W różnych okresach historycznych bohaterowie literaccy stawiali czoła dominującym systemom

wartości. Wartości te, takie jak sprawiedliwość, odwaga, lojalność czy wolność, są powszechnie
obecne we wszystkich epokach i niezależne od konkretnego czasu. Cechy te są nieodłączną
częścią ludzkości, gdyż to człowiek jest ich nośnikiem.

W powieści "Ludzie bezdomni" Stefana Żeromskiego główny bohater, Tomasz Judym,

reprezentuje młodego, wykształconego człowieka pełnego ambicji i aspiracji zawodowych.
Pochodzący z biednej rodziny, wychowany w ubogiej dzielnicy Warszawy zamieszkałej przez
ludzi pozbawionych perspektyw i wykształcenia, Judym jest zszokowany nędzą, która ich otacza.
Przyjmując życiowe motto społecznika, postanawia pomagać potrzebującym i najbiedniejszym.
Mimo wielu prób i niepowodzeń, podejmuje wysiłek zmiany ich losu, wykorzystując własne
umiejętności i empatię. Niestety, rzeczywistość okazała się bezlitosna, a Judym staje przed
dramatyczną decyzją. Wybiera dobro ogółu kosztem własnego szczęścia i miłości, co przywodzi
na myśl dwie mityczne postacie: Syzyfa i Prometeusza.

Prometeusz był tytanem, który zafascynowany jednostką, stał się dobroczyńcą ludzkości.
Ukradł bogom ogień i nauczył ludzi korzystać z jego mocy, co przyczyniło się do postępu
cywilizacyjnego. Za ten czyn został ukarany i skazany na wieczne cierpienie - orzeł codziennie
wyszarpywał mu wątrobę, która nocą odrastała. Natomiast Syzyf, mityczny król Eryfy, był
przebiegłym oszustem, który często oszukiwał bogów, co sprowadziło na niego ich gniew. Został
skazany na wieczną pracę w Tartarze, polegającą na wtaczaniu ogromnego kamienia na szczyt
góry, który zawsze spadał z powrotem, zmuszając go do rozpoczęcia pracy od nowa.

Dziś imiona obu tych postaci funkcjonują jako symbole. Prometeusz jest kojarzony z
dobrem, poświęceniem i postawą społecznika, natomiast praca Syzyfa jest synonimem
bezcelowej i ciężkiej pracy, pozbawionej sensu i końca. Jednak to, co ich łączy, to poświęcenie
dla własnych wartości i konsekwencje, jakie za to ponoszą. Nie można również zapomnieć, że
obie postacie były buntownikami, a ich postawa spotkała się z karą. Teraz należy zbadać, które
cechy Tomasza Judyma najbardziej przypominają te postacie.

Analizując losy bohatera, można zauważyć wiele wspólnych i unikalnych cech

charakterystycznych dla tych mitologicznych postaci. Jedną z najważniejszych wartości, jaką
reprezentuje Tomasz Judym, jest jego postawa społecznika, oddanego swojemu zawodowemu
powołaniu i dążącego do pomocy innym. Mimo konsekwencji, jakie za to ponosi, kontynuuje
swoją walkę, a ta postawa doskonale odzwierciedla ideały prometeizmu.

Upór Judyma w realizacji swoich celów wskazuje na cechę syzyfowej pracy. Jego
nieustępliwość i niekończące się wysiłki zbliżają go do mitycznego Syzyfa, który niezmiennie
toczył ogromny kamień na szczyt góry, tylko po to, by ten spadał z powrotem. Podejmując swoją
decyzję, Judym prawdopodobnie nie zdawał sobie sprawy, że świat może być jeszcze bardziej
okrutny, a ludzie bezlitosni i interesowni. Każdy, kto próbował samotnie zmieniać świat, skończył
z fiaskiem lub skazał się na bezcelową pracę, która nigdy się nie kończy.

Mimo że doświadczenia go uczą, Tomasz Judym konsekwentnie trzymał się swoich

postanowień i nieustannie walczył w imię wyższych celów, którym hołdował. Biorąc pod uwagę
podobieństwa do obu starożytnych postaci, można stwierdzić, że Judym jest w kimś w stylu
Prometeusza, skazanego na syzyfową pracę.