد ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﯿﺰي ﯾﺎد ﻧﻤﯽﮔﺮﻓﺘﻢ‪ ،‬اﯾﻨﺠﺎ ﻧﺒﻮدم‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺳـﺎدﮔﯽ‪ «.‬ﻟﺤﻈﻪاي ﻣﮑﺚ‬
‫ﮐﺮد ﺗﺎ راﺑﺮت ﺣﺮفﻫﺎﯾﺶ را ﻫﻀﻢ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ اداﻣﻪ داد‪.‬‬

‫«ﺣﺎل ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺳﺮ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺮدﯾﺪ… وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﯿﻦ دو ﭼﻮب ﯾﺎ دو ﺷﯿﻮهي زدن ﺷﺎت‪ ،‬ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً اﮔﺮ ﯾﮏ‬
‫ﺷﺎت ﺳﺨﺖ ﺑﺎ ﺷﺪ‪ ،‬ﺿﺮﺑﻪاي ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺖ ﺳﺮﻧﻮ ﺷﺖ ﺳﺎز ا ﺳﺖ‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﺑﺮاي اﻧﺘﺨﺎب ﺑﻪاﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ وﻗﺖ‬
‫ﺑﮕﺬار‪ .‬ﺟﺒﺮان ﺧﺴــﺎرت ﯾﮏ اﻧﺘﺨﺎب ﻧﺎدرﺳــﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺸــﺘﺮ از اﻧﺠﺎم اﻧﺘﺨﺎب درﺳــﺖ وﻗﺖ ﻣﯽﺑﺮد‪ .‬ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﮐﺴﯽ را ﻧﮑﺸﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از اﻧﺘﺨﺎب‪ ،‬دﯾﮕﺮ آن را زﯾﺮ ﺳﺆال ﻧﺒﺮ‪ .‬ﺗﺮدﯾﺪ را ﮐﺎﻣﻼً ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬار‪ ،‬ﺗﻮپ‬
‫را ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﮐﺎﻣﻞ ﻫﺪف ﺑﮕﯿﺮ و ﺷــﺎت را ﺑﺰن‪ .‬اﮔﺮ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺗﺮس ﯾﺎ ﺗﺮدﯾﺪ ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮي‪ ،‬ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺑﯿﺸــﺘﺮي ﺑﻪ‬
‫دروﻧﺖ راه دادهي و درﺧ ﺸﺶ ﺧﻮد را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدهاي‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻮري ﮐﻪ در دروﻧﺖ رو ﺷﻦ ا ﺳﺖ را ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮐﻨﯽ ﺗﺎ‬
‫ﭼﻨﺎن ﺑﺪرﺧ ﺸﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ آن را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ‪ .‬در واﻗﻊ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده ا ﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﺮدم ﻧﻮدوﻧﻪ در ﺻﺪ ﻣﻮاﻗﻊ آن را‬
‫ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻧﻮدوﻧﻪ درﺻﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺑﺰرﮔﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ»‪.‬‬

‫‪۵٠‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ – 9‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺗﺠﺴﻢ ﮐﺮدن ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎ ﯾﺶ را ﯾﺎد ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‬

‫ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﻪ ﭘﯿﺮ ﻣﺮد ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﺑﺎ ﺧﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮد‪ :‬ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﺎ ﻣﻦ اﯾﻦ ﻃﻮر ﺣﺮف ﻧﺰده اﺳـــﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ‬
‫دﻏﺪﻏﻪ و ﺗﻮﺟﻪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﻋﺸﻖ‪ .‬ﻃﻮر ﯾﮑﻪ اﻧﮕﺎر ﭘﺪرم اﺳﺖ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﭘﺴﺮش ﻫﺴﺘﻢ…‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﮔﻔﺖ» ﺑﮕﺬار ﯾﮏ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻌﻨﻮي دﯾﮕﺮ را ﺑﺮاﯾﺖ ﺷﺮح دﻫﻢ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ در ﻣﻮرد ﮔﻠﻒ ﮐﺎر‬
‫ﺑﺮد دارد»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﮐﻪ ﮐﻨﺠﮑﺎو داﻧﺴﺘﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮔﻔﺖ» ﺳﺮا ﭘﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ»‬

