Professional Documents
Culture Documents
REWALIDACYJNO – WYCHOWAWCZYCH
Część wstępna:
1. Ceremoniał powitania – elementy „porannego kręgu”, czyli stymulacji polisensorycznej wg
pór roku
a) zapalenie lampki zapachowej (jesień-zapach lawendy)
b) wymawianie imienia dziecka, zwrócenia uwagi na zapach i cechy ognia
c) śpiewanie piosenki powitalnej z jednoczesnym masowaniem dłoni oliwką
zapachową; Witaj........2x
Jak się masz? 2X
Wszyscy Cię witamy
Wszyscy Cię kochamy
Bądź wśród nas 2x
d) krótkie opowiadanie o danej porze roku – jesień, pokazywanie ciekawostek związanych z
pora roku
- kasztany, żołędzie, orzechy, liście (dotykanie, wąchanie, słuchanie odgłosu stukania,
turlania, szeleszczenia, zamykanie dłoni podczas chwytania),
e) spotkanie z żywiołem – dmuchanie na dziecko za pomocą wentylatora, rozwiewanie
włosów
f) demonstracja instrumentu muzycznego (gra na dzwonkach rurowych w różnych kierunkach
i odległościach od dziecka)
g) zakładanie kolorowej chustki na głowę dziecka (dziecko samo ściąga ją z głowy)
h) zastosowanie bodźców smakowych (podajemy dziecku miód na łyżeczce, pamiętamy
o zachowaniu higieny)
i) gaszenie lampki zapachowej
Część właściwa:
1. Zabawa z elementami metody W. Sherborne „Witamy swoje ciało” z jednoczesnym
dotykaniem, wskazywanie, nazywaniem i masowaniem poszczególnych części ciała
Tekst zabawy: Witamy głowy (nos, policzki, uszy)
Witamy ręce
Witamy brzuch
Witamy nogi
Każdy element ciała dziecka witamy oddzielnie.
2. Ćwiczenia w doskonaleniu percepcji: wzrokowej, dotykowej, słuchowej
a) stymulacja wzroku dziecka w dwóch pozycjach wertykalnej i horyzontalnej za pomocą
podświetlanych latarką jaskrawo kolorowych przedmiotów – żółty, zielony, czerwony
b) ćwiczenia percepcji dotykowej na materiałach sypkich , lejących i o konsystencji kisielu,
celem dostarczania różnych doznań dotykowych;
-woda – wkładanie rak do miski z wodą, dotykanie, moczenia, chlapanie
-materiały sypkie – wkładanie rąk do woreczków z różną zawartością; groch, fasola, ryż
-substancje o konsystencji kisielu – wkładanie rąk do pojemnika z kisielem, (żelem)
-substancja o konsystencji pianki – zanurzanie rąk w piance do golenia lub do włosów (po
każdym ćwiczeniu myjemy i wycieramy ręce dziecka)
c) ćwiczenia percepcji słuchowej na instrumentach muzycznych i przedmiotach wydających
dźwięki – wydawanie dźwięków z różnych stron dziecka, zachęcanie do reagowania obrotem
głowy, gałek ocznych, poruszaniem ręki
3. Zabawy paluszkowe w celu uspokojenia dziecka „Rak”, „Sroczka”, „Ten gruby.”
4. Ćwiczenia ruchowe wzmacniające mięśnie karku i obręczy barkowej
a) wskazanie i dotykanie wałka – komunikat niewerbalny, połączony z zapowiedzią werbalną:
„ćwiczymy głowę”
b) ćwiczenia czynne – wyzwalanie ruchów dowolnych głowy
-z pozycji na plecach – wyzwalanie ruchów dowolnych
-z pozycji siedzącej (nauczyciel podtrzymuje dziecko z tyłu) obranie głowy na boki
-z pozycji na brzuchu – (wałek pod klatka piersiową) podnoszenie głowy do góry, obracanie
na boki
Część końcowa:
2. Zakończenie zajęć płytą relaksacyjną lub piosenką (dziecko leży na materacu i słucha)
3. Rytuał pożegnania.
Scenariusz nr 2.
