126 De legende van de Umbramagi

De legende van de Umbramagi

In lang vervlogen tijden, gehuld in het mystieke licht van de magie, verrees het trotse rijk van de
Umbramagiërs. De Umbramagiërs waren machtige tovenaars die heersten over steden die
beschermd werden door het magische krachtenveld van mythal-energie. Zo ontstond een tijdperk
van ongekende pracht en moedige ontdekkingen.

Opkomst:

De steden van de Umbramagiërs waren als fonkelende juwelen, rijzend tot ongekende macht.
Tovenaars, begenadigd met uitzonderlijke kennis, vulden de lucht met betoveringen die de grenzen
van magie verlegden. Shade, Thultanthar, en Anauria schitterden als hemelse edelstenen, terwijl
de Umbramagiërs de kunst van het onmogelijke beheersten.

Het kloppende hart van dit magische rijk was Ascalhorn, (het latere Hellegat) (105) , een stad
doordrenkt van magie en kennis. Hier heersten de Umbramagi die vastberaden waren hun
heerschappij uit te breiden zelfs als dat betekende dat ze de grenzen van de magie moesten
trotseren.

Karsus de Almachtige

De machtigste Umbramagiër is Karsus ‘De Almachtige’. Op 22-jarige leeftijd had hij al de status
van Archwizard bereikt. Gedreven door hoogmoed streeft hij naar goddelijke macht. Maar zijn
ambitie zou hem fataal worden.

Karsus was vooral geïnteresseerd in de immense krachten van de verboden ruwe magie. Als
begaafd magiër maar met gebrek aan de discipline en werklust die nodig zijn voor het onderzoek
naar ruwe magie, voerde hij allerlei experimenten uit.
Hij richtte ook zijn eigen school voor magie op en stimuleerde zijn studenten om onderzoek te doen
naar de verboden ruwe magie.

In 399 DR werd hij door de godin Mystra gewaarschuwd om zijn onderzoeken naar ruwe magie te
staken. Dit was echter zeer tegen de zin van Karsus. Daarom ontwikkelde hij een aanvalsspreuk
waarmee hij de godin Mystra hoopte te kunnen verslaan.
Dit was een slechte beslissing. Zijn aanvalsspreuk gemaakt van ruwe magie bleek niet stabiel
genoeg te zijn en keerde zich als een boemerang tegen hem. Het gevolg was een uitbarsting
waarbij de berg waarop Ascalhorn gebouwd was, implodeerde. De top van de berg, de stad
Ascalhorn en Karsus werd opgeslokt door een gapende kloof in de aardbodem die het gevolg was
van de implosie.

Ondergang

De vernietiging van Ascalhorn tekende het einde van een magisch tijdperk. De stad lag in puin,
maar de diepgewortelde magie bleef voortleven. Avonturiers en schatzoekers doorzochten de
ruïnes op zoek naar overgebleven artefacten en sommige Umbramagiërs gingen ondergronds om
de magische erfenis te behouden.

Het verloren rijk van de Umbramagi werd als een waarschuwing voor toekomstige generaties
beschouwd: wees beducht voor te grote ambities en duik niet te diep in de geheimen van de
magie. De legende van de Umbramagiërs leeft sinds die tijd slechts nog voort in de liederen van
barden, die over deze legende zingen in duistere kroegen bij een knisperend haardvuur. Daarnaast
wordt ze nog gefluisterd door sommige ondergrondse sektes die afstammelingen waren van de
overgebleven Umbramagiërs, die de magische kennis wilden behouden.

Voetnoot:

Mythal verwijst naar een krachtig magisch veld of een magisch ritueel dat vaak wordt gebruikt om
een stad, een gebied of een beschaving te beschermen. Mythals kunnen verschillende effecten
hebben.
De energie van de mythal kan worden gebruikt om spreuken te versterken, artefacten aan te
drijven of de magische kracht van een hele stad te vergroten. Mythals zijn vaak complexe en
126 De legende van de Umbramagi

krachtige constructies die een langdurige invloed hebben op het gebied waarin ze zijn geplaatst.
Deze constructies kunnen beschermen tegen indringers of de natuurlijke omgeving veranderen.