‫«ﻫﺮ ﻓﮑﺮي ﯾﺎ ﻫﺮ ﺗﺼـــﻮﯾﺮي ﮐﻪ ﺑﻪ ذﻫﻦ ﻣﯽ رﺳـــﺪ‪ ،‬ﻫﺴـــﺘﯽ ﺑﺴـــﯿﺎر ﻋﯿﻨﯽ و واﻗﻌﯽ دارد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه‪ ،‬اﻓﮑﺎر و‬
‫ﺗﺠ ﺴﻤﻬﺎي ذﻫﻨﯽ ﮔﺮاﯾﺶ دارﻧﺪ ﺑﻪ وﻗﺎﯾﻌﯽ در دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ‪ ،‬ﮐﻪ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺑﺰرگ‬
‫ﮐﻪ اﺗﻔﺎﻗﺎً ﻣﺘﻔﮑﺮان ﺑﺰرﮔﯽ ﻧﯿﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺮ ﺧﻼف ﺗﺼﻮر ﻋﻤﻮم ﻓﻘﻂ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺿﺮﺑﻪ زﻧﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﺿﺮﺑﻪ‬
‫اي‪ ،‬آن را ﺗﺠ ﺴﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﻫﻤﯿ ﺸﻪ ﺑﺰرگ ﺟﮏ ﻧﯿﮑﻼﺋﻮس ا ﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ‪ :‬اوﻟﯿﻦ ﮐﺎري‬
‫ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ اﯾﻦ ا ﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮپ را ﻫﻤﺎن ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﺪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ‪ ،‬ﺳﻔﯿﺪ و زﯾﺒﺎ‪ ،‬ﻧﺸﺴﺘﻪ روي ﭼﻤﻦ‬
‫ﺳﺒﺰ دو ﺳﺖ دا ﺷﺘﻨﯽ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺻﺤﻨﻪ را ﻋﻮض ﻣﯽ ﮐﻨﻢ و ﺗﻮپ را ﭘﺮواز ﮐﻨﺎن در ﻫﻮا ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻫﻤﺎن‬
‫ﻧﻘﻄﻪ اي ﻣﯽ رود ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ‪ .‬ﺧﻂ ﺳـــﯿﺮ و ارﺗﻔﺎﻋﺶ را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ي ﺣﺮﮐﺎﺗﺶ را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ‪ ،‬و ﺑﺎ‬
‫ﻻﺧﺮه ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭘﺮﯾﺪﻧﺶ روي ﭼﻤﻦ و ﺗﻮﻗﻔﺶ را‪ .‬ﺑﻌﺪ اﯾﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﻣﺤﻮ ﻣﯽ ﺷﻮد و در ﺻﺤﻨﻪ ي ﺑﻌﺪي ﺧﻮدم‬
‫را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺳﻮ ﺋﯿﻨﮕﯽ اﺟﺮا ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ اﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪ را ﺑﻪ واﻗﻌﯿﺖ ﻣﺒﺪل ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻓﺮد ﮐﺎﭘﻠﺰ ﻫﻢ ﮐﻤﺎ ﺑﯿﺶ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺳﺖ ﻗﺒﻞ از ﺿﺮﺑﻪ زدن ﺑﻪ ﺗﻮپ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪ اي را ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺣﺎل ﺑﺎ آن ﭼﻮب ﺧﺎص زده اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﺠﺴﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪو ﻣﯽ ﮐﻮﺷﺪ آن را ﺗﮑﺮار ﮐﻨﺪ‪ .‬او از ﻃﺮﯾﻖ ﯾﮏ ﻓﺮﻣﺎن ﺗﺼﻮﯾﺮي‬
‫ﺑﺎ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز دروﻧﺶ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﻄﺎ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﻮپ را داﺧﻞ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﯿﻨﺪازم …‪ .‬ﻓﻘﻂ‬
‫آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺣ ﺴﺎب ﻧﻤﯽ آورد‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﺠ ﺴﻢ ﺿﺮﺑﻪ اي ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎل ا ﺷﺘﺒﺎه را ﺣﺬف ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻫﯿﭻ‬
‫ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮاي ﺳــﻮء ﺑﺮداﺷــﺖ ﯾﺎ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﺎ اﻓﮑﺎر ﻣﻨﻔﯽ ﺑﻪ ﺳــﺮاﻏﻤﺎن ﻣﯽ آﯾﺪ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﮔﺬارد‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺘﯿﺠﻪ دﻟﺨﻮاه ا ﺳﺖ‪ .‬ﻣ ﺴﯿﺢ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ رواﻧ ﺸﻨﺎس دوران ا ﺳﺖ از ﭘﯿﺮواﻧﺶ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﻫﻨﮕﺎم ﻋﺒﺎدت ﻃﻮري ﻧﯿﺎﯾﺶ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﻗﺒﻼً ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻃﻠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ رﺳﯿﺪه اﯾﺪ‪،‬‬
‫ﮔﻮﯾﯽ ﺗﻤﺎم آرزو ﻫﺎﯾﺘﺎن ﺑﺮ آورده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬او ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺸﮑﻼت و ﻣﻮاﻧﻊ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎﯾﺘﺎن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ‪،‬‬
‫آﻧﻬﺎ راﺑﺮرﺳﯽ و ﺑﻪ دﻗﺖ ﺳﺒﮏ وﺳﻨﮕﯿﻦ ﮐﻨﯿﺪ و ﻣﺮاﻗﺐ آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺎرﻫﺎ ﺷﻨﯿﺪه ام ﮐﻪ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺑﺰرگ ﮐﺎﻣﻼً اﻃﻤﯿﻨﺎن دارﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺎت آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﻞ ﻣﯽ ﻧ ﺸﯿﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺗﻮپ ﺳﯽ‬
‫ﻓﻮت ﺑﺎ ﺣﻔﺮه ﻓﺎﺻــﻠﻪ داﺷــﺘﻪ ﺑﺎﺷــﺪ‪ .‬در واﻗﻊ‪ ،‬از ﺧﻮد ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدن ﻣﻬﻢ ﺗﺮ از داﺷــﺘﻦ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺑﺮآورده دﻗﯿﻖ‬
‫ﻧﺎﻫﻤﻮاري ﭼﻤﻦ ﯾﺎ ﻓﺎ ﺻﻠﻪ ي ﭘﺎت ا ﺳﺖ‪ .‬زﯾﺮا اﮔﺮ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﺎ ﺷﯽ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﺘﻮاﻧﯽ اﻓﺘﺎدن ﺗﻮپ در ﺣﻔﺮه را ﻗﺒﻞ‬
‫از زدن ﭘﺎت ﺗﺠ ﺴﻢ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﭘﺎﺗﻬﺎي ﺑﯿ ﺸﺘﺮي را از د ﺳﺖ ﻣﯽ دﻫﯽ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﭘﺎﺗﻬﺎي ﺳﺎده ي ﺳﻪ ﯾﺎ ﭼﻬﺎر ﻓﻮﺗﯽ ﻫﻢ‬
‫ﺗﻮپ را اﻓﺘﺎده در ﺣﻔﺮه ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن راﺳــﺦ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ روﻧﺪ‪ ،‬اﻃﻤﯿﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷــﺎﯾﺪ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺮدم آن را‬
‫ﭘﻮچ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ‪ ،‬اﻃﻤﯽ ﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ در واﻗﻊ ﻧﻮﻋﯽ ﺟﺎدو اﺳـــﺖ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻫﺮ ﭘﺎﺗﯽ را ﮔﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ از ﭼﻪ‬

