Μινουέτο:Το μενουέτο ή μινουέτο, είναι ένας γαλλικός αριστοκρατικός χορός σε διμερή φόρμα (Α - Β) και ρυθμό 3/4.

Το όνομά του πήρε

από την γαλλική λέξη menu που σημαίνει μικρός και χαρακτήριζε τα βήματα του χορού. Το όνομα πήρε και η μουσική που συνόδευε τον
χορό. Αποσπασμένη η μουσική από τον χορό, εμφανίστηκε αρχικά τον 17ο αιώνα, ενώ τον 18ο αιώνα και έφτασε να αποτελεί και ανεξάρτητη
φόρμα. Η μορφή του μενουέτου ήταν αρχικά διμερής. Αργότερα, με την επέκτασή του και την επανάληψη του πρώτου του μέρους,
καθιερώθηκε η νέα του μορφή ως μενουέτο-τρίο, με τριμερή μορφή Α-Β-Α

Jean Baptiste Lully : Γαλλο συνθέτης της εποχής του Μπαρόκ, θεωρείτε ο κορυφαίος συνθέτης του Γαλλικού Μπαρόκ (17 ος – μέσα 18ου αι)

Carl Czerny : Ο Carl Czerny ήταν ένας Αυστριακός συνθέτης, δάσκαλος και πιανίστας τσεχικής καταγωγής, τoυ οποίου η τεράστια μουσική
παραγωγή ανήλθε σε πάνω από χίλια έργα. Τα βιβλία του για το πιάνο εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στη διδασκαλία του πιάνου.

Arioso: Στην κλασσική μουσική, το arioso είναι ένα είδος σόλο φωνητικού κομματιού που συνήθως εμφανίζεται σε μια όπερα ή σε.
Κυριολεκτικά, το arioso σημαίνει αέρινο

Christian Gottlob Neefe : Γερμανός συνθέτης και μαέστρος

Johann Sebastian Bach: Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ ήταν Γερμανός συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας, μουσικοπαιδαγωγός και εκτελεστής
της περιόδου Μπαρόκ (17oς – μέσα 18ου αι)Υπήρξε αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος συνθέτης αυτής της περιόδου, καθώς και ένας από τους
σπουδαιότερους στην ιστορία της έντεχνης Δυτικής μουσικής. Τα περισσότερα από 1000 έργα του που έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας,
ενσωματώνουν όλα τα χαρακτηριστικά του στυλ Μπαρόκ, το οποίο και έφτασε στην τελειότητα.

Burgmüller: Ο Burgmüller, γενικά γνωστός ως Friedrich Burgmüller (γεννημένος στη Γερμανία τις αρχές του 19 ου αι) ήταν Γερμανός πιανίστας
και συνθέτης. Εγραψε κυρίως έργα για πιάνο.

Friedrich Kuhlau: Ο Friedrich Kuhlau ήταν Γερμανός Δανός συνθέτης κατά τη διάρκεια της κλασσικής και ρομαντικήςεποχής. Ήταν ένας απο
τους σημαντικότερους συνθέτες της χρυσής εποχής της Δανίας.

Σονατίνα: Σονατίνα (κατά λέξη) σημαίνει μικρή Σονάτα. Σαν μουσικός όρος όμως, δεν έχει αυστηρό ορισμό. Συνήθως είναι ένας τίτλος που
βάζει ο κάθε συνθέτης σε ένα κομμάτι που έχει φόρμα Σονάτας (ΑΒΑ) αλλά είναι πιο σύντομο και τεχνικά πιο εύκολο από μία τυπική Σονάτα.
Ο όρος Σονατίνα άρχισε να χρησιμοποιείται από την εποχή του Μπαρόκ και μετά. Έχουν γραφτεί Σονατίνες κυρίως για πληκτροφόρα όργανα.

