Karolina Karłowicz 1P

Temat 5
Człowiek i jego postawa wobec problemów. Odwołaj się do wybranej tragedii
antycznej.

Wszyscy spotykają w swoim życiu wiele trudności. Jest to nieunikniona

część istnienia każdego człowieka. Niezależnie od jakiegokolwiek czynnika,
nigdy nie znajdzie się osoba, która nigdy nie przeżyje żadnego problemu. Każda
oddzielna istota ludzka przybiera inną postawę wobec napotkanych utrudnień
podczas ich egzystencji. W tej wypowiedzi omówię nastawienie w stosunku do
ukazujących się w życiu utrudnień. Ludzi można podzielić na typy podejścia
do danego problemu takie jak optymistyczne, pesymistyczne czy realistyczne.
Jednak podsumowując, każdy rozmyśla o ciężkiej sytuacji w swoim życiu
na własny sposób oraz znajduje inne rozwiązanie. Wszystkie moje argumenty
poprę utworem „Antygona” Sofoklesa. W tej książce głównym problemem jest
fakt, iż główna bohaterka chciałaby pogrzebać zwłoki swojego brata, gdyż jest
to zgodne z prawem boskim natomiast jest ona powstrzymywana przez władcę
krainy.
Chciałabym rozpocząć od pierwszej postawy wobec problemów
napotkanych przez człowieka, czyli chęci wykonania wszystkiego zgodnie
wyłącznie z własnym uznaniem. Analizowana osoba nie liczy się wówczas z
kolejnymi problemami, które może napotkać i przyczynami podjęcia takiego
działania. W tragedii, na której podstawie piszę tą rozprawkę, osoba ukazująca
to nastawienie nazywała się Antygona. Główna bohaterka za wszelką cenę
chciała pochować Polinika, aby miał on możliwość przejścia do życia
pośmiertnego. Jednak nie było to takie proste, gdyż władca Teb, Kreon, nie
chciał na to pozwolić, ponieważ uznał chłopaka za zdrajcę i tchórza. Polinejkes
brał udział w wojnie przeciwko mieszkańcom Teb przeciwko swojemu bratu i ją
przegrał. Dziewczyna jednak nie zastanawia się nad skutkami jej działań i
grzebie brata. Otrzymuje za to karę- wyrok śmierci. Taka postawa wobec
problemów jest dobra, dopóki nie nadchodzą konsekwencje podjętych
aktywności.
Inną postawą występującą wśród ludzi jest bezradność wobec
napotkanego utrudnienia. W utworze przybiera ją Ismena- siostra głównej
bohaterki. Dziewczyna sprzeciwia się postanowionym przez jej rodzeństwo
działaniom i przypomina o wszystkich nieszczęściach, które dotknęły ich
rodzinę. Jednak Antygona nie jest zainteresowana jej poglądami oraz dokonuje
swoich planów. W tej sytuacji Ismena jest bezsilna i nie może nic poradzić na
zachowanie jej siostry. Kiedy Antygona zostaje posądzona o działanie
przeciwne woli władcy Teb, jej siostra próbuje wziąć na siebie część winy, co
dalej nie wzrusza Kreona.
Ostatnia postawa ludzi wobec problemów, którą opiszę, jest bardzo
podobna do pierwszej. Polega ona na skupieniu się wyłącznie na swoich
działaniach i konsekwencjach oraz nie przejmowanie się zdaniem, czy
problemami innych, które mogą być związane z naszą decyzją. W utworze
przybiera ją władca Teb, Kreon. Mężczyzna nie pozwala na pogrzebanie
Polinejkesa, gdyż uważa, iż chłopak postąpił źle, walcząc przeciwko jego
ludności. Z tego powodu, nie chce zezwolić na pogrzeb oraz uważa, że
młodzieniec nie zasługuje na życie pośmiertne. Robi to, ponieważ uparł się, iż
pragnie zostać sprawiedliwym władcą. Jednak nie zważa na to, że jego
zachowanie skrzywdzi rodzinę zmarłego.
Podsumowując, jest wiele postaw ludzi wobec problemów i każda zależy
od interpretacji danego człowieka. Żadne nastawienie nie jest perfekcyjnym
rozwiązaniem, nawet jeśli wydaje nam się, że dla nas dobrze to się zakończy, to
dla innej osoby może to być najgorsze rozwiązanie problemu. Jestem zdania, iż
ludzie powinni się komunikować podczas przechodzenia przez najróżniejsze
problemy oraz jak najbardziej wskazane jest sięganie po pomoc. Dochodząc do
konkluzji, ważne jest rozpatrzenie jak największej ilości aspektów podczas
przybierania danej postawy wobec problemów oraz podejmowania każdej
decyzji.