1. Jakiego wydarzenia z czasów okupacji w Warszawie dotyczy ten utwór?

Wydarzenie opisywane w tekście padają na czas po pacyfikacji Warszawskiego Getta w

roku 1942. Wtedy to z 370 tysięcy żydów z Getta, wywieziono do Treblinki aż 300 tysięcy.
Wtedy to dochodziło do masowych ucieczek, samobójstw oraz wszelkiego rodzaju ratowania
się.a

2. Znajdź fragment który pokazuje jaki bohaterka ma stosunek do żydów. Z

czego ta podstawa wynika i jak wpływa na postrzeganie przez kobietę
rzeczywistości.
Kobieta cmentarna daży nienawiścią i niechęcią Niemców, lecz również niechętnie
wypowiada się o żydach. “Niechby tylko Niemcy wojnę przegrały, to Żydzi wezmą i nas
wszystkich wymordują." Główna bohaterka to kobieta, która zajmuje się doglądaniem
cmentarza i dbaniem o niego. Nie może sobie ona poradzić z rzeczami, które stały się i w
wielkim smutku zastanawia się nad sensem życia. Nabiera ona różnych reflekcji na tematy
takie jak sens życia czy jego trwanie. Jej umysł zatrzymał się podczas pacyfikacji i teraz
wszelkiego rodzaju np. dźwięki ptaków przypominają jej odgłosy wyskakujących z okien
żydów.

3. W jaki sposób bohaterka przedstawia to co dzieje się w getcie? Co

najbardziej przeraża?

Jej historia jest przepłniona goryczą, smutkiem oraz brutalnością. Nie jest w stanie
pohamować swoich łez, czy to słów. Bohaterka mówi w prost, że przeraża ją fakt iż Żydzi są
bezbronni. Wszlekiej maści ratowanie się nie wchodzi w grę. Tych którzy walczą - Niemcy
biorą do odstrzelania, Ci którzy się poddali - Niemcy palą im domy. Odgłos spadającego
ciała na bruk jest nie do wyparcia a co najgorsze - blokuje on ją, przez co nie jest w stanie
ona poradzić sobie z problemami. W jej domu niedaleko muru wszystko słychać, przez co
ma ona kontakt z tą brutalnością na codzień.

4. Wskaż w tekście fragmenty będące komentarzem narratora. Odszukaj w

nich zdania mające podobny sens. zinterpretuj je w kontekście całego
opowiadania.
Pierwsze 5 wersów to pierwszy komentarz narratora. Wypowiada się on na temat
rzeczwistości. Mówi, że często to co nam się wydaje prawdziwe po jakimś czasie zmienia
oblicze. Potem kontynuuje swój wywód, nadając mu większy sens w ostatniuch zdaniach.
Mówi, że rzeczywistość jest do zniesienia gdyż nie jesteśmy nigdy w stanie określić jak
skończy się to o czym myslimy. Nie wiemy czy dziś przyjdzie nam umrzeć, czy dopiero jutro.
Brak świadomości w tym temacie pozwala nam żyć w spokoju, bez przejmowania się tym.
Porównuje on także, że wszyscy jesteśmy świadomi co się tam dzieje - po drugiej stronie
muru, lecz nie jesteśmy w stanie nic zrobić. Możliwe, że obawiamy się o nasze życie, lub po
prostu mamy związane ręce.

Filip Gałczyk 4IA