Professional Documents
Culture Documents
DZIECI CZTEROLETNICH.
Cele:
• rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała
• doskonalenie umiejętności wyodrębniania i nazywania poszczególnych części
ciała człowieka (np. czoło, łokieć, broda, ramię, kolana, paznokcie).
• rozwijanie umiejętności kojarzenia przedmiotów codziennego użytku z
odpowiednimi częściami ciała.
• doskonalenie zmysłu dotyku poprzez rozpoznawanie przedmiotów bez udziału
wzroku.
Metody:
• czynne:
- zadań stawianych dzieciom
• słowne:
- zagadki
- rozmowa
Formy:
• zbiorowa
• indywidualna
Środki dydaktyczne:
Pacynka – wilczek Mądralek, zagadki, zakryty kosz z przedmiotami
codziennego użytku i częściami garderoby (skarpetki, rękawiczki, czapka,
bransoletka, kolczyki, but, kapeć, opaska do włosów, lakier do paznokci, zegarek na
rękę, pierścionek, długopis, spinka do włosów, łyżworolka, rajstopy), plansze z
częściami ciała – ręką, nogą, głową, kartki z zadaniami dla dzieci, magnetofon, płyta
CD z piosenkami „Tu mam ręce” i „Gimnastyka”.
Przebieg zajęć:
1. „Powitanie” – zabawa przy muzyce.
Dzieci swobodnie tańczą, a gdy muzyka milknie jedna część ich ciała wita się z inną
(polecenia wydaje nauczycielka):
- ręka wita się z uchem
- łokieć wita się z kolanem
- ręka wita się z nosem
- kolano wita się z brodą
2. „Pomóż Mądralkowi” – zagadki słowne.
Nauczycielka zakłada na rękę pacynkę – wilczka Mądralka. Mądralek przedstawia się
i twierdzi, że mieszkając u pewnych ludzi, wie o nich wszystko. Nauczycielka
proponuje mu wskazanie wymienionych części ciała. Mądralek ma problemy – myli
się, lub nie potrafi w ogóle wskazać danych części ciała. Prosi więc o pomoc dzieci.
Teraz Mądralek uważa, że jest najmądrzejszy na świecie. Nauczycielka proponuje
mu odgadnięcie kilku zagadek, ostrzegając go, że są bardzo trudne. Znowu
potrzebna jest pomoc dzieci.