Toepassingen redoxreacties

De galvanische cel
 Electrochemisch batterij waarin spontane redoxreacties zorgen voor electrische
energie.
Werking:

1. Anode: Dit is het deel van de cel waar oxidatie plaatsvindt. Oxidatie houdt in dat
atomen of moleculen elektronen verliezen. Bij de anode geeft het metaal dat daar
aanwezig is elektronen af en wordt het geoxideerd tot positieve ionen. Deze positieve
ionen gaan de elektrolytoplossing in.
2. Kathode: Dit is het deel van de cel waar reductie plaatsvindt. Reductie is het proces
waarbij atomen of moleculen elektronen opnemen. Bij de kathode nemen de positieve
ionen uit de elektrolytoplossing elektronen op en worden ze gereduceerd tot neutrale
atomen of moleculen.
3. Elektrolyt: Dit is een geleidende oplossing die ionen bevat. De elektrolytische
oplossing stelt de ionen in staat om tussen de anode en de kathode te bewegen,
waardoor een elektrische stroom kan ontstaan.
4. Elektronenstroom: Tijdens de oxidatie bij de anode stromen de vrijgekomen
elektronen via een externe elektrische kringloop naar de kathode. Deze
elektronenstroom buiten de cel genereert de elektrische stroom die kan worden
gebruikt voor het aandrijven van externe apparaten.
5. Zoutbrug of membraan: Om de ionenbalans in stand te houden, wordt vaak een
zoutbrug of een iondoorlatend membraan tussen de anode- en kathodecompartimenten
geplaatst. Dit voorkomt dat de elektrolyten zich mengen, terwijl ze toch de
ionenuitwisseling mogelijk maken.

Samengevat zorgt de chemische reactie bij de anode voor de afgifte van elektronen, terwijl de
reactie bij de kathode elektronen opneemt. De elektronenstroom van de anode naar de
kathode via een externe kringloop resulteert in een bruikbare elektrische stroom.

Een bekend voorbeeld van een galvanische cel is de klassieke zink-koper cel, waarbij zink
(Zn) fungeert als de anode en koper (Cu) als de kathode, gescheiden door een
elektrolytoplossing en verbonden door een geleidende draad. Deze cel genereert een
elektrische stroom doordat zink wordt geoxideerd tot zinkionen en koperionen worden
verminderd tot kopermetaal.

Korter uiteg:
Een galvanische cel zet chemische
reacties om in elektrische energie. Bij de
anode vindt oxidatie plaats, waarbij
elektronen vrijkomen. Bij de kathode
vindt reductie plaats, waar elektronen
worden opgenomen. De elektronen
stromen via een externe kringloop van de
anode naar de kathode, wat resulteert in
een bruikbare elektrische stroom.
Brandstofcel:

Een brandstofcel is een elektrochemisch apparaat dat elektrische energie genereert door
middel van een reactie tussen een brandstof en een oxidatiemiddel, meestal zuurstof uit de
lucht. Hier is een eenvoudige uitleg van hoe een brandstofcel werkt:

1. Brandstof en Oxidatiemiddel: Een brandstofcel gebruikt een brandstof, zoals

waterstofgas (H2), en een oxidatiemiddel, meestal zuurstof (O2) uit de lucht. De
brandstofcel kan ook andere brandstoffen gebruiken, zoals methanol, aardgas of
biogas.
2. Anode: Aan de ene kant van de brandstofcel bevindt zich de anode, waar de brandstof
(bijvoorbeeld waterstof) wordt geïnjecteerd. Bij de anode vindt een oxidatiereactie
plaats waarbij de brandstofmoleculen worden gesplitst in protonen (H+ -ionen) en
elektronen (e-). De elektronen worden via een externe kringloop afgevoerd om
elektrische stroom te genereren.
3. Elektronenstroom: De elektronen die vrijkomen bij de oxidatiereactie aan de anode,
verplaatsen zich door een externe elektrische kringloop naar de kathode. Omdat
elektronen niet door de elektrolytische oplossing kunnen bewegen, moeten ze
buitenom gaan en leveren ze zo elektrische energie.
4. Elektrolyt: De elektrolytische laag in de brandstofcel stelt protonen (H+-ionen) in
staat om van de anode naar de kathode door te dringen. Deze laag fungeert als een
geleidende barrière voor elektronen, waardoor ze via de externe kringloop worden
omgeleid.
5. Kathode: Aan de andere kant van de brandstofcel bevindt zich de kathode, waar
zuurstof (O2) wordt ingebracht. Bij de kathode combineren de protonen, elektronen
en zuurstof om water (H2O) te vormen, wat het bijproduct van de reactie is.
6. Water en Warmte: De enige uitstoot van een brandstofcel is waterdamp, wat het
resultaat is van de reactie tussen protonen, elektronen en zuurstof aan de kathode.
Naast elektriciteit genereert de brandstofcel dus ook warmte.

