Dzieje Jacka Soplicy

Kim był Jacek Soplica?

Jacek Soplica to jeden z głównych bohaterów epopei Adama Mickiewicza pt. „Pan Tadeusz”. Pochodził ze

średniozamożnego, szlacheckiego rodu

W młodości Jacek był człowiekiem energicznym – największym zawadiaką w okolicy. Swoją urodą mącił pannom w

głowach. Mimo że nie był zamożny (jego majątek stanowił tylko kawałek roli), cieszył się ogromnym poważaniem wśród

szlachty. Jego życie składało się z ciągłych bijatyk, pojedynków, uczestnictwa w wojnach i udziału w wielu ucztach.

Dzieje Jacka Soplicy w punktach:

1. Fałszywa przyjaźń Stolnika do Jacka Soplicy.

Osobą Jacka Soplicy zainteresował się Stolnik Horeszko. Liczył on na głosy w sejmie, jakie mógł mu zapewnić Soplica.

Nasz bohater miał duży wpływ na szlachtę i ich poglądy polityczne, głosami przyjacieli „rządził wedle woli”.

Bogaty magnat zapraszał Jacka na liczne uczty i polowania, mawiał, że jest on jego najlepszym przyjacielem.

2. Miłość młodego Soplicy do Ewy - córki Horeszki

Jacek poznał piękna córkę Stolnika, Ewę. Zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia. Ona również odwzajemniała to

uczucie. Ich miłość była niemożliwą do spełnienia, gdyż Soplica nie pochodził z zamożnego rodu. Jacek bardzo często

gościł na zamku. Chciał jak najczęściej widywać swoją ukochaną.

3. Obojętność Stolnika, wobec uczuć Jacka

Stolnik udawał, że nie widzi tego, że młodzi mają się ku sobie. Soplica, wiedząc, że przyjaźń Stolnika jest fałszywa i

obłudna, chciał z nią zerwać

4. Podanie mu czarnej polewki

Pragnął wyznać magnatowi, że kocha jego córkę i chce ją poślubić. Nie mógł mu tego wyjawić, gdyż za każdym razem

Stolnik zmieniał temat rozmowy, zagadując Jacka o sejmikach i polityce. Nieszczęśliwie zakochanemu nic innego nie

pozostało tylko opuszczenie ojczyzny, w celu zapomnienia o gorącym uczuciu. Jacek postanowił się pożegnać ze

Stolnikiem przed wyjazdem. Ewa na wieść, że opuszcza on kraj, rozpłakała się. Stolnika nie wzruszyły nawet gorzkie łzy

córki.

5. Ożenek Soplicy z przypadkowo spotkaną szlachcianką:

Poślubił bez miłości ubogą szlachciankę. Ona urodziła mu syna – Tadeusza. Niestety, Jacek stał się teraz bardzo

nieszczęśliwym człowiekiem. Swoje smutki topił w alkoholu, zaniedbywał gospodarstwo i rodzinę. Wkrótce zmarła jego

żona. Jacek został sam z Tadeuszem. Nie umiał zaopiekować się chłopcem.

6. Zaręczyny Ewy

Niebawem miał się odbyć ślub Ewy z kasztelanem. Na zamku panowała radość. Panna młoda natomiast była bardzo

smutna. Tęskniła za ukochanym. Nocami wylewała łzy. Mdlała, gdy nakładano jej obrączkę.

7. Hulaszcze życie w zamku

W Jacka sercu też to gorące uczucie nadal się żarzyło. Nocami zakradał się pod mury zamku, by choć przez chwilę móc

zobaczyć ukochaną. Momentem przełomowym, w życiu Soplicy była zbrodnia, dokonana na Horeszce.

8. Oblężenie zamku przez Moskali

Pewnej nocy, gdy Jacek stał w pobliżu zamku, Moskale napadli na posiadłość magnata. Horeszko wybił prawie

wszystkich napastników. Rankiem, wyszedł rozprawić się z niedobitkami. Jackowi wydawało się, że został zauważony

przez niedoszłego teścia i, że ten mu grozi.

9. Zabicie Stolnika przez Soplicę

Jacek wziął zatem karabin Moskala i wycelował w Stolnika. Strzał miał śmiertelny skutek. Upadając Horeszko wykonał

znak krzyża, świadczący o tym, że wybacza swojemu oprawcy, o czym Jacek dowiedział się dopiero na łożu śmierci.

10. Posądzenie o zdradę

Zabójstwo Horeszki zostało uznane przez szlachtę za spisek Jacka z Moskalami i za zdradę. Moskale, uważając Soplice za

sprzymierzeńca podarowali mu duży majątek i proponowali wysokie urzędy.

11. Wyjazd Soplicy z kraju

Ten odmówił. Wyjechał za granicę. Postanowił się odmienić i odkupić swoje winy.

12. Wstąpienie do kościoła oraz zmienienie nazwiska na Robak

Wstąpił do zakonu i przyjął skromne nazwisko Robak. Jako zakonnik był w Legionach Dąbrowskiego, przedzierał się jako

emisariusz do kraju, brał nawet udział w szarży pod Somosierrą.

14. Ciężkie prace Soplicy w więzieniu

Wielokroć był pojmowany i katowany. Z dawnego Soplicy pozostała mu jednie niezwykła odwaga. Cierpieniem

udowodnił siłę charakteru, niezłomność i zdolność do największych poświęceń.

15. Udzielenie przebaczenia przez Gerwazego

Na łożu śmierci Soplica wyznał wszystkie swoje grzechy sędziemu (swojemu bratu) i Gerwazemu. Podczas pobożnego

życia stał się niezłomnym wojownikiem walczącym o wolność. Nie szukał sławy i nie pragną rozgłosu. Niepodległość

Polski była dla niego rzeczą najważniejszą.

16. Śmierć Jacka Soplicy

W drugiej połowie swojego życia przyświecał mu szczytny cel – walka o ojczyznę. Całkowicie odrzucił dobra doczesne.

Cierpiał. Odkupił tym swoje grzechy młodości. Zginął bohatersko, poświęcając swoje życie.

Jest jednym z najbardziej honorowych bohaterów literackich, godnym podziwu szlachcicem.