Indywidualne zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze
Część wstępna:
1. Ceremoniał powitania – elementy „porannego kręgu”, czyli stymulacji polisensorycznej wg
pór roku
a) zapalenie lampki zapachowej (zima-zapach mięty)
b) wymawianie imienia dziecka, zwrócenia uwagi na zapach i cechy ognia
c) śpiewanie piosenki powitalnej z jednoczesnym masowaniem dłoni oliwką
zapachową; Witaj........2x
Jak się masz? 2x
Wszyscy Cię witamy
Wszyscy Cię kochamy
Bądź wśród nas 2x
d) krótkie opowiadanie o danej porze roku – zima – obserwacja śniegu
e) spotkanie z żywiołem – demonstrujemy wodę w stanie ciekłym i stałym, dotykamy z
dzieckiem kostki lodu, określamy twardy, śliski, zimny, mokry
f) demonstracja instrumentu muzycznego (gra na trójkącie w różnych kierunkach i
odległościach od dziecka)
g) zakładanie kolorowej chustki na głowę dziecka (dziecko samo ściąga ją z głowy)
h) zastosowanie bodźców smakowych (podajemy dziecku miętowe pastylki, pamiętamy
o zachowaniu higieny)
i) gaszenie lampki zapachowej
Część właściwa:
1. Kształtowanie orientacji w schemacie ciała – zastosowanie metody M. Ch. Knill Program
aktywności „Świadomość ciała, kontakt i komunikacja” - program wprowadzający i specjalny
a) przygotowanie miejsca do w wspólnych ćwiczeń ruchowych
b) wskazanie i dotykanie maty – komunikat niewerbalny, połączony z zapowiedzą słowną:
„będziemy się bawić”
c) zajęcie miejsca na macie
d) włączenie kasety magnetofonowej
e) zabawa ruchowa metodą M. Ch. Knill
2. Muzykoterapia – słuchanie piosenek o tematyce zimowe świątecznej, połączone z ruchem
kołysania, wymachiwania rąk, ruchami nóg, obrotami w pozycji leżącej na materacu.
3. Ćwiczenia percepcji słuchowej na instrumentach muzycznych (dzwonki, grzechotki,
bębenek) i przedmiotach wydających dźwięki (zabawki dźwiękowe, papier, woda, substancje
sypkie) – wydawanie dźwięków z różnych stron dziecka, zachęcanie do reagowania obrotem
głowy, gałek ocznych, poruszaniem ręki oraz na gotowych nagraniach z kasety „odgłosy
natury”
4. Zabawa z instrumentami muzycznymi. Razem z dzieckiem staramy się wydobyć dźwięki
na instrumentach, początkowo z niskim natężeniem, stopniowo zwiększając natężenie i siłę
głosu. Zmieniamy kierunki wydawanych dźwięków, tak, aby dziecko musiało szukać źródła
dźwięku ruchem ręki i głowy. Obserwujemy reakcje dziecka.
5. Stymulacja wzrokowa. Ćwiczenia w dwóch podstawowych pozycjach: horyzontalnej,
wertykalnej połączone z dźwiękiem. Określonej barwie przyporządkowujemy dany dźwięk
- czerwony – grzechotka
- zielony – dzwonek
Część końcowa:
1. Ćwiczenia usprawniające motorykę narządów artykulacyjnych
a) masaż twarzy wg Shantali
b) ustno-twarzowa terapia Castillo-Moralesa
c) masaż logopedyczny twarzy - elementy
2. Zabawy paluszkowe, dotykowo – ruchowe, połączone ze słowami; „Kosi, kosi łapki”,
„Sroczka”, „Rak”, „A ku-ku”, „Ten gruby...”
3. Zakończenie zajęć piosenką zimowa lub świąteczną – pożegnanie dziecka zawsze w ten
sam sposób; forma dotykowa.
Scenariusz nr 3.
4. Zabawa „Moje ciało” - wyodrębnianie czterech elementów; głowa, ręce, nogi, brzuszek,
określanie, wskazywanie, dotykanie, masowanie, pocieranie różnymi fakturami (miękka,
szorstka, gładka, itp.) Zabawę można połączyć z słuchaniem muzyki relaksacyjnej.