‫‪۵١‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻓﺎﺻﻠﻪ اي‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﺮ اﺳﺎس آﻣﺎر اﺣﺘﻤﺎل ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ آن ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ اﯾﻦ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ را ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ و‬
‫ﺑﺎ ﻗﺪرﺗﯽ ﻧﺎ ﻣﺤﺪود در راﻫﻨﻤﺎي دروﻧﯽ ﺷﺎن ﺗﺰرﯾﻖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ»‪.‬‬

‫«ﮐﻤﯽ زﯾﺎدي ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ»‪.‬‬

‫«ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﭘﯿﭽﯿﺪه اﺳﺖ؟»‬

‫«ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ دﻫﺎن ﮔﺸﺎدم را ﻣﯽ ﺑﺴﺘﻢ؟»‬

‫«اﺑﺪاً‪ .‬ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ اﻏﻠﺐ ﻣﺮدم ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ از زﻣﺎن آﺷـــﻨﺎﯾﯽ ﻣﺎن ﺑﺎرﻫﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷـــﺪه ام‪ .‬ﺑﻪ‬
‫ﻋﺒﺎرﺗﯽ ‪ ،‬ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ را ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ از دﯾﮕﺮان ﺷﻨﯿﺪه اي‪ .‬اﻓﮑﺎر ﺗﻮ از ﺧﻮدت ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻠﯿﺸﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﻋﺘﻘﺎد دارﻧﺪ‪ .‬ﻣﺘﺎﺳـــﻔﺎﻧﻪ‪ ،‬اﯾﻦ اﮐﺜﺮﯾﺖ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﯿﺴـــﺘﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮاﻇﺐ اﻓﮑﺎر‬
‫اﮐﺜﺮﯾﺖ ﺑﺎﺷﯽ»‪.‬‬

‫«ﺣﻖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ‪ .‬از اﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺳﻌﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮدم ﺑﺎﺷﻢ»‪.‬‬

‫«اﯾﻦ ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻫﺪاﯾﺎي اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﻪ ﺧﻮدت ﺑﺪﻫﯽ»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﭘﺲ از ﻟﺤﻈﻪ اي ﻣﮑﺚ اداﻣﻪ داد‪ » :‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺑﺰرگ ﺗ ﺼﻮﯾﺮ ﺿﺮﺑﻪ اي دﻟﺨﻮاه را در ﻓﮑﺮ ﺧﻮد ﻏﺎﻟﺐ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ذﻫﻨ ﺸﺎن را ﭘﺮ از آن ﻣﯽ ﺳﺎزﻧﺪ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﮔﺰﯾﻨﻪ اي ﺟﺰ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﭘﯿﺶ روي اﻧﺘﺨﺎب ﮔﻠﻒ ﺑﺎز دروﻧ ﺸﺎن‬
‫ﻧﻤﯽ ﮔﺬارﻧﺪ‪ .‬در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﯿﺎﻣﻬﺎي ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ و ﻫﺮ ﻧﻮع ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺣﺎﺻﻠﯽ ﺟﺰ ﺿﺮر ﻧﺪارد‪ ،‬از ﺧﻮد ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻤﯿ ﺸﻪ در ﺗﺠﺎرت از اﯾﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻌﻨﻮي ا ﺳﺘﻔﺎده ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ .‬ﻣﻮﻗﻊ اﻧﺠﺎم ﯾﮏ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ي ﻣﻬﻢ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ‬
‫آدم ﻫﺎي ﻣﻨﻄﻖ ﮔﺮا اﻏﻠﺐ ﺷـــﺎﯾﺪ ﻏﯿﺮ واﻗﻊ ﮔﺮاﯾﺎﻧﻪ ﯾﺎ ﮐﺎﻣﻼً ﻧﺎ ﻣﻌﻘﻮل ﺟﻠﻮه ﮐﻨﺪ‪ ،‬آن را از ﻗﺒﻞ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ‬
‫ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﺎزار‪ ،‬ﺑﺮآورد ﻣﺎﻟﯽ‪ ،‬ﺑﺮﺳـــﯽ ﺧﻄﺮات و ﺳـــﺎﯾﺮ ﻣﻮاردرا اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰ‬
‫ﺗﺠﺴﻢ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻗﻀﺎوت درﺳﺖ‪ ،‬دور اﻧﺪﯾﺸﯽ‪ ،‬و ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻫﻤﻪ‪ ،‬اﻃﻤﯿﻨﺎن ﮐﺎﻣﻞ از ﺧﻄﺎ ﭘﺬﯾﺮي اﯾﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ‬
‫ﻣﻌﻨﻮي‪ ،‬ﺗﻮام ﺑﺎ ﺗﺼـــﺎوﯾﺮ ذﻫﻨﯽ روﺷـــﻨﯽ از ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ – روﯾﺪاد ﻫﺎي ﻣﺜﺒﺖ‪ ،‬ﻣﻼﻗﺎت ﻫﺎي ﻣﺒﺎرك و ﻏﯿﺮه‪ -‬ﮐﻤﮏ‬
‫ﮐﺮده ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ دارم ﺑﺮﺳﻢ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت زﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ» ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣﻦ راه درازي در ﭘﯿﺶ دا ﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺷﻢ‪ .‬ﻃﯽ ﺳﺎﻟﻬﺎ‪ ،‬آن ﻗﺪر ﺷﮑ ﺴﺖ ﺧﻮرده ام‬
‫ﮐﻪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﺮاﯾﻢ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ»‪.‬‬