Καμπαλέφσκι: Ο Ντμίτρι Καμπαλέφσκι ήταν Ρώσος συνθέτης του 20ου αιώνα, υπήρξε πολυγραφότατος συνθέτης, κυρίως στο ρεπερτόριο
για πιάνο καθώς και μουσική δωματίου.

Shytte: Ο Ludvig Schytte ήταν Δανός συνθέτης, πιανίστας και δάσκαλος. Συνέθεσε ένα Κοντσέρτο Πιάνου, ανάμεσα σε πολλά άλλα έργα
πιάνου. Έγραψε επίσης δύο όπερες.
Τελεμαν: Ο Γκέοργκ Φίλιπ Τέλεμαν ήταν σπουδαίος Γερμανός συνθέτης της μπαρόκ μουσικής, του οποίου το έργο γεφυρώνει το μπαρόκ με
την πρώιμη κλασική μουσική εποχή. Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους συνθέτες της εποχής του, ανανεωτής της γερμανικής μουσικής και
καινοτόμος, με σημαντική συμβολή επίσης στη μουσική εκπαίδευση και θεωρία

Φαντασία: Ο όρος εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη μουσική κατά τον 16ο αιώνα, αρχικά για να αναφέρεται στη φανταστική μουσική
"ιδέα" και όχι σε ένα συγκεκριμένο είδος σύνθεσης. Είναι μια μουσική σύνθεση με τις ρίζες της στην τέχνη του αυτοσχεδιασμού. Εξαιτίας
αυτού σπάνια ακολουθεί τους κανόνες μίας αυστηρής μουσικής μορφής.

Γιοζεφ Χαυντν: Ο Φραντς Γιόζεφ Χάυντν (αναφέρεται και γράφεται και ως Χάυδν), ήταν Αυστριακός συνθέτης, ένας από τους
σημαντικότερους της κλασικής εποχής στη μουσική (μέσα 18ου με αρχες 19ου αι) Θεωρείται ο "πατέρας" της συμφωνίας Το έργο του
περιλαμβάνει κυρίως οργανική μουσική — συμφωνίες και μουσική δωματίου — καθώς και φωνητικά έργα στα οποία περιλαμβάνονται
κωμικές και δραματικές όπερες.

Λεοπόλδος Μοτσαρτ: Ο Γιόχαν Γκέοργκ Λέοπολντ Μότσαρτ ήταν Αυστριακός συνθέτης, πιανίστας, βιολιστής και μαέστρος. Περισσότερο
γνωστός, όμως, είναι ως ο πατέρας του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. Επίσης σημαντικό θεωρείται και το διδακτικό βιβλίο του για
βιολί.Ως συνθέτης δεν γνώρισε μεγάλη απήχηση. Περισσότερο διακρίθηκε ως βιολιστής. Έτσι, όλες τους τις φιλοδοξίες του και τις ελπίδες της
εναπόθεσε στον γιο του, στον οποίον προσέφερε την καλύτερη δυνατή μόρφωση, που μπορούσε να του προσφέρει.

Mussette: Αναφερεται σε ένα όργανο της οικογένειας της γκάιντας, που αποτελείται από δύο σωλήνες ή καλάμια και που τροφοδοτείται με
αέρα. Ωστόσο πολλές φορές αναφέρεται σε ένα δημοφιλή γαλλικό χορό.

Πρελούδιο: Τo πρελούδιο είναι μουσικό κομμάτι σχεδιασμένο να παιχθεί ως εισαγωγή πριν από μια σύνθεση, συνήθως μια Φούγκα. Στην
πρωταρχική του μορφή, το πρελούδιο λειτουργούσε περισσότερο ως άσκηση των μουσικών πριν την εκτέλεση του κυρίως έργου, καθώς και
για το κούρδισμα και τη σταθεροποίηση των οργάνων.

Christian Petzold: Ο Christian Petzold (1677 - πριν από τις 2 Ιουνίου 1733) ήταν Γερμανός συνθέτης και οργανιστας (17 ος-αρχες του 18ου αι).
Δραστηριοποιήθηκε κυρίως στη Δρέσδη και πέτυχε μεγάλη φήμη κατά τη διάρκεια της ζωής του, αλλά τα έργα του που μας σώθηκαν είναι
ελάχιστα.

