Professional Documents
Culture Documents
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ
Είναι αυτό για το οποίο γίνεται λόγος στην πρόταση: ποιος ενεργεί ή παθαίνει κάτι ή
απλά βρίσκεται σε μια κατάσταση. Μπαίνει πάντα σε ονομαστική πτώση. Ως
υποκείμενο ενός ρήματος μπορεί να τεθεί:
Ουσιαστικό / επίθετο:
Πχ. Ἡ πόλις ἐστί πλουσία. / Οἱ πολέμιοι ἐπετίθεντο.
Αντωνυμία:
Πχ. Οὗτος ἧλθε ὡς τάχιστα.
Αριθμητικό με ή χωρίς άρθρο:
Πχ. Οἱ τριάκοντα πονηροί ἦσαν.
Μετοχή πάντα με άρθρο:
Πχ. Οἱ ἔχοντες την πόλιν ἐξέλιπον τά τείχη.
Απαρέμφατο:
Πχ. Τό λακωνίζείν ἐστι φιλοσοφεῖν.
Εμπρόθετος προσδιορισμός με ή χωρίς άρθρο:
Πχ. Οἱ ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἔφυγον.
Επίρρημα με ή χωρίς άρθρο:
Πχ. Ὀψέ εγίγνετο.
Λέξη ή φράση με άρθρο (= ουσιαστικοποιημένη λέξη/φράση):
Πχ. Ὁ μεν οὐχ ὑπεύθυνος ἦν.
Ολόκληρη πρόταση:
Πχ. Ὃσοι ἐδυνήθησαν ἐστρατοπευδέσαντο.
ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑ
Είναι το ρήμα και ό,τι το συνοδεύει. Ειδικότερα, σε μία πρόταση το κατηγόρημα
μπορεί να είναι:
Μονολεκτικό: αποτελείται μόνο από το ρήμα πχ λύουσι(ν)
Περιφραστικό: αποτελείται από:
Συνδετικό ρήμα + Κατηγορούμενο
ο
Μεταβατικό ρήμα + Αντικείμενο ( + 2 Αντικείμενο)
Μεταβατικό ρήμα + Αντικείμενο + Κατηγορούμενο του Αντικειμένου.
Η δομή μια απλής πρότασης θα έχει μια από τις ακόλουθες δομές:
Υ+Ρ
Πχ. Ὁ Νικίας φωνάσκει.
Υ + συνδετικό Ρ + Κ
Πχ. Σόλων ἦν νομοθέτης.
Υ+Ρ+Α
Πχ. Οἱ νόμοι ζημιοῡσι τούς ἀδικούντας.
Υ + Ρ + Α + Κ του Α
Πχ. Διόνυσος ἐκάλεσε τήν πόλιν Νῡσαν.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ
Είναι το όνομα (ουσιαστικό ή επίθετο) το οποίο αποδίδει στο Υ ή στο Α μια ιδιότητα
μέσω ενός συνδετικού ρήματος. Μερικά συνδετικά ρήματα: εἰμί, γίγνομαι, φαίνομαι,
διατελῶ, διάγω, ὑπάρχω, τυγχάνω, ἡγοῡμαι, ὁνομάζομαι, αἱροῡμαι κ.α. Ως
κατηγορούμενο μπορεί να τεθεί:
Ουσιαστικό / επίθετο:
Πχ. Ἡ πόλις φρούριον κατέστη.
Νόμιζε ἐαυτόν σοφόν.
Το Κατηγορούμενο, όταν είναι επίθετο, συμφωνεί με το Υ ή Α στο οποίο αναφέρεται
στο γένος, στον αριθμό και στην πτώση.
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ
Δέχονται αντικείμενο τα ενεργητικής διάθεσης μεταβατικά ρήματα: το Υ ενεργεί και
η ενέργεια μεταβαίνει σε άλλο πρόσωπο, ζώο ή πράγμα.
Το αντικείμενο τίθεται σε γενική ή δοτική ή αιτιατική.
Δίπτωτα ονομάζονται τα ρήματα που δέχονται δύο Α. Το δεύτερο Α το εντοπίζουμε
ρωτώντας « σε/με/για/από ποιόν ή τι + ρήμα».
ΡΗΜΑΤΑ:
1. Αμετάβατα: Δεν παίρνουν Αντικείμενο.
Πχ. Αἱ ἀηδόνες ἄδουσιν.
2. Μεταβατικά: Παίρνουν Αντικείμενο(-α) .
2α Μονόπτωτα: Παίρνουν ένα Αντικείμενο (ή περισσότερα αλλά στην ίδια πτώση)
Πχ. Οἱ ἑταίροι ἐδέσμευον τόν Ὁδυσσέα.
2β. Δίπτωτα: Παίρνουν Αντικείμενα σε διαφορετική πτώση.
Πχ. Ἐγώ τοῡτο ἐρωτῶ σέ.
3. Συνδετικά: Παίρνουν Κατηγορούμενο.
Πχ. Οἱ Δελφοί πόλις εἰσίν.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
Α. Να χαρακτηρίσετε συντακτικά τους όρους των προτάσεων που ακολουθούν
(ρήμα, υποκείμενο ρήματος, αντικείμενο ρήματος, κατηγορούμενο του
υποκειμένου):
1. Ὁ ἱατρός θεραπεύσει με .
2. Ἀποστερεῖ τήν τιμήν σε.
3. Πλησίαζε τοῖς ἀγαθοῖς.
4. Ὁ πόλεμος αἴτιος κακῶν γεγένηται.
5. Ταῦτα γιγνώσκω ἐγώ.
6. Ὁ πάππος ἐνέδυσε το παιδίον ἱμάτιον.
7. Φίλιππος φαίνεται ἀξιόπιστος.
8. Ὁνομάζουσι τόν ἄνδρα φιλόσοφον.
9. Οἱ σύμμαχοι εἰσί πρόθυμοι.
10. Ἤκουσα ταῦτα τοῦ Σωκράτους.
Β .Να υπογραμμίσετε το ρήμα στην καθεμιά από τις παρακάτω προτάσεις και
να το χαρακτηρίσετε (μεταβατικό, αμετάβατο, συνδετικό):
- Ὁ Οδυσσεύς πῶς διέφυγεν;
- Νέος τόν Διόνυσον ἐστεφάνωσε.
- Λύκος σε ἐδίωκε .
- Ἄνεμος μέν οὐκ ἦν, γαλήνη δέ ἦν.
- Γυνή χῆνα καί κύκνον ἔτρεφεν.
- Οἱ ἀγαθοί εἰσιν εὐδαίμονες.