5. Stymulacja wzrokowa, słuchowa
a) ćwiczenia wykonujemy w dwóch podstawowych pozycjach; wertykalnej i horyzontalnej
światłem o jaskrawych kolorach (czerwony, żółty, zielony) i czarno białym
- pokazujemy dziecku, czarno białe oraz kolorowe plansze
- przyporządkowujemy odpowiedniej planszy inny dźwięk np., czerwony – dzwonki, zielony
– bębenek, żółty – grzechotka (zwracamy uwagę na reakcje dziecka; ruch głowy, gałek
ocznych, rak)
6. Zabawy i ćwiczenia wg W. Sherborne – elementy „Relacja razem”
- obejmowanie
- kołyska
- kołysanie na boki
- podtrzymywanie
- turlanie
- ciągnięcie
- huśtawka
7. Ćwiczenia usprawniające motorykę narządów artykulacyjnych, celem odprężenia,
uspokojenia, rozluźnienia mięśni twarzy
a) masaż twarzy wg Shantali
b) ustno-twarzowa terapia Castillo-Moralesa
c) masaż logopedyczny twarzy - elementy
Część końcowa:
1. Zakończenie zajęć piosenką tematyczna lub muzyką relaksacyjną – pożegnanie dziecka
zawsze w ten sam sposób (forma dotykowa – wypowiadanie imienia dziecka), połączone ze
słuchaniem muzyki relaksacyjnej.
Scenariusz nr 4.
Część właściwa:
1. Doskonalenie wzajemnej komunikacji, orientacji w schemacie ciała – zastosowanie metody
Ch, Knill „Dotyk i komunikacja”
a) przygotowanie miejsca do wspólnych ćwiczeń ruchowych
b) wskazanie i dotykanie maty – komunikat niewerbalny, połączony z zapowiedzą słowną:
„będziemy się bawić”
c) zajęcie miejsca na macie
d) włączenie kasety magnetofonowej
e) wspólne wykonywanie ćwiczeń – nawiązanie kontaktu dotykowego i emocjonalnego
z dzieckiem
2. Baraszkowanie; przytulanie, sadzanie na kolanach, kołysanie, podskakiwanie, huśtanie,
noszenie, kiwanie na boki, przewracanie na boki, przeciąganie, turlanie, itp., ćwiczenia
wykonujemy z dzieckiem na kolanach i na materacu
3. Zabawy paluszkowe, „Rak”, „Sroczka”, ”Ten gruby...”, „Tu paluszek...”
Rak Ten gruby...
Idzie rak, nieborak, Ten gruby to Dziadziuś
Czasem naprzód, czasem wspak. A za nim Babusia
Gdy ugryzie, będzie znak! Ten duży to Tatuś
A zanim Mamusia
A ten mały jestem ja
To jest cała rączka ma
Sroczka Tu paluszek...
Tu sroczka kaszkę ważyła. Tu paluszek, tu paluszek
Ogonek swój oparzyła. Kolorowy mam fartuszek
Temu dała na łyżeczce, Tu jest rączka, a tu druga
Temu dała na spodeczku, A tu oczko sobie mruga
Temu dała w garnuszeczku, Tu jest buźka, tu ząbeczki
A dla tego nic nie miała! Tu wpadają cukiereczki
Po główce go pogłaskała. Tu jest nóżka i tu nóżka
Frrrrrr! Po więcej poleciała ! Chodź zatańczyć jak kaczuszka
Część końcowa:
1. Zabawy metodą W. Sherborne - „Relacja razem”- elementy.
- „kołyska” - (siadamy okrakiem za dzieckiem na materacu i obejmujemy ramionami, nogami
i tułowiem dziecko, ćwiczenie rozpoczynamy delikatnym kołysaniem dziecka z boku na bok)
- „podtrzymywanie” - (kładziemy się na plecy i podtrzymujemy całym swoim tułowiem
dziecko leżące wzdłuż naszego ciała, dziecko leży na brzuchu z ramionami i nogami
rozpostartymi po obu stronach, delikatnie kołyszemy go z boku na bok
- turlanie - (kładziemy dziecko na plecach, zginamy nogę w kolanie, obracamy biodro i ramię
aby cała reszta ciała obróciła się w jedną stronę, przewracamy dziecko na bok, a następnie na
brzuch, itd.)
2. Masaż głowy, twarzy, policzków, żuchwy - elementy
3. Zakończenie zajęć piosenką tematyczna lub muzyką relaksacyjną – pożegnanie dziecka
zawsze w ten sam sposób (forma dotykowa – wypowiadanie imienia dziecka), połączone ze
słuchaniem muzyki relaksacyjnej.