‫ﭘﯿﺮ ﻣﺮد ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺻــﺪاﻗﺖ و ﺧﻠﻮص راﺑﺮت ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ» ﺷــﺎﯾﺪ ﮐﺎرﻫﺎي زﯾﺎدي ﭘﯿﺶ رو داﺷــﺘﻪ ﺑﺎﺷــﯽ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻗﻮل ﯾﮏ ﺿﺮﺑﺎﻟﻤﺜﻞ ﭼﯿﻨﯽ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺳﻔﺮه ﻫﺎي ﻫﺰار ﻣﺎﯾﻠﯽ ﻫﻢ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻗﺪم ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﺳﻔﺮ را از‬
‫ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﺷﺮوع ﻧﮑﻨﯽ؟ در ﺿﺮﺑﻪ ي ﺑﻌﺪي ات‪ ،‬ﺿﺮﺑﻪ ي اﯾﺪه آﻟﺖ را ﺗﺠﺴﻢ ﮐﻦ‪ .‬ذﻫﻨﺖ را ﻟﺒﺮﯾﺰ از آن ﺗﺼﻮﯾﺮ‬
‫ﮐﻦ‪ .‬ﺑﮕﺬار ﻣﺜﻞ ﻧﻮر روﺷﻨﯽ در ذﻫﻨﺖ ﭘﺨﺶ ﺷﻮد و ﻫﺮ ﻧﻮع ﺗﺎرﯾﮑﯽ را ﺑﺰداﯾﺪ؛ و اﻣﺸﺐ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮاب ﺑﺎ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز‬
‫دروﻧﺖ ﺣﺮف ﺑﺰن‪ .‬ﺑﻪ او ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺗﺎ از ﺗﻮ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﺑﺴﺎزد ﮐﻪ واﻗﻌﺎ و از ﺻﻤﯿﻢ ﻗﻠﺐ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ‪.‬‬

‫‪۵٢‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﺧﻮاب اﯾﻦ ﻓﺮﻣﻮل را ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺻﺪ ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﮐﻦ‪ :‬ﻫﺮ روز ‪ ،‬از ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﻮم و دارم‬
‫ﯾﮏ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺰرگ ﻣﯿﺸﻮم‪ .‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ اﻻن آن را ﺑﮕﻮﯾﯽ؟»‬

‫رﻟﺒﺮت ﮐﻪ ﺟﻤﻼت ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ﺑﯽ ﺗﻨﺎﺳـــﺐ ﻣﯽ آﻣﺪ‪ ،‬ﺗﮑﺮار ﮐﺮد» ﻫﺮ روز…‪ .‬از ﻫﺮ ﺟﻬﺖ…‪ ..‬ﺑﻬﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮﻣﯿﺸـــﻮم‬
‫و………‪.‬و…… دارم ﯾﮏ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺰرگ ﻣﯽ ﺷﻮم»‪.‬‬