Kortom, een brandstofcel

werkt door het omzetten
van chemische energie in
brandstof (bijvoorbeeld
waterstof) en
oxidatiemiddel (zuurstof)
in elektrische energie en
water, met behulp van
elektrochemische reacties
aan de anode en de
kathode. Dit maakt
brandstofcellen tot schone
en efficiënte bronnen van
elektriciteit, vooral in
toepassingen waar
duurzaamheid en lage
uitstoot van schadelijke
stoffen van belang zijn.
 Elektrolyse:

Elektrolyse is een elektrochemisch proces waarbij elektrische energie wordt gebruikt om een
niet-spontane chemische reactie op gang te brengen. In dit proces worden verbindingen
ontbonden in hun elementaire componenten door het toepassen van een elektrische stroom
via een elektrolytoplossing of een gesmolten zout.

Hier is een eenvoudige uitleg van hoe elektrolyse werkt:

1. Elektrolytoplossing: Elektrolyse vereist een elektrolytoplossing die bestaat uit

geladen deeltjes, ook wel ionen genoemd. Deze ionen zijn meestal afkomstig van de
opgeloste verbinding die wordt onderworpen aan elektrolyse.
2. Elektroden: Er worden twee elektroden in de elektrolytoplossing geplaatst: een anode
(positieve elektrode) en een kathode (negatieve elektrode). Deze elektroden zijn
meestal gemaakt van geleidende materialen, zoals metalen.
3. Elektrische stroom: Wanneer een externe elektrische stroom wordt aangelegd tussen
de anode en de kathode, worden elektronen van de anode naar de kathode gestuurd
door de externe kringloop. Bij de anode vinden oxidatiereacties plaats, waarbij
positieve ionen worden gevormd. Bij de kathode vinden reductiereacties plaats,
waarbij negatieve ionen worden gereduceerd.
4. Chemische reacties: De ionen die ontstaan bij de anode en kathode komen samen om
nieuwe chemische verbindingen te vormen. Vaak worden deze nieuwe verbindingen
gevormd doordat positieve en negatieve ionen elkaar aantrekken en reageren. Het
gevolg van deze reacties is de ontleding van de oorspronkelijke verbinding in zijn
elementaire componenten.
5. Toepassingen: Elektrolyse wordt op verschillende manieren toegepast, bijvoorbeeld
bij het ontleden van water in waterstof en zuurstof voor gebruik als brandstof,
elektroplating (het aanbrengen van een dunne laag metaal op een ander oppervlak), de
productie van bepaalde chemicaliën en nog veel meer.

Kort samengevat is elektrolyse een proces waarbij elektrische energie wordt gebruikt om
chemische reacties af te dwingen die anders niet spontaan zouden plaatsvinden. Het is een
belangrijk proces met tal van praktische toepassingen in de industrie, chemie en technologie.
 Toepassingen Elektrolyse

Galvaniseren

Hierbij wordt elektrolyse gebruikt om een dunne laag zink op het oppervlak van een metaal
aan te brengen, meestal om het te beschermen tegen corrosie. Hier is hoe dit proces werkt:

1. Elektrolytoplossing: Er wordt een elektrolytoplossing gemaakt die zinkzouten bevat,

zoals zinkchloride (ZnCl2). Deze oplossing fungeert als het medium waarin de
elektrolyse zal plaatsvinden.
2. Elektroden: Het metaal dat moet worden verzinkt, wordt als het ware het werkstuk.
Dit werkstuk fungeert als de kathode. Een andere elektrode, meestal gemaakt van
zink, fungeert als de anode. Beide elektroden worden in de elektrolytoplossing
geplaatst.
3. Elektrische stroom: Wanneer een externe elektrische stroom wordt aangelegd,
beginnen er elektrolytische reacties te gebeuren. Bij de anode (zinkelektrode) vindt
oxidatie plaats, waarbij zinkionen (Zn²⁺) ontstaan. Deze zinkionen komen in
oplossing.
4. Zinkafzetting: Aan de kathode (werkstuk) reageren de zinkionen en worden ze
verminderd tot zinkmetaal (Zn). Dit zinkmetaal wordt afgezet op het oppervlak van
het werkstuk. Hierdoor wordt een dunne laag zink gecreëerd.
5. Bescherming tegen corrosie: De aangebrachte zinklaag beschermt het werkstuk
tegen corrosie. Als er zich roest of corrosie vormt, zal het zink als opofferingsmetaal
fungeren en in plaats daarvan
corroderen, waardoor het
onderliggende metaal wordt
beschermd.

Dit elektrogalvanisatieproces wordt

veel gebruikt in de industrie om
metalen voorwerpen te beschermen
tegen roest en corrosie. Het wordt
vaak toegepast op voorwerpen zoals stalen buizen, auto-onderdelen, hekwerk en zelfs
huishoudelijke artikelen. Het resultaat is een duurzame en beschermende zinklaag die het
onderliggende metaal beschermt tegen de schadelijke effecten van oxidatie.

Kathodische bescherming van metalen:

Kathodische bescherming is een elektrochemische techniek die wordt gebruikt om metalen

structuren, zoals pijpleidingen, tanks, bruggen en scheepsrompen, te beschermen tegen
corrosie. Het proces omvat het maken van het te beschermen metaal de kathode in een
elektrochemische cel, waardoor corrosie wordt vertraagd of voorkomen. Hier is hoe het
werkt:

1. Elektrische verbindingen: Een externe voedingsbron, zoals een gelijkstroombron,

wordt gebruikt om elektrische stroom te leveren. Er worden anodes en kathodes
geïnstalleerd op het metalen oppervlak dat wordt beschermd. Dit kan worden bereikt
door de anodes te verbinden met het te beschermen metaal en de kathodes met een
extern circuit van de voedingsbron.
2. Anodes en Elektrolyt: De anodes die op het te beschermen metaal worden geplaatst,
zijn gemaakt van een metaal dat gemakkelijker zal corroderen dan het te beschermen
metaal. Deze anodes worden opzettelijk opgeofferd om corrosie van het hoofdmetaal
te voorkomen. De anodes geven continu elektronen af in de elektrolytische omgeving,
waarbij ze deel uitmaken van een oxidatiereactie.
3. Elektrische stroom en Kathodes: De elektrische stroom die wordt geleverd door de
voedingsbron stroomt van de anodes naar het te beschermen metaal, en van daaruit
via het externe circuit naar de kathodes. Bij het te beschermen metaal fungeert de
stroominvoer als een "kathodische stroom" die de corrosieprocessen vertraagt.
4. Corrosiebescherming: Door de kathodische stroom die het te beschermen metaal
binnenkomt, wordt de neiging tot oxidatie (corrosie) verminderd. Dit komt doordat de
kathodische stroom de natuurlijke corrosiereacties van het metaal tegengaat.
Kathodische bescherming is effectief voor het vertragen of voorkomen van corrosie, vooral in
omgevingen waar metaalstructuren worden blootgesteld aan agressieve chemische
omstandigheden,
zoals zeewater,
bodems met hoge
zoutconcentraties en
industriële
omgevingen. Het
helpt de levensduur
van metalen
structuren te
verlengen en
onderhoudskosten te
verminderen door de
bescherming van het
metaal tegen
aantasting door
corrosie.