W.A.Mozart: Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ ήταν ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες της κλασικής εποχής (18ος αι) Είναι ένας
απο τους σημαντικότερους εκπροσώπους του λεγόμενου βιεννέζικου κλασικισμού, του κλασικισμού και τη λεγόμενη «Πρώτη Σχολή της
Βιέννης Συνέθεσε περισσότερα από 600 έργα, μουσική δωματίου, συμφωνική και εκκλησιαστική μουσική, καθώς και μικρότερες συνθέσεις:
παραλλαγές, φαντασίες, σονάτες, άριες
Μουσικοί Όροι

Πολύ αργά:
εδώ περιλαμβάνονται οι εξής όροι:
Larghissimo (= με πολύ εύρος)
Grave (= βαρύ)
Largo(ευρύ, πλατύ)
Lento molto(= πολύ αργά)

2. Αργά
εδώ περιλαμβάνονται οι εξής όροι:
Lento (=αργά)
Larghetto(= λιγότερο ευρύ από το Largo)
Adagio (= λιγότερο αργά από το Lento)
Andante (= αργά, με άνεση και ηρεμία)

3. Μέτρια
εδώ περιλαμβάνονται οι εξής όροι :
Andantino(= λιγότερο αργά από το Andante)
Allegretto (= λιγότερο γρήγορο από το Allegro Moderato)
Allegro Moderato(= λιγότερο γρήγορο από το Allegro)
Allegro ma non troppo (= ζωηρό αλλά όχι πολύ)

4 Γρήγορα
εδώ περιλαμβάνονται οι εξής όροι:
Allegro (= χαρούμενο, ζωηρό)
Allegro molto (= πολύ ζωηρό)
Allegro assai(= πολύ πιο ζωηρό)

5. Πολύ γρήγορα:
εδώ περιλαμβάνονται οι εξής όροι:
Presto (= πολύ γρήγορο)
Vivace (= με ζωηρότητα)
Vivo (= ζωηρά έντονα)
Prestissimo (όσο δυνατόν γρήγορα)
Χρωματισμοί

Οι χρωματισμοί αποτελούν μουσικά σημεία και σύμβολα που επενεργούν στην έκφραση και ερμηνεία του μουσικού κομματιού, μέσω της
αυξομείωσης της έντασης διαφόρων φθόγγων ή σειράς φθόγγων.
Τέτοια σημεία χρωματισμού στην ευρωπαϊκή μουσική είναι:
το Dimimuendo ή decrescendo (>) (πρόκειται για σημείο το οποίο γράφεται πάνω ή κάτω από μια σειρά φθόγγων και απαιτεί οι ήχοι των
φθόγγων να αρχίζουν με μεγάλη ένταση και προοδευτικά να ελαττώνουν αυτήν την έντασή τους)
το Crescendo (<) (πρόκειται για σημείο, το οποίο γράφεται πάνω ή κάτω από μια σειρά φθόγγων και απαιτεί οι ήχοι των φθόγγων να
αρχίζουν με μικρή ένταση, η οποία σταδιακά να γίνεται όλο και μεγαλύτερη

Υπάρχουν επίσης και διάφοροι μουσικοί όροι που υποδηλώνουν ανάλογο χρωματισμό στην εκτέλεση ενός μουσικού κομματιού και είναι
κυρίως οι :

Pianissimo(pp) = πολύ σιγα,

Piano (p) = σιγα ,
mezzo piano (mp) = μέτρια σιγά
un poco piano (poco p) = λίγο αδύνατη ένταση,
sotto voce =μουρμουριστά ,
mezza voce = μισή ένταση φωνής
un poco forte (poco f)= λίγο δυνατα
mezzo forte (mf) = μέτρια δυνατά
forte (f)= δυνατά
fortissimo (ff) = πολύ δυνατά