‫«آﻓﺮﯾﻦ ‪ .‬ﭼﻨﺪ روز اﯾﻦ روش را اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻦ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺘﻮﻧﯽ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﻗﺪرت اﯾﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻌﻨﻮي را ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﺧﻮد‬
‫ﺣﻔﻆ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﺷﮕﻔﺖ زده ﺧﻮاﻫﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﭼﻮن‪ .‬راﺑﺮت ﺗﻮ در آﺳﺘﺎﻧﻪ ي ﯾﮏ ﺗﺤﻮل ﺑﺰرگ ﻫﺴﺘﯽ‪ .‬ﺗﺤﻮﻟﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺎن‬
‫ﺗﻮ و ﺣﺘﯽ ﺧﻮدت را ﺣﯿﺮت زده ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﺣﺎل ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﻪ زودي ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﮔﺬ ﺷﺘﻪ ﺗﻠﺦ ﺷﺪه و در ﺧﺸﺶ ﺗﻮ‬
‫داﺋﻤﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻫﺮ ﺿﺮﺑﻪ اي ﮐﻪ ﻣﯽ زﻧﯽ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻋﺎﻟﯽ ﺑﻮدن ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺘﯽ از ذﻫﻦ ﮐﻪ‬
‫ﺧﺎص ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﺑﺰرگ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ در وﺟﻮد ﺗﻮ ﺧﻔﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﺑﯿﺪارش ﮐﻨﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺧﻮا ﺳﺘﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﺑﺮ ﺳﯽ‪ .‬ﻗﺒﻼً اﯾﻦ اﺣ ﺴﺎس را ﭼ ﺸﯿﺪه اي‪ .‬ﻣﯽ داﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻬﺎر ﮔﻞ ﭘ ﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ردﯾﻒ‬
‫ﮐﺮدن ﭼﻪ ﺣﺴﯽ دارد‪ .‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﺲ دﯾﮕﺮي ﻫﺴﺘﯽ‪ ،‬اﻧﮕﺎر از ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺪﻧﺖ ﺧﺎرج ﺷﺪه اي و داري‬
‫ﺧﻮت را ﺗﻤﺎ ﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ‪ .‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ ﺧﻮدت‪ .‬ﻣﺜﻞ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﯾﮏ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎي ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺮ ﻓﺎز‬
‫اﺑﺮﻫﺎ ﭘﺮواز ﻣﯽ ﮐﻨﯽ‪،‬و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل‪ ،‬ﯾﮏ ﺑﻠﯿﺖ داﺋﻤﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ! دﯾﮕﺮ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﺑﺮﮔﺮدي‪ .‬ﻓﻘﻂ‬
‫ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ درﺧﺸﺶ وﺟﻮدت را آزاد ﮐﻨﯽ‪ .‬آﻧﮕﺎه اﯾﻦ ﻧﻮر ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮاي از ﺑﯿﻦ ﺑﺮدن ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎﻟﺖ‬
‫ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺗﻮ اﯾﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﻧﻪ آن ﭘﺮواز ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻃﯽ اﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل داﺷﺘﻪ اي»!‬

‫راﺑﺮت ﺷﺪﯾﺪاً ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﺎ او اﯾﻦ ﻃﻮر ﺻﺤﺒﺖ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ‬
‫اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﻮﺟﻪ و اﻃﻤﯿﻨﺎن‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ اﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎي ﻧﺎب ﯾﺎ ﻋﺠﯿﺐ را ﺑﻪ او ﻧﺰده ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ داﻣﻪ داد‪ »:‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﺑﺮﺳــﯽ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎزي ات ﮐﺎﻣﻼً ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ دﯾﮕﺮ آن‬
‫آدم ﻗﺒﻞ ﻧﺨﻮاﻫﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻤﺎن ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺷﻮي ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺖ اﺳﺖ‪.‬زﻧﺪﮔﯽ ات ﻣﻤﻠﻮ از ﻧﻮر و ﺷﺎدي ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬اﯾﻦ‬
‫اوﺻـﺎف ﺗﻨﻬﺎ ﭼﺸـﻤﻪ اي از روﯾﺪادﻫﺎي آﯾﻨﺪه اﺳـﺖ‪ ،‬ذره اي از ﺷـﻬﺪ ﺧﺪاﯾﺎن‪ .‬ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﺷـﻬﺎﻣﺖ در زﻣﯿﻦ‬
‫ﮔﻠﻒ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻗﺪم اﺳـــﺖ‪ ،‬ﻧﻮﻋﯽ روش ﻗﺎﻋﺪه ﻣﻨﺪ ﮐﺮدن ذﻫﻦ‪ ،‬و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺧﻮﯾﺸـــﺘﻦ ﻣﺤﺪود ﺧﻮدو‬
‫درك اﯾﻨﮑﻪ واﻗﻌﺎ ﭼﻪ ﮐﺴــﯽ ﻫﺴــﺘﯽ‪ .‬ﻣﺜﻞ اﯾﻦ اﺳــﺖ ﮐﻪ ﭼﻮﺑﻬﺎي زﯾﺮ ﺑﻐﻠﺖ را دور ﺑﯿﻨﺪازي؛ ﺧﻮدت را از ﺷــﺮ‬
‫ﻋﺎدﺗﻬﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ و ﺗ ﺼﺎوﯾﺮ ذﻫﻨﯽ ﻧﺎدر ﺳﺖ ﺧﻼص ﮐﻨﯽ و ﺑﺎﻻﺧﺮه اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ واﻗﻌﯽ ات را ﺑﻪ آراﻣﺶ ﺑﺮ ﺳﺎﻧﯽ‪.‬‬
‫آن وﻗﺖ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴـــﺖ دﯾﮕﺮان ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ رﻓﻘﺎﯾﺖ‪ ،‬ﻫﻤﮑﺎراﻧﺖ‪ ،‬واﻟﺪﯾﻨﺖ زﯾﺮا ﺗﻮ ﻣﻠﺰوﻣﺎت ﯾﮏ‬
‫ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺑﺰرگ را در اﺧﺘﯿﺎر داري‪ .‬از اﻣﺮوز ﮐﻪ ﺷﺮوع ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﻫﺮ ﺿﺮﺑﻪ‪ ،‬ﻫﺮ ﺑﺎزي و ﻫﺮ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﯾﮏ ﻗﺪم ﭘﯿﺸﺮو ي‬
‫ﺑﻪ ﺳــﻮي ﺗﺠﺴــﻢ آرزو ﻫﺎﯾﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺧﻮاﻫﯽ درﺧﺸــﯿﺪ‪ ،‬ﻧﻮر دوروﺑﺮت را ﻣﺜﻞ ﭼﺮاﻏﯽ روﺷــﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و‬
‫درﺧ ﺸﺶ ﺗﻮ در زﻣﯿﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﯿ ﺸﺘﺮ ﺑﯿ ﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻫﺮ روز ﮐﻪ ﻣﯿﮕﺬرد ﻣﯿﻮه اي از ﺑﺎغ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻣﯽ ﭼﯿﻨﯽ؛ و‬
‫ﯾﮏ روز‪ ،‬اﮔﺮ ﭘ ﺸﺘﮑﺎر و ا ﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﺧﺮج دﻫﯽ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ و درﺧ ﺸﺎن ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ آرزوي ﻫﺮ ﮔﻠﻒ ﺑﺎزي‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﯽ رﺳﯽ»‪.‬‬

‫‪۵٣‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫ﻓﺼﻞ ‪ –10‬ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻋﺸﻖ واﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﮔﻠﻒ را ﮐﺸﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬

‫«ﺑﻪ زﺑﺎن ﺳـﺎده‪ ،‬آن ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺸـﻖ اﺳـﺖ‪ ،‬ﻋﺸـﻖ ﺑﻪ ﺑﺎزي‪ .‬وﻗﺘﯽ ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺘﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ در آن ﻗﺮار داري‬
‫ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزي‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎي ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﺳﺨﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ‪ ،‬ﺑﯿﺰاري ﯾﺎ ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ات از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﺧﻮﻧﺴﺮدي ﮐﻪ ﻣﺸﺨﺼﻪ ي ﺗﻤﺎم ﮔﻠﻒ ﺑﺎزان ﺑﺰرگ اﺳﺖ رﺳﯿﺪي‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﻫﺮ‬
‫ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻮﺟﯽ از ﻋﺸﻖ از دروﻧﺖ ﺑﻪ ﺑﯿﺮون ﺟﺎري ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺮ ﺣﺮﮐﺖ ﺗﻮپ‪ ،‬ﻫﺮ ﺣﻔﺮه ي ﺑﺎزي‪ ،‬ﻫﺮ‬
‫دور و ﻫﺮ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﺮاﯾﺖ ﺣﮑﻢ ﯾﮏ ﻣﺎﺟﺮا ﺟﻮﯾﯽ را ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪ ،‬ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮاي ﺗﮑﻤﯿﻞ ﻫﺸﯿﺎري ات در ﺑﺎزي‪.‬‬

‫ﮔﻠﻒ از آن ورز ﺷﻬﺎﯾﯽ ا ﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان در آن ﺑﻪ ﻣﻬﺎرت ﮐﺎﻣﻞ ر ﺳﯿﺪ‪ ،‬ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﭼﻪ ﻗﺪر ﺑﻪ اﯾﻦ‬
‫ﮐﻤﺎل ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪه ﺑﺎ ﺷﯽ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ راز ﺟﺬاﺑﯿﺖ آن ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻃﺮﻓﺪار ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎ ﺷﺪ‪ .‬اﻣﺎ درﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺑﺎزي‬
‫ا ﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﻣﯿﺘﻮان ﻋ ﺸﻖ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺪن را ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺎﯾﺪ درﺧ ﺸﺶ وﺟﻮدت را ﮐﻪ ﻧﻮع‬
‫دﯾﮕﺮي از ﻋﺸﻖ اﺳﺖ‪ ،‬آزاد ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﺑﮕﺬاري ﺗﻤﺎم اﺑﻌﺎد زﻧﺪﮔﯽ ات رادر ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬و ﺗﻤﺎم ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻮرد‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﯽ‪ .‬ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺎور ا ﺳﺎ ﺳﯽ ﻣﯿﺮ ﺳﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ د ﺷﻮار ﯾﺎ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﺑﺎ ﺷﺪ‪ ،‬ﮐﺎﻣﻞ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬وﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر اﺳﺖ ﺑﯿﻨﺶ ﺗﻮ از ﮔﻠﻒ و زﻧﺪﮔﯽ»‪.‬‬

‫«ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ آﻧﻘﺪر ﺳﺎده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ واﻗﻌﯿﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ»‪.‬‬

‫«از ﻣﻦ ﻗﺒﻮل ﮐﻦ ﮐﻪ ﻋ ﺸﻖ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﭼﺎﻟﺶ و ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ا ﺳﺖ‪ .‬ﺑﯿﺶ از ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺮوازي‪ ،‬ﺑﯿﺶ از ﭘ ﺸﺘﮑﺎر‬
‫و اراده‪ ،‬ﺑﯿﺶ از ﻗﺪرت ﺗﺠﺴﻢ‪ ،‬و ﺑﯿﺶ از ﺷﻬﺎﻣﺖ و ﻣﻤﺎرﺳﺖ‪ ،‬اﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺑﺎزي اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺪه اي را ﺑﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎه‬
‫ﻋﺎﻟﯽ ﻣﯿﺮﺳـﺎﻧﺪ ‪ .‬ﻋﺸـﻖ ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع درﺧﺸـﺶ اﺳـﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺟﻮاﻧﺐ دﯾﮕﺮ را در ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪ .‬ﻋﺸـﻖ ﮐﻤﺎل ﻧﻮر‬
‫ا ﺳﺖ‪ .‬ﺳﻨﺖ ﭘﻞ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻧﺒﻮد‪ ،‬اﻣﺎ ﺳﺨﻨﺎن او ﭼﮑﯿﺪه ي ﻣﻌﻨﺎي ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺰرگ ﺑﻮدن ا ﺳﺖ‪ ،‬ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ‪.‬‬
‫ﺳﺨﻨﺎن او ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﺗﺠﺎرت راﻫﻨﻤﺎي ﻣﻦ ﺑﻮده و در ﻟﺤﻈﺎت ﯾﺎس ﺑﻪ ﻣﻦ آراﻣﺶ ﺑﺨﺸﯿﺪه اﺳﺖ»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﻟﺤﻈﻪ اي ﻣﮑﺚ ﮐﺮد‪ .‬ﭼﻬﺮه اش در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دور د ﺳﺖ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮد و ﮐﻼم ﺳﻨﺖ ﭘﻞ‬
‫را ﺑﻪ ﯾﺎد آورد و ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﮐﺮد‪ »:‬آري‪ ،‬وﻗﺘﯽ از زﺑﺎن اﻧ ﺴﺎﻧﻬﺎ و ﻓﺮ ﺷﺘﮕﺎن ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻢ‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﻧﯿ ﺴﺘﻢ ﺟﺰ ﯾﮏ‬
‫ﻣﻨﺒﻊ ﭘﺮ ﺳﺮو ﺻﺪاو ﻋﺎري از ﻋﺸﻖ ‪.‬آري‪ ،‬آﻧﮕﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﭘﯿﺸﮕﻮﯾﯽ وداﻧﺶ دﺳﺖ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﻢ‪ ،‬آﻧﮕﺎه ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺮار‬
‫ﭘﯽ ﻣﯿﺒﺮم و ﮐﻮﻫﻬﺎ را ﺑﺎ اﯾﻤﺎﻧﻢ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﺟﺰ ﻋ ﺸﻖ ﻧﯿ ﺴﺘﻢ ‪ .‬ﻋ ﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺻﺒﻮري و ﺗﻮﺟﻪ‪ ،‬ﻧﻪ‬
‫ﻏﺮور و ﺣﺴــﺎدت ‪ .‬ﻋﺸــﻖ از ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ دﯾﮕﺮان ﻟﺬت ﻧﻤﯽ ﺑﺮد‪ ،‬ﻓﻘﻂ از ﮐﺎﻣﯿﺎﺑﯽ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ وﺟﺪ ﻣﯽ آﯾﺪ‪ .‬ﻋﺸــﻖ ﯾﻌﻨﯽ‬
‫ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ‪ ،‬اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻫﻤﻪ‪ ،‬اﻣﯿﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ و ﺗﺤﻤﻞ ﻫﻤﻪ‪ .‬ﻋﺸﻖ ﻫﺮﮔﺰ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﻧﺪارد»‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ‪ .‬راﺑﺮت ﻏﺮق در ﻋﺎﻃﻔﻪ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﮐﺮد ﺑﻪ اﻋﻤﺎق ﻗﻠﺐ ﺧﻮد رﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ وﺻﻒ‬
‫داﺷﺖ‪ .‬ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﭼﻨﯿﻦ ﺣﺎﻟﯽ را ﺗﺠﺰﯾﻪ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد‪ ،‬اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﺣﻠﻘﻪ زد‪.‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ اﻧﮕﺎر ﮐﻪ از ﺟﺎي دوري ﺑﺮﮔ ﺸﺘﻪ ا ﺳﺖ ﮔﻔﺖ» اﮔﺮ ﻋﺎ ﺷﻖ اﯾﻦ ﺑﺎزي ﻧﯿ ﺴﺘﯽ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ ا ﺳﺖ ﻫﻤﯿﻦ اﻻن ﺑﻠﻨﺪ‬
‫ﭘﺮوازي را ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬاري و ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺷﺪن را ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﯽ»‪.‬‬

‫راﺑﺮت ﻓﺮﯾﺎد زد» اﻣﺎ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﮔﻠﻒ ﻫﺴﺘﻢ»‪.‬‬

‫‪۵۴‬‬
‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬ ‫‪@Book24‬‬

‫«واﻗﻌﺎً؟ اﮔﺮ اﯾﻦ ﻗﺪر ﻋﺎﺷﻘﺶ ﻫﺴﺘﯽ‪ ،‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﺳﺮ آن ﮔﻞ آﺧﺮ آن ﻗﺪر ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪي؟»‬

‫راﺑﺮت ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ذره اي ﺑﯽ ﻗﺮاري در ﺻﺪاي ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ دﯾﺪ و ﭘﯽ ﺑﺮد ﮐﻪ ﺣﻖ ﺑﺎ او ﺳﺖ‪ .‬در واﻗﻊ ﺣﯿﺮﺗﺶ از‬
‫اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﭘﯿﺮ ﻣﺮد ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺗﻤﺎﺷــﺎي ﺑﺎزي اواﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ او ﯾﺎد داده اﺳــﺖ‪ .‬ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﯽ‬
‫ﺑﻮد‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﺎزي ﺣﻔﺮه ي دوم را ﺗﻤﺎم ﻧﮑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ! ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺟﻮاﺑﯽ ﺑﺮاي آن ﺳﻮال ﺑﯿﺎﺑﺪ‪ ،‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ‬
‫ﺑﺎ ﻣﻼﯾﻤﺖ او را ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮد‪.‬‬

‫«ﻣﮕﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﻫﺴــﺘﯽ؟ آﯾﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯽ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺿــﺮﺑﻪ را از دﺳــﺖ ﺑﺪﻫﯽ؟ ﺣﺘﯽ‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﻫﺎ ﻫﻢ ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻨﺘﺮل ﺧﻮد را از دﺳــﺖ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﻘﯽ ﻋﺼــﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷــﻮي؟ آﯾﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺣﺎل ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه اي ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﺷﺎن را ﺑﺪﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﺴﻤﻮذﻫﻨﯽ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‬
‫و در ﻫﻮاي ﺗﺎزه ي ﯾﮏ ﺻﺒﺢ دل اﻧﮕﯿﺰ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ در ﻣﯿﺎن آن درﺧﺘﺎن دﻟﮑﺶ ﻗﺪم ﺑﺰﻧﻨﺪ؟ آﯾﺎ آن ﻗﺪر دل ﺧﺴﺘﻪ‬
‫و ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺷﮑﺴﺘﯽ ﻧﺎﻟﻪ و زاري راه ﻣﯽ اﻧﺪازي؟ آﯾﺎ آن ﻗﺪر ﻟﻮس و ﮐﻮر ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺖ‬
‫ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ي زﻧﺪه ﺑﻮدن را ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﯽ؟ اﮔﺮ واﻗﻌﺎً ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎزي ﮔﻠﻒ ﻫﺴﺘﯽ‪ ،‬ﭘﺲ وﻗﺖ و اﻧﺮژي ات راﺑﺎ اﺣﺴﺎﺳﺎت‬
‫ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردﮔﯽ ﻫﺪر ﻧﺪه‪ .‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﺣﺲ ﮐﺮدي ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ در وﺟﻮدت ﺑﯿﺪار ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬اﯾﻦ ﺣﺮف ﺳﻨﺖ ﭘﻞ را ﺑﻪ‬
‫ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﺎور‪ :‬ﺑﺪون ﻋﺸﻖ ﻫﯿﭽﻢ‪ .‬ﯾﮏ ﮔﻠﻒ ﺑﺎز ﺑﺪون ﻋﺸﻖ ﻫﯿﭻ اﺳﺖ‪ ،‬و ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﻋﺎﻟﯽ ﻧﻤﯿﺮﺳﺪ‪ .‬ﻋﺸﻖ ﺻﺒﺮ‬
‫و اراده ﻻزم ﺑﺮاي ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ دﻫﺪ‪.‬‬

‫ﻋﺸﻖ ﻣﺘﮑﺒﺮ‪ ،‬ﺧﺸﻦ‪ ،‬ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﯾﺎ ﮐﯿﻨﻪ ﺟﻮ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻋﺸﻖ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻣﺎﻧﻌﯽ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ اﺳﺖ راز واﻗﻌﯽ رﺳﯿﺪن‬
‫ﺑﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﺑﺮﺗﺮ‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت ﮐﺎﻓﯽ اﺳـــﺖ‪ .‬ﺗﺌﻮري ﯾﮏ ﭼﯿﺰ اﺳـــﺖ‪ ،‬و ﺑﺎزي ﮐﺮدن ﯾﮏ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻣﯽ‬
‫ﺧﻮاﻫﻢ ﻧﺸــﺎن ﺑﺪﻫﯽ ﭼﻪ ﻣﻘﺪار از ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﻢ را ﻓﻬﻤﯿﺪه اي‪ .‬ﺿــﺮﺑﻪ را ﺑﺰن و ﯾﺎدت ﺑﺎﺷــﺪ ﮐﻪ ﺑﮕﺬاري اﺳــﺘﻌﺪادت‬
‫ﺑﺪرﺧﺸﺪ»‪.‬‬

‫‪h ps://telegram.me/book24‬‬

‫‪۵